| ζῷον . ὅταν δὲ ἐκκριθῇ καὶ λόγου μετάσχῃ , γίνεται ἐνεργείᾳ λογικόν . ἰδοὺ οὖν ἐν τοῖς γένεσι τοῖς ἐν | ||
| δυνάμει . Εἰ δὲ τὸ δυνάμει μὴ μόνον πρὸς τὸ ἐνεργείᾳ λέγεται , ἀλλὰ καὶ πρὸς ἐνέργειαν , εἴη ἂν |
| τὸ δεύτερον δυνάμει καὶ πρῶτον ἐνεργείᾳ : τὸ γὰρ δεύτερον δυνάμει τὸν γραμματικόν φησι τὸν ἕξιν ἔχοντα γραμματικεύεσθαι , μὴ | ||
| ὁ μὲν ἔχων τὰς μείζους καὶ τὰς ἐλάττους ἐξ ἀνάγκης δυνάμει , ὁ δὲ τὰς ἐλάττους οὐκ ἀναγκαίως ἔχει ἐκείνας |
| καὶ τὸ δυνάμει , ὥσπερ ἴσα ἀντιδιδόντων κατὰ μὲν τὸ ἐντελεχείᾳ τὸ ἀντιποιεῖν , κατὰ δὲ τὸ δυνάμει τὸ πάσχειν | ||
| παρ ' ἅ ποτέ ἐστιν ἐξ ἀρχῆς : τὰ δὲ ἐντελεχείᾳ τε καὶ δυνάμει , οἷον τὰ σύνθετα ἐξ ὕλης |
| τοῖς ἁπλῶς ἡδέσι . τίνος οὖν τοῦτο σημεῖον ἢ τοῦ ἐνέργειαν εἶναι φύσεως τὴν ἡδονήν ; ὅσῳ γὰρ ἂν πλεῖον | ||
| εἶναι , καὶ τὸν χρόνον , ὅταν δὲ κατ ' ἐνέργειαν ληφθῶσι τὰ σημεῖα , οὐκέτι ἓν ἀλλὰ πλείονα . |
| , πρὸ τῆς νοήσεώς ἐστι τέλειος καὶ οὐ τῇ νοήσει τελειούμενος . Εἰ δ ' ὅτι ἐνέργειά ἐστιν , ἀλλ | ||
| τοιοῦτον ὄν . Τοῦτο δὴ καὶ αὐτὸ ὁ δυνάμει νοῦς τελειούμενος καὶ αὐξόμενος νοεῖ . Ὥσπερ γὰρ ἡ περιπατητικὴ δύναμις |
| : πάντα γὰρ ἑκάτερον ἀδιακρίτως , λέγω δὲ οὐ τὸ οὐσιῶδες ὄν , ἀλλὰ τὸ ἑνιαῖον : καὶ τοῦτο γὰρ | ||
| πολλοποιὸν αἴτιον ἄρχει τῶν προόδων , τῆς μὲν οὐσιώδους τὸ οὐσιῶδες , τῆς δὲ ἑνιαίας τὸ ἑνιαῖον . Ἀλλὰ σεμνὰ |
| κατὰ σχέσιν θεωρεῖται τοιαύτην , οἵα ἐν τῷ πῶς ἔχειν ὑφέστηκε : τῶν γὰρ καθ ' αὑτὰ ὑπαρχόντων οὐ δεῖ | ||
| οὐδὲ τὸ πρὸς ἄλλο : ἐφ ' αὑτοῦ γὰρ καὶ ὑφέστηκε , πρὶν ἄλλο . Τί ἂν οὖν ἔτι εἴη |
| παῖδα τὸν δοῦλον , κἂν ᾖ γέρων , Ἀττικοί . πρώτως καὶ πρῶτον . τὸ μὲν ποσότητος τὸ δὲ ποιότητος | ||
| τῆς συστολῆς τὴν ὑποτυφομένην ὕλην ὑποσημαίνοντες . ῥῖγος οὖν τούτους πρώτως ὑποφαίνει , καὶ σφυγμῶν ἀνωμαλία καὶ λεπτότης : εἶθ |
| μανθάνοντα , τὸν τρόπον τῆς μαθήσεως . οὐδὲν δὲ τούτων ὑφέστηκεν : οὐδὲ ἡ διδασκαλία ἄρα . Οἷον γοῦν τὸ | ||
| συμμέτρως στοχαζόμενος . αὐτίκα περὶ τῶν γενῶν καὶ εἰδῶν εἴτε ὑφέστηκεν εἴτε ἐν ψιλαῖς μόναις ἐπινοίαις κεῖται εἴτε ὑφεστηκότα σώματά |
| ἄλογος . ἡ μὲν οὖν θεία τοῦ θείου σώματος αὐτῆς ἐνέργεια . ἐν μὲν γὰρ αὐτῷ κινεῖται καὶ αὐτὸ κινεῖ | ||
| περὶ μὲν τὸ σῶμα ἕξις , κίνησις , σχέσις , ἐνέργεια , δύναμις , ὄρεξις , ὑγίεια , ἰσχύς , |
| ὦ . Πᾶν μονοσύλλαβον οὐδέτερον ἔχον φύσει μακρὰν , εἴτε ἀπαθὲς εἴη , εἴτε πεπονθὸς , περισπᾶται : πᾶν ἀπὸ | ||
| ' ἕτερα συμβαίνει . ἄτοπον δὲ καὶ τὸ φάναι μὲν ἀπαθὲς εἶναι ὑπὸ τοῦ ὁμοίου τὸ ὅμοιον αἰσθάνεσθαι δὲ τοῦ |
| ἄλλου κατηγοροῖ : ὁ δὲ αὐτὸ νοῶν ὅτι ἀγαθὸν πάντως νοήσει τὸ ἐγώ εἰμι τὸ ἀγαθόν : εἰ δὲ μή | ||
| , οὐδὲ τὸ μὴ πεφυκὸς νοεῖσθαι τῇ οὐσιώδει καὶ πολλῇ νοήσει , ὡς ἐπὶ τοῦ ἑνός , ἀλλὰ τὸ μηδεμίαν |
| καὶ ἄλλαι δύο : ἄλλο καὶ ἀλλοῖον , χωριστὸν καὶ ἀχώριστον . πᾶσαι δὲ ἕξ εἰσι , καὶ τούτων αἱ | ||
| χωριστόν , οἷον τὸ λογικὸν εἶδος , καὶ τὸ πάντη ἀχώριστον , οἷον ἡ ποιότης : ἐν μέσῳ δὲ ἡ |
