| λέγει , ἣν φρόνησις μὲν μετὰ τὸ πῦρ συνεστήσατο , ὡραιότης δὲ καὶ χάρις εἰς τέλος ἐκόσμησαν . Αἱ Ὧραι | ||
| γαλήνη μὴ μετὰ τρικυμίας καὶ κλύδωνα , οὐδ ' ἡ ὡραιότης καὶ ἀρετὴ καὶ χάρις τοῦ λόγου σαφηνείᾳ τοσοῦτον οἶδεν |
| , θαυμαστὸν ὅσον φησὶ περιεῖναι τῷ Περικλεῖ τῆς ἐλευθερίας καὶ παρρησίας , οὐ γὰρ ἄγεσθαι μᾶλλον ἢ ἄγειν τὸν δῆμον | ||
| ὅτι μὲν ἢ πάντας ἢ τοὺς πλείους ἀνιάσω διὰ τῆς παρρησίας , οὐκ ἀγνοῶ , πολὺ δέ γε βέλτιον λυπηθέντας |
| ” ταῦτ ' εἰπόντος καὶ ὑποσχομένου , πληρωθέντες εὐθυμίας καὶ χαρᾶς τοὺς μὲν οἰκείους μετὰ τῶν θρεμμάτων ἀσφαλῶς ἐν ἐρύμασι | ||
| εἰδότες ἀληθεύοντα μηδὲν ἐνδοιάσαντες ἐπινεύουσι . πληρωθεὶς δὲ τὴν ψυχὴν χαρᾶς πάντ ' ἐσπούδαζεν εἰς τὸ ἀνυπέρθετον τῆς ὑποδοχῆς καὶ |
| τούτων δὴ μετ ' ἀμφισβητήσεως ἑκατέρων λεχθέντων ἡμεῖς σοι μετὰ παιδιᾶς ἠπειλήσαμεν ὡς οὐκ ἀφήσομεν οἴκαδέ σε πρὶν ἂν τούτων | ||
| Κρατῖνος ἐν Δραπέτισιν : ἡ δὲ πόλις εἶδός . ἐστι παιδιᾶς πεττευτικῆς . Καὶ δοκεῖ μετενηνέχθαι ἀπὸ τῶν ταῖς ψήφοις |
| ἃς πάσχεις νῦν . . πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως | ||
| πῦρ κέκλοφας αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγες γὰρ ὡς δικαίως κέκλοφας τάσδε ] ἐν αἷς νῦν τυγχάνεις πημονὰς ] βλάβας |
| ψυχὴ μένει ἐπὶ τῆς ἰδίας οὐσίας , ὑφ ' ἑαυτῆς κολαζομένη , καὶ γήινον σῶμα ζητοῦσα εἰς ὃ εἰσέλθῃ , | ||
| τούτων καὶ ἀλλοίων ἐδεσμάτων ἢ τοιούτων ἐπιθυμία , δυνατὴ δὲ κολαζομένη ἐκ νέων καὶ παιδευομένη ἐκ τῶν πολλῶν ἀπαλλάττεσθαι , |
| γὰρ θάλαττα ὑπέμεινεν ἐν τοῖς κοιλοῖς αὐτῆς μέρεσι κατὰ μεταβολὴν ὑποστᾶσα , τά τε ὄρη περὶ τὸ ἀνώμαλον τῆς συνιζήσεως | ||
| καὶ μεγαλόφρονος . Αὕτη πολλὰς ἐπιθέσεις παρά τε τῶν ὁμορούντων ὑποστᾶσα , καὶ πολέμοις πολλάκις ἐντρυχωθεῖσα , Ἀθηναίων αὐτὴν μετὰ |
| ἐδεήθη τοῦ προσδιορισμοῦ : τοῦτο δὲ ὡς μὴ ὁμολογουμένου τῆς προσθήκης ἐδεῖτο : συνεκλείψει δὲ καὶ ὁ συλλογισμὸς , ἕπεται | ||
| θυμοῦ , ἀκρατεῖς ὀργῆς , καὶ εἰ ἔστιν ἀκρατὴς ἄνευ προσθήκης , λεκτέον περὶ ποῖα ὑποκείμενα καταγίνεται ὁ κυρίως ἀκρατὴς |
| ' ἵπποις χρυσέαις καὶ Κορίνθου δειράδ ' ἐποψόμενος δαιτικˈλυτάν . τερπνὸν δ ' ἐν ἀνθρώποις ἴσον ἔσσεται οὐδέν . εἰ | ||
| θανεῖν ἀώρους παῖδας , ἀλλ ' εὐδαίμονας ἐν γῆι πατρώιαι τερπνὸν ἐκπλῆσαι βίον . πάντας δὲ βωμούς , οἳ κατ |
| ] τὸν θάνατον , ζῶντα δὲ τρόπαιον εἶναι τῆς ἰδίας συνειδήσεως . συγχωρήσας δὲ ὁ βασιλεὺς ἐκείνῳ τὸ ζῆν , | ||
| ὁ δὲ Αἶνος διὰ λόγων μαστιγωθείς , καὶ ὑπὸ τῆς συνειδήσεως τρυχόμενος ἐπὶ τῷ ἠδικηκέναι Αἴσωπον , ἀποκρημνισάμενος ἑαυτὸν μετήλλαξε |
| ποντίαν ἣ καὶ καρπὸν φέρει , καὶ ἡ βάλανος αὐτῆς χρησίμη : τοὺς δὲ σκινθοὺς καὶ κολυμβητὰς λέγειν ὅτι καὶ | ||
| εἴπερ διὰ τὸ πολλὰ καλῶς εἰρῆσθαι τοῖς ποιηταῖς καὶ βιωφελῶς χρησίμη ἐστὶν ἡ προφῆτις γραμματικὴ αὐτῶν , ἐπεὶ πολλαπλασίονα τούτων |
| τὴν εὐαπάτητον παιδείαν . ὑγρῶς γὰρ κραδαινομένη καὶ τοῖς ποσὶ χαμαιτυπής , εὔστολος γινομένη , ἐνίκα πάντας τοὺς τῶν θαυματοποιῶν | ||
