| δὲ καὶ τύ συρίσδες : μετὰ Πᾶνα τὸ δεύτερον ἆθλον ἀποισῇ . αἴ κα τῆνος ἕλῃ κεραὸν τράγον , αἶγα | ||
| Πᾶνά φησιν . Διδύμαρχος δέ φησι γηγενῆ αὐτὸν εἶναι . ἀποισῇ [ καὶ λαψῇ ] περισπαστέον , ἐπεὶ τοὺς μέλλοντας |
| : σὺ μὲν γὰρ ἔσῃ οὐ μακρὰν ὕστερον ἱερεῖον τοῖς θύμασιν , ἐγὼ δὲ παρ ' ἐμαυτῆς ἐπισπείσω τὸν οἶνον | ||
| ἡμῶν αὐτῶν , ὅτι τῆς ἀπολαύσεως χάριν ἐμμένομεν τοῖς τοιούτοις θύμασιν . καίτοι Σύρων , ὧν μὲν Ἰουδαῖοι , διὰ |
| ἀορτάς . Ἄριστον ἐπεχόρευσεν ἐκλελεγμένον , εἴ τι νέον ἢ ποθεινόν : ὀστρέων γένη παντοδαπά , λοπάδων παρατεταγμένη φάλαγξ , | ||
| ἀστρίχοις . ἠκρόασο ὦ γῆρας , ὡς ἅπασιν ἀνθρώποισιν εἶ ποθεινόν , ὡς εὔδαιμον , εἶθ ' ὅταν παρῇς ἀχθηρόν |
| μορφὴν ἡμετέρην καὶ σκῆπτρα καὶ Ἀσίδα κάλλιπε γαῖαν . ἔργα μόθων οὐκ οἶδα : τί γὰρ σακέων Ἀφροδίτῃ ; ἀγλαΐῃ | ||
| , τὸ δ ' αὐτὸ καὶ κρουσίθυρον , κνισμός , μόθων . ταῦτα δὲ πάντα μετ ' ὀρχήσεως ηὐλεῖτο . |
| τήνδε [ τὴν ] ψυχὴν [ ] ἅπαξ σοί , φιλτάτη τεκοῦσα , παρεθέμην [ ] μολών ? [ : | ||
| ὧν ἕνεκα ἤθλουν , καὶ φημὶ πρὸς αὐτήν , Ὦ φιλτάτη , δεῖξόν μοι μαγγανεύουσαν ἢ μεταμορφουμένην τὴν δέσποιναν : |
| τοῦτό ἐστιν ὑβρίσαι , τὸ πλούτῳ θαῤῥοῦντα τυφλώττειν , τὸ ὁμοτίμοις τῶν πολιτῶν ἀτίμως προσφέρεσθαι , τὸ ὥσπερ οἰκέτῃ τὰς | ||
| ἄλλοις τοῖς ἐπὶ τῆς πόλεως μένουσιν , ἅτε οὐκ οὖσιν ὁμοτίμοις τὸ ἀρχαῖον , ἀλλ ' ἐν τιμῆς αὐτοὺς μέρει |
| ῥάβδων χυλὸς γενναίως , τερμινθίνη μᾶλλον τῶν ἄλλων ῥητινῶν , τραγίου τοῦ ἀπὸ Κρήτης τὰ φύλλα καὶ ὁ καρπὸς καὶ | ||
| ἡμέρων συκῶν οἱ ὄλυνθοι , τεῦτλον χωρὶς τοῦ θερμαίνειν , τραγίου τοῦ ἀπὸ Κρήτης τὰ φύλλα καὶ ὁ καρπὸς καὶ |
| ὢν κατεβρόχθισεν ἂν τὴν Πελοπόννησον ἅπασαν . Κρατῖνος δὲ περὶ Λάμπωνος τοῦ μάντεώς φησι : νῦν δ ' αὖτις ἐρυγγάνει | ||
| μήτρως δὲ , ὁ Εὐθυμένης , ὅτι μητρὸς ἀδελφὸς τῶν Λάμπωνος υἱῶν . τὸ δὲ οἵαν θαυμαστικῶς ἀντὶ τοῦ ὁποίαν |
| ἑκαταβόλων Μοισᾶν ἀπὸ τόξων Δία τε φοινικοστερόπαν σεμνόν τ ' ἐπίνειμαι ἀκˈρωτήριον Ἄλιδος τοιοῖσδε βέλεσσιν , τὸ δή ποτε Λυδὸς | ||
| , τῶν εἰς ἅπαντα τόπον διικνεῖσθαι ποιούντων τὰ ποιήματα . ἐπίνειμαι : ἤτοι τῷ χορῷ ἢ ἑαυτῷ παρακελεύεται ὁ ποιητής |
| ἐμὰ πράγματα καὶ τὴν εὐπραξίαν ἐκείνου . Σὺ μέν , Ὀλύμπιε , τὸν ἀγῶνα λαῷ , τὸν μισθὸν ἀπόδος : | ||
| καὶ ἐλεγεῖον ἐπ ' αὐτῷ , Δέξο ἄναξ Κρονίδα Ζεῦ Ὀλύμπιε καλὸν ἄγαλμα ἱλάῳ θυμῷ τοῖς Λακεδαιμονίοις . Ῥωμαίων δὲ |
| ἱκεσίου Ζηνὸς κοῦραι Λιταί : ἵξομαι ἤδη ὁπλοτέροις βασιλεῦσι καὶ ἡμιθέοις ἐνάριθμος . Καὶ τότε δὴ λίπον ἄντρον ἐπήρατον ἠδ | ||
| τὸ δυσμενὲς καὶ τὸ φίλιον οὐ διέκρινεν οὗτος καὶ αὐτοῖς ἡμιθέοις πρότερον κατὰ τῶν ἰδίων τέκνων ἐξήγειρε πόλεμον , καὶ |
| ἴσμεν , αἱ δὲ μηδὲν προσήκουσαι οὕτως σφόδρα κόπτονται καὶ κλαίουσιν , ” ἡ μήτηρ ἔφη : „ μὴ θαύμαζε | ||
| τὰ αἰανῆ καὶ σκοτεινὰ καὶ θλίψιν καὶ ἀχλὺν ἐμποιοῦντα τοῖς κλαίουσιν . ἰστέον δὲ ὅτι μακαρίτης ὁ τεθνεὼς , μακάριος |
| τὸν αἰὲν ἕλκω χρόνον . ὅρα παροῦσα , παρθέν ' Ἠλέκτρα , πέλας , μὴ κατθανών σε σύγγονος λέληθ ' | ||
