| ἀλεκτρυόνες . Ἰστέον ὅτι τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται καὶ φυλάττουσι τὸ ω ἐν τῇ γενικῇ καὶ | ||
| εἰ μέντοι εἴη εἰς ς ὀξύτονος ἡ μετοχὴ διὰ τοῦ ντ κλινομένη , τὸ τέλος τῆς γενικῆς οὐκ εἰς μι |
| γὰρ ἐθνικά εἰσι καὶ ἀπὸ τοῦ π ἀρχόμενα καὶ περιττοσυλλάβως κλίνονται : τὸ γὰρ Παπίας Παπίου ἀπὸ τοῦ π μὲν | ||
| ὥσπερ καὶ ὁ τυπεὶς ἀπὸ τοῦ ἐτύπην βʹ ἀορίστου , κλίνονται δὲ ἀμφότεροι , ὥσπερ ὁ χαρίεις διὰ τοῦ ντ |
| γὰρ τοῦ δευτέρου ἀορίστου ἀεὶ ὀξύνεται καὶ διὰ τοῦ ο κλίνεται καὶ τὸ οὐδέτερον εἰς ον λῆγον ἔχει , ἡ | ||
| . οὕτως Μεθόδιος . ἰστέον δέ , ὅτι τὸ Αἰνείας κλίνεται Αἰνεία Δωρικῶς : καὶ οἱ μὲν Ἴωνες προστιθέασι τὸ |
| σφενδόνης κατ ' ἀλλήλων ἐκέχρηντο . Τούτου τοίνυν ἀπαγγελθέν - τος εἰς τὸ στρατόπεδον ξυνέθεον πλείονες : οἱ δὲ καὶ | ||
| , παίσας τῇ βακτηρίᾳ κατάγνυσι τὴν χύτραν : φεύγον - τος δὲ αὐτοῦ καὶ τῆς φακῆς κατὰ τῶν σκελῶν ῥεούσης |
| πῶς γοῦν [ ] [ ] λιουν δυναμε [ ] ος τὸν ην [ ] [ ] ησι μέγα βει | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ] ! ος ἀπέπεμψεν ὡς βασιλέα | σ | [ ! ! |
| κομιῶ καὶ ποριῶ καὶ ὁριῶ καὶ πάντα τὰ εἰς ζω βαρύτονα καὶ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βραχυνόμενον τὸ ι ἔχοντα , | ||
| , χιτών χιτῶνος χαλκοχίτων χαλκοχίτωνος . Τὰ εἰς βων λήγοντα βαρύτονα τὸ ω φυλάττουσι , Στίλβων Στίλβωνος , Στράβων Στράβωνος |
| , ὄρνις ὄρνιθος , Λάχης Λάχητος , βότρυς βότρυοςπρόσκειται περιττοσυλλάβως κλινόμενα διὰ τὸ κοχλίας κοχλίου , Αἰνείας Αἰνείου : ταῦτα | ||
| Αὐγέας . Τὰ εἰς ΔΗΣ δισύλλαβα μὴ διὰ τοῦ ΟΥΣ κλινόμενα βαρύνονται : Πύδης ᾅδης Γράδης μέδης . τὸ μέντοι |
| λέγοντι : πᾶσα εὐθεῖα ἑνικῶν εἰς ς λήγουσα μετὰ μακρᾶς περιττοσυλλάβως κλινομένη καὶ μὴ συναιρουμένη κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ | ||
| λέγοντι : πᾶσα εὐθεῖα ἑνικῶν εἰς ς λήγουσα μετὰ μακρᾶς περιττοσυλλάβως κλινομένη καὶ μὴ συναιρουμένη κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ |
| διὰ τοῦ η : οὐδέποτε γὰρ γενικὴ διὰ τοῦ τος κλινομένη ἀρσενικὴ ἔχει ἐν τῇ παραληγούσῃ τὸ ι , οἷον | ||
| ἡ κλίσις , ποτὲ μὲν περιττοσυλλάβως , ποτὲ δὲ ἰσοσυλλάβως κλινομένη : καὶ πρόσσχες , πότε μὲν περιττοσυλλάβως , πότε |
| Μηριόνου , καὶ Ἀττικοὶ συναιροῦντες τὴν Δημοσθένεος γενικὴν Δημοσθένους φασὶν ἰσοσυλλάβως : ἐπειδὴ δὲ πᾶσα εὐθεῖα εἰς ς λήγουσα , | ||
| τὰ ἐντελῆ αὐτῶν ἰσοσυλλάβως κλίνονται , οὕτω καὶ τὰ συνῃρημένα ἰσοσυλλάβως κλίνονται . Καλῶς δὲ εἴρηται , ὅτι τὰ συνῃρημένα |
| μεσοσυλλαβῇ σύμφωνον . Ἰδοὺ γὰρ τὸ μέλας ὄνομά ἐστιν εἰς ας λῆγον ἀλλὰ διὰ μόνου τοῦ Ν : οὐ γάρ | ||
| [ . . . . . . [ ] ! ας [ ] [ ] [ ] νεμ [ [ |
| τὰ αἰδώ εἰς ω ὁμοφώνως τῇ αἰτιατικῇ τῶν ἑνικῶν . Πρόσκειται χωρὶς τῶν πεπονθότων , ἐπειδή ἐστι πατέρι καὶ μητέρι | ||
| ἔχουσι τὴν γενικήν , ἀλλ ' οὐκ εἰσὶ κύρια . Πρόσκειται χωρὶς εἰ μὴ χαρακτὴρ κωλύσῃ , διὰ τὸ κρίνω |
