| ὑμῖν δεδωκέναι σχολῆς καιρὸν καὶ ἀναπαύσεως , αὐτοὺς δ ' ἀνηνύτῳ πολέμῳ συνέχεσθαι , θεῶν τινος , ὡς ἐμοὶ δοκεῖ | ||
| ἐπ ' ὀνομάτων καὶ ῥημάτων [ καὶ ] ἀπεράντῳ καὶ ἀνηνύτῳ περιεργίᾳ κειμένης , ἀλλ ' οὐκ ἐν τῷ τὸ |
| ὅτι ὁ κατασχεθεὶς ἐκείνῃ τῇ θέᾳ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκείνων ὀρεγόμενος , καὶ παίδων καὶ χρημάτων καὶ πάντων τῶν ἀνθρωπίνων | ||
| καθάπερ τινὰς ποίμνας καὶ ἀγέλας , ὁ μὲν τῶν ἐκτὸς ὀρεγόμενος ἄργυρον , χρυσόν , ἐσθῆτας , πάντα ὅσα τοῦ |
| , τὰ δὲ ἐξόπισθεν εἰς ἀναγκαίαν κατέχεται χρείαν ὑπὸ τῆς ὑπηρετούσης [ εἰς ] : πτύγματος γὰρ ὑποθέσει τὸν δακτύλιον | ||
| ἕκαστον δεῖ ποιεῖν τῶν γινομένων , τῆς ποιούσης αὐτὰ καὶ ὑπηρετούσης , ὡς δῆλον ἐπὶ τῆς ἀρχιτεκτονικῆς . ὅλως δὲ |
| ἄν τις , πῶς εὐδαιμονεῖν μὲν λέγουσιν , οὐκέτι δὲ κακοδαιμονεῖν . Κόρημα χρὴ λέγειν , οὐχὶ σάρον , καὶ | ||
| ἐκ τῆς ἐποχῆς , εἰ ταράττεσθαι πάντως δεῖ καὶ ταραττομένους κακοδαιμονεῖν ; μέγα , φήσομεν , ὄφελος . καὶ γὰρ |
| πολιτικὰ ἦν τὰ τῶν τότε ἡγεμόνων ἤθη καὶ πλεῖστον ἀπέχοντα τυραννικῆς αὐθαδείας , ἣν σπάνιοί τινες τῶν καθ ' ἡμᾶς | ||
| ἡ παῖς δὲ τῆς ἐμῆς ἔργον γινομένη χειρὸς αὐτή τε τυραννικῆς ἄπεισιν ἀσελγείας ἀπηλλαγμένη καὶ τῇ πόλει βεβαίαν ἐλευθερίαν ἀνύσει |
| καὶ καρτερίας καὶ τῶν ἀντικειμένων ταύταις , ἀκολασίας ἀκρασίας καὶ μαλακίας . τῶν γὰρ σωματικῶν ἡδονῶν αἱ μέν εἰσιν ἀνθρωπικαί | ||
| αὐτίκα τοὺς κατεπτηχότας καὶ δειλούς , μελλήσοντας ὑπὸ τῆς ἐμφύτου μαλακίας ἁλίσκεσθαι καὶ δέος τοῖς ἄλλοις συμμάχοις ἐμποιεῖν . τὸ |
| τῆς νεώς , καθ ' ὃ δοκεῖ τῶν ἄλλων τριηράρχων προκρίνειν τὴν ἐκείνου τριήρη ὡς καλῶς κατεσκευασμένην . οὐκ ἐμνήσθη | ||
| μὲν καθεστὼς καὶ ἀπέραντος ἄπιστός ἐστι καὶ μοχθηρὸς ἐν τῷ προκρίνειν τι τοῦ συνημμένου κριτήριον . εἰ δὲ συνακτικὸς ὑπάρχει |
| ἔλαθεν . ὁ δὲ ὄχλος , καίπερ ἀγανακτῶν , ἡσύχασεν ἐντραπεὶς τὸ βάρος καὶ τὴν παρρησίαν τἀνδρός . ἀλλὰ μὴν | ||
| μετὰ παρρησίας . τούτου δὲ ῥηθέντος ὁ μὲν δῆμος ἅπας ἐντραπεὶς τὸ βάρος τοῦ λόγου παραχρῆμα ἐκ τῆς ἐκκλησίας ἀπεχώρησεν |
| τροφὰς τὰ αἰσθητὰ πάντα παρέχουσι τῷ τῶν αἰσθήσεων ἀλόγῳ καὶ ἀπλήστῳ θρέμματι , δι ' ἃς ἀκράτορες ἑαυτῶν γινόμενοι καὶ | ||
| τούτων δεομένην , στέγουσαν δὲ οὐδὲν ἀλλ ' ἀνηνύτῳ καὶ ἀπλήστῳ κακῷ νοσήματι συνεχομένην , ἄρξει δὴ πόλεως ἤ τινος |
| . λεχθέντα . τὰ περὶ θυσιῶν καὶ γονέων . ψυχῆς λαβόμενα . λαβόμενα : γρ . λαβόμενα . ἀνιδιτί . | ||
| καὶ διαμάχεσθαι : εἰ δὲ μή , ἀδείας καὶ ἐξουσίας λαβόμενα μέχρι τῆς ψυχικῆς ἀκροπόλεως ἀναβάντα πᾶσαν ἐκπολιορκήσει καὶ λεηλατήσει |
| πένης οὐχ ὁ μηδὲν κεκτημένος , ἀλλ ' ὁ πολλῶν ἐφιέμενος : καὶ πλούσιος οὐχ ὁ πολλὰ περιβεβλημένος , ἀλλ | ||
| μήποτ ' οὖν ἐστι τοιοῦτον , εἰ δύναταί | τις ἐφιέμενος τῆς ἐναίμου ζωῆς καὶ μεταποιούμενος ἔτι τῶν κατ ' |
| , πράγματά τε πολλὰ κἀνοχλήσεις μυρίας , πράξεις τε πολλὰς συλλογάς τε τοῦ βίου . ἔπειτα μετὰ ταῦτ ' εὐθὺς | ||
| ζημίαν : τὴν δὲ τῶν χρόνων διαφορὰν ἀκολουθεῖν κατὰ τὰς συλλογάς : ἰσοχρόνους γὰρ τοὺς θανάτους γίνεσθαι τοῖς ἀπὸ τῆς |
| ἐστὶν ὥστ ' ὠφέλειαν ἔχειν τινὰ διαρκῆ , οὔτ ' ἀπογνόντας ἄλλο τι πράττειν ἐᾷ , ἀλλ ' ἔστι ταῦτα | ||
| οὔτ ' ἀποθνῄσκειν ἐᾷ , καὶ ταῦτ ' οὔτ ' ἀπογνόντας ἄλλο τι μεῖζον πράττειν ἐᾷ , οὔτ ' αὔτ |
