ὅπως ἂν εὕροιμεν . Ἀμφοτέροις οἶδα χάριν , καὶ τῷ Ἰδομενεῖ καὶ τῷ Μηριόνῃ . δῆλον γὰρ ὡς συνεισήνεγκε μέρος | ||
τῷ τέλει φησὶν Αἴαντα τὸν Λοκρὸν ὁρᾶν ἀπρεπέστερον καὶ λοιδορεῖσθαι Ἰδομενεῖ περὶ τῶν ἵππων τῶν Εὐμήλου . οὗτος μέντοι ἐστὶν |
Μενελάου ἀπεστραμμένου τὴν ἱκεσίαν αὐτὸς δυσφορῶν λέγει : δυστυ - χὴς ἐγὼ εἰς ἄπορον ἥκων κακῶν καὶ οὐκ ἔχων οὐδεμίαν | ||
Μενελάου ἀπεστραμμένου τὴν ἱκεσίαν αὐτὸς δυσφορῶν λέγει : δυστυ - χὴς ἐγὼ εἰς ἄπορον ἥκων κακῶν καὶ οὐκ ἔχων οὐδεμίαν |
τοίνυν , ὦ βασιλεῦ , μεταστῆσαι τὴν ψῆφον καὶ ποιῆσαι γλυκίω μὲν αὐτῷ τὴν πατρίδα , ποθεινὴν δὲ τὴν γυναῖκα | ||
οὐδὲ τούτῳ προήχθην ἐμαυτὸν ἀπεικάσαι : οὐ γὰρ μέλιτος οἶδα γλυκίω ῥέειν αὐδήν . Εὔμηλον δὲ τὸν Ἀδμήτου , καὶ |
: ἱστὸν δὲ στήσας ἀνά θ ' ἱστία λευκὰ πετάσσας ἧσθαι : τὴν δέ κέ τοι πνοιὴ βορέαο φέρῃσιν . | ||
ἔξεστί μοι , καὶ δύναμαι , εἴ μοι δόξει , ἧσθαι καὶ πεφυλάχθαι ; Ἔξεστιν , εἴποις ἄν , καὶ |
, Ποστουμίῳ τῷ τῆς πρεσβείας ἡγουμένῳ προσελθὼν ἀπεστράφη τε καὶ ἐπικύψας τὴν ἐσθῆτα ἀνεσύρατο τὴν ἑαυτοῦ καὶ τοῦ πρεσβευτοῦ κατησχημόνησεν | ||
πάντα τὰ πράγματα ἡμερῶν πέντε καὶ πεντήκοντα . Ἔδοξέ τις ἐπικύψας πονηρὸν ὄζοντας τοὺς περὶ τὸν [ ἀρχαῖον ] ὀμφαλὸν |
καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : “ ἥρως ὦ Ἰόλαε , διοτρεφές , οὐκέτι τηλοῦ ὑσμίνη τρηχεῖα : σὺ | ||
τόθ ' ἡνίοχον προσέφη κρατερὸν Ἰόλαον : “ Ἥρως ὦ Ἰόλαε , βροτῶν πολὺ φίλτατε πάντων , ἦ τι μέγ |
καὶ Κλεῖτον τὸν σοφὸν καὶ Φιλώταν τὸν καλὸν καὶ τὸν γέροντα Παρμενίωνα καὶ τὸν διδάσκαλον Καλλισθένην καὶ Ἀριστοτέλην ἐμέλλησε καὶ | ||
Ἵνα σβέσωμεν τὸ πῦρ . ὦ τύμβε : Ὡς πρὸς γέροντα εἶπεν . ἀντὶ τοῦ ὦ ταφῆναι ἄξιε . [ |
παρασχόντα τοῖς ἴσοις ἐνέχεσθαι . μηνύειν δὲ ἕκαστα τούτων τὸν ἐθέλοντα ἐπὶ τοῖς ἴσοις κέρδεσι . Καὶ εἶχεν οὕτως ἡ | ||
. Ζεὺς ἐμέ γ ' ἠνώγει δεῦρ ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα : τίς δ ' ἂν ἑκὼν τοσσόνδε διαδράμοι ἁλμυρὸν |
ἀνασχετὸν εἶναι οὔτε τῷ Ἀχιλλεῖ τὴν σχολήν , οὔτε τῷ Νέστορι τὴν σιωπήν , οὔτε τῷ Ὀδυσσεῖ τὴν ἀσφάλειαν . | ||
μονομαχίαν νώτοισι [ βοῶν ] γέραιρεν ὁ Ἀγαμέμνων : καὶ Νέστορι δ ' ἤδη ὄντι γηραιῷ καὶ Φοίνικι [ δὲ |
δὲ συλλαμβανούσης ταῖς κατὰ Ἀντιπάτρου διαβολαῖς τῷ ἀπὸ τοῦ πλήθους ἄχθει στάσις γίνεται . καὶ δημηγορεῖ Εὐρυδίκη κατ ' αὐτοῦ | ||
τυραννίδες μιᾶς ἀμείνονες φέρειν , ἄχθος τ ' ἐπ ' ἄχθει καὶ στάσιν πολίταις : τεκόντοιν θ ' ὕμνον ἐργάταιν |
ἐπὶ τὴν τράπεζαν , ἢ σεαυτὴν αἰτιῶ . ἐν τῷ λαχάνῳ τούτῳ γάρ , ὡς λόγος , ποτὲ τὸν Ἄδωνιν | ||
ἐπὶ τὴν τράπεζαν , ἢ σεαυτὴν αἰτιῶ . ἐν τῷ λαχάνῳ τούτῳ γάρ , ὡς ὁ λόγος , ποτέ τὸν |
, τὸ δὲ Ἀχιλλέως , καὶ ἑορτὴν κατὰ ἔτος ἄγουσιν Ἀχιλλεῖ . ἄκρα δέ ἐστιν ἐν ταῖς Βρασιαῖς μικρά , | ||
ὑποκριθείς , δεδιὼς μὴ Ἀχιλλεῖ πεφωρᾶσθαι ἂν ἀπῆλθε παρ ' Ἀχιλλεῖ ἰάσεως εἵνεκα , ὑπὸ Χείρωνος πάλαι πεπαιδευμένῳ καὶ ταύτην |
διὰ μιᾶς πύλης τοὺς ἐχθροὺς καθ ' ἕνα διεξελθεῖν σὺν χιτωνίσκῳ μόνῳ . Γολόσσης δ ' αὐτοῖς ἀπιοῦσι , χαλεπαίνων | ||
, ὅτι τὸν μὲν πέπλον ἔρριψεν , ἐν δὲ τῷ χιτωνίσκῳ ἀνήλατο νεοτόκος οὖσα . καὶ γὰρ αὐτὴ ἡ Ἀλκμήνη |
