| τὸ εἴσεται . πολλὰς δὲ ξυνῇ : ἀπὸ κοινοῦ τὸ ὀπάσω σοι , μετὰ τὰς λʹ : κοινῇ δέ σοι | ||
| οἷον φράζω φραδή , κομίζω κομιδή : οὕτως ἀπὸ τοῦ ὀπάσω μέλλοντος ὀπαδὸς γίνεται † δὲ † τοῦ α βραχέος |
| τῇ περὶ τοῦ Λάχης διδασκαλίᾳ , ἡνίκα περὶ τοῦ Ἀριφράδης διελαμβάνομεν : ὥσπερ γὰρ ἀπὸ τοῦ φαίνω γίνεται Ἀριστοφάνης Ἀριστοφάνους | ||
| ἀντωνυμίας ἐπέκτασις σπανίως μὲν εὑρέθη ἐπ ' ἀναφορᾶς , ὁπότε διελαμβάνομεν περὶ τοῦ „ τοῦσδε δ ' ἔα φθινύθειν „ |
| ἔδωκα ἧκα οὐκ ἐποίησαν μετοχάς , ἅπαξ δὲ μὴ ἔχοντες μετοχὰς οὔτε ἀπαρέμφατα , οὐ προστακτικά , οὐκ εὐκτικά , | ||
| ἀντὶ τοῦ ἀπολογεῖται . τὰ γὰρ ὁριστικὰ τῶν ῥημάτων εἰς μετοχὰς ἀναλύει μετὰ τοῦ ἐστίν ἢ εἰμί . ὡς καὶ |
| ἔχει καὶ τὸ μέγα ω καὶ τὴν περισπωμένην ἀπὸ τῆς συναιρέσεως : κλίνεται δὲ φωτός : ἁπλῶς γὰρ εἰπεῖν δύο | ||
| λέγων : ὅτι πᾶσα ὀρθὴ καὶ αἰτιατικὴ μὴ οὖσα ἀπὸ συναιρέσεως ὀξύνεται , καὶ πάλιν πᾶν ἄρθρον ὀρθῆς καὶ αἰτιατικῆς |
| . ἴσθι , ὅτι οἱ Ἀττικοὶ τῶν ἐνεργητικῶν μετοχῶν τὰς γενικὰς τῶν πληθυντικῶν ἀντὶ τῶν τρίτων προστακτικῶν προσώπων λαμβάνουσιν , | ||
| αἱ διάλεκτοι ταύτῃ ὁρῶνται χρώμεναι . Ἰστέον δὲ ὅτι τὰς γενικὰς τούτων καθαρῷ φωνήεντι ἄνωθεν καὶ κάτωθεν παραληγομένας Ἀττικοὶ μετὰ |
| καλλίω , οὕτω καὶ τὸ ἀλγίω αἰτιατική ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀλγίων εὐθείας . : ὁ δ ' οὖν ποιείτω ] | ||
| Ἄλμωψ , καὶ Ἀλμώπιος , καὶ Ἀλμωπία . . . ἀλγίων : κανών : τὰ εἰς ων καθαρὰ συγκριτικὰ τῷ |
| χρηστῷ , ξυνναίοιμ ' εὔκηλος , γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων . Εἰ γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε | ||
| ι γράφονται : πρόσκειται μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μων ὀξυτόνων , διὰ τὸ κηδεμὼν , κηδεμονεύω , κηδεμονία : |
| , Τρόμης Τρόμητος . Εἰς ης εἶπε διὰ τὰς ἄλλας καταλήξεις , οἷον διὰ τὸ Θόας : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο | ||
| ἀφαιρῶν ἀπὸ τοῦ κβ , ὁσάκις δυνατόν , εἰς μονάδα καταλήξεις : διὰ τοῦτο πρῶτοι καὶ ἀσύνθετοι πρὸς ἀλλήλους εἰσὶ |
| σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
| , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
| αἱ ὀξυνόμεναι λέξεις , βαρυνόμεναι δὲ διὰ τὴν συνέπειαν , ἐγκλιτικοῦ ἐπιφερομένου τὴν βαρεῖαν ἐγείρουσιν : αὐτός , αὐτός μοι | ||
| τὸν ἑαυτοῦ ἔχει : ὃν τρόπον καὶ ἐγ - κλινόμενον ἐγκλιτικοῦ . τὸ μὲν γὰρ ἐγκλινόμενον αὐτὸ μόνον κοιμίζει τὴν |
| καὶ τῶν οὐδετέρων τὰς πληθυντικὰς εὐθείας τὰς εἰς τὸ η ληγούσας , ὡς τὸ στήθεα , βέλεα , καὶ τὰς | ||
| : πρόσκειται ἑνικῆς , ἐπειδὴ ἔχομεν εὐθείας πληθυντικὰς εἰς ες ληγούσας , οἷον οἱ Αἴαντες , οἱ Θόαντες , οἱ |
| , εἰς , σύν , πρός ? [ ] , δισύλλαβοι δὲ δώδεκα ? [ ] ἀνά , κατά , | ||
| , βοῶ βοήσω , χρυσῶ χρυσώσω : ἰδοὺ γάρ , δισύλλαβοι μὲν οἱ ἐνεστῶτες , τρισύλλαβοι δὲ οἱ μέλλοντες : |
