| . ἐς δὲ τὸ ἄλλο πλῆθος ἐπελθὼν τοὺς μὲν ἀποστάντας ἐμαρτύρετο τῆς ἐπιορκίας , οὐ κατὰ γνώμην τοῦ αὐτοκράτορος τῆς | ||
| τὰς θύρας τοῦ Ἀντωνίου δραμὼν τὰ αὐτὰ ἐβόα καὶ θεοὺς ἐμαρτύρετο καὶ ἀρὰς ἠρᾶτο πάσας καὶ ἐς δίκην ἐλθεῖν προυκαλεῖτο |
| τε ἄνθρωπον ἐκβαλεῖν καὶ οὐκέτι συνοικεῖν αὐτῇ , καὶ Στέφανον ἀπελάσαι ἀπὸ τῆς παρεδρίας καὶ οὐκ ἐᾶν ἔτι παρεδρεύειν αὑτῷ | ||
| ἐλάσεως : καὶ ἄλλας γὰρ ἐποιήσαντο , [ τὸ ] ἀπελάσαι τοὺς ἐννέα ἄρχοντας ψήφισμα : ὃ ἔγραψε Περικλῆς ἐν |
| τε καὶ Χιμαιρέως τάφους χρησμοῖσι κυδαίνοντας οὐκ αἰδούμενος οὐδ ' Ἀνθέως ἔρωτας οὐδὲ τὸν ξένοις σύνδορπον Αἰγαίωνος ἁγνίτην πάγον ἔτλης | ||
| δὲ μετὰ τὴν ἑορτὴν Ἡρακλέους ἔντομα θύουσιν ἄχρι νῦν . Ἀνθέως τοῦ Νομίονος ἐγένετο παῖς Αἰγυπιός : ᾤκει δὲ παρὰ |
| σύναγε ] ἥνωσε . θ σύναγε ] συνῆψε . Ξ νυμφίους ] γάμους . νυμφίους ] τὸν Οἰδίποδα καὶ τὴν | ||
| ἑνὸς ἐκείνων , παρήγγειλε ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ ἀνελεῖν νυκτὸς τοὺς νυμφίους . καὶ αἱ μὲν ἄλλαι πᾶσαι οὕτως ἐποίησαν , |
| . Μετὰ τὴν κατὰ τῶν Περσῶν νίκην Ἀθηναῖοι νόμον ἔθεντο ἀλεκτρυόνας ἀγωνίζεσθαι δημοσίᾳ ἐν τῷ θεάτρῳ μιᾶς ἡμέρας τοῦ ἔτους | ||
| ἀποκείρομεν , τὰς δὲ κεφαλὰς σκέπομεν . [ τοὺς δὲ ἀλεκτρυόνας ὁρῶμεν οὐδενὸς τοιούτου προσδεομένους , ὧν ἄνθρωποι ] σισύρας |
| δ ' ἐμέ : ἀνύειν ἐκπληροῦν : παρελθὼν τοὺς Δελφοὺς φεῦγε : ποῖ με χρὴ πάτερ μολεῖν : ἐκ τῶν | ||
| , αὐτὸς σημανεῖ : σὺ δ ' ἐκλιπὼν γῆν τήνδε φεῦγε , πρίν σε παῖδα Πρωτέως ἰδεῖν , ὃς ἄρχει |
| μὲν υἱοὺς Ἀλέξανδρον καὶ Τεῦκρον ἀπέστειλεν ἐπὶ τὰς πόλεις , διακελευσάμενος στρατολογεῖν ὡς πλείστους , αὐτὸς δὲ μεθ ' ἧς | ||
| ἀκούσας δὲ ταῦτα ὁ Κῦρος ἐδήχθη , καὶ σιγῇ ἀπελθὼν διακελευσάμενος ἑαυτῷ τολμᾶν εἰσῆλθεν , ἐπιβουλεύσας ὅπως ἂν ἀλυπότατα εἴποι |
| τὴν ἡλικίαν : παρθένος γάρ ἐστιν , ὅθεν καὶ ὁ πάλλαξ ὠνόμασται . ἔνιοι δὲ ὅτι Πάλλαντα ἀνεῖλεν ἕνα τῶν | ||
| νέα κατὰ ἡλικίαν . καὶ γὰρ ὁ παῖς κατὰ Δωριέας πάλλαξ λέγεται . τὸ λευκᾶναι : παρὰ τὴν πάλην , |
| , θέσει , ποιότητι καὶ γνώμῃ . οἷον ἀριστεύσας τις ᾔτησε πολίτου φόνον καὶ ἔλαβεν , εὕρηται προαπεκτονὼς αὐτὸν καὶ | ||
| Ἰωνιτῶν πόλει τοῦ λεγομένου Δράκοντος , νυνὶ δὲ Ὀρόντου , ᾔτησε τοὺς Ἰωνίτας εὔξασθαι : καὶ ἐν τῷ εὔχεσθαι αὐτοὺς |
| ἐπιχειρεῖν δεῖ θεραπεύειν : ὅσοι δ ' εὐπειθεῖς εἰσιν , ὀνήσεις αὐτοὺς μέγιστα κατὰ τὴν ἀρχὴν τοῦ ἦρος προκενώσας μὲν | ||
| χυλῷ δ ' ἀρνογλώσσου ἢ στρύχνου διεὶς [ οἴνῳ ] ὀνήσεις οὐ μικρῶς . λίνου σπέρμα φώξας καὶ ἐν οἴνῳ |
| . Εἰ δὲ ἦν ξένος , ἢ νοσῶν , ἢ γηράσας , ἑψήσας τοὺς ἰχθύας , καὶ ποιήσας αὐτὰ ἀγαθῶς | ||
| φιλοπόνηρος ἀνὴρ Τὸν ὅμοιον τοῖς τρόποις οὐκ ἀμύνεται . Λύκος γηράσας νόμους ὁρίζει . Ἑρμηνεία . Νουθετήσει κακοῦργος εἰς γῆρας |
| , ὅσους δὲ ἐξείλου θανάτου , ὅσοις δὲ ἐπανῆρας τοὺς πατρῴους οἴκους , ὅσοις δὲ ἐχορήγησας ἐκ τῶν ταμιείων ἀπορουμένοις | ||
| πεισθεὶς ἐμοὶ κρύψον θελήσας ἄστυ καὶ δόμους μολεῖν τοὺς σοὺς πατρῴους , τήνδε τὴν πόλιν φίλως εἰπών : ἐπαξία γάρ |
| εἶτα ἀκούει φωνῆς , καὶ ἔλεγεν αὕτη τῶν νεβρῶν μὴ ἅψαι . οὐκοῦν ἐπεὶ πολλὰ περιβλέψας οὐδὲν ἐθεάσατο , ἔδεισε | ||
