| δοῦλον τοῖς δεσπόταις , καὶ ὅτι οὐδὲ τοὺς ἐλευθέρους πάντας ἀξιοπίστους ὑπολαμβάνοντες σχολῇ γ ' ἂν τοῖς δούλοις πιστεύσαιμεν , | ||
| , διὰ τὸ μήτε τὰς τηρήσεις τῶν περὶ τὸν Τιμόχαριν ἀξιοπίστους εἶναι πάνυ ὁλοσχερῶς εἰλημμένας μήτε τὴν ἐν τῷ μεταξὺ |
| ὁ Σωκράτης , οἷόν τ ' εἶναι καὶ πονηρὸν ὄντα χρηστοὺς φίλους κτήσασθαι ; Ἑώρων γάρ , ἔφη ὁ Κριτόβουλος | ||
| δὲ συντόμως εἰπεῖν , πονηροῦ μὲν δεσπότου οἰκέτας οὐ δοκῶ χρηστοὺς καταμεμαθηκέναι : χρηστοῦ μέντοι πονηροὺς ἤδη εἶδον , οὐ |
| ἐνέχοιο μείζοσιν . ἐγὼ δὲ τοῦτο οὐ ποιήσω φιλίαν ἰσχυρὰν ὑβρίζειν οὐκ ἀξιῶν συκοφαντίᾳ . ἀλλ ' ὅταν τι γένηται | ||
| οὐκέτ ' ὄντας αἰκίζειν νεκρούς ; τί τὴν ἄναυδον γαῖαν ὑβρίζειν πλέον ; ἐπὰν γὰρ ἡ κρίνουσα καὶ θἠδίονα καὶ |
| ἡ , μέχρι τῶν συμποσίων προβαίνουσα . τῷ δὲ καὶ μαινομένους ἀεὶ τοὺς πολλοὺς νομίζοντι καὶ παντελῶς οὐκ ἔξεστι ἐπὶ | ||
| διειληφότες εἰσί , καὶ τοὺς μὲν πλεῖστον αὐτῆς μέρος ἔχοντας μαινομένους καλοῦμεν , τοὺς δ ' ὀλίγον ἔλαττον ἠλιθίους τε |
| ἄνδρα δεξιὸν περὶ λόγους καὶ μαθήματα , παρὰ μὲν τοὺς σοφιστὰς βαδίζειν | οὐκέτι ἐδοκίμαζον , συνόντες δὲ αὐτῷ Σωκράτει | ||
| ' αὐτοκαβδάλους , οἳ δὲ φλύακας , ὡς Ἰταλοί , σοφιστὰς δὲ οἱ πολλοί : Θηβαῖοι δὲ καὶ τὰ πολλὰ |
| παντάπασιν ἀφήσομεν . φοβοῦμαι δὲ μὴ Θηβαίοις γιγνόμενοι σύμμαχοι τοὺς ὑπάρχοντας ἡμῖν αὐτοῖς ἀπολέσωμεν . σκοπῶν γὰρ τὰς παλαιὰς αἰτίας | ||
| δραχμὴν οὐ κατέθηκαν ὑμῖν , νόμῳ δ ' ἑνὶ πλείστους ὑπάρχοντας ἀκύρους ἐποίησαν , καὶ τούτῳ τῶν πώποτ ' ἐν |
| μῆκος τοῦ πελάγους εἰς τοὐπίσω ποιήσονται τὸν πλοῦν , ὡς ἀσεβεῖς καὶ λυμεῶνας ὅλου τοῦ ἔθνους τιμωρίαις περιπεσεῖσθαι ταῖς μεγίσταις | ||
| ] καὶ [ τὴν μανίαν - ] ἐπινοεῖν οὐκ [ ἀσεβεῖς - ] ἐδόκουν μόνον ἀλλὰ καὶ φενακισταί , [ |
| , οὐκ ἐφ ' ἡμᾶς ἠναγκάσθητε καταφυγεῖν τοὺς ταπεινοὺς καὶ φαύλους οἱ σεμνοὶ καὶ βαρεῖς , πάντα ὑπισχνούμενοι ὑπὲρ τῆς | ||
| μᾶλλον ἢ κακόθεοι λεχθέντες ἂν ἐν δίκῃ , διὰ τὸ φαύλους καὶ μηθὲν ἡμῶν βελτίους ἡγεῖσθαι τὴν φύσιν εἶναι τοὺς |
| Διογένης ἔλεγε πολὺ κρεῖττον εἶναι ἐς κόρακας ἀπελθεῖν ἢ εἰς κόλακας , οἳ ζῶντας ἔτι τοὺς ἀγαθοὺς τῶν ἀνδρῶν κατεσθίουσι | ||
| ἐπαίνοις θέλγοντας καὶ φρεναπατῶντάς σε ἀποδέχου : μισεῖν γὰρ τοὺς κόλακας οἱ σοφοὶ παρεγγυῶσιν ὡς μέγα βλάπτοντας . Καλὰ ἑκάστοις |
| αἱ θεραπαινίδες δηλονότι : οὔκουν ἀπαιτήσει τοὺς μάρτυρας , ἀλλὰ διαβαλεῖ , ὅτι μὴ δεῖ πιστεύειν : φύσει γὰρ ἐχθρὸν | ||
| παυσώμεθα τοίνυν λαλοῦντες , μὴ καὶ τῇ βασιλίδι τις ἡμᾶς διαβαλεῖ . ” καὶ ἡ μὲν ἀπέδραμεν , ἔστη δὲ |
| καὶ τὴν ψυχῆς κακίαν συνεῖναι , καὶ εἶναι τὰς κύνας ἀνοήτους , ἀναισθήτους , ἀμαντεύτους τῶν ἰχνῶν , ἄρρινας , | ||
| ἀνόητον ⌈ τοῦτον δεῖξαι βουλόμενος . τοὺς γὰρ εὐηθεῖς καὶ ἀνοήτους ἀρχαίους καὶ παλαιοὺς ἔλεγον . θηρευτὰ ] ἀνιχνευτά , |
| ταύτας ἀναφέρειν τὸ γένος . ὑπάρξαι δ ' αὐτὰς καὶ σώφρονας διαφερόντως , καὶ μετὰ τὴν τελευτὴν τυχεῖν ἀθανάτου τιμῆς | ||
| αἰδουμένους τὰ ἐν τῷ φανερῷ αἰσχρὰ φεύγοντας , τοὺς δὲ σώφρονας καὶ τὰ ἐν τῷ ἀφανεῖ . ] καὶ ἐγκράτειαν |
| σφαλλέσθω , γνοὺς ὅτι πλείους ἤδη καὶ τιμωρίαις μετιόντες τοὺς ἀδικοῦντας καὶ ἐλπίσαντες ἕτεροι δυνάμει τινὶ πλεονεκτήσειν , οἱ μὲν | ||
| κυρείας ] ὄνομα ἐκκλησίας , ὅτε ἀπεψήφιζον τῆς ἀρχῆς τοὺς ἀδικοῦντας . τοὺς μὲν οὖν ἄλλους ] δεύτερον προοίμιον , |