: ὤμοσε ? [ ] [ γὰρ θεός ] , γέρονθ [ ] ? ' ὅτι ? [ ] Πˈρίαμον | ||
. πράξας ἀρωγήν : ἄγγελον δ ' οὐ μέμψεται πόλις γέρονθ ' , ἡβῶντα δ ' εὐγλώσσῳ φρενί . ἰὼ |
ἀπὸ κώμης Κυνοκεφάλων . ἡ δὲ Μυρτὼ ἐγαμήθη Σκοπελίνῳ τῷ αὐλητῇ , ὃς τὴν αὐλητικὴν διδάσκων τὸν Πίνδαρον , ἐπεὶ | ||
ἱλαρῳδῷ καὶ τῷ αὐλῳδῷ , οὐ τῷ ψάλτῃ οὐδὲ τῷ αὐλητῇ . ὁ δὲ μαγῳδὸς καλούμενος τύμπανα ἔχει καὶ κύμβαλα |
: καὶ Ἄρτεμις καὶ νύμφη : Καλλίμαχος : ἑλλόφονον Βριτόμαρτιν ἐΰσκοπον . τῆς δὲ θεοῦ Βριτομάρτιδος * * * : | ||
' ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες , κλέψαι δ ' ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον Ἀργειφόντην . ἔνθ ' ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν , |
ἔνθ ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐπευφήμησαν Ἀχαιοὶ αἰδεῖσθαί θ ' ἱερῆα καὶ ἀγλαὰ δέχθαι ἄποινα : ἀλλ ' οὐκ Ἀτρεΐδῃ | ||
ὡς ” ἀλλ ' ἄγε δή τινα μάντιν ἐρείομεν ἢ ἱερῆα ἢ καὶ ὀνειροπόλον ” . τὸ μὲν γὰρ γενικὸν |
ἅπαξ μόνον . Ἢν ἐγὼ πάθω τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών , τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα . Μείζων | ||
ἅπαξ μόνον , ἢν ἐγὼ πάθω τι τήνδε τὴν λεπαστὴν ἐκπιών , τῷ Διονύσῳ πάντα τἀμαυτοῦ δίδωμι χρήματα . εἰ |
συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ μοι κἂν ἐπαποθανεῖν ἀναγκαῖον : τίς γὰρ ἔτι λείπεται ἐλπὶς ἐν τῷ | ||
ὑπὲρ πόλεως κόρην ἀνῃρηκότος κατηγορεῖ : καὶ μὴν εἴπερ ἀνέγκλητον ἐπαποθανεῖν ἐρωμένῃ , πῶς ὑπεραποθανεῖν πατρίδος ὑπεύθυνον ; Εἰ μὲν |
βίου τὴν καταστροφήν . διετῆ γὰρ χρόνον φιλοψυχήσας , καὶ προσκόψας τοῖς φυλάττουσι βαρβάροις , κωλυόμενος ὑπ ' ἐκείνων ὕπνου | ||
γὰρ ἀθυμῶν κάτθανεν ἂν διά τι σφόδρα μικρόν . Χαλκῇ προσκόψας λεκάνῃ ποτὲ καὶ τὸ μέτωπον πλήξας ἴαχεν „ Ὤ |
τὴν πᾶν καλὸν ἀγαθόν , ἔπειτα περὶ τοῦ καλοῦ τινα προστιθείη λέγων καὶ ἐπαινετὸν τῇ αὑτοῦ φύσει καὶ δι ' | ||
μεγάλου καὶ ἰσχυροῦ αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικε , προστιθείη δὲ καὶ τὰ περὶ τοῦ Ὀδυσσέως ῥηθέντα τεκμαιρόμενος , |
μακρὰν ἀπώλεσεν . ἄγουσιν οὖν κύνα νεανίαν ἡμερῶν ἀτροφήσαντα καὶ λιμώττοντα ἰσχυρῶς , καὶ τούτου σπάρτον ἐξάψαντες εὖ μάλα στερεὸν | ||
τοῦ θρέψοντος , τί ἂν εἴη ὁ τρέφεσθαι ὀφείλων ; λιμώττοντα δὲ λιμώττοντι συνεῖναι διπλοῦν τὸ βλάβος . Παρέκειτο μὲν |
[ ! ] ! ] ! ' ωϲπ [ ] ρεν ? [ ] νημιν ] ! ελων ! [ | ||
κρατερᾶς ? [ ] ! οοι ? ! [ ] ρεν πατ [ [ ] δεξιτέρα ? ? [ [ |
τῆς ἀναιρέσεως τοῦ δράκοντος ἐνιαυτὸν θητεῦσαι . ἐν δὲ τῶι γάμωι Μούσας ἆισαι καὶ τῶν θεῶν ἕκαστον Ἁρμονίαι δῶρον δοῦναι | ||
, τὸν γάμον ποιεῦσιν . κἀπειδὴ τρίτη ἡμέρη γίγνεται τῶι γάμωι , τότε Ζὰς ποιεῖ φᾶρος μέγα τε καὶ καλὸν |
, ὡς ἱκανὸς αὐτὸς εἴη ἡγεῖσθαι τῆς σχολῆς , καὶ προέπιεν Ἀπολλοδώρῳ . καὶ ὃς εἶπεν : ἥδιον ἂν παρὰ | ||
' ἃ δεῖ παθεῖν : δεῖ γὰρ παθεῖν . τούτῳ προέπιεν ὁ βασιλεὺς κώμην τινά . καινόν τι τοῦτο γέγονε |
τοῦ τραχήλου τρίς . ἄλλο . κοχλίας γυμνοὺς βάλε εἰς πολτάριον καὶ καῦσον καὶ λειώσας τὴν τέφραν ἀναλάμβανε μέλιτι λείῳ | ||