| λαβόν , ὁ φαγών τὸ φαγόν . Τῶν εἰς ΩΝ βαρυτόνων τὰ οὐδέτερα ὁμοτονοῦσι ταῖς κλητικαῖς τῶν ἀρσενικῶν : ὁ | ||
| Τὰ εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ |
| τί μὴ τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ συλλαβὴ ἡ ἐκ φωνήεντος καὶ συμφώνου συνεστηκυῖα δίφθογγος καλεῖται . Καὶ λέγομεν , | ||
| Κρᾶσις δέ , οἷον τὰ ἐμά τἀμά , καὶ ὅταν φωνήεντος φθειρομένου βραχέος ὁ χρόνος αὐτοῦ τῷ γειτονοῦντι βραχεῖ φωνήεντι |
| . Πρὸς ταῦτ ' , ὦ φίλ ' Ἑρμῆ , ξύλλαβε ἡμῖν προθύμως , τήνδε καὶ ξυνανέλκυσον . Καὶ σοὶ | ||
| μυηθῆναι : μυστηρίων κοινωνὸς εἶναι τετορήσω : σαφηνίσω , φράσω ξύλλαβε : βοήθει ἀνῶμεν : ἐνδῶμεν , ἐάσωμεν μυριάμφορον : |
| μελλόντων , ῥηματικὰ ἐκπίπτει ὀνόματα διὰ τοῦ δ : οἷον φράζω φραδὴ , κομίζω κομιδή : οὕτως ἀπὸ τοῦ ὀπάσω | ||
| . . Ἀφραδέως : ἀνοήτως , ἀπείρως : ἀπὸ τοῦ φράζω φραδής ἀφραδής ἀφραδέως , . , . . . |
| ὀδούς , ταῦτα γὰρ ὀξύνονται : εἰ δὲ ὦσι σύνθετα βαρύνονται , οἷον εὔπλους εὔχρους εὔνους σύννους Ἀλκίνους Οἰδίπους : | ||
| εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ ἀπὸ |
| δ ' ἄγε σύν μοι βούλευσον , ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω . εἶπεν : ὁ δὲ σκίπωνα , γεροντικὸν ὅπλον | ||
| μοί μοι . κώλῳ , πάτερ , ᾇ ς ' ἄγω . ˘˘˘ – ˘˘ – ˘ – – – |
| . : Χρὴ καλεῖν , καθάπερ καὶ ὁ Τρύφων , πρωτοτύπους τήν τε ἐγώ καὶ τὰς ὑπολοίπους , ὅτι οὐκ | ||
| κτητικῶν ῥητέον , ὧν καὶ διαφορὰς ἐξεθέμεθα ὡς πρὸς τὰς πρωτοτύπους ἐν τοῖς κατ ' ἀρχήνΑἱ . κτητικαὶ τῶν ἀντωνυμιῶν |
| βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
| παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
| τὸ σμήχω ἔχει τὴν παραλήγουσαν φύσει μακράν . τὸ δὲ τρέχω ἔχει Ε , καὶ τὸ ἄρχω Α . Τὰ | ||
| : Καὶ σκόπει ὅπως ὑψώσῃς . . μέλπω μολπάζω ὡς τρέχω τρόχω τροχάζω . . εἰς νέωτα . . . |
| , γίνεται τροχαϊκὸν προκαταληκτικόν , ἔστι μοι καλὰ πάϊς χρυσέοισιν ἀνθέμοισιν ἐμφερῆ ἔχοισα μορφάν , Κλεηὶς ἀγαπατά , ἀντὶ τᾶς | ||
| ἔστι μοι καλὰ πάϊς , καὶ διμέτρου ἀκαταλήκτου τοῦ χρυσέοισιν ἀνθέμοισιν : τὸ δὲ τρίτον ἐξ ὑπερκαταλήκτου , ἀντὶ τᾶς |
| φωνήεσι δασεῖα ἐν μέσαις ταῖς λέξεσιν , ἕνεκα τοῦ τοιούτου σεσημειωμένων ἐνίων ὡς ἀλόγων ὄντων ἢ ἀπὸ Λακωνικῆς διαλέκτου παρεισδεδυκότων | ||
| καὶ πέλεκυς πελέκεος ἠκολούθησε , καὶ ἔστι τρίτον μετὰ τῶν σεσημειωμένων . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ |
| μεσοσυλλαβῇ σύμφωνον . Ἰδοὺ γὰρ τὸ μέλας ὄνομά ἐστιν εἰς ας λῆγον ἀλλὰ διὰ μόνου τοῦ Ν : οὐ γάρ | ||
| [ . . . . . . [ ] ! ας [ ] [ ] [ ] νεμ [ [ |
| φλυαρούντων . Ἀρχὴ δήπου παντὸς ἔργου χαλεπώτερον ἐστί . Ἀφαιρεῖν κροκύδας : ἐπὶ τῶν πάντα ποιούντων ἕνεκεν κολακείας , ἢ | ||
| ῥάκους διαφέρει . τρίβων μέν ἐστι τὸ ἤδη ἀποβεβληκὸς τὰς κροκύδας παρὰ τὸ ἤδη τετρῖφθαι , ῥάκος δὲ τὸ διερρωγὸς |
| κρέασι κρῆσι : τὸ μέντοι Σαπφόα καὶ Λητόα , καίτοι συναιρεθέντα εἰς τὴν Σαπφώ καὶ Λητώ , ὅμως οὐ περιεσπάσθη | ||
