| ἀμείνων ἀμείνονος , συγκριτικῆς ὕλης ὄντα , καὶ πλὴν τοῦ ὀλίζονος , τοῦτο γὰρ διὰ τοῦ ι γράφεται : τὰ | ||
| καὶ αὐτῆς πείρατα γαίης καὶ μορφήν : οὐ μὲν γὰρ ὀλίζονος ἔμμορε τιμῆς : οὐδὲ μὲν οὐδ ' ὀλίγη μέγεθος |
| : κακίων κακίονος : ἐπιστατέον οὖν τὸ μείζων μείζονος : ὀλίζων ὀλίζονος : χείρων χείρονος : καὶ τὸ χερείων χερείονος | ||
| Ῥίζων Ῥίζωνος , Ἄζων Ἄζωνος : τὸ μείζων μείζονος , ὀλίζων ὀλίζονος συγκριτικά . Τὰ εἰς ξων μὴ ὄντα μετοχικὰ |
| γενικῇ , οἷον μείζων μείζονος , κρείσσων κρείσσονος , χερείων χερείονος , βελτίων βελτίονος , γλυκίων γλυκίονος , ἡδίων ἡδίονος | ||
| . καὶ μεῖος μείων , ῥᾷος ῥᾴων . τοῦ δὲ χερείονος δοτικὴ χερείονι , συγκοπῇ χέρειϊ , ὅπερ διὰ τὴν |
| : ἐπὶ δὲ προσηγορικῶν : οἷον , μείζων μείζονος : μάσσων μάσσωνος : δηλοῖ δὲ τὸν μείζονα : εἰ δὲ | ||
| πολλὰ δ ' ἐκ χέρσου κακὰ γίγνεται θνητοῖς , ὁ μάσσων βίοτος ἢν ταθῇ πρόσω . ὦ βροτῶν πάντων ὑπερσχὼν |
| ὀξύνεται καὶ τὸ αἰγιαλός περιεκτικόν . Τὰ διὰ τοῦ ΑΛΟΣ τριγενῆ ἔχοντα τὴν τρίτην βραχεῖαν ὀξύνεται : ἁπαλός χθαμαλός τροχαλός | ||
| ἄξιόν ἐστι ζητῆσαι , διὰ ποίαν αἰτίαν τὰ εἰς υς τριγενῆ διὰ τοῦ ε καὶ ο μόνως κλίνονται καὶ οὐ |
| καλλίω , οὕτω καὶ τὸ ἀλγίω αἰτιατική ἐστιν ἀπὸ τῆς ἀλγίων εὐθείας . : ὁ δ ' οὖν ποιείτω ] | ||
| Ἄλμωψ , καὶ Ἀλμώπιος , καὶ Ἀλμωπία . . . ἀλγίων : κανών : τὰ εἰς ων καθαρὰ συγκριτικὰ τῷ |
| πρὸς αἴσθησιν . Ἡ μὲν γὰρ αὐτοῦ τοῦ κόσμου περιφορὰ μείων ἐστὶ παντὸς νυχθημέρου : ἀναγκαίως , παντὶ τῷ δρόμῳ | ||
| ἡ διάνοια : ἐρημωθείσης τῆς μὲν τῶν Λακεδαιμονίων πόλεως , μείων φαίνοιτ ' ἂν ἡ δύναμις γεγονέναι τοῖς ἔπειτα : |
| : χείρων χείρονος : καὶ τὸ χερείων χερείονος : ἀρείων ἀρείονος : ἀμείνων ἀμείνονος , συγκριτικῆς ὕλης ὄντα , καὶ | ||
| εἰς ων συγκριτικὰ διὰ τοῦ ο κλίνεται , κρείσσονος χείρονος ἀρείονος . Τὰ εἰς ων πατρωνυμικὰ διὰ τοῦ ω , |
| . Δεῖ προσθεῖναι καὶ χωρὶς τοῦ αἴθων αἴθωνος καὶ εἴρων εἴρωνος : ταῦτα γὰρ κοινά εἰσι τῷ γένει , ὁ | ||
| τῶν κοινῶν εἰ μὴ χαρακτὴρ κωλύοι , διὰ τὸ εἴρων εἴρωνος , αἴθων αἴθωνος : ταῦτα γὰρ ἄλλοις ὑποπεσόντα κανόσι |
| ἀρσενικὰ μόνως βαρύνεται : Ἄκαστος Ἄλαστος Ἥφαιστος . τὰ δὲ προσηγορικὰ ὀξύνεται : ἀγοστός ὀϊστός . Τὰ εἰς ΣΤΟΣ ἐπιθετικὰ | ||
| τὸ Μένδη κύριον καὶ τὸ ἄλδη . Τὰ εἰς ΔΗ προσηγορικὰ ὀξύνεται : ᾠδή ἀοιδή σπουδή ἐδωδή αὐδή . τὸ |
| ἄμητος καὶ ἀμητός . τὸ δὲ ἑψητός λαλητός ὀξύτονα καὶ ἐπιθετικά : καὶ τὸ ἀλαλητός ἀπὸ τοῦ λαλητὸς προσθέσει τοῦ | ||
| μεθυπλήξ . τὸ ὕσπληξ καὶ ἀντίπηξ βαρύνεται , ὅτι οὐκ ἐπιθετικά . τὸ δὲ χηναλώπηξ καὶ αὐτὸ βαρύνεται , ὡς |
| ἤρξατο ὁ τεχνικός , ἐπειδὴ οὐκ εἰσὶ τὰ εἰς ας ὀξύτονα ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν μόνως ἀρσενικά , ἀλλ ' ἢ | ||
| περιεκτικὸν ὂν φυλάττει τὸ ω . Τὰ εἰς δων ἀρσενικὰ ὀξύτονα μὴ τῷ υ παραληγόμενα διὰ τοῦ ο κλίνονται , |
| Τὰ εἰς ΑΡ ὑπὲρ μίαν συλλαβὴν εἴτε ἀρσενικὰ εἴτε οὐδέτερα βαρύνεται : μάκαρ δάμαρ ὄναρ οὖθαρ . Ἔτι τὰ εἰς | ||
