' ἐν ἀνθρώπου φύσει . δεῖ τοῖσι πολλοῖς τὸν τύραννον ἁνδάνειν . οὔτ ' εἰκὸς ἄρχειν οὔτε χρῆν εἶναι νόμον | ||
πάλιν : θαυμαστὸν οὐδὲν ἁμὲ ταῦθ ' οὕτω λέγειν καὶ ἁνδάνειν αὐτοῖσιν αὐτοὺς καὶ δοκεῖν καλῶς πεφύκειν : καὶ γὰρ |
τοῦτό ἐστιν ὑβρίσαι , τὸ πλούτῳ θαῤῥοῦντα τυφλώττειν , τὸ ὁμοτίμοις τῶν πολιτῶν ἀτίμως προσφέρεσθαι , τὸ ὥσπερ οἰκέτῃ τὰς | ||
ἄλλοις τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως μένουσιν , ἅτε οὐκ οὖσιν ὁμοτίμοις τὸ ἀρχαῖον , ἀλλ ' ἐν τιμῆς αὐτοὺς μέρει |
, εἴπερ ἀπὸ Ἡφαίστου καὶ Πηλέως καὶ Ἀχιλέως κατήγετο . λύκοις δὲ τοῖς Ἕλλησι πρωτόσφακτον δέ , εἰ μὲν ἐπὶ | ||
Ἦν δὲ ἄρα εὐχείρωτα καὶ αἱρεῖν ῥᾷστα ὄνοι μὲν τοῖς λύκοις , τοῖς μέροψι δὲ αἱ μέλιτται , ταῖς γε |
ὕραξ , ὁ μῦς Αἰολικῶς : ἔοικε γὰρ ὁ μῦς ὑὶ καθάπερ καὶ παράγεται λιχμήρεας δὲ τοὺς περιλείχοντας ἠρήμωσεν ] | ||
τοῖς χρησομένοις αὐτῇ πέφυκε λυσιτελὴς εἶναι . ἐοίκασι δὲ τῇ ὑὶ τῇ Αἰσώπου οἱ τύραννοι ὑποπτεύ - οντες καὶ δεδοικότες |
, σύνεσιν καὶ φρόνησιν αὐτὴν ἐμβλέπον , τοῖς νοητοῖς | ἀγάλμασιν ἐντεύξεται , ὧν ἡ θέα ψυχαγωγοῦσα πρὸς οὐδὲν ἔτι | ||
καὶ ἕτερον ἐξαίρετον ἐπάγεται δεόντως : πρὸς γὰρ ξοάνοις καὶ ἀγάλμασιν ἔτι καὶ ζῷα ἄλογα παραγηόχασιν εἰς θεῶν τιμάς , |
' : ὁ δ ' αἰεὶ ξυντυχὼν ἐπίσταται . μηδὲν θρασύνου μηδὲ τοῖς σαυτοῦ κακοῖς τὸ θῆλυ συνθεὶς ὧδε πᾶν | ||
ἥδιστα , ἀλλὰ τὰ βέλτιστα τοῖς πολίταις . . μὴ θρασύνου . . μὴ κακοῖς ὁμίλει . . χρῶ τοῖς |
πολλὴν γὰρ αὐτὴν δειλὸς ὢν ἐκτήσατο . τοῖς γὰρ κακῶς πράσσουσιν οἱ σεμνοὶ λόγοι κόσμον μὲν ἂν δοίησαν : ἡ | ||
: ἐν πλησμονῇ γὰρ Κύπρις , ἐν δὲ τοῖς κακῶς πράσσουσιν οὐκ ἔνεστιν Ἀφροδίτη βροτοῖς . βίος θεῶν γάρ ἐστιν |
τινὲς δασύνουσι : καὶ Ἥρη ἁπτοεπής , ὡς καθαπτομένη τοῖς ἔπεσιν . ἐμφατικώτερον δὲ τὸ ψιλοῦν : ἄαπτον γάρ ἐστι | ||
αἱ γυναῖκες καὶ ἐργάζονται τὰ ἔργα , ἃ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὅμηρος εἴρηκε . Κένταυρος δὲ οὐ τοὺς πάντας ἵππου |
ὁσίην θ ' ὁμόνοιαν . αἰδεῖσθαι πολιοκροτάφους , εἴκειν δὲ γέρουσιν ἕδρης καὶ γεράων πάντων : γενεῆι δ ' ἀτάλαντον | ||
ὅσιον τὰ αὐτὰ ἀπονέμειν παισὶ καὶ ἐφήβοις καὶ ἀνδράσι καὶ γέρουσιν , ἢ σπουδαίοις καὶ φαύλοις , ἀλλ ' ἑκάστῳ |
διδάσκαλον τῇ ἡμέρᾳ μὲν σεμνὸν καὶ σκυθρωπὸν καὶ τοῖς νέοις ἐπιτιμῶντα , νύκτωρ δὲ περικαλύπτοντα τὴν κεφαλὴν τριβωνίῳ καὶ περὶ | ||
εἰ ῥᾴδιόν γε αὐτῷ φαίνεται , καὶ ἅμα ὁρῶν αὐτὸν ἐπιτιμῶντα , ἐκέλευεν ἥντινα βούλεται δύναμιν λαβόντα τὸ ἐπὶ σφᾶς |
βλάβην ἰσχυρὰν καὶ τοῖς οἰκοῦσι καὶ τετραπόδοις φθοράν , μάλιστα προβάτοις , ἐν δὲ τῇ βʹ τριώρῳ κατασφαγὰς ἐν Λιβύῃ | ||
καὶ οὐκ ἀναγκαζόμεθα ἑνικὴν εὐθεῖαν ἀκόλουθον ἐπιζητεῖν , ἥ τε προβάτοις πρόβασιν , ἥ τε πετάλοις πέταλσιν , οὕτως ἄστροις |
ἃ βούληται λέγῃ , οὐ χρὴ αὐτὸν οὔτ ' ἐναντίοις ἔπεσι χρῆσθαι οὔτ ' εὐδιαλύτοις , οὕτως ὅταν τις ὧν | ||
. . . . . . . ἐν δὲ τοῖς ἔπεσι φαίνεται ὁ ἀνὴρ οὗτος τὴν μὲν γῆν ἐᾶν ἀκίνητον |
πολύχωστον ἂν εἶχες τάφον διαποντίου γᾶς , δώμασιν εὐφόρητον φίλος φίλοισι τοῖς ἐκεῖ καλῶς θανοῦ - σιν , κατὰ χθονὸς | ||
