κατ ' ἐπέκτασιν αἰολικήν . ἀντιόωντα : τὸν χοῖρον : ἐπένθεσις τοῦ ο καὶ τοῦ τόνου ἀναβιβασμός : ἀντιῶντα γάρ | ||
τοῦ β , οἷον ἀμελῶς , ὑπέρθεσις ἀλεμέως , καὶ ἐπένθεσις τοῦ β , ἀβλεμέως . Ἀκμή , παρὰ τὸ |
διατί ὁ παθητικὸς παρακείμενος καὶ ὁ ὑπερσυντέλικος οὐ περιττοσυλλαβεῖ τοῖς ἐνεργητικοῖς αὐτῶν , οἷον τέτυφα , τέτυμμαι , γέγραφα γέγραμμαι | ||
ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ἐνεργητικοῖς τὸ ο μικρόν : τὸ γὰρ τύπτω καὶ τύψω |
οὕτως ἀπαιτοῦν τὸ ἄρθρον . . Οἷόν τέ ἐστιν τοῖς προσηγορικοῖς ὀνόμασι προσνέμειν ἄρθρον καὶ ταῖς συντασσομέναις μετοχαῖς , ὁ | ||
γόγγυλος . τὸ δὲ Ἄξυλος καὶ Ὄξυλος κύρια ὄντα τοῖς προσηγορικοῖς κατὰ τὸν τόνον ἠκολούθησαν . Τὰ διὰ τοῦ ΥΛΟΣ |
μετρίως . . . . : Ἐπίκουρος ! ! ! προβλήμασι μουσικοῖς καὶ κριτικῶν φιλολόγοις ζητήμασιν οὐδὲ παρὰ πότον διδοὺς | ||
εἴδη στοχασμῶν : οὐ γὰρ αἱ διάφοροι κρίσεις αἱ τοῖς προβλήμασι προκείμεναι τὰ εἴδη ποιοῦσιν : ἦ γὰρ ἂν ἄπειρα |
δὲ καὶ ὁ Τρύφων , ὡς τοῖς τοιούτοις μορίοις , πτωτικοῖς οὖσιν , ἀνταποδίδοται τὰ τοιαῦτα , ὡς ἐν τοῖς | ||
, ὡς τὰ ῥήματα θέλει συντάσσεσθαι τοῖς πτωτικοῖς ἢ ὡς πτωτικοῖς . καὶ δὴ τὰ προκείμενα τῶν μορίων , ῥήματα |
τὴν πρότασιν ἔχειν . ἰστέον δὲ ὅτι ἐλέγετο ἐν τοῖς προλεγομένοις ὅτι ὡς γενικωτέρᾳ ἐχρήσατο τῇ τοῦ Προγνωστικοῦ ἐπιγραφῇ φερομένου | ||
γὰρ πλάστης ὁ Αἴσωπος . Ὅσα μὲν ἐχρῆν ὡς ἐν προλεγομένοις περὶ ῥητορικῆς ῥηθῆναι καὶ ζητηθῆναι , ἐν τῷ πεπονημένῳ |
ἐντερόνεια δὲ τούτῳ τῷ λόγῳ ὤφειλε συστέλλειν τὸ α καὶ προπαροξύνειν . οὕτω γὰρ τὴν ἐντεριώνην Ἀριστοφάνης ἐν τοῖς Ἱππεῦσιν | ||
τῆς προεδρίας . ἅθροοι καταρρέοντες : ἀντὶ τοῦ ὁμοῦ . προπαροξύνειν δὲ δεῖ τὸ ὄνομα καὶ δασύνειν τὴν πρώτην συλλαβὴν |
μὴ νέος , ἢ καὶ νέος καὶ παλαιός : καὶ διασαφητικόν , τὸν αἱρούμενον ἓν δύο προτεθέντων , οἷον . | ||
ἄνωθεν μᾶλλον : τὸ μᾶλλον οὐκ ἔστι συγκριτικόν , ἀλλὰ διασαφητικόν : οὐ γὰρ καὶ οἱ ναῦται τοῦ ἀπαράττειν τοὺς |
δίκαιον ἐπανορθωθὲν οὐ τὸ διημαρτημένον . μὴ ὄντος δὲ τοῦ διημαρτημένου δικαίου , οὐδ ' ἂν τὸ ἐπιεικὲς ἦν ἐπανόρθωμα | ||
ἄλλοτε ἄλλαις χρείαις συμμεταβάλλεται . καὶ τίνος βέλτιον : τοῦ διημαρτημένου δηλονότι καὶ οὐ τοῦ ἁπλῶς καὶ κατὰ φύσιν καὶ |
] διπλῆ ἡ ἐκδοχή . τινὲς γὰρ τὸ οι ψιλῶς ἀναγινώσκουσιν , ἵν ' ᾖ : μόνον ἐν Μαραθῶνι ἀγενείων | ||
βιαζομένους : φανερώταται γὰρ ἀπαναλώσεις γίνονται τῆς ἔνδον ὑγρασίας τοῖς ἀναγινώσκουσιν ἀκουστὸν ἢ διαλεγομένοις . δηλοῖ δ ' ὅ τε |
τοῦ Ἀδώνιδος Χαιρέου . Τί οὖν ; ἐχρῆν Χαιρέαν καταλείψασαν παραδέξασθαι τὸν ἐργάτην ἐκεῖνον κινάβρας ἀπόζοντα ; λεῖός μοι , | ||
νομική , εἰς ἡμίφωνον καταντῶσα . καὶ πάνυ γε πιθανὸν παραδέξασθαι τὴν τοῦ ρ μονὴν ἐπ ' ἀμφοτέρων τῶν συνδέσμων |
ἐμοῦ ἐπάκουσον . καὶ πῶς τὸ ἰδών ἐστι δευτέρου ἀορίστου μετοχικοῦ καὶ παρεληλυθότος καιροῦ , τὸ δὲ ἀκούων ἐστὶν ἐνεστῶτος | ||
πάλιν ἑτέρας ἐννοίας ἐστί , λέγω τὸ δεῖν , ἐκ μετοχικοῦ τοῦ δέον συνῃρημένον Ἀττικώτερον , καθὸ καὶ τὸ πλέον |
Σχοῖνόν τε Σκῶλόν τε . ἀλλ ' ἐν μὲν τοῖς Ὁμηρικοῖς μέγεθος ἐποίησεν ἡ εἰς τοὺς συνδέσμους τελευτή . Ποιήσειε | ||