| σοι τι φαίνομαι νυνὶ ποεῖν ; ἔργον δοκεῖς μοι φαῦλον ἐζηλωκέναι , πείσειν νομίζων ἐξαμαρτεῖν παρθένον ἐλευθέραν , ἢ καιρὸν | ||
| τῶν μὲν οὖν ἄλλων οἱ μὲν ἕνεκα τοῦ τὸν Αἰγυπτιακὸν ἐζηλωκέναι τῦφον ἀφηνιάζοντες οὐ προσεῖχον τοῖς λεγομένοις , οἱ δὲ |
| ἡμῶν ὅ τι χρὴ λέγειν , καὶ Κίμωνος εἰπόντος ὅτι φοβοῖτο μὴ δικαιολογούμενος περιγένοιτο ἡμῶν ὁ Φίλιππος , πηγὰς δὴ | ||
| εἴ τις τούτου ἐν τῇ πόλει πολὺ βελτίων εἴη , φοβοῖτο δήπου ἂν αὐτὸν ὁ τύραννος καὶ τούτῳ ἐξ ἅπαντος |
| ζωῆς διῄρει μίμησιν , τὴν μὲν ἔμπνουν στήσασα καὶ οἷον ὀρεγομένην Κιθαιρῶνος , τὴν δὲ ἐκ τοῦ βακχικοῦ θανατωθεῖσαν οἴστρου | ||
| τὸ παιδίον ἀξιοῖ . παιδίον δὲ καλεῖ τὴν ἄρτι διδασκαλίας ὀρεγομένην ψυχὴν καὶ πρὸς τῷ μαθεῖν νυνὶ τρόπον τινὰ γεγενημένην |
| . ἄρκυν : . Ἤδη : ἄρτι . μεμαῶτας : προθυμουμένους . ὑπεκδῦναι : ὑπεξελθεῖν . κακότητα : τὴν φθοράν | ||
| πολεμεῖν τ ' οὔτε μὴ βουλομένους ὑμᾶς ἀναγκάζομεν , οὔτε προθυμουμένους παραιτούμεθα , ἂν δ ' ἄρξησθε ἀμυνούμεθα . ταῦτα |
| πάντων ὡς εἰπεῖν ἀνθρώπων διενεγκόντες , ἀλλὰ καὶ πέρα τῆς ἀνθρωπείας φύσεως οὐκ ὀλιγάκις ἀναφανέντες ταῖς ἀρεταῖς , κινδυνεύουσι νῦν | ||
| καὶ μὴ τὸ φρούριον . οὕτω δὴ λαμπρὸν καὶ μεῖζον ἀνθρωπείας φύσεως τὸ πεπραγμένον , ὥσθ ' οἱ μὲν ᾑρηκότες |
| τῶν αὐτῶν ἀπατᾶσθαι , τοῦ μὴ πρὸς χάριν , τοῦ ἀδεκάστου : ὁ δὲ πειρατικώτερον ἐνεδρεύων τοὺς ἀντιλοχῶντας ἀπάτης , | ||
| καὶ ἐξεταστικῆς παρασκευῆς καὶ νοῦ ὀξέος καὶ διανοίας ἀκριβοῦς καὶ ἀδεκάστου , οἵαν χρὴ εἶναι τὴν περὶ τῶν τηλικούτων δικάσουσαν |
| τοῖς λυπηροῖς , ἑαυτῷ μᾶλλον οἰήσεται δεῖν χαλεπαίνειν ἢ τῷ κωλύοντι τὴν πονηρίαν θεῷ διὰ τῶν ὀργάνων τῆς δίκης , | ||
| Ἀντιοχείας εἰς Σελεύκειαν φυγοῦσα , παρὸν αὐτῆι ταχέως ἀποπλεῖν ἐνυπνίωι κωλύοντι πεισθεῖσα ἐλήφθη καὶ ἀπέθανεν . ταῦτα προειπὼν ὁ Ἀγαθαρχίδης |
| ἂν εἴη καὶ δυσσεβείας οὐ πόρρω , καὶ οὐκ ἂν λογίζοιτο ὅτι καὶ οἱ σφόδρα ἐπιθυμοῦντες τοῖς ὄμμασιν ἀτενίσαι πρὸς | ||
| ἣν αὐτὸς ἔχει , λόγων πατρῴων καρπός : ὃ εἰ λογίζοιτο , καὶ πρὸς τὴν αὑτοῦ βλέπειν ἐξέσται . τοῦτο |
| Ἄδωνιν θρηνοῦσα . καὶ σηλάζειν Ἀνακρέων ἐπὶ τοῦ θρηνεῖν . σαλεύει γὰρ , καὶ ταράττει τὴν διάνοιαν ἡ τοιαύτη ὀδύνη | ||
| τὴν τρίαιναν , αἰχμὴν τοῦ Ποσειδῶνος , δι ' ἧς σαλεύει τὴν γῆν , διασκεδάσει καὶ ἀφανίσει καὶ διαλύσει . |
| τούτου δὲ Ποσειδώνιος ἠκροᾶτο . Ἀρίστιππος δὲ Κυρηναῖος ὢν τῆς Σωκρατικῆς ἀκροάσεως μετέσχεν , ἀφ ' οὗ τὴν Κυρηναϊκὴν φιλοσοφίαν | ||
| δὲ τὴν ἀρετὴν πρὸς εὐδαιμονίαν , μηδενὸς προσδεομένην ὄτι μὴ Σωκρατικῆς ἰσχύος . τήν τ ' ἀρετὴν τῶν ἔργων εἶναι |
| αἰδοῦς τε καὶ συννοίας καὶ τάξεως ὀρθῆς , μήτε πάθος ἐγείρηται μηδὲν εἰκῆ καὶ φαύλως καὶ ἡμαρτημένως , οἷον ἐπιθυμία | ||
| αἰδοῦς τε καὶ συννοίας καὶ τάξεως ὀρθῆς , μήτε πάθος ἐγείρηται μηδὲν εἰκῆ καὶ φαύλως καὶ ἡμαρτημένως , οἷον ἐπιθυμία |
| . ὁποῖον οὖν ἄν τις ἀποβάλῃ ὀδόντα , τοιούτου ἀνθρώπου στερηθήσεται . ἐπειδὴ δὲ οὐ μόνον ἀνθρώπους ἀλλὰ καὶ κτήματα | ||
| γεννώμενος ἀπολεῖ τὴν ὅρασιν ἐν τοῖς τοῦ Ἄρεως χρόνοις καὶ στερηθήσεται τῶν πατρικῶν καὶ ἐπαιτήσει . ἐὰν δὲ ὁ τῆς |
| δὲ ἑρπετῶν καὶ ἰοβόλων . τὰς δὲ ἐπισημασίας τοῦ τοῦ ξενιτεύειν καιροῦ καταστοχαστέον ἐκ τῆς τῶν κατὰ χρόνους ἐπεμβάσεων ποιότητος | ||
