| , ὦ Φοῖβε : τὸ ὦ δαῖμον ὁ χορὸς θαυμάζων ἀνεφώνησεν εἰ Ἀπόλλων τοῦτο προσέταξεν : πῶς πείθομαι τοῦτο εἰρῆσθαι | ||
| ἐπί τι πρόσωπον πάντως ἐσόμενον λαμβάνεται , ὅπερ εὐφημιζόμενος προληπτικῶς ἀνεφώνησεν . Ἀλλὰ μὴν καὶ τὸ οὗτος ἀνὴρ νῦν δὴ |
| , . Β . . ἂν δ ' ἕλετ ' ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα θοῦριν : ἡ διπλῆ ὅτι ἀνδρομήκεις αἱ | ||
| , δηθάκι δ ' ἀχθόμενος βοάᾳ ἅ τις ἐμπελάδην φώς ἀμφιβρότην κώδειαν ἀπὸ ξιφέεσσιν ἀμηθείς , ἢ ἅτε κερνοφόρος ζάκορος |
| δή ποτε εἴη τὸ αἴτιον τοῦ ἀλύειν αὐτούς . καὶ ἐπέλεγεν εἰ μέν σοι τέθνηκε ζεῦγος , παρ ' ἐμοῦ | ||
| , δήσαντα δὲ τὸ καλῴδιον τοῦ ἀγάλματος περὶ τὸν τράχηλον ἐπέλεγεν ὡς ἀπάγχοιτο ἡ Ἄρτεμις . φωράσαντες δὲ οἱ Καφυεῖς |
| δὲ τῷ στελέχει καὶ ταῖς ῥίζαις συνεχῶς περιχέουσιν . ] Νῆστις μάσησαι φακῆν ἄνεφθον , τουτέστιν αὐτὰ τὰ κοκκία , | ||
| δὲ ἡ γῆ καὶ ὁ ἀὴρ Ἀϊδωνεὺς καὶ τὸ ὕδωρ Νῆστις , στοιχεῖα δὲ ταῦτα , τὸ πῦρ , τὸ |
| στήσωσι τρία ἐς ἄλληλα κεκλιμένα , περὶ ταῦτα πίλους εἰρινέους περιτείνουσι , συμφράξαντες δὲ ὡς μάλιστα λίθους ἐκ πυρὸς διαφανέας | ||
| στερεὸν ὑπάρχειν . Λεύκιππος καὶ Δημόκριτος χιτῶνα κύκλῳ καὶ ὑμένα περιτείνουσι τῷ κόσμῳ . Ἐπίκουρος ἐνίων μὲν κόσμων ἀραιὸν τὸ |
| ὅταν λέγῃ κρατεῖν δ ' εἰθίζεο τῶνδε : γαστρὸς μὲν πρώτιστα καὶ ὕπνου καὶ φιλότητος , καὶ πάλιν ὁπόταν Ἰσοκράτης | ||
| ἴσθι . κρατεῖν δ ' εἰθίζεο τῶνδε : γαστρὸς μὲν πρώτιστα καὶ ὕπνου λαγνείης τε καὶ θυμοῦ . Συστέλλειν δεῖ |
| δὲ ὑποδήματα πτερωτά : ἐν δὲ τοῖς ὤμοις ἔκειτο ξίφος κρεμάμενον ἀπὸ λώρου . . . ἹΠΠΟΤΑ . Ἤγουν ἱππότης | ||
| αὐτόν . τοῦτο δὲ ἐν Κόλχοις ἦν ἐν Ἄρεος ἄλσει κρεμάμενον ἐκ δρυός , ἐφρουρεῖτο δὲ ὑπὸ δράκοντος ἀύπνου . |
| τόξον ἔραζε πολύρραπτόν τε φαρέτρην : ἦγχον δ ' ἐγκρατέως στιβαρὰς σὺν χεῖρας ἐρείσας ἐξόπιθεν , μὴ σάρκας ἀποδρύψῃ ὀνύχεσσι | ||
| τραχὺ ⌊ ῥόπαλον , τέλος δ ' ἀείραις ⌋ πρὸς στιβαρὰς ⌊ ἐπάραξε πλευράς , αἰὼν ⌋ δὲ δι ' |
| ] : νῦν τοὺς Ἕλληνας Ἰήονας ? ? [ ] κέκληκεν [ ] ἀπὸ τῶν Ἀθηναίων πάντας [ κοινῶς - | ||
| , ὅ ἐστι τὰ σώματα ἓν γεγονότα , θεῖον ἄκαυστον κέκληκεν . Καὶ μετέπειτα ἐπιφέρεται πυρίτης ἀπολελυμένος , μηδένα τῶν |
| ἐνῆν καὶ κατὰ τὸν Ξενοφῶντα τοὺς τούτων ὅτι πορρωτάτω ὀχετοὺς ἀπέστρεψεν , οὐδαμῆ καταισχύνασα τὸ τοῦ ὅλου ζῴου κάλλος . | ||
| , ἐπειδὴ ἱκανῶς τοῦ φαρμάκου τὸ ὕδωρ ᾔσθετο ἔχον , ἀπέστρεψεν αὖθις ἐς τὸν ὀχετόν . καὶἐνεφορήσαντο γὰρ ἀνέδην οἱ |
| . Καὶ τότε δὴ θεράπων ἐρικυδέος Εὐρυπύλοιο τύψε Θόαντος ἑταῖρον ἐχέφρονα Δηιοπίτην ὤμου τυτθὸν ἔνερθε : περὶ κραδίην δέ οἱ | ||
| λίμνης , τὸν βάτραχον ἔφθειρεν εἰπὼν καὶ λόγον : Τὸν ἐχέφρονα μηδεὶς ταράττῃ λόγος , ἀλλ ' ἀνδρεία , φρόνησις |
| γὰρ καὶ ὁ ποιητὴς ἔφη : Κνίσση δ ' οὐρανὸν ἷκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ . καὶ εἰκόιως ἀντιληπικωτέρα γίνεται ἡ | ||
| , οὐρούς τ ' ἐξεκάθαιρον : ἀϋτὴ δ ' οὐρανὸν ἷκεν οἴκαδε ἱεμένων : ὑπὸ δ ' ᾕρεον ἕρματα νηῶν |
| δεύτερον αὖτις ἔτικτεν ἀμήχανον , οὔ τι φατειόν , Κέρβερον ὠμηστήν , Ἀίδεω κύνα χαλκεόφωνον , πεντηκοντακέφαλον , ἀναιδέα τε | ||