| Ἴμβρος Βρομίος Πολύκτωρ Χθονίος , αἱ δὲ κόραι Αὐτονόη Θεανὼ Ἠλέκτρα Κλεοπάτρα Εὐρυδίκη Γλαυκίππη Ἀνθήλεια Κλεοδώρη Εὐίππη Ἐρατὼ Στύγνη Βρύκη |
| φίλταθ ' Ἕκτορ . . . μαστὸν ἤδη πολλάκις νόθοισι σοῖς ] Τοῦτο παρ ' ἱστορίαν φασὶν εἰρῆσθαι : μὴ | ||
| ἠγωνίσμεθα . τίν ' ; ὡς ἀπαντᾶι δάκρυά μοι τοῖς σοῖς λόγοις . Φοίβωι ξυνῆψ ' ἄκουσα δύστηνον γάμον . |
| ' ἔπεμψαν . ἀλλ ' ἄγε νῦν ἐπίμεινον ἐνὶ μεγάροισιν ἐμοῖσιν , ὄφρα κεν ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε γένηται : | ||
| στὶν ἣ πλείστους Ἀχαιῶν ὤλεσεν γυνὴ μία ; ἐν δόμοις ἐμοῖσιν , εἰ δὴ τούσδ ' ἐμοὺς καλεῖν χρεών . |
| Γυμνοὺς μὴ ἐνοχλεῖν ξυμβουλεύοντα ἃ μὴ πείσεις . ” ” πείσομαι „ ἔφη „ καὶ ὁμολογείσθω ὁ μισθός . ” | ||
| μνῆμα τῆς Διὸς κόρης . ἀλλ ' ὦ τέκνον σοι πείσομαι : λέγεις γὰρ εὖ . ὡς εὐτυχοῦσά γ ' |
| , Ἀχιλλεύς Ἀχιλλεῦ , καλός καλέ , εὐγενής εὐγενές , Λειώδης Λειῶδες , ποιητής ποιητά : σεσημείωται τὸ δέσποτα μητίετα | ||
| κράτων τυπτομένων , δάπεδον δ ' ἅπαν αἵματι θῦεν . Λειώδης δ ' Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων καί μιν λισσόμενος |
| μὲν ὑπὲρ Ἁλιρροθίου τοῦ υἱοῦ παρὰ Ἄρεως , δικάσαι δὲ Εὐμενίσι καὶ Ὀρέστῃ οἱ δώδεκα θεοί . [ , ] | ||
| αἷμα χειρὶ θέσθαι ; οἷον ἔργον τελέσας βεβάκχευται μανίαις , Εὐμενίσι θήραμα , φόβον δρομάσι δινεύων βλεφάροις , Ἀγαμεμνόνιος παῖς |
| οὐρανοῦ , ἐφοβήθη μήπως σεισθείσης τῆς γῆς ἀνάρρηξις γενήται τῶν καταχθονίων , καὶ δημοσιευθῇ τὰ κατ ' αὐτόν . ἔστι | ||
| αὐτοῦ λεγόμενον , „ Κύκλωψ , εἰ καί τίς σε καταχθονίων ἀνθρώπων / ὀφθαλμοῦ εἴρηται ἀεικελίην ἀλαωτύν „ . οὐκ |
| . πότερον ] ποῖον . ἀπολολύξω ] παιανίσω . . ἀσινεῖ ] ἀβλαβεῖ : σωτηρίας τοῦτο γὰρ ἐπίθετον . . | ||
| ἤτοι τῆς Ἰφιγενείας φόνον ἀποδώσει . ἐπικρανεῖ ] τελέσει . ἀσινεῖ ] ἀπαθεῖ : ἐκτὸς γὰρ πάθους τὸ θεῖον . |
| πόλεις τὸν Ἀννίβαν ὑποδέξασθαι . Ἀννίβας δὲ , γαυριῶν τοῖς κατωρθωμένοις , ἐξουσίαν ἔδωκε τοῖς Ῥωμαίοις ἐξωνήσασθαι τοὺς αἰχμαλώτους . | ||
| ἐκαυχᾶτο πολὺ μᾶλλον ἐπὶ τοῖς ποιήμασιν ἢ τοῖς ἐν πολέμῳ κατωρθωμένοις . τῶν δὲ συνόντων αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενος ὁ διθυραμβοποιός |
| ? κρ [ ! ! ! ! ! ! ! πρόπινε ] ? ? [ ] | [ λόγον ] | ||
| καλεῖται . τοιούτων φωνῶν ἐγὼ διψῶ , τοιαύτην μοι φιλοτησίαν πρόπινε . θύη τινὰ πέττειν , ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα φησιν |
| [ ] , ἀλλὰ σὺν ? ? τοῖς γέρουσιν [ καθίζανε ] ? [ ] ? . ἦ σοῦ πορευθέντος | ||
| εἰ θέρμην ἔχουσα τυγχάνω . Δεῖπνον παρασκεύαζε , σὺ δὲ καθίζανε . Πότε σὺ ἤκουσας αὐτοῦ ; πρωπέρυσιν ἔτος τρίτον |
| φέρει λόγον , ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα πυγˈμάχου κελαδῆσαι . γεραίρετέ νιν , ὃς Ἴσθμιον ἂν νάπος Δωρίων | ||
| Κρόνου σεισίχθον ' υἱόν γείτον ' ἀμειβομένοις εὐεργέταν ἁρμάτων ἱπποδˈρόμιον κελαδῆσαι , καὶ σέθεν , Ἀμφιτρύων , παῖδας προσειπεῖν τὸν |
| ' ἄκροις ἕστακ ' Ἄρεος στεφάνοισιν . ἡγοῦ πάροιθε , θύγατερ : ὡς τυφλῶι ποδὶ ὀφθαλμὸς εἶ σύ , ναυβάταισιν | ||
