ἐχομένην τοῦ ἐπαινετοῦ καὶ λογικοῦ καὶ χρησίμου καὶ πρέποντος καὶ ἁρμόττοντος . ἅπερ πάντα ἔχεσθαι τοῦ ἀκολούθου τῇ φύσει καὶ | ||
πρὸς τοῦτο πάντα . οὔτε γὰρ πρὸς τὴν ἡδονὴν μήκους ἁρμόττοντος οὐδὲν προσδεησόμεθα , πλὴν εἰ πάρεργόν τι : τό |
τῷ κυρίῳ . Ἐπιμελέστερον δὲ χρὴ προσέχειν τῇ Σελήνῃ : ἐμφαίνει γὰρ πάντα . καὶ πρῶτον τὸ ὑπὲρ γῆν ἡμισφαίριον | ||
δὲ ἐπὶ Ἰνδοὺς στρατεία Διονύσου καὶ Ἡρακλέους ὑστερογενῆ τὴν μυθοποιίαν ἐμφαίνει , ἅτε τοῦ Ἡρακλέους καὶ τὸν Προμηθέα λῦσαι λεγομένου |
, κἂν μήπω βάλλῃ μηδὲ τοξεύῃ , τοῦτο κατὰ τὴν ὀνομαστικήν : κατὰ δὲ τὴν γενικὴν ὧν οὖν ἐκεῖνος μὲν | ||
Σωκράτους : διὸ καὶ οἱ γραμματικοὶ ὀρθῶς ποιοῦντες καλοῦσιν αὐτὴν ὀνομαστικήν . καὶ ταῦτα μὲν περὶ τοῦ τὴν εὐθεῖαν ὄνομα |
λέξεσιν , ἵνα καὶ μάθῃς πως οἱ τοῦ Ξενοκράτους καὶ Σπευσίππου κατηγοροῦν - τες ἐπὶ τῷ μὴ τὴν ὑγίειαν ἀδιάφορον | ||
Ὁ δὲ Ξενοκράτης , καὶ ταῦτα τρίτος ἀπὸ Πλάτωνος ὤν Σπευσίππου γὰρ τοῦ Πλάτωνος ἀδελφιδοῦ γεγένηται φοιτητήςτὸ μὲν αἰσθητικὸν εἶναι |
τὸ καθόλου βουλήν . τὸ δὲ οὗ ἡ φρόνησις ἀληθὴς ὑπόληψίς ἐστιν ὥσπερ ἐσχάτη τίς ἐστιν ἐν τῷ ὅρῳ τῆς | ||
Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ παθῶν : ἥ τε γὰρ φιλαργυρία ὑπόληψίς ἐστι τοῦ τὸ ἀργύριον καλὸν εἶναι , καὶ ἡ |
τὸν ἄλλον βίον γινομένους ἐγκρατεῖς . ἐφ ' ᾧ καὶ ἁπλῆν ἀποδέδωκε τὴν δίαιταν πᾶσι καὶ τὴν αὐτὴν ὁμοίως βασιλεῦσί | ||
γὰρ τῆς τίς καὶ οὐδείς ἀντιφάσεως οὐδὲ ἐνδέχεται δεῖξαι τὴν ἁπλῆν κατάφασιν τῆς στερητικῆς ἀποφάσεως ἢ ἐπὶ πλέον ἢ ἐπ |
διὰ τὴν ἐν μέσῳ , ὡς εἴρηται , μονάδα . ὁρισάμενος οὕτω λέγει λοιπὸν β μὲν Πυθαγορείους ἑνὸς [ ἐστὶ | ||
ἀλλ ' ἐναντίως ἐπιχειρήσας τῷ Μινουκιανῷ καὶ ἀπὸ τοῦ διώκοντος ὁρισάμενος οὐδεμίαν ἐν τῷ ὅρῳ τοῦ φεύ - γοντος ἐποιήσατο |
προστεθειμένον τῇ λέξει μόνῃ διαφέρον αὐτοῦ τὸ ἢ λόγος ἕτερος ὀνοματώδης , τουτέστι ταὐτὸν τῷ ὀνόματι σημαίνων λόγος καὶ ἕτερος | ||
, ὃς οὐδ ' ὁρισμὸς ἂν καλοῖτο δικαίως ἀλλὰ λόγος ὀνοματώδης : πολλάκις γὰρ ἔχοντες τὸν τοιοῦτον λόγον οὔτε εἰ |
πόλεως ἀπεμίσθουν . ὁ Δεινίας ἐμισθώσατο καὶ μέχρι τριῶν ἐτῶν ἀκριβεστάτην ἐποιεῖτο τὴν φυλακὴν , ὥστε τὰς νύκτας εἶναι τῶν | ||
καὶ Λακεδαιμονίων : παρὰ τούτοις γὰρ καὶ καὶ μάλιστα τὴν ἀκριβεστάτην ἐπιμέλειαν γενέσθαι τῶν τοιούτων ἐπιτηδευμάτων ἄλλης μουσικῆς . . |
οὐκέτι διὰ τὸ καθολικόν , ὁ γὰρ κζ ἥμισυ οὐκέτι ἐπιδέχεται : ὁ δὲ ιϚ τέταρτος ὢν διπλάσιος τεσσάρων ἡγήσεται | ||
καὶ τῶν πραγμάτων ἔστι διαφορά . καὶ ἰσχυροτάτην μὲν ἐξέτασιν ἐπιδέχεται ταῦτα , ἐφ ' οἷς τις αὐτὸς ὡς ποιήσας |
. τοῖς δὲ ἐπιπέδοις ἐφεξῆς τὴν τῶν στερεῶν ἡ τάξις ἀπαιτεῖ θεωρίαν : στερεὰ δὲ καλοῦσι προβλήματα οὐχ ὅσα ἐν | ||
διόλου τὸ ζήτημα , ἥ τε τοῦ φιλαργύρου ποιότης ταύτην ἀπαιτεῖ τὴν τάξιν καὶ ἡ τοῦ δεδωκέναι τὰ χρήματα δυςχέρεια |
ἄδηλα δεῖται κρίσεως , πάλιν τοῦτο τὸ ἄδηλον διὰ τίνος κριθήσεται ; εἰ μὲν γὰρ διὰ φαινομένου ὁ διάλληλος εὑρίσκεται | ||
ἔκ τε οὖν Ἡλίου καὶ Σελήνης καὶ ὡροσκόπου ὁ ἀφέτης κριθήσεται ἢ ὁ μετὰ τὸν ὡροσκόπον εὑρισκόμενος ἀστὴρ καὶ ἑξῆς |
