| συνέβη πεσεῖν τοὺς πάντας , ὧν ἕκαστον αὐτὸς εἰς ἑκατὸν ἀναφέρων δισχιλίους καὶ πεντακοσίους τοὺς ἀπολωλότας ἔλεγε . Ταῦτα μᾶλλον | ||
| πεποιηκέναι τὸ ἀδίκημα , ἄκων δὲ αὐτὸ φάσκῃ πεποιηκέναι , ἀναφέρων τὴν αἰτίαν ἐπὶ τὰ πάθη τῆς ψυχῆς , ἐπὶ |
| τοῦ ἀνδρὸς αὖ τοῦ τυραννικοῦ τί λέγεις εἰς ταὐτὰ ταῦτα ἀποβλέπων ; Μακρῷ , ἔφη , ἀθλιώτατον εἶναι τῶν ἄλλων | ||
| τὰ αὐτὰ ἁρμόζει . καὶ διὰ τοῦτο πρὸς τὸ ἀγαθὸν ἀποβλέπων ἀεὶ καὶ τὸ συμφέρον ὁ σπουδαῖος καὶ λύπην ποιήσει |
| ὦ βασιλεῦ , ἔφασαν οἱ Χαλδαῖοι , μὴ πρὸς δυσμὰς ἀφορῶν αὐτὸς μηδὲ τὴν στρατιὰν ταύτῃ ἐπέχουσαν ἄγων παρελθεῖν , | ||
| λύεται μῖσος ἀπόδοσιν οὐκ ἔχον . πρὸς ταῦτα καὶ Μενέλαος ἀφορῶν ἐπαύσατο ἂν Ἀλεξάνδρῳ μνησικακῶν , εἰ τὴν Ἑλένην ἔτυχε |
| ἄρτοι εἰσεκομίζοντο καὶ πλῆθος ἐπ ' αὐτοῖς παντοδαπῶν βρωμάτων , ἀποβλέψας εἰς αὐτὰ ἔφη : τοῖς ἄρτοις ὅσας ἱστᾶσι παγίδας | ||
| ὑπέθετο οὔτε πεπερασμένον : ἀλλ ' εἰς τὸν ὅλον οὐρανὸν ἀποβλέψας τὸ ἓν εἶναί φησι τὸν θεόν . φησὶ δὲ |
| τοῦ βασιλέως , τὸ δὲ ἦθος εἰς πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον ἐποίησεν , αὑτὸν δὲ δαιμονίως ἐνήρμοσε καὶ τοῦ Καλλισθένους | ||
| τοῦ βασιλέως , τὸ δὲ ἦθος εἰς πολλὰ χαυνότερον καὶ παρανομώτερον ἐποίησεν , αὑτὸν δὲ δαιμονίως ἐνήρμοσε καὶ τοῦ Καλλισθένους |
| ὁρῶντα μήτε τὸν ἄλλον βίον μήτε τὴν ἐν τοῖς λόγοις ἀγχίνοιαν . ὅσῳ γάρ τις πιθανώτερος , τοσούτῳ ἐπιμελεστέρας δεῖται | ||
| πλευραὶ τῇ μιᾷ εἰσιν ἴσαι . οὕτω γὰρ λέγων κατὰ ἀγχίνοιαν ἀποδέδωκεν . ἡ δὲ ἄσκεπτος ἀπόδοσις ἀμελέτητος : ἡ |
| ἀθανάτων δὲ μόνον ὁδοὺς αὐτὰς ὑπάρχειν : ὁ γὰρ αἰγόκερως ἀνάγων τὰς ψυχὰς λύει μὲν αὐτῶν τὴν ἐν ἀνδράσι ζωήν | ||
| λέγειν ποτὲ τὰ χρήσιμα , ἵνα μὴ πάντα εἰς ἑαυτὸν ἀνάγων φορτικὸς εἶναι δοκῇ . τὸ σχῆμα προδιόρθωσις . μὴ |
| πάνυ μηκῦναι τὴν συμβουλίαν : σὺ δὲ αἴτιος ἀναπείσας καὶ προκαλεσάμενος : ὥσπερ οἱ ἐν πάλῃ ὑπερέχοντες τοῖς ἀσθενεστέροις ὑπείκοντες | ||