| τὸ ἥμισυ δὲ ὄφιν διὰ τὰς τῶν ῥιζῶν ἑλίξεις . ὠμηστήν , ὠμὸν ἐσθιόμενον . οἱ γὰρ τῶν δένδρων καρποὶ |
| γαῖα γένοισθε . καὶ Ζήνων δὲ τὸ παρ ' Ἡσιόδῳ χάος ὕδωρ εἶναί φησιν , οὗ συνιζάνοντος ἰλὺν γίνεσθαι , | ||
| κακουργημάτων ἠλάθη , ἄγονται πρὸς Ἐρινύων ἐπ ' ἔρεβος καὶ χάος διὰ Ταρτάρου , ἔνθα χῶρος ἀσεβῶν καὶ Δαναΐδων ὑδρεῖαι |
| ἀνήρ , φίλος ὄχθος : φίλα γὰρ κέκευθεν ἤθη . Ἀιδωνεὺς δ ' ἀναπομπὸς ἀνίει , Ἀιδωνεύς , οἶον ἀνάκτορα | ||
| ἀλληγορίαν μεμίμηται ; Ζεὺς ἀργὴς Ἥρη τε φερέσβιος ἠδ ' Ἀιδωνεὺς Νῆστίς θ ' , ἣ δακρύοις τέγγει κρούνωμα βρότειον |
| τῶν φίλων δεύτερον . ἀλλ ' , οἶμαι , πρόφασιν ἥρπασας εἰς ῥᾳθυμίαν . πεπόμφαμεν δὲ ὑμῖν ὧν ἡμῖν τὸ | ||
| ὑφελὼν αὐτά . καὶ σὺ γὰρ τοὺς ἐκ Πύλου : ἥρπασας δηλονότι , ἀπὸ Δημοσθένους τοῦ στρατηγοῦ . ΓΘ εἴπ |
| θεωρήσων τὰς ἐμὰς δυστυχίας καὶ συλλυπούμενος τοῖς ἐμοῖς κακοῖς ; ἴδε οὖν θέαμα , τόνδε ἐμὲ τὸν φίλον τοῦ Διός | ||
| δ ' ἐμὸν βίον ὠρφάνισεν τλάμων . † ἴδε γὰρ ἴδε βλέφαρον καὶ † παρατόνους χέρας . ὑπάκουσον ἄκουσον , |
| ἀμελῇσι περισκυλάκεσσιν , ” ἐπὶ δὲ τῶν ἀναιδῶν “ κύνας κηρεσσιφορήτους , ” ἐπὶ δὲ τῶν τορνευτῶν “ χρύσεοι δ | ||
| ἡ θανατηφόρος μοῖρα . κήρυκες οἱ ὑπηρετικὰς ἐπιτελοῦντες χρείας . κηρεσσιφορήτους τοὺς ὑπὸ τῆς εἱμαρμένης ἐνηνεγμένους . κητώεσσαν τὴν Λακεδαίμονα |
| ἔπειτα εἰς τὸν τῶν πτωχῶν τόπον , ὥστε συνανατρίβεσθαι τοῖς ῥάκεσιν αὐτῶν : καὶ τέλος ἀπῆλθεν ὁ νεανίσκος . πάντων | ||
| σπόγγον θερμαίνων καὶ προστιθεὶς , καὶ εἰρίοισι μαλθακοῖσι , καὶ ῥάκεσιν ἐρίοισι , καὶ ὀστρακίνοισιν ἀγγείοισιν ὕδωρ ἐπιχέων , καὶ |
| ὁμοῦ . γράφεται ἰσήρη βδήλαιο ] ἀμέλξειας γλάγος ] γάλα πέλλης ] σκύφου πέλλης ] τοῦ ἀμολγέως πέλλης ] ἀγγείου | ||
| ἐχρῶντο τῇ πελλίδι . καὶ πάλιν : ἐκ δὲ τῆς πέλλης ἔπινον , ἄλλοτ ' αὐτός , ἄλλοτ ' Ἀρήτη |
| ' ἀκριβέστερον περὶ φυγῆς , ἡνίκα τὸν ἐπὶ τοῖς ἀνδροφόνοις ἐτίθει νόμον , ἐν ᾧ πάντ ' ἐπεξῆλθε τὰ εἴδη | ||
| : τὸ δὴ περὶ θαῦμα τέτυκτο . Ἐν δ ' ἐτίθει τέμενος βασιλήϊον : ἔνθα δ ' ἔριθοι ἤμων ὀξείας |
| γὰρ πολλαὶ . . . ἐβλάστησαν . ἧι πολλαὶ μὲν κόρσαι ἀναύχενες ἐβλάστησαν , γυμνοὶ δ ' ἐπλάζοντο βραχίονες εὔνιδες | ||
| ὀπίσω , τὰ δ ' ἑκατέρωθεν τοῦ βρέγματος κρόταφοι καὶ κόρσαι , τὸ δ ' ἐν μέσῳ , καθ ' |
| τέρπετο κυδαλίμου θηεύμενος υἱέος ἔργα . / αὐτὰρ ὁ θεσπεσίην φορέων τετράζυγα μορφήν / ὀφθαλμοὺς [ κάμμυσε ] κεδαζομένης ? | ||
| θνητοῖς ἀνθρώποισιν ὀνείρατα καλὰ προφαίνει . πάντα γὰρ ἀλθήσαιο πόνον φορέων περὶ σῶμα , ὀφθαλμῶν δέ τε πᾶσαν ἐρητύσειας ἀνίην |
| θείοιο λαθοίμην ; . σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν ἐκρέμω . ἠλάστεον δὲ θεοὶ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον : | ||
| Ζεὺς δ ' ἔλαχ ' οὐρανὸν εὐρὺν ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν : γαῖα δ ' ἔτι ξυνὴ πάντων καὶ μακρὸς |
| λεγομένην ὑπὸ τοῦ ποιητοῦ Δαρδανίαν ” Δάρδανον „ αὖ πρῶτον τέκετο νεφεληγερέτα Ζεύς , κτίσσε δὲ ” Δαρδανίην . ” | ||
| ὄζος Ἄρηος . ἡ διπλῆ ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τὸν ἀθάνατον τέκετο Ζεύς : ὅπερ ψεῦδος . . κλυτὸς Ἱπποδάμεια : |