| τὴν εὐαπάτητον παιδείαν . ὑγρῶς γὰρ κραδαινομένη καὶ τοῖς ποσὶ χαμαιτυπής , εὔστολος γινομένη , ἐνίκα πάντας τοὺς τῶν θαυματοποιῶν |
| τῆς τροφῆς ὀνίνησι τὰ θρέμματα τὸ πιεῖν . Ὅμηρος : πιόμεν ' ἐκ βοτάνης . καὶ τὸν ἐνόρχαν : ἢ | ||
| ἐπιόντος . . ὡς εἴ τε μετὰ κτίλον ἕσπετο μῆλα πιόμεν ' ἐκ βοτάνης : ἡ διπλῆ ὅτι ἐκ βοτάνης |
| , ἄγνου σπέρμα : καννάβεως ὁ καρπὸς καὶ ἀπὸ φυσωδῶν ἄφυσος . κύαμοι ἑψηθέντες καὶ φρυγέντες , βολβοὶ οἱ ἐπὶ | ||
| χρήσθωσαν . Μετὰ δὲ τὸ λουτρόν , ἡ τροφὴ διδόσθω ἄφυσος , καὶ μετὰ πᾶσαν τροφὴν οἶνον δοτέον ἀκρατέστερον . |
| δέξασθαι μὴ γὰρ εἶναι φύσεως ποίημα τὴν ἡμίονον , ἀλλὰ ἐπινοίας ἀνθρωπίνης καὶ τόλμης ὡς ἂν εἴποις μοιχιδίου ἐπιτέχνημα τοῦτο | ||
| ἐκκλησιάσασιν Ἀθηναίων ἑλέσθαι . εὐξάμενος δὲ ταῦτα , τῆς ἀγαθῆς ἐπινοίας ἐλπίδ ' ἔχων παρὰ τῶν θεῶν , τάδ ' |
| τί τοῖς ὀφθαλμοῖς ἰδὼν ἢ τοῖς ὠσὶν ἀκούσας ἢ μυκτῆρσιν ὀσφρόμενος ἡσθείης : ἐλλείψει δὲ οὐδὲν ὧν ἂν ἐπιθυμήσῃς , | ||
| , μάλιστα Ἕλληνες . ὀμνύναι Ἀττικοί , ὀμνύειν Ἕλληνες . ὀσφρόμενος Ἀττικοί , ὀσφρησάμενος Ἕλληνες . Οἰδίπουν Ἀττικοί , Οἰδίπουν |
| τί σοὶ διαφέρει τοῦτο ; παράθες σημίαν . οὐκ ἔστι κανδύλους ποιεῖν , οὐδ ' οἷα σὺ εἴωθας εἰς ταὐτὸν | ||
| τί σοὶ διαφέρει τοῦτο ; παράθες σημίαν . οὐκ ἔστι κανδύλους ποιεῖν , οὐδ ' οἷα σύ εἴωθας εἰς ταὐτὸν |
| ὑπερεπήδων ] ὑπερήδοντο καὶ δρομαῖοι ἠπείγοντο . διὰ δὲ τῆς σπουδῆς τὴν λιχνείαν ἐνδείκνυσιν αὐτῶν . κορίανν ' : εἶδος | ||
| ἔγνων ἐπὶ κενῷ σπουδάζοντα , ἀφεκτέον τε εἶναι τοιαύτης λόγων σπουδῆς ἐνόμισα δεῖν , κἀκεῖνα μᾶλλον εἴ τις δύναμις γράφειν |
| ἣν διαχεῖ τὸ σεληναῖον φῶς , αὐξάνεται , τοῖς δὲ βλαβερᾶς , ἐλαττοῦται . ἄρχεται οὖν ὁ Ἡσίοδος ἐκ τῆς | ||
| καὶ εἰ . . σὺν μὲν τῷ . . τούτου βλαβερᾶς . . ἐπ ' ἀμφοτέροις καὶ σὺν τῷ δικαίῳ |
| μοι τοὺς δρῶντας , ἐξερεῖθ ' ὅτι τὰ δειλὰ κέρδη πημονὰς ἐργάζεται . Ἀλλ ' εὑρεθείη μὲν μάλιστ ' : | ||
| ' οὕτως ἔχει , οὐ θέλοιμι ἂν λίαν πλείστοις ἀνθρώποις πημονὰς , ἤγουν οὔτε πλείστοις οὔτ ' ὀλίγοις , τυχεῖν |
| τέσσαρας τοὺς χυμούς , ἐπειδὴ καὶ τέσσαρα τὰ στοιχεῖα , ἐρωτωμένη διὰ τί τέσσαρα καὶ οὐδὲ πλείονα οὐδὲ ἐλάττονα , | ||
| , τὰ δὲ φύσει βραχέα , τὰ δὲ ἐπαμφοτερίζει , ἐρωτωμένη διὰ τί τὸ η καὶ τὸ ω φύσει μακρά |
| ἢ ὑστερουμένῳ , καὶ οὕτω ταπεινοφρονήσεις , ἵνα ἐκ τῆς ταπεινοφροσύνης σου ὁ εἰληφὼς ἐμπλήσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν καὶ εὔξηται | ||
| περὶ δόξης οὐκ ἔστιν , ἀλλὰ περὶ μακροθυμίας καὶ περὶ ταπεινοφροσύνης ἀνδρός . ἐν τοῖς τοιούτοις οὖν ἡ ζωὴ τοῦ |
| , μοῖρα μόριον , μέρος μερίς , μεριστός , μερίζειν μερισάμενος μεμερισμένα ἐμερίσω , μεριστάς , ἀντιμοιρεῖ ἰσομοιρεῖ , ἄμοιρος | ||
| εἶναι [ πρὸς διαιτητῇ ] μαρτυρεῖν ὅ τι βούλοιτο , μερισάμενος τὸ ἐμὸν χρυσίον μετὰ Φορμίωνος τουτουί , ἐμαρτύρει τἀναντία |
| καλεῖσθαι , δόξαντα δὲ εἶναι ῥωμαλέον καὶ ἐγρηγορὸς βλέποντα μετὰ περιχαρείας ἦγον ὡς ἐπὶ τῆς ἐσχατιᾶς μοι ἐσόμενον . ἦν | ||
| λαμπρότητα . ἀσμένῳ ] χαίροντι . . ἀσμένῳ ] μετὰ περιχαρείας διάγοντι , διὰ τὸ μὴ καίεσθαι τὴν νύκτα παρὰ |
