ὁ ποιητὴς δὲ συνεχῶς διὰ τοῦ ν , ὅτε φωνῆεν ἐπιφέροιτο , σαφὲς ὅτι τὸ χασμῶδες τῶν φωνηέντων ἀναπληρῶν τῇ | ||
καὶ ἱδρῶτας ἀνωμάλους ἢ ψυχροὺς ἢ περὶ κεφαλὴν ἢ στέρνον ἐπιφέροιτο καὶ τοὺς σφυγμοὺς ἀμυδροὺς καὶ μικροὺς ἐργάζοιτο καὶ τὰ |
δὲ αὐτοὶ ἰδόντες , πρόθυμοι ἦσαν ἐπιχειρέειν , εἴ κως ἕλοιεν αὐτάς . Ἐκ μὲν δὴ τῆς ἀντίης προσπλέειν οὔ | ||
ἄλλους ὄρνυθι λαούς . μὴ μὰν ἀσπουδί γε δαμασσάμενοί περ ἕλοιεν νῆας ἐϋσσέλμους , ἀλλὰ μνησώμεθα χάρμης . Ὣς φάθ |
μὴ τεθήρευσαι δ ' , ὄνος : εἰ δ ' εὐαρεστῶν ἀποτρέχεις , κανθήλιος . Αὕτη πόλις ἔσθ ' Ἑλληνὶς | ||
μὴ τεθήρευσαι δ ' , ὄνος , εἰ δ ' εὐαρεστῶν ἀποτρέχεις , κανθήλιος . κύων δέ τις ἐβόα δεδεμένος |
, ἁρπακτὸς δὲ ὁ πλοῦς , καὶ οὐκ ἂν ῥᾳδίως ἐκφύγῃ τις τὸν κίνδυνον ἐμπιπτόντων ἐξαίφνης πνευμάτων ἐναντίων τοῖς δοκοῦσιν | ||
] η . θεοῦ ] * συνίζησις . ἀλύξει ] ἐκφύγῃ ἄν . κραιπνῷ ] ταχεῖ . πηδήματος ] ὃς |
Ἀταία , πόλις Λακωνική . ὁ πολίτης Ἀταιάτης ὡς Κάρυα Καρυάτης , ἢ Ἀταΐτης ἢ Ἀταῖος . Ἀταλάντη , ἡ | ||
Φωκαιεύς Θεσπιεύς „ . τὸ δὲ ἀγυιάτης ὡς Κορώνεια Κορωνειάτης Καρυάτης Καυλωνειάτης . τὸ δὲ ἀγυιαῖος ὡς ἀρουραῖος . Ἄγυλλα |
ἤ τινα πρόφασιν ἄλλην οἰστέον , δι ' ἣν εἰκότως ἐξήμαρτες τότε . λέγε δὲ καὶ ὡς οὔτε ταῦτα τότε | ||
ἀντὶ τοῦ “ ἔχεις ἀπολογίαν , ὅτι τῷ πατρὶ πειθόμενος ἐξήμαρτες ” . ὠφελήθητι καὶ ἁμάρτανε δι ' ἐμέ . |
σοι παρεδίδομεν ἵππους ἐπὶ παιδείᾳ κακῶς ἠγμένους , οὐκ ἂν ἔφυγες τὸ ἅρμα κατηγορῶν τοῦ κακοὺς ἀποφήναντος , ἀλλ ' | ||
ὧν πεποίηκας : πολλή γε ἀνάγκη . ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔφυγες , τῇ διαμαρτυρίᾳ δὲ τοῦτον οὐδὲν εἰδότ ' ἐπεγράψω |
γὰρ μὴ καθαρὰ σώματα ὁκόσῳ ἂν μᾶλλον τρέφῃς , μᾶλλον βλάψεις , ὥστε ἐκ τῶν εἰρημένων εὔδηλον ὡς οὗτος ἄριστός | ||
ἔλαιον δ ' εἰ κατ ' ἀχρὰς ἐμβάλλοις , οὐ βλάψεις τὴν ἕψησιν . οὐ μὴν ἄλλο τι χρὴ μιγνύειν |
τὸ ἀπὸ τοῦ ὄμβρου ὕδωρ συναγόμενον κατέρχεται . Γ κεἴπερ λάβοιτο : ἐὰν ἅψηται , φησί , μόνον , εὐθὺς | ||
ὧν διελέγχεται μὴ στησόμενος ἐπὶ τῶν αὐτῶν , εἰ μειζόνων λάβοιτο χρημάτων : διαβήσεται γὰρ εὐθὺς ἐπὶ πόλεις τε καὶ |
τε νόμους ἀνέγνω , καὶ τὸν χρόνον ἐπέδειξεν ὅτι οὐκ ἐγχωροίη ἀπογράψασθαι καὶ τὰς κλήσεις καλεῖσθαι ὅσας ἔδει , καὶ | ||
τιϲ φθάϲαϲ ἀποχέῃ τοῦ αἵματοϲ : κάλλιον δέ , εἰ ἐγχωροίη , δὶϲ ἀφαιρεῖν ἐν ἡμέρᾳ μιᾷ , τὸ μὲν |
' ἐπὶ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον ἧκεν : ἔλπετο γὰρ τεύξεσθαι ὑπασπίδια προβιβῶντος . ἀλλ ' ὃ μὲν ἄντα ἰδὼν ἠλεύατο | ||
' ἔχεν ἀσπίδα πάντος ' ἐΐσην κοῦφα ποσὶ προβιβὰς καὶ ὑπασπίδια προποδίζων . Μηριόνης δ ' αὐτοῖο τιτύσκετο δουρὶ φαεινῷ |
διετέτακτο αὐτῷ τειχοφυλακεῖν καὶ ἐς τὰ ἀναγκαῖα , εἴ πῃ δεήσειε , μεταχωρεῖν , δισμύριοι δὲ τειχομαχήσειν ἔμελλον , ὅτε | ||
κακοποιῶν διάμετρος ἢ □ ἢ σὺν αὐτῇ , φάσιν ποιούμενος δεήσειε τὸν ἀστέρα αὐτὸν ἐφορᾷν ποῖός τίς ἐστι . κἂν |