| περισπᾶται φυλάττον καὶ τὸ Ω μέγα καὶ διὰ τοῦ ΝΤ κλινόμενον . Τὰ εἰς ΚΩΝ δισύλλαβα ἀρσενικὰ , ὁπότε μὴ | ||
| παράλογον : ἀλλ ' ἐπειδὴ τὸ κοχλίας κοχλίου ἰσοσυλλάβως ἐφάνη κλινόμενον ἔπελθέ μοι καὶ τὰς ἄλλας ἁπάσας πτώσεις κατὰ τοὺς |
| πόλεως εὕρηται . Ὡς εἰρήκαμεν δὲ πάντα τὰ εἰς ων περισπώμενα διὰ τοῦ ντ κλίνονται , χωρὶς δηλονότι τοῦ Ποσειδῶν | ||
| τος ἔχουσι τὴν γενικήν . Πρόσκειται πάλιν βαρύτονα διὰ τὰ περισπώμενα , οἷον διὰ τὸ Σωκλῆς Σωκλοῦς , Προκλῆς Προκλοῦς |
| οὕτω , οὐκ εἴργεται τῆς βαρύτητος τῆς κατὰ τὰ εἰς ως , ἐπεὶ πάμπολλα τὰ ἐν βαρείᾳ τάσει . καὶ | ||
| ! ! ! ! ! ! ! ! ! ] ως προφητ [ ! ! ! ! ! ! καὶ |
| διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , ἐνδάπιος ? ? , τ [ ! ] | ||
| οὐκ ἀντίκειται . ± ] πάντα ? τὰ διὰ τοῦ ιος ἐθνικὰ [ ἢ τοπικὰ προπαροξύνεται ] . ιος , |
| ἐκ δισυλλάβων συναιρεθέντα , τὸ φθόϊς καὶ ὄϊς . Εἰς ης μονοσύλλαβα , ὀξύτονα δὴ λέγω , καὶ περισπώμενα , | ||
| ἀττικῶς Ἡρακλαῖ : ἰστέον ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν κυρίων καὶ ἐπὶ τῶν |
| ἀπὸ φωνήεντος ἄρχεται . Τὰ εἰς ΝΩ παραληγόμενα τῷ Ε περισπᾶται , εἰ προκατάρχοιτο ὄνομα , ἐξ οὗ γέγονε : | ||
| τὴν τοῦ μέτρου χρείαν καὶ ὀξύνεται παρὰ τοῖς ποιηταῖς καὶ περισπᾶται . χρὴ τοίνυν περισπᾶν τοῦτο ἐνταῦθα ἵν ' εἴη |
| ] [ θαλερὴν ] ποιήσατ ' ἄκοιτιν [ [ ] εος γαιηόχου ? ? ἐννοσιγαίου : ἣ δ ' ἄρ | ||
| ἀπὸ οὐδετέρων ὀνομάτων ληγόντων εἰς ος , ἐκεῖνα διὰ τοῦ εος κλίνονται : οἷόν τι λέγω τὸ Δημοσθένης καὶ Ἀντισθένης |
| πᾶς : εἰ δὲ περιττοσυλλάβως κλίνοιτο μονογενῆ ὄντα ὀξύνεται : Πράς Ζάς Φθάς κράς . τὸ μέντοι πᾶς παντός τριγενές | ||
| καὶ ὦ Πράν , ἀλλ ' ὦ Ζάς καὶ ὦ Πράς ὁμοφώνως τῇ εὐθείᾳ : τὰ γὰρ εἰς ας ὀξύτονα |
| ὀξυτόνων . Πρόσκειται ἀνωτέρω ὑπὲρ μίαν συλλαβήν διὰ τὸ ὁ Ζάς καὶ ὁ Πράς : ταῦτα γὰρ ἀρσενικὰ μόνα εἰσὶν | ||
| περισπωμένων . Τῶν δὲ ὀξυτόνων εἰσὶ παραδείγματα ταῦτα , οἷον Ζάς Ζαντός , Πράς Πραντός , Φθάς Φθάντος : τοῦτο |
| ὡς προείρηται : εἰ οὖν ταῦτα εἰς φωνῆεν ἔχουσι τὴν κλητικὴν καταλήγουσαν , ὦ Ἐρετριεῦ γὰρ καὶ ὦ Πειραιεῦ καὶ | ||
| τρίτοις προσώποις σύνταξιν ποιουμένων , καὶ εἰ ἀπεμφαῖνον τὸ τὴν κλητικὴν ὄνομα μὴ παραδέχεσθαι , ἀπεμφαῖνον ἄρα καὶ τὸ τῆς |
| πατρωνυμικῶν , ὁ εἰς ας οἷον Πηλιὰς καὶ ὁ εἰς ις οἷον Πελοπίς . καὶ ταῦτα δὲ εἰς ας μεταβάλλει | ||
| εἴρηται . τὸν Πάριδα καὶ τὸν Πάριν : τῶν εἰς ις αἱ αἰτιατικαὶ διχῶς λέγονται , καὶ ἡ μὲν εἰς |
| ἐστὶ καὶ ἡ κρᾶσις τοῦ ε καὶ ο εἰς τὴν ει δίφθογγον , οἷον πλέον πλεῖν . Τούτων εἰσὶ καὶ | ||
| βαρύτονα , κατὰ πλεονασμὸν τοῦ ι γενόμενα , διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται : οἷον , πνέω , πνείω : |
| τὸ μὲν γὰρ εἷς ὡς ἀριθμὸς δασύνεται , εἰ δὲ ἐκλίθη διὰ τοῦ ντ , ἐψιλοῦτο ἂν ἡ γενικὴ τῷ | ||
| κράς , ὃ σημαίνει τὴν κεφαλήν , διὰ τοῦ τ ἐκλίθη , οἷον Α κρατὸς ἀπ ' ἀθανάτοιο : καὶ |
| παρ ' οὐδετέρου ἐστὶ συντεθειμένον καὶ ὅμως οὐκ ἔχει εἰς ους τὴν γενικήν , ἀλλ ' εἰς τὴν ου δίφθογγον | ||
