| τῆς ἀγορᾶς τὸ μέρος τοῦτο ὠνομάζοντο κύκλοι , ὡς Ἄλεξις ὑποδηλοῦν ἔοικεν ἐν Καλασίριδι ποῖ δή μ ' ἄγεις διὰ | ||
| τέ εἰσι καὶ ὑποπλῆσαι δύνανται . καὶ Ὅμηρος δὲ ἔοικε ὑποδηλοῦν ταῦτα . περὶ μὲν οὖν τοῦ καλινδεῖσθαι αὐτοὺς καὶ |
| τοῦ ἕλικας βοῦς ἀλλ ' ἐπὶ τοῦ Ἡφαίστου , “ πόρπας τε γναμπτάς θ ' ἕλικάς τε καὶ ὅρμους , | ||
| Ὠκεανοῖο . τῇσι παρ ' εἰνάετες χάλκευον δαίδαλα πολλά , πόρπας τε γναμπτάς θ ' ἕλικας κάλυκάς τε καὶ ὅρμους |
| ἢ τὰ πρὸ τῆς θυσίας γινόμενα θυμιάματα ἢ πλακούντια . καθωσιώθη : ἀντὶ τοῦ “ ἀφιερώθη ” , ἤτοι “ | ||
| ᾗμεν τοῦ θεοῦ . Ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη , πελανὸς Ἡφαίστου φλογί , κατεκλίναμεν τὸν Πλοῦτον , |
| Ἡφαίστου φλογὶ καθωσιώθη καὶ τὰ πόπανα καὶ τὰ προθύματα . προθύματα δὲ ἤτοι τὰς ὀλύρας , παρὰ τὸ προθύεσθαι τῶν | ||
| τέμενος ᾗμεν τοῦ θεοῦ . Ἐπεὶ δὲ βωμῷ πόπανα καὶ προθύματα καθωσιώθη , πελανὸς Ἡφαίστου φλογί , κατεκλίναμεν τὸν Πλοῦτον |
| ' αὐτὸ σεμνῶς λέγει ἦμος δ ' ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει . λέγοις δ ' ἂν καὶ κλίνοντος εἰς τὰ | ||
| πῖπτε δὲ λαός . ἦμος δ ' Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει , καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα : |
| χερσαίας πλάτης τράμπις ς ' ὀχήσει καὶ Φερέκλειοι πόδες δισσὰς σαλάμβας κἀπὶ Γυθείου πλάκας , ἐν αἷσι πρὸς κύνουρα καμπύλους | ||
| ἄκραι ἐν Λακωνικῇ Θυρίδες λεγόμεναι , ἃς μεταφορικῶς λέγουσιν οὕτω σαλάμβας ἤγουν θυρίδας . δισσὰς : δύο εἰσὶν ἄκραι ἐν |
| εἶδος πλακοῦντος τελούμενον τῇ Ἀρτέμιδι , οἷον : μαστοὺς τροφαλίδας ἀμφιφῶντας ἰτρία : διὰ τὸ φωτίζεσθαι ὑπὸ τῶν δᾴδων : | ||
| καὶ κατηγλαϊσμένοι . Κἂν αἰγέρων ἔφυσαν εὐγενέστεραι . Ναστοὺς τροφαλίδας ἀμφιφῶντας ἰτρία . Μοχθηρὸς ὢν καὶ τὴν γνώμην ἀχερδούσιος . |
| γε ὁ Πύθιος ὀνείρατά τε προδείξας καὶ τοὺς μηνύσοντας ἕκαστα ἐπιπέμπων . Ἐγὼ δὲ ἐνταῦθα ἤδη ὑμᾶς , ὦ Δελφοί | ||
| τρέφοιντο . ΓΘ ἤρειδε ] ἠφίει . κρημνοὺς ἐρείδων : ἐπιπέμπων καὶ ἀκοντίζων , τουτέστιν ἐγκλήματα ὑπέρογκα καὶ διαβολὰς χαλεπωτάτας |
| εἱλίσσοντο , καὶ σάκεα ξιφέεσσιν ἐπέκτυπον , ὥς κεν ἰωή δύσφημος πλάζοιτο δι ' ἠέρος ἣν ἔτι λαοί κηδείῃ βασιλῆος | ||
| βίᾳ ἥλατο ὡς καὶ ὕδωρ ἀναδοθῆναι : τὸ ἑξῆς : δύσφημος κραυγή : τὸ ἀντήχημα ἐποίει , ὅ ἐστιν : |
| κεἰ μὴ θέλει ] ὁ Ἴναχος τοῦτο ποιῆσαι . . πυρωπὸν ] καυστικόν . . πυρώδη . μολεῖν ] ἐλθεῖν | ||
| . χόλου κρυόεντος : πυρώδους , καυστικοῦ , διὰ τὸ πυρωπὸν δὲ πυροειδές : καὶ οἱ ὀφθαλμοὶ γὰρ τοῦ θυμουμένου |
| εἰ μὲν βραδεῖαι κύνες ἕποιντο αὐτοῖς , τοσοῦτον ὅσον διώκονται θέουσιν : εἰ δὲ ὠκεῖαι , ὅση δύναμις . πολλάκις | ||
| φασιν . ἐς κύκλον ἑαυτοὺς περιαγα - γόντες εἶτα μέντοι θέουσιν . ὅταν δέ τις αὐτῶν ὑπὸ τοῦ κατὰ τὸν |
| ἔναρξιν τοῦ πράγματος μέλλεις ποιεῖσθαι διὰ τῶν ὡς ἔνι μάλιστα διηρθρωμένων ὡροσκοπιῶν , καὶ οὕτω τὰ κέντρα στῆσαι ὡς ἐπὶ | ||
| τῆς καταρχῆς ἐπὶ παντὸς πράγματος διὰ τῶν ὡς ἔνι μάλιστα διηρθρωμένων ὡροσκοπιῶν καὶ οὕτω τὰ κέντρα στῆσαι ὡς ἐπὶ γενέσεως |
| τοίνυν ἄξιος τῶν προσδοκιῶν . Ἐγένετό τις ἀνὴρ Ἡρακλεώτης , θεσπέσιος ὄντως ἀνήρ , ὁ Θεσπέσιος , καὶ λόγων εἵνεκα | ||