| , τὰ γύναια καὶ τοὺς παῖδας ἀνελεῖν καὶ τὸ πῦρ ἅψαι καὶ ἑαυτοὺς ἐπικατασφάξαι . οἳ μὲν δὴ μάρτυρας τῶνδε |
| οἰκτείρων αὐτόν . ἐπεὶ δὲ τοῦτο εἶδεν ὁ Ξέρξης , αἰδεσθεὶς τὸ πτῶμα διαρρηγνύει τοὺς οἰκείους πέπλους . . ἐσφάδαζε | ||
| . πάλον ] κλῆρον . Ξ Τυδεὺς μὲν ἤδη : αἰδεσθεὶς τὰ Ὁμηρικὰ ἐγκώμια πρῶτον αὐτὸν καταλέγει ὁ Αἰσχύλος . |
| τὸ ἰσάς εἶναι : ἀλλ ' ἐπεὶ ἅπαξ αἱ εἰς σας λήγουσαι μετοχαὶ βαρύνονται , τῷ ι παραληγόμεναι , γεμίσας | ||
| ? [ ! ! ! ! ! ! ! ] σας οὐ κατὰ κόσμον . τωοισαιθρεπτήρια ! ! ? [ |
| , κακόμαντιν , πατρὸς εὐκταίαν Ἐρινὺν τελέσαι τὰς περιθύμους κατάρας Οἰδιπόδα βλαψίφρονος : παιδολέτωρ δ ' ἔρις ἅδ ' ὀτρύνει | ||
| , τὸν σὸν δαίμονα , τὸν σόν , ὦ τλᾶμον Οἰδιπόδα , βροτῶν οὐδὲν μακαρίζω : ὅστις καθ ' ὑπερβολὰν |
| καρτερίας καὶ ἀνδρείας καὶ ὑπομονῆς ἐπὶ κτήσει τοῦ ἀρίστου διαθλοῦσαν ἄθλους , ἑβδομάδι τὴν ἰσότιμον μονάδα τίκτειν εἰκὸς ἦν : | ||
| ἐκ τῆς Ἥρας : ἡ γὰρ Ἥρα ἐπιτάξασα αὐτῷ διαφόρους ἄθλους ἔνδοξον αὐτὸν ἀπετέλεσεν . Ἀλλ ' ἔστιν εἰπεῖν πρὸς |
| . Γ ὦ Πόσειδον Γ : ὁ Ἑρμῆς ὁρῶν τοὺς ἀγροίκους Γ εἰς ἀγρὸν ἐξιόντας φησὶ τὸ “ ὦ Πόσειδον | ||
| τῷ κακῷ βλέπων ὀπόν . Ταῦτα δ ' ἡμᾶς τοὺς ἀγροίκους δρῶσι , τοὺς δ ' ἐξ ἄστεως ἧττον , |
| τὸν Ἀλέξανδρον ἀξιούντων ἀμῦναι ταῖς ἰδίαις συμφοραῖς ὁ μὲν βασιλεὺς προσκαλεσάμενος τοὺς προεστηκότας καὶ τῆς αὑτοῦ μεγαλοψυχίας ἀξίως τιμήσας ἐπηγγείλατο | ||
| πτεροῖς γράμματα ἔχοντα . ἐκπλαγεὶς δὲ ἐγὼ τῷ πράγματι , προσκαλεσάμενος Σθένελόν τε καὶ Διομήδη ἐδείκνυον αὐτοῖς τὰ ἐνόντα . |
| „ χρῆσόν μοι σύ , φησί , τὰς χύτρας ἐν αἷσιν ἧψες τοὺς κυάμους . „ καὶ ταῦτά τε εἴρητο | ||
| ἔπειτα χρῆσόν μοι σύ , φησί , τὰς χύτρας ἐν αἷσιν ἧψες τοὺς κυάμους . καὶ ταῦτά τε εἴρητο καὶ |
| : εὖ ποιῶν γὰρ αὐτοὺς οὐ δύνασθαι ἐμπλῆσαι . καὶ ξενίζων δὲ δεῖξαι τὸν παράσιτον αὐτοῦ ποῖός τίς ἐστι τῷ | ||
| ταῖς ἐξ ἑτοίμου ἱπποτροφίαις αὐτὸν ἐπαινεῖ : χαίρει δὲ καὶ ξενίζων . ἐξ ἑτοίμου ἱπποτροφεῖ : χαίρει δὲ καὶ ξενίζων |
| τίνων ποιητὴς ᾀσμάτων ; σεμνῶν πάνυ . τί πρὸς τὸν Ἀργᾶν οὗτος ; ἡμέρας δρόμῳ κρείττων . Παρ ' ἐμοῦ | ||
| δριμέως ἐν . . παπαῖ , μεστὸς γενόμενος πρὸς τὸν Ἀργᾶν βούλομαι κωδωνίσας πέμψαι ς ' ἀγωνιούμενον , ἵνα καὶ |
| καὶ οὐ δίδομεν , ὡς ὁ Κοθωκίδης φησὶ ῥήτωρ Δημοσθένην χλευάζων , ὃς Φιλίππου Ἀθηναίοις Ἁλόννησον διδόντος συνεβούλευε μὴ λαμβάνειν | ||
| εἰς τοὺς εὐανθεῖς κόλπους λειμώνων ἐγκρούων κἀπισκώπτων καὶ παίζων καὶ χλευάζων . Ἠρίστηται δ ' ἐξαρκούντως . Ἀλλ ' ἔμβα |
| γάρ ἐστιν ὁ τύπτων τινά , ὁ στρεβλῶν , ὁ ἄγχων , ὁ τὴν ἐσθῆτα καταρρηγνύς : ὁ ταῦτα καὶ | ||
| , καὶ Ἀρραχίων τε τὴν ψυχὴν ἀφίησιν ἀγχόμενος καὶ ὁ ἄγχων τὸν Ἀρραχίωνα ὑπὸ τοῦ δακτύλου τῆς ὀδύνης κατὰ τὸν |
| δὲ τὴν . . . νιν ] αὐτήν στυγεῖς ] μισεῖς παρόντων ] τῷ Προμηθεῖ τέχνη ] ἡ σή ἔμπας | ||
| θυμόν . ἔχθιστον ] ἐχθρότατον . οὐ στυγεῖς ] οὐ μισεῖς . . ἔχθιστον ] ἀπὸ τοῦ ἔχω τοῦ κρατῶ |
| τὸν Μινώταυρον , καὶ ἀπέπλευσε τὴν Ἀριάδνην ἀναλαβὼν καὶ τοὺς ἠϊθέους . Φερεκύδης δὲ καὶ τὰ ἐδάφη τῶν Κρητικῶν νεῶν | ||