δραχμῆς πλέον μήτε ὀβολῶν τεσσάρων ἔλασσον : συνεψῆσαι δὲ τούτοις πολτάριον ἐκ σεμιδάλεως : ἔπειτα ἀπὸ τούτου τῷ πάσχοντι διδόναι |
γὰρ καὶ ἔβλαψε τοὺς Ἕλληνας διὰ τὸ λαβεῖν αὐτὴν τὸν Ἀγαμέμνονα , . , . * ? Βρισῇδες : εἴρηται | ||
δῆλον ὅτι ἰσχύος , οὐχ ἡδονῆς ἕνεκεν . τὸν γοῦν Ἀγαμέμνονα τὸν ξυμπάντων βασιλέα καὶ πλουσιώτατον βοῦν ἀεί φησι θύειν |
' οἷς πράττει . μήτε δ ' οἰκέτης ἢ συγγενὴς εἰσιέτω , πρὸς ὃν ἔσχε ποτὲ λύπην ἢ ὀργήν : | ||
πάνυ ταράττεσθαι φανερὸν αἴτιον γίνεται . μήτε δ ' αὐτὸ εἰσιέτω τὸ τῶν φίλων πλῆθος : οἱ γὰρ πολλοὶ θορύβου |
Ὀδυσῆϊ : τὼ γὰρ νεικείεσκε : τότ ' αὖτ ' Ἀγαμέμνονι δίῳ ὀξέα κεκλήγων λέγ ' ὀνείδεα : τῷ δ | ||
Ἕλληνες κληρωσάμενοι περὶ τῶν αἰχμαλώτων γυναικῶν τὰς ἐν ἀξιώμασιν ἔδωκαν Ἀγαμέμνονι μὲν Κασάνδραν , Ἀνδρομάχην δὲ Νεοπτολέμῳ , Πολυξένην δὲ |
πολλαῖς ἡμέραις μικρὸν ἀνύσῃ μέτρον . πέρασον οὖν ἡμῖν τὸν ἑταῖρον οὐ τὸν Δαιδάλου τρόπον , ἀλλ ' οἶσθα ὃ | ||
καὶ γὰρ καὶ ταῦτα αὐτῷ ὑπάρχει . Ἑρέννιον τὸν ἐμὸν ἑταῖρον φθάνεις μὲν ἐπιστάμενος , οὔπω δὲ ἱκανῶς , ὅσον |
[ ] αι πιθεῖν εοθε [ ] [ ] καὶ ἐμ ' ἀμβρο [ ] ? [ ! ! ! | ||
καὶ τὰ ὦτα βεβλαμμένους ὅμοιον ἀδίκημα δρῶσιν οἱ τυφλοῖς ὀλίσθους ἐμ - ποιοῦντες καὶ ἕτερ ' ἄττα ἐν ποσὶ τιθέντες |
. ζʹ καὶ ἕψε , ἕως ἂν ἀποτριτωθῇ : εἶτα ἐάσας ψυγῆναι ἐπίβαλλε ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἰς μέγα καθαρὰν πατέλλην | ||
ἐμβάλλω τῷ ὕδατι φὰρ τὸ καλούμενον ἰλούσιον : καὶ πάλιν ἐάσας αὐτὸ διαβραχῆναι , χερσὶ σπουδαίως τρίβω : καὶ οὕτω |
ὑποβολήν , ὅταν ἑτέρῳ προσώπῳ περιβάλῃ λόγον . βουλόμενος γὰρ ἐπιτιμῆσαι τοῖς Ἀθηναίοις ὡς εἰς ῥᾳθυμίαν ἐκκλίνασιν , οὐκ ἀφ | ||
θαυμαστὸς Δημοσθένης ἔφη , τὸ μὲν ἐγκαλέσαι καὶ μέμψασθαι καὶ ἐπιτιμῆσαι ῥᾴδιον καὶ παντός , τὸ δὲ ὅπως τὰ παρόντα |
καθ ' ὕλην : κατὰ τὸν δρυμόν * ἀροτρεύοντι : ἀροῦντι ὁ ἐργαζόμενος τὴν γῆν τῷ ἀρότρῳ ἐπίλοιγον δὲ ὀδόντα | ||
μῆλα νέμοντι , τῷ ποιμένι , καὶ τῷ τὴν γῆν ἀροῦντι , καὶ τῷ τὰς ὄρνις θηρεύοντι , καὶ ὃν |
ἐρασθέντα Σκύλλης ἐλθεῖν αὐτῆς εἰς τὸ ἄντρον ἢ κόγχου δώρημα φέροντ ' Ἐρυθραίης ἀπὸ πέτρης , ἢ τοὺς ἀλκυόνων παῖδας | ||
ἆρ ' οἴσει τρία ; τὸν δ ' ἴσον ἴσῳ φέροντ ' : ἐγὼ δ ' ἐκτήκομαι . τὴν μὲν |
ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σε λιμὸς ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ πολυστέφανός σε φιλήσῃ ” . λέγει | ||
Ἔσθιε καὶ σῇ γαστρὶ δίδου χάριν , ὄφρα σὲ λιμός ἐχθαίρῃ , Κοννᾶς δὲ φιλοστέφανός σε φιλήσει . Οὗτοι δ |
κοσκίνῳ πυκνῷ τίθει ὕπαιθρον ἡλιοῦσθαι καὶ τῆς δρόσου μὴ μεταλαμβάνειν φυλαττόμενος μήτε βραχῆναι , ὄμβρου γιγνομένου , ξηρανθέντος , λείωσον | ||
ὑποθετικῶς δεικνύων τὸν ὁρισμὸν εἰ τὸ αἰτεῖσθαι τὸ ἐξ ἀρχῆς φυλαττόμενος οὐκ ἀθρόον λαμβάνοι τοῦ ἐναντίου τὸν ὁρισμόν , ἀλλὰ |
. καὶ ἅμα φειδώ τέ τις ἐγίγνετο : ὡς ἂν φανε - ρᾶς οὔσης τῆς εὐπραγίας οὐκ ἐβούλετο ἀποκινδυνεύειν , | ||
τῶν ΜΚ ΚΛ διαπορεύεται , ἡ δὲ ΜΛ παραλλάσσει τὸ φανε - ρὸν ἐν ᾧ ἡ μὲν ΜΚ ἀνατέλλει ἡ |
ἀρίστους . ἅλματι δ ' Ἀμφίαλος πάντων προφερέστατος ἦεν : δίσκῳ δ ' αὖ πάντων πολὺ φέρτατος ἦεν Ἐλατρεύς , | ||