| οὐκ ὀξύνονται ; ὤφειλον γὰρ ὡς ἀπὸ βαρείας καὶ ὀξείας συναιρεθέντα ὀξύνεσθαι καὶ μὴ περισπᾶσθαι . Ἔστιν οὖν εἰπεῖν , |
| ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
| τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
| εἰ Δημοσθένην ἤγαγες ; Ἤγαγον ὡς ἐδυνάμην : ὑδρίαν γὰρ κομίζω τῶν Δημοσθένους λειψάνων . Ἀπ ' ἐλπίδος γε μήν | ||
| , κἂν Φειδίας ᾖ . Ταῦτά σοι παρ ' ἐκείνης κομίζω καὶ αὐτὸς παραινῶ ἑταῖρός τε καὶ εὔνους ὤν . |
| τῆς οι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ υω ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , | ||
| ὀλόκιθος : Λάπιθος . Τὰ διὰ τοῦ υθος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται : οἷον , ἄκυθος |
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν | ||
| ὁ παθητικὸς βʹ ἀόριστος ἐκλίνην , καὶ ἡ μετοχὴ ὁ κλινείς , καὶ μετὰ τῆς κατά προθέσεως κατακλινείς . ἐκφρόντισόν |
| ἀγαπατά , ἀντὶ τᾶς ἐγὼ οὐδὲ Λυδίαν πᾶσαν οὐδ ' ἐραννάν τούτων δὲ τὸ μὲν δεύτερον δῆλόν ἐστιν ἀπὸ τῆς | ||
| ἥκειν καὶ κατορωρύχθαι σταδίους ἀναρίθμους . Τὰν βοτρυοστέφανον μυρίπνουν Μάκυνναν ἐραννάν Ὥριον οἷά τε μῆλον , ὅ τ ' ἀργιλώδεσιν |
| , οὐ μὴν τὴν προσγινομένην κλίσιν ἔξωθεν ἐπιδέχονται , καθὸ προθέσεις οὖσαι οὐκ ὀφείλουσι πρὸ ἑαυτῶν τι ἔχειν . . | ||
| . Ὡς μὲν οὖν καὶ κατά τινας ἄλλας παραθέσεις αἱ προθέσεις συνδεσμικῆς συντάξεως γίνονται παρεμφατικαί , λέλεκται ἡμῖν . ἐξ |
| γελοίου ὅμως τοῦτό φησιν . ψύλλαν ] ἡ διά ἔξωθεν ἀττικῶς , διά . , διὰ τήν , περὶ τῆς | ||
| ἐπὶ , ἀνά . ἐπί : ἀνά . Οὐδέν : ἀττικῶς , οὐδαμῶς . οἰσάμενοι : ὑπολαβόντες . ὀϊόμενοι : |
| . . . + . ἄνωγε : τὸ θέμα , περισπωμένων : γίνεται δὲ παρὰ τὸ ἀνωγή , τοῦτο παρὰ | ||
| μικροῦ γράφονται , καὶ διὰ τοῦ ντ κλίνονται : τῶν περισπωμένων δὲ ἡ δεύτερα μόνη διὰ τοῦ ω μεγάλου : |
| Χρύσην , καὶ τὰ ὅμοια . Διπλασιασμός ἐστι τοῦ αὐτοῦ συμφώνου προσθήκη ἐντὸς τῆς πρώτης καὶ τελευταίας συλλαβῆς οὐ ποιοῦντος | ||
| , πεπών περιεκτικόν . Τὰ εἰς ΡΩΝ μετ ' ἐπιπλοκῆς συμφώνου , εἰ μὴ εἴη περιεκτικὰ , ἢ ἐπὶ πόλεων |
| , ἕτερος δὲ τῶν ἐμπειροτάτων ὅσα μὴ γνώριμα παρελ - θὼν ἀναδιδάσκει : τὰ γὰρ πλεῖστα διὰ συμβόλων ἀρχαιοτρόπῳ ζηλώσει | ||
| Ἀλκιβιάδης ἐπαγγειλαμένου τὰ περὶ Πύλον Κλέωνος , καὶ ἐπανελ - θὼν ὁ Κλέων κρίνει αὐτὸν βλάβης , ἀνακόλουθον γὰρ τὸ |
| , Ρ , οἷον τίλλω , νέμω , κρίνω , σπείρω . Φυλάττει ἡ συζυγία αὕτη τὸ τοῦ ἐνεστῶτος χαρακτηριστικὸν | ||
| τοῦ ὅτι μάλιστα τοῖς ἡγεμόσι δεῖ τὸν φιλόσοφον διαλέγεσθαι : σπείρω δ ' ἄρουραν δώδεχ ' ἡμερῶν ὁδόν , Βερέκυντα |
| τὰ ὑποτακτικὰ κλίνουσιν , ἐὰν βοῶ βοᾷς βοᾷ , ἐὰν χρυσῶ χρυσοῖς χρυσοῖ . ἐὰν τύπτῃ : ἀπὸ τοῦ ἰδίου | ||
| λέγω ἐὰν λέγωμαι , ἐὰν βοῶ ἐὰν βοῶμαι , ἐὰν χρυσῶ ἐὰν χρυσῶμαι : [ ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς ἐνεργητικοῖς |
