| : καὶ ἄλλως , εἰ καθ ' ὑπόθεσιν εἴη ἄνθρωπος ἐνεός , οὐδεὶς φήσει αὐτὸν εἶναι ἄλογον . ἵνα δὲ | ||
| μήν ; καταφατικόν ἐστιν , ἐν ἴσῳ τὸ οἴομαι . ἐνεός . ἄφωνος . οἷον καὶ Ἡσίοδος κτλ . Ἡσίοδος |
| , κατειρωνεύεσθαι , διασύρειν , κωμῳδεῖν διακωμῳδεῖν , τωθάζειν . εἴρων , κωμῳδικός , τωθαστικός : ὁ γὰρ γελοῖος καὶ | ||
| ἡ τλήμων : δεῖ προσθεῖναι χωρὶς τοῦ αἴθων αἴθωνος καὶ εἴρων εἴρωνος : ταῦτα γὰρ κοινά εἰσι τῷ γένει , |
| ' ἔγωγ ' ἐνεθυμήθην ὡς λυσιτελούντως αὐτῷ Πλάτωνι τὰς αἰτίας ἀπολύομαι καὶ ὁποίας τινὰς αὐτὸς καθ ' αὑτοῦ δίδωσι τὰς | ||
| δῆμον , ὅταν δέῃ . οὕτω μὲν δὴ τῶν δεσμῶν ἀπολύομαι καὶ ἐπὶ τὸ ἱερὸν ταχὺ μάλα ἠπειγόμην : καὶ |
| ἀνέχεσθαι τὸ παράπαν ἀκούοντας : γέρων δὲ εἴ τίς τι συννοεῖ τῶν παρ ' ὑμῖν , πρὸς ἄρχοντά τε καὶ | ||
| ὥσπερ ὁ νοῶν τὰς ὅλας τὴν ΑΒ καὶ τὴν ΒΕ συννοεῖ καὶ τὰς ΑΓ ΓΔ μέρη οὔσας , οὕτως ὁ |
| ὅτι ἀπαρεμφάτῳ χρῆται ἀντὶ προστακτικοῖ , εἶναι ] ἀντὶ τοῦ ἔσο . . . . . α . ἔσσο α | ||
| Τερπάνδρου ἀμφ ' ἐμοὶ ἄνακτα ἑκατηβόλον . λείπει δὲ τὸ ἔσο ἢ τὸ χόρευε ἤ τι τοιοῦτον . ἀμφί μοι |
| Εἶδος ἀετοῦ [ ὁ ἁλιαίετος ] ἐν θαλάσσῃ διαιτώμενος . ἄπελθ ' ἀφ ' ἡμῶν καὶ σὺ καὶ τὰ στέμματα | ||
| δ ' ὅτῳ πάρεστι λῆψις ὧν ἐρᾷ καθ ' ἡμέραν ἄπελθ ' , ἄπελθε , παῖ : τάδ ' οὐκ |
| . Δεῖ προσθεῖναι καὶ χωρὶς τοῦ αἴθων αἴθωνος καὶ εἴρων εἴρωνος : ταῦτα γὰρ κοινά εἰσι τῷ γένει , ὁ | ||
| τῶν κοινῶν εἰ μὴ χαρακτὴρ κωλύοι , διὰ τὸ εἴρων εἴρωνος , αἴθων αἴθωνος : ταῦτα γὰρ ἄλλοις ὑποπεσόντα κανόσι |
| ῥέξω πόρτιν Ἔρωτι καὶ αὐτᾷ βοῦν Ἀφροδίτᾳ . παρθένος ἔνθα βέβηκα , γυνὴ δ ' εἰς οἶκον ἀφέρπω . ἀλλὰ | ||
| τὸ μέντοι μάτην μάταιος , καὶ τὸ βέβαιος παρὰ τὸ βέβηκα . τὰ δὲ παρώνυμα παρ ' οὐδετέρων γινόμενα ὀξύνεται |
| , ἵν ' ᾖ , μίαν ἡμέραν ἐάσας ἀδίκαστον . ἔνθου : ἐπὶ τοῦ ψωμοῦ καὶ τοῦ ἀκόλου οὕτω λεκτέον | ||
| ἀκρατισμοῦ λέγεται . καὶ Μένανδρος “ παλαιὸν ἐντραγεῖν ” . ἔνθου ] φάγε . Γ ἔνθου ] χαῖρε . ἔνθου |
| μάχεσθαι , ἀγχοῦ δ ' ἱστάμενος προσέφη αἰσχροῖς ἐπέεσσι : Δύσπαρι εἶδος ἄριστε γυναιμανὲς ἠπεροπευτὰ ποῦ τοι Δηΐφοβός τε βίη | ||
| ἁρπαγῆς , ὥς φησιν Ὅμηρος : λέγει γὰρ οὕτως : Δύσπαρι , εἶδος ἄριστε , γυναιμανές , ἠπεροπευτά , αἴθ |
| . ἢν δ ' ἀνσπάσωμαί γ ' ὃν μετέρχομαι βόλον πέποιθα δ ' : ἢ χρὴ μηκέθ ' ἡγεῖσθαι θεούς | ||
| ἀποτύχοιμι μισθοῦ . τοῦτο γὰρ ὑπονοεῖν δίδωσιν ἀπὸ τοῦ εἰπεῖν πέποιθα . ὃς τὴν ἐμὴν ἐπιθυμῶν χάριν , τοῦτο τὸ |
| . αὐτὸς ὅδε ὁ Ποίαντος παῖς , οὐκ ἄδηλος τῇ ξυμφορᾷ , μόλις καὶ χαλεπῶς προβαίνων . ὢ τοῦ χαλεποῦ | ||
| πολλοὺς καλῶς οἷός τε συντέμνειν λόγους . Ἐγὼ δὲ καινῇ ξυμφορᾷ πεπληγμένος ἱκέτης ἀφῖγμαι πρὸς σέ . Τοῦ χρείαν ἔχων |
| Γ προβάτων δέρματα . Γ τουτονί . Γ ἃ ' λάμβαν ' αὐτὸς Γ : ὡς τῶν μάντεων ἐξαπατώντων καὶ | ||
| καὶ πίωμεν : ἐν τούτῳ δέ μου τὴν πεῖραν εὐθὺς λάμβαν ' εἰ κρείσσων ἔσῃ . τοῖς μὲν δικαίοις ἔνδικος |