| . Συγχρίσματα κωλύοντα ἑρπετὰ προσιέναι . Ἀλθαίας καρπὸς μετ ' ὀξελαίου : δαφνίδες ὁμοίως : χαλβάνη καὶ κεδρίδες σὺν ἐλαφείῳ | ||
| τὰ σπλάγχνα πρὸ τῶν ἄλλων σιτίων δι ' ὀξυμέλιτος ἢ ὀξελαίου . Ἐν Ἀλεξανδρείᾳ γίνεται τοῦτο τὸ φυτόν : παραπλήσιον |
| σωφροσύνας ἀπάθειά τε καὶ καρτερία . Καὶ σύνεσις καὶ ἁ πρεσβίστα φιλοσοφία , ἀποκαθαράμεναι ψευδέας δόξας , ἐνέθηκαν τὰν ἐπιστάμαν | ||
| νεμεσῶσα φέρεις κατὰ ταρτάρου . Ἀρχὰ καὶ πάντων γέννα , πρεσβίστα κόσμου μᾶτερ καὶ νὺξ καὶ φῶς καὶ σιγά , |
| αὐτῷ τῷ βαλανείῳ θερμὸν ὕδωρ οὖν ἀπεμέσειεν τοὺς ἐκ τῆς διεφθορυίας τροφῆς ἠθροισμένους χυμούς . μαλάσσει δὲ θερμὸν λουτρὸν καὶ | ||
| λέγοντος καὶ ἄρτι ἀναμιμνήσκομαι . ταῦτα ἐκ τῶν Διδύμου περὶ διεφθορυίας λέξεως . . ἀπηρτισμένως , τελείως . Θ . |
| ἐν τοῖς πρακτοῖς . ἁ δ ' εὐτυχία καὶ τὰν ὑπερβολὰν ἐπιδέχεται καὶ τὰν μῄωσιν . ὑπερβάλλοισα δὲ γεννᾷ τινας | ||
| δὲ λόγος ωὑτός , θείας τε ἐάσσας καὶ δι ' ὑπερβολὰν λαμπρότατος δυσοράτω , αἰ μὴ τοῖς γνασίοις : μαρμαρυγαί |
| συγκαταχωσθῇ τοῖς φυτοῖς . Ἡ δὲ ἀκριβὴς διδασκαλία τῶν προειρημένων παρατηρήσεων καὶ καλλίων αὕτη : τὸ φυτεύειν μὲν προσήκειν , | ||
| διὰ τούτων ἡμᾶς , πῶς δυνησόμεθα ἑκάστην κατορθῶσαι τουτωνὶ τῶν παρατηρήσεων , καὶ τέως τὴν πρώτην . ὥσπερ γάρ , |
| παράκλητοι ἀπὸ τοῦ ὁ παράκλητος . λέγει δὲ τῶν ἐκ παρακλήσεως ἐλθόντων συνηγορῆσαι , ἀλλ ' οὐ τοῦ δικαίου ἕνεκεν | ||
| . „ ἀτὰρ οὖν καὶ ἡμᾶς μετὰ τῆς τῶν θεῶν παρακλήσεως χρὴ καὶ αὐτούς τι ὑπὲρ αὑτῶν λογιζομένους δρᾶν . |
| τῆς δριμείας καὶ θερμῆς μετέχει ποιότητος , ὡς ἤδη καὶ ἑλκοῦν : διὸ ἔξωθεν ἀνατρίβουσιν αὐτῷ μετ ' ἐλαίου τὸ | ||
| μικρότερον τετάρτηϲ ὂν τῶν θερμαινόντων ἀποϲτάϲεωϲ δριμύτερόν ἐϲτιν , ὡϲ ἑλκοῦν τὸ δέρμα καταπλαϲϲόμενον , ὄνυχάϲ τε λεπροὺϲ ἐκβάλλει : |
| μοιρέων τέρπεται ἀνήρ , τὰς δὲ δέκ ' ἐμπίπλησι γυνὴ τέρπουσα νόημα . . Ζεῦ πάτερ , εἴθε μοι † | ||
| μὲν τὴν ψυχήν , ἀσκοῦσα δὲ καὶ τὸ σῶμα , τέρπουσα δὲ τοὺς ὁρῶντας , διδάσκουσα δὲ πολλὰ τῶν πάλαι |
| τῶν ἔνδον ἀναφέρουσα καὶ συνδιασκεπτομένη καί τινα διάχυσιν κἀξ ἀπλάστου προθυμίας εὐφροσύνην παρέχουσα . καὶ μὴν οἵα μέν ἐστιν ἐν | ||
| φαίνηται τοῖς τ ' ἄρχουσι καὶ τοῖς ἀρχομένοις , μετὰ προθυμίας ἅπαντες ἐπὶ τὰ δεινὰ χωροῦσι καὶ οὔτε πόνον οὔτε |
| γὰρ ἢ μετὰ προσδιορισμοῦ λαμβάνεται ἢ χωρὶς προσδιορισμοῦ , μετὰ προσδιορισμοῦ τὶς ἄνθρωπος , χωρὶς προσδιορισμοῦ Σωκράτης : οὐδεμία δὲ | ||
| ζῷον : τὸ γὰρ ἄρθρον τὴν δύναμιν ἔχει τοῦ καθόλου προσδιορισμοῦ , ὡς μαθησόμεθα πρὸς τῷ πέρατι τοῦ βιβλίου . |
| μὲν λυποῦν ἔχει ἤδη τὴν αἴσθησιν ἑκάστῳ , τῆς δὲ ὠφελίας ἄπεστιν ἔτι ἡ δήλωσις ἅπασι , καὶ μεταβολῆς μεγάλης | ||
| ὃ οὖν καὶ ἐξ ἀρχῆς εἶπον , εἴτε οὕτω σμικρὰς ὠφελίας ἔχει μάθημα ὄν , εἴτε μὴ ὂν φασὶ καὶ |
| . . πάλιν δῆλον ὅτι οὐκ οἶδεν ἡ Πενία τὴν Χρεμύλου γνώμην καὶ τὴν τοῦ Πλούτου ὅτι πρὸς μόνους τοὺς | ||
| . ἀντὶ τοῦ δέ . . . φαίνεσθον : Τοῦ Χρεμύλου εἰπόντος μόνου , δυϊκῶς ὁ Πλοῦτος ἴσως εἶπεν , |
| πρᾶγμα καὶ ἄλλο , ὃ λυμαίνεται τὴν πόλιν , ὑπὸ βλασφημίας ἀδίκου καὶ λόγων οὐ προσηκόντων διαβεβλημένον . . . | ||