Παννονίας . ὁ πολίτης Νωράκιος . ὡς Ἐπαφρόδιτος ἐν τοῖς Ὁμηρικοῖς φησιν , ὅτι γίνεται ἐν Παννονίᾳ σίδηρος , ὃς |
γίγνεσθαι τὰ γοῦν κατὰ δίαιταν ὑπερβάλλοντος ἑκάστου τῶν εἰρημένων ἢ ἐλλείποντος : εἶναι δὲ καὶ χυμοὺς ἐν τῷ σώματι τοὺς | ||
, καὶ οὐκ ἔχει δύναμιν διακριτικὴν συμπτωμάτων , παντὸς οὑτινοσοῦν ἐλλείποντος ἢ πλεονάζοντος συμπτώματος , ὡς ἀλλασσομένης τῆς συνδρομῆς , |
: ἦν δὲ καὶ τοῦτο ἐνόπλιον . καὶ βαυκισμὸς Βαύκου ὀρχηστοῦ κῶμος ἐπώνυμος , ἁβρά τις ὄρχησις καὶ τὸ σῶμα | ||
, ὡς μηδένα μηδὲν αὐτῶν διαλανθάνειν . μικροῦ μὲν γὰρ ὀρχηστοῦ εἰσελθόντος καὶ τὸν Ἕκτορα ὀρχουμένου μιᾷ φωνῇ πάντες ἀνεβόησαν |
προτελείοις , διατί ὠνόμασται ἡ παροῦσα ἔγκλισις ὑποτακτική , καθὸ συνδέσμοις τισὶν αἰτιώδεσιν ὑποτάσσεται , καὶ ὅτι αἰτιολογίαν καὶ δισταγμὸν | ||
τὴν ἀπορίαν ἔλυσας : αἱ μὲν γὰρ ἄλλαι οὐ διηνεκῶς συνδέσμοις ὑποτάσσονται , αὕτη δὲ δίχα συνδέσμων οὐ συνίσταται . |
” ἤδη ποτ ' εἶδον ἐν ἀγῶνι παγκρατιαστῶν τὸν μὲν ἐπιφέροντα τὰς πληγὰς καὶ χερσὶ καὶ ποσὶ καὶ πάσας εὐσκόπως | ||
τὴν ποιητικὴν αἰτίαν ὁμοῦ καὶ παραδειγματικὴν καὶ τελικὴν τοῖς πᾶσιν ἐπιφέροντα : καὶ γὰρ ποιεῖ ὡς νοῦς , καὶ παραδείγματά |
ποτέ , καὶ γίνεται ταῦτα ποτὲ τοῖς ὑποκειμένοις κἀν τῷ ἀπογίνεσθαι οὐδὲν αὐτοῖς λυμαίνεται , εἰ μὴ καὶ τελεώτερα ταυτὶ | ||
Τοῦτο ἐπιλύει τὸ ἀπορούμενον : πρὸς γὰρ τοὺς λέγοντας μὴ ἀπογίνεσθαι τὰ ἀχώριστα χωρὶς τῆς τοῦ ὑποκειμένου φθορᾶς φησιν ὅτι |
εἰκής καὶ ἀεικής ἀεικές . . . . ἀείδω : ἀντιπαράκειται , τὸ δὲ εἴδω σύνθετον εἰς ὄνομα ὁ ἄπειρος | ||
ἐν τόπῳ σχέσιν δηλοῦντα τῷ ποῦ μᾶλλον καὶ τῷ ὅπου ἀντιπαράκειται : τὸ γὰρ εἷ τὰ τῶν χοιραγχᾶν ἐν ἴσῳ |
τὴν ποιοῦσαν ῥίπτειν τὰ ὅπλα . ῥίψοπλον ] τὴν ῥίψαι παρασκευάζουσαν αὐτοὺς τὰ ὅπλα . θΞ ἄταν ] λέγει τὴν | ||
φαῦλα ἡμῖν : ἀλλὰ τὴν μὲν τὸ σῶμα τῇ ψυχῇ παρασκευάζουσαν ὄχημα εὐπειθὲς καὶ ἐρρωμένον τοῖς προστάγμασιν ὑπηρετεῖν , γυμναστικὴν |
παράδοξον καὶ ἀπὸ τοῦ Στάφυλος βαρυτόνου ὀνόματος καὶ τὸ θηλυκὸν βαρυτονεῖν σταφύλη ὡς ἡδύλη . τινὲς δὲ βοηθοῦντες τῇ συνηθείᾳ | ||
ὄνομα Νόμαν , [ χρὴ δὲ τὴν δευτέραν συλλαβὴν ἐκτείνοντας βαρυτονεῖν ] ἡλικίας τε τῆς φρονιμωτάτης ὄντα , τετταρακονταετίας γὰρ |
Θουκυδίδῃ πρέπον , μεταξὺ τῶν Ἀττικῶν ὀνομάτων τὰ Ἰταλιωτικὰ ταῦτα ἐγκεῖσθαι , ὥσπερ τὴν πορφύραν ἐπικοσμοῦντα καὶ ἐμπρέποντα καὶ πάντως | ||
' οὖν ἡ περὶ τούτου γνῶσις δύναται ἐν τούτῳ μόνῳ ἐγκεῖσθαι : δύναται γὰρ ὁ Σωκράτης γινώσκειν ὅτι λευκόν ἐστι |
Ἑνικά . Ἐτετύπειν : ὥσπερ ὁ ἐνεργητικὸς παρακείμενος ποιεῖ τὸν ἐνεργητικὸν ὑπερσυντέλικον , οὕτω καὶ ὁ μέσος παρακείμενος τὸν μέσον | ||
καὶ τοῦτον ἐπ ' ἀμφοτέρων λέγεσθαι . Ἔχεις δεύτερον ἀόριστον ἐνεργητικὸν τὸ ἔτυπον , καὶ δεύτερον ἀόριστον παθητικὸν τὸ ἐτύπην |
: φῶ ἐστι ῥῆμα , τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ρ φράζω , ὁ μέλλων φράσω | ||
φῶ ἐστὶ ῥῆμα , δηλοῦν τὸ λέγω , οὗ παράγωγον φάζω , καὶ φάσκω : πλεονασμῷ τοῦ υ , φαύσκω |
τὸν λόγον , ὡς ὅτι τὰ οὐδέτερα ἁρμόδιά ἐστιν τοῖς ἑνικοῖς , σαφὲς ἐκ τοῦ ἐν μὲν τοῖς ἀπτώτοις ἀδιαφορεῖν | ||
