Ἀμέλει δεῖ τὸν καθευδήσοντα ἀεί τι μικρὸν ἢ μεῖζον ἐντιθέναι ὑπέκκαυμα τῷ θερμῷ , εἰ μὴ πρὸ ὀλίγων τοὐθ ' | ||
καίων αὐτὴν τῷ συνήθει πυρί , ὁ δὲ τὸν οἶνον ὑπέκκαυμα φέρων : οἶνος γὰρ ἔρωτος τροφή . ἤδη δὲ |
ᾗπερ ἐγὼ τέχνῃ . Τριῶν ἔοικα πατέρων παῖδα τὸν Γάϊον δεδέχθαι , τοῦ τε γεγεννηκότος καὶ σοῦ τοῦ θείου τε | ||
γλυκύτητα δεδέχθαι λέγεται γλυκὺ καὶ τὸ σῶμα λευκὸν τῷ λευκότητα δεδέχθαι : ὡσαύτως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων . παθητικαὶ |
ἑαυτὸν ἄξιον . ἡ δὲ τοιαύτη καθ ' ἡμέραν παρακολούθησις θεοειδὲς ἄγαλμα τὸν χρώμενον ἀποτελεῖ , προσθήκαις καὶ ἀφαιρέσεσι πρὸς | ||
τὸ δὲ ἀποφαίνειν ὅτι ἰσχυρόν τί ἐστιν ἡ ψυχὴ καὶ θεοειδὲς καὶ ἦν ἔτι πρότερον , πρὶν ἡμᾶς ἀνθρώπους γενέσθαι |
ἔρως . φοβεῖσθαι δὲ ἄμεινον τυχόντα ὧν βούλεταί τις ἢ ἀνιᾶσθαι ἀμελούμενον . λβʹ . Τὰ μὲν ὄμματά σου διαυγέστερα | ||
τὴν λέξιν . καρδιαλγεῖν λέγεται τὸ μετὰ ναυτίας καὶ ὀδύνης ἀνιᾶσθαι τὸν στόμαχον . Βακχεῖος μὲν ἐν αʹ φησὶν ἀργεῖν |
ποικίλα σιτία καὶ τὰ πρὸς ἡδονήν : τὰς δὲ γῆν ἐσθιούσας ὠφελεῖ μᾶλλον τὸ ἄμυλον ἐσθιόμενον ἀντὶ τῆς γῆς , | ||
, ὡς πόθον ἡμᾶς ἔχειν τοῦτο προσεπικτήσασθαι , καὶ φροντίδας ἐσθιούσας τὰ μέλη , ἑλκομένους τῇ ἐπιθυμίᾳ τῆς τούτων εὐτεχνίας |
εἰς ὑπόμνησιν ἀπουρήσεως . μετὰ δέ τινας ἡμέρας καὶ διὰ γαλακτώδους ὕδατος μετὰ τὸ θερμὸν ἐθίζειν αὐτὸ λοῦσθαι , χάριν | ||
δ ' αὐτοὶ τῆς προσφορᾶς καιροὶ τοῦ τε χλιαροῦ καὶ γαλακτώδους καὶ παγολύτου . ὁ δὲ τρόπος τῆς θερμοδοσίας διάφορος |
, ἔξεσται καὶ συμβουλεύειν καὶ πράττειν καλῶς τῷ περὶ ταῦτα ἐσπουδακότι . προσῆκον ἂν οὖν εἴη φάναι περὶ ἑκάστου τούτων | ||
, καταπαύσω τὸν λόγον καὶ παραδώσω τῷ ἑταίρῳ Σωτηρίχῳ , ἐσπουδακότι οὐ μόνον περὶ μουσικήν , ἀλλὰ καὶ περὶ τὴν |
ζῆν ἐφ ' ἡσυχίας καὶ πράττοντι ὅ τι βούλομαι καὶ συνόντι οἷς βούλομαι : τῶν γὰρ ἀμαθῶν ἀνθρώπων καὶ ἀπαιδεύτων | ||
ἐκεῖνον . πέμπε οὖν ὡς καὶ αὐτῷ μονῳδίαις οὐκ ἀηδῶς συνόντι μετὰ τὸν σεισμὸν ἐκεῖνον . θαυμάζω δὲ εἰ νῦν |
: ὁ γὰρ οὕτως διαλεγόμενος ἐπιδεικνυμένῳ ἔοικεν μᾶλλον , οὐ λαλοῦντι . Καὶ λύσεις † ἰσχναὶ ὁποῖαι οὐ πρέπουσιν ἐπιστολαῖς | ||
ὁ δὲ γνωμολογῶν καὶ προτρεπόμενος οὐ δι ' ἐπιστολῆς ἔτι λαλοῦντι ἔοικεν , ἀλλὰ μηχανῆς . Ἀριστοτέλης μέντοι καὶ ἀποδείξεσί |
πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι . | ||
, τὰς κόμας σπαράξασα τοιούτων ἤρξατο βοῶν “ ἐγὼ μὲν προαποθανεῖν ἢ συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ |
ἐξέπληξαν τῷ τε μιμητικῷ καὶ τῷ ἐναργεῖ καὶ τῷ μετὰ μεγαλοφροσύνης νουθετικῷ . περὶ μὲν δὴ πλάσματος λόγου καὶ σχηματισμῶν | ||
, καὶ προςέπεσε πρὸς τὰ γόνατα . Ἀλλ ' ἐκ μεγαλοφροσύνης ὁ Πομπήιος τόν τε στέφανον ἐπέθηκεν αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ |
θυσίας Θεοῦ ἐμποδίζει , καὶ εὐλογίας οὐ μέμνηται , καὶ προφήτῃ λαλοῦντι οὐχ ὑπακούει , καὶ λόγῳ εὐσεβείας προσωχθίζει . | ||
ἁπανταχόθεν ἐγίγνετο καὶ θυσίαι καὶ ἀναθήματα , καὶ διπλάσια τῷ προφήτῃ καὶ μαθητῇ τοῦ θεοῦ . καὶ γὰρ αὖ καὶ |