| [ ] κρω [ ] [ ] οναικ [ ] εο [ ] ! ι [ ] ! ! [ | ||
| ! τε ? ? ! [ ] [ ] ! εο ? [ ] [ ] ! αικ [ ] |
| διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , ἐνδάπιος ? ? , τ [ ! ] | ||
| οὐκ ἀντίκειται . ± ] πάντα ? τὰ διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , |
| περισχισμὸν τοῦ σπέρματος . , πόθεν γίνονται τῶν γονέων αἱ ὁμοιώσεις καὶ τῶν προγόνων ; Ἐ . ὁμοιότητας γίνεσθαι κατ | ||
| χρώμενος καὶ αὐτός , οὐκέτι δὲ διὰ παραβολῆς ἀντιπαρατιθεὶς τὰς ὁμοιώσεις , ἔμμετρος καὶ ἐναρμόνιος , γνήσιος τῶν ἀνδρῶν τούτων |
| γὰρ τὰ Φιλαιγίδου ποιήματα μὴ ἔχοντα μεταβολὰς προσώπων καὶ διηγημάτων μεταπτώσεις ἀεὶ ἐχόμενα τοῦ ὁμοίου λέγουσι καὶ συνείρουσιν , οὕτω | ||
| εὐσχολῶ , ἡσυχίαν ἄγω . ἴδωμεν , πῶς περὶ τὰς μεταπτώσεις τῶν λόγων δεῖ ἀναστρέφεσθαι : ἴδωμεν , πῶς ὑπόθεσίν |
| τὰ ὀξύτονα : ὅθεν οὐ παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ Στάφυλος βαρυτόνου ὠνομάσθαι καὶ τὸ θῆλυ βαρυτονεῖν σταφύλην . Τινὲς δὲ | ||
| ἤτοι ἀπὸ περισπωμένου ἢ ἀπὸ ὀξυτόνου ἐγκεκλίσθαι : ἀπὸ γὰρ βαρυτόνου ἀδύνατον : πῶς , ἦλθέ πως , Ἀρίσταρχός ποτε |
| λέξεων οὐκέτι . καὶ πάλιν τὰ διὰ τοῦ θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ θέλει συντίθεσθαι πλὴν τῶν προθέσεων | ||
| κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων , |
| δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ αἱ ἐπεκτάσεις : δευρί , νυνί . Τούτων ἐστὶ καὶ ἡ | ||
| ον λήγουσιν αἱ οὐδέτεραι ἐκφοραίΑἵ . τε διὰ τοῦ ι ἐπεκτάσεις κατά τινος ὑποκειμένου καὶ ἀναφερομένου θέλουσι παραλαμβάνεσθαι : ἐκεινοσί |
| Οὐχὶ οὖν ἄπορον ἔσται πῶς τὰ μὲν ὀνόματα μετὰ ἄρθρων ἐκφέρεται , αἱ δὲ ἀντὶ τούτων παραλαμβανόμεναι ἀντωνυμίαι ἀπεώσαντο τὴν | ||
| ἕκτης τῶν βαρυτόνων γίνονται , ἥτις διὰ καθαροῦ τοῦ ω ἐκφέρεται , ἐρεύνα μοι ταύτην τὴν ἕκτην : εἰ μὲν |
| πῶς γοῦν [ ] [ ] λιουν δυναμε [ ] ος τὸν ην [ ] [ ] ησι μέγα βει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ! ος ἀπέπεμψεν ὡς βασιλέα | σ | [ ! ! |
| εἰς α καθαρὸν λήγοντα ὡς ἐπὶ πᾶν τῷ ι θέλει παραλήγεσθαι , ὀξεῖα Ῥοδία ἀλλοία : ἐκπεσόντος οὖν τοῦ ο | ||
| συγκοπῇ παίζω . οὐδὲν γὰρ εἰς ζω λῆγον φιλεῖ διφθόγγῳ παραλήγεσθαι , ἢ μόνον τὸ δανείζω : καὶ ὡς δώσω |
| [ ] α ? : νεο ? [ [ ] χη [ [ ] φήρι [ [ ] ! ω | ||
| χαῖρε καὶ οφρας˘˘ ! [ – – – [ ] χη τοίας φυσεπιδεμνι ? [ [ ] τοιω Τίμανδρ ' |
| οὕτω , οὐκ εἴργεται τῆς βαρύτητος τῆς κατὰ τὰ εἰς ως , ἐπεὶ πάμπολλα τὰ ἐν βαρείᾳ τάσει . καὶ | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] ως προφητ [ ! ! ! ! ! ! καὶ |
| ὀργάνοις : καὶ γὰρ ἐν ταύτῃ καὶ μέλος ἔχουσιν αἱ λέξεις καὶ ῥυθμοὺς καὶ μεταβολὴν καὶ πρέπον : ὥςτε καὶ | ||
| γοῦν καὶ ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς , φιλόσοφοί τε καὶ ῥήτορες λέξεις πάνυ καλὰς καὶ πρεπούσας τοῖς ὑποκειμένοις ἐκλέξαντες ἐπιμελῶς , |