| : ἀλλ ' ἄρα Θεοπόμπωι μὲν καὶ Τιμαίωι μύθους καὶ βλασφημίας συντάττουσιν . . . . . Π . ποιημ |
| τέϲϲαρα , εἰ δὲ θηλυκὰ εἴη , τέϲϲαρα , δίχα πόνου , μηδὲν ἀποκρίνοντα , εἰ μὴ βιαίωϲ ἀποϲπᾶϲθαι τὸ | ||
| ἀμφιδεξίοις χερσί οὔπω τις Ἀκταίων ' ἄθηρος ἡμέρα κενόν , πόνου πλουτοῦντ ' , ἔπεμψεν ἐς δόμους † άδων ταῖς |
| : πάντα γὰρ τἀναντία νῦν ἐστιν : ὁ μάγειρος γὰρ ἐγχύτους ποιεῖ , πλακοῦντας ὀπτᾷ , χόνδρον ἕψει καὶ φέρει | ||
| : ὡς ἀλαζὼν ὁ κατάρατος . θρῖα , τυρόν , ἐγχύτους . παῖ Δρόμων . κάνδυλον , ᾠά τ ' |
| , ἀμφὶ βωμὸν Ἄρτεμιν , τὰν ἄνασσαν Ἄρτεμιν , τὰν μάκαιραν : ὡς ἐμοῖσιν , εἰ χρεών , αἵμασι θύμασί | ||
| ἁμέρᾳ γὰρ ἐν μιᾷ τραχεῖα νιφὰς πολέμοιο τεσσάρων ἀνδρῶν ἐρήμωσεν μάκαιραν ἑστίαν : νῦν δ ' αὖ μετὰ χειμέριον ποικίλα |
| . παρουσία νὴ τὴν Ἀθηνᾶν , μακάριόν γ ' ἡ χρηστότης πρὸς πάντα καὶ θαυμαστὸν ἐφόδιον βίῳ . τούτῳ λαλήσας | ||
| , ὃν τύχη μὲν παρέχει , ἀνελευθερία δὲ φυλάττει , χρηστότης δὲ ἀφαιρεῖται . , Βίων καταγελάστους ἔλεγεν τοὺς σπουδάζοντας |
| μεταλαμβάνων . οὐκοῦν οὐδὲ τοῦ ψυχροῦ ὕδατος ἢ οἴνου ἢ ζύθου ἢ ἑτέρας σικέρας πόσις ἀβλαβής ἐστι . βλάπτουσι γὰρ | ||
| ἐπιφανῆ κέκτηται : ὁ δὲ χυλὸϲ αὐτῆϲ ὅϲον κύαθοϲ μετὰ ζύθου πινόμενοϲ τὴν πλατεῖαν ἕλμινθα ἀπαραβάτωϲ ἐκτινάϲϲει . Μυρίκη τμητικῆϲ |
| ξήρανον : χρῶ δὲ καταπλάϲϲων μετὰ γάλακτοϲ καὶ ἕνα μετὰ μελικράτου ποτίζων . ἐὰν δὲ μὴ ἔχῃϲ , φηϲί , | ||
| δηγμοὺς ἀποπαύει καὶ τὰς ἐκκρίσεις παρορμᾷ μὴ καθαιρομένων δέ , μελικράτου τε ἐπιρροφεῖν καὶ νίτρου τετηκότος ἐν ὕδατι : βέλτιον |
| πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
| ' ὅτε μετὰ πυρετοῦ καὶ ὀδύνης : χρείαν οὖν ἔχει καταστολῆς . χρηστέον τοίνυν ἰῷ ξυστῷ , καθ ' αὑτὸν | ||
| καὶ ἔρημον εὑρὼν παντὸς ἀγαθοῦ καὶ τῆς φωτοειδοῦς καὶ λαμπρᾶς καταστολῆς τοῦ θείου λουτροῦ , ἥν με ἐνέδυσας , γυμνὸν |
| ἣν χοιροϲπέλεθον καλοῦϲι , καὶ τῶν ᾠῶν τῷ λευκῷ ἐξ ἴϲηϲ ὅϲον # β ἢ γ παράπεμπε . ἐπιθέματα δὲ | ||
| καταποτίοιϲ δοθεῖϲα : λεπίδοϲ Κυπρίαϲ ⋖ ∠ ʹ μετὰ ῥητίνηϲ ἴϲηϲ ἐν καταποτίοιϲ εὐτονώτερον καθαίρει φλέγμα . δαφνίδοϲ φύλλων χλωρῶν |
| κἀκείνους πάθει προσζεύξῃ ἢ ὅτι ἐν σχήματι ἀνδρὸς ἐφάνη ὁ Πλοῦτος : δεῖ δὲ ἐννοεῖν αὐτὸν ῥυπῶντα καὶ ταπεινὸν τὸ | ||
| ἀνθρώποις δοκεῖ εἶναι ἀγαθά . Ταῦτα οὖν τίνα ἐστί ; Πλοῦτος δηλονότι καὶ δόξα καὶ εὐγένεια καὶ τέκνα καὶ τυραννίδες |
| , πάντως ἂν ἀθέμιτόν τι ποιήσει . Μέλλων διδάξαι περὶ θηριωδίας πρῶτον προανακρούεται τὰ ὑποκείμενα , περὶ ἃ ἡ θηριωδία | ||
| , ὃς καὶ ῥηθῇ ἀκρατὴς μετὰ προσθήκης , ἤτοι ἀκρατὴς θηριωδίας , ἤτοι διὰ τὸ ἡττᾶσθαι ὑπὸ θηριωδῶν ἐπιθυμιῶν . |
| ἐπιτροπεῦσαι . καὶ ὀρφανιστὰς τοὺς ἐπιτρόπους λέγουσιν : ἀπὸ πτόρθων λαμβάνουσα φόβην μυρσίνης , ὅ ἐστι τὰ φύλλα τῆς μυρσίνης | ||
| δὲ διαίρεσις τοὐναντίον τὸ ἓν πολλὰ ποιεῖ : καὶ γὰρ λαμβάνουσα τὴν οὐσίαν διαιρεῖ αὐτὴν εἰς σῶμα καὶ ἀσώματον καὶ |
| ' ἐπ ' ἄλλον εἶμι βελτίω λόγον . κεἰ μὲν νοσεῖς τι τῶν ἀπορρήτων κακῶν , γυναῖκες αἵδε συγκαθιστάναι νόσον | ||