Καδˈμεῖοί νιν οὐκ ἀέκοντες ἄνθεσι μείγνυον , Αἰγίνας ἕκατι . φίλοισι γὰρ φίλος ἐλθών ξένιον ἄστυ κατέδˈρακεν Ἡρακˈλέος ὀλβίαν πρὸς |
καὶ οὐκ ἐμέμψω λαβοῦσαν . Ἔλαβόν σου τὴν ἐπιστολὴν τοῖς πολιτευομένοις ἀναμεμιγμένος . ἐδίδου δὲ αὐτὴν Ἀλέξανδρος ἐπαινῶν , ἀνεγνώκει | ||
ἄν τις πάθῃ προσηκούσας λαμβάνειν ἴσα καὶ κοινὰ τοῖς ἅμα πολιτευομένοις εἶναι δικαιοῦμεν . ὥσπερ οὖν τῶν λαμπρῶν καὶ μεγάλων |
ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ ὢ πόποι , | ||
, ἐπεὶ τὰ χερείονα νικᾷ . ” τοῖσι δὲ καὶ μετέειφ ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο : “ δαιμόνιοι , μαίνεσθε |
ἁπάντων [ οὐδαμῶς ] ὁ τῶν ἐπισταμένων ἔπαινος ἥδιστος τοῖς εἰδόσι καὶ πλείστης σπουδῆς ἄξιος : εἰς δὲ φρόνησιν καὶ | ||
Ῥωμαίων καὶ τῇ συγκλήτῳ , λέγων τοιάδε . ” ἐν εἰδόσι μὲν ὑμῖν τοῦ τε βίου μου τὴν ἐξ ἀρχῆς |
εἶτα [ ὀστέα ] κῶλά τε καὶ ἀστραγάλους καθάπερ τοῖς κυσὶ παραρριπτοῦντες καὶ νάρθηκας ἐπιρρηγνύντες , καὶ σκύτεσι καὶ τοῖς | ||
τελοῦσιν : κέρσαντες γὰρ ἀχρεῖον ἑοῦ ἀπὸ σώματος αἰδῶ καὶ κυσὶ μήδεα δόντες ἑκοντὴν ὠμὰ δάσασθαι , λιτοὶ ἀγείροντες γαῖαν |
φύλλα τοῖς νικῶσι φερόντων . τοῖς προγόνοις : † τοῖς θανοῦσιν . τῶν ἐπαίνων , οὓς λαμβάνουσιν οἱ ἀπόγονοι . | ||
δράσαντα : τοῦ φονεύειν καὶ μὴ φονεύεσθαι : κτανοῦσι μὴ θανοῦσιν : τοῦτο κατ ' ἰδίαν λέγει , λείπει δὲ |
ὅμοιον ὡς κἂν εἴ τις λέγοι τὴν ψυχὴν κινεῖσθαι τῷ ὑφαίνειν ἢ οἰκοδομεῖν : βέλτιον γὰρ ἴσως μὴ λέγειν τὴν | ||
ποθέω πολυήρατον ? [ εἶδος ] ? ? ? [ ὑφαίνειν ] [ , ] χάρματι λαμπετόοντ ' ἀμαρύγματα [ |
Τυραννίων μὲν βαρύνει , Ἀρίσταρχος δὲ περισπᾷ , ᾧ καὶ πειστέον . ζ : ἦ μή πού τινα δυσμενέων φάσθ | ||
οὔχ , ὡς ἄρτι ἡμῖν ὁ λόγος ἐσήμαινεν : ᾧ πειστέον , ἕως ἄν τις ἡμᾶς ἄλλῳ καλλίονι πείσῃ . |
ἐνίοτε , ὡς καὶ δημώδη λόγον κρατεῖν τὸ ἀκίνδυνον τοῖς δειλοῖς ἐφαρμόζοντα καὶ μὴ κλαίειν λέγοντα τὰς μητέρας αὐτῶν . | ||
ἄρα πεῖραν ἑαυτοῦ δοὺς εἶτα ἀπωλώλει , τὸ ἐναντίον τοῖς δειλοῖς παθών , θάνατον δὲ ὑπὲρ τῆς ἀνδρείας ἠλλάξατο . |
λαβόντος ὅπλ ' ἀπηλλάχθη βίου . σὺ τοῖς ἐκείνου δῆτα πήμασιν νοσεῖς ; ὁθούνεκ ' αὐτῶι γ ' οὐ ξυνωλόμην | ||
. πεπαμμένωι ] τῶι κεκτημένωι . νόσον ] λέγω . πήμασιν ] ἤτοι τῶι φθόνωι . βαρύνεται ] δαμάζεται . |
στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν : τοῖσιν δ ' ἴκμενον οὖρον ἵει ἑκάεργος Ἀπόλλων : οἳ δ ' ἱστὸν στήσαντ ' ἀνά | ||
ἐμβήη ἐμβῇ : “ ἐμβήη : μάλα τούς γε φιλεῖ ἑκάεργος Ἀπόλλων . ” ἐμεῦ ἐμέο ἐμεῖο ἀσύναρθροι ἀντωνυμίαι , |
- , , , : . . . . . ὄνοις δὲ καὶ προβάτοις Ἀντίπατρος ἐγκαλῶν ὀλιγωρίαν καθαριότητος , οὐκ | ||
ὁ δὲ καθ ' ἡμᾶς χρόνος ἐκινδύνευσεν ὄντως ἐπὶ τοῖς ὄνοις σαλεύειν . [ . . . . , . |
ἐπιδρομικώτερον καὶ ὁλοσχερέστερον τὸ τῆς ὑφηγήσεως : τοῖς γὰρ προηγουμένως μετιοῦσι τὸ μάθημα τοῦτο τὰ τῆς ἀκριβείας συγκεχωρήσθω , ἡμῖν | ||
καὶ τοῖς ἀποτελέσμασι τῶν ἐναλλαγῶν πολλὴ δυσχέρεια ἔσται τοῖς ταύτην μετιοῦσι τὴν τέχνην : καὶ διὰ τοῦτο ἕτερον βιβλίον ἐξεθέμεθα |
μιν αἰχμητὴν ἔθεσαν θεοὶ αἰὲν ἐόντες , τοὔνεκά οἱ προθέουσιν ὀνείδεα μυθήσασθαι : ὅτι συνήθως ἑαυτῷ προθέουσιν τὰ ὀνείδη . | ||