ὅτι τινὲς τῶν νεωτέρων ἀνέγνωσαν χωρὶς τὸ ο , ὡς ἄρθρου ὄντος , εἶτα Ἰλῆος . Ὁ δὲ Ὅμηρος σὺν | ||
καὶ ἐπιμόνου τρίψεωϲ μετὰ τοῦ ἀποπειρᾶϲθαι καὶ τῆϲ τοῦ πεπονθότοϲ ἄρθρου κάμψεώϲ τε καὶ ἐκτάϲεωϲ . Χαλᾶται τὰ ἄρθρα πολλάκιϲ |
ὄντα καὶ πεπραγμένα , αὐτῷ δὲ πάλιν ἡ πηλικότης τὴν καθολικὴν ἔχει δύναμιν : αἱ γὰρ αὐξήσεις πρὸς σύγκρισιν οὖσαι | ||
δὲ κακοχύμουϲ καθαίρονταϲ καταλλήλῳ φαρμάκῳ . ἔπειτα δὲ μετὰ τὴν καθολικὴν κένωϲιν ἀποφλεγματιϲμοῖϲ χρῆϲθαι καὶ διὰ ῥινῶν καθαίρειν καὶ πταρμοὺϲ |
δὲ τοῦ παρόντος βιβλίου τὸ ἐπάγγελμα : διαφέρει δὲ τοῦ εἴδους τῆς ῥητορικῆς τὸ ὁμώνυμον εἶδος , ὅ ἐστιν ἡ | ||
ἐνταῦθα οὐ τὴν τοῦ συμφέροντος φύσιν ὑπογράφομεν , ὥστε συμβουλευτικοῦ εἴδους τὸν μῦθον εἶναι , ἀλλὰ τὴν ἀλήθειαν . γυμνάζει |
τῶν κακῶν : ἄτοπον γὰρ τὸ λέγειν τὸ ὑπὸ τοῦ τεχνίτου εἶδος ἐγγενόμενον προϋπάρχειν τε καὶ ἀίδιον εἶναι . Ὃ | ||
εὖ φησι κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν ἀποτελεῖται . ὥσπερ ἀρετὴ τεχνίτου ἡ κατὰ τέχνην τελειότης καὶ ἡ κατ ' αὐτὴν |
προηγουμένη , οὕτω καὶ τῆς νοερᾶς καὶ ψυχικῆς εἶναί τινα κοινότητα γνώσεως οὐσιώδους , οὐ συννοῶν ὅτι ἡ ψυχικὴ ἀπὸ | ||
τῶν πεπεισμένων Ἀλκιβιάδην δημοκρατίας ἐπιθυμεῖν , τοιαύτης πολιτείας ἣ μάλιστα κοινότητα δοκεῖ ᾑρῆσθαι , οἳ οὐδ ' ἀπὸ τῶν ἰδίων |
, αὐτὸς ἂν προσέθηκεν αὐτὴν : δῆλον οὖν ὡς ὁ Μινουκιανοῦ λόγος ἔῤῥωται καὶ ἀτελής ἐστιν ἐκ πράγματος , καὶ | ||
οὐ κατενόησαν τῷ ὅρῳ τοῦ στοχασμοῦ , οὔτε τῷ παρὰ Μινουκιανοῦ οὔτε τῷ παρ ' Ἑρμογένους ἐκτεθέντι : ὁ μὲν |
εἰσι τῷ εἴδει , καὶ οὐκ ἔστιν ἡσθῆναι τὴν τοῦ μουσικοῦ ἡδονήν , μὴ ὄντα μουσικόν , ἢ τὴν τοῦ | ||
ἀλλὰ τῷ λόγῳ : ἄλλος γὰρ ἀνθρώπου λόγος καὶ ἄλλος μουσικοῦ . ἔστι δὲ τὸ ὑποκείμενον , ὅταν αὐτὸ νοῆται |
, ἐσκέψαντο τὰς δύο αὐτῶν πυρὶ τεφρῶσαι , τήν τε ῥηθεῖσαν Ῥώμην καὶ τὴν Κασσανδρεωτικὴν καλουμένην , τοῦτο ἐν τῇ | ||
ἐφαμίλλους τῷ προαρότῃ . τὴν μὲν οὖν ὁπλὴν ἐπὶ βοὸς ῥηθεῖσαν οὐκ οὖσαν τῶν μονωνύχων συγγνώμης ἀξιωτέον . διότι δὲ |
πάθεσι καὶ κακίαις , ἢ καὶ ἕνεκα τοῦ ἀμέτρου καὶ περιττοῦ ; καὶ πότερον διὰ τὰς τοῦ γηγενοῦς χρείας ἢ | ||
ἐπὶ τοῖς ὑγιαίνουσιν ἡδονῆς , ἀλλ ' ὥς τινος ἐκκρινομένου περιττοῦ , ὁ κάμνων ἀναισθήτως ἔχει . εἰ δὲ χρονίσαν |
τῷ δήμῳ , καὶ κατὰ τῶν πληθῶν γε ἅμα διηγούμενος κατηγορίαν παρεμβαλεῖν , ὥστε τοὺς ἀκούοντας ἤτοι ἐπιλαθέσθαι ἢ νυστάξαι | ||
ὑπὸ τὰ πρός τι ἀναγόμενα ἀνάγεσθαι καὶ ὑπὸ ἄλλην τινὰ κατηγορίαν : εἴρηται γὰρ ὅτι ἴδια πράγματα οὐκ ἔχει τὰ |
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ | ||
καὶ τῆς ἀναπαύσεως τὸν ἀέρα τέμνει πολύ , καὶ ὀξύτατα ὁροῦ ἐκ πολλοῦ τοῦ αἰθέρος : τῶν δὲ νεοττῶν αὐτοῦ |
τουτέστι τὴν τοῦ διδάσκοντος ἅπασαν ἐπιστήμην εἰς τὴν ψυχὴν τοῦ μανθάνοντος . σοφισταὶ μὲν γὰρ ὑπὸ μισθαρνίας ἅμα καὶ φθόνου | ||
ἀναμιμνῄσκεσθαι : μαθήσεως δὲ ἀνάμνησις οἰκεῖον . πολλάκις γὰρ τοῦ μανθάνοντος ἀπορρεῖ τὰ θεωρήματα μὴ δυναμένου δι ' ἀσθένειαν κρατεῖν |
οἷόν τε ὂν ὑπὸ λόγου ῥυθμίζεται . κατὰ μέντοι τὴν σωματικὴν ἄλογον οὐσίαν τὸ ἐλλεῖπον τῆς συναρτήσεως μετὰ τὴν κύησιν | ||
