| ἀγαθὰ καὶ μηδέποτε αὖτις τοιοῦτον μηδὲν πάθοιμι : εἰ δὲ ἐπιορκῶ , ἐξώλης ἀπολοίμην αὐτός τε καὶ εἴ τί μοί | ||
| τί μοι ἔστιν ἢ μέλλει ἔσεσθαι . ἀλλ ' οὐκ ἐπιορκῶ , οὐδ ' ἂν Κόνων διαρραγῇ . ἀξιῶ τοίνυν |
| , καὶ οἱ ἄλλοι δὲ οἱ παρόντες , ἢν ἐμοὶ λέγητε , ὅταν τις ὑμῶν γαμεῖν ἐπιχειρήσῃ , γνώσεσθε ὁποῖός | ||
| ὑμῖν τούτου οὕτως ἔχοντος γελοῖον τὸν λόγον γίγνεσθαι , ὅταν λέγητε ὅτι πολλάκις γιγνώσκων τὰ κακὰ ἄνθρωπος ὅτι κακά ἐστιν |
| δεξαμενὰς ἐπαινοῦσι , καὶ δεῦρ ' ἄγ ' ἰὼν νῆα κατάστησον , καὶ τοῖς καταίρουσι τοιαῦτ ' ἐπαγγέλλουσι καὶ τοιαῦτα | ||
| , πολύαιν ' Ὀδυσεῦ , μέγα κῦδος Ἀχαιῶν , νῆα κατάστησον , ἵνα νωιτέρην ὄπ ' ἀκούσῃς . οὐ γάρ |
| ' ἄκρων τῶν πυγιδίων ἐκάθησθε . Εἰ δέ τις ὑμᾶς ὑποθωπεύσας λιπαρὰς καλέσειεν Ἀθήνας , ηὕρετο πᾶν ἂν διὰ τὰς | ||
| κατορύξαι : τοῦτο γὰρ ἡμῖν συγκείμενον . Καὶ ὃς οὐδὲν ὑποθωπεύσας : Σὲ μὲν οὖν , ἔφη , ταῦτα παθεῖν |
| σὺ ἡμῖν πιστὰ θεῶν πεποίησο καὶ δεξιὰν δός , ἵνα φέρωμεν καὶ τοῖς ἄλλοις τὰ αὐτὰ ἅπερ ἂν αὐτοὶ λάβωμεν | ||
| , νῦν δ ' ἔχεις οἵας σε δεῖ . μοχλοὺς φέρωμεν ἢ χεροῖν ἀνασπάσω κορυφαῖς ὑποβαλὼν ὦμον ἢ βραχίονα ; |
| οἱ μάγειροι ἀφαιροῦνται . κεἰ μὴ τούτοισι ] εἰ μὴ πιστεύεις τούτῳ τῷ ὅρκῳ , καὶ ἕτερα ὀμοῦμαί σοι μείζονα | ||
| μῆτερ , κατὰ ταῖν θεοῖν καὶ τῆς Πολιάδος . Καὶ πιστεύεις δηλαδή : καὶ διὰ τοῦτο πρῴην οὐκ ἔχοντι αὐτῷ |
| τὸ κεινός ὥσπερ διορθούμενος κεῖνος ἔγραψεν , ἵν ' οὕτως εὐκτικῶς τὸ εἴην ἀποδοθῇ καὶ ἀναχθῇ τὸ νόημα πρὸς τὸν | ||
| ἐκ Θέμιδος . ἐθέλοντι δ ' ἀλεξεῖν ὕβριν : ἤτοι εὐκτικῶς εἶπε , τὴν τῶν θεῶν : βούλοιντο δ ' |
| τλάμονα , μή με παρένθῃς , στᾶθι δὲ καὶ βραχὺ κλαῦσον , ἐπισπείσας δὲ τὸ δάκρυ λῦσον τᾶς σχοίνω με | ||
| . καὶ νῦν ἄπελθε καὶ ἱκέτευσον ὑπὲρ τοῦ πατρός . κλαῦσον , καταφίλησον , εἰπὲ “ μῆτερ , ὁ πατήρ |
| μὴ ὁ λόγος ποιεῖ : ποιεῖ δὲ ὁ λόγος μηδὲ συγγνώμονας ἐπὶ τοῖς τοιούτοις εἶναι . Ἀλλ ' εἰ τὸ | ||
| σφᾶς κακῶν τὸ παραπλήσιον δρῷεν , αὐτοί τε ἀχθόμενοι καὶ συγγνώμονας ἀξιοῦντες γενέσθαι τοὺς ἀπελαυνομένους . οἱ δὲ ἀπαναστάντες ὡς |
| καὶ φόνου συνεργάτιν λαβὼν τά γ ' εἴσω τειχέων σαφῶς μάθω . νῦν οὖν ἔξω τρίβου τοῦδ ' ἴχνος ἀλλαξώμεθα | ||
| τινές φασιν εἶναι τοῦ δαγκάνω , ἐπάγει ὡς τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω φύγω καὶ ὅσα τοιαῦτα ὑποτακτικὰ τρισὶ γράμμασι |
| τὴν λοιδορίαν , τὸν κωλακρέτην , τὰ τριώβολα . Ἅπαντα τἄρ ' αὐτῷ ταμιεύει ; Φήμ ' ἐγώ . Ἥν | ||
| μὲν αὑτὴν χὤστις Αἴγισθον στυγεῖ . ἐμοί τε καὶ σοί τἄρ ' ἐπεύξομαι τάδε . αὐτὴ σὺ ταῦτα μανθάνους ' |
| . ὧδε δὲ μυθέομαι , Ζεὺς δ ' ἄμμ ' ἐπιμάρτυρος ἔστω : εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνος ἕλῃ ταναήκεϊ | ||
| : καὶ γὰρ τὸ ἑνικόν Ζεὺς δ ' ἄμμ ' ἐπιμάρτυρος ἔστω . . δώῃ καμμονίην : ἡ διπλῆ ὅτι |
| οὐδ ' ἀλύοντα κερδαίνειν . ὅταν καμὼν δὲ τοῦθ ' ἕλῃς ὅπερ βούλει , τὸ κερτομεῖν σοι καιρός ἐστι καὶ | ||