, οἱ δ ' Ἀττικοὶ τὰ οὐδέτερα πληθυντικὰ ὁμοίως τοῖς ἑνικοῖς περισπῶσι : τὰ ἀργυρᾶ , τὰ πορφυρᾶ , τὰ |
φάσκει αὐτὸν τετυφλῶσθαι „ . συντάσσει γὰρ τοῦτο τοῖς διχογραφουμένοις πρωτοτύποις τῶν ἐθνικῶν . ἐπάγει γοῦν ” οὐ γὰρ ὡς | ||
ὅτι ἐν μόνοις τοῖς εἰρημένοις πυθμενικοῖς ὅροις ὥσπερ ἑστῶσι καὶ πρωτοτύποις φαίνεται : ἐπὶ γὰρ τῆς ἀριθμητικῆς καὶ γεωμετρικῆς ἀπείρους |
ἡμέρα , οὐκ ἄρα νὺξ ἔστι . πέμπτος ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ τοῦ ἀντικειμένου ἑνὸς τῶν ἐν τῷ διεζευγμένῳ [ | ||
, οὐκ ἄρα νὺξ ἔστιν . τέταρτος δὲ ὁ ἐκ διεζευγμένου καὶ ἑνὸς τῶν ἐπεζευγμένων τὸ ἀντικείμενον τοῦ λοιποῦ ἐπιφέρων |
μέν εἰσι ταῖς φωναῖς , τοῖς δὲ δηλουμένοις ἐλάττονες , ἀρκετὴ ἡ ἐξ ἑνὸς ἑκάστου ἰσοδυναμοῦντος ἀπόδειξις . περισσὸν γὰρ | ||
τὸ ε . Ἀλλ ' ἡ τοῦ δασέος πνεύματος μονὴ ἀρκετὴ εἰς ὑπόμνησιν τῆς συνθέσεως , ἐπεὶ τὰ τρίτα τῶν |
σήπω , ἔσαπον : λήβω , ἔλαβον : δήκω , ἔδακον : λήχω , ἔλαχον : τήκω , ἔτακον : | ||
. δαφοινήν : ἄγαν φονικήν . Ἕλον : ἔλαβον , ἔδακον . Νηδύν : γαστέρα , ἔλαβον : νηδὺς ἀπὸ |
καὶ τύχην ἀνδρῶν ἑαυτὴν παραδεδωκυῖαν πολεμιωτάτων ὀργῇ προσμείξωμεν , καὶ νομίσωμεν ἅμα μὲν νομιμώτατον εἶναι πρὸς τοὺς ἐναντίους οἳ ἂν | ||
, τούτους ἐπανάγωμεν εἰς τὸ ἀρχαῖον ἀξίωμα , καὶ πιστοὺς νομίσωμεν : οἷς δὲ νῦν χρώμεθα ὡς πιστοῖς , τούτους |
ῥῆμα ἀντὶ ὀνόματος κεῖται . τὰ γὰρ ῥήματα καὶ φύσιν ἰδικὴν ἔχουσιν καὶ σημαντικά τινῶν εἰσιν : σημαντικὰ μὲν ἐνεργείας | ||
καὶ τὴν ἀπὸ ῥινῶν αἱμορραγίαν . ὧν ἑνὸς ἑκάστου τὴν ἰδικὴν ἐπιμέλειαν ἐκ μέρους μὲν ἐν τοῖς ἄλλοις θεραπευτικοῖς εἰρήκαμεν |
: ἐπὶ τῶν μηδενὸς ἀξίων : εἰώθασι γὰρ ἐν τοῖς περιδείπνοις τὸν τελευτήσαντα ἐπαινεῖν , καὶ εἰ φαῦλος ἦν . | ||
τυχόντος ἐπαίνου ἀξίων . Εἰώθεσαν γὰρ οἱ παλαιοὶ ἐν τοῖς περιδείπνοις τὸν τελευτήσαντα ἐπαινεῖν , καὶ εἰ φαῦλος ἦν . |
ἄνθρωπος ἀποφρὰς καὶ βλέπων ἀπιστίαν . γίνεται παρὰ τὸ φρῶ φράς καὶ ἀποφράς . . . . ἀποφώλιος : ὁ | ||
, φράζω , ὁ μέλλων φράσω , ἀποβολῇ τοῦ ω φράς καὶ ἐν συνθέσει ἀποφράς , . , , . |
μοι ἐπιτήδειος ἄρχειν ἔδοξεν ἢ ἐμὲ ἡγούμενος ἱκανὸν ταῦτα ἢ σοφίσμασι θηρεύων ἀρχήν , ἣν ἀρεταῖς ἔδει κατακτᾶσθαι . καὶ | ||
” ὅτι ποτὲ καὶ θέλεις : οὐδὲ γὰρ ἐξαπατήσεις με σοφίσμασι καὶ ἀξιοπίστοις ἀπειλαῖς , οὐδ ' εὑρεθήσεταί ποτε Διονύσιος |
ὁμοίας χώρας ἀφορισμόν : οἷον τὸ βραχυτομεῖν ἔν τε ταῖς καυσώδεσι καὶ ξηραῖς καὶ τῶν ἀμπέλων ὅσαι τοιαῦται τυγχάνουσιν . | ||
ὑγρότητα σύμφυτον : ἕπεται ὡς τὰ πολλὰ τοῖς ὀξέσι καὶ καυσώδεσι πυρετοῖς μηκυνθεῖσι : γίνεται δέ ποτε καὶ κατὰ προσπάθειάν |
, . . . . Ἀργεστής : ὀξύνεται , † Βοιωτικῶς δὲ † γέγονεν ἀργέσταο , οἷον : † ἀργέσταο | ||
πηδᾶν , καὶ κατὰ μεταβολὴν τοῦ η εἰς ι . Βοιωτικῶς . Πάχνη . παρὰ τὴν πῆξιν , πάγη τὶς |
τὸ δ ' αὐτὸ συμβαίνει καὶ τούτοις ἄλογον καὶ τοῖς φάσκουσι τὸ πρῶτον ὑγρᾶς οὔσης καὶ τῆς γῆς , καὶ | ||
συγγενεῖς τῶν δικαίων δι ' ἐμῶν γραμμάτων τυχεῖν , οἳ φάσκουσι μὲν ἐν τοῖς ἑαυτῶν οἰκοδομεῖν , σὲ δὲ οὐκ |