| ὁ μέν τις ὡς ἄπλατος οἰδήσας γένυν στῆθος κατηλόκιζε λευκαίνων ἀφρῶι : ὁ δ ' ἀμφὶ νώτωι δισσὸν ἐμβαλὼν ἴχνος | ||
| τ ' ἐπεμβάτην μοναμπύκων τε φάλαρα κινεῖσθαι † στόμα † ἀφρῶι καταστάζοντα Καδμείων χθόνα . χωρήσομαι γὰρ ἑπτὰ πρὸς Κάδμου |
| , σταφίς Ἕλληνες . ἀσκαρίζειν Ἀττικοί , σκαρίζειν Ἕλληνες . αἰέλουρος Ἀττικοί , αἴλουρος Ἕλληνες . ἀρύτεσθαι Ἀττικοί , ἀρύεσθαι | ||
| , χυτροίδης , ποικίλῃ [ ] δορᾷ κατερρικνωμένος . ὡς αἰέλουρος εἰκάσαι πέφυκεν ἢ τὼς πόρδαλις ; πλεῖστον ? ? |
| , ὅτι πολλοὶ ἐν αὐτῷ δαῖτα τίθενται ἄνδρες , ἐπεὶ κνίση μὲν ἐνήνοθεν , ἐν δέ τε φόρμιγξ ἠπύει , | ||
| . μελδόμενος : ὅτι ἀντὶ τοῦ μέλδων , τήκων τὰ κνίση , παθητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῦ . . . . . |
| , οὑτωσί πως λέγων : οἵην μὲν φίλος υἱὸς ἀνήγαγεν Οἰάγροιο Ἀγριόπην Θρῇσσαν στειλάμενος κιθάρην Ἁιδόθεν : ἔπλευσεν δὲ κακὸν | ||
| περικλυτὸν , ἔνθα με μήτηρ γείνατ ' ἐνὶ λέκτροις μεγαλήτορος Οἰάγροιο . Δῶρον ἀλεξικάκοιο Διὸς θνητοῖσιν ὀπάσσαι κεκλόμενος Μαίης ἐριούνιος |
| . ὑψηλοὺς Μεγάτιμον Ἀριστοφόωντά τε Νάξου κίονας , ὦ μεγάλη γαῖ ' , ὑπένερθεν ἔχεις . Ἀλκιβίη πλοκάμων ἱερὴν ἀνέθηκε | ||
| αἴρω δοκίμως πολυπενθῆ . νῦν γὰρ δὴ πρόπασα μὲν στένει γαῖ ' Ἀσὶς ἐκκενουμένα . Ξέρξης μὲν ἄγαγεν , ποποῖ |
| τοῖς νεκροῖς ἐπιχεομένη , οὐ καθολικῶς , ὡς μέλαινα καὶ φερέσβιος . Ζηνόδοτος δὲ ἠθέτει : παρὰ Ἀριστοφάνει δὲ οὐκ | ||
| ἠθέτει : παρὰ Ἀριστοφάνει δὲ οὐκ ἦν . . . φερέσβιος . Π , , . , φερέσβιος , . |
| μιν εἰπόντα τέλος θανάτοιο κάλυψε , ψυχὴ δ ' ἐκ ῥεθέων πταμένη Ἄϊδος δὲ βεβήκει ὃν πότμον γοόωσα λιποῦς ' | ||
| ἐρύουσιν , ἐπεί κέ τις ὀξέι χαλκῷ τύψας ἠὲ βαλὼν ῥεθέων ἐκ θυμὸν ἕληται . ἡ διπλῆ ὅτι πρώτῃσι ἀντὶ |
| . Τερπνὸν χρῆμα ἀλλήλοις ἡλικιῶται : ἐπὶ τῶν ὁμηλίκων . Τέττιγος ἀκούει : ἐπὶ τοῦ ἀφροντίστου : παρόσον ὁ τέττιγος | ||
| Οἰνηναῖον σάκος αἴγειος στυφελοὶ πάγοι σχόμενος περὶ δουρί τελεσφόρος οἶκος Τέττιγος ἕδρανον Τιρύνθιον Ἄργος τρητὸν ἔλαιον τρηχὺ νόημα Τριτῆες γενεήν |
| πολλοὶ καὶ ἀπείριτοι οὐρανοῦ εἴσω δινεῦνται , τοὺς αὐτὸς ἀεὶ σφαίρης στροφάλιγγι τεύχει ἑλισσομένων ἄστρων κατ ' ἀπείριτον οἶμον . | ||
| τὰς ἑαυτῶν ἀποφαίνεσθαι γνώμας . , εἰ δ ' εὐκύκλου σφαίρης ἐναλίγκιον ὄγκωι τὸ ἓν ὄν φησι [ Β , |
| καὶ ἰσόθεος τιμή . τὰ δὲ σημεῖα : εὐμεγέθης , εὐρύστερνος , ἐκ τῶν μηρῶν εἰς τοὺς πόδας ἰσχναίνεται , | ||
| ἐν φρεσὶ βάλλεο μῦθον . Εὖτε γὰρ αἰγλῆεν σφέτερον δέμας εὐρύστερνος Οὐρανός , ὠμηστῆρος ὑπαὶ παλάμῃσι Κρόνοιο δῃωθεὶς εἵλιξεν ἀπειρεσίην |
| ἀντὶ τοῦ ἐχθαίροι ὡς τὸ ” ἰχθὺς , ὅς κε φάγῃσι ” ἀντὶ τοῦ φάγοι . . , . ἐχθαίροι | ||
| Η ἡ δὲ ἀναφορὰ πρὸς τὸ „ ἰχθὺς ὅς κε φάγῃσι „ πρὸς Φιλήταν . . . . . . |
| Διὸς λέγων ἐπιφέρει αὐτὸς γὰρ τάδε σήματ ' ἐν οὐρανῶι ἐστήριξεν ἄστρα διακρίνας , ἐσκέψατο δ ' εἰς ἐνιαυτόν ἀστέρας | ||
| γένυν : ὑπὲρ τὸ στόμα , ὑπεράνω τοῦ στόματος . ἐστήριξεν : ἀνέθηκεν , ἐστερεοποίησεν . Ὄρθιον : κέντρον . |