| δαιμονίαισι τύχαις βροτοὶ ἄλγε ' ἔχουσιν , ἣν ἂν μοῖραν ἕλῃς , ταύτην φέρε μὴ δ ' ἀγανάκτει . καὶ |
| ἔγωγε οὐ μετρίως δέδοικα ὑπὲρ αὐτῶν . Θάρρει , ὦ Τόξαρι , ἐσώθησαν , καὶ ἔτι καὶ νῦν εἰσιν Ἀθήνησιν | ||
| ποιεῖν Σκύθαι ὑπὲρ τῶν φίλων . Πάνυ τραγικά , ὦ Τόξαρι , καὶ μύθοις ὅμοια : καὶ ἵλεως μὲν ὁ |
| ταῦτα παρελθὼν ὁ Ἀγασίας εἶπεν : Ἐγώ εἰμι , ὦ Κλέανδρε , ὁ ἀφελόμενος Δεξίππου ἄγοντος τοῦτον τὸν ἄνδρα καὶ | ||
| ἐλθὼν οὖν ὁ Ξενοφῶν λέγει : Ἔχεις μέν , ὦ Κλέανδρε , τοὺς ἄνδρας , καὶ ἡ στρατιά σοι ὑφεῖτο |
| πρὸς τὰ τοιαῦτα , Εἰπέ μοι , ἔφη , ὦ Ἀρίστιππε , εἰ δέοι σε παιδεύειν παραλαβόντα δύο τῶν νέων | ||
| ἵνα μὴ ἄλλο . Διογένους δ ' εἰπόντος αὐτῷ : Ἀρίστιππε , κοινῇ συνοικεῖς πόρνῃ : ἢ κύνιζε γοῦν , |
| καὶ νέῳ καὶ πρεσβυτέρῳ καὶ ἁπλῶς ἀεὶ τῷ ἐντυγχάνοντι προσελθὼν πεύσομαι ταῦτα ἃ καὶ νῦν πυνθάνομαι , πολὺ δὲ μάλιστα | ||
| μοι τὸν ἄεθλον , ἐπεὶ καὶ ὄπισθεν , ὀΐω , πεύσομαι , αὐτίκα δ ' ἐστὶ δαήμεναι οὔ τι χέρειον |
| τοῦ κλῦθι , καὶ ἴθι , καὶ ἄνωχθι . καὶ φάθι . κἀνταῦθα γὰρ μεταπέπλασται τὸ ε εἰς τὸ θι | ||
| φάθι . Φημὶ δή , ἐμπειρία τις . Τίς ; φάθι . Φημὶ δή , χάριτος καὶ ἡδονῆς ἀπεργασίας , |
| ἴθι καὶ τότ ' ἴθι : οὕτως οὐδὲ βάσκιθι ἀλλὰ βάσκ ' ἴθι , οὐ γὰρ μετὰ προθέσεως σύγκειται . | ||
| κακῷ . . ἀπάτῃ ἀπίστῳ . . . . . βάσκ ' ἴθι : ὅτι παραλλήλως βάσκε καὶ ἴθι : |
| , καὶ τὰ οἴκοι Ἀθήνησι πάντα κατὰ θεὸν ἔχει . ἐπίστελλε δὲ ἡμῖν καὶ πάλιν σὺ ὅπως διάκεισαι τοῦ σώματος | ||
| τῆς Ἀσίας πέμπε , μηδὲ [ ἃ ] ἐξ ἴσου ἐπίστελλε , ἀλλ ' ὡς κυρίῳ ὄντι πάντων τῶν σῶν |
| ' Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Ἀτρεΐδην . οἳ δ | ||
| διαίρεσιν ὀίω . . . . μήποτε δὲ καὶ τὸ δοάσσατο περισσῷ κέχρηται τῷ δ , ὡς καὶ τὸ δνοφερὸν |
| ] εἴπερ , ἐπεί . ἐς κόρακας ] ἀπελεύσῃ , ἀπέλθῃς , εἰς τὴν ἀπώλειαν . , φθαρῇ . ἰδοὺ | ||
| καὶ ἠφανισμένος . εἰ ] ἐπειδή . ἐς κόρακας ] ἀπέλθῃς . ὡς ] ὄντως . ἠλίθιον ] μωρόν . |
| ἐπακοῦσαι , ὧδ ' ἔρδειν , ἵνα θαῦμα μετὰ φρεσὶ σῇσι δαείης : ὁππότε γάρ μιν πάγχυ κάμῃς ἐνὶ χείρεσι | ||
| λέγει : Τηλέμαχ ' , ἄλλα μὲν αὐτὸς ἐνὶ φρεσὶ σῇσι νοήσεις , ἄλλα δὲ καὶ δαίμων ὑποθήσεται : καὶ |
| [ τοῦτό γέ οἱ σαφέως μαρτυρήσω : ] τοῦτο αὐτὸ μαρτυρήσω τὸ προδεδηλωμένον , ὅτι εἰς πάντα ὁ Ἀγησίας παραπλήσιος | ||
| ἤγουν τοῦτον τὸν ἔπαινον ἀληθῶς αὐτῷ , τῷ Ἀγησίᾳ , μαρτυρήσω . αἱ γλυκύφωνοι δὲ ᾠδαὶ ἐπ ' ἐμοὶ τοῦτο |
| διέβη : ἀπὸ τῆς Σκιώνης . κατῄνει : συνετίθετο , κατένευσε συναινῶν . αὐτούς : τοὺς Ἀθηναίους . τῆς πόλεως | ||
| Ὅ τι μὲν [ ] ἐκ θεῶν Μοῖρα παγκρατὴς ἄμμι κατένευσε καὶ Δίκας ῥέπει τάλαντον , πεπρωμέναν [ ] αἶσαν |
| : τόδε γὰρ θέτο Μῶσα λίγεια , τῶι γὰρ Ἰθωμάται καταθύμιος ἔπλετο Μοῖσα ἁ καθαρὰ † καὶ ἐλεύθερα σάμβαλ ' | ||
| ἢ δουλοσύνης ; σὺ δὲ εἶ καταθύμιος μὲν Κροτωνιήτῃσι , καταθύμιος δὲ καὶ τοῖσι ἄλλοισι Ἰταλιώτῃσι : φοιτέουσι δέ τοι |
| ' ἐς ὑμᾶς : παῖδα δ ' οὔτ ' ἐμὴν κτενῶ οὔτ ' ἄλλον ἀστῶν τῶν ἐμῶν ἀναγκάσω ἄκονθ ' | ||