| γὰρ οὖν καὶ τόδε πῶς οὐ ταπεινόν , ὅτι καὶ νοσεῖς τὰ ὅμοια τοῖς ἰδιώταις καὶ ὁ πυρετὸς οὐ διαγιγνώσκει |
| , ἀλλ ' ἕνεκα πολέμου τε καὶ αὐτῆς τῆς ψυχῆς ῥᾳστώνης μεταστροφῆς ἀπὸ γενέσεως ἐπ ' ἀλήθειάν τε καὶ οὐσίαν | ||
| προσηκούσης μοίρας λαγχάνῃ . Πῇ λέγεις ; Ἧιπερ ἂν ἔχοι ῥᾳστώνης ἐπιμελείας θεοῖς τῶν πάντων , ταύτῃ μοι δοκῶ φράζειν |
| ἀνακτήσασθαι , καὶ ξένοις ἐλθοῦσι δοῦναι προσφιλῆ ξένια , χωρὶς ὑποψίας παρ ' ἑκόντων διδόμενα ἀλύπως , οὐκ ἴσως ἀργυροῦς | ||
| δεινῶν τῆς πόλεως , καὶ πάντων ἀλλήλους ἐχόντων δι ' ὑποψίας καὶ φυλακῆς , οἱ μὲν ὕπατοι τὴν βουλὴν ἐκάλουν |
| κακίας . Ὡς γὰρ τοῦτον ὁτιοῦν παρὸν χωρὶς ἀρετῆς οὐκ αὔταρκες εὐδαίμονα τὸν κεκτημένον ἀποφῆναι , καὶ ἡ ἀρετὴ κατὰ | ||
| κόκκοι κ , κόμμεως ⋖ ιβ , οἴνου Χίου τὸ αὔταρκες . ἡ χρῆσις δι ' ὠοῦ . ἐγχεῖν δεῖ |
| εἰς τὸ [ αὐτὸ ] ῥῆμα , ὡς τὸ ὅρκον αἰτεῖς , νόμον αἰτεῖς , καὶ τὸ ἐπὶ σὲ αὐτὸν | ||
| Ἀρκαδίᾳ ὧδε Ἀρκαδίην μ ' αἰτεῖς . μέγα μ ' αἰτεῖς , οὔ τοι δώσω . πολλοὶ ἐν Ἀρκαδίῃ βαλανηφάγοι |
| μετὰ γὰρ τὸ τίς ὁ μοιχὸς ζήτημα διὰ τῶν προειρημένων περανθὲν ἀντεγκαλεῖ ὡς ἀξίῳ παθεῖν ἃ πέπονθε : τούτῳ δὲ | ||
| μετὰ γὰρ τὸ τίς ὁ μοιχὸς ζήτημα διὰ τῶν προειρημένων περανθὲν ἀντεγκαλέσει ὡς ἀξίῳ παθεῖν , ἃ πέπονθε . Τούτῳ |
| νηλεὲς ἦμαρ , πρὶν σχέτλι ' ἔργα βορᾶς περὶ χείλεσι μητίσασθαι . . . . , . καὶ οὐ μόνης | ||
| αὐδήσαντος ἄνδρ ' ἕνα τοσσάδε μέρμερ ' ἐπ ' ἤματι μητίσασθαι , ὅσς ' Ἕκτωρ ἔρρεξε Διῒ φίλος υἷας Ἀχαιῶν |
| φησιν . ταὐτὸν θύμον : ἀντὶ τοῦ “ τῆς αὐτῆς πενίας μετασχόντες ” . θύμος δέ ἐστιν εἶδος βοτάνης εὐτελοῦς | ||
| “ φλυαρίαις ” ὀφείλων εἰπεῖν ἀναδῶν ] στεφανῶν πολὺ τῆς πενίας ] βίαιον τὸ σχῆμα περιάψαι ] προσάψαι , περιθεῖναι |
| τοῦτο ποιεῖ καὶ οὐ κατ ' ἄλλο τι τῶν φύσει γλυκύτητος ἰδίων . τὸ μέντοι περὶ τὸν Ἀβραδάτην καὶ τὴν | ||
| Ἀρίστων ὁ Κεῖός φησιν ἥδιστον ποτὸν εἶναι τὸν ἅμα μὲν γλυκύτητος , ἅμα δ ' εὐωδίας κοινωνοῦντα . διὸ καὶ |
| , ἀκίχητα διώκων . ” ἀκάμαντα κατ ' ἀπόφασιν τοῦ καμάτου , ὥστε εἶναι ἀκοπίατον : “ ἠέλιον δ ' | ||
| τατωμένῳ φωτί : παῦροι δ ' ἐν πόνῳ πιστοὶ βροτῶν καμάτου μεταλαμβάνειν . ὣς ἤνεπε : Ζεὺς δ ' ἀντίος |
| , τὴν ἤπειρον ἀπολιμπάνει τελείως , ἀλλ ' εἰς ὅσον βαστάζεται ὕδωρ , εἰς ἐκεῖνο καὶ ἐξέρχεται κῆτός τι καὶ | ||
| βαρύτερον : * οὕτως [ ] γὰρ ὑπὸ τῆς ψυχῆς βαστάζεται τὸ ὅλον ⌈ σῶμα [ ] ⌋ . γίνεται |
| δὴ ὑποληπτέον περὶ τούτου τὸν Ἀριστοτέλη λέγειν μὴ εἶναι τὴν ἐλευθεριότητα καὶ περὶ τὸ μὴ λαμβάνειν ὅθεν οὐ δεῖ , | ||
| ἔστι περὶ ταύτας , οὐκ ἀληθὲς ἂν εἴη τὸ τὴν ἐλευθεριότητα διατείνειν περὶ πάσας τὰς ἐν χρήμασι πράξεις , εἴτε |
| καὶ τρίβειν διὰ τῶν ξηρῶν σινδόνων καὶ τῶν ἄρτι λελεγμένων ῥυμμάτων : ὠφελεῖ γὰρ τοὺς τοιούτους τὰ τοιαῦτα καὶ ἐν | ||
| καὶ ἡ φύσις , καὶ οὔτε ἄνευ ῥυμμάτων οὔτε μετὰ ῥυμμάτων δύναται αὐτῶν τὸ ἄνθος ἀφαιρεῖσθαι : ἃ δ ' |
| μέν , οἷς ἐπόνουν , ἐτρέφοντο : τοῖς δὲ ἡ τέρψις ἐτελεύτα πρὸς ἔνδειαν . οὕτως νεότης πονεῖν οὐκ ἐθέλουσα | ||