| ζωογόνωι σπινθῆρι περίρρυτα πάντα φυλάσσει . ἔνθεν πρωτογόνοιο νόου κρατέουσα θεμέθλων σύνδρομος ὑψιμέδοντος , ὅλου κόσμοιο τιθήνη , μουσοτόκος Σοφίη | ||
| λάβρος , ἄφαρ δέ τε πάντα κατὰ χθονὸς ἀμφιχέηται ἐκ θεμέθλων , μάλα γάρ ῥα περιτρομέει βαθὺ γαῖα : ὣς |
| πρόσθεν δὲ τἀνδρὸς τοῦδε θαυμαστὸς λόχος εὕδει γυναικῶν ἐν θρόνοισιν ἥμενος . οὔτοι γυναῖκας , ἀλλὰ Γοργόνας λέγω , οὐδ | ||
| περ . ἀλλ ' ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω πτυχὶ Οὐλύμποιο ἥμενος , ἔνθ ' ὁρόων φρένα τέρψομαι : οἳ δὲ |
| ' ἑτέρωθε παρὰ ῥόον Εὐηνοῖο κείνης ἐκπροφυγόντα μάχης ὑπεδάμνατ ' ὀιστῷ ἀμφ ' ἐρατῆς ἀλόχοιο χολούμενος . Ἐν δ ' | ||
| ἕλκετ ' ἐπ ' Εὐρυπύλῳ , καί μιν βάλε μηρὸν ὀιστῷ δεξιόν : ἐκλάσθη δὲ δόναξ , ἐβάρυνε δὲ μηρόν |
| ἐπὶ δὲ σάκους παρέλκει τὸ δετον , ὡς ἐπὶ τοῦ κελαινεφὲς τὸ νέφος . . τὸ ἀπὸ μέλανος σιδήρου δεδεμένον | ||
| Ζεύς : εἰ δ ' ἄγε νῦν φίλε Φοῖβε , κελαινεφὲς αἷμα κάθηρον ἐλθὼν ἐκ βελέων Σαρπηδόνα , καί μιν |
| Ζεὺς διὰ τὴν εὐσέβειαν καὶ τὸ σύμπτωμα ἐν τοῖς ἄστροις ἔθηκεν αὐτόν . ἔστι δὲ τὸ Θηρίον ἐν ταῖς χερσὶ | ||
| . Διὰ τοῦ ἀέρος : ὑπόπτερον γὰρ αὐτὸν ἡ Ἀθηνᾶ ἔθηκεν . ἐπεὶ δ ' οὖν ἧκεν ὅπου διῃτῶντο , |
| , ὁ δεξιὸς δὲ ἀναβάλλεται τὸν ῥυθμὸν ἐπικροτῶν τοὔδαφος τῷ πεδίλῳ , αἱ χεῖρες δὲ ἡ μὲν δεξιὰ ξυνέχουσα ἀπρὶξ | ||
| Λυδία . . Δωρίῳ πεδίλῳ ] ὥσπερ ὁ ποὺς τῷ πεδίλῳ ἁρμόζεται , οὕτω φησὶ καὶ τὸν ὕμνον τοῦ Θήρωνος |
| ὀξυόεντι , ” ἐπὶ δὲ τοῦ ἐπὶ κεφαλὴν πτώματος “ κύμβαχος ἐν κονίῃσιν ἐπὶ βρεχμόν τε καὶ ὤμους . ” | ||
| ' εἰς ὤμους καὶ κεφαλὴν κεῖται , ποιητὴς ἂν φαίη κύμβαχος , ὁ δ ' ἀπιστεῖ τῷ θανάτῳ , ὁ |
| , χερείονα δ ' ὤπασεν ἀλκήν , εἴτ ' οὖν Ἰαπετοῖο γένος , πολυμῆτα Προμηθεύς , ἀντωπὸν μακάρεσσι κάμεν γένος | ||
| ὅπερ πῦρ αὖθις , καὶ δὴ ὁ ἐῢς πάϊς τοῦ Ἰαπετοῖο , ἤγουν ὁ αὐτὸς Προμηθεὺς ἔκλεψε , καὶ κλέψας |
| πατρίδας . τῶν δὲ Καδμείων τῶν συμφυγόντων εἰς τὸ Τιλφωσσαῖον Τειρεσίας μὲν ἐτελεύτησεν , ὃν θάψαντες λαμπρῶς οἱ Καδμεῖοι τιμαῖς | ||
| ἑταιρικόν ; Πάντα ταῦτα ἐποίουν οὐ μόνος , ἀλλὰ καὶ Τειρεσίας πρὸ ἐμοῦ καὶ ὁ Ἐλάτου παῖς ὁ Καινεύς , |
| ' αὐτοῦ πείρατ ' ἀνῆπτον : αὐτοὶ δ ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς . ἀλλ ' ὅτε τόσσον ἀπῆμεν | ||
| εἴσβαινον καὶ ἐπὶ κληῖσι καθῖζον : ἑξῆς δ ' ἑζόμενοι πολιὴν ἅλα τύπτον ἐρετμοῖς . ἀλλ ' ὅτε τόσσον ἀπῆν |
| χρύσεον ἄρρηκτον ; σὺ δ ' ἐν αἰθέρι καὶ νεφέλῃσιν ἐκρέμω : ἠλάστεον δὲ θεοὶ κατὰ μακρὸν Ὄλυμπον , λῦσαι | ||
| σε πληγῇσιν ἱμάσσω . ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ ' ἐκρέμω ὑψόθεν , ἐκ δὲ ποδοῖιν ἄκμονας ἧκα δύω , |
| τινὶ θείᾳ τὰ κράτιστα θαυμάζειν . καὶ γὰρ ἂν εἴη παγγέλοιον , εἰ δι ' ἑτέρων μὲν ἀκριβῶν ἴσασι τοὺς | ||
| πολλὰ ἱκετευούσης καὶ μονονουχὶ καὶ δακρυούσης . τὸ δὲ πρᾶγμα παγγέλοιον ἦν , κυνίδιον ἐκ τοῦ ἱματίου προκῦπτον μικρὸν ὑπὸ |
| , ἀεροειδεῖς , οἵτε καὶ οὐράνιοι δίδυμοι κλήιζεσθ ' ἐν Ὀλύμπωι , εὔπνοοι , εὔδιοι , σωτήριοι ἠδὲ προσηνεῖς , | ||
| ἔρχεο , Κυπρογενὲς θεῖον γένος , εἴτ ' ἐν ' Ὀλύμπωι ἐσσί , θεὰ βασίλεια , καλῶι γήθουσα προσώπωι , |