δ ' Ἐνικεύς : Ἐνικεὺς ὄνομα κύριον . μακρὸν ἐδίσκευσε δίσκῳ λιθίνῳ . οὕτως οἱ ἀρχαῖοι . μᾶκος δὲ μακρόν |
δὲ ὅλως ἀπαλλάξας ἐπί τε τοὺς ὀρφανοὺς οὐκ ἐάσας ἁρπαγὴν κωμάσαι . σὺ καὶ τὴν τούτων οὓς νῦν ἔχεις ἀδελφὴν | ||
. οὐχὶ δώδεκα κυάθους , ἀνεβόησέν τις , ὑποχεῖς ; κωμάσαι πρὸς τὴν Ταναγρικὴν δεῖ γάρ , ἵν ' ἐκεῖ |
ἢ πόθεν γεγονὼς συνήθης ; οὐκ ἂν ἐπιτρέψαιμί σοι ἄλλως ποῆσαι . πάντ ' ἔχομεν . ὦ Ἡράκλεις , τουτὶ | ||
, ἐκκλησίαν τήνδε καὶ σύνοδον τὴν νῦν κάλλιστα καὶ ἄριστα ποῆσαι , πολυωφελῶς μὲν τῇ πόλει τῇ Ἀθηναίων , τυχηρῶς |
ταχύν : οὐδέ μιν οἴω νῦν ἰέναι μάλα περ κεχολωμένον Ἕκτορι δίῳ : οὐ γάρ πως ἂν γυμνὸς ἐὼν Τρώεσσι | ||
δὲ ἀγρυπνοῦντι καὶ προβουλευομένῳ καὶ προπολεμοῦντι βασιλείαν , τῷ δὲ Ἕκτορι ἐξηγουμένῳ καὶ προμαχομένῳ καὶ ἀριστεύοντι σωτηρίαν πατρίδος , πάντα |
δ ' ἄρ ' Ἀτλαντὶς Μαίη τέκε κύδιμον Ἑρμῆν , κήρυκ ' ἀθανάτων , ἱερὸν λέχος εἰσαναβᾶσα . Καδμηὶς δ | ||
, πυκνὰς γὰρ οἶσθά μ ' ἐς Τροίαν ὁδοὺς ἐλθόντα κήρυκ ' ἐξ Ἀχαιικοῦ στρατοῦ , ἐγνωσμένος δὴ καὶ πάροιθέ |
οὐκ ἀμνημονεῖς ὡς τὸν Ἀθήνηθεν , τὸν ἐσθήμασι λαμπρὸν ἐκωμῴδησεν ἄκοντα ἐμβαλών , οὗ δείξειν τὴν ἀσθένειαν ἔμελλεν . ἀπὸ | ||
αὖτ ' ὀΐω μεγαθύμου Πανθοΐδαο χειρὸς ἄπο στιβαρῆς ἅλιον πηδῆσαι ἄκοντα , ἀλλά τις Ἀργείων κόμισε χροΐ , καί μιν |
δῶκε δ ' ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα καὶ τρίποδ ' ὠτώεντα φέρειν : αἱ διπλαῖ πρὸς τὴν διαφορὰν τοῦ ἄγειν | ||
δῶκε δ ' ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα καὶ τρίποδ ' ὠτώεντα φέρειν : ὃ δ ' ἔλυεν ὑφ ' ἵππους |
σφόδρα τὰ τοιαῦτα [ ̈ ] ἐμπλέκοντες καὶ συγκυκῶντες ἀλόγως γέλωτ ' ἂν παρασκευάζοιεν τῶν ἀνθρώπων ὅσους φησὶν Ὀρφεὺς λαχεῖν | ||
νῦν ἡμῖν , ὦ Ἱππία , ὁ Βίας ἀναβιοίη , γέλωτ ' ἂν ὄφλοι πρὸς ὑμᾶς , ὥσπερ καὶ τὸν |
ὡς δὲ ἀκροβολισμῶι ? ? ? ? τινὶ τραυματίαι ? γενομένωι ? τῶι Ἄρχωνι οὐ πολλῶι ὕστερον ξυνέβη τελευτῆσαι ἐκ | ||
' ἄλλας [ ] πράξεις [ ] [ χρησίμωι ] γενομένωι [ ] μηδ ' ἰδιολογησάμενος [ ] [ - |
νέος . Μάρψηται : καταλάβῃ . μάρψῃ : κρατήσῃ . γέλων : γέλωτα , εὐφροσύνην . ἐπιθήσεται : ποιήσει , | ||
καὶ δῆτα πολὺν ἡ μίλτος , ὦ Ζεῦ φίλτατε , γέλων πάρεσχεν , ἣν προσέρραινον κύκλῳ . τὸ τριώβολον δῆτ |
ἀποδῶσι : τότε δὲ ὀρχοῦνται καὶ ἁπλοῦσι τὰ σώματα . ἀσθενοῦντι δὲ ἀνθρώπῳ καὶ ἀνδρὶ καὶ γυναικὶ πονηρόν : διὰ | ||
εἰ δέ τῳ ἢ χειμῶνα ἐπεκούρησα ἢ πολέμιον ἀπήρυξα ἢ ἀσθενοῦντι ἢ ἀποροῦντι συνεξεπόρισά τι , τούτων δὲ οὐδεὶς μέμνηται |
Καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσι : τὸ δικανικὸν ἀποδιδοὺς τῷ Ὀδυσσεῖ , δεικνὺς ὡς τοὺς ἀγωνιστὰς δεῖ πολλῶν εὐπορεῖν δικαιωμάτων | ||
. τούτων δ ' εὐτελέστερος ὁ δίφρος : τῷ γοῦν Ὀδυσσεῖ ἐπαίτῃ δοκοῦντι δίφρος ἀεικέλιος παρατίθεται ὀλίγη τε τραπέζα . |
! ! ! ! ! ! ! ! ] λεον αων [ ! ! ] ἀεὶ | [ ! ! | ||
] ῶϲ [ ] ! λειϲ : ] ω ] αων ! ] φυγω βα ! [ ] ] α |
ἂν τοῖς χρόνοις εἰς ἀφήγησιν . ᾗ καὶ διαφερόντως ἄξιον συνησθῆναι τῇ πόλει οὐ μόνον τῆς ῥώμης χάριν , ἀλλὰ | ||