| τάδ ' ἧι , τότ ' οἴσομεν : σὲ δὲ κτενῶ . ἧ καὶ νεοσσὸν τόνδ ' , ὑπὸ πτερῶν |
| ' ἄρα δῶκε Κυθηρίῳ Ἀμφιδάμαντι : Ἀμφιδάμας δὲ Μόλῳ δῶκε ξεινήϊον εἶναι , αὐτὰρ ὃ Μηριόνῃ δῶκεν ᾧ παιδὶ φορῆναι | ||
| τούτου καὶ Ὅμηρος μνημονεύει : τόν ποτέ οἱ Κινύρας δῶκε ξεινήϊον εἶναι . ἵσταμαι δὴ ποσσὶ κούφοις ἀναπνέων : ἐπειδὴ |
| καὶ σὺ τοῦτο συγχωρήσαις ἄν , ὡς ἐπειδάν τι ὅσιον ποιῇς , βελτίω τινὰ τῶν θεῶν ἀπεργάζῃ ; Μὰ Δί | ||
| , μὴ αἰσχρὸς φανῇς , ἐὰν πρότερος τὸν ἀδελφὸν εὖ ποιῇς ; καὶ μὴν πλείστου γε δοκεῖ ἀνὴρ ἐπαίνου ἄξιος |
| ' ἄλλοισι μινυνθαδιώτερον ἄλγος ἔσσεται , ἢν μὴ καὶ σὺ θάνῃς Ἀχιλῆϊ δαμασθείς . ἀλλ ' εἰσέρχεο τεῖχος ἐμὸν τέκος | ||
| αὔξει τοῦ πένθους : ἀντίτυπον καιρίαν : μὴ φρονοῦσαν ὡς θάνῃς : παραφρονοῦσαν , μὴ νήφουσαν . προσυπακουστέον τὸ καλῶς |
| , τοῖόν κ ' ἐπακούσαις . * μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος : ταῦτα χώραν δίδωσι ταῖς καλουμέναις συμβολαῖς : αὗται | ||
| τάχα κ ' αὐτὸς μεῖζον ἀκούσαις . μηδὲ πολυξείνου δαιτὸς δυσπέμφελος εἶναι : ἐκ κοινοῦ πλείστη τε χάρις δαπάνη τ |
| Νεμέᾳ , τετράκις δ ' Ἰσθμῷ ἐν ἀγχιάλῳ , Χίλων Χίλωνος Πατρεύς , ὃν λαὸς Ἀχαιῶν ἐν πολέμῳ φθίμενον θάψ | ||
| μάλιστα γεγονὼς διὰ πρῆγμα τοιόνδε . Ἁρμοσαμένου Λευτυχίδεω Πέρκαλον τὴν Χίλωνος τοῦ Δημαρμένου θυγατέρα ὁ Δημάρητος ἐπιβουλεύσας ἀποστερέει Λευτυχίδην τοῦ |
| μὲν Ἥλιος ἔστω ὁ δανειστής , ἡ δὲ Σελήνη ὁ χρεώστης . ὅστις οὖν ἐκ τῶν δύο κεῖται ἐν κρείττονι | ||
| μὲν Ἥλιος ἔστω ὁ δανειστής , ἡ δὲ Σελήνη ὁ χρεώστης . ὅστις οὖν ἐκ τῶν δύο κεῖται ἐν κρείττονι |
| ἀλλ ' εἰμὶ παρὰ σοὶ νῦν ἅπας κοὐκ ἄλλοθι . μέθες νυν ὀφρὺν ὄμμα τ ' ἔκτεινον φίλον . ἰδού | ||
| τιμιωτέρα φανῆι ; ἄπελθε πρὸς θεῶν δεξιάν τ ' ἐμὴν μέθες . οὐ δῆτ ' , ἐπεί μοι δῶρον οὐ |
| ) ἡ πολλοῖς δώροις γαμηθεῖσα . . . . . οὖλέ τε καὶ μάλα χαῖρε . οὖλε ἅπαξ εἰρημένον . | ||
| καρπῷ χαίτην ] τὸ φύλλον οὐλάδα δὲ τὴν ὑγιαστικήν : οὖλέ τε καὶ μέγα χαῖρε πολλάκι δὲ καὶ φηγοῖο : |
| τι αἱρήσεσθε ; Ἀρισταγόρης μὲν ταῦτα ἔλεξε , Κλεομένης δὲ ἀμείβετο τοῖσδε : Ὦ ξεῖνε Μιλήσιε , ἀναβάλλομαί τοι ἐς | ||
| γυναῖκας . Ὁ μὲν δὴ τοιαῦτα ἔλεγε , ἡ δὲ ἀμείβετο τοῖσδε : Ὦ παῖ , ἐπείτε με λιτῇσι μετέρχεαι |
| καὶ δαίμων ὑποθήσεται : οὐ γὰρ ὀΐω οὔ σε θεῶν ἀέκητι γενέσθαι τε τραφέμεν τε . ” ὣς ἄρα φωνήσας | ||
| Ζεὺς ἄξιον ἦμαρ ἔδωκε νῆας ἑλεῖν , αἳ δεῦρο θεῶν ἀέκητι μολοῦσαι ἡμῖν πήματα πολλὰ θέσαν , κακότητι γερόντων , |
| σαυτοῦ λέγοντος 〚 μὴ 〛 ἀκούσῃς , ἄλλου λέγοντος μὴ πεισθῇς : πῶς οὖν ἐφεκτικὸν τὸ τοιοῦτον λογισόμεθα ; Ἐπειδὴ | ||
| ψυχὴ καθαίρεται λόγῳ θεοῦ ὑπὸ σοφοῦ . ἀναίσθητον οὐσίαν μὴ πεισθῇς εἶναί ποτε θεοῦ . ὁ θεὸς καθὸ νοῦς ἐστιν |
| ἀνδράσι θήσω , μή ποτέ σοι βαρύμηνις ἐπιβρίσειεν Ἐνυώ . πείθεο , καὶ πολέμους τε καὶ ἠνορέην σε διδάξω . | ||
| ἀτρεκέως μάλα τοι λέξαντος ἕκαστα ἡμετέροις , ἥρως ἑκατηβόλε , πείθεο μύθοις . Ὣς ἄρ ' ἔφη Πριάμοιο διοτρεφέος φίλος |