| ἢ ἀποθανεῖν , κοινωνὸν κἀκείνην λαβών : ὁ δὲ Λάμων προκαλεσάμενος ἔξω τῆς αὐλῆς τὴν Μυρτάλην οἰχόμεθα εἶπεν ὦ γύναι |
| εἴτε τὸν πολιτικὸν ἄνδρα πρότερον εἴτε τὸν φιλόσοφον προαιρῇ , προελόμενος διέξελθε . Ταῦτ ' , ὦ Θεόδωρε , ποιητέον | ||
| τὴν εὕρεσιν τῶν ὁρισμῶν , ὥσπερ εἴ τις θεὸν ὁρίσασθαι προελόμενος τὸ βωμοὺς εἶναι θεῶν καὶ θυσίας καὶ νεὼς καὶ |
| θεῖον ἐν ἑαυτῷ ” ; συνεπαινούντων δὲ καὶ συνευφημούντων , ἀπιδὼν εἰς τὸν παρεστῶτα „ ἐγγὺς „ εἶπεν ” ἐστὶν | ||
| δὲ πᾶσιν ἀρέσκειν ἀλλ ' ἐνίοις , εἰς τὴν ἀγοραίων ἀπιδὼν ἀπληστίαν . οἱ γὰρ τοιοῦτοι πολλαπλασίως ἐπιζητοῦσιν εὖ παθεῖν |
| τὴν τοῦ δόγματος ἰσχὺν ἐπεδείξατο νικήσας τὸν τῆς ἐναντίας δόξης εἰσηγητὴν Ἄβελ καὶ ἅμ ' αὐτῷ καὶ τὴν δόξαν ἐκποδὼν | ||
| δημοκρατία σῴζεται , παραβαίνοντα , ἑτέρων δὲ μοχθη - ρῶν εἰσηγητὴν ἐθῶν καὶ νομοθέτην γενόμενον ἀτιμώρητον ἀφεῖναι . . . |
| τὸ μὲν ἕτερον μέρος τοῦ κατεαγότος ὀστοῦ πρὸς τὸ γένειον τεινόντων κάτω , τὸ δ ' ἕτερον ἄνω πρὸς τὴν | ||
| τι τὴν διάνοιαν ἐντετακὸς ἐφειλκύσατό τι τῶν πρὸς καλλονὴν βίου τεινόντων . Ἐῶ δὲ τουτέων τὰς μηδὲν ἐς χρέος πιπτούσας |
| ὁ σὸς ἀδελφιδοῦς , οὔπω πρὸς ὁντιναοῦν ὁμότιμον ἐπιδείξεται τὴν φιλαδελφίαν ἣν προσείληφεν . ἀλλ ' ἀγαθῇ τύχῃ , καὶ | ||
| τὰ ὑποπτότατα ἕξ . Λεύκιον δὲ καλέσας ἐπῄνει μὲν ἐς φιλαδελφίαν , εἰ τῇ Ἀντωνίου γνώμῃ ὑπομεμενηκὼς ἴδιον τὸ ἁμάρτημα |
| διαλεκτικὸν τόπον : δεύτερον δὲ ὑπογράφειν τὴν ἠθικὴν θεωρίαν πρὸς βελτίωσιν τῶν ἠθῶν : ἀκίνδυνος γὰρ ἡ παραδοχὴ ταύτης ἐπὶ | ||
| ; οὐδὲ αὐτὴν οἶμαι τὴν τοῦθ ' ὑπομένουσαν εἰδέναι τὴν βελτίωσιν αὑτῆς , ἅτε κατ ' ἐκεῖνον τὸν χρόνον ἐπιθειάζουσαν |
| ἢ μὴ ἀνιόντων εἰς Ἄρειον πάγον , ὡς καταλύοντες τὴν ἐπανόρθωσιν τῶν νόμων . πρὸ δὲ τῆς ἐκκλησίας ὁ βουλόμενος | ||
| ἁψαμένους τῆς τοιαύτης πραγματείας μαινομένους ὑπέλαβον : συνηγορίαν δὲ ἢ ἐπανόρθωσιν ἤ τι τοιοῦτον ἕτερον εἰς τὰ λεχθέντα ὑπ ' |