| γρ . ἰέναι . ἑκατόν . γρ . ἕκαστον . ἠϊθέους . παῖδας πάντῃ γάμων ἀπειράτους . σκευήν . . |
| Λεύκωνος μεδίμνων τῶν ἐπὶ τοῖς μυρίοις τρισχιλίων . Καλῶς ἐποίησας ἀπολύσας ἡμᾶς ἐν αὐτοῖς τοῖς ἐγκλήμασι τῆς αἰτίας . εἰπὼν | ||
| ὁ δὲ τρεῖς ἡμέρας ἐπιβιοὺς καὶ τοῦ φόνου τὸν Ἀχαιὸν ἀπολύσας ἐτελεύτησεν . Φάϋλλος δὲ τύραννος ἠράσθη τῆς Ἀρίστωνος γυναικός |
| ἔχον ἐκ πηλοῦ , βασιλεὺς Ἀθηναίων Ἀμφικτύων ἄλλους τε θεοὺς ἑστιῶν καὶ Διόνυσον . ἐνταῦθα καὶ Πήγασός ἐστιν Ἐλευθερεύς , | ||
| δεινὸς δὲ καὶ ὑπερημερίαν πρᾶξαι καὶ τόκον τόκου . καὶ ἑστιῶν δημότας μικρὰ τὰ κρέα κόψας παραθεῖναι . καὶ ὀψωνῶν |
| ὅρκων πίστιν προῆλθον . Ὁ μὲν δὴ Δάφνις τὸν Πᾶνα ὤμοσεν ἐλθὼν ἐπὶ τὴν πίτυν μὴ ζήσεσθαι μόνος ἄνευ Χλόης | ||
| , ἔτι δ ' οὐχὶ τοὺς ἄνδρας ἀπαθανατίσας ὁ ποιητὴς ὤμοσεν , ἵνα τῆς ἐκείνων ἀρετῆς τοῖς ἀκούουσιν ἐντέκῃ λόγον |
| φρεσὶν ᾗσιν , ἅ ῥ ' οὐκ ἀτέλεστα γένοντο . μνηστῆρας δ ' οὐ πάμπαν ἀγήνορας εἴα Ἀθήνη λώβης ἴσχεσθαι | ||
| δῶρα θεῶν ἔχοι , ὅττι διδοῖεν . οἷ ' ὁρόω μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανόωντας , κτήματα κείροντας καὶ ἀτιμάζοντας ἄκοιτιν ἀνδρός |
| παρὰ τὸν διοικοῦντα τὴν Αἴγυπτον . Ὁ δὲ ἔτι μᾶλλον ὀργισθεὶς καὶ πονηρὸν εἶναι νομίσας τελέως κελεύει πυρὰν ποιήσαντας , | ||
| συμφωνοῦντος αὐτῇ καὶ αὐλητοῦ τινος Μόλπου καλουμένου . ὁ δὲ ὀργισθεὶς ἐνέβαλε καὶ τὸν Τέννην καὶ τὴν Ἡμιθέαν εἰς λάρνακα |
| λοιπαὶ * νῆες αὐτῶν * , εὗρον δὲ δακρύοντας τοὺς ἑταίρους . καὶ τότε μὲν εὐωχηθέντες κοιμῶνται , τῇ ἐπαύριον | ||
| Κριτίας Σωκρατικὸς ἀνὴρ εἷς τῶν λʹ . . . . ἑταίρους ἐξαιτήσεται ] ἀντὶ τοῦ φίλους σώσει . . . |
| ἴτω , ἴτω , ὅπως μηκέτ ' ἆμαρ ἄλλ ' εἰσίδω . Μέλλοντα ταῦτα . Τῶν προκειμένων τι χρὴ πράσσειν | ||
| δόμοις με καρδίαν ἕξειν δοκεῖς ; ὅταν θρόνους τῆσδ ' εἰσίδω πάντας κενούς , κενοὺς δὲ παρθενῶνας , ἐπὶ δὲ |
| μέρει τῆς παρατάξεως ἔξεστί σοι τὰς πέλτας , τουτέστιν τοὺς σοὺς ὑπηκόους , στῆσαι : ἀλλὰ μηνίων : μηνίων τινές | ||
| , [ εἰ ? ] τοὺς [ ] ? μὲν σοὺς προγόνους ὁ ] δῆμος οὐδὲ μεθυσθέντι ? ] ᾤετο |
| σὴν δεῦρ ' ἀποστέλλειν , Ἀχιλλεῖ πρόφασιν ὡς γαμουμένην . κἆιθ ' ὑποστρέψας λέληψαι μεταβαλὼν ἄλλας γραφάς , ὡς φονεὺς | ||
| ὡς ἐμοῦ πεφευγότος ἵεται ξίφος κελαινὸν ἁρπάσας δόμων ἔσω . κἆιθ ' ὁ Βρόμιος , ὡς ἔμοιγε φαίνεται , δόξαν |
| ' αὐτοῦ τῆς οἰκείας κλήσεως μεταδοῦναι . ἐγχυτιστρίας . τὰς χοὰς τοῖς τετελευτηκόσιν ἐπιφερούσας , ὡς ἐπὶ τοῦδε . ἔλεγον | ||
| ἕκαστα , τῇ Ἀθηναίῃ τῇ Ἰλιάδι ἔθυσε βοῦς χιλίας : χοὰς δὲ οἱ μάγοι τοῖσι ἥρωσι ἐχέαντο . Ταῦτα δὲ |
| ταμιεῖα σφραγισάμενος καταλείψω . τοὺς δ ' ἀποδιδράσκοντας ὑμῶν δούλους ἀνακρίνας τὴν αἰτίαν ἐὰν μέν μοι δοκῶσιν ἀνήκεστόν τι παθόντες | ||
| ταμεία σφραγισάμενος καταλείψω . τοὺς δ ' ἀποδιδράσκοντας ὑμῶν δούλους ἀνακρίνας τὴν αἰτίαν , ἐὰν μέν μοι δοκῶσιν ἀνήκεστόν τι |
| ὑμεῖς τε , παῖδες , τῷδε : καὶ καταίνεσον μήποτε προδώσειν τάσδ ' ἑκών , τελεῖν δ ' ὅς ' | ||
| ἠθέλομεν βασιλέα καθιστάναι , καὶ ἐδώκαμεν καὶ ἐλάβομεν πιστὰ μὴ προδώσειν ἀλλήλους , καὶ οὗτος οὔτε τοὺς θεοὺς δείσας οὔτε |