ἑσταότ ' ἐν μέσσῃ ὑσμίνῃ δηϊοτῆτος . ἔστι γὰρ ἀμφοτέροισιν ὀνείδεα μυθήσασθαι πολλὰ μάλ ' , οὐδ ' ἂν νηῦς |
' αὐτό γε τοῦτο μεγάλως εὐτύχησαν , ὅτι τοῖς ἁγιωτάτοις σηκοῖς ὁ πάντιμος ἱερεὺς οὐκ ἔφθασε προσπεσεῖν , ἐπείτοι γε | ||
φροντὶς ἦν ἄχυρον ἐσθιόντων , αἰγῶν καὶ προβάτων ἐν τοῖς σηκοῖς φυλλάδας , ὑῶν ἐν τοῖς συφεοῖς ἄκυλον καὶ βαλάνους |
ἐκαθέζοντο , ἵνα μὴ σημεῖον τῆς ἥβης αὐτῶν καταλείψειαν τοῖς ἐρασταῖς . ὥσπερ μήλοισιν ] τοῦτο παρὰ τὴν ἄλλην ὀπώραν | ||
καὶ οἱ κόλακες αὑτῶν ἕνεκα σπουδάζουσιν , αἱ μὲν τοῖς ἐρασταῖς , οἱ δὲ τοῖς κολακευομένοις τὰ ἀγαθὰ προσάγειν . |
τῆς ὁράσεως γινόμενος . τοιοῖσδε πάσας εὐφρόνας ὀνείρασι : Τοιούτοις ὀνείροις συνειχόμην ἡ ἀθλία κατὰ πᾶσαν νύκτα , ἔστε ὑπέμεινα | ||
ἴδῃ , χρὴ πιστεύειν οὐχ ὡς ἐνυπνίοις ἀλλ ' ὡς ὀνείροις . οἷον ὁ δυνάμενος διακρίνειν τὰ τοιαῦτα ἢ διὰ |
αἰδοῦς δικαίας , βιασαμένοις τὸν στρατηγὸν ἀναβαλλόμενον ἔτι , μὴ χείροσιν ὧν ὑπέσχοντο ὀφθῆναι μηδὲ ἀσθενεστέροις ὧν ἐθρασύνοντο , μηδὲ | ||
ὡς παραδειγμάτων ἐξηγουμένων τῶν ὑποδεεστέρων , ἀπὸ τῶν κρειττόνων τοῖς χείροσιν ἥ τε οὐσία καὶ τὸ εἶδος παραγίγνεται , ἐν |
ἤγουν ἤχων . . . σὺν ταῖς Βάκχαις καὶ τοῖς Σατύροις καὶ τοῖς Σειληνοῖς ἐπόμπευεν , ἢ . . . | ||
ἔστι δέ τις θήλεια Φιλόξενος ἐκ Διομείων . καὶ Φρύνιχος Σατύροις † † . μὰ τὸν κύν ' ὦ Νικόστρατε |
μήτε τὴν ψυχήν , μήτε μᾶλλον τὸν νοῦν σῶμα εἶναι πεπιστευκόσιν , ὡς πρὸς ἐκείνην ἣ πάντα τὰ ἐν ποσὶ | ||
' αὐτοῖς φανῆναί ποτε , καὶ ὑγιᾶ δοκοῦσι λέγειν τοῖς πεπιστευκόσιν . Πέρδικες οἱ Παφλαγόνες δικάρδιοί εἰσιν , ὥσπερ οὖν |
αὐτὸν Σκύλλιν καὶ τὴν παῖδα ἀνέθεσαν : ἐν δὲ τοῖς ἀνδριᾶσιν ὁπόσους Νέρων ἔλαβεν ἐκ Δελφῶν , ἐν τούτοις τὸν | ||
ἀνθρώπους , τὸ ζωτικὸν φαίνεσθαι , πῶς τοῦτο ἐνεργάζῃ τοῖς ἀνδριᾶσιν ; ἐπεὶ δὲ ἀπορῶν ὁ Κλείτων οὐ ταχὺ ἀπεκρίνατο |
ἀγαθὸν περὶ ἧι πατρίδι μαρνάμενον : τὴν δ ' αὐτοῦ προλιπόντα πόλιν καὶ πίονας ἀγροὺς πτωχεύειν πάντων ἔστ ' ἀνιηρότατον | ||
πάλαι βεβηκότων Σιδώνιον ἄστυ λιποῦσα καὶ δροσερὰν Ἄραδον καὶ Σιδῶνος προλιπόντα ναόν – ˘ωτητι – ] ? δεείλην πλείονες ? |
ἐμοῦ διχῶς φρονεῖτε . Σύ , Κύπρις , πόθοις με θέλγεις , σύ με καὶ ῥόδοις κατέσχες : τί με | ||
γὰρ καὶ Κύπριδος αἶσαν ἔμμορες , ἀδμῆτας δὲ τεοῖς μελεδήμασι θέλγεις παρθενικάς : τῶ καί τοι ἐπήρατον οὔνομ ' ἀνῆπται |
προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων : φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο , μηδὲ θεοῖσιν ἶς ' ἔθελε φρονέειν , ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον | ||
ἐν τραγωιδίαις ἐχρῆν κἀλεκτρυόνα ποῆσαι ; σὺ δ ' ὦ θεοῖσιν ἐχθρέ , ποῖ ' ἄττ ' ἐστὶν ἅττ ' |
εἴ τι δύναιτο , βοηθεῖν ; εἰ γὰρ ἔστεργε τοῖς παροῦσιν ἡ Χρυσηὶς καὶ τῷ Ἀγαμέμνονι συνεῖναι ἠβούλετο , οὐδέποτ | ||
μὴ παρῇ κρέας , ταρίχῳ στερκτέον : ὅτι δεῖ τοῖς παροῦσιν ἀρκεῖσθαι . Ἄμμες ποτ ' ἦμεν . Ἀεὶ τὰ |
Ἀλλ ' ἔχ ' ἥσυχος , περὶ δὲ στρατιῆς τῆσδε θεοῖσι μελήσει . Τὸν μὲν δὴ ταῦτα παραινέειν , ἐκ | ||
; Ὦ φίλτατ ' Αἰγέως παῖ , μόνοις οὐ γίγνεται θεοῖσι γῆρας οὐδὲ κατθανεῖν ποτε , τὰ δ ' ἄλλα |