| ἔγχος ἦεν ἐν ὀφθαλμῷ : ὃ δὲ φὴ κώδειαν ἀνασχὼν πέφραδέ τε Τρώεσσι καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα : εἰπέμεναί μοι | ||
| γὰρ ἀδελφός . . ὁ δὲ φῆ κώδειαν ἀνασχών , πέφραδέ τε Τρώεσσι καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα : ἡ διπλῆ |
| ; νῦν ἐγγὺς ἔγνως [ ] ᾧ μάλιστα προσφερὲς τὸ κνώδαλον . τ ? [ ! ! ! ! ! | ||
| τῇ ἁλὶ κινούμενα . Ὅμηρος δὲ καὶ ἐπὶ χερσαίου φησί κνώδαλον ὅττι . . . καὶ ἴχνεσσιν γὰρ † ὀπηδεῖ |
| ἄλλων † ὑπερέπλετο εἰν ἁλὶ νήσων : τοὺς δὲ Τάλως χάλκειος , ἀπὸ στιβαροῦ σκοπέλοιο ῥηγνύμενος πέτρας , εἶργε χθονὶ | ||
| Εὐηνίαν αὐτήν φησι καλεῖσθαι . . : Ἰοφῶσσα : ἡ χάλκειος , ὥς φησι Φερεκύδης . . . . , |
| ' ἀσφοδελὸν λειμῶνα , γηθοσύνη , ὅ οἱ υἱὸν ἔφην ἀριδείκετον εἶναι . αἱ δ ' ἄλλαι ψυχαὶ νεκύων κατατεθνηώτων | ||
| ὅτε περ Δανάης καλλισφύρου Ἀκρισιώνης , ἣ τέκε Περσῆα πάντων ἀριδείκετον ἀνδρῶν : οὐδ ' ὅτε Φοίνικος κούρης τηλεκλειτοῖο , |
| : * * καλεῖται δὲ καὶ ἁρπάγη καὶ λύκος . κρεῖον : κρεοδόχον κανοῦν ἢ ἄλλο τι , ἐφ ' | ||
| μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ : ἡ διπλῆ ὅτι Εὐφορίων κρεῖον τὸ κρέας ἐξεδέξατο , Ὅμηρος δὲ τὸ κρεοδόχον ἀγγεῖον |
| κατ ' ἀσπίδα : τῆς δὲ διὰ πρὸ αἰχμὴ χαλκείη πταμένη θώρηκι πελάσθη : τῷ δ ' ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε | ||
| οὔ τι θεοὺς λίσσεσθαι ἐρύκω . εἰ δέ κεν ἀντικρὺ πταμένη μεσσηγὺς ὄληται , ἄψορροι στέλλεσθαι , ἐπεὶ πολὺ βέλτερον |
| ἐν νιφοέσσῃ ἐξοχῇ * κιχών : εὑρών * ἐφράσσατο : ἐνόησεν ἀμαρακόεσσα : παραπλησία τῷ ἀμαράκῳ , φησί , κατὰ | ||
| Διὸς λάθον , ἀλλά οἱ Ἶρις πέφραδεν , εὖτ ' ἐνόησεν ἀπὸ μεγάροιο κιόντας : αὐτὴ γάρ μιν ἄνωγε δοκευέμεν |
| ἔργων : ὃς δὲ περιστρέφεται πύματον πόντον τε καὶ αἶαν φαίνων ἀντολίας , δύσιάς θ ' ὑπὸ βένθεσι κεύθων , | ||
| τε φέρεται καὶ ἡ σελήνη καὶ οἱ λοιποὶ πλάνητες , φαίνων τε ὁ τοῦ Κρόνου προσαγορευόμενος , ὡς δέ τινες |
| σὸν τέλος ἀμπλακίης . ἄνθρωπον κατέλεξας , ὃς ἡνίκα γαῖαν ἐφέρπει πρῶτον ἔφυ τετράπους νήπιος ἐκ λαγόνων , γηραλέος δὲ | ||
| . Φιλέοντι : ἐρῶντι . Λωφήσῃ : καταπαύσῃ , . ἐφέρπει : πορεύεται . Πλησάμενος : κορεσθείς . ἐλαιηροῦ τε |
| παρόδους οὐκ ἐδύναντο κωλῦσαι , οὐδέ γε τῶν αὑτοῖς πεπονημένων ὕστατον ἐλθόντα τὴν δόξαν ἔχειν : νυνὶ γὰρ Θηβαίοις πρὸς | ||
| Καὶ τί σοι πρῶτον , ὦ φιλότης , ἢ τί ὕστατον , φασί , καταλέξω τούτων ἃ πάσχειν ἢ ποιεῖν |
| πῦρ πρῶτον καὶ πῦρ ἕτερον σπεύδοντα μιγῆναι . Πάντα γὰρ ἐξετέλεσσε πατὴρ καὶ νῷ παρέδωκε δευτέρῳ , ὃν πρῶτον κληΐζετε | ||
| , ἐσθλὸς Ὀδυσσεύς , ἢ ἔπος ἠέ τι ἔργον ὑποστὰς ἐξετέλεσσε δήμῳ ἔνι Τρώων , ὅθι πάσχετε πήματ ' Ἀχαιοί |
| δὲ αὐτῇ τοῦ Διὸς , ὑφ ' Ἥρας ζηλοτυπουμένην ἃ ἔτικτεν ἀπολύναι : διόπερ ἀπὸ τῆς λύπης δύσμορφον γεγονέναι , | ||
| Ζεύς , ὡς λέλεκται τῆς ἀληθείας ὕπο , Ἕλλην ' ἔτικτεν ἣ πρῶτα μὲν τὰ θεῖα προυμαντεύσατο χρησμοῖσι σαφέσιν ἀστέρων |
| ἐμεῖο παρέσσεται , ἢν καὶ ὀπίσσω δή ποτε νοστήσας ἐθέλῃς ἄψορρον ἱκέσθαι : ῥηιδίως δ ' ἂν ἑοῖ καὶ ἀπείρονα | ||
| νυχίων ἀπὸ δείματα πέμψεν ὀνείρων , αὐτίκ ' ἔπειτ ' ἄψορρον ἀπέστιχε , τοὺς δ ' ἅμ ' ἕπεσθαι χειρὶ |