| ἰδὼν ἀχθεσθεῖσαν αὐτὴν εἶπον : Μηδέν τι , ἔφην , ἀθυμήσῃς , ὦ γύναι , ὅτι οὐκ ἔχεις δοῦναι ὅ | ||
| δή με καὶ τοῦτο φιλανθρωπίᾳ πεποιηκέναι , ἵνα μὴ παντάπασιν ἀθυμήσῃς , ἀλλ ' ἔχῃς ἐφ ' ὅτῳ βουλήσει ζῆν |
| γίγνεσθαι , κἄπειθ ' ἡμῖν οὕτως ὁ λόγος ὥσπερ μῦθος ἀπολόμενος οἴχοιτο , αὐτοὶ δὲ σῳζοίμεθα ἐπί τινος ἀλογίας ; | ||
| τὴν καταστροφὴν εὗρε τοῦ βίου , μετὰ πάσης τῆς δυνάμεως ἀπολόμενος . ἀμφότεροι δὲ τὰς αὑτῶν δυνάμεις ἀνυποστάτους εἶναι νομίσαντες |
| ἔστιν ἀποδιδόναι ἢ συμπλέκοντας ἢ χωρίς , συμπλέκοντας μὲν ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρὸς αἴτιος τῆς ὑγείας ἢ λευκὸς ἰατρός χωρὶς δὲ | ||
| φαινόμενον κάλλος τὸ ἐν τοῖς λόγοις ἐπτόηται , καὶ ὁ Ἀκουμενὸς ἰατρός ἐστι τοῦ φαινομένου , τουτέστι τοῦ σώματος . |
| γὰρ διὰ τοῦ ηλος ὑπὲρ δύο συλλαβὰς προσηγορικὰ ἢ κύρια προπαροξύνεσθαι θέλει , κάμηλος καὶ φάσηλος , Στύμφηλον . τὰ | ||
| ἀνά Ἄνιος καὶ παρὰ τὴν ἀντί Ἄντιος . καὶ ὤφειλε προπαροξύνεσθαι , ὡς τὸ Ἄνιος καὶ τὰ λοιπά , ἀλλ |
| αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι : ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια , μή μοι ὀπίσσω νεικείῃ : χαλεπαὶ δέ τ | ||
| στεῖχε παρὰ μνηστὴν ἄλοχον , κοίμιζε δ ' ἑταίρους : δείδια γὰρ τριτάτης μοίρης μελιηδέος οἴνου πινομένης , μή ς |
| ἀλλὰ ταῦτα μόνον ἔλεγον : Ἄνερ Κλειτοφῶν , Λευκίππης μόνης ἄνερ , πιστὲ καὶ βέβαιε , ὃν οὐδὲ συγκαθεύδουσα πέπεικεν | ||
| δὲ ἱέρεια εἶπε πρὸς αὐτόν , δυσχεράνασα τῇ ὄψει , ἄνερ ἀπὸ τῶν ἱερῶν . ὁ δὲ Ὅμηρος ἐς θυμόν |
| εἶπεν [ ! ! ! ! ! ! ! ] σει ? οὐ μή [ ] σε ἀποκτενῶ [ οὐδὲ | ||
| καὶ ἐπόψεται , εἰ δὲ ἀγαθὸς ἐπιμαρτυρήσῃ ἀστὴρ γαμή - σει μετὰ ταῦτα καλὴν γυναῖκα καὶ εὐσταθὴς ἔσται καὶ καλοῦ |
| . ἀλλὰ τὸ μετὰ τὴν ἐπαγγελίαν οὐκέτι κοινόν , ἀλλὰ καινοπρεπές : ἐπαγγειλάμενος γὰρ οὐκ εἶπε τὸ ἐπακόλουθον τῆς ἐπαγγελίας | ||
| ἄηθες καὶ ἄτοπον . ἕν τε οὐδέν : τὸ σχῆμα καινοπρεπές ξυνενεγκόν : λυσιτελῆσαν . πρὸς αὐτό : τὸ νόσημα |
| κατὰ πάντα δαῆναι ἤθεα : νῦν δ ' ἤδη νηῦς ἅθ ' ἑκὰς διέχω . Τίς δ ' ἀρετὴ πίνοντ | ||
| . οὐ μνημονεύει δὲ ἡ ψυχὴ ἀπολυθεῖσα τοῦ σώματος , ἅθ ' ἑστῶσαν τὴν γνῶσιν καὶ μὴ παραρρέουσαν ἔχουσα , |
| εὕροι χεῖρον οὐδὲ ἀδικώτερον ἢ ἀκρίτους τινὰς καὶ ἀμοίρους λόγων καταδεδικάσθαι : ὅπερ ἐξ ἅπαντος ὁ διαβάλλων ἐπιχειρεῖ ποιεῖν ἄκριτον | ||
| λιπαρῶς κατεβίωσεν . Ἔδοξέ τις παῖδα παγκρατιαστὴν εἰς Ὀλύμπια ἀναγαγὼν καταδεδικάσθαι τὴν ἐπὶ θανάτῳ τὸν παῖδα σφαγησόμενον δῆθεν ἐπὶ τοῦ |
| πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπεν : “ ἦλθες , δῖ ' Εὔμαιε : τί δὴ κλέος ἔστ ' ἀνὰ ἄστυ ; | ||
| χέρηες . ” τὸν δὲ μέγ ' ὀχθήσας προσέφης , Εὔμαιε συβῶτα : “ ὤ μοι , ξεῖνε , τίη |
| . . ὁ πρεσβύτης σχετλιάζων ἔξεισιν ὡς ὑπὸ τοῦ παιδὸς τετυμμένος . δῆλον δέ , ὅτι πάντα ταῦτα τῆς . | ||