| δὲ προπετής ἀκρατής τριετής σύνθετα . Τὰ εἰς ΟΙΤΗΣ ἰσοσύλλαβα βαρύνεται : Δαμοίτης Μενοίτης Θυμοίτης . Ἔτι τὰ διὰ τοῦ |
| δὲ σκορπίος κωβίος παροξύνεται ὡς τρισύλλαβα . Ἐξαιρέτως τὰ εἰς ΟΣ καθαρὸν ὑπὲρ δύο συλλαβὰς τῷ Ο μόνῳ παραλήγοντα προπαροξύνονται | ||
| διὰ τοῦ Ο κλινόμενα , εἰ μὴ ἀπὸ συνθέτου τοῦ ΟΣ παρώνυμα ὑπάρχοι , οἷον : Παφλαγών Λαιστρυγών ἀρηγών , |
| ἀλφός καὶ πολφός ἔχουσι τὸ Λ . τὰ δὲ ἐπίθετα ὀξύνεται : σοφός κυφός κωφός . τὸ δὲ κοῦφος προπερισπᾶται | ||
| ἀΐσσω ῥήματος . τὸ δὲ ἀϊκάς καὶ προπαροξύνεται [ καὶ ὀξύνεται : ἀπὸ μὲν γὰρ τοῦ ἀϊκή ὀξυτόνου ] ἀϊκάς |
| : τὸ Τίμων Τίμωνος : Σίμων Σίμωνος οὐ ῥηματικὰ ἀλλὰ παρώνυμα , διὸ καὶ διὰ τοῦ ι γράφει τὴν παραλήγουσαν | ||
| λέγω εἴργω πνίγω ἀμέλγω ἀλέγω ὀρέγω . πρόσκειται ” μὴ παρώνυμα ” διὰ τὸ τρύγη τρυγῶ , στύξ στυγῶ , |
| χερείων χερείονος , βελτίων βελτίονος , γλυκίων γλυκίονος , ἡδίων ἡδίονος , ἀμείνων ἀμείνονος , ἐλάττων ἐλάττονος , βραχίων βραχίονος | ||
| μείων μείονος : λῴονος : ῥᾴονος : βελτίονος : ἡδίων ἡδίονος : κακίων κακίονος : ἐπιστατέον οὖν τὸ μείζων μείζονος |
| τὸ ἴα ἀπὸ τοῦ ἴος ἴου . Τὰ εἰς ΩΝ συγκριτικὰ οὐδέποτε ἐκτεταμένῳ διχρόνῳ παραλήγεται : βράσσων ἐλάσσων θάσσων σεσημείωται | ||
| § . . . : Τὰ εἰς ων λήγοντα καθαρὰ συγκριτικὰ ὁπότε παραλήγονται τῷ ι , ἐκτεταμένῳ αὐτῷ παραλήγονται : |
| ἀμαλλοδετήρ , στατήρ ὀβολοστατήρ . τὸ μέντοι ἀνήρ λιπάνηρ , δαήρ πολυδάηρ , πατήρ αἰνοπάτηρ ὡς μὴ φυλάττοντα τὸ Η | ||
| μὲν Κασάνδρα τῇ Ἑλένῃ γάλως ἐστίν , ὁ δὲ Ἕκτωρ δαήρ , αὐτῆς δὲ [ ἤγουν τῆς Ἑλένης ] ὄνομα |
| . Τὰ ἀπὸ τῶν εἰς ης ἀρσενικῶν εἰς εια γινόμενα θηλυκά , εἰ μέν εἰσι προπαροξύτονα διὰ τῆς ΕΙ διφθόγγου | ||
| ὂν καὶ μὴ ἀπὸ Δωρίδος διαλέκτου δυνάμενον εἶναι ὥσπερ τὰ θηλυκά , οὐδὲ γάρ ἐστι θηλυκόν , οὐ δύναται γράφεσθαι |
| ὁρμῆσαι . * τοῦ δ ' οὔ τι νεώτερος ἄλλος ἀμείνων | σπέρματα δάσσασθαι : τὸ μὲν σπέρματα δάσσασθαι δηλοῖ | ||
| τῷ μὰ Δία ὑπερουρανίῳ , ὃς οὐκ ἀρετὴν ἔχει , ἀμείνων δ ' ἐστὶ ταύτης : ὅθεν ὀρθῶς ἄν τις |
| ὦσιν ὡς δύο ἐπιτάσεις , ἀπὸ τοῦ ἄγαν καὶ τῆς συγκριτικῆς παραγώγως . Ἀσπίς , παρὰ τὸ σπῶ , οὗ | ||
| τὸ χερείων χερείονος : ἀρείων ἀρείονος : ἀμείνων ἀμείνονος , συγκριτικῆς ὕλης ὄντα , καὶ πλὴν τοῦ ὀλίζονος , τοῦτο |
| μεσσηγύς : τὸ ἄντικρυς : σύνεγγυς , παρὰ πρόθεσιν συγκείμενα προπαροξύνονται : τὸ ἀντικρὺς ὀξυνόμενον ἐκτείνει τὸ υ : τὸ | ||
| , πόλεως λέξεως : ὅθεν καὶ μακρᾶς οὔσης ἐπὶ τέλους προπαροξύνονται : ὁμοίως καὶ πόλεων καὶ λέξεων . Ὁ χαρίεις |
| εἰς ων καταλήξεως : τὰ γὰρ εἰς ων λήγοντα ἢ ὀξύνονται , ὡς τὸ Σαρπηδών Ἑλικών , ἢ βαρύνονται , | ||
| , ὡς ἐμάθομεν , τὰ εἰς ους λήγοντα ὀνόματα οὐδέποτε ὀξύνονται , χωρὶς τοῦ πούς καὶ ὀδούς , ταῦτα γὰρ |
| κλαιούσης . κλαιομένας ] θρηνούσης . μινύθει ] ἐλαττοῦται . μινύθει ] σμικρύνεται . μινύθει ] σμικρύνεται , πάσχει . | ||
| ματαία [ ] [ γλῶσς ' ] ⌊ ἀϊδὴς ⌋ μινύθει [ ] ἐλπίδι θυμὸν ἰαίν [ – ] τᾷ |
| ὅμοιον καὶ τὸ φερνὴ ὀξύτονον . Τὰ διὰ τοῦ ενη δισύλλαβα μονογενῆ τὸ ε παραληγόμενα δύο ἐστίν : θένη , | ||