] τὴν βλάβην λώβην ] τὸ λωβώμενον καὶ βοσκόμενον τὴν σωματικὴν διαρτίαν σῶμα ἠέ ] καί βοσκαδίης ] νομαίας βοσκαδίης |
ὑπὸ τῶν σοφιστῶν ὀχλώμεθα . ὥστε , φησίν , καλῶς ὡρισάμεθα τὴν κοινὴν πρότασιν , καὶ ἔστιν μὲν ἡ συλλογιστικὴ | ||
μηδενὶ οὐκ ἔστι τοιούτου ἐνδεχομένου , οἵουπερ ἡμεῖς ἐξ ἀρχῆς ὡρισάμεθα : τοῦτο δὲ ἦν , ὃ ἀντιστρέφουσαν εἶχε τὴν |
μή , θνῄσκω . ” ὁ δ ' “ οὐ προάξεις ; ” εἶπε , “ μή μ ' ἐνοχλήσῃς | ||
ἡ δὲ κατάστασις πολλὴν ἔχει τὴν μεταχείρισιν . ἐσχηματισμένως γὰρ προάξεις τὸν λόγον , πῆ μὲν δοκῶν ὑπὲρ τοῦ πένητος |
τις ὑπολάβοι , οὐκ ἀληθὲς δέ : τὸ μὲν γὰρ σχηματισθὲν οὐκέτι καλοῦμεν τῷ ὀνόματι τῆς ὑποκειμένης οὐσίας οἷον τὸν | ||
οὐ δὴ τὸ αὐτὸ δύναται ποιεῖν τὸ αὐτὸ κῶλον οὕτω σχηματισθὲν ἢ οὕτως . ἐρῶ δὲ ἐπὶ παραδείγματος : εἰ |
οἷον τὸ δίκαιον τοῦ δικανικοῦ ἔστι , τὸ ἀγαθὸν τοῦ συμβουλευτικοῦ , τοῦ δὲ πανηγυρικοῦ τὸ καλόν . Καὶ κατὰ | ||
ὄντων εἰδῶν , τοῦ τε δικανικοῦ λέγω καὶ πανηγυρικοῦ καὶ συμβουλευτικοῦ , ἐν πᾶσιν ἡ χρεία τοῦ προγυμνάσματος τούτου εὑρεθήσεται |
διὰ τὴν περὶ τὸ κυούμενον ἀργίαν . ταῦτα δὲ τοῦ πιθανοῦ μᾶλλον ἢ τοῦ ἀληθοῦς ἔχεται , παρ ' ὅσον | ||
, εἶτα ἐπειδὴ καὶ οἱ φιλόσοφοι ἔχουσι λόγους , προσέθηκε πιθανοῦ : ἐκεῖνοι γὰρ οὐ πιθανοὺς ἔχουσιν , ἀλλ ' |
εἰς πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον ἐποίησεν , αὑτὸν δὲ δαιμονίως ἐνήρμοσε καὶ τοῦ Καλλισθένους τὴν ὁμιλίαν , οὐδὲ ἄλλως ἐπίχαριν | ||
εἰς πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον ἐποίησεν , αὑτὸν δὲ δαιμονίως ἐνήρμοσε καὶ τοῦ Καλλισθένους τὴν ὁμιλίαν οὐδὲ ἄλλως ἐπίχαριν διὰ |
ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
. οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
ἀσύντακτοι ὑπὸ ὀλίγων συντεταγμένων κατελύθησαν . Καὶ πῶς οἱ ἀρχαῖοι ὡρίσαντο τὴν τακτικὴν τέχνην . Τί ἐστι καταλοχισμὸς καὶ τί | ||
δὲ ὁ ἐπικαλούμενος Χλωρὸς καὶ ἄλλοι τινὲς τῶν γραμματικῶν οὕτως ὡρίσαντο : γραμματική ἐστι τέχνη τῶν παρὰ ποιηταῖς τε καὶ |
ἀστεῖος : ἔνιοι δὲ τῶν φιλοσόφων τὸν ἀστεῖον ἐπὶ τοῦ φρονίμου καὶ ἀγαθοῦ ἀνδρὸς τάττουσι . Ξένος : ὁ ἐξ | ||
τρία ἐστὶν οἷς κρίνεται ψυχή , ἐπιστήμη , δόξα ὡς φρονίμου τε καὶ εὔνου , παρρησία . πάντα ἔχεις . |
προσήσεται καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . | ||
ἀπὸ τῆς διαφωνίας λόγῳ , ὃν ἠρώτησα ἐν τοῖς περὶ τἀγαθοῦ λελεγμένοις ἡμῖν . εἰ μέντοι καὶ μίαν εἶναι πάντες |
τῆς ὁμιλίας εἰς εὔνοιαν καὶ φιλίαν , καὶ ὡς δυνατὸν εὐάρμοστον εἶναι πρὸς τὸ πλῆθος ἀνθρώπων , παρ ' ὃ | ||
οἷον ἐννοιῶν , μεθόδων , λέξεων καὶ τῶν λοιπῶν , εὐάρμοστον καὶ σύμμετρον μετά τινος ἐμφαινομένης δι ' ὅλου τοῦ |
ἡ μὲν ὡς τελείως διαστᾶσα , ἡ δὲ ὡς ἀπὸ τελείου γενομένη τέλος ἐπάγουσι τοῖς κατειργασμένοις ἐν αὐταῖς . ὀγδοάτη | ||
, θεωρεῖ τίνες ἀριθμοὶ πεπόνθασι τοῦτο , ἁπλῶς δὲ περὶ τελείου οὐκ οἶδε : μόνου γὰρ τοῦ φιλοσόφου τὸ τούτων |
ἡ κτητικὴ ἔγκειται , οὐδὲν κωλύει καὶ πᾶσαν γενικὴν παντὸς πτωτικοῦ ἐπὶ κτῆμα φερομένην κτητικὴν καλεῖν ἀντὶ γενικῆς . καθὸ | ||
οἷον ὁ μὲν λέγων οὕτως ταχὺ περιπατεῖ κατηγορεῖ τάχα τινὸς πτωτικοῦ ταχέος , ὡς εἰ μειράκιον περιπατεῖ , καὶ εἰ |