| . συμπαιδαγωγήσουσι δέ σε ἐμοὶ Πλάτων ὁ κλεινὸς καὶ ὁ θεσπέσιος Ἀριστοτέλης , οἳ καὶ τὸν μέγαν Ἀλέξανδρον ἐπαιδαγώγησαν . |
| ἄρα τοιούτου τινὸς καὶ πάλαι ἄνω γενομένου Ὅμηρος ὑπέλαβεν αἵματι ὗσαι τὸν Δία ἐπὶ τῷ τοῦ Σαρπηδόνος θανάτῳ . Ἀναστρέψαντες | ||
| καὶ νηνεμίης συνδραμεῖν ἐξαπίνης νέφεα καὶ χειμῶνά τε καταρραγῆναι καὶ ὗσαι ὕδατι λαβροτάτῳ , κατασβεσθῆναί τε τὴν πυρήν . Οὕτω |
| αὐτὴν ἧκεν : ὁ μὲν ποταμόνδε κατήϊεν ἐκ νομοῦ ὕλης πιόμενος : δὴ γάρ μιν ἔχεν μένος ἠελίοιο . τὸν | ||
| ὥραν καὶ τὸν πόνον ἐκτήσατο : καταλαμβάνει γὰρ πηγὴν ὁ πιόμενος : θεατὴς δὲ τῆς οἰκείας μορφῆς καταστὰς , ἐραστὴς |
| τὴν φωνὴν ἐξεφωνεῖτο καὶ τοῦτο εὑρήσεις ἐπὶ τῆς Ε Ὁμήρου ῥαψῳδίας κατὰ τὴν ἔμμετρον ἐπιγραφήν . Αἱ δέ εἰσι κατὰ | ||
| δὲ κέχρηται τῇ λέξει . καλάμην ἐπὶ τῆς τοῦ Ξ ῥαψῳδίας τῆς Ὀδυσσείας “ ἀλλ ' ἔμπης καλάμην γέ ς |
| οὐδ ' ἐπέκεινα πάντων : σχολῇ γε ἄρα πάντα αὐτὴν ὑμνητέον : οὐδ ' ὅμως ὑμνητέον , οὐδ ' ἐννοητέον | ||
| : θεωρεῖ πρόφαντον : διάδηλον ἀκροθίνια : ἀπαρχαί γεγωνητέον : ὑμνητέον ἔρεισμα : στερέωμα ὀρθόπολις : ὁ ἀνορθῶν τὴν πόλιν |
| Φρύνιχος ἀμβροσίων μελέων ἀπεβόσκετο καρπὸν ἀεὶ φέρων γλυκεῖαν ᾠδάν , τιοτιοτιοτιγξ . Εἰ μετ ' ὀρνίθων τις ὑμῶν , ὦ | ||
| ' ἧς ἐγὼ νάπαισί τε καὶ κορυφαῖς ἐν ὀρείαις , τιοτιοτιοτιγξ , ἑζόμενος μελίας ἔπι φυλλοκόμου , τιοτιοτιοτιγξ , δι |
| , ἱεροφάντα μυστηρίων Ἔρως , οὐ κακὸν νήπιον ὁποῖον ζωγράφων παίζουσι χεῖρες , ἀλλ ' ὃν ἡ πρωτοσπόρος ἐγέννησεν ἀρχὴ | ||
| εἰαριναί : ἤγουν τὸ ἔαρ ἐνεψιήματα δὲ τὰ παίγνια : παίζουσι γὰρ αἱ κόραι καὶ τέρπονται τοῖς μήλοις ἐνεψιήματα ] |
| Μίκας ἔφη : ἐμιϲθώϲατο τυλυφάνταϲ . . , , . Μεταγειτνιών : Ὑπ . ἐν τῷ ὑπὲρ Ξενίππου . . | ||
| βασιλεύοντος ἔτους τετάρτου Θαργηλιῶνος [ ἱσταμένου ] δωδεκάτῃ . : Μεταγειτνιών . . . ὁ βʹ μὴν παρ ' Ἀθηναίοις |
| Σᾶμος Πόδαργος Λάμπος Ἄλκιμος Θόας . Θύρσις ὅδ ' ὡξ Αἴτνας : ὡς Σικελιώτου αὐτοῦ ὄντος καὶ κατὰ τὴν Αἴτνην | ||
| θαυμάσιον προσιδέσθαι , θαῦμα δὲ καὶ παρεόντων ἀκοῦσαι , οἷον Αἴτνας ἐν μελαμφύλλοις δέδεται κορυφαῖς καὶ πέδῳ , στρωμνὰ δὲ |
| δοκεῖ παραπλήσιος , ὃν ἐκεῖνος , ὥς φησιν Ὅμηρος , ἤσκησεν ἐν Κνωσσῷ τῇ Ἀριάδνῃ ; ἢ βελτίων μὲν ὁ | ||
| μὴ λαλῆσαι τοῦ λοιποῦ : καὶ μέχρι θανάτου τὴν σιωπὴν ἤσκησεν . . . Κατὰ δὲ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον Ἀδριανός |
| ἀποχρώντως : ἱκανά , ἀρκούντως ἀνθρώπεια : ὅσα προσήκει τῇ ἀνθρωπείᾳ φύσει . οἴκτου γὰρ . . . ἢ φθόνου | ||
| λεγόμενος κορσίτης . Ὠνόμασται δὲ οὕτως ἀπὸ τοῦ κόρσῃ τούτεστιν ἀνθρωπείᾳ κεφαλῇ ἐοικέναι . Τοῦτον δέ φασι τριβόμενον μετὰ σκορόδου |
| γελᾷ τε καὶ τέρπεται , καὶ τὰ πολλὰ ὕπτιος κατακείμενος ᾄδει μάλα τραχείᾳ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ τὰς οἰμωγὰς αὐτῶν | ||
| τοῦτο ποιεῖ : ὅταν δὲ θήλεια ᾖ ἡ θηρεύουσα , ᾄδει ἕως ἂν ἀπατηθῇ ὁ ἡγεμὼν αὐτῆς . καὶ οἱ |
| Τῶν δ ' ἐν ἀγρῷ σκευῶν τὰ ἀναγκαῖα ἄροτρα καὶ ἀρότρου μέρη , καὶ ἅμαξα καὶ ἁμάξης μέρη . τὰ | ||
| Καλλικρατίδας , οὐκ ἀπὸ σκαπάνης ὁ Λύσανδρος , οὐκ ἀπὸ ἀρότρου ὁ Δερκυλλίδας . Θητικὰ ταῦτα , εἰλωτικά : ταῦτα |