| οὐκ ἂν ὑπομείναι ποτὲ πατρίδα καὶ φίλους καὶ συγγενεῖς ἀπολιπὼν ξενιτεύειν , ἀλλ ' ἔοικεν ὑπὸ δυνατωτέρας ὁλκῆς ἀγόμενος τῆς |
| τοῦτο πλεῖστον καὶ συνεχέστατον συμβαίνειν λέγουσι , φαινομένης τε καὶ ἀπολλυμένης τῆς ἄγρας : ὅταν μὲν γὰρ εὐδοκιμήσεις τε καὶ | ||
| ὧν πᾶσα ἀνάγκη ἐραστὴν παιδικοῖς φθονεῖν μὲν οὐσίαν κεκτημένοις , ἀπολλυμένης δὲ χαίρειν . ἔτι τοίνυν ἄγαμον , ἄπαιδα , |
| τῶν ἐν ταῖς ἐναντιώσεσιν ἐλέγχων φανερός ἐστι τὸ φιλάληθες τῆς ἱστορικῆς παρρησίας προδεδωκὼς ἰδίας ἕνεκεν ἔχθρας καὶ φιλονικίας . διόπερ | ||
| καὶ πάνυ ταπεινὰς τὰς πρώτας ἀφορμὰς λαβούσης καὶ οὐκ ἀξίας ἱστορικῆς ἀναγραφῆς , οὐ πολλαῖς δὲ γενεαῖς πρότερον εἰς ἐπιφάνειαν |
| δὲ ὅπως τὰ παρόντα βελτίω γενήσεται συμβουλεῦσαι , τοῦτ ' ἔμφρονος ὡς ἀληθῶς συμβούλου : ὅπερ οἱ ἄλλοι εὖ οἶδ | ||
| ἐπὶ τοῦτο λαμβάνουσα τὰς ὁρμάς : οἷς πολλῆς πάνυ καὶ ἔμφρονος δεῖ τῆς πρώτης ἐπιστάσεώς τε καὶ ἀγωγῆς , εἰ |
| ἃ μάλιστ ' ἄν τις εὔξατο , Θηβαίους καὶ Λακεδαιμονίους συμπεπτωκέναι καὶ ὑμῖν δεδωκέναι σχολῆς καιρὸν καὶ ἀναπαύσεως , αὐτοὺς | ||
| τοῦ κατὰ μέρος παροξυσμοῦ καὶ τὴν τοῦ νοσήματος αὐτοῦ , συμπεπτωκέναι : καλῶ δ ' ἀγωνιστικὰς πόσεις τὰς μεγάλως αὐξομένας |
| αἴσθησιν ἐπὶ τῆς μοιχευομένης , ὡσθ ' ὅταν τοῦθ ' ὑπονοήσῃ προσημαίνει τῷ δεσπότῃ , ἀγχόνῃ τὸ ζῆν περιγράψας . | ||
| . Αὗται δὲ χωρὶς ἐκείνων ἔσονται . ἵνα μή τις ὑπονοήσῃ ἢ ταῖς αὐταῖς ἐκείναις αὐτὰς εἶναι ἢ ἀποφάσεις ἐκείνων |
| σχεδὸν γὰρ ὥσπερ ἐν τελετῇ περὶ πάντα ταῦτα διήγομεν , παρεστώσης ἅμα τῷ φόβῳ τῆς ἀγαθῆς ἐλπίδος . ἀκόλουθα δὲ | ||
| οὐδ ' ἄσκευον ἐς τοσήνδ ' ὕβριν ἥκοντα τόλμης τῆς παρεστώσης τανῦν , ἀλλ ' ἔσθ ' ὅτῳ σὺ πιστὸς |
| τῶν ἐρχομένων χαμαί , οἷς καὶ ἐχθρόν τινος εἶναι καὶ δυσμενῆ οὐκ ἐπίψογον , καὶ τὸ βλάψαι καὶ τὸ ἀντιβλάψαι | ||
| δίκην παρασκευάσῃς , ὡς δι ' ὧν εἰσηγεῖται τοῖς πράγμασι δυσμενῆ : ἀτέλειαν δ ' ὥσπερ τινὰ φυγάδα καὶ ὑπερόριον |
| τις ἐκείνων εὐνομίας βασιλικῆς ἐξοκείλασα πόλεις τὰς ὁμόρους ἠδίκει μηδὲν ἀποδοκιμάζουσα πρὸς σωφροσύνην , οὐ πολιὰν αἰδουμένη , οὐ τὴν | ||
| τις γονέας μὴ θεραπεύῃ , τούτῳ δίκην τε ἐπιτίθησι καὶ ἀποδοκιμάζουσα οὐκ ἐᾷ ἄρχειν τοῦτον , ὡς οὔτε ἂν τὰ |
| ἐμοί . . μέμψῃ ] Ἀττικῶς γράφεται δίφθογγον . . ναυκληρεῖν πόλιν ] περιέπειν , φροντίζειν τῆς πόλεως . . | ||
| , οὐκ ἀσφαλὲς εἶναι λέγοντες ἀναθεῖναι αὑτοὺς πολιτείᾳ . καίτοι ναυκληρεῖν μὲν ἢ δανείζειν ἢ γεωργεῖν οὐδεὶς ἂν ἱκανῶς δύναιτο |
| ἀσθενείας , καὶ ποδωκείας καὶ βραδυτῆτος , καὶ αἰσθήσεως καὶ πηρώσεως . Ὥστ ' εἰ καὶ τὰ σωματικὰ τῶν ἀγαθῶν | ||
| Σπαρτοῦ , γενόμενος τυφλὸς τὰς ὁράσεις . οὗ περὶ τῆς πηρώσεως καὶ τῆς μαντικῆς λέγονται λόγοι διάφοροι . ἄλλοι μὲν |
| . Μετὰ δὲ ταῦτα Διονύσιος μὲν ἐπταικὼς καὶ τὴν δυναστείαν ἀπογινώσκων ἤδη ἐν μὲν ταῖς ἀκροπόλεσιν ἀπέλιπε φρουρὰς ἀξιολόγους , | ||
| μὲν πρῶτα ὀδυρμὸς τοὺς ἐπιπλέοντας συνέχει πολὺς μὲν , οὐκ ἀπογινώσκων δὲ τὴν ἀμείνω προσδοκίαν : ἤδη γάρ τινας οὕτως |
| καὶ τὰν μῄωσιν . ὑπερβάλλοισα δὲ γεννᾷ τινας κακίας καὶ ἐξίστησι τὸν ἄνθρωπον ἐκ τᾶς κατὰ φύσιν ἕξιος , ὥστε | ||
| τοιοῦτον δὲ καὶ ἡ δειλία . καὶ ἡ μὲν λύπη ἐξίστησι τῶν κατὰ φύσιν καὶ φθείρει πως τὴν τοῦ ἔχοντος |