φίλον τέκος Οὐρανιώνων μαψιδίως , ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ ; Τὴν δ ' ἠμείβετ ' ἔπειτα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη | ||
πάντως , πάντη : ἄλλως , ἄλλη : σιωπῇ : ἐνωπῇ . Τὰ εἰς ον ἐπιῤῥήματα διὰ τοῦ ο γράφονται |
ἐκείνων : ἀλλὰ τὸ σύνολον καὶ τὸ σύνθετον ἅπαν τίνι γνωριεῖ ἢ αἰσθήσεται , οἷον τί ἄνθρωπος ἢ ἵππος ἢ | ||
, ἢ τοῖς ἔργοις αὐτῆς ἐπιβάλλων ἀπὸ τούτων καὶ αὐτὴν γνωριεῖ , καθάπερ τὴν μὲν ἰατρικὴν διάθεσιν ἀπὸ τῶν ἰατρικῶς |
τοῦτο δρῶϲι . τοῖϲ δὲ νεωτέροιϲ ἤρεϲεν περιχαράξαντα καὶ μυδίῳ διαλαβόντα ϲμίλῃ καθάπερ τοὺϲ ἥλουϲ ἐκτεμεῖν . ἡ δὲ ἀκροχορδὼν | ||
εἰσι τῷ γένει , καὶ δεῖ τὸν περὶ τοῦ γένους διαλαβόντα καὶ περὶ εἰδῶν διαλαβεῖν , οὐκ ὀρθῶς λέγουσιν : |
' οὐλύμποιο . ἀμφιτρίτῃ : τῇ θαλάσσῃ . Μίσγονται : σμήχω η σμίγω ι , σμύχω δὲ τὸ καίω [ | ||
χ ἢ εἰς κ , οἷον σμῶ , σμήσω , σμήχω , τὸ καθαίρω : ὄλω , ὀλέσω , ὀλέκω |
τομεῖς ἴσοι ἔσονται , ἴσος ἄρα ὁ ΒΗΚ τομεὺς τῷ ΕΘΝ τομεῖ . ἀλλὰ ὁ ΕΘΝ ἴσος ὑπετέθη τῷ ΒΗΛ | ||
. ἀλλὰ καὶ γωνία ἡ ὑπὸ ΒΗΛ γωνίᾳ τῇ ὑπὸ ΕΘΝ ἴση διὰ τὸ κζʹ τοῦ γʹ : καὶ ἡ |
τοῦτο προσαπορητέον οἰκεῖον ὂν τῇ ἐξ ἀρχῆς προθέσει , εἰ ὑπολείπει τις αἴσθησις : ἐπεὶ γὰρ αἰσθανόμεθα ὅτι ὁρῶμεν καὶ | ||
εἰσάγει . καὶ ὃ ἔλεγεν Γ . , ὅτι οὐχ ὑπολείπει αὐτὸν ὁ λόγος , ταὐτό ἐστιν : εἰ γὰρ |
ἡμῖν νυνδὴ γεγονέναι . Πῶς λέγεις τοῦτο καὶ τίνι τεκμηρίῳ χρῇ ; Φράσω δῆλον ὅτι : σὺ δέ μοι συνακολούθησον | ||
ὦ Καλλίκλεις , ὡς πανοῦργος εἶ καί μοι ὥσπερ παιδὶ χρῇ , τοτὲ μὲν τὰ αὐτὰ φάσκων οὕτως ἔχειν , |
τὴν ὥραν σκοπεῖν χρὴ ἐν τίνι μάλιστα καιρῷ τοῦ παροξυσμοῦ βαρύνοιτο μεγάλως ὁ κάμνων . εἰ μὲν γὰρ κατὰ τὴν | ||
παρ ' οὐδέτερα ᾖ : ἐπίθετα δέ , εἰ μὲν βαρύνοιτο , εἰς ου ἔχει τὴν γενικήν , εἰ δὲ |
στησιν : οἷον , νεογεννὴς , νεηγενής : ἐλαφοβόλος , ἐλαφηβόλος : ἀθλοφόρος , ἀθληφόρος . Τὰ εἰς ως θηλυκὰ | ||
τὸ α : πάθους δέ , ὡς ἐπὶ τοῦ ἐλαφοβόλος ἐλαφηβόλος , στεφανοφόρος στεφανηφόρος . Ἐν τούτοις οὖν , ἤγουν |
στέρνα χαλεπῶς καὶ ἐς τὸν τράχηλον ὑπέρῳ βαρυτάτῳ , καὶ πίπτοντι ἤδη καὶ περισωθέντι μόλις ὑπὸ τῶν Μακεδόνων ἀναρρηξάντων τὰς | ||
τότε φασὶν ἀληθὲς ὑπάρχειν , ὅταν τῷ ὑπὸ τὴν δεῖξιν πίπτοντι συμβεβήκῃ τὸ κατηγόρημα , οἷον τὸ καθῆσθαι ἢ τὸ |
Ῥωμαίους ἐπὶ τῇ Σόφακος συμμαχίᾳ μέγα φρονοῦντας , εἰ δὲ μάθοιεν προστεθειμένον τοῖς πολεμίοις οὐκ ἂν τολμήσαντας εἰς Λιβύην διαβαίνειν | ||
τοῦ Πηλέως . ἡγούμενος οὖν αὐτοὺς ἔσεσθαι προθυμοτέρους , εἰ μάθοιεν ὅτι καὶ σὲ ποιήσουσιν ἡδίω , βουλοίμην ἂν παρὰ |
θεῖον . ἀνὴρ πένης νοσῶν εὔξατο τοῖς θεοῖς , εἰ διασωθείη , βοῦς ἑκατὸν εἰς θυσίαν προσοίσειν . οἱ δὲ | ||
ἀντίπαλος τριήρης ἐξ ἐναντίας ἐπιφέροιτο , αὐτὸς ἐν τῷ κέλητι διασωθείη : ἔμελλεν γὰρ ἡ τριήρης ἡ πολεμία οὐκ ἐπὶ |
ὡς νεμῶ νεμέσω καὶ τελῶ τελέσω , ἐντεῦθεν ἀκεστρίς καὶ ἀκέστρια καὶ ἐπίθετον ἀνήκεστος , οἷον : ἀνήκεστον λάβεν ἄλγος | ||
ἔπασσε μελαινάων ὀδυνάων : παρὰ τὸ ἀκῶ ἐντεῦθεν ἀκεστής καὶ ἀκέστρια καὶ ἐπίθετον ἀνήκεστον , οἷον : ἀνήκεστον λάβεν ἄλγος |