| καὶ τὴν γῆν σχίζει . ὃ δὲ κρατεῖ ὁ ἀρῶν ἐχέτλη καλεῖται . τὸ δὲ διὰ τοῦ ἐλύματος διαβεβλημένον ξυλάριον | ||
| δὲ διὰ τοῦ ἐλύματος διαβεβλημένον ξυλάριον , εἰς ὃ ἡ ἐχέτλη καθίεται , ἀλύη : τὸ δὲ ξύλον τὸ ἀπὸ |
| ἐναίσιμα σήματα φαίνων : ὅτι ἀκαταλλήλως εἴρηται : ἔδει γὰρ ἀστράπτοντα καὶ φαίνοντα . ὡς καὶ Εὐριπίδης ἐν Παλαμήδει Λάιε | ||
| : ἀστράπτων ἐπιδέξι ' , ἐναίσιμα σήματα φαίνων ἀντὶ τοῦ ἀστράπτοντα καὶ φαίνοντα . ἐν δὲ ἀντωνυμίαις πτῶσις : ἡμῖν |
| ἀργύρῳ , ἥν ποτε τέκτων ποίης ' Ἰκμάλιος καὶ ὑπὸ θρῆνυν ποσὶν ἧκε προσφυέ ' ἐξ αὐτῆς , ὅθ ' | ||
| ' ἐμὸς πάϊς ἀμφιγυήεις τεύξει ' ἀσκήσας , ὑπὸ δὲ θρῆνυν ποσὶν ἥσει , τῷ κεν ἐπισχοίης λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάζων |
| σεσηρέναι καὶ διαχάσκειν ποιεῖ . ἢ παρὰ τὸ σείεσθαι καὶ πάλλεσθαι . ὁμοίως δὲ καὶ πάντα τὰ ἄστρα σείρια καλοῦσιν | ||
| πάλλεσθαι πρὸς τὴν ἄρσιν τοῦ λαγχάνοντος , ἢ ἀπὸ τοῦ πάλλεσθαι τὴν καρδίαν τῶν κληρουμένων . ὅθεν ἁμαρτάνουσιν οἱ γράφοντες |
| δὲ Ποσειδῶνος αὐτὸν υἱὸν εἶναι καὶ Ναίδος νύμφης μιγῆναί τε Ἀριάδνῃ ἐν Δίᾳ τῇ νήσῳ ἐρασθέντα , ὅτε ὑπὸ Θησέως | ||
| γενόμενον τοῖς μὲν ἐγχωρίοις ἀπολιπεῖν χρήματα , συντάξαντα θύειν τῇ Ἀριάδνῃ : δύο δὲ μικροὺς ἀνδριαντίσκους ἱδρύσασθαι , τὸν μὲν |
| ἐκείνως ἔχοντα , λέγω τὸ , Ἤστραπτεν , ἐβρόντα , συνεκύκα τὴν Ἑλλάδα , ἐτίθει νόμους ὥσπερ σκόλια γεγραμμένους , | ||
| . ἐνθένδε μέντοι Περικλέης Ὀλύμπιος ἤστραπτ ' , ἐβρόντα , συνεκύκα τὴν Ἑλλάδα , ἐτίθει νόμους ὥσπερ σκόλια γεγραμμένους , |
| τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὀξυτάτης ταύτης πάσης κινήσεως : διὸ καὶ Ἰαπετὸν κληθῆναι παρὰ τὸ ἴεσθαι καὶ πέτεσθαι , ὑπὸ τῶν | ||
| . . ἀποθραυσθῇς ] τῆς κοσμιότητος καὶ σεμνότητος ἀποπέσῃς . Ἰαπετὸν ] ἀρχαῖον ⌈ καὶ / μωρόν : ὁ γὰρ |
| αὐτοῦ ἀλιτήρ , ὡς ἀρότης ἀροτήρ , καὶ ἐκ τοῦ ἀλιτήρ ἀλιτῆρος γίνεται ἀλιτήριος , ὡς σωτήρ σωτῆρος σωτήριος . | ||
| δὲ τοῦ ἀλίτω βαρυτόνου γίνεται ἀλίτης ὄνομα καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀλιτήρ , ὡς ἀρότης ἀροτήρ , καὶ ἐκ τοῦ ἀλιτήρ |
| νηδύϊ μὲν πόσιος γόνιμον θορὸν ἀείρασα , δεξαμένη μορφὴν δὲ πολύχροον ὀφθαλμοῖσι . τοῖά νυ κἀκεῖνοι , τοῖσιν δόνακες μεμέληνται | ||
| τῶν πτερῶν : σκέπην γὰρ κἀκεῖνος ἑαυτῷ διανίστησι ποικίλην καὶ πολύχροον ἐν χρυσέῳ τῷ ὄμματι καὶ σμαραγδίνῳ πορφυρίζουσαν . Καὶ |
| φυλάσσομαι πύλης ἄναξ θυρωρέ Ἄθως σκιάζει νῶτα Λημνίας βοός τρύχει καλυφθεὶς Θεσσαλῆς ἁπληγίδος ἢ σφηκιὰν βλίττουσιν εὑρόντες τινά ἐγὼ δὲ | ||
| ἱμάτιον , ὅπερ Ὅμηρος ἁπλοΐδα καλεῖ : Σοφοκλῆς : τρύχει καλυφθεὶς † Θεσσαλικῇ πληγίδι † : παρὰ τὸ ἁπλῆ ἁπληΐς |
| δῆλον οὕτως λέγονται , . , . . . . Ἁμαδρυάδες : Ἀπολλώνιος ὁ τὰ Ἀργοναυτικά , οἷον : ἀλλ | ||
| . Ἢ ἐπεὶ δοκοῦσιν ἅμα ταῖς δρυσὶ φθείρεσθαι , νύμφαι Ἁμαδρυάδες λέγονται . . . . , : Γεννᾶται δ |
| μάλα ἀσμένως τῆς ὥρας ἐτρύγησα . ταῦτά σοι πρὸς τοῦ Πανὸς μυστήρια τὰ μεγάλα ἔστω . Ἡμέρων ὁ μαλακὸς φελλεῖ | ||
| ἡ κωμῳδία μάχλον εἶπε τὸν ὑπὸ καταφερείας δίυγρον . καὶ Πανὸς δὲ λεγομένου τοῦ κατὰ κλῆσιν δαιμονίαν , ἕτεροι ἀπ |
| . . . . νη λθ ∠ ʹ Μαγνησία πρὸς Σιπύλῳ . . . νη γοʹ λθ Ϛʹ Ἰουλιόγορδος . | ||
