, εἰ δὲ μηδεὶς κολλᾷ τῇ Σελήνῃ σκέπτου τίς πρὸ ἐπτὰ ἡμερῶν τῆς κλοπῆς φάσιν τινὰ ἢ στηριγμὸν ἐποίησεν ἢ | ||
' ἂν ὠς σαφέως κεῖται . αὔτη σύ , δώσεις ἐπτὰ Δαρικοὺς τοῦδε , ἠ μέζον ἴππου πρὸς θύρην κιχλίζουσα |
, τηνικαῦτα δ ' οὐκ ἔσται κύρι ' αὐτῷ τὰ δοθέντ ' ἐπὶ τούτοις ; καὶ μήν , ὦ ἄνδρες | ||
προικός , ὅς ' ἔχω μόνον , πρὸς τὰ τούτῳ δοθέντ ' ἐὰν ἀντιθῇ τις , εὑρήσει παραπλήσια , χωρὶς |
κρεῶν τότ ' , οὐδὲ τῷ διδασκάλῳ . ἑτέρους πορίσασθαι δύ ' ἐρίφους ἠνάγκασας : τὸ γὰρ ἧπαρ αὐτῶν πολλάκις | ||
μαρτυροῦσιν ; πρῶτον μὲν ἀδελφιδοῦς , εἶτα τοῦ ἑτέρου ἀδελφιδοῦ δύ ' υἱοί , εἶτ ' ἀνεψιαδοῦς , εἶθ ' |
μέγ ' ἄριστος ὀκτώ τ ' , ἀμφοτέρων τέσσαρα καὶ δέκ ' ἔτη : τῇ δ ' ἐνάτῃ ἔτι μὲν | ||
καὶ ἐφημερὶς ἡ θρυλουμένη οὕτως ἔχουσα : τίθει μαγείρῳ μνᾶς δέκ ' , ἰατρῷ δραχμήν , κόλακι τάλαντα πέντε , |
πέπερι καὶ καρπὸν βλίτου ζητεῖν . Εὔβουλος : κόκκον λαβοῦσα κνίδιον ἢ τοῦ πεπέριδος τρίψας ' ὁμοῦ σμύρνῃ διάπαττε τὴν | ||
ἐλλέβορον διδοὺς , κάτω δὲ κνέωρον ἢ ἱππόφεω ὀπὸν ἢ κνίδιον κόκκον : διδόναι δὲ καὶ γάλα ὄνειον ὀκτὼ κοτύλας |
ποδὸς κρέμαιτ ' ἐκεῖνος ἐν γναφέως οἴκωι . κάλ ' ὖμιν , ὦ γυναῖκες , ἐντελέως τὰ ἰρά καὶ ἐς | ||
! ! ] δοῦναι καὶ ταῦτα καὶ ταῦτ ' ἦι ὖμιν ἐπτὰ ? Δαρεικῶν ? ? ἔκητι Μητροῦς τῆσδε ? |
, ὁκόταν οὕτως ἔχῃ , πυριήσας τὴν κεφαλὴν , τῷ ἱππόφεω ὀπῷ ἢ τῷ κνιδίῳ κόκκῳ καθῆραι πρῶτον τὸ σῶμα | ||
ἢν δὲ μὴ αὐτομάτη ταραχθῇ , καθαίρειν αὐτὸν τῷ τοῦ ἱππόφεω ὀπῷ ἢ τῷ κνιδίῳ κόκκῳ : ἐς ἑσπέρην δὲ |
τρίτου καὶ σπονδείου . τὸ μβʹ ὅμοιον δίμετρον ὑπερκατάληκτον ἐξ ἐπιτρίτου πρώτου , διιάμβου καὶ συλλαβῆς . τὸ μγʹ ὅμοιον | ||
: τὸ Ϙʹ δίμετρον [ καταληκτικὸν ] ἤτοι ἑφθημιμερὲς ἐξ ἐπιτρίτου γʹ ἢ δισπονδείου καὶ βακχείου . προυσχόμην ] περιεποιούμην |
μέρει , τὴν ἐκ τῶν μερῶν καὶ οὕτως οἴονται ποιεῖν ἐννέα τοὺς βίους , οὐχ ὁρῶ πῶς ἂν ἑαυτοῖς ἢ | ||
κλίσιν : ἔστι δὲ σύνθετον , εἰνάνυξ γάρ ἐστιν ὁ ἐννέα νυκτῶν , οἱονεὶ ὁ ἐννεάνυξ : τοῦτο δὲ τοῦ |
δὲ τὰν δεσποτικὰν ἀρχάν , κάδεται γὰρ καὶ ἐπιμελῆται τᾶς αὑτῶ γυναικός : οὔτε τὰν ἐπιστατικὰν καθάπαξ , καὶ αὐτὸς | ||
τε ἐστὼ τῶν πραγμάτων καὶ τὰν μορφὼ καὶ τὸ ἐξ αὑτῶ κινατικὸν καὶ πρᾶτον τᾷ δυνάμει . τὸ δὲ τοιοῦτον |
αὐτὸς τὸν σφῆνα ἐκρατήθη ἐκεῖ καὶ οὕτως ἐτελεύτησε . καὶ πόκα τῆνος : καὶ πότε ἐκεῖνος ἔλαιον εἶδεν , ὃ | ||
μηδ ' ἀνίαισι δάμνα πότνια θυμόν : ἀλλὰ τύ δελφὲ πόκα τ ' ἔρωτα τὰς ἐμὰς αὐδὰς ἀίοις : ἀπόλυ |
ὁ πατὴρ ὁ ἡμέτερος τραπεζίτης ὢν ἐκτήσατ ' αὐτὸν καὶ γράμματ ' ἐπαίδευσεν καὶ τὴν τέχνην ἐδίδαξεν καὶ χρημάτων ἐποίησε | ||
, παλαιόν , ὦτα συντεθλασμένον σφόδρα , ἔχον κύκλῳ τὰ γράμματ ' . ἆρά γ ' ἕνδεκα χρυσᾶ Διὸς σωτῆρος |
τὸ δὲ ὅλον , ὅτι θνητοὶ πεφύκαμεν . μὴ φίλα ψυχά : ὁ λόγος πρὸς ἑαυτόν : μηδαμῶς δὲ , | ||
μὲν σκάνεα τῶν ζῴων ζωά , ταύτας δ ' αἴτιον ψυχά : τὸν δὲ κόσμον ἁρμονία , ταύτας δ ' |
