ἐφ ' οὗ Μωυσῆς ἐξῆλθεν ἐξ Αἰγύπτου , ὡς ἡμεῖς ἀποδεικνύομεν , ὡς δὲ ἡ παροῦσα ψῆφος ἀναγκάζει , ἐπὶ | ||
διὸ καὶ ἐκ τῶν αἰτιατῶν τεκμηριωδῶς συλλογιζόμενοι τὸ αἴτιον ἑαυτοῖς ἀποδεικνύομεν , τὰ αἰτιατὰ τοῦ αἰτίου ποιούμενοι πρότερα διὰ τὸ |
ποιῶμεν , ἀδικήσομεν : προκαλεσάμενοι γὰρ πολλὰ καὶ εἰκότα οὐ τυγχάνομεν . ξυγγνώμονες δὲ ἔστε τῆς μὲν ἀδικίας κολάζεσθαι τοῖς | ||
ἐξ ὧν καὶ αὐτοὶ διὰ τῶν ὀργάνων κατὰ τὸ ἑξῆς τυγχάνομεν τετηρηκότες τροπῶν τε καὶ ἰσημεριῶν : οὐδενὶ γὰρ ἀξιολόγῳ |
. καὶ ἐπειδὴ μὲν ὀνομάζεται , ἔχει ἐκ τοῦ ὀνόματος ὅρον τὸν λέγοντα φιλοσοφία ἐστὶ φιλία σοφίας , ἐπειδὴ δὲ | ||
μόνων ἄν τις παραδειγμάτων θηράσειεν : λύσεις οὖν οὕτως τὸν ὅρον , ὅτι τὸ νεῦσαι οὐκ ἐξειπεῖν ἐστι : τί |
τῶν Πλατωνικῶν , καὶ διὰ τοῦτο εἶπεν ὡς ἀξιοῦσιν . Βούλονταί τινες εἰς συμφωνίαν ἀγαγεῖν Ἀριστοτέλην καὶ Πλάτωνα τοιούτοις κεχρημένοι | ||
τῶν Πλατωνικῶν , καὶ διὰ τοῦτο εἶπεν ὡς ἀξιοῦσιν . Βούλονταί τινες εἰς συμφωνίαν ἀγαγεῖν Ἀριστοτέλην καὶ Πλάτωνα τοιούτοις κεχρημένοι |
οὐδὲ τὸν ὀλίγιστον κεκτημένων : νοῦς δὲ ἤτοι ταὐτὸν καὶ ἀλήθειά ἐστιν ἢ πάντων ὁμοιότατόν τε καὶ ἀληθέστατον . Οὐκοῦν | ||
. τὸ μὲν γὰρ ἔργον ἑκατέρων , ὡς δέδεικται , ἀλήθειά ἐστι : τοῦ ἔργου δὲ δειχθέντος ἑκατέρου , φανερά |
καταστήσασθαι δοκεῖ , ἄρχοντας δὲ δύο καθ ' ἕκαστον ἐνιαυτὸν ἀποδεικνύναι βασιλικὴν ἕξοντας ἐξουσίαν , οὓς ἂν ὑμεῖς ἐν ἀρχαιρεσίαις | ||
τί ἂν ἕτερον δείξαι ; ὡς ἄλλο δὲ ὂν τοῦ ἀποδεικνύναι τὸ δεικνύναι καὶ ἀμφότερα τέθεικε : τὸ μὲν γὰρ |
γένος εἶναι σημεῖον καὶ διὰ τῶν ὁμολογουμένων λημμάτων ἐκκαλύπτειν τὸ ἀδηλούμενον συμπέρασμα , μή τι οἰκεῖόν ἐστι τῇ περὶ σημείου | ||
κατὰ τὸν ἐν χρόνοις εἱρμὸν ἀκολουθίας καὶ τάξεως : ὅπερ ἀδηλούμενον ἐπιθειάσας ἀνέφηνε λογίῳ μαρτυρηθέντι διὰ σημείου τινὸς ἐναργοῦς . |
] συνόντες ἐν τοῖς κοινοῖς [ εὐλαβῶς ] καὶ νομίμως πολιτευόμεθα [ ] ʃ ταῦτα πρὸς Λακεδαιμονίους αἰνίττεται τῶν τε | ||
ἀεὶ καὶ σωζόμεθα , καὶ μετὰ τῆς ἡδίστης ἡμῖν ἐλευθερίας πολιτευόμεθα : οὕτω μὲν ἡ προβολὴ ἐπὶ ἀντιστάσεως : ἐπὶ |
, καὶ τοῦτο προωμολογημένον : οὐκ ἔχομεν δέ γε σύμφωνον κριτήριον , ζητεῖται δέ : οὐκ ἄρα δυνατόν ἐστιν εὑρεῖν | ||
οὖν [ οὕτως ] [ ἐχόντων ] , δεῖ ? κριτήριον [ λέγειν ] ? ἐξ [ ἀρχῆς - ] |
λέγε , ἀντιλογίαν δέ . Βασίλισσαν : Ἀλκαῖόν φασι τὸν κωμῳδοποιὸν καὶ Ἀριστοτέλην ἐν τοῖς Ὁμήρου ἀπορήμασιν εἰρηκέναι : σὺ | ||
. κωμική ἐστι λέξις κοινὴ καὶ δημώδης . δεῖ τὸν κωμῳδοποιὸν τὴν πάτριον αὐτῶν γλῶσσαν τοῖς προσώποις περιτιθέναι , τὴν |
τοῦ καλοῦ τέτταρα , δίκαιον , ἀνδρεῖον , κόσμιον , ἐπιστημονικόν : ἐν γὰρ τοῖσδε τὰς καλὰς πράξεις συντελεῖσθαι . | ||
λόγον ἐπὶ τὰς ἀρχὰς , φιλόσοφον ποιούμενος τὸ σκέμμα καὶ ἐπιστημονικόν : ἡ γὰρ ἐπιστήμη τῶν καθόλου οὖσα καὶ τὰ |
ἀποτέλεσμα , ἀλλὰ παρακολούθημα . Ὅτι οἱ μὲν ἀπὸ τῆς λογικῆς ψυχῆς ἄχρι τῆς ἐμψύχου ἕξεως ἀπαθανατίζουσιν , ὡς Νουμήνιος | ||
ἑτέρην προτέρην : τὴν ἀμείνω λέγει καὶ αὐτὴν οὖσαν τῆς λογικῆς ψυχῆς ἅμιλλαν σύντονον πρὸς τὸ ἀγαθὸν ὁρῶσαν . ταύτην |