| ὦ θεοδˈμάτα , λιπαροπˈλοκάμου παίδεσσι Λατοῦς ἱμεροέστατον ἔρνος , πόντου θύγατερ , χθονὸς εὐρείας ἀκίνητον τέρας , ἅν τε βροτοί |
| ἔτνει ἄλευρα . ἔτνος δὲ ἣν ἀθάραν ἔλεγον καὶ τὸ πίσινον ἕψημα . τὰ δὲ ἄλφιτα δημοσίᾳ πιπράσκεται . ΓΘ | ||
| πότνια , τὸν δάκτυλον . Ἐγὼ δ ' ἔτνος γε πίσινον εὔχρων καὶ καλόν : ἐτόρυνε δ ' αὐτὴ Παλλὰς |
| , ἀντὶ τοῦ : ὦ πολυχρόνιε παρθένε : ἄλλως : παρθένε μακρὸν δὴ μῆκος : ὅ ἐστι : πολλῷ χρόνῳ | ||
| ' εἶ ' ἄτεγκτον συλλαβοῦσα καρδίαν , Νυκτὸς κελαινῆς ἀνυμέναιε παρθένε , μανίας τ ' ἐπ ' ἀνδρὶ τῶιδε καὶ |
| ὑπὸ Ταύρου ἀλκαίην ψαίρουσαι ὀλίζωνες φορέονται : ἢ ὅτε σὺν τέκνοισι θερειομένοισιν ἀβοσκής φωλειοῦ λοχάδην ὑπὸ γωλεὰ διψὰς ἰαύῃ , | ||
| κατασπορᾶς τῶν ὀδόντων τοῦ δράκοντος ὃν ἀπέκτεινεν ὁ Κάδμος . τέκνοισι ] κοινὸν τὸ ἀρήγειν . τέκνοισι ] τοῖς τῶν |
| τε φερέσβιος ἠδ ' Ἀιδωνεύς Νῆστίς θ ' , ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον . ἀγένητα : στοιχεῖα . παρ | ||
| τὸν Ὀρέστην πῶς ἔχει , καὶ ἐθεάσατο αὐτὰς : † δακρύοις ἀδελφόν : προσεκτικῶς μετὰ ἤθους προενεκτέον τὸν λόγον : |
| ἱμείρειν ] ἤγουν ἐπιθυμεῖν μάχεσθαι καὶ νικᾶν . ὡραῖον . ὀλβίοις ] τοῖς εὐδαίμοσι καὶ ἐνδόξοις . νικᾶσθαι ] ὥστε | ||
| . οὔτοι γυναικός ἐστιν ἱμείρειν μάχης . τοῖς δ ' ὀλβίοις γε καὶ τὸ νικᾶσθαι πρέπει . ἦ καὶ σὺ |
| θανεῖν ἐν τῇ τούτων γενεᾷ . Οὕτω δὲ συντακτέον : Μηκέτ ' ἔπειτ ' ὤφειλον ἐγὼ πέμπτοισι μετεῖναι ἀνδράσιν , | ||
| μετὰ τὴν ἐξύμνησιν τῆς τῶν ἡμιθέων λήξεως , ἐπάγει , Μηκέτ ' ἔπειτ ' ὤφειλον ἐγὼ πέμπτοισι μετεῖναι Ἀνδράσιν , |
| τῆς ἀθανάτους μὲν πρῶτα θεούς , νόμῳ ὡς διάκειται , τίμα καὶ σέβου ὅρκον , ἔπειθ ' ἥρωας ἀγαυούς , | ||
| βροτοῖς ἄριστος . Νόμος ἐστὶ θεός . τοῦτον ἀεὶ πάντοτε τίμα . Ξένος ὀφείλεις εἶναι τῶν οὐ καλῶς φρονούντων . |
| μέθης χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν , εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ . Ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεις ; Εἰ μέν | ||
| τῶν δούλων , χωρὶς δὲ τὰ τῶν δεσποτῶν , εἰ συνδοκεῖ . Πῶς δ ' οὐ συνδοκεῖ νῦν γε οὕτως |
| ὑπείροχον , ᾧ τυ γεραίρειν ἀρξεῦμ ' : ἀλλ ' ὑπάκουσον , ἐπεὶ φίλος ἔπλεο Μοίσαις . Σιμιχίδᾳ μὲν Ἔρωτες | ||
| μᾶλλον δὲ παῖε . σέ φημι , Θησαυρὲ χρυσοῦ , ὑπάκουσον Τίμωνι τουτῳῒ καὶ παράσχες ἑαυτὸν ἀνελέσθαι . σκάπτε , |
| οἷς ἐκ πολλοῦ δοκιμάσειαν , τί δεινὸν εἰ παρ ' οὐδέσι τῶν ἄλλων ἀτελείας νομιζομένης , μόνοις ἡμῖν ταύτης ἔνεστι | ||
| προσλήψεσθε , δόξαν δὲ οὐ καλὴν ἀργίας οἴσεσθε , ἣν οὐδέσι μᾶλλον τῶν ὄντων προσήκει φυγεῖν ἤπερ ὑμῖν . διὰ |
| ποδοῖν ἐπικτυπῶν βάδιζε . ἡμῖν δ ' ἂν αἰσχύνην φέροι πάσαισι παρὰ τοῖς ἀνδράσιν τὸ πρᾶγμα τοῦτ ' ἐλεγχθέν . | ||
| ἔστιν μοῦσα καὶ ἡμῖν , ἣ προσομιλεῖ σοφίας ἕνεκεν , πάσαισι μὲν οὔ , παῦρον δὲ γένος οὐκ ἀπόμουσον τὸ |
| , τάν ποτε Ἴστρου ἀπὸ σκιαρᾶν παγᾶν ἔνεικεν Ἀμφιτρυωνιάδας , μνᾶμα τῶν Οὐλυμπίᾳ κάλλιστον ἀέθλων , δᾶμον Ὑπερβορέων πείσαις Ἀπόλλωνος | ||
| καὶ νῦν φέρει λόγον , ἔσσυταί τε Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος μνᾶμα πυγˈμάχου κελαδῆσαι . γεραίρετέ νιν , ὃς Ἴσθμιον ἂν |