χαριέστατον ἡλίῳ συνδραμεῖν καὶ σελήνῃ , συγκινδυνεῦσαι μὲν ἀπιούσῃ , συνησθῆναι δὲ πληρουμένῃ τῷ τε ἄλλῳ χορῷ τῶν ἀστέρων συμπλανηθῆναι |
δοθῆναι πρὸς τοῦ θεοῦ Πέλοπι γαμοῦντι : αὖθίς τε εἰς Μενέλαον ἐλθεῖν καὶ σὺν τῆι Ἑλένηι ἁρπασθέντα ὑπὸ Ἀλεξάνδρου ῥιφῆναι | ||
φονεύει . Δύο δὲ μεγίστους κριοὺς κατασχὼν ὡς Ἀγαμέμνονα καὶ Μενέλαον δέσμευσας ἐμάστιξε καὶ κατεγέλα τούτων μαινόμενος . Ὕστερον δὲ |
, ὅπως ἂν μὴ Κλυταιμήστρα τάδε μάθηι , πρὶν Ἅιδηι παῖδ ' ἐμὴν προσθῶ λαβών , ὡς ἐπ ' ἐλαχίστοις | ||
ὡς δ ' ἦλθεν χρόνος , τεκοῦς ' ἐν οἴκοις παῖδ ' ἀπήνεγκεν βρέφος ἐς ταὐτὸν ἄντρον οὗπερ ηὐνάσθη θεῶι |
' εἰκός : κακοῦ γὰρ ἀνδρὸς ἦν δῶρα καὶ πεφυρμένου φόνῳ ἀνθρώπων . ναὶ μεγάλως σχέτλιος εἶ τις καὶ ἀγνώμων | ||
στᾶζον , ἀλλὰ κρουνηδὸν φερόμενον , οἱονεὶ πολυσταγές . * φόνῳ : αἵματι μυδόωντες δὲ ἤτοι δυσώδεις , δίυγροι τῇ |
εἰδότι καὶ καταμαντευσαμένῳ τῆς θαλάττης , οὔπω καὶ νῦν πεπαῦσθαι συκοφαντούμενον καὶ εὐθυ - νόμενον , ἀλλὰ πικροτέρους αὐτῷ εἶναι | ||
Πάλιν ἐγώ σοι τὰ εἰωθότα δῶρα πέμπω , χρηστὸν ἄνδρα συκοφαντούμενον χρῄζοντα βοηθείας , σὺ δὲ αὐτὸν καὶ δέξῃ πρᾴως |
τὸ μὲν ἄξιον ἐπαίνου ἐπαίνωι τιμᾶν , τῶι δὲ ἀναξίωι μῶμον ἐπιτιθέναι : ἴση γὰρ ἁμαρτία καὶ ἀμαθία μέμφεσθαί τε | ||
τῷ προσώπῳ εὐειδεῖς καὶ ἐπιτερπεῖς , ἐοικότες γυναικί , ἀλλὰ μῶμον ἕξουσιν ἐν τῷ ἀριστερῷ ὀφθαλμῷ ἢ περὶ τὸν ἕνα |
ἑταίροις , καθάπερ δάνειον τῷ χρήσαντι μᾶλλον δοτέον ἢ τῷ ἑταίρῳ . ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ δὲ λέγω , ὅτι | ||
αὐτὸν ἐπιτρέψαι Λυσιθείδῃ , αὑτοῦ μὲν καὶ Ἰσοκράτους καὶ Ἀφαρέως ἑταίρῳ , γνωρίμῳ δὲ τοῦ πατρός . ἐπιτρέψαντος δὲ τοῦ |
ψαίρω τὸ ταχύνω . ψαρὸν ] ποικίλον ἢ σποδοειδὲς ἢ ταχὺν ἀπὸ τοῦ ψαίρειν , τὸν ψ ἔχοντα σημεῖον , | ||
τῶν ὑπηρετικῶν σκαφῶν εὐπορία τῶν ἐκδεχομένων τὰ φορτία καὶ ἀντιφορτιζόντων ταχὺν ποιεῖ τὸν ἀπόπλουν πρὶν ἢ τοῦ ποταμοῦ ἅψασθαι , |
δὲ καὶ ἀρχῶν ὀρέξεις τὸ φίλαρχον τὸ ἐν ἡμῖν ἔχουσι προκαλούμενον . Καὶ αἱ μὲν γινόμεναι ὑπὲρ τοῦ μὴ παθεῖν | ||
δ ' ἐπὶ τούτῳ κοινωνίας ὁμονοητικῆς συνδετικόν , δόσεις τε προκαλούμενον τὰς ἐκ θεῶν καταπεμπομένας πρὸ τοῦ λόγου , καὶ |
, καθάπερ ἡνιόχῳ δεξιῷ τὴν τέχνην , ἐξ ἡνίας ἄγειν ἐπιχειροῦντι τὸ ἅρμα , κέντρου δὲ φειδομένῳ καὶ μάστιγος . | ||
καὶ μηδενὸς ὄντος ἀφ ' ἡμῶν φόβου τῷ τι νεωτερίζειν ἐπιχειροῦντι ; καὶ μὴν τοσοῦτόν γ ' ἐπίστασθε , ὅτι |
τοι ὁ μέγα πλούσιος μάλλον τοῦ ἐπ ' ἡμέ - ρην ἔχοντος ὀλβιώτερός ἐστι , εἰ μή οἱ τύχη ἐπίσποιτο | ||
νυμφ [ [ ] μα ? ? [ [ ] ρην [ [ ] ι ὅτι τῆς πολλῆς [ [ |
ἐπέεσσιν : Ἀντίνοος δ ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ μύθοισιν χαλεποῖσιν , ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους . ” ἦ ῥα | ||
μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον : μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς , ἐπεὶ οὐδὲ |
ἐγώ : κατὰ διαδοχὴν ὁ τάλας δακρύω . μετὰ γὰρ Ἀχιλλέα δακρύει Νεοπτόλεμον : ἐμῷ κάρα : οὕτως ἡ γραφή | ||
Πρίαμος ὑπὸ Νεοπτολέμου δικαίως , ἐπειδὴ καὶ τὸν πατέρα αὐτοῦ Ἀχιλλέα ἐλθόντα ἐπὶ τὸν γάμον τῆς Πολυξένης οἱ περὶ Ἀλέξανδρον |