αὐτῷ προσῇσε μετὰ τὴν θάλατταν , ἀκολουθεῖ μὲν εὐθὺς τοῖς μέλεσι , πολὺς δὲ πνεύσας κατὰ πρύμνης οὔριος ἐλαύνει τὴν | ||
καὶ τοῦτ ' ἐπέταξεν ἡμῖν , διατρίβειν ἐν ᾄσμασι καὶ μέλεσι , καὶ δὴ καὶ παίζειν τε καὶ τρέφειν παῖδας |
ταυτὸν τοῖς τε πολλοῖς συμφέρον καὶ τοῖς πρὸς τὸ βιάζεσθαι πεφυκόσιν αὐτοῖς . οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνοι ἔμελλον ἐκφεύξεσθαι τῶν ἀδίκων | ||
† τὴν χάριν ποιούμεθα ἢ τοῖς † ἀνάγκης ἐν γένει πεφυκόσιν μακάριος ὅστις αὐτὸς ἰσχύων ἔτι παῖδας παρασπίζοντας ἀλκίμους ἔχει |
αὐτὸν ἡλικίας ἤνεγκε χρόνος , τὴν νουθεσίαν διατιθέμενος , ἀλλὰ μύθοις τὰ πάντα παιδοτριβῶν , οὕτω τὰς τῶν ἀκροωμένων ἀγρεύει | ||
νύμφη ] ἤθελεν Ἀδρυάδεσσιν [ ἐριδμαίνειν ] ? ? ἐνὶ μύθοις ? [ , ] [ ἀλλὰ ! ! ! |
ἔνδον νενίκησαι ; πόσοι σοι δοκοῦσι βασιλεῖς ἀνοίας ἐν τοῖς ἄφροσι τυραννεῖν ; γλῶσσα , ἀκοή , ὄσφρησις , ὅρασις | ||
ἔμβαλε λύσσαν ἐρισμοῦ . † λόγον ἀναστήσας , ὠφρυωμένος , ἄφροσι βόμβαξ τῶν πάντων δ ' ἡγεῖτο πλατίστακος , ἀλλ |
θαλάσσῃ ἀπέβαλεν . Ἀργαλέον φρονέοντα παρ ' ἄφροσι πόλλ ' ἀγορεύειν . Ἂν ἡ λεοντῆ μὴ ἐξίκηται , τὴν ἀλωπεκῆν | ||
παρὰ ῥηγμῖνι θαλάσσης . οὐ νέμεσις καὶ ψεῦδος ὑπὲρ ψυχῆς ἀγορεύειν . νοῦς οὐ παρὰ Κενταύροισι δικαιοτάτου δὲ φονῆος . |
δὲ ὢν ἔτι γερόντων ἐδόκει σωφρονέστερος εἶναι καὶ πολλοὶ τοῖς υἱέσιν ἐπιτιμῶντες εἰς τὸν σὸν ἐκέλευον βλέπειν , ὡς οὕτως | ||
. . πείσει ] πείσῃ . τοῖς . . . υἱέσιν ] οὗτοι γὰρ πάνυ ἄφρονες ἧσαν . ⌈ οὗτοί |
τὸν δὲ σεμνότερον , ὃς οὐ πᾶσιν ἀλλὰ τοῖς ἀληθῶς σεμνοῖς καὶ θεσπεσίοις ἀνδράσι πρόσεστι , μηνυτέον . τοῦτον τὸν | ||
σὺν Ἥρᾳ : τίεται δ ' αἰολόμητις θεὸς ἔργοις ἐπὶ σεμνοῖς . μετάκοινοι δὲ φίλᾳ ματρὶ πάρεισιν Πόθος ᾇ τ |
. . Τὸ αἴνει καὶ πρὸς τὸ ἄνθεα λάμβανε . αἴνει δὲ ἄνθεα νεωτέρων ὕμνων , ἤτοι νεωτέρους ὕμνους , | ||
. τούτων λέξας ' ὅ τι καὶ δυνατὸν καὶ θέμις αἴνει παιών τε γενοῦ τῆσδε μερίμνης , ἣ νῦν τοτὲ |
κοινῶς μὲν ἐν ἅπασιν ὄντων , παρὰ δὲ τοῖς λογισμῷ χρωμένοις ἀποδοκιμαζομένων . τὸ οὖν ἡδονὰς διώκειν προπετῶς λύπας ἐστὶ | ||
ἐλλείπεσθαι εὖ ποιῶν τοὺς εὐεργετοῦντας αὐτόν , ὥστε λυσιτελεῖν τοῖς χρωμένοις . Πῶς οὖν ἂν ταῦτα δοκιμάσαιμεν , ὦ Σώκρατες |
ἕδρης καὶ γεράων πάντων : γενεῆι δ ' ἀτάλαντον πρέσβυν ὁμήλικα πατρὸς ἴσαις τιμαῖσι γέραιρε . Γαστρὸς ὀφειλόμενον δασμὸν παρέχειν | ||
ἄρ ' αὐτὸν Μέμνων ὀβριμόθυμος ἐπεσσύμενον προσέειπεν αἰδεσθεὶς ἀνὰ θυμὸν ὁμήλικα πατρὸς ἑοῖο : Ὦ γέρον , οὔ μοι ἔοικε |
ἵστατο κούρης . λοξὰ δ ' ὀπιπεύων δολερὰς ἐλέλιζεν ὀπωπὰς νεύμασιν ἀφθόγγοισι παραπλάζων φρένα κούρης . αὐτὴ δ ' , | ||
δὲ μὴ τούτους εἰπεῖν τοῖς εἰποῦσιν ἔδοσαν ὧν ἀκολουθεῖς τοῖς νεύμασιν . ἐφ ' ᾧ δ ' ἂν καὶ συγκαλύψαιτό |
προηγουμένων τῶν τριῶν θυγατέρων αὐτοῦ καὶ περιεζωσμένων , ὑμνολογουσῶν ἐν ὕμνοις τοῦ πατρός . Καὶ ἐγὼ Νηρεὺς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ | ||
ἀγαθούς , καθ ' ὅσον ἂν ἀγαθοὶ φαίνωνται , καὶ ὕμνοις καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν τιμήσομεν , πρὸς δὲ τούτοις |
πολὺ καὶ αὐτίκα εἰς τοὐπίσω παλίρρους μετέπιπτεν . Ἀπολλόδωρος δὲ ἐπιτιμᾷ Καλλιμάχῳ , συνηγορῶν τοῖς περὶ τὸν Ἐρατοσθένη , διότι | ||
