. : Χρὴ καλεῖν , καθάπερ καὶ ὁ Τρύφων , πρωτοτύπους τήν τε ἐγώ καὶ τὰς ὑπολοίπους , ὅτι οὐκ | ||
κτητικῶν ῥητέον , ὧν καὶ διαφορὰς ἐξεθέμεθα ὡς πρὸς τὰς πρωτοτύπους ἐν τοῖς κατ ' ἀρχήνΑἱ . κτητικαὶ τῶν ἀντωνυμιῶν |
. ἴσθι , ὅτι οἱ Ἀττικοὶ τῶν ἐνεργητικῶν μετοχῶν τὰς γενικὰς τῶν πληθυντικῶν ἀντὶ τῶν τρίτων προστακτικῶν προσώπων λαμβάνουσιν , | ||
αἱ διάλεκτοι ταύτῃ ὁρῶνται χρώμεναι . Ἰστέον δὲ ὅτι τὰς γενικὰς τούτων καθαρῷ φωνήεντι ἄνωθεν καὶ κάτωθεν παραληγομένας Ἀττικοὶ μετὰ |
ἢ ῥήματος παρηγμένων . πρόκειται δὲ ὅτι αἱ προθέσεις , παραγόμεναι εἰς ἐπιρρηματικὴν προφοράν , τόπου σχέσιν ἐπαγγέλλονται . εἰ | ||
πρωτοτύπων τὴν γένεσιν ἔχουσι κτῆσίν τε δηλοῦσιν , ἀπὸ γενικῶν παραγόμεναι καὶ εἰς γενικὴν μεταλαμβανόμεναι , καθάπερ καὶ τὰ κτητικὰ |
τε δυϊκαί τε πληθυντικαί τε νοοῦνται , αἱ δὲ δὶς ἑνικαὶ ἐν τῷ ἐμός , δὶς δυϊκαὶ ἐν τῷ νωιτέρῳ | ||
ἲ διαλέγεται ἀντὶ τοῦ ἐκεῖνος διαλέγεται : αὗται μὲν οὖν ἑνικαὶ ἀντωνυμίαι : δυϊκαὶ δέ εἰσιν αὗται : νῶϊ , |
φασίν , ἐκφερόμεναι ἀντωνυμίαι τρίτου καθεστᾶσιν , ὥσπερ ἅπασαι αἱ πληθυντικαὶ καὶ πᾶσαι αἱ δυϊκαί , δῆλον ὡς αἱ κατὰ | ||
ἀπὸ τοῦ κάνεον κάνεα , αἱ δὲ κατὰ κρᾶσιν εὐθεῖαι πληθυντικαὶ ἀπὸ τῆς κατὰ κρᾶσιν εὐθείας τῶν ἑνικῶν εἰσιν , |
σὸς καί , εἰ τύχοι , ἄλλου του : καὶ νωίτερος ὁ ἐμὸς καὶ σός , ἢ ἐμὸς καὶ ἐκείνου | ||
τοῦ τρίτου σεσιγῆσθαι . εἰ γὰρ ἀπὸ γενικῆς τῆς νῶιν νωίτερος καὶ σφῶιν σφωίτερος , δῆλον ὡς καὶ ἀπὸ τῆς |
τῶν πρώτων λέξεων τοὺς σχηματισμοὺς ἢ συσχηματισμοὺς ἢ παρασχηματισμοὺς καὶ κλίσεις καὶ ὅσα τοιαῦτα , καὶ ἔτι μιμεῖσθαί τινας εἰώθασι | ||
τοσούτων ἀντιστατεῖ ἡ τοῦ ὦ φωνή . . εἰ αἱ κλίσεις τῶν ἄρθρων μιμοῦνται τὴν ἐν τοῖς ὀνόμασι κλίσιν , |
τὸ δὲ δεύτερον βιβλίον λόγου ἀποτομῆς ἔχει τόπους ιδʹ , πτώσεις δὲ ξγʹ , διορισμοὺς δὲ τοὺς ἐκ τοῦ πρώτου | ||
τὸ παιδεῖον . κοινὸν δέ ἐστιν ὃ τὰς μὲν [ πτώσεις ] ? [ ] ἔχει ? ? ? [ |
, οὐ μὴν τὴν προσγινομένην κλίσιν ἔξωθεν ἐπιδέχονται , καθὸ προθέσεις οὖσαι οὐκ ὀφείλουσι πρὸ ἑαυτῶν τι ἔχειν . . | ||
. Ὡς μὲν οὖν καὶ κατά τινας ἄλλας παραθέσεις αἱ προθέσεις συνδεσμικῆς συντάξεως γίνονται παρεμφατικαί , λέλεκται ἡμῖν . ἐξ |
ὅτι μὴ μόνον τὰ ἀναδεχόμενα εἴη τοπικά , ἅπερ ἀπὸ πρωτοτύπων πάλιν ἐπιρρημάτων ἐστί , ποιεῖται δὲ διττὴν τὴν ἐπίτασιν | ||
κτητικῆς , τῇ δὲ ἐμεῦ καὶ ταῖς συζύγοις ἀντὶ τῶν πρωτοτύπων μόνων , πατρὸς ἐμοῦ κλέος εὐρὺ μετέρχομαι : ἐπὶ |
λόγῳ καὶ τὸ τῇδε ἄγωμεν . Δέδεικται ἄρα ὅτι παρὰ δοτικὰς αἱ τοιαῦται ἐπιρρηματικαὶ προφοραί : εἰ δὲ παρὰ δοτικάς | ||
ι λήγοντα τρίτα τῶν πληθυντικῶν καὶ τὰς εἰς ι ληγούσας δοτικὰς τῶν πληθυντικῶν ἄνευ τοῦ ν γράφουσιν εἴτε συμφώνου εἴτε |
, καὶ ὁ καλλίων τοῦ καλλίονος , ἔχουσι δὲ τὰς αἰτιατικὰς βελτίω καὶ καλλίω , οὕτω καὶ τὸ ἀλγίω αἰτιατική | ||
δυσὶν αἰτιατικαῖς , λέγω δὴ τὴν ἑαυτόν , πάντως δύο αἰτιατικὰς σημαίνει : αὐτὸς γὰρ αὑτὸν ἔπαισεν . Κἀκεῖνο δὲ |
ἔδωκα ἧκα οὐκ ἐποίησαν μετοχάς , ἅπαξ δὲ μὴ ἔχοντες μετοχὰς οὔτε ἀπαρέμφατα , οὐ προστακτικά , οὐκ εὐκτικά , | ||
ἀντὶ τοῦ ἀπολογεῖται . τὰ γὰρ ὁριστικὰ τῶν ῥημάτων εἰς μετοχὰς ἀναλύει μετὰ τοῦ ἐστίν ἢ εἰμί . ὡς καὶ |