| οὐκ εἰς μακράν . ἀλλ ' ἐπειδὰν τάχιστα ἀριστήσητε , ἄξω ὑμᾶς ἔνθα τὸ πρᾶγμα ἐγένετο : καὶ ἅμα μὲν | ||
| . κἀγὼ τοιοῦτος : τῶνδε δ ' οὐ μεθήσομαι . ἄξω γε μέντοι τοὺς ἐμοὺς ἐγὼ λαβών . οὐκ ἆρ |
| ! ! ] τοτοικοι ! ! ! ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ | ||
| ] ? [ ! ! ! ! ! ! ] εσ ? ! ? [ ! ! ! ! ! |
| , οἱ παιδοφόνται : τραγικῶν γὰρ ὀνομάτων δεῖ τοῖς τὰς τραγικὰς συμφορὰς ὑπομένουσιν . εἶτ ' ἐν μέσοις στάντες καὶ | ||
| Ἀριστάρχου . ταῦτα μέν μοι Ἡλιοδώρῳ συμπέπτωκε , τοῖς δὲ τραγικὰς βίβλους ἐξηγησαμένοις πεισθείς , οἷς καὶ οὗτοί φασι τὰ |
| παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς , φησὶ Τρύφων ἐν δευτέρᾳ Περὶ Ἀττικῆς προσῳδίας . τοὺς μὲν γὰρ περιφερεῖς τροχοὺς ὁμοίως ἡμῖν προφέρονται | ||
| υ . ἀλλ ' ἐπεὶ οὐ δύο μόνον ὑπειλήφασιν εἶναι προσῳδίας γραμματικῶν παῖδες , τήν τε μακρὰν καὶ βραχεῖαν , |
| τε τοῦ σοῦ στόματος , ἃς σὺ σῶι πατρὶ πόντου κρέοντι παιδὸς ἠράσω πέρι . ὦ θεοί , Πόσειδόν θ | ||
| ἤγουν τοῦ διός , ἄρχε δοκίμου καὶ καλοῦ ὕμνου . κρέοντι δὲ εἶπεν , ἐπεὶ τὰ προότι διπλῶς ἐντάσσεται . |
| εἶπεν ὦ θαυμάσιε λυτικέ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω καὶ τοῦ Σωσιγένους τὸ σι καὶ τοῦ Βίωνος τὴν | ||
| τοῦ ἐνεστῶτος ἐκβολῇ τοῦ τι καὶ τροπῇ τοῦ μι εἰς σω : σημείωσαί σοι περὶ τῶν μελλόντων καί τι θαυμάσιον |
| : καὶ τροπὴ μὲν παραγωγῆς ἐστιν , ὡς ἐπὶ τοῦ νέμω νόμος , λέγω λόγος , ἐπιστέλλω ἐπιστολή : διαλέκτου | ||
| ο , καὶ αὖθις ἔκτασις τοῦ ο εἰς ω : νέμω , νωμῶ : λέγω , λωγῶ : τρέχω , |
| ι προσγραφόμενον . Αἱ δὲ τέσσαρες συζυγίαι τῶν εἰς μι παράγωγοί εἰσι : παράγονται δὲ αἱ μὲν τρεῖς ἀπὸ τῶν | ||
| ι προσγραφόμενον . Αἱ δὲ τέσσαρες συζυγίαι τῶν εἰς μι παράγωγοί εἰσι : παράγονται δὲ αἱ μὲν τρεῖς ἀπὸ τῶν |
| . . Ἀπολλόδωρος διὰ τοῦ σ φησί : παρὰ τὸ δαίω δαστὸς , καὶ ῥῆμα δαστῶ : ὁ παρακείμενος δεδάστηται | ||
| τοῦ δ παρ ' Ὁμήρῳ „ αἵμονα θήρης „ . δαίω οὖν καὶ δαίνεα καὶ δήνεα . . . , |
| ὀμφαλωτοί . Εὔπολις : σὺν φθοῖσι προσπεπωκώς . ἔδει δὲ ὀξύνεσθαι ὡς Καρσί , παισί , φθειρσί . ΦΙΛΟΤΗΣΙΑ κύλιξ | ||
| παῖς γραῦς πᾶς : μὴ δυνάμενον οὖν τὸ εἷς μήτε ὀξύνεσθαι ὡς ἔχον οὐδετέρου παρασχηματισμόν , μήτε βαρύνεσθαι ὡς μονοσύλλαβον |
| : νωΐτερος σφωΐτερος ὑμέτερος ἡμέτερος σφέτερος : μὴ διὰ τοῦ ΤΕΡΟΣ δὲ ὀξύνονται : ἐμός σός ἑός . Πᾶσα πρόθεσις | ||
| ἡμεδαπός ὑμεδαπός . Αἱ εἰς ΟΣ κτητικαὶ ἀντωνυμίαι διὰ τοῦ ΤΕΡΟΣ μὲν ἐκφερόμεναι προπαροξύνονται : νωΐτερος σφωΐτερος ὑμέτερος ἡμέτερος σφέτερος |
| . τύπτοις : πᾶν ῥῆμα εἰς μι λῆγον τροπῇ τῆς μι εἰς ς τὸ δεύτερον ποιεῖ , λέγοιμι λέγοις , | ||
| τὸ ω εἰς η ποιοῦσι ῥήματα εἰς μι πλεονασμῷ τῆς μι συλλαβῆς ἐπὶ τέλους : οὕτω φασὶ καὶ ἀπὸ τοῦ |
| ἀλεκτρυόνες . Ἰστέον ὅτι τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται καὶ φυλάττουσι τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ καὶ | ||