οὗτος ἁμαρτάνων αἱρετώτερος τοῖς ὁμογενέσιν , οἷς ἑκουσίως τῆς νίκης παρακεχώρηκεν . Τί μὲν οὖν ἐστι φρόνησις καὶ τί διαφέρει | ||
τοὔνομα τῆς δημοκρατίας περιποιεῖται , τῶν δ ' ἔργων ἑτέροις παρακεχώρηκεν . Ἔπειτ ' ἀπέρχεσθε ἐκ τῶν ἐκκλησιῶν οὐ βουλευσάμενοι |
δέκα λέγεσθαι κατηγορίας : ἐν ὁμωνυμίᾳ γὰρ ἐκφέ - ρεσθαι τἀγαθόν , τά τε τοιαῦτα πάντα ὄνομα κοινὸν ἔχειν μόνον | ||
ἐν ἀνθρώπων ψυχαῖς τὸ κακόν , ἐσταλμένον δὲ καὶ σπάνιον τἀγαθόν . παραίνεσις οὖν ὠφελιμωτάτη μὴ τοῖς πολλοῖς , μεθ |
προσήσεται καὶ ἁμαρτητικῶς αὐτοῖς χρήσεται , οὕτω καὶ ὁ περὶ τἀγαθοῦ βουλευσάμενος ἢ καθόλου ἁμαρτήσεται ἢ καθ ' ἕκαστον . | ||
ἀπὸ τῆς διαφωνίας λόγῳ , ὃν ἠρώτησα ἐν τοῖς περὶ τἀγαθοῦ λελεγμένοις ἡμῖν . εἰ μέντοι καὶ μίαν εἶναι πάντες |
δεῖ εἶναι : ἐπεὶ δὲ ἐπέκεινα νοῦ τὸ γεννῶν , νοῦν εἶναι ἀνάγκη . Διὰ τί δὲ οὐ νοῦς , | ||
: βαρουμένη καὶ λυπουμένη : ἐγὼ οἶδα οἵα ἐστὶ τὸν νοῦν , εὐλαβοῦμαί τε αὐτήν : μὴ θηκτὸν ὤσῃ : |
περιόδους πεπερασμένας ὁ κόσμος διοικῆται . Ὁ λόγος καὶ ἡ λογικὴ τέχνη δυνάμεις εἰσὶν ἑαυταῖς ἀρκούμεναι καὶ τοῖς καθ ' | ||
ἀλλήλων οὐσίαι , τρόπον δὲ ἄλλον συνιοῦσαι , καθάπερ ἡ λογικὴ ψυχὴ καὶ τὸ ζῷον ἢ τὸ ὀστρέϊνον ζῷον καὶ |
δὲ τρίτον ἀμφοῖν , τοῦ προλαβόντος δὲ ἀεὶ τὸ ἐχόμενον τελεώτερον , μεταξὺ δὲ οὐκ ἔστι χώρα κενὴ τῆς ἐπιστήμης | ||
τῷ ἀσθενεῖ τὸν ῥωμαλέον : σοφία δὲ ὅσῳ μεῖζον καὶ τελεώτερον ἀγαθόν , τοσούτῳ πλείους ἐγείρει τε καὶ ἀνίστησι πρὸς |
αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . ἄλλως . οὐχὶ δὲ καὶ τὸν | ||
αἴρεσθαι τιμῆς ὡς θεὸν , καὶ ἐν Θουρίοις εἰκόνας αὐτοῦ καθιδρύσθαι ὡς θεοῦ . . . . : Πολέμων δὲ |
ὁπόσου δοκεῖ ἄξιον εἶναι τὸ ἀδίκημα , οἱ δὲ δικασταὶ ἐπικρίνουσιν . Αἰνίους : Δημοσθένης ἐν τῷ κατ ' Ἀριστοκράτους | ||
ἔπειτα χρόνον κέκτηται τὴν τιμήν , οὐ κινδυνεύουσαν ἐξαλειφθῆναι τοῖς ἐπικρίνουσιν . ἐζήλωσε δὲ ἐπ ' ὀλίγον , ὥς φησιν |
νέφει . διὰ τοῦτο γὰρ ἐπὶ πράγματος , ἐν ᾧ γνώριμον ὑπῆρξε τὸ τί ἐστι , τὸν λόγον ἐγύμνασε , | ||
τῷ ἔργῳ , ἀλλὰ καὶ τῷ λόγῳ . ὄντα δὲ γνώριμον τῷ Ἀρχύτᾳ καὶ φιλοσοφίας οὐ παντελῶς ἀλλότριον ἀπαντᾶν εἰς |
θανάτου τὴν σύστασιν παραιτούμενον : τίς δέ ἐστιν αὕτη , εὐσύνοπτον ἔσται τοῖς βουλομένοις ἀνθρώποις τὸ ἀθάνατον . Δαίμονες δὲ | ||
τείχους ἄνω παρὰ τὰς ἐπάλξεις γεγόναμεν , ἐκλεξάμενός τι χωρίον εὐσύνοπτον τοῖς πολεμίοις , ὅθεν ἐκείνοις ἐνῆν ὁρᾶν εὐκόλως τὰ |
φησὶν ] , ὡς Παρμένων : Αἰγύπτιε Ζεῦ Νεῖλε . ἀναλογεῖν γὰρ τοῖς τοῦ Διὸς ὄμβροις τὸ τοῦ Νείλου ὕδωρ | ||
συναφὴν πρὸς τουτὶ πεποίηται τὸ σῶμα , τὴν τῶν ὀργάνων ἀναλογεῖν ὕλην τε καὶ φύσιν : ταύτην γάρ , ἕως |
διδάσκει , ὅτι παντὶ καὶ ἰδιώτῃ καὶ τῷ φιλομαθοῦντι τῆς γεωγραφικῆς ἱστορίας προσηκούσης , ἀδύνατον [ αὐτὴν ] λαβεῖν ἄνευ | ||
ὅτι παντί , καὶ ἰδιώτῃ καὶ τῷ φιλομαθοῦντι , τῆς γεωγραφικῆς ἱστορίας προσηκούσης ἀδύνατον μεταλαβεῖν ἄνευ τῆς τῶν οὐρανίων καὶ |
εἰς τὸ θαρρεῖν , τοὺς λόγους , εὔνοιαν ἄρχοντος , τοκέα διδάσκαλον , ἡμετέρας εὐχάς . Πολλὰ κακὰ περὶ τὸ | ||