οὕτως οὖν , ὃς ἄλλῳ τις κίνδυνον κινεῖ , ἑαυτὸν ἀπολεῖ . ὄνον ἄρρωστον λύκος ἐπεσκέπτετο καὶ ἤρξατο τὸ σῶμα | ||
; τἀναντία . ὁ σπλήν ; σεσάχθω . νῆστις ; ἀπολεῖ μ ' οὑτοσί . Στακτὴ δυοῖν μναῖν οὐκ ἀρέσκει |
Νικόστρατος ἀπέθανε . Καὶ ὑπὲρ μὲν ὑμῶν οὔτε στρατείαν οὐδεμίαν ἐστράτευται οὔτε εἰσφορὰν οὐδεμίαν εἰσενήνοχε , πλὴν εἴ τι ἄρα | ||
προστίθησι καὶ ταῦτα . Πλὴν εἰ μὲν τραγικῶς ὁ Περσεὺς ἐστράτευται , τὸ πρόσωπον περιθέμενος καὶ τὴν ἅρπην λαβὼν , |
περιφέρεια τοιούτων κϚ λδ , οἵων ἐστὶν ὁ περὶ τὸ ΒΗΛ ὀρθογώνιον κύκλος τξ . καὶ ἡ μὲν ὑπὸ ΒΗΛ | ||
ΒΗΛ ὀρθογώνιον κύκλος τξ . ὥστε καὶ ἡ μὲν ὑπὸ ΒΗΛ γωνία τοιούτων ἐστὶν ιδ ιδ , οἵων εἰσὶν αἱ |
τὸ στρατόπεδον . ἕκαστος γὰρ τοῖς κοινοῖς τῆς φύσεως πάθεσιν ἐχειροῦτο θείῳ φόβῳ , θεωρῶν ὅτι καὶ βαρβάρων ψυχαὶ θηριώδεις | ||
καὶ Μασσανάσσην ἐστεφάνου καὶ τότε . καὶ τὰς πόλεις ἐπιὼν ἐχειροῦτο . τὸ μὲν δὴ τέλος τῆς Ἀννίβου τε καὶ |
; εἰκῇ γὰρ οὐδὲν ποιητέον . Ἔξω τοῦ κόσμου τὸ ἀποθανὸν οὐ πίπτει . εἰ ὧδε μένει καὶ μεταβάλλει , | ||
τεθνηκέναι τὸ ἔμβρυον καὶ μὴ συνεργεῖν τῇ ἀποτέξει ἢ καὶ ἀποθανὸν διῳδηκέναι , ἢ παρὰ τὸ παρὰ φύσιν ἐσχηματίσθαι . |
ἵνα ἀποθάνῃ : λελέπτυνται : ἆρά γε ἰσχύουσα φαγεῖν οὐ τρώγει διὰ τὸ θέλειν ἀποθανεῖν , ἢ κἂν βούληται , | ||
' ἄκρης ἐς θάλασσαν σπεύδοντες κοὐκ ὡς κύων λαίθαργος ὕστερον τρώγει . ὀλίγα φρονέουσιν οἱ χάλιν πεπωκότες . δύ ' |
οὐκ ἔμοιγε ἐπ ' ὀλέθρῳ πρόσει οὐδὲ ἐπὶ βλάβῃ τινὶ ὁμιλήσεις , ἀλλ ' ἐπὶ παντὶ ἀγαθῷ . καὶ ὠφελοῦνται | ||
τῇ ἀπαιδευσίᾳ ἔλεγχον ὑπομείνας καὶ μὴ αἰδεσθεὶς μεταμανθάνων , θαρρῶν ὁμιλήσεις τοῖς πλήθεσι καὶ οὐ καταγελασθήσῃ ὥσπερ νῦν οὐδὲ διὰ |
Ἀμαλθείης . ” αἴης γῆς . αἴκεν ἐάν : “ αἴκεν πῶς μιν ἕλω , δῴη δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων | ||
σὺ δὲ θησαπίονα μαζὸν Ἀμαλθείης . ” αἴης γῆς . αἴκεν ἐάν : “ αἴκεν πῶς μιν ἕλω , δῴη |
ἤδη τις λέγεται γενέσθαι δοῦλος . Ἀλλὰ μὴν ἑνὶ λόγῳ συλλαβόντα χρὴ ἀποφήνασθαι ὡς ὅτῳ μὲν ἔξεστιν ὃ βούλεται πράττειν | ||
, καθιέναι μὲν ὁμοίως τὴν χεῖρα θερμὴν καὶ λελιπασμένην , συλλαβόντα δὲ τὸ χορίον ἕλκειν μὴ ἀπ ' εὐθείας διὰ |
προάγεσθαι . ἕνεκα τούτου μοι δοκεῖ καὶ τὸ χωρίς , ἀποβαλὸν τὸ ς οὐ δεόντως , ἀναλόγως βεβαρύνθαι ἐν τῷ | ||
τὸν αὐτὸν τόνον . ἀναγκαίως δὲ καὶ τὸ ἄναξ , ἀποβαλὸν τὸ ξ , τὸν αὐτὸν τόνον φυλάσσει . πολλαὶ |
εἰς ὃν ἐτάχθη τόπον : ἐνδεὲς δὲ καὶ τὸ τόπον ζητοῦν . Ἀρχὴ δὲ οὐκ ἐνδεὲς τῶν μετ ' αὐτό | ||
: καὶ διὰ τοῦτο ἐν τῇ γῇ ὂν ἄνω φέρεται ζητοῦν τὸν οἰκεῖον τόπον . ὡσαύτως δὲ καὶ οἱ ἐπιστάμενοι |
τὴν παραλήγουσαν . Τὰ διὰ τοῦ υδων τῷ υ ψιλῷ παραλήγει , καὶ φυλάττει τὸ ω : Ἀμυδὼν Ἀμυδῶνος : | ||
κορυδαλλός ὀξύνεται . Τὰ εἰς ΛΛΟΣ πολυσύλλαβα , ὁποίῳ φωνήεντι παραλήγει πλὴν τοῦ Α , προπαροξύνεται : Μύσκελλος Μάρκελλος Κύριλλος |
εἶναι καὶ τὸν τῆς μνήμης κεχαρακτήρικεν . Πάντα γὰρ ὅσα διχηλεῖ καὶ μηρυκισμὸν ἀνάγει σαφῶς τοῖς νοοῦσιν ἐκτίθεται τὸ τῆς | ||