| εἰ μέντοι εἴη εἰς ς ὀξύτονος ἡ μετοχὴ διὰ τοῦ ντ κλινομένη , τὸ τέλος τῆς γενικῆς οὐκ εἰς μι |
| μετοχὴ τοῦ μέσου παρακειμένου καὶ ὑπερσυντελίκου γίνεται ἀπὸ τοῦ μέσου παρακειμένου τοῦ τέτυπα τροπῇ τοῦ α εἰς ως , τὸ | ||
| καὶ τῆς Χαλκίτιδος νήσου . ἐκλήθη δὲ ἀπὸ Χάλκιδος τοῦ παρακειμένου ποταμοῦ , ὡς οἱ ἱστορικοὶ ἅπαντές φασι . Χαλκητόριον |
| ΔΥ α ποιῶμεν ἴσας ⃞ῳ , πλάσσομεν τὴν τοῦ ⃞ου πλ . ἀπὸ Μο γ # ʂ τινος , καὶ | ||
| ʂ γ Μο α : ταῦτα ἴσα ⃞ῳ τῷ ἀπὸ πλ . Μο α # ʂ β . γίνεται ὁ |
| φησί , τὰς ἑνικὰς χρήσεις ἐπιστάμενοι διὰ τοῦ υ τὰς πληθυντικὰς οὐκ ἔτι ἀκολούθως ἐπιφέρουσιν . ὁ γοῦν Ἀριστοφάνης ἐν | ||
| . καὶ ἀλλαχοῦ : λεῖος ὥσπερ ἔγχελυς . τὰς μέντοι πληθυντικὰς οὐκ ἔθ ' ὡς ὁ ποιητής : τείροντ ' |
| , ἀφ ' οὗ φάος , καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ αο εἰς ω φῶς : καὶ τὸ ὦς , ὃ | ||
| [ [ ] αυτ ? ! [ [ ] ! αο ? ! [ [ ] εμ ? [ [ |
| ἐν δὲ Βατουσιάδης : ἐνταῦθα γὰρ ἡ δης συλλαβὴ ἀντὶ τρισυλλάβου κεῖται [ δακτυλικοῦ ] . Ἐπὶ δὲ τῶν τοιούτων | ||
| Ἀγαθοκλῆς : ἐπίθετα δὲ ὄντα ὀξύνεται , εἰ μὴ ἀπὸ τρισυλλάβου οὐδετέρου γίνεται ἢ ἀπὸ δισυλλάβου τῷ η παραληγομένου , |
| τε δυϊκαί τε πληθυντικαί τε νοοῦνται , αἱ δὲ δὶς ἑνικαὶ ἐν τῷ ἐμός , δὶς δυϊκαὶ ἐν τῷ νωιτέρῳ | ||
| ἲ διαλέγεται ἀντὶ τοῦ ἐκεῖνος διαλέγεται : αὗται μὲν οὖν ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , |
| . πολύπλαγκτοι ] πολλαχῆ γῆς φέρουσαι . . ὅπη πημονὰς ἀλύξω ] τὰς παρεστώσας ἐμοὶ κακοδαιμονίας ἐκφεύξομαι . . κλύεις | ||
| κ ἀλύσκω , ὡς μεθύω μεθύσω μεθύσκω , ὁ μέλλων ἀλύξω ὑπερθέσει τοῦ κ , ἤλυξα καὶ ἀλύξαι , τὸ |
| ῥᾳδίως μεταφερομένοις . , . Χάριεν δὲ καὶ τὸ τοῦ Βίωνος πρὸς τὸν Θέογνιν λέγοντα πᾶς γὰρ ἀνὴρ πενίῃ δεδμημένος | ||
| , εἰπὼν τὸν ἱκέτην δεῖν μὴ ἐκδιδόναι . σκωπτόμενος ὑπὸ Βίωνος οὐκ ἔφη αὐτῷ ἀποκρινεῖσθαι : μηδὲ γὰρ τὴν τραγῳδίαν |
| ἡ τύψις . Διὰ τοῦτο καὶ ἐκ τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου κανονίζεται ὁ τοιοῦτος χρόνος , διότι ὥσπερ ἐκεῖνος παρακειμένην ἔχει | ||
| πρώτης τῶν περισπωμένων εὑρίσκεται . Ἡ δὲ δευτέρα τὸ ἵστημι κανονίζεται μὲν ὁμοίως τῇ πρώτῃ , γεννᾶται δὲ ἀπὸ τῆς |
| καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
| διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
| τοῦ παθητικοῦ παρακειμένου : τοῦ τέτυμμαι γίνεται , τροπῇ τῆς μαι εἰς μην καὶ προσόδῳ τοῦ ε τέτυμμαι ἐτετύμμην : | ||
| μέλλων τὸ ἐὰν τύπωμαι γίνεται : προσόδῳ γὰρ μόνης τῆς μαι συλλαβῆς γίνεται ἀπὸ τοῦ ἐὰν τύπω ἐὰν τύπωμαι . |
| νεωστὶ κοπεῖσι , τοῖς νεωστὶ πεπλεγμένοις παρὰ τὸ στέφω τὸ πλέκω . κομῶντα : στεφανούμενον , περιφραστικῶς αὐτοῦ στεφανοφοροῦντος κλανεως | ||
| τοῦ εκω δισύλλαβα βαρύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : πλέκω : τέκω : κρέκω : δέκω . Τὰ διὰ |
| οὐ θέλει πάλιν τὸ η τὸ κατ ' ἀρχὴν τῶν παρῳχημένων εἰς ε καὶ α διαλύεσθαι , ὁπότε ὁ ἐνεστὼς | ||