. ἄλσος βʹ : δασυνόμενον μὲν τὸν σύνδενδρον τόπον . ψιλούμενον δὲ τὸ ἱερόν . ἆλτο βʹ : ἥλατο . | ||
δασυνόμενον ἀπὸ τοῦ ἵημι τὸ πέμπω γίνεται , τὸ δὲ ψιλούμενον ἀπὸ τοῦ ἴω τὸ πορεύομαι . Οὐδέ κεν : |
διογκουμένων δὲ τῶν μαστῶν , ἀνατρεπομένου δὲ τοῦ στομάχου καὶ βαρυνομένης τῆς ὀσφύος , διογκουμένου δὲ τοῦ ὑπογαστρίου . Διακρίνεται | ||
συντεθλασμένου μὲν γὰρ ἰσχυρῶς τοῦ ὀστοῦ , καί που καὶ βαρυνομένης ἢ νυττομένης τῆς παχείας μήνιγγος ἐκ τῆς ἔσω ῥοπῆς |
πολὺ μᾶλλον ἢ πρότερον ἔρρωμαι τὴν ὀργὴν καὶ ἀγανακτῶ τοῖς αἰτήμασι τοῦ δήμου διπλασίως : ὑμῶν τ ' ὦ βουλή | ||
ὥσπερ καὶ ὁ κύκλος ῥομβούμενος ἔλλειψις φαίνεται . Κοινόν ἐστιν αἰτήμασι καὶ ἀξιώμασι τὸ μὴ προσδεῖσθαί τινος ἀποδείξεως μηδὲ γεωμετρικῶν |
- μενος καὶ χρώμενος οἷον ἄρχοντι διηνεκεῖ : βιάζω καὶ βιάζομαι . Φθήσονται ἀντὶ τοῦ φθάσουσι παρ ' Ἀριστείδῃ , | ||
μὲν λέγεται ἐπὶ ἐμψύχων , τὸ δὲ , ἤγουν τὸ βιάζομαι , ἐπὶ ἀψύχων . ἔστι δ ' ὅτε θάτερον |
ἀπέχουσι τοῦ συνακολουθεῖν τοῖς κατηγορήμασιν , ὥστε αὐταὶ τὰ ὑπάρχοντα κατηγορήματα ἐπιφέρουσιν , οἷον ἡ φρόνησις τὸ φρονεῖν , ἢ | ||
Καὶ συγκαταθέσεις μέν , ἀξιώμασί τισι , ὁρμὰς δὲ ἐπὶ κατηγορήματα , τὰ περιεχόμενά πως ἐν τοῖς ἀξιώμασιν , ᾗ |
τὸ ζῶιον διὰ τῶν αἰσθήσεων . ταῦτα δὲ οὐχ ὡς συγκατατιθέμενος λέγει , ἀλλ ' ἱστορῶν , ἐπεὶ οὐκ ἐδόκει | ||
τὸ ζῷον διὰ τῶν αἰσθήσεων . ταῦτα δὲ οὐχ ὡς συγκατατιθέμενος λέγει ἀλλ ' ἱστορῶν : ἐπεὶ οὐκ ἐδόκει γε |
γοῦν Ὁμηρικά , ἀρχαϊκώτερα ὄντα , ἀεὶ ἐν ἁπλαῖς ταῖς ἀντωνυμίαις καὶ τὰ ἀμετάβατα τῶν προσώπων ἔχει καὶ τὰ μεταβατικά | ||
ὁ γὰρ λόγος προφανής . οὐχὶ οὖν πλεονασμὸς ἐγγενήσεται ἐν ἀντωνυμίαις οὐχὶ αὐ - τῆς πρότερον ἐντελοῦς οὔσης : ἐντελὴς |
ἐν ταῖς φλεγμοναῖς , ὁπότε καὶ περὶ αὐτὴν ἀλγήματα συνίσταται νυγματώδη σφυγμὸν ποιοῦντα ἐκ διαστημάτων . ὅλη μὲν οὖν οὕτω | ||
δὲ τοῦ ἐπιγαστρίου . διακρίνεται δὲ τοῦ χρόνου προκόπτοντος τῷ νυγματώδη παρακολουθεῖν ἀλγήματα , μηδεμίαν δὲ γίγνεσθαι κίνησιν ὥσπερ ἐπὶ |
δ ' ἀνιστάμενος μετέφη ἀντὶ τοῦ ἀναστάς . ἐν δὲ ἐπιρρήμασι γίνεται σολοικισμὸς οὕτως : καὶ εἴσω δόρπον ἐκόσμει ἀντὶ | ||
παρηκολούθησε τοῖς συνεμπεσοῦσι συνδέσμοις αἰτιώδεσιν . . . . . ἐπιρρήμασι χρονικοῖς ἢ τοπικοῖς . συνεμπι . . . ἡ |
, εἴγε καὶ ὁ Ξενοφῶν ἐν τοῖς ἀπομνημονεύμασι ῥητῶς φησιν ἀπαρνεῖσθαι αὐτὸν τὸ φυσικὸν ὡς ὑπὲρ ἡμᾶς καθεστηκὸς καὶ μόνον | ||
' ἅμ ' ἠγόρευε καὶ χερὸς λαβὼν παρῆγεν ἡμᾶςοὐδ ' ἀπαρνεῖσθαι χρεών . ἐπεὶ δ ' ἐν οἴκοις ἦμεν , |
κύνες : ἔραμαι : ἀντὶ τοῦ ἐρῶ , παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ . οἰκείως δὲ τῇ μεσότητι ἐχρήσατο : Θεσσαλὸν ὅρπακ | ||
] τὸν ὠνησάμενον . τὸν ἀγοράσαντα : τὸ παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ καὶ . . . μὲν ] σχῆμα ἀποθετικόν ταῦτα |
βαρύτονά τε καὶ περισπώμενα : ὡς ἔχει τὸ τήκω : δήκω , ἐξ οὗ τὸ δαγκάνω : ἤκω τὸ παραγίνομαι | ||
δὲ ἡμιφώνου περισπῶνται . καὶ βαρύνονται μὲν ταῦτα : τήκω δήκω , μεθ ' ὧν καὶ τὸ ἥκω : περισπᾶται |
ἀργὸς ἀργής : ἀργῆτι κεραυνῷ . Ἐδωδή . ἔδη , διπλασιασμῷ ἐδηδὴ , καὶ ἐδωδὴ κατὰ τροπὴν τοῦ η εἰς | ||