| Ἀλκαίου δέξαι με κωμάζοντα , δέξαι , λίσσομαί σε , λίσσομαι . Καταληκτικὸν δὲ δίμετρον τὸ καλούμενον Ἀνακρεόντειον οἷον ὁ | ||
| . , : Ἡρακλείδης δὲ ἀγνοεῖν φησι πολλοὺς ὅτι τὸ λίσσομαι κοινολεκτούμενον Ἀτθίδι διαλέκτῳ γέγονε λίττομαι , παρέσει δὲ τοῦ |
| ἔπειτα καὶ γενομένου , ὡς νῦν ἔχει , οὐκ ἂν πείθοιντο οἱ περὶ ταῦτα ζητητικοὶ μεγαλοφρονούμενοι . εἰ δὲ πόλις | ||
| ὑμᾶς αὐτοὺς καὶ συναλλάξαι μοι παρακαλῶ . καὶ εἰ μὴ πείθοιντο μηδὲ νῦν , ἐκείνοις μὲν αὐτίκα δείξω τὰ μέχρι |
| ἔστε φίλοι , μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς , ὡς ἂν Πηλεΐδην τιμήσομεν , ὃς μέγ ' ἄριστος Ἀργείων παρὰ νηυσὶ | ||
| Ἀχαιοί , εἰ μὴ ἄρ ' Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς Πηλεΐδην Ἀχιλῆα δίκῃ ἠμείψατ ' ἀναστάς : ὦ Ἀχιλεῦ μάλα |
| Διόνυσος ὁ τίλλων τὰ μόρια τῶν γυναικῶν . πέμψω ] προπέμψω . Αἰσχύλος ὁ τραγικὸς γένει μὲν ἦν Ἀθηναῖος , | ||
| ἤγουν ὦ οἱ ὀλόμενοι ἐν τριήρεσι βάρισιν . πέμψω ] προπέμψω . δυσθρόοις ] † κακὸν ἔχουσι θροῦν . γόοις |
| καὶ τὸ ἄνθοϲ καὶ ἡ κεκαυμένη χαλκῖτιϲ . εἰ δὲ πλυθείη τὰ τοιαῦτα , ῥυπτικὰ μὲν ἔτι μένει , τοϲούτῳ | ||
| ' ἑαυτὸν καὶ ϲὺν ἑτέροιϲ μιγνύμενοϲ . Πομφόλυξ . Εἰ πλυθείη ϲχεδὸν ἁπάντων πρωτεύει , ὅϲα ξηραίνειν ἀδήκτωϲ πέφυκεν , |
| Ἶριν δὲ προτέρην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : βάσκ ' ἴθι Ἶρι ταχεῖα , Ποσειδάωνι ἄνακτι πάντα τάδ ' ἀγγεῖλαι , | ||
| . . . Ε , . . βάσκ ' ἴθι Ἶρι ταχεῖα : ἡ διπλῆ ὅτι οὐκ ἔστι κοινὸν νῦν |
| , ἐνθυμήθητι , συλλογίσθητι . , ἴδε , ἀναλογίσθητι , σκόπησον , θέασαι . τοίνυν ] λοιπόν . γαστριδίου ] | ||
| Φιλάνθρωπος εἶ . : φέρ ' ὅπως χάρις : Φέρε σκόπησον ὅτι ἡ χάρις ἣν ἐχαρίσω τοῖς ἀνθρώποις ἄχαρις ἦν |
| ἔγχεε ἐπὶ ἡμέρας γʹ ἢ καὶ πλείους , ἕως ἂν ὑγιάνῃ . ἐὰν δὲ δι ' ἐπιφορὰν παρισθμίων ἢ τῶν | ||
| , ταὐτὰ δηλῶν τῷ ἵνα : πάλιν γὰρ τὸ ἵνα ὑγιάνῃ ἐν ἴσῳ ἐστὶ τῷ ὅπως ὑγιάνῃ , ἵν ' |
| τῆς Παριανῆς ὑπερκείμενον ἔχουσα πιτυῶδες ὄρος : μεταξὺ δὲ κεῖται Πα - ρίου καὶ Πριάπου κατὰ Λίνον χωρίον ἐπὶ θαλάττῃ | ||
| εἶναι : ἐμπεσόντος δὲ εἰς τὸ στρατόπεδον θορύβου τοῦ καλουμένου Πα - νικοῦ μετεστρατοπέδευσαν εἰς ἕτερον τόπον . οἱ δὲ |
| δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα : “ ῥεῖ ' ἔγνως , | ||
| σοὶ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθε . Τὸν δ ' ὀλιγοδρανέων προσέφης Πατρόκλεες ἱππεῦ : ἤδη νῦν Ἕκτορ μεγάλ ' εὔχεο |
| τοὺς χρησμοὺς ἐξηγοῦνται . ὦ μεγάλης ἀναισχυντίας καὶ γοητείας . Ἄνθρωπε , τί ποιεῖς ; αὐτὸς σεαυτὸν ἐξελέγχεις καθ ' | ||
| καθίζου μαλακῶς , ἵνα μὴ τρίβῃς τὴν ἐν Σαλαμῖνι . Ἄνθρωπε , τίς εἶ ; Μῶν ἔγγονος εἶ τῶν Ἁρμοδίου |
| τὴν ὁμώνυμόν σοι πόλιν φύλασσε καὶ περίεπε σὺν ἐλευθερίᾳ , φύλασσε δὲ σὺν τῷ Διῒ καὶ τῷ βασιλεῖ Αἰακῷ καὶ | ||
| συμφορᾶς ἐκ τοσῆσδε εὐδαιμονίας κατέβαλεν . σοὶ δὲ παραινῶ : φύλασσε Σοφωνίβαν , μὴ Μασσανάσσην ἐς ἃ βούλεται , μεταγάγῃ |