τοῦ πρεσβευτοῦ τὴν γλῶτταν . ὁ δὴ τούτου παῖς τὸν τοκέα μιμούμενος οὔπω ῥητορικῆς ἡμμένος ἧπται τοῦ λειτουργεῖν . καὶ |
λέγουσιν οἱ γεωργικοὶ τὰς ἀμπέλους ἀστροβολεῖσθαι . τίνα οὖν ἔργα μεταχειριστέον τηνικαῦτα ; συλλήβδην εἰπεῖν ὅσα πρὸς ἄμητον ἐπιτήδεια : | ||
. ἡ δὲ σύνταξις ἐπικίνδυνος καὶ σολοικοφανής τισιν ἐνομίσθη : μεταχειριστέον δὲ αὐτὴν οὕτως , ἀμείβοντας μέν , οὐδὲν δὲ |
τῶν μερῶν ἰδίᾳ γυμναζόμεθα . Καὶ φέρε πρῶτον τί ἐστι ῥητορικὴ μάθωμεν . τὴν γὰρ ῥητορικὴν ἄλλοι μὲν ἄλλως ὡρίσαντο | ||
ἐπ ' ἴσης καὶ ποιεῖ τὴν διαλεκτικήν . Ἡ τοίνυν ῥητορικὴ διαιρεῖται εἰς εἴδη τρία , εἰς τὸ συμβουλευτικόν , |
οὖν ὅτι οὐ δύναται γνῶναι αὐτό . ἄρα οὖν ἡ φιλοσοφία γνῶσις τῶν ὄντων εἶναι οὐ δύναται , ὅπου τὰ | ||
δόξαν θηρᾶται , ἀλλὰ τῇ αὑτοῦ ἀρετῇ . διόπερ ἐπεὶ φιλοσοφία εἰς ἑαυτὸν ἀνηρτῆσθαι ποιεῖ τῷ ἀγαθῷ πάντα , παθῶν |
ἐν δυσὶ σελιδίοις ἐκθέσθαι , ἐπὶ μέντοι τῆς χρείας αὐτῆς ἀπαρκέσει καὶ ἓν σελίδιον ἐκ τῆς ἀμφοτέρων τούτων προσθαφαιρέσεως ἐπισυνηγμένον | ||
τε καὶ φιλαληθείας προελθόντι δι ' ὅλων τῶν μαθημάτων οὐκ ἀπαρκέσει μέχρι τῶν τοσούτων στῆναι , καθάπερ τοῖς ἄλλοις οὐ |
ἡμᾶς ἐργασάμενοι . σοὶ μὲν οὖν , ὦ Πολύγνωτε , σωζόμεθα καὶ οὐδὲν ἡμᾶς οὔτε χειμὼν οὔτε Λακεδαιμόνιοι σοί γε | ||
, ὥσπερ τὸ τοῦ ἡλίου φῶς , ὑφ ' ᾧ σωζόμεθα . καίτοι πῶς οὐκ ἄλογον τῶν μὲν πολιτευομένων τούτους |
τῷ χρόνῳ δηλοῖ μὲν τὸ ἐν τῷ ὅρῳ τῆς τέχνης συγγεγυμνασμένον , πρόσκειται δὲ τοῖς καταληφθεῖσιν , ἐπειδὴ ἀδύνατόν ἐστι | ||
καταληφθέντα τὸ ἐκ καταλήψεων , καὶ διὰ τοῦ συγγυμνασθέντα τὸ συγγεγυμνασμένον : διὰ δὲ τοῦ σαφῆ τε τὴν ὠφέλειαν καὶ |
φησι κατέβημεν εἰς Αἴγυπτον , ἀλλ ' ἐκεῖθεν ἐπανεσώθημεν . εἰκότως καὶ Ἰακὼβ τεθαύμακεν , εἰ ἔτι ὁ ἐν σώματι | ||
ἐπὶ τὰς οἰκήσεις τὰς τῶν νομέων τὰς ὑπάντρους , καὶ εἰκότως : ταῖς γὰρ ὀρείοις ἔτι θήραις ἐπιθαρρεῖν ἀδύνατός ἐστι |
' ὑβρισμοὺς οὐκ ἐναισίους ἐμοί . ἦν μὲν γὰρ αὐτῶι σκοπὸς ἀεὶ τοὐμὸν κάρα , τοῦ δ ' ἀγκυλητοὺς κοσσάβιους | ||
τῆς δημοκρατίας πολιτευόμενος : εἰκότως : ᾧ γὰρ τὸ πλέον σκοπὸς ζητεῖν , δωρεὰν λαμβάνειν , κἂν ἡ πόλις βλαπτομένη |
ἀνύτειν ] ἐπείγεσθαι εἰς ὄλεθρον . σπεύδειν ἦ μὴν ] ὄντως μεταπέμψεσθον ] μετακαλέσεσθε . μετακαλέσασθε ἀνακλάειν ] συντρίβειν μακρὰ | ||
ἄρα ἡμῖν πῃ παρεικάθῃ τὸ μὴ ὂν λέγουσιν ὡς ἔστιν ὄντως μὴ ὂν ἀθῴοις ἀπαλλάττειν . Οὐκοῦν χρή . Μέγιστα |
γάρ ἐστι καλῶν καὶ αἰνετῶν ἡ τοῖς μὴ φαύλοις κόσμου μετάδοσις ἢ πρὸς ἄλληλα συμφωνίας . θεωρητικὴν δ ' αὐτὴν | ||
, ὅτι μὴ κατὰ τάξιν τοῖς πράγμασιν ἡ τοῦ ἀγαθοῦ μετάδοσις γίνεται . ἢ ἀπαιτείτω τις ὁμοταγῆ πάντα εἶναι , |
' ἐπεὶ περὶ τῶν Ἡρακλέους στηλῶν ἐμνήσθημεν , οἰκεῖον εἶναι νομίζομεν περὶ αὐτῶν διελθεῖν . Ἡρακλῆς γὰρ παραβαλὼν εἰς τὰς | ||
μέλλοντα προθυμότερον ἐπὶ τὰς μάχας αὐτῶν ἐξιόντων , εἰ μὴ νομίζομεν τοὺς μὲν θηρευτικοὺς κύνας δελεάζειν ἀναγκαῖον εἶναι τοῖς κυνηγοῖς |
, τοῦ ἐν ἡμῖν λογικοῦ πνεύματος , ὅπερ ἐμορφώθη πρὸς ἀρχέτυπον ἰδέαν εἰκόνος θείας . ἄρτοι δὲ προτίθενται ταῖς ἑβδόμαις | ||
̈ . , Ἐ . δύο ἡλίους : τὸν μὲν ἀρχέτυπον , πῦρ ὂν ἐν τῶι ἑτέρωι ἡμισφαιρίωι τοῦ κόσμου |