| ἐπὶ θρόνων Ὥρας ἐποίησεν Αἰγινήτης Σμῖλις . παρὰ δὲ αὐτὰς Θέμιδος ἅτε μητρὸς τῶν Ὡρῶν ἄγαλμα ἕστηκε Δορυκλείδου τέχνη , | ||
| ὑπὲρ χθονός ὑπέρ ] ? τ ' ὠκεανοῦ ⌊ ⌋ Θέμιδος ? ? ? [ ! λ ? [ εχε |
| ' . . . . αὔδα : ἔστιν † αὐδέω αὐδῶ , ὁ παρατατικὸς ηὔδαον ηὔδων , ηὔδαες ηὔδας , | ||
| , τέκνον . εἶἑν : σὲ τὸν θάσσοντα δυστήνους ἕδρας αὐδῶ φίλοισιν ὄμμα δεικνύναι τὸ σόν . οὐδεὶς σκότος γὰρ |
| ] † ἐκπέμπων ἀκρατῶς ᾧ ] ᾧτινι , ἐμοί οὐ μόρσιμον ] οὐ μεμοιρασμένον ἀλλ ' ] ἢν μὴ ἀποθάνῃς | ||
| ἐτράφην , ἐν γῇ ἀποθανῶ . Ἀντήσειε : ἔλθῃ . μόρσιμον : μεμοιραμένον , τὸ τέλος τοῦ θανάτου . Εὐμενέοι |
| γὰρ τὸ δεύτερον τὸ πρότερον . . . . . ὑπερφιάλοισι μεθ ' ἡμῖν . * ) [ ἡ διπλῆ | ||
| ἀντίον ηὔδα : “ Ἀντίνο ' , οὔ πως ἔστιν ὑπερφιάλοισι μεθ ' ὑμῖν δαίνυσθαί τ ' ἀκέοντα καὶ εὐφραίνεσθαι |
| τῶν ἁμαξῶν ὀχουμέναις . εἰς τοῦτο τρυφῆς , ἵνα μὴ ἀθλιότητος εἴπω , προηγάγοντο τεχνώμεναι τὰς ἀφρονεστάτας . τοιγαροῦν ἐκ | ||
| καὶ ταῦτα πάντα ἰδόντα κελεύοιμεν ἐξαγγέλλειν πῶς ἔχει εὐδαιμονίας καὶ ἀθλιότητος ὁ τύραννος πρὸς τοὺς ἄλλους ; Ὀρθότατ ' ἄν |
| ἀπὸ τοῦ τόπου Πετραῖον καλεῖσθαι . Πίνδαρος : παῖ Ποσειδῶνος Πετραίου . Γεραιστόν : ἀκρωτήριον Εὐβοίας . ἀαγές : ἀκαμπές | ||
| φωνᾷ ποτιστάζων ὄαρον βάλλετο κˈρηπῖδα σοφῶν ἐπέων : Παῖ Ποσειδᾶνος Πετραίου , ἐντὶ μὲν θνατῶν φρένες ὠκύτεραι κέρδος αἰνῆσαι πρὸ |
| δυσφρόνων παραβαλλόμεναι , δολίοις δ ' ἕλε Κύπρις λόγοις , τερπνοῖς μὲν ἀκοῦσαι , πικρὰν δὲ σύγχυσιν βίου Φρυγῶν πόλει | ||
| θέμις ἔστ ' ἀλιτέσθαι : ὅπου οὐ καθήκει ἁμαρτεῖν . τερπνοῖς : παραλογιστικοῖς . φηλώσῃς : ἀπατήσῃς : ἀπὸ τοῦ |
| συγχορεύων : στέψον οὖν με , καὶ λυρίξω παρὰ σοῖς Διόνυσε σηκοῖς μετὰ κούρης βαθυκόλπου ῥοδίνοισι στεφανίσκοις πεπυκασμένος χορεύσω . | ||
| ἁμὲς δέ γ ' ἐσσόμεσθα πολλῶι κάρρονες . ἐλθεῖν ἥρω Διόνυσε Ἀλείων ἐς ναὸν ἁγνὸν σὺν Χαρίτεσσιν ἐς ναὸν τῶι |
| ἢ ἡ εὖ καὶ καλῶς γινομένη τιμὴ σὺν Χάρισι καὶ Τυνδαρίδαις . τὴν δὲ αἰτίαν διὰ τῶν ἑξῆς ἀποδίδωσι . | ||
| ! [ ] ων ? γ ? ! [ ⎝ Τυνδαρίδαις [ ] ? [ ] ἐκ τῶν [ Μώσαι |
| περὶ τῶν θεῶν , ἀλλὰ μᾶλλον εὐσέβεια . . Ἀλλὰ Δωρίαν ἀπὸ φόρμιγγα ] πρὸς τὴν ἑαυτοῦ πάλιν ψυχὴν ἀποτείνει | ||
| καθ ' ὑπέρβατον πρὸς τὸ τράπεζαν λάμβανε . . Τὸ Δωρίαν οἱ μέν φασιν ἱστορικῶς διὰ τοῦτο ὅτι πρῶτοι οἱ |
| τρόποις . ἐπεὶ δὲ ταρβεῖς τῶι τ ' ὄχλωι πλέον νέμεις , ἐγώ σε θήσω τοῦδ ' ἐλεύθερον φόβου . | ||
| οὐκ ἐφείσω τεθνηκότος καὶ ταῦτα : ἀλλὰ τῷ μὲν Γοργίᾳ νέμεις αἰδῶ παρὰ τὸν Καλλικλέα , τῷ δὲ Θεμιστοκλεῖ καὶ |
| ὅ ἐστι μὴ μελλήσηι πρὸς τιμωρίαν Κλυταιμήστρας τὸ θεῖον . εὐχομένοις ] τὸ κατ ' εὐχὴν ἡμῖν πληρωθείη . ἐγγενὴς | ||
| , ἐμοὶ δὲ καὶ Πυθαγόρᾳ διὰ τοῦτο σχῆμα γέγονε διαλεγομένοις εὐχομένοις θύουσι . καθαρὸν δὲ καὶ τὸ ἐννυχεύειν ὑπ ' |
| τοῦ δ ' ἐπείσθης καὶ τίνος βουλεύμασιν ; τοῖς τοῦδε θεσφάτοισι : μαρτυρεῖ δέ μοι . ὁ μάντις ἐξηγεῖτό σοι | ||
| καρπὸς ] ἀποτέλεσμα . καρπὸς ] ὠφέλειά τις . Ξ θεσφάτοισι ] τοῖς μαντεύμασι τοῦ Ἀπόλλωνος . Ξ θεσφάτοισι ] |