| κύριον βαρύνεται , ὥσπερ τὸ πῶλος . Τὰ εἰς ΜΟΣ δισύλλαβα διφθόγγῳ παραλήγοντα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα ὀξύνεται : λοιμός λαιμός |
| ἀπὸ τοῦ αἰγιαλοῦ τε καὶ τοῦ στόματος τοῦ ποταμοῦ , μικροτέρα αὕτη καὶ δασεῖα ὕλῃ παντοίᾳ : εἶναι δὲ ἐν | ||
| κατὰ φύσιν εὐρυτέρα γένηται , λέγεται μυδρίασις : ἐὰν δὲ μικροτέρα γένηται ἡ κόρη τοῦ κατὰ φύσιν πάνυ ὡς ἐμποδίζεσθαι |
| τὸ η , θηρός Σηρός φηρός : τὸ κήρ καρός συνεστάλη , ἐπεὶ μόνον ὑπῆρχε θηλυκόν : κλίνεται δὲ καὶ | ||
| . ὑπερβολικῶς : ὁ οὐρανὸς δὲ ἔφριξεν αὐτήν , τουτέστι συνεστάλη , ἐφοβήθη , καὶ ἡ γῆ ἡ μήτηρ πάντων |
| ] . [ ἀργοῦντι θυμῶι ] ῥαιδίως φέρεις τάδε , ἥσσων δὲ δούλου Φρυξὶν ] ἐμφανὴς ἔσηι . [ ] | ||
| μετανάστας : ἠματίῃ γενέθλῃ δ ' ὀλοώτατος ἔπλετο πάντων , ἥσσων δ ' ἑσπέριος γεγαὼς ἀδρανέστερα ῥέζει . Ἀφρογενὴς δὲ |
| καὶ πλεονεκτικόν , ταῦτα καὶ παρ ' ἑκόντος λαμβάνειν ὁμοίως ἀναιδοῦς τινὸς καὶ φιλοκερδοῦς ἀνδρὸς καὶ πλεονέκτου : αἰτεῖν δέ | ||
| τεκνοποιεῖ ὅθεν Αἰσχύλος φησὶ παντρόφου πελειάδος . κυνὸς δὲ τῆς ἀναιδοῦς κατὰ τὸν Ὅμηρον εἵνεκ ' ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου . |
| ἑξῆς . Τὰ οὐδέτερα ἢ μονογενῆ ἐστιν ἢ ἀπὸ ἀρσενικῶν παρεσχηματισμένα : τὰ οὖν παρεσχηματισμένα ἑνὶ περιλαβὼν κανόνι φησὶ τὴν | ||
| , ὅτι τὰ ἀπὸ τῶν εἰς υς ληγόντων ἀρσενικῶν θηλυκὰ παρεσχηματισμένα διὰ τοῦ εια διὰ τῆς ει διφθόγγου γράφονται , |
| οἷς ἠκολούθησε καὶ τὸ φίσσω . Τὰ διὰ τοῦ ια παροξύτονα θηλυκὰ ἐκτείνουσι μὲν τὸ Α , συστέλλουσι δὲ τὸ | ||
| τοῦ τέλους ἔχον τὴν περισπωμένην , οἷον μῆλοντούτου χάριν τὰ παροξύτονα καὶ προπαροξύτονα καὶ προπερισπώμενα καλοῦμεν βαρύτονα τῷ κοινῷ ὀνόματι |
| , μείζων δὲ τοῖς ἀγαθοῖς εὐφημία . καὶ τιμωρία μὲν ἐλαττουμένη φιλανθρωπίας εὔκλειαν ἤνεγκεν , ἀμοιβὴ δὲ συστελλομένη ψόγον ἀχαριστίας | ||
| , μείζων δὲ τῆς αδ , τῇ αὐτῇ τῇ γδ ἐλαττουμένη καὶ ὑπερέχουσα . ἔτι δὲ καὶ ἐκεῖθεν δῆλον , |
| τὸ ο ἐν τῇ γενικῇ , ὥσπερ ἐλεῶ ἐλεήσω ἐλεήμων ἐλεήμονος , φιλῶ φιλήσω Φιλήμων Φιλήμονος , νοῶ νοήσω νοήμων | ||
| ω ἐπὶ τῆς γενικῆς διὰ τοῦ ο κλίνεται : ἐλεήμων ἐλεήμονος : οἰκτίρμων οἰκτίρμονος : πρόσκειται μὴ ἀπὸ ἁπλῶν τῶν |
| ἔργοισιν εἰς βλάβην φέρον , οὔτοι βίου μοι τοῦ μακραίωνος πόθος , φέροντι τήνδε βάξιν . Οὐ γὰρ εἰς ἁπλοῦν | ||
| πῶς ἐπολεμήσατε ; . ἔρως μέν ἐστιν ἐπιβολὴ φιλοποιΐας , πόθος δ ' ἀπόντος , ἵμερος δ ' ἔρως σπανίζων |
| αἶνος , ὁ μηδετέρου τούτων μετέχων , ὅτε ἐνδεικνυμένου Ὀδυσσέως χλαίνης ὡς χρῄζει ὁ Εὔμαιός φησιν , Ὦ γέρον , | ||
| φρενός : καὶ νῦν δύ ' οὖσαι μίμνομεν μιᾶς ὑπὸ χλαίνης ὑπαγκάλισμα : τοιάδ ' Ἡρακλῆς , ὁ πιστὸς ἡμῖν |
| τὸ καλῶς τῷ καλός παράκειταιΤοῖς ; δὴ τοιούτοις συμπαράκειται ἐπιρρήματα ὀξυνόμενα , εἰς α λήγοντα , πυκνός πυκνῶς πυκνά , | ||
| ] βαρύνεται : Ἕρμων Σάλμων Τίμων Σίμων . τὰ μέντοι ὀξυνόμενα τοπικά ἐστιν , ἢ ἐπὶ καιροῦ λαμβάνεται , ἢ |