| ἄκρων ; Ἐν τοῖς πρόσθεν , ἡνίκα προὐκαλεῖτο αὐτοὺς εἰς κοινολογίαν , ἔφασκεν , ὅτι καὶ αὐτὸς πειρᾶται μανθάνειν καὶ | ||
| τοῦτον οὐ συγκαθήσει ὁ φρόνιμος , ἀλλὰ φεύξεται ἐξέτασιν καὶ κοινολογίαν ; καὶ τίς ἔτι ἄλλος ἐστὶ λόγῳ χρηστικὸς καὶ |
| ὠφέλησε τὸν ἀνθρώπινον βίον , διὰ μὲν τοῦ λογικοῦ πρὸς ἀνεξαπάτητον ἑρμηνείαν , διὰ | δὲ τοῦ ἠθικοῦ πρὸς τὴν | ||
| φησίν , καὶ ἐν ταῖς ὕλαις ταύταις γενόμενον διαφυλάξαι τὸ ἀνεξαπάτητον . Τίνα ; τὸν καλὸν καὶ ἀγαθόν . σοὶ |
| δὲ κατὰ τὰς αἰσθήσεις ἑκάστην τῶν εἰρημένων ποιοτήτων πάθους εἶναι ποιητικὴν παθητικαὶ ποιότητες λέγονται : ἡ γὰρ γλυκύτης πάθος τι | ||
| ' ἐχθρὸς ὢν καὶ κατ ' ἀνδρείαν καὶ κατὰ δύναμιν ποιητικὴν Στησιχόρῳ σεαυτὸν προσεικάζεις . γνώσῃ δὲ τὴν τῶν λεγομένων |
| τῶν πρώτων νυμφίων ἀνδρός τε καὶ γυναικὸς τότε πρῶτον εἰς ὁμιλίαν κοινὴν ἐπὶ σπορᾷ τοῦ ὁμοίου συνελθόντων . ἀλλ ' | ||
| : ταύτῃ μιγεὶς Ζεὺς ἐγέννησε Βριτόμαρτιν . αὕτη φυγοῦσα τὴν ὁμιλίαν τῶν ἀνθρώπων ἠγάπησεν ἀεὶ παρθένος εἶναι . καὶ παρεγένετο |
| καὶ ἄλλο τι θεώρημα χρησιμώτατον ἡμῖν ἐσόμενον εἰς τὴν μουσικὴν εἰσαγωγὴν τοιοῦτον . δύο ἀριθμῶν ἀνίσων ἐὰν ἡ πρὸς ἀλλήλους | ||
| ' οὐκ ἠβουλόμην , ” τὴν δὲ δύναμιν κατ ' εἰσαγωγὴν , ὡς ὁ Δημοσθένης , ” ὅτι εἰκὸς αὐτὸν |
| φασὶ δὲ τὸν Στρατόνικον τοῦτον , πολυχορδίαν εἰς τὴν ψιλὴν κιθάρισιν πρῶτον εἰσενεγκεῖν καὶ διάγραμμα συστήσασθαι , εἶναι δὲ καὶ | ||
| ἔχον ἀστείαν καὶ τὸν ἦχον προσβάλλον ἁδρότερον , ψιλὴν δὲ κιθάρισιν πρῶτος Ἀριστόνικος ὁ Ἀργεῖος εἰσήγαγεν , μετέστησεν δὲ ταύτην |
| τις , ἃ μηδενὸς ἄξια ἡγεῖται . καὶ γὰρ ὁ ἐπηρεάζων φαίνεται καταφρονεῖν . ἔστι γὰρ κατὰ Ἀριστοτέλην ὁ ἐπηρεασμὸς | ||
| , ᾗπερ αὑτὸν διεχρήσατο : οὐ γὰρ ἐμοὶ πρὸς εὐδοξίαν ἐπηρεάζων εἰς τοῦτο προήχθη . οὕτω τοίνυν κἀμὲ δίκαιος εἶ |
| . ] τὸ “ νηπύτιος ” βαρβαρόν ἐστιν : εἰς ἐκφόβησιν δὲ καὶ κατάπληξιν τοῦ Φειδιππίδου τοῦτό φησιν . νήπιος | ||
| μὲν βροντὴν μηχανώμενον αὐτῷ , τὸν δὲ ἀστραπήν , εἰς ἐκφόβησιν τῶν ἑτέρων πάντων θεῶν . φησὶν οὖν ὁ Προμηθεὺς |