ἐτύγχανεν , [ ! ] ετα ? 〚 〛 τούτων ἐπιλογισμὸν [ ! ! ] 〚 κεν 〛 ἐπίπονον [ | ||
, ἐξεωσμένων δὲ τῶν ἀλλοφύλων ζῴων καὶ τῆς παρασπάρσεως , ἐπιλογισμὸν ἔλαβόν τινες τοῦ συμφέροντος ἐν ταῖς πρὸς ἀλλήλων τροφαῖς |
γὰρ ταὐτὸν σημαίνει τῷ λόγῳ τῷ λέγοντι τὸ ὑποληπτὸν τοῦ δοξαστοῦ μὴ εἶναι γένος ὁ λέγων τὸ δοξαστὸν μὴ εἶναι | ||
. . ὁ δὲ γνώριμος αὐτοῦ Π . τοῦ μὲν δοξαστοῦ λόγου κατέγνω , φημὶ δὲ τοῦ ἀσθενεῖς ἔχοντος ὑπολήψεις |
Κατορθοῦται γὰρ βίος , ὅταν ὁ κυβερνῶν εἰδῇ πρὸς τίνα σκοπὸν δεῖ τὴν διέξοδον ποιεῖσθαι . Θεοῦ δ ' ἐπικλήσει | ||
εἰκόνα , ὁ δὲ ἄρα τοῦτο πρὸς τὸν οἰκεῖον ἐμηχανᾶτο σκοπὸν ἅμα μὲν τῇ Φρύνῃ χαριζόμενος καὶ δεικνὺς πολλοῦ δεομένην |
τῷ τί ἦν εἶναι καὶ τὸ Β ὁμοίως τοῦ Γ ὁρισμόν , δῆλον ὅτι καὶ τὸ Β ὁρισμόν τινα καὶ | ||
ἔστιν ἀποδοῦναι . εἰπὼν δὲ ὅτι συνθέτου ἔστιν οὐσίας ἀποδοῦναι ὁρισμόν , προσέθηκε τὸ ἐάν τε αἰσθητῆς ἐάν τε νοητῆς |
πῶς ] κατὰ συμβεβηκὸς εἴπομεν , καὶ πῶς ὁ μὲν ἀμφιβληστροειδὴς καὶ ὁ ἐπιπεφυκὼς καὶ ὁ ῥαγοειδὴς ἔχουσι φλέβας , | ||
ἔνδοθεν , τετρημένος κατὰ τὴν κόρην . τρίτος δὲ ὁ ἀμφιβληστροειδὴς , ἐγκολπούμενος ὥσπερ καὶ δεχόμενος ἐπ ' ἄκρῳ τὸν |
γενέσθαι βεβαίως , αὐτῶν τε προκαλεσαμένων χαρισαμένοις τε μᾶλλον ἢ βιασαμένοις . καὶ ἐν τούτῳ τὰ ἐνόντα ἀγαθὰ σκοπεῖτε ὅσα | ||
οἶδα τοῖς ἐπισχοῦσιν ἡμᾶς ἀνέμοις καὶ τὴν ἐν Βυζαντίῳ διατριβὴν βιασαμένοις , καίτοι τὸ πρῶτον ἠχθόμην αὐτοῖς ἐπειγόμενος . ἀλλὰ |
Πότερον οὖν ἡμῖν ὁ περὶ τῆς ὑφαντικῆς λόγος , οὗ προειλόμεθα μέρους , ἱκανῶς ἔσται διωρισμένος , ἐὰν ἄρ ' | ||
καὶ ἑσπερίου , οἰκεῖον ὑποστάντες πόνον , τὸν περίπλουν ἀναγράψαι προειλόμεθα . Ἐρατοσθένης μὲν ὁ Κυρηναῖος τὴν μεγίστην περιφέρειαν τῆς |
δὲ ἐν Προμηθεῖ Λυομένωι καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . . Γεωγραφ . , : | ||
δὲ ἐν Προμηθεῖ λυομένῳ καὶ Σοφοκλῆς ἐν Σκύθαις ὑπὸ τούτου διορίζεσθαί φησι τὰς ἠπείρους . Ἡ μὲν Λιβύη , φησὶν |
δέ , ὅτι ἐν μὲν τοῖς ἀγῶσιν εἰκότως τὸ συμπέρασμα σιωπῶμεν : πολλῶν γὰρ ἤδη καὶ προειρημένων καὶ μελλόντων λέγεσθαι | ||
, ἔφη . ὅταν γὰρ ὁ αὐλὸς φθέγγηται , παντάπασι σιωπῶμεν . καὶ ὁ Ἑρμογένης , Ἦ οὖν βούλεσθε , |
θεῶν ἐστίν , ἡμῶν δὲ δοκοῦσιν εἶναι οἱ καρποί : ἡμεῖς γὰρ καὶ σπείρομεν αὐτοὺς καὶ φυτεύομεν καὶ ταῖς ἄλλαις | ||
ἐν τοῦ Διὸς τῇ αὐλῇ , φέρε δή , καὶ ἡμεῖς Ὁμηρικῶς τῶν Μουσῶν δεηθῶμεν τὸν Ὄλυμπον καταλεῖψαι καὶ ὑφηγήσασθαι |
καὶ οὕτως πλατυνοῦμεν τὴν ἐργασίαν . Διαφέρει δὲ ἡ ἐνταῦθα πανηγυρικὴ διαίρεσις τῆς τοῦ ἐγκωμίου διαιρέσεως , ὅτι ἐν ἐκείνῳ | ||
' ἀρχῆς ἄχρι τέλους τολμῶντες ἐπιφωνηματικώτερον , ἔσται καὶ οὕτως πανηγυρικὴ ἡ βάσις δι ' ὃν ἀναγκαζόμεναι δυστυχοῦσιν ἀπαιδίαν αἱ |
αἰΐ καὶ αἰέ καὶ ἀΐ , ἐξ οὗ καὶ τὸ ἀΐδιον , καὶ ἠΐ καὶ αἰή καὶ ἀέ καὶ ἀές | ||
ὅτι οὐ διοίσουσιν ὡς ἀγαθά , ὅτι τὸ μὲν αὐτοάγαθον ἀΐδιον , τὸ δὲ οὔ , ὥσπερ οὐδὲ τὸ πολυχρόνιον |
τοῦ Περὶ γυναικὸς ἁρμονίας . Τὴν ἁρμονίην γυναῖκα νώσασθαι δεῖ φρονήσιός τε καὶ σωφροσύνης πλείην : κάρτα γὰρ ψυχὴν πεπνῦσθαι | ||