| τὴν ἔρημον τῆς Λιβύης οἰκῶν καὶ τὴν ἐρημίαν ἐφόδιον τῆς ἀπανθρωπίας ἐσχηκὼς πάλῃ καταγωνιζόμενος τοὺς παριόντας ἀνῄρει , ὃν ἐπιστὰς | ||
| τῶν γινομένων ἐμφανοῦς ἐναργείας οὐδὲν ἧττον ἐθρασύνοντο , τῆς αὐτῆς ἀπανθρωπίας καὶ ἀσεβείας ὥσπερ ἀγαθοῦ τινος ἐπειλημμένοι βεβαιοτάτου , μήτε |
| πειραθῆναι , οὐ μεῖον ἢ καὶ Ἀχιλλέα δοκῶ ἂν ἑλέσθαι προαποθανεῖν Πατρόκλου μᾶλλον ἢ τοῦ θανάτου αὐτῷ τιμωρὸν γενέσθαι . | ||
| , τὰς κόμας σπαράξασα τοιούτων ἤρξατο βοῶν “ ἐγὼ μὲν προαποθανεῖν ἢ συναποθανεῖν ηὐξάμην σοι , Χαιρέα : πάντως δέ |
| οὐδέν : ἀλλ ' οὐκ ἦν οὐδὲ τοῦτο τοῦ ἔρωτος ἀπαλλάττον με : ὁ δὲ χρόνος , ἤγουν ὁ καιρὸς | ||
| καὶ ἐλευθερίαν ἐνεργάζεται , δειμάτων μὲν καὶ φασμάτων καὶ τεράτων ἀπαλλάττον καὶ ἐλπίδων ματαίων καὶ περιττῶν ἐπιθυμιῶν , νοῦν δὲ |
| ποιήσασθαι , ἧς οὐδὲ τοῖς οὐδὲν γένει προσήκουσιν οὐδεὶς πώποτε ἐφθόνησεν . Οἶμαι δὲ κἂν τοῦτον , εἴ τις ἐρωτήσειεν | ||
| ἔστιν ἀργὸν καὶ κακόν . Ζῆν αἰσχρόν , οἷς ζῆν ἐφθόνησεν ἡ τύχη . Ζήτει δὲ συνάγειν ἐκ δικαίων τὸν |
| ἣν ἐκεῖνο ἄττει τὸ ζῷον . Ἡ μύραινα ὅταν ὁρμῆς ἀφροδισίου ὑποπλησθῇ , πρόεισιν ἐς τὴν γῆν , καὶ ὁμιλίαν | ||
| οὔτε ὀργᾷ ποτε τὸ τοιοῦτον , οὔτε προσίεται τὸ ἄρρεν ἀφροδισίου κοινωνίας ἕνεκεν ἀπόλλυσί τε , ὡς ἂν εἴποι τις |
| τοὐπιὸν μεῖζον κακόν . σὺ δ ' ὦ θεῶν τύραννε κἀνθρώπων Ἔρως , ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλά | ||
| Εὐριπίδου τάδε : σὺ δ ' ὦ τύραννε θεῶν τε κἀνθρώπων Ἔρως , ἢ μὴ δίδασκε τὰ καλὰ φαίνεσθαι καλὰ |
| ἔχει δ ' ἡμῶν οὐδέτερος οὐδὲ τὸν νεκρόν . Τύχη βάσκανε , καὶ ἀποθανοῦσιν ἡμῖν ἐφθόνησας κοινὴν γῆν ἐπιθέσθαι καὶ | ||
| τῆς μόνης πιστῆς , τοιούτων ἤρξατο λόγων : “ Τύχη βάσκανε καὶ μιᾶς γυναικὸς προσφιλονεικοῦσα πολέμῳ , σύ με κατέκλεισας |
| , ὅτι ἀμήχανον τὸν συνανατριβόμενον τῷ ἠσβολωμένῳ μὴ καὶ αὐτὸν ἀπολαῦσαι τῆς ἀσβόλης : τί γὰρ ποιήσεις , ἂν περὶ | ||
| καὶ ἐς μέσον κατατίθει φέρων τὸν πλοῦτον . ἄξιον γὰρ ἀπολαῦσαι τὸ μέρος φίλους ὄντας τῆς Ἀδειμάντου τρυφῆς . Ἀπελείφθην |
| . ἀμπλακίης ] τίνος ἀμπλακίας ἤγουν πταίσματος κολάσεως ὀλέκῃ καὶ φθείρῃ ; ἤγουν τί πταίσας καὶ κολασθεὶς ἐνταῦθα προσήλωσαι ; | ||
| μοχθηροὺς ἐγκρατεῖς ποιῶν παραδιδῷ τὴν πόλιν , τοὺς δὲ χαριεστέρους φθείρῃ : ταὐτὸν καὶ τὸν μιμητικὸν ποιητὴν φήσομεν κακὴν πολιτείαν |
| διότι πολλὰ μὲν τῷ φαύλῳ τὰ ἐμποδών , φιλαργυρία , φιλοδοξία , φιληδονία , τῷ δ ' ἀστείῳ τὸ παράπαν | ||
| , οἷον ποδάγρα καὶ ἀρθρίτιδες , οὕτω κἀπὶ τῆς ψυχῆς φιλοδοξία καὶ φιληδονία καὶ τὰ παραπλήσια . τὸ γὰρ ἀρρώστημά |
| φασὶ τὸν πλοῦτον ἐκεῖνον , καὶ τοὺς περὶ τὸν Ὀνόμαρχον ἐπιχειρήσαντας ἀνασκάπτειν νύκτωρ σεισμῶν γενομένων μεγάλων ἔξω τοῦ ναοῦ φυγεῖν | ||
| , οἷς ἡ καταδρομὴ τῶν Βυζαντίων ἐγεγένητο , πολλάκις μὲν ἐπιχειρήσαντας [ εἰς ] τὴν Ἀσίαν περαιωθῆναι , τοσαυτάκις δὲ |
| ἐπὶ τέλος ἄξειν . διὸ καὶ πάντας ἐκ τῶν ἐνδεχομένων εὐηργέτει , τοὺς μὲν χρημάτων δωρεαῖς ἐκθεραπεύων , τοὺς δὲ | ||
| καὶ σωματοφύλακας καὶ τῆς μελλούσης τυραννίδος συνεργοὺς ἐκ τῶν δημοσίων εὐηργέτει χρημάτων : καὶ νόμου κατάλυσιν εἶναι φανερὰν ταύτην λέγω |
| . κλίνη καὶ αὐτὴ λίθου . ἐπ ' αὐτῆς κεῖται νοσοῦν τὸ ἐκείνου φάσμα χειρουργίᾳ φιλοτέχνῳ : παρέστηκε δὲ ὁ | ||