ἐπὶ τῶν ὀρεκτῶν φανερώτερον : πᾶν γὰρ τὸ ὀρεκτὸν ἀτεχνῶς ἕλκοντι καὶ σύροντι προσέοικε τὴν δύναμιν τὴν ὀρεκτικήν , καὶ | ||
ὄνομα . ἀλλὰ μὴν ” ἵμερός “ γε τῷ μάλιστα ἕλκοντι τὴν ψυχὴν ῥῷ ἐπωνομάσθη : ὅτι γὰρ ἱέμενος ῥεῖ |
[ ] μωκᾶσθαι ? [ ] καὶ μορφάζειν καὶ ? μειδιᾶν [ ] καὶ ὑπανίστασθαί [ ] ? τισιν ? | ||
ὄζων πολέμου . εἰ γάρ που τὴν ἐρωμένην προσέπαιζε καὶ μειδιᾶν , ὡς εἰκός , ἐπειρᾶτο , ἦν αὐτῷ καὶ |
, κενοῖ ἑαυτὸν ἡσυχίᾳ καὶ ἀσιτίᾳ , ἢ αὖ πάλιν πιθήκῳ περιτυχὼν καὶ τούτου φαγὼν κενοῦται τὴν γαστέρα ταῖς ἐκείνου | ||
μεγαλαυχία , φιλοτιμία , ἀλώπεκι τὸ δολερὸν καὶ ἐπίβουλον , πιθήκῳ τὸ βωμολοχικὸν καὶ εἰρωνικόν , προβάτῳ τὸ εὔηθες , |
πρὸς ἀρετὴν ἐξειργασμένον , ἵνα αὖθις ὁ Πλοῦτος παραλαβὼν αὐτὸν Ὕβρει καὶ Τύφῳ ἐγχειρίσας ὅμοιον τῷ πάλαι μαλθακὸν καὶ ἀγεννῆ | ||
, τοιοῦτος οἷος ὁ γλυκύτατος ἥλιος ; Ἀναξανδρίδης δὲ ἐν Ὕβρει : οὔκουν λαβὼν τὸν φανὸν ἅψεις μοι λύχνον ; |
λύπης τε καὶ πενίας , οὔτε πόλιν ὁρῶν οὔτε φίλους ἀσπαζόμενος οὔθ ' ἑορτάζων οὔτ ' ἄλλης εὐφροσύνης οὐδεμιᾶς ἑαυτῷ | ||
ἐν ἐκείνῳ τῷ ἔτει ἀναιδὴς καὶ ἀναίσχυντος , τὸ ψεῦδος ἀσπαζόμενος καὶ τὴν ἀλήθειαν ἀποστρεφόμενος καὶ ἐπιχειρῶν δόλοις καὶ πανουργίαις |
δ ' ἦν Δαίμονος Ἀγαθοῦ μετάνιπτρον . Νικόστρατος Ἀντερώσῃ : μετανιπτρίδ ' αὐτῷ τῆς Ὑγιείας ἔγχεον . ΜΑΣΤΟΣ . Ἀπολλόδωρος | ||
καὶ παρ ' Ὤκιμον χαλκώματα . Κἀγώ , φιλτάτη , μετανιπτρίδ ' αὐτῷ τῆς ὑγιείας ἔγχεον . λαβὲ τῆς ὑγιείας |
' . Ἀγοράκριτος : ἐν τἀγορᾷ γὰρ κρινόμενος ἐβοσκόμην . Ἀγορακρίτῳ τοίνυν ἐμαυτὸν ἐπιτρέπω καὶ τὸν Παφλαγόνα παραδίδωμι τουτονί . | ||
] ἐκδίδωμι . Γ παραδίδωμι ] ἤγουν σοί , τῷ Ἀγορακρίτῳ . Γ τὸν Παφλαγόνα ] τὸν Κλέωνα . παραδίδωμι |
ὁμοίως στυπτικός ἐστιν , ὥστε καὶ ἕψοντές τινες αὐτὸν ὡς δραστικώτατον ἀποτίθενται φάρμακον τῶν στοματικῶν ποιοῦν πρὸς τὰς σηπεδόνας . | ||
βʹ . δι ' ὕδατος δίδου νυκτὸς καὶ πρωΐ . δραστικώτατον δὲ καὶ σφόδρα ἰσχυρότατόν ἐστι βοήθημα τὸ διὰ τοῦ |
τούτων διαφορὰν ἐξετάσασα προσετέθης τῷ κρείττονί τε καὶ ὑπερέχοντι καὶ καλλωπίζειν τοῦτο προῄρησαι τοῦ ὑφειμένου καταφρονήσασα , διὰ τοῦτο τέχναι | ||
[ , ] ἐμέλησε γὰρ τῷ ῥήτορι τοῦ μὴ διόλου καλλωπίζειν δοκεῖν ὡς ἀκριβέστατος κανὼν τῶν πολιτικῶν λόγων ὁ Δημοσθένης |
, ὅσῳ μεγαλοπρεπέστερον ὂν ἀξιοῖ σε θεραπεύειν , τοσούτῳ μᾶλλον τιμητέον αὐτό . Εὖ ἴσθι , ἔφη , ὅτι , | ||
καὶ θεραπεῦσαι διὰ ἀντιδόσεως ἀναλόγου , ὅδε δὲ σπουδαῖος καὶ τιμητέον αὐτὸν ἐπαίνοις καὶ ὑπαναστάσει καὶ μετ ' αἰδοῦς προπέμψαι |
μὴ δι ' ἐπίπληξιν ἀποστραφῇς , ἀλλὰ διὰ τὴν εὔνοιαν ἀγάπα . Ἐοίκασιν οἱ κόλακες κηφῆσι : καὶ γὰρ ἀργοὶ | ||
καὶ ἄκακος καὶ ἀμίαντος . Πάλιν μοι λέγει : Ἀλήθειαν ἀγάπα , καὶ πᾶσα ἀλήθεια ἐκ τοῦ στόματός σου ἐκπορευέσθω |
ἂν ἔτι ὁμοῖον εἴη . οὐδ ' ἂν τὸ ὑγιὲς ἀλγῆσαι δύναιτο : ἀπὸ γὰρ ἂν ὄλοιτο τὸ ὑγιὲς καὶ | ||
πῶλον καὶ τοῦτον καλόν , θεασάμενόν γε μὴν τὸ πραττόμενον ἀλγῆσαι , ὥσπερ οὖν τυραννουμένης τῆς μητρὸς ὑπὸ τοῦ δεσπότου |
, εἰς ποῖον νεῦμα τὰ πολλῷ βαρύτερα τῶν πληγῶν ἐκεῖνα προσέθηκας ; ἐν οἷς ἦν ἰατρῶν τε ἐστερῆσθαι τὸν ἄνθρωπον | ||