| ὅτι οἱ Ἀθηναῖοι ἐπὶ τῶν κυρίων τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν εἰς ν ποιοῦσι τὴν αἰτιατικὴν καὶ |
| ἤρξατο ὁ τεχνικός , ἐπειδὴ οὐκ εἰσὶ τὰ εἰς ας ὀξύτονα ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν μόνως ἀρσενικά , ἀλλ ' ἢ | ||
| περιεκτικὸν ὂν φυλάττει τὸ ω . Τὰ εἰς δων ἀρσενικὰ ὀξύτονα μὴ τῷ υ παραληγόμενα διὰ τοῦ ο κλίνονται , |
| μεσσηγύς : τὸ ἄντικρυς : σύνεγγυς , παρὰ πρόθεσιν συγκείμενα προπαροξύνονται : τὸ ἀντικρὺς ὀξυνόμενον ἐκτείνει τὸ υ : τὸ | ||
| , πόλεως λέξεως : ὅθεν καὶ μακρᾶς οὔσης ἐπὶ τέλους προπαροξύνονται : ὁμοίως καὶ πόλεων καὶ λέξεων . Ὁ χαρίεις |
| τοῦ θελῶ : θελησμός : ὡς μελήσω μελησμός : καὶ ἀποβολῇ τοῦ σ , θελημός . Θύελλα : παρὰ τὸ | ||
| φώς φωτός , χρώς χρωτός , εἰ δὲ πεπονθότα , ἀποβολῇ τοῦ ς , ὁ σῶς τοῦ σῶ , ὁ |
| τὸ Αἴσων Αἴσονος . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὰ μετοχικά , κἂν ὑποπίπτῃ τινὶ τῶν προειρημένων , διὰ τοῦ | ||
| : Ἐρίγων Ἐρίγωνος , ὄνομα κύριον : τὸ Οὐκαλέγοντος Ἁρπάγοντος μετοχικά : τὸ προάγωνος σύνθετον ὂν τοῦ ἁπλοῦ τὴν κλίσιν |
| ὅμοιον καὶ τὸ φερνὴ ὀξύτονον . Τὰ διὰ τοῦ ενη δισύλλαβα μονογενῆ τὸ ε παραληγόμενα δύο ἐστίν : θένη , | ||
| κύριον βαρύνεται , ὥσπερ τὸ πῶλος . Τὰ εἰς ΜΟΣ δισύλλαβα διφθόγγῳ παραλήγοντα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα ὀξύνεται : λοιμός λαιμός |
| ἔχοντα τόπον τῆς βαρείας , πάντα βαρύνεται : τὰ δὲ μονοσύλλαβα , οὐ δυνάμενα ἐκτὸς τῆς ὀξείας γενέσθαι , δυνάμει | ||
| διὰ τοῦ ι γράφονται ὡς δικατάληκτα . Τὰ εἰς ρ μονοσύλλαβα ἐξ ἴσου τὴν διὰ τοῦ ι , καὶ τὴν |
| , ὁ Τρώς τοῦ Τρωός καὶ ὁ Τρωός , ὁ δμώς τοῦ δμωός καὶ ὁ δμωός , ὥσπερ παρ ' | ||
| τοῦ ος κλίνεται , θώς θωός , Τρώς Τρωός , δμώς δμωός : τὰ δὲ μὴ ἔχοντα σύμφωνον τῆς τρίτης |
| ἐστίν . ἔτι σφηκίον χαρτίον ὠτίον . τὸ δὲ φρούριον προπαροξύνεται : οὐ γὰρ ὑποκοριστικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΙΟΝ | ||
| , οἷον Αἴαντος Αἴαντι : ἄμφω βραχέα τὰ λήγοντα καὶ προπαροξύνεται ἑκάτερα : τὸ δὲ Ξ Αἴαντι δὲ δαΐφρονι ποιητικὴ |
| ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
| τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
| χρηστῷ , ξυνναίοιμ ' εὔκηλος , γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων . Εἰ γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε | ||
| ι γράφονται : πρόσκειται μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μων ὀξυτόνων , διὰ τὸ κηδεμὼν , κηδεμονεύω , κηδεμονία : |
| Ὀλυμπιᾶσιν ἐφεξῆς ἐνίκησεν ὁ δεῖνα “ , ⌈ προπερισπαστέον [ προπερισπᾶται ] . Γ γίνεται γὰρ τὸ μὲν ἀπὸ τοῦ | ||
| ἀφίκηαι ” . ἔστι δὲ μέσος δεύτερος ἀόριστος καὶ οὐ προπερισπᾶται οὐδὲ προσγράφεται τὸ ι . τὸ μέντοι ὄρηαι , |
| τάσιν , κατὰ τὰς ἑαυτῶν συζυγίας . Τὰ εἰς ΒΩ λήγοντα βαρύνεται . τότε περισπᾶται , ὅτε ἐν ταῖς δυσὶ | ||
| στρέφεται καί τ ' Ὠρίωνα δοκεύει . Τὰ εἰς ων λήγοντα ἀρσενικὰ δισύλλαβα βαρύτονα βραχείᾳ παραληγόμενα φυλάττει τὸ ω , |