| καχλάζοισαν δρόσῳ τὴν οἴνου πλήθουσαν φιάλην , εὐωνύμων δὲ πατέρων ἄωτον τὸν Θήρωνα , τὸ δὲ ἀρετὴν ἀσκεῖν δρέπων μὲν | ||
| , ἐν Νεμέᾳ μὲν πρῶτον , ὦ Ζεῦ , τὶν̄ ἄωτον δεξάμενοι στεφάνων , νῦν αὖτε Ἰσθμοῦ δεσπότᾳ Νηρεΐδεσσί τε |
| τόξον ? ? καὶ Φιλίτας ? ἐν ] Δήμητρι ? αυτα εγε ? [ ] ! [ ! ] ! | ||
| ] ! τη ! [ . . . [ ] αυτα μωρο ? [ [ ] τιν η θυέλλα [ |
| , εὐίππου βασιλῆϊ Κυράνας , ὄφˈρα κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ , Μοῖσα , Λατοίδαισιν ὀφειλόμενον Πυθῶνί τ ' αὔξῃς οὖρον ὕμνων | ||
| μεγάλων , διὰ τὸ τῶν ὄνων τερατῶδες τοῦ σώματος . Μοῖσα δ ' οὐκ ἀποδαμεῖ : ἡ δὲ Μοῦσα οὐκ |
| ἔτι τοῖς σπέρμασι τούτων ἔστιν ἰδεῖν οὐδὲν οὔτε μὴν τοῖς νηπίοις ἐμφαίνεταί τι τῶν τοῖς τελείοις ἐπιγινομένων ἢ τῇ τῶν | ||
| τοῦ προσηνὲς εἶναι τῇ γῇ τότε τὸ ὕδωρ ὑποθερμαινόμενον καὶ νηπίοις οὖσι τοῖς καρποῖς συμφέρον καὶ ἀπὸ τοῦ τινας καὶ |
| κοσμοῦσα , μὴ οὐ πείσηις σοφούς . Κύπριν δ ' ἔλεξας ἐλθεῖν ἐμῶι ξὺν παιδὶ Μενέλεω δόμους . οὐκ ἂν | ||
| Οὐδεὶς ἐρεῖ ποθ ' ὡς ὑπόβλητον λόγον , Αἴας , ἔλεξας , ἀλλὰ τῆς σαυτοῦ φρενός . Παῦσαί γε μέντοι |
| ἐνταῦθα . δᾶ ] γῆ . Ἄπολλον ] ὦ . Ἄπολλον ] ὦ . σύστημα . ἀνωτότυξας ] διὰ τοῦ | ||
| ὀνομάτων τὸ κύριον παριστῶσα : λέξις μὲν Φοῖβε ἀντὶ τοῦ Ἄπολλον , καὶ Ἐννοσίγαιε ἀντὶ τοῦ Πόσειδον , καὶ ὄφρα |
| , μετέχω σοι . ὦ τέκνα , χαίρετ ' : Ἰόλεως δὲ ποῦ γέρων μήτηρ τε πατρὸς τῆσδ ' ἕδρας | ||
| ἡμῖν καὶ παρὰ τοῖς Ἀθηναίοις προπαροξύνονται , οἷον Μενέλεως καὶ Ἰόλεως . Σεσημείωται τὸ ὀρφῶς καὶ λαγῶς περισπώμενα , ταῦτα |
| δὲ περιστήσαντο καὶ οὐλοχύτας ἀνέλοντο : τοῖσιν δ ' εὐχόμενος μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε κελαινεφὲς αἰθέρι ναίων | ||
| οὔτε νέων μεταΐζειν οὔτε γερόντων . τοῖσιν δ ' Ἀντίνοος μετέφη , Εὐπείθεος υἱός : “ ὢ πόποι , ὡς |
| δρυὸς καθήμενον βαλὼν διαφθερεῖ . λέοντα ταύρῳ : ταύρῳ τῷ Λυγκεῖ διὰ τὸ ὀξυδερκές . σιγύμνῳ : τοῦ Λυγκέως ὁ | ||
| οὐ πόρρω τρόπαιον ἕστηκε , Πολυδεύκην δὲ ἀναστῆσαί φασιν ἐπὶ Λυγκεῖ : καί μοι [ κἀμοὶ ] καὶ τοῦτο ἀποφαίνει |
| ἐτέων ὢν πέντ ' ἐπὶ πεντήκοντα . κλυτομήτης Φλεγύα ] κούρα περιώνυμε μᾶτερ ἀλεξιπόνοιο [ ] [ ] θεοῦ ﹙ | ||
| τοῖσιν ἂν δαίμων θέλῃ . Ταῦτ ' οὐκ ἐπιλεξαμένα Θεστίου κούρα δαΐφρων μάτηρ κακόποτμος ἐμοὶ βούλευσεν ὄλεθρον ἀτάρβακτος γυνά , |
| δοῦναι χάριν ἐμοί . ἀλλὰ δός , ἑταίρων φίλτατε , χαίρεις γὰρ ἀκούων τοῦτο μᾶλλον ἢ τὸ τῆς ἀρχῆς ὄνομα | ||
| ἄνδρα τύραννον . Ἀλλ ' εὐπαράγωγος εἶ , θωπευόμενός τε χαίρεις κἀξαπατώμενος , πρὸς τόν τε λέγοντ ' ἀεὶ κέχηνας |
| Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
| συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
| δι ' ἧς οἱ κατάδικοι τὴν ἐπὶ θανάτου ἐξάγονται . Χαῖρε φίλον φῶς : γραῦς θέλουσα ἀκολασταίνειν γυμνὴ , ἵνα | ||
| ῥοδοδάκτυλος οὖσα ; Ποιμὴν καθέστηκ ' αἰπόλος καὶ βουκόλος . Χαῖρε χρυσόκερω βαβάκτα κήλων , Πάν , Πελασγικὸν Ἄργος ἐμβατεύων |
| δαίμονές τ ' ἀντήλιοι , εἴ που πάλαι , φαιδροῖσι τοισίδ ' ὄμμασι δέξασθε κόσμῳ βασιλέα πολλῷ χρόνῳ . ἥκει | ||