| καὶ τοῦ εἴην εὐκτικοῦ ῥήματος οὕτω καὶ ἐνταῦθα διὰ τῆς τετυμμένος μετοχῆς καὶ τοῦ ἐὰν ὦ ῥήματος ὑποτακτικοῦ . Τὸ |
| , ἀλλ ' ὁδῷ βασιλικῇ πορευόμενος , τοῖς μὲν ἀδικοῦσι ἐμβριθής τις ἐφαίνετο καὶ δεινός , τὰ τῆς ἀδικίας ἐκκόπτων | ||
| τρέπει αὐτὰ εἰς ης , ὡς ἔχει τὸ βριθὺς , ἐμβριθής : ἠδὺς , ἀηδής : πλατὺς , ἀπλατής : |
| δίκαιον , ὅτι συνίσασι Μελήτῳ μὲν ψευδομένῳ , ἐμοὶ δὲ ἀληθεύοντι ; Εἶεν δή , ὦ ἄνδρες : ἃ μὲν | ||
| , μήνυσις . θορυβεῖτε ] ἀντὶ τοῦ συντίθεσθε αὐτῷ ὡς ἀληθεύοντι . αἴτιον δὲ ] ὑπερβατὸν κατὰ παρένθεσιν . παρεσκευάκασιν |
| Οὗτος ὑπὸ τῶν δορυφόρων ἀνῃρέθη . Ὁ δὲ δʹ Φίωψ ἑξαέτης ἀρξάμενος ἐβασίλευσε μέχρις ἐτῶν ἑκατόν . Γίνονται οὖν σὺν | ||
| δὲ τοῖς Ἀθηναίοις βαρύνονται : οἱ γὰρ Ἀθηναῖοι διέτης τριέτης ἑξαέτης λέγουσι βαρυτόνως , ὁμοίως τῷ εὐνέτης οἰκέτης καὶ ἱκέτης |
| θέλους ' ἄκοντι κοινώνει κακῶν , ψυχή , θανόντι ζῶσα συγγόνῳ φρενί . τούτου δὲ σάρκας . . . . | ||
| Πολυνείκει . ζῶσαφρενί ] διεγειρομένη ὑπὸ τῆς ἀδελφικῆς φρενός . συγγόνῳ ] ἀδελφικῇ . θ φρενί ] + γνώμῃ . |
| δεδικασμένην παραβαίνειν πιστεύσας αὑτῷ ὅτι οὐκ ἔνοχός ἐστιν , οὔτε ξυνειδὼς αὑτῷ τοιοῦτον ἔργον εἰργασμένῳ μὴ οὐ χρῆσθαι τῷ νόμῳ | ||
| ἀδικῶν γὰρ εἴληπται , ἀλλ ' οὐχ ὡς αὐτὸς ἀδικεῖς ξυνειδὼς ἐκείνῳ τοιαῦτα , τοῦτό με ἀναδίδασκε . ” ” |
| , ἀλλὰ πῶς ὁρμᾷς καὶ ἀφορμᾷς , πῶς ὀρέγῃ καὶ ἐκκλίνεις , πῶς ἐπιβάλλῃ καὶ προστίθεσαι [ ] καὶ παρασκευάζῃ | ||
| τὰ παρὰ φύσιν τῶν ἐπὶ σοί , οὐδενί , ὧν ἐκκλίνεις , περιπεσῇ : νόσον δ ' ἂν ἐκκλίνῃς ἢ |
| γράφοντες “ ἐγὼ δ ' ὁ τόλμης ” ἤγουν ὁ τολμηρός , οὔ μοι δοκοῦσι καλῶς τοῦτο λέγειν . οὔτε | ||
| ἐπεὶ πίες ἁλμυρὸν ὕδωρ . ὥσπερ παρὰ τὸ τόλμη γίνεται τολμηρός καὶ παρὰ τὸ ἄτη ἀτηρός , οὕτως καὶ παρὰ |
| αὐτήν . Οὐ μικρόν , ὦ ἑταῖρε , τὸ ἀγώνισμα προστάττεις : οὐ γὰρ ὅμοιον τὸ πᾶσι προφανὲς ἐπαινέσαι καὶ | ||
| . ἅπαντα . κελεύῃς ] ὁρίζῃς . , προστάσσῃς , προστάττεις , - ττοις . ἐκπεπληγμένου ] ἐκκρεμαμένου , ἐβροντημένου |
| δὲ ἀνὴρ ἐν συνθέσει , κατὰ λόγον ἐπαινετὸν , ὁ θαρραλέος καὶ μὴ ψυχρὸς εἰς ἔργον . . θερμοῖς ] | ||
| Ὅμηρος αὔρας ἢ ἀνέμου παῖδα . ἀνύποπτος , ἄφοβος , θαρραλέος . μεμελετηκὼς καὶ πρὸς ἄναντες ἀναθεῖν καὶ πρὸς κάταντες |
| τὸ Ζεύς , οὐ κλίνεται διὰ τοιαύτην αἰτίαν πᾶν ὄνομα μονοσύλλαβον εἰς ς λῆγον ὀξύτονον καὶ διὰ καθαροῦ τοῦ ος | ||
| ἐγκλινομένων εἰ σπονδειακὴ προηγεῖται λέξις ἢ τροχαϊκὴ , εἰ μὲν μονοσύλλαβον εἴη τὸ ἐπιφερόμενον ἐγκλιτικὸν , ὥσπερ ἐθέμην , ἐγκλίνεται |
| περὶ μὲν τῆς τούτου πατρίδος οὐ διαμάχομαι , ὅτι δὲ ἀνακολούθως καὶ ἐναντίως φησὶν οὐ μόνον τοῖς λοιποῖς , ἀλλὰ | ||
| ; Τοῦτο διὰ μέσου προσέρριψε ὡς καὶ περὶ τὰς ἀρχὰς ἀνακολούθως αὐτῶν διαγιγνομένων : οὐ γὰρ οἴεται δυνατὸν εἶναι καὶ |
| Κύης περιττοσύλλαβα . γύης δὲ οὐ κύριον . Τὰ εἰς ΗΣ κύρια ἀπὸ ἐντελεστέρου περισπᾶται : Ἑρμῆς Θαλῆς Πυλῆς Ποδῆς | ||