| ἐστιν ἐν τῇ μάχῃ τοῦ Τυφῶνοςἔστι δὲ εἰκὸς τοὺς μὴ φιλοῦντας τοῦτον πράξειν κακῶς κατὰ τὰ γεγραμμένα ταῖς ἀσπίσιν αὐτῶν | ||
| μὲν οὖν πρῶτος λόγος αὐτὸ φιλαύτους καλεῖ οὐ τοὺς ἑαυτοὺς φιλοῦντας ἁπλῶς ἀλλὰ τοὺς ζητοῦντας ἑαυτοῖς ἀπονέμειν τὸ πλέον , |
| δὲ ὁ τοῦ Διὸς στρατιώτας , ὑπηρέτας , τελώνας , πανδοκέας , πορθμέας , φυσιουργούς . πάλιν δὲ δύο τῶν | ||
| αὐτὸς λέγων ποτὲ κρίσιν ἐν πανδοκείῳ ὑβρισμένος μάρτυρας προεφέρετο τοὺς πανδοκέας , τῶν δὲ κρινόντων οὐκ ἀξιοπίστους εἶναι φασκόντων ” |
| ἠναγκάσθησαν τοῖς ἐχθίστοις ὡς οἰκειοτάτοις χρήσασθαι , ἐπειδὴ τοὺς οἰκείους ἀλλοτρίους ἔσχον . μηνύει δὲ τὰ τῶν δημάρχων ὀνόματα τὰ | ||
| μισθοφόρους δὲ δισχιλίους . τούτων δὲ πορευομένων διὰ τῆς Βοιωτίας ἀλλοτρίους συνέβαινεν εἶναι τοὺς Βοιωτοὺς τοῖς Ἀθηναίοις διὰ τοιαύτας τινὰς |
| : περίεργος δ ' ἂν εἴην ἐγὼ τοὺς ἐμοῦ μᾶλλον ἐπισταμένους διδάσκων ὅσα μὲν Ἑλλάνικος Ἀκουσιλάωι περὶ τῶν γενεαλογιῶν διαπεφώνηκεν | ||
| ποιοῦσα τοὺς μὲν ἐπισταμένους αὐτὴν πλουσίους , τοὺς δὲ μὴ ἐπισταμένους πολλὰ πονοῦντας ἀπόρως βιοτεύειν . Νῦν τοίνυν , ἔφη |
| δ ' ὑμῖν ἐπιδείξω καὶ ὅθεν εἰσὶ καὶ οἵτινες οὓς γνησίους διεμαρτύρησαν εἶναι καὶ κληρονόμους ζητοῦσι καταστῆσαι τῶν Εὐκτήμονος . | ||
| μείζω ποιήσητε τὴν οὐσίαν . πρὸς τοῦτο τοίνυν ὁρῶντες παιδοποιοῦμεν γνησίους βουλόμενοι κληρονόμους καταλιπεῖν μὴ καρτεροῦντες εἶναι χρημάτων ἐκτός . |
| ἰδίας καὶ ἐφύλαττε μή τις αὐτὰς μοιχεύσῃ λαθών . Καὶ γέροντας ὁρῶντας ἐξώρμησεν εἰς ἀφροδίτην τὰ τοιαῦτα θεάματα : οἱ | ||
| αἰτιωμένοις ] ὡς ἐξ ἀνάνκης [ | ] [ τοὺς γέροντας ] [ οὐχ ] ? οὗτος ? ? [ |
| αὐτοῦ μήτε δεῖγμα ; ” ὑπολαβὼν δὲ ὁ Ἀπολλώνιος „ παρειχόμην ἂν „ εἶπε τοῖς γε χρῄζουσιν , εἰ δ | ||
| Καὶ εἰ μὲν πάνυ μὴ παρεγένοντο μάρτυρες , ἐγὼ δὲ παρειχόμην , ἢ τοὺς παραγενομένους μὴ παρειχόμην , ἑτέρους δέ |
| μιμῶνται , μιμεῖσθαι τὰ τούτοις προσήκοντα εὐθὺς ἐκ παίδων , ἀνδρείους , σώφρονας , ὁσίους , ἐλευθέρους , καὶ τὰ | ||
| φῶς μόνον πολὺ ποίει . τὰ κακῶς τρέφοντα χωρί ' ἀνδρείους ποιεῖ . ᾤμην , εἰ τὸ χρυσίον λάβοι ὁ |
| καὶ νυνὶ εἰ μέν εἰσιν ὑμῶν οἱ πλείους οἷοι τοὺς πονηροὺς φιλεῖν καὶ σῴζειν , μάτην ἐρραψῳδηκότας ἡμᾶς ἔσεσθαι , | ||
| τιμωρία ; σκαιόν γε τἀνάλωμα τῆς γλώσσης τόδε , φόβους πονηροὺς καὶ κενοὺς δεδοικέναι . ἀλλ ' , ὦ μάταιοι |
| ἀρετὰς καὶ τὰς ἐναρέτους πράξεις καὶ τοὺς φίλους καὶ τοὺς σπουδαίους ἀνθρώπους , θεούς τε καὶ σπουδαίους δαίμονας . παρ | ||
| τὰ τοιαῦτα πόλεμος . Σωκράτης δὲ ἔλεγε μὴ αἰτεῖν τοὺς σπουδαίους , ἀλλὰ ἀπαιτεῖν : εἶναι γὰρ αὐτῶν τὰ πάντα |
| ' ἂν καὶ τοὺς ἐκείνου φίλους καὶ αὐτὸν τὸν Φίλιππον ἀποκτείναντας , φίλους πεποίηνται , φασὶ δὲ καὶ συμμάχους ποιήσεσθαι | ||
| Λακεδαιμονίοις καὶ ὧν Θρασύβουλον ἐδέξαντο ἀποδεδωκέναι χάριν αὐτάρκη , Λύσανδρον ἀποκτείναντας καὶ τἄλλα ὅσα σύνιστε συμπράξαντας : Λακεδαιμονίοις δ ' |
| σὺ φῄς : ἀσοφωτέρους γὰρ ποιεῖ καὶ ἐπιλήσμονας καὶ τοὺς γράφοντας καὶ τοὺς ἐντυγχάνοντας : τὸν μὲν γὰρ γράφοντα , | ||
| ἀπὸ παντὸς τοῦ βελτίστου τετιμῆσθαι , πατέρων τε ὧν εἰσι γράφοντας καὶ ἡλικίαν ἣν ἔχουσι δηλοῦντας γυναῖκάς τε καὶ παῖδας |