| κατὰ ἀποσιώπησιν : οὐ γὰρ ἐρρήθη . ὅτε τοίνυν ] μετῆλθεν ἐφ ' ἑτέραν ἔννοιαν , τὴν πρώτην ἀφεὶς ἀκατάσκευον | ||
| ἡμέραν ἀστερίσαντες πρῶτον , εἰ ὡροσκοπεῖ τις ἢ ἐπί τινα μετῆλθεν , καὶ πότερον ἀπὸ κέντρου εἰς ἐπαναφορὰν ἢ εἰς |
| τὴν βουλὴν εἰς τὸ εὖ βουλεύεσθαι καὶ κακῶς , ἤτοι εὐβουλίαν καὶ κακοβουλίαν , καὶ λέγει κοινὸν εἶναι αὐταῖς τό | ||
| κατὰ ζῆλον αὐτοῦ τῶν ἑτέρων χιλιάρχων καὶ μαλακίαν καὶ οὐκ εὐβουλίαν ἡγουμένων , εἰ τοὺς πολεμίους ἰδόντες ἀναχωρήσουσιν , ἐν |
| γεται , ὅταν μὴ βουλομένου τινὸς , περὶ ὅτου ἥκει μαντευσόμενος , ἀπαυτοματίσῃ . τοιοῦτον οὖν ἐστι καὶ τὸ αὐτομάτῳ | ||
| Νῖσον καὶ Λύκον τοὺς ἀδελφοὺς ἔρχεται εἰς Πυθὼ περὶ παιδοποιίας μαντευσόμενος καὶ ἐδόθη τούτῳ χρησμὸς ἀσκοῦ τὸν προὔχοντα ποδάονα , |
| ἀτονώτερος , ὅμως ἀντεσοφίστευσέν τε Προαιρεσίῳ καὶ εἰς πολὺ δόξης ἐχώρησεν : οὐ γὰρ φέρει τὸ ἀνθρώπινον ἕνα θαυμάζειν , | ||
| τὸν τῆς γραμμῆς καὶ τοῦ μήκους : ποθὲν γάρ ποι ἐχώρησεν ἡ διάνοια ταύτην ἐννοουμένη , τοῦτο δ ' ἦν |
| δὲ ἐλάττω , τρίτης δὲ μικρὰ παντάπασιν , ὡς τὴν μίμησιν ἀληθινῇ στρατοπεδείᾳ προσεοικέναι . ταῦτα ὁρῶντες οἱ περὶ τὸν | ||
| τοῦ πυρὸς ἦχος . πεποιημένη δέ ἐστιν ἡ φωνὴ κατὰ μίμησιν τοῦ ἀποτελουμένου ψόφου ἐν τῷ πυρί , οἷον : |
| . τῇ γὰρ ἔχων Μενέδημον ὑπὸ στέρνοισι μόλυβδον θήσεται ἢ Πύρρωνα τὸ πᾶν κέρας ἢ Διόδωρον νήξομαι εἰς Πύρρωνα καὶ | ||
| οὐκ ἐπείσθη , πῶς ἀντὶ χορευτοῦ φιλόσοφος ἐγένετο καὶ τὸν Πύρρωνα διετέλεσε θαυμάζων ; Εἰ δὲ συγκατέθετο τοῖς λεγομένοις , |
| τὴν θυγατέρα καὶ δῶρα πολλά . Γήμας δὲ καὶ ταύτην ἐπεισήγαγε τῇ Ὀλυμπιάδι . Ἐπὶ πάσαις δὲ ἔγημε Κλεοπάτραν ἐρασθεὶς | ||
| , συνοίκους δέ σφισι τοὺς Αἰτωλοὺς ἐπὶ ἀναδασμῷ τῆς χώρας ἐπεισήγαγε . καὶ Δίῳ τε ἀπένειμε γέρα καὶ ἥρωσι τοῖς |
| τὸν Ἀχιλλέως καὶ Ἕλενον τὸν Πριάμου τὸ γένος τὸ ἀνέκαθεν ἀνέφερεν , ὥς φησι Θεόπομπος καὶ Πύρανδρος . ἀναφέρεται δὲ | ||