φησι ζῷον ὁ νόμος , ἐπειδὴ μηρυκᾶται μέν , οὐ διχηλεῖ δέ ; καίτοι γε πρὸς τὴν ῥητὴν ἐπίσκεψιν οὐκ |
οὐ συνεχώρησα τῇ τοῦ θανάτου δρεπάνῃ συναντῆσαί σοι , οὐ παρεχώρησα τὰ τοῦ ᾅδου δίκτυα συμπλέξαι σε , οὐκ ἠθέλησά | ||
μία δέ τις ἡμῖν ὑπεφαίνετο τὴν ἐμὴν ἀπαιτοῦσα γονήν , παρεχώρησα τῆς παιδός , ἵνα λάβω τὴν πόλιν . τί |
τῇ εὐταξίᾳ τοὺς βαρβάρους ἐκπλήττων : ὡς δὲ βέλους ἐντὸς ἤμελλεν εἶναι , δρόμῳ χρῆσθαι παρήγγειλεν , ὅπως μηδὲν ὑπὸ | ||
συνεδρίας καὶ τὰς συντάξεις , ἐξ ὧν ἰσχύσειν ὁ πόλεμος ἤμελλεν , ἄρδην ἀπέδοτο , καλλίστοις ὀνόμασιν αἰσχίστας πράξεις γράφων |
εἴπηις τὰ θέληις , ἀκούσαις καί κεν τά κεν οὐ θέλοις : καὶ Ὅμηρος . ὁπποῖόν κ ' εἴπῃσθα ἔπος | ||
ἂν οὐχ ὑπήκοος , τάσσειν δὲ μᾶλλον ἢ ' πιτάσσεσθαι θέλοις . ” ἐπεὶ δὲ καὶ πριαμένου Συλέως εἰς ἀγρὸν |
θανάτου κατὰ τὸν παρ ' αὐτοῖς τεθέντα νόμον , τὸν ἐπιβάντα Ἀθηναίων τῇ νήσῳ ἄκριτον ἀποθνῄσκειν . ἦν δ ' | ||
ἐπιβούλους ἐργάσασθαι , ἐλαφρῷ ποδὶ ἐπὶ τὸν τράχηλον τῶν ἐχθρῶν ἐπιβάντα εἰπεῖν ἱκανὴν ἔχειν τιμωρίαν τῆς τοῦ ἀδελφοῦ ἀναιρέσεως , |
. Τοῦτο δὲ διελθοῦσιν ὡσανεὶ προσκήνιον ἐπεποίητο τῇ διαθέσει , κατάστεγον ἄνω . Πάλιν ὁμοίως κατὰ μὲν τὴν μέσην πλευρὰν | ||
εἰ κέραμός ἐστ ' ἔνδοθεν ὑμῖν ἱκανός , εἰ τοὐπτάνιον κατάστεγον , εἰ τἆλλ ' ὑπάρχει πάντα κατακόπτεις γέ με |
. . . προστρόπαιον : Αἰσχίνης Περὶ τῆς πρεσβείας : ἐάσετε οὖν αὐτὸν τὸ τοιοῦτον προστρόπαιον , ἀντὶ τοῦ ἄγος | ||
μεθ ' ὑμῶν καὶ μετὰ τῶν ὑμετέρων οἰκείων καὶ συγγενῶν ἐάσετε πολιτεύεσθαι ; καὶ Δημάδῃ μὲν καὶ Δημοσθένει οὐδεμίαν ᾤεσθε |
στηλῶν ἀπὸ Φάσιδος ἐν σμικρῷ τινι μορίῳ , ὥσπερ περὶ τέλμα μύρμηκας ἢ βατράχους περὶ τὴν θάλατταν οἰκοῦντας , καὶ | ||
' ἐξ εὐεργεσίης ὠργιασμένος ἥκω , ὁδεύων Πηλουσιακὸν κνεφαῖος παρὰ τέλμα . Τηλυγέτων δ ' ἀφνειὸν Ὑπερβορέων ἀνὰ δῆμον , |
προτέρης κραδ [ ] τ ? ! [ ] [ στήμεναι ] ὡς τὸ πάροιθε [ ] ! ! ! | ||
τοῦ ε ψιλοῦ : οἷον , ἐλθέμεναι : εὑρέμεναι : στήμεναι : δόμεναι . Τὰ διὰ τοῦ ειας εὐκτικὰ Αἰολικῶς |
ὅταν εἴπω περιπατῶ , καὶ τῶν τοῦ δευτέρου ὡς τοῦ περιπατεῖς , καὶ τῶν τοῦ τρίτου , ὅσα ἐπί τινος | ||
! ! ! [ ! ! ! ! ! ] περιπατεῖς [ ] ? ? [ ] ὅλην [ τὴν |
σημαίνει τὸν ῥύπον . δὴν τὸ πολυχρόνιον καὶ ἐξ αὐτοῦ δηναιὸς καὶ δηναιά . πολυχρονίαν δὲ καὶ παλαιὰν τὴν θάλασσαν | ||
τούτῳ κακῶς κείμενον νεκρὸς τὴν διάνοιαν ἔσται , εἰ καὶ δηναιὸς καὶ νωδὸς καὶ ἄφρων . πεφαντασμένος δὲ ἔσται τὴν |
βαλλέτω ὡς ἐθέλει : πάλιν Ἄρτεμις ἄμμιν ἀρήγει . οὐ φεύγεις τὸν Ἔρωτα , τὸν οὐ φύγε παρθένος ἄλλη . | ||
δὴ σοί , ὦ Εὐθύφρων , τίς ἡ δίκη ; φεύγεις αὐτὴν ἢ διώκεις ; Διώκω . Τίνα ; Ὃν |
προμηνῦσαι τῆς Ἀπόλλωνος ὀργῆς τὴν αἰτίαν καὶ τῷ δεκάτῳ ἔτει ἁλώσεσθαι τὸ Ἴλιον . ταῦτα γὰρ ἡ μαντική . ἐπεὶ | ||
ἀνωφελεῖς ἱκετεῦσαι καὶ ὀλεθρίου ἅψασθαι φυγῆς : ἀκμητὶ γὰρ ἔμελλον ἁλώσεσθαι Ἀθηναίοις πρὸς τοὺς διώκοντας ὁ φεύγων ἐληλυθώς . ἀλλ |