. ἁρμονίην δὲ αὐτὴν ὧδε δοκέω , εἰ πλεῖος τελέθει φρονήσιός τε καὶ σωφροσύνης . οὐ γὰρ μοῦνον ὠφελήσει τὸν |
ἔτι λείπεται ἡμῶν τὰ σώματα . τῆς ὥρας δ ' ὑποτρεχούσης , καὶ νότου ἀναβαίνοντος , καὶ αὐξανομένου τοῦ ψύχους | ||
. Θαλῆς πρῶτος ἔφη ἐκλείπειν τὸν ἥλιον τῆς σελήνης αὐτὸν ὑποτρεχούσης κατὰ κάθετον , οὔσης φύσει γεώδους : βλέπεσθαι δὲ |
λύει οὖν διὰ τοῦ λέγειν ὅτι περὶ παλαιῶν πραγμάτων ἡ σκέψις , περὶ ὧν εἶπον καὶ οἱ πρῶτοι . τὸ | ||
τῆς τοῦ θεοῦ δυναστείας δι ' ὅλου τοῦ ζῆν ἡ σκέψις αὐτοῖς ἐστιν . Ὅπως οὖν μηθενὶ συναλισγούμενοι μηδ ' |
ψευδογράφος πρὸς τὸν γεωμέτρην ὁ ἐριστικὸς καὶ σοφιστικὸς πρὸς τὸν διαλεκτικόν : ἐκ γὰρ τῶν αὐτῶν τῇ διαλεκτικῇ παραλογίζεται , | ||
. ̈ . . ὁ δὲ Κλεάνθης ἓξ μέρη φησί διαλεκτικόν , ῥητορικόν , ἠθικόν , πολιτικόν , φυσικόν , |
ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
ἀλλ ' ὁ μὲν ὅλος ἄνθρωπός ἐστιν ἐν ἡμῖν κατὰ συμμνημόνευσιν , συμπληροῦται δὲ οὐχ ὑπὸ τοῦ ἐκτὸς τραχήλου καὶ | ||
μέρος , ἀλλὰ πρᾶγμα οὗ ἡμεῖς ἐπικατηγοροῦμεν τὴν ἡμῶν αὐτῶν συμμνημόνευσιν . ῥητέον δὲ πρὸς αὐτοὺς πρῶτον μέν , ὅτι |
τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσατο , καὶ πάντα ἀριθμὸν πρὸς ἀριθμὸν ἤρξατο συνορᾶν εὐδαίμονι τύχῃ . διὰ δὲ ταῦθ ' ἡμῖν καρποί | ||
μόνως καὶ τοῦτο ἔχει ἡ τελευταία . δεῖ δὲ κἀκεῖνο συνορᾶν ὅτι μάλιστα δεῖ τοῖς ὑφαίνουσι φωτός , ὅπερ ἡ |
διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
εἶναι καὶ παντὸς κακοῦ ἄχραντον . δεῖ γὰρ τοῖς ποιητικὴν μετιοῦσιν αἰδοῦς μεμοιρᾶσθαι πάντως : διὸ καὶ τὰς Μούσας παρθένους | ||
' ἄμυδις πυρσοῖο σέλας προπάροιθεν ἰδόντες τό σφιν παρθενικὴ τέκμαρ μετιοῦσιν ἄειρεν , Κολχίδος ἀγχόθι νηὸς ἑὴν παρὰ νῆα βάλοντο |
, ὥστε πῇ μὲν νουθετικὸν καὶ ἐπιτιμητικόν , πῇ δὲ ὑποθετικόν , πῇ δὲ προτρεπτικὸν εἶναι τοῦτον τὸν λόγον , | ||
, τρίτον τὸν ἀπὸ τοῦ πρός τι , τέταρτον τὸν ὑποθετικόν , πέμπτον τὸν διάλληλον . καὶ ὁ μὲν ἀπὸ |
μὴ δώροις πεισθεὶς τοῦτο ἐποίει . ταύτην τὴν ἀπόδειξιν ὑποθεὶς συγκατασκευάζει τὸ ὅτι εἰκότως ἔλαθέν με δῶρα λαβὼν ἐπὶ τῆς | ||
μὲν μοιχείαν διὰ τῆς φαρμακείας : ἡ γὰρ θατέρου κατασκευὴ συγκατασκευάζει τὸ ἕτερον : καὶ γὰρ ὁ φεύγων τὸν ἕτερον |
' ὡς ἀπὸ τοῦ τείχους πάρεστιν ἄγγελος οὐδείς , ὅτου πευσόμεθα τἀκεῖ πράγματα . Ἀλλ ' οὑτοσὶ τρέχει τις Ἀλφειὸν | ||
εἰ αἱ προλήψεις εἰσὶ καταλήψεις , παρὰ μέρος καὶ ἡμεῖς πευσόμεθα αὐτῶν , πότερον ἔχει πρόληψιν καὶ ἐπίνοιαν Ἐπίκουρος τῶν |
αἱρετὴ καὶ οὐ πρὸς ἄλλο σκοπεῖ , ἀλλὰ μόνον ἡ γνῶσις αὐτῆς ἀρκεῖ πρὸς εὐδαιμονίαν . κατήκοοι . ἀντὶ τοῦ | ||
τῆς φιλοσοφίας θαυμάσας τις τὸ ὑπερέχον τῆς γνώσεως εἴποι γνῶσις γνῶσις πολλάκις καὶ οὐδαμῶς ἄγνοια : μόνη γὰρ ἡ φιλοσοφία |
οἱονεὶ σῆμά τι ὂν τοῦ ποτε ζῶντος : ἀντὶ τοῦ διαχείρισαι σφάξαι φόνευσον διάχρησαι : δόξης : ὑπονοίας : μηδὲν | ||
τοῦτο πράξωμεν , πατραλοῖαι λογισθῆναι ἔχομεν . ἀλλὰ σὺ μᾶλλον διαχείρισαι τὸν ἐμόν , κἀγὼ τὸν σόν : καὶ κακῆς |
πως αὐτῶν εἷς λόγος καὶ μιᾶς ἐπιστήμης ἡ πάντων τούτων θεωρία : τῆς γὰρ ἰατρικῆς . καὶ περὶ τοῦ ὄντος | ||