ἐκ παίδων συγγυμνασίαν . ὁ μὲν γὰρ Ἐμπεδοκλῆς κρηνάων ἀπὸ πέντ ' ἀνιμῶντά φησιν ἀτειρέι χαλκῷ δεῖν ἀπορρύπτεσθαι : ὁ | ||
Ἄρατος , ὅταν λέγηι : οἱ δ ' ἐπιμὶξ ἄλλοι πέντ ' ἀστέρες , οὐδὲν ὁμοῖοι , ἔμπαλιν εἰδώλων δυοκαίδεκα |
τοῦ Περὶ ἀνθρώπω φύσεως . Φύσις ἀνθρώπω κανών μοι δοκεῖ νόμω τε καὶ δίκας ἦμεν καὶ οἴκω τε καὶ πόλιος | ||
καὶ ἐνετύχομες τοῖς Ὀκκέλω ἐκγόνοις . τὰ μὲν ὦν Περὶ νόμω καὶ Βασιληίας καὶ Ὁσιότατος καὶ τᾶς τῶ παντὸς γενέσιος |
γᾶς βασιλέα δύνασθαι μηδεμιᾷ τῶν ἀρετῶν ἐλαττοῦσθαι τῶ κατ ' ὠρανὸν βασιλέως : ἀλλ ' ὥσπερ αὐτὸς ἀπόδαμόν τι ἐντὶ | ||
ἅ τε Μελιξοῦς σάμερον , ἁνίκα πέρ τε ποτ ' ὠρανὸν ἔτραχον ἵπποι Ἀῶ τὰν ῥοδόεσσαν ἀπ ' ὠκεανοῖο φέροισαι |
δύο ῥητῶς κιρνάναι κελεύων . ὁ δ ' Ἀνακρέων ἔτι ζωρότερον ἐν οἷς φησι : καθαρῇ δ ' ἐν κελέβῃ | ||
ἀλλ ' εὐνοϊκῶς . Εὔζωρον κέρασον καὶ εὐζωρότερον , οὐ ζωρότερον . Ἦς ἐν ἀγορᾷ σόλοικον , λέγε οὖν ἦσθα |
ὁ μηδὲν ἐν μηδενί σου φαῦλον μήτε μεῖζον μήτε ἔλαττον ἐνιδών . Ὧι μάλιστα πιστεύεις καὶ δι ' ὅτου σοι | ||
στρεβλώσας καὶ τοὺς ὀδόντας κροτήσας , φόνιόν τι καὶ βλοσυρὸν ἐνιδών , ἐπεχείρει τοῦ κατέχοντος ἑαυτὸν ἀπορρῆξαι καὶ αὖθίς μοι |
: ἔπειτα τῷ ἡμίσει πλείους εἰσὶν αἱ μακραὶ συλλαβαὶ τῶν βραχειῶν ἐν ἑκατέρῳ τῶν στίχων : ἔπειτα πᾶσαι διαβεβήκασιν αἱ | ||
τοῦ γὰρ ἰωνικοῦ ἀπὸ μείζονος ἐκ μακρῶν δύο καὶ δύο βραχειῶν ὄντος , ἔξεστι μεταθεῖναι καὶ ποιῆσαι διτρόχαιον ἐκ μακρᾶς |
τοῦ τίς ὁ καλούμενος ἱερὸς ἰχθὺς ὁ τὴν Τελχινικὴν ἱστορίαν συνθείς , εἴτε Ἐπιμενίδης ἐστὶν ὁ Κρὴς ἢ Τηλεκλείδης εἴτ | ||
. οὗτος δέ ἐστιν Αἰσχύλος ὁ καὶ τὰ Μεσσηνιακὰ ἔπη συνθείς , ἀνὴρ εὐπαίδευτος . ὑπολαμβάνων οὖν μέγαν εἶναι δαίμονα |
πλείους ] περισσότεροι , πλείονες . σκόπει ] ὅρα , λόγισαι . , στοχάζου . σκοπῶ ] βλέπω , λογίζομαι | ||
αὐτὸ λέγειν οὐκ ἐδόξαμεν : ἔστι δὲ τόδε σὸν εἶναι λόγισαι , πάτερ , τὸ παιδίον , οὐκ ἐμόν : |
ἀρίστου πατρὸς Ἑλλήνων γεγώς ; λῃστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί φέρ ' εἰ ἐκπλεύσας σκάφει ! ! ! ! ! | ||
ἐν τοῖσι δ ' ἔργοις ὄντας ἀνοήτους ὁρῶ . Ζωμήρυσιν φέρ ' : οἶς ' ὀβελίσκους δώδεκα : κρεάγραν : |
τὴν ἀτέλειαν τοὺς ἔχοντας : ἢ τὰς δύο προτάσεις ἐκλαβὼν συντίθημι ἐν μὲν γὰρ τῷ γράψαι μηδένα εἶναι ἀτελῆ καὶ | ||
ἐπιστέλλω , καὶ συντάσσεται δοτικῇ . γράφω καὶ τὸ γράμματα συντίθημι , καὶ τὸ ζωγραφῶ , καὶ συντάσσεται αἰτιατικῇ . |
ὡς ἀπὸ περισπωμένου ἀλδήσω καὶ ἀλδήσκω . ἢ παρὰ τὸ ἄλλω τὸ ἀλλόμενον , ἄλλος , καὶ διὰ τὴν συνέμπτωσιν | ||
ἀλδήσκω , οἷον : ληΐου ἀλδήσκοντος . ἢ παρὰ τὸ ἄλλω τὸ ἀλλόμενον , ἄλλος καὶ διὰ τὴν συνέμπτωσιν τὴν |
, οἷά τε πολλὰ ἑξείης στιχόωντα παρέρχεται αὐτὰ κέλευθα ἀνομένων ἐτέων . τά τις ἀνδρῶν οὐκέτ ' ἐόντων ἐφράσατ ' | ||
ἁρμονίης δὲ μέτρον ἔχων ῥιζοῦτο καὶ ὤπασε μέτρον ἑκάστωι ἀενάων ἐτέων ἕλικα δρόμον ἡνιοχεύων , τηλεπόρωι σοφίηι κοσμήτορι πάντα φυλάσσων |