, κατὰ γαστρὸς ἔσχηκε : καὶ εἰ τοῦτο , ἀνδρὶ πεπλησίακεν . οὐχ οὕτω δ ' ἀναγκαῖον , εἰ καὶ | ||
τούτων δὲ ἐγγύτατα μὲν συγγενείᾳ καὶ ὁμοιότητι τοῦ πέμπτου νοῦς πεπλησίακεν , τἆλλα δὲ πλέον ἀπέχει . ταὐτὸν δὴ περί |
' οὐδ ' ὧς δύνατο ῥῆξαι μάλα περ μενεαίνων : ἴσχον γὰρ πυργηδὸν ἀρηρότες , ἠΰτε πέτρη ἠλίβατος μεγάλη πολιῆς | ||
κρείων Ἀγαμέμνων ἐν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας , ὁμοῦ δ ' ἴσχον ὠκέας ἵππους . ἔσθ ' ὅτε δ ' Ὅμηρος |
: ἢ παρὰ τὸν νύξω μέλλοντα , τὸν δηλοῦντα τὸ πλήξω , διὰ τὸ νύσσεσθαι καὶ προσπαίειν τοῖς ἐνεργοῦσί τι | ||
φυλάττουσι μίαν συλλαβὴν τοῦ ῥήματος ἐξ οὗ γίνονται , οἷον πλήξω οἰστροπλήξ οἰστροπλῆγος , παραπλήξ παραπλῆγος , λαοπλήξ λαοπλῆγος , |
τῶν πέντε φωνῶν προτάσσεσθαι : εἰ γὰρ δι ' ὑπογραφῶν διδάσκεται τὸ γένος καὶ τὸ εἶδος , ἡ δὲ ὑπογραφὴ | ||
δέ ἐστι λέγειν ὑπάρχειν τὸ μὴ ὄν : οὐκ ἄρα διδάσκεται τὸ μὴ ὄν . ἀλλ ' οὐδὲ τὸ ὄν |
ἔργῳ δηλώσῃς τὴν νόσον : εἰ τὸ μηδὲν ἄξιον φόβου φοβῇ , πάντα ἂν φοβηθεῖσαν γνῶθι σαυτήν : φοβοῦμαι μὴ | ||
' ὥς ς ' ἀπαλλάξω φόβου : μὴ κατὰ τοῦτο φοβῇ . καὶ γὰρ ἦλθον ἵνα σε ἀπαλλάξω φόβου . |
κατὰ φύσιν εἶναι παχύτερον καὶ οἷον ἂν φαίης εἶναι τὸ γονοειδές , τὴν μετ ' αὐτὴν δὲ καὶ ἑτέραν οἶμαι | ||
ὀλίγον : τὸ οὐρούμενον τῷ κάρφει εἵλκετο , γλίσχρον , γονοειδές : ἄγρυπνος ἁπάσας : μετὰ τὴν ἕκτην οὖρον ὕφαιμον |
εὐθεῖα „ μέχρι ἀνατολικοῦ πλευροῦ συνελογίσθη μικρῷ πλει - ” όνων ἢ ἐνακισχιλίων , δῆλον ὅτι ἡ Βαβυλὼν οὐ πολλῷ | ||
[ ] ! ! ε [ ] ν [ ] όνων [ ] ! ! [ ] [ ] ! |
ἀλλοτρίας ἐπινοίας αὐτοῖς αὐλοῖς ὁρμᾷ καὶ γλωττοκομείῳ . εἰ μὴ τεθέασαι τὰς Ἀθήνας , στέλεχος εἶ , εἰ δὲ τεθέασαι | ||
μὴ τεθέασαι τὰς Ἀθήνας , στέλεχος εἶ , εἰ δὲ τεθέασαι μὴ τεθήρευσαι δ ' , ὄνος , εἰ δ |
, εἰς ὃ πᾶν συρρεῖ τὸ τῆς φύσεως ἐπίκηρον καὶ δυσαλθές . κἂν μή τις θᾶττον ὡς χρέος ἀποδιδῷ τὸ | ||
: πλησιάσειεν προσεγγίσειε ἄμποτε * δῆγμα : σπάραγμα ὀδόντων οὔτε δυσαλθές : οὔτε δυσίατον οἴδημα ἐπιφλεγμαίνεται . γ * οἶδος |
γὰρ τῇ Ἑλληνικῇ χρήσει τοῦτο συνεγνωσμένον οὔτε ἔχον λόγον . Προφανὲς τὸ διὰ τούτων παραδιδόμενον θεώρημα : φησὶ γὰρ τοσαύτας | ||
δὶς ἐπιτέταται τὸ ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσι δὴ ἔσεσθε . Προφανὲς δὲ ὅτι τῇ συνηθεστέρᾳ ἀντωνυμίᾳ προσεχώρησε τὸ τῆς συντά |
μεῖζον ; ναί . γένοιτο δ ' ἄν τι ἐκ τριπήχεος τετράπηχυ κατὰ τὸ μῆκος : τὸ δὲ μεῖζον ἐλάττονος | ||
ἑτέραν . ὥσπερ οὖν εἰ , λόγου χάριν , ξύλου τριπήχεος ὄντος δεκάπηχυ ἕτερον ἀγαγών τις ηὐξηκέναι τὸ τρίπηχυ λέγοι |
Ἀθηναίους ἐπιπολὺ ὀνήσειν ἔμελλον , οὔτε σὺ καθήρας τὴν πόλιν ὤνησας . τό τε γὰρ θεῖον καὶ οἱ νομοθέται οὐ | ||
' οὐκ ἀκριβῶς αὐτὸ θήσομαι λίαν : ὅπηι γὰρ οὖν ὤνησας οὐ κακῶς ἔχει . μείζω γε μέντοι τῆς ἐμῆς |
ἔχοντα ἐν τῇ τρίτῃ ἀπὸ τέλους συλλαβῇ α ὀξύνεται : μαδαρός , πλαδαρός , ἀγανός : οὕτως οὖν καὶ ἀγαθός | ||
, διὰ τὸ κάρη ἀκαρός , ὀξύνεται γὰρ ὁμοίως τῷ μαδαρός . προπερισπᾶται δὲ τὸ ἀθῷος διὰ τὸν χαρακτῆρα τοῦτον |