εἰ δὲ ἥμαρτες , ἐξ ὧν τῷ τροπαίῳ τὴν ἀδοξίαν προσέθηκας τῇ πονηρίᾳ τοῦ τρόπου , σαυτὸν τῆς ἐξουσίας ἀφῄρησαι |
αὐτό γε τὸ ” θάλλειν “ τὴν αὔξην μοι δοκεῖ ἀπεικάζειν τὴν τῶν νέων , ὅτι ταχεῖα καὶ ἐξαιφνιδία γίγνεται | ||
δὲ Ἡράκλειτον ὀξείᾳ ποταμοῦ ῥύσει τὴν εὐκινησίαν τῆς ἡμετέρας ὕλης ἀπεικάζειν . οὐδὲν ἄρα σῶμα μένει . τό γε μὴν |
Λίνδον Ἰηλυσόν τε καὶ ἀργινόεντα Κάμιρον „ . ὁ πολίτης Καμιρεύς . Πείσανδρος ὁ διασημότατος ποιητὴς Καμιρεὺς ἦν . λέγεται | ||
ἐμοὶ δοκεῖν μίαν καὶ οὐ πλείονας , Πείσανδρος δὲ ὁ Καμιρεύς , ἵνα τὸ θηρίον τε δοκοίη φοβερώτερον καὶ αὐτῷ |
καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας ἀποτάξασθαι . τὰ μὲν περὶ τῆς πίστεως | ||
. βλέπεις οὖν , φησίν , ὅτι καλόν ἐστι τῷ ἀγγέλῳ τῆς δικαιοσύνης ἀκολουθεῖν , τῷ δὲ ἀγγέλῳ τῆς πονηρίας |
σπέρματα , λέγω δὴ σῖτον καὶ κριθήν , ἐντειλαμένη μὴ φθονῆσαι , ἀλλὰ περιελθεῖν καὶ σκορπίσαι τὰ σπέρματα πᾶσιν ἀνθρώποις | ||
πυργοῦντες αὑτούς . δεινοὶ γὰρ ἀνδρὶ πάντες ἐσμὲν εὐκλεεῖ ζῶντι φθονῆσαι , κατθανόντα δ ' αἰνέσαι . ὦ Ζεῦ πολυτίμητ |
φυλάξῃ , καὶ τότε κύκνος γέγονεν : οὕτω καὶ αὐτὸν ὁμοιωθέντα τῳ ὀρνέῳ τούτῳ καταπτῆναι εἰς Ῥαμνοῦντα τῆς Ἀττικῆς , | ||
τὴν Διὸς φεύγουσαν συνουσίαν εἰς χῆνα τὴν μορφὴν μεταβαλεῖν , ὁμοιωθέντα δὲ καὶ Δία κύκνῳ συνελθεῖν : τὴν δὲ ᾠὸν |
οἴονταί τινες , οὐδὲ μεγαλόφρον , ἀλλ ' ἀνόητον καὶ ἀμαθές . οὐχ ὁρᾶτε τοῦ ξύμπαντος οὐρανοῦ καὶ τῶν ἐν | ||
. εἶθ ' οὑμός , ἱερόσυλε , νῦν τρόπος ποεῖ ἀμαθές τι ; συντρίβει σε . τῆς παρρησίας . ἀλλ |
φίλος σου κατὰ φίλου μέλλῃ λέγειν , μὴ τῷ λόγῳ πίστευε , ἀλλ ' αὐτὸν σκόπει . ὁ γὰρ προχείρως | ||
τὸν ἄνθρωπον τὸν λέγοντα ἑαυτὸν πνευματοφόρον εἶναι . σὺ δὲ πίστευε τῷ πνεύματι τῷ ἐρχομένῳ ἀπὸ τοῦ θεοῦ καὶ ἔχοντι |
μᾶλλον καὶ δόξαν ἔσχε χὐπέμεινε κινδύνους . Ἤριζε τεφρὴ γέρανος εὐφυεῖ ταῷ † σείοντι χρυσᾶς πτέρυγας . “ ἀλλ ' | ||
δὲ οὐδὲν ἕτερον οὕτως [ τῷ ] ἑτέρῳ , ὡς εὐφυεῖ τὸ μεμνῆσθαι . πάλιν ὁ Συμεὼν ὄνομα μαθήσεως καὶ |
, τοὺς δ ' οὕτως ἐρᾶν , ὡς μηδὲ τὸ ἀντερᾶν ἐκείνῳ δεδιέναι . ἀλλ ' ἐσωφρόνει τὸ μειράκιον καὶ | ||
εἰ τοίνυν οὕτω περὶ τὴν Βρισέως διατεθεὶς καὶ τὸν Μυκηναῖον ἀντερᾶν ὑποπτεύων , ὃ μάλιστα συνεῖχε τὸ φίλτρον , ἄπιστος |
εἶπεν : „ ἀλλ ' ἵνα μὴ δόξω , κακὲ δοῦλε , τοῖς φίλοις ἐνυβρίζειν , ἀπελθὼν ὤνησαι πόδας χοιρείους | ||
νόμιζέ ς ' ἀρραβῶν ' ἔχειν . Δούλῳ γενομένῳ , δοῦλε , δουλεύων φοβοῦ : ἀμνημονεῖ γὰρ ταῦρος ἀργήσας ζυγοῦ |
τὸ μὲν γὰρ πρῶτον ἦν ἄρχοντος τῆς κινήσεως θεοῦ καὶ ὑπηχοῦντος ἀοράτως τὰ ἡμῖν μὲν ἄδηλα , γνώριμα δὲ ἑαυτῷ | ||
εἰς τὸ ἄπταιστον : ἑρμηνεὺς γάρ ἐστιν ὁ προφήτης ἔνδοθεν ὑπηχοῦντος τὰ λεκτέα τοῦ θεοῦ , παρὰ θεῷ δ ' |
. χαλεπὸν μὲν οὖν πρὸς ἄνδρα οὐχ ἥττονα ἐραστῶν προσφέρεσθαι ἐραστῇ , ὅμως δὲ τολμητέον φράσαι τὴν ἐμὴν διάνοιαν . | ||
ἐξηρτύθη Ἑλληνικός , μυρίας μὲν ὀδύνας αὐτῷ τῷ τῆς ἡδονῆς ἐραστῇ ἄγων , μυρίας δὲ τῇ ξυμπάσῃ πόλει . Τὰς |
τοῦτο , εἴπερ τι ἄλλο , ἔδοξε δημοτικόν τε καὶ φιλέταιρον πρᾶξαι Ἀλέξανδρον . οἱ δὲ παραλαβόντες ἀπῆγον τὴν αὑτοῦ | ||
τοῖς τοιούτοις χρησιμώτερον γένος . εἰ δ ' ἐστὶ τὸ φιλέταιρον ἕν τι τῶν καλῶν , ἀνὴρ παράσιτος τοῦτο ποιεῖ |