| ' ἐπὶ πλέον δέχηται καὶ τῷ ἄλλῳ σώματι παραδιδῷ . ἄλογον δὲ καὶ τὸ μάλιστα μὲν ὁρᾶν φάναι τὰ ὁμόφυλα | ||
| εἴπερ ἐν τῷ ἀέρι διαγίνονται καὶ τὸ τῆς τροφῆς οὐκ ἄλογον : ἐπεὶ καὶ ὁ πολύπους ἐξιὼν λαμβάνει καὶ ἡ |
| κινητικὸν φύσει τὸ ἐνεργείᾳ θερμὸν τοῦ δυνάμει θερμοῦ , οὕτω κινητὸν φύσει τὸ δυνάμει θερμὸν ὑπὸ τοῦ ἐνεργείᾳ θερμοῦ : | ||
| γὰρ αὐτὸ ἐξ ἐνεργείας μεταβάλλειν καὶ οὕτως ἐνεργῆσαι πρὸς τὸ κινητὸν ὑπ ' αὐτοῦ . διὰ τοῦτο οὖν ἀντικινεῖται . |
| ' Αἴγυπτον „ , ὃς οὐδὲ τὸ πανύστατον καὶ νεώτατον αἰσθητὸν ἀγαθὸν ” ᾔδει τὸν Ἰωσήφ ” , ὅστις οὐ | ||
| ἐστι φωνή ; φωνή ἐστιν ἀὴρ πεπληγμένος ἢ τὸ ἴδιον αἰσθητὸν ἀκοῆς . Ἀλλ ' ἐπειδὴ ὁ ἀὴρ σῶμά ἐστιν |
| ἀρχὴ τῶν ὄντων καὶ μέτρον καὶ ἀσύνθετον καὶ ἀγένητον καὶ ἀίδιον καὶ μόνον καὶ εἰλικρινές , ὃ χωρὶς τῶν ἄλλων | ||
| . Πλάτων λόγον ἀίδιον τὴν οὐσίαν τῆς εἱμαρμένης καὶ νόμον ἀίδιον τῆς τοῦ παντὸς φύσεως . Χρύσιππος δύναμιν πνευματικὴν τὴν |
| ἀναμφισβήτητον ἔχει τὴν ἐπίκρισιν , ἐπεὶ οὐδὲν ἐν τοῖς λόγοις ἀτελὲς θεωρεῖται κατά γε τὴν οἰκείαν ἑκάστου τάξιν : πληροῦται | ||
| θαυμασιώτερον . Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ μὲν τέλεον τὸ δὲ ἀτελὲς αὐτῶν εἶναι τελεοῦσθαι δὲ παρ ' ἐνιαυτὸν ἄλογον : |
| δύο ὄντα τοῦτο τὸ ἓν ὁμοῦ νοῦς καὶ ὂν καὶ νοοῦν καὶ νοούμενον , ὁ μὲν νοῦς κατὰ τὸ νοεῖν | ||
| δὴ τὸ μὲν πρώτως νοοῦν , τὸ δὲ ἤδη ἄλλως νοοῦν , τὸ ἐπέκεινα τοῦ πρώτως νοοῦντος οὐκ ἂν ἔτι |
| ἦν , ὃς καὶ ὑφ ' ὑμῶν ἐτιμᾶτο καὶ πολλὴν οὐσίαν ἐκέκτητο : ἔπειτα μεμαρτύρηται ὑμῖν ὡς καὶ ἡ ἀδελφὴ | ||
| οὐσία , πᾶν ἄρα ζῷον οὐσία , συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ τοῦ ζῴου , οὕτω καὶ ὁ ῥητορικὸς συλλογισμὸς |
| ἀναγκαίας ἀκολουθίας , ἐφ ' οἵας ἡ ἀναίρεσις τοῦ ἑπομένου συναναιρεῖ τὸ ἡγούμενον , ἀλλ ' ἐνδεχομένης , ἐφ ' | ||
| οὐσία τῶν συμβεβηκότων : συνεισφέρεται γὰρ καὶ οὐ συνεισφέρει , συναναιρεῖ καὶ οὐ συναναιρεῖται . δεύτερον ἦν κεφάλαιον , ποσαχῶς |
| ποσὸν καταγίνεται , τὸ δὲ ποσόν , ὡς εἴρηται , διττόν ἐστιν , ἑκάτερον δὲ τούτων διττόν ἐστιν , τούτου | ||
| δόκει σοὶ μηδέπω ' ν προοιμίοις . ἔστι δὲ τοῦτο διττόν . ἢ ἃ εἶπον ἀληθῆ νόμιζε καὶ μηδὲ ψευδῆ |
| μετὰ τοῦ ὑποκειμένου γίνονται , οὐκ ἂν ὑποστησομένοις ἐν τῷ ὑποκειμένῳ , εἰ μὴ ἐκεῖνα προϋποστήσονται : κἂν αὐτὰ δὲ | ||
| δὲ ὁμώνυμα κοινωνίαν ὀνόματος . πλὴν ἡ ὑπογραφὴ τοῦ ἐν ὑποκειμένῳ ἔχει τὸ ἀναλογοῦν ὁρισμῷ : αὐτὸ γὰρ τὸ ἔν |
| ' εἰ μηδετέρως , οὐκ ἂν ἐνδέχοιτο εἶναι τὸν ἀριθμὸν χωριστόν . , Ἔτι δὲ τὸ διαφωνεῖν τοὺς τρόπους περὶ | ||
| τὰς μὲν αἰσθήσεις οὐκ ἄνευ σώματος , τὸν δὲ νοῦν χωριστόν . ἁψάμενος δὲ καὶ τῶν περὶ τοῦ ποιητικοῦ νοῦ |
| εἰπεῖν λίθος ἢ ξύλον , ἔστι δὲ καὶ τὸ λόγῳ θεωρούμενον σῶμα οἷον τὸ μαθηματικόν . ἐν οὖν τῇ οὐσίᾳ | ||
| καὶ τὸ ὑλικὸν αἴτιον , ὃ κατὰ μὲν τὸ προσεχὲς θεωρούμενον οὐ κωλύεται εἶναι γενητόν , ἀναλυόμενον δὲ εἰς ἔσχατον |
| καὶ εἰς ἀφανισμὸν ἰόν . τὸ δὲ δαμασθὲν ἀντὶ τοῦ φθαρέν . . Τὸ θεοῦ ἢ πρὸς τὸ ὄλβον οὕτω | ||