| καὶ πρεσβύτατοι γενεῆς ἢ δημογέροντες . Μὴ μὲν ἐπ ' ἄρσενι παιδὶ τρέφειν πλοκάμους ἐπὶ χαίτης . μὴ κορυφὴν πλέξηις | ||
| χρονιωτέρη τούτου εἵνεκεν ἐπὶ τῇ θηλείῃ γίνεται ἢ ἐπὶ τῷ ἄρσενι . Ἀναβήσομαι δὲ αὖθις ὀπίσω ὅθεν ἀπέλιπον . Ὁκόταν |
| περιστερός : Βλαττερὸς ὄνομα κύριον : πρότερος : ὕστερος : φέρτερος : ὁ δὲ κανὼν καὶ ἐπὶ ἀντωνυμιῶν : σφέτερος | ||
| Φιλόξενος εἰς τὰ Συγκριτικὰ λέγει , ὅτι τὸ βέλτερος καὶ φέρτερος οὔκ εἰσι συγκριτικά : θέματα δέ εἰσι συμπεπτωκότα τύποις |
| οἱ Ῥωμαῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἕλλησιν , ἀλλὰ καὶ τρία ὁπότε ὀλίγιστα καὶ ἔτι πλέονα ὀνόματα ἑκάστῳ τίθενται . τῷ δὲ | ||
| σκήπτρῳ στέμματα τοῦ θεοῦ , κομίζειν δὲ καὶ ἄποινα οὐκ ὀλίγιστα [ τὰ δὲ ] εἰς τοὺς Ἀχαιοὺς ἱκετεύειν πάντας |
| ἀνίας ἀνδρῶν ἀλαπάζει πινόμενος κατὰ μέτρον , ὑπὲρ μέτρον δὲ χερείων . ἔνθα δ ' ἔναιε μέγας Τρεμίλης καί ῥ | ||
| δὲ διὰ τοῦ ι , ὅπου γε καὶ ἐπὶ τοῦ χερείων χείριστος , ἀρείων ἄριστος τοῦτο γέγονε . . μεμιστυλλημένοι |
| πρῶτον τὸν Κάλχαντα . ? Μολοσσοῦ καὶ Κυπέως καὶ Κοίτου ἐπίθετα Ἀπόλλωνος Μολοσσοῦ μέν , ὅτι ἐν Μολοσσίᾳ τιμᾶται , | ||
| καὶ τοῦ ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγομένου Καλοετής : ταῦτα γὰρ ἐπίθετα ἦσαν καὶ ὠξύνοντο , καὶ λοιπὸν γενόμενα κύρια τὴν |
| τὰ ἑπτάμηνα τίκτεται σεσαρκωμένα καὶ τὸ πάχος ἔχοντα εὐτραφέως , ἄνοσα διατετελεκότα ὃν χρόνον ἐν τῇ μήτρῃ διεφέρετο . Τῇσι | ||
| γὰρ ἐραστῇ σοφίας διαρκὴς τροφή , παρέχουσα καὶ τὰ σώματα ἄνοσα καὶ τὸν λογισμὸν ὑγιῆ καὶ ἐν τοῖς μάλιστα νηφάλιον |
| ἥμεναι ἐν λειμῶνι : πολὺς δ ' ἀμφ ' ὀστεόφιν θὶς ἀνδρῶν πυθομένων , περὶ δὲ ῥινοὶ μινύθουσιν . ἀλλὰ | ||
| ⌈ παρόσον Γ [ [ ὅτι ] ] καὶ ὁ θὶς ἐν βάθει τοῦ πελάγους κεῖται καὶ τὸ θυμικὸν ἐν |
| θηλυκοῦ χαρακτῆρα , κἂν ᾖ τῇ σημασίᾳ οὐδέτερα , ἢ ἀρσενικὰ ἢ θηλυκὰ προσαγορεύομεν , οἷον οἶκος πόλις . Πρώτη | ||
| : ὁσιότης : γενναιότης : μεγαλειότης . Τὰ εἰς ις ἀρσενικὰ τὲ καὶ θηλυκὰ , εἴτε ὀξύτονα , εἴτε βαρύτονα |
| ἀγαθή τριγενές . Τὰ εἰς ΚΗ δισύλλαβα φύσει μακρᾷ παραληγόμενα ἀσυνάλειπτα βαρύνεται , ἀρχόμενα ἀπὸ συμφώνου ἢ συμφώνων , μὴ | ||
| δὲ ἠκή ἄρχεται ἀπὸ φωνήεντος . Τὰ εἰς ΚΗ ἰαμβικὰ ἀσυνάλειπτα , εἰ μὲν τῷ Ο παραλήγοιτο , ὀξύνεται ῥηματικὰ |
| συμφορὰν τῶν φρενῶν , ὥστ ' ἀνάγκην μοι γενέσθαι δυοῖν κακοῖν τοῖν μεγίστοιν θάτερον ἑλέσθαι , ἢ μὴ βουληθέντι κατειπεῖν | ||
| μέμφομαι : Ἀλέξανδρον δὲ τῆς συμφορᾶς οἰκτείρω , ὅτι δυοῖν κακοῖν ἐν τῷ τότε ἡττημένον ἐπέδειξεν αὑτόν , ὑφ ' |
| ἠξιώθην αὐτός , ἀλλὰ νηλεῶς ὧδ ' ἐρρύθμισμαι , Ζηνὶ δυσκλεὴς θέα . σιδηρόφρων τοι κἀκ πέτρας εἰργασμένος ὅστις , | ||
| μιάναιμ ' , οὐδὲ συγγόνωι χάριν δοίην ἂν ἐξ ἧς δυσκλεὴς φανήσομαι . ἔνεστι δ ' ἱερὸν τῆς δίκης ἐμοὶ |
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι | ||
| ! τιθ . εσ ! ! ! . ς τὸ ήρ . καὶ με . ʃ εἰ ἐπεξελεύσονται οἱ Ἀθηναῖοι |
| ἐν τῷ Φίλων περιπατῶν ἢ περιπατεῖ , ἐπεὶ πάλιν εὐθεῖα ἑνικὴ συνεμπέπτωκε . πάλιν γὰρ προφανὴς ὁ λόγος ἐπὶ τῶν | ||