| ἐτὸς ἰξευτῆρι ἄγρη νόσφι πόνοιο : πόνῳ δ ' ἅμα τέρψις ὀπηδεῖ μούνη , καὶ φόνος οὔτις : ἀναίμακτοι δὲ |
| μὲν ἐπίφθονον , ἥκιστα δὲ περιμάχητον , καὶ ἀφύλακτον ὂν σῴζεται καὶ ἀμελούμενον ἰσχυρότερον γίγνεται . Σὺ δὲ δή , | ||
| ; τί οὖν θαυμαστόν , εἰ καὶ ἄνθρωπος ὡσαύτως μὲν σῴζεται , ὡσαύτως δ ' ἀπόλλυται ; αὔξει δ ' |
| δύναται , κρῖναι δὲ ἕκαστα μὴ προσλαβοῦσα σύνεσιν ἑτέραν οὐκ αὐτάρκης . ἔτι διακριτέον εἰ πλείους αἰτίαι εἰσὶ περὶ ὧν | ||
| τὸ εὖ ζῆν : τελειότης κατ ' ἀρετήν : ὠφελία αὐτάρκης ζῴου . Μεγαλοπρέπεια ἀξίωσις κατὰ λογισμὸν ὀρθὸν τὸν σεμνότατον |
| τῷ θ ' ἡλίῳ τὴν κύλικα δείξας συντόμως πιὼν καθεῦδε ταῦτ ' ἐπιτρέψας τῇ τύχῃ . ἐπὶ κῶμον ἐλθόντων δὲ | ||
| καὶ τὸ δουλεύειν δίχα . σύ θην ἃ χρῄζεις , ταῦτ ' ἐπιγλωσσᾷ Διός . ἅπερ τελεῖται , πρὸς δ |
| . Ἔστι δὲ ἡ μὲν σμύρνη θερμὴ καὶ δηκτικὴ μετὰ στύψεως , ἔχει δὲ καὶ πικρίαν . Τὸ δὲ κινάμωμον | ||
| ἐπικρατοῦσαν ἔχει τὴν πικρὰν ποιότητα , μέμικται δέ τι καὶ στύψεως αὐτῷ , καὶ διὰ τοῦτο ῥυπτικήν τε ἅμα καὶ |
| τὰ ἡδέα , ἐπιτιθεῖσα αὐτοῖς τιμήν , ἀντὶ τοῦ δύναμιν αἰδοῦς καὶ τιμῆς ἀξίαν : ἢ ἐπιφέρουσα τιμὴν ἑαυτῇ δηλονότι | ||
| ἐστιν ἐναντίον ὧν εἶχεν ἐκεῖνος : ἐκεῖνος γὰρ σωφροσύνης καὶ αἰδοῦς . Περὶ ὦτα λάσιος , κωφός : τὰ ὦτα |
| ἀντιστρέφει : εἴ τι μὲν γὰρ ῥητορική , τοῦτο καὶ πειθοῦς δημιουργός , οὐ μὴν εἴ τι πειθοῦς δημιουργός , | ||
| δοκεῖ Ἀριστοτέλους ὁ ὅρος . Ὁ μὲν γὰρ λέγων αὐτὴν πειθοῦς δημιουργὸν ἀτελῆ ποιεῖ τὴν ῥητορικήν : ἐν ἑτέροις γάρ |
| , εἶτα θρῖον καὶ βότρυς . ἡ δημιουργὸς δ ' ἀντιπαρατεταγμένη κρεάδι ' ὀπτᾷ καὶ κίχλας τραγήματα . ἔπειθ ' | ||
| , εἶτα θρῖον καὶ βότρυς : ἡ δημιουργὸς δ ' ἀντιπαρατεταγμένη κρεᾴδι ' ὀπτᾷ καὶ κίχλας , τραγήματα . ἔπειθ |
| τυχεῖν οὗπερ αὐτὸς βούλεται . μετὰ τὰς πίστεις καὶ τὰς προτροπάς , ὅπερ ἐστὶ Δημοσθένους τε καὶ Θουκυδίδου . καὶ | ||
| ταῖς τοιαύταις παρακλήσεσι τὰς πρὸς τὸν πολιτικὸν καὶ πρακτικὸν βίον προτροπάς . ὧδε οὖν λέγωμεν : τὰ ὑποκείμενα πρὸς τὸν |
| καὶ ἐν ψυχικῇ μὲν δυνάμει γίνεται , ὅταν λύπη , χαρά , φόβος , δειλία , ἔκλυσις , ὀργὴ γένηται | ||
| τῷ δὲ κατ ' εὐμοιρίαν φύσεως ἐπ ' ἀρετὴν φθάσαντι χαρά : χαρτὸν γὰρ ἡ εὐφυΐα καὶ τὰ φύσεως δῶρα |
| τῷ εἰς ταῦτα ὑπομνήματι Πρόκλος φησίν . ὅτι τὸ τῆς εὐσχημοσύνης κτλ . περὶ εὐσχημοσύνης . ὑποκοριζόμενοι . διασύροντες , | ||
| ἔρχεται , ὅπως ἂν καὶ τὰ συμπεφυκότα τῇ λογικῇ οὐσίᾳ εὐσχημοσύνης καὶ μετριότητος πληρωθῇ . τὸ δὴ τῶν θείων ἀγαθῶν |
| καταμανθάνει . τὸ δὲ θαυμασιώτατον ἐκεῖνο διδάσκεται ἀπὸ τῆς τοιαύτης εἰδήσεως , κατὰ τί διέρχεται εὐλύτως καὶ ἀκωλύτως ἕκαστα τῶν | ||
| πειστικῆς δυνάμεως οὐκ ἐξ ἱστορίας , ἀλλ ' ἀπὸ τῆς εἰδήσεως τῶν πραγμάτων παραγίνεσθαί φησιν , ὥσθ ' ὁμοίως αὑτῶι |
| δυναστειῶν ἔτη ͵αυϘηʹ . : Σημειωτέον ὁπόσον Εὐσέβιος Ἀφρικανοῦ λείπεται ἀκριβείας ἐν τε τῇ τῶν βασιλέων ποσότητι καὶ ταῖς τῶν | ||
| παρὸν ἐπιεικὲς τοῦ αὐθάδους δικαίου προκρίνοντες , πολλὰ δὲ νόμου ἀκριβείας λόγων ὀρθότητα , τοῦτον νομίζοντες θειότατον καὶ κοινότατον νόμων |