| καὶ εἰς ἀφανισμὸν ἰόν . τὸ δὲ δαμασθὲν ἀντὶ τοῦ φθαρέν . . Τὸ θεοῦ ἢ πρὸς τὸ ὄλβον οὕτω |
| ἥλιος ἀπὸ μεσημβρίας τῷ γνώμονι προσπίπτῃ τῷ ὀρθῷ πρὸς τὸ ὑποκείμενον ἐπίπεδον , τοτὲ δ ' εἰς τοὐναντίον , ὅταν | ||
| μὲν πεντεκαιδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων ἐστὶν ὡρῶν ἰσημερινῶν τὸ ὑποκείμενον διάστημα , τὸ δὲ δωδέκατον λαβόντες ἕξομεν , ὅσων |
| τινὶ παρηλλαγμένῃ χρῶνται οὔτε βίον παράσημον ἀσκοῦσιν . Οὐ μὴν ἐπινοίᾳ τινὶ καὶ φροντίδι πολυπραγμόνων ἀνθρώπων μάθημα τοῦτ ' αὐτοῖς | ||
| καὶ ἐπὶ τοῦ δευτέρου : ἔχει γὰρ τὸ ἐνεργείᾳ ἢ ἐπινοίᾳ . περὶ δὲ τοῦ τρίτου ὡς κακῶς ἔχει ἐν |
| ποιοτήτων ἐπιμονή . ἐκ γὰρ τῆς τούτων συγκράσεως ἢ μίξεως ὑφίσταται τὰ ὄντα : οὐδὲν δ ' ἂν ἦν , | ||
| τὸν ἀνθρώπινον βίον , ἐξ ἀνθρώπων γεγονὼς , καὶ τετάρτην ὑφίσταται . καὶ ὅτι ἡ τοιαύτη γνώμη ἀσφαλής ἐστι , |
| ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
| οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
| τὸ προηγεῖσθαι τὰ ἁπλᾶ τῶν συνθέτων , καὶ προτέτακται ἡ οὐσία πάσης κατηγορίας , δεύτερον τὸ ποσόν , τρίτον τὸ | ||
| τῆς δυάδος , καθολικωτέρα δὲ οὐκ ἔστι , καὶ ἡ οὐσία τῶν ἄλλων κατηγοριῶν φύσει προτέρα , καθολικωτέρα δὲ αὐτῶν |
| χαλάσματος μία καὶ δευτέρα ἀγκύλη γίνεται μετὰ χαλάσματος περὶ τὸ πάσχον κῶλον : ἡ δ ' ἀντικειμένη τοῦ ἱμάντος ἀρχὴ | ||
| ' ἄμφω δρᾷ , καὶ κατ ' ἄμφω πάσχει τὸ πάσχον , οὐκ ἔστι τοῦτο αἰσθάνεσθαι , ἀλλὰ πάθος ἁπλῶς |
| εἰ μὴ ὁμωνύμως . καὶ γὰρ τῇ οὐσίᾳ ἐστὶν ἐνέργεια δευτέρως καὶ ὁ δυνάμει νοῦς , αὐτὴ δ ' ἡ | ||
| τῆς οὐσίας ἄλλο , οἷον ἐνέργεια αὐτῆς , τὸ δὲ δευτέρως καὶ ἀπ ' ἐκείνου καὶ ἄλλο ἐν ἄλλῳ , |
| καὶ μεριστῆς οὐσίας : ἀμέριστον μὲν γὰρ εἶναι τὸ ἓν μεριστὸν δὲ τὸ πλῆθος ἐκ δὲ τούτων γίγνεσθαι τὸν ἀριθμὸν | ||
| λέγεται τῶν ποσῶν οὐ τὸ τυχόν , ἀλλὰ δεῖ αὐτὸ μεριστὸν εἶναι . ἄνευ γὰρ τοῦ ποσοῦ οὐ θεωρεῖται τὸ |
| ' ἕν ἐστι τὰ πολλά , διόπερ τοῦ ἑνὸς ἀναιρουμένου συναναιρεῖται καὶ τὰ πολλά . ἀλλὰ γὰρ ὅτι μὲν οὔτε | ||
| πρὸς θεραπείαν τὰ συμπτώματα . ἀναιρουμένων γὰρ τῶν παθῶν , συναναιρεῖται καὶ τὰ συμπτώματα , καὶ συνισταμένων , συνίσταται . |
| δι ' οὗ τὰ νοητὰ συνίσταται , τὸ ἐμφανὲς καὶ ὁρατόν , ᾧ τὰ αἰσθητὰ γεννᾶσθαι πέφυκεν , ἐξομοιῶσαι : | ||
| γε λοιπὰ ἀνάλογόν ἐστιν : ὡς γὰρ τὸ χρῶμα ἦν ὁρατόν , οὕτω γευστόν ἐστιν ὁ χυμός : καὶ ὥσπερ |
| νοῦν ἐπειγόμενοι πόρρωθεν . ἑκάστη μὲν οὖν τῶν αἰσθήσεων τοῦ ὑποκειμένου αὐτῇ αἰσθητοῦ ἐστι γνωριστική , ὑπάρχουσα ἐν τῷ αἰσθητηρίῳ | ||
| ὄντα λέγονται κατηγορεῖσθαι , ὅπερ ἐν Κατηγορίαις ἐλέγετο καθ ' ὑποκειμένου , τὰ δὲ ὡς συμβεβηκότα τοῖς ὑποκειμένοις , ὅπερ |
| εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , ἐν δὲ τῇ δευτέρᾳ εἰς χωριστὰ καὶ ἀχώριστα , τὰ ἀχώριστα δὲ εἰς συμβεβηκότα καὶ | ||
| , ὥσπερ τὰ χωριστὰ τῆς ὕλης τὰ μέν ἐστιν ὄντως χωριστὰ ὡς τὰ ἄυλα , τὰ δὲ κατ ' ἐπίνοιαν |