| ὑφ ' ὑμῶν ἀδικουμένους ἑαυτοῖς ἔσεσθαι συμμάχους , τοὺς δὲ συκοφάντας εὐδοκιμεῖν δέξαιντ ' ἂν παρ ' ὑμῖν καὶ μέγα | ||
| μὴ ἔχεσθαι ὑπ ' αὐτῆς . Ὁ αὐτὸς ἔφη τοὺς συκοφάντας πολιτικοὺς λύκους εἶναι . Ἀλκιδάμας ὁ ῥήτωρ Ὀδύσσειαν εἶπεν |
| , αὑτὴν ἐμποδίζοντας νόμους εἰ θήσεται καὶ τἀναντία τῶν συμφερόντων λέγοντας , δυνήσεσθαί τι ποιῆσαι τῶν δεόντων ; ἀλλ ' | ||
| ἄλλα μέρη . Πρὸς μὲν οὖν τοὺς εἰς ἄπειρον τέμνεσθαι λέγοντας τά τε σώματα καὶ τοὺς τόπους καὶ τοὺς χρόνους |
| ὅτι τῶν ἐνθάδε παριόντων οἱ μὲν ἃ βούλεσθε λέγοντες ῥᾳδίως ἐξαπατᾶν δύνανται : τὸ γὰρ πρὸς χάριν ῥηθὲν ἐπισκοτεῖ τῷ | ||
| τοῦτο ἐδόκει διαπράξασθαι , ὅτι ἐπεὶ πόλεμος προερρήθη καὶ τὸ ἐξαπατᾶν ὅσιόν τε καὶ δίκαιον ἐξ ἐκείνου ἐγένετο , παῖδα |
| τὸ μή συνάγειν γυναῖκας μηδὲ δειπνίζειν ὄχλον , ἀλλ ' οἰκοσίτους τοὺς γάμους πεποιηκέναι . Ἂν ἔτι πιεῖν μοι δῷ | ||
| ὦ Λάχης , ἀστεῖον ἐπιτήδευμα κρίνω τῷ βίῳ . Οὐκ οἰκοσίτους τοὺς ἀκροατὰς λαμβάνεις . Φιλόμουσον εἶν ' αὐτὸν πάνυ |
| , ὥς φησιν Ὅμηρος οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς . ἦτρον τὸ γονάτιον ἢ τὸν ὀμφαλὸν τοῦ νάρθηκος | ||
| : Μ . . οὐρῆας μὲν πρῶτον ἐπῴχετο καὶ κύνας ἀργούς : ὅτι οὐκ ὀρθῶς τινὲς οὐρῆας τοὺς φύλακας , |
| , ἀλλ ' ὡς τοὺς πεπεισμένους ὑφ ' ἑκάστου δήλους ἐσομένους οἷς ἂν πράττωσιν οὕτω παρασκευάζεσθε . καὶ ὑμεῖς μέν | ||
| σὺν ἑαυτῷ τεταγμένους εἶχεν ἐπισκόπους τε καὶ ἐπανορθωτὰς τοῦ κάμνοντος ἐσομένους : καὶ ἐγένοντο τῆς τότε νίκης λαμπρᾶς σφόδρα γενομένης |
| προσήκει λέγειν ; ἢ τόδε μὲν ἐπίστανται , ἡγούμενοι δὲ λήσειν περὶ τοῦ παντὸς πλείω λόγον ἢ τοῦ προσήκοντος ποιοῦνται | ||
| τελέσειν ἃ διέγνωκας , ὦ μάταιε , ἐλπίζεις ἀποτυχών τε λήσειν , ὅτι σου τὸ φρόνημα μόνον ἦν προδότου , |
| . τραγοδαίμονάς ⌈ φησιν [ λέγει ] ὁ Σωκράτης τοὺς κωμικούς , ⌈ ὡς εἰ [ ὡσπερεὶ ] ἔλεγε κακοδαίμονας | ||
| κριτῶν γούνασι : τὸ γὰρ παλαιὸν πέντε κριταὶ ἔκρινον τοὺς κωμικούς : ἢ ὅτι ἐν γόνασιν εἶχον , ἃ νῦν |
| ἂν δὲ μή , πολλοὺς τοὺς ἀσελγεῖς εὑρήσετε καὶ τοὺς ὑβρίζοντας ὑμᾶς ἐπὶ τῇ τοῦ φιλοτιμεῖσθαι προφάσει . Ἵνα δὲ | ||
| τῷ φρονίμῳ τῆς γνώμης παύοντες τὸ ἄφρον ὑβρισταὶ εἰς τοὺς ὑβρίζοντας κόσμιοι εἰς τοὺς κοσμίους ἄφοβοι εἰς τοὺς ἀφόβους δεινοὶ |
| οὕτω δέ , φησί , καὶ πατέρας μὲν διαρρήδην τοὺς πρεσβυτέρους καλοῦσι , κἂν ὦσιν ἀλλότριοι , μητέρας δὲ τὰς | ||
| τούτων φροντίσιν ἐσχολακότων καὶ τῆς ἐκείνων πρός τε τοὺς ἑαυτῶν πρεσβυτέρους καὶ τοὺς ὁμοχρόνους γενομένης διαφορᾶς , οὐχ ἥκιστα δὲ |
| τὰς διόδους καὶ τὰ εὐρύχωρα τοῦ πολίσματος ἐκώλυσαν τοὺς εἰσβάλλειν ἐπιχειροῦντας εἰς αὐτὸ τὸ πόλισμα . Πλαταιεῖς δὲ ἐπεὶ ᾔσθοντο | ||
| φόνον . χρὴ δὲ τοὺς μετὰ τέχνης ἐργάζεσθαι τοὺς λόγους ἐπιχειροῦντας ταῖς ἀποδείξεσι συμπλέκειν τὰς ἐπιφοράς : οὕτω γὰρ οὐκ |
| τὴν μὲν κατάστασιν τῆς πόλεως ὅλην μὴ κινεῖν , ὡς ἀποθανουμένους , ὃς ἂν τοῦτο δρᾷ : ὃς δ ' | ||
| . Οἱ δὲ τρεῖς ἄνδρες ἐφ ' ἑαυτῶν γενόμενοι τοὺς ἀποθανουμένους συνέγραφον , τούς τε δυνατοὺς ὑφορώμενοι καὶ τοὺς ἰδίους |
| ῥήτορας γὰρ δημαγωγοὺς Ἀθήνησι καθίστων . περισύρει δὲ τούτους ὡς πλεονέκτας καί φησιν ὅτι ἴδε τοὺς ῥήτορας , ὡς , | ||
| στασιαστάς , ἐριστικούς , μονοπόνους , διαβόλους , οἰηματίας , πλεονέκτας , ἅρπαγας , ταχυμεταβόλους , κούφους , μεταμελητικούς , |