| τούτων τῶν πόλεων οὐδ ' ἡ Μαγνησία ἐστὶν ἡ ὑπὸ Σιπύλῳ , ἐλευθέρα πόλις ὑπὸ Ῥωμαίων κεκριμένη . καὶ ταύτην |
| φωνῆς , ὡς δὲ διαλέκτου ἥ τε γλῶττα καὶ ἡ ὑπερῴα καὶ τὰ ἄλλα οὑτωσὶ λεγόμενα φωνητικὰ ἢ διαλεκτικὰ ὄργανα | ||
| , καὶ ἡ φάρυγξ δὲ καὶ ὁ γαργαρεὼν καὶ ἡ ὑπερῴα σύμπασα . καὶ ὁ οὐρανίσκος ἅμα τῇ κατὰ τοὺς |
| ἀπὸ τοῦ Ἀπόλλωνος μουσικός : ἐκ γάρ τοι Μουσέων καὶ ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος ἄνδρες ἀοιδοὶ ἔασιν ἐπὶ χθονὶ καὶ κιθαρισταί . | ||
| ἐπιπνεόμενος ἐκ τῶν Μουσῶν : ἐκ γάρ τοι Μουσέων καὶ ἑκηβόλου Ἀπόλλωνος ἄνδρες ἀοιδοὶ ἔασιν . ἢ τροφὸν , διὰ |
| τε καὶ κατηγλαϊσμένοι . Κἂν αἰγέρων ἔφυσαν εὐγενέστεραι . Ναστοὺς τροφαλίδας ἀμφιφῶντας ἰτρία . Μοχθηρὸς ὢν καὶ τὴν γνώμην ἀχερδούσιος | ||
| ἐν Λήμνῳ γάρ φησιν ἀμελχθῆναι γάλα τράγου τοσοῦτον , ὥστε τροφαλίδας γενέσθαι . Τῶν δὲ ἀλκυόνων οἱ ἄρσενες κηρύλοι καλοῦνται |
| ἐστιν τῆς ψυχῆς τὸ ἐνθουσιῶν , καὶ εἰ πᾶν μόριον ἐνθουσιᾷ , καὶ εἰ πᾶς ἐνθουσιασμὸς ἐκ θεῶν , καὶ | ||
| ἀπεμάξατο τὰς περὶ τῶν μελλόντων ἀψευδεστάτας διὰ τῶν ὀνείρων μαντείας ἐνθουσιᾷ , τοτὲ δὲ κἀν ταῖς ἐγρηγόρσεσιν : ὅταν γὰρ |
| . Ἴκαρος δέ , νεότητι καὶ ἀτασθαλίῃ χρεόμενος καὶ οὐκ ἐπιεικτὰ διζήμενος ἀλλὰ ἐς πόλον ἀερθεὶς τῷ νῷ , ἐξέπεσε | ||
| ' αἰόλα μηχανόωντας ἄλλα τε θαυματόεντ ' ἔργ ' οὐκ ἐπιεικτὰ βροτοῖσιν τεύχοντας ῥέζει , καί σφιν κλέος ἐσθλὸν ὀπηδεῖ |
| ἕδραν , ἤγουν καθέδραν , τόπον καλλίπωλον , τουτέστιν ἵπποις κομῶντα , ἢ καλλίβωλον , ἤτοι εὔγειον , τῶν τοῦ | ||
| Θ . ἰδὼν τὸν Νικήρατον ἡττημένον ὑπὸ Πράτυος ῥαψωιδοῦντα , κομῶντα δὲ καὶ αὐχμηρὸν ἔτι . . ὡς Κόνων Θρασύβουλον |
| ] τοῦ τοῖς ἀνθρώποις ἀεὶ ἐσομένου . . πηγὴν ] θηρῶμαι δὲ καὶ σφετερίζομαι καὶ παρέχω τοῖς ἀνθρώποις πηγὴν πυρὸς | ||
| τεταγμένος περινοστῶ τὴν Ἰταλίαν καὶ χάριτας ἐμπορευόμενος ἡδονὰς καὶ γέλωτας θηρῶμαι . διὸ φείσασθε τῆς κοινῆς ἁπάντων χελιδόνος , ᾗ |
| κάτα γαῖα μέλαινα . τοῦ δὲ καὶ ἀμφιδρυφὴς ἄλοχος Φυλάκῃ ἐλέλειπτο καὶ δόμος ἡμιτελής : τὸν δ ' ἔκτανε Δάρδανος | ||
| . Τῷ δ ' ἄρ ' ἔπι τρύφος αὖον ἐλαϊνέης ἐλέλειπτο σχίζης , ἥν τε μαρανθὲν ἀδηφάγον ἐξέλιπεν πῦρ : |
| τοῦ παιδίου , ὥστε τὸ ἐκ τῆς θηλῆς ῥέον τῶι οὐρανῶι κύκλωι περιχυθὲν ἐκτυπῶσαι τὸ σχῆμα τῆς ἐκροῆς . τὸ | ||
| Πλάτων μέμνηται ἐπὶ τοῦ ἡλίου ὁ μὲν δὴ μέγας ἐν οὐρανῶι Ζεύς εἰπών . Ἐπίκουρος δὲ πολλοὺς κόσμους ὑποτίθεται καὶ |
| τῶν ἀνέμων , ἁλὸς περικλυζομένοις . Κοῦρος : νέος . ἀθύρων : παίζων . Οἰός : προβάτου . περιμήκετον : | ||
| . νέος μὲν οὖν ὢν ἀμφὶ βωμίους τροφὰς ἠλᾶτ ' ἀθύρων : ὡς δ ' ἀπηνδρώθη δέμας , Δελφοί σφ |
| ἀλλ ' ἀνθοσμίᾳ καὶ πέπονι νεκταροσταγεῖ . εἶναι γὰρ ἐν Ἰκάρῳ φησὶ Σῆμος Πράμνιον πέτραν καὶ παρ ' αὐτῇ ὄρος | ||
| οἱ μὲν γὰρ Δρακάνῳ ς ' , οἱ δ ' Ἰκάρῳ ἠνεμοέσσῃ φάς ' , οἱ δ ' ἐν Νάξῳ |
| Παλλάδιον καὶ παρεγένετο εἰς τὸ ὄρος τὸ καλούμενον Ἴφειον . Κρεῖον : ὄρος Ἄργους . ἀπορρώγεσσιν : ἐν πέτραις ἐρρηγμέναις | ||
| ποιότητα κατὰ τροπὴν Ἀιολικὴν τοῦ π πρὸς τὸ κ , Κρεῖον δὲ τὸ βασιλικὸν καὶ ἡγεμονικόν , Ὑπερίονα δὲ τὴν |
| φασιν εἶναι πήραν : [ Πίνδαρος δὲ καὶ Ἡσίοδος ἐν Ἀσπίδι ἐπὶ τοῦ Περσέως : πᾶν δὲ μετάφρενον εἶχε κάρα | ||