ἔστιν αἰτιατόν . Τουτέστιν ἡ περὶ πάσης τῆς θεωρητικῆς φιλοσοφίας θεωρία κατὰ τὶ μὲν χαλεπή ἐστι , κατὰ τὶ δὲ |
ἀέθλων πτεροῖσι χαίταν . Χρυσέα φόρμιγξ , Ἀπόλλωνος καὶ ἰοπˈλοκάμων σύνδικον Μοισᾶν κτέανον : τᾶς ἀκούει μὲν βάσις ἀγˈλαΐας ἀρχά | ||
δὲ κιθάρα ἀντὶ τοῦ τιμία , ὡς χρυσῆ Ἀφροδίτη . σύνδικον Μοισᾶν κτέανον : συνῳδόν , οἱονεὶ οὐκ ἐναντίον . |
παντός . Εὐφημήσας δὲ τοῦτον ἕτερον ἠρώτα πρὸς τίνα δεῖ φιλότιμον εἶναι ; Ἐκεῖνος δὲ ἔφη : Πρὸς τοὺς φιλικῶς | ||
καταγνῶναι οὔτε τοῦ πατρὸς τοῦ ἡμετέρου : πολὺ γὰρ αὐτὸν φιλότιμον ἴστε μᾶλλον ὄντα ἢ κακόν τι ἢ αἰσχρὸν ἐπιτηδεύοντα |
δέ . πῶς γὰρ δύναται τὸ αὐτὸ αἴτιόν τε καὶ ἀποτέλεσμα ἑαυτοῦ νοεῖσθαι ; εἰ δ ' ὅμοια , ἐπεὶ | ||
μὲν γὰρ τῶν προτέρων μενετέον , οὐ διὰ μικροῦ τὸ ἀποτέλεσμα προσδοκῶντας . εἰ δὲ τῆς τῶν χειρῶν ἐπιθέσεως μὴ |
' οὖν οὐδ ' ἀπῳδὰ τῷ λόγῳ πάντη πέφυκεν . Ἡμεῖς δ ' ἐπιθέντες τὸν λόγον καὶ περὶ τῶν ἐνδεχομένων | ||
φυλακὴν ἐπιστῆναι καὶ τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον ἀποκρούσασθαι . [ Ἡμεῖς δ ' ὀλίγοι καὶ μηδὲ πάντες ἐπὶ τῶν τειχῶν |
καταμανθάνει . τὸ δὲ θαυμασιώτατον ἐκεῖνο διδάσκεται ἀπὸ τῆς τοιαύτης εἰδήσεως , κατὰ τί διέρχεται εὐλύτως καὶ ἀκωλύτως ἕκαστα τῶν | ||
πειστικῆς δυνάμεως οὐκ ἐξ ἱστορίας , ἀλλ ' ἀπὸ τῆς εἰδήσεως τῶν πραγμάτων παραγίνεσθαί φησιν , ὥσθ ' ὁμοίως αὑτῶι |
διελέγχεται μὴ ὑγιῶς ἐρωτηθείς , ἀπὸ τῆς εὐθὺς ἐν ἀρχῇ φάσεως . οὐ γὰρ δήπουθεν οὗ πάντα τὰ μέρη φθείρεται | ||
ἡλίου αὐγάς : τὸ ηʹ ἄρα ἄστρον ἀπὸ ἐσχάτης ἑσπερίας φάσεως ἑῴαν πρώτην φάσιν ποιεῖται πλείονας ἡμέρας ἀφανισθὲν ἤπερ τὰ |
συνεῖναι θέλεις , ἵνα μὴ τῶν κακῶν ποιητὴν εἴπῃς τὸν Θεὸν καὶ τοῦτο φεύγειν προαιρούμενος , δοχεῖον αὐτὸν τῶν κακῶν | ||
δὲ οὖν αὐτὸν εἰς Λουζὰ τῆς Βαιθὴλ , φάναι τὸν Θεὸν μηκέτι Ἰακὼβ ἀλλ ' Ἰσραὴλ ὀνομάζεσθαι . Ἐκεῖθεν δὲ |
ἑκάστου ἀκριβοῦν καὶ ἐξονυχίζειν . τοιγάρτοι πρῶτον μὲν ἀπὸ τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν τῷ σώματι μερῶν ἄρξομαι διασαφεῖν . Μεγάλην | ||
. οὐκοῦν τῆς φρονήσεως , ἥν φαμεν δύναμιν εἶναι τοῦ κυριωτάτου τῶν ἐν ἡμῖν , οὐκ ἔστιν αἱρετώτερον οὐδέν , |
αἰθέριος ὡς τέλειος κατείληφε τὸν τρία , ὁ δ ' ὑλικὸς ὡς ἀτελὴς καὶ παθητικὸς ἔστερξε τὴν δυάδα . ἀλλὰ | ||
; Ὁ καλὸς κόσμος , οὐκ ἔστι δὲ ἀγαθός : ὑλικὸς γάρ , καὶ εὐπάθητος , καὶ πρῶτος μὲν πάντων |
οὔτε τῶν ἀπείρων οὔτε τῶν ἄλλοτε ἄλλως γινομένων ἔστι τις τεχνικὴ γνῶσις . αἱ δέ γε κατὰ μέρος ἱστορίαι ἄπειροί | ||
τῆς εὑρέσεως : ἢ γὰρ ἐθνική ἐστιν ἡ λέξις ἢ τεχνικὴ ἢ νομική . ὁ γοῦν παρασάγγης οὐκ οἶδα τίς |
τίν ' ἔχει διαφορὰν πρῶτον , ὦ βέλτιστε σύ , γλαυκίσκος ἐν χειμῶνι καὶ θέρει , πάλιν ποῖος περὶ δύσιν | ||
περιπάτοις καὶ ταῖς διατριβαῖς ὥσπερ ἀποδεδρακότα , οὕτως , ἐπὰν γλαυκίσκος αὐτοῖς παρατεθῇ , ἴσασιν οὗ δεῖ πρῶτον ἅψασθαι τόπου |
τὸν Εὐριπίδην ἀποφαινόμενον τὴν θεὸν ταύτην οὐ μόνον τοὺς ζῶντας ἐμφανίζειν δυναμένην , ὁποῖοί τινες ἂν τυγχάνωσιν ὄντες , ἀλλὰ | ||
συγγράμματα ταῦτα ἴδιον μὲν οὐδὲν οὔτε ἐμὸν οὔτε ἄλλου , ἐμφανίζειν δὲ ἐπιχειρεῖ τὸν νοῦν τὸν Ἀριστοτέλους καὶ ἐξάγειν ἐκ |
ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
. τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
μονῳδίαι καὶ οἱ ῥυθμοὶ τῶν χορῶν καὶ ἡ τῶν ἠθῶν μίμησις , ὧν ἀνάγκη τὰ πλείω χρηστὰ φαίνεσθαι , μεταβάλλει | ||
μιμεῖσθαι πράξεις ἐν τραγῳδίᾳ ἢ νῦν γενομένας ὅτε καὶ ἡ μίμησις αὐτῶν γίνεται . δεῖ οὖν ταύτην τὴν διαφορὰν περὶ |
καθ ' ὃ γέγονεν ἡ μεταβολή , τῷ μέλλοντι μᾶλλον προσνεμητέον : λέγω δὲ οἷον , ἐπειδὴ τοῦ χρόνου , | ||
τὸ αὐτὸ ἢ ὁμώνυμον τῷ φαινομένῳ ; Καὶ τοῖς ἐκεῖ προσνεμητέον ἢ τοῖς τῇδε ; Καὶ τὸ αἰσχρὸν τὸ περὶ |
καὶ οὕτως τὸ ἐνδεχόμενον , ἀναιρεθήσεται δὲ διὰ τὸ ἅμα ἀναγκαίως τε ἐκβαίνειν τὸ πρᾶγμα καὶ ἀδύνατον ἔχειν τὴν ἔκβασιν | ||
πρὸ τῆς ἐκβάσεως ἀληθής ἐστιν ἡ περὶ αὐτῶν πρόρρησις , ἀναγκαίως τοῦτο προλαμβάνων ὡς ἐσόμενον αὐτῷ χρήσιμον πρὸς τὴν ἀναίρεσιν |
εἰωθός . Εἰώθει γὰρ ὁ Σωκράτης κατὰ βραχὺ λόγον πρὸς λόγον ποιεῖσθαι τὰς συνουσίας . Τὸ δὲ ἴσως γὰρ κἂν | ||
, καταγνύων , σκοπῶν εὑρήσει ἔχοντα πάντα κατὰ τὸν ἐμὸν λόγον , ὡς χρὴ ὄρνιθος φύσιν ξυμβάλλειν ἀνθρώπου φύσει . |
τὸν αὐτὸν λόγον μάλιστά ἐστιν ὁ πρῶτος θεὸς πρὸς τὸν δημιουργόν . Ὁ μέν γε ὢν σπέρμα πάσης ψυχῆς σπείρει | ||
καὶ λαβόντες ἀθάνατον ἀρχὴν θνητοῦ ζῴου , μιμούμενοι τὸν σφέτερον δημιουργόν , πυρὸς καὶ γῆς ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἀπὸ |
ἄνωθεν εἰρημένοις . εἰδότες οὖν τὸν τρόπον τοῦτον ἐπὶ τῶν παραδιδομένων εἰς μάθησιν τεχνῶν ἐπιτηρήσωμεν τὴν Σελήνην πλήθουσαν καλῶς κειμένην | ||
' ἐπανέλθωμεν εἰς τὴν ἐξήγησιν τῶν ἑξῆς ὑπὸ τοῦ Ἀριστοτέλους παραδιδομένων καὶ λέγωμεν ὅτι ἀναλογίαν τινὰ γεωμετρικὴν ἀξιοῖ ἡμᾶς λαμβάνειν |
. κριτήριον δέ ἐστι διττόν : τό τε ᾧ χρώμενοι βιοῦμεν καὶ τὸ περὶ ὑπάρξεως καὶ ἀνυπαρξίας . λέγεται δὲ | ||
ᾧ κρίνεσθαί φασιν ὕπαρξιν καὶ ἀνυπαρξίαν καὶ τὸ ᾧ προσέχοντες βιοῦμεν , πρόκειται δὲ ἡμῖν νῦν περὶ τοῦ κριτηρίου τῆς |
τὴν χώραν , ἥτις ἐστὶ κίων τῶν ξένων , ἡ κρίσις τῶν θεῶν ὑπέστησεν , ὑπὸ τοῦ Δωριέως λαοῦ βασιλευομένην | ||
τὸν καθαρώτατον αὐτῶν ἐκλεξάμενος ἐσθίει : διὸ καὶ τῶν ἀρτοκόπων κρίσις ἐν τοῖς μυσὶ γίνεται . Ἰταμότητα δὲ δηλοῦντες , |
' ὧν ταῦτα κατασκευάζεται , ἀλλ ' ὅμως διὰ τὸ ἀμελέτητον , ὡς φθάνομεν εἰπόντες , ὡς μὲν ὕλῃ ἐμπίπτοντι | ||
, ἐν δὲ τῷ πανηγυρικῷ τοῦ ἀκριβοῦς ἀστοχῶν διὰ τὸ ἀμελέτητον , ὡς ὁ Ἐπιτάφιος αὐτοῦ δείκνυσι . καίτοι εἰ |
τὸ δεύτερον ἔτος ὁ ναὸς ἐπετελέσθη . Τῶν δὲ τῆς ἀληθείας ἱστοριῶν Ἕλληνες οὐ μέμνηνται , πρῶτον μὲν διὰ τὸ | ||
μάγων , οἳ τὰ φύσεως ἔργα διερευνώμενοι πρὸς ἐπίγνωσιν τῆς ἀληθείας καθ ' ἡσυχίαν τὰς θείας ἀρετὰς τρανοτέραις ἐμφάσεσιν ἱεροφαντοῦνταί |
εἶχες χλαμύδιον καὶ παῖδ ' ἕνα . ἡ τῶν ὁμοίων αἵρεσις μάλιστά πως τὴν τοῦ βίου σύγκρασιν ὁμόνοιαν ποιεῖ . | ||
ἐγένετο . πλοῦτος ἄρα καὶ ὑγίεια δῶρα ἄμφω ἐστόν : αἵρεσις δὲ ἐρρωμένη καὶ διάνοια ὑγιαίνουσα αἱρεῖται τὰ βελτίω , |
νεωτερισμῷ μου . Καὶ νῦν , τέκνα , τὴν ἀλήθειαν ἀγαπήσατε καὶ αὕτη φυλάξει ὑμᾶς . Διδάσκω ὑμᾶς , ἀκούσατε | ||