ἑτοίμως τὰ βέλτιστ ' ἂν πράττειν δόξων , τοῖς ἄλλοις ἐπιτιμᾷ , κοινῇ δ ' εὐλαβεῖσθε τὰ τοιαῦτα ψηφίζεσθαι δι |
βίου νομοθέτας ὄντας καὶ τοῖς ἐπ ' αὐτὸν ἐπειγομένοις χεῖρα ὀρέγοντας , τὰ κάλλιστα καὶ συμφορώτατα παραινοῦντας , εἴ τις | ||
τοὺς ταμίας αὐτῶν , ὥσπερ οἱ πρὸς τοὺς ἄλλο τι ὀρέγοντας ἑαυτοῖς βλέποντες , καὶ ταῦθ ' ὅταν ἐξ ὑψηλῶν |
ἰσχάδες . ἃ πάντα φησὶν ὁ Λυκόφρων ἐν τοῖς πεποιημένοις σατύροις αὐτῷ , οὓς Μενέδημος ἐπέγραψεν , ἐγκώμιον τοῦ φιλοσόφου | ||
Τιμοκλῆς ἰδὼν ἐπὶ τῶν ἵππων δύο σκόμβρους ἔφη ἐν τοῖς σατύροις εἶναι . Ὅστις ἀγοράζει πτωχὸς ὢν ὄψον πολύ , |
καὶ διὰ τοῦτο τῶν καθ ' ὕπνους φαντασμάτων ἀμεινόνων τοῖς σπουδαίοις γινομένων ἢ τοῖς τυχοῦσιν : ἀλλὰ περὶ τούτων ἅλις | ||
τὸ θρασὺ λέγει . θερμοῖς ] σπουδαίοις . θερμοῖς ] σπουδαίοις εἰς κακόν . θερμοῖς ] ἀναιδέσι . θερμοῖς ] |
Οἱ μὲν δράκοντες καὶ οἱ κόκκυγες ἐναργῶς ἅπασι φαίνονται τοῖς προσενεγκαμένοις αὐτοὺς σκληρὰν ἔχοντες τὴν σάρκα . καὶ οἱ καλλιώνυμοι | ||
καὶ τρέφοντες ἰσχυρῶς τὸ σῶμα καὶ ῥώμην ἐπίσημον παρεχόμενοι τοῖς προσενεγκαμένοις αὐτούς . Τοῦ γένους τῶν πυρῶν ἐστιν ὁ χόνδρος |
φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
, ὅτε μοι σὺ τλαίης ἐν μεγάρῳ τὰ σὰ κήδεα μυθήσασθαι . ” τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς | ||
Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε Ζεύς με πατὴρ προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι . ὄφρ ' ἂν μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα |
καὶ εἰς τοὺς Ἀμφικτύονας . Ἀγανακτήσαντες δ ' ἐπὶ τοῖς γιγνομένοις μάλιστα μέν , ὡς λέγονται , οἱ πρόγονοι οἱ | ||
τυχόντας . εἶναι δὲ πάντα ὅμοια τοῖς παρ ' ἡμῖν γιγνομένοις ἐν ταῖς ὑποδοχαῖς , πλὴν ὡς μικροῖς καὶ ἀγεννέσι |
παιών τε γενοῦ τῆσδε μερίμνης , ἣ νῦν τοτὲ μὲν κακόφρων τελέθει , τοτὲ δ ' ἐκ θυσιῶν ἀγάν ' | ||
χωρίς . σέβειν ] τιμᾶν , ἔχειν . δύσφρων ] κακόφρων . ἰὸς ] ἤγουν ὁ φθόνος . καρδίαν ] |
σὲ ἐτίμησα , σὺ ἐμοὶ διελέξω : τοῦ δὲ δευτέρου Φήμιος ἑαυτὸν ἐδίδαξεν : ἡ γὰρ τοῦ διδάσκειν μετάβασις οὐκ | ||
, ἐκεῖνο γὰρ διὰ τῆς ει διφθόγγου : Αἴνιος : Φήμιος , καὶ Εὐφήμιος : Λάϊος : ἄγριος : Αἴλιος |
ἄχθεσθαι τῶν στρατηγῶν καὶ τῶν ἡγεμόνων τοῖς ἄξιον ἐπαίνου τι πράξασιν ἢ τοῖς ὅλως ἀποτυχοῦσι . πῶς οὖν , εἴπερ | ||
' ὧν εὐδοξία τις καὶ τιμή τις ἔνδοξος γενήσεται τοῖς πράξασιν . ἡδέα δὲ τὰ χαρὰν ἐργαζόμενα . ῥᾴδια δὲ |
παροξυσμῶν μηδεμίαν ἡμέραν τελείαν διδούσης ἀνάπαυσιν τῇ δυνάμει , κίνδυνον ἀπειλεῖ φθορᾶς . καθ ' ἑκάστην γὰρ ὁ τοιοῦτος εἰσβάλλων | ||
ἐδόκει Λυδοῖς κήρυξ ἐν μέσῳ βοῶν : βασιλεὺς Κῦρος ὑμῖν ἀπειλεῖ περιβάλλειν ἄτολμον σχῆμα καὶ ψιλῶσαι τῶν Ἄρεος ἔργων , |
λεγόμενα σύμβολα , καθάπερ μύσταις γενομένοις , καὶ τὴν γνῶσιν πεπαιδευμένοις σαφέστερον . ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΣ . Εἶτα συλλογισμῷ : ὅτι ἴσος | ||
τὸν μισθόν . ἄλλως τε καὶ πρέπον ἂν εἴη τοῖς πεπαιδευμένοις ὑμῖν κρείττοσιν εἶναι χρημάτων . “ Ὁ μὲν ταῦτα |
ὅσον τάχος ; οὔ , πρίν γ ' ἂν εἴπηι τοὔπος ἑρμηνεὺς τόδε , εἴτ ' ἔνδον εἴτ ' οὐκ | ||