| Ἰβηρίς τὸ θηλυκόν ” Ἑλληνίς , οὐκ Ἰβηρίς „ Μένανδρος Ἀσπίδι . λέγεται καὶ Ἰβηρικός . [ Διονύσιος ] „ |
| ὑπολάμποντος καὶ τῶν ἀνέμων εἰρηναῖον ἤδη καταπνεόντων καὶ τοῦ ἀέρος φαιδροῦ τε ὄντος καὶ οἱονεὶ μειδιῶντος καὶ τοῦ κύματος κειμένου | ||
| ὁ Ἀχιλλεὺς δοκεῖ , δεινός τε ὁρώμενος οὐκ ἐξήλλαττε τοῦ φαιδροῦ , τὸ δὲ κάλλος οὔπω μοι δοκεῖ ἐπαινέτου ἀξίου |
| ἐν τῷ Λαουϊνίῳ , ναοῦ χωρίον ἔχοντος ἄβατον καὶ τῶν ἱδρυμάτων ἐκ τοῦ Λαουϊνίου μετακομισθέντων [ ἐκ τοῦ νεὼ ] | ||
| καὶ τῇ τοῦ θείου φύσει δεῖ μὲν οὐδὲν ἀγαλμάτων οὐδὲ ἱδρυμάτων , ἀλλὰ ἀσθενὲς ὂν κομιδῇ τὸ ἀνθρώπειον , καὶ |
| , οὐδ ' ἔβας ἐν νηυσὶν ἐυσσέλμοις οὐδ ' ἵκεο πέργαμα Τροίας , [ μέμφεται τὸν Ὅμηρον [ ὅτι Ἑλένην | ||
| ποταπά ; δέον εἰπεῖν ἀπενθῶς , ὁ δὲ πρὸς τὸ πέργαμα τὴν σύνταξιν ἔτρεψεν πέργαμ ' ] ἤγουν τὸν οὐρανόν |
| ποταμοὺς καὶ λίμνας καὶ λειμῶνας καὶ καρποὺς καὶ πᾶν τὸ τοιουτῶδες . . . . . πλησιάζομεν ἤδη ταῖς τελεταῖς | ||
| ἄνδρα φιλόθηρα νόει . οὕτω γὰρ καὶ τὸ σημεῖον μαρτυρεῖ τοιουτῶδες . Πλευραὶ λεπταὶ ἀσθενῆ , ἄνανδρον καὶ δειλὸν σημαίνουσι |
| ἀγαθὸν περιποιούμενον ἑαυτῷ μάλιστά φησι φιλεῖν ἑαυτόν . ὃς καὶ φίλαυτος δόξειεν ἂν εἶναι μᾶλ - λον εἰκότως : ἑαυτῷ | ||
| δύσλυτος καχυπόνους δύσελπις ἀρίδακρυς ἐπιχαιρέκακος λελυττηκὼς παρακεκομμένος ἀδιατύπωτος κακομήχανος αἰσχροκερδὴς φίλαυτος ἐθελόδουλος ἐθέλεχθρος δημοκόπος κακοικονόμος σκληραύχην θηλυδρίας ἐξίτηλος ἐκκεχυμένος σκωπτικὸς |
| ἀσεβῶν παραδέχεσθαι , ἀλλ ' ὅτι καὶ ἡ ψυχὴ τοῦ θεοφιλοῦς τὸ κατ ' αὐτὴν μέρος οὐχ ὑποσιωπᾷ , σπεύδουσα | ||
| δὲ καὶ ἡμεῖς διανοούμεθα καὶ φαμὲν περὶ τοῦ θείου καὶ θεοφιλοῦς αὐτοκράτορος καὶ βασιλέως ] τρία γὰρ εἴδη , τὰ |
| διὰ τοῦ ἕως ταύτης ἡμᾶς κατακεκρῖσθαι . ἡ διὰ τὸ ἴεσθαι ἡμᾶς ἐν ταύτῃ . Ἐπηγκενίδες . αἱ πλατεῖαι σανίδες | ||
| ταύτης πάσης κινήσεως : διὸ καὶ Ἰαπετὸν κληθῆναι παρὰ τὸ ἴεσθαι καὶ πέτεσθαι , ὑπὸ τῶν θεολόγων . Τούτου δὲ |
| ἔτεκεν , ὡς Ὅμηρος τέκε δὲ ζείδωρος ἄρουρα . διμόρφου γηγενοῦς σκηπτουχίας : ἡ Ἀττικὴ γὰρ ἦν βασιλεία τοῦ Κέκροπος | ||
| ἡ Ὀλυμπία : πρώην γὰρ Κρόνιος λόφος ἐλέγετο . ἔνθα γηγενοῦς Ἰσχένου . Γίγας ἐγένετο Ἑρμοῦ καὶ Ἱερείας παῖς , |
| , εἰς ὅ κεν ἔλθω . ” ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τῇ δ ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος . ἡ | ||
| ἠὲ γυνή : ἀλλὰ φθεγγώμεθα θᾶσσον . ὣς ἄρ ' ἐφώνησεν , τοὶ δ ' ἐφθέγγοντο καλεῦντες . ἡ δ |
| βέλη , ἀπὸ μέρους : ἄτρακτον γὰρ τὸ ξύλον τοῦ ὀϊστοῦ . τι : πρᾶγμα . Λίπηται : καταλειφθῇ . | ||
| τῶν περὶ τὴν πρύμνην ἀφλάστων , ἢ διὰ τὴν κεραίαν ὀϊστοῦ . Ῥιπῇ : ὁρμῇ , τοῦ κυνάστρου , ἤως |
| λόγου ἑπταχῆ σχίζεται , πρός τε πέντε αἰσθήσεις καὶ τὸ φωνητικὸν ὄργανον καὶ ἐπὶ πᾶσι τὸ γόνιμον . . . | ||
| βραχέσι τὸ μὲν ο τὸν ἄρρενα δηλοῖ , τό τε φωνητικὸν συνίλλον ὄργανον καὶ τὸν φθόγγον πρὶν ἐκφωνηθῆναι συναρπάζον , |
| , χερείονα δ ' ὤπασεν ἀλκήν , εἴτ ' οὖν Ἰαπετοῖο γένος , πολυμῆτα Προμηθεύς , ἀντωπὸν μακάρεσσι κάμεν γένος | ||
| ὅπερ πῦρ αὖθις , καὶ δὴ ὁ ἐῢς πάϊς τοῦ Ἰαπετοῖο , ἤγουν ὁ αὐτὸς Προμηθεὺς ἔκλεψε , καὶ κλέψας |