, κρατεῖν : ἰσχαλέον λεπτόν : ἰσχνεῦσα . ὑφ ' εῖναι : ἰσχαίρω : ἰσχιάζειν ἀναβάλλειν τὸ ἰσχίον : δίσκος | ||
τε κλήσεις τὰ πολλὰ διωθούμενος ἔν τε τῶι συν - εῖναι βαρύτητι καὶ σιωπῆι δοκῶν οὐκ ἐπαινεῖν οὐδὲ ἀρέσκεσθαι τοῖς |
μοιχείᾳ ἀνῃρημένου λέγει , ὅτι ἄλλως ἐχρῆν αὐτὸν τιμωρεῖσθαι , προσαγαγόντα τῷ δήμῳ , ταῖς ἀρχαῖς , διελέγχοντα ἀνάξιον ὄντα | ||
Ἀρτέμιδος . ὁ δὲ τὴν Ἀλκμαιωνίδα γράψας τὸν ποιμένα τὸν προσαγαγόντα τὸ ποίμνιον τῷ Ἀτρεῖ Ἀντίοχον καλεῖ : τὸ ἑξῆς |
τὴν Κορινθίαν ποτὲ Εὐριπίδην ἰδοῦσαν ἐν κήπῳ τινὶ πινακίδα καὶ γραφεῖον ἐξηρτημένον ἔχοντ ' : ἀπόκριναι , φησίν , ὦ | ||
λόγος πράττειν οὔτ ' ἀπαγορεύει , οἷον κάρφος ἀνελέσθαι , γραφεῖον κρατεῖν ἢ στλεγγίδα καὶ τὰ ὅμοια τούτοις . Καὶ |
πάλιν : τοὺς Φρύγας οἶδα θεωρῶν , ὅτε τῷ Πριάμῳ συλλυσόμενοι τὸν παῖδ ' ἦλθον τεθνεῶτα πολλὰ τοιαυτὶ καὶ τοιαυτὶ | ||
. . τοὺς Φρύγας οἶδα θεωρῶν , ὅτε τῶι Πριάμωι συλλυσόμενοι τὸν παῖδ ' ἦλθον τεθνεῶτα , πολλὰ τοιαυτὶ καὶ |
αὐτῶι τὸν Σίσυφον παραδίδωσιν . πρὶν ἢ δὲ ἀποθανεῖν τὸν Σίσυφον , ἐντέλλεται τῆι γυναικὶ Μερόπηι τὰ νενομισμένα αὐτῶι μὴ | ||
γήμας Ἐναρέτην τὴν Δηιμάχου παῖδας μὲν ἐγέννησεν ἑπτά , Κρηθέα Σίσυφον Ἀθάμαντα Σαλμωνέα Δηιόνα Μάγνητα Περιήρην , θυγατέρας δὲ πέντε |
[ ε ] : εἵματα δ ' ἀμφιέσασα θυώδεα καὶ λούσασα . πρότερον γάρ φησι φῦναι τὰ δένδρα , εἶθ | ||
ἡ δ ' ἐκκομίσασα τὸ νήπιον πρός τι κρηνίον , λούσασα καὶ σπαργανώσασα οἷς εἶχε διασώσειεν οἴκαδε . Οὐκ ἴδιον |
προγεγραμμένων ἐν ἀγορᾷ προυτίθεντο παρὰ τοῖς βήμασιν , ἔνθα ἔδει κομίσαντας ἀντιλαβεῖν τὰ ἀγαθά . ἴση δ ' ἦν ἑτέρων | ||
. δωρεὰν γὰρ αὐτῷ τάλαντα ἑκατὸν ἀποστείλαντος Ἀλεξάνδρου ἤρετο τοὺς κομίσαντας : τί δὲ ἐδόκει τῷ Μακεδόνι τόσων ὄντων Ἀθηναίων |
φεύγειν τάχιον , πὰρ γὰρ σοὶ πρώτῳ , φησί , πασάμην Δημήτερος ἀκτήν . τοιγαροῦν πρότερον , ὁπότε οὐδέπω μετειλήφει | ||
Πρίαμος δὲ πρὸς Ἀχιλλέα φησί : νῦν δὴ καὶ σίτου πασάμην . οἰκεῖον γὰρ τοῦ τηνικάδε ἀτυχήσαντος ἀπογεύσασθαι μόνον : |
. ἦν πτωχὸς ὁ Σωκράτης , ἀλλ ' ὑπέτρεχε τὸν τρίβωνα αὐτοῦ ὁ πλούσιος Ἀλκιβιάδης . ἄπιδε πρὸς τὸ θέατρον | ||
τε καὶ πίνουσιν ἐπὶ τούτοις ὕδωρ : φθεῖρας δὲ καὶ τρίβωνα τήν τ ' ἀλουσίαν οὐδεὶς ἂν ὑπομείνειε τῶν νεωτέρων |
ἐλθοῦσαν καὶ τὸν ἑαυτῆς τε κἀκείνου ἔρωτα μεγάλων ἀξιῶσαι προσπεσοῦσαν ξίφει ὀρθῷ . τρίτον ἠρόμην : ἡ Ἑλένη , ὦ | ||
τοῖς ἄμοτον κοτέων Ἀφαρήιος Ἴδας κόψε παρ ' οὐρίαχον μεγάλῳ ξίφει : ἆλτο δ ' ἀκωκή ῥαιστὴρ ἄκμονος ὥστε παλιντυπές |
ἕνεκα ταυτησὶ καὶ αὐτῆς τῆς δίκης ἔδοξέ μοι χρῆναι μάρτυρας λαβόντι παραγενέσθαι , ἵν ' εἰδείην τόν τ ' ἐξαιρησόμενον | ||
, οὐδ ' ἔσται χρήσιμον τῷ μήτε τὴν ἐπιστήμην ἑκάστου λαβόντι μήτε τὴν μελέτην ἱκανὴν παρασχομένῳ ; Πολλοῦ γὰρ ἄν |
πόλιν ὄφρα κομίζοι , παῖδα δ ' ἑὸν σφετέροισι κασιγνήτοισιν ὄπασσε : βῆ δ ' ὅγε Μαιναλίης ἄρκτου δέρος ἀμφίτομόν | ||
πολυμήλου , τόν ῥα μάλιστα Ἑρμείας Τρώων ἐφίλει καὶ κτῆσιν ὄπασσε : τῷ δ ' ἄρ ' ὑπὸ μήτηρ μοῦνον |