| πνίξω ψύξω ἐρύξω , χωρὶς εἰ μὴ τῷ λόγῳ ἀρχούσης παρῳχημένων , ὡς ἐπὶ τοῦ ἰξεύω ἴξευοντὸ μὲν γὰρ ἰξεύω |
| τρίτα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης συζυγίας τῶν δευτέρων καὶ τρίτων ὁριστικῶν τῶν αὐτῶν συζυγιῶν , καθάπερ διεφώνησαν τὰ ἄλλα ὑποτακτικά | ||
| τῇ παραληγούσῃ : γίνονται δὲ τὰ παθητικὰ εὐκτικὰ ἀπὸ τῶν ὁριστικῶν παθητικῶν τροπῇ τῆς μαι εἰς μην : ἐὰν οὖν |
| γενικήν , τουτέστιν εἰς ος , οἷον Μέμνων Μέμνονος , τρήρων τρήρωνος , Φοῖνιξ Φοίνικος , μάστιξ μάστιγος , Ἕκτωρ | ||
| ἂν καὶ ἡ εὐθεῖα , οἷον Μέμνων ὦ Μέμνον , τρήρων ὦ τρήρων , Φοῖνιξ ὦ Φοῖνιξ , μάστιξ ὦ |
| βιάζονται . τίς γὰρ εἰς τὸν ἀγῶνα τοῦ βίου παρελθὼν ἄπτωτος ἔμεινε ; τίς δ ' οὐχ ὑπεσκελίσθη ; εὐδαίμων | ||
| μηδενὸς ἑτέρου , τῆς μεγαλοφροσύνης αὐτῆς ἕνεκα : ἐπείτοιγε καὶ ἄπτωτος ὁ Ἀπολλώνιος ἐν τοῖς Ἀργοναύταις ποιητής , κἀν τοῖς |
| τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῶν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν | ||
| τρεῖς : ὁ δὲ δὴ τέταρτος ἡμῖν , ὦ φίλε Τίμαιε , ποῦ τῶν χθὲς μὲν δαιτυμόνων , τὰ νῦν |
| καὶ αἱ ἄλλαι ἐγκλίσεις : ἀλλ ' ἀπὸ τῶν ἰδίων μετοχῶν : τὸ γὰρ τύπτοιμι ὁ εὐκτικὸς ἐνεστὼς οὐκ ἀπὸ | ||
| σύνταξις , καθ ' ὃν ἐπεδείξαμεν λόγον ἐν τῷ περὶ μετοχῶν . μετὰ μὲν οὖν κυρίων , ἡνίκα οὕτω φαμέν |
| τοῦ ο κλίνεται , κρείσσονος χείρονος ἀρείονος . Τὰ εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , Πηλείων Πηλείωνος , Ἀτρείων | ||
| [ ! ! ! ! ] α [ ! ] ων ? καὶ μέχρι τινὸς [ ] [ ! ] |
| τρίτης καὶ τεσσαρακοστῆς . Ἐπ ' ἄρχοντος δ ' Ἀθήνησι Σωσιγένους Ῥωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Μάρκον Οὐαλέριον καὶ Γναῖον Πόπλιον . | ||
| καὶ ἀνδριάντες ἐν οἰκήματι , Καλλιγνώτου τε καὶ Μέντα καὶ Σωσιγένους τε καὶ Πώλου : καταστήσασθαι δὲ οὗτοι Μεγαλοπολίταις λέγονται |
| ἐκ δισυλλάβων συναιρεθέντα , τὸ φθόϊς καὶ ὄϊς . Εἰς ης μονοσύλλαβα , ὀξύτονα δὴ λέγω , καὶ περισπώμενα , | ||
| ἀττικῶς Ἡρακλαῖ : ἰστέον ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν κυρίων καὶ ἐπὶ τῶν |
| τε πολλὴ ? ? ? [ ] πολὺν ? ἐγδεξαμένη τὸμ παρὰ κῦμα νήστην ? ? [ ] μητ ? | ||
| . ] αγων ? ὅτι οὐκ Εὐαρχίδαϲ ] ! ον τὸμ φίλιον Εὐέμπολοϲ ] λογηϲ τιϲ ἐκτετμημένοϲ ] ατωι πατρὶ |
| Λυ - ” ὅμοιον τῷ εʹ : τὸ Ϙʹ “ δῶν μεγάλως σέβουσιν ” ὅμοιον τῷ Ϙʹ : τὸ ζʹ | ||
| Ἐραστεϊδῶν : ὁ νοῦς : σὺν ταῖς τῶν Ἐραστι - δῶν χάρισι καὶ ἡδοναῖς ἡ πόλις κοινωνεῖ . ὁ δὲ |
| τοῦτο γίνεται καὶ διατί ἀπὸ τῶν μετοχῶν ὑστέρων οὐσῶν τὰ εὐκτικὰ πρῶτα ὄντα κανονίζονται , μᾶλλον δέ , διατί ἡ | ||
| μακρᾶς , ἐπεὶ τὰ εἰς μι πάντα ὁριστικά τε καὶ εὐκτικὰ κλιτικὸν μὲν ἔχουσι τὸ μ , οὐ ποιοῦσι δὲ |
| χαίρω : εἶπον ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον διὰ τὸ ψαλῶ ψάλλω : θαλῶ θάλλω , καὶ εἴτι ὅμοιον : ἔχουσι | ||