| τέσσαρα ταῦτα : τὸ ἓν τὴν πρώτην ἀρχήν : τὸν Φάνητα ὅπερ ἐστὶ πέρας τῶν νοητῶν θεῶν ἀρχὴ δὲ τῶν | ||
| λοιπὰ μέρη φοβεροῖο δράκοντος αὐχένος ἐξ ἄκρου ἢ αὐτὸν τὸν Φάνητα δέξαιτο , θεὸν ὄντα πρωτόγονον , ἢ σῶμα ἢ |
| ἀλλ ' ὅθεν ἐλλίπομεν , θοίνα παρέης : ὅτε παλάξαι δύνατ ' ἐπικρατέως ἔγωγ ' ἔτι , κοὔ κε λέγοι | ||
| ὀνόμαζεν : Ἥφαιστ ' , οὔ τις σοί γε θεῶν δύνατ ' ἀντιφερίζειν , οὐδ ' ἂν ἐγὼ σοί γ |
| ὀνομάζουσι παῖδες . Οὐ γὰρ οὕτως ἄθλιόν τινα καὶ κακοδαίμονα παρεισάγει τὸν Ἥφαιστον , ὡς μηδὲ νυκτὸς ἀνάπαυσιν ἔχειν τῆς | ||
| καὶ Πολυνείκους ὥς φησι καὶ ὁ τῆς Μελαμποδίας ποιητής : παρεισάγει γὰρ τὸν Τειρεσίαν λέγοντα Ζεὺς πάτερ , εἴθε μοι |
| τοῦτο γενέσθαι ἀδύνατον . τότε ὁ βασιλεὺς Μανασσὴς προσέταξεν ἐν πρίωνι ξυλίνῳ πρισθῆναι αὐτόν . Καὶ πριζομένου αὐτοῦ ἔστη Μελχίας | ||
| ἤκουσεν πικροῖς ῥήμασιν ἐκέλευσεν παρευθὺ πρισθῆναι τὸν ἅγιον Ἡσαΐαν ἐν πρίωνι σιδηρῷ . Καὶ τούτου ἐν τάχει γινομένου καὶ πριζομένου |
| τὸν ἀγῶνα διαθέμενος τοῦτο τότε ἐπήνεγκεν . ἐν δ ' ἕσπερον ἔφλεξε : τὸ ἑσπερινὸν φάος . ὅτι ἐν πανσελήνῳ | ||
| δεδηγμένος , τηλοῦ προθεῖναι θηρσὶν ὠμησταῖς βορὰν μολόντας εἰς γῆν ἕσπερον Λαιστρυγόνων , ὅπου συνοικεῖ δαψιλὴς ἐρημία . αἱ δ |
| αἴτιον , ἄνθρωπος ζῷόν ἐστι λογικὸν καὶ νοῦ καὶ λογισμοῦ χωρητικόν : ζῷον δὲ ἄναρθρον συνιέναι καὶ ῥυθμοῦ καὶ μέλους | ||
| : καὶ γυῖα τὰ μέλη καὶ γύαλον τὸ βαθὺ καὶ χωρητικόν . πολιοῖσιν : λευκοῖς . ἐπεμβαίνει : εἰσέρχεται . |
| Ἰλλυριοῖο πόρου σχάσσαντες ἐρετμὰ „ λᾶα πάρα ξανθῆς Ἁρμονίης τάφιον ἄστυρον ἐκτίσσαντο ” , τό κεν φυγάδων τις ἐνίσποι Γραικός | ||
| φάρυγγα λευκανίην ] τὸν λαιμόν , τὸν γαργαρεῶνα ἀν ' ἄστυρον ] ἀνὰ τὴν Ἐλευσῖνα ἄστυρον ] τὸ πόλισμα , |
| , ἵνα μιν περὶ πάντα καλύπτοι , ὄφρ ' εἴη μακάρεσσι θεοῖς ἕδος ἀσφαλὲς αἰεί , τοῖς ἐπ ' αὐτῷ | ||
| ἠδ ' Ἀρκαδίης ] πολυμήλου ἀφνειὸς ἤνασσε [ , φίλος μακάρεσσι θεοῖσιν ] ? [ ] ? : ἥ οἱ |
| : “ γνώῃ δ ' ἄν τις τὴν ἑαυτοῦ χεῖρα κατατείνας , ὡς ἐπώδυνον τὸ σχῆμα ” . καὶ νῦν | ||
| , ἢ θερμῷ πολλῷ λοῦσαι καὶ ἔπειτα κατακλῖναι πρηνέα , κατατείνας δὲ τὰς χεῖρας κατὰ φύσιν προσδῆσαι πρὸς τὸ σῶμα |
| θεείῳ πρῶτον , ἔπειτα δ ' ἔνιψ ' ὕδατος καλῇσι ῥοῇσι , νίψατο δ ' αὐτὸς χεῖρας , ἀφύσσατο δ | ||
| ἐξίκανε περικλυτός ὅν ποτε Βάκχῳ νύμφη ὑποκλινθεῖσα παρ ' Ἀσωποῖο ῥοῇσι τίκτεν , ἄμωμον ἔχοντα δέμας καὶ ἐπίφρονα μῆτιν . |
| αὐτόχρημα . ἢ οὕτως . ἀλλ ' ὦ Φίντις , ζεῦξον ἤδη μοι τὸ σθένος τῶν ἡμιόνων , αἳ καὶ | ||
| καὶ θυγατέρα : ἀρκεῖ σοι δύο τέκνα . ὧν γάμον ζεῦξον , ὅταν ἀνὴρ γένηται , καὶ πέμψον αὐτὸν εἰς |
| ἀνθρωπίνους ψυχὰς ἀπολυθείσας τοῦ σώματος ὑποδέξεται τόπος , οὐχ ὁ καταχθόνιος καὶ ἀφεγγὴς ὑποδέξεται τὴν ἐμήν , ἐν ᾧ φασι | ||
| τοῦτο διὰ μέσου εἴρηται . . Τιτανὶς Θέμις ] ἡ καταχθόνιος δαίμων . . ὅπως δὲ χὤπη ] ὅπως δὲ |
| . Δημαγόρας δὲ ὁ Σάμιος ἑπτὰ , Φιλόχορος ἐννέα . Τὸν δὲ ἐπ ' αὐταῖς μῦθον Ἀγήσανδρος ἐν τοῖς Περὶ | ||
| οὐχ ἅπτεται . Ἑρμηνεία . Ἀγαπῶν τὴν πλάνην φιλοπόνηρος ἀνὴρ Τὸν ὅμοιον τοῖς τρόποις οὐκ ἀμύνεται . Λύκος γηράσας νόμους |