μὲν ἀγαθός , καὶ τόδε μόνον τε καὶ ῥᾴδιον ἔργον αὐτῶ : οἱ δὲ μιμεύμενοι αὐταυτῶν κρέσσον τῷδε πάντα ἐργάζονται | ||
μύων συνεχῶς τοὺς ὦπας : μέταλλον ἀπὸ τοῦ ζητεῖν ἐν αὐτῶ τί : τὸ γὰρ μεταλλῶ , ἐπιζητῶν ἔστι . |
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος | ||
Ἰδοὺ Ῥόδος , ἰδοὺ καὶ πήδημα : ὅτι πᾶς λόγος πέριττος ἐστίν , ἂν μὴ πρόχειρος ἡ ἀπόδειξις τοῦ πράγματος |
δι ' οὐάτων πολλοὶ ἀποθνήσκουσι , διὰ μὲν τοῦ ἐξ οὐάτων ἐνδεικνύμε - νος τὸ κατὰ πρωτοπάθειαν , διὰ δὲ | ||
γενόμενοι , τράχηλον ἐπώδυνόν φασιν ἔχειν , καὶ διὰ τῶν οὐάτων ἤχους διαΐσσειν : ὁκόσοι δὲ σώζονται τῶν ληθαργικῶν , |
ἀπὸ τῶγ γραμμάτων ῥηθήϲεται ? [ , ἃ δὴ νόμωι ϲτοιχεῖα προϲαγορεύομεν [ ] , ἓν ἀφ ' ἑνὸϲ [ | ||
ϲχεδὸν ὑπὸ πάντων ἰατρῶν τε καὶ φιλοϲόφων , ὅϲοι τὰ ϲτοιχεῖα τοῦ ϲώματοϲ ἀκριβῶϲ ἔγνωϲαν , ἡ κρᾶϲιϲ αὕτη καὶ |
ὅτι τὸ ἓν καὶ ἡ μονὰς “ συγγενῆ ἐόντα διαφέρει ἀλλάλων ” , καὶ τῶν νεωτέρων δὲ Μοδέρατος καὶ Νικόμαχος | ||
καὶ τᾶς ἁλύσιος τοὶ κρίκοι . τῆνοί τε γὰρ ἐξ ἀλλάλων ἄρτηνται ἀλλάλους τ ' ἀκολουθίοντι , καὶ ἑνὸς ἐξ |
μαλάσσειν , ὅ τι ἂν χρήζῃ ποεῖν . τὰν δὲ τρίταν ἀποφῆναι πέος ἰσχυρότατον πάντων , διδάσκειν δ ' ὅτι | ||
ἐπὶ νεάταν δι ' ὀξειᾶν , ἀπὸ δὲ νεάτας ἐς τρίταν συλλαβά , ἀπὸ δὲ τρίτας ἐς ὑπάταν δι ' |
σύ , ἔφησεν , ἐκείνῳ προσέχεις , ὃς οὐδὲ πεντήκοντα δραχμῶν ἱμάτιον ἔχει ; Σχολαστικὸς ἵππον ἐπίπρασκεν . ἐλθόντος δέ | ||
νομίζοντες ἐν τῷ ἑκατόμβοι ' ἐννεαβοίων , ὡς πρὸς ἀριθμὸν δραχμῶν τὴν ἀξίαν τῶν ὅπλων ἀντιτιμώμενον , ὑπό τι εὔηθες |
, ἐπεὶ οἱ Δωριεῖς διαιροῦσι Λητόα λέγοντες . Χ : αἲ γάρ πως αὐτόν με μένος καὶ θυμὸς ἀνείη ὤμ | ||
ἰότητι , βίῃ δ ' ὅ γε φέρτερος ἦεν . αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον |
τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν οἱ | ||
κυνὸς τὰ πρὸ τοῦ δύο ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω , καὶ φημί : λέοπες διὰ τὸ εἶναι λεπιδωτοί |
βραχὺ τὸ ο , ὡς λέγεται ὁδός . ταύτῃ τις προσθέτω γράμμα ἓν τῶν ἡμιφώνων τὸ ρ καὶ γενέσθω Ῥόδος | ||
: γέγραπται γὰρ Ῥαχὴλ παλινῳδία , θεοφιλὴς εὐχή : ” προσθέτω μοι ὁ θεὸς υἱὸν ἕτερον ” , ἣν οὐδενὶ |
ἁρμονία πέντε ἐπογδόων καὶ δυοῖν διέσεοιν . δι ' ὀξειᾶν τρί ' ἐπόγδοα καὶ δίεσις , συλλαβὰ δὲ δύ ' | ||
σημεῖον δὲ λέγουσιν ὅτι οἱ μὲν ἀθληταὶ ἐν τῇ Βοιωτίᾳ τρί ' ἡμιχοίνικα μόλις ἀναλίσκουσιν , Ἀθήναζε δὲ ὅταν ἔλθωσι |
καὶ τὴν αἰτίαν τοῦ γιγνομένου ἀποδιδόναι . Τόλμαν Ἀλεξάνδρου καὶ ὅλαν ἀπεμάξατο μορφὰν Λύσιππος : τίν ' ὁδὶ χαλκὸς ἔχει | ||
ἁ δέ γε ἀδικία τελειοτάτα κακία καὶ σύνθετος ἔασσα περὶ ὅλαν γίνεται τὰν ψυχάν . ὅθεν ὡς λύραν καὶ πόλιν |
λιπαίνῃ , μήτ ' , εἴ τις ἔνδοξος , ὑψηλὸν αἴρων αὑτὸν αὐχείτω φρυαττόμενος , ἀλλ ' ἰσότητα τιμήσας μεταδιδότω | ||
καὶ περὶ σῶμα φόρει καὶ ἔχ ' ἔντοσθ ' εἵματος αἴρων : κρημναμένη δύναται γὰρ ἀποστρέψαι κακότητας φαρμακίδων ἀλόχων καὶ |