| γενικὴν διὰ τοῦ δος κλινομένην , δηλονότι οὐ δύνανται λέγεσθαι Ἰωνικά : ἄλλως τε δὲ τὰ Ἰωνικὰ οὐδέποτε ἐκφέρονται διὰ | ||
| κίων καὶ ἡ Μαραθών . οὐ πάντα δὲ τὰ τοιαῦτα Ἰωνικά εἰσιν : ἐπεὶ καὶ οἱ Ἀττικοὶ πολλὰ τῶν ὀνομάτων |
| αἱ δ ' ἀνατέλλοντος , αἱ δ ' ἀνὰ μέσσαν ἀκτῖν ' , αἱ δ ' ἐννυχιᾶν ἀπὸ Ῥιπᾶν . | ||
| εἱλίσσων φλόγα , ὡς δυστυχῆ Θήβαισι τῆι τόθ ' ἡμέραι ἀκτῖν ' ἐφῆκας , Κάδμος ἡνίκ ' ἦλθε γῆν τήνδ |
| ' ἀλλ ' ὠς ἠμέας ! ! ! ! ] ρος ἔλκει . προστάτην [ ! ! ] ει Μέννην | ||
| . Εἰκοστῇ , ἵδρωσε δι ' ὅλου : ἄπυ - ρος : διαχωρήματα χολώδεα : ἀπόσιτος : κωματώδης . Εἰκοστῇ |
| προείρηται δὲ ἡμῖν τὰ τῆς προσῳδίας ὡς τὰ εἰς της ῥηματικὰ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς φύσει μακρᾷ παραληγόμενα ὀξύνεσθαι θέλει , | ||
| γνώμων γνώμονος : τὸ Τίμων Τίμωνος : Σίμων Σίμωνος οὐ ῥηματικὰ ἀλλὰ παρώνυμα , διὸ καὶ διὰ τοῦ ι γράφει |
| ἄκλιτα , Τλῶς Κρῶς , ἃ ὤφειλεν ἀποβολῇ τοῦ ς κλίνεσθαι : αἱ δὲ κλητικαὶ κοινῶς μὲν εἰς οι , | ||
| γαμψοὺς : ἤγουν τὰς καμπτούσας καὶ πλαγίους νεφέλας ἐν τῷ κλίνεσθαι . . . . Οἰωνοί ; οἰωνοὺς ] ὄρνεις |
| : τὸ Τίμων Τίμωνος : Σίμων Σίμωνος οὐ ῥηματικὰ ἀλλὰ παρώνυμα , διὸ καὶ διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν | ||
| λέγω εἴργω πνίγω ἀμέλγω ἀλέγω ὀρέγω . πρόσκειται ” μὴ παρώνυμα ” διὰ τὸ τρύγη τρυγῶ , στύξ στυγῶ , |
| ποιμένα λαῶν συνεξέδραμε κατὰ κλίσιν . Τὸ Ἀχέρων Ἀχέροντος ὡς μετοχικόν : ἐν τῷ τέλει τὸ ῥέων ἔχον τῷ λόγῳ | ||
| ὦ τυπτόμενε ἐστίν , καὶ ὁ ἐρώμενος τοῦ ἐρωμένου ὄνομα μετοχικόν , καὶ τούτου ἡ κλητικὴ ὦ ἐρώμενε ἐστίν . |
| τινα παρὰ τοῖς ποιηταῖς πάντα ἔχοντα τοῦ κανόνος καὶ ἰσοσυλλάβως κλιθέντα , οἷον ὁ Βίας τοῦ Βία , ὁ Δρύας | ||
| ἀντικείμενον τῷ κανόνι τοῦ τεχνικοῦ καὶ τὸ γύης γύου ἰσοσυλλάβως κλιθέντα , ἀλλὰ καὶ τὸ Γράδης Γράδου : ἰδοὺ γὰρ |
| σεσημειωμένων , ὅτι τὰ εἰς ΟΣ λήγοντα μονοσύλλαβα κατὰ τὴν γενικὴν , τὰ μὲν ὀξύτονα , ἐὰν διὰ συμφώνων κλίνοιντο | ||
| αἱ πτώσεις : ὀρθὴν γὰρ καὶ αἰτιατικὴν ὁμοῦ λέγομεν καὶ γενικὴν καὶ δοτικὴν πάλιν ὁμοῦ . Καὶ ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι |
| Μαχάων Μαχάονος : τὸ δὲ Ὑψίζων Ὑψίζοντος τῷ λόγῳ τῶν μετοχικῶν διὰ τοῦ ντ ἐκλίθη : τὸ ὀλίζων ὀλίζονος διὰ | ||
| Ἀττικοῖς ] τῇ γενικῇ τῶν πληθυντικῶν τῶν ⌈ μετοχῶν [ μετοχικῶν ὀνομάτων ] χρῆσθαι ἀντὶ ⌈ τρίτων προσώπων τῶν δυϊκῶν |
| ἀπὸ Ἀχελῴου ἐλθόντος ἐκ Θετταλίας μετὰ Ἀλκμαίωνος . ἐκαλεῖτο δὲ Θόας ὁ ποταμός . τὸ ἐθνικὸν Ἀχελῷος ὁμοφώνως , καὶ | ||
| παρ ' ἱστορίαν λέγειν : οὐ γὰρ ἐν Λήμνῳ τελευτᾷ Θόας ὁ πατὴρ Ὑψιπύλης , ἀλλ ' αὐτὴ μὴ ἀνελοῦσα |
| πλάσις πάντων [ ] | βροτῶν [ ] πεφυκας ? ου [ ] ! ! ! ! ει δυστυχ - | ||
| πλόος γίνεται πλοῦς κατὰ κρᾶσιν τῶν δύο οο εἰς τὴν ου δίφθογγον καὶ ἀπὸ τοῦ νόος νοῦς καὶ ἀπὸ τοῦ |
| ἰδοὺ γὰρ τοῦτο πάντα ἔχει τὰ τοῦ κανόνος , τουτέστι βαρύτονον ἰαμβικὸν καὶ μὴ ἔχον ἐπ ' εὐθείας τὸ τ | ||