Πριάμου γὰρ ᾑρήκασιν Ἀργεῖοι πόλιν . πῶς φῄς ; πέφευγε τοὔπος ἐξ ἀπιστίας . Τροίαν Ἀχαιῶν οὖσαν : ἦ τορῶς |
αὐτοῖς . ἐν κακοῖσι ] ἐν δυστυχίαις . Ξ ἐν κακοῖσι ] ἤγουν ἐν συμφοραῖς . εὐεστοῖ ] εὐδαιμονίᾳ , | ||
ἄλλα ἃ δεῖ πάντα . λδʹ . Ἐπὶ τοῖσι μεγάλοισι κακοῖσι πρόσωπον ἢν ᾖ χρηστὸν , σημεῖον χρηστόν : ἐπὶ |
δ ' ἰχνευτᾶο κινωπέτου οἷον ἀμυδρῆς ἴκτιδος ἥ τ ' ὄρνισι κατοικιδίῃσιν ὄλεθρον μαίεται , ἐξ ὕπνοιο συναρπάζουσα πετεύρων ἔνθα | ||
, τότε δὲ ἴσως ἐλεεινόν , εἴ τις ἄρα κακῶν ὄρνισι πέφυκεν αἴσθησις . ἐν τούτοις μὲν ἦν ἡ πόλις |
οὐ διακρίνων τὰ καλὰ τῶν αἰσχρῶν , τὰ κάλλιστα τοῖς αἰσχίστοις συγχέων . ὃς ἐπὶ τῆς αὐτῆς τιμῆς ἀρετήν τε | ||
αἰσχρῶν καὶ καλῶν διεγίγνωσκον , ὑμεῖς δὲ Τίμαρχον τὸν τοῖς αἰσχίστοις ἐπιτηδεύμασιν ἔνοχον ἀφήσετε ; τὸν ἄνδρα μὲν καὶ ἄρρενα |
ἑκουσίῳ γνώμῃ προκληρονομούμενοι , οἷς δὲ μὴ συγγενεῖς εἰσιν , ἑταίροις καὶ φίλοις : ἔδει γὰρ τοὺς τὸν βλέποντα πλοῦτον | ||
ἦλθον ἐς τὰς Ἀθήνας . καὶ καταλαμβάνουσι τὰ πλεῖστα τοῖς ἑταίροις προειργασμένα . καὶ γὰρ Ἀνδροκλέα τέ τινα τοῦ δήμου |
τῆς κατ ' οὐσίαν ἁρμονίας παραγίνεται . διόπερ καὶ ἁρμονιῶν κατακούει ἡ ψυχὴ καὶ χαίρει τοῖς ἡρμοσμένοις , ὡς οὖσα | ||
ἀλόγιστον , ὃ δέχεται μὲν ἀπ ' ἄλλου λόγον καὶ κατακούει , οἰκείᾳ δὲ συνέσει οὔτε χρῆται οὔτε τὸ ἀληθὲς |
Λύχνος ὁ Μεγαπένθους παρέστων . εὖ γε ἐποίησαν ὑπακούσαντες . Εἴπατε οὖν ὑμεῖς ἃ σύνιστε Μεγαπένθει τούτῳ : προτέρα δὲ | ||
καὶ πάντα τὰ ἔθνη , Θεὸς εἰς ἄνδρα ὑποκρινόμενος . Εἴπατε οὖν ταῦτα τοῖς τέκνοις ὑμῶν μὴ ἀπειθεῖν αὐτῷ . |
καὶ τὸν υἱὸν αὑτοῦ συστῆσαι Ἀραρότα δι ' αὐτῆς τοῖς θεαταῖς βουλόμενος , τὰ ὑπόλοιπα δύο δι ' ἐκείνου καθῆκε | ||
τὰς Ἐριννύας κύκλωι τοῦ Ὀρέστου καθευδούσας , πάντα μηνύει τοῖς θεαταῖς , οὐχ ὡς διηγουμένη τὰ ὑπὸ τὴν σκηνήν τοῦτο |
οὐκ ὀλίγους εἰς ἄρτον ἄγοντα καὶ τῆς πανταχόθεν παρὰ τοῖς ὁμοτέχνοις αἰδοῦς ἠξιωμένον ἐσυκοφάντει λέγων ἀδικίᾳ χρήσασθαι περὶ τὸν ἄρτον | ||
αὐτῇ θρήνων . θαυμάζει δὲ αὐτοῦ καὶ ὅσα ἐπιτιμᾷ τοῖς ὁμοτέχνοις , ὅτι μὴ τραχέως διορθοῦται σφᾶς , ἀλλ ' |
λέξει . . . . μὴ μὲν τοῖς ἵπποισιν ἀνὴρ ἐποχήσεται ἄλλος : καὶ νῦν τοῖς ἀντὶ τοῦ τούτοις τοῖς | ||
' οὐ μὰν ὑμῖν γε καὶ ἅρμασι δαιδαλέοισιν Ἕκτωρ Πριαμίδης ἐποχήσεται : οὐ γὰρ ἐάσω . ἦ οὐχ ἅλις ὡς |
περ ἐφανδάνει Ὑψιπυλείῃ , πέμπωμεν ξείνοισιν , ἐπεὶ καὶ ἄρειον ὀπάσσαι : ὔμμι γε μὴν τίς μῆτις ἐπαυρέσθαι βιότοιο , | ||
ἀκˈμὰν ποδῶν . τὸ μὲν ἐμόν , Πηλέϊ γέρας θεόμορον ὀπάσσαι γάμου Αἰακίδᾳ , ὅν τ ' εὐσεβέστατον φάτις Ἰαολκοῦ |
ὅταν ἔλθω , πεπίστευκ ' : ἐμβλέπων γὰρ αὐτόθι τοῖς ἰχθυοπώλαις , λίθινος εὐθὺς γίνομαι , ὥστ ' ἐξ ἀνάγκης | ||
ἁλοῦσιν , εἶτα κατεδηδεσμένοις εὐθὺς ταφῆναι , παραδοθέντες ἄθλιοι τοῖς ἰχθυοπώλαις τοῖς κακῶς ἀπολουμένοις σήπονθ ' , ἕωλοι κείμενοι δύ |
, δημιουργὸς ὢν κακῶν μέγιστος ἴστω καὶ βροτοῖσι δυσμενής . ἐχθροῖσιν εἴη πολεμίαν δάμαρτ ' ἔχειν . μοχθοῦμεν ἄλλως θῆλυ | ||
εἴποις ἄλλο πλὴν αὑτῷ πόνους φῦσαι , πολὺν δὲ τοῖσιν ἐχθροῖσιν γέλων ; Μή νύν ποτ ' , ὦ παῖ |