| τῶν ἀντικειμένων . ἔστωσαν κατὰ συζυγίαν ἀντικείμεναι αἱ ΑΒ , ΗΣ , Τ , Ξ , ὧν κέντρον τὸ Θ |
| τὸν νόμον καὶ τὴν ἐκείνου φωνὴν ἐπὶ τοῦ παρόντος ὑποκρινάμενος εἰπάτω , δουλείαν ὀνομάζει τὰ γράμματα . δεχέσθω , φησὶν | ||
| νῦν , οὐ λέγει τις τὰ βέλτιστα : ἀναστὰς ἄλλος εἰπάτω , μὴ τοῦτον αἰτιάσθω . ἕτερος λέγει τις βελτίω |
| τὴν παρρησίαν ; ἀνάγκη γάρ , εἰ τολμῴη λέγειν , γράφεσθαι καὶ εὑρίσκεσθαι φύσει ἀντινομίαν ὅπερ οὐχ οἷόν τε . | ||
| ἐπὶ τῆς ἀξίας κατὰ τὴν ἀναλογίαν τὴν Ἑλληνικὴν οὐ δύναται γράφεσθαι διὰ τοῦ ι , ἀλλὰ διὰ τοῦ η : |
| [ ] κρω [ ] [ ] οναικ [ ] εο [ ] ! ι [ ] ! ! [ | ||
| ! τε ? ? ! [ ] [ ] ! εο ? [ ] [ ] ! αικ [ ] |
| καὶ τότε ἀποτίθεϲο μὴ ἐπ ' ἐδάφουϲ ἀλλ ' ἐπὶ ϲανίδοϲ . τινὲϲ δὲ ἀντὶ τῆϲ ἡλιώϲεωϲ καθίαϲιν εἰϲ φρέαρ | ||
| ὡϲ ἀρτίωϲ εἴρηται : χρῆϲθαι δὲ καὶ τῇ διὰ τῆϲ ϲανίδοϲ πιλήϲει κατὰ τὸ πυγαῖον , ἔνθα καὶ τὸ ἄρθρον |
| , ὡς ἐπὶ τἀγαθὸν καὶ τὴν ἀρχὴν τὴν πρώτην , κείσθω διωμολογημένον καὶ διὰ πολλῶν δεδειγμένον : καὶ δὴ καὶ | ||
| . Καὶ ὁ μὲν κατὰ τὰς ἡλικίας λόγος ὧδέ πη κείσθω ἱκανῶς ῥηθείς νῦν δὲ καὶ περὶ τῶν λοιπῶν ῥητέον |
| θυμῷ : ὡς κλῶ κλάνω , φθῶ φθάνω , οὕτως ἁδῶ ἁνδάνω . ἀφαδία οὖν ἡ ἀφανδάνουσα . καὶ ἀφάδιος | ||
| ἐν τῇ φλυαρίᾳ εὐφραινόμενος . [ ἢ ἐκ τοῦ ] ἁδῶ , τὸ ἀρέσκω , καὶ τοῦ λέσχη , τοῦτο |
| ' ἂν ἐκ τούτων ὁ τοῦ γένους ἡμῖν θηρευθείη ; ζητῶ δὴ τί κοινὸν ἐν τῷ χαλεπῶς ἔχειν πρὸς ἀτιμίαν | ||
| ἐπιζητηθεῖσα πρὸς μίξιν . ἢ παρὰ τὸ μαστεύω , τὸ ζητῶ , ὅθεν καὶ μαστός . . . . . |
| βίβλῳ κατέταξεν , κατὰ μέρος ἐπισκοπήσωμεν ἀπὸ τοῦ τύπτω καὶ λείβω τὴν ἀρχὴν ποιησάμενοι , ἀφ ' ὧν καὶ αὐτὸς | ||
| παρακείμενος τὸ Φ , τύπτω , τύψω , τέτυφα , λείβω λείψω λέλειφα , γράφω , γράψω γέγραφα : καὶ |
| τὸν ὅμοιον ἦχον ἐπιφαίνειν , εἰ ἐκταθείη , τῇ αι διφθόγγῳ γραφομένῃ διὰ τοῦ α ἐπ ' ἐλάχιστον ἠρρένωται . | ||
| γὰρ ἄρχεται . Τὰ εἰς ΟΝ ὑπερδισύλλαβα μονογενῆ τῇ ΟΙ διφθόγγῳ παραληγόμενα ἢ τῷ Ω ταύτην ἔχουσι τὴν διαίρεσιν : |
| καὶ Πύρητος τοῦ Μιλησίου καὶ Ἀλέξου καὶ ἄλλων τοιούτων ποιητῶν προφέρεται . καλεῖται δ ' οὗτος καὶ κιναιδολόγος . ἤκμασεν | ||
| θάνῃ τις οὐκ ἀπόλλυται : ὁ δὲ φιλαργυρίαν φεύγειν ἐγκελευόμενος προφέρεται τὸ μὴ Πλοῦτον εἴπῃς : οὐχὶ θαυμάζω θεόν , |
| χωλός : γύλινα , ἐρίσματα : Γυλιὸς , Ἡρακλῆς : γυναιμανές : γυπῶσαι , πληρῶσαι : γυπαρία : γῦροι , | ||
| ἄλλην ἥλιος οὐχ ὁρᾷ : φύσει δέ ἐστι τὸ βάρβαρον γυναιμανές , ὥστε πᾶσα οἰκία καὶ πᾶς στενωπὸς ἐπεπλήρωτο τῆς |
| . δῶρα θεοὺς πείθει καὶ αἰδοίους βασιλῆας : οἱ μὲν Ἡσιόδειον οἴονται τὸν στίχον , εἴρηται δὲ καὶ Πλάτωνος ἐν | ||
| . Δῶρα θεοὺς πείθει καὶ αἰδοίους βασιλῆας . οἱ μὲν Ἡσιόδειον οἴονται τὸν στίχον . εἴρηται δὲ καὶ [ ὑπὸ |
| προσέταξεν ἀποκτεῖναι , ὁ δὲ Χαρίδημος ἀπαγόμενος ἐπὶ τὸν θάνατον ἀνεβόησεν μεταμελήσειν ταῦτα ταχὺ τῷ βασιλεῖ καὶ τῆς ἀδίκου τιμωρίας | ||