| γενναῖος ὤν . Μέτρῳ δὲ πάντα μανθάνων δίκῃ ποίει . Μηδέποτε καυχῶ πλοῦτον ἐν δόμοις ἔχων . Μήτηρ ἁπάντων γαῖα | ||
| πράγμασιν , εὐθὺς προσάπτει τῇ τύχῃ τὴν αἰτίαν . } Μηδέποτε μέμφου τὴν τύχην εἰδὼς ὅτι καιρῷ πονηρῷ καὶ τὰ |
| δῆμον . μὴ τοῦ λέγοντος ἴσθι ] μὴ τοῖς διαβάλλουσι πείθου . Γ ἴσθι ] ὕπαρχε . Γ ὢν ] | ||
| οὐκέτ ' ἐποψόμεθα : ἐξ ἀποφθέγματος γενναίου Λακωνικοῦ . Νῷ πείθου : ὁμοία τῇ : Τῷ θεῷ ἕπου . Ξένος |
| Τί με καλεῖτε ; Δεῦρ ' ἔλθ ' , ἵνα πύθῃ ὡς εὐτυχὴς εἶ καὶ μεγάλως εὐδαιμονεῖς . Ἴθι δή | ||
| οἴκοι τελῶν , Σὺ δ ' ἀλλά , ἕως ἂν πύθῃ τὰ παρὰ τῆς πόλεως , μεταχώρησον , ἔφη , |
| καλῶς λέγεις . ὦ Χαιρεφῶν , ἐροῦ αὐτόν . Τί ἔρωμαι ; Ὅστις ἐστίν . Πῶς λέγεις ; Ὥσπερ ἂν | ||
| τοῦ παρέχειν αὐτὰ ἑτέροις : ἄγ ' ἤν ς ' ἔρωμαι : ἄγε , ἐάν σε ἐρωτήσω δύο λόγους προβαλλομένη |
| . ὣς ἔφατ ' : εἰσὶ καὶ οἵδε τάδ ' εἰπέμεν , οἵ μοι ἕποντο , Αἴας καὶ κήρυκε δύω | ||
| ἕκαστος : ἠῶθεν δ ' Ἰδαῖος ἴτω κοίλας ἐπὶ νῆας εἰπέμεν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ μῦθον Ἀλεξάνδροιο , τοῦ εἵνεκα |
| Ἆρ ' οὖν δυνατὸς αὐτὸ ἂν γενοίμην , ὥσπερ καὶ διανοοῦμαι , διὰ λόγων ἐνδείξασθαί σοι ; Τί δ ' | ||
| γιγνόμενα , οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ μὴ σαφῶς λέγων ἃ διανοοῦμαι τοῦτο ἐποίησα καὶ ἔπαθον : ἀλλ ' ἃ βούλομαι |
| Τῶ σοὶ ἐγὼ μέγα θυμὸν ἰαίνομαι : ἦ γὰρ ἔολπα σῇσιν ὑπαὶ παλάμῃσι καὶ ἔγχεϊ δήια φῦλα καὶ Πριάμοιο πόληα | ||
| δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν : εἰ ἐτεόν γ ' ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος |
| ἰατρικὸς εἶναι καὶ ἄλλον ποιεῖν ᾧ ἂν τὴν τούτων ἐπιστήμην παραδῶ , “ τί ἂν οἴει ἀκούσαντας εἰπεῖν ; Τί | ||
| καθίσταμαι . Φήσεις γ ' , ἐπειδὰν τὰς τριακοντούτιδας σπονδὰς παραδῶ σοι . Δεῦρ ' ἴθ ' , αἱ Σπονδαί |
| ἐλάσειε τανύσσειέν τ ' ἐπὶ γαίῃ . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι , ἦκ ' ἐλάσαι , ἵνα | ||
| ἀναχωρήσας , ἦ πειρήσαιτο καὶ οἶος . ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι βῆναι ἐπ ' Αἰνείαν : τὸν |
| ἂν ἐκμάθω εἴ τίς με λύειν τῆσδε κωλύσει χέρας . ἔπαιρε σαυτήν : ὡς ἐγὼ καίπερ τρέμων πλεκτὰς ἱμάντων στροφίδας | ||
| ἵνα καταισχύνωσιν αὐτὴν οἱ Ἕλληνες : ὀρθρεύου σὰν ψυχάν : ἔπαιρε τὴν σεαυτοῦ ψυχὴν , ὦ χορέ . ἀπὸ μεταφορᾶς |
| καὶ ἀφελεῖν περὶ τῆς ξυμμαχίας , ὅτι ἂν δοκῇ , εὔορκον ἀμφοτέροις εἶναι . Τὸν δὲ ὅρκον ὤμνυον Λακεδαιμονίων μὲν | ||
| καὶ χρήματα ληίσσασθαι : ὄμνυ , ἐπεὶ θάνατός γε καὶ εὔορκον μένει ἄνδρα . Ἀλλ ' Ὅρκου πάϊς ἔστιν , |
| προσέειπεν : “ Οὕτω νῦν Κυθέρεια τόδε χρέος ὡς ἀγορεύεις ἔρξον ἄφαρ : καὶ μή τι χαλέπτεο μηδ ' ἐρίδαινε | ||
| κραδίῃ μενεαίνει , Τρῶας ὑπ ' Ἀργείοισιν ὀιζυρῶς ἀπολέσσαι , ἔρξον ἄφαρ , μηδ ' ἄμμι πολὺν χρόνον ἄλγεα τεῦχε |
| γὰρ φιλαίτιος λεώς . καὶ γὰρ τάχ ' ἄν τις οἰκτίσας ἰδὼν τάδε ὕβριν μὲν ἐχθήρειεν ἄρσενος στόλου , ὑμῖν | ||
| τῶν ἐμῶν πόνων , σήμαινε μοι . μηδέ μ ' οἰκτίσας ξύνθαλπε λόγοις ψευδέσιν : οἱονεί , μή με αἰδούμενος |