| Κρόνος Δία τετραγωνίζων , τοῦ Κρόνου καθυπερτεροῦντος , ἐλαττοῦται ἡ ὕπαρξις , αὐτοὶ δὲ ἐναντία ἑαυτοῖς βουλεύονται καὶ ἐν ταῖς | ||
| , φυσικὸν δὲ τὸν περὶ τὰ ἔνυλα καὶ ὧν ἡ ὕπαρξις οὐκ ἄνευ τῆς κατὰ τόπον κινήσεως ἢ ἐν διηνεκεῖ |
| νοῦν , οἱ δὲ ταῖς τῆς ψυχῆς αὐτῆς καὶ τοῦ νοῦ περιόδοις , οἱ δὲ τῇ φυσικῇ περὶ τὸν νοῦν | ||
| , τὸν δὲ οἷον κινούμενον . Τίς γὰρ ἂν ἡσυχία νοῦ καὶ τίς κίνησις καὶ προφορὰ ἂν εἴη ἢ τίς |
| συναμφοτέρου κύβος . λοιπὸν δεῖ τὸν ὑπ ' αὐτῶν λείψαντα συναμφότερον ποιεῖν κύβον . ἀλλὰ ὁ ὑπ ' αὐτῶν λείψας | ||
| καὶ τῷ ἑνί , πρὸ ἀμφοῖν δέ ἐστι κατὰ τὸ συναμφότερον ἐν τῷ ἡνωμένῳ : οὕτως ἄρα καὶ τὸ γνωστικὸν |
| εἰ δὲ Ζεύς τοι τόν γε βιωσέμεν ἀρνήσηται , ἀλλὰ νόει σὺ τεῇσιν ἐνὶ φρεσίν , οὕνεκεν αὐτῷ ῥῆξε λίνον | ||
| ἐκπεριελθεῖν σε πάλιν κακοδαιμονίζοντας . σὺ δὲ τὸν τρίβωνα λεοντῆν νόει , τὸ δὲ βάκτρον ῥόπαλον , τὴν δὲ πήραν |
| δὲ γένος τεμνόμενον κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον τὰ εἴδη ποιεῖ ὑφεστάναι καὶ πάντως οὐδενὸς οὔτε προτέρου ὄντος οὔθ ' ὑστέρου | ||
| πάσαις γὰρ προσέχομεν . καὶ τὸ τὰ ἐπαισθήματα δ ' ὑφεστάναι πιστοῦται τὴν τῶν αἰσθήσεων ἀλήθειαν . ὑφέστηκε δὲ τό |
| . φερόμενοι λόγοι βίαιοι . καὶ δῆλον ὅτι οὐκ ἐπὶ φθορᾷ παρθένων μόνον οὔτε τὸ ὄνομα οὔτε ἡ δίκη ἐλέγετο | ||
| πρόνοιαν . ἐπεὶ δὲ ἡ φύσις αὐτοῦ ἐν γενέσει καὶ φθορᾷ συνεχεῖ καθέστηκε καὶ πλήρωσις καὶ κένωσις αὐτὸ τιθηνοῦσι , |
| δ ' ἄν τις ζητήσαι , εἰ ἐνδέχεται μετὰ λόγου ἐνεργοῦντά τινα μὴ εὖ ἐνεργεῖν , ἄλλο δὲ τὸ εὖ | ||
| πάθη καὶ τὰ ἡδέα τοῦ σώματος αἴσθησις καὶ φαντασία τὰ ἐνεργοῦντά ἐστι , τάχα δὲ καὶ δόξα διάστροφος , νοῦς |
| γὰρ μέρη ψυχῆς : τὸ μὲν θρεπτικόν , τὸ δὲ αἰσθητικόν , τὸ δὲ λογικόν . Τοῦ μὲν οὖν λογικοῦ | ||
| ἀσύστατοι . καὶ συνιστάμεναι μὲν αἱ δύο ὑπάλληλοι , ἔμψυχον αἰσθητικόν , ἄψυχον ἀναίσθητον , καὶ μία διαγώνιος ἔμψυχον ἀναίσθητον |
| ἡ φρόνησις , ἐπειδὴ ἀσωμάτων ἐστὶν ἡ φρόνησις καὶ ἐν ἀσωμάτῳ οὐσίᾳ τῆς ψυχῆς ὁρᾶται . Τί οὖν οἱ φιλόσοφοι | ||
| καὶ τοῦτο τῇ αἰσθήσει καταφανές : ἀλλὰ πῶς θερμαίνει , ἀσωμάτῳ δυνάμει ἢ σωματικαῖς τομαῖς , σφαιρικοῖς μορίοις ἢ πυραμοειδέσι |
| ἐπεὶ τῶν πραγμάτων τὰ μέν ἐστιν αἰσθητά , τὰ δὲ νοητά , τῶν μὲν νοητῶν κριτήριον ἔλεξεν εἶναι τὸν ἐπιστημονικὸν | ||
| ὥσπερ οἱ χειμαζόμενοι σκοπουμένη πόρρωθεν , τὰ θεῖα λέγω καὶ νοητά , καὶ συγγενέσθαι τούτοις ἀμέσως καὶ κατὰ νοῦν ἐνεργῆσαι |
| διὰ ποιότητα καὶ διὰ μὲν τὴν περιουσίαν τῆς ὕλης ἢ ποσότητι ἢ ποιότητι ἢ τῷ συναμφοτέρῳ : ποσότητι μὲν ὡς | ||
| τὰ αὑτοῦ μέρη συντεθέντα πλείονα ἀποδίδωσιν αὐτοῦ καὶ ὑπερπαίοντα τῇ ποσότητι : διὰ τοῦτο γὰρ καὶ οὕτως ὠνόμασται , ὡς |
| εἶναι ἄνθρωπον , ἀλλὰ ἀλλήλων ἕτερα . ὅτι τοίνυν οὐ ταὐτὸν δείκνυται δι ' ὁρισμοῦ καὶ δι ' ἀποδείξεως , | ||
| εἰ δὲ τὸ εἰς ὅ , ὑγίεια : ὃ οὐ ταὐτὸν τῇ στάσει . Εἰ δέ τις λέγοι τὴν ὑγίειαν |
| τὸ δυνατὸν εἰς τὸ κινητὸν καὶ ὁρισώμεθα αὐτὸ ἐντελέχεια τοῦ κινητοῦ ᾗ κινητόν , καὶ μὴ νομίσῃ τις ἡμᾶς δι | ||