| καὶ παρωνυχίδας ποιήσας καὶ διὰ τοῦτο ὑπὸ τοῦ ὀνυχιζομένου ἀπωσθεὶς ἀνεβόησεν : Ἐπιστάτα , τί οὐκ ἀφίησί με μαθεῖν ; |
| κατὰ τοῦ δήμου γινόμενον . Τοιαῦτα Γαΐου Κανοληίου μετὰ πολλοῦ σχετλιασμοῦ λέγοντος καὶ τῶν μὴ παραληφθέντων εἰς τὸ συνέδριον βουλευτῶν | ||
| λοιπὸν γενόμενος τὴν τελευτὴν παρετίθετο τὴν οἰκίαν : πάντα μετὰ σχετλιασμοῦ λέγων : τὸ γὰρ ὀδύρεσθαι νῦν εὔκαιρον : εἶθ |
| μητρὸς λόγῳ τὸ σημεῖον : τί γὰρ τὸ κατεπεῖγον μὴ συναινέσαι τὸν γάμον τοῦ νεανίσκου τὴν μητέρα τῇ θυγατρὶ ἑαυτῆς | ||
| τῇ τοῦ πατρὸς γνώμῃ καὶ τῇ τῆς μητρὸς ταῦτά σοι συναινέσαι . εἶπε μὲν οὖν οὕτως ὁ Κῦρος , ὅμως |
| καὶ τοὺς ὑπερκεραστὰς κατὰ τοῦ δεξιοῦ , ὡς ἡ χρεία ἀπαιτήσει . Τὰ δὲ μέρη τῆς δευτέρας τάξεως κατὰ μὲν | ||
| καὶ συνέχειά τις ᾖ καὶ μηδὲν κένωμα μεταξύ : ἐπεὶ ἀπαιτήσει πάλιν ὁ λόγος ἑτέραν φύσιν τὴν ἀναπληρώσουσαν τὸ μεταξύ |
| ἀμυνέτω πᾶς τὸν ἀνόσιον ἐπονομάζων : ὁ δὲ μὴ ἀμύνων ἀρᾷ ἐνεχέσθω Διὸς ὁμογνίου καὶ πατρῴου κατὰ νόμον . ἐὰν | ||
| ἀναθεῖναι Ἀπόλλωνι . εἰς Κυνόσαργες : εἴρηται ἐπὶ ὕβρει καὶ ἀρᾷ . ἔστι δὲ τόπος ἐν τῇ Ἀττικῇ , ἐν |
| [ [ ] τέγραψε ? [ ] [ ] ! ρου ? ? [ ] ! [ ! ] ! | ||
| ἐπεξελεύσεται : πῶς γὰρ ἂν ἑτέρως σωθείη τοῦ κατηγό - ρου τὸ πάθος κινοῦντος τὸ ἐπὶ τῇ κατασκαφῇ , καὶ |
| . Ἑρμηνεία . Ἀλλοτρίᾳ τῇ στολῇ ὁ καλλυνόμενος Ἐπ ' ἐκφορᾷ θανάτου γελασθήσεται . Τὸ οὐκ οἶδα εἰς φυλακὴν οὐ | ||
| δὲ σύμφορα παραινέσομεν : πρῶτον μὲν ἐπενεγκεῖν δόρυ ἐπὶ τῇ ἐκφορᾷ , καὶ προαγορεύειν ἐπὶ τῷ μνήματι , εἴ τις |
| ἐπιθυμῶ : τὸ δὲ λελιημένος παρ ' Ὁμήρῳ ἀπὸ τοῦ λῶ τὸ θέλω γίνεται κατὰ τοὺς παλαιούς , ὅπερ λῶ | ||
| γὰρ λεγομένης φωνῆς ἦν τὸ πάθος . καὶ ἔτι τὸ λῶ ἀφῃρημένον ἐκ τοῦ θέλω , ἢ καὶ τὸ βῆ |
| σεν ? ? [ ] θεραπείας [ ] [ ] ορ ! μενη ? ? ? ? [ ] ! | ||
| καλέουσι ἀνθρωπ ] ? [ . . . [ ] ορ ? [ [ ] ατηρ ? με [ . |
| ἄλλου κατηγοροῖ : ὁ δὲ αὐτὸ νοῶν ὅτι ἀγαθὸν πάντως νοήσει τὸ ἐγώ εἰμι τὸ ἀγαθόν : εἰ δὲ μή | ||
| , οὐδὲ τὸ μὴ πεφυκὸς νοεῖσθαι τῇ οὐσιώδει καὶ πολλῇ νοήσει , ὡς ἐπὶ τοῦ ἑνός , ἀλλὰ τὸ μηδεμίαν |
| : χωλεύων οὐκ ὀρθῶς βαδίζων διερχόμενος οὐκ ὀρθῶς , ἀλλὰ χωλεύων * σκολιήν : οὐκ ὀρθήν τετρηχότι δὲ ἢ δασεῖ | ||
| καί μοι ἀπὸ τῆς πληγῆς γίνεται τραῦμα ἀλγεινόν : καὶ χωλεύων ἔνθεν τὸ λοιπὸν τῆς ὁδοῦ ἐβάδιζον . οἱ δὲ |
| ! | δικ ! ! | μη ! ! | ειπο ! ! | ανε ! ! | ριον ! | ||
| σκε [ νυν [ δικα ? [ μηδ ? [ ειπο ? [ ανε [ ριον [ ξαιο [ οιον |
| πολύδενδρον ἀνὴρ ὑλατόμος ἐλθών παπταίνει , παρεόντος ἄδην , πόθεν ἄρξεται ἔργου . τί πρῶτον καταλέξω ; ἐπεὶ πάρα μυρία | ||
| μᾶλλον ἢ τὰ διὰ θαλάττης , ἢ πόθεν τοῦ λόγου ἄρξεται . μικροῖς ὅροις τὸ πάλαι τὸ τῶν Ἑλλήνων γένος |
| , ] αὕτη . τόδ ' ] κατὰ . * λυποῦμαι . τύπτε σεαυτὸν εἰς ἐμὴν χάριν . * βρέχομαι | ||
| τι ἡ Ἄλκηστις ἀπέθανεν ; εἶτά φησιν ὁ Ἄδμητος ὅτι λυποῦμαι καὶ δι ' ἐκείνην , μέλλουσαν τελευτᾶν . εἶτα |