| οὔτε διάβολος γραῦς ἔνδον ἀλλὰ καὶ χαμαιτύπη κρίζει τις . τηρῶ τὸν Δία ὕοντα πολλῷ . ἡμέραν τρίτην ἐπεκώμας ' | ||
| πάθους . οὐχ οὗτος ἱππόκαμπός ἐστ ' ἐν αἰθέρι ; τηρῶ τὸν Δία ὕοντα πολλῷ δέσποτα , τί σύννους κατὰ |
| ἐπίτηδες τὴν ἀξίνην εἰς τὰς δίνας ἀφῆκε , καθεζόμενός τε ἔκλαιε . Ἑρμοῦ δὲ ἐπιφανέντος καὶ πυνθανομένου , τί τὸ | ||
| λυπεῖν τὸν ἀδελφὸν δακρύοις : ἄλλως : σεαυτὴν ἀποκάλυπτε : ἔκλαιε γὰρ κρᾶτα θεῖς ' εἴσω πέπλων [ ] : |
| κόραις . . . κἀν τῷ βίῳ εὐκορεῖ ἀντὶ τοῦ κόρους κορώνας παρατρέποντες ἔνιοί φασιν ἐκκόρει κόρει κορώνας . αἰσχύνων | ||
| πόλεων ἀνάγκην [ ὅ ἐστι πόλεμον ] , ὡς ἀμφιμάτορας κόρους φησὶ ὁ Εὐριπίδης : ἐκ διαφόρων γὰρ πόλεων ἦσαν |
| , ἑορτάς , πανηγύρεις , μουσικοὺς ἀγῶνας , ἱπποδρομίας , κώμους , παννυχίδας μετ ' αὐλῶν καὶ κιθάρας , τέρψεις | ||
| ἐκ παντὸς παυσάμενος καμάτου . Λέσβιος Ἀλκαῖος δὲ πόσους ἀνεδέξατο κώμους Σαπφοῦς φορμίζων ἱμερόεντα πόθον , γιγνώσκεις : ὁ δ |
| ἐν ταῖς δειλιναῖς προσόδοις τῶν ἑταίρων ῥητορικὰ προβλήματα μελετᾶν αὐτοὺς παρεσκεύαζε δύο τέχνας φάσκων εἶναι τοῦ πείθειν ἐν λόγοις , | ||
| γε μὴν συνταγὰς καὶ τὸ ἀψευδεῖν ἐν αὐταῖς οὕτως εὖ παρεσκεύαζε τοὺς ὁμιλητὰς Πυθαγόρας , ὥστε φασί ποτε Λῦσιν προσκυνήσαντα |
| μὰ δί ' , οὐ πρὶν ἄν γέ σε στέφανον ἴδω λαβόντα γεύσωμαί τ ' ἔτι . οἱνοχόος ἄδικος . | ||
| ἢ τοῖς σοροπηγοῖς τὴν μανίαν αὐτοῦ φράσω ; φέρ ' ἴδω , σὺ τοῦτον τίνα νομίζεις ; εἰπέ μοι . |
| , ἂν εὖ προσδράμῃς πρὸς τὸ στόμα . διακονοῦμεν νῦν γάμους . τὸ θῦμα βοῦς , ὁ διδοὺς ἐπιφανής , | ||
| δὲ δάκρυα λουτρὰ δυστήνωι φέρειν . πατὴρ δὲ πατρὸς ἑστιᾶι γάμους ὅδε , Ἅιδην νομίζων πενθερόν , κῆδος πικρόν . |
| καὶ προσέχειν ἐγκρατῶς ἔχουσαν , ἐπανελθόντι δὲ δόλον μηχανᾶσθαι , συνωμότας ἄνδρας ἑβδομήκοντα καὶ δύο πεποιημένον καὶ συνεργὸν ἔχοντα βασίλισσαν | ||
| ὁ Ἐλεάτης ὑπὸ τοῦ τυράννου στρεβλούμενος , ὅπως εἴποι τοὺς συνωμότας : εἰ γὰρ ἦσαν , εἶπεν , ἐτυράννεις ; |
| κοὔ σε γιγνώσκω τορῶς . ποῦ τιν ' ἀνάκτων Τρώων εὕρω ; ποῦ δῆθ ' Ἕκτωρ τὸν ὑπασπίδιον κοῖτον ἰαύει | ||
| ὑπὸ πύργον ἐν πολέμῳ σῴζεσθαι : ἄλλως : ἐὰν μὲν εὕρω ἐχυρὰν καταφυγήν , σιωπῇ μετέρχομαι φαρμάκοις τὸν φόνον : |
| ἀδελφὴν οὐχ ὅσιον ὑπέλαβεν ἐπὶ τὰ τῆς ἠτυχηκυίας παρέρχεσθαι , προδιδάσκων τὰ συγγενικὰ δίκαια μὴ λύειν μηδ ' ἐπιβαίνειν πταίσμασι | ||
| : ἀλλ ' ὦ Δελφῶν πλείστας ἀκονῶν Φοῖβε μαχαίρας καὶ προδιδάσκων τοὺς σοὺς προπόλους . κἀν τοῖς ἑξῆς δ ' |
| καὶ τοῖς τούτου παισὶ καὶ θεοῖς πᾶσι καὶ Μούσαις , ἀπέλυσε τοὺς ἑστιωμένους . αʹ . Τί ἐστιν ἡ φύσις | ||
| περὶ τῶν ἡμαρτημένων : ὁ δὲ Ἀρταξέρξης οὐ μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων , ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε τοῦ πρὸς |
| εἰδὼς ὅτι εἰς φυλακὴν ἀπαχθήσομαι . ” ὁ στρατηγὸς καταπλαγεὶς ἀπέλυσεν αὐτόν . Αἴσωπος ἀπελθὼν εἰς τὸ βαλανεῖον εἶδεν πολὺν | ||
| δ ' ἐγχωρίων ἀπαντησάντων μεθ ' ἱκετηριῶν καὶ παραδόντων ἑαυτοὺς ἀπέλυσεν αὐτοὺς τῆς τιμωρίας . Αὐτὸς δὲ καταπλεύσας εἰς τὸν |
| ἑκουσίου μοχθηρίας : αὐτῶν γὰρ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο . Τοῦτον παραβὰς τὸν νόμον Ἀλκιβιάδης ἐδυστύχει , οὐχ ὁπότε αὐτὸν Ἀθηναῖοι | ||