ἐστιν . αὐτὸς οὖν τὴν τύπωσιν εἰρῆσθαι ὑπὸ τοῦ Ζήνωνος ὑπενόει ἀντὶ τῆς ἑτεροιώσεως , ὥστ ' εἶναι τοιοῦτον τὸν | ||
πάντων ἅμα ἐνυπαρχόντων αὐτῶι καὶ μεμιγμένων ὁμοῦ , ἐκ τούτων ὑπενόει καὶ πάντα ὁμοῦ τὰ ὄντα μεμῖχθαι πρότερον πρὶν διακριθῆναι |
. Τοῖσι σώμασι τοῖσιν ὑγρὰς τὰς σάρκας ἔχουσι δεῖ λιμὸν ἐμποιέειν : λιμὸς γὰρ ξηραίνει τὰ σώματα . Ἢν ὑπὸ | ||
. ἀτὰρ καὶ ἐν τῷ παντὶ βίῳ χρὴ ὀξυθυμίην ἀόργητον ἐμποιέειν . τροφαὶ πᾶϲαι παχέεϲι ὀϲπρίοιϲι κακόν : ϲιτώδεεϲ δέ |
τὰ τοιαῦτα δώσεις . μνήμη δὲ μισθῶν ὀφειλομένων οὐκ ἦν ἐσπουδακότος λόγος , ἀλλ ' ἀνδρὸς ἡδομένου τῇ μνήμῃ τῆς | ||
, δυοῖν θάτερον , ἢ μανίας ἢ κέρδους ἕνεκ ' ἐσπουδακότος φήσαιμ ' ἂν εἶναι . Εἴη μέν , ὦ |
μετὰ τοῦ πάντας ἀνθρώπους εἰδέναι τὴν εὔνοιαν ᾗ περὶ αὐτὸν κέχρησαι , τὴν οὐ πολὺ λειπομένην τῆς παρὰ τῶν θεῶν | ||
δίκαια διδάξαι ; ἀλλὰ νὴ Δία αὐτὸς τοιούτωι πράγματι οὐ κέχρησαι . ἀλλ ' ὅτ ' ἔφευ - γες τὸν |
φέρουσι διὰ μνήμης . τό τε βάρβαρον οὐ χρήμασιν ἔτι θεραπεύσομεν , πείρᾳ δὲ ὧν πρὸς αὐτοῦ πεπόνθασι στρατηγοῦντος φόβῳ | ||
ὕδωρ ποιεῖ δάφνη τούτῳ ἐμβρεχομένη . τὸ δὲ φαῦλον ὕδωρ θεραπεύσομεν οὕτως . ἐμβαλλέσθω εἰς κεράμια , καὶ ἐν ὑπαίθρῳ |
εἷς φησίν . ὦ μεγάλης ἀναισθησίας καὶ ἀναισχυντίας . Ἄγε ἀφῶμεν τὰ ἔργα τῆς φύσεως , τὰ πάρεργα αὐτῆς θεασώμεθα | ||
ἐάν σοι δοκῇ , τὸν μὲν Καίσαρα πρὸς τὸ παρὸν ἀφῶμεν , ἐκεῖνο δέ μοι εἰπέ : οὐδέποτ ' ἠράσθης |
ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ ἢ χαριστέον ἑταίρῳ , ἐνίοτε δὲ χαριστέον ἑταίρῳ , ἢ ἀνταποδοτέον τῷ εὐεργέτῃ ; εἰ γὰρ | ||
, καὶ ἡμῖν πρόκειται πότερον ἐρῶντι μᾶλλον ἢ μὴ ἐρῶντι χαριστέον καὶ εἰς φιλίαν ἰτέον , δεῖ ὁρίσασθαι τὸν ἔρωτα |
οὐ καλῶς λέγειν δοκοῦντες , ἑτέροις δὲ ἴσως ἂν καὶ παγκάλως . πολεμιστήρια δὲ αὐτὸς τὰ πολεμικά φημι λέγειν τὸν | ||
ης . καὶ ἐπεὶ καλός πάγκαλος παγκάλων , διὰ τοῦτο παγκάλως : ψευδής δὲ καὶ ἀψευδής καὶ ἀψευδῶν , καὶ |
. ἄπελθε οὖν ἐκ τοῦ περὶ σεαυτὸν γεώδους , τὸ παμμίαρον , ὦ οὗτος , ἐκφυγὼν δεσμωτήριον , τὸ σῶμα | ||
, τὸ δὲ σαρκῶν ἀνθρώπων ἀνθρώπους μετασχεῖν ἔχθιστόν τι καὶ παμμίαρον καὶ πάσης ἐκθέσμου καὶ παρὰ φύσιν βρώσεως ἢ πράξεως |
τῷ δροσερῷ μετουσιαστικῷ ὄντι , οὕτω καὶ ἐπίκλοπον ταυτὸν τῷ κλεπτικῆς καὶ παραλογιστικῆς μετέχοντι δυνάμεως . . ἙΡΜΕΙΗΝ . Ἑρμείας | ||
ᾤοντο γὰρ διὰ τὸ μὴ τεθυκέναι αὐτῷ , ὡς ἐφόρῳ κλεπτικῆς ὄντι , εἰς ταῦτα ὑπὸ τούτου περιπεσεῖν τὰ δεινά |
δόξαν . εἰ δὲ σὲ Ἀντιοχέα γραφόμεθα , γάμου ταῦτα πείθοντος καὶ γυναικὸς καὶ οἴκου καὶ παίδων μὴ θαυμάσῃς . | ||
ὀλίγας συλλαβὰς ἐλθεῖν ἡμῖν ἀντ ' ἐκείνης , ἣν σοῦ πείθοντος ἐπέμψαμεν , συμβουλή τις ἦν μηδὲν τοιοῦτον ποιεῖν . |
ἔπι παρθενεῶνος καὶ χρόα πάντα κάθηρε . δέμας δ ' ἔχρισεν ἐλαίῳ εὐόδμῳ ῥοδέῳ καὶ ἁλίπνοον ἔσβεσεν ὀδμήν . εἰσέτι | ||
τοὺς ἄλλους ἑτάρους ἐν δώμασι Κίρκη ἐνδυκέως λοῦσέν τε καὶ ἔχρισεν λίπ ' ἐλαίῳ , ἀμφὶ δ ' ἄρα χλαίνας |
ποταμῶν ὄχλος τῷ λόγῳ : πάντες γάρ μοι δοκοῦσι θαλάττης ἐρᾶν , καὶ διὰ τοῦτο ἐπ ' αὐτὴν ἐπείγονται πολλῷ | ||