| σώματος , ἢ τὸ ζῷον οὐκ ἂν ὑγιαίνοι τῷ κρείττονι νοσοῦν . κδʹ . Ἑλλανοδίκαις καὶ Ἠλείοις . Ἀξιοῦτέ με |
| σοῖς κακοῖς : ἐγὼ γὰρ οὔτε εἰσιδεῖν ἤθελον ταῦτα , εἰσιδοῦσά τε ἠνιάθην τὴν ψυχήν . . σιδηρόφρων ] σκληρὸς | ||
| ἀλλ ' , ὦ ξέν ' , οὐ γνοίην ἂν εἰσιδοῦσά νιν . νέα γάρ , οὐδὲν θαῦμ ' , |
| ' Ἀντισθένους . καὶ κυνίζειν καὶ κυνισμὸς καὶ κυνικὸς καὶ κυνώδης καὶ κυνοῦχος , καὶ κυνήποδες ἵππων . χρῶμα δὲ | ||
| θέλειν λαμβάνειν τροφήν . Εἰ δὲ διὰ θερμότητα πολλὴν γίνοιτο κυνώδης ὄρεξις , οἶνον μὲν αὐτοῖς οὐ χρὴ διδόναι , |
| ἡμᾶς καλῶς ἐκμήναντα θεόν , ὡς ἐγὼ καὶ βραχύ τι ἀποσπασθεῖσα σοῦ οὔτε ζήσομαι οὔτε τὸν ἥλιον ὄψομαι . Ταῦτα | ||
| φρένες . τίς νιν ἀνθρώπων τέκεν ; ποίας δ ' ἀποσπασθεῖσα φύτˈλας ὀρέων κευθμῶνας ἔχει σκιοέντων , γεύεται δ ' |
| λωφήσων γὰρ οὐ πέφυκέ πω . τοιαῦτ ' ἐπηύρου τοῦ φιλανθρώπου τρόπου . θεὸς θεῶν γὰρ οὐχ ὑποπτήσσων χόλον βροτοῖσι | ||
| χαλεπῆς κατασχεθεὶς ὅλον ἐκεῖνον ἐζημιώθην τὸν καιρόν , ἀφαιρεθεὶς αὐτοκράτορος φιλανθρώπου κἀμὲ ἀγαπῶντος καὶ πάλαι φίλου . καὶ ὀμνύω τοὺς |
| μὴ εἶναι κακὸν μηδὲ ἀνόσιον ἀληθῆ μὲν λέγει οὐ μὴν ἐπάξια αὐτοῦ , ὥσπερ ὁ λέγων αὐτὸν ἀγαθὸν καὶ ἐπιστήμονα | ||
| σοφοῦ ψυχῇ ἀμίαντα . καὶ καθαρά , ταύτῃ καὶ τιμῆς ἐπάξια εὑρίσκεται , ἐν δὲ ἄφρονος ἀκάθαρτα καὶ μεμιασμένα καὶ |
| καταφυγοῦσα , ἀλλ ' οὕτω διαθεῖσα τοὺς πολεμίους ὥστ ' ἀσμένους ἂν ἐκείνους ἰδεῖν , εἴ τις εἰρήνην ἄγειν δυνηθείη | ||
| ' ὄντας ἀριθμῆσαι πάρα , τοὺς δ ' ἐκ θαλάσσης ἀσμένους πεφευγότας , νεκρῶν φέροντας ὀνόματ ' εἰς οἴκους πάλιν |
| τόκον ἤπερ τῶν ὠδίνων τὸν κίνδυνον . καὶ τὸ τῆς ἀπαιδίας ὀδυνηρὸν ἄλυπον ἦν . ἐντεῦθεν ἐλάττους ἐγίνοντο γάμοι τοῦ | ||
| τὸν παῖδα , ἀλλὰ βιασθεὶς ὑπὸ τῆς νόσου καὶ τῆς ἀπαιδίας καὶ τῆς ὑπ ' αὐτῶν θεραπείας καὶ τῆς ἔχθρας |
| ὄντας . τὸ γὰρ ἐμφύλιον ἄγος , ἐὰν ἀναγκασθῶσιν ἀλλήλους μιαιφονεῖν , εἰς ἡμᾶς ἐλεύσεται τοὺς ἀναγκάζον - τας . | ||
| ἀποκτείνειν ἀποκτεινύειν ἀποκτεινύναι , σφάττειν ἀποσφάττεινΘουκυδίδης δὲ καὶ ἔσφαζον λέγειδολοφονεῖν μιαιφονεῖν , ἀποχρᾶσθαι διαχρᾶσθαι . τὰ δὲ ὀνόματα ἀνδροφόνος φονεύς |
| ἅπαντας εἰς Ῥώμην μεταγαγών , ἄλλο δὲ τῆς πόλεως οὐδὲν κακώσας , ἐπιεικέστερον μᾶλλον ἢ φρονιμώτερον ἔδοξε βουλεύεσθαι . ἀποίκους | ||
| παρέχει καὶ τὴν τῶν κακῶν λύσιν . ὁ δὲ Ἄρης κακώσας τὴν Σελήνην αἴτιος γίνεται μαστίγων , αἱμαγμοῦ τε καὶ |
| βαστάζοντες ἔχουσιν ἐν ἄγγει πρὸς τὰ μαδαῖα ἕλκη , καὶ μυσαρὰς δὲ νομὰς πληροῖ προκαθαῖρον . κἂν σκόλοπες θραυσθῶσιν ὑπ | ||
| : ὅσσα Κιθαιρῶνος δὲ κατὰ πτύχας ἔργα γυναικῶν , ἢ μυσαρὰς κείνας , τὰς ἀλλοτρίας Διονύσου , μητέρας οὐχ ὁσίως |
| προ [ ] ἐπὶ τοῦ τραχὺ ἀκούει . τὸ δὲ πάνσοφος ἡ εἰωθυῖά ἐστι τοῦ Σωκράτους εἰρωνεία : τὸ γὰρ | ||
| ἀγχιστεύει . οὔκουν δεοίμην ἂν εὔχεσθαι ἔτι , καθάπερ ὁ πάνσοφος Πλάτων , ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ γένους τοῦ ἀνθρωπίνου , |
| τῆς ἀλαζονείας δυσχερῆ παρακολουθεῖ , καὶ ἰδίως τὰ ἐκ τῆς εἰκαιότητος καὶ τὰ διὰ τῆς ὀργῆς τούτων οἷς οὕτω προσφέρεται | ||
| καὶ ὑπερηφανίας καὶ ὑπεροψίας , μετέχων δὲ καὶ πολλῆς ? εἰκαιότητος . τοιοῦτος [ ] γάρ ἐστιν , φησὶν ὁ |