φησί , τὰς ἑνικὰς χρήσεις ἐπιστάμενοι διὰ τοῦ υ τὰς πληθυντικὰς οὐκ ἔτι ἀκολούθως ἐπιφέρουσιν . ὁ γοῦν Ἀριστοφάνης ἐν | ||
. καὶ ἀλλαχοῦ : λεῖος ὥσπερ ἔγχελυς . τὰς μέντοι πληθυντικὰς οὐκ ἔθ ' ὡς ὁ ποιητής : τείροντ ' |
καὶ τῶν οὐδετέρων τὰς πληθυντικὰς εὐθείας τὰς εἰς τὸ η ληγούσας , ὡς τὸ στήθεα , βέλεα , καὶ τὰς | ||
: πρόσκειται ἑνικῆς , ἐπειδὴ ἔχομεν εὐθείας πληθυντικὰς εἰς ες ληγούσας , οἷον οἱ Αἴαντες , οἱ Θόαντες , οἱ |
ἀνθρώπεια ἴχνη , πότερον ἑνὸς ἢ πλειόνων : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι οὔποτε . αἴτιον δὲ οὐκ ἄλλο ἐστὶ τῆς ἀμφιβολίας | ||
τινα λόγον ἔχουσιν , ἀλλὰ τὸν περί τινος . Αἱ ἀντωνυμίαι οὔτε ἀντὶ τῶν προσηγορικῶν ὀνομάτων , οὔτε ἀντὶ ἐπιθετικῶν |
καὶ διπροσώπων ἀντωνυμιῶν : ἡ μὲν γὰρ ἐγώ καὶ αἱ σύζυγοι καὶ ἅπαξ ἑνικῶς νοούμεναί εἰσιν καὶ ἓν πρόσωπον ὑπαγορεύουσιν | ||
αὐτῆς συντάξεως ἔχεσθαι . . ἡ ἕο ἀντωνυμία καὶ αἱ σύζυγοι κατὰ τὰς πλαγίας πρόδηλον ὅτι τρίτου εἰσίν : ἀλλὰ |
καθὼς καὶ ἅπαντες οἱ ὅροι ἔχουσιν . φασὶν γοῦν ἀσυνάρθρους ἀντωνυμίας , καὶ ὅσον ἐπὶ τῇ φωνῇ , οὐκ εἰσὶν | ||
διὰ τὰ ἄλλα μέρη τοῦ λόγου , οἷον διὰ τὰς ἀντωνυμίας καὶ τὰς μετοχάς : ἀνεπεκτάτων δὲ διὰ τὸ τοιόσδε |
τούτων αἱ ἑνικαὶ αἰτιατικαὶ εἰς α λήγουσιν , οἷον τὴν Λητόα καὶ Σαπφόα καὶ αἰδόα καὶ ἠόα , καὶ ὅμως | ||
καὶ Σαπφοῖ γίνεται τροπῇ τοῦ ι εἰς α ἡ αἰτιατικὴ Λητόα καὶ Σαπφόα . Καὶ ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι ἡ |
ἀποβολὰς τῶν στοιχείων ὁ μερισμός , παρὰ δὲ τὰς γινομένας συντάξεις , ὥς γε καὶ ἐντελῶς παραστήσομεν περὶ τῶν εἰς | ||
τοῦ οἷος . . Ἀλλ ' οὐδὲ αἱ τῶν Ἑλλήνων συντάξεις ἀναδέξονται τὴν τῶν ἄρθρων παράθεσιν , εἴγε ἐκ κοινῆς |
, σφωϊτέροιν καὶ θηλυκῶς νωϊτέραιν , σφωϊτέραιν - . ἐντὸς δυϊκαὶ ἐκτὸς πληθυντικαί , νωΐτεροι , σφωΐτεροι , νωΐτεραι , | ||
; ἁπλῶς γὰρ αἱ πτώσεις ἅπασαι , εἴτε ἑνικαὶ καὶ δυϊκαὶ καὶ πληθυντι - καὶ καὶ τὸ Ω μέγα ἐπὶ |
Μαχάων Μαχάονος : τὸ δὲ Ὑψίζων Ὑψίζοντος τῷ λόγῳ τῶν μετοχικῶν διὰ τοῦ ντ ἐκλίθη : τὸ ὀλίζων ὀλίζονος διὰ | ||
Ἀττικοῖς ] τῇ γενικῇ τῶν πληθυντικῶν τῶν ⌈ μετοχῶν [ μετοχικῶν ὀνομάτων ] χρῆσθαι ἀντὶ ⌈ τρίτων προσώπων τῶν δυϊκῶν |
γίνεται τροπῇ τοῦ ι εἰς α ἡ αἰτιατικὴ Λητόα καὶ Σαπφόα . Καὶ ἔστιν εἰπεῖν , ὅτι ἡ Λητόα καὶ | ||
εὐγενέος εὐγενοῦς τὸν εὐγενέα τὸν εὐγενῆ , Σαπφόος Σαπφοῦς τὴν Σαπφόα τὴν Σαπφώ , Λητόος Λητοῦς τὴν Λητόα τὴν Λητώ |
, ] εἰ γὰρ μεταθείης τὰς λέξεις , ποιή - σεις αὐτὸ τροχαϊκὸν ἐπίμικτον ἐπίμικτον καλεῖ τὸ ἐκ τροχαϊκοῦ καὶ | ||
παχύτητας , ὥστε μετὰ τὴν τῶν οὐρουμένων κατάστασιν ὑποστά - σεις ἐν τῷ ἀγγείῳ εὑρίσκεσθαι καὶ ἐπιπάγους ἄνωθεν θαλασσίῳ πνεύμονι |
ὅθεν κατὰ δύναμιν τὴν ἰδίαν πειρασόμεθα , τὸν περὶ τῶν ἀντωνυμιῶν λόγον διεξιόντες , τὰ μὲν παρέλκοντα παραπέμπεσθαι , τὰ | ||
ἄνθρωποι ἢ ἡμεῖς ἐπὶ παντὸς ἀριθμοῦ τάσσομενἐπὶ . μέντοι τῶν ἀντωνυμιῶν κατὰ τρίτα καὶ πλείονες αἱ φωναὶ ἐσχηματίσθησαν , εἴγε |
λόγου δεῖ καὶ ἴσως οὐδὲν ὄντος πρὸς τὰ νῦν . Ἀριστάρχου δὲ τοῦτο μὲν ἐπαινῶμεν , διότι τὴν Κρατήτειον ἀφεὶς | ||
