| ἔφη τοιοῦτον αὑτῷ καὶ περὶ Ἰβηρίαν γενέσθαι πολεμοῦντι Πομπηίῳ . ἀποκριναμένου δὲ τοῦ μάντεως , ὅτι καὶ τότε κινδυνεύσειε λαμπρῶς | ||
| τούτων ἀγωνιεῖσθαι . παραπλησίως δὲ καὶ τοῦ Κλεάρχου περὶ τούτων ἀποκριναμένου , Πρόξενος ὁ Θηβαῖος εἶπεν , ὅτι νῦν τὰ |
| οὐδὲν διαφέρει : ἐὰν μέντοι μὴ ' θέλωσι ταῦτα ποιεῖν εἰπόντος ἐμοῦ , αὐτὸς ἤδη διαλέγου αὐτοῖς . ἀμέλει , | ||
| , τοῦ δὲ νόσῳ πιεζομένου , τοῦ μὲν χρήματα φέρειν εἰπόντος , τοῦ δὲ μηδὲν ὑποσχομένου τοιοῦτον τὴν ἐκ θατέρου |
| : λευροὺς ] Τοὺς πλατεῖς . οὔκουν , Προμηθεῦ : Εἰπόντος τοῦ Προμηθέως ὅτι ἐγὼ τὴν παροῦσαν ὑπομενῶ τύχην , | ||
| μὴ φθονήσῃς καὶ Γλαύκωνα τόνδε διδάξαι καὶ τοὺς ἄλλους . Εἰπόντος δέ μου ταῦτα , ὅ τε Γλαύκων καὶ οἱ |
| τὰ κράτιστα ἑλέσθαι ; τοῦτο τοίνυν ἐποίησα : τοῦ κήρυκος ἐρωτῶντος , Αἰσχίνη , τίς ἀγορεύειν βούλεται : οὐ τίς | ||
| εὐαπάτητα ἔχων τὰ ὦτα . Ἐγκειμένου δὲ τοῦ σοφιστοῦ καὶ ἐρωτῶντος , τίνα δὲ καὶ ἐφόδια ἔχων , ὦ Δημῶναξ |
| μήτρῃ τὸ παιδίον ἕλκει καὶ μύζει , τάδε αὐτῷ ἔστιν ἀποκρίνασθαι : κόπρον ἔχον ἐν τοῖσιν ἐντέροισι γίνεται , καὶ | ||
| τις ἡμῖν ἀφῖξαι περὶ λόγους , καὶ οἶσθα ὅτε δεῖ ἀποκρίνασθαι καὶ ὅτε μή ; καὶ νῦν οὐδ ' ἂν |
| μονήν . Νικόλαος δὲ ὁ Δαμασκηνὸς ὡς ἄπειρον καὶ ἀκίνητον λέγοντος αὐτοῦ τὴν ἀρχὴν ἐν τῆι Περὶ θεῶν ἀπομνημονεύει , | ||
| : τοῦ γὰρ Αἰσχίνου τὸ Κτησιφῶντος ψήφισμα παρὰ τρεῖς γεγράφθαι λέγοντος νόμους : πρῶτον μὲν ὅτι ψευδῆ γέγραφε περὶ Δημοσθένους |
| ἔστιν , ἔφη , ὦ Κῦρε ; καὶ ὁ Κῦρος ἀπεκρίνατο : Ὅτι , ἔφη , ἐγώ , ὦ Γωβρύα | ||
| συνθήκαις , οὐ προειπὼν τὰ χρέα . ὁ δ ' ἀπεκρίνατο ? ἡμῖν , ὡς οὔτε τὰ χρέα γιγνώσκοι ἃ |
| ἐνέπρησαν , τόνδε σοὶ τὸν ἄνδρα ἀναστῆσαι πέπρωται . ” θαυμάσαντος δὲ τοῦ βασιλέως τὸν λόγον ” αὐτὰ „ εἶπεν | ||
| καλῶν γυναικῶν θηρευόμενος ὄφιν θάλπεις καὶ σὲ ὄφις . ” θαυμάσαντος δὲ τοῦ Μενίππου „ ὅτι γυνή σοι „ ἔφη |
| . ἡγουμένου δὲ αὐτὸν τοῦ Εὐξένου μεγάλης διανοίας ἅπτεσθαι καὶ ἐρομένου , ὁπόθεν ἄρξοιτο „ ὅθεν περ οἱ ἰατροί „ | ||
| καὶ πρὸς τὰς ἀπόρους τῶν ἐρωτήσεων πάνυ εὐστόχως παρεσκεύαστο : ἐρομένου γάρ τινος ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων |
| Σκέπτου δὲ τοῦ ἀπὸ τῆς Κορίνθου τὸν μὲν πηλὸν εὑρηκέναι φήσαντος , τὸν δὲ Πλάτωνα ζητεῖν , ἐπικόπτων αὐτὸν ὁ | ||
| δὲ καὶ Ἀμύντᾳ ἔλεγεν ἑαυτὸν ἐπιτρέψειν . τοῦ Φουρνίου δὲ φήσαντος οὐδ ' Ἀμύνταν ἂν δέξασθαι τόδε ὕβριν ἔχον ἐς |
| χρόνου λυπηθήσῃ , ὅτι μηδέπω ἀποθνήσκεις „ . Ὁ αὐτὸς πυνθανομένου τοῦ τυράννου , τί δήποτε οὐχ οἱ πλούσιοι πρὸς | ||
| Μουσῶν , Ἀπόλλωνος δὲ μίαν , μαθητὰς δὲ δύο , πυνθανομένου τινος πόσους ἔχει μαθητάς , ἔφη σὺν τοῖς θεοῖς |
| Ὀνηγησίου οἰκήματα πλησίον τῶν Ἀττήλα κατεσκηνώσαμεν ἐπιτραπέντες , ὥστε καιροῦ καλοῦντος ἢ παρὰ τὸν Ἀττήλαν ἐσιέναι τὸν Μαξιμῖνον ἤγουν καὶ | ||
| πάλιν , καὶ αὐτὸς δὲ οὐ περιιδεῖν , ἀλλὰ καιροῦ καλοῦντος καὶ χρείας ἀναγκαίας κατεπειγούσης βοηθήσειν τὰ δυνατὰ ἐγγὺς αὐτοῦ |
| καὶ ἐπανερομένου ” τί οὖν οἶδας ποιεῖν ; ” κἀκείνου φαμένου „ πάντα „ , πάλιν ἐγέλασεν Αἴσωπος . τῶν | ||
| τι τὸ κατύπερθέ ἐστι . Οὐδενὸς γὰρ δὴ αὐτόπτεω εἰδέναι φαμένου δύναμαι πυθέσθαι : οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Ἀριστέης , τοῦ |