| , καὶ μὴ κίνει . Ἐλλέβορος ἐπικίνδυνος τοῖσι τὰς σάρκας ὑγιέας ἔχουσι , σπασμὸν γὰρ ἐμποιέει . Ἀπυρέτῳ ἐόντι , | ||
| φεύγοντας ἔξω καὶ παραφρονέοντας μέχρις ἂν ἐπέγρωνται , ἔπειτα δὲ ὑγιέας ἐόντας καὶ φρονέοντας ὥσπερ καὶ πρότερον , ἐόντας τ |
| : λόγων ἀπορρήτων ἐκφορὰν μὴ ποιοῦ : μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας , ἀλλὰ καὶ τοὺς μέλλοντας κόλαζε . Οὗτος πρῶτος | ||
| , ὥσπερ καὶ ἔστι καλόν , τὸ μὴ περιμένειν ποτὲ ἁμαρτάνοντας ἀμύνεσθαι , πολλῷ μᾶλλον οἰήθητι δεῖν μὴ προεξανίστασθαι τῶν |
| ἡ ψυχή μου περὶ τοῦ μὴ εἰς ἅπαν ἀσαφείᾳ τοὺς ὀνείρους ἐπισκιασθήσεσθαι : δεῖγμα γὰρ σοφίας ὁ νεανίας οὗτος ὑποφαίνει | ||
| . ὁ μὲν γὰρ θεὸς πρὸς τὸ ἀποβησόμενον δίδωσι τοὺς ὀνείρους τῇ ψυχῇ τοῦ ὁρῶντος φύσει μαντικῇ οὔσῃ ἢ εἴ |
| ζηλωτής , νικῶν ἀριθμῷ τοσούτῳ τοὺς ἐπὶ τῆς αὐτῆς τιμῆς γεγενημένους ; Καὶ ταῦτα ἅπαντα εἰκότως συμβαίνει . μόνῳ γὰρ | ||
| οὐκ ἂν ἀρνηθείην ἔγωγε κοινοὺς σω - τῆρας τῆς πόλεως γεγενημένους . ἢ ἂν ὑπὲρ συγγενῶν ποιώμεθα τοὺς λόγους : |
| , τί ποτέ μ ' ἐργάσῃ ; μοχθεῖν ἀνάγκη τοὺς θέλοντας εὐτυχεῖν . τόλμα σὺ κἄν τι τραχὺ νείμωσιν θεοί | ||
| εἶναι τοὺς ἐχθροὺς ἢ μένοντας ἐνοχλεῖνἀνοίξαντες τὰς πύλας ἀφῆκαν τοὺς θέλοντας ἀπιέναι , οἰκίας δ ' αὐτῶν καὶ κλήρους καὶ |
| διεξέρχοιο τὸν χρόνον , ἀλλὰ μὴ ἐν τῷ θεραπεύειν ἀνθρώπους ἀλάστορας . τούτων τε οὖν μέμνησο καὶ τὸν Εὐσέβιον πολλῶν | ||
| λέγω οὐδ ' ἐχθρὸς ὤν σοι , διὰ δὲ τοὺς ἀλάστορας τοὺς σοὺς δεδοικὼς μή τι γῆ πάθηι κακόν . |
| θαυμάζει σφόδρα ὁ τεχνογράφος καὶ συμβουλεύει ἐπιμελέστατα αὐτὸ ἐκμαθεῖν τοὺς νέους , ἵνα μιμήσωνται ʃ γρ . ἄριστον τὠφήγημά σου | ||
| ἀρετῆς ἐφίεσθαι , εὐαγώγους εἰς ἀκολασίαν καὶ λαγνείαν παρασκευάζουσα τοὺς νέους , ἐπείπερ ὁ μουσικευσάμενος μολπαῖσιν ἡσθεὶς τοῦτ ' ἀεὶ |
| μὲν σφόδρα ἀρέσκοντας , παρ ' ἑτέροις δὲ οὐδενὸς λόγου τυγχάνοντας . ὁλόκληρον δὲ καὶ ἀληθινὸν κάλλος θαυμαστὸν εἴ τῳ | ||
| μὲν ἐπὶ Νομᾶ καὶ τοὺς ὀλίγῳ μετ ' αὐτὸν ἔτι τυγχάνοντας ἀγριωτέρους μουσικῇ παιδευομένους εἶχε , ἰδίᾳ τε ἐν εὐωχίαις |
| ἠδικημένοι οἱ δι ' ὀργήν τι ποιοῦντες καὶ ἀμυνόμενοι τοὺς πράξαντας ποιοῦσιν . ἐπὶ φαινομένῃ γὰρ ἀδικίᾳ ἡ ὀργή ἐστι | ||
| τε Πελοποννησίους καὶ τοὺς τὰ ἐναντία σφίσι μετ ' αὐτῶν πράξαντας . καὶ προσπεσόντες τρέπουσιν ἅμα μὲν μάχῃ αἰφνιδίῳ , |
| πεπτωκότας τῶν μεγάλων δακτύλων ὄνυχας τοὺς δυσθεραπεύτους τυγχάνοντας τοὺς μὴ πειθομένους ἀλλ ' ἐπιρευματιζομένους , φοίνικας πατητοὺς βρέξας οἴνῳ λευκῷ | ||
| . νεογνῷ δὲ ἐπιλύειν μὴ θέμις ἔστω , ἀλλὰ χρὴ πειθομένους τῷ ἐμῷ ὁμωνύμῳ ἀφιέναι τούτους τῇ θεῷ . ὥστε |
| . οὔκουν ἐξουσίαν χρὴ ποιεῖν τοῖς μηνυταῖς ἀδικεῖν , ἀλλὰ παραβαίνοντας κολάζειν . καὶ οἱ μὲν ἄλλοι μηνυταί , ὁπόσοι | ||
| δή ; ἔφη . Ὅτι , ἔφη , αἰσθάνομαί τινας παραβαίνοντας αὐτόν . Καὶ γὰρ ἄλλα πολλά , ἔφη , |
| καὶ αὕτη . οὐ μόνον δ ' ἐλευθέρους εἶναι τοὺς σοφούς , ἀλλὰ καὶ βασιλέας , τῆς βασιλείας οὔσης ἀρχῆς | ||
| Εἰ δὲ καὶ μὴ πάντας ἐκίνει ταῦτα , ὡς τοὺς σοφούς , ἢ καὶ μὴ πάντα πρὸς ᾠδὴν ἐξάγει , |
| οὐ προσῄειν ὑπὲρ χρημάτων , ἀλλὰ κἀκείνους ἐώθουν ὡς οὐχ ὑγιαίνοντας , διεβεβλήμην δὲ πρὸς χρήματα μειράκιον ὢν ἔτι : | ||
| [ Ἕρμαρχος ] καὶ Κτήσιππος | καὶ ἐκεῖ κατειλήφαμεν | ὑγιαίνοντας Θεμίςταν | καὶ τοὺς λοιποὺς φίλους [ ] . |