δὲ ἀκόλουθον εἶναι ἐκείνῃ τῇ γραφῇ τῇ κομιζομένῃ ὑπ ' Ἀριστάρχου „ ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν „ |
κάσω σύνθετον , ὁ κατὰ ἄνδρας κοσμίως τεταγμένος : κάσω κάς , ὡς δάξω δάξ καὶ ὀδάξ . Μεθόδιος , | ||
καθολικῶν : καθολικὰς γὰρ ἐνεργείας φημὶ τὰς ὄντως σωματι - κάς , διὰ δὲ τῶν αἰσθήσεων καὶ τῶν κινήσεων γινομένας |
, ἐστάλθαι , ἠμφιέσθαι , ἐνδεδυκέναι . ἀλλὰ καὶ αἱ μετοχαὶ ἠσθημένος , ἀμπεχόμενος , ἐσταλμένος , ἠμφιεσμένος , ἐνδεδυμένος | ||
τετυπώς : πεποιηκώς : νενοηκώς . Αἱ εἰς ως ἀπαθεῖς μετοχαὶ τὸ θηλυκὸν ἔχουσιν εἰς α καθαρὸν λῆγον τῇ υι |
παλαιοῖς κρατῆρα κιρνᾶν , ὅτε μέλλοιεν καθεύδειν , καὶ τὰς γλώσσας τῶν ἱερείων ἐπιθύειν τῷ Ἑρμῇ καὶ ἐπισπένδειν οἶνον . | ||
Αἴσωπος δὲ μηδὲν ταραχθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸ μάκελλον καὶ πάλιν γλώσσας ἀγοράσας ἐποίησεν ὡσαύτως . ἐλθόντες οὖν οἱ σχολαστικοὶ κατεκλίθησαν |
, ἐὰν εὑρεθῶσιν ὁμοφωνοῦσαι ἀπὸ τῶν εἰς ΕΣ πληθυντικῶν εὐθειῶν γενικαὶ . . . γενικαῖς ἀρσενικῶν περισπωμέναις , οὐκ ἀναγκάζονται | ||
βαρύνεται . Ἐπὶ μέντοι μετοχῶν καὶ αἱ εἰς ος δισύλλαβοι γενικαὶ βαρύνονται , βάντος στάντος φθάντος . Πᾶσα δοτικὴ ἰσοσυλλαβοῦσα |
αἱ μὲν ἀνατολικαὶ ὡροσκοπίαι καὶ μάλιστα αἱ ἰδιοπροσωπίαι ἐλευθερίους καὶ ἁπλᾶς καὶ αὐθάδεις καὶ ἰσχυρὰς καὶ εὐφυεῖς καὶ ὀξείας καὶ | ||
τῷ προκειμένῳ λόγῳ μεταλαμβάνειν τὰς τοιαύτας τῶν ἀντωνυμιῶν εἴς τε ἁπλᾶς καὶ συνθέτους , τὰ νῦν περιγραφομένης τῆς πολλῆς παραθέσεως |
. . Λ , : Νηλεὺς ὁ Ποσειδῶνος ἔχων θυγατέρα Πηρῶ τοὔνομα , κάλλει εὐπρεπεστάτην , οὐδενὶ ταύτην ἐξεδίδου πρὸς | ||
. . Λ , : Νηλεὺς ὁ Ποσειδῶνος ἔχων θυγατέρα Πηρῶ τοὔνομα , κάλλει εὐπρεπεστάτην , οὐδενὶ ταύτην ἐξεδίδου πρὸς |
παρέστησεν ὁ χρυσοκόμης Ἀπόλλων τὴν Εἰλείθυιαν κεχαρισμένα φρονοῦσαν καὶ τὰς Μοίρας . ἡ δὲ ἔνδειξις οὐ μόνον περὶ εὐτοκίας , | ||
ἔπραττον ἢ ἐπεκέκλωστό μοι ὑπὸ τῆς Μοίρας ; Ὑπὸ τῆς Μοίρας δηλαδή . Οὐκοῦν καὶ οἱ χρηστοὶ ἅπαντες καὶ οἱ |
καὶ τὰ ὅμοια . ἀλλὰ μὴν καὶ δέδεικται ὡς αἱ κτητικαὶ ἀντωνυμίαι μόνης γενικῆς εἰσιν πτώσεως , εἰς ἣν καὶ | ||
: τῷ γὰρ αὐτῷ ἐνέχεται λόγῳ : προκριτέαι μέντοι αἱ κτητικαὶ γραφαί , καθότι αἱ γενικαὶ κτῆσιν δηλοῦσαι ἐγκεκλιμέναι θέλουσιν |
ε μεταβάλλειν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : τὰ γὰρ εἰς υς μονογενῆ , ὡς εἴρηται , τὸ υ θέλουσι φυλάττειν | ||
τοῦ ἄνθρωπος ἢ μῦς : καὶ γὰρ ἐπὶ τούτου τὸ υς μέρος οὐχ ὡς συντεθὲν ἑτέρῳ τινὶ ἀπετέλεσε τὸ μῦς |
ἐπίῤῥημα , πόθεν γίνεται ; ὁ μὲν Ἀπολλόδωρος δύο λέγει παραγωγὰς , ὁ δὲ Ἡρωδιανὸς μίαν . . . . | ||
ἦν ταῦτά γε πάντα τῆς τοῦ λόγου δυνάμεως παρευρέσεις καὶ παραγωγὰς ἐξευπορεῖν ῥᾳδίως δυναμένης καὶ τῷ πιθανῷ εἰκότι ἐκκρούειν οἵας |
ἡ Λητόα καὶ Σαπφόα αἰτιατικαὶ ἐντελεῖς οὖσαι ἀπὸ τῶν ἐντελῶν δοτικῶν κανονίζονται τῇ Λητόϊ καὶ Σαπφόϊ : ἀπὸ γὰρ τῆς | ||
σοί οἵ ἐμέ σέ ἕ , ὑπεσταλμένων τῶν γενικῶν καὶ δοτικῶν τοῦ τρίτου προσώπου , αὗται γὰρ περισπῶνται . . |
περισχισμὸν τοῦ σπέρματος . , πόθεν γίνονται τῶν γονέων αἱ ὁμοιώσεις καὶ τῶν προγόνων ; Ἐ . ὁμοιότητας γίνεσθαι κατ | ||