| : ἐμοὶ γὰρ τοῦτο πρόσκειται , ξένε , μηδένα πελάζειν τοισίδ ' Ἑλλήνων δόμοις . ἆ , μὴ πρόσειε χεῖρα |
| ἐστὶν ἡ τραγῳδία , ὅτι οἱ ἀδικούμενοι εὐχὰς τοῖς καταχθονίοις ἥρωσι ποιοῦνται , ἵνα ἐπικουρήσωσιν αὐτοῖς , οἷον Ἠλέκτρα τῷ | ||
| μακροτέρῳ ὄντι , τὰ δὲ ἐν Ἰλίῳ παραπλήσια τοῖς ἄλλοις ἥρωσι , καὶ γὰρ προσδιαλέγεταί τισι καὶ ἐπιφοιτᾷ καὶ θηρία |
| . αἴθ ' αὐτὰν δυνάμαν καὶ τὰν ψυχὰν ἐπιβάλλειν . Ἄρτεμι , μὴ νεμέσα σέο ῥήμασιν οὐκέτι πιστῇ . ῥέξω | ||
| δυρομένα σὸν εὐνέταν . ὦ μεγάλα Θέμι καὶ πότνι ' Ἄρτεμι , λεύσσεθ ' ἃ πάσχω , μεγάλοις ὅρκοις ἐνδησαμένα |
| καὶ ὀμφαὶ τρίποδος ἐκλέλειπται πάντα . λῃστεύει δὲ τῶν ἄλλων Φλεγυῶν ἀποτάξας ἑαυτόν : τὴν γὰρ δρῦν , ὦ παῖ | ||
| τὸ ταύτην πανάκειον . Ἐν γὰρ δὴ τῇ χώρᾳ τῇ Φλεγυῶν , πλησίον Μέλανος τοῦ ποταμοῦ καὶ παρὰ τὸ χεῖλος |
| . ὅτι ὁ μὲν ἄρτος καὶ ὁ οἶνος καὶ ἡ σπονδὴ σημεῖα εἰρήνης ἦσαν . ἐπὶ εἰρήνῃ γάρ , ὡς | ||
| οἷον βουλόμενόν τι προσποιεῖσθαι μὴ θέλειν . Ἐκεχειρία : ἡ σπονδὴ καὶ συνθήκη . Ἀμηγέπῃ : ὅπως δὴ καὶ καθ |
| ἀλωὰς ] ἀφαιρήσασθαι [ ] . μὴ φόρον εὐσεβίης [ βασιληίδος ] ὄφλω ἐκείνοις . ὀξέα τόνδ ' ἐδίδου κακογείτοσιν | ||
| χρόνον ἄσπετον εἶναι . εἰ ὕπατον [ ] Κρονίδης ? βασιληίδος [ ] ? ἕζετο θῶκον , [ μᾶλλον ] |
| φρικώεντος ἐξ ἀδύτου μελλόντων θέμιν εὐσεβῆ χρησμοῖς εὐφθόγγου τε λύρας αὐδαῖς , ὢ ἰὲ Παιάν . Ἁγνισθεὶς ἐνὶ Τέμπεσιν βουλαῖς | ||
| φρικώεντος ἐξ ἀδύτου μελλόντων θέμιν εὐσεβῆ χρησμοῖς εὐφθόγγου τε λύρας αὐδαῖς , ὢ ἰὲ Παιάν . Ἁγνισθεὶς ἐνὶ Τέμπεσιν βουλαῖς |
| πως : Μοῦσαι Πιερίηθεν ἀοιδῇσι κλείουσαι , δεῦτε Δί ' ἐννέπετε σφέτερον πατέρ ' ὑμνείουσαι , ὅντε διὰ βροτοὶ ἄνδρες | ||
| . ] Μοῦσαι Πιερίηθεν ἀοιδῇσι κλείουσαι , δεῦτε Δί ' ἐννέπετε , σφέτερον πατέρ ' ὑμνείουσαι . ὅν τε διὰ |
| δέομαι παρ ' ὑμῶν , ἀλλὰ τῆς ὑμετέρας ὠφελείας ἕνεκα ἐσπούδακα . ἐὰν οὖν μὴ ἀνάσχησθέ μου , δῆλον ὅτι | ||
| τοὺς γεωργίας ἐραστὰς ἐκ τῶν ἐμῶν πόνων τὸ χρήσιμον συλλέγειν ἐσπούδακα , ἀλλὰ καὶ τοῖς φιλολόγοις ἁρμοδίαν εἶναι τὴν παρ |
| δὲ ὢν ἔτι γερόντων ἐδόκει σωφρονέστερος εἶναι καὶ πολλοὶ τοῖς υἱέσιν ἐπιτιμῶντες εἰς τὸν σὸν ἐκέλευον βλέπειν , ὡς οὕτως | ||
| . . πείσει ] πείσῃ . τοῖς . . . υἱέσιν ] οὗτοι γὰρ πάνυ ἄφρονες ἧσαν . ⌈ οὗτοί |
| γέροντα ὄντα καὶ διδάσκαλον αὑτοῦ τὸν Σωκράτη σκώπτει πολὺ τῶν Σιληνῶν αἰσχίονα λέγων εἶναι . ὃ δὲ αὐτῷ διαμορφοσκοπεῖται καὶ | ||
| κοινῶν τῶν τότε καιρῶν καὶ μὴ καταφρονήσωσιν τῶν Σατύρων καὶ Σιληνῶν , πίωσι δὲ ἐς κόρον τοῦ κρατῆρος τούτου , |
| δονέουσιν . Ὄφρα θεῷ δεκάτην ἀκροθίνιά τε κρεμάσαιμεν σταθμῶν ἐκ ζαθέων καὶ κίονος ὑψηλοῖο . Τῷ γὰρ Ἰθωμάτᾳ καταθύμιος ἔπλετο | ||
| ὁ Λάβδακος : ὦ ζαθέων πετάλων : ὦ νάπος τῶν ζαθέων πετάλων . νάπος πετάλων τὸ σύμφυτον ὄρος . τὸ |
| , τὸ δὲ σήμερον οὐκ ἔτι . Τῶν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ῥήμασιν . Ἤδη μὲν ἱκανῶς , ὡς οἶμαι , | ||
| εὐκτικὰ ἐνεργητικὰ ἐκανόνισεν : ἐπεὶ δὲ οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς ὁριστικοῖς ἐνεργητικοῖς τὸ ο μικρόν : τὸ γὰρ τύπτω καὶ |