| ἑαυτῷ τοιοῦτόν τι διαπεπραγμένῳ : ὥσπερ οὐ πάντας καὶ τοὺς κλέπτοντας καὶ ἱεροσυλοῦντας τούτῳ τῷ τεκμηρίῳ χρωμένους . οὐ γὰρ | ||
| μὴ καλῶς ὑπηρετοῦντα . κἀκεῖνοι οὖν τοὺς ἁλισκομένους ὡς κακῶς κλέπτοντας τιμωροῦνται . [ καὶ ὡς πλείστους δὴ ἁρπάσαι τυροὺς |
| αὐτῶν ποτὲ μὲν μαχομένους , ποτὲ δὲ συμβουλευομένους καὶ ἄλλοτε ἐπαινοῦντάς τι ἢ ψέγοντας . Οἱ δὲ ἀληθῶς λέγοντες οὐ | ||
| αὐτῶν ποτὲ μὲν μαχομένους , ποτὲ δὲ συμβουλευομένους καὶ ἄλλοτε ἐπαινοῦντάς τι ἢ ψέγοντας . Οἱ δὲ ἀληθῶς λέγοντες οὐ |
| . οἶσθα γάρ , ὡς οἱ τὴν ῥώμην οὐ τολμῶντες ψέγειν ἐκεῖνο πειρῶνται δάκνειν , ἀλλὰ σύ γε αὐτοὺς ἀφώνους | ||
| τοῖς οὖσι . τοῦ αὐτοῦ τοίνυν ἂν εἴη τὸ μηδὲ ψέγειν ἃ δίκαιον ἐπαινεῖν , ἵνα μή σε τὸ πρᾶγμα |
| ἤδη λαμπρῶς ἐπόθουν , τοὺς δὲ παρόντας πλείω λαλοῦντας ἢ φρονοῦντας εὕρισκον καὶ οὐδαμῶς τὸ τοῦ Περικλέους ἀγαθὸν σώζοντας . | ||
| κατὰ τοὺς ἰδιωτικοὺς βίους πρᾴως προσενεκτέον τοῖς οἰκέταις τοὺς εὖ φρονοῦντας . ἡ γὰρ ὑπερηφανία καὶ βαρύτης ἐν μὲν ταῖς |
| οἶδε τοῦ μὲν πολλὰ τοιαῦτα γενέσθαι τὸ μὴ κολάζεσθαι τοὺς ἐξαμαρτάνοντας αἴτιον ὄν , τοῦ δὲ μηδένα ὑβρίζειν τὸ λοιπὸν | ||
| τρόπους δούλους παρασχεῖν χρημάτων ζευχθεὶς ὕπο . τοὺς δ ' ἐξαμαρτάνοντας οὐχὶ τὴν πόλιν ἤχθαιρ ' : ἐπεί τοι κοὐδὲν |
| τὸ σῶμα ὑπηλείφετο καὶ πῶς πλῆκτρον περιέβαινε καὶ τοὺς μὲν νεανίσκους , οἷς προσεπάλαιε , πρὸς τοὺς ἀνδρειοτέρους μάλιστα συμπλεκόμενος | ||
| γυναικῶν ἐνταῦθα ἰέναι πρὸς τὸν ὄχλον . δύο δέ τινας νεανίσκους ἐκπλαγέντας τὸ εἶδος ἰέναι πρὸς αὐτήν , [ θάτερον |
| , εἰ ἐπιθέμενος τῇ ἀρχῇ ἐκείνους μὲν ἀναστείλαιμι καὶ παύσαιμι ἐπιβουλεύοντας , τὴν πόλιν δὲ σωφρονεῖν καταναγκάσαιμι : καὶ ἦσαν | ||
| αὐτοῦ τὴν γνώμην οἱ Συρακόσιοι , οἳ δὲ καὶ τοὺς ἐπιβουλεύοντας παρέδοσαν αὐτῷ κολάσαι καὶ τὴν ἀρχὴν ἔδωκαν . ὃ |
| , εἴ τι οἱ ἐνθάδε ἡμάρτανον , ἐκεῖνο δὲ ἴσως ἀγνοοῦντας , ὅτι , εἴπερ κατηρᾶσθε , οὐ τοῖς φιλοσόφοις | ||
| ἕν . οἱ τοίνυν τὴν τούτων ἐγκεχειρισμένοι κομιδὴν πρὸς τοὺς ἀγνοοῦντας λέγουσιν ἐν ταῖς νεοττιαῖς ἑκάστους τίκτειν : ὁμολογεῖσθαι δὲ |
| ἐκ τῶν δήμων αἱρῶνται κατὰ τὰ γεγραμμένα . τοὺς δὲ παρασίτους ἐκ τῆς βουκολίας ἐκλέγειν ἐκ τοῦ μέρους τοῦ ἑαυτῶν | ||
| βασιλέως δὲ νόμοις γέγραπται : θύειν τῷ Ἀπόλλωνι τοὺς Ἀχαρνέων παρασίτους . : Ἔπινε δὲ πλεῖστον καὶ Ἀρκαδίων , ὡς |
| βασιλικώτατον τῶν θηρίων μεταβαλόντα οὐκ ἀξιῶ ἀγείρειν , καθάπερ τοὺς πτωχοὺς τῶν ἀνθρώπων . ἐντεῦθεν οἱ ἱερεῖς ξυνελθόντες ἔθυσαν τῷ | ||
| , ὧι βούλεται πολλοῦ ἄξιος φαίνεσθαι , προσαιτεῖν ὥσπερ τοὺς πτωχοὺς ἱκετεύοντα καὶ δεόμενον προσδοῦναι , καὶ ταῦτα μηδενὸς ἀγαθοῦ |
| χρῆσθαι τοῖς ἡλωκόσιν , ὅταν δὲ κρατηθῶσιν , ὡς οὐδὲν ἠδικηκότας συγγνώμης τυγχάνειν . καὶ τοῦ μὲν δοῦναι δίκην ὧν | ||
| σύ γε , ὦ θεοειδέστατε αὐτοκράτορ , διὰ τοὺς μηδὲν ἠδικηκότας , καὶ τοῖς ἁμαρτάνουσιν ἐνδέδωκας συγγνώμην , καὶ παραπλησίως |
| θυμικοὺς καὶ κριτικοὺς καὶ ἐπιτευκτικούς , ἐπὶ δὲ τῶν ἐναντίων ὑβριστάς , ἀδιαφόρους , ὠμούς , ἀνεξιλάστους , στασιαστάς , | ||
| ῥιψοφθάλμους , λάγνους , καταφερεῖς , διασύρτας , μοιχικούς , ὑβριστάς , ψεύστας , δολοπλόκους , ὑπονοθευτὰς οἰκείων τε καὶ |