| μαρτύρων ἀκούετε , οὐ μόνον ὅτι ἔχρησαν τὸ ἀργύριον ἐκείνου δεηθέντος , ἀλλὰ καὶ ὅτι ἀπειλήφασιν : ἐκομίσθη γὰρ αὐτοῖς | ||
| μετρίου τινὸς τιμήματος τῷ πατρὶ τῷ ἐμῷ , πολλὰ ἐμοῦ δεηθέντος καὶ τοῦτον ἱκετεύσαντος πρὸς τῶν γονάτων , ἀλλ ' |
| ὑμεῖς τἀναντία ἀξιοῦντες οὐκ ὀρθῶς ποιεῖτε . Τοιαῦτα τοῦ Φουφεττίου λέξαντος παραλαβὼν ὁ Τύλλος τὸν λόγον εἶπε : Τὸ μὲν | ||
| σοὶ μὴ χαρίζεσθαι καὶ τοῖσδε , ἄλλως τε καὶ σοῦ λέξαντος ὡς εἶπες , ἄξενόν τι καταφαίνεταί μοι καὶ ἄγριον |
| καὶ μάθε πρῶτον τίνες εἰσίν . οἱ δ ' εἶπον ἐρωτήσαντος ὅτι Μάκρωνες . Ἐρώτα τοίνυν , ἔφη , αὐτοὺς | ||
| , τοῦ κατ ' ἐνέργειαν μὲν μὴ ῥηθέντος ὑπὸ τοῦ ἐρωτήσαντος δυνάμει δὲ ἐμπεριεχομένου τῇ ἐρωτήσει , ὡς δηλοῦσιν αἱ |
| τὰ δ ' ἐκφάνδην , τὰ δ ' ὡς θεῶν ἀκούσαντα , τὸ δὲ ἐμοὶ μὲν ἀπιθανώτατον , γιγνώσκω γάρ | ||
| ἐμήνυσαν ὅτι θηρία εἴη , τάχα δ ' ἀπαλλάττοιτο σάλπιγγος ἀκούσαντα καὶ κρότου , ἐκ τούτου Νέαρχος ταῖς ναυσὶν ἐπῆγε |
| Προίτου γυνὴ ἐρασθεῖσα Βελλεροφόντου ὡς οὐκ ἔσχεν αὐτὸν πειθόμενον , κατεψεύσατο αὐτοῦ πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα Προῖτον . καὶ ὃς | ||
| περὶ τὴν συμφορὰν γενομένοις , Αἰτωλῶν δὲ καὶ ἑτέρων Ἑλλήνων κατεψεύσατο ὡς πρώτων τραπέντων . καὶ τούτους ἐς Ῥώμην ἔπεμψεν |
| μεγάλως ἐβλάπτοντο . Τοῦ βασιλέως δὲ τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων βουλομένου κίνδυνον ἀναδέξασθαι , βάδην ἑπομένου καὶ προσδοκῶντος φάλαγγα Τούρκων | ||
| μόνῳ δὲ Περσαίῳ διαπρύσιον εἶχε πόλεμον : ἐδόκει γὰρ Ἀντιγόνου βουλομένου τὴν δημοκρατίαν ἀποκαταστῆσαι τοῖς Ἐρετριεῦσι χάριν Μενεδήμου , κωλῦσαι |
| , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ἄλλα τέ σου πολλὰ ἄγαμαι καὶ ὅτι νῦν ἅμα χαριζόμενος Καλλίᾳ καὶ παιδεύεις αὐτὸν | ||
| ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίω μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον , ἄγαμαι Ξανθία καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . |
| ἀδυνάτῳ γε , συγχωρήσαντος τοῦ πατρὸς ποιεῖν ὅσα βούλεται , σκήπτεται διαφορὰν πρὸς τὸν πατέρα περὶ τῆς καταλύσεως τοῦ πολέμου | ||
| τὸ δύνασθαι τὸν Φίλιππον ἐξαπατῆσαι καὶ παρασπάσασθαί τι τῶν πραγμάτων σκήπτεται . οἰηθείη μὲν οὖν ἄν τις τοῦτο τοῦ συμφέροντος |
| ! ἐπειδὴ ] Θηραμένης | ] , ὃς ἐμοῦ | κατηγόρησεν ] | ! ! ! ! ! ! εν | ||
| τοῦ κυνός . Γ γραφῆς ] κατηγορίας . ἐγράψατο ] κατηγόρησεν . κύων Κυδαθηναιεὺς : ἔπαιξε παρὰ Γ τὸν κύνα |
| . τὸ δὲ κρεῖσσον ἦν καὶ μάγων πανουργούντων καὶ βασιλέως ἀγνοοῦντος αὐτό . τοιγάρτοι τὸ δαιμόνιον τὰ αἰσιώτερα τῷ στρατῷ | ||
| στρώμασι . τοῦ δ ' Αἰσώπου τὰ ὐπ ' αὐτῶν ἀγνοοῦντος σκαιωρηθέντα , ἐξελθὼν ἐπορεύετο εἰς Φωκίδα . οἱ Δελφοὶ |
| σε ὡμολογηκέναι ἃ πάλαι ζητοῦμεν ; Ὀρθῶς , ἔφη , ὑπέλαβες . Οὐκοῦν περί γε ἀνθρώπων ὅτι τοιούτους δεῖ λόγους | ||
| τοῦ σώματος αὐτῆς τῆς ψυχῆς διὰ προσδοκίας γιγνόμενον . Ὀρθῶς ὑπέλαβες . ἐν γὰρ τούτοις οἶμαι , κατά γε τὴν |
| ἐπ ' ἐρημίας γελῶν : ἄφνω δέ τινος ἐπιστάντος καὶ πυθομένου , διὰ τί μηδενὸς παρόντος γελᾷ : Δι ' | ||