| . Σοφοκλῆς Κόλχοις . νεῷ σὺν τῷ ι , ἡ ἑνικὴ δοτική . Θεόπομπός φησιν ὁ δὲ ταῦρός ἐστιν [ |
| ει διφθόγγου ἀποβάλλουσι τὸ ι , οἷον χαρίεις χαρίες , τιμήεις τιμῆες , Μαλόεις Μαλόες : τοιοῦτον γάρ ἐστι καὶ | ||
| ντ θέλουσι κλίνεσθαι , οἷον χαρίεις χαρίεντος ὅτι χαρίεν , τιμήεις τιμήεντος ὅτι τιμῆεν , δαφνήεις δαφνήεντος ὅτι δαφνῆεν : |
| νοσερός : νωθὴς ὁ στερημένος τοῦ θέειν : νήστης ὁ ἐστερημένος σιτίων : νέπους ὁ ἐστερημένος ποδῶν . Εἰς νω | ||
| + . ἄνηστις : παρὰ τὸ νῆστις ἄνηστις , ὁ ἐστερημένος τῶν σιτίων . . . . ἀνῆκεν : ἵημι |
| τέλους : οἷον , Ἥβη : Θήβη : σεσημείωται τὸ στίβη διὰ μακροῦ τοῦ ι , καὶ τὸ λώβη διὰ | ||
| καὶ στέγην οἴκει . ] τί σε δροσίζει νῶτον ἔννυχος στίβη , καὶ καῦμα θάλπει , πάντα καὶ κατακναίει ; |
| , ἥ τε ὀξεῖα καὶ ἡ περισπωμένη : ἡ γὰρ βαρεῖα οὐκ ἔστι λέξεως τόνος , ἀλλὰ συλλαβῆς . Καὶ | ||
| ζητητέον . ἀλλ ' οὐ δυνατὸν εἰδέ - ναι διατί βαρεῖα γίνεται , εἰ μὴ μάθωμεν διατί ὀξεῖα . ἐπὶ |
| δηλούμενα ὑπὸ τῆς φωνῆς . ἐὰν δὲ προσθῶμεν τὸ λογικὸν ἥττονα γίνεται , τὸ θνητὸν ἔτι ἥττονα , γραμματικὸν πολλῷ | ||
| τὰ ἀγαθὰ τελειότερα προαγορεύει τὸ τοιοῦτον ὄναρ καὶ τὰ κακὰ ἥττονα . οἷος δέ ἐστι καὶ οἷος βλέπεται ἐν οὐρανῷ |
| διὰ τὸ σπλεκῶ . Τὰ εἰς ΚΩ δισύλλαβα τῷ Η παραληγόμενα ἀπὸ συμφώνου ἀρχόμενα βαρύνεται , ἀπὸ δὲ ἡμιφώνου περισπῶνται | ||
| προσηγορικὰ ὀξύνονται , κατ ' οὐσίας κείμενα Α ἢ Ο παραληγόμενα : ῥανίς χλανίς σανίς ὀνίς κονίς κόνις δὲ τὸ |
| χρηστῷ , ξυνναίοιμ ' εὔκηλος , γονέων ἐκτίμους ἴσχουσα πτέρυγας ὀξυτόνων γόων . Εἰ γὰρ ὁ μὲν θανὼν γᾶ τε | ||
| ι γράφονται : πρόσκειται μὴ ὄντα ἀπὸ τῶν εἰς μων ὀξυτόνων , διὰ τὸ κηδεμὼν , κηδεμονεύω , κηδεμονία : |
| ἑαυτῆς ἔχουσα τὸν τόνον περισπᾶται : καλοῦ , σοφοῦ , Πρωτεῦ , Πηλεῦ , ναῦ , ῥοῦ , νοοῦ , | ||
| τότε μοι πρόσεστιν . Οὐκ ἀσφαλὴς ἡ πεῖρα , ὦ Πρωτεῦ . Σὺ δέ μοι , ὦ Μενέλαε , δοκεῖς |
| πλεονασμῷ τοῦ δ δαίμων . Τὰ ἀπὸ τῆς ζε συλλαβῆς ἀρχόμενα διὰ τοῦ ε ψιλοῦ γράφεται : οἷον , Ζέλεια | ||
| σφυρήλατος : θεήλατος : ἱππήλατος . Τὰ ἀπὸ τοῦ α ἀρχόμενα ὀνόματα ἐν τῇ συνθέσει τρέπει τὸ α εἰς η |
| , ἀλλὰ καὶ εὐγενέος , κρέας κρέατος . Τὰ μέντοι προπαροξυνόμενα ὅτε περισσοσυλλάβως κλίνεται ἀναγκαίως κατέρχεται μίαν συλλαβὴν ὁ τόνος | ||
| πόλεως : Κόρητος : οἷς ἀκόλουθον τὸ τρύγητος καὶ ἄμητος προπαροξυνόμενα ἐπὶ καιροῦ λαμβανόμενα , ἐπὶ γὰρ τῆς πράξεως ὀξύνεται |
| δὲ οἰέσθω τὸ Τυφῶν καὶ Τυφῶς καὶ ταῶν καὶ ταῶς δικατάληκτα εἶναι : τὰ γὰρ δικατάληκτα τὴν αὐτὴν ἔχουσι κλίσιν | ||
| δικαταληκτεῖ , τῶν ἄλλων μιᾷ καταλήξει χρωμένων : τὰ δὲ δικατάληκτα διὰ τοῦ νος κλίνεται . Περὶ τῆς κλητικῆς εἴπομεν |
| μεταξὺ καὶ πόσον ταύρου . ” Λέοντα τις κυνηγὸς οὐχὶ τολμήεις ἴχνευεν ὀρέων ἐν βαθυσκίοις ὕλαις : δρυτόμῳ δὲ μακρῆς | ||
| μάλα πολλὰ καὶ αἰόλα μηχανόωνται ἰχθύες ἐγκύρσαντες ἀνωΐστοισι δόλοισι . τολμήεις δὲ μάλιστα καὶ ἄτρομος ἠδὲ σαόφρων εἴη , μηδ |
| ' ἀφροσύνας τὸ τέλος δυστυχία : ὁ δὲ τᾶς ἡσυχίας βίοτος καὶ τὸ φρονεῖν ἀσάλευτόν τε μένει καὶ ξυνέχει δώματα | ||