| , ἦρμαι ἁρμός , τῆς δασείας † προελθούσης , ὡς ψάλλω ψαλμός , εἴρω εἱρμός , . , . * |
| διὰ τοῦ η : οὐδέποτε γὰρ γενικὴ διὰ τοῦ τος κλινομένη ἀρσενικὴ ἔχει ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ ι , οἷον | ||
| ἡ κλίσις , ποτὲ μὲν περιττοσυλλάβως , ποτὲ δὲ ἰσοσυλλάβως κλινομένη : καὶ πρόσσχες , πότε μὲν περιττοσυλλάβως , πότε |
| ἀρσενικῶν ὀνομάτων , ὡς ἐπὶ τοῦ Φοῖνιξ , ἀλλὰ καὶ προθέσεων , ὡς ἐπὶ τῆς ἔξ , καὶ ἐπιρρημάτων , | ||
| , καὶ μετοχῶν , ὡς ἐπὶ τοῦ τύπτων , καὶ προθέσεων , ὡς ἐπὶ τοῦ σύν ἔν , καὶ ἐπιρρημάτων |
| ἀλλὰ ξὺν τοῖς θεοῖς ἐπίωμεν ἐπὶ τοὺς ἀδικοῦντας . Τοιαῦτα λέξας ἐπεψήφιζεν αὐτὸς ἔφορος ὢν ἐς τὴν ἐκκλησίαν τῶν Λακεδαιμονίων | ||
| καὶ μὴ ταχέως οὕτως ἐπιδραμεῖν σου τῇ διαβολῇ , ἐκεῖνο λέξας τἀληθέστατον ἂν εἴποιμι , ὦ Φιλοστέφανε , διότι θορυβεῖσθαι |
| ' , ἢ τοῦ κ , ἢ ἑνὸς τῶν λοιπῶν ἀμεταβόλων , ἢ τοῦ ξ , διὰ τοῦ ι γράφεται | ||
| , εἴτε κατὰ τὸ μέσον , εἰς ἕν τι τῶν ἀμεταβόλων λήγουσα , συμφώνου ἢ συμφώνων ἐκ τῆς ἑξῆς συλλαβῆς |
| τὸ συμπόσιον : ὁ μὲν γὰρ Διονυσόδωρος ὁ ῥήτωρ αὑτοῦ ῥήσεις τινὰς ἐν μέρει διεξῄει καὶ ἐπῃνεῖτο ὑπὸ τῶν κατόπιν | ||
| μέλους τραγικὴ ὄρχησις . οἱ δὲ , ἡ πρὸς τὰς ῥήσεις ὑπόρχησις . ] ἔπιτε : ἐπέλθετε . . . |
| ἐξισωτέον τὸ γοῦν ἴς ' ἀντιλέξαι : τοῦδε γὰρ κἀγὼ κρατῶ : οὐ γάρ τι σοὶ ζῶ δοῦλος , ἀλλὰ | ||
| τὸ κρατήσας καὶ κόψας : παρὰ τὸ ἔχω : τὸ κρατῶ : ὁ παθητικὸς πα - ρακείμενος εἶχμαι : καὶ |
| δόξει τοῖσι συμμάχοισι νῷν , βινεῖν , ἅπασιν ; Τοῖσι γῶν ναὶ τὼ σιὼ ἁμοῖσι . Καὶ γὰρ ναὶ μὰ | ||
| νομίσῃς τὸν στάχυν ἐκ μόνου τοῦ καταβληθέντος ὑπὸ γεωρ - γῶν εἰς τὰς ἀρούρας βλαστάνειν πυροῦ , τὸ δὲ πλεῖστον |
| Φάγρητος καὶ Μάγνης Μάγνητος καὶ Ἴγνης Ἴγνητος ἔχουσιν ἄφωνον πρὸ ἀμεταβόλου καὶ κοινὴν τὴν συλλαβὴν ἔχουσιν , καὶ ὡς ἔχοντα | ||
| ἔλεγον , ὡς ἡνίκα τὸ ε πρὸ [ τοῦ ] ἀμεταβόλου , εἰς α τρέπεται , ὡς δερῶ ἔδαρον ἐδάρην |
| δὲ περιττοσυλλάβως κλίνοιτο μονογενῆ ὄντα ὀξύνεται : Πράς Ζάς Φθάς κράς . τὸ μέντοι πᾶς παντός τριγενές . Τὸ ναῦς | ||
| Ζάς Φθάς , τοῦτο δὲ μόνον , φημὶ δὴ τὸ κράς , προσηγορικόν ἐστι : τὴν γὰρ κεφαλὴν σημαίνει : |
| . Τὰ διὰ τοῦ ωλη ὀξύτονα ὑπὲρ δύο συλλαβὰς ἀπὸ ῥημάτων γινόμενα διὰ τοῦ ω μεγάλου γράφονται : οἷον , | ||
| ἁγίῳ ἀνδρὶ ἐν λόγοις ἐκολάκευσέ με , μετὰ δόλου διὰ ῥημάτων ἐπαινοῦσα τὴν σωφροσύνην μου ἐνώπιον τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς , |
| χρέα , καὶ τοῦ χρέους . δανείσματα , ὀφειλήματα , ἐκδόσεις , ἐκδιδόναι , ἔγγυα δανείσματα , ναυτικά : τὰ | ||
| , καὶ τέχναι καὶ πόροι χρημάτων ηὔξοντο , καὶ θυγατέρων ἐκδόσεις καὶ γάμοι νέων καὶ ἀποδημίαι καὶ ἑορταὶ καὶ πανηγύρεις |
| ; βλέπε , πῶς ἐσθίω , πῶς πίνω , πῶς καθεύδω , πῶς ἀνέχομαι , πῶς ἀπέχομαι , πῶς συνεργῶ | ||
| ἐγρηγόρασιν . ὡς δὲ μόλις καὶ βραδέως ἐπείσθην ὅτι μὴ καθεύδω , ἐδεόμην τότε τῆς Παλαίστρας πτερῶσαι κἀμὲ καὶ χρίσασαν |