| καὶ διανοίᾳ παράβασιν εἶναι ῥητοῦ , καὶ κρίνεταί τις ὡς παραβὰς τὸ ῥητὸν , πῶς ὁ φεύγων δύναται ῥητὸν προτείνεσθαι |
| τὴν παρθένον : σὺ δὲ ὀκνεῖς καὶ αἰδῇ καὶ ἀκαίρως σωφρονεῖς : μὴ κρείττων εἶ τοῦ θεοῦ ; ” Ὡς | ||
| ἔβλεπεν ὁ Πλοῦτος μέλει ] φροντίς ἐστιν κἀπιτέτριμμαι ] ἠφάνισμαι σωφρονεῖς ] καλῶς λέγεις ἕωθεν ] ἀπὸ τῆς πρωΐας οἰνοῦτταν |
| , μὴ ἀπαγορευόντων τῶν νόμων , τὴν παρὰ ταύτης ἀηδίαν μυσαχθεὶς καὶ ἥν φησι κεφάλαιον τῶν πόνων τὴν εὐδαιμονίαν παραγίγνεσθαι | ||
| συμμίξαντες παρέθεντο τῆι τραπέζηι . τοῦτο δὲ Ζεὺς ἐγνωκὼς καὶ μυσαχθεὶς τὴν μὲν τράπεζαν ἀνέτρεψεν , ὅθεν ἐκεῖνος ὁ τόπος |
| φρίσσει ταρβεῖ . ποῦ ποτε θείαν Ἑλένου ψυχὰν καὶ Κασσάνδραν ἐσίδω , Τρωιάδες , ὥς μοι κρίνωσιν ὀνείρους ; [ | ||
| Ἀριστοφάνης Προαγῶνι : ἐγευσάμην χορδῆς ὁ δύστηνος τέκνων : πῶς ἐσίδω ῥύγχος περικεκαυμένον ; Φερεκράτης Λήροις : ὡς οὐχὶ τουτὶ |
| ὠμοπλατέων , τῇ πνιγὶ ἀρήγοντα . ἢν δὲ ἐπὶ φλεγμονῇ πνίγηται , καὶ διαϲχάϲαι τὴν ἐπὶ τῷ κτενὶ οἰκευμένην φλέβα | ||
| δίδου φαγεῖν θερμοὺς τοὺς ψωμούς : σωθήσεται γὰρ κἂν ἤδη πνίγηται . Ὀρειβάσιος δέ φησιν : ἀφεψείσθω τὸ ἄνηθον ὕδατι |
| ' Εὐμάθει τούτῳ , μεταπεμψάμενος τοὺς οἰκείους καὶ φίλους τοὺς ἐμοὺς Εὐμάθης ἐνεφάνισε τὰ χρήματα , ἃ ἦν μοι παρ | ||
| ὅτι δεῦρο ἀνιὼν οὐχὶ τὼ ὀφθαλμὼ τοῦ ἀετοῦ ἐνεθέμην τοὺς ἐμοὺς ἐξελών : ὡς νῦν γε ἡμιτελὴς ἀφῖγμαι καὶ οὐ |
| μὴ κλάων , εἰ δὲ μή , σεαυτὸν οὐχ ἡμᾶς ἀνιάσεις . Οὐ προσέχει μοὶ τὸν νοῦν ὁ Διίφιλος [ | ||
| λαθὼν γὰρ οὔτε τὰ κηρία ταράξεις , οὔτε τὰ ζῶα ἀνιάσεις . Τιθύμαλλον δὲ νεμηθεῖσαι , τοῦ τε ὀποῦ γευσάμεναι |
| ἠναγκάσθησαν τοῖς ἐχθίστοις ὡς οἰκειοτάτοις χρήσασθαι , ἐπειδὴ τοὺς οἰκείους ἀλλοτρίους ἔσχον . μηνύει δὲ τὰ τῶν δημάρχων ὀνόματα τὰ | ||
| μισθοφόρους δὲ δισχιλίους . τούτων δὲ πορευομένων διὰ τῆς Βοιωτίας ἀλλοτρίους συνέβαινεν εἶναι τοὺς Βοιωτοὺς τοῖς Ἀθηναίοις διὰ τοιαύτας τινὰς |
| γοῦν ἐκείνων τοὺς πονηροὺς ἀλιτηρίους ἐκάλουν . καὶ ἄλλως : ἀλιτήριος λέγεται , ὅτι λιμὸς ἐγένετο ἐν Ἀθήναις καὶ οἱ | ||
| νικήσῃ καθ ' ἡμῶν ὁ τῆς ἀληθείας ἐχθρός , ὁ ἀλιτήριος δαίμων : μὴ δὴ τοσοῦτον δυνηθείη ἡ ἡμετέρα κακία |
| παραστατεῖ ] ἔρχεται . ἀείδειν ] λέγειν . μινύρεσθαι ] κλαίειν . ἀντίμολπον ] τὸ ἐναντιούμενον πρὸς τὸν ὕπνον . | ||
| ' ἐγὼ οὐ κυνήσομαι τοιόνδε πῶμα , τὴν Κύκλωπος ἀμαθίαν κλαίειν κελεύων καὶ τὸν ὀφθαλμὸν μέσον ; ἄκου ' , |
| μόνη ἐφύλαξεν τὸ ω : οἷον , βοῶν βοῶντος : ἀγαπῶν ἀγαπῶντος : ἡ πρώτη γὰρ καὶ ἡ τρίτη οὐκ | ||
| προσηνές . καὶ τὸ ἀβίαστον . ἀγαπήνωρ βʹ : ὁ ἀγαπῶν τὴν ἀνδρείαν . καὶ ὄνομα κύριον . ἀγάσασθαι γʹ |
| . λάλησον ὁποῖον ἐὰν ἦς , ὅτι ὁρκίζω σε θεὸν φωσφόρον ἀδάμαστον , τὸν τὰ ἐν καρδίᾳ πάσης ζωῆς ἐπιστάμενον | ||
| ὑπὲρ δὲ τοῦτον ἔνιοι μὲν τὸν στίλβοντα , εἶτα τὸν φωσφόρον , ἄλλοι δὲ τὸν φωσφόρον , ἔπειτα τὸν στίλβοντα |
| ἑαυτῷ , ὥστε στεφανωθῆναι , διὰ τοῦ διαφθεῖραι χρήμασι τοὺς Ἑλλανοδίκας ἤ τι τοιοῦτον ποιῆσαι . τινὲς δέ φασι τῷ | ||