| οὔτ ' ἀνῃρημένου παντάπασι τοῦ νόμου τοῦ τε πάντων κρατοῦντος μεταλαμβάνοντος ὡς καλοῦ , ἅμα δὲ αὐτοῖς ἀθάνατος ἡ προσηγορία | ||
| τήν τε πρώτην καὶ τὴν μέσην καὶ τὴν τρίτην χώραν μεταλαμβάνοντος κατὰ τὸ τετράχορδον . ἐν δὲ Πυθαγορικῇ τῇ ὀκταχόρδῳ |
| ἐν τῷ σώματι καὶ ταπεινώσῃς αὐτὴν καὶ εἴπῃς , οὐδὲν νοῶ , οὐδὲν δύναμαι : φοβοῦμαι τὴν θάλασσαν , εἰς | ||
| εἰς τὸ ω κίρνανται , οἷον ποιέω ποιῶ , νοέω νοῶ : εἰ γὰρ ἐγένετο ἀπὸ τῆς κοινῆς γενικῆς ἡ |
| ἐν δὲ συντάξει τῶν πλείστων , ὀρθῇ [ ] καὶ κλητικῇ πτώσει οὐ δυνάμενον συντάσσεσθαι οὐδὲ ἐν λόγωι γενναίῳ ? | ||
| εὐθείας ἐν τῇ γενικῇ , φυλάττουσιν αὐτὸ καὶ ἐν τῇ κλητικῇ , οἷον Πλάτων Πλάτωνος ὦ Πλάτων , Θέων Θέωνος |
| πέπρωται , μυρίαις δὲ πημοναῖς δύαις τε καμφθεὶς ὧδε δεσμὰ φυγγάνω : τέχνη δ ' ἀνάγκης ἀσθενεστέρα μακρῷ . τίς | ||
| , μυρίαις δὲ πημοναῖς ˈ δύαις τε καμφθεὶς ὧδε δεσμὰ φυγγάνω . ] . . . ἐν γὰρ τῶι ἑξῆς |
| . καὶ τί γε δὴ διὰ μέσου παρεμπεσὸν τὸ καὶ σκοπῶ , ὑφ ' οὗ δὴ τὸ μέτρον ἐπισκοτούμενον ἠφάνισται | ||
| . Τὸ ποῖον δή ; Τὸ δοξάζειν τινὰ ψευδῆ . σκοπῶ δὴ καὶ νῦν ἔτι διστάζων , πότερον ἐάσωμεν αὐτὸ |
| ἀπὸ τοῦ πέμπω πέμπομαι , ἕλκω ὁλκὸς , οὕτω καὶ ἕπω ὀπὸς ὀξύτονον . τούτου ῥῆμα παράγωγον ὀπάζω , ὡς | ||
| συφορβός , καὶ ἕλκω ὁλκός , οὕτως καὶ παρὰ τὸ ἕπω , τὸ ἀκολουθῶ , γίνεται ὀπός , ἐξ οὗ |
| ἐστιν ὑγιὴς τάσις , ἀπήγαγε κατὰ τὸ ἐπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης , τουτέστιν ἡ τάσις ὀρθή ἐστιν , ἥτις κατὰ | ||
| ? ? ? ? ? ? ? μετὰ τοῦ ι ἐκφερομένης ? ? ? ? παρ ? ? ' Αἰολεῦσι |
| τῶν γενομένων καὶ οὗτος ἐλεγχθήσεσθαι ἔμελλε , πιστεύων αὑτῷ μηδὲν ἡμαρτῆσθαι ἀλλ ' ἀγωνιεῖσθαι εὖ μετὰ τοῦ δικαίου . ὡς | ||
| ἀδικήσεται ; οὐκοῦν ἢ ταῦτα πάντα τοσαῦτα τὸ πλῆθος ὄντα ἡμαρτῆσθαι δεῖ τούτου ἑνὸς ὀρθῶς ἔχοντος αὐτῶν , ἢ τάδ |
| τοὺς τιμῶντας τὸν ἐν ἡμῖν νοῦν , ὅς ἐστιν ὁ ἀληθινὸς ἄνθρωπος , οὐκ ἄδηλον . οὐδένα γάρ τις ἴδοι | ||
| ὁ κύριος ὁ ἐν σοὶ κατοικῶν : ὅτι ὁ κύριος ἀληθινὸς ἐν παντὶ ῥήματι , καὶ οὐδὲν παρ ' αὐτῷ |
| βέβαιος : φέριστος : φέναξ ὁ ἀπατεών : σεσημείωται τὸ φαίνω τὸ λάμπω , ἐπὶ γὰρ τοῦ φονεύω διὰ τοῦ | ||
| ἕω ἐλάμβανε τὸν πλακοῦντα . ἐγὼ δείκνυμι : ἐνδείκνυμι καὶ φαίνω . ἐνδεικνύναι δὲ ἔλεγον τὸ καταγγέλλειν τινὰ κακουργοῦντα περὶ |
| δὲ τῇ ἐλπίδι , τότε γίγνεται ἡ τῆς ψυχῆς ἀγωνία ἐπιτυχὴς καὶ τελεσιουργὸς καὶ νικηφόρος : ἔστιν δὲ τοῦτο οὐκ | ||
| εἰσί τινες πρὸ τῆς ἀποβάσεως ἄκριτοι , οὓς κρίνων μὲν ἐπιτυχὴς παρά γε ἐμοὶ εἶναι δόξεις , μὴ κρίνων δὲ |
| * ? Ἄπλητα ἄπειρα , πολλά : παρὰ τὸ πλῶ πλήσω , τὸ πελάζω , πλητός καὶ ἄπλητος , . | ||
| ὀρθώσιος , ἀσπάσομαι ἀσπάσιος , φυλάξομαι φυλάξιος . τὸ μέντοι πλήσω πλησίος καὶ τὸ δέξομαι δεξιός καὶ ἕψομαι ἀνεψιός . |
| ! ! ! [ [ ] πα [ [ ] εξα [ [ ] νε [ [ ] ! [ | ||
| [ [ ] ! ! δ ! [ [ ] εξα [ [ ] ! ! [ . . . |