| πασῶν τῶν πηγῶν τῆς ἀβύσσου βλυσάντων , ὥστε τὸ ὕδωρ ὑψωθῆναι ἐπάνω παντὸς ὄρους ὑψηλοῦ πεντεκαίδεκα πήχεις . καὶ οὕτως | ||
| ἡλίου ὁρμῇ ἐπικλιθῆναι τὰς ἄρκτους , καὶ τὰ μὲν βόρεια ὑψωθῆναι τὰ δὲ νότια ταπεινωθῆναι , καθ ' ὃ καὶ |
| συνουσίαν : λέγει δὲ τὴν Μήδειαν , παρ ' ὅσον κατέτηξεν αὐτὴν διὰ τὴν λύπην τῆς ἑτερογαμίας Ἰάσονος . κεραΐδα | ||
| κατατήκετ ' ἐν ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν , ἥν τ ' εὖρος κατέτηξεν , ἐπὴν ζέφυρος καταχεύῃ , τηκομένης δ ' ἄρα |
| τῇ πομπῇ τῶν Διονυσίων , ἣν ἔπεμψεν ἄρχων γενόμενος , ᾖδεν ὁ χορὸς εἰς αὐτὸν ποιήματα Σείρωνος τοῦ Σολέως , | ||
| τοῦ Ἀστυάγους μετὰ τῶν φίλων , τότε Ἀγγάρης ὄνομα , ᾖδεν εἰσκληθεὶς τά τε ἄλλα τῶν εἰθισμένων , καὶ τὸ |
| : τὸ γὰρ ἄλγεος αἴτιον εἴη : ὃς δέ κενημερή νεφέλῃ λελυσμένος ὄσσε ἀσχάλλῃ ὀδύναις , κεροειδέα δ ' ἀμφὶ | ||
| ὅταν ἐξ ἐπιπολαίου ἑλκώσεως λεύκωμα γένηται λεπτὸν καὶ διεσπασμένον ἐοικὸς νεφέλῃ . ἰώμεθα δὲ καὶ αὐτὸ ὥσπερ τὸ λεύκωμα . |
| . πυρώδη : τοιοῦτος γὰρ ὁ χρόνος . * † ἔβρεξε . * ἤγουν ἡ Ἀθηνᾶ . * † αὐτοῖς | ||
| σφιν θεσπέσιον πλοῦτον κατέχευε Κρονίων : οὐκ εἰρηκότος Ὁμήρου ὅτι ἔβρεξε χρυσὸν , ἀλλὰ περιεποίησε χύδην αὐτοῖς τὸν πλοῦτον . |
| : οὐχ ὑφαντὸν ἐνδεδυμένος ἱμάτιον , προβάτου δὲ δέρμα , ποιμενικὸν ἄμφιον . ἐνημμένος ] ἐνδεδυμένος . ἵππερόν : ἀλλὰ | ||
| πρέποντα νοῦν ἐσχηκὼς , ἀποδιδράσκει μὲν τὸ εὐτελὲς , καὶ ποιμενικὸν , καὶ σκληρόβιον , καὶ προσδραμὼν τῇ παιδεύσει , |
| Κόσμου , ὄφρα βίου σταθεροῖο φύσιν καὶ ἄνακτα γεραίρων στέμματι φαιδρότερον πλοκάμους στέψειε καρήνου , Κόσμον ἐπολβίζων κοσμούμενον ἔμφρονι κόσμωι | ||
| σὸν τοίνυν ἂν εἴη τοὐμὸν ζηλῶσαι τάχος καὶ ποιῆσαι Μάλχῳ φαιδρότερον τὸν βίον . Ἧκον οἱ παῖδες , εἰ μέν |
| ἀνδράσιν ὁ δαίμων οὐ τὴν ἴσην δύναμιν ἐπὶ τῷ ὄλβῳ ἐθήκατο , τουτέστιν οὐκ ἐπὶ πᾶσιν ἀνθρώποις ὁ θεὸς τὴν | ||
| τόν οἱ χωσαμένη γυίοις ἐπιήραρε Δηώ , μαρτυρίην ὅτι μοῦνος ἐθήκατο Φερσεφονείῃ . Δαῖμον , ὃς Ἀμφιλύσοιο ῥόον . . |
| παντολέτειρα , αὐξιθαλής , φερέκαρπε , καλαῖς ὥραισι βρύουσα , ἕδρανον ἀθανάτου κόσμου , πολυποίκιλε κούρη , ἣ λοχίαις ὠδῖσι | ||
| ὁ δ ' Ἡσίοδος ” Δωδώνην φηγόν τε , Πελασγῶν ἕδρανον „ ᾖεν . „ περὶ μὲν οὖν τῶν Πελασγῶν |
| . Οἱ δέ γε θυσίας αὐτῷ δι ' αἵματος καὶ κνίσης καὶ ὁλοκαυτωμάτων ἐπιτελεῖν οἰόμενοι καὶ ταύταις ταῖς τιμαῖς αὐτὸν | ||
| δὴ σχεδὸν ἦα κιὼν νεὸς ἀμφιελίσσης , καὶ τότε με κνίσης ἀμφήλυθεν ἡδὺς ἀϋτμή : οἰμώξας δὲ θεοῖσι μετ ' |
| δὴ καὶ τὸ Πυθικὸν στόμιον , παρ ' οὗ αἱ ὀμφαὶ ἀνέπνεον , ἀποφράττειν ὥρμησεν , ὡς μηδὲ τῷ Ἀπόλλωνι | ||
| φόβαι , ῥόδα τε κόμαισι μείγνυται , ἀχεῖ τ ' ὀμφαὶ μελέων σὺν αὐλοῖς , οἰχνεῖ τε Σεμέλαν ἑλικάμπυκα χοροί |
| ἂν ἴσως εἴης ᾐσθημένος . Πάνυ μὲν οὖν καὶ ταῦτα τεθέαμαι κἀκεῖνα πολλῶν ἀκήκοα . Καὶ μὴν χηνοβωτίας γε καὶ | ||
| , ἔνια μὲν ὁμαλῶϲ , ἔνια δὲ ἀνωμάλωϲ ϲύγκειται . τεθέαμαι γὰρ ἤδη τινὰϲ ἔχονταϲ κοιλίαν μὲν ψυχράν , κεφαλὴν |
| ' ἀναπλήσαντος ὄλεθρον μνωομένη , ἅτε κηρὸς ὑπαὶ πυρί , τήκετο λάθρῃ , μέχρις ἐπὶ χθόνα δῖαν ἀπ ' εὐρέος | ||