| . οὐδὲ μὴν τό γε διαστρέφοντας τὰ σώματα καὶ τροχοὺς μιμουμένους ἥδιον ἢ ἡσυχίαν ἔχοντας τοὺς καλοὺς καὶ ὡραίους θεωρεῖν | ||
| , ἐπὶ κατάληψιν χωρίων ἁμιλλωμένους καὶ ἐνέδρας , καὶ πᾶσαν μιμουμένους τὴν πολεμικήν , ὄντως σφαιρομαχεῖν τε καὶ βολαῖς ὡς |
| θεοφιλεστέραν . εὐλαβοῦ μέντοι μή ποτε ἐκπέσῃ ταῦτα εἰς ἀνθρώπους ἀπαιδεύτους : σχεδὸν γάρ , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ , οὐκ | ||
| ἐπὶ τοῦ ψόγου ταύτην τάσσει : τοὺς γὰρ αὐθάδεις καὶ ἀπαιδεύτους ἀγερώχους λέ - γει . ὁ δὲ Ὅμηρος τοὺς |
| τοίνυν , ὦ ἄνδρες , κατὰ τοὺς νόμους καὶ τοὺς κατηγόρους , τί αὐτοῖς ὑπάρχον ἑτέρων κατηγοροῦσι . Κηφίσιος μὲν | ||
| σαφῆ τὸν ἔλεγχον παρέξειν ἐπηγγείλατο : τοὺς μὲν γὰρ αὐτοῦ κατηγόρους οὐδὲ τὸν ἀριθμὸν κατέχειν τῶν ᾀσμάτων , αὐτὸς δ |
| , καὶ τρισὶν ἐπιφανεστάτοις κοσμηθεὶς θριάμβοις τελευτῶν ἠνάγκασε τοὺς οὐκ ἀξιοῦντας ἄρχεσθαι τὸν χαλινὸν ἑκόντας λαβεῖν . εἰκοστῷ δ ' | ||
| καὶ τὸ δυνατὸν πρώτῳ τούτῳ βεβαιοῦν τῷ παραπλησίως διακειμένους ὅμως ἀξιοῦντας φέρειν φαίνεσθαι . ἡγοῦμαι δ ' ἔγωγε καὶ τὸ |
| τὴν φυλακὴν , τὸ τοὺς πονηροὺς ἁλισκομένους παρ ' ὑμῶν ἀθῴους μὴ παραπέμπεσθαι . Νόμος τὸν βιασάμενον κόρην διδόναι χιλίας | ||
| , ἀλλὰ τούς γε ὀρεῖς καὶ τοὺς κύνας τί τοὺς ἀθῴους ὁ ὀϊστὸς ἐν τοῖς πρώτοις ἐπεπορεύετο ; ἀλλὰ διδάσκει |
| [ περι νικης ομηρου [ Ὅμηρον καὶ Ἡσίοδον τοὺς θειοτάτους ποιητὰς πάντες ἄνθρωποι πολίτας ἰδίους εὔχονται λέγεσθαι . ἀλλ ' | ||
| ὧν ἀκούοντες παιδεύονται πρὸς ἀνδρείαν : καὶ περὶ τοὺς ἄλλους ποιητὰς οὐδένα λόγον ἔχοντες , περὶ τούτου οὕτω σφόδρα ἐσπουδάκασιν |
| τρισὶν ἡμέραις , ἡ δὲ λʹ ἀνέκβατος . Τοὺς δὲ αἰτοῦντας χάριτας ἐπιτηρεῖν δεῖ τὴν Σελήνην οὖσαν ἐν τῷ ὡροσκόπῳ | ||
| αἰτῆσαι : δι ' ὧν φησι : καίτοι τοὺς μὴ αἰτοῦντας , μὴ δὲ λαβεῖν ἀξιοῦντας οὐδὲ ἐπερωτᾷν προσήκει τὴν |
| χρησαμένους ἀρετῇ , ἥδεσθαί τε συνόντας , ἐς ἀλλήλους τε φλυαρεῖν [ ] , καὶ σκώπτειν τοιαῦθ ' οἷα γέλωτα | ||
| Πύγελα λέγοντας τοὺς Ἀμαζῶνας μεταξὺ Ἐφέσου καὶ Μαγνησίας καὶ Πριήνης φλυαρεῖν φησὶν ὁ Δημήτριος : τὸ γὰρ ” τηλόθεν „ |
| [ ] | ὡς ῥήτορας , [ ἔνιοι ] | φιλοσόφους ἀποφαίνουσιν [ ] | . Ξενοκράτης | δ ' | ||
| τούτων . Βούλει καὶ πρὸς αὐτοὺς ἐκείνους ἐντείλωμαί τι τοὺς φιλοσόφους ; Λέγε : οὐ βαρὺ γὰρ οὐδὲ τοῦτο . |
| πλέον λυπεῖ τοὺς πολεμίους . Οὐ δεῖ ὁπλίζειν τοὺς συμμαχεῖν ἐπαγγελλομένους διὰ τὸ ἄδηλον τῆς γνώμης αὐτῶν . Μετὰ νίκην | ||
| ὁ μῦθος [ δηλοῖ ] πρὸς ἀνθρώπους τοὺς χρηστὰ μὲν ἐπαγγελλομένους , δι ' ἔργων δὲ φαύλοις χρωμένους . ἀλώπηξ |
| Ἑλλάδος καὶ Ἀσίας . ἆρα κρείττονας σαυτοῦ ἢ ἴσους ἢ χείρονας ; κρείττονας . κρείττονας λέγεις τοὺς ἡττηθέντας ὑπὸ σοῦ | ||
| οἰνοχοΐας καὶ τῆς ἄλλης ἁπάσης διακονίας , ἅ φησι τοὺς χείρονας τοῖς ἀγαθοῖς διακονεῖσθαι . ταῦτα μὲν οὖν ἴσως Ἱππίας |
| σκοπεῖν ὅπως μηδενὸς ὄντες ἐνδεεῖς περιοφθήσονται . τοὺς μὲν τοίνυν εὐπόρους ταύτῃ χρωμένους τῇ γνώμῃ οὐ μόνον ἡγοῦμαι τὰ δίκαι | ||
| Ταρκύνιος ὁ βασιλεὺς τυραννικῶς καὶ βιαίως ἄρχων τῶν πολιτῶν τοὺς εὐπόρους τῶν Ῥωμαίων ἀνῄρει , ψευδεῖς ἐπιφέρων αἰτίας ἕνεκεν τοῦ |
| , κέκρικεν ῥήτορα ; οὐδ ' ἕνα : ἀλλ ' ἰδιώτας πολλούς . ἀλλὰ μὴν τοὺς γευομένους κύνας τῶν προβάτων | ||
| δὲ λατρεύοντες εἰς ἀπόνοιαν ἄγουσιν . Καὶ τὸ μὲν ἄνδρας ἰδιώτας καὶ ἀναφανδὸν τὴν ἀπαιδευσίαν ὁμολογοῦντας τὰ τοιαῦτα ποιεῖν , |