| πρὶν οὐ μάθεν στενάζει . Τὸ καλὸν φύσει μαθοῦσα , μάθε καὶ πόθεν τὸ κρεῖσσον . Τὸ ῥόδον πάλιν προλάμπει | ||
| ὦν ἐπιμνησθέντα ὀργῇ λέγειν πρὸς τὸν Πρηξάσπεα : Σύ νυν μάθε [ αὐτὸς ] εἰ λέγουσι Πέρσαι ἀληθέα εἴτε αὐτοὶ |
| γε πάσχοντες κακῶς . μὴ ταῦτα : λείπων ἱερὰ καὶ στείχων πάτραν τί δή με δρᾶσαι νουθετούμενον χρεών ; καθαρὸς | ||
| ναυστάθμων δαίεται ; νικᾶις , ἐπειδὴ πᾶσιν ἁνδάνει τάδε . στείχων δὲ κοίμα συμμάχους : τάχ ' ἂν στρατὸς κινοῖτ |
| ἀμφικύπελλον οἶνον ἀφυσσόμενος χαμάδις χέε , δεῦε δὲ γαῖαν ψυχὴν κικλήσκων Πατροκλῆος δειλοῖο . ὡς δὲ πατὴρ οὗ παιδὸς ὀδύρεται | ||
| στὰς δ ' ἄρ ' ἐπὶ ῥηγμῖνος ἑὸν νόμον ἐρροίζησε κικλήσκων φιλότητα : θοῶς δ ' ἐσάκουσε κελαινὴ ἰϋγὴν μύραινα |
| ἔργα τὰ Δηοῦς , εἰρήνην ποθέων κουροτρόφον , ὀλβιοδῶτιν . Ἥφαιστ ' ὀμβριμόθυμε , μεγασθενές , ἀκάματον πῦρ , λαμπόμενε | ||
| ” τὸν δ ' αὖτε προσέειπε Ποσειδάων ἐνοσίχθων : “ Ἥφαιστ ' , εἴ περ γάρ κεν Ἄρης χρεῖος ὑπαλύξας |
| , πηλῷ δὲ ὕστερον καταπλάττεσθαι νομίμου χάριν . Σοφοκλῆς ἐν Αἰχμαλωτίσι στρατοῦ καθαρτὴς κἀπομαγμάτων ἴδρις , καὶ πάλιν δεινότατος ἀπομάκτης | ||
| ἐκ συνηθείας κάλαμον καλοῦσι τὸ κέρας , ὡς Σοφοκλῆς ἐν Αἰχμαλωτίσι ὑφῃρέθη σου κάλαμος ὡσπερεὶ λύρας . . 〚 δόνακος |
| : τῶ καὶ ἐγώ , καίπερ ἀχˈνύμενος θυμόν , αἰτέομαι χρυσέαν καλέσαι Μοῖσαν . ἐκ μεγάλων δὲ πενθέων λυθέντες μήτ | ||
| ὑπαὶ πιτύων ὔμμι , θεαί , ξόανα . Κεῖσαι δὴ χρυσέαν ὑπὸ παστάδα τὰν Ἀφροδίτας , βότρυ , Διωνύσου πληθόμενος |
| ἔχουσαι τὴν φωνήν . ὁ δὲ Ἡλιόδωρος τὸ πρότερον . τανύπτερος τεταμένα πτερὰ ἔχων . τανυσσάμενος ἐκταθείς . δηλοῖ δὲ | ||
| καὶ ἀλκυόνες τανυσίπτεροι . αἰεί μ ' ὦ φίλε θυμὲ τανύπτερος ὡς ὅκα πορφυρίς οὔτι κατὰ σφετερὰν ἐελδώ ἐσθλὸν † |
| καὶ γνώμεναι εἴ μιν ἅπαντες ἀθάνατοι φοβέουσι , τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι , τοσσάκι μιν μέγα κῦμα διιπετέος ποταμοῖο πλάζ | ||
| λοιμόν , ἀποφθινύθουσι δὲ λαοί : ἢ τῶν γε στρατὸν εὐρὺν ἀπώλεσεν ἢ ὅ γε τεῖχος , ἢ νέας ἐν |
| , τὸ βουλεύομαι , γέγονεν . κλίνεται δὲ οὕτως : ἀγκυλομήτης ἀγκυλομήτου κοινῶς , Δωρικῶς ἀγκυλομήτα , Βοιωτικῶς καὶ Αἰολικῶς | ||
| Τοῖα : τοιαῦτα . ἀγκυλόμητιν : πανοῦργον : ἀγκυλόμητις καὶ ἀγκυλομήτης παροξύτονόν τε καὶ προπαροξύτονον , καὶ τὸ μὲν προπαροξύτονον |
| ἔφα , κορύναν δωρύττομαι , οὕνεκεν ἐσσί πᾶν ἐπ ' ἀλαθείᾳ πεπλασμένον ἐκ Διὸς ἔρνος . ὥς μοι καὶ τέκτων | ||
| ὕμνων τυχὸν ὑψοῦ παρὰ δαίμοσι κεῖται : σὺν δ ' ἀλαθείᾳ βροτῶν κάλλιστον , εἴπερ [ καὶ θάνῃ τις , |
| . Περίηρς : † ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν | ||
| ὁ δὲ Ἀλκμάν : ὅπως ἀνὴρ δ ' ἐν ἀσμένοισιν ἀλιτηρὸς ἧστ ' ἐπὶ θάκας κατὰ πέτρας ὁρέων μὲν οὐδὲν |
| ἀπὸ τοῦ Θερσίτου κρανίου , ὅτι εὔθρυπτον τὸ σόν : ἀλαπαδνὸν γὰρ αὐτὸ καὶ οὐκ ἀνδρῶδες ἔχεις . Καὶ μὴν | ||
| Μελίσσου Τίμων φησὶ ταῦτα : ἀμφοτερογλώσσου τε μέγα σθένος οὐκ ἀλαπαδνὸν Ζήνωνος πάντων ἐπιλήπτορος , ἠδὲ Μέλισσον , πολλῶν φαντασμῶν |
| τὸ κλείειν τὸ στόμα τῇ μύσει συνδεδεμένον τοῖς χαλινοῖς , διανοίγων αὐτὸ ἐνθλίβοις , ἀντὶ τοῦ πιέζοις , τῷ ἐρίῳ | ||