| θεῶν ἄλλοις ἄλλαι τιμαὶ πρόσκεινται , καὶ ναὶ μὰ Δία ἥρωσιν ἄλλαι , καὶ αὗται ἀποκεκριμέναι τοῦ θείου . οὔκουν | ||
| οἱ τῶν θεῶν ἐχθροί . . . δαίμοσιν ] τοῖς ἥρωσιν . εἴκασμα ] εἰκονισμένον . . δαροβίοις ] τοῖς |
| ἵπποι ἐνίκησαν . διὰ τοῦτο οὖν ὁ ποιητὴς εὔχεται τοῖς Διοσκούροις καὶ τῇ αὐτῶν ἀδελφῇ Ἑλένῃ ὡς καταστήσασι πρώτοις τὴν | ||
| ἑορτὴ Διοσκούρων . τριττύαν δὲ τὴν θυσίαν ταύτην εἶναι συμβαίνει Διοσκούροις καὶ Ἑλένῃ , δι ' ἣν εἰς τὴν Ἀττικὴν |
| τὸν Κῦρον λαβόντα τῶν κρεῶν διαδιδόναι τοῖς ἀμφὶ τὸν πάππον θεραπευταῖς , ἐπιλέγοντα ἑκάστῳ : Σοὶ μὲν τοῦτο ὅτι προθύμως | ||
| καὶ ἓν κάλλος διωκτὸν εἶναι , ἀλλὰ τοῖς μὲν Ἄρεος θεραπευταῖς Ἀρεϊκόν τε καὶ φιλοπόλεμον , τοῖς δὲ Ἀπόλλωνος θιασώταις |
| διὰ πτόλιν : οὐδ ' ἄρ ' ἔτι δὴν Τηλέμαχος ξείνοιο ἑκὰς τράπετ ' , ἀλλὰ παρέστη . τὸν καὶ | ||
| καὶ ξεῖνος , ἐπεὶ πολὺ κάλλιον οὕτω : εἵνεκα γὰρ ξείνοιο τάδ ' αἰδοίοιο τέτυκται , πομπὴ καὶ φίλα δῶρα |
| προηγουμένων τῶν τριῶν θυγατέρων αὐτοῦ καὶ περιεζωσμένων , ὑμνολογουσῶν ἐν ὕμνοις τοῦ πατρός . Καὶ ἐγὼ Νηρεὺς ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ | ||
| ἀγαθούς , καθ ' ὅσον ἂν ἀγαθοὶ φαίνωνται , καὶ ὕμνοις καὶ οἷς νυνδὴ ἐλέγομεν τιμήσομεν , πρὸς δὲ τούτοις |
| φίλοι , βοηθοί , μάρτυρες , συνοικίαι . Τὸ γὰρ βροτεῖον σπέρμ ' ἐφημέρια φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον | ||
| φίλοι , βοηθοί , μάρτυρες , συνοικίαι . Τὸ γὰρ βροτεῖον σπέρμ ' ἐφημέρια φρονεῖ , καὶ πιστὸν οὐδὲν μᾶλλον |
| φεύγων . φράζεό μευ τὸν ἔρωθ ' ὅθεν ἵκετο , πότνα Σελάνα . χοὔτω τᾷ δώλᾳ τὸν ἀλαθέα μῦθον ἔλεξα | ||
| νύκτας . φράζεό μευ τὸν ἔρωθ ' ὅθεν ἵκετο , πότνα Σελάνα . καί μευ χρὼς μὲν ὁμοῖος ἐγίνετο πολλάκι |
| ὄνομα συμφορᾶς γέμον διπλῆς . Οἴμοι . τί τοῦτο ; λέξον , οὗ δέομαι , γέρον . Ἐκ τοῦ τόπου | ||
| . ἔλαβε . ἀφείλκυσεν εἰς ἑαυτὸν . ὦ ἄγγελε . λέξον . ναῶν ] ἀπὸ . αἳ ] νῆες Περσικαὶ |
| κεκραμ ? [ } αὕτη . μ [ μετεμ [ καλλι [ καινοι [ καιτοι [ ἅπαντ ? ? [ | ||
| ἐρίζοι . ἢ ὅτι ἀληθῶς ἡ διδομένη τοῖς νικῶσιν ἐλαία καλλι - στέφανος καλεῖται . δέσποινα δὲ ἀληθείας διὰ τὸ |
| περισπώμενον εἴη ῥῆμα τὸ μεδῶ , ἔνθεν καὶ τὸ Δωδώνης μεδέων , ἀφ ' οὗ τὸ μέδημι , ὡς οἴκημι | ||
| εὔχονται . Σούνιον δὲ ἀκρωτήριον τῆς Ἀττικῆς . ΓΘ δελφίνων μεδέων Σουνιάρατε ] περιφραστικῶς , ὦ τῆς θαλάσσης βασιλεῦ . |
| | [ ] Ἀλέξανδρον [ ] | [ ] τον ἀπαιδ [ ] | νος ! [ ! ! ] | ||
| | [ ] Ἀλέξανδρον [ ] | [ ] τον ἀπαιδ [ ] | νος ! [ ! ! ] |
| , τί δῆτ ' ; ἔφη : δεδοίκατε μὴ τὸ σφάγιον ὑμῶν ἀνατρέψω ; γελασάντων δὲ ἔμαθον ἔργῳ τὸν θεὸν | ||
| ταῦτα , εἰ κατεστρωμένος ἐν τῷ δαπέδῳ προῆλθεν ἐπὶ τὸ σφάγιον : αὐτὸς γὰρ ὁ Ὀδυσσεὺς οὐκ ἠδύνατο διαβῆναι ἐπὶ |
| : ἄλλος τις Αἴας , ὡς ἔοικε , δεύτερος παιδὸς πέφηνε σῆς : νοσεῖς δὲ χἄτερα . ὧν γ ' | ||
| ὑπὸ τὴν ἡμετέραν , φησίν , ὄψιν πεπτωκότων ὁ μέγιστος πέφηνε πηχῶν τριάκοντα . Γίνεται δὲ , φησί , πᾶς |