| . Ὁ αὐτὸς Πλάτωνος εἰσελθόντος πρὸς αὐτὸν μαλακῶς ἔχοντα καὶ πυθομένου , πῶς διάγει , ἔφη τὸν μὲν σπουδαῖον καὶ |
| μάχῃ ὑπὸ Φιλίππου καὶ συσταθεὶς αὐτῷ , ἐκείνου παρὰ πότον σεμνυνομένου ποῦ ἡ εὐγένεια καὶ ἡ ὑπεροχὴ τῆς Ἀθηναίων πόλεως | ||
| τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν ” . Ὁ αὐτὸς ῥήτορος κακοῦ σεμνυνομένου ὅτι παρ ' οὐδενὸς οὐδὲν πώποτε εἴληφεν „ οὐδεὶς |
| ἐπὶ τούτοις μετὰ βαρύτητος καὶ ἀνακλήσεως τὸν λοιμὸν , οὐδαμοῦ διηγουμένου σου τὰ ἐκ τοῦ λοιμοῦ κακὰ , οὐδὲ ἐκφράζοντος | ||
| : πρὸς ὃν ἀποκρίνασθαί τινα τῶν ἀκουσάντων αὐτὸς δὲ σοῦ διηγουμένου ἀκούων πεπονεκέναι τὴν πλευράν . ἐν Κρότωνι δὲ σκάπτοντί |
| , ὁ ἐπαγγειλάμενος ἔχεις ἔφησε πάντα . τοῦ δὲ κιθαρῳδοῦ ἐπανερομένου πῶς ἔχω μηδὲν λαβών ; ὁ ἐπαγγειλάμενος ἀπε - | ||
| οἱ πλείους , Καίσαρι δ ' ἐπεψήφιζον τοὺς διαδόχους . ἐπανερομένου δὲ τοῦ Κουρίωνος , εἰ ἀμφοτέρους δοκεῖ τὰ ἐν |
| τι παρὰ θεοῦ ἰδεῖν περὶ τῶν ἐν ποσὶ πραγμάτων . μέμνησο δέ , ὅταν μὲν αἰτῇς ὀνείρους , μήτε ἐπιθυμιᾶν | ||
| παννυχίδες , ἀναστροφή : ἱππόδρομος οὗτός ἐστί σοι μαγειρικῆς . μέμνησο καὶ σὺ τοῦτο . καὶ περὶ ἑτέρου δὲ μαγείρου |
| παρὰ Μυρτίλωι τῶι κωμικῶι καταφαγᾶς , κἂν Αἰσχύλος αὐτὸ ἦι προειρηκώς . : εἴποις δ ' ἂν καὶ κοκκίσαι ῥόαν | ||
| ἤτοι ὅταν μὴ προηγουμένως τις εἰσάγῃ τὸν λόγον , ἀλλὰ προειρηκώς τινα οὕτως ὑποβάλλῃ τὸ πρᾶγμα περὶ οὗ θέλει εἰπεῖνὡς |
| τέ ἐστιν ἀποδιδόναι αὐτά , καίτοι τοῦ Ὀδυσσέως ἐπιφανέντος καὶ διακωλύοντος , καὶ τέλος δίδωσιν αὐτά : δοὺς δὲ τῷ | ||
| ἐπίνοιαν πρὸς μὲν τοὺς φυγάδας διεπέμπετο κατηγορῶν τοῦ Δεινοκράτους ὡς διακωλύοντος αὐτοῦ τυχεῖν αὐτοὺς τῆς αὐτονομίας , πρὸς δὲ Καρχηδονίους |
| ' αὐτῇ . Οὐκοῦν ἐπεὶ λίθου τοῦτό γε ὡς ἀληθῶς ἐποίησας οὔτε παρακολουθήσας οὔτε τὸν Σμυρναῖον ἐκεῖνον ἐρόμενος , ὅστις | ||
| καὶ ἀπὸ τοῦ ἰδίου σώματος : σὺ γὰρ ἐξ ἀρχῆς ἐποίησας αὐτὸν ἐλεεῖν ψυχὰς πάντων ἀνθρώπων . τότε κύριος πρὸς |
| ἁλμυρὸν κέκλικε θάλατταν καλοῦσιν οἱ πολλοὶ , καὶ ἧς ἀρτίως ἐμνήσθην λίμνης τῆς ἐν τῇ Συρίᾳ τὸ ὕδωρ ἅλμην ἔχον | ||
| τῇ σῇ : μὴ μανείην ἐς τοσοῦτον : ἀλλὰ ἐπελθὸν ἐμνήσθην εὐεργεσίας τε σῆς καὶ ἰάσεως ἐκπληκτικῆς . ὡς δὲ |
| τοῖς ὑποκριταῖς τὰ ποιήματα . πρὸ τῶν Διονυσίων δὲ παρελθὼν ἤκουσε Σωκράτους , καὶ ἅπαξ αἱρεθεὶς ὑπὸ τῆς ἐκείνου σειρῆνος | ||
| ἥρωα , εἰ καὶ συνεφοίτα καὶ μόνον ἠγάπα καὶ Σωκράτους ἤκουσε κατὰ ταὐτὸν ὁ Κλεινίου , μήτε Πλάτωνος τοῦ σοφιστοῦ |
| ἥττων ἐστίν ; ὡς καὶ ὁ σεμνότατος Ἀριστοτέλης τοῦ Φασηλίτου μαθητοῦ . ἡμεῖς δ ' οὐχὶ καὶ τῶν ἀψύχων τὰ | ||
| παραδοθεὶς τῷ δημίῳ , σὺ δὲ τὴν Σωστράτου γυναῖκα τοῦ μαθητοῦ ἐμοίχευες , ὦ Κλεόδημε , καὶ καταληφθεὶς τὰ αἴσχιστα |
| πάσας αὐτῷ ἐχαρίσατο . παραγενόμενος οὖν πρὸς τοὺς ἑταίρους αὐτοῦ διηγήσατο αὐτοῖς τὰ συμβάντα αὐτῷ . εἷς δέ τις ἐξ | ||
| ἑνὸς οἱ πάντες ἀπολώλασιν , ὅσπερ οὖν ἐπανελθὼν τὸ πάθος διηγήσατο τῷ πέμψαντι καὶ μάλα γε οἴκτιστον . οὕτω μὲν |
| τῶν δοκούντων περὶ ἑκάστου πρόεισι . διὰ τοῦτο καὶ θαρσεῖ ἐρωτᾶν καὶ δόντος τε καὶ μὴ δόντος οἴεται δείξειν ὃ | ||
| παρὰ τοῖς ποιμέσι τὰ κεκλεμμένα πρόβατα , μὴ εὑρόντα δὲ ἐρωτᾶν τὸν θεὸν τίς ἐστιν ὁ κλέψας . Τότε πρῶτον |