ἐναντίον αὐτοῦ αὐτὸς ἑαυτῷ ἐτόλμα ἐναντία λέγειν καὶ ἐλάνθανεν τὸν Ὀδυσσέα : οὐδὲν γοῦν φαίνεται εἰπὼν πρὸς αὐτὸν ὡς αἰσθανόμενος | ||
σκιὰν τοῦ ξίφους ὁ Διομήδης , ἐπιστραφεὶς καὶ βιασάμενος τὸν Ὀδυσσέα ἔδησε καὶ προάγειν ἐποίησε παίων αὐτοῦ τῷ ξίφει τὸ |
καὶ τὸ μὴ δ ' οὕτως ἀγαθός περ ἐών , θεοείκελ ' Ἀχιλλεῦ , κλέπτε νόῳ , ἐπεὶ οὐ παρελεύσεαι | ||
τοὺς συνδέσμους ; ἕνεκα τούτου τὸ ἀγαθός περ ἐών , θεοείκελ ' Ἀχιλλεῦ εἰς τὸν δή μεταλαμβάνεται , ὅτι μὴ |
. ἀντὶ τοῦ ἐκδικήσεις , ἢ ἀντὶ τοῦ εἰ τῷ Πατρόκλῳ ἐκδίκησιν τοῦ φόνου παράσχῃς . τὸ τιμωρῶ δὲ σημειωτέον | ||
καὶ πάθους , οἷον τίνας ἂν εἴποι λόγους Ἀχιλλεὺς ἐπὶ Πατρόκλῳ : καὶ γὰρ τὸ πάθος διὰ τὴν τοῦ Πατρόκλου |
τούτων δὲ ὁ σίδηρος εὕρηταικαιρὸν ἂν ἔχοι καὶ τοῦτον πόντιον ξεῖνον καλεῖσθαι . θ ξεῖνος ] φίλος . συθεὶς ] | ||
. ἶσον δ ' ὅς θ ' ἱκέτην ὅς τε ξεῖνον κακὸν ἔρξῃ : ἶσον κακόν ἐστιν ὅστις τὸν αἰτοῦντα |
, φάναι τὸν Κῦρον , ὁρῶ , ὦ πάππε , μυσαττόμενον ταῦτα τὰ βρώματα . καὶ τὸν Ἀστυάγην ἐπερέσθαι : | ||
ἐν Διδύμοις καὶ τοὺς θησαυρούς , ἐκεῖνον δ ' ἀνελεῖν μυσαττόμενον τὴν ἱεροσυλίαν καὶ τὴν προδοσίαν . Τὸν δὲ διὰ |
μικρὸν ἐκνεύσας εἰς τὰ πλάγια τὸν ἵππον αὐτοῦ παίει τῷ ξυστῷ διὰ τῆς λαγόνος , ὁ δὲ Φερεντανὸς ἤδη καταφερόμενος | ||
ἀλλὰ καὶ δόρατι ἐκ χειρός , ὥς φησιν „ οὔτησε ξυστῷ ” χαλκήρεϊ , λῦσε δὲ γυῖα . ” τοὺς |
ἀνδρὸς ἐξέστω μαρτυρῆσαι μόνον . δούλῃ δὲ καὶ δούλῳ καὶ παιδὶ φόνου μόνον ἐξέστω μαρτυρεῖν καὶ συνηγορεῖν , ἐὰν ἐγγυητὴν | ||
τότε παρ ' αὐτὴν τοῦ παιδὸς τὴν ἀποκήρυξιν ἀνατιθεὶς τῷ παιδὶ τὰ γιγνόμενα καὶ ὡς ἄκων , παρ ' ὧν |
ἐοῦσα τὴν τῶν κινεομένων ἀστέρων ἁρμονίην συνεβάλλετο . ταῦτα Ὀρφεὺς διζήμενος καὶ ταῦτα ἀνακινέων πάντα ἔθελγεν καὶ πάντων ἐκράτεεν : | ||
θ ' εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι , ἠέ τιν ' οὐρήων διζήμενος , ἤ τιν ' ἑταίρων ; φθέγγεο , μηδ |
μὲν τελευταίας διὰ τοῦ ποδὸς δηλοῖ : ὥς γε τῷ ποδὶ τεκμήρασθαι : τὰς δὲ μέσας καὶ ψυχικὰς διὰ τοῦ | ||
γάρ ; ἀναγκάζεται οὖν οὕτω κατὰ τοῦ ὑγιέος σκέλεος τῷ ποδὶ ἔσω βαίνειν , ἀλλὰ μὴ ἔξω : οὕτω γὰρ |
τινες θνητῶν ψαμμῖτιν ὀρυκτήν . ταύτης τὴν κεφαλὴν ἕψειν μηδὲν προσενεγκὼν ἥδυσμ ' , ἀλλ ' ἐς ὕδωρ μόνον ἐνθεὶς | ||
θράσος κατὰ τῶν ἀμεινόνων . Ἑρμῆν τις ξύλινον κατασκευάσας καὶ προσενεγκὼν εἰς ἀγορὰν ἐπώλει . μηδενὸς δὲ ὠνητοῦ προσιόντος ἐκκαλέσασθαί |
ἔχων . ἐπιβλής μοχλὸς ἐπιβεβλημένος : “ μοῦνος δ ' ἔχε θύρας ἐπιβλὴς εἰλάτινος , τὸν τρὶς μὲν ἐπερήσεσκον Ἀχαιοί | ||
Ἡρωδιανὸς ἐν Ἀττικῇ προσῳδίᾳ . ΓΘ κραγὸν ] κραυγαστικῶς . ἔχε νῦν ἄλειψον : στέαρ διδοῦσιν αὐτῷ ἀλείφεσθαι , ἵνα |
παντὸς τοῦ λόγου Θαλῇ ἀνακείσθω . Καὶ πάλιν : Ἀναξιμένης Πυθαγόρῃ Εὐβουλότατος ἦς ἡμέων , μεταναστὰς ἐκ Σάμου ἐς Κρότωνα | ||
ἐς τὴν Μύρκινον ἀπάγειν . Τὴν μὲν δὴ Μίλητον ἐπιτρέπει Πυθαγόρῃ ἀνδρὶ τῶν ἀστῶν δοκίμῳ , αὐτὸς δὲ παραλαβὼν πάντα |
γε ” ἔφη ” μὴ βασκήνωσιν Ἠλεῖοι , λέγονται γὰρ μαστιγοῦν καὶ φρονεῖν ὑπὲρ ἐμέ „ , πολλὰ δὲ καὶ | ||
; ἀλλ ' οὐ δίκαιον . ἐπεὶ καὶ οἱ ἀθλοθέται μαστιγοῦν εἰώθασιν , ἤν τις ὑποκριτὴς Ἀθηνᾶν ἢ Ποσειδῶνα ἢ |