γὰρ ἀεὶ τοῦ φεύγοντος τὸ κεφάλαιον , κἂν μυριάκις ὁ Μινουκιανὸς τῷ κατηγόρῳ προσνέμοι : χρὴ γὰρ ἀεὶ τὸν μὲν | ||
ἐστὶν ἡ βάσανος , τῷ εἶναι ἀνεύθυνον , ὁ μέντοι Μινουκιανὸς καὶ κατὰ τοῦτο ἐναντιοῦται . Καὶ ἴσως ταῦτα οὐ |
καθάπερ [ ὁρίζεται - ] χρόνος [ , εἶναι ] πρόληψιν : [ καὶ καθάπερ - ] κἀν ? [ | ||
ἐν τῷ πρώτῳ Περὶ λόγου κριτήριά φησιν εἶναι αἴσθησιν καὶ πρόληψιν : ἔστι δ ' ἡ πρόληψις ἔννοια φυσικὴ τῶν |
καὶ πάλιν ταυτὸν μέσον ὃ μέσον ἐστὶ τοῦ τε ἀμερίστου ταυτοῦ καὶ τοῦ περὶ τὰ σώματα μεριστοῦ ταυτοῦ : ὁμοίως | ||
λέγειν τὸ νοερὸν τῆς ψυχῆς , τουτέστι τὸν νοῦν , ταυτοῦ δὲ κύκλον καὶ ἀμείνονα ἵππον λέγειν τὴν διανοητικὴν ψυχὴν |
διαθέσεις καὶ κινήσεις , πλὴν ἡ κυρία αὐτῶν καὶ ἰδία σημασία ἐστὶ περί τε τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος , | ||
τῆς συνθέτου λέξεως σημαινόμενον . διήκει δὲ ἡ διττὴ αὕτη σημασία καὶ ἐπὶ πάσας τὰς τοῦ τόπου διαφοράς : καὶ |
ἤτοι γε ἐκ ταὐτοῦ καὶ ἑνὸς εἶναι γένους παντάπασιν ἢ συγγενοῦς τε καὶ μὴ πόρρω διεστηκότος , ὥσπερ ἔφαμεν ἔχειν | ||
. . , . τὸν δίκαιον περὶ πλείονος ποιεῖσθαι τοῦ συγγενοῦς . . . , . τοὺς βουλομένους ἀθανάτους εἶναι |
εἰς μακρὰς πάσας εἰ κατέληγεν , ὅ ἐστι τοῦ βεβηκότος ῥυθμοῦ . οὐ μὴν ἀλλ ' εἴτε βεβηκὼς εἴτε μὴ | ||
τοῦ λόγου πάθος ἐνδίδωσι τοῖς ἀκούουσι , τὸ δὲ τοῦ ῥυθμοῦ , ὡς ἐνίοτε προειδότας τὰς ὀφειλομένας καταλήξεις αὐτοὺς ὑποκρούειν |
- λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
φύσιν εἰπέ “ . νῦν δείξετον τὼ πισύνω : εἴσθεσις μέλους χοροῦ προῳδικὴ στροφῆς λόγον ἔχουσαἔχει γὰρ καὶ ἀντιστροφὴν τὸ | ||
καλοῦ καὶ τραχύτερον εἰς ἀκοὴν καὶ οἷον τοῦ ῥυθμοῦ καὶ μέλους τοῦ τεταγμένου παρηλλαγμένον ⌈ ⌉ καὶ ἐκπεπτωκός ⌈ ⌉ |
τοῦ ὅλου ἕνα χαρακτῆρα δηλοῦσι , διὸ καὶ ὑπὸ τὴν ποιότητα ἀνάγονται . ἀπωθεῖται δὲ οὐ μόνον σχήματος καὶ μορφῆς | ||
. εἰπὼν γὰρ τούς τε κατὰ μετάληψιν καὶ τοὺς κατὰ ποιότητα δεῖν φημι ἐπισκέψασθαι καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς ἐξ ὑποθέσεως |
προϲαγορεύειν εἰώθαϲιν : παρὰ δὲ τὴν ἐργαζομένην αὐτοὺϲ ὕλην διάφορον ὑπάρχουϲαν καὶ τούτων τὴν διαφορὰν ἐξαλλάττεϲθαί φαϲιν : αἵματοϲ μὲν | ||
ἐκείνου ϲοι λέξιν ἐκθέϲθαι ϲύντομόν τε καὶ ἀνελλιπῆ μετὰ ϲαφηνείαϲ ὑπάρχουϲαν . φηϲὶν οὖν ὧδε : Ἐκπίπτει μὲν γνάθοϲ ὀλιγάκιϲ |
ἐσθίειν . Ἐὰν δὲ δύσπνοιαν ἔχῃ , τὰ ὦτα σιδήρῳ τμητέον , καὶ μετακτέον αὐτὰ εἰς ἄλλους τόπους . Ἐὰν | ||
εἰ μὲν οὖν αἵματος πλῆθος εἴη τὸ διατεῖνον , φλέβα τμητέον αὐτίκα μεγάλην τὴν ἐγγὺς τοῦ πάσχοντος μέρους : κακοχυμίας |
πρὸς γάμον διδόντος , ἀπεκρίθη μήτε τὸν κόσμον ὑπὸ δυεῖν ἡλίων δύνασθαι διοικεῖσθαι μήτε τὴν οἰκουμένην ὑπὸ δυεῖν δεσποτῶν . | ||
μὲν πρέσβεσιν ἀπόκρισιν ἔδωκεν ὡς οὔθ ' ὁ κόσμος δυεῖν ἡλίων ὄντων τηρῆσαι δύναιτ ' ἂν τὴν ἰδίαν διακόσμησίν τε |
εἰς θεωρίαν ὑποκείμενον ἔχοντες σκοπούντων εἴτε μόνα ταῦτα παρὰ τὸ ἀποφαντικὸν τοῦ λόγου τὰ εἴδη εἴτε καὶ ἄλλο τι , | ||
οὖν ὅτι τὸ ἀληθὲς καὶ τὸ ψεῦδος περὶ μόνον τὸν ἀποφαντικὸν θεωρηθήσεται λόγον καὶ τὰ τούτου εἴδη , τήν τε |