χρώμενος καὶ αὐτός , οὐκέτι δὲ διὰ παραβολῆς ἀντιπαρατιθεὶς τὰς ὁμοιώσεις , ἔμμετρος καὶ ἐναρμόνιος , γνήσιος τῶν ἀνδρῶν τούτων |
ὀδούς , ταῦτα γὰρ ὀξύνονται : εἰ δὲ ὦσι σύνθετα βαρύνονται , οἷον εὔπλους εὔχρους εὔνους σύννους Ἀλκίνους Οἰδίπους : | ||
εἰς ΩΝ σύνθετα ἀπὸ ἁπλῶν , συντεθειμένα ῥητὰ ἀπὸ βαρυτόνων βαρύνονται : Ἀνακρέων Χα - μαιλέων . τὰ δὲ ἀπὸ |
τῶν ἁπλῶν τάς τε καθόλου δυνάμεις καὶ τὰς κατὰ μέρος χρήσεις διελθόντα , κατὰ δεύτερον δ ' ἑκάστου πάθους τὰ | ||
γὰρ ἔχει μὲν διαφορὰς εὐμεγέθεις , ἐπικοινωνοῦσι μέντοι κατὰ τὰς χρήσεις ἀλλήλοις , καὶ ταὐτὸ πεπόνθασι τοῖς τῶν ἀνθρώπων εἴδεσι |
ὀπίσω τὴν τῶν Τυρίων πόλιν ἀμφίβολον καὶ Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἐχομένας πρὸς Περσῶν , οὐδὲ τοῦτο ἀσφαλὲς ἔς τε τὰ | ||
ποταμόν , ἅτινα ἦν τοῦ Βακτρίων καπήλου , αὕτη ἀνείλκυσεν ἐχομένας ἀλλήλων . περὶ τῶν τειχοκαταλυτῶν ἐλεφάντων . περὶ τῶν |
συναιρέσεως γίνονται , ἡ δὲ θηλυκὴ τοῦ παρακειμένου μετοχὴ ἡ τετυφυῖα , ἥτις γίνεται ἀπὸ τῆς τετυφότος γενικῆς τοῦ ἀρσενικοῦ | ||
νοῶν νοοῦσα , εὐφρανῶν εὐφρανοῦσα , τυπείς τυπεῖσα , τετυφώς τετυφυῖα . προπαροξύνονται δὲ , ὅσαι ἀπὸ βαρυτόνων εἰσὶν ἀρσενικῶν |
, καὶ τὴν τῶν εὐνούχων ὑπουργίαν εὑρεῖν , καὶ διὰ βίβλων τὰς ἀποκρίσεις ποιεῖσθαι . πολλὰ δὲ ὑποτάξασα ἔθνη , | ||
τινα γέγονε χρόνον , ὡς ἔφην , τῆς συναγωγῆς τῶν βίβλων καὶ διορθώσεως , κἂν ἐπ ' αὐτοῦ τοῦ Πτολεμαίου |
καὶ πτώκας : τὰς αἰτιατικὰς οἱ Δωριεῖς τῶν εἰς ες ληγουσῶν εὐθειῶν τῶν πληθυντικῶν ὁμοίως ταῖς εὐθείαις παροξύνουσι καὶ μακρὸν | ||
τῷ ο παρεδρευόμενα ἢ ἀπ ' εὐθειῶν τῶν εἰς ος ληγουσῶν παρῆχθαι ἢ γενικῶν τῶν εἰς ος , Λεσβόθεν , |
. θηλυκαὶ δὲ οὖσαι , εἰ μὲν μονογενεῖς ὦσι , περισπῶσι τὰς ἰδίας γενικὰς : μοῦσαι μουσῶν , ἄελλαι ἀελλῶν | ||
ἔστι γὰρ δεύτερος ἀόριστος , . τούτους δὲ οἱ Ἀττικοὶ περισπῶσι καὶ ἡ χρῆσις ἠκολούθησε τῇ διαλέκτῳ . ἡ γὰρ |
μὴ εἶναι . τὰς δὴ ἐνδεχομένας ἀποφατικὰς καὶ τὰς ἐνδεχομένας καταφατικὰς συμβέβηκεν ἀντακολουθεῖν ἀλλήλαις , κατὰ τὸ σημαινόμενον τὸ κείμενον | ||
τὰς καταφατικὰς καὶ οὕτω ποιοῦμεν συλλογιστικὰς συζυγίας , οὕτως τὰς καταφατικὰς μεταλαμβάνομεν εἰς τὰς ἀποφατικὰς καὶ δεικνύομεν οὕτω τὰς συλλογιστικὰς |
, Τρόμης Τρόμητος . Εἰς ης εἶπε διὰ τὰς ἄλλας καταλήξεις , οἷον διὰ τὸ Θόας : ἰδοὺ γὰρ τοῦτο | ||
ἀφαιρῶν ἀπὸ τοῦ κβ , ὁσάκις δυνατόν , εἰς μονάδα καταλήξεις : διὰ τοῦτο πρῶτοι καὶ ἀσύνθετοι πρὸς ἀλλήλους εἰσὶ |
καὶ ἐπὶ τῶν ὀνομάτων οἷόν τέ ἐστι παραδέξασθαί τινα τῶν ἐπιθετικῶν δυνάμενα συντείνειν ἐπὶ πάντα τὰ ὀνόματα , τινὰ δὲ | ||
Αἱ ἀντωνυμίαι οὔτε ἀντὶ τῶν προσηγορικῶν ὀνομάτων , οὔτε ἀντὶ ἐπιθετικῶν , εἴγε αἱ μὲν ὁρίζουσιν ἕν τι , τὸ |
μὴ ἀκριβῶς ποιούντων , ὡς πελαγοδρομούντων διὰ τὰς τῶν ἀστέρων σημειώσεις . Οὐ φροντὶς Ἱπποκλείδῃ : Ἱπποκλείδης μετὰ ἄλλων ἐμνηστεύετό | ||
τήρει σὺ τοὺς κλήρους ἐμοί , τουτέστι τὰς τῶν πτήσεων σημειώσεις : τὰς μαντικὰς ψήφους : οἱ γὰρ οἰωνοσκόποι ἐν |
, εἰς , σύν , πρός ? [ ] , δισύλλαβοι δὲ δώδεκα ? [ ] ἀνά , κατά , | ||