| ταῦτ ' ἄρ ' ἀοιδὸς ἄειδε περικλυτός : αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς τήκετο , δάκρυ δ ' ἔδευεν ὑπὸ βλεφάροισι παρειάς . |
| θεῖος ποιητὴς τά τε ἄλλα ἡμᾶς ἐπαίδευσε καὶ τὸ τῆς μονῳδίας εἶδος οὐ παραλέλοιπε : καὶ γὰρ Ἀνδρομάχῃ καὶ Πριάμῳ | ||
| τέρψεως . : πολλοὺς δ ' ὀδυρμοὺς ] Προαναφωνεῖ τὰς μονῳδίας αὐτοῦ . Διὸς γὰρ δυσπαραίτητοι φρένες : Χαλεπαί εἰσι |
| ” : ἐάν τε γὰρ τὸν νοῦν ὡς πατέρα τοῦ συγκρίματος ἐάν τε τὴν αἴσθησιν ὡς μητέρα διὰ τιμῆς ἔχωμεν | ||
| δημιουργὸς ὅτι λαλεῖ : πεποίηκε γὰρ αὐτὸν ὥσπερ ὄργανον τοῦ συγκρίματος ἡμῶν παντὸς ἔναρθρον ἠχήν . οὗτος ὁ λόγος ἐμοί |
| προπαροξύνεται ἐν τῇ καθόλου [ . , ] : κεδρωτὰ παστάδων : τὰ ἐκ κέδρου ξύλα . παστάδων δὲ τῶν | ||
| οὖν φησιν , ὡς ὑπερπεπηδηκὼς τῶν ἔσω τινὰς οἴκων . παστάδων γὰρ τῶν θαλάμων . Αἰσχίνης δὲ τὴν ὑπέρ ἀντὶ |
| ἦν ἐξ Ἀγχομενοῦ . χθονία θ ' Ἑκάτη σπείρας ὄφεων ἐλελιζομένη . τί καλεῖς τὴν Ἔμπουσαν ; φέρε παῖ ταχέως | ||
| καὶ Ὅμηρος : ἦτοι ὃ φορμίζων ἀνεβάλλετο καλὸν ἀείδειν . ἐλελιζομένη δέ , ἢ διακινουμένη ἢ διακρουομένη . κεραυνὸν σβεννύεις |
| ἄρουραι , πάντῃ δ ' ἔργα βοῶν θαλερὰς βέβριθεν ἀλωὰς Μεμνόνιον περὶ νηόν , ὅθ ' Ἀσσύριοι ναετῆρες Μέμνονα κωκύουσι | ||
| . ὑπὲρ δὲ ταύτης ἡ Ἄβυδος , ἐν ᾗ τὸ Μεμνόνιον βασίλειον θαυμαστῶς κατεσκευασμένον ὁλόλιθον τῇ αὐτῇ κατασκευῇ ᾗπερ τὸν |
| ἱρὰ ὁμοίως , ἐρδομένη ὧδε . Τὸ μὲν ἱρήιον αὐτὸ ἐμπεποδισμένον τοὺς ἐμπροσθίους πόδας ἕστηκε , ὁ δὲ θύων ὄπισθε | ||
| τῷ τῆς ἀντιστροφῆς : ἦν γὰρ ” ἀλαὸν γένος “ ἐμπεποδισμένον ] πεπεδημένον , κεκρατημένον ἐστίν οὔπω ] οὐδαμῶς τὰν |
| : θᾶττον ἡμεῖς τῶν προσηκόντων ἀποσφαλλόμεθα : πρόσθες αὐτοὺς τῇ τελετῇ : μηδὲν ἀποκρύψῃ τὸν παρ ' αὐτάς σε τὰς | ||
| κατέστην , ἐν ᾗ τὴν εἰρήνην εἰσῆγεν , ὥσπερ ἐν τελετῇ ἀψοφητὶ καὶ ἀπραγμόνως , ἤδη παντελῶς δυσελπιστοῦσι καὶ παρέδωκε |
| ' ἀκριβέστερον περὶ φυγῆς , ἡνίκα τὸν ἐπὶ τοῖς ἀνδροφόνοις ἐτίθει νόμον , ἐν ᾧ πάντ ' ἐπεξῆλθε τὰ εἴδη | ||
| : τὸ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκτο . Ἐν δ ' ἐτίθει τέμενος βασιλήϊον : ἔνθα δ ' ἔριθοι ἤμων ὀξείας |
| βάθρον ἐρεῖ δένδρῳ ὡς βάθρῳ . Ὅμηρος δὲ λέγων δένδρεον ὑψιπέτηλον ὡς χάλκεον , ἐρεῖ καὶ δενδρέῳ ὡς χαλκέῳ . | ||
| σῦς : [ γίνετο δ ' ὑγρὸν ὕδωρ καὶ δένδρεον ὑψιπέτηλον . ] ἡμεῖς δ ' ἀστεμφέως ἔχομεν τετληότι θυμῷ |
| γὰρ ποιεῖν διὰ τῆς φυσικῆς αὐτῆς δυνάμεως , ἃ οὐδεὶς τελέσειεν ἀνδρῶν . Ἐὰν οὖν τις γλύψῃ εἰς δενδρίτην λίθον | ||
| ἀγόρευ ' ὁ γέρων : τὰ δέ κεν θεὸς ἢ τελέσειεν . * ) ἀθετοῦνται : οἰκειότερον γὰρ ἐν τοῖς |
| ἀτρυγέτοιο , Μυρμιδόνων δ ' ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθην , τὸν δ ' εὗρον παρά τε κλισίῃ καὶ | ||
| Κρόνον λέγει Ὀλυμπίους . . . . Ἴδην δ ' ἱκέσθην πολυπίδακα , μητέρα θηρῶν , Λεκτόν : ἡ διπλῆ |
| ὄμμα . . . αἰθέρος : τὸν ἥλιον λέγει . σελαγεῖται : ἐκπυροῦται , λάμπει . λάμπραις . μαρμαίρειν γὰρ | ||
| κελαδήματα καὶ πόντον κελάδοντα βαρύβρομον : ὄμμα γὰρ αἰθέρος ἀκάματον σελαγεῖται μαρμαρέαισιν αὐγαῖς . ἀλλ ' ἀποσεισάμεναι νέφος ὄμβριον ἀθανάτας |
| ἀπὸ τοῦ πρωτογόνου ἑνὸς ποιησαμένη τοῦ παντὸς εἰς ἀπόμαξιν καὶ ἀφομοίωσιν ἰόντος ἀνωτάτου καλοῦ , συμπληρώσεως δὲ τελείωσιν καὶ κατάκλεισιν | ||