| δ ' ὁ Ἠλεῖός φησι τοὺς τελευταίους τιθέντας τὸν ἀγῶνα Ἑλλανοδίκας εἶναι ιʹ , ἀφ ' ἑκάστης φυλῆς ἕνα . |
| ἃ καὶ πολλὰ ἕν . Εἰ δ ' ἐφεξῆς οἷον γεννῴη ἡ φύσις , μᾶλλον δὲ γεννήσασα ἢ οὐ στᾶσα | ||
| ἐν αὐτῷ ὄντας προφέροι καὶ μὴ κατὰ τὸ ἐπελθὸν μήτε γεννῴη μήτε προφέροι , ἆρ ' οὐκ ἐρεῖ : εἰς |
| , καιόμενον , παραμύθησαι αὐτῷ καὶ εἰπὲ , ὅτι οὐδὲν σαπρὸν ἔχεις , ἐλπὶς δέ ἐστι σωθῆναί σε : μὴ | ||
| ὑγρὸν κρατήσῃ , ὥστε μὴ δύνασθαι παχυνθὲν παγῆναι , καὶ σαπρὸν τὸν πλεύμονα ποιέει καὶ τὰ πλησιάζοντα , καὶ γίνονται |
| ἔγωγε καὶ αὐτὸς συγχωρῶ σοφώτατον εἶναι τοῦτον , ἐὰν ὑμᾶς πείσῃ τοὺς περὶ τῶν συμβολαίων τῶν ἐμπορικῶν δικάζοντας . ἀλλ | ||
| Ἑρμῆς ἐστάλη παρὰ τοῦ Διὸς εἰς Καλυψώ , ὅπως αὐτὴν πείσῃ ἐκπέμψαι τὸν Ὀδυσσέα ἐπὶ τὸν οἶκον αὐτοῦ . ἡ |
| πρός τινων ὁδοιπόρων . Ἤκουσα κἀγώ : τὸν δ ' ἰδόντ ' οὐδεὶς ὁρᾷ . Ἀλλ ' εἴ τι μὲν | ||
| αὖ κατὰ μοῖρ ' ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο , αὐτίκ ' ἰδόντ ' Ὀδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ . τὸν δὲ πολὺ πρῶτος |
| ταπεινότεραν παραθέντων , Ἡρακλῆς ἀτιμάζεσθαι ὑπολαβὼν ἀπέκτεινε τρεῖς τῶν παιδῶν Περιμήδην , Εὐρύβιον , Εὐρύπυλον . ἱστορεῖ Ἀντικλείδης . οὐ | ||
| ἐπὶ Θήβας ὑπὸ Κρέοντος ἡγνίσθη , καὶ δίδωσι τὴν ἀδελφὴν Περιμήδην Λικυμνίῳ . λεγούσης δὲ Ἀλκμήνης γαμηθήσεσθαι αὐτῷ τῶν ἀδελφῶν |
| πόλει γιγνομέναις ⌈ ⌉ ἔνοχος καθέστηκεν , ἐπιωρκηκὼς μὲν τὰς σεμνὰς θεὰς ἐν Ἀρείῳ πάγῳ καὶ τοὺς ἄλλους θεοὺς οὓς | ||
| τὴν συναφὴν περιποιεῖ γυναῖκας ἐπιπόνους καὶ αὐστηράς , Ζεὺς δὲ σεμνὰς καὶ οἰκονομικάς , Ἄρης δὲ θρασείας καὶ ἀνυποτάκτους , |
| κατὰ παιδίων προυνικῶν ἕτοιμον ὠνήσω μορμολύκιον . “ ὁ δὲ γελάσας λέγει ” Αἴσωπε , εἴσελθε εἰς τὸν ἐνδότερον τρίκλινον | ||
| λαβὼν καὶ τοὺς τῶν ἀδικησάντων σε ὁμήρους προσλαβὼν ἄπιθι . γελάσας ὁ Ξενοφῶν εἶπεν : Ἢν οὖν μὴ ἐξικνῆται ταῦτ |
| ἀνθρώποισιν εὐκταῖον κακόν . Γαμεῖν δὲ μέλλων βλέψον εἰς τοὺς γείτονας . Γύμναζε παῖδας : ἄνδρας οὐ γὰρ γυμνάσεις . | ||
| ὥσπερ καὶ ἀπὸ τοῦ Κίλικος ἡ Κιλικία . τέταρτος ἄλλος γείτονας πύλας ἔχων : ἤτοι γείτονας τῶν ὧν εἶπεν ἄνωθεν |
| μοι τοὺς Κυζικηνοὺς ἐπιὼν παραπλήσια τοῖς τῆς Ἀθηνᾶς πρὸς τοὺς Φαίακας λέγειν , μέγαν τε ἄγων ἐμὲ καὶ προμνώμενος συνουσίας | ||
| σταγόνας , κατὰ τῆς γῆς , ἐξ ὧν γεννηθῆναι τοὺς Φαίακας : οἱ δὲ τοὺς Γίγαντας . καὶ Ἀλκαῖος δὲ |
| ' ἃ μάλιστα εἰκάζουσι τὴν συμβολὴν γενέσθαι τοῖς περὶ τὸν Κρέοντα καὶ Θησέα . Πέτρας δὲ νιφάδος ἂν εἴη λέγων | ||
| ὀμνύναι . ἐὰν γὰρ ὀμόσῃς μοι , τοῖς περὶ τὸν Κρέοντα βουλομένοις με ἄγειν ἀπὸ τῆς Ἀττικῆς οὐκ ἂν μεθεῖο |
| ταύτην ἐγὼ τοῖς νόμοις ἔχρησα τὴν φωνήν . τί οὖν θρασύνῃ κατὰ τοῦ δεδωκότος σοι τὴν ἐξουσίαν τοῦ λέγειν οὔτε | ||
| ἀλλὰ δηλονότι ἂν ἐβόας . . εἰ τοσούτοις συνὼν κακοῖς θρασύνῃ , τί ποτ ' ἂν ἔδρασας εὐτυχῶν ; φορητὸς |
| Τήλεφον κώπης ἀνάσσων κἀποβὰς εἰς Μυσίαν ἐτραυματίσθην πολεμίωι βραχίονι . ληιστὰς ἐλαύνων καὶ κατασπέρχων δορί . Ἀγάμεμνον , οὐδ ' | ||
| μοι πολεμεῖν : καὶ γὰρ ὅτε οὔπω φανερῶς διεφερόμεθα , ληιστὰς ἐξεπέμπετε καὶ τοὺς πλέοντας ὡς ἡμᾶς ἐπωλεῖτε , τοῖς |