| κρατοῦσιν οὐδὲ κρατοῦνται , προσγενομένου δὲ ἑνὸς ὑπερέχουσιν ἤδη τοῦ κινητοῦ , ποιεῖ δὲ οὐχ εἷς , ἀλλ ' ἡ |
| καθέστηκεν . Ὁπόσα τοίνυν προειδέναι θέμις εἰς τὴν τοῦ προγινώσκειν ἐντελέχειαν πέφυκεν , ὅλαι βίβλοι διδάσκουσι προεκτεθεῖσαι τοῖς περὶ τὰ | ||
| Ὁ δὲ τούτου μαθητὴς Ἀριστοτέλης οὐ ταῦτα , ἀλλ ' ἐντελέχειαν ὀνοματοποιῶν εἶναι τὴν ψυχήν , οἷον τῇ ὕλῃ τὸ |
| . Τὸ ἐλλεῖπον τούτῳ τῷ ὁρισμῷ , λέγω δὲ τὸ οὐσιωδῶς , μετὰ τὴν ἀπόδοσιν τοῦ ἑξῆς ὁρισμοῦ ἀποδίδοται . | ||
| καὶ τὸ δισύλλαβον κατηγορεῖται τοῦ ζῴου ὡς φωνῆς καὶ οὐχὶ οὐσιωδῶς . καὶ διὰ τοῦτο οὔτε τὸ δισύλλαβον οὔτε τὸ |
| ἡ εἰκών ; Καὶ μάλιστα , ἐπειδὰν εἰς τὸ ἀκριβέστατον ἀποτελεσθῇ : ἔτι γάρ , ὦ πάντων γενναιότατε , καταλέλοιπάς | ||
| πάνυ , ὦ Σώκρατες . Ἀλλ ' ἄθρει ἐάν πως ἀποτελεσθῇ . βούλεται γὰρ δὴ λέγειν ὡς ταῦτα πάντα μὲν |
| μέρει , ὥστε ἢ τοῦ πρώτου πρῶτον ἢ τὸ πρῶτον ἄτομον καὶ ἀμερές . φανερὸν τοίνυν , ὅτι καὶ τὸ | ||
| ἀναμφισβήτητον καὶ ἀληθές ἐστιν , ὅτι τόδε τι σημαίνει : ἄτομον γὰρ καὶ ἓν ἀριθμῷ τὸ δηλούμενον : ἐπὶ δὲ |
| σοφιστὴς τὶ μὴ ὄν ἐστιν , καθολικώτερον δὲ τὸ μὴ ὂν ἁπλῶς τοῦ τὶ μὴ ὄντος : εἰ δὲ καθολικώτερον | ||
| , καὶ ὂν ὡς ἕν , ἢ τὸ συναμφότερον ἓν ὂν κατὰ τὴν οἷον κρᾶσιν τὴν πρὸ τῶν κιρναμένων ἐκ |
| εἶναι τοῦ λογικοῦ : νῦν δὲ φῂς τὰ ἄλογα ζῷα στερήσει τοῦ λογικοῦ ἄλογα εἶναι καὶ κεκλῆσθαι : δῆλον ὅτι | ||
| μηδέπω ὄντος ἐρᾶν καὶ τοῦ μεθ ' ἑαυτὴν καὶ τοῦ στερήσει συναναφερομένου καὶ διὰ τοῦτο ἀκαλλοῦς γιγνομένου καὶ ἀνεράστου . |
| οὕτω διωρισμένων φανερόν , ὅτι πᾶσα μεταβολὴ καὶ πᾶν τὸ κινούμενον ἀνάγκη κινεῖσθαι ἐν χρόνῳ : τὸ γὰρ θᾶττον καὶ | ||
| ἀληθῶν οὐσῶν τῶν προτάσεων . ἄνθρωπος παντὶ κινουμένῳ ὑπαρχόντως , κινούμενον παντὶ ἵππῳ ἐνδεχομένως , καὶ συνάγεται ἄνθρωπος οὐδενὶ ἵππῳ |
| εἰ λογικὸν τὸ ζῷον , τῶν ἀλόγων , ὡς μήτε ἀσώματόν τι εἶναι ζῷον μήτε ἄλογον , καὶ ἐπὶ τῶν | ||
| λογικὸς θεὸς ἐξεῦρεν Ἑρμῆς . Ἀριθμὸν δὲ πρῶτον , ἐπειδὴ ἀσώματόν τί ἐστι πρᾶγμα τὸ τοῦ ἀριθμοῦ , ὃ καὶ |
| ὃ καὶ φανταστὸν καλεῖται , ἐπιβάλλουσα ἡ ψυχὴ ἡ φανταστικὴ ἀλλοιοῦταί πως , ὡς ἡ αἴσθησις τῷ αἰσθητῷ ὄντι ἐκτός | ||
| Ἀνάγκη . Οὐκοῦν ὑπὸ μὲν ἄλλου τὰ ἄριστα ἔχοντα ἥκιστα ἀλλοιοῦταί τε καὶ κινεῖται ; οἷον σῶμα ὑπὸ σιτίων τε |
| ἔρωτος σῶμα , οὗτος μένει ἐν τῷ σκότει πλανώμενος , αἰσθητῶς πάσχων τὰ τοῦ θανάτου . Τί τοσοῦτον ἁμαρτάνουσιν , | ||
| τοῦ ἐπὶ κʹ , ὁ δὲ Β τοῦ ϝ βαρύτερος αἰσθητῶς , ὥστε ἐλάττονα εἶναι καὶ τὸν τῶν ΒΓ λόγον |
| ἀφεστηκυίας , καὶ ἐπεὶ διάφοροι πρὸς τὰ αὐτὰ σημεῖα τοῦ αἰσθητοῦ αἱ γωνίαι γίνονται , εἰκότως καὶ δύο αἱ κρίσεις | ||
| , ἀλλὰ διὰ τὸ ἐνυλότερον καὶ τοῦ αἰσθητηρίου καὶ τοῦ αἰσθητοῦ ἐν τούτοις εἴδους σφοδρότερον καὶ διὰ τοῦτο ἐναργέστερόν τε |
| ἀντιθέσεις . ἀντίκειται δὲ καὶ ἡ κίνησις κινήσει καὶ στάσις κινήσει : ἀλλ ' ἡ μὲν ὡς ἐναντίον , ἡ | ||