| τοὺς θετοὺς παῖδας γένεσιν ἀλλοτρίοις διὰ τὰς σφετέρας οἰκειουμένους ἀρετὰς παγίως ἐναρμόζεσθαι : μυρία τοίνυν καὶ αὐτόπρεμνα ῥίζαις αὐταῖς ἀνασπάσας | ||
| τὸν τρόπον ; καίτοι οὐκ ἀποτρέπει μόνον , ἀλλὰ καὶ παγίως ἀποφαίνεται , ὅτι ὁ πρὸς ἀλήθειαν ἄνθρωπος οὐ προσελεύσεταί |
| παραπληξίαν γάρ φησι καὶ ἀορασίαν καὶ ἔκστασιν διανοίας καταλήψεσθαι τοὺς ἀσεβοῦντας , ὡς μηδὲν διοίσειν τυφλῶν ἐν μεσημβρίᾳ καθάπερ ἐν | ||
| τερατεύονται , φείδεσθαι μὲν αὐτὴν τῶν ἀγαθῶν , τοὺς δὲ ἀσεβοῦντας ἀποκτιννύναι . εἰ δὲ ταῦθ ' οὕτως ἔχει , |
| Σκορπίος , Τοξότης , Αἰγόκερως , Ὑδροχόος , Ἰχθύες . Διχῶς δὲ λέγεται ζῴδιον , καθ ' ἕνα μὲν τρόπον | ||
| Σοφοκλῆς τὸ αὐτὸ περὶ Φιλοκτήτου λέγει . : ἐπιστολάς : Διχῶς φασὶν Ἀθηναῖοι , ἐπιστολὰς καὶ ἐντολάς . * : |
| νόμον προυτέθη . περιβάλλουσα δὲ αὐτὸν ἡ μήτηρ καὶ πανύστατον ἀσπαζομένη , τοῦ προσώπου θοἰμάτιον ἀφελοῦσα καὶ καταφιλοῦσα τὸν νεκρὸν | ||
| δι ' ὀλίγου χρόνου ἴδοι , ἐπιπηδᾷ ἀτρέμα , ὥσπερ ἀσπαζομένη , καὶ τῷ ἀσπασμῷ ἐπιφθέγγεται , οἷα φιλοφρονουμένη . |
| λιμὸν καὶ τὴν τῶν ἀναγκαίων ἐπιθυμίαν τε καὶ ἀπορίαν ἁμαρτάνων συγγνωστός , ὁ δὲ τοιᾶσδέ τινος ἐπιθυμίᾳ τροφῆς καὶ τοιοῦδέ | ||
| δύο μακρῶν καὶ βραχείας , – – ˘ , οἷον συγγνωστός : μολοττὸς , ὁ ἐκ τριῶν μακρῶν , – |
| ἔσεσθε , ἂν τούτους ἀνέλητε : οἳ γὰρ οἰόμενοι δίκην ὑφέξειν τοιαῦτ ' ἔπραξαν , τούτους , ἂν τὰ παρ | ||
| καὶ οἳ τὰς τοῖς ἀμβλωθριδίοις χρωμένας ἀνδροφονεῖν τε καὶ λόγον ὑφέξειν τῆς ἐξαμβλώσεως τῷ θεῷ φαμεν , κατὰ ποῖον ἀνδροφονοῦμεν |
| τοσούτων χρημάτων κύριος ὤν . καὶ τῶν μὲν ἀπολομένων οὔτε ἐπεζήτησεν , τοῖς δὲ σῳζομένοις ἔχαιρεν καὶ διῆγεν μετὰ πλείστης | ||
| ὀσφρήσεως , οὐδὲ ὁ φιλόσοφος αὐτὸς οὐδὲ τῶν ἐξηγουμένων τις ἐπεζήτησεν . Ἔστι δὲ ὥσπερ ἡ ἀκοὴ καὶ ἡ ὄψις |
| φερομένου περὶ αὐτὸν τοῦ ἡλίου . ἀλλ ' εἰ μὲν ἠρεμήσει , δῆλον ὡς ὁ ἥλιος οὔτε δύνων οὔτε ἀνατέλλων | ||
| εἰς ἐκεῖνον γὰρ φύσει κινήσεται καὶ γενομένη ἐν ἐκείνῳ φύσει ἠρεμήσει . τῷ δὲ ταῦτα συγχωροῦντι λόγῳ καὶ βιαίους συγχωρητέον |
| τῆς χώρας ἐπίτροπος ἥσθη πάνυ καὶ κελεύει τῷ τῆς οἰκίας ἐπιμελουμένῳ πολυτελὲς ἄριστον εὐτρεπίζειν καὶ τοὺς ἄνδρας εἰσάγειν ἁλῶν καὶ | ||
| χείρονος μοίρας προεστὼς θεραπεύειν , τὸ δὲ τῷ τῆς λογικῆς ἐπιμελουμένῳ φύσεως φίλιόν τε εἶναι καὶ κεχαρισμένον . μαρτυροῦσι δέ |
| , . . . . . . φόνων δικαστὰς ὁρκίων αἰδουμένους θεσμόν , τὸν εἰς ἅπαντ ' ἐγὼ θήσω χρόνον | ||
| τοιαῦτα οὐ πρέπον ἂν εἴη ψεύδεσθαι , θεοὺς προγόνους αὑτῶν αἰδουμένους . ἂν δή τις δημιουργῶν εἰς χρόνον εἰρημένον ἔργον |
| τὸν λιμένα τῶν τε Χίων νεῶν ἐκράτησαν καὶ ἀποβάντες τοὺς ἀντιστάντας μάχῃ νικήσαντες τὴν πόλιν ἔσχον . ἃ πυνθανόμενος ὁ | ||
| ἡγούμεθα , εἰ περιίδοιμεν ὑμᾶς ἐλευθέρους , ἐπαρθέντας ἀλογίστως καὶ ἀντιστάντας ἡμῖν αὑτούς τε καὶ ἡμᾶς αὐτοὺς εἰς κίνδυνον καταστήσειν |
| περιποιητικοὺς συστάσεώς τε καὶ φιλίας καὶ κέρδους καὶ δόξης καὶ ἐπίτευξιν καὶ εὐφημίαν : ἔσονται γὰρ δριμεῖς ἐν ταῖς πράξεσι | ||
| : εὐκαίρως γὰρ καὶ καλῶς λέγεται τὰ δίκαια καὶ τὴν ἐπίτευξιν ἔχει : † νοσῶν ἐν αὑτῷ : ἐν ἑαυτῷ |
| μᾶλλον τὸν ἀνήνυτον καὶ ἀδιεξίτητον ἐπιτείνεσθαι τοῦ καταλαβεῖν ἵμερον , Ταντάλειον τιμωρίαν ἐπιφερούσης τῆς ἐπιθυμίας : ἐκεῖνός τε γὰρ ὧν | ||