| ! ] ! οὖν τοῦ ἰσχυροτάτου ? ? [ ] ἐπόησεν ? [ ] εἶναι ὡσπερεὶ ? [ ] ? | ||
| καὶ Λάμαχος ἥρως : ὅθεν ἡμὴ φρὴν ἀπομαξαμένη πολλὰς ἀρετὰς ἐπόησεν , Πατρόκλων , Τεύκρων θυμολεόντων , ἵν ' ἐπαίροιμ |
| κοινὸν ἐρώμενον αὐτὸν λέγεσθαι τῆς Ἑλλάδος , ἐκ τοῦ τοὺς Ἑρμᾶς Ἀθήνησι κατ ' εἰκόνα καὶ ὁμοίωσιν αὐτοῦ γράφεσθαι , | ||
| ἤδη δεδοκιμασμένον , ἐὰν ἐπιθυμήσῃ πονηρὸν ἔργον , καὶ μάλιστα Ἑρμᾶς ὁ ἐγκρατής , ὁ ἀπεχόμενος πάσης ἐπιθυμίας πονηρᾶς καὶ |
| μέσου , καὶ λοιπὸν ἐκ τῆς πονηρίας βλάψεις μᾶλλον ἢ ὠφελήσεις . τῆς γὰρ φρονήσεως , ἤτοι τῆς μεσότητος , | ||
| μέγας τοῦ θεοῦ προφήτης Ἡσαΐας τῷ βασιλεῖ Ἐζεκίᾳ : Οὐκ ὠφελήσεις σεαυτὸν οὐδὲν κλαίων καὶ ὀδυρόμενος : δεῖ γὰρ πληρωθῆναι |
| δυοῖν θεαῖν Κόρης τε καὶ Δήμητρος , οἰκτίρουσα μὲν πολιὰς ἄπαιδας τάσδε μητέρας τέκνων , σέβουσα δ ' ἱερὰ στέμματ | ||
| πιοῦσα δοριπετῆ φόνον ἀλόχους τ ' ἀνάνδρους γραῦς τ ' ἄπαιδας ὤλεσεν πολιούς τε πατέρας . εἰ δὲ τοὺς λελειμμένους |
| καὶ τοὺς ἀπλανεῖς , οὕτω μέντοι κινεῖσθαι ὡς τρύ - πανον περιδινούμενον περὶ τὸν αὐτὸν τόπον . ἐκλείπειν δὲ ἕκαστος | ||
| καὶ τοὺς ἀπλανεῖς , οὕτω μέντοι κινεῖσθαι ὡς τρύ - πανον περιδινούμενον περὶ τὸν αὐτὸν τόπον . ἐκλείπειν δὲ ἕκαστος |
| καὶ εὐόρκως ἀπελπισθεῖσαν . ἢ οὕτω : δύναται δὲ θεὸς τελέσαι καὶ τὸ μεθ ' ὅρκου ἀδύνατον νομιζόμενον εἰς περίκτησιν | ||
| μὲν οὔ τι θαμίζεις . αὔδα ὅ τι φρονέεις : τελέσαι δέ με θυμὸς ἄνωγεν , εἰ δύναμαι τελέσαι γε |
| , καὶ διὰ μικρὰν ἀγγελίαν εὐθὺς μεταβαλλομένους τῆς ὀργῆς καὶ στεφανοῦντας τὸν ἀπαγγείλαντα . ἐστεφάνουν μ ' εὐαγγέλια : τοὺς | ||
| θεῖον , προσιόντας καὶ ἁπτομένους μετὰ πειθοῦς , θύοντας καὶ στεφανοῦντας . ἀτεχνῶς γὰρ ὥσπερ νήπιοι παῖδες πατρὸς ἢ μητρὸς |
| εἰς θεοὺς διένειμεν ὁ δημιουργὸς , λέγων ὅτι τὰς μὲν ἔσπειρεν εἰς γῆν , τὰς δὲ εἰς ἥλιον : εἶπε | ||
| , τῇ Πελοπίᾳ δὲ ὁ πατὴρ ἐμίχθη καὶ τὸν Αἴγισθον ἔσπειρεν : οὗτος δ ' ἀπέκτεινε μὲν μετὰ τῆς Κλυταιμνήστρας |
| , ὅτι τικτόμενος παῖς ἀπ ' αὐτοῦ ἀναιρεῖ αὐτὸν , Ἰοκάστην γήμας , γεννᾷ Οἰδίποδα , καὶ τοῦτον ἐκτίθησι Σικυῶνι | ||
| Φοινίσσαις Εὐριπίδου . Ἐβασίλευσεν ὁ Λάιος ἐν Θήβαις ἔχων γυναῖκα Ἰοκάστην . μὴ ποιῶν δὲ παῖδα ἠρώτησεν Ἀπόλλωνα . ὁ |
| ὁ σὸς οὐ πρῶτος οὐδὲ μόνος , οὐδ ' αὑτὸν ὑβρίζων οὐδ ' ὑμᾶς τοὺς υἱεῖς , ἀλλὰ μόνην ὁρῶν | ||
| ἁδρόν . ὁ μὲν οὖν ὄχλος ἐνέπαιζε , στρατιωτικὴν ὕβριν ὑβρίζων εἰδεχθῆ καὶ τῷ τρόπῳ σκαιὸν ἐχθρόν . ἆρά γε |
| , ἵνα μή τι τῶν οὐ θεμιτῶν ἐκφέροιεν εἰς τοὺς βεβήλους , εἰ δὲ σπουδαῖαι , μὴ καταλείποιεν αὐτούς : | ||
| , ἵνα μή τι τῶν οὐ θεμιτῶν ἐκφέροιεν εἰς τοὺς βεβήλους εἰ δὲ σπουδαῖαι , μὴ καταλείποιεν αὐτούς . οὐδένα |
| τί δ ' ἂν εἴη μυθωδέστερον ἢ Ἀπόλλων τοξεύων καὶ κολάζων Τιτυοὺς καὶ Πύθωνας καὶ ὁδεύων ἐξ Ἀθηνῶν εἰς Δελφοὺς | ||
| Φάληρος τύραννος ἦν ἐν Σικελίᾳ τοὺς ἐπιξενουμένους πρὸς αὐτὸν δεινῶς κολάζων καὶ ἀναιρῶν . μέμνηται δὲ αὐτοῦ καὶ Καλλίμαχος ἐν |
| ἐπὶ ταῖς κρατίσταις συνωρίσι τόν τε πατέρα καὶ θεοὺς τοὺς πατρώιους γυναῖκά τε καὶ τέκνα καὶ τῶν ἄλλων εἴ τι | ||
| . οὕτω : τὰς λιτὰς δὲ καὶ τὰς ἱκεσίας τὰς πατρώιους καὶ πατρικὰς καὶ τὰς κληδόνας τὰς παρὰ τὸν αἰῶνα |