| πάθει αὐτοῦ , καὶ εἰπόντος , Τί οὖν , ὦ Δημῶναξ , Πολυδεύκης ἀξιοῖ ; Αἰτιᾶταί σε , ἔφη , | ||
| ἐπὶ χλευασμῷ , Εἰ χιλίας μνᾶς ξύλων καύσαιμι , ὦ Δημῶναξ , πόσαι μναῖ ἂν καπνοῦ γένοιντο ; Στῆσον , |
| σε ἐρωτᾷ Σωκράτης . Ἀλλ ' ἀποκρινοῦμαι , σοῦ γε δεομένου . ἀλλ ' ἐρώτα ὅτι βούλει . Καὶ μὴν | ||
| λοβὸν ὠτὸς τοῦ πλησίον , ἔπειτα κατὰ τοῦ ὀφθαλμοῦ τοῦ δεομένου σκέπης : ἀπὸ δὲ τούτου ἐπὶ τὸ μέτωπον καὶ |
| ὁ τῆς Σικελίας στρατηγός , διαπεμπομένου πρὸς αὐτὸν Σύλλα καὶ παρακαλοῦντος μετ ' αὐτοῦ τάττεσθαι , τοσοῦτον ἀπέσχε τοῦ πειθαρχεῖν | ||
| ὑμῶν δὲ τοιαῦτα ψηφιζομένων , τοῦ δὲ στρατηγοῦ Βυζαντίους τε παρακαλοῦντος καὶ διαγγέλλοντος πρὸς ἅπαντας , ὅτι πολεμεῖν αὐτῷ προστάττετε |
| παραγραφικὸν ἀπὸ τρόπου : διὰ τί εἰδὼς μείζονα ἀδικοῦντα ἥττονα κατηγορεῖς νῦν ; ἰστέον δὲ ὡς ὅτι πολὺ τὸ παραγραφικόν | ||
| ἐξευρών , ὡς φῄς , ἐμέ , εἰσάγεις τουτοισὶ καὶ κατηγορεῖς : τὸν δὲ δὴ βελτίους ποιοῦντα ἴθι εἰπὲ καὶ |
| τῶν ὤμων τὰς φάττας ἀπεφορτίζετο καὶ τοὺς κοψίχους , καὶ διηγεῖτο πῶς ἀσχάλλων πρὸς τὴν οἰκουρίαν ὥρμησε πρὸς ἄγραν , | ||
| τοῦ μύθου ἐκεῖνο πάνυ συνετόν , οἶμαι , ὃν Αἴσωπος διηγεῖτο : ἔφη γὰρ ἄνθρωπόν τινα ἐπὶ τῇ ἠϊόνι καθεζόμενον |
| ἔλαχον καὶ ἐγώ . Πρῶτον μὲν οὖν ὑμῖν Δεκελειέων οὓς ἠρόμην μάρτυρας παρέξομαι , ἔπειτα δὲ καὶ τῶν ἄλλων τῶν | ||
| Τοὐντεῦθεν ἤδη ἀπορίας μεστοὶ ἦμεν ἅπαντες : κἀγὼ προσπαίζων αὐτοὺς ἠρόμην , Βούλεσθε , ἔφην , ἐπειδὴ ἡμεῖς ἐν ἀπορίᾳ |
| οὔτ ' ἐκείνου πρὸς χάριν οὔτ ' ἐμοῦ πρὸς ἀπέχθειαν ἠκούσατε . καίτοι τοῦτό γ ' ὑμᾶς οἶμαι νῦν ἅπαντας | ||
| ἐνδύσονται εὐφροσύνην . Καὶ νῦν , τέκνα μου , πάντα ἠκούσατε : ἑλέσθε οὖν ἑαυτοῖς ἢ τὸ σκότος ἢ τὸ |
| , ὡς ἀκούσειε παρὰ τῆς ἑαυτοῦ γυναικὸς , ὅτι Κύρῳ ἐφράσθη ὑπὸ τοῦ ἀποθανόντος ἀνδρὸς θεολόγου πρὸς τὴν γενομένην ὄψιν | ||
| . αὕτη μὲν ἡ ἔννοια τοῦ λόγου , ἀσαφῶς δὲ ἐφράσθη : φησὶ δὲ ὅτι , τὸ ἀφεψηθὲν ὕδωρ πολλὰ |
| εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν : „ ὦ δέσποτα Ζεῦ , ἐπηγγειλάμην σοι ἔριφον δοῦναι , ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρω , | ||
| εἰς τὸν οὐρανὸν εἶπεν : ” ὦ δέσποτα Ζεῦ , ἐπηγγειλάμην σοι ἔριφον δώσειν , ἐὰν τὸν κλέπτην εὕρω , |
| ψυχῇ κάλλος καλὸν αὐτὸν προσαγορεύει : οὑτωσὶ τοίνυν ὦ παῖ καλὲ ἐννόησον . Καὶ ἐκεῖνον μὲν τὸν λόγον οὔ φησιν | ||
| ταῦτ ' ἀποτεινόμενος ὁ Ἔφιππος εἴρηκεν ὥρα σοι ζητεῖν , καλὲ Οὐλπιανέ , καὶ διδάσκειν ἡμᾶς , καὶ τῶν εἰρημένων |
| , | πλεύσας δὲ ἐπὶ Τροίαν νεώτατος ἀποθανεῖται , | εἵλατο παραμείνας αὐτοῦ ἀποθανεῖν , καὶ ταῦτα | οὐ χρηστοῦ | ||
| παραυτίκα τοὺς μὲν ἔλυσε τῆς ἀρχῆς , ἑτέρους δ ' εἵλατο στρατηγούς , ἐν οἷς καὶ τὸν Διονύσιον , ὃς |
| διὰ τοῦ α δωρικῶς . λέγεται καὶ ἀπὸ τοῦ Μήλιος Μηλιεύς καὶ Μηλιακός καὶ Μηλίς ἡ χώρα . Μήλουσα , | ||
| . ἔστι καὶ κώμη τῆς Ἀκαρνανίας , ἧς τὸ ἐθνικὸν Μηλιεύς καὶ διὰ τοῦ α δωρικῶς . λέγεται καὶ ἀπὸ |
| τε παντελῆ φυλάξαι μέχρι τῆς πέμπτης ἡμέρας . εἶτα τοῦτο πράττοντος αὐτοῦ ἀσεβῶς μὴ δυνηθεὶς ἐνεγκεῖν ἀμφότερα , μήτε τὸν | ||
| φυλάττων , εἰ μέγας Ἀλέξανδρος γένοιτο τὰ μὲν αὐτοῦ σοῦ πράττοντος , τὰ δὲ τῶν ἄλλων σοῦ κινοῦντος καὶ συναγωνιζομένου |