λοιπαὶ λέξεις ἀντὶ συστατικῶν διαφορῶν παραλαμβάνονται . ἔλθωμεν οὖν καὶ ἐξηγησώμεθα . ἰστέον ὅτι ὁ λόγος πρόσκειται πρὸς ἀντιδιαστολὴν τοῦ | ||
ἀκολούθησόν μοι τῇδε , ἐὰν αὐτὸ ἁμῇ γέ πῃ ἱκανῶς ἐξηγησώμεθα . Ἄγε , ἔφη . Ἀναμιμνῄσκειν οὖν σε , |
πλείους : καὶ ἡμεῖς δὲ συγκατατιθέμεθα : οὐ γάρ ἐστιν ἐπιθετικόν , ὡς ἀξιοῖ Τυραννίων . ὁ μέντοι Ἀριστοφάνης ἐκεῖνό | ||
δ ' οὕτως λέγοιτο , καὶ ὀξύνοιτ ' ἂν ὡς ἐπιθετικόν , ὡς τὸ Ἡραῖον τεῖχος καὶ Ἥραιον , καὶ |
τὴν μητέρα αὐτοῦ λήψεσθαι ἔφη . ὁ δὲ ἀνιαθεὶς ἀπέρχεται ὀλοφυρόμενος τὴν συμφορὰν εἰς τὸ ἔσχατον τῆς νήσου . Ἑρμῆς | ||
πατρίδα γαῖαν ἑρπύζων παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης , πόλλ ' ὀλοφυρόμενος . σχεδόθεν δέ οἱ ἦλθεν Ἀθήνη , ἀνδρὶ δέμας |
πλεῖος . τὸ δὲ νειός . . . ἀρσενικὸν καὶ μονογενές . Τὰ εἰς ΟΣ καθαρὸν δισύλλαβα παραληγόμενα τῷ Ι | ||
ἀπὸ τοῦ πρεσβεία , δηλονότι μονογενές ἐστιν : εἰ δὲ μονογενές ἐστιν , ὤφειλε φυλάξαι τὸ υ ἐν τῇ γενικῇ |
ἀκροθίνια τοιαῦτα γενέσθαι , δεικνύντας τὰς πέδας : ταῦτά τε ἐπειρωτᾶν καὶ εἰ ἀχαρίστοισι νόμος εἶναι τοῖσι Ἑλληνικοῖσι θεοῖσι . | ||
, σφέας δὲ Μεταποντῖνοι λέγουσι ἐς Δελφοὺς πέμψαντας τὸν θεὸν ἐπειρωτᾶν ὅ τι τὸ φάσμα τοῦ ἀνθρώπου εἴη . Τὴν |
δὲ τέρας περίσημον ὑπ ' ἀστέρας ἀπλανὲς αὔτως οἷα κυνηλατέοντος ἀείδελον ἐστήρικται . Ἀλλὰ σύ γε σταθμοῖο καὶ αὐλίου ἑρπετὰ | ||
μεμελισμένα τέκνα , σάρκα δ ' ἄσημον , ἄναρθρον , ἀείδελον ὠπήσασθαι , ἀμφότερον δὲ γάμῳ παιδοτροφίῃ τε μέμηλεν : |
, ὁ καμπτήρ . Ἱππεύω : ἱππάζομαι . Ἀλέξω : βοηθήσω . Τόφρα : ἄχρι . ἕως . Πύξ : | ||
στρατεύῃ ἐπί τινα πόλιν τῶν ὀμοσασῶν τόνδε τὸν ὅρκον , βοηθήσω παντὶ σθένει . οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες ἔχαιρον |
παρὰ τὸ σχέθω κατὰ σύνθεσιν καὶ ἔκτασιν , καὶ τροπῇ ἀσκηθής , ὁ ὑγιής . . . . ἀσκαλαβώτης : | ||
δὲ τῆς παιδιᾶς “ ἀμφ ' ἀστραγάλοισι χολωθείς . ” ἀσκηθής ὑγιής , ἀσινής . ἀσύφηλος ἀμαθής , οὐδενός , |
κομίζετε . οὐ δῆτ ' , ἐπεὶ τοῦδ ' οὐ μεθήσομαι νεκροῦ . ἔκριν ' ὁ δαίμων , παρθέν ' | ||
τὸν οὐρανόν γ ' . ὡς τόνδ ' ἐγὼ οὐ μεθήσομαι . ταῦτα δῆτ ' οὐ δεινὰ καὶ τυραννίς ἐστιν |
. ] τὸ λαλεῖν σε ἐν ὕπνῳ τὸ ” Φίλων ἀδικεῖς “ , τοῦτο ἐστὶ τὸ κακόν , ὅτι ἀεὶ | ||
τῶν νόμων γε μὴ πρότερον εἶναι θέλειν : σὺ τοίνυν ἀδικεῖς τοὺς νόμους ἀγαπῶν τὸν μιαιφόνον . ὁ δέ φησιν |
οντι πείθεσθαι καλῶς ? ? [ ] ταῦτα : μὴ λέξῃς πλέω . [ εἶπον ] Ζηνὸς αἰάξαι ? ? | ||
καὶ τοξεύοντα καὶ ἑστηῶτ ' ἐπὶ νώτοις . Πολλάκις ἢν λέξῃς μοι , ἀθρήσεις πάντα λέοντα . Οὔτε γὰρ οὐράνιος |
. ἥκει οὖν αὖθις εἰς ταὐτὸ ταμιεῖον μετὰ τῶν καλῶν κεισόμενον , ὅπως βασκανίαν ἀπελαύνῃ τῶν καλῶν . Καὶ γὰρ | ||
πτῶμα ᾔδει γενησόμενον , ὑφ ' ᾧ με καὶ αὐτὸν κεισόμενον . λυποῦσα δὴ τοιαῦτα τὴν σωτηρίαν ἐπόριζε καὶ ἀποστεροῦσα |
γάρ σοι λείπει ; οὐ χρῇ αἰσθήσει , οὐ φαντασίας διακρίνεις , οὐ τροφὰς προσφέρῃ τὰς ἐπιτηδείους τῷ σώματι , | ||