| , δίειμί σοι μικρὸν ὕστερον , μὴ γὰρ ἀγνοήσας γε ἀπέλθοις τι τούτων . καὶ τὸν λόγον δὲ τὸν Μύσιον | ||
| , καὶ δέοιτό γ ' ἂν αὐτοῦ μένειν ἔστε σὺ ἀπέλθοις . Οὐκοῦν , ἔφη ὁ Κῦρος , εἴ γε |
| πέπυσμαι τῶν παίδων τῶν Καλλίππου . σὺ οὖν , ἐὰν σωφρονῇς , οὐδένα τῶν φευγόντων ἐάσεις ἐπὶ τὴν ναῦν ἀναβαίνειν | ||
| ἀρχόντων δοκιμασίαις . σὺ οὖν , ὦ παῖ , ἐὰν σωφρονῇς , τοὺς μὲν θεοὺς παραιτήσῃ συγγνώμονάς σοι εἶναι , |
| ' ἕξεις , ἄλλοτε παυρότερα , ὥστε σε μήτε λίην ἀφνεὸν κτεάτεσσι γενέσθαι , μήτε σέ γ ' ἐς πολλὴν | ||
| ποτε μὲν τοῖς , ἄλλοτε τοῖσιν εἰς ἀγαθὸν πίπτει καὶ ἀφνεὸν αἶψα τίθησι πρόσθεν ἀνολβείοντ ' , εὐηφενέοντα δ ' |
| ἄλλος γε οὐδεὶς ἀνθρώπων . εἰπὲ γάρ μοι , ὦ Κτήσιππε , εἰ ἀγαθὸν νομίζεις εἶναι ἀσθενοῦντι φάρμακον πιεῖν ἢ | ||
| ἔχει . Πῶς λέγεις , ἔφη ὁ Διονυσόδωρος , ὦ Κτήσιππε ; εἰσὶν γάρ τινες οἳ λέγουσι τὰ πράγματα ὡς |
| δῆτ ' ἐμός γ ' ὤν , ὦ τέκνον , δράσηις τάδε . ὁρᾶις ἄβουλος ὡς κεκερτομημένη τοῖς κερτομοῦσι γοργὸν | ||
| ' , οὐδὲν δεῖ παραμπίσχειν λόγους , μή μοί τι δράσηις παῖδ ' ἀνήκεστον κακόν . συμβάλλεται δὲ πολλὰ τοῦδε |
| ἐγώ , ἐπειδὴ καὶ πρεσβύτης εἰμί , παρακινδυνεύειν ἕτοιμος καὶ παραδίδωμι ἐμαυτὸν Διονυσοδώρῳ τούτῳ ὥσπερ τῇ Μηδείᾳ τῇ Κόλχῳ . | ||
| ἐστὶν οὗ ' μνήσθην ἐγώ . Τὴν μὲν γὰρ Ἥραν παραδίδωμι τῷ Διί , τὴν δὲ Βασιλείαν τὴν κόρην γυναῖκ |
| μὴ γρύζῃς ] μηδὲ μικρόν τι λαλῇς ] δίμετροι . πείσῃς ] ἡμᾶς : ἀκούσομέν σου ] μονόμετρος . μέλλειν | ||
| . . μηδ ' ὅλως . . οὐδ ' ἢν πείσῃς : Ἐν ὑπερβολῇ λέγει , ὅτι κἂν πείσῃς , |
| ἀγρός . Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι , Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , βέβακες δαιμόνων ἁγώμενος : Δίκταν | ||
| ἀντάχον . ] Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , βέβακες δαιμόνων ἁγώμενος : Δίκταν |
| Τί δ ' ἐστὶν ὅτι δέδοικας ἐλθεῖν αὐτόσε ; Κάκιον ἀπολοίμην ἂν ἢ σύ . Πῶς ; Ὅπως ; Δοκῶν | ||
| μὴ κατάξω τὴν κεφαλήν σου , Σωφρόνη , κάκιστ ' ἀπολοίμην . νουθετήσεις καὶ σύ με ; προπετῶς ἀπάγω τὴν |
| τριτογένεια , φίλον τέκος : οὔ νύ τι θυμῶ πρόφρονι μυθέομαι , ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι . ” ἐντεῦθεν | ||
| θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος : οὔ νύ τι θυμῷ πρόφρονι μυθέομαι , ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι . Ὣς εἰπὼν |
| καὶ ὡς ἀπ ' εὐνοίας διορθοῦντα ὑποδέξασθαί τε καὶ δῆσαι λαθόντα . προσέταξεν δὲ καὶ τοῖς χιλιάρχοις τοὺς πιστοτάτους ἕκαστον | ||
| τέγη , περιστεφανοῦν θωρακίοις δέον ὑπὲρ τοῦ μή τινα κατακρημνισθῆναι λαθόντα : φόνον γάρ , εἰ δεῖ τἀληθὲς εἰπεῖν , |
| παραδείγματα βλασφημιῶν τῶν ἀπὸ ἀριθμοῦ : οἷον τριςεξώλης ὁ πάνυ ἐξώλης , καὶ τριπέδων ὁ πολλάκις πεδηθεὶς κακοῦργος δοῦλος , | ||
| . καὶ τὰ παρὰ τὸ „ ὀλῶ „ συντεθειμένα : ἐξώλης ἐξῶλες , πανώλης πανῶλες . τὰ δὲ ἄλλα προπαροξύνονται |