δὲ τοῦ σπουδαίου ζωὴ ἀγαθὴ καὶ ἡδεῖα , ἡ τοῦ σπουδαίου ἄρα ζωὴ αἱρετή : τὸ ζῆν ἄρα τῷ σπουδαίῳ | ||
αὐτῷ πάντα ταῦτα „ . τοῦτ ' ἔπαινός ἐστι τοῦ σπουδαίου , τὴν ἱερὰν ὧν ἔλαβε παρακαταθήκην , ψυχῆς , |
δὲ ἐνταῦθα : ὅθεν καὶ τολμήσας ἁπλῶσαι τὸν λόγον τοῦ ἐνθυμήματος , εἶτα προσελθὼν τῇ ἐργασίᾳ καὶ πάλιν ἀναγκασθεὶς ἐκ | ||
. Σημεῖον δέ : εἰ γὰρ διαλύσειας τὴν σύνθεσιν τοῦ ἐνθυμήματος , τὴν μὲν περίοδον ἠφάνισας , τὸ δ ' |
. ὥσπερ γὰρ οἱ τοῦ αὐλητοῦ ἢ τοῦ ψάλτου δάκτυλοι τεχνικὴν μὲν εἶχον ἐνέργειαν , οὐκ ἐν αὐτοῖς δὲ προηγουμένως | ||
ἁπλαῖς τε καὶ ἀσυνθέτοις ἐνεργείαις πάντα ἐπιτελεῖ . Λείπεται οὖν τεχνικὴν εἶναι δὴ σύμμιξιν τὴν τοιαύτην κατασκευὴν περὶ τὸ τελευταῖον |
Εὐκλείδου ἀναλύεται ὅλον . καὶ τὴν τοιαύτην ἀνάλυσιν ὁ Γεμῖνος ὁριζόμενός φησιν “ ἀνάλυσίς ἐστιν ἀποδείξεως εὕρεσις ” : ἀπὸ | ||
τὸ ὑλακτικὸν ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε |
τὰ φυτά , πρὸς ὃ ἔχει ἕκαστον φύσιν , οὕτως ἀναδέχεται τὸ ὕδωρ : οἷον τὸ μὲν ἀψίνθιον τῇ μὲν | ||
καὶ ὀλίγος καὶ μακρὸς καὶ βραχὺς λέγεται : ἄμφω γὰρ ἀναδέχεται καὶ τὰ τῶν συνεχῶν καὶ τὰ τῶν διωρισμένων . |
πόδα πάρεχε , εἰς δὲ ποδόνιπτρον τὸν εὐώνυμον εἰς τὴν πρακτικὴν φρόνησιν παρακαλεῖ , τὰς μὲν σπουδαίας πράξεις ὡς δεξιὰς | ||
σύμμιξις : ἐν ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν |
πολλὴν προθυμίαν καὶ τῶν πολλῶν πρὸς τοῦτο παρεχομένων , διότι πειστικόν ἐστι τὸ γινώσκειν , πόθεν ἥκει τὸ συμφέρον . | ||
καὶ ἄλλο θεματικόν , οὕτω καὶ ἄλλο πίστις καὶ ἄλλο πειστικόν . Ῥητορικὴ δὲ λέγεται ἤτοι ἀπὸ τοῦ ῥύδην λέγειν |
τὸ βίαιον παραστήσας . Εἴτε οὖν εἰσάγοιμεν ἡμεῖς κεφάλαιον εἴτε τεθὲν λύοιμεν , δεῖ ζητεῖν τὰ ἐπιχειρήματα ὅθεν εὑρεθήσεται καὶ | ||
. . . . . ὡς σπληνίον πρὸς ἕλκος οἰκείως τεθὲν τὴν φλεγμονὴν ἔπαυσεν , οὕτω καὶ λόγος εὔκαιρος εἰς |
λέγειν . γένους μὲν δὴ λόγων ἑνὸς ἀσκητὴς ἐγένετο τοῦ δικανικοῦ καὶ περὶ τοῦτο μάλιστα ἐσπούδασε . χαρακτῆρα δὲ τὸν | ||
: καὶ πάλιν ἡ ἀπὸ τούτων τομή : τοῦ μὲν δικανικοῦ εἰς κατηγορίαν καὶ ἀπολογίαν , τοῦ δὲ συμβουλευτικοῦ , |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
| ταύτῃ πανουργότατα , ᾗ τὴν ἀληθῆ φιλίαν | μιμεῖσθαι ἐπιτηδεύει : ἐπειδὰν δὲ ὁ τύχης | χειμὼν ἐμπέσῃ , | ||
τοῖς φιλοσόφοις : τὸ γὰρ ἀγνοούμενον διὰ τοῦ ἀγνοουμένου δηλοῦν ἐπιτηδεύει . καὶ πῶς ἔμελλεν ὁ λόγος διάλληλος εἶναι ἐπὶ |
θεωρητικὸν ὡρίσατο : εἰ γὰρ φρόνησίς ἐστιν ἡ τελειότης τοῦ λόγου , τέλος δὲ τοῦ θεωρητικοῦ ἡ τελειότης τοῦ λόγου | ||
? ⌊ ⌋ γέγονεν . οἱ χρόνοι τοῦ [ ] λόγου σαφεῖς [ ] τέλεόν . τέως μὲν γὰρ ἦσαν |
μὴ βιάζεσθαι τὸ δειλὸν αὐτοῦ περιτρέψαι εἰς ἔπαινον : τοῦ πανηγυρικοῦ γὰρ τοῦτο : τινὲς γὰρ λέγουσιν , οἳ καὶ | ||
λύσεων , ἐπιλόγων , καὶ τριῶν τῆς ῥητορικῆς μερῶν , πανηγυρικοῦ , δικανικοῦ , συμβουλευτικοῦ , τὴν αὐτὴν πρὸς ταῦτα |
ὧν γίνεται . ἀφίσταντο δὲ καὶ τῶν φυσικῶν διὰ τὴν ἐμφαινομένην ἀκαταληψίαν : τῶν δὲ λογικῶν διὰ τὴν εὐχρηστίαν ἥπτοντο | ||