τι ἐρωτικόν : φησὶ γὰρ ἀπηχθῆσθαι αὐτοῖς , ἐπειδὴ τὸ ἐρᾶν διαβάλλουσιν . ἀφικομένου γοῦν ἐνταῦθα μοιχοῦ ποτε αὐτῇ γυναικί |
δὲ καὶ τὰς Μάχας , τὰς Φιλονεικίας , τοὺς ψευδεῖς Λόγους , τὰς Ἀντιλογίας , τὴν Δυσνομίαν . καὶ γὰρ | ||
. ἡ δόξα Χριστῷ τῶ συνεργῷ τοῦ τέλους . ? Λόγους ἀτερπεῖς πολλὰ μοχθήσας γράφεις ἀνιστορήτως βάρβαρα πλέξας ἔπη γωλειά |
τὸ χωρίον πραθῆναι , ἵνα κατοκώχιμον γένηται καὶ ἀναγκασθῇ τῷ ὀρφανῷ ἀποστῆναι . Ἠμφεσβήτει οὖν αὐτῷ μέρους τινὸς τοῦ χωρίου | ||
τὰς ὑπὲρ τούτων φροντίδας ἀνείλετο νομίζων προσήκειν ἀνδρὶ δικαίῳ βοηθεῖν ὀρφανῷ καὶ μὴ τοῖς βουλομένοις ἁρπάζειν ἐπιτρέπειν . ἀλλ ' |
πυριάσεις ὀριγάνου ξηροῦ κλωνίον εἰς ζεστὸν ἔλαιον βάπτων , τῷ πονοῦντι ὀδόντι ἄνωθεν ἐπερείδων . Σταφὶς ἀγρία διαμασηθεῖσα ἰδίᾳ καὶ | ||
συμβόλων τὴν μέλλουσαν εὐδαιμονίαν τεκμαίρονται . . . Ἔπρεπεν Ἡρακλεῖ πονοῦντι τοὺς ἄθλους συμπαρῶν τοῖς ἔργοις Ἰόλεως , καὶ τῷ |
ἀφωρισμένον αὐταῖς τὸ μέρος ἐν τῷδε καὶ τῇ ἐπιστροφῇ τοῦ προσδεομένου φροντίσεως , τῆς μὲν οὖν ἐοικυίας τῇ ἐν φυτῷ | ||
μὴ προσέχειν ἐξιδιαζομένῳ τὴν βασιλείαν , τοῦ δὲ Ἀλεξάνδρου παιδὸς προσδεομένου βοηθείας διά τε τὴν ὀρφανίαν καὶ διὰ τὴν τῶν |
τῆς θεωρίας , νόμος ἐστὶν αὐτοῖς ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ καθαρεύειν τὴν πόλιν καὶ δημοσίᾳ μηδένα ἀποκτεινύναι , πρὶν ἂν | ||
. Φυλάσσεσθε οὖν ἀπὸ τῆς πορνείας : καὶ εἰ θέλετε καθαρεύειν τῇ διανοίᾳ , φυλάσσετε τὰς αἰσθήσεις ἀπὸ πάσης θηλείας |
δὲ μετὰ ἄσθματος ἥκων ἀπωθεῖται : καὶ ἣ μὲν ἀξιοῖ σπείσαντα πιεῖν , ὃ δὲ καθῃμαγμένος ἀσεβὲς ἡγεῖται . οἶδε | ||
καὶ τὸ χρηστήριον ὅ τι ἐκέχρητό σφι , τὸν χαλκέῃ σπείσαντα αὐτῶν φιάλῃ τοῦτον βασιλέα ἔσεσθαι μοῦνον Αἰγύπτου , ἀναμνησθέντες |
φησιν Ἀντισθένης ἐν τῷ Ἡρακλεῖ , καὶ ἀναπόβλητον ὑπάρχειν : ἀξιέραστόν τε τὸν σοφὸν καὶ ἀναμάρτητον καὶ φίλον τῷ ὁμοίῳ | ||
. τὸ μὲν οὖν δεικνύμενον τὸ ἀξιόρατον καὶ ἀξιοθέατον καὶ ἀξιέραστόν ἐστι , τὸ τέλειον ἀγαθόν , ὃ καὶ τὰς |
ἐδιχοτόμουν . οἰμωγὴ ] θρῆνος . ὁμοῦ ] σὺν τῷ τετρίφθαι . πελασγίαν ] Ἑλληνικήν . ἅλα ] θάλασσαν . | ||
οὐκ ἔστιν . ἡταιρηκότος : ἐπειδὴ ἐκείνων δοκεῖ ἡ κόπρος τετρίφθαι ὡς ἡταιρηκότων . ἡταιρηκότος : ἴσως ἵνα τοῦ τρίβειν |
τοι , Μενέλαε , θεοὶ ποίησαν ἄριστον θνητοῖς ἀνθρώποισιν ἀποσκεδάσαι μελεδῶνας . ὁ τῶν Κυπρίων τοῦτό φησι ποιητής , ὅστις | ||
ψυχρὸν ὕδωρ ἐπάγων . τοῦ πίνων ἀπὸ μὲν χαλεπὰς σκεδάσεις μελεδῶνας , θωρηχθεὶς δ ' ἔσεαι πολλὸν ἐλαφρότερος . Εἰρήνη |
„ καὶ στεφανώσουσί σε ἐν Ὀλυμπίᾳ . καὶ προσκλιθεὶς τῷ Ἰάρχᾳ ” τοῦτον μὲν ” ἔφη „ μεθύειν ἔα , | ||
χαίρουσι , μόνον φησὶν ὁ Δάμις τὸν Ἀπολλώνιον ξυμφιλοσοφεῖν τῷ Ἰάρχᾳ , καὶ ξυγγράψαι μὲν ἐκεῖθεν περὶ μαντείας ἀστέρων βίβλους |
ἐκ χειρὸς τύψαι . ἐλαφηβόλος κυνηγός . ἐλεαίρει ἐλεεῖ . ἐλέγξεις ἐλέγχῳ περιβάλῃς , ὀνείδει περιβάλῃς . ἐλεγχείη ἡ αἰσχύνη | ||
οὖν αὐτὸν ὁ Ἀπολλώνιος , οὐδὲ γὰρ πικρὸς πρὸς τὰς ἐλέγξεις ἦν , „ ἀλλὰ μὴ τοῦτο „ ἔφη ” |
τοῦ τε Ἀντωνίνου καὶ τῆς Σοαιμίδος παρέδοσαν σύρειν τε καὶ ἐνυβρίζειν τοῖς βουλομένοις : ἅπερ ἐπὶ πολὺ διὰ πάσης τῆς | ||