| μακροτέροις διαστήμασι κατακερτομοῦν : ἡ δὲ ἀπολειπομένη καὶ ὑστερίζουσα σφαδᾴζει Ταντάλειον τιμωρίαν ἐπιφέρουσα κακοδαίμονι ψυχῇ : καὶ γὰρ ἐκεῖνον λόγος |
| ἐγνωσμένα , καὶ μελετηρότατος εἰς μαθήματα . ἀμέλει τίς ἂν ἐπιλάθοιτο τοῦ ὀνόματος τῆς μητρὸς ἢ τοῦ πατρὸς ἢ τῆς | ||
| εὖ πρότερον ἂν τοῦ ὀνόματος ᾧ καλεῖται ἢ τῆς χάριτος ἐπιλάθοιτο . οὕτω δέ ἐστι βέλτιστος ὥστ ' , ἐπειδὴ |
| τὸ πάθος , οἷον κακόμορος κάμμορος , δασύσκιος δάσκιος , κακοδαιμονέστερος καδδαιμονέστερος , ὡς παρ ' Ἐπιχάρμῳ , καταβαλών καββαλών | ||
| , μή τί σοι κακὸν ἐργάσηται . τίς οὖν ἡμῶν κακοδαιμονέστερος , οἳ φοβούμεθα καὶ τὰ εὐτυχήματα ; ἀλλ ' |
| οἷ μ ' ἀτιμίας ἄγεις . Ἀτιμίας μὲν οὔ , προμηθίας δὲ σοῦ . Τῷ σῷ δικαίῳ δῆτ ' ἐπισπέσθαι | ||
| . Γ ἐκ προνοίας ] ἐξεπίτηδες . Γ προνοίας ] προμηθίας . Γ αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι : σὺν αὐταῖς ταῖς |
| ὅτι φιλοσοφία ἐστὶ τέχνη τεχνῶν καὶ ἐπιστήμη ἐπιστημῶν ἐμάθομεν ὅτι ἀρχική ἐστι , διὰ δὲ τοῦ ὅρου τοῦ ἐκ τοῦ | ||
| ἡ αἴσθησις , ἐπειδὴ καὶ αὐ - τὴ δύναμίς ἐστιν ἀρχική , προσεχέστερον δέ ἐστι χρῆμα ἢ ἕξις τε καὶ |
| τὴν ἀρετήν . χρόνωι δὲ ὕστερον Ἔφορός φησιν ἀντιλογίας τινὸς συμμαχικῆς ἐν Σπάρτηι γενομένης καὶ τὰ γράμματα διασκέψασθαι δεῆσαν , | ||
| ἡγούμενος ἐπὶ τὰς πόλεις τῶν Τυρρηνῶν ἐστράτευσε , τῆς δὲ συμμαχικῆς , ἐν ᾗ τὸ πλεῖστον μέρος ἦν τῶν Λατίνων |
| ] ἐπὶ τάδε τοῦ Τεβέριος . Οὗτοι συνέστησαν οἱ πόλεμοι Ῥωμύλῳ λόγου καὶ μνήμης ἄξιοι . τοῦ δὲ μηδὲν ἔτι | ||
| ὅσον μὲν γὰρ αὐτῆς μέρος Ἀλβανῶν ἦν ἀπὸ τῶν ἅμα Ῥωμύλῳ τὴν ἀποικίαν στειλάντων , γνώμης τε ἄρχειν ἠξίου καὶ |
| τὸν Θεὸν λέγειν τοὺς κακοὺς ἀποστρέφεσθαι καὶ τὸν ἥλιον τοῖς ἐστερημένοις τῶν ὄψεων κρύπτεσθαι . Ἐκ δὲ τούτων καὶ ἡ | ||
| κυκωμένη , πῶς ἄν ποτε ἐπιλάβοιτο ἀλυπίας , συνοῦσα ἀγαθοῖς ἐστερημένοις ; Ἐγὼ καὶ θαλάττῃ διὰ τοῦτο ἀπιστῶ , κἂν |
| μήτηρ αὐτοῖς παρῄνει μηδὲν ἄδικον ποιεῖν , ἵνα μή τινος μελαμπύγου τυχόντες δίκην δώσουσιν . Ἐφίσταται οὖν αὐτοῖς Ἡρακλῆς , | ||
| δὲ θηρίων ὕβρις τε καὶ δίκη μέλει . μή τευ μελαμπύγου τύχηις . προύθηκε παισὶ δεῖπνον αἰηνὲς φέρων . πυρὸς |
| σοφοῖς . Ὄνος ἵππον μιμούμενος : ἐπὶ τῶν ἀμαθῶς τινα ζηλούντων . Ὄνου γνάθος : ἐπὶ τοῦ ἀδηφάγου . Ὄνος | ||
| πλεονάζει . ἐκ Πατροκλέους : εἷς ἦν τῶν λακωνικὸν βίον ζηλούντων , ἀθηναῖος , πλούσιος μὲν σφόδρα , ὡς κακόβιος |
| οὐ γὰρ αὑτὸς οὔτε καιρὸς οὔτε τρόπος τοῦ τ ' ἐπικυρῶσαι τὰ δοκοῦντα καὶ τοῦ σκέψασθαι τί πρῶτον δοκεῖ συμφέρειν | ||
| πλήθους πολλὰ χαίρειν τῇ βουλῇ φράσας , ἣν οὐκ ἠξίωσεν ἐπικυρῶσαι τὰ τοῦ δήμου κρίματα , ὥσπερ αὐτῇ ποιεῖν ἔθος |
| τὸ κάλλος καὶ ἀεὶ παρεῖναι θέλων καὶ τῆς παρουσίας αὐτοῦ γλιχόμενος , οὕτω καὶ φίλοι καὶ λέγονται καὶ εἰσὶν οὐχ | ||
| ' αὐτὰ καὶ τοῦ φωτὸς τοῦ ἐπιθέοντος ἐπ ' αὐτοῖς γλιχόμενος εὐφραίνεται , ὥσπερ κἀπὶ τῶν ἐνταῦθα σωμάτων οὐ τῶν |
| κἀπεγλαψάμην . ἀκράχολον καὶ δύσκολόν τι φθέγγεται . αἰσχυνόμενος δὲ περιπλέκει τὴν συμφοράν . ἀνόητά γ ' , εἰ τοῦτ | ||
| πλεκτική πλεκτικός πλεκτικῶς , πλέγμα , πλοκή συμπλοκή περιπλοκή . περιπλέκει διαπλέκει ἀντιδιαπλέκει . πλόκιον , πλόκανον , περιπεπλεγμένον . |
| καὶ δάκνοντα . περὶ δὲ τῆς παροιμίας ἔπαιξε “ σαίνεις δάκνουσα καὶ κύων λαίθαργος εἶ . ” πολύιδριν : ὅτι | ||