προκαταστήσαντας ὡς προσήκει τὴν προδιήγησιν οὕτως εἰς αὐτὴν χωρῆσαι τὴν ἐμφαινομένην ἐν αὐτῷ τῷ προβλήματι διήγησιν : ἄτεχνον γὰρ καὶ |
. . . . πολλοῦ δεῖ Κυναιγείρῳ πρὸς Καλλίμαχον εἶναι παραβολήν : ὁ μὲν γὰρ ἅπαντας εἰς Μαραθῶνα ἦγε συνθήματι | ||
: Ἰστέον ὅτι τὸ ὡς τριάκοντα σημαίνει παρὰ Τρύφωνι . παραβολήν ‚ ὥς τε λέων ἐχάρη ‚ : ἀνταπόδοσιν , |
: ⌈ ὁ οἰκέτης ἐξέρχεται τυπτηθεὶς ὑπὸ Φιλοκλέωνος . Γ ἀποδέχεται τὰς χελώνας ὡς παχυδέρμους καὶ μὴ αἰσθανομένας πληγῶν , | ||
ὥστ ' ἐπ ' εὐθείας ἀντιτείνοντες διαφυλάττουσιν τὴν διάπλασιν , ἀποδέχεται . , , . = , , . οἷσι |
κατὰ τὴν οὐσίαν τυγχάνεις ὢν διαγνῶναι ποθῶν οὐδένα τούτου τοῦ μαθήματος ὑφηγητὴν ἐν οὐδενὶ τῶν τοῦ παντὸς μερῶν ἀνευρίσκω . | ||
πρὸς καιρὸν μανθάνεται , πρὶν ἐντὸς τῆς ψυχῆς ἑκάστῳ που μαθήματος ἐπιστήμην γεγονέναι . οὕτω δὴ πάντα τὰ περὶ ταῦτα |
, οὐδὲ παράθεσίν τινα ἐπιδεχόμενον οὔτε ὑπεροχήν τινος ἐν πολλοῖς προτεταγμένην : ἀλλ ' ἀπολέλυται καὶ καθ ' ἑαυτὸ μονοειδὲς | ||
προειληφότα , οὐ μὴν διήκουσαν δι ' αὐτῶν , ἀλλὰ προτεταγμένην πρὸ τῶν ἰδίων ἑκάστης ἐπιστήμης μαθημάτων . διόπερ δὴ |
πρὸς τῷ ἄρθρῳ λέγοντες τὸν προσδιορισμὸν ἡγούμεθα κοινοτάτην ποιεῖσθαι τὴν ἀπόφανσιν καὶ μὴ μάτην αὐτὸν προστίθεμεν , μόνον ἄρα τὸ | ||
ζῷον κύνα . ἐνταῦθα δὲ καὶ τὴν κατάφασιν ὁριζόμενός φησιν ἀπόφανσιν , καὶ τὴν ἀπόφασιν ὡσαύτως . ὥστε κυρίως γένος |
ἀγέσθωσαν κάτω . λοιπὸν δὴ ἔχοντες ἀρχὰς τοῦ βρόχου τοῦ περικειμένου τῷ βραχίονι ὑπὲρ κεφαλῆς καὶ ἀρχὰς διπλῆς καιρίας κάτω | ||
τίς δὲ οὐκ ἐρεῖ , ὅτι τοῦ πατρὸς στρατηγοῦντος καὶ περικειμένου τὸ κοινὸν τῆς πόλεως ἀξίωμα , ἡ κόρη διέφθαρται |
. Εἰ δὲ πονηρὸς ὁ πλουτήσας , τὴν μὲν πονηρίαν προηγουμένην καὶ ὅ τι τὸ αἴτιον τῆς πονηρίας , προσληπτέον | ||
πότερον ἐφ ' αὑτῇ ; ἀλλ ' ἀδιανόητόν ἐστιν : προηγουμένην γάρ τινα ὑφεστάναι δεῖ οὐσίαν τοῦ ἀγαθοῦ , ἧς |
, ἵνα μὴ ἐκ τῶν ἔν τινι βραχεῖ μέρει τοῦ διαλόγου εἰρημένων ποιησώμεθα τὸν σκοπόν , ἀλλ ' ἐκ τῶν | ||
ζητῆσαι κεφάλαιον , ἐκ πόσων κανόνων δεῖ θηρᾶν τὸν ἑκάστου διαλόγου σκοπόν . χρεία γάρ ἐστιν τοῦτον ζητεῖν , ἐπειδὴ |
μὲν ἐπὶ τὸ ἄπειρον ἀεί , ὁρίζεται δὲ ὑπὸ τοῦ περαίνοντος . τῶν μὲν οὖν ἐν τῷ νῷ ὑπαρχόντων διαφέρουσιν | ||
, ὡς Ἀριστοτέλης Διδασκαλίαις . ἐν δὲ Γεωργοῖς ὡς Καλλίαν περαίνοντος αὐτοῦ μέμνηται . μέμνηται αὐτοῦ καὶ Λυσίας ἐν Σωκράτους |
ἀγῶνος ὄντος τῷ ῥήτορι διπλοῦ , τοῦ πράγματος καὶ τοῦ ἤθους , καὶ τούτου κρατοῦντος , ἡ περὶ τῶν ἠθῶν | ||
, ναυάγιον , θηρίον ἄμικτον , καὶ ὅσα ἐν ταῖς ἤθους λοιδορίαις ἔχεις : φιλοτιμουμένῳ δὲ ἔξεστιν εἰπεῖν Σαλμυδησσός , |
ἔσται ἡ ἀναίρεσις : ἡ δὲ διάκρισις τοῦ θανατικοῦ κύκλου καταληφθήσεται ἔκ τε τῆς ἡλιακῆς καὶ σεληνιακῆς μοίρας , καθὼς | ||
τὰ οὖν ὁρατὰ ἐπεὶ μὴ ἄνευ τούτων θεωρεῖται , οὐ καταληφθήσεται πρὸς ἀκρίβειαν : τοῦ γὰρ μίγματος ἀντιλαμβανόμεθα , καὶ |
ἔφη , πρὸς τὰς τύχας οὕτω προσφέροιτο . Οὐκοῦν , φαμέν , τὸ μὲν βέλτιστον τούτῳ τῷ λογισμῷ ἐθέλει ἕπεσθαι | ||
ἀκουόντων , ὃ καὶ τῶν προοιμίων ἐπαινοῦμεν καὶ προσδεῖν αὐτοῖς φαμέν . κἂν εὑρίσκῃς ἃ λέγω προσόντα , τόλμησον εἰπεῖν |