| γίνεσθαι ἡ ἀναπνοή : ἡ δὲ μεγάλη ἀναπνοὴ ἐπὶ μεγίστῃ κινήσει τοῦ θώρακος γίνεται : ἡ δὲ μεγίστη κίνησις τοῦ |
| δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
| , διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
| ' ὀλίγον μὲν παρατραπεῖϲα καὶ διὰ μετρίαϲ κατατάϲεωϲ θεραπεύεται , τέλεον δὲ ἐξαρθρήϲαϲα μείζονοϲ δεῖται τῆϲ ἀνάγκηϲ . πειρατέον μὲν | ||
| νόσημα ἰασαίμην . νυνὶ δὲ τὰ μὲν τῆς μανίας αὐτῷ τέλεον πέπαυται , τὰ δὲ τῆς ὀργῆς μᾶλλον ἐπιτείνεται , |
| , οὐδ ' εἴ τις ἄλλος οὕτω λέγει , ὡς κινουμένου τοῦ φωτὸς καὶ γινομένου πρῶτον μεταξὺ τῆς γῆς καὶ | ||
| καταχρηστικῶς , ὃς περὶ τὴν συναφὴν ὢν τοῦ αἰθέρος κινεῖται κινουμένου τοῦ αἰθερίου ⌈ τοῦ σώματος καὶ αὐτὸν συγκινοῦντος , |
| περιέχει γὰρ τὸ εἶδος τὴν ὕλην καὶ τὰ στοιχεῖα τὸ ἄποιον σῶμα . ταῦτα ἔχει ἡ πρᾶξις . Ἕκτον ἦν | ||
| καὶ μέλιτοϲ , ἔτι δὲ πρὸϲ τούτοιϲ εἴ τε οὖν ἄποιον ἐθέλοιϲ εἴ τε μέϲον ἐν ποιότητι τῇ πρὸϲ τὴν |
| καὶ γνώσεσθε τοῦ λοιποῦ ἐν τῷ ἀσφαλεῖ καθεστῶτες κατασπέρχον : κινοῦν εἰς δειλίαν , ἐκπλῆττον . οἱ τοιοῦτοι . . | ||
| ἐστι τὸ μὴ ὄν . καὶ μὴν τὸ διδασκόμενον φαντασίαν κινοῦν εἰς μάθησιν ἡμῖν ἔρχεται , τὸ δὲ μὴ ὂν |
| οὐ περιπατεῖ . καὶ τὸ μὲν καθ ' ἕκαστα ὑποκείμενον ἀδιαίρετον μένει τὸ δὲ καθόλου διαιρεῖται εἴς τε τὸ ἀπροσδιόριστον | ||
| ' ἐκείνων ναστὰ καὶ ἀδιαίρετα δὴ κληθέντα ἄτομα προσηγόρευσεν . ἀδιαίρετον δὲ καὶ ἄτομον καὶ ναστὸν οἱ μὲν διὰ τὸ |
| ἐν μεσημβρίᾳ καθεύδειν , διὰ τὸ τὸν ἥλιον τότε μᾶλλον ἐνεργεῖν . τἆλλα . οἷον πλοῦτος , δόξα , ξίφος | ||
| δεῖσθαι τοῦ μεταξὺ καὶ τῷ τὴν ὄψιν μὴ ἄνευ φωτὸς ἐνεργεῖν : οὐδὲ γὰρ ἐν σκότῳ τὰ ἐκτὸς παρακείμενα ὄψεται |
| τὴν ἰλύν : ἐξ αὐτῆς γὰρ ἔχει τὸ εἶναι . ζῶον , ἀπὸ τῆς ἐν ἡμῖν ζέσεως τοῦ θερμοῦ : | ||
| πᾶν ζῶον ἔμψυχον , πᾶν ἔμψυχον οὐσία , πᾶν ἄρα ζῶον οὐσία , συνάγει οὖν τὴν οὐσίαν κατὰ τοῦ ζώου |
| προσκατηγορουμένου προτάσεων , ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῶν ἐξ ὑποκειμένου καὶ κατηγορουμένου συμβαίνειν ἐροῦμεν , οἷον τῆς τὶς ἄνθρωπος οὐ γεωμετρεῖ | ||
| σχέσεως οὐ δύναται . Τριῶν οὖν τούτων ὄντων , ὑποκειμένου κατηγορουμένου καὶ σχέσεως , διέλωμεν χωρὶς ἕκαστον αὐτῶν : οὔτω |
| μέν τινα παρ ' αὐτοῖς εἶναι τὸν παθητικὸν νοῦν καὶ φθαρτόν , ὃν καὶ κοινὸν ὀνομάζουσι καὶ ἀχώριστον τοῦ σώματος | ||
| . Ἀριστοτέλης δὲ τὸ ὑπὸ τὴν σελήνην μέρος παθητὸν καὶ φθαρτόν , ἐν ᾧ καὶ περίγεια . Ἀριστοτέλης : εἰ |
| ὑπάρχουσιν ἄνευ δυνάμεως , ὥς φησιν ἀλλαχοῦ , καὶ ὁ νοῦς αὐτὸς θιγγάνων αἱρεῖ αὐτὰ ἁπλαῖς ἐπιβολαῖς , ὥς φησιν | ||
| καὶ ὁ νοῦς ΑἰακοῦΖεὺς γὰρ καὶ ἡ εἱμαρμένη καὶ ὁ νοῦς λέγεται μετέστρεψεν αὐτοὺς καὶ μετερύθμισε πρὸς τὸ κατ ' |
| ὡς καὶ πρότερον . ἄν τε γάρ , φησίν , ἀόριστον ἄν θ ' ὡρισμένον θεῖο τὸν χρόνον , τὸ | ||
| ἵνα μηδὲν ἡμῖν τῶν ἐνταχθησομένων εἰς συμπλήρωσιν τῆς ὅλης οἰκουμένης ἀόριστον ἔχῃ τὸν τόπον . Διὸ καὶ τὰς παραθέσεις τῶν |
| ἅπερ οὐκ ἄν τις ἐπινοήσειεν δίχα τῶν ἄρθρων ἀποφήνασθαι , καθὸ αἱ προθέσεις μόνον ἐπὶ τὰ πτωτικὰ ἐφέροντο , οὐ | ||