| σ , Τρύφων δὲ διὰ δύο : Ῥωσός : Κρῶσος βαρύτονον καὶ μόνως ἀρσενικὸν τῷ τόνῳ παραλλάξαν κατὰ τὴν γραφὴν |
| . Τοιούσδ ' ἐμός τις σύγγονος : ὁ Αἰνείας . Τρὼς γὰρ γεννᾷ Ἴλον καὶ Ἀσσάρακον καὶ Γαννυμήδην * καὶ | ||
| περιβὰς Τρώων τὸν ἄριστον ἔπεφνεν : πρὸς τὴν περίβασιν . Τρὼς ἄρα ὁ Εὔφορβος . ἀλλὰ καὶ Δάρδανος : οἱ |
| θηλυκοῦ χαρακτῆρα , κἂν ᾖ τῇ σημασίᾳ οὐδέτερα , ἢ ἀρσενικὰ ἢ θηλυκὰ προσαγορεύομεν , οἷον οἶκος πόλις . Πρώτη | ||
| : ὁσιότης : γενναιότης : μεγαλειότης . Τὰ εἰς ις ἀρσενικὰ τὲ καὶ θηλυκὰ , εἴτε ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα |
| , ἀφ ' οὗ φάος , καὶ κατὰ κρᾶσιν τοῦ αο εἰς ω φῶς : καὶ τὸ ὦς , ὃ | ||
| [ [ ] αυτ ? ! [ [ ] ! αο ? ! [ [ ] εμ ? [ [ |
| γελοίου ὅμως τοῦτό φησιν . ψύλλαν ] ἡ διά ἔξωθεν ἀττικῶς , διά . , διὰ τήν , περὶ τῆς | ||
| ἐπὶ , ἀνά . ἐπί : ἀνά . Οὐδέν : ἀττικῶς , οὐδαμῶς . οἰσάμενοι : ὑπολαβόντες . ὀϊόμενοι : |
| ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφει τὴν παραλήγουσαν : οἷον , σφαλερός : δολερός : χλοερός : | ||
| εἰς χω λήγοντα δισύλλαβα περισπώμενα διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν , ἢ διὰ τοῦ υ : οἷον , τυχῶ |
| [ μου δος ] [ μοι το ] ελεος σου εις εφημερον [ ως ηλεη ] [ σας αβρααμ ] | ||
| ? ? λαθ ? ? ? [ ] [ ] εις με φερων [ ] [ ] ! ι ? |
| . ” καὶ ἀμενηνός ὁ ἀσθενής : “ ἤ κεν ζῶς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσι . ” ἄμβατος εὐεπίβατος : | ||
| τἀγαμέμνονος : Ἡ ' ν Αὐλίδι σφαγεῖς ' ἐπιστέλλει τάδε ζῶς ' Ἰφιγένεια , τοῖς ἐκεῖ δ ' οὐ ζῶς |
| τὸ τ διὰ τοῦ ε κλίνεται , αἰθέρος δαέρος , σεσημειωμένου τοῦ σπινθῆρος Ἐλευθῆρος . τῷ λουτῆρι , τὸν λουτῆρα | ||
| φλοῦς , θροῦς , χαλκοῦς , Σιμοῦς , ἀργυροῦς , σεσημειωμένου τοῦ πούς καὶ ὀδούς : ἁπλᾶ διὰ τὸ εὔνους |
| οὐδ ' ὡς βελτίων ἐσόμενος , ἀλλὰ τὸ Πλάτω - νος ἐννοῶν , καὶ βουλόμενος πολλοὺς ὑμῖν πολίτας τοιούτους γενέσθαι | ||
| τοῦ γένους τυραννούντων , γράφει τις ἐλαύνεσθαι τὸ γέ - νος : πλὴν ὅσον ἐκεῖ μὲν ἐπὶ τιμωρίαν γράφει τὴν |
| ει διφθόγγου ἀποβάλλουσι τὸ ι , οἷον χαρίεις χαρίες , τιμήεις τιμῆες , Μαλόεις Μαλόες : τοιοῦτον γάρ ἐστι καὶ | ||
| ντ θέλουσι κλίνεσθαι , οἷον χαρίεις χαρίεντος ὅτι χαρίεν , τιμήεις τιμήεντος ὅτι τιμῆεν , δαφνήεις δαφνήεντος ὅτι δαφνῆεν : |
| μακρὸν τὸ Ι ἔχοντα , ὅσα ἐν ὕδατι διαιτᾶται , προπερισπῶνται : ἐχῖνος κορακῖνος φοξῖνος . καρκίνος . ἐχρῆν καὶ | ||
| λέγομαι ἵσταμαι δίδομαι . τὰ δὲ φύσει μακρᾷ ἁπλᾶ ὄντα προπερισπῶνται : κεῖμαι ἧμαι ποιοῦμαι γελῶμαι , ὑπεσταλμένων τῶν τῆς |
| ? ] φιλήϲατο ] ἀνήρ ] τιϲ βαρύϲ ] ! αι ] ] ! ιον ] ! μονη ] ! | ||
| . . των , ἐν ᾧ ἐπεδείξαμεν . . . αι . οὐ γὰρ ἐν τῷ καθόλου τὸ τοιοῦτόν ἐστι |
| : ἄλλως τε δὲ τὰ Ἰωνικὰ οὐδέποτε ἐκφέρονται διὰ τοῦ εως ἀλλὰ διὰ τοῦ ιος , οὐδὲ γὰρ λέγομεν Θέτεως | ||
| [ ] ασθε γλυκερῶν επ ? [ ] [ ] εως πάϊς οὗτος ἐμο ? [ ] [ ] ἐνὶ |
| ἐσθ ' , ἡ δ ' ἐξ ἁλίοιο γέροντος : σεσημείωται πρὸς τοὺς ἑξῆς ἄκαιρον γενεαλογίαν ἔχοντας : καὶ ὅτι | ||