καὶ ἐνοσίφυλλος . ἤνοκα καὶ ἤνοθα ὁ μέσος , καὶ διπλασιασμῷ Ἀττικῷ ἐνήνοθα . . . . , , : |
χαρακτηριστικόν ἐστι τῆς εὐθείας τῶν πληθυντικῶν , εὐλόγως ἐν τοῖς πληθυντικοῖς τὰ δύο εε εἰς τὴν ει δίφθογγον κίρνανται , | ||
τῶν δύο , ἡ τοιαύτη ἀντωνυμία δεύτερον πρόσωπον ἐν τοῖς πληθυντικοῖς δηλοῖ οἷον ὑμεῖς : εἰ δὲ ὁ λέγων οὔτε |
ἐπισύνθεσιν ζῳδίου ἀναφορᾶς ἢ καὶ περιόδου ἀστέρος , χρῆσθαι τοῖς προκειμένοις παραγγέλμασι : εἶτ ' οὖν διὰ τὸ συνθέτους χρόνους | ||
. Ἔστιν δὲ καὶ οὕτως φάναι . ἐδείξαμεν ἐν τοῖς προκειμένοις ὡς οὐδὲν μέρος λόγου γίνεται ἀκατάλληλον ἐν ᾧ μὴ |
καὶ στάσεως μίμημα . ἁμῇ γέ πῃ . ἀμωσγέπως . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὁτιοῦν , λέγεται δὲ καὶ ἁμόθεν | ||
λοιδορῶν , χλευάζων , αὐχῶν . ἁμῇ γέ πῃ . ὁπωσδήποτε , καθ ' ὅτι οὖν . λέγεται δὲ καὶ |
κατὰ γὰρ πᾶσαν πτῶσιν τῆς κτητικῆς παραγωγῆς ἐγκειμένη σύνεστιν ἡ κτητικὴ σύνταξις , ἐμόςἐμοῦἐμῷἐμόν , ἈριστάρχειοςἈρισταρχείουἈρισταρχείῳ . καὶ ἐν μὲν | ||
: ὀρθοτονουμένη γὰρ ἡ ἑνικὴ περισπᾶται , ἥ γε μὴν κτητικὴ ὀξύνεται . σαφὲς δ ' ὅτι καὶ ἐγκλιθεῖσαι αἱ |
, φοβηθέντες μὴ τὸ παραπλήσιον πάθωσιν , ὄντος τοῦ Πίθωνος κινητικοῦ καὶ μεγάλα ταῖς ἐπιβολαῖς περιβαλομένου . περιγενόμενοι δ ' | ||
τινὰ λογικὴν ἀπορίαν . δεῖ μὲν γὰρ εἶναι ἐνέργειαν τοῦ κινητικοῦ , δεῖ δὲ εἶναι καὶ τοῦ παθητικοῦ , ὧν |
συνόϊδα Σαπφώ . Βοιωτοὶ ἱών , ὡς μὲν Τρύφων , ὑφέσει εὐλόγῳ τοῦ γ , ἵνα καὶ τὰ τῆς μεταθέσεως | ||
ὅπερ παρὰ φύσιν συνεισῆλθε τῇ ἀναγκαίᾳ τῆς ὑποβάσεως τῶν ὄντων ὑφέσει τοῖς καὶ τούτου μετέχειν ποτὲ πεφυκόσιν , οὐ προηγουμένως |
, ἐν τῷ διαμασᾶσθαι ἐκκαίων τὴν γεῦσιν : ῥίζα εὐμεγέθης ὕπεστιν , ὄζουσα λιβάνου . Ἄλλη λιβανωτὶς πάντα ἐοικυῖα τῇ | ||
τούτων ἕκαστον τμητέον , καὶ ὅπη τὰ αὐτὰ κεφάλαια πᾶσιν ὕπεστιν , καὶ ὅπη ἑκάστῳ ἁρμόττει χρήσασθαι , ἐφεξῆς [ |
τούτου Ἑκάτην ἐκάλεσε , ταύτην νῦν Ἄρτεμιν λέγει διὰ τὸ ὑπεῖναί τινα κοινωνίαν ταῖς θεαῖς . Θέστυλι , ταὶ κύνες | ||
τούτου Ἑκάτην ἐκάλεσε , ταύτην νῦν Ἄρτεμιν λέγει διὰ τὸ ὑπεῖναί τινα κοινωνίαν ταῖς θεαῖς . Θέστυλι , ταὶ κύνες |
δᾷδας ἢ ξύλα περσικῆς τοῦ δένδρου ἢ σχοινίον διεξασμένον καὶ παρακελεύεσθαι τῷ ἀνθρώπῳ διὰ τοῦ στόματος τὸν καπνὸν ἕλκειν προθύμως | ||
. ἄμεινον οὖν , οἶμαι , τῇ χειρὶ σημαίνειν καὶ παρακελεύεσθαι σιωπᾶν . Οὕτω ποίει . Εὖ γε , ἀφωνότεροι |
ἐδέξαντο . . Τὸ ΕΡΡΙΓΟΝΤΙ οὕτω κανονίζεται . Ῥιγέω ῥιγῶ πρωτότυπον , ὁ μέσος παρακείμενος ἔῤῥιγα , καὶ ἐκ τούτου | ||
γὰρ λέγω ἀπό τινος οὐ παράγεται καὶ διὰ τοῦτό ἐστι πρωτότυπον , τὸ δὲ εὐλογῶ ἀπὸ τοῦ εὖ παράγεται καὶ |
παρὸν ] [ φεύγωμεν , μηδὲ ἡδονὴν ] [ πᾶσαν αἱρώμεθα , ὡς ] πράττουσιν ? [ ἀεὶ οἱ πολλοί | ||
, εἰ δὲ βουλόμεθα , τὸ ἀναγκαιότατον περὶ νόμων : αἱρώμεθα οὖν πότερον δοκεῖ . Γελοίαν , ὦ ξένε , |
ἔγκλισις , καὶ τὸ ὦ τῆς κλητικῆς ἄρθρον καταχρηστικῶς . Κέκληται δέ , ὥς φαμεν , ὀρθὴ διὰ τὸ ὀρθῶς | ||
εὐθείας ἀπτώτου οὔσης , καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ὁμοίως . Κέκληται δὲ ἡ μὲν ὁριστικὴ καὶ ἀποφαντικὴ ἀπὸ τοῦ ὁρίζειν |