| ἡ γὰρ φυσικὴ πρόταξις τοῦ η οὐκ ἂν ἐδασύνετο , καθὸ οὐδέποτε τὰ φωνήεντα πρὸ τοῦ χ δασύνεται . ὃν |
| ' ἑαυτοῦ μένον , διότι μὴ ἦν πρῶτον τὸ ἕκαστον αὐτοκίνητον . Καὶ ἄλλως ἡ διάκρισις πρὸ τῆς αὐτοκινήτου ὑπάρξει | ||
| εἶναι : τὸ γὰρ ἀκίνητον τοσαῦτά ἐστιν ἀκινήτως ὅσα τὸ αὐτοκίνητον αὐτοκινήτως : οὐδὲν γὰρ αὐτοκίνητον δύναται πρῶτον εἶναι διὰ |
| , τοῦ δὲ ἔρωτος αὐτοῦ τὸ παρηρεθισμένον εἰς τὴν τοῦ νοητοῦ κάλλους ἀπόλαυσιν ἄλλῃ δὲ οὐδαμοῦ ἀποπλανώμενον . , . | ||
| . Ταῦτα δὲ πάντα τοῦ ἐγκρατοῦς ἐστι καὶ ἐφιεμένου τοῦ νοητοῦ , τὸ πάσας τὰς δυνάμεις ἑαυτοῦ εἰς ἑαυτὸν ἑλκύσαι |
| . δύο γὰρ γένη πυρός , τὸ μὲν ἄτεχνον καὶ μεταβάλλον εἰς ἑαυτὸ τὴν τροφήν , τὸ δὲ τεχνικόν , | ||
| τὸ ὅλον περιεχούσας ψυχᾶς μέχρι σελήνας περαιοῦται , τὸ δὲ μεταβάλλον ἀπὸ τᾶς σελήνας μέχρι τᾶς γᾶς . ἐπεὶ δέ |
| ' ᾗ διακρίνεται μόνον , ταύτῃ καὶ γνῶσιν ἔχει καὶ γνωστὸν καὶ γνωστικόν , οὐ διακεκριμένον , ἀλλ ' ἔτι | ||
| οὐκ ἴσμεν . Καὶ ὁ Πλάτων δὲ οὐ πάντως οἴεται γνωστὸν τὸ ὄν : πρῶτον μὲν γὰρ ἐν Παρμενίδῃ φησίν |
| , ἀλλ ' ᾗ ἐφ ' ὅσον μὲν ἐνύπνιόν ἐστιν ἐνεργεῖ , παυομένων δὲ τῶν ὕπνων ἀφανίζεται : ὁ δ | ||
| ἀρχὴν ἔγγιον : τὸ δέ γε ὁρατὸν οὐ κατὰ πάθος ἐνεργεῖ εἰς τὸ διαφανές , ἐπεὶ μηδὲ τὸ φωτίζον . |
| τὰ χωριστὰ συμβεβηκότα τὸ ὑποκείμενον οὐ λυμαίνεται αὐτῷ γινόμενα καὶ ἀπογινόμενα , δῆλον : ἆρα οὖν καὶ τὰ ἀχώριστα ἀπογίνεται | ||
| καὶ τὰ ἐν γενέσει , ἃ δὴ καὶ γινόμενα καὶ ἀπογινόμενα καὶ ἄλλως ποτὲ ἔχοντά εἰσιν , ἔχειν τινὰ ἕξιν |
| γὰρ ἡ σὰρξ πρῶτον αἰσθητήριον , † ἥττονος ἔδει ἢ ἀχρόνως τὴν ἅψιν γίνεσθαι . οὐ γὰρ ἐπ ' ἀκοῆς | ||
| τρόπον νέφους ἐπιπροσθοῦντος ἡμῖν , εἶτα δὲ παραλλάξαντος αὐτίκα καὶ ἀχρόνως ἡμῖν δοκεῖ τὸ ἡλιακὸν φῶς ἐπιβάλλειν , οὕτως ἡμεῖς |
| τὸ λευκὸν καὶ ἐπίκτητον , ἀλλ ' οὐκ ἐν τῇ οὐσίᾳ αὐτοῦ οὐδὲ εἶδος . πάσχει μὲν οὖν καὶ ἐπὶ | ||
| καὶ ἀνοήτως ἐρῶντα , ὅθεν ζῶν μὲν ἐπεχρησμῴδει τῇ ἑαυτοῦ οὐσίᾳ ἐκεῖνο τὸ ἔπος : „ εἷς δ ' ἔτι |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| καὶ τὸ μὲν Α οὐσία , τὸ δὲ Β οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , τὸ δὲ Γ ζῷον . οὐ δὴ | ||
| ἐξ αὐτῶν . οἷον εἰ τὸ μὲν Α εἴη οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ὁρισμὸς ὂν τοῦ ζῴου , τὸ δὲ |
| αὐτὸ ἴσχει πάθος καὶ τὴν κρίσιν τὴν ἐπ ' αὐτῷ ἀναλλοίωτον . Τούτων οὕτω διωρισμένων ἀνάγκη , εἴπερ ἐκλείποι τις | ||
| . Ἐδόκει δ ' αὐτῷ τὸ πᾶν ἄπειρον εἶναι καὶ ἀναλλοίωτον καὶ ἀκίνητον καὶ ἓν ὅμοιον ἑαυτῷ καὶ πλῆρες : |
| οὐ δεόμεθα τῆς ὀξείας . Δείξας ὅτι ὁμοειδές ἐστι τὸ γεννῶν τῷ γεννωμένῳ , φησὶν ὅτι δῆλον ἡμῖν γέγονεν ἐκ | ||
| καὶ ἐπί τινων τὸ τοιοῦτο φανερὸν ὑπάρχει , ὅτι τὸ γεννῶν τοιοῦτόν ἐστιν οἷον τὸ γεννώμενον κατ ' εἶδος : |
| δὲ καὶ κινούμενον παντὶ ἵππῳ ὑπάρχει , οὐκέτι ἄνθρωπος παντὶ κινουμένῳ . οὐ δεῖ δὲ τὸ ἀληθὲς τῆς ὑπαρχούσης τῷ | ||