Αἰσχίνου λόγους οὓς ποιήσεται περὶ τῆς εἰρήνης αἰτιώμενος Δημοσθένην ὡς εἰσηγησάμενον τὴν εἰρήνην . τοῦτο δὲ τὸ μέρος δέδοικε Δημοσθένης | ||
καλῶς πολιτευσάμενον καὶ τὸν νόμον διὰ τὴν ἀπειρίαν τῶν χορηγούντων εἰσηγησάμενον : καὶ μὴν καὶ ὁ Λεύκων νῦν μὲν ὑπὸ |
ὁριστικὴ ἀρχή ἐστιν ἀποδείξεως : εἰ ἄρα οὖν εἰς τὴν ὁριστικὴν χρησιμεύει τὸ παρὸν σύγγραμμα , ὡς δέδεικται , δῆλον | ||
τινες τῶν δογματικῶν τὴν διαλεκτικὴν εἶναί φασιν ἐπιστήμην συλλογιστικὴν ἐπαγωγικὴν ὁριστικὴν διαιρετικήν , διελέχθημεν δὲ ἡμεῖς ἤδη , μετὰ τοὺς |
ὀρθὸς λόγος καὶ Ἰωσὴφ εἰπόντα , διὰ τοῦ θεοῦ τὴν σαφήνειαν εὑρεθήσεσθαι τῶν ἐνυπνίων : ἐχρῆν γὰρ εἰπεῖν , ὑπ | ||
ἐφ ' οἷς ἡ παροῦσα θεωρία . Ὁρᾷς πῶς τὴν σαφήνειαν πανταχοῦ θέλει φυλάξαι : ὧδε γὰρ λέγων σύντομον ἐδήλωσεν |
. Προσοικειοῦνται δὲ αὐτῷ χῶραι οὕτως : θηρὶ δ ' ὑπέστρωται κλίμα Μηδικὸν Ἀρραβίη τε ἠδὲ καὶ εὐβώλοιο καλὸν πέδον | ||
πλάτος . . στρογγύλον τὸ διαχώρημα . . προσηδάφισται ] ὑπέστρωται . . ἔνθεος δ ' Ἄρην βακχᾷ ] βακχᾷ |
τὸ δὲ μεταπειστόν : καὶ τοῦ μὲν πάντα ἄνδρα μετέχειν φατέον , νοῦ δὲ θεούς , ἀνθρώπων δὲ γένος βραχύ | ||
, καὶ κατ ' ἐκεῖνο αὖ τὸ μέρος τῆς ὕλης φατέον τὴν αὐτὴν ἰδέαν τὰ αὐτὰ εἰργάσθαι : οὐ γὰρ |
συγγενῆ τῶν θνητῶν πλάνην , ἀπατῷτο ἂν ἴσως περὶ τὴν ποσότητα τῆς ὕλης , ὅποτε τεχνιτεύοι : τότε μὲν ὡς | ||
περιεχούσης . ἓξ δὲ σημαινόμενα τοῦ ἔχειν : λεγόμεθα γὰρ ποσότητα ἔχειν , ὡς δίπηχυ ἢ τρίπηχυ μέγεθος , λεγόμεθα |
Ἑνικά . Ἔτυπτον : ἡ γενικὴ τῆς μετοχῆς τοῦ ἐνεστῶτος ἀποβάλλουσα τὴν ἐσχάτην συλλαβὴν καὶ τὴν ἄρχουσαν αὔξουσα χρονικῶς ἢ | ||
σύμφωνον τρέπει , οἷον κατανεῦσαι καννεῦσαι : καταβάλλειν καββάλλειν : ἀποβάλλουσα ἀββάλλουσα : ἀπόβασκε ἄββασκε : εἰ δὲ τὸ Ν |
ταύτην , οὐ δυνήσεται διὰ τῆς ὑστερογενοῦς διαθέσεως τὴν προοῦσαν διάθεσιν , νῦν δὲ μὴ παροῦσαν γνωρίζειν . καὶ εἰκότως | ||
ἀγεννέσι καὶ δειλοῖς γυναικός , ἀπὸ τοῦ κυριωτέρου μέρους τὴν διάθεσιν τῆς ἑκάστων ψυχῆς φανερωτάτην τοῖς ἐπιγινομένοις ἔσεσθαι νομίζων . |
, σώζει μὲν ψυχὴν μίαν , σώζει δὲ οἶκον , σώζει πόλιν , σώζει ναῦν , σώζει στρατόπεδον . Εἰ | ||
. ἡ δὲ οὕτω λαμπρὰ καὶ ἐπιφανὴς πόλις νῦν ἴχνη σώζει μόνον , εὐανδρεῖ δ ' αὐτῆς μᾶλλον τὰ πλησίον |
πάντα , καὶ μορφὴν οὐδεμίαν ποτὲ οὐδενὶ τῶν εἰσιόντων ὁμοίαν εἴληφεν οὐδαμῇ οὐδαμῶς : ἐκμαγεῖον γὰρ φύσει παντὶ κεῖται , | ||
Εὐπόλιδος ὑέος ἄπαιδος Ἀπολλοδώρου τελευτήσαντος τὰ ἡμίσεα Θρασύ - βουλος εἴληφεν οὐσίας καὶ πεντεταλάντου καταλειφθείσης ῥᾳδίως . Πατρῴων μὲν οὖν |
τοιαῦτα , εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν , τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν | ||
τὰ τοιαῦτα εἰ μὲν ὡς τεκμήρια λαμβάνοιτο τοῦ κρινομένου , στοχαστικὴν ποιήσει τὴν στάσιν τεκμήριον ἡμῶν ποιουμένων τοῦ μηδίζειν τὸ |
τῆς μορφῆς ὁμοιώσεως ἐφάπτηται . Ὑποτύπωσίς ἐστι σώματος ἰδίως ἀπόδοσις πεπλασμένου , καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο | ||
δὴ καὶ ὁ τῶν Ἑβραίων θεολόγος σημαίνειν ἔοικεν , ὅταν πεπλασμένου τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος ἀπειληφότος πᾶσαν τὴν σωματικὴν δημιουργίαν ἐμφυσῆσαι |