ἡ χάρις . Οἴμοι κακοδαίμων , ὑπεραναιδευθήσομαι . Τί οὐ διακρίνεις , Δῆμ ' , ὁπότερός ἐστι νῷν ἀνὴρ ἀμείνων |
δύνῃ μόνος φέρειν καὶ μὴ ' πίδηλον τὴν τύχην πολλοῖς ποῇς . ἄνθρωπος ἀτυχῶν σῴζεθ ' ὑπὸ τῆς ἐλπίδος . | ||
τὸ σῶμ ' ἔχειν . Οὐκοῦν κελητίζεις , ὅταν Φαίδραν ποῇς ; Ἀνδρεῖα δ ' ἢν ποῇ τις , ἐν |
πῶς σπάσει τὴν γῆν σὺν τῇ θαλάσσῃ . . πῶς σπάσει . . . πᾶσαν . . . ὣς ἔφαθ | ||
ἀμφοτέρους ἠθέτηκεν . δι ' αὐτῶν δὲ διδασκόμεθα , πῶς σπάσει τὴν γῆν σὺν τῇ θαλάσσῃ . . πῶς σπάσει |
. παύονται δὲ τῆς λύττης ἀγρυπνίᾳ τὴν ῥώμην ἐπιτριβεῖσαι : ἐκχέει γάρ πως τὴν λύτταν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν εἰ μὴ | ||
ἢ γὰρ ἐϲ ἔκταϲιν λύεται , ἢ ἀκρατὶ τὰ οὖρα ἐκχέει , ἢ ξυνειλέεται ἐϲ ἑωυτέην , εὖτε , ὅταν |
θανάτου ἐτίμησεν . εἰσῄει γὰρ αὐτὸν δέος , μὴ φυγὰς ἐλασθεὶς ἐκ τῆς πατρίδος ἀνὴρ στρατηγῆσαι πολέμους τῶν τότε δεινότατος | ||
δευτέραν ἅλμην φυγὼν , φησὶ , τὸ πρῶτον , εἶτα ἐλασθεὶς τῇ τριαίνῃ δεύτερον τῆς θαλάσσης ἑλκύσει πίεται . φασὶν |
ἐν μέτρῳ ὡς ποιητὴς ἢ ἄνευ μέτρου ὡς ἰδιώτης ; Ἐρωτᾷς εἰ δεόμεθα ; τίνος μὲν οὖν ἕνεκα κἄν τις | ||
προσγενόμενον , ἕως ἔτι ἐν φιλίᾳ ἐσμέν , λέγε . Ἐρωτᾷς , ἔφη , ὦ παῖ , ποῦ ἂν ἀπὸ |
ὡς δ ' ὁπότ ' ἐν πολέμοισιν ἀρήϊον ἄνδρα κραταιὸν δήϊος ἀμφιβάλῃ στεφάνη μαλεροῖο μόθοιο , αὐτὰρ ὅ γε πνείων | ||
ἕλεν νόμος αἰόλος ἄγρης . οὔτε γὰρ ὀρνίθων σφε δαμάσσατο δήϊος ἰξός , οὔτε διηερίην δόνακες πατέοντες ἀταρπόν . ἀλλ |
παρὰ Θουκυδίδῃ . πλοκαμῖδα : Μένανδρος καὶ οἱ ἄλλοι . ποιήσειας καὶ γράψειας καὶ ποιήσειαν καὶ γράψειαν Ἀττικοὶ μᾶλλον . | ||
φυσήματι τὸ μὲν πῦρ ἀνακαύσειας ἂν καὶ μεῖζον ἐν βραχεῖ ποιήσειας παραθήγων τῷ πνεύματι , καὶ τὸ τοῦ λύχνου φῶς |
ἄχρι φοινίξεως τῆς ἐπιφανείας , σὺν κηρωτῇ δ ' ἰόνθους σβέννυσιν : ὠφελεῖ δὲ καὶ σπληνικοὺς μεθ ' ἁλὸς καταπλασσομένη | ||
σαλάμανδρα ὡς σαύρα ἐστὶ καὶ διερχομένη τὸ πῦρ ψύχει καὶ σβέννυσιν αὐτό . κεφ . νδʹ . περὶ κάστορος . |
, εἰ ὅτι καὶ σοὶ χαριεῖται γνοίη . μα - θέτω τοίνυν οὗτος ἀκούσας διαρρήδην ἐκ τοῦ σοῦ στόματος ὡς | ||
εἶναι φήσει , ἐκεῖνό γ ' οὐ λόγος : αὐτὸς θέτω , καὶ μὴ λεγέτω τοῦθ ' , ὡς οὐ |
τλάμονα , μή με παρένθῃς , στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον , ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω με | ||
. καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός . κλαῦσον , καταφίλησον , εἰπὲ “ μῆτερ , ὁ πατήρ |
, ἀλλὰ καὶ ἱερέα σε ποιήσω τῆς θεοῦ . ” καταλέγω δὴ τοῦτο τῇ Λευκίππῃ τὸ ἐνύπνιον καὶ οὐκέτι ἐπεχείρουν | ||
ταῦτα τοὺς εἰς μαθηματικὴν οὐσίαν ἐντιθέντας τὴν οὐσίαν τῆς ψυχῆς καταλέγω διευκρινημένως . ἔστι δὴ γένος ἕν τι αὐτῆς τὸ |
ὅτι εἰ τότε ἐψεύσω , πόθεν δῆλον , εἰ νῦν ἀληθεύεις ; εἰκὸς γὰρ καὶ νῦν ψεύδεσθαί σε . οὐ | ||
ἠδυνάμην ἣν λέγεις σεαυτοῦ ἐσχάτην ἡμέραν αἰῶνα ποιῆσαι , ἐὰν ἀληθεύεις ὅτι Αἴσωπος ζῇ . ἐκεῖνον γὰρ τηρήσας ἐφύλαξας εἰς |