| δὲ τοῦ παρόντος οὐ μνείαν ἔχεις ; Καλὸς γὰρ οὑμὸς βίοτος ὥστε θαυμάσαι . Ἀλλ ' ἦν ἄν , εἰ |
| σμικρὰ , οἷον κρίμνα , γονοειδέα . Τρίτῃ , πυρετὸς ὀξύς : διαχωρήματα μέλανα , λεπτὰ , ἔπαφρα : ὑπόστασις | ||
| κατέβη . Ἐν Λαρίσσῃ παρθένον πυρετὸς ἔλαβε , καυσώδης , ὀξύς : ἄγρυπνος : διψώδης : γλῶσσα λιγνυώδης , ξηρή |
| συγκριτικόν ἐστι συγκριτικοῦ τὸ χειρότερον , καὶ τὸ χεῖρον γὰρ συγκριτικόν . Ἔστι δὲ τὸ τοιοῦτον οὐδέποτε ἐν χρήσει παρὰ | ||
| ὀρέστερος : ἀπὸ γὰρ τῶν εἰς ος οὐδετέρων οὐδέποτε γίνεται συγκριτικόν . Φιλόξενος . , , . . , . |
| ξένος καὶ ξένη καὶ τὰ προκείμενα ἀπαράλλακτά ἐστιν , διὸ ὁμοτονεῖ , τὰ δὲ διαφέροντα οὐκέτι : καθάπερ γὰρ χόλος | ||
| τῶν Ἀττικῶν : κόττος ῥύττος κάττος . τὰ δὲ Ἀττικὰ ὁμοτονεῖ τοῖς κοινοῖς , ἐξ ὧν γέγονε : κιττός ὅτι |
| χαλεπὸν εἶναι καὶ ἐλέφαντι ἐνεγκεῖν : καὶ ἄνωθεν ἡ κατάβασις ὀξεῖα ἦν : ὁ δὲ καὶ ἐνταῦθα ἔπαιεν . εἰ | ||
| ὀφείλει εἶναι , οὐ περισπωμένη γίνεσθαι : ἄτοπον γάρ . ὀξεῖα τοίνυν ὀφείλει τίθεσθαι καὶ ἐνταῦθα ἐπὶ τῷ δείν ' |
| . θοώτερος : ἐλαφρότερος . Ἀμφιλύκῃ : τῇ ἠῷ . ῥέα : ἐλαφρῶς . Μακρά : ὑψηλά . Καλύψῃ : | ||
| στάθμης ] ἀντὶ τοῦ ὑπὸ σταθμοῦ ἰθυνθέν . Τά τοι ῥέα πάντ ' ἀγορ . ] Ἀγορεύσω , φησὶν , |
| ἔστι γὰρ ὁ πλεῖος καὶ ὁ πλείων , Ἄρειος καὶ ἀρείων , καὶ ἀπὸ τοῦ ἀργύρεος ἀργυροῦς καὶ ἀπὸ τοῦ | ||
| ἀριστείαν : ἀπὸ τοῦ ἄριστος ὄνομα ὑπερθετικὸν . ἀπὸ τοῦ ἀρείων συγκριτικοῦ : τοῦτο δὲ παρὰ τὸ ἄρης ὃ σημαίνει |
| ὁ μὲν τεχνικὸς λέγει , ὅτι τὸ μὲν Δημοσθένεος καὶ εὐγενέος εἰσὶν ἐντελῆ , τὸ δὲ Δημοσθένους καὶ εὐγενοῦς κατὰ | ||
| , νοέω νοῶ , πάϊς παῖς , εὐσεβέος εὐσεβοῦς , εὐγενέος εὐγενοῦς . Ἰστέον δὲ ὅτι οὐ μόνον ἐπὶ τῶν |
| ἀλλὰ γὰρ καὶ τῶν ὁμοιοτρόπων , καὶ τὰ τῇ φύσει κεχωρισμένα τῇ προνοίᾳ συναγαγεῖν ὑπὸ μίαν οἴκησιν . Σκεπτέον δὲ | ||
| ' ἄρα γένος ἡ μεγαλοψυχία , ἀλλ ' εἴδη δύο κεχωρισμένα , ὀνόματος ἑνὸς κοινωνοῦντα μόνον , καθάπερ καὶ τὰ |
| μερόπων ἀνθρώπων Ἀτρεΐδαι ; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται , ὡς καὶ ἐγὼ | ||
| δύστηνον ἐόντα , οὕνεκ ' ἐπητής ἐσσι καὶ ἀγχίνοος καὶ ἐχέφρων . ἀσπασίως γάρ κ ' ἄλλος ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν |
| μετάβαϲιϲ ἐϲ νώτου μύαϲ καὶ θώρηκοϲ . ἄπιϲτον ἐϲ ὅϲον ἕρπει τὸ κακόν . ϲπόνδυλοι ἀλγέουϲι ῥάχιόϲ τε καὶ αὐχένοϲ | ||
| * οἴμῳ : τῇ πορείᾳ ὑποψοφέων : μεταφορικῶς . ἠρέμα ἕρπει προσπταίων , τουτέστι τραχύνεται τῇ φολίδι ἡ γαστήρ , |
| ἀναρριχᾶσθαι διὰ σχοινίου καὶ πλεῖστα ἄλλα ὁμοιότροπα . τὰ δὲ ταχέα χωρὶς εὐτονίας καὶ βίας ἐστίν : δρόμοι δ ' | ||
| ἀμφότερον βασιλεὺς ἀγαθὸς κρατερός τ ' αἰχμήτης . κραιπνά : ταχέα , ταχύτατα . ἄλκιμα : ἰσχυρὰ , καὶ στερεὰ |
| μὲν ἱστορία τοιαύτη . , : ἐκαλεῖτο δέ τις καὶ Ἑκτόρειος κόμη , περὶ ἧς φησιν Ἀναξίλας τὴν Ἑκτόρειον τὴν | ||
| παρθένοις πρέποντα λέγει δὲ τὸν γάμον . τοὺς Ἑκτορείοις : Ἑκτόρειος κόμη λέγεται ἡ τὰ ὀπίσω καθειμένα ἔχουσα , τὰ |