ὁ πλεονασμὸς τοῦ ν καθὰ καὶ ἐν τῷ δύνω καὶ θύνω . . . , : πεποίηται δὲ , φασί | ||
λήγοντα ῥήματα διὰ τοῦ ν προφέρουσιν οἷον δύω δύνω θύω θύνω , ὡς παρ ' Ὁμήρῳ ” θῦνε γὰρ ἀμ |
οὐ διενηνόχασι πρὸς τὰ ὁριστικά , οὕτω καὶ ἐν τοῖς παθητικοῖς τὰ δεύτερα καὶ τρίτα πρόσωπα τῆς δευτέρας καὶ τρίτης | ||
: εἰ δὲ καὶ ἐν τοῖς ὑπτίοις , τουτέστι τοῖς παθητικοῖς , ἀλλ ' ἐκ τοῦ τιμιωτέρου τὴν ὀνομασίαν εἴληφεν |
' ἦν ὥσπερ μελέται τῆσδε τῆς οἰκήσεως ἐν ἄλλοις φαυλοτέροις πλάσμασι . τρίτῳ δὲ , ὡς οἱ ποιηταὶ καλοῦσι , | ||
ὅλως εἶναι , λέγεσθαι δ ' αὐτὸ μόνον πρὸς ἀνθρώπων πλάσμασι μυθικοῖς ἐπισκιασάντων τὴν ἀλήθειαν : δεύτερον δ ' ὅτι |
ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν „ . ἡ μέντοι κοινὴ ἀνάγνωσις ἡ κατὰ συστολὴν ἀφορμὴν ἔσχε τὴν τῆς ἀποκοπῆς ὁμοίως | ||
περὶ τοὺς λόγους ὁρμῆς , εἴ σοι τοὺς πόνους ἐπιστολῆς ἀνάγνωσις ἐπεκούφισε ; τοὺς μὲν γὰρ ἄλλους ἐπὶ τοῖς μήκεσι |
, καὶ οὐ μόνον ταύτην , ἀλλὰ καὶ τρίτην ἄλλην προστιθέντος : λέγει δὲ οὕτως : ἁ δὲ στέρησις καὶ | ||
τοὺς λίθους τοῖς Ἑρμαῖς ἑκάστου τῶν παριόντων ἕνα τινὰ αὐτοῖς προστιθέντος ἤτοι ὡς χρήσιμόν τι τὸ παρ ' αὑτὸν ἑκάστου |
φ : τοῦτο δ ' οὐκ ἂν ἐγένετό ποτε μὴ δασυνομένου τοῦ οἶμος λευρὸν ] τὸν πλατύν ψαίρει ] † | ||
ἄλγει τὸ ἄλγος ὦ ἄλγος , καὶ πάλιν τοῦ ἁγνός δασυνομένου καὶ αἱ λοιπαὶ πτώσεις δασύνονται , οἷον τοῦ ἁγνοῦ |
ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ ὢ πόποι , | ||
, ἐπεὶ τὰ χερείονα νικᾷ . ” τοῖσι δὲ καὶ μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ δαιμόνιοι , μαίνεσθε |
, ὥστε μὴ ἐκ τοῦ εὐθέος γυμνῶσαι τὰ αἰσχρά , περιεσταλμένως δὲ ἀπαγγέλλειν , ὡς Αἰσχίνης εἰς ἀῤῥητοποιΐαν τὸν Δημοσθένην | ||
, οἷον σμιλία , φλεβοτόμα καὶ τὰ τούτοις ὅμοια . περιεσταλμένως ; περιεσταλμένως . συμφερόντως . εὐπρεπῶς . εἶδός ἐστι |
προσεχοῦς κλάδου ἀποκοπεὶς οὐ δύναται μὴ καὶ τοῦ ὅλου φυτοῦ ἀποκεκόφθαι . οὕτω δὴ καὶ ἄνθρωπος ἑνὸς ἀνθρώπου ἀποσχισθεὶς ὅλης | ||
οἱ μὲν γὰρ βαρυτονοῦσιν , λέγοντες αὐτὸ ἀπὸ τοῦ αὔξησις ἀποκεκόφθαι : Ἡρωδιανὸς δὲ συνηγορεῖ τοῖς ὀξύνουσιν , κἂν ἡμεῖς |
ἔτι καὶ νῦν μεγάλα ἀγαθὰ ἀπολαύομεν . Πολλαχῆ μέντοι καὶ ἐπαμφοτερίζουσιν † οἷς ἐοικέναι εἴ τις ἐθέλοι καὶ ψόγους [ | ||
αὐτὸ εἶναι ; Τοῖς ἐν ταῖς ἑστιάσεσιν , ἔφη , ἐπαμφοτερίζουσιν ἔοικεν , καὶ τῷ τῶν παίδων αἰνίγματι τῷ περὶ |
ε καὶ ο εἰς τὴν ου δίφθογγον κίρνανται , οἷον Δημοσθένεος Δημοσθένους , εὐγενέος εὐγενοῦς , τῆς δὲ γενικῆς εἰς | ||
ἐντελές εἶπεν , τουτέστι τὸ ὁλόκληρον , ἵνα τὸ μὲν Δημοσθένεος εὑρεθῇ ἐντελὲς καὶ ὁλόκληρον , τὸ δὲ Δημοσθένους κατὰ |
μνείαν μόνον ἐλθεῖν τῶν τοιούτων μήπω τοῦ κακοῦ τὴν πεῖραν ἐσχηκόσι παντὸς θανάτου χαλεπώτερα : τοῖς τοσούτου πράγματος χωρεῖν δῆμον | ||
γόον . προσθοδόμοι : ἱκέται . προσθοδόμοις ] τοῖς πρότερον ἐσχηκόσι δόμον . νῦν γὰρ οὐκ εἰσὶ δόμοι : φροῦδα |
ἡμῖν οἰκιστὴς θαυμαστός : δίκαιος εἶ , οὐδὲ ἡ πόλις ἀμοιρεῖ τοῦ πλεονεκτήματος : φιλανθρωπίαν τιμᾷς , καὶ ἡ πόλις | ||
. . . τῶν ἐκτὸς ἡ μὲν παρωκεανῖτις ἡ πρόσβορρος ἀμοιρεῖ διὰ τὰ ψύχη , ἡ δ ' ἄλλη τὸ |