| τοιαύτην τιν ' ἰστέον , ἥτις ὡσανεὶ κόσκινον τοὺς μὲν τοιούτους ἐντὸς τοῦ λόγου καθέξει , τοὺς δὲ λοιποὺς , | ||
| πράττειν καὶ ὑπομένειν . πῶς δὲ λέγει ἀνδρειοτέρους εἶναι τοὺς τοιούτους ; ἆρά γε ὡς οὔσης ἀνέσεως καὶ ἐπιτάσεως ἐν |
| αὖ καταμάθω μὴ τῷ πλέον ἔχειν μόνον διὰ τὴν δικαιοσύνην ἐπαιρομένους δικαίους εἶναι , ἀλλὰ καὶ τοῦ ἐπαινεῖσθαι ἐπιθυμοῦντας ὑπ | ||
| εὐμετανοήτους δέ , ὅτε δὲ ταῖς ἑτέρων δόξαις καὶ περικτήσεσιν ἐπαιρομένους καὶ ἀπὸ μικρᾶς τύχης ἀναβιβαζομένους . γίνονται δὲ καὶ |
| ἀπεκρίνατο μὲν γὰρ οὐδέν , δῆλος δὲ ἦν τοὺς μὲν ἀποστεροῦντας οὐκ αἰτιώμενος , τοῖς δὲ ἀπαιτοῦσι μεμφόμενος . ἀλλ | ||
| δ ' ἐγὼ εἰ τοὺς ἀνδραποδιστὰς , τῶν οἰκετῶν ἡμᾶς ἀποστεροῦντας μόνον “ , θανάτῳ ζημιοῦμεν . ” Ἀνδρεία : |
| αὐτῆς οὔτ ' ἐν ψιλῇ ποιήσει μετεσχηκότας ἀγροικώδεις παντάπασι καὶ ἠλιθίους ἑώρων , τοὺς δὲ οὐχ ὡς ἔδει τὴν πρὸς | ||
| μέτρια φρονεῖν καὶ τὸ μὴ σκαιοὺς εἶναι μηδὲ πλησμίους μηδὲ ἠλιθίους μηδὲ ἀχάριτας , μηδὲ ἄνω καὶ κάτω θρυλεῖν καὶ |
| ἐπὶ ταύτην τὴν πρᾶξιν ἀφιγμένου : ὧν πλείστους Ῥωμαῖοι ἀπέκτειναν ἀπειθοῦντας πρὸς τὴν ἔκδοσιν , ἐν οἷς καὶ τῶν βασιλικῶν | ||
| ἄρχουσιν αὖθις , ὃ δοκοίη δίκαιον εἶναι , καὶ τοὺς ἀπειθοῦντας ἐς αὐτὸ συναναγκάσειν , ἐκάλουν ἐπὶ ταῦτα τοὺς περὶ |
| οὐκ εἰδότες οἰχήσεσθαι τούς τε οὐκ ἀποδράντας τούς τε τοῦτο πεποιηκότας , ἁλώσεσθαι γάρ , ἔλεγον , καὶ οἱ μὲν | ||
| διαιρεῖσθαι δυναμένους : καὶ τούς γε πλείονας τῶν τακτικῶν εὑρήσεις πεποιηκότας τὴν φάλαγγα τῶν ὁπλιτῶν μυρίων ἑξακισχιλίων τριακοσίων ὀγδοήκοντα τεσσάρων |
| , οἷον ἀπαιτοῦσιν αἱ συμφοραί . μὴ βιαζόμενος τοὺς κακῶς πεπονθότας , ἀλλ ' ὑπερχόμενος ἀξίου σώζεσθαι . γενέσθω σοι | ||
| γνώμῃ ὠμότατος , μὴ ἐλεῶν τοὺς πολλὰς καὶ μεγίστας συμφορὰς πεπονθότας , μάλιστα δὲ ὁ τῶν Ἀθηναίων δῆμος πεφυκὼς πρὸς |
| καὶ γὰρ ὁ Δημοσθένης ἐν τῷ κατὰ Ἀριστοκράτους αἰσθόμενος τοὺς ἀντιλέγοντας τὸ κατὰ ἀντίφασιν εἰσάγοντας , ὅτι εἰ καὶ μὴ | ||
| δεῖ πράξετε ; ἐπειδὰν τί γένηται ; Ἡ πρὸς τοὺς ἀντιλέγοντας ἀνατρεπτική , οἷον τὸ λαβεῖν οὖν τὰ διδόμενα ὁμολογῶν |
| ἄλλου μέν φησιν ὀρέγεσθαι τοὺς φθονοῦντας , ἄλλου δὲ τοὺς φοβουμένους , ἀλλ ' ἑνὸς ἀμφοτέρους , τοῦ κακωθῆναι δηλονότι | ||
| βασιλεῖ τὴν πόλιν πείθοντας , ὑπὲρ δὲ τοῦ Ῥοδίων δήμου φοβουμένους τὸν ἄνδρα τοῦτον . καίτοι τοὺς μὲν Ἕλληνας ὄντας |
| ἀλλήλων ὑποδοχὰς καὶ τοὺς συνεργοῦντας ἀλλήλοις ἢ βλάπτοντας καὶ τοὺς ἐναντιουμένους ἢ φιλουμένους καὶ τὰς συγκράσεις ἃς ἔχουσι πρὸς ἀλλήλους | ||
| μὲν περικειμένους τοῖς νεανίσκοις δεσμοὺς περιρρῆξαι , τοὺς δ ' ἐναντιουμένους τῶν βαρβάρων ἀποκτεῖναι . ὁρμήσαντος δὲ τοῦ Φινέως πρὸς |
| ; Οὐκοῦν ὅτι μὲν πρεσβυτέρους τοὺς ἄρχοντας δεῖ εἶναι , νεωτέρους δὲ τοὺς ἀρχομένους , δῆλον ; Δῆλον . Καὶ | ||
| : εἰ δὲ μή , τοῖς πρεσβυτέροις ὑμῶν εἴκειν τοὺς νεωτέρους καὶ μὴ φιλονεικεῖν ἐνθυμουμένους , ὅτι κἀκείνοις εἰς ταύτην |
| , ὅτι ἄτρωτος ἦν , ὥσπερ καὶ νῦν λέγουσιν τοὺς ἀγωνιστάς , ἐάν τις ἄτρωτος ᾖ . οὕτως κἀκεῖνοι ἐκλήθησαν | ||
| , θαυμαστὸν οὐδὲν ἀγαθοὺς καὶ θαυμασίους γεγενῆσθαι τοὺς προγόνους σου ἀγωνιστάς : ἐπόπται γάρ εἰσι τῶν ἀγώνων οὗτοι . διὰ |