| , ἀσπαστῶς κε παραὶ σέο καὶ τὸ δαείην . πῶς ἔρδω , πῶς αὖτε τόσην ἁλὸς εἶμι κέλευθον , νῆις | ||
| , παρὰ τὸ ποτίζειν τῇ γονῇ , ἢ παρὰ τὸ ἔρδω , τὸ πράττω , ὁ μέλλων ἔρσω : καὶ |
| ἐστιν : προϋπάρχει ἄρα τούτου ἑκάστου τὸ ἕκαστον ἀκίνητον . Ἵνα δὲ σαφῶς εἴπω ἃ λέγω , τὰ ἄλλα παραλιπών | ||
| ] τῆς ὑπὸ οἴστρου κινουμένης ὃν αὐτῇ ἐμβάλλει ἡ Ἥρα Ἵνα δείξῃ ὅτι θεός ἐστι καὶ οἶδε πάντα , διὰ |
| σοι παρεδίδομεν ἵππους ἐπὶ παιδείᾳ κακῶς ἠγμένους , οὐκ ἂν ἔφυγες τὸ ἅρμα κατηγορῶν τοῦ κακοὺς ἀποφήναντος , ἀλλ ' | ||
| ὧν πεποίηκας : πολλή γε ἀνάγκη . ἀλλὰ τοῦτο μὲν ἔφυγες , τῇ διαμαρτυρίᾳ δὲ τοῦτον οὐδὲν εἰδότ ' ἐπεγράψω |
| δικανικῷ , δι ' ὧν παρα - βάντι τῷ Ἀδὰμ ἐδικάσατο εἰπὼν τίς σοι ἀνήγγειλεν , ὅτι γυμνὸς εἶ , | ||
| τῆς οὐσίας ὑπὸ τοῦ φίσκου καταληφθείσης εἰς μάχην κατέστη καὶ ἐδικάσατο ἡ γυνή : καὶ οὐδὲν ἤνυσεν , ἀλλ ' |
| Διὸς παῖς πρὸς θάλασσαν ἐστάλη , σοφώταθ ' ἁβρὸν πόδα τιθεῖς ' ἀνέστενεν πόσιν πέλας παρόντα κοὐ τεθνηκότα . ὡς | ||
| Ἐρινύες χρόνῳ τυχηρὸν ὄντ ' ἄνευ δίκας παλιντυχεῖ τριβᾷ βίου τιθεῖς ' ἀμαυρόν , ἐν δ ' ἀίστοις τελέθοντος οὔτις |
| σοι παραινῶ μὴ γαμεῖν . δεδογμένον τὸ πρᾶγμ ' : ἀνερρίφθω κύβος . πέραινε . σωθείης δὲ νῦν : ἀληθινὸν | ||
| παραινῶ μὴ γαμεῖν . } δεδογμένον τὸ πρᾶγμ ' : ἀνερρίφθω κύβος . } πέραινε , σωθείης δέ : νῦν |
| ἐπὶ σεμνοῖσιν λόγοισι καὶ σκαριφησμοῖσι λήρων διατριβὴν ἀργὸν ποεῖσθαι , παραφρονοῦντος ἀνδρός . Ἄγε δὴ χαίρων , Αἰσχύλε , χώρει | ||
| λιγυρῇ θέλγουσιν ἀοιδῇ . Μαίνεσθαι , συνήθως μὲν ἐπὶ τοῦ παραφρονοῦντος , παρὰ δὲ τῷ Ποιητῇ καὶ ἐπὶ τῆς σφοδρᾶς |
| τὸ ἀπὸ τῆς ΕΗ διαμέτρου , οὕτως τὸ ὑπὸ τῶν ΦΝ , ΝΖ πρὸς τὸ ἀπὸ τῆς ΜΝ : ὃ | ||
| τῇ ἀνατολῇ τμήματα ὅμοια εἶναι : ὁμοία ἄρα ἔσται ἡ ΦΝ τῇ ͵ΑΟ . Ἀλλ ' ἡ ΦΝ τῇ ΨΡ |
| , ἣ ἐκ τοῦ πολλοὺς σφάλλειν τὸ ἐναντίον ὄνομα ἀφροσύνη μετωνόμασται . τὰ μὲν οὖν προγεγενημένα τί δεῖ μακρότερον ἢ | ||
| ἀνῄρηται , τῶν δ ' ἴχνη λείπεται , τὰ δὲ μετωνόμασται , καθάπερ αἱ Αὐγειαὶ Αἰγαιαί : [ αἱ ] |
| καὶ τὸ Μαλλός θηλυκὸν ὄνομα πόλεως . Τὰ εἰς δύο ΛΛ προσηγορικὰ εἰ μὴ παραλήγοιεν Ι ὀξύνεται : μαλλός φαλλός | ||
| [ ] [ ] Μ ! [ ] [ ] ΛΛ [ ] [ ] Ο [ ] [ ] |
| Χ ἀεὶ ἐκφέρεται λέλεχα , πέπλεχα : ἔτι καὶ ὁ παθητικὸς παρακείμενος τῆς τοιαύτης συζυγίας διὰ τοῦ Γ καὶ Μ | ||
| , ὁ μέλλων ἕσω , ὁ παρακείμενος εἷκα , ὁ παθητικὸς εἷμαι καὶ ἡ μετοχὴ εἱμένος , οἷον : εἱμένος |
| τροπικοῖς καὶ ἀμφιβόλοις καὶ γλωσσηματικοῖς ὀνόμασί τις χρῷτο καὶ τῇ συνθέσει μὴ ἁπλῇ καὶ κατὰ φύσιν , ἀλλὰ δι ' | ||
| παρὰ τὸ καίνω , ἐν συγκοπῇ κνῶ , καὶ ἐν συνθέσει δάκνω : τὸ σφόδρα καίνω . δύναται καὶ παρὰ |
| ἄθετος καὶ εὔθετος καὶ ἵημι ἑτὸς καὶ ἄφετος καὶ δίδωμι δοτὸς καὶ Ἡρόδοτος , καὶ δέδεμαι δετός , οὕτως σχῆμι | ||
| ' ἀδικήμασί τισι τῆς οἰκίας ἐκβληθείς , ἐκποίητος δὲ ὁ δοτὸς εἰς ποιητά . ἀπεκήρυξε καὶ ἐπικήρυξε διαφέρει . κηρύξαι |