ἕως ἵνα πραθῇ . Καὶ νῦν , τέκνα μου , ἀγαπήσατε ἕκαστος τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ , καὶ ἐξάρατε τὸ μῖσος |
νόμῳ τεθέντος καὶ κυρωθέντος : οὐ γὰρ τὸ ὄντως δίκαιον ζητοῦμεν , ἀλλ ' ὅπερ ἂν ὁ νόμος ὁρίζῃ δίκαιον | ||
ἐν τοῖς κολοσσικοῖς ἔργοις οὐ τὸ καθ ' ἕκαστον ἀκριβὲς ζητοῦμεν , ἀλλὰ τοῖς καθόλου προσέχομεν μᾶλλον εἰ καλῶς τὸ |
ἀγαθοί . ὃν γὰρ λόγον ἔχει ὁ ἄνθρωπος πρὸς τὸν αὐτοάνθρωπον , τὸν αὐτὸν τὸ ἀγαθὸν πρὸς τὸ αὐτοαγαθόν . | ||
, δηλῶ τὸν καθόλου ἄνθρωπον τὸν ἀκατάτακτον , ἤτοι τὸν αὐτοάνθρωπον . οἱ δὲ παρὰ τὸ τὸ ἐν ἀρχῇ λαμβάνειν |
, διεσκεδασμένον καὶ ῥεμβόμενον ἢ ἐν διαφόροις τόποις ἀπληκεύοντα . Τοσαύτης τοίνυν τῆς διαφορᾶς οὔσης ἐν ταῖς τάξεσι καὶ τοῖς | ||
Ἔστι δὲ τὸ ἀρρενικὸν ὅπερ εἶπεν σφαῖραν τοῦ πυρός . Τοσαύτης δὲ δαιμονιοπληξίας καὶ ἀναιδείας τὸν μόλυβδον εἶναι εἶπεν ὅτι |
θρασυτέρως ἢ κατὰ τύραννον ἐμφανὴς ὢν τὰ νῦν οὐδὲ τοῖς ἀναγκαιοτάτοις ὁρῶμαι . ἐγὼ δὲ ἐνδεέστερον ἢ δεῖ φεύγω πάντας | ||
με τῶν αὐτοῦ χαρίτων καὶ δωρεῶν , ἃς ἐν τοῖς ἀναγκαιοτάτοις καιροῖς ἠξίωσε τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων παρασχεῖν , ὑπηρέτην |
ἰδιώταις προϊσχομένους τὸν νόμον τῶν δικαίων τυχεῖν : τὸ γὰρ κυριώτατον ἐν ῥητοῖς νόμος : ὅθεν τοῦ ῥητοῦ πολλαχῶς λεγομένου | ||
[ ! ! ! ! ! ! ] τὸ [ κυριώτατον ? ] ἑορτ [ ] τον σσεστωρο [ ! |
τοῦ σώματος κοινωνίας καὶ ἄλλων κακῶν , ὥσπερ νῦν ἡμεῖς θεώμεθα , ἀλλ ' οἷόν ἐστιν καθαρὸν γιγνόμενον , τοιοῦτον | ||
ἀφέμενοι τῶν ἄνω , καὶ τῶν γε ἐν γῇ κάλλιστον θεώμεθα τὰς πόλεις . ὁρᾷς μὲν δή , ὡς διτταί |
ἐν τοῖς προειρημένοις τὸ δυνατὸν ἐπλεόναζε καὶ αὐτοῦ ἦν ὡς προηγούμενον , οὑτωσὶ καὶ ἐν τοῖς ἐφεξῆς τὸ μὲν συμφέρον | ||
ἀλλ ' οὐ προηγούμενα οὐδὲ μέρη θεῶν . σὺ δὲ προηγούμενον εἶ , σὺ ἀπόσπασμα εἶ τοῦ θεοῦ : ἔχεις |
ἅμα καὶ νοητόν . ἤτοι γὰρ πᾶν αἰσθητὸν καὶ πᾶν νοητὸν ἀληθές ἐστιν ἢ τὶ αἰσθητὸν καὶ τὶ νοητόν . | ||
οὐ τὰ συναμφότερα , ἢ νόησιν ἄνευ νοητοῦ ἢ τὸ νοητὸν ἄνευ νοήσεως , ὃ ταὐτὸν τῷ νοῦν ἀνόητον μιμεῖσθαι |
τοῦ ἀκατίου προσελθόντες αὐτοῖς τάδε εἶπον : ἄγετε ὦ ξένοι ἐπακούσατε ἡμέων , ἂν ἄρα δύνησθε διαγνῶναι ἅσς ' ἂν | ||
οὖν ὥσπερ ὀφειλομένην τὴν μαντείαν αὐτοῖς ἀποδίδωσι , λέγων : ἐπακούσατε οὖν , ὥσπερ τὸ χρέος ἀπολαμβάνοντες . οὐ μὲν |
μὲν ὡς εἶδος εἰδῶν καὶ λόγον ἐκ λόγων καὶ οὐσίαν αὐτόζωον καὶ αὐτενέργητον τὴν ψυχὴν θεώμενος ἀριθμὸν προσεῖπε καὶ κίνησιν | ||
ἑαυτῶν πληροῦσθαι τῆς γνώσεως . ταῖς δὲ ψυχαῖς ἐπιλάμπει τὸ αὐτόζωον , τὸ αὐτοκίνητον , τὸ πρὸς νοῦν ἐπιστρέφεσθαι , |
θείοις λόγοις , μύθους λόγου μὲν ἀφανεστέρους , αἰνίγματος δὲ σαφεστέρους , διὰ μέσου ὄντας ἐπιστήμης πρὸς ἄγνοιαν : κατὰ | ||
: ἀγαπητὸν γὰρ ἐπὶ τῶν τοιούτων ταὐτὰ φρονοῦντας καὶ φθεγγομένους σαφεστέρους γίνεσθαι τῆς ἐν τοῖς πράγμασιν ἀσαφείας . ἄλλως τε |
- λαίων : ἀλλὰ τὴν ἐξέτασιν ποιούμεθα : οἷον ὅτι τέλειον τὸ πεπραγμένον ἢ οὔ : καὶ πότερον κλέπτης οὗτος | ||
καὶ γίγνεσθαι : καὶ τὸ πλῆρες δὲ ταῖς ψυχαῖς καὶ τέλειον οὐχὶ ταὐτὸν πάσαις . Ἀλλ ' εἰ ποικίλον τὸ |