εὐκαίρως γινομένην μόνην ὀνομάζειν αἰδῶ . τὸ δὲ ταὔτ ' ἔχοντε γράμματα , οἷον : ἑνὶ ὀνόματι τόνῳ καὶ φθόγγῳ | ||
: [ τῶν γὰρ σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν : ἥβης μέτρον ἔχοντε : ] τὼ ἐργάζεσθαι ἀρίστω . οὐκ ἂν τώ |
τὸν μέν τόξων εὖ εἰδότα . Τυρσηνικόν ἐστι τὸ τὰς δεούσας προτάττειν πράξεις ὑποτάττειν : φασὶ γὰρ περιπατήσας ἀνέστη ἀντὶ | ||
ἴσχει ἡμέρας τεσσαρεσκαίδεκα τὸ ἐλάχιστον : τὸ δὲ μακρότατον δύο δεούσας εἴκοσι , καὶ βήσσει ταύτας τὰς ἡμέρας ἰσχυρῶς , |
. . . Ψ : . . . καθόλου δὲ κοτύλας ἐκάλουν πάντα τὰ κοῖλα : καὶ Αἰσχύλος ἐν Ἠδωνοῖς | ||
ἐλαίου ἀνὰ οὐγγίας δ , καὶ τοῦ χυλοῦ τῆς ἀνεμώνης κοτύλας ἀττικὰς δύο καὶ ἡμίσειαν . Τὴν κολοφωνίαν ἅμα τῷ |
τὸ ἐπιὸν ἔτος , ἢ τὸ μέλλον : παρὰ τὸ ἔνος ὃ σημαίνει τὸν ἐνιαυτόν : ἔνοστα : καὶ ἀποβολῆ | ||
: ἀφνειὸς δὲ ὁ ἀπ ' ἐνιαυτοῦ τὴν τροφὴν συλλέγων ἔνος γὰρ ὁ ἐνιαυτός : ὄλβιος δ ' ὁ τελείαν |
' ἀκτάς , μυρία δ ' ὀπισθόπους φίλων ἅμ ' ἔστειχ ' ἡλίκων θ ' ὁμήγυρις . χρόνωι δὲ δή | ||
' ἴατης σάκη προτείνων , τρεῖς δ ' ἐπισσείπων λόφους ἔστειχ ' ἶσος Ἄρει βίαν . . . καὶ τὰ |
ξηρὸν φύραμ ' , ἄρτοι ξηροί , σπλάχνα ὀπτᾶται , ἥρπασται , κρέα ἐξ ἅλμης ἐξῄρηται , τόμος ἀλλᾶντος , | ||
τοῖς Ἕλλησι πόλεμος ἐγένετο , καὶ νῦν τοῦ πορνοβοσκοῦ θυγάτηρ ἥρπασται . τότε δέ , φησί , προοιμίου τάξιν ἔχει |
δίδου καὶ ὕδωρ ἐπιρροφεῖν . Σκίλλης ὠμῆς τοῦ ἐγκαρδίου δραχμὰς ὀκτώ , ἀμμωνιακοῦ θυμιάματος τὸ ἴσον , ἴρεως δραχμὴν μίαν | ||
δὲ δύο καὶ τριάκοντα ἔτη καὶ τοῦ τρίτου μῆνας ἐπέλαβεν ὀκτώ , ὡς λέγει Ἀριστόβουλος : ἐβασίλευσε δὲ δώδεκα ἔτη |
. πέμπτα δέ , ὅτι πολλοὶ οὐ συγγενόμενοι σοφισταῖς ἄξιοι λόγω γεγένηνται . ἐγὼ δὲ κάρτα εὐήθη νομίζω τόνδε τὸν | ||
ἀποδεικτὰ καὶ τὰ καθόλω τὰ ὑπὸ τῶ νόω διὰ τῶ λόγω καταλαμβανόμενα ” . ἐν δὴ τούτοις μεῖζον μὲν λέγει |
τῷ γένει , ἀλλὰ μὴν καὶ τῷ εἴδει . τοῦ δευ - τέρου δὲ τοῦτο : τὸ ζῷον κατηγορεῖται τοῦ | ||
! ! ηνο ! [ [ ] ! [ ] δευ [ [ ] επ [ [ ] ! ες |
δῆριν ἀπείριτον οὐρανοῦ μυκήσατο χάλκεος ἁδονά , δηλοῦσα βροτοῖς μέτρον ἁμέρας . Ἄνθος τόδε σοι βυθίων πετρῶν πολύτρητον ἁλὸς παλάμαις | ||
, οὐδὲ Μαίας υἱὸς δύνατ ' οὔτε κατ ' εὐφεγγέας ἁμέρας λαθεῖν νιν οὔτε νύκτας ἁγνάς [ . ] Εἴτ |
: εἰ δὲ δι ' ἐρωτήσεων βούλει , δι ' ἐρωτήσεων : οὐδὲ γὰρ τοῦτο φευκτέον , ἀλλὰ πάντων μάλιστα | ||
τοῦ ΑΒΓΔ τετραγώνου . οὕτως οὖν ὁ Σωκράτης διὰ τῶν ἐρωτήσεων τούτων ἐποίησε τὸν δοῦλον τοῦ Μένωνος εὑρεῖν ὅπερ οὐκ |
νάρκαισιν ἀνιαραῖσι διδοίη : εἷς δ ' ἀπὸ τᾶσδε , φέριστε , Μόλων ἄγχοιτο παλαίστρας . ἄμμιν δ ' ἁσυχία | ||
τίς πόθεν εἶς ἀνδρῶν , πόσα τοι ἔτη ἐστί , φέριστε ; πηλίκος ἦσθ ' ὅθ ' ὁ Μῆδος ἀφίκετο |
Αἰσυμνῆται : ; . . α ; . , . Αἰσύμηθεν : ἀπὸ Αἰσύμης πόλεως Θρᾳκικῆς , . , . | ||
ποιητὴς λέγει ἐν τῷ Καταλόγῳ περὶ τοῦ Νιρέως Νιρεὺς αὖ Αἰσύμηθεν ἄγε τρεῖς νῆας ἐίσας , Νιρεὺς ὃς κάλλιστος ἀνὴρ |