| , ζώνης ; ἀπεύχῃ μητρὸς αἷμα φίλτατον ; ἤδη σὺ μαρτύρησον , ἐξηγοῦ δέ μοι , Ἄπολλον , εἴ σφε | ||
| ὅτι περιφανῶς ἐτόλμησάν μου καταψεύσασθαι . Ἀνάβηθι δέ μοι καὶ μαρτύρησον . Περὶ μὲν τοίνυν αὐτῆς τῆς αἰτίας οὐκ οἶδ |
| χρυσῶν . πρός τ ' ἑὰ τέκνα φίλα γλυκερὴν φάσιν ἔκδοτε δούλῃ , χάρματι νοστῆσαι πάλιν [ ] ἣν ἐπὶ | ||
| δ ' Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθ ' ἅμ ' αὐτῇ ἔκδοτε , καὶ τιμὴν ἀποτινέμεν ἥν τιν ' ἔοικεν , |
| δ ' , ἔφη , οὐ πείσας σοι χρῆσαι οὐχ ἡμάρτηκας ; ὁ δέ , Τί γὰρ ἥμαρτον ; εἶπεν | ||
| ; ὃ μόνον ἦν κατὰ τὸν τόπον ἁμάρτημα , τοῦτο ἡμάρτηκας . ἐπεί τοι τοῦτ ' αὐτὸ καὶ ἐγὼ Ῥούφῳ |
| ] ! ατώανεκόσμιον ! μάκαρες ] : τῶ δὲ νόος γεγάθι : ὁ δὲ λούπησι ] κάθεκτος [ ] χαλεπῆσιν | ||
| ] ! ατώανεκόσμιον ! μάκαρες ] : τῶ δὲ νόος γεγάθι : ὁ δὲ λούπησι ] κάθεκτος [ ] χαλεπῆσιν |
| ἰδεῖν οὔτε ζῶσαν οὔτε τεθνεῶσαν ἀγαθόν . καὶ εἰ μὲν χαλεπαίνοι ἢ ὀργίζοιτο ἢ βλάπτοι τὸν ὁρῶντα τὸ ὄναρ , | ||
| Ἐδέκωνος εἰρῆσθαι ὡς καὶ αὐτῷ ὁ Ἀττήλας περὶ τῶν φυγάδων χαλεπαίνοι : ἔδει γὰρ ἢ πάντας ἀπολαβεῖν ἢ πρέσβεις ἐκ |
| ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν : αἴ κε ζὼν πέμψῃς Σαρπηδόνα ὃν δὲ | ||
| ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν : ὁππότε κεν καὶ ἐγὼ μεμαὼς πόλιν ἐξαλαπάξαι |
| τίς ὁ λέγων καὶ ποδαπός . οὐ γὰρ ἐκεῖνο μόνον σκοπεῖς , εἴτε οὕτως εἴτε ἄλλως ἔχει ; Ὀρθῶς ἐπέπληξας | ||
| δ ' ἀναγκαζόμενος χρῆσθαι οὐ μῶρος οἴει εἶναι εἰ μὴ σκοπεῖς ὅπως μὴ ἰδιώτης ἔσει τούτου τοῦ ἔργου , ἄλλως |
| εἶναι τίσουσιν , καὶ οἶκον ἑοῦ στέρξουσιν ἄνακτος . ἴδμεναι αἴκ ' ἐθέλῃσι , δαήσεται , ὅσσα τε φῶτες κρυπτάδια | ||
| , ὅπου σε ἂν ἐγὼ ἄγω : δεῖπνον δ ' αἴκ ' ἐθέλω ποιήσομαι , ἠὲ μεθήσω . Μέχρι τοῦδε |
| ὅτι τὰ μὲν κατὰ τὴν τούτων βούλησιν πραττόμενα ἐπὶ τὸ λῷον ἐκβαίνει , τὰ δὲ παρὰ θεὸν ἀλυσιτελῆ ὑπάρχει τοῖς | ||
| Δελφῶν μαντειῶν , αἵτινες θυσίαι καὶ θεοῖς οἷστισιν ἄμεινον καὶ λῷον θυούσῃ τῇ πόλει γίγνοιντ ' ἄν : πότε δὲ |
| ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς : “ Ἀλκίνοε κρεῖον , πάντων ἀριδείκετε λαῶν , ὥρη μὲν πολέων μύθων , ὥρη δὲ | ||
| : ὁ ἄγαν ἐμφανής : Ὅμηρος : Ἀλκίνοε , πάντων ἀριδείκετε ἀνδρῶν . παρὰ τὸ δείκω ῥῆμα , τὸ δηλῶ |
| , ἔλεγε τάδε : Βασιλεῦ , ἐπειδὴ ἀληθείῃ διαχρήσασθαι πάντως κελεύεις ταῦτα λέγοντα τὰ μὴ ψευδόμενός τις ὕστερον ὑπὸ σέο | ||
| αὐτὸς ὑπέσχετο καὶ κατένευσε : τύνη δ ' οἰωνοῖσι τανυπτερύγεσσι κελεύεις πείθεσθαι , τῶν οὔ τι μετατρέπομ ' οὐδ ' |
| ὅτι διαλελυμένως τῇ ἀκροπόλει . . τῷ οὔ νύ τι κέρδιον ἥμιν ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι , ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε : | ||
| τοῖσι ἔπεσι : Γλαῦκ ' Ἐπικυδείδη , τὸ μὲν αὐτίκα κέρδιον οὕτω ὅρκῳ νικῆσαι καὶ χρήματα ληίσσασθαι : ὄμνυ , |
| ὁ Ζεὺς πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε καὶ ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων . καὶ αὐτὸς μὲν ὁ | ||
| ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη : ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ |
| δέδοται τὸ Α , δυνατόν ἐστιν αὐτῷ ἴσον πορίσασθαι . πεπορίσθω καὶ ἔστω τὸ Γ . πάλιν , ἐπεὶ δεδομένον | ||
| δέδοται τὸ ΑΒ , δυνατόν ἐστιν αὐτῷ ἴσον πορίσασθαι . πεπορίσθω καὶ ἔστω τὸ ΔΕ . πάλιν , ἐπεὶ δέδοται |
| ὁ οἰκέτης παῖδα γεγονέναι , ὁ δὲ συμβαλλόμενος τοὺς μῆνας ἀπώμοσε , φὰς οὐκ ἑωυτοῦ μιν εἶναι . Τούτου δὴ | ||
| Ἑρμογένης ἀνήρετο εἰ πολὺ εἴη αὐτῷ ἀργύριον . ὁ δὲ ἀπώμοσε μηδὲ ὀβολόν . Ἀλλὰ γῆν πολλὴν κέκτησαι ; Ἴσως |
| οἱ Δωριεῖς τὸ η εἰς α καὶ λέγουσιν Ἀτρείδας καὶ Ὀρέστας , οὐ τρέπουσιν οἱ Βοιωτοὶ εἰς τὴν ει δίφθογγον | ||
| ἀμειλίκτοιο κατήλυθεν εἰς Ἀΐδαο : ὄλβιος ἦν χαλεποῖσιν ἐν Ἀξείνοισιν Ὀρέστας ὥνεκά οἱ ξυνὰς Πυλάδας ᾅρητο κελεύθως : ἦν μάκαρ |
| αὐτῷ ἐξευρίσκειν ἄλλοτε ἄλλας , προσφόρους τῇ παρούσῃ τροφῇ . Μηδὲν οὖν ἡγοῦ τοὺς υἱέας τοὺς ἐμούς , τὸν Μαχάονα | ||
| αἰαῖ . Ὦ παῖ , τί δακρύεις ; Φεῦ . Μηδὲν μέγ ' ἀΰσῃς . Ἀπολεῖς . Πῶς ; Εἰ |
| χεῖρα . ἐροῦσι πολλοί : πολλὰ σαυτὸν ἀσπάζου , ἐπὴν ἔχηις τι : πάντα σοι φίλων πλήρη : πλουτοῦντα γάρ | ||
| , μὴ τὰ μαλακὰ μῶσο , μὴ τὰ σκλήρ ' ἔχηις . καὶ πιεῖν ὕδωρ διπλάσιον χλιαρόν , ἡμίνας δύο |
| ἑστῶτες ἐπεδακρύομεν : ὅπως μὴ ταῦτα λέγῃς ποτέ , πάνυ εὔλογα , ἢν λέγηται , καὶ ἄφυκτα ἡμῖν , ὡς | ||
| ἃ δὲ καὶ περὶ τούτου λέγουσιν , οὔ μοι δοκεῖ εὔλογα . Τὸ ζʹ Εὐριπίδειον ἢ ληκύθιον : τροχαϊκὸν γάρ |
| . Θυμαίνων : κρατεροῦ θυμοῦ . συνάεθλος : σύμμαχος . ἄρκιος : πολεμικός . ὄμβριμος : δυνατός . Νεογιλόν : | ||
| : τὸ γὰρ τέλος ἐστὶν ἀφαυρόν . κουρίδιος πινυτῇ πόσις ἄρκιος , οὐδέ τ ' ἐκείνην δεύτερος ἀθρήσει λεχέων ἔπι |
| δόκιμον , ὃς γένοιτ ' ἂν ἱκανὸς ἀμισῶς καὶ ἀνεπάφως εὐτρεπῆ τὰ λεχθέντα ποιεῖν μηδεμίαν αἴσθησιν τοῖς πλήθεσιν ἐνδιδοὺς περὶ | ||
| , ἔνθα ἦν τὸ Ἱπποθόου λῃστήριον . Ἦν δὲ πάντα εὐτρεπῆ , κάμηλοί τε πολλαὶ καὶ ὄνοι καὶ ἵπποι σκευαγωγοί |
| ὁδὸν διάβαινε ἐς τὴν ἡμετέρην . Εἰ δ ' ἡμέας βούλεαι ἐσδέξασθαι μᾶλλον ἐς τὴν ὑμετέρην , σὺ τὠυτὸ τοῦτο | ||
| , οὐκ ἐθελήσεις ἔργον ἐποίχεσθαι , ἀλλὰ πτώσσειν κατὰ δῆμον βούλεαι , ὄφρ ' ἂν ἔχῃς βόσκειν σὴν γαστέρ ' |
| οἶνον διαλύει , ἀμφότεροι δὲ τὸν ἄνθρωπον . Ἑρμηνεία . Κακοῖς κακὰ θέλοντες ἰᾶσθαι βροτοὶ Εἰς κινδύνους πίπτουσι τοὺς θανατώδεις | ||
| μέτρον . Καιρὸς γάρ ἐστι τῶν νόμων κρείττων πολύ . Κακοῖς ὁμιλῶν καὐτὸς ἐκβήσῃ κακός . Κάλλιστόν ἐστι κτῆμα παιδεία |
| στάντες ἀείδομεν τεὸν ἀμφὶ βωμὸν οὐερκῆ . Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , βέβακες | ||
| , θόρε κἐς Θέμιν κλειτάν [ . Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , βέβακες |
| ἐκ χρηστηρίων , οἷς ἂν σὺ προσθῇ , τοῖσδ ' ἔφασκ ' εἶναι κράτος . Πρός νύν σε κρηνῶν , | ||
| * Παραδίδου δ ' ἑξῆς ἐμοὶ τὸν ἀρκεσίγυιον , ὡς ἔφασκ ' Εὐριπίδης . Εὐριπίδης γὰρ τοῦτ ' ἔφασκεν ; |