, βοῶ βοήσω , χρυσῶ χρυσώσω : ἰδοὺ γάρ , δισύλλαβοι μὲν οἱ ἐνεστῶτες , τρισύλλαβοι δὲ οἱ μέλλοντες : |
χάρακα : οἱ δ ' ἠκολούθουν , καὶ τάς τε σημαίας αὐτῶν ἀφαιροῦνται καὶ τοὺς τραυματίας συλ - λαμβάνουσι καὶ | ||
οἱ ἀετοὶ λαφύξουσι τῶν ἐλεφάντων τὰ σπλάγχνα , δείξας τὰς σημαίας . ὁπόταν δὲ προσίωσι κινδυνεύσοντες , λίπα ἀλείφονται . |
εἰκοῦς ] ⌈ τὰς ὁμοιότητας , ⌈ τοὺς τύπους . ἐγχέλεων ] δρᾶμα οὕτω καλούμενον . οὐ δρᾶμα ἦν ὀνομαζόμενον | ||
ἐγχέλεων : ἀντὶ τοῦ “ τῶν λέξεων ” εἰπεῖν “ ἐγχέλεων ” εἶπε , παρόσον ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν ἐμνήσθη τῶν |
νωϊτέρα , τὸ νωΐτερον : ἀπὸ δὲ τοῦ σφῶϊ ὁ σφωΐτερος ἡ σφωϊτέρα τὸ σφωΐτερον : ἀπὸ δὲ τοῦ σφῶε | ||
ἐκτὸς ἑνικαί ] ? , νωΐτερος ? ? , [ σφωΐτερος , νωϊτέρα , σφωϊτέρα , νωΐτερον , ] [ |
λέγοντι : πᾶσα εὐθεῖα ἑνικῶν εἰς ς λήγουσα μετὰ μακρᾶς περιττοσυλλάβως κλινομένη καὶ μὴ συναιρουμένη κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ | ||
λέγοντι : πᾶσα εὐθεῖα ἑνικῶν εἰς ς λήγουσα μετὰ μακρᾶς περιττοσυλλάβως κλινομένη καὶ μὴ συναιρουμένη κατὰ τὴν γενικὴν προσθέσει τοῦ |
αἱ δὲ κύνες κλαγγεῦντι : τί τὸ πλέον , ἁνίκα τήνας ὀστίον οὐδὲ τέφρα λείπεται οἰχομένας ; Νήπιον υἱὸν ἔλειπες | ||
παρὰ τὶν γενομέναν ὁμολογίαν . ὀρθῶς δέ κα ποιοῖς ἀμμιμνᾳσκόμενος τήνας τᾶς σπουδᾶς , ἡνίκα πάντας ἄμμε παρεκάλεις ποττὰν Πλάτωνος |
ἀπὸ δὲ τοῦ βορείου πέρατος ἐπὶ τοῦ λοξοῦ κύκλου μοίρας σπ λϚ , φανερὸν καὶ ἐντεῦθεν , ὅτι , ὅταν | ||
ἀφῃρήσθω ἀπὸ ὁμοίων ὅμοια . λοιπὸν ʂ β ἴσοι Μο σπ , καὶ γίνεται ὁ ʂ Μο ρμ . ἐπὶ |
καὶ ἀπὸ τοῦ Ρ ἐπὶ μὲν τὰς ΘΟ , ΚΠ κάθετοι ἤχθωσαν αἱ ΡΝ , ΡΞ , ἐπὶ μὲν τὴν | ||
, καὶ ἀπὸ τοῦ Ε ἐπὶ τὰς ΑΒ , ΓΔ κάθετοι ἤχθωσαν αἱ ΕΖ , ΕΗ , καὶ ἐπεζεύχθωσαν αἱ |
Ἐπινίκων κατὰ λέξιν : εἰσὶ τοίνυν οἵ φασι διαφέρειν τὰς Νηρεΐδας τῶν Νηρέως θυγατέρων , καὶ τὰς μὲν ἐκ Δωρίδος | ||
ἀριδείκετον αἷμα καὶ σθεναροῦ Νηρῆος , ὃς εἰναλίας τέκε κούρας Νηρεΐδας , τὰς δή ῥα θεοὶ τίους ' ἐν Ὀλύμπῳ |
, ἀλλὰ Ἀθηναῖοι πόλεώς φασι καὶ τὰ τούτοις ὅμοια . κτητικῶν τῶν εἰς κος ληγόντων ἡ παρεδρεύουσα βραχεῖά ἐστιν , | ||
ἀπολλυμένους σάως , Ἀλκαῖος δευτέρῳ . Ἐχομένως καὶ ὑπὲρ τῶν κτητικῶν ῥητέον , ὧν καὶ διαφορὰς ἐξεθέμεθα ὡς πρὸς τὰς |
δὴ ταῦτά τις οὕτω διατείνοιτο , καὶ τὰς δύο ἀρχὰς ἀντικειμένας ποιῶν καὶ τὴν τοῦ ἑνὸς προτάττων ἀμφοῖν , ῥητέον | ||
τρεῖς , καὶ ὅτι ταῦτα ἀντιτέτακται ἀλλήλοις καὶ ἐκείνας ὑποτίθεσθαι ἀντικειμένας , καὶ ὅτι πρὸ τοῦ πέρατος καὶ τῆς ἀπειρίας |
καὶ ἡ ἠώς : ἰδοὺ γὰρ ἐπὶ τούτων αἱ ἑνικαὶ αἰτιατικαὶ εἰς α λήγουσιν , οἷον τὴν Λητόα καὶ Σαπφόα | ||
αἰτιατικὴ εἰς ν λήγει : αἱ γὰρ εἰς α λήγουσαι αἰτιατικαὶ διαιροῦνται , Δημοσθένεα , Δημοσθένη γὰρ καὶ Διογένη . |
τῷ κανόνι : ὁ γὰρ κανὼν περὶ τῶν εἰς ας ἀρσενικῶν , ὡς εἴρηται , διαλαμβάνει καὶ περὶ τῶν ἐχόντων | ||
τὴν ει δίφθογγον κίρναται : τὸ γὰρ ι εὑρίσκεται τελικὸν ἀρσενικῶν ὀνομάτων : οἷον , ὅμηροι : ἄνθρωποι : εἰς |
φωνήεσι δασεῖα ἐν μέσαις ταῖς λέξεσιν , ἕνεκα τοῦ τοιούτου σεσημειωμένων ἐνίων ὡς ἀλόγων ὄντων ἢ ἀπὸ Λακωνικῆς διαλέκτου παρεισδεδυκότων | ||