παίζομεν τὸ ἐν τῇ συνηθείᾳ λεγόμενον ζυγὰ ἢ ἄζυγα . ἄρτια τὰ ζυγά , περισσὰ τὰ μονά , οἷον ὁ | ||
ἡμίση καὶ ἔτι τῶν ὑπ ' ἐκεῖνα μέχρι μονάδος ἀεὶ ἄρτια ἔχων , ᾧ καὶ διὰ τοῦτο συμβέβηκε μόνῳ ὑπ |
γε μὴν καὶ ἐπὶ τούτοις αἰτίας οὐ μοι νῦν καιρὸς ἐπιπλέκειν τῷ λόγῳ , ἄλλων τε εἰπόντων περὶ τούτου ὡς | ||
' ἂν τοῖς φιλίαν τηρεῖν βουλομένοις τὴν συνήθειαν εἰς δύναμιν ἐπιπλέκειν καὶ τὸ συνδιατρίβειν ἀλλήλοις πολλοῦ ἄξιον εἰς τὸν σύνδεσμον |
ἐντετορευμένην πόρθησιν , ἔχοντα ἐπίγραμμα τόδε : γραμμαὶ Παρρασίοιο , τέχνα Μυός . ἐμμὶ δὲ ἔργον Ἰλίου αἰπεινᾶς , ἃν | ||
ἐπιστάτης καὶ δαμιουργός : τῶν δὲ διὰ φρονάσιος ἀνθρωπίνας τελεωθέντων τέχνα κα λέγοιτο δικαίως μάτηρ τε καὶ ἁγεμὼν ἦμεν : |
[ . ? ] τῆς [ ] τὸν [ ] τροφ [ ] τῶν [ Ῥωμαίων - ] ? ? | ||
[ πάντα ] διδάσκουσαν [ τὸ αὐτὸ ] εἶναι . τροφ [ ± ] ! ! ! ! ! ιαι |
γʹ ˘˘˘ καὶ – , πεντάχρονος , οἷον Ἐπιγένης : ἰωνικὸς ἀπ ' ἐλάττονος ἐκ βʹ ˘˘ καὶ βʹ – | ||
ἀκατάληκτον : αʹ τροχαῖος τοῦ αʹ ποδὸς λελυμένου : εἶτα ἰωνικὸς ἀπὸ μείζονος : εἶτα χορίαμβος . τὸ γʹ ἰαμβικὸν |
, λέγω δὴ τὰ σώματος ἀγαθά , αὐτὰ δι ' αὔταυτα αἱρεόμεθα , κρέσσον δὲ ψυχὰ σώματος , φανερὸν ὅτι | ||
καὶ ἀπελάσαντα τὰ συγγενέα ἱδρύεται κακοῦντα τὰ σώματα καὶ ἐς αὔταυτα ἀναλύοντα . καὶ σώματος μὲν πάθεα τάδε τε καὶ |
' ἑφθά , παῖς δέ τις ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν τρισκαίδεκα νήσσας , λίμνης ἐξ ἱερῆς , μάλα πίονας , ἃς | ||
ἢ τρυγῶνες καὶ τῶν μικρῶν στρουθίων τινά : τὰς δὲ νήσσας φεύγειν δεῖ καθόλου καὶ πάντα τὰ ἐν τοῖς ἕλεσι |
ἔτους καὶ ὁ οἶκος . ! ! ! ! ] ζεται ! [ ! ! ! ] οντοϲ ? αι | ||
βέλος ἥρπασεν : ἄλλος γὰρ ὁ ἁρπάσας , ἁρπά - ζεται γὰρ τὸ βέλος : τὸ κρέας ἔκλεψε , τὸ |
καί μευ ? οὔτε ? νυκτὸς οὔτ ' ἐπ ' ἠμέρην λείπει τὸ δῶμα ? , [ τέκνον ] , | ||
ταὔτ ' ἐμοὶ ? ? ζυγὸν τρίβεις : κἠγὼ ἐπιβρύχουσα ἠμέρην ? τε καὶ νύκτα κύων ὐλακτέω τῆις [ ] |
ὧν τὸ πρῶτον τροχαϊκὸς τετράμετρος βραχυκατάληκτος , τοῦ ἕκτου ποδὸς τριβράχεος . ὁ δεύτερος παιωνικὸς καθαρὸς τετράμετρος καταληκτικός . τὸ | ||
δίμετρον ἀκατάληκτον . τὸ τρίτον ὅμοιον , τοῦ τρίτου ποδὸς τριβράχεος ἢ χορείου . τὸ τέταρτον ὅμοιον καθαρόν : τὸ |
τῶν τόπων . Περὶ ἀντικειμένων . . Περὶ νοῦ καὶ αἰσθάσιος . . , . Περὶ παιδεύσεως ἠθικῆς . . | ||
μὰν ἀνάπαλιν τὸ ἐπιστατὸν τᾶς ἐπιστάμας καὶ τὸ αἰσθατὸν τᾶς αἰσθάσιος . τὸ δὲ αἴτιον , ὅτι τὸ μὲν κρινόμενον |
κωμῳδίαν βιωτικῶϲ , τὰ δὲ ἐλεγεῖα λιγυρῶϲ , τὸ δὲ ἔποϲ εὐτόνωϲ , τὴν δὲ λυρικὴν ποίηϲιν ἐμμελῶϲ , τοὺϲ | ||
[ ] , ἀλλ ' ἓμ μόνον [ τούτων ] ἔποϲ ποττὸ πρᾶγμα ποτιφέροντα τῶνδ ' ἀεὶ [ ] τὸ |
δὲ πόσιας : ἀντὶ τοῦ τρεῖς μοίρας πόρε ] δός μέσσα μὲν ὄξευς , δοιὰς δὲ γλυκέος , τουτέστι τὰς | ||
καὶ Κήτεος εἰναλίοιο οὐρήν , ἠδὲ Λαγωοῦ ἀπὸ στέρνων ἐπὶ μέσσα νισσόμενον , πρώτους τε πόδας Κυνός , ἠδὲ καὶ |
τούτοις : ὕει μὲν ὁ Ζεύς , ἐκ δ ' ὀρανῶ μέγας χειμών , πεπάγασιν δ ' ὑδάτων ῥοαί . | ||