| κλέος εἰς Πλωτῖνον πᾶσα μὲν ἀγορά , πᾶσα δὲ πληθὺς ἀνέφερεν . ὁ μὲν γὰρ Πλωτῖνος τῷ τε τῆς ψυχῆς |
| , οὐ μισῶν τὸν πλούσιον : οὐ γὰρ ἀνελεῖν τοῦτον ἐσπούδασεν , ἀλλὰ ζητῶν τὴν πολιτείαν μηδαμοῦ βλάπτεσθαι , καὶ | ||
| ἐπειδὴ βεβαίως ἡγήσατο σῶς εἶναι , οὐχ ὅπως ἀποδώσει χάριν ἐσπούδασεν αὐτῷ καὶ πρὸς ὑμᾶς δι ' ἐκείνου τι φιλάνθρωπον |
| τὸ βιβλίον : οἷς μὴ κατὰ τὴν σὴν ἕξιν ἐς φιλοσοφίαν διατεθεῖσι δόξειεν ἄν τι λόγου ἄξιον ἔχειν καὶ τὰ | ||
| ταὐτῷ γὰρ παρορμᾶν ἐπιχειρεῖ εἴς τε τὴν πρακτικὴν καὶ θεωρητικὴν φιλοσοφίαν . τὸ μὲν γὰρ κτήσασθαι φρόνησιν ποιητικῆς τινός ἐστι |
| ἄρχοντα ἀγαθόν , ὅτι Μητρόδωρον εἴρωνα κρίνων ἴσως δικαίως προσέρριψεν Εὐπείθιος οὐ δικαίως αὐτῷ θυμῷ πρὸς τὴν αἰτίαν ἐνεχθείς , | ||
| ἐς φίλους καὶ δεομένους ἀναλίσκειν . , . . Εὐπείθιος Εὐπείθιος καὶ Ἀρχιάδας , δύο υἱοὶ Ἡγίου . , . |
| ἤδη κλίνειν οὐκ εὐφυῶς οὐδ ' ἐπιστημόνως τὰ τῆς ὑψώσεως μεταχειρισάμενος αὐτός τε κατεβέβλητο καὶ τὰ Ῥωμαίων ἑαυτῷ συγκατέβαλε πράγματα | ||
| ὡς εἶχε τὴν λύραν καὶ πεπαντικόν τι μέλος καὶ κατασταλτικὸν μεταχειρισάμενος εὐθὺς ἀνεκρούσατο τὸ νηπενθὲς ἄχολόν τε , κακῶν ἐπίληθον |
| Ϙʹ , διὰ ταύτην τὴν λέξιν ἠναγκάζοντο πάλιν τοὺς ἀριθμοὺς ἐπανάγειν καὶ μείζονας ποιεῖν . Ἔδει μὲν γὰρ ἐφεξῆς ἐπόγδοα | ||
| κατασταίη τὸ σύμπτωμα , πρὸς τὰ συνήθη κατ ' ὀλίγον ἐπανάγειν τὸν ἄνθρωπον : εἰ δὲ καὶ κατὰ τὴν ἑξῆς |
| μετέωρον ποιήσας . τὸ νόημα ] τὰ νοήματα , τὴν εἴδησιν , τὸ λεπτότατον τοῦ νοός , τὴν μελέτην . | ||
| ἔργον τῶν αἰσχρῶν ἀποτρέπει , διὰ δὲ τῶν λόγων τὴν εἴδησιν αὐτοῦ ἐμφαίνει , καὶ πρὸς τὸ ἐναντίον μεθίστησι τὴν |
| . οὐ γὰρ ἐδεήθη , φησὶν ὁ Θεμίστιος . Πλάτων ἀποδεικνὺς τῆς συλλογιστικῆς Ἀριστοτέλους , ἵνα μὴ παρίδῃ τὰ ἴδια | ||
| πατρίδος ὥσπερ ὅπλα θέμενον τοὺς λόγους , ὕπατον δὲ αὑτὸν ἀποδεικνὺς αἰσθανόμενός τε τῶν τε ἤδη παρόντων τῶν τε ἡξόντων |
| τῆς ἀρχῆς , ἣν ἐκόσμησαν , παρὰ δὲ τῶν πολλῶν εὐπείθειαν . καὶ οἰητέον ὑγιαίνοντος ζῴου μηδὲν διαφέρειν τὴν μεγάλην | ||