καὶ πέλεκυς πελέκεος ἠκολούθησε , καὶ ἔστι τρίτον μετὰ τῶν σεσημειωμένων . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ |
λέγειν . εἰ δέ τί ποτε καὶ κατὰ τὰς ἄλλας ἐγκλίσεις ὑποκείμενον γίνεται , καθάπερ τὸ ὑγιαίνω ἐν τῷ τὸ | ||
γράφει κατηγόρημα ἢ σύμβαμα , καὶ ἔτι τὰς ἀπὸ τούτων ἐγκλίσεις . . Διὰ τοῦτο καὶ ὡς ἐπὶ γενικὸν ὄνομα |
λέγε , Δίωνα τύπτε : αἱ δὲ ἀντωνυμίαι ἕνεκα τούτου παραλαμβάνονται , τῶν ὀνομάτων οὐ δυναμένων κατὰ τὸ πρῶτον καὶ | ||
ἂν ὦσιν οἱ τὸ πράσσειν παρέχοντες αἱ φύσεις καὶ ἰδιοτροπίαι παραλαμβάνονται πρὸς τὸ ποικίλον τῶν πράξεων . τὰ μὲν ἀνθρωποειδῆ |
αὐλῶν ἱερῶν βασιλῆα , Λυδὸν ὃς ἅρμοσε πρῶτος Δωρίδος ἀντίπαλον μούσας † νομοαίολον ὀρφναι † πνεύματος εὔπτερον αὔραν ἀμφιπλέκων καλάμοις | ||
σόν ἐστιν : ἄνωθι γὰρ παρὰ σοῦ προτραπεὶς ἁπάσας τὰς μούσας εἰπεῖν , ἐπεὶ καὶ τούτων παῖδας κατέλεξα , πρέπον |
δὲ διαιρετέον κατὰ τὰ ὕστερα ἔθη , καθάπερ καὶ τὰς διαλέκτους , τέτταρα ἂν εἴη καὶ τὰ ἔθνη . . | ||
ἀναφωνοῦμεν , συγγενικῶς τοῦτο περιφέροντες , ἀναλογιστέον . καὶ οὔτε διαλέκτους ὡς βελτίους μεταληπτέον , ἀλλ ' αὐταῖς ταῖς ὑπαρχούσαις |
μεταφέρει , ἀλλὰ μέρος τι αὐτῆς . ὡς γὰρ τὰς συνδρομὰς καταδιαιρεῖ , οὕτω καὶ τὰς θεραπείας . καὶ οἶδε | ||
τέχνας ταύτας : τοῖς δὲ λοιποῖς περιβοησίας σημαίνει καὶ ὄχλων συνδρομὰς διὰ τὸ τὰ ἔργα ταῦτα πολλοῖς ἐπιδείκνυσθαι . χαλκεύειν |
μετοχῆς τοῦ ὁριστικοῦ παθητικοῦ αʹ ἀορίστου , ἥτις ἐστὶν ὁ τυφθεὶς καὶ κλίνεται τοῦ τυφθέντος τοῦτο παράγει , τρέπον τὸ | ||
. Οὗτος γὰρ ὁ Ἀντισθένης Κυνικὸς ἦν φιλόσοφος ὅς , τυφθεὶς καὶ πληγεὶς τὸ πρόσωπον , λαβὼν χαρτίον καὶ ἐγγράψας |
τὸ Αἴσων Αἴσονος . Δεῖ δὲ γινώσκειν , ὅτι τὰ μετοχικά , κἂν ὑποπίπτῃ τινὶ τῶν προειρημένων , διὰ τοῦ | ||
: Ἐρίγων Ἐρίγωνος , ὄνομα κύριον : τὸ Οὐκαλέγοντος Ἁρπάγοντος μετοχικά : τὸ προάγωνος σύνθετον ὂν τοῦ ἁπλοῦ τὴν κλίσιν |
ἦν τοῦτο ποιεῖν , οὐκ ἂν ἐδύναντο αἱ ὄις τὰς κέρκους φέρειν . τοῦτο δὲ ποιοῦσι δι ' ἐνιαυτοῦ ἀεί | ||
τὸ πλάτος . τῶν μὲν οὖν τοκάδων ὀΐων ἀποτέμνουσι τὰς κέρκους : οὐ γὰρ οἷαί τε βαίνεσθαί εἰσιν , ἐὰν |
πόδ ' εἶχον , τῶιδ ' ἂν εὐστόχωι πτερῶι ἀπόλαυσιν εἰκοῦς ἔθανες ἂν Διὸς κόρης . τί δ ' , | ||
εἰς Ὑπέρβολον . ἐρείδουσιν ] τὰ ποιήματα αὐτῶν . τὰς εἰκοῦς τῶν ἐγχέλεων : ἀντὶ τοῦ “ τῶν λέξεων ” |
τὸ πλῆθος τῶν ἐν αὐτῇ φυομένων καρπῶν τε καὶ τῶν ἄλ - λων ἀγαθῶν εὐδαίμονα Ἀραβίαν προσαγορευθῆναι . κάλαμον μὲν | ||
〚 ς 〛 συγονος ? ? εἰμι τῆς ? ἐν ἄλ ? - λωι σοφίας : οὐ γὰρ αὐτὸς διδάσκει |
. ἀτίζων ἀτιμάζων . ἀτέοντα ἀτώμενον , βλαπτόμενον : “ Αἰνεία , τίς ὧδε θεῶν ἀτέοντα κελεύει . ” ἀτραπός | ||
πληθυντικῶν ποιεῖ , οἷον τὼ κοχλία οἱ κοχλίαι , τὼ Αἰνεία οἱ Αἰνεῖαι , τὰ Μούσα αἱ Μοῦσαι , τὰ |
Ἀττικοί . Ἕλληνες τὴν μάμμην . μαχαιρίδες αἱ μάχαιραι τῶν κουρέων Ἀττικοί . μάχαιραι κοινόν . μονομάχης Ἀττικοί , κατὰ | ||
γὰρ ὁμοίως ἡμῖν λέγουσιν Ἀττικοί , μαχαιρίδας δὲ τὰς τῶν κουρέων . μακρολόγος καὶ πολυλόγος διαφέρει . μακρολόγος μὲν γάρ |
. . , κείσθω λόγου χάριν ὅρος τοῦ ἀνθρώπου ὁ σν ἀριθμός , ὁ δὲ τξ τοῦ φυτοῦ : τοῦτο | ||