ἐρωτήσει μακρὸν λόγον ἀποτείνων , ἐκκρούων τοὺς λόγους καὶ οὐκ ἐθέλων διδόναι λόγον , ἀλλ ' ἀπομηκύνων ἕως ἂν ἐπιλάθωνται | ||
' ἧς ἐξηπάτησας τοὺς δικαστάς , ψευδεῖς μάρτυρας παρασχόμενος ὡς ἐθέλων παραδοῦναι . Ἐπειδὴ τοίνυν σοι τότε οὐ παρῆν ἡ |
εἰρηκέναι ἐν τῷ πρὸς Ἱέρωνα σκολίῳ , τὴν μάγαδιν ὀνομάσαντα ψαλμὸν ἀντίφθογγον , διὰ τὸ διὰ δύο γενῶν ἅμα καὶ | ||
Τέρπανδρός ποθ ' ὁ Λέσβιος εὗρε πρῶτος ἐν δείπνοισι Λυδῶν ψαλμὸν ἀντίφθογγον ὑψηλᾶς ἀκούων πηκτίδος . πηκτὶς δὲ καὶ μάγαδις |
' Ἑρμῆ , μὴ λέγε , ἀλλ ' ἔα τὸν ἄνδρ ' ἐκεῖνον οὗπέρ ἐστ ' εἶναι κάτω : οὐ | ||
τεμένεα νέμεται καὶ δαῖτας ἐΐσας δαίνυται , ἃς ἐπέοικε δικασπόλον ἄνδρ ' ἀλεγύνειν : πάντες γὰρ καλέουσι . πατὴρ δὲ |
βοῶν ἀπωλείας ἀγγελθείσης τῷ Τειρεσίᾳ ἐκεῖνος παραλαβὼν τὸν Ἑρμῆν ἐξῆλθεν οἰωνόν τινα περὶ τοῦ κλέπτου σκεψόμενος καὶ τούτῳ παρῄνει φράζειν | ||
ἐπιτίθεσθαι τῷ αἰετῷ καθημένῳ : οὐ μέντοι χρηματιστικὸν εἶναι τὸν οἰωνόν : τὸν γὰρ αἰετὸν πετόμενον μᾶλλον λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια |
χεῖρα ἐκβαλεῖν , σφυρὸν στρέψαι , πολλὴν ἁφὴν καταπιεῖν , μαστιγωθῆναι : καὶ μετὰ τούτων πάντων ἔσθ ' ὅτε νικηθῆναι | ||
χρὴ τύπτεσθαί με διὰ τὸν νόμοντοὺς βόας ἐκέλευσεν ὁ κεντουρίων μαστιγωθῆναι . Σιδόνιος ἰατρὸς λεγάτον ὑπὸ ἀρρώστου αὐτοῦ χιλίας δραχμὰς |
ὁ μὴ ποσὶν ἄρτια βαίνων , εἰς τὸν ὑπὲρ πάτρας στελλόμενος πόλεμον : Σπάρτα κἄμ ' ἐδέδεκτο βοηθόον , ἁνίκα | ||
, ὅπου δεῖ ταῦτα θέσθαι , λογισμῷ ἐπ ' αὐτὰ στελλόμενος , ἀπόθου ταῦτα , ἃ νομίζεις σεμνὰ εἶναι , |
ἐργαζομένην , οὐκ εἰδὼς τὴν αἰτίαν πρότερον ὀψὲ μάθοι καὶ ἀφείη δοὺς τὸν μισθόν : ἡ δ ' ἐκκομίσασα τὸ | ||
ἀφώνῳ ] , καθ ' ὃ οὐκ ἄν τις φωνὴν ἀφείη , ἀλλ ' ἐκσταίη , ὅμως ἀνεβόησε θαυμάσας . |
γενέσθαι , σοί τε οὕτως ἀκοῦσαι ὡς μὴ λυπηθῆναι τὸν εἰπόντα . Ἄγε δή , καθάρας σαυτὸν ἀπὸ πάντων τῶν | ||
τῶν ὑμετέρων ἀνδρείᾳ ὅπλων τε καὶ σωμάτων . ” τοιαῦτα εἰπόντα τὸν Σεβῆρον εὐφημήσαντες οἱ στρατιῶται , καλοῦντες Σεβαστὸν καὶ |
ἐξετάζεται : ἐνδέχεται γὰρ τὸν παρεστῶτα τῷ νεοσφαγεῖ σώματι καὶ πεφονευκέναι τὸν κείμενον καὶ δι ' οἶκτον παρεστάναι γῇ κρύπτειν | ||
εὑρέθη νεκρός : καὶ ἱκανὰ ταῦτα τυγχάνει τεκμήρια τοῦ γε πεφονευκέναι . Ἔξεστιν ἀντιλέγειν , καὶ οὐδεὶς κωλύει νόμος : |
μαθόντες , δικάζεσθαι μὲν τοῖς γείτοσι πολλοῖς οὖσιν ἢ τῷ ξένῳ οὐκ ἐδοκιμάζομεν , δεδιότες μὴ συκοφάνται δόξωμεν τοῖς πολλοῖς | ||
, καταλείπει δὲ ἔχουσαν ἐν τῇ γαστρὶ παρὰ Λυκόρτᾳ , ξένῳ μὲν ὄντι αὐτοῦ , παροικοῦντι δὲ ἐν πόλει Φηγίᾳ |
νομίσῃ μήτε ἰδίας ἔχθρας ἐμὲ μηδεμιᾶς ἕνεκα ἄλλης ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί . πρὸς δὲ ὑπερέχον πρόσωπον , ὅτι δέος | ||
' ἑνὸς τοῦ μεταξὺ κώλου συγκειμένου λεκτικῶς τοῦ ἥκειν Ἀριστοκράτους κατηγορήσοντα τουτουί τὸ συμπλεκόμενον τούτῳ πάλιν κῶλον ἐκ δυεῖν συνέστηκεν |
τὸν Περσῶν θεὸν ἔνοικόν τε καὶ ἐραστὴν ὁ τόπος καὶ μάντιν τῆς μελλούσης τύχης οὐδὲν τοῦ Καμβύσου πρὸς τὴν πρόρρησιν | ||
οὗτος ἥττηται . Τῶν τοίνυν εἰρημένων μοι τὰ πολλὰ καὶ μάντιν ἐποίει με , οὐχ ὁ Λητοῦς καὶ Διὸς οὐδ |