| δὲ τοῖς μὴ κατὰ νόμον ἄρχουσι ποιεῖν τὸ κελευόμενον οὐκ εὐπείθειαν εἶναι καὶ εὐσέβειαν , ἀλλ ' ἄνοιαν καὶ μανίαν |
| ὑπάρχων τοῦ παντὸς ἡ ὑπόστασις κατὰ μὲν τὴν μηδέπω γεγενημένην ποίησιν μόνος ἦν : καθὸ δὲ πᾶσα δύναμις ὁρατῶν τε | ||
| Ῥόδῳ Σμινθείων , πρεσβύτερος καὶ εὐδαίμων ἄνθρωπος εὐφυής τε περὶ ποίησιν ὢν πάντα τὸν βίον ἐδιονυσίαζεν , ἐσθῆτά τε . |
| αὐτὸν ἀπέκτεινε , καὶ τὰς μυκήνας ἀφεὶς εἰς θήβας φυγὼν μετῴκησεν : Ἡ ἀλκμήνη , φησί , μιγεῖσα τῷ διῒ | ||
| καὶ Ὀρέστης ὁ Ἀγαμέμνονος κατὰ μαντείαν τοῦ ἐν Δελφοῖς Ἀπόλλωνος μετῴκησεν ἐς Ἀρκαδίαν ἐκ Μυκηνῶν . Αἰπύτῳ δὲ τῷ Ἱππόθου |
| παννυχίσιν ἢ ἑταίραν οὔπω γυναικῶν ἔχουσαν ἤδη πάθη ἢ διὰ ἀσέλγειαν νεανίσκον ἕνα πόλεως ἐραστὴν ὅλης ἢ τὰς τῶν ἐλαιῶν | ||
| πληγάς , ἀλλ ' ἐπανελθὼν διὰ τὴν ὕβριν καὶ τὴν ἀσέλγειαν τὴν τούτων πολλῷ τῆς προσηκούσης ἐλάττω δίκην εἴληχα , |
| ἡ χεὶρ ἀδυνατεῖ ἐκτείνεσθαι , τῆς κλίμακος μετὰ τοῦ τονίου παρεσκευασμένης , καθὼς εἴρηται , πρὸς τὸν καταρτισμόν , εἶτ | ||
| . Τί τοῦτο , ὦ Θεόφραστε ; Τὴν πρὸς ἁρπαγὴν παρεσκευασμένης ψυχὴν οὐκ εἰς ἰκτῖνον μεταβάλλουσιν , ἄλογον γὰρ εἰς |
| τὸν Ἀρκεσίλαον καὶ ταραττομένων αὐτῶν ὑπ ' ἐκείνου ἢ ἐλαττουμένων παραιτούμενος καταστῆσαι τὴν πόλιν ἐπὶ τὸ ἀρχαῖον . χρὴ μαλακάν | ||
| ' Ἀρίσταρχος ἠβουλήθη ἀνελεῖν , πρῶτον μὲν ἐναγὴς γενέσθαι σαφῶς παραιτούμενος , ἔπειτα τὰς κρίσεις , τὰς τιμωρίας , τοὺς |
| δόγματα πρὸς Φιλομαθῆ γʹ , Ὅρων τῶν τοῦ ἀστείου πρὸς Μητρόδωρον βʹ , Ὅρων τῶν τοῦ φαύλου πρὸς Μητρόδωρον βʹ | ||
| Μεγαρικὸς κατὰ λέξιν οὕτω : “ παρὰ μὲν γὰρ Θεοφράστου Μητρόδωρον τὸν θεωρηματικὸν καὶ Τιμαγόραν τὸν Γελῶον ἀπέσπασεν , παρ |
| ἀλλήλων κινδυνεύσαντας ἀποθανεῖν , τὴν δὲ πόλιν οὕτως εἰς τοὐναντίον μεταπεσεῖν , ὥστε χωρὶς τῶν ἐπαίνων , ὧν ἐποιοῦντο περὶ | ||
| σανιδώδη καὶ ἐπιτηδείαν εἶναι τῷ πάθει τούτῳ καὶ εἰς φθισικὴν μεταπεσεῖν διάθεσιν . Τρέφειν δὲ δεῖ τούτους μᾶλλον τῇ πτισάνῃ |