Μο ι ΔΥא σν : Μο ἄρα ι μετὰ ΔΥא σν ἴσαι Μο κζ . ὁ δὲ γος καὶ ὁ |
δὲ κανονίζομεν τὴν δοτικὴν τῶν πληθυντικῶν ἐκ τῆς εὐθείας τῶν ἑνικῶν , ἡνίκα μὴ δύναται κανονισθῆναι ἐκ τῆς δοτικῆς τῶν | ||
ἐπειδὴ ἐὰν ἀποβληθῇ τὸ σύμφωνον , συνεμπίπτει τῇ δοτικῇ τῶν ἑνικῶν , ὅπερ ἐστὶν ἄτοπον : ἄλλως τε δὲ πᾶσα |
: Αἴαντες Αἰάν - των , Θόαντες Θοάντων , Λάχητες Λαχήτων , χωρὶς τοῦ γυναῖκες γυναικῶν καὶ θυγατέρες θυγατρῶν , | ||
πληθυντικῶν εἰς ων λήγει ἐπὶ παντὸς γένους , οἷον Αἰάντων Λαχήτων Μουσῶν μαιῶν βημάτων δοράτων . Δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τῶν |
ἐν τῷ Φίλων περιπατῶν ἢ περιπατεῖ , ἐπεὶ πάλιν εὐθεῖα ἑνικὴ συνεμπέπτωκε . πάλιν γὰρ προφανὴς ὁ λόγος ἐπὶ τῶν | ||
. Σοφοκλῆς Κόλχοις . νεῷ σὺν τῷ ι , ἡ ἑνικὴ δοτική . Θεόπομπός φησιν ὁ δὲ ταῦρός ἐστιν [ |
βαρύνουσι τὰς ἰδίας γενικὰς : Αἴαντες Αἰάν - των , Θόαντες Θοάντων , Λάχητες Λαχήτων , χωρὶς τοῦ γυναῖκες γυναικῶν | ||
Αἴαντες Αἰάντων Αἴασιν Αἴαντας Αἴαντες , Θόαντες Θοάντων Θόασι Θόαντας Θόαντες : ἐπὶ τούτων γὰρ ἡ μὲν παραλήγουσα τῆς δοτικῆς |
παρηκολούθει πρὸς τὴν τῶν κτητικῶν ἀντεξέτασιν , καθὸ αὗται μόνως ὀρθοτονοῦνται : γίνεται γὰρ τοῦ ἀγροῦ μου ὁ καρπός ἐστιν | ||
, κἂν μὴ ἔχωσιν ἀντιδιαστολὴν , διὰ τῶν ἀρκτικῶν τόπων ὀρθοτονοῦνται : ἐμὲ δ ' ἔγνω καὶ προσέειπεν . Ἐν |
Δῖος . τὸ ἐπίθετον κτητικῷ τύπῳ , ἀπὸ τῆς Διὸς γενικῆς δίϊος ἐστὶ , καὶ συναλοιφῇ δῖος . διὸ καὶ | ||
ὧδέ φησι ‚ τὰ εἰς εύς λήγοντα παρώνυμα οὐδέποτε τῆς γενικῆς τοῦ πρωτοτύπου μιᾷ πλεονάζει . ὁ γοῦν Φωκαεύς οὐ |
λογικὰς αὐτοῦ μεθόδους ὡς ἐπὶ πᾶν τεθαυμακότων καὶ τῶν τὰς ἠθικάς τε καὶ φυσικὰς πραγματείας ὑπερφυῶς ἀποδεχομένων . καὶ ἵνα | ||
τῶν μερικῶν , ἔχουσα ἑπομένας καὶ τὰς ἄλλας ἀρετὰς τὰς ἠθικάς , ἔνθα πάρεστιν : ἔτι εἰ ὁ ἐγκρατὴς ἐγκρατὴς |
χρηστῷ , ξυνναίοιμ ' εὔκηλος , γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων . Εἰ γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε | ||
ι γράφονται : πρόσκειται μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μων ὀξυτόνων , διὰ τὸ κηδεμὼν , κηδεμονεύω , κηδεμονία : |
παρὰ Θεοκρίτῳ σὺν καὶ τρίτος ἁμὶν Ἀμύντας δεόντως ἠξίωσάν τινες ὀρθοτονεῖν . Περισσὸν ἡγοῦμαι , τῆς συντάξεως προδήλου οὔσης , | ||
χρήσεως τὸ διηνεκὲς βιάζεσθαιἔπειτα . δὲ ἡ αἰτία τοῦ μόνως ὀρθοτονεῖν οὐ μόνον τὰς τοῦ δευτέρου , ἀλλὰ καὶ τὰς |
ἐκ δισυλλάβων συναιρεθέντα , τὸ φθόϊς καὶ ὄϊς . Εἰς ης μονοσύλλαβα , ὀξύτονα δὴ λέγω , καὶ περισπώμενα , | ||
ἀττικῶς Ἡρακλαῖ : ἰστέον ὅτι οἱ Ἀττικοὶ ἐπὶ τῶν εἰς ης εἰς ους ἐχόντων τὴν γενικὴν κυρίων καὶ ἐπὶ τῶν |
καταφάσεις ἢ ἀποφάσεις οὐ λέγονται , τὸ δὲ ὅλον τοῦτο στερητικαὶ καταφάσεις καὶ ἀποφάσεις , ὥσπερ καὶ ὁ τεθνεὼς ἄνθρωπος | ||
μὲν περὶ τούτων . ἰστέον δὲ ὅτι εἰσὶ καὶ αἱ στερητικαὶ προτάσεις ἄνθρωπος ἄδικός ἐστιν καὶ ἄνθρωπος ἄδικος οὐκ ἔστιν |
τῇ δ ' ἐπὶ μὲν γοργὼ βλοσυρῶπις ἐστεφάνωτο . ” γραπτῦς τὰς ἀμύξεις καὶ καταξύσεις : “ κνημῖδας γραπτὰς δέδετο | ||
! ! [ ] γλῶσσα ? ? πέλει διερη [ γραπτῦς ἀνθρώπω ! [ * ΓΡΑΠΤΥΕΣ ΑΝΘΡΩΠ Ἑρμῆς Ἐρατοσθένους [ |