χλαμύδα ὀνομάσαι Σαπφὼ ἐπὶ τοῦ ἔρωτος εἰποῦσαν ἐλθόντ ' ἐξ ὀρανῶ πορφυρίαν ἔχοντα προιέμενον χλαμύν . Καὶ τὰ μὲν ἐπὶ |
ὦ πάντων ῥᾷστ ' ἀνθρώπων ἀναπεισθέντ ' οὐχ ὑγιαίνειν δύο πρεσβύτα , ξυνθιασώτα τοῦ ληρεῖν καὶ παραπαίειν , εἰ τοῦτο | ||
ἀντὶ τοῦ ” ἐξεπαίδευσα “ . σὸν ἔργον , ὦ πρεσβύτα : διπλῆ καὶ εἴσθεσις εἰς ἐπῳδικὴν τριάδα ἢ τετράδα |
τοίνυν ἐπιφαίνεται τοιαῦτα οὖρα , ἤτοι λευκῶν ἢ παραπλη - σίων ἑτέρων προηγησαμένων χρωμάτων , καὶ μάλιστα ἤτοι μελαγχολίας προηγησαμένης | ||
, οἷον ἰσχίων , ἀγκώνων ῥευματιζομένων καὶ τῶν παραπλη - σίων , οὐ πάνυ φαίνεται τὰ φλέβια : εἰ δὲ |
τοῦ Ξάνθου εἶπεν “ ὕπαγε κἀκείνην λάβε , ᾗτινι τοσαῦτα πέπομφας μέρη . ” ὁ Ξάνθος λέγει “ οὐκ ἔλεγον | ||
ἐναντίοις ἧτταν ἐπάγουσαι . Ἐπέστειλάς μοι , ὅτι πολλάκις πολλοὺς πέπομφας πρὸς ἡμᾶς τοὺς διαλεξομένους ὑπὲρ τοῦ γραφῆναί σοι τὰς |
φροῦδος μὲν , ὁ προοδοῦ φύλαξ . φρουρὸς δὲ ὁ προορῶν : φροῦδος οὖν συναλοιφῆ τοῦ πρόοδος : οἷον ὁ | ||
ἐτυμολογεῖται τὸ τοῦ Προμηθέως ὄνομα . Προμηθεὺς γάρ ἐστιν ὁ προορῶν τὰ μήδεα καὶ τὰ βουλεύματα : καὶ τροπὴ τοῦ |
τὸν πίονα μὴ παράλειπε , ὃν κεῖνοι καλέουσιν ἰωνίσκον : λαβὲ δ ' αὐτὸν θρέμμα Σελινοῦντος σεμνοῦ . πλῦνον δέ | ||
οὐκ ἔχειν τὸν ἰχθύν . Ἀρχέστρατος δέ φησιν : ἀλλὰ λαβὲ ξιφίου τέμαχος Βυζάντιον ἐλθὼν , οὐραίου τε αὐτὸν τὸν |
, οἷον περὶ τῶν τεττάρων στοιχείων γεωμετρικῶς ἢ ἀριθμητικῶς ἢ ἁρμονικῶς , καὶ περὶ τῶν ἄλλων ὡσαύτως . ἐπεὶ γὰρ | ||
ὑποφεύγοντα δὲ μὴ ἀνιέναι . καὶ τὴν τοιάνδε ἰδέαν πᾶσαν ἁρμονικῶς γυμνάζοντες καὶ τὰς τετράδας ταύτας ὧδε ἀνακυκλοῦντες ἀφαιροῦνται τὴν |
τούτῳ θερίζω , τούτῳ πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ ' ἀμπέλω , τούτῳ δεσπότας μνοίας κέκλημαι . τοὶ δὲ μὴ | ||
τά κεν οὐ θέλοις μηδἒν ' ἄλλο φυτεύσηις πρότερον δένδριον ἀμπέλω Νύμφαις ταὶς Δίος ἐξ αἰγιόχω φαῖσι τετυχμέναις οἶδ ' |
, ποτὶ δύϲηριν , ποτὶ πάροινον , ποτὶ βάναυϲον , αἴτε τιϲ ἄλλ ' ἔχει κακόν τι , καὶ τούτοιϲι | ||
, συμφέροντα τᾷ πολιτικᾷ κοινωνίᾳ : αἴτε γὰρ ἑνὸς τούτων αἴτε πλειόνων αἴτε πάντων ἀπολείπηται , ἤτοι οὐ νόμος ἢ |
ἀμυδρῶϲ , τὸ ἀνάπαλιν , εἰ δὲ ϲυμμέτρωϲ , ἐξ ἴϲου . τὸ δὲ νᾶπυ πρὸ τῆϲ τρίψεωϲ ὄξει ἀποβρεχόμενον | ||
α νήϲτει . Ἔλιγμα ἄλλο : βούτυρον νεαρὸν μετ ' ἴϲου μέλιτοϲ ἑψήϲαϲ δίδου κοχλιάρια β . ἐπὶ δὲ τῶν |
μοι νόος ἄλλᾳ κέχυται ἐπὶ τὰν Χάρισι φίλαν παῖδα καὶ καλάν . ἀλλὰ μὴν καὶ ὁ ἱερώτατος Πλάτων ἐν ἑβδόμῳ | ||
Νεοπτόλεμος ἀνθέρικον ᾠήθη τὸν ἀθέρα τοῦ στάχυος , γελοίως . καλάν : ἐπίθετον . ἔστι ῥῆμα κάζω , ὃ δηλοῖ |
καὶ βούλεσθέ μοι χρῆσθαι προθύμωι , τὴν ἐμὴν ψυχὴν ἐγὼ δίδωμ ' ἑκοῦσα τοῖσδ ' , ἀναγκασθεῖσα δ ' οὔ | ||
δὴ σύ μοι . μαρτύρων ἐναντίον σοι τήνδ ' ἐγὼ δίδωμ ' ἔχειν γνησίων παίδων ἐπ ' ἀρότωι , προῖκα |
τοῖς ἐπὶ πλήθει χυμῶν ταὐτὸν πάσχουσι δι ' ὀξυκράτου ὅσον δραχμῆς , καὶ ἔξωθεν δὲ τῷ στομάχῳ ἐπιτιθέμενον ἐπ ' | ||