| ἀπώλεσεν ] † τῶν Περσῶν ἔφθειρεν . ἀντίποινα ] † ἀμοιβάς . πράξειν ] † ἀπαιτήσειν . πημάτων ] † | ||
| τιμωρίας δίκαιοι τυγχάνειν ἐσμὲν μὴ παρέχοντες ἀρτίους καὶ πλήρεις τὰς ἀμοιβάς . εἰ δ ' οὐκ ἐξὸν τοῖς ἰδίοις ὑποστέλλομεν |
| μὴ ἐνδεής , αὕτη πασῶν μουσικωτάτη τε καὶ ἀρίστη : συμφωνοῦσα γὰρ ἡμῖν καὶ συναρμόττουσα εἰς ἅπαντα ἄλυπον τὸν βίον | ||
| προσβαλοῦσα ἀνίλλεται καὶ ἀρνεῖται καὶ ἀνανεύει ἀπ ' αὐτοῦ οὐ συμφωνοῦσα καὶ ἀλλοτριουμένη . Φαμὲν δή , ὡς τὴν φύσιν |
| τῆς ἀνθρώπου καθαίρειν . δέλεαρ δὲ ἄρα ἐκείνη καθίει τοῦ φίλτρου αὐτῷ στέφανον ἀεὶ τὸν ἐκ τῆς τέχνης , τὸν | ||
| γὰρ οἱ τρεῖς προσπλακέντες εἰς μίαν ἕνωσιν πόθου ἀρραγοῦς στερεμνίου φίλτρου τε οἰκήσουσιν ἐν μίξει μιᾷ σῶμα , ψυχὴ καὶ |
| μεθ ' ἁλώϊα ἔργα : ἀντὶ τοῦ ἐν ταῖς ἁλωνίαις ὑστεροχρονίαν , δῆλον : μετὰ τὰ ἔργα τοῦ ἅλωνος * | ||
| ἄρσενας , εἰς ἢ ἐπὶ τοὺς ἄρσενας αὐτῶν δῆλον : ὑστεροχρονίαν δηλοῖ ἡ μετά . Ἔνθ ' : τότε . |
| μὲν πρωΐαν γενέσθαι , πεφρικὼς τὸ σκότος καὶ τὰς ἀλλοκότους φαντασίας , ὁπότε τύχοι καταδαρθών , ἅμα δὲ τῇ ἕῳ | ||
| αἰσθάνεται ἑαυτοῦ . Μετὰ ταῦτ ' οὖν δῆλον / ὅτι φαντασίας τινὸς ἑαυτοῦ γενομένης αὐτῶι ϲον ! ! ἴσχει περὶ |
| ἄναρθρον συνιέναι καὶ ῥυθμοῦ καὶ μέλους καὶ φυλάττειν σχῆμα καὶ ἐμμέλειαν μὴ παρατρέπειν καὶ ἀποπληροῦν τῶν διδαχθέντων τὴν ἀπαίτησιν , | ||
| ὑπὸ παντοίων ἀνέμων διαπνεῖσθαι , τάχα δ ' ἐπεὶ τὴν ἐμμέλειαν ἀγριοφανῆ καὶ αὐστηρὰν ἀλλ ' οὐ πρὸς ἐπίδειξιν ἔχει |
| ὡς ἐν ταῖς πόλεσι καὶ ταῖς οἰκίαις χρὴ συμβουλῆς καὶ φρονήσεως , ἐν τοῖς ἐκτὸς δὲ ὑπὲρ τούτων ἀμύνεσθαι τοὺς | ||
| ὀρθός τίς ἐστι λόγος : ὁ δὲ ὀρθὸς λόγος ἀπὸ φρονήσεως γίνεται . Καὶ μὴν καὶ ἡ φρόνησις μετὰ ἀνδρίας |
| τοῦ ὄνου σύμβολον διασῴζειν καὶ σύρειν : σὺ δέ μοι ἐλήλυθας ἐξ ἐκείνου τοῦ καλοῦ καὶ χρησίμου ζῴου ἐς πίθηκον | ||
| πῶς τί ποτ ' ἐφλυάρησα τὰ ἐπελθόντα μοι ; φθονῶν ἐλήλυθας , τεταπεινωμένος , ὅτι σοι ἐξ οἴκου φέρεται οὐδέν |
| “ . τυπτήσομαι ] λείπει τὸ φοβοῦμαι . δικαίως . Πγ λείπει τύπτομαι . τραυλίζοντος . : ψελλίζοντος Πγ . | ||
| . : ψελλίζοντος Πγ . καὶ μηδὲν ἔναρθρον λαλοῦντος . Πγ νοοίης : ἀντὶ τοῦ ” ἔχεις ἐν τῷ νῷ |
| , ὦ Σώκρατες , πυκνότερα ἐπάγειν . Τέλος γὰρ ἤδη θέω . ” ἀνάγκην “ δ ' οὖν ἔτι βούλομαι | ||
| τὸ εἴξασιν ἀπὸ τοῦ εἴκασιν , τὸ ἐνήνοθεν ἀπὸ τοῦ θέω , κατὰ μετάθεσιν ἔθω ἐνέθω εἶτα ἐνήνοθα . Τέτυπα |
| δὲ καὶ χωρὶϲ ὑλαγμοῦ πᾶϲιν ὁμοίωϲ , καὶ θηρίοιϲ καὶ ἀνθρώποιϲ ϲυνήθεϲί τε καὶ ἀγνώϲτοιϲ , καὶ δακὼν παραχρῆμα μὲν | ||
| . χαρακτὴρ οὐδεὶϲ ἔπεϲτιν ἐπὶ τοῦ προϲώπου τῆϲ διανοίαϲ τοῖϲ ἀνθρώποιϲ . . . . . . , , ̈ |
| ἔχουσαν αὐτῶν τὴν ψυχὴν ἠρέμα παραμυθεῖται καὶ λύειν ἐπιχειρεῖ , ἐνδεικνυμένη ὅτι ἀπάτης μὲν μεστὴ ἡ διὰ τῶν ὀμμάτων σκέψις | ||
| συνεχὴς καὶ ἐναργὴς καὶ πολλὴ καὶ πανταχοῦ ζωὴ σοφίαν ἀμήχανον ἐνδεικνυμένη , πῶς οὐκ ἄν τις ἄγαλμα ἐναργὲς καὶ καλὸν |
| Ἣν οὐ δυνήσῃ παρατραπῆναι καὶ παρελθεῖν : ἢ τὴν ἐστερημένην τέρψεως . : πολλοὺς δ ' ὀδυρμοὺς ] Προαναφωνεῖ τὰς | ||
| τὰς αἰσχρὰς ἐπιθυμίας , ἃς ἡδονὰς ὀνομάζουσιν , ἀμοίρους ἡγούμην τέρψεως εἶναι . τί γὰρ ἂν γένοιτο μετὰ ζημίας ἡδύ |