| : μενὸς ὄνομα ἐπίθετον : τὸ καινὸς ἐπὶ τοῦ νέου σεσημείωται διὰ τῆς αι διφθόγγου . Τὰ διὰ τοῦ ηνος |
| γράφεται : οἷον , δολῶ : δονῶ : θολῶ : κροτῶ : κλονῶ : σοβῶ : στορῶ : τορῶ : | ||
| κροταφὶς , σφύρα μικρά : κροαίνων κρούων τοῖς ποσίν : κροτῶ : Κροτώνη : Κροκύλιον πόλις : κροκόπεπλος : κροκοείδης |
| καὶ πρωτοτύπου . τὴν γὰρ ἀπαράδεκτον τοῦ ἄρθρου οἴεται ἐκ πρωτοτύπου συντεθεῖσθαι , ἐμαυτοῦ ἀκούω , σαυτοῦ φείδῃ , τὴν | ||
| παιδὶ Ἀχιλλεῖ . ἢ ἀντὶ τοῦ Πηλέως , πατρωνυμικὸν ἀντὶ πρωτοτύπου : γράφεται παῖ : † ἀντὶ τοῦ πῶς πῶς |
| ὀδούς ὀδόντος ὄνομα μετοχικὸν λέγεται , ἐπειδὴ καὶ τόνον καὶ κλίσιν μετοχῆς ἔχει : ὥσπερ γὰρ διδούς διδόντος οὕτω καὶ | ||
| Συνῃρημένα εἶπε διὰ τὰ ἀσυναίρετα : ταῦτα ἰδικὴν οὐκ ἔχει κλίσιν , ἀλλὰ τὴν τῶν ἐντελῶν ἀφ ' ὧν συναιροῦνται |
| ἀρσενικὰ μόνως βαρύνεται : Ἄκαστος Ἄλαστος Ἥφαιστος . τὰ δὲ προσηγορικὰ ὀξύνεται : ἀγοστός ὀϊστός . Τὰ εἰς ΣΤΟΣ ἐπιθετικὰ | ||
| τὸ Μένδη κύριον καὶ τὸ ἄλδη . Τὰ εἰς ΔΗ προσηγορικὰ ὀξύνεται : ᾠδή ἀοιδή σπουδή ἐδωδή αὐδή . τὸ |
| ἐπὶ τοὺς βόας γύης καλεῖται , τὸ δὲ ἀπὸ τοῦ γύου ἱστοβοεύς . τοῦ δὲ ζυγοῦ τὰ ἐπὶ τοὺς αὐχένας | ||
| κόμου ἔχομεν ἀντικείμενον τῷ κανόνι τοῦ τεχνικοῦ καὶ τὸ γύης γύου ἰσοσυλλάβως κλιθέντα , ἀλλὰ καὶ τὸ Γράδης Γράδου : |
| γενικήν , τουτέστιν εἰς ος , οἷον Μέμνων Μέμνονος , τρήρων τρήρωνος , Φοῖνιξ Φοίνικος , μάστιξ μάστιγος , Ἕκτωρ | ||
| ἂν καὶ ἡ εὐθεῖα , οἷον Μέμνων ὦ Μέμνον , τρήρων ὦ τρήρων , Φοῖνιξ ὦ Φοῖνιξ , μάστιξ ὦ |
| ἢ Διονυσίῳ , ἢ ἐμοῦ ἀκούει Τρύφων ἢ σοῦ ἢ Θέωνος , καὶ σαφὲς ὅτι τὸ παρεμπῖπτον ἀλλότριον τῆς πτώσεως | ||
| συμβαίνειν . ἐπὶ δὲ τῶν ἰδίως ποιῶν οἶον Δίωνος καὶ Θέωνος καὶ αὐξήσεις καὶ μειώσεις γίνεσθαι . διὸ καὶ παραμένειν |
| . τὰ γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς ξ εἰς α παράγωγα ἐθνικὰ . ὡς Φοῖνιξ Φοίνισσα , Κίλιξ Κίλισσα . τὰ | ||
| . Τὰ εἰς ΥΣ πολυσύλλαβα κύρια ἢ προσηγορικὰ , μὴ ἐθνικὰ , βαρύνεται : ἄλδυς Πόλτυς βότρυς Ἕρπυς Ἅλυς . |
| τὸ Ζεύς , οὐ κλίνεται διὰ τοιαύτην αἰτίαν πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον εἰς ς λῆγον ὀξύτονον καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ος | ||
| ἐγκλινομένων εἰ σπονδειακὴ προηγεῖται λέξις ἢ τροχαϊκὴ , εἰ μὲν μονοσύλλαβον εἴη τὸ ἐπιφερόμενον ἐγκλιτικὸν , ὥσπερ ἐθέμην , ἐγκλίνεται |
| τῷ Ὕπνῳ χρήσασθαι . Ἄκουε καὶ τὰ τοῦ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πάριδος , εἰ μὴ ἄχθῃ αὐτῷ σφόδρα . Ἄχθομαι μέν | ||
| τοῦ Αἰθιόπων βασιλέως , καὶ μὴ δυναμένου διὰ τὸ ὑπὸ Πάριδος τρωθῆναι τὸν ἵππον αὐτοῦ , καὶ μέλλοντος ἤδη ἀνῃρῆσθαι |
| μετοχῆς τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ αʹ ἀορίστου , ἥτις ἐστὶν ὁ τυφθεὶς καὶ κλίνεται τοῦ τυφθέντος τοῦτο παράγει , τρέπον τὸ | ||
| . Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον , λαβὼν χαρτίον καὶ ἐγγράψας |
| ? [ ] σοκ [ [ ] οσπ [ ] ευ ? ! [ [ ] θριας ? [ ! | ||