| καὶ κολακεύων . ἔπαιξε δὲ παρὰ τὴν παροιμίαν “ σαίνεις δάκνουσα καὶ κύων λαίθαργος εἶ ” . ἐπὶ τῶν ὑποκρινομένων |
| λέγοντα μελέτη θανάτου : ὁ γὰρ θάνατος τῆς ἀκολάστου ζωῆς ἰατρεία ψυχῆς ἐστιν . Ἄλλον ὄγδοον ὁρισμὸν ἀναφέρουσι τῷ Πλάτωνι | ||
| ὑποσχεῖν ἰατρῷ τὸ σῶμα εἰς θεραπείαν : πᾶσα γὰρ κόλασις ἰατρεία τίς ἐστιν ἡμαρτηκυίας ψυχῆς . Ἐπεὶ δὲ αἱ πλεῖσται |
| , οὐ φάναι ἂν δώσειν αὐτῆι , εἰ μὴ αὐτῶι προσομιλήσαι . τὴν δὲ αὐτῶι ὑποσχέσθαι , θέλειν μέντοι ὁπλίζεσθαι | ||
| , οὐ φάναι ἂν δώσειν αὐτῇ , εἰ μὴ αὐτῷ προσομιλήσαι : τὴν δὲ αὐτῷ ὑποσχέσθαι : θέλειν μέντοι ὁπλίζεσθαι |
| . ἐν δὲ ταύταις τῶν ὑπηκόων αὐτοῦ πρὸς τὸν Ἀνίκιον μετατιθεμένων ἠξίωσεν ἐντυχεῖν τῷ Ἀνικίῳ καὶ γονυπετὴς ἐδεῖτο αὐτοῦ πάνυ | ||
| , πάλιν κατείληπται προνοίᾳ , ὡς πανταχοῦ ἀρετὴν κρατεῖν καὶ μετατιθεμένων καὶ διορθώσεως τυγχανόντων τῶν ἡμαρτημένων , οἷον ἐν ἑνὶ |
| ? [ ] δυσμενέας [ τὰς ] ἀλωὰς ἀφαιρήσασθαι . χρήστης ? [ ] ? γάρ με διώκει [ ] | ||
| γάρ ἐστιν ὁ . . . τόκων δανείζων χρήματα , χρήστης . . . τινι ἱμάτια ἢ σκεύη ἀργυρᾶ ἢ |
| ' οὗ καὶ προγευστρίδα αὐτὴν ἐκάλεσαν εἰς τὴν ἐνάργειαν ἀπιδόντες εὐθυβόλως ἔνιοι . πέφυκε δὲ καὶ ἡ ἐλπὶς ὡσανεὶ τοῦ | ||
| [ οἷς ] ἔμελλον ἀνέξειν ἀδικημάτων . τούτους ὁ νόμος εὐθυβόλως „ ἀποκόπους „ προσαγορεύει τὴν περὶ τοῦ πάντα γεννῶντος |
| πάνυ εὐκόλως , εὐκολώτατα . . ἐνεστώσης ] ἱσταμένης , ἐνισταμένης , ἐγηγερμένης , κρινομένης . , ὑπαρχούσης . δίκης | ||
| κρατίστους , καὶ ναῦς παρεσκευάζετο , διανοούμενος τῆς ἐαρινῆς ὥρας ἐνισταμένης διαβιβάζειν τὰς δυνάμεις . τὰ μὲν οὖν κατὰ τὴν |
| μὴ κρυπτέτω καὶ καλυπτέτω ἐν σιωπῇ ἀλλ ' ἐπαινείτω καὶ κηρυττέτω αὐτόν , μὴ βλάπτων καὶ ἀθετῶν καὶ ἀτιμάζων τὸν | ||
| καὶ ὅσα ἄγεται καὶ φέρεται πάνθ ' ὡς αὐτὸν ἀναπέμπεσθαι κηρυττέτω . γνῴη δ ' ἂν αὐτὸς ἄριστα πρὸς τοὺς |
| ? ? δίκην ἑλεῖν . ταὐτὰ δὲ καταλείπεται καὶ τῶι δράσαντι ἀρνεῖσθαι ἑλομένωι . . . . . . . | ||
| γίγνεσθαι καθάπερ τοῖς ἄλλοις , προαγορεύειν δὲ τὸν φόνον τῷ δράσαντι , καὶ ἐπιδικασάμενον ἐν ἀγορᾷ κηρῦξαι τῷ κτείναντι τὸν |
| κἀκ τούτου μάλιστα πρὸς τοῖς ἄλλοις τῶν αἰσθήσεων συνιδόντες τὸ ἀβέβαιον ἀτρεκεῖ καταλήψει τῇ δι ' ἀριθμῶν ἕκαστον τῶν ἐν | ||
| μεγάλην οὕτω κατάληψιν τὴν ἐπὶ τὸν μακρῷ πολλαπλασίονα χρόνον πρόρρησιν ἀβέβαιον παρασκευάζει , ἐπί τε τῆς τῶν ἀνωμαλιῶν ἐπισκέψεως οὐ |
| ἀλλ ' αὐτὸς μὲν ἑκάστην ῥαψῳδίαν γράψας καὶ ἐπιδειξάμενος τῷ περινοστεῖν τὰς πόλεις τροφῆς ἕνεκεν ἀπέλιπεν . ὕστερον δὲ συνετέθη | ||
| ἀπατεών . τὸ δὲ ἀγείρειν καὶ περιαγείρειν τὸ περιϊέναι καὶ περινοστεῖν ἐπὶ νίκῃ ἢ ἑτέρῳ τινὶ τοιούτῳ σεμνυνόμενον : καὶ |
| εἶναι : ἐγὼ γάρ , ἔφη , οὔτε διενοήθην πώποτε ἀποστερῆσαι ἀποδώσω τε . ἐντεῦθεν πάλιν εἶπεν ὁ Ξενοφῶν : | ||
| τὰ γενόμενα . Ἐδόκει οὖν μοι κρεῖττον εἶναι τέτταρας ἄνδρας ἀποστερῆσαι τῆς πατρίδος δικαίως , οἳ νῦν ζῶσι καὶ κατεληλύθασι |
| ἀντικειμένου καταναγκάσαντος ἐνστῆναι γενναίως πρὸς τοὺς ἐχθροὺς καὶ τελείως αὐτοὺς ἀποτρέψασθαι . ἐν γὰρ τούτῳ ὁ ἐπιεικὴς κατηγορουμένου τοῦ στρατηγοῦ | ||
| πεποίηκεν , ὡς μὴ ὂν δυνατὸν ἄλλως περιλαβόντας τοὺς ἐχθροὺς ἀποτρέψασθαι , εἰ μὴ τὴν πρόφασιν τῆς δειλίας ἀνεῖλε τοῦ |