| ὅλων τὰ φαντάσματα παραδεχομένη : καὶ ὡς ἰδίως κατὰ τὴν ἀφομοίωσιν χαρακτηρίζεται ἔν τε τῷ ποιεῖν καὶ ἐν τῷ δέχεσθαι |
| ' ἐθώυξας λόγον . λευρὸν γὰρ οἷμον αἰθέρος ψαίρει πτεροῖς τετρασκελὴς οἰωνός : ἄσμενος δέ τἂν σταθμοῖς ἐν οἰκείοισι κάμψειεν | ||
| θέλοντι τοῦτο ποιῆσαι καὶ ὁρμωμένῳ πρὸς τοῦτο . ὁ γὰρ τετρασκελὴς οἰωνὸς , ἤγουν ὁ γρὺψ , ᾧ ἐποχοῦμαι , |
| εἰκότως νῦν μὲν αὐτὰς ἐκ Πιερίας , ἐν δὲ τῇ Θεογονίᾳ ἐξ Ἑλικῶνος . Ἄκουε τοιγὰρ οὐρανοδρόμε Πρόκλε , Ὁ | ||
| ἐκ μέρους τὴν ἀθάνατον , ἐπεὶ καὶ Ἡσίοδος ἐν τῇ Θεογονίᾳ ἀθάνατον αὐτήν φησιν : ὡς δὲ Ἀσκληπιάδης , ὅτι |
| νεφέλης , ἣ κίονος τρόπον τὴν μὲν βάσιν ἐπὶ γῆς ἠρήρειστο , τὸ δ ' ἄλλο σῶμα πρὸς αἰθέριον ὕψος | ||
| ἀνηρεφέος πέλε νηοῦ , στιάων : εἴσω δὲ μέλας λίθος ἠρήρειστο ἱερός , ᾧ † ποτε πᾶσαι † Ἀμαζόνες εὐχετόωντο |
| οἷον . ταυτὸν ποιεῖ τό τ ' Ἀττικὸν τῷ ζῆλα συγκεραννύς . Ἔτι δεῖ προσθεῖναι καὶ χωρὶς τῶν πεπονθότων : | ||
| εὕροις . ταὐτὸν ποιεῖ τό τ ' Ἀττικὸν τῷ ζῆλα συγκεραννύς . ἦ πολλά γ ' ἐν μακρῷ χρόνῳ γίγνεται |
| ἀμφιπόλῳ προϊὼν ἐκ τοῦ αὐλίου τὰ ἄστρα ἐθηεῖτο , καὶ θηεύμενος ἐς τὸ κρημνῶδες ἐκβὰς καταπίπτει . Μιλησίοισι μέν νυν | ||
| δ ' ἀκρήτους χέε λοιβάς Αἰσονίδης . γήθει δὲ σέλας θηεύμενος Ἴδμων πάντοσε λαμπόμενον θυέων ἄπο , τοῖό τε λιγνύν |
| μέμβλεται ὡς ὑμέων , ὁπότε κταμένους ἐσίδωμαι ἐν πολέμῳ . Κείνη δ ' ἀλαπαδνοτάτῳ σὺν ἀκοίτῃ ἐρρέτω : ἐκ γάρ | ||
| τοῦ ἀεὶ φανεροῦ κύκλου φησὶν αὐτὴν φέρεσθαι λέγων οὕτως : Κείνη που κεφαλὴ τῇ νίσσεται , ἧχί περ ἄκραι μίσγονται |
| ὅσα γε μὴν τοῖς προσιοῦσι διελέγετο , ἢ διεξοδικῶς ἢ συμβολικῶς παρήινει . διττὸν γὰρ ἦν αὐτοῦ τῆς διδασκαλίας τὸ | ||
| , ὃ λόγῳ σαφηνίζειν οὐχ οἷόν τε πλὴν εἰ μὴ συμβολικῶς : οὕτως οὐδένα τοῦ ὅλου ποιεῖται λόγον , ἀλλὰ |
| τοῖς πολεμίοις , καὶ μάλιστα τῆς Ἴδης ὑπερκειμένης , ὄρους δυσχειμέρου , καὶ ῥεῖθρα ποταμῶν ἄπειρα πηγαζούσης . ἐκρήγνυται γὰρ | ||
| τερπικέραυνον : Ζεῦ ἄνα Δωδωναῖε Πελασγικὲ τηλόθι ναίων Δωδώνης μεδέων δυσχειμέρου , ἀμφὶ δὲ Σελλοὶ σοὶ ναίους ' ὑποφῆται ἀνιπτόποδες |
| καὶ ὁ ποιητὴς ἔφη : Κνίσση δ ' οὐρανὸν ἷκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ . καὶ εἰκόιως ἀντιληπικωτέρα γίνεται ἡ εὐωδία | ||
| κατὰ μέρος ἰέναι , οἷον κνίση δ ' οὐρανὸν ἷκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ καὶ ὅτι ὁ δεῖνα τὸν δεῖνα οὑτωσὶ |
| κατά τι μέρος ἐκφαίνουσαν διὰ στομίου τὸ πῦρ ὥσπερ διὰ πρηστῆρος αὐλοῦ . καὶ τοῦτ ' εἶναι τὸν ἥλιον . | ||
| : ταῖς ἀπὸ τῆς ἄρκτου πνοαῖς : Λυκόφρων : ἀπαρκτίαις πρηστῆρος αἴθωνος πνοαῖς . . . . ἀπάργματα : αἱ |
| γῆν , Ἱκέτης ὁ Πυθαγόρειος δύο , ταύτην καὶ τὴν ἀντίχθονα . . τελευταῖοι γὰρ ἐγένοντο τῶν Πυθαγορείων , οὓς | ||
| τοῦτο γὰρ εἶναι τοῦ παντὸς ἑστίαν : δευτέραν δὲ τὴν ἀντίχθονα , τρίτην δ ' ἣν οἰκοῦμεν γῆν ἐξ ἐναντίας |
| . Βλαστάνει δὲ τὰ μὲν ἐκ τοῦ αὐτοῦ τὴν ῥίζαν ἀφιέντα καὶ τὸ φύλλον , τὰ δὲ ἑκάτερον ἐξ ἑκατέρου | ||
| ἀέρος ἔφη τροχοειδῶς πεπιλημένα πυρὸς ἔμπλεα εἶναι ἀπό τινων στομίων ἀφιέντα τὰς φλόγας . Διογένης δὲ καὶ ἐμπίπτειν εἰς τὴν |