οἴνῳ ἑψημένα μετὰ κηρωτῆς μηλίνης ἢ ῥοδίνης . Τὰς δὲ ζεούσας φλεγμονὰς καταπλαστέον τούτῳ , ὃ σκευάζεται οὕτως : μελίλωτον | ||
' ἐλαίου τινός . χρὴ δὲ κἀνταῦθα πρὸς μὲν τὰς ζεούσας φλεγμονὰς διὰ ῥοδίνου τήκειν αὐτά , πρὸς δὲ τὰς |
γὰρ τὰ Φιλαιγίδου ποιήματα μὴ ἔχοντα μεταβολὰς προσώπων καὶ διηγημάτων μεταπτώσεις ἀεὶ ἐχόμενα τοῦ ὁμοίου λέγουσι καὶ συνείρουσιν , οὕτω | ||
εὐσχολῶ , ἡσυχίαν ἄγω . ἴδωμεν , πῶς περὶ τὰς μεταπτώσεις τῶν λόγων δεῖ ἀναστρέφεσθαι : ἴδωμεν , πῶς ὑπόθεσίν |
εἰς ων καταλήξεως : τὰ γὰρ εἰς ων λήγοντα ἢ ὀξύνονται , ὡς τὸ Σαρπηδών Ἑλικών , ἢ βαρύνονται , | ||
, ὡς ἐμάθομεν , τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα οὐδέποτε ὀξύνονται , χωρὶς τοῦ πούς καὶ ὀδούς , ταῦτα γὰρ |
μὲν δυσκατάληπτος ἡ ἰδιότης γνῶναι γὰρ εἰς τὸ ἀκριβὲς τὰς ἐξαλλαγὰς τῶν παρακολουθημάτων ἀδύνατον , ἐπὶ δὲ τοῦ χαρακτῆρος αὐτὸ | ||
ἔαρος . οὐκοῦν ἀναγκαῖον τὰς κατ ' εἶδος τῶν ἀνέμων ἐξαλλαγὰς οὐ ταῖς καθ ' ἡμέραν συντρέχειν διαφοραῖς . καὶ |
ἐκφωνούμενον λήγουσα τροπῇ τοῦ ι εἰς ε τὴν εὐθεῖαν τῶν δυϊκῶν ποιεῖ , βοΐ βόε . τοῖν Αἰάντοιν : πᾶσα | ||
τρεῖς ἑνικῶν : ἐγώ , σύ , ἴ , τρεῖς δυϊκῶν , νῶϊ , σφῶϊ , σφῶε , τρεῖς πληθυντικῶν |
τὸ βαρβαρίζειν χελιδονίζειν καὶ Ἴων ἐν Ὀμφάλῃ τοὺς βαρβάρους , χελιδόνας ἀρσενικῶς φησιν , ὥσπερ αἱ χελιδόνες : Σύμμαχος : | ||
ἄρα ἢ κηροπλαστήσας Ἔρωτα ὑπόπτερον ; ὡς οὐδὲν ᾔδει πλὴν χελιδόνας γράφειν , ἀλλ ' ἦν ἄπειρος τῶν τρόπων τῶν |
καῦσον καὶ σβέσον οἴνῳ . Χάρτου κεκαυμένου # Ϛ , ἀρσενικοῦ , σανδαράκης , τιτάνου ἀνὰ ⋖ δ . εἰ | ||
χαλκοῦ καὶ μίλτου : ὄρη τε εἶναι δύο τὸ μὲν ἀρσενικοῦ τὸ δὲ ἁλός . ἔχει δέ τινα καὶ ἔρημον |
τοῦ Ἰδομενεῦς : ἡ γὰρ ὀξεῖα καὶ ἡ βαρεῖα εἰς περισπωμένην συνέρχονται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ , | ||
πλώ : τὸ γὰρ ω ἐν τοῖς δυϊκοῖς ἀπέστραπται τὴν περισπωμένην τάσιν , οἷον τὼ καλώ , τὼ σοφώ , |
ὀργάνοις : καὶ γὰρ ἐν ταύτῃ καὶ μέλος ἔχουσιν αἱ λέξεις καὶ ῥυθμοὺς καὶ μεταβολὴν καὶ πρέπον : ὥςτε καὶ | ||
γοῦν καὶ ποιηταὶ καὶ συγγραφεῖς , φιλόσοφοί τε καὶ ῥήτορες λέξεις πάνυ καλὰς καὶ πρεπούσας τοῖς ὑποκειμένοις ἐκλέξαντες ἐπιμελῶς , |
, καὶ συνάπτουσιν πόλεμον ἐκεῖσε μετὰ τῶν κοράκων τε καὶ κορωνῶν καὶ κολοιῶν καὶ γυπῶν , καὶ ὅσα σαρκοβόρα εἰσίν | ||
ἐτίμησε καὶ στήλῃ καὶ τάφῳ ⋮ Λέγεται καὶ τοῦτο περὶ κορωνῶν , ὅτι ἀλλήλαις εἰοὶ πιστόταται , καὶ ὅταν εἰς |
ποιμένα λαῶν συνεξέδραμε κατὰ κλίσιν . Τὸ Ἀχέρων Ἀχέροντος ὡς μετοχικόν : ἐν τῷ τέλει τὸ ῥέων ἔχον τῷ λόγῳ | ||
ὦ τυπτόμενε ἐστίν , καὶ ὁ ἐρώμενος τοῦ ἐρωμένου ὄνομα μετοχικόν , καὶ τούτου ἡ κλητικὴ ὦ ἐρώμενε ἐστίν . |
αἱ Μοῦσαι ἀμφοῖν , γίνεται δὲ ἡ ψῆφος Ἀπόλλωνι . δαρείς τε εἰς τιμωρίαν ὁ Μαρσύας μετέδωκε κλήσεως τῷ ποταμῷ | ||
καὶ τῶν οὐδετέρων , τῶν μετοχῶν μὲν διὰ τὸ τυφθείς δαρείς νυγείς , ταῦτα γὰρ τὴν αὐτὴν ἔχουσιν ὀρθὴν καὶ |
Σφηξὶν Ἀριστοφάνης : οὐ μή ποτέ σου παρὰ τὰς κάννας οὐρήσω . καὶ Φερεκράτης ἐν Ἰπνῷ σκηνὴ περίερκτος περίβολος κάνναισι | ||
τῷ Αἰσώπῳ ἔφη ” ἵνα μὴ εἰς τὴν ὁδὸν περιπατῶν οὐρήσω τοιαῦτά μοι ἔφης ῥήματα , καὶ νῦν οὐδὲν λέγεις |