| ὑπὲρ τὰ δύο . οἷον ὑποδείγματος χάριν , εἴ τις ἀκούσειε τινὸς λέγοντος ζήσεις ἔτη πεντήκοντα ἑπτά , εὔηθές ἐστιν | ||
| , Φιλολάου ἀκουστής , ποιμένος τινὸς ἀπαγγείλαντος αὐτῶι ὅτι μεσημβρίας ἀκούσειε Φιλολάου φωνῆς ἐκ τοῦ τάφου καὶ ταῦτα πρὸ πολλῶν |
| ἐκφύεται δυσχεραίνουσι . καί τινος ἤκουσα τοιοῦτόν τι περὶ αὐτῶν παίζοντος ἢ τάχα που καὶ σπουδάζοντος , ὅτι καθάπερ ἐρωτικά | ||
| Περσεὺς τριέτης ἢ τετραέτης ἐγένετο , ἤκουσεν αὐτοῦ τῆς φωνῆς παίζοντος : καὶ διὰ τῶν θεραπόντων μετακαλεσάμενος τὴν Δανάην σὺν |
| ὀδύρομαι , τὰ δ ' ἐν ποσὶν οὐκ ἐξικμάζω καὶ λογίζομαι κακά ; ] ἥτις σφαγὰς μὲν Ἕκτορος τροχηλάτους κατεῖδον | ||
| , οἰκοδεσποτεῖν δὲ Ἑρμῆν καὶ εἶναι Παρθένῳ μοίρᾳ ιγʹ . λογίζομαι τὸ διάστημα τὸ ἀπ ' αὐτοῦ ἕως τῆς ὡροσκοπούσης |
| : ὡς δὲ εἶδεν ἔλαφον ἐκπηδήσασαν , πάντων ἐπιλαθόμενος ὧν ἤκουσεν ἐδίωκεν οὐδὲν ἄλλο ὁρῶν ἢ ὅπῃ ἔφευγε . καί | ||
| ἐμπεσοῦσα ψυχῇ δυσέκλειπτόν ἐστιν . ἐθορυβήθη οὖν ὅτι τὴν κόρην ἤκουσεν εἶναί μου γυναῖκα , ὥστε ἐμίσει με μᾶλλον . |
| . Ψαμμήτιχος δὲ πυθόμενος ἐδίωκε : ὡς δὲ κατέλαβε , ἐδέετο πολλὰ λέγων καί σφεας θεοὺς πατρωίους ἀπολιπεῖν οὐκ ἔα | ||
| οὗτος ἐς τὰ Κροίσου οἰκία κατὰ νόμους τοὺς ἐπιχωρίους καθαρσίου ἐδέετο κυρῆσαι , Κροῖσος δέ μιν ἐκάθηρε . Ἔστι δὲ |
| τοῦτο παρέσχεν αὐτῇ τὸ ἔργον εὑρεσιλογεῖν προφάσεις σκεπτομένῃ κατὰ τοῦ νεανίσκου , αἷς αὐτὸν ἀμυνεῖται : παραγενομένῳ γὰρ ἐξ ἀγορᾶς | ||
| κακοῦ τινος τραγῳδοποιοῦ ἀκρόασιν ποιούμενος [ καὶ ] λέγοντός τινος νεανίσκου ὅτι ἐξελεύσεται ” οὐκ ἐμοῦγε ” ἔφη „ πρότερος |
| Σόλωνα ἐν ἀγορᾷ στήσετε . ” ἀπὸ διανοίας δὲ τοῦ γράψαντος , ὡς ἐν τῷ κατὰ Ἀνδροτίωνος . συνιστὰς γὰρ | ||
| τινὸς ἤκουε τοῦ Κράτητος : ὅτε καὶ τὴν Πολιτείαν αὐτοῦ γράψαντος , τινὲς ἔλεγον παίζοντες ἐπὶ τῆς τοῦ κυνὸς οὐρᾶς |
| ἐκάλεσεν αὐτῷ συνήγορον Δημοσθένην , ἀλλ ' οὐκ ἐμέ . Παρελθὼν δ ' ὁ μισοφίλιππος Δημοσθένης , κατέτριψε τὴν ἡμέραν | ||
| εἷς δὲ τῶν βουλευτῶν ἦν Δημοσθένης ὁ ἐμὸς κατήγορος . Παρελθὼν δ ' ὁ Ἀριστόδημος , πολλήν τινα εὔνοιαν ἀπήγγειλε |
| κυκῶν , πρός γε τοὺς ἑαυτοῦ ἑταίρους δι ' ἀποῤῥήτων ὡμολόγει τε καὶ ἠλήθευε καὶ ἀπεφαίνετο ἃ κἂν ἄλλος τῶν | ||
| χρήματ ' ἐν ταῖς Συρακούσαις ἐδανείζεθ ' οὗτος κἀκεῖνος . ὡμολόγει δ ' ἐκεῖνος μὲν πρὸς τοὺς τούτῳ δανείζοντας , |
| καὶ ξενίας χάριν , δεξάμενον δὲ αὐτοὺς φιλοφρόνως τὸν βασιλέα ἐρέσθαι παρὰ πότον , τί μάλιστα εἴη ὃ φοβοῖντο , | ||
| ᾖ τὸ ἐκείνων μεμνῆσθαι * * τὸ δὲ ἰδίᾳ ἐθελῆσαι ἐρέσθαι σε , ὑπὲρ ὧν ὁ κατήγορος ξυντέθεικε , σόφισμα |
| ἀνὴρ ἀτρέμας ἧκε παρὰ Ἀστυάγην , καὶ δι ' εὐνούχου ἐρόμενος τὴν εἴσοδον , πάντα ἀπήγγειλεν , ὡς ἀκούσειε παρὰ | ||
| μυρία , ἃ ἐλλοχῶν ἂν πελταστικὸς ἀνὴρ μισθοφόρος ἐν λόγοις ἐρόμενος , ἡνίκ ' ἐπιστήμην καὶ αἴσθησιν ταὐτὸν ἔθου , |
| μὲν ἔφθασε τοσοῦτον ὅσον Πάχητα ἀνεγνωκέναι τὸ ψήφισμα καὶ μέλλειν δράσειν τὰ δεδογμένα , ἡ δ ' ὑστέρα αὐτῆς ἐπικατάγεται | ||
| ὁρῶσιν ὡς κόρυθα ποιούμενος , εἴτε θεοὺς ἐγκαλυπτόμενος ὧν ἔμελλε δράσειν . ἀνελθόντι δὲ ἐς τὸ ἱερὸν καὶ τοῖς Γρακχείοις |
| δὲ τοὔμπαλιν , σύ μοι γενοῦ τιμωρὸς ἀνδρός , ἀνοσιωτάτου ξένου , ὃς οὔτε τοὺς γῆς νέρθεν οὔτε τοὺς ἄνω | ||