τί τηνάλλως περιεργάζῃ τὰ πράγματα , καὶ τὴν τοῦ δήμου πολυπραγμονεῖς δωρεὰν , καὶ δεύτερον ἐργάζῃ τῷ δυστυχήσαντι συμφοράν . | ||
ποῖ φέρει ; ἐντεῦθεν εἶ ; τυχόν . ἀλλὰ τί πολυπραγμονεῖς ; ἀπονενόησθε , πρὸς θεῶν ; ἐλευθέραν ἔχειν γυναῖκα |
μέρος ἐπιβολὴν ἤδη τινὰ παρατηρήσεως ἔτυχεν ἐξαιρέτου σινωτικά τε καὶ παθητικὰ σχήματα διὰ τῶν ὡς ἐπίπαν κατὰ τὰς ὁμοιοσχήμονας θέσεις | ||
διαιρῶν φησι τῶν ζητημάτων τὰ μὲν εἶναι ἠθικὰ τὰ δὲ παθητικὰ τὰ δὲ πραγματικὰ τὰ δὲ μικτά : τούτους γὰρ |
μὴ δεόμενον τοῦ σημανοῦντος αὐτὸ καὶ ἐκκαλύψοντος . ὅθεν ὥσπερ ἀναιρουμένου δεξιοῦ οὐδὲ ἀριστερὸν ἔστιν , οὕτως ἀναιρουμένου τοῦ σημειωτοῦ | ||
τὸ μέρος , τουτέστιν ὁ δάκτυλος , τοῦ δὲ δακτύλου ἀναιρουμένου οὐκ ἀναιρεῖται τὸ ὅλον . καὶ πάλιν τῆς ὀρθῆς |
ὀργὴν καθ ' ἡμῶν κινησάσης , παιδείαν ἡμῖν ἐπενεγκεῖν πταίουσιν ἀδιόρθωτα , ἵνα γοῦν ἑαυτῶν γενόμενοι τοῦ λοιποῦ σωφρονήσωμεν . | ||
ς ' ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη . οὐχ ὁρᾷς ὡς ἀδιόρθωτα τὰ τῶν ποιητῶν καὶ ἀμφίλοξα καὶ μηδέπω ἡδραιωμένα ; |
ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
ζήτημα , ἐκ τῆς τοῦ προσώπου μόνης ποιότητος τὴν ἀπολογίαν κινοῦμεν , οἷον βουλήσεως , δυνάμεως καὶ τῶν ἑξῆς : | ||
τῷ διὰ πασῶν ὀξύτερον ἢ βαρύτερον θελήσωμεν μεταλαβεῖν , οὐδένα κινοῦμεν τῶν φθόγγων ἀεί τινας κινοῦν - τες ἐν ταῖς |
σοῦν , ὅταν ἢ ὄξυνος γένηται , ἢ ἀποῤῥυῇ ἡ ἐγκειμένη πίσσα . Τὴν πίσσαν οἱ ἀρχαῖοι ἡμῖν παραδεδώκασι καλλίστην | ||
σαφὲς ὅτι ἕνεκα τούτου οὐδὲ ἐπιδέξεται αἰτιατικήν : ἦν γὰρ ἐγκειμένη ἡ αὐτὴ διάθεσις ἐκ τοῦ ἑτέρου προσώπου , τὸ |
ἄργυρον , δαφνήεις δαφνήεντος δαφνῆς δαφνῆντος , ὁ σῶος τοῦ σώου ὁ σῶς τοῦ σῶ : οὕτως οὖν καὶ ὁ | ||
λέξεως μετενηνεγμένον Βάρβαρον λέγεται . Σολοικισμὸς δὲ , ὅτι τοῦ σώου λόγου αἰκία : αἰκίζεται γὰρ τὴν ἀκολουθίαν τοῦ λόγου |
η καὶ ν , ὑπερκύδαντος . οὕτως ὁ αὐτὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς . Φοῖβος . φοιβόϊός τις ὢν , ὁ φοίβοις | ||
παρῴχωκε . τὸ δὲ θέμα ἵημι . οὕτως Ἡρωδιανὸς ἐν Ἐπιμερισμοῖς , . , , . . α . . |
μουσικῷ περιεχούσης ἐπιτάσεις καὶ ἀνέσεις φθόγγων πρὸς τὴν τοῦ μέλους ἔντεχνον κρᾶσιν . Ἀλλὰ τριῶν ὄντων τοῦ γένους ἀρχηγετῶν , | ||
τινες ὠνείδισαν αὐτῷ ὡς λογογράφῳ . ςϘʹ Τὸ μὲν οὖν ἔντεχνον Τὸ περὶ τῆς τέχνης ἐνταῦθα συνοψίζει , λέγων ὅτι |
ἀτίω καὶ πλεονασμῷ τοῦ ζ ἀτίζω . ἢ ἀπὸ τοῦ ἀτιμάζω κατὰ συγκοπήν , . , . * . . | ||
' ἧς σὺ βέβηκας : ἐγὼ δὲ οὐδὲ ταῦτα μὲν ἀτιμάζω , μακαρίζω δὲ τὸ καὶ ἐν τούτοις εἰδέναι σωφρονεῖν |
οἶδα „ . Φιλόξενος Ῥηματικῷ . . . . . δέμα : δέμα : ζητεῖται περὶ τοῦ δέμα καὶ ζέμα | ||
ἐκ πολλῶν ἀρκέσει : τέθεμαι , θέμα : δέδεμαι , δέμα : κέχρημαι , χρῆμα : ἔῤῥημαι , ῥῆμα : |
εὐκτικὴν ἢ προστακτικήν : οὐδὲ γὰρ ἔγκειται ἐν ταῖς τοιαύταις ἐγκλίσεσιν ἡ μαχο - μένη τῇ ἀποφάσει κατάφασις , ἣν | ||
τῶν μὲν οὖν δύο τούτων ἀστέρων τὰς ἐν ταῖς μεγίσταις ἐγκλίσεσιν κατὰ πλάτος παρόδους τὸν ἐκκείμενον τρόπον ἐπραγματευσάμεθα διὰ τὸ |
Διονῦ , ὁ Κλαυσῦς τοῦ Κλαυσῦ , ὁ Λαρδῦς τοῦ Λαρδῦ , εἰ δὲ μὴ ὦσιν ὑποκοριστικά , διὰ καθαροῦ | ||