δογμάτων . ἀλγῶ δὲ καὶ τῆς οὐχ ὁρωμένης ἐρῶ . δραχμῆς μὲν αὐλεῖ , τεττάρων δὲ παύεται . λόγοισιν Ἑρμόδωρος |
Μοῦσα , τεαῖς ἐν ὕμνων ἀοιδαῖς . Τουτὶ τὸ πρᾶγμα ποδαπόν ; Εἰπέ μοι , τίς εἶ ; Ἐγώ ; | ||
πηλίκος πηλίκη πηλίκον , πόστος πόστη πόστον , ποδαπός ποδαπή ποδαπόν : οὕτως οὖν καὶ ὁ τίς ἡ τίς καὶ |
κάμπτων με καὶ στρέφων ὅλην διέφθορεν , ἐν πέντε χορδαῖς δώδεχ ' ἁρμονίας ἔχων . ἀλλ ' οὖν ἔμοι γε | ||
” καὶ ὁ Τάνταλος λέγει „ σπείρω δ ' ἄρουραν δώδεχ ' ἡμερῶν ὁδόν , Βερέκυντα ” χῶρον , ἔνθ |
ἀπόλωλεν τὸν πατέρ ' αὐτοῦ δήσας ” τρίμετρον καταληκτικὸν ἐξ ἀναπαίστου , σπονδείου , ἀναπαίστου καὶ βʹ σπονδείων : τὸ | ||
εἴη ἂν καὶ ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον , τοῦ τρίτου ποδὸς ἀναπαίστου . τὸ εʹ ὅμοιον τρίμετρον βραχυκατάληκτον , ἐκ διϊάμβου |
ἀναπαιστικὸν λογαοιδικὸν καλούμενον καὶ Ἀρχεβούλειον . σύγκειται δὲ ἐκ βʹ ἀναπαίστων καὶ βʹ βακ - χείων , τοῦ βʹ καταληκτικοῦ | ||
εἰ δὲ βούλει , ἰαμβικὸν τρίμετρον βραχυκατάληκτον ἐξ ἰάμβων καὶ ἀναπαίστων . Ἐπὶ τῷ τέλει τῆς στροφῆς καὶ ἀντιστροφῆς παράγραφος |
καρτερός ἐσσι , ἀλλ ' ὑπ ' ἐμοὶ δμηθέντα πύλας Ἀΐδαο περήσειν . Τὸν δ ' αὖ Σαρπηδὼν Λυκίων ἀγὸς | ||
καὶ ὁρᾷ φάος ἠελίοιο , ἦ ἤδη τέθνηκε καὶ εἰν Ἀΐδαο δόμοισι . ” τὴν δ ' ἀπαμειβόμενον προσέφη εἴδωλον |
ἐϋπλοκάμῳ εἰπεῖν νημερτέα βουλήν , νόστον Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος , ὥς κε νέηται , οὔτε θεῶν πομπῇ οὔτε θνητῶν ἀνθρώπων : | ||
ἠὲ σαωθήτω : ἣ γὰρ πολέμου ὀαριστύς . ὃς δέ κε Πάτροκλον καὶ τεθνηῶτά περ ἔμπης Τρῶας ἐς ἱπποδάμους ἐρύσῃ |
μονάδων γὰρ πολλῶν ὁ ἀριθμός , τὸ δὲ πλῆθος ἐξ ἑνάδων συμπληροῦται , πολλοστὴ δὲ ἀπὸ τῆς ἑνάδος ἡ μονάς | ||
ἀναιρεῖται καὶ ὁ ἀριθμός . εἰ γὰρ ὁ ἀριθμὸς ἐξ ἑνάδων σύγκειται , φανερὸν ὡς ὅτι ἀναιρεθήσεται καὶ ὁ ἀριθμός |
† φονία χάριτας † ἵν ' ἐπὶ δάκρυσι παρ ' ἐμέθεν ὑπὸ μέλαθρα νύχια παιᾶνα νέκυσιν ὀλομένοις λάβηι . κυανοειδὲς | ||
ἔκ προθέσεως , ὡς τὸ Ἴδηθεν μεδέων , ὡς ἡ ἐμέθεν ἀντωνυμία , ὡς τὸ Αἴας δ ' ἐγγύθεν ἦλθε |
Μο κα ἀφελεῖν Μο θ # ΔΥ α καὶ ποιεῖν ⃞ον . ἀλλ ' ἐὰν ἀπὸ Μο κα ἀφέλω Μο | ||
Μο β , δεήσει καὶ ΔΥ λ ʂ ε εἶναι ⃞ον : οὐκ ἔστιν δέ . ἀπάγεται οὖν εἰς τὸ |
ζʹ ἥμισυ διὰ τὸ ἀφέτην εἶναι Κρόνον : γίνονται ἡμέραι σνεʹ : ταύτας Ζεὺς ἕξει ἐκ τῶν τοῦ Κρόνου . | ||
Ἑρμῆς ἤδη ἔχων μῆνας ηʹ ἡμέρας ιεʹ : γίνονται ἡμέραι σνεʹ : ταύτας δέον ἐπιμερίσαι κατὰ τὸ ἑξῆς : ἐξ |
τεκέων τύχαν οἴκοισι φυτεύσας δεσποίναι : πρὸς δ ' Ἀφροδίταν ἄλλαν θέμενος χάριν νόθου παιδὸς ἔκυρσεν . κλεινήν , γυναῖκες | ||
δὲ τὸν Διαγόραν τετράκις Ἴσθμια νενικηκέναι . Νεμέᾳ τ ' ἄλλαν ἐπ ' ἄλλᾳ : καὶ ἐν τῇ Νεμέᾳ ἄλλην |
σωματικὸν καὶ ἐπίκτητον , πῶς τὰς προβαλλομένας ὑπὸ τῆς ψυχῆς ζωὰς καὶ τὰς ἀπὸ τοῦ σώματος ἐνδιδομένας δυνάμεις αὐτῇ ἔχειν | ||
: ὥσπερ δὴ καὶ ἔνδον πάσας τὰς πεπληθυσμένας καὶ πολλὰς ζωὰς καὶ δυνάμεις τῆς ψυχῆς ἐπὶ τὸ ἓν συναιρεῖ καὶ |