| καὶ μεστοὶ λάπης . Μένανδρος δ ' ἐν Τροφωνίῳ : ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν ὑποδοχή . τίνος ; ποδαποῦ ; |
| δή τις πόλεμος ἐπὶ Ὁμήρου ὑπ ' ἐκείνου ἄρχοντος ἢ συμβουλεύοντος εὖ πολεμηθεὶς μνημονεύεται ; Οὐδείς . Ἀλλ ' οἷα | ||
| σίτου πλῆθος αὐτοῖς καὶ στρατιώτας τρισχιλίους , μετὰ δὲ ταῦτα συμβουλεύοντος , ἐὰν ᾖ δυνατόν , μετρίως διαλύσασθαι πρὸς Ἀντίγονον |
| τὴν χύτραν ἔρριψε καὶ συνήψει . ὁ δὲ Ξάνθος , ὑποπτεύσας μή πως ὁ Αἴσωπος τὸν λείποντα πόδα μὴ εὑρὼν | ||
| τὴν Λυσιακὴν οὐδὲ τὴν εὐστομίαν ἔχουσιν ἐκείνης τῆς λέξεως , ὑποπτεύσας τε καὶ βασανίσας εὗρον οὐκ ὄντας Λυσίου . ὧν |
| λόγον ἐρεῖς : ὅτι διὰ τοῦτο τοίνυν καὶ αὐτὸς ἀποθανεῖν ἐπιθυμῶ , ἵνα μὴ ἔργον γένωμαι πατρός : ἐν ᾧ | ||
| Ἡ ΛΥσις κατὰ συνδρομὴν , ὅτι διὰ τοῦτο μάλιστα θανάτου ἐπιθυμῶ , ὅτι ἀπάτῃ ζημιωθεὶς μετὰ τὴν πεῖραν ἔγνων τὴν |
| πᾶν ἤδη στράτευμα ἡττᾶτο . τὰ μὲν ἐς Τολμίδην τοιαῦτα ἐπυνθανόμην ὄντα , ἔστι δὲ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα ἀρχαῖα : καί | ||
| μηδὲν προσδεῖσθαι εὐτυχίας : ἐπειδὴ δὲ τοῦτο συνωμολογησάμεθα , πάλιν ἐπυνθανόμην αὐτοῦ τὰ πρότερον ὡμολογημένα πῶς ἂν ἡμῖν ἔχοι . |
| φρόνιμος τὸν τὰ αὑτοῦ πράττοντα τοῦτον σώφρονα καλεῖν . Ὦ Κριτία , ἦν δ ' ἐγώ , καὶ εὐθὺς ἀρχομένου | ||
| εὐδαιμονοῖμεν , τοῦτο δὲ οὔπω δυνάμεθα μαθεῖν , ὦ φίλε Κριτία . Ἀλλὰ μέντοι , ἦ δ ' ὅς , |
| διὰ τὸ τὰς ἀποσκευὰς ἐν Αἰγύπτῳ καταλελοιπέναι παρὰ Πτολεμαίῳ , γνοὺς ἀμεταθέτους ὄντας ἐνεβίβασεν εἰς τὰς ναῦς καὶ πρὸς Ἀντίγονον | ||
| , αὐτὸς δὲ ἤδη ὡς πρὸς ὁμολογούμενον ἐχθρὸν παρεσκευάζετο . γνοὺς δὲ ταῦτα ὁ Σεβῆρος , καὶ πάντα μὲν ἐκθύμως |
| καὶ ἀκαίρως : Δημοσθένης : τὴν ἀκαιρίαν τὴν ἐκείνου . ἀκούσας ἥκειν . τόν δέ οὐδέ οὐχ ἥκιστα , οὐδ | ||
| εἶναι τοὺς λέγοντας : Ἀρτέμιδι ἰκέλη . τοῦθ ' ἥσθην ἀκούσας καὶ ὅτι τῷ κάλλει τῆς ψυχῆς ἁμιλλᾶται τὸ τοῦ |
| ἀπετόλμων ὑμῖν οὗτοι περὶ τῶν Ἑλληνικῶν συμβουλεύειν , ἐνταῦθα δὴ καταμεμψάμενος ἑαυτὸν ὁ Πιττάλακος καὶ ἐκλογισάμενος ὅστις ὢν πρὸς οὕστινας | ||
| . ) Ὅτι Βόκχος ὁ κατὰ τὴν Λιβύην βασιλεύων πολλὰ καταμεμψάμενος τοῖς πείσασιν αὐτὸν πολεμεῖν τοῖς Ῥωμαίοις πρέσβεις ἔπεμψε πρὸς |
| πόλεως , Δραῦκος ὄνομα , φίλου καὶ ἑταίρου συμπλέοντος ἡμῖν συστήσαντος αὐτὸν , ὡς εἶδεν ἐκεῖ . ὡς δὲ συνέβη | ||
| , καὶ ἡ Περσῶν ἀρχὴ κατελύθη διαμείνασα | ἀπὸ τοῦ συστήσαντος αὐτὴν | Κύρου ἔτη διακόσια τριάκοντα | τρία . |
| ἐπιπταίσματα αὐτὰ καλεῖ , τὸ μέντοι προσπταῖσαι ἐν τοῖς Σφηξὶ προσκόψαι εἴρηκεν . ποσὶ δ ' ἂν προσήκοι καὶ τὸ | ||
| τὴν ψυχήν ἐστιν ὠφέλιμον . Σπάνιόν ἐστιν ὁδοιποροῦντα συνεχῶς μὴ προσκόψαι , καὶ πράττοντά τι ἐντρεχῶς μὴ οὐχὶ καὶ ἁμαρτεῖν |
| ἀπορίαν : ἰστέον δὲ ὅτι ὡς τοῦ διδασκαλείου ὢν τοῦ Πλατωνικοῦ φησιν ὅτι οὐδεὶς οὐδὲν εἶπε περὶ τῆς τοιαύτης ἀπορίας | ||
| ' ἡμῖν εὐπατρίδαι ἀστοργότεροί πως εἰσί . Παρὰ Ἀλεξάνδρου τοῦ Πλατωνικοῦ τὸ μὴ πολλάκις μηδὲ χωρὶς ἀνάγκης λέγειν πρός τινα |
| ἢ ἀκροατὴν τί ἂν γράφοιμι , τί δ ' ἂν φράζοιμι , εὖ γιγνώσκων , ὅτι μήτ ' ἂν τοιαῦτα | ||
| μή , λέγε ὁμοῦ πάντα , ἵνα καὶ Τελεσίνῳ ἕκαστα φράζοιμι , οὐ γὰρ ἀνήσει ἐρωτῶν τὰ σά , ὅς |