τοῦ Καμμῦ τῷ Καμμῦ , ὁ Λαρδῦς τοῦ Λαρδῦ τῷ Λαρδῦ , ὁ Κλαυσῦς τοῦ Κλαυσῦ τῷ Κλαυσῦ : τούτων |
νέᾳ ] τῇ τριακάδι συνήθως . Θ προτένθαι : οἱ προλαμβάνοντες καὶ προαρπάζοντες τὰ ὄψα , πρὶν εἰς τὴν ἀγορὰν | ||
ἃ γὰρ ἐμέλλομεν αὐτοὺς δρᾶν εἰς ἀντίφασιν περιιστάντες , ταῦτα προλαμβάνοντες αὐτοὶ κατεδέξαντο . καθάπερ οὖν τοὺς ἑαυτοὺς κατακρημνίζοντας ἢ |
νοῦν τὴν εἰκόνα , ὃς ἦν ὁ αὐτὸς τοῖς νοουμένοις ἀληθέσι καὶ ὄντως οὖσι καὶ πρώτοις , καὶ ὅτι μὴ | ||
τοῦ ἔργου ἐστὲ οὔτε ἐγώ : εἰ δὲ δεῖ τοῖς ἀληθέσι χρῆσθαι , τῶν εἰργασμένων τινὰ ἐρωτώντων : ἐκείνου γὰρ |
δὲ ἐγὼ αὐτοῦ τὸ κεφάλαιον κολακείαν . καλῶ καὶ τὸ ἐπικαλοῦμαι , ὡς παρ ' Ἀριστείδῃ , καλῶ δὲ ἐπὶ | ||
τοῦ ἐπακούσατε ἐμοῦ δηλονότι : ἐπεὶ εὔχομαι ὑμῖν , ἤγουν ἐπικαλοῦμαι ὑμᾶς . σὺν ὑμῖν γάρ , ἀντὶ τοῦ δι |
χρονικῶς ἢ συλλαβικῶς θέλουσι μεγεθύνεσθαι , συλλαβικῶς μέν , οἷον τύπτω ἔτυπτον , γράφω ἔγραφον , λέγω ἔλεγον , χρονικῶς | ||
τῇ ληγούσῃ , οἷον ἔχει καὶ ὁ ἐνεστὼς αὐτοῦ : τύπτω τέτυπα , λείβω λέλειβα . Δι ' ἣν αἰτίαν |
παραλήγεται , γελῶ γελάσω : τιλῶ τιλάσω καὶ τιλήσω καὶ συλῶ συλήσω : εἰ δὲ πρὸ τοῦ ρ ἢ τοῦ | ||
αἴσυλος προπαροξύνεται ὡς σύνθετον , ἀπὸ τοῦ Α καὶ τοῦ συλῶ , ὁ πολλὰ συλῶν . Τὰ εἰς ΥΛΟΣ τρισύλλαβα |
εἴη τὰ τοῦ προσώπου . τὸ γὰρ βούλομαι φιλολογεῖν , προαιροῦμαι ἀναγινώσκειν οὐ δέεται τῆς προσδιαστελλούσης ἀντωνυμίας , ἐπεὶ δυνάμει | ||
συντασσόμενον , ἀπαρεμφάτῳ πάλιν προφορᾷ συντάσσεται , θέλω γράφειν , προαιροῦμαι ἀναγινώσκειν , ὡς προαιροῦμαι τὴν ἀνάγνωσιν . καὶ σαφές |
οὐκ ἠδύνατο τραπῆναι τὸ ο εἰς τὸ ω ἐν τῇ λέουσι δοτικῇ , ἐπειδὴ ἡνίκα ἔχει ἡ δοτικὴ τῶν πληθυντικῶν | ||
' ἵππους πυριλαμπέας ἀμφὶ σύεσσιν , αὐτὰρ ἐριγλήνους χαροποὺς χαροποῖσι λέουσι . κάλλεϊ δ ' ἐν πάντεσσι πέλει πανυπείροχος ἵππος |
τινες , πῶς τὰ βούβαλα εἰσερχόμενα ἐν τῇ θαλάσσῃ οὐ πνίγονται : καί φαμεν οὕτως : διὰ τὸ τὰ ὦτα | ||
ὀριγάνου ἢ θύμου ἐναφηψημένου . Ἐπεὶ δέ τινες δυσήμεις ὄντες πνίγονται , πολλάκις δὲ καὶ ἄφωνοι γίνονται , τὸν μὲν |
' ἂν ἐνταῦθά που θῶ τὸ ἀγαθόν , ἐν τοῖς προαιρετικοῖς , πάντες μου καταγελάσονται . ἥξει τις γέρων πολιὸς | ||
δὲ λοιπὸν ὡρίσαντο οἱ εἰπόντες τὸν σπασμὸν κίνησιν ἀπροαίρετον ἐν προαιρετικοῖς μορίοις συνισταμένην : ἀμφότερα γὰρ περιλαμβάνει ὁ ὁρισμὸς οὗτος |
καὶ δῆλον ὅτι ἕνεκα τοῦ τοιούτου τὸ μὲν εἴθε συντάσσεται εὐκτικοῖς , οἷς σύνεστι τὸ διακρῖναι πρόσωπον , αἴθ ' | ||
ὁριστικῶν τὰ εὐκτικὰ ἐνεργητικὰ κανονίζειν : διότι ἐν μὲν τοῖς εὐκτικοῖς χρεία ἐστὶν ὡς εἶπον τῆς ΟΙ διφθόγγου τῆς ἀπὸ |
τῶν ὑγρῶν παύσηται , συντήξεως δὲ σημεῖα ἐπιφαίνηται ἐν τοῖς ἐκκρινομένοις , οἷον ξυσματώδη , μυξώδη , ἰσχνότης τε τῆς | ||
πρῶτα δεῖ χαρίζεσθαι , εἶθ ' οὕτως ἐπὶ πᾶσι τοῖς ἐκκρινομένοις τὰς ἀποφάσεις ποιεῖσθαι . ἐνίοις γὰρ τοσούτῳ φαίνεται χείρω |
ἔστι τῆς τοπικῆς παραγωγῆς , σαφὲς ἐντεῦθεν . τὰ τοπικὰ παραχθέντα μετὰ τοῦ σημαινομένου καὶ τρίτην ἀπὸ τέλους ἔχει τὴν | ||
ἕτερος κανών ἐστιν ὁ λέγων , ὅτι τὰ εἰς θι παραχθέντα προστακτικὰ κατ ' ἀρχὴν οὐ συντίθενται πλὴν τῶν προθέσεων |