| ἄρρενα ὄντα . Ἀμυνίαν τινὰ πάνυ δειλότατον κωμῳδεῖ τε καὶ λοιδορεῖ , ὡς ἀδόκιμον ὄντα ἐν στρατείᾳ καὶ μηδέποτε ἐν | ||
| Χαβρίας εἰπόντος αὐτῷ τινος : ” ὁ φίλος σε λάθρα λοιδορεῖ ” εἶπε : „ μὴ ἔλεγχε αὐτόν , ἵνα |
| ἄλλῳ εἶναι ἢ Πυθαγόρᾳ ὄντι παρανενομηκέναι καὶ τὸ ἴσον ἠσεβηκέναι κυάμους φαγόντα ὡς ἂν εἰ τὴν κεφαλὴν τοῦ πατρὸς ἐδηδόκεις | ||
| τοῦ Παύσωνος . ὡς δ ' ἀεί ποτε περὶ τοὺς κυάμους ἔσθ ' οὗτος ὁ σοφιστὴς τέλος . Ἐγὼ δ |
| ἐρεῖ , κἂν νῦν μαινόμενος φονεύσῃς : Λευκίππη παρθένος μετὰ βουκόλους , παρθένος καὶ μετὰ Χαιρέαν , παρθένος καὶ μετὰ | ||
| ' ἐκ τῶν σύνεγγυς ἐπαύλεων , ὁπότε τηρήσειαν τούς τε βουκόλους καὶ τοὺς ἄλλους νομεῖς ἀπόντας , ἐν τῶι στόματι |
| δὲ τέχνης ἐθέλεις δεδαηκότας ἐντύνασθαι ἢ σοφίης υἱῆας ἢ ὀτρηροὺς θεράποντας , χρυσοφαὴς εἴη τοι ἐπ ' Ἀρνειοῖο Σελήνη , | ||
| ἢ τὸ μὲν οἴκους νοήσεις διὰ τοὺς ἐν τῶι οἴκωι θεράποντας καὶ θεραπαινίδας : εἰκὸς γὰρ ἦν θρηνεῖν κἀκείνους τὴν |
| ἀπεκινδύνευσεν ἡμέραν μίαν , ὥστ ' ἢ γεγονέναι λαμπρὸς ἢ τεθνηκέναι . ἡμεῖς δ ' ἔχοντες ἀρραβῶνα τὴν τέχνην τοῦ | ||
| χάριν θαυμάζει , ἕτερον δέ , πόσους οἴεται τῶν ἰδίων τεθνηκέναι . ὥσπερ δὲ ὁ κήρυξ οὐδὲν ᾔδει περὶ τῆς |
| μᾶλλον ἀπὸ Πτολεμαίου τοῦ Φιλοπάτορος : τὴν γὰρ μητέρα Βερενίκην καθείρξας ἐν μεγάροις , καὶ παραδοὺς Σωσιβίῳ φυλάσσειν , ἡνίκα | ||
| ὁ Φλάκκος , δεόντως ἂν καὶ τὸν μεμηνότα συλλαβὼν καὶ καθείρξας , ἵνα μὴ παρέχῃ τοῖς κατακερτομοῦσιν ἀφορμὴν εἰς ὕβριν |
| : θησέως γὰρ ἠράσθη ἡ ἀριάδνη ἡ ἀδελφὴ φαίδρας : συγγόνους . κακολογεῖς λοιδορεῖς : γρ . καὶ ἐκεῖθεν καὶ | ||
| δὲ τοῦτον βλέπει , τὸν φυτοσπόρον ἀναιρεῖ , τοὺς δὲ συγγόνους ἄμφω συνεῖναι πρὸς πατρῷον γὰρ τὸν οἶκον προσημαίνει . |
| . τὸν δὲ λοῖσθον : παίζει ὁ Λυκόφρων εἰς τὸ λοῖσθον ποτήριον . φησὶν οὖν τὸν ἔσχατον σκύφον πιὼν τοῦ | ||
| τὴν ἱστορίαν ὄπισθεν εἰς πλάτος εἶπον * . τὸν δὲ λοῖσθον ἐκπιὼν σκύφον καὶ ποτήριον τοῦ Νηρέως ἢ τὸν δὲ |
| μὲν ἐκεῖνον ἐκπολεμῶν , εἰς δὲ τὴν μερίδα τὴν ἡμετέραν εἰσάγων , κἀν τοῖς συλλόγοις οὐκ ἀκινδύνους μέν , ἡδίστους | ||
| ἡμᾶς συγκοινωνεῖν ταῖς ματαίαις συμβουλίαις . Μάνδρας ἔσω πρόβατα ποιμὴν εἰσάγων μετ ' αὐτῶν καὶ λύκον ἤμελλε συγκλεῖσαι , εἰ |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| δοκεῖν ἐτόλμων : ἀλλ ' εἴτε δοῦλος εἴτε πτωχὸς καὶ μαστιγίας ὢν μέλλοιμι τοὺς πολεμίους κακόν τι δράσειν , ἐπεχείρουν | ||
| αὖ ἐπετήδευε κομᾶν , κομήτης τούτου καὶ ὁ νεκρός . μαστιγίας αὖ εἴ τις ἦν καὶ ἴχνη εἶχε τῶν πληγῶν |
| πρόσθεν ἐς τὸ διώκειν ἐτράπετο πρὶν τούς τε μισθοφόρους τοὺς ξένους καὶ τὸ τῶν Περσῶν ἱππικὸν ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ ἀπωσθέντας | ||
| γράφει δὲ Θετταλοῖς ὃν χρὴ τρόπον πολιτεύεσθαι ; πέμπει δὲ ξένους τοὺς μὲν εἰς Πορθμόν , τὸν δῆμον ἐκβαλοῦντας τὸν |
| αὐτῶν παρώξυνε , καὶ τὰς μὲν θηλείας ἐπὶ τῆς οἰκίας κατετόξευσεν Ἄρτεμις , τοὺς δὲ ἄρρενας κοινῇ πάντας ἐν Κιθαιρῶνι | ||
| κατὰ πρόσταγμα τοῦ Διός , ὅτε τὸν Πύθωνα τὸν δράκοντα κατετόξευσεν φυλάττοντα τοὺς Δελφούς , τῆς Γῆς ἔτι ἐχούσης τὸ |