φύσει , καὶ μὴ δι ' ἑτέρων ἐπιτηδευμάτων τὴν ἰδίαν ἐνυβρίζειν τέχνην . οἱ δὲ τὸ μάρνασθαι ἀντὶ τοῦ ἐνεργεῖν |
ὑπείροχον , ᾧ τυ γεραίρειν ἀρξεῦμ ' : ἀλλ ' ὑπάκουσον , ἐπεὶ φίλος ἔπλεο Μοίσαις . Σιμιχίδᾳ μὲν Ἔρωτες | ||
μᾶλλον δὲ παῖε . σέ φημι , Θησαυρὲ χρυσοῦ , ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι . σκάπτε , |
δοκεῖν νοσοῦντι μὲν ἄτοπον : ὄλεθρον γὰρ αὐτῷ μαντεύεται : ἐρρωμένῳ δὲ παραγγέλλει λόγοις σπου - δαίοις [ κατὰ ] | ||
ὑπὸ τοῦ Κάπρου ὅμως ἐχρήσατο ἐς τοὺς πύκτας θυμῷ τε ἐρρωμένῳ καὶ ἀκμῆτι τῷ σώματι . Ἐρυθραῖοι δὲ οἱ Ἴωνες |
Πελίου φόνον εἰς Κόρινθον ἀφίκετο : οὐχ ᾧ τρόπῳ σὺ λυπουμένη νομίζεις ὅτι τὸ μὲν σὸν μισῶν λέχος , ἐκείνης | ||
ἡλικίαν κατοδυρομένη τὴν ἑαυτῆς καὶ ὅτι μέλλοι πρὸ ὥρας ἀποθανεῖσθαι λυπουμένη , πολλὰ δὲ Ἁβροκόμην ὡς παρόντα ἀνεκάλει . Ἐν |
. ἡ δὲ σύνταξις : ἀπὸ ἄκρας σκοπιᾶς . ὅσσον ἐρῶντι πατρὸς μύθων ἢ ματρὸς ἀκούειν : λείπει τὸ παῖδες | ||
. Πολλὰ ἀγαθὰ γένοιτο Βακχίῳ καλῷ τε ὄντι καὶ καλῶν ἐρῶντι . λέγω δὲ οὐκ ἐμαυτὸν σεμνύνων , ἐρᾷ μὲν |
δίψυχος ἀνήρ , ἐὰν μὴ μετανοήσῃ , δυσκόλως σωθήσεται . καθάρισον οὖν τὴν καρδίαν σου ἀπὸ τῆς διψυχίας , ἔνδυσαι | ||
λαβὼν κασσιτέρου μέρος αʹ , καὶ ὑδραργύρου μέρη βʹ , καθάρισον τὸν κασσίτερον : οὕτως χωνεύσας αὐτὸν χύσον εἰς ὕδωρ |
ὃς ἔφη : πάνυ γε κἀμοὶ δοκεῖ : ἀλλά μοι ἔγχεον , ὦ παῖ , ποτήριον ἀκρατέστερον , ὅπως αὐτὴν | ||
ὃς ἔφη : πάνυ γε κἀμοὶ δοκεῖ : ἀλλά μοι ἔγχεον , ὦ παῖ , ποτήριον ἀκρατέστερον , ὅπως αὐτὴν |
ὅτι ὁ μὲν ἐρῶν νοσεῖ , ὁ δὲ μὴ ἐρῶν σωφρονεῖ , καὶ δεῖ τῷ σωφρονοῦντι μᾶλλον ἢ τῷ νοσοῦντι | ||
γὰρ μα - νίαν δυστυχεῖς , τὰ δὲ ἐνύπνιά σου σωφρονεῖ . ” ταῦτά μου διαλεγομένου ὡς πρὸς ἀκούουσαν Λευκίππην |
ἀξίους παρ ' ἑαυτῶν δι ' ὧν ἀποστερεῖς οὕτως ἀναξίους ἐργάζει καὶ πολλῷ χείρους ἐκείνων , ὡς τοῖς μὲν οὐδὲν | ||
, ἀνθ ' ἕρματος πολλὰς καταπεπωκὼς δίκας . Τουτὶ γὰρ ἐργάζει σὺ τοὔργον ; Εἰπέ μοι , νεανίας ὢν συκοφαντεῖς |
τῆς διοικήσεως . σείριον ἐκάλουν λεπτὸν ἱμάτιον ἀσπάθητον , οἷον θέριστρον , καθά φασιν οἱ γλωσσογράφοι . καὶ σειρὴν δὲ | ||
. ἔρρωσο . Εἶδόν σου τὴν νύμφην μυστηρίοις καλὸν περιβεβλημένην θέριστρον : ἐλεῶ σε νὴ τὴν Ἀφροδίτην , ταλαίπωρε , |
ᾧ μόνῳ καταλαβεῖν ἔστι διανοίας ζημίαν . εἰ δὲ δυνηθεῖεν ἀναβλέψαι , θεασάμενοι τὰς δι ' ἀφροσύνης ἀπάτας καὶ τὰς | ||
εἰ καί μοι τοσαύτη δύναμίς ἐστι . δέον οὖν ἐστιν ἀναβλέψαι με . καὶ δέδοικα μὲν ἐγὼ ἀμεταβάτως , δεδίττω |
ἡ ἡδονή . καὶ γὰρ οὐδεὶς ἂν ἕλοιτο νοῦν ἔχων ἥδεσθαι διὰ βίου τὴν τῶν παιδίων ἡδονὴν διανοούμενος καὶ χαίρων | ||
μηδ ' ὅλως ἥδεσθαι ψεκτόν ἐστι , τὸ δὲ ὑπερβολικῶς ἥδεσθαι καὶ πίνειν καὶ ἐσθίειν καὶ πλουτεῖν περιττόν ἐστι καὶ |
: περὶ τούτου προςελήλυθα , οὐ περὶ ἀναλήψεως : μηδεὶς λυπείτω τὸν πατέρα , μηδὲ ἀνάγκῃ ποιείτω τὴν ἀνάληψιν : | ||
” ἔστω . οὐκοῦν ὁ μὲν λόγος αὐτὸς ἑαυτὸν μὴ λυπείτω , εἰ δέ τι ἄλλο σοι κακῶς ἔχει , |
κτεάνων καχλάζοισαν ἔνδον ἐν δρόσῳ τῆς ἀμπέλου προπίνων δωρήσεται τῷ νεανίᾳ γαμβρῷ οἴκοθεν οἴκαδε διὰ τὴν ὁμόφρονα εὐνήν , τιμήσας | ||