| παρασκευάζεσθαι . ταῖς δὲ γυναιξὶ ταῖς γαμεταῖς μὴ συμφιλοσοφεῖν τοὺς Βραχμᾶνας , εἰ μὲν μοχθηραὶ γένοιντο , ἵνα μή τι | ||
| οἱ τῶν Ἰνδῶν λόγιοι : ἐν δὴ τοῖς καὶ τοὺς Βραχμᾶνας ἀριθμεῖν ἄξιον , καὶ γάρ τοι καὶ ἐκεῖνοι ὑπὲρ |
| ἤθελον ἀκούειν , ἀλλ ' ἀποκτείνειν ἐβόων τοὺς τὸν δῆμον καταλύοντας , ἔπειτα μέντοι μόλις ἡσυχάσαντες ἤκουσαν . οἱ δ | ||
| ἐκ προσαγωγῆς καὶ δι ' ἑτέρας πάλιν συνηθείας τὴν προτέραν καταλύοντας συνήθειαν . Ὅσαι τοῦ καιροῦ μακρότερα παρθενεύονται , πολλοῖς |
| ἀλλὰ παρὰ τοὺς ὑπάρχοντας νόμους διὰ πλεονεξίαν φ παρὰ τοὺς καθεστῶτας : νόμους δηλονότι . καὶ τὰς ἐς σφᾶς αὐτοὺς | ||
| , ἀλλὰ καὶ τοὺς ποσῶς αὐχοῦντας ἢ ἐν μεγάλῃ δόξῃ καθεστῶτας διὰ τὸ ἀκατάληπτον τῆς περὶ αὐτῶν γοητείας τε καὶ |
| : οὐ γὰρ πρός τι πάσχον γίνονται . κολαζόμενος . κολάζεσθαί ἐστι κυρίως τὸ τῆς πονηρίας κολούεσθαι , ὅ ἐστιν | ||
| τῷ δεομένῳ γνῶναί τε καὶ εἰδέναι , ἢ τῷ δεομένῳ κολάζεσθαί τε καὶ ἐπιπλῆξαι ἁμαρτάνοντι , πότερον οὐ διδάσκοντα ἣν |
| τοῖς προσήκουσι , καὶ πρὸς τοὺς ἄνω , γονεῖς , θείους , πάππους , καὶ πρὸς τοὺς κάτω πάλιν ὁμοίως | ||
| ὃν ἀποβέβληκε , κόσμον λογίσωμαι , νεώς , φημί , θείους καὶ τὰ κατὰ πᾶν αὐτῆς μέρος σεμνῶν ἀνδρῶν καταγώγια |
| πολῖται καὶ μείζους παρέχουσι τῆς ἀτελείας δωρεὰς , καὶ τοὺς εὐεργέτας τῶν ἰδιωτῶν δεσπότας καθιστᾶσιν , ἐθῶν δὲ πρόσκειται , | ||
| τῷδε αὐτὰ πραξάντων . εὐφημεῖν δὲ μόνον αὐτοὺς ἐδικαίουν ὡς εὐεργέτας : οἱ δὲ καὶ τὴν εὐφημίαν ὑπανῄρουν καὶ φείδεσθαι |
| . διὰ ταῦτα , τοῦ νόμου μὴ κελεύοντος ἑαυτόν τινα ἀποκτείνειν , παράνομόν ἐστι τὸ ἑαυτόν τινα ἀποκτείνειν : ὃ | ||
| ἀρχὴ τὸν φύλακα τῆς ἐλευθερίας αὐτοῦ νόμον , ὃς οὔτε ἀποκτείνειν πολίτην ἄκριτον οὐδένα συνεχώρει τοῖς ὑπάτοις , οὐδέ γε |
| μάθε νάρδῳ , ἤνυσε δὲ σφαλερούς , ὁτὲ δ ' ἄφρονας , ἐν δὲ μονήρει ῥηιδίως ἀκτῖνι βαρὺν κατεναίρεται ἄνδρα | ||
| ἐπὶ δολερῶν καὶ μικρῶν , ὅμως δὲ μεγάλα καταγωνιζομένων , ἄφρονας ⋮ Αἱ ἀλώπεκες ὅταν θεάσωνται σφηκιὰν εὐθετουμένην , αὗται |
| τὸν Ἀνατόλιον ἐλθών , ἠξίου βεβαιοῦν τὴν χάριν , καὶ συνηγόρους οὐκ ἐκάλεσε μόνους , ἀλλὰ σχεδόν τι πάντας τοὺς | ||
| μόναις ταῖς τῶν παρανόμων , μὴ ἐξεῖναι μήτε τῷ κατηγόρῳ συνηγόρους παρασχέσθαι , μήτε τῷ τὴν γραφὴν φεύγοντι . Οὐ |
| Πελεκᾶνες ἄνδρας ἀγνώμονας σημαίνουσιν , ἀσκέπτως δὲ καὶ ἀλόγως πάντα δρῶντας , καὶ τὸν κλέπτην καὶ τὸν δραπέτην ἐγγὺς ποταμοῦ | ||
| : καὶ γὰρ ἰδίᾳ ἕκαστος καὶ οἱ νομοθέται κολάζουσι τοὺς δρῶντας μοχθηρά . ὥστ ' εἶναι τὸν λόγον τοιοῦτον σχεδόν |
| ἄλλως ἄχθη , ἀλλὰ ἄνδρες οἵους δεῖ ἐν πόλει τοὺς σωθησομένους . λεκτέον οὖν τὸ ἀληθές , ὅτι τοσούτῳ μᾶλλόν | ||
| καὶ δόξῃ , καθόλου δ ' εἰπεῖν ἀναγκαῖον εἶναι τοὺς σωθησομένους τῶν νέων προσέχειν ταῖς τῶν πρεσβυτέρων τε καὶ καλῶς |
| γραμματιστῶν οἰκέτας φήσεις τοὺς παρ ' αὐτοῖς μανθάνοντας καὶ τοὺς παιδοτρίβας δεσπότας εἶναι τῶν μαθητῶν ἢ τοὺς ἄλλο τι διδάσκοντας | ||
| ῥήτορας καὶ πρὸς σοφιστὰς καὶ πρὸς γεωμέτρας καὶ μουσικοὺς καὶ παιδοτρίβας καὶ τοὺς ἄλλους δημιουργούς , καὶ ἐν παλαίστραις καὶ |
| ] καὶ ἐν τῷ τρόπῳ τῆς τιμωρίας ἁμαρτάνοντας δείκνυσι τοὺς ῥήτορας : φησὶ γὰρ τότε ἐξέσται τὸν τρόπον σκοπεῖν . | ||
| εἰσιν . Ἀεὶ σὺ προσπαίζεις , ὦ Σώκρατες , τοὺς ῥήτορας . νῦν μέντοι οἶμαι ἐγὼ τὸν αἱρεθέντα οὐ πάνυ |