: τῶν συνήθων τόπων . Ἰαονίοισι νόμοισι ] ἀντὶ τοῦ φωνῆι Ἑλληνικῆι . Νειλοθερῆ ] τὴν ἐν τῶι Νείλωι θερισθεῖσαν | ||
: ὁ δὲ Οὐράνιος νέσιβις φησί , σημαίνει τῆι Φοινίκων φωνῆι λίθοι συγκείμενοι , συμφορητοί . . , . , |
ὁρῶσι διακρίνοντα θέμιστας ἰθείῃσι δίκῃσιν : ὁ δ ' ἀσφαλέως ἀγορεύων αἶψά τι καὶ μέγα νεῖκος ἐπισταμένως κατέπαυσε : τούνεκα | ||
Ὣς ἔφατ ' , οὐδὲ Διὸς πεῖθε φρένα ταῦτ ' ἀγορεύων : Ἕκτορι γάρ οἱ θυμὸς ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι . |
πρὸς ἑτέρους κοινωνίᾳ ” . πιθανὸν καὶ ἀστεῖον φαίνεσθαι τοῖς συνοῦσιν . ἐπαΐειν : αἰσθάνεσθαι καὶ νοεῖν . κατ ' | ||
ὁ οὖν φθόρος αὐτοῖς ἦν πολύς τε καὶ περιώδυνος , συνοῦσιν ὀδωδόσι καὶ σηπομένοις σώμασι . τό τε πλεῖστον ἤδη |
γνωστὸς ἔσται ὅτι ἔχει . Πολλοὶ δὲ κατ ' Ἤπειρον κυσὶν ἐχρήσαντο ὧδε . Ἀπαγαγόντες δέσμιον περιέθηκαν περὶ τὸν αὐχένα | ||
τὸ δεῖπνον εἰς τὸ σταῖς ἀπεψῶντο τὸ λίπος καὶ τοῖς κυσὶν ἐπέρριπτον . ΓΘ ἄλλως : τὸ σταῖς , ᾧ |
ἔταξεν οὖν καὶ διωρίσατο πρὸς τοὺς Κορινθίους , Ἀθηναίων τοῖς ἀφικνουμένοις ἐπὶ τὰ Ἴσθμια παρέχειν προεδρίαν ὅσον ἂν τόπον ἐπίσχηι | ||
καθόλου δὲ τοὺς Πυθαγορείους ἔφασαν παρακελεύεσθαι τοῖς ἐντυγχάνουσί τε καὶ ἀφικνουμένοις εἰς συνήθειαν , εὐλαβεῖσθαι τὴν ἡδονήν , εἴπερ τι |
ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντος : ἅπας δὲ ἰχθὺς σάρκα φιλεῖ βροτέην , ἄν που περικύρσῃ : ὥστε πρέπει καθαρῶς ὁπόσοι | ||
τε ῥίζαν σιλφίου , ἣν κνηστῆρι κατατρίψειαν ὀδόντες πολλάκι καὶ βροτέην σιάλων ὑποέτρεσαν ὀδμήν . εἰ δὲ σύ γε τρίψας |
κακῶν . ἀλλ ' ἀθλίως πράσσουσιν εὐτυχὴς μολὼν μετάδος φίλοισι σοῖσι σῆς εὐπραξίας , καὶ μὴ μόνος τὸ χρηστὸν ἀπολαβὼν | ||
σοῖσι μηλονόμας ἐν νομοῖς γενέσθαι , δοχμιᾶν διὰ κλειτύων βοσκήμασι σοῖσι συρίζων ποιμνίτας ὑμεναίους . σὺν δ ' ἐποιμαίνοντο χαρᾶι |
πολὺν χρόνον βιωσόμενος . Οἱ ἀγαθοὶ εὐαπάτητοι . Ἐοίκασι τοῖς ὄμμασι τῆς γλαυκὸς οἱ περὶ τὴν ματαίαν σοφίαν ἠσχοληκότες : | ||
τὰ περὶ κοίτης . μηδ ' ὕπνον μαλακοῖσιν ἐπ ' ὄμμασι προσδέξασθαι , πρὶν τῶν ἡμερινῶν ἔργων λογίσασθαι ἕκαστα : |
. Τί τούτοις ἀντιθῶμεν ; τί φῶμεν ; Παράβαλλε τοῖς ἀνταγωνισταῖς τὸν Σωκράτην ἐν κτήσει ἀγαθῶν : οὐχ ὁρᾷς ἡττώμενον | ||
πολιτεύεσθαι , τούτοις κοινωνοῖς καὶ συνεργοῖς τῶν πράξεων μᾶλλον ἢ ἀνταγωνισταῖς χρώμενον ; ἀλλὰ μὴν κἀκεῖνο δῆλον , ὅτι κἂν |
δοῦναι χάριν ἐμοί . ἀλλὰ δός , ἑταίρων φίλτατε , χαίρεις γὰρ ἀκούων τοῦτο μᾶλλον ἢ τὸ τῆς ἀρχῆς ὄνομα | ||
ἄνδρα τύραννον . Ἀλλ ' εὐπαράγωγος εἶ , θωπευόμενός τε χαίρεις κἀξαπατώμενος , πρὸς τόν τε λέγοντ ' ἀεὶ κέχηνας |
δυνήσεται λέγουσι Δήμητρός ποτ ' ἄρρητον κόρην Πλούτωνα κρυφίοις ἁρπάσαι βουλεύμασιν δῦναί τε γαίας εἰς μελαμφαεῖς μυχούς : πόθῳ δὲ | ||
! ! ! ! ! ] σσέ νιν ὑπάτοισιν ? βουλεύμασιν : Ὀλυμπόθεν ] ? δέ οἱ χρυσόρραπιν ὦρσεν Ἑρμᾶν |
' αὐτῶν τιμωρῇ . Μὴ οὕτως τὸ ἐκ τῆς δόξης αἰσχύνου , ὡς τὸ ἐκ τῆς ἀληθείας ἀπόφευγε . Εἰ | ||
τὸ φρονεῖν αἴτιόν ἐστι τοῦ πλουτεῖν . παρηκμακὼς μανθάνειν μὴ αἰσχύνου τὰ κρείττονα : βέλτιον γὰρ ὀψιμαθῆ καλεῖσθαι ἢ ἀμαθῆ |