σκοπεῖν οὖν , ὦ Θεαίτητε , χρὴ τί τις τῷ νεανίᾳ πρὸς τὸ ἐρωτώμενον ἀποκρινεῖται . Δῆλον ὅτι φήσομεν τά |
λέγοντα μελέτη θανάτου : ὁ γὰρ θάνατος τῆς ἀκολάστου ζωῆς ἰατρεία ψυχῆς ἐστιν . Ἄλλον ὄγδοον ὁρισμὸν ἀναφέρουσι τῷ Πλάτωνι | ||
ὑποσχεῖν ἰατρῷ τὸ σῶμα εἰς θεραπείαν : πᾶσα γὰρ κόλασις ἰατρεία τίς ἐστιν ἡμαρτηκυίας ψυχῆς . Ἐπεὶ δὲ αἱ πλεῖσται |
, καὶ οἱονεὶ σχών , ἀκαμπῆ ψυχήν , ἐπικότως καὶ ὀργίλως δάμναται καὶ δαμάζει τὴν οὐρανίαν γένναν : οὐδὲ παυθήσεται | ||
, ἤτοι τοῖς ὁδοιπόροις θάνατον προσπελάσσει καὶ ἐμβάλλει , ἄγαν ὀργίλως θυμουμένη . * ἄιδα : θανάσιμα , ἀπὸ τοῦ |
' ἴσως οὐχ Ἡρακλεῖ προσέοικεν ὑμῶν ὁ δῆμος , ἀλλὰ Κενταύρῳ τινὶ ἢ Κύκλωπι πεπωκότι καὶ ἐρῶντι , τὸ μὲν | ||
ἐξ ὄρους ὃ καλοῦσιν Ἐρύμανθον . διερχόμενος οὖν Φολόην ἐπιξενοῦται Κενταύρῳ Φόλῳ , Σειληνοῦ καὶ νύμφης μελίας παιδί . οὗτος |
ἐρομένου ” νὴ Δί ' ” εἶπεν „ ἤν γε ξυγγενόμενος μὴ καλόν τε καὶ ἀγαθὸν εὕρω αὐτόν . „ | ||
γὰρ οὐκ ἂν διακρίναιμι αὐτούς . Ὁ μὲν χθὲς ἡμῖν ξυγγενόμενος ἐκεῖνος Κάστωρ ἦν , οὗτος δὲ Πολυδεύκης . Πῶς |
μέσου , καὶ λοιπὸν ἐκ τῆς πονηρίας βλάψεις μᾶλλον ἢ ὠφελήσεις . τῆς γὰρ φρονήσεως , ἤτοι τῆς μεσότητος , | ||
μέγας τοῦ θεοῦ προφήτης Ἡσαΐας τῷ βασιλεῖ Ἐζεκίᾳ : Οὐκ ὠφελήσεις σεαυτὸν οὐδὲν κλαίων καὶ ὀδυρόμενος : δεῖ γὰρ πληρωθῆναι |
' ἡμῖν αὐτοῖς τὸν σφαγέα ζητεῖν . οἷς γὰρ οὐκ ἐλυσιτέλει ζῶν , οὗτοι δὲ ἦσαν οἱ ζῶντες οὐ κατὰ | ||
ἵππον ἂν εἱλόμην καθίζεσθαι ἄπειρος ὢν ἱππικῆς , ἀλλ ' ἐλυσιτέλει μοι πεζῷ εἶναι , κἂν εἰ ταπεινότερος πολὺ τοῦ |
. ἄλλως . ἡ σύνταξις : ἐγὼ δὲ ἄγχι τῆς δροίτης κείσομαι ἐν τῷ πέδῳ , συγκοπεῖσα τῷ ξίφει τῷ | ||
μάλ ' εὐστομῶν ; ἄγρευμα θηρός , ἢ νεκροῦ ποδένδυτον δροίτης κατασκήνωμα ; δίκτυον μὲν οὖν , ἄρκυν τ ' |
ἐντυγχάνω ἀνθρώποις , ἀλλὰ μόνος νόσῳ . τάχα καὶ ψυχὴ μαντεύεται ἀπόλυσιν ἑαυτῆς ἤδη ποτὲ ἐκ τοῦ δεσμωτηρίου τούτου , | ||
δὲ καταφιλεῖν δοκεῖν νοσοῦντι μὲν ἄτοπον : ὄλεθρον γὰρ αὐτῷ μαντεύεται : ἐρρωμένῳ δὲ παραγγέλλει λόγοις σπου - δαίοις [ |
θρασύτερον , θυμικώτερον , ἰταμώτερον , ψέξαις δ ' ἂν νωθές , ἀμβλύ , ἄπυρον , ἀόργητον , ἄθυμον , | ||
τραπεζήεσσι κύνεσσι , γυρόν , ἀσαρκότατον , λασιότριχον , ὄμμασι νωθές , ἀλλ ' ὀνύχεσσι πόδας κεκορυθμένον ἀργαλέοισι καὶ θαμινοῖς |
κἄν μοι δῷς αὐτῶν μίαν , στρατεύεσθαι ἄν μοι δοκῶ ἥδιον ἢ οἴκοι μένειν . ὁ δὲ Κῦρος εἶπεν : | ||
' : ὄψον δὲ ἐὰν λέγῃς , κάλει ὀψάριον . ἥδιον γὰρ ἀπολοῦμαι πολύ . ὅτι Φοῖνιξ ὁ Κολοφώνιος μνημονεύει |
ἀταράχως οὐδὲ ἀμέμπτως τὸν βίον διάξουσιν . Παντὸς οὖν οἰκοδεσπότου προσβλέπειν δεήσει τὰς μαρτυρίας καὶ τῶν σχηματισμῶν τὰς διαθέσεις , | ||
ταπεινὰς καὶ δυστυχεῖς . χρὴ δὲ καὶ αὐτὸν τὸν Ἥλιον προσβλέπειν , ὅπως τέτευχε καὶ ὑπὸ τίνων μαρτυρεῖται . Ἐπὶ |
τε τοῦτον σκοπὸν τοῦ βίου ποιεῖσθαι καὶ τέλος , τούτῳ ἀρέσκειν , αὐτῶν τῶν γονέων ἑκατέρων παραχωρούντων ἑκουσίως τὰ πρῶτα | ||
τὴν εὐθεῖαν , ἵνα δίκαιος ᾖς . Βούλου δ ' ἀρέσκειν πᾶσι , μὴ σαυτῷ μόνῳ . Βίον πορίζου πάντοθεν |
τοῖς γενομένοις , οὐδὲν ἔτι δεομένης ἐκείνης ποιεῖν οὐδ ' ἀνακινεῖν τοὺς λόγους ἤδη τῆς ὕλης τῷ σεισμῷ τῷ ἐκ | ||