εἰς τὴν ἐδώδιμον χρείαν , ὡς ἐν Ὄρνισιν Ἀριστοφάνης ὀξύβαφον ἐντευθενὶ προσθοῦ λαβὼν ἢ τρύβλιον , κἀν ταῖς Φρυνίχου Μούσαις | ||
: αὕτη γὰρ ἀφανίζει τὴν προϋπάρξασαν ὕλην τῶν ξύλων . ἐντευθενὶ τὴν πατρίδ ' : Ἐρωτηματικῶς . δύναιο δ ' |
Τίς οὐκ ἂν εὐθὺς ἐκ τῆς προτρεχούσης περὶ τὸν πόντον εἰκασίας ἀνδρῶν πλωιζομένων θαλάττιον εἶναι νομίσειε φόβον ; ἀλλ ' | ||
οὐδ ' ὑπεσταλμένως ἠλληγόρησεν οὐδ ' ὥστε δεῖσθαι λεπτῆς τινος εἰκασίας , ἀλλ ' ἐκ τοῦ φανεροῦ τὰ κατ ' |
. σκληρᾶς ἐλαίας : ἀπεσκληκότι ξύλῳ καὶ ῥοπάλῳ ἐλαΐνῳ . ἐλθόντ ' ἐκ θαλάμων : παραγενόμενον εἰς Ἄργος ἐκ τῶν | ||
. οὗτος γὰρ ᾐτιάσατ ' ἐκεῖνον πρὸς ἅπασι τοῖς ἄλλοις ἐλθόντ ' εἰς ἀγρὸν ὡς αὑτὸν ἐπὶ τὰς ἐπικλήρους εἰσελθεῖν |
? ! ! ! [ ! ιτην ? ! [ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ : ΑΧΑΙΟΙ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ [ ἐξ ] Ἀχαιῶν ἀλλ ' | ||
! [ ! ιτην ? ! [ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ : ΑΧΑΙΟΙ ΜΕΝΑΝΔΡΟΥ [ ἐξ ] Ἀχαιῶν ἀλλ ' ἐγύμναϲ ' | |
εἴσπραξιν ἐξετάσωμεν αὐτοῦ , ἣν μετὰ τούτου τοῦ χρηστοῦ πάντας εἰσέπραξεν ὑμᾶς . αἰτιασάμενος γὰρ Εὐκτήμονα τὰς ὑμετέρας ἔχειν εἰσφοράς | ||
. οὐδεὶς δὲ πώποθ ' οὕτω πικρῶς οὐδ ' ὑπερήμερον εἰσέπραξεν ὡς σὺ τοὺς ὀφείλοντας τοὺς τόκους . εἶθ ' |
ὁ Κύκλωψ ἐφίλει καὶ ἐν οὔρεσιν ἐξεπεφύκει . . . πίνας ἦλθε φέρων καὶ ἄμυλα ἠχήεντα , ἃς κατὰ φυκότριχος | ||
, καράβους , κόγχας , ἐχίνους προσφάτους , μηκώνια , πίνας , τραχήλους , μύας . αἱ βάλανοι δ ' |
καὶ ἐγχέειν ἐς τὸν πλεύμονα , καὶ θυμιᾷν , καὶ εὐωχέειν ἀπεχόμενον κρεῶν βοείων καὶ οἰείων καὶ χοιρείων καὶ λαχάνων | ||
καὶ ποτήμασι καὶ σιτίοισι : τὸ δὲ ξύμπαν ἡσυχίην ἔχοντα εὐωχέειν τοῖσιν ἐπιτηδείοισιν : ἢν γὰρ οὕτω μελετηθῇ , τάχιστα |
? ? παλ ! [ ! ! [ ! ] σθεὶς χάριν ? ? ! [ πατέρος τ ' ἄπο | ||
μηδὲν ἐξ ἐπιβουλῆς ὑφ ' ἑαυτῶν πεπρᾶχθαι , πει - σθεὶς ὁ βασιλεὺς συνεχώρησεν αὐτῷ πορευθέντι τὰς παρθένους ἀγαγεῖν , |
εἴρυσθαι ἄκοιτιν . ἀλλ ' ὅτε δή μιν μοῖρα θεῶν ἐπέδησε δαμῆναι , δὴ τότε τὸν μὲν ἀοιδὸν ἄγων ἐς | ||
ἐλέγομεν καλεῖσθαι , τὸ λίαν φερόμενον τῆς μεταβολῆς ἐπέσχε καὶ ἐπέδησε μακροτέραν διεξαγωγὴν δοὺς αὐτῷ τῷ κόσμῳ . [ πάνυ |
ὀλίγα : ὠφελέειν οὐδὲν ἠδύνατο : ἀπέθανεν . Γυναῖκα ἐξ ἀποφθορῆς νηπίου , τῶν περὶ Παντιμίδην , τῇ πρώτῃ πῦρ | ||
, ἔκφρων νύκτα καὶ ἡμέρην , ἔθανεν . Ὁκόσῃσιν ἐξ ἀποφθορῆς περὶ ὑστέρην καὶ οἰδημάτων ἐς καρηβαρίην τρέπεται , κατὰ |
τάνδ ' , ὅπωϲ [ ] εἴπηι τιϲ : Ἐπίχαρμοϲ ϲοφόϲ τιϲ ἐγένετο , πολλὰ δ ' εἶπ ] ? | ||
! ! ! ] ε μαθὼν ἅπαϲ ἀνὴρ φανήϲεται [ ϲοφόϲ ! ! ! ! ! ! ] ! ήϲει |
. Ἐκ τοῦ Βρύσωνος Οἰκονομικοῦ . Οὕτως ἔχει ποτ ' ἄλλαλα τἀνθρώπινα πράγματα καθάπερ καὶ τᾶς ἁλύσιος τοὶ κρίκοι . | ||
περιεχόμενα ὑπὸ τῶν τμαμάτων τὸν αὐτὸν ἑξοῦντι λόγον ποτ ' ἄλλαλα , ὃν τὰ τετράγωνα τὰ ἀπὸ τᾶν ἐπιψαυουσᾶν : |