| [ τε ] ἑτέρων πεντακισμυρίων πεζῶν καὶ ἱππέων ἑξακισχιλίων . τοσόσδε μὲν αὐτοῖς ἀθρόως στρατὸς ἀγήγερτο . Μιθριδάτῃ δὲ τὸ | ||
| ἦν . καὶ τὸ σύμπαν αὐτοῦ σῶμα εὐλῶν ἐξέζεσεν . τοσόσδε διὰ τῆς νυκτὸς ἐνέπεσε σεισμός , ὥστε ἐξέθορον ἐκ |
| γόμφοισιν ἐμπρίων † μιμούμενος † λυμεῶνι σώματος θαλάσσαι : ἤδη θρασεῖα καὶ πάρος λάβρον αὐχέν ' ἔσχες ἐμ πέδαι καταζευχθεῖσα | ||
| . ἡ δὲ ἑρμηνεία καὶ πάνυ πως ἁρμόζει , εἰ θρασεῖα εἴη καὶ τετολμημένη , καὶ ἥ τε λέξις πολλὴν |
| ! ! ! ! ! ! ! ] ? , ακα [ ! ! ! ! ! ! ! ] | ||
| ! υν ? ? [ ! ! ! ] ! ακα [ ! ] ! ? [ } [ ! |
| ἱκετεύω γάρ : μετουσία : ἀφασία : πρόσκειται μὴ ἔχοντα ἀντιπαρακείμενον ῥῆμα διὰ τοῦ ευω , διὰ τὸ περισσεύω , | ||
| , φιλία : σοφὸς , σοφία : πρόσκειται μὴ ἔχοντα ἀντιπαρακείμενον ῥῆμα διὰ τοῦ ευω , διὰ τὸ δοῦλος , |
| , κατειρωνεύεσθαι , διασύρειν , κωμῳδεῖν διακωμῳδεῖν , τωθάζειν . εἴρων , κωμῳδικός , τωθαστικός : ὁ γὰρ γελοῖος καὶ | ||
| ἡ τλήμων : δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τοῦ αἴθων αἴθωνος καὶ εἴρων εἴρωνος : ταῦτα γὰρ κοινά εἰσι τῷ γένει , |
| κύρια προπαροξύνονται : βούβαλις δάμαλις βαύκαλις . Τὰ εἰς ΛΙΣ ὑπερδισύλλαβα παραληγόμενα Η βαρύνεται : κάπηλις κύβηλις ἔπηλις τρόπηλις , | ||
| δὲ κύρια βαρύνεται : Δίκτη Σπάρτη . Τὰ εἰς ΤΗ ὑπερδισύλλαβα ἔχοντα κατὰ σύλληψιν σύμφωνον , ἢ πρὸ τέλους τὸ |
| , ὁ Τρώς τοῦ Τρωός καὶ ὁ Τρωός , ὁ δμώς τοῦ δμωός καὶ ὁ δμωός , ὥσπερ παρ ' | ||
| τοῦ ος κλίνεται , θώς θωός , Τρώς Τρωός , δμώς δμωός : τὰ δὲ μὴ ἔχοντα σύμφωνον τῆς τρίτης |
| ἠχοῦσα , παρὰ τὸ ἄω τὸ πνέω ἀήσω ἄεσα καὶ ἄελλα , ἢ πάλιν ἀπὸ τοῦ ἄω τὸ πνέω καὶ | ||
| , τὸ δὲ αἰτοῦμαι ἐπὶ τοῦ χρήσασθαι εἰς ἀπόδοσιν . ἄελλα καὶ θύελλα διαφέρει . ἄελλα μὲν γάρ ἐστιν ἄνεμος |
| πατρωνυμικῶν , ὁ εἰς ας οἷον Πηλιὰς καὶ ὁ εἰς ις οἷον Πελοπίς . καὶ ταῦτα δὲ εἰς ας μεταβάλλει | ||
| εἴρηται . τὸν Πάριδα καὶ τὸν Πάριν : τῶν εἰς ις αἱ αἰτιατικαὶ διχῶς λέγονται , καὶ ἡ μὲν εἰς |
| τὴν ἐντολὴν ταύτην . Λέγει μοι : Ἁπλότητα ἔχε καὶ ἄκακος γίνου καὶ ἔσῃ ὡς τὰ νήπια τὰ μὴ γινώσκοντα | ||
| ὀξυτόνων προπαροξύνονται : δμητός ἄδμητος , κτητός δορίκτητος , κακός ἄκακος . τὰ δὲ παρασύνθετα καὶ φυλάττει καὶ ἀναβιβάζει : |
| φόρου ὁ τῶν δύο δούλων ἀριθμός . Ὁ δὲ τὰ βαρύτερα δῶρα πέμπων οὐχ ἧττον λυπεῖ τοῦ βαρεῖαν πέμποντος ἐπὶ | ||
| φιλάνθρωπα , τὰ δ ' ἀπὸ τοῦ δήμου πᾶν τοὐναντίον βαρύτερα καὶ ἀπηνῆ . στοχάσαιτο δ ' ἄν τις τὴν |
| δὲ προσθεῖναι ἐν τῷ κανόνι τῷ λέγοντι , ὅτι ἡ παραλήγουσα τῆς δοτικῆς τῶν πληθυντικῶν οὐ θέλει εἶναι ἐλάττων τῆς | ||
| ἰδίου ἐνεργητικοῦ ὤφειλον γράφεσθαι τετύφομμαι καὶ ἐτετυφόμμην : ἡ γὰρ παραλήγουσα τῆς γενικῆς τῆς μετοχῆς τῶν ἑνικῶν τοῦ ἰδίου ἐνεργητικοῦ |
| ἔχοντα πατρωνυμικῶν ὀξύνονται : Πριαμίς Τανταλίς Τυνδαρίς . Τὰ εἰς ΙΣ ὑποκοριστικὰ ἔχοντα ἐν ἴσαις συλλαβαῖς τὴν παραγωγὴν ὀξύνεται : | ||
| , ὥσπερ καὶ τὸ γέλγις γέγγις . Ἔτι τὰ εἰς ΙΣ πολυσύλλαβα : στρατηγίς ἁλουργίς . τὸ δὲ ἄμοργις βαρύνεται |