οὖν παῖδ ' οἶδ ' ὅτωι κατήινεσας , γένους δὲ ποίου χὠπόθεν μαθεῖν θέλω . Αἴγινα θυγάτηρ ἐγένετ ' Ἀσωποῦ | ||
, ὦ σχέτλιοι καὶ παμμίαροι , τολμημάτων . ὀνόματος οὖν ποίου γλίχεσθε ; ἢ τοῦ τοῖς πραττομένοις οἰκειοτάτου ; ἆρ |
καὶ κοῦφον εἴη τὸ φερόμενον , ἀπὸ τῆϲ τραχείαϲ ἀρτηρίαϲ ἴϲθι τὴν ἀναγωγήν . εἰ δὲ μέλαν τε εἴη τὸ | ||
καὶ δι ' ἐμέτων , αὐτὰϲ μὲν ἐν τοῖϲ ἐντέροιϲ ἴϲθι γινομέναϲ , τὸν δὲ χολώδη χυμὸν ἤτοι κατὰ τὸ |
τῆς ἑτεροιώσιος πολύτροπα καὶ τὰ ζῶια καὶ πολλὰ καὶ οὔτε ἰδέαν ἀλλήλοις ἐοικότα οὔτε δίαιταν οὔτε νόησιν ὑπὸ τοῦ πλήθεος | ||
ἡ ἰδέα , ἀλλὰ πρὸς τὰς ἰδέας μελετῶμεν τὴν δικανικὴν ἰδέαν δικανικῶς : τὴν πανηγυρικὴν πανηγυρικῶς : εἰ δέ τις |
σύμφωνον ἐν τῇ δευτέρᾳ καὶ τρίτῃ συλλαβῇ καὶ ὑπερβαίνειν τὴν τρισυλλαβίαν , καὶ τὴν τρίτην ἀπὸ τῆς ἀρχούσης συστέλλεσθαι , | ||
αὐτὰς παρατηρήσεις φυλάττοντες , πλὴν ὅτι οὔτε πάντως ὑπερβαίνει τὴν τρισυλλαβίαν οὔτε συστέλλει τὴν δευτέραν , οἷον ὄπωπα ὄλωλα ὄρωρα |
ἀξιόλογος διαφορά , βλάψει τι τὸ προκείμενον , οὔτε τὰ ἀναποδείκτως ὑποτιθέμενα , ἐὰν ἅπαξ σύμφωνα τοῖς φαινομένοις καταλαμβάνηται , | ||
ὄντα θέσιν τοῦ τί ἐστιν ἀναπόδεικτον : ἀμέσως γὰρ καὶ ἀναποδείκτως καὶ αὐτὸς τῷ ὑποκειμένῳ ὑπάρχει . Ἐκ τοίνυν τῶν |
ἄνθρωποι Νοῦν προσηγόρευον , εἴτε τὴν σύνεσιν αὐτοῦ μεγάλην εἰς φυσιολογίαν καὶ περιττὴν διαφανεῖσαν θαυμάσαντες εἴθ ' ὅτι τοῖς ὅλοις | ||
οὐρανοῦ κατά τινας μαθηματικοὺς λόγους ἀφορίζοντες , καὶ ὅλως τὴν φυσιολογίαν τὴν προγνωστικὴν ἀπὸ τῶν μαθημάτων συστησάμενοι , καὶ πρὸς |
δὲ ἑκών , ἀρνεῖται ‖ . Ἔτι δὲ καὶ ἄθεον δεικνύντος ὑπόληψιν τῷ μὴ νομίζειν ‖ πάντα τὸν θεῖον ἐφορᾶν | ||
μὲν τὴν ἐπιφάνειαν , ἥτις ποτ ' ἂν εἴη , δεικνύντος τῶν τε τὰ βάθη , ὅπως ἔχουσι κινήσεως , |
μὲν ὡς εἶδος εἰδῶν καὶ λόγον ἐκ λόγων καὶ οὐσίαν αὐτόζωον καὶ αὐτενέργητον τὴν ψυχὴν θεώμενος ἀριθμὸν προσεῖπε καὶ κίνησιν | ||
ἑαυτῶν πληροῦσθαι τῆς γνώσεως . ταῖς δὲ ψυχαῖς ἐπιλάμπει τὸ αὐτόζωον , τὸ αὐτοκίνητον , τὸ πρὸς νοῦν ἐπιστρέφεσθαι , |
λέβης λέβητος , Πάρις Πάριδος , βῆμα βήματος , ποίημα ποιήματος , μέλι μέλιτος , κρέας κρέατος : πρόσκειται ἐπὶ | ||
, κατατρέχειν δὲ εἰς ἀσύστατον ἱστορίαν . ἡ δὲ τοῦ ποιήματος ὑπόθεσις οἰκουμενικὸν ἐπαγγελλομένη τὸ πρᾶγμα τοῦ ἔπους γλαφυρὸν ἠνάγκασε |
θυμικὸν καὶ τὸ ἐπιθυμητικόν , ἡνιοχῶνται καθάπερ ἵπποι ὑπὸ τοῦ λογικοῦ , τότε γίνεται δικαιοσύνη : δίκαιον γὰρ τὸ μὲν | ||
τὴν πρώτην ἑβδομάδα . ἔστι δ ' ἐννόημα φάντασμα διανοίας λογικοῦ ζῴου : τὸ γὰρ φάντασμα , ἐπειδὰν λογικῇ προσπίπτῃ |
πυρῶδες , στερεὸν , ἀμετάτρεπτον , θυμικὸν καὶ ὀργίλον , ἀρχικὸν , δυσυπότακτον , ἀσελγὲς καὶ τετράπουν : κόσμου μὲν | ||
, αὐτὴ δὲ ἡ γραμμὴ ἕλιξ καλεῖται . καὶ τὸ ἀρχικὸν αὐτῆς ἐστι σύμπτωμα τοιοῦτον . Ἥτις γὰρ ἂν διαχθῇ |
ἐπηρεάζων , πρὶν τὸν μὲν ἔργον μανίας , τὸν δὲ συκοφάντου εἰργάσατο . εἶδον δὲ ἐγὼ καὶ ἐν Ὁμήρου πεδίοις | ||
δὲ χρηστῶν ἐχθρὸς ἐκ φύσεως καὶ γένους : πλὴν εἰ συκοφάντου τις καὶ πονηροῦ σπέρμα καὶ ῥίζαν , ὡσπερανεὶ γεωργός |