| Τεκτοσάγης εὐθεῖα καὶ Τεκτο - σάγαι : ὡς γὰρ Καππάδοκος Καππαδόκης , οὕτω Τεκτόσαγος Τεκτοσάγης . Τελαμών , πόλις Τυρρηνίας | ||
| ὅτι Καππαδόκης . ἀλλὰ καὶ τοῦ πρώτου γένους οὗτος ὁ Καππαδόκης : δεύτερον τοῦτο κέρδος . ἀλλὰ καὶ γράμματα τοῦ |
| Ἀχαιῶν νεῖμαν ἀρίστοις . τοῖσιν δ ' Ἀτρεΐδης μεγάλ ' εὔχετο χεῖρας ἀνασχών : Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε | ||
| Τῷ δ ' ἄρ ' ἐπ ' Εὐρύπυλος μεγάλ ' εὔχετο δῃωθέντι : Κεῖσό νυν ἐν κονίῃσιν , ἐπεί νύ |
| πόντου τε καὶ γῆς κεἰς διαλλαγὰς μολών , πρέσβιστος ἐν φίλοισιν ὑμνηθήσεται , σκύλων ἀπαρχὰς τὰς δορικτήτους λαβών . Τί | ||
| δόλωι / Ἀρταφρένης ἔκτεινεν ἐσθλὸς ἐν δόμοις / σὺν ἀνδράσιν φίλοισιν ] τοῦτον Ἑλλάνικος Δαφέρνην καλεῖ . . . . |
| , φησὶ , καὶ φώνει βοὴν δυσαιανῆ καὶ δυσθρήνητον , ἄποτμον καὶ κακόμορον , ἤτοι κακοθάνατον , τοῖς Πέρσαις τοῖς | ||
| ἅμιλλα κούραις . ἐγὼ δὲ σᾶι δυστυχίαι δάκρυσιν διοίσω πότμον ἄποτμον . ὦ τάλαινα μᾶτερ , ἔτεκες ἀνόνατα : φεῦ |
| θεῶν εὕρημα , τὰς δ ' ἄλλας τέχνας οὐδεὶς θεῶν κατέδειξεν , ἀλλ ' ἄνδρες σοφοί . τὸ γὰρ παρασιτεῖν | ||
| . ταῦτα ἔσται ἔργα θεοῦ παμμήτορος αἰώνια . πάντα βροτοῖς κατέδειξεν ὁ θεὸς καὶ ἐναντία πάντα . “ Ἀλλ ' |
| τρίτην Θαλίαν λέγεσθαι . τὸ ἰδοῖσα κοινὸν ἐπὶ ὅλων : ἰδοῖσα ὦ Εὐφροσύνη , ἰδοῖσα ὦ Θάλεια , ἰδοῖσα ὦ | ||
| ὀλβίῳ ὄλβια πάντα . ὧν ἴδες , ὧν εἴπαις κεν ἰδοῖσα τὺ τῷ μὴ ἰδόντι . ἕρπειν ὥρα κ ' |
| ς ἐμῆς ταύτης μέλει [ ] εἴπηι φλήναφον . [ δέσποιν ] ' Ἀθηνᾶ , σῶιζέ με [ ἀκριβῶς ] | ||
| ν ἡλίκη ει [ ] λομαι ? εἶναι [ ] δέσποιν ' οἰκίας . ὦ Ἡράκλεις [ ] Σιμίας ἀπίωμεν |
| τις ἔτλη : ἀλλ ' ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ : γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων : καὶ | ||
| μὴν καὶ τὸ ἀλλ ' ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν θάρσεϊ ᾧ . δύναται γὰρ θάρσος ἔχειν ὁ θυμός , |
| ἡγήσῃ φίλον . Μηδέποτε γήμῃ μηδὲ εἷς εὔνους ἐμοί . Νίκα λογισμῷ τὴν παροῦσαν συμφοράν . Ξένον προτιμᾶν μᾶλλον ἀνθρώποις | ||
| κοινοῦ θανάτου μέρος ἄμφω . Ἀλλὰ γὰρ ἁ μεγαλώνυμος ἦλθε Νίκα τᾷ πολυαρμάτῳ ἀντιχαρεῖσα Θήβᾳ , ἐκ μὲν δὴ πολέμων |
| τὸ τοὺς Ἀβυδηνοὺς μετὰ δεῖπνον προσάγειν τοὺς ἑαυτῶν παῖδας τοῖς εὐωχουμένοις κεκραγότας καὶ θορυβοῦντας καὶ ἀηδὲς ἐμποιοῦντας τοῖς δαιτυμόσι . | ||
| ἀστῶν δημοσίᾳ τῶν ξένων τὸ δοκιμώτατον ἑστιῶσι , καὶ τοῖς εὐωχουμένοις ἡδίστην φιλονεικίαν ὁ ναός πως διεγείρει παρέχων ἄλλοις ἄλλα |
| μέρος κὰν νόμον ἐρδομένων : κατακρύπτει δ ' οὐ κόνις συγγόνων κεδˈνὰν χάριν . Ἑρμᾶ δὲ θυγατˈρὸς ἀκούσαις Ἰφίων Ἀγγελίας | ||
| τῆς νίκης τούτου ὁ προθανὼν Ἰφίων μετέχει καὶ συνήδεται . συγγόνων κεδνὰν χάριν : τὴν τῶν συγγόνων ἀγαθὴν χάριν οὐ |
| πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα : “ οὕτω νῦν Ζεὺς θείη , ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης : τῶ κέν τοι καὶ κεῖθι θεῷ | ||
| οἱ Ἠπειρῶται τὸν δοῦπον γδοῦπον λέγοντες , ὅθεν καὶ „ ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης „ [ ἔνθα μνηστέον καὶ τοῦ ” |