παρθένοις , καὶ τὰς ἀργίας αὐταῖς νομίζειν εἶναι κάκιστον : ἀνακινεῖν γὰρ τοῖς πόνοις τὸ θερμὸν καὶ τὴν ἕξιν θερμαίνειν |
ἢ τὸν Πλοῦτον ἢ ἄλλον τινά . . ἔνι : Ἔνεστι . κίνδυνος : Φόβος . . ἐὰν ἀποτύχωμεν δηλονότι | ||
θράσους ταύτην [ την ] ὁ Ὠρίων ἐδεδώκει δίκην . Ἔνεστι δὴ οὖν ταῦτα καὶ τὰ περὶ τούτων τῷ οὐρανῷ |
χαλεπωτάτῃ πασῶν βασάνῳ μένομεν ἐν αὐτῇ καὶ τὸν λόγον τὸν ἐλευθεροῦντα ἡμᾶς καὶ ἀπαλλάσσοντα τῆς ἀλγηδόνος οὐ προσιέμεθα . καίτοι | ||
προσήκοντος : φιλοσοφίᾳ δέ , οἶμαι , προσήκει ἢ πόλιν ἐλευθεροῦντα ἀποθανεῖν ἢ γονεῦσι τοῖς ἑαυτοῦ καὶ παισὶ καὶ ἀδελφοῖς |
τὸν Κῦρον καὶ τίνα τρόπον θωπεῦσαι , καὶ προσιόντα μὴ ἀποστραφῆναι καὶ ἁπτομένου μὴ δυσχερᾶναι καὶ φιλοῦντος ὑπομεῖναι , ἑταιρικὰ | ||
διαλεγομένου τοῖς νέοις , τοσοῦτον ἔρωτα φιλοσοφίας λαβεῖν , ὥστε ἀποστραφῆναι μὲν τὰ πρόσθεν ἐπιτηδεύματα , συγγενόμενον δὲ Σωκράτει , |
ἀπὸ τῶν τοῦ Ῥήνου ῥευμάτων , ὑφ ' ὧν ἁπάντων ἀγαπώμενος εἰς ταυτηνὶ προπεμπόμενος ἧκεν . ὅταν οὖν ἀπαρέσκωμεν μόνοι | ||
ὃν ἡ Λακεδαίμων μοιχὸν ἐπιθυμεῖ λαβεῖν , ὑπὸ τῆς Ἄγιδος ἀγαπώμενος γυναικὸς ἐπὶ τὰς τῶν ἑταιρίδων θύρας ἐκώμαζεν , ἀπολιπὼν |
πόλεσι δεῖν : πρῶτον μὲν σαυτὸν , εὖ ἴσθι , λανθάνεις αὐτὰς δή που τὰς λειτουργίας περικόπτων τῇ πόλει καὶ | ||
ἰσχυρὸν ἔχειν νομίζεις , ὅτι μὴ τοῖς νόμοις ἐγγέγραπται , λανθάνεις οὐδὲν ἧττον καὶ τά γε σὰ παιδικὰ ταύταις ὑποβάλλων |
καλὸν μὲν εἶναι τὸ χρῆμά φημι καὶ ὑπάρχων πρεσβύτης οἶδα θυμοῦσθαι τοῖς ἁμαρτάνουσιν , οὐ μὴν ἐπαινῶ γε θυμὸν ἔξω | ||
πυργοῦσιν αἱ κακαί τε συμφοραί . τοῖς πράγμασιν γὰρ οὐχὶ θυμοῦσθαι χρεών : μέλει γὰρ αὐτοῖς οὐδέν : ἀλλ ' |
ἐν Λιβύῃ γράφειν , ἴσως καὶ μῦθον ἐδόκουν τινὰ συμπλάσας κομπάζειν , εἶτα ἐπὶ φήμῃ τοῦ θηρίου τῆς φύσεως καταψεύδεσθαι | ||
τοιαῦτα κομπάζειν ἀληθῆ . Γενναίαι γυναικὶ οὐκ αἰσχρόν ἐστι τὸ κομπάζειν . οὐκ αἰσχρὸς ] ἐστὶ γυναικί . ὡς ] |
ἔγωγετὰ γὰρ κακὰ αἰσχρὰ καλῶἐπειδὴ δεῖ σοι ἀποκρίνασθαι ὡς ἤδη εἰδότι ἃ ἐγὼ λέγω . Μὰ τὸν Δία , ὦ | ||
καὶ μετὰ τὴν συλλογὴν ἐφ ' ἡμῖν ἐστὶ , τῷ εἰδότι μᾶλλον τὸ ἐπιτυγχάνειν . Ἡ μὲν οὖν γένεσις καὶ |
Αἴσωπος καὶ θεασάμενος τὸ τῆς θεοῦ σχῆμα ἀνθρώπινον περικείμενον , θεοσεβὴς ὑπάρχων προσεκύνησεν καὶ ἤρξατο διανεύειν καὶ δηλοῖν “ διὰ | ||
ποτήριον ἐνέδρας καὶ χρίεται χρίσματι ἀπωλείας : ἀλλ ' ἀνὴρ θεοσεβὴς φιλήσει τὴν μητέρα αὐτοῦ καὶ τὴν ἀδελφὴν τὴν ἐκ |
εἰκόνα τὴν Χαιρέου καὶ καταφιλοῦσα “ ἀληθῶς ἀπόλωλά σοι , Χαιρέα ” φησί , “ τοσούτῳ διαζευχθεῖσα πελάγει . καὶ | ||
ἀλύοντι “ κἀμοὶ ” φησὶν “ υἱὸς ἦν , ὦ Χαιρέα , σὸς ἡλικιώτης , πάνυ σε θαυμάζων καὶ φιλῶν |
. Ἐπειδὴ γὰρ εἴρηται ὅτι ἴωσις καλεῖται ἡ ἐν τῷ θείῳ ὕδατι διάλυσις , δυνάμει παρακολουθεῖ ἐν τῷ ὕδατι καὶ | ||
κοπεῖσα χωρὶς τῶν κεγχραμίδων : ἢ προϋποχρίσας πίσσῃ τὸν ὄνυχα θείῳ καὶ σανδαράκῃ λείοις ἴσοις κατάπλασσε . χρὴ δ ' |
: ἡ τῶν τροφῶν ἔνδεια . Ἀρδαλῶσαι : ἐπὶ τοῦ μολῦναι . Ἐφεύγοσαν , καὶ ἐλέγοσαν : ἀντὶ τοῦ ἔφευγον | ||
: τῶν δ ' ἑφθῶν οὐκ ἔστι μέτρον τὸ μὴ μολῦναι , ἀλλὰ τὸ τὰς δυνάμεις , χυθέντων τῶν ξηρῶν |