| ὑπάρχοι , οἷον : Παφλαγών Λαιστρυγών ἀρηγών , πλὴν τοῦ καταπύγων : τὰ γὰρ ἀπὸ συνθέτων εἰς ΟΣ παραχθέντα κατὰ | ||
| ἀσελγής δάνος . . . . ὁ . . . καταπύγων ] δράματα ἦσαν τοῦ Ἀριστοφάνους , τὸ ἐμὸν δηλονότι |
| ἀχθεσθείς ἀπέκναισας εἶπε καὶ οὐδὲν ἧττον ἐπιθήσομαι τῶι λόγωι καὶ ζητήσω τὴν αἰτίαν , ὡς ἂν οἰκείου καὶ συγγενοῦς οὔσης | ||
| ἐπ ' ἐμοί : προαίρεσις ἐπ ' ἐμοί . ποῦ ζητήσω τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν ; ἔσω ἐν τοῖς |
| καὶ πρώτους αὐτοὺς ἁπάντων ταῖς συῤῥαγαῖς τῶν πολεμίων τοῖς πολεμοῦσιν ἀντέ - ταττον : καὶ εἴ τι λυπηρὸν ἐκ τοῦ | ||
| ἐπικουρίας ὑστεριζούσης οὐχ οἷοί τε ὄντες αὐτοὶ πρὸς τοσαύτην δύναμιν ἀντέ - χειν , ἱκετηρίας ἀναλαβόντες ἐξῆλθον ἐκ τῆς πόλεως |
| Πυθίαν εἰπεῖν , Λυδὲ γένος , πολλῶν βασιλεῦ , μέγα νήπιε Κροῖσε , μὴ βούλου πολύευκτον ἰὰν κατὰ δώματ ' | ||
| ὁ Ἡσίοδος ὡς πρὸς τὸν ἀδελφὸν λέγων ” ἐργάζευ , νήπιε Πέρση “ πᾶσι παραινεῖ . οὕτω καὶ ὁ Ἰσοκράτης |
| οἷον χειμερινός , θερινός , ἐαρινός , μετοπωρινός . Τὸ ταχινός δὲ καὶ ἀληθινός οὐκ εἰσὶ παρώνυμα , ἀλλ ' | ||
| , καὶ τροπῇ τοῦ ο εἰς α ταπεινός : τὸ ταχινός : ἀληθινός : λεπτακινός : οὐδαμινός : φυζακινός : |
| . Κοινὸς Ἑρμῆς : οἷον , κοινὸν τὸ εὕρεμα : κλεπτίστατος γὰρ ὢν ὁ Ἑρμῆς κατέδειξε κοινὰ εἶναι τὰ φώρεια | ||
| λάλιστος λαλίστατος , ψευδὴς ψευδίων ψεύδιστος ψευδίστατος , κλέπτης κλέπτιστος κλεπτίστατος . οὕτως οὖν καὶ καλὸς καλίων καὶ πλεονασμῷ ἑτέρου |
| ἀπεσθίει μου τὴν ἀκοήν . Τίς ἔσθ ' ὁ πωλῶν τἀνδράποδ ' ; ὅδ ' ἐγὼ πάρα . Τῶν φιβάλεων | ||
| οὔτε θέσθαι : ὁ γὰρ ἀδελφὸς ὁ Ἀρεθούσιος , οὗ τἀνδράποδ ' ἐστὶ ταῦτα ἃ νῦν ἀπογέγραπται , οὐδένα ἐῴη |
| : τῷ δὲ ἑκάστου τῶν ὑποκειμένων τῶν λοιπῶν πτωτικῶν , μετοχῆς ἄρθρου ἀντωνυμίας . Ὑποκείμενα δέ ἐστι τὰ ὄντα καὶ | ||
| προτάττεσθαι καὶ τῶν ἄλλων πλαγίων τὸ ἄρθρον τὸ ὁ , μετοχῆς ἐπιφερομένης καὶ τῆς οὗτος ἀντωνυμίας μετὰ ῥήματος τοῦ ἔστιν |
| , ἀνδροφονίας αὐτοὺς ἁλώσεσθαι , καὶ διὰ τοῦτο φιλονικούντων , εἶξα τῆς ἀμνηστίας διδομένης ἀντὶ τῶν γερῶν , ἵν ' | ||
| τοῦ δικαστηρίου καὶ τῆς βουλῆς καὶ τοῦ δήμου . Οὐκ εἶξα , οὐχ ὑπεχώρησα , οὐκ ἐνέδωκα , οὐκ ἐφοβήθην |
| εἰσεδέξατο δι ' εὐπετείας τειχέων ἔσω μολεῖν . ὃ καὶ δέδοικα μή με δικτύων ἔσω λαβόντες οὐκ ἐκφρῶς ' ἀναίμακτον | ||
| Πειθοῦς παγχρίστῳ συγκραθεὶς ἐπὶ προφάνσει θηρός . Γυναῖκες , ὡς δέδοικα μὴ περαιτέρω πεπραγμέν ' ᾖ μοι πάνθ ' ὅς |
| φυγγάνω καὶ ἐρύγω πρὸς τὸ ἐρυγγάνω καὶ τὸ δάκω μάθω λάχω ἅδω πρὸς τὸ δαγκάνω μανθάνω λαγχάνω ἁνδάνω . ταύτῃ | ||
| ἐὰν λάχῃ μοι . ὡς ἐπὶ τῶν καταδικαζομένων . ἢν λάχω ] ὅτε ὁ κλῆρος ὁ ἐμὸς ἔλθῃ . εἰ |
| τοῦτο οὐκ ἐπιτείνεται πρὸς αὐτά , καὶ ἔστιν ὁ τοιοῦτος χαλίφρων καὶ μαινόμενος : ἢ οἴεται μὲν ὠφέλιμα εἶναι , | ||
| ῥητόν νήπιός εἰς , ὦ ξεῖνε , λίην τόσον ἠὲ χαλίφρων , ἠὲ ἑκὼν μεθίεις καὶ τέρπεαι ἄλγεα πάσχων . |