| ἀκούμενος καὶ κράσει Δωρικῇ τοῦ ε καὶ ο εἰς τὴν ευ δίφθογγον ἀκεύμενον : : κόσμου προσηνῶς ἐξακεύμενον νόσον . |
| Κτησιφῶν ὦ Κτησιφῶν , Δημοφῶν ὦ Δημοφῶν , Ἱπποκῶν ὦ Ἱπποκῶν , ταῶν ὦ ταῶν , Τυφῶν ὦ Τυφῶν , | ||
| ' ἢ συνθέτων , ὡς τὸ Δημοφῶν Ξενοφῶν Ἀγλαοφῶν Κτησιφῶν Ἱπποκῶν Δεξικρῶν , ἢ παρασυνθέτων , ὥσπερ τὸ Ποσειδῶν . |
| νοητέον ὁμωνυμίαν εἶναι . . ἦν δέ τις Εὐχήνωρ Πολυΐδου μάντιος υἱός , ἀφνειός τ ' ἀγαθός τε , Κορίνθοθι | ||
| εἰς ε μεταβάλλεινὁ δὲ λόγος ἐπὶ τῶν καθαριευόντων , οἷον μάντιος μάντεως , ὄφιος ὄφεως , λαός λεώς , Μενέλαος |
| εἰς ων καθαρὰ βαρύτονα διχρόνῳ παραληγόμενα εἰ μὲν ἐκτείνουσι τὸ δίχρονον , τρέπουσι τὸ ω εἰς ο , εἰ δὲ | ||
| ὅτι μακρὰ συλλαβή ἐστιν ἡ ἔχουσα μακρὸν φωνῆεν ἢ μηκυνόμενον δίχρονον ἢ μίαν τῶν διφθόγγων , ἐζήτησάν τινες , ὅτι |
| μὴ διφθόγγῳ παραλήγοιτο : λέγει γὰρ πλακοῦντος δὲ πλακοῦ καὶ Σιμοῦντος Σιμοῦ , χωρὶς τοῦ ν : ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ | ||
| ἐπὶ ποτέρου τῶν ποταμῶν λέγει , τοῦ Σκαμάνδρου ἢ τοῦ Σιμοῦντος : δεκτέον δὲ ἐπὶ τοῦ Σιμοῦντος . διὰ μέσου |
| τοῦ ο κλίνεται , κρείσσονος χείρονος ἀρείονος . Τὰ εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , Πηλείων Πηλείωνος , Ἀτρείων | ||
| [ ! ! ! ! ] α [ ! ] ων ? καὶ μέχρι τινὸς [ ] [ ! ] |
| εἰς ων καταλήξεως : τὰ γὰρ εἰς ων λήγοντα ἢ ὀξύνονται , ὡς τὸ Σαρπηδών Ἑλικών , ἢ βαρύνονται , | ||
| , ὡς ἐμάθομεν , τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα οὐδέποτε ὀξύνονται , χωρὶς τοῦ πούς καὶ ὀδούς , ταῦτα γὰρ |
| ἄμητος καὶ ἀμητός . τὸ δὲ ἑψητός λαλητός ὀξύτονα καὶ ἐπιθετικά : καὶ τὸ ἀλαλητός ἀπὸ τοῦ λαλητὸς προσθέσει τοῦ | ||
| μεθυπλήξ . τὸ ὕσπληξ καὶ ἀντίπηξ βαρύνεται , ὅτι οὐκ ἐπιθετικά . τὸ δὲ χηναλώπηξ καὶ αὐτὸ βαρύνεται , ὡς |
| θοία ζεῦγος ἡμιόνων : θοίνη , ἡ εὐωχεῖα διὰ τῆς οι διφθόγγου . Πᾶσα λέξις ἐκ τῆς θρυ συλλαβῆς ἀρχομένη | ||
| ! ] ῶνο ? [ ῝ ? δ ' ἦλθεν οι ? [ ! ] ειουακες [ ! ] [ |
| θέλουσιν ἔχειν πρὸ τοῦ ν δίφθογγον , οἷον δελφίν ἀκτίν Σαλαμίν Τιτάν μόσυν Ἕλλην Τροιζήν Πλάτων τρήρων , τούτου χάριν | ||
| τῇ Σαλαμῖνι καὶ τοῖς Μηδικοῖς : “ ὦ Μαραθὼν καὶ Σαλαμίν , νῦν σεσίγησθε . οἵαν σάλπιγγα τῶν ὑμετέρων τροπαίων |
| λογίζω , Ὅμηρος ὁμηρίζω . τὸ δὲ ὀρτίζω προσελθόντος τοῦ αλ ἐποίησεν ὀρταλίζω . . . . Γ . , | ||
| . ἢ ἀπὸ τοῦ τηρὸς ταρός , καὶ πλεονασμῷ τῆς αλ συλλαβῆς τάλαρος , ὁ εἰς τυρὸν ἐπιτήδειος . . |
| ἄνθρακος , τὰ δὲ εἰς γος , ὡς τὸ ἅρπαξ ἅρπαγος , τὰ δὲ εἰς κτος ὡς τὸ ἄναξ ἄνακτος | ||
| θώρακος λινοθώραξ λινοθώρακος , Φαίαξ Φαίακος φιλοφαίαξ φιλοφαίακος , ἅρπαξ ἅρπαγος φιλάρπαξ φιλάρπαγος . Πρόσκειται ἐν τῷ κανόνι ὑπὲρ μίαν |
| βή : τὸ μιμητικὸν τῆς τῶν προβάτων φωνῆς , οὐχὶ βαί λέγουσιν Ἀττικοί . Κρατῖνος Διονυσαλεξάνδρῳ : ὁ δ ' | ||
| πᾶς εὕδει στρατός . Ὁ δ ' εἶπε πρός με βαί ' , ἀεὶ δ ' ὑμνούμενα : Γύναι , |
| Βορεάδαις ἢ εἴ τι θᾶττον ἔτι τρέχει , ἢ Δημέᾳ Λάχητος Ἐτεοβουτάδῃ : πέτεται γὰρ οὐχ οἷον βαδίζει τὰς ὁδούς | ||