| τὸ κινούμενον , θάτερον δ ' ἕδρα τις ὑπερήρεισται τῷ κινουμένῳ , καθάπερ ὁρᾷς τὰς τῶν θυρῶν στρόφιγγας ἔχοντας , |
| δ ' οἳ παρ ' ἑκατέρων ἐκλαβόντες , τὸ μὲν γενητὸν παρὰ τῶν ὑστέρων παρὰ δὲ τῶν προτέρων τὸ ἄφθαρτον | ||
| ἡμᾶς ἀναδιδάξῃ , ὅτι οὐ κατὰ τὸ παντελὲς ἐστέρηται τὸ γενητὸν χαρᾶς , ἀλλ ' ἔστιν ἡ μὲν ἀμιγὴς καὶ |
| ἐκείνηϲ ἐϲτὶν ἀργότεροϲ . Ἴου τὰ φύλλα τὴν ὑδατώδη καὶ ὑπόψυχρον ἐπικρατοῦϲαν οὐϲίαν κέκτηται . Ἰὸϲ δριμεῖαν ἔχει ποιότητα γευομένοιϲ | ||
| καὶ Ἑρμογένης καθ ' αὑτὴν οὖσαν γλίσχραν εἶναί φησι καὶ ὑπόψυχρον . τὸ γὰρ περὶ ὁμωνυμίας ἢ τόνων ἤ τινος |
| οὐδὲ ἂν ἑωρῶμεν ὅλως μηδενὸς ὄντος , ὃ πρῶτον αὐτὸ ἀλλοιούμενον οὕτω τὴν αἴσθησιν ἀλλοιοῖ . Ὁ δὲ αὐτὸς λόγος | ||
| τῆς Θέτιδοςφάσμα γάρ τι ἡ Ἔμπουσα νυκτερινὸν εἰς μυρίας μορφὰς ἀλλοιούμενον , ὥς φησι Φιλόστρατος , μετεβάλλετο δὲ εἰς μυρίας |
| δὲ γινώσκειν , ὅτι τὸ πρέσβυς ἐπὶ τοῦ γέροντος δεῖ νοεῖν , ἐπὶ γὰρ τῶν ἐκπεμπομένων εἰς πρεσβείαν οὐχ εὑρίσκομεν | ||
| θίξεως καὶ ἁφῆς , οὔτε κατὰ σημεῖον αὐτῷ θιγγάνοντι δυνατὸν νοεῖν , οὔτε κατὰ μέγεθος ἐφαπτομένῳ : κατὰ μὲν γὰρ |
| - λαίων : ἀλλὰ τὴν ἐξέτασιν ποιούμεθα : οἷον ὅτι τέλειον τὸ πεπραγμένον ἢ οὔ : καὶ πότερον κλέπτης οὗτος | ||
| καὶ γίγνεσθαι : καὶ τὸ πλῆρες δὲ ταῖς ψυχαῖς καὶ τέλειον οὐχὶ ταὐτὸν πάσαις . Ἀλλ ' εἰ ποικίλον τὸ |
| ἤπερ γὰρ ἄλλος καλοῖτο ὁ ὑπὸ ἀρτίου ἀριθμοῦ μετρούμενος κατὰ ἄρτιον ὥσπερ τὸν κδ : ὑπὸ γὰρ ἀρτίου κατὰ ἄρτιον | ||
| , ἔχων ἄρρενα μὲν τὸν περιττόν , θῆλυν δὲ τὸν ἄρτιον , ἐξ ὧν εἰσιν αἱ γενέσεις κατὰ φύσεως θεσμοὺς |
| γε περὶ ὕλης λέγωμεν . Ταύτην τοίνυν ἐκμαγεῖόν τε καὶ πανδεχὲς καὶ τιθήνην καὶ μητέρα καὶ χώραν ὀνομάζει καὶ ὑποκείμενον | ||
| βούλεται ποιεῖν , τὸ μὲν ὑποκείμενον ὡς ὕλην ὃ προσαγορεύει πανδεχὲς , τὸ δ ' ὡς αἴτιον καὶ κινοῦν ὃ |
| θῶσιν , εἰώθασι τὸ καλείσθω λέγειν ἢ τὸ λεγέσθω . Καθὸ μὲν γὰρ ἄνθρωποι , οὐδὲν διαφέρουσι , καθὸ δὲ | ||
| τὰς ἐκκλησίας : Τὰς συναθροίσεις . . ὡς φιλόπολις : Καθὸ τὸν λυμεῶνα τῆς πόλεως ἠμύνατο . ὁ δαίμων : |
| δὲ τῶν Μαριάμ , αἰσθήσει κεκαθαρμένῃ : δίκαιον γὰρ καὶ νοητῶς καὶ αἰσθητῶς τοὺς εἰς τὸ θεῖον ὕμνους καὶ εὐδαιμονισμοὺς | ||
| πρὸ αὐτῆς ἄν : οὐ γάρ , ἐπειδὴ πάντα ἐκεῖ νοητῶς , κατὰ τὸ λόγιον , ἤδη πάντα καὶ ἐν |
| : φησὶ γοῦν περὶ αὐτοῦ : „ Ἰακὼβ δὲ ἄπλαστος ἄνθρωπος οἰκῶν οἰκίαν „ . παρὸ καὶ ” αἱ μαῖαι | ||
| τὸ μὲν οὐσιῶδες , οἷον αὐτὸ τὸ πῦρ , καὶ ἄνθρωπος καὶ τῶν ἄλλων ἕκαστον , καθὸ ποιὸν σῶμα ἕκαστόν |
| περὶ ψυχὴν ἀσχολούμενος , καὶ ἑαυτὸν γινώσκων καὶ ταὐτὸν ἔχων γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ | ||
| γινῶσκον καὶ γνωστόν : ὁ δὲ ἰατρὸς ἄλλο ἔχει τὸ γινῶσκον καὶ ἄλλο τὸ γινωσκόμενον . ὡσαύτως δὲ οὕτως . |
| ' οὐσιώδη ποιότητα . ἀλλ ' ἐπειδὴ καὶ τὰ καθόλου συμβεβηκότα ὁμοιότητα σημαίνουσι τῶν κατὰ μέρος συμβεβηκότων , τίνι διαφέρουσι | ||
| οὐσιῶν πρός τι εὑρίσκεσθαι , τοῦτ ' ἔστι τὰς οὐσίας συμβεβηκότα . διαίρεσις δὲ παραδίδοται τοιαύτη : ἡ οὐσία ἢ |