| τὰ δὲ εὖ . ἐκ τούτου δὴ ἐπεὶ ὑπέπινον , ἤρετο ὁ Ὑστάσπας τὸν Κῦρον : Ἆρ ' ἄν , | ||
| τι μὲν δέοιτο οὐκ εἰπούσης , ἐκλιπαρούσης δὲ ἀφικέσθαι , ἤρετο τὸν πρεσβευτήν , ὅ τι αὐτοῦ δέοιντο , ὁ |
| οὐδένα : εὐπραγοῦντα . οὐ προσαγορευόμεθα : ἀντὶ τοῦ ὑπερορώμεθα τέθεικεν , ἐπεὶ συμβέβηκε τοὺς παρορωμένους ὑπὸ τῶν πέλας οὐ | ||
| δειδυῖαν ταύρων κρατερὸν μένος . Αἰσονίδεω πόθῳ : οὐχ ὑγιῶς τέθεικεν τὸν πόθον ἀντὶ τοῦ ἔρωτος . πόθος γὰρ ἡ |
| , ἕνεκα δὲ τῆς ἰδίας ποιότητος , ὑπὲρ ἧς καὶ ἠρώτησεν , τὸ Αἴας . . Τούτων οὖν τῇδε ἐχόντων | ||
| , ἀλλὰ μόλις . ἐν Πέλληι δὲ πρὸς φρέαρ προσελθὼν ἠρώτησεν εἰ πότιμόν ἐστιν . εἰπόντων δὲ τῶν ἱμώντων ἡμεῖς |
| λόγον * καί φησι * καὶ δή σε , ὦ Ἀλέξανδρε , ἡ Ἀχερουσία καὶ καταιβάτις τρίβος δεξιώσεται λέγει δὲ | ||
| τοῦ βουλευομένου Ἀλεξάνδρου δρόμον ἀγωνίσασθαι Ὀλυμπίασιν ἔφη τις οὕτως : Ἀλέξανδρε , δράμε σου τῆς μητρὸς τὸ ὄνομα . Ἐν |
| ” ἔφη , “ κἀμὲ κεκοινωνηκέναι τῷ φόνῳ ; ταῦτα ἤκουσα μόνα τοῦ πεφονευκότος , ὡς κτείνας εἴη τὴν κόρην | ||
| ὦτα βαρβάρους ψυχὰς ἐχόντων . . Ἡρακλείτου . ὁκόσων λόγους ἤκουσα , οὐδεὶς ἀφικνεῖται ἐς τοῦτο , ὥστε γινώσκειν ὅτι |
| η εἰς τὴν ει δίφθογγον , ὡς ἥρωες εἵρωες . τέθεικας , τέθεικε . Δυϊκά . Τεθείκατον , τεθείκατον . | ||
| κωμικός φησι : τί τἀργύριον , ἄνθρωπε , τιμιώτερον σαυτοῦ τέθεικας ἢ πέφυκε τῇ φύσει ; ἀλυσιτελὴς εἶ τῇ πόλει |
| Δίωνος : εἰς ἃ ἀποβλέψας ὁ βασιλεὺς εἶπεν , ὦ θαυμάσιε λυτικὲ , ἐὰν ἀφέλῃς τοῦ Σωτῆρος τὸ σω , | ||
| ὀρθῆς . ἔστι δὲ ἀδύνατον . τὸ αὐτό , ὦ θαυμάσιε : διὸ καὶ τὰ ἑξῆς προσιέμεθα μέν , οὔ |
| ἑαυτοῦ χάριν , καὶ τοσούτῳ μᾶλλον ὅσῳ φαυλότερος : καὶ ἐγκαλεῖται διὰ τοῦτο , ὅτι οὐδὲν τῶν ἰδίων πλέον ἐπιζητεῖ | ||
| ἀσωτευόμενος πένης καὶ λῃστείας κρινόμενος : ἔτι γὰρ νῦν λῃστεύειν ἐγκαλεῖται : τινὲς δ ' οὐ καλῶς φασι τὸ παράδειγμα |
| . Αὐτίκα δέ γε , ἦ δ ' ὃς ὁ Διονυσόδωρος , ἄν μοι ἀποκρίνῃ , ὦ Κτήσιππε , ὁμολογήσεις | ||
| ἐρέσθαι [ τὸν Εὐθύδημον ] εἰ καὶ ὀρχεῖσθαι ἐπίσταιτο ὁ Διονυσόδωρος : ὁ δέ , Πάνυ , ἔφη . Οὐ |
| ξένε , τὰ ἴχνη ἐκεῖνα καὶ γυμναζομένου τι ἕτερον , δραμόντος δὲ ἄσημος ἡ γῆ , μετέωρος γάρ τις καὶ | ||
| ἐλθὼν ἀφήρπαξε τὴν δέλτον τὴν ἐκείνου : / τοῦ δὲ δραμόντος πρὸς αὐτὸν τὸν λύκον καὶ τὴν δέλτον , / |
| οἷς ἀντιλέγων ὁ Ἀγαμέμνων οὐκ ἀπορεῖ , ὅπως καὶ αὐτὸς θεραπεύσῃ τὸ πλῆθος : φήσαντος γὰρ τοῦ Ἀχιλλέως ἀπελεύσεσθαι εἰς | ||
| καὶ τίς ἀνέξεται τῶν αὐτὸ τοῦτο δεδοικότων , μὴ σχολῇ θεραπεύσῃ τὸν οἶκον ; δεῖ δή τινος τιμῆς , ἐξ |
| τοιαύτης ἀγῶνα ἐνθυμηθεὶς μὲν Δημόκριτον ἐλευθερώσαντα λοιμοῦ ποτε Ἀβδηρίτας , ἐννοήσας δὲ Σοφοκλέα τὸν Ἀθηναῖον , ὃς λέγεται καὶ ἀνέμους | ||
| δὲ ᾔσθετο παιδίον ἄῤῥεν ἐξ αὐτῆς γεννηθὲν , τὸν χρησμὸν ἐννοήσας , τὰ τούτου σφυρὰ διέτρησε , καὶ εἰς ὄρος |
| Γλαύκου τοῦ Ἀχαρνέως υἱός , μετὰ Δημαινέτου τοῦ Βουζύγου συγκατεναυμάχησε Χείλωνα τὸν Λακεδαιμονίων ναύαρχον : ὥστε οἰκεῖά μοι καὶ συνήθη | ||
| φασιν ἀπόφθεγμα , οἱ δὲ Σόλωνος . ἔνιοι δὲ αὐτὸ Χείλωνα εἰπεῖν συμβουλευομένῳ τινί , εἰ πλούσιον ἕλοιτο γάμον . |
| ὁ Κῦρος , νομίζων τοὺς ἰόντας Ἀρμενίων καὶ Χαλδαίων τοιαῦτα λέξειν περὶ αὐτοῦ οἷα αὐτὸς ἐπεθύμει πάντας ἀνθρώπους καὶ λέγειν | ||