| ἐκφέρεται , οἷον Πάρις Πάριδος , ὄρνις ὄρνιθος , Λάχης Λάχητος , βότρυς βότρυος . Ταῦτα μὲν ἐν τούτοις . |
| Οὐχὶ οὖν ἄπορον ἔσται πῶς τὰ μὲν ὀνόματα μετὰ ἄρθρων ἐκφέρεται , αἱ δὲ ἀντὶ τούτων παραλαμβανόμεναι ἀντωνυμίαι ἀπεώσαντο τὴν | ||
| ἕκτης τῶν βαρυτόνων γίνονται , ἥτις διὰ καθαροῦ τοῦ ω ἐκφέρεται , ἐρεύνα μοι ταύτην τὴν ἕκτην : εἰ μὲν |
| Μάκαρς : ὁ μακάριος . Δᾶερ : ὁ ἀνδράδελφος . Ἀλκμάν : ὄνομα κύριον . Παιάν : εἶδος ᾠδῆς , | ||
| : τὴν γὰρ αὐτὴν ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ κλητικήν , οἷον Ἀλκμάν ὦ Ἀλκμάν , Φαίαξ ὦ Φαίαξ , μάκαρ ὦ |
| δύο συλλαβὰς παραληγόμενα τῇ λε συλλαβῇ ὀξύτονα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφονται : οἷον , Χαλεὸν ἡ πόλις : στελεὸν | ||
| εἰς υ λήγοντα μονογενῆ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν διὰ τοῦ υ ψιλοῦ γράφονται , διὰ τὸ μηδέποτε εὐθείαν ἑνικὴν εἰς οι |
| : ἀλλ ' ὄφεσι καὶ σαύραις καὶ χελώναις . ἁμαρτῆ ἐπίῤῥημα , ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . ἁμαρτία , ἡ ἀποτυχία | ||
| , ποταμὸς ὁ παραῤῥέων . Ἤλιθα . παρὰ τὸ ἅλις ἐπίῤῥημα ἐξέπεσε τὸ ἄλιθα . Ἠλίθιος , ὁ ἀνόητος , |
| ἥλην . ἀφ ' οὗ τὸ ἐάλην , παράκειται , μετοχὴ ἀλεὶς , ὡς ἐνύγην νυγείς . τὸ δὲ ἀλῶ | ||
| τοῦ ῥήματος : μετέχει γὰρ καὶ ἀμφοτέρων , διὸ καὶ μετοχὴ ὀνομάζεται , καθόσον γὰρ ἐπιδέχεται ἡ μετοχὴ γένη καὶ |
| διφθόγγου γραφόμενα . Τὰ διὰ τοῦ ωνιος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προπαροξύτονα κύριά τε καὶ προσηγορικὰ , μὴ σημαίνοντα μέρος σωματικὸν | ||
| διὰ τὸ πορνεύω , πορνεῖον . Τὰ διὰ τοῦ ηϊον προπαροξύτονα Ἰωνικὰ τὴν πρὸ τέλους ἔχει διὰ τοῦ ι , |
| αἶ αἶ αἶ ] Τὰ εἰς αι λήγοντα ἐπιρρήματα θρηνητικὰ περισπῶνται , πλὴν τοῦ βαβαί καὶ οὐαί . τὸ δὲ | ||
| ὅτι τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα εἰ μὲν ὦσιν ἁπλᾶ περισπῶνται , οἷον βοῦς νοῦς χροῦς χοῦς χνοῦς ῥοῦς χαλκοῦς |
| . τὰ γὰρ εἰς ρα εἰ μὲν μονοφθόγγῳ παραλήγει , μακροκαταληκτεῖ , πήρα . εἰ δὲ διφθόγγῳ , βραχυκαταληκτεῖ : | ||
| ὑπερθετικῷ , οἷον ταχὺς ταχύτερος καὶ ταχύτατος : ὅσα δὲ μακροκαταληκτεῖ ταῦτα μετὰ συμφώνου ἐν τοῖς συγκριτικοῖς ἐκφέρονται καὶ ὑπερθετικοῖς |
| ἔχει τὸ ψ , τότε ὁ παθητικὸς παρακείμενος διὰ δύο μμ γράφεται , τύψω τέτυμμαι , γράψω γέγραμμαι : εἰ | ||
| κωφοῦ ξυνίημι καὶ οὐ λαλέοντος ἀκούω λῆμμα μὲν διὰ δύο μμ τὸ κέρδος , λῆμα δὲ δι ' ἑνὸς μ |
| Τὰ εἰς ΑΡ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν εἴτε ἀρσενικὰ εἴτε οὐδέτερα βαρύνεται : μάκαρ δάμαρ ὄναρ οὖθαρ . Ἔτι τὰ εἰς | ||
| δὲ προπετής ἀκρατής τριετής σύνθετα . Τὰ εἰς ΟΙΤΗΣ ἰσοσύλλαβα βαρύνεται : Δαμοίτης Μενοίτης Θυμοίτης . Ἔτι τὰ διὰ τοῦ |
| ἄρσην ἄρσενος , ἔχει γὰρ οὐδέτερον τὸ ἄρσεν , τέρην τέρενος , ἔχει γὰρ οὐδέτερον τὸ τέρεν : τέρεν δέ | ||
| , οἷον Πλάτωνος ὦ Πλάτων , Ἕλληνος ὦ Ἕλλην , τέρενος ὦ τέρεν , Τρύφωνος ὦ Τρύφων , Μαχάονος ὦ |