| ἐν οἷς γεγονέναι τὴν ὕλην ἰσχυρίζεται καί , τὸ Πλωτίνου διανοίγων βιβλίον Ὅθεν τὰ κακά , φησί που λέγων μὴ |
| κύτος ἡμῶν . . . . ψυχῆς πάμμορφον ἄγαλμα . ἀγήραος . ἄζωνος . ἀμφιπρόσωπος . ἀναγωγός . ἄφθεγκτος . | ||
| , φαγὼν καὶ αὐτὸς γέγονεν ἀθάνατος , ἀλλ ' οὐκ ἀγήραος , ἐφ ' ᾧ κατεπόντισεν ἑαυτόν . μαντεύεται δὲ |
| προτέρω θέον . ἀλλὰ γὰρ οὔπω αἴσιμον ἦν ἐπιβῆναι Ἀχαιίδος ἡρώεσσιν , ὄφρ ' ἔτι καὶ Λιβύης ἐπὶ πείρασιν ὀτλήσειαν | ||
| χρὴ γήραϊ λυγρῷ πείθεσθαι , τότε δ ' αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν . ἀλλ ' ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε |
| μὲν κάλαμος σαλευόμενος καὶ συγκλινόμενος ταῖς τούτου πνοαῖς τὴν ἐκρίζωσιν ἐξέφυγεν , ἡ δὲ δρῦς δι ' ὅλου ἀντιστᾶσα ἐκ | ||
| αὐτῶν τολμᾶτε πολεμεῖν ; . . . . . . ἐξέφυγεν ] [ ] , τὸν [ δὲ ἀδελφὸν ] |
| τις ὑλοτόμος ἐργάτηςἀπὸ κοινοῦ τὸ ῥήσσει καὶ κόπτειπεύκης πρέμνον ἢ στύπος δρυὸς καὶ ἐπιπλήσει καὶ πληρώσει τὸν θυμὸν αὐτῆς γέμοντα | ||
| ' Ἀδρήστειαν εἶχον . ἔσκε δέ τι στιβαρὸν στύπος : στύπος τὸ πρέμνον καὶ στέλεχος , ἐξ οὗ καὶ Ἀρχίλοχος |
| τετραμέτρου ταῦτα . Τῷ δὲ τριμέτρῳ Σιμίας ὁ Ῥόδιος ὅλον ποιημάτιον ἔγραψεν Ἱστία ἁγνά , ἀπ ' ἐϋξείνων μέσα τοίχων | ||
| παραλαβοῦσα αὐτὴν ἐξέρχεται ἐπὶ τὴν θέαν . παρέπλασε δὲ τὸ ποιημάτιον ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ |
| δαφοινὸν ὑπ ' αἰζηοῖσι δαμέντα μῆλα περιτρομέουσι παρὰ σταθμὸν ἀθρήσαντα βλήμενον , οὐδέ οἱ ἄγχι παρελθέμεναι μεμάασιν , ἀλλά ἑ | ||
| μέγα στενάχων ἐγεγώνει , πατροκασιγνήτοιο φίλον ποθέων ἅμα παῖδα , βλήμενον ἐκ θεόφιν : θνητῶν γε μὲν οὔ τινι βλητὸς |
| ' αὐτὸ σεμνῶς λέγει ἦμος δ ' ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει . λέγοις δ ' ἂν καὶ κλίνοντος εἰς τὰ | ||
| πῖπτε δὲ λαός . ἦμος δ ' Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει , καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα : |
| Ἰαόνων γῆν οἴχεται πέρσαι θέλων : ἀλλ ' οὔτι πω τοιόνδ ' ἐναργὲς εἰδόμην ὡς τῆς πάροιθεν εὐφρόνης : λέξω | ||
| πέτρας Πληγάδας ἐξέπλωμεν , ὀίομαι οὐκ ἔτ ' ὀπίσσω ἔσσεσθαι τοιόνδ ' ἕτερον φόβον , εἰ ἐτεόν γε φραδμοσύνῃ Φινῆος |
| ? κρ [ ! ! ! ! ! ! ! πρόπινε ] ? ? [ ] | [ λόγον ] | ||
| καλεῖται . τοιούτων φωνῶν ἐγὼ διψῶ , τοιαύτην μοι φιλοτησίαν πρόπινε . θύη τινὰ πέττειν , ἵνα σπλάγχνοισι συγγενώμεθα φησιν |
| θήν μοι ἐπιλλίζοντες ὀπίσσω δὴν ἕσσεσθ ' εὔκηλοι ἕκητί γε συνθεσιάων . ” Ὧς φάτ ' , ἀναζείουσα βαρὺν χόλον | ||
| . οὐδ ' υἱὸς Καπανῆος ἐλήθετο συνθεσιάων : ὅτι ἰδίως συνθεσιάων ἀντὶ τοῦ ἐντολῶν . . . . . Αἰνείαο |
| Ἔρωτα τίς ἦν θεός , ἁλίκα τόξα χερσὶ κρατεῖ , χὠς πικρὰ βέλη ποτικάρδια βάλλει : πάντα δὲ κἀν μύθοισι | ||
| ἀδυνατεῖ δ ' οὐδὲν θεός . ὡς πολὺν ζήσων χρόνον χὠς ὀλίγον , οὕτως διανοοῦ . ἐγγύας ἄτα ἐστὶ θυγάτηρ |
| , ἄνθεος ὀζόμενος : ἐν δὲ μέσοις ἁγνὴν ὀδμὴν λιβανωτὸς ἵησιν , ψυχρὸν δ ' ἐστὶν ὕδωρ καὶ γλυκὺ καὶ | ||
| ὕδωρ , τὸ δ ' ὄπισθε βαθὺν † διὰ κόλπον ἵησιν σχιζόμενος πόντου Τρινακρίου εἰσανέχοντα , γαίῃ ὃς ὑμετέρῃ παρακέκλιται |