| τι μέλλειν λέξειν αὐτόν : ἢ ὅτι ὑπερπέπεισαι τόδε αὐτὸν λέξειν : ἢ ὅτι αὐτὸν χρὴ τῶνδε τῶν λόγων ἀποκλείεσθαι |
| ἀμείνους οἱ σὺν ἡδονῇ μηνύοντες , Σουλπίκιός τε καὶ οὓς ἔπεμψας ἀδελφούς , οἷς τ ' εὐδοκίμησας οἷς τε παρῄνεις | ||
| ὅμηρα τῆς ἀδείας , οἰκεῖα αὐτοῦ σοῦ , τοῖς ἀνδροφόνοις ἔπεμψας ἐς τὸ Καπιτώλιον . ” Ἀλλ ' ἔστω καὶ |
| ὡς ἱστορήκασιν περὶ τῶν καθ ' ἡμᾶς χρόνων οἱ συγγράψαντες Μαναιθὼς ὁ Αἰγύπτιος καὶ ὁ Μένανδρος ὁ Ἐφέσιος , ἔτι | ||
| κατὰ Ἕλληνας οἱ πλείους , σαφές ἐστιν . Ὥστε ὁ Μαναιθὼς δύο τάξεις ἄκων τῆς ἀληθείας μεμήνυκεν ἡμῖν διὰ τῶν |
| ἐᾷ γραφὴν εἶναι , κατὰ δὲ τοῦ μισθώσαντος καὶ τοῦ μισθωσαμένου , τοῦ μὲν ὅτι ἐξεμίσθωσε , τοῦ δὲ ὅτι | ||
| , ὅτι οὐ συνᾴδει τῷ τοῦ θεοῦ βουλήματι ἡ τοῦ μισθωσαμένου προαίρεσις αὐτὸν βασιλέως . τραπόμενος οὖν κατὰ τὴν ἐρήμην |
| σῶμ ' . ἐγώ . ψυχὴν δ ' ἐπανήκειν ὥσπερ Αἰσώπου ποτέ . Εἰπέ μοι ὡς ὀλίγα λοιπὰ τῶν ἐπιτραπεζωμάτων | ||
| τὸν σοφῶς τοῦτον ἀποκριθέντα μόνον . „ οὕτως οὖν τοῦ Αἰσώπου ἀπολελογημένου , ὀρθῶς ἅπαντες λέγειν αὐτὸν ἐψηφίσαντο . Καὶ |
| “ φησὶ δ ' Ἀπολλώνιος ὁ Τύριος , ἕλκοντος αὐτὸν Κράτητος τοῦ ἱματίου ἀπὸ Στίλπωνος , εἰπεῖν , ” ὦ | ||
| χλωροῖς καὶ ἡλιοκαΐαις . Διήκουσε δέ , καθάπερ προείρηται , Κράτητος : εἶτα καὶ Στίλπωνος ἀκοῦσαί φασιν αὐτόν : καὶ |
| καὶ μέγεθος εἰπεῖν ὡς ἁπλούστατα ἐγχειρεῖν τὸ πῖπτον εἰς τὸν γεωγραφικὸν πίνακα , συμπαραδηλοῦντα καὶ τὸ ποῖόν τι καὶ πόστον | ||
| καὶ Ἑκαταῖον τὸν Μιλήσιον : τὸν μὲν οὖν ἐκδοῦναι πρῶτον γεωγραφικὸν πίνακα , τὸν δὲ Ἑκαταῖον καταλιπεῖν γράμμα , πιστούμενον |
| , ὅ τι πλεῖστον δύνασαι , ἀνδρὸς ἐκπεπληγμένου καὶ φανερῶς ἐπηρμένου . εἶτα ὕστερον ἐπαγάγῃς τὸ “ γνοὺς ” , | ||
| ἀκατάληκτον ἐκ διιάμβων δύο : τὸ Ϙʹ “ καὶ φανερῶς ἐπηρμένου ” χοριαμβικὸν δίμετρον ἀκατάληκτον ἐκ χοριάμβου καὶ διιάμβου : |
| ἕνεκα διδῷτο , τὸ δὲ βρέφος πρὸς τὴν φύσιν τοῦ αἰτοῦντος . τινὲς δὲ ἐπὶ τῆς ἀξίας τοῦ ἀναθήματος καὶ | ||
| τῆς πολιτείας ἥδε . πάλιν δὲ Ἄκρωνος τοῦ ἰατροῦ τόπον αἰτοῦντος παρὰ τῆς βουλῆς εἰς κατασκευὴν πατρώιου μνήματος διὰ τὴν |
| ἐναργῶς , ἑτοίμως . . , ᾔσθου ] ἔγνως καὶ ἤκουσας . ἔστιν ἐν τῇ σκηνῇ μηχάνημά τι , ὃ | ||
| ἀργυρώνητον ; δικαίως οὖν οὐχ εὗρες τὸν πιπράσκοντα . οὐκ ἤκουσας οὐδὲ Ὁμήρου διδάσκοντος ἡμᾶς καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες |
| ἔσπακεν . εἰωθότος δ ' αὐτοῦ ῥυπαροὺς ἄρτους φέρεσθαι , ἐνεγκαμένου τινὸς ἔτι μελαντέρους , οὐκ ἄρτους ἐνηνοχέναι , ἀλλὰ | ||
| Ἠπειρώτου μνησθῆναι , ἀνδρὸς μετὰ Ἀλέξανδρον τὰ δεύτερα ἐν στρατηγίαις ἐνεγκαμένου καὶ μυρίας τροπὰς τῆς τύχης ἐνεγκόντος . οὗτος τοίνυν |
| ἐμπεσόν , γελᾶν ἔπεισί μοι τοῦ τὰς ὀφρῦς συνάγοντος καὶ δεδιότος μὴ λόγοι τῶν Δημοσθένους αὐτὸν ἔργων ἐπιλίποιεν . Ἴσως | ||
| τῷ σωτῆρι . ἀναχωροῦντος δέ μου καὶ ὑποπτεύοντος , καὶ δεδιότος τὴν προτέραν ἐκείνην πρόρρησιν , ἐγένετο μέν τι καὶ |
| ὡς ἂν τύχῃ ταῖς ἀπάταις ἀγόμενον , ἐμμένειν δὲ οἷς ἐπῄνεσεν οὐ δυνάμενον , ἠρώτων τί τοὔνομα εἴη τῷ ξένῳ | ||
| , οὐχ ὡς ἐκεῖνοι ποιοῦσιν . ἅμα μὲν ἐπέστη καὶ ἐπῄνεσεν τὸν τραγῳδόν , ἅμα δὲ περιεβλέψατο : εἶτα ἄν |