| καὶ Ἀμίσιος , ὣς Φίλων ἐν τῷ Περὶ πόλεων . Τίος , πόλις Παφλαγονίας τοῦ Πόντου , ἀπὸ Τίου ἱερέως | ||
| γὰρ ἀμφοτέρων ὅριον μετὰ Δαίδαλα . . . . . Τίος : πόλις Παφλαγονίας τοῦ Πόντου : ἀπὸ Τίου ἱερέως |
| οἷον χειμερινός , θερινός , ἐαρινός , μετοπωρινός . Τὸ ταχινός δὲ καὶ ἀληθινός οὐκ εἰσὶ παρώνυμα , ἀλλ ' | ||
| , καὶ τροπῇ τοῦ ο εἰς α ταπεινός : τὸ ταχινός : ἀληθινός : λεπτακινός : οὐδαμινός : φυζακινός : |
| : οὐδέ τί σε χρὴ νηπιάας ὀχέειν , ἐπεὶ οὐκέτι τηλίκος ἐσσί . ἦ οὐκ ἀΐεις οἷον κλέος ἔλλαβε δῖος | ||
| προσλαμβάνει , ταῦτα ἀφαιρέσει τοῦ τ δασύνεται , τόσοςὅσος , τηλίκος ἡλίκος : καὶ ἐπεὶ τούνεκα , οὕνεκα δασέως . |
| γὰρ ἐθνικά εἰσι καὶ ἀπὸ τοῦ π ἀρχόμενα καὶ περιττοσυλλάβως κλίνονται : τὸ γὰρ Παπίας Παπίου ἀπὸ τοῦ π μὲν | ||
| ὥσπερ καὶ ὁ τυπεὶς ἀπὸ τοῦ ἐτύπην βʹ ἀορίστου , κλίνονται δὲ ἀμφότεροι , ὥσπερ ὁ χαρίεις διὰ τοῦ ντ |
| . ” ἀολλίσασα συναθροίσασα . ἀπάτερθεν ἄπωθεν , χωρίς . ἀπάλαμνος ἀμήχανος , κατὰ στέρησιν τοῦ παλαμᾶσθαι , ὅ ἐστι | ||
| . τὸν κιθαρῳδόν . τὸν ποιτήν . τὸν ᾠδόν . ἀπάλαμνος βʹ : ἄπειρος . ἢ ἀμήχανος . ἀπάνευθεν βʹ |
| βότρυες βότρυς , στάχυες στάχυς , βόες βοῦς , χρόες χροῦς . Τῶν ἡδέων . Ἰστέον ὅτι οὐ συναιρεῖται ἐνταῦθα | ||
| . Τὰ εἰς ΟΥΣ μονοσύλλαβα περισπᾶται : βοῦς πλοῦς ῥοῦς χροῦς [ ] καὶ τὸ οὖς οὐδέτερον . τὸ δὲ |
| σιγὰ δ ' ἐν νεκύεσσι , τὸ δὲ σκότος ὄσσε καταγρεῖ . πομπίλε , ναύτῃσιν πέμπων πλόον εὔπλοον , ἰχθύ | ||
| σιγὰ δ ' ἐν νεκύεσσι , τὸ δὲ σκότος ὄσσε καταγρεῖ . πομπίλε , ναύτῃσιν πέμπων πλόον εὔπλοον , ἰχθύ |
| ὡς τὸ χαλκοῦν καὶ τὸ σκαληνόν , τὰ δὲ οὐ φυλάσσει φυλασσόμενα , ὡς τὸ σχῆμα καὶ τὰ πέρατα : | ||
| γὰρ φυλασσόμενα περιέχει ἡ τοῦ ὠρεῖν σύνθεσις . τὴν πύλην φυλάσσει πυλωρός , τὴν θύρην θυρωρός . οὕτω καὶ οἱ |
| μὴ ἀπὸ τρισυλλάβου οὐδετέρου γίνεται ἢ ἀπὸ δισυλλάβου τῷ η παραληγομένου , εὐγενής εὐσθενής εὐειδής εὐτελής : ἐντελέχης μέντοι καὶ | ||
| ἐστιν οὔτε ἀπὸ τρισυλλάβου οὐδετέρου σύνθετον οὔτε ἀπὸ δισυλλάβου οὐδετέρου παραληγομένου τῷ η ἐπιφερομένου ἀφώνου , δηλονότι ὤφειλεν ὀξύνεσθαι : |
| εἰρήνη , εἰρηνόδωρος . Τὰ εἰς ων ἀπὸ εὐθείας συγκείμενα τρέπει τὸ ω εἰς ο : οἷον , Ἀπόλλων , | ||
| αὐτόν . Ῥάχις ἀνθρώπου νεκροῦ φασιν ὑποσηπόμενον τὸν μυελὸν ἤδη τρέπει ἐς ὄφιν : καὶ ἐκπίπτει τὸ θηρίον , καὶ |
| κομιῶ καὶ ποριῶ καὶ ὁριῶ καὶ πάντα τὰ εἰς ζω βαρύτονα καὶ ὑπὲρ δύο συλλαβὰς βραχυνόμενον τὸ ι ἔχοντα , | ||
| , χιτών χιτῶνος χαλκοχίτων χαλκοχίτωνος . Τὰ εἰς βων λήγοντα βαρύτονα τὸ ω φυλάττουσι , Στίλβων Στίλβωνος , Στράβων Στράβωνος |
| γὰρ Πελοπόννησον ᾤκισαν οἱ Δωριεῖς οἱ σὺν Ἡρακλείδαις . μὴ φυῆ , Μελιτῶδες : ἀντὶ τοῦ : μηδεὶς γένοιτο , | ||
| γὰρ Πελοπόννησον ᾤκισαν οἱ Δωριεῖς οἱ σὺν Ἡρακλείδαις . μὴ φυῆ , Μελιτῶδες : ἀντὶ τοῦ : μηδεὶς γένοιτο , |
| . εἴρηται δὲ Ἅλυς , οἱονεὶ ἄλης τις ὢν καὶ πλανήτης , πολλὴν γὰρ διοδεύει γῆν : τροπῇ τοῦ η | ||
| δὲ γινώσκειν , ὅτι ὥσπερ τὸ κωμήτης καὶ πεδήτης καὶ πλανήτης , καὶ κώμη κωμήτης , οὕτως καὶ ἀπὸ τοῦ |