, ἔπειτα ἀπηθήσας , χλιαίνων ἐν χυτριδίῳ , εἰρίον ὡς μαλθακώτατον ἐμβάπτων , τὸ μὲν προστιθέναι , τὸ δὲ ἀφαιρέειν | ||
ἐκλέξας , ἀλέσας λεπτὰ , καὶ κλημάτινον πῦρ ποιήσας ὅτι μαλθακώτατον , ἔπειτα ἐμβαλὼν ἐς τρυβλίον , ἔνθες ἐς ἡμίεκτον |
. ἀμέλει δεῖ καὶ τούτων ποιεῖσθαι πρόνοιαν , ὡς μὴ ἐπέχοιτο . Ἐνίοις δὲ κατά τινας ὥρας αὐτομάτως φέρεται ἡ | ||
ἔμβρυον ζῶν οὐδὲν κακώσας καὶ τὰ καλούμενα δεύτερα , εἴπερ ἐπέχοιτο . βοηθεῖ δὲ καὶ ταῖς περιοδικαῖς νόσοις σπληνίον ἐπιτεθὲν |
ἀντιστάσεως , ἀντεγκλήματος , μεταστάσεως , συγγνώμης , ὁποτέρα τούτων ἐμπέσοι μετὰ τὰ ἀπαριθμημένα τοῦ ὅρου κεφάλαια , εὐθὺς μετάληψις | ||
” τὸ σχῆμα παρ ' ὑπόνοιαν . τὸ δὲ “ ἐμπέσοι γέ σοι ” παρ ' ὑπόνοιαν , δέον εἰπεῖν |
δὲ [ οὐ ] κάρτα . οὖρα καὶ γονὴ οὐκ ἴσχετο . Οὐκ ἂν σαφηνισθείη ὁ λόγος , εἰ μὴ | ||
, μηροὶ δὲ κάρτα . οὖρα δὲ καὶ γονὴν οὐκ ἴσχετο , ἵνα δηλώσῃ ὅτι συνεχῶς ἢ λίθους ἢ μέταλλα |
ἢ ἐν ποδὸς ἴχνεϊ τύψῃ , χρωτὸς ἄπο πνιγόεσσα κεδαιομένη φέρετ ' ὀδμή : τοῦ δ ' ἤτοι περὶ τύμμα | ||
κάββαλ ' ἀπ ' ἠπείροιο πολυκλύστῳ ἐνὶ πόντῳ , ὣς φέρετ ' ἂμ πέλαγος πουλὺν χρόνον , ἀμφὶ δὲ λευκὸς |
κάλλος ἢ αὐτὸς εἶμεν εὔμορφος : ὥσπερ εἰ οἶνον πιεῖν ἁδὺν καὶ πολύωρον ἢ αὐτὸς εἶμεν βουνός , καὶ χιλὸν | ||
τούτωι γὰρ ἀρῶ , τούτωι θερίζω , τούτωι πατέω τὸν ἁδὺν οἶνον ἀπ ' ἀμπέλων , τούτωι δεσπότας μνοΐας κέκλημαι |
σοφὸν ἄνδρα καὶ ἴδμονα μαντοσυνάων . ὣς δ ' αὕτως σκέψαιο καὶ ὅσσοις ἀστράσι Μήνη συμφέρετ ' , ἢ ὅσσοισι | ||
ἐκεῖνος μὲν οὕτως , σὺ δ ' εἴτε τὴν γνώμην σκέψαιο , πάνυ εὔνουν εὑρήσεις , εἴτε τὴν γλῶτταν , |
κατηναγκασμένους τὴν σωφροσύνην καὶ βιαίῳ τέχνῃ ἐς τὸ μὴ ἐρᾶν ἠγμένους . σωφροσύνη γὰρ τὸ ὀρεγόμενόν τε καὶ ὁρμῶντα μὴ | ||
ἡνίοχος ἡμῖν ἦσθα καί σοι παρεδίδομεν ἵππους ἐπὶ παιδείᾳ κακῶς ἠγμένους , οὐκ ἂν ἔφυγες τὸ ἅρμα κατηγορῶν τοῦ κακοὺς |
φονεύσει τὸν ἐρώμενον τῷ δίσκῳ , οὐ προεμαντεύετο δὲ ὡς φεύξεται αὐτὸν ἡ Δάφνη , καὶ ταῦτα οὕτω καλὸν καὶ | ||
λόγον : εἰ δ ' αὖ πάλιν κεχωρίσθαι , οὐ φεύξεται τὴν ἐξ ἀνάγκης τοῦ χωρίζοντος ὑπόστασιν . Ἂν δ |
ξένος : Ξενίων ὄνομα κύριον : ξενὼν τὸ περιεκτικόν : ξέω : ξερόν : σεσημείωται τὸ ξαίνω ῥῆμα διὰ τῆς | ||
καὶ μῦθος . Μεθόδιος . σημαίνει δὲ τὸ αἱματῶ καὶ ξέω , . , , . . α . + |
γὰρ ἄλλους νενόμικα ἀνθρωποφάγους ἰχθῦς . τὸ δεῖνα δ ' ἐσθίεις ; τουτι κακόνωτα πλοῖα Κωπᾷδας λέγεις ; ἀγρίως γε | ||
γε μὴν χυλὸν αὐτῶν εἰ παραμιγνύων ἐπτισμένῃ καὶ ἡψημένῃ κρίθῃ ἐσθίεις , ἤ τινι τοιούτῳ ἐδέσματι , μάλιστα δὲ τῷ |
καὶ τὸ σόν : ὡς εἴ με πημανεῖς τι , βουλήσῃ ποτὲ καὶ δειλὸς εἶναι μᾶλλον ἢ ' ν ἐμοὶ | ||
οὐρηρὸν ἀγγεῖον ἢν οὐρητιάσῃς ] ⌈ οὐρήσειν βούλῃ [ οὐρῆσαι βουλήσῃ ] , ἢ ⌈ εἰ στραγγουρίας περιπέσῃς νοσήματι . |
ἄλλ ' ἂν ἀπολαύσαιμι τοῦ μαθήματος ; καὶ ταῦτ ' ἐθελήσεις ἀπομόσαι μοι τοὺς θεοὺς ἵν ' ἂν κελεύσω ' | ||
ἐπιτύχοιμι . . ταῦτ ' ] διά , κατά . ἐθελήσεις ] νεύσειας . ἀπομόσαι ] ἐπομόσαι . ἀπομόσαι ] |