' αὐτῷ . κατὰ γοῦν ἕβδομον ἐνιαυτὸν ἀεὶ χρεωκοπίαν εἰσηγεῖται πένησιν ἐπικουρῶν καὶ τοὺς πλουσίους ἐπὶ φιλανθρωπίαν προκαλούμενος , ἵνα | ||
. Δούλου γὰρ οὐδὲν χεῖρον οὐδὲ τοῦ καλοῦ . Δίδου πένησιν ὡς λάβῃς θεὸν δότην . Δίκαιον ὀρθῶς καὶ δικαίως |
τῶν πολιτειῶν αὐτῶν καὶ τῶν ἐν αὐταῖς νομίμων χωρὶς ἕκαστοι φρονοῦσι , τὸ δ ' ἐν ἁπάσῃ τῇ πολιτείᾳ μηδὲν | ||
ὧν τὴν ὑπαίτιον καὶ θανάτου χαλεπωτέραν ζωὴν παρὰ τοῖς εὖ φρονοῦσι συμβέβηκε γίνεσθαι . Τὰς δὲ γοητείας καὶ ἀπάτας αὑτῆς |
: † οὐκ ἤν γε πείθῃ : ἐὰν πείθῃ τοῖς σοφωτέροις σου , οὐ - δαμῶς τοῦτο ποιήσεις , τὸ | ||
τε αὐτοῖς ξυγχωροῦσιν ἀρτίοις τὰ σώματα καὶ ἀνόσοις , καὶ σοφωτέροις ἀεὶ δοκεῖν μὴ τυραννεύεσθαι μηδενὸς δεῖσθαι . καὶ οὐκ |
τοῦτο αὐτὸ παρεσκευασμένος βασιλεὺς εὔχεται τῷ Διὶ τὴν βασιλικωτέραν εὐχὴν Αἲ γάρ , Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον | ||
Χρύσιππον ἁρπάζοντος ἐπιθυμία λογισμῷ μαχομένη : λέγει γὰρ οὕτως : Αἲ αἲ τόδ ' ἤδη θεῖον ἀνθρώποις κακόν , Ὅταν |
μόνη κοιμηθεῖσα ἐν ῥόδοις καὶ σωφρο - νήσασα ἐν οὐ σώφροσιν . ἢ γὰρ τῶν ἐραστῶν ἐχρῆν σοι συμπαρεῖναί τινα | ||
οὔτε δοῦλον οὔτ ' ἐλεύθερον τρέφειν ἐν οἴκοις ἀσφαλὲς τοῖς σώφροσιν . ἐκ τῶν δικαίων γὰρ νόμοι τ ' αὐξήματα |
] ἀφανίσαι . ἰόντων ] τῶν ἀπιόντων ἐκεῖσε παίδων . τεκοῦσι ] τοῖς πατράσι . φροντίσαι ] † ἤγουν λογίσασθαι | ||
, σὺ δ ' ἐνθάδε φύλασσε πατέρα τόνδε : τοῖς τεκοῦσι γὰρ οὐδ ' εἰ πονεῖ τις , δεῖ πόνου |
τοῖς ἐν ὥρᾳ , τὰ δὲ ἄνθη παρθένοις ἀναφυέσθω καὶ γυναίοις ἔρευθος ἑαυτοῖς ἐργαζέσθω . φημί σοι καὶ τὰ στέρνα | ||
μέν , ἀλλὰ τοιοῦτοι ῥέοντες . καὶ ᾄδουσιν οἶμαι ταῦτα γυναίοις ἅμα καὶ παιδίοις ἐστεφανωμένοι κιττῷ τε καὶ σμίλακι , |
ἀξίας ] εὐώνους . Γ ὁ πόλεμος ἑρπέτω : γράφεται ἐρρέτω , τουτέστι χαιρέτω , ὅ ἐστιν , οὐδεμίαν φροντίδα | ||
καλοὺς παρασχεῖν τοὺς λόγους δυνήσεται αἰδὼς ἀπώλες ' αὐτόν , ἐρρέτω , κακή : πολλὴν γὰρ αὐτὴν δειλὸς ὢν ἐκτήσατο |
τυγχάνοντες , ἀλλὰ μᾶλλον ὄντες χυμοὶ πρὸς πόρον χωροῦντες . Τἄλλα μὲν οὖν τῶν ἐοικότων ψήγμασι καὶ πιτύροις καὶ ὅτι | ||
δὲ ἐπὶ τῶν τὰ ἑαυτῶν ἐγκλήματα ἄλλοις πανούργως προσαπτόντων . Τἄλλα φιλώμεθα , τἄλλα μὲν ἀγαπώμεθα . κατὰ τοῦτο , |
ἢ κωμάρχας , οἷς προσέταξεν εἰδέναι , ποίαν οἰκίαν ἕκαστος οἰκεῖ . Ἔπειτα κατὰ πάντας ἐκέλευσε τοὺς στενωποὺς [ ἱερὰ | ||
* οὗτός ἐστιν ὁ Ῥεβέκκας ἀδελφός , τῆς ἐπιμονῆς : οἰκεῖ δὲ τὴν Χαρράν , ἣ μεταληφθεῖσά εἰσι τρῶγλαι , |
δὲ περιστήσαντο καὶ οὐλοχύτας ἀνέλοντο : τοῖσιν δ ' εὐχόμενος μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε κελαινεφὲς αἰθέρι ναίων | ||
οὔτε νέων μεταΐζειν οὔτε γερόντων . τοῖσιν δ ' Ἀντίνοος μετέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ ὢ πόποι , ὡς |
, αἰεὶ παρακαλούντων : ὃ δὲ καὶ λάβοι , τοῖς ἀριστεύσασιν ἐδίδου . ὅθεν αὐτῷ , δυσχερέστατον ἔργον καὶ οὐδενί | ||
λοιπὰ ἀποδόμενος τὴν τιμὴν ἐπιδιεῖλε τῷ στρατῷ καὶ δῶρα τοῖς ἀριστεύσασιν ἐδίδου καὶ Μασσανάσσην ἐστεφάνου καὶ τότε . καὶ τὰς |
ἔφη , ὦ Θεοδότη , ἔστι σοι ἀγρός ; Οὐκ ἔμοιγ ' , ἔφη . Ἀλλ ' ἄρα οἰκία προσόδους | ||
τι καινὸν ἕλοιτο πόσις λέχος , ἦ μάλ ' ἂν ἔμοιγ ' ἂν εἴη στυγηθεὶς τέκνοις τε τοῖς σοῖς . |