| καὶ βότρυς : ἡ δημιουργὸς δ ' ἀντιπαρατεταγμένη κρεᾴδι ' ὀπτᾷ καὶ κίχλας , τραγήματα . ἔπειθ ' ὁ δειπνῶν | ||
| καὶ βότρυς . ἡ δημιουργὸς δ ' ἀντιπαρατεταγμένη κρεάδι ' ὀπτᾷ καὶ κίχλας τραγήματα . ἔπειθ ' ὁ δειπνῶν μὲν |
| ὥστε κατά γε τοῦτον τὸν λόγον ἀξιέπαινος μᾶλλόν ἐστι τῆς σωφροσύνης . τὸ μὲν οὖν τέλος τῆς ἀνδρείας καλὸν καὶ | ||
| τοῦ βίου [ καὶ ] τῆς συλλογῆς ὑπέρ τε τῆς σωφροσύνης καὶ τῆς εὐκλείας . Φέρε δή , καὶ παῖδες |
| μὲν γὰρ γίνεται μετ ' αἰσθήσεως , οἷον θυμός , ἁδονά , φόβος , πεπονθέναι δὲ δύναταί τι καὶ ἄνευ | ||
| μὲν ἑκούσιον τὸ δ ' ἀκούσιον : καὶ ἑκούσιον μὲν ἁδονά , ἀκούσιον δὲ λύπα . ταὐτὰ δὲ ταῦτα καὶ |
| . . μήτε σκι ? ? [ ἀλλ ' εἰ δεδ [ μενει ? [ ἡμεῖς δ [ ὦ φῶς | ||
| τοενουϲ ! [ ] ! ! ! ! [ παραγενέϲθαι δεδ [ ουϲ ἐφ ' ἡμᾶϲ ! [ ] α |
| ἀνδρὸς γυνὴ μηδέποτε παύσαιτο καὶ διὰ τῶν ὑφαινομένων μείζω σοι ποιοῦσα τὸν οἶκον : ἐγὼ δὲ τὸν χιτῶνα τὸν λινοῦν | ||
| Ἀλέξανδρον Μακεδονίαν : εἰς μέντοι τἀκριβὲς ἄκρα τίς ἐστιν ἡ ποιοῦσα τὸν κόλπον πρὸς τὸν Ἄθω , πόλιν ἐσχηκυῖα τὴν |
| βία δὲ οἴχεται , πανήγυρις δὲ ἡμῖν ἡ πόλις , εὐφημίας ἐλπίζοντα περιέστηκε ζημία λυποῦσα μὲν καὶ τῇ βλάβῃ , | ||
| , ἐπαγγελλομένων , ἀγαθὰ ἐλπιζόντων , χαριζομένων , εὐθυμίας , εὐφημίας , ἱλαρότητος , εὐφροσύνης , ἀδείας : τὸ δὲ |
| , ἀπάρχεσθαι , τὰ ἠρία ἐπιτελεῖν . . . . ὄνησιν ] ἤγουν τὸ εὖ πάσχειν παρὰ τῶν παίδων . | ||
| τῇ ὑγιείᾳ τὰ τῆς ψυχῆς ἀγαθὰ καὶ τὴν τῶν ὄντων ὄνησιν . πῶς οὖν οὐ τοῦτον ἀνακηρύττειν χρὴ ἐν πανηγύρεσί |
| αὐτὸν οὔτε πολιτικόν , ἅτε προσφάτως ἐφ ' ἡγεμο - νίας τεταγμένον : ὅπερ εἴωθε γίγνεσθαι τοῖς παλαιοῖς στρατηγοῖς , | ||
| ὑπὸ ΑΒΔ γωνία ἐλάσσων ἐστὶν τῆς ὑπὸ ΑΒΕ γω - νίας . ὁμοίως δείξομεν ὅτι καὶ αἰεὶ ἡ ἔγγιον τῆς |
| τῶν ὑπαρχόντων αὐτοὺς ἔχειν . ὥστ ' ἔγωγε νομίζω πρὸς ταῦθ ' ὁρῶν καὶ τούτοις τεκμαιρόμενος , εἰ ἐπεβίω Περικλῆς | ||
| οἱ Φωκεῖς τοὺς ὕστερον , ἡ δὲ τούτου ψευδολογία μετὰ ταῦθ ' ὕστερον αὐτοὺς ἀπώ - λεσεν , ἐξαπατήσας ' |
| ταῖς περὶ ταῦτα ἐνεργείαις χρονίως ἐνδιατρίβουσα ἐκ τῆς ἐν τούτοις πολυπειρίας , εἰς ἕξιν εἶσι φρονήσεως καὶ κατορθοῖ ἐνδεχομένως ἃ | ||
| καὶ προσχόντι φιλοπόνως τοῖς κατὰ τὸν βίον πράγμασι καὶ διὰ πολυπειρίας μαθόντι ποῦ καὶ πότε καὶ πῶς αἱ ἀποπτώσεις καὶ |
| ἐπὶ ξείνῃ Κεκροπίᾳ φθίμενον . Ὤιχευ ἔτ ' ἀσκίπων , Κινησία , Ἑρμόλα υἱέ , ἐκτίσων Ἀίδῃ χρεῖος ὀφειλόμενον γήρᾳ | ||
| δεινὸν μὲν γὰρ ἔχονθ ' ὑὸς ῥύγχος , ὦ φίλε Κινησία . ἐγὼ δὲ βαρβίτους , τριχόρδους , πηκτίδας , |
| ταῦτα , ὅμως δ ' ἔμοιγε ὀρθῶς δοκεῖ τὸ τὰς ἡδονὰς φεύγειν διακελεύεσθαι τόν γε ἐν Λακεδαίμονι νομοθέτην , περὶ | ||
| ἐξ ἀρετῆς ἡγησάμενον : καὶ πόνοις ἀνάλωσεν , ἃ πρὸς ἡδονὰς ἀναλίσκουσιν ἕτεροι . Διὸ θαυμάσαι τὸν Ἡσίοδον δεῖ τραχεῖαν |
| ' , ὦ παντλάμων , ὦ δυστάνου , μᾶτερ , βιοτᾶς , οἵαν οἵαν αὖ σοι λώβαν † ἐχθίσταν ἀρρήταν | ||
| Ὑγίεια βροτοῖσι πρεσβίστα μακάρων , μετὰ σεῦ ναίοιμι τὸ λειπόμενον βιοτᾶς , σὺ δέ μοι πρόφρων ξυνείης : εἰ γάρ |