| ὄντα καὶ πεπραγμένα , αὐτῷ δὲ πάλιν ἡ πηλικότης τὴν καθολικὴν ἔχει δύναμιν : αἱ γὰρ αὐξήσεις πρὸς σύγκρισιν οὖσαι | ||
| δὲ κακοχύμουϲ καθαίρονταϲ καταλλήλῳ φαρμάκῳ . ἔπειτα δὲ μετὰ τὴν καθολικὴν κένωϲιν ἀποφλεγματιϲμοῖϲ χρῆϲθαι καὶ διὰ ῥινῶν καθαίρειν καὶ πταρμοὺϲ |
| . τὸ μὲν οὖν περὶ πάθη καὶ πράξεις εἶναι τὴν ἠθικὴν ἀρετήν , δῆλον . πρακτικαὶ γὰρ αἱ ἠθικαὶ ἀρεταὶ | ||
| , αὐστηρὰν ἱλαράν , σύντονον ἀνειμένην , ἡδεῖαν πικράν , ἠθικὴν παθητικήν , οὐδὲν διαλλάττουσαν τοῦ μεμυθευ - μένου παρὰ |
| ὁμόνοιαν [ ἐντολῶν ] ἠμέλησε , τοὐναντίον δ ' ἐκείνους προτρεψάμενος εἰς ἀλλοτριότητα συναπέστη , καὶ βασιλεὺς αὐτὸς ἡιρέθη . | ||
| , τοὺς μὲν ἡγεμόνας δωρεαῖς , τοὺς δὲ στρατιώτας ἐπαγγελίαις προτρεψάμενος , ἔπεισε συναγωνιστὰς γενέσθαι . τέλος δὲ καταληφθείσης ὑπὸ |
| εἰπόντος Ἀριστοφάνους ἐν Σκηνὰς καταλαμβανούσαις τὴν κακκάβην γὰρ κᾶε τοῦ διδασκάλου . ἐν δ ' Εὐβούλου Ἴωνι εἴρηται τρύβλια δὲ | ||
| δὲ ἀνδριάντα ἐποίησε Σικυώνιος Κάνθαρος , Ἀλέξιδος μὲν πατρός , διδασκάλου δὲ ὢν Εὐτυχίδου . Εὐπολέμου δὲ Ἠλείου τὴν μὲν |
| περὶ μουσικῆς λαλεῖν , ὅς γε , ἔφη , τὸ ἀμουσότατον τῶν ὀνομάτων εἵλου , εἰ σεαυτὸν ἀντ ' Ἀμφίονος | ||
| Πιερικὸν οὔτε μέλους οὔτε ποιήματος ἔννοιαν λαμβάνον : λέγεται δὲ ἀμουσότατον , ἐπειδὴ παρ ' αὐτοῖς ὁ τοῦ Ὀρφέως γέγονε |
| τῇ διδασκαλίᾳ , τῷ χρόνῳ δὲ ταῦτα γράψας ἐτήρουν τὴν ἔκδοσιν μετὰ τὸν ἡμέτερον βίον τοῖς φιλολόγοις χρήματα καλὰ παιδείας | ||
| τῶν τόκων ὡς ἐξηπατημένος διεφέρετο καὶ ἐδικάζετο , βουλόμενος τὴν ἔκδοσιν κομίσασθαι . συχνῆς δὲ πάνυ πραγματείας περὶ τοσαῦτα χρήματα |
| αὐτὸν ἐπαινέσας [ τὸν Ξενοφάνην ] , ὡς καὶ τοὺς Σίλλους αὐτῶι ἀναθεῖναι , ἐποίησεν [ ] αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ | ||
| τινα πρὸς τοὺς κατ ' αὐτὸν φιλοσόφους καὶ ποιητὰς μικροψυχίαν Σίλλους ἀτόπους συνθεῖναι κατὰ πάντων φιλοσόφων καὶ ποιητῶν : ἀλλὰ |
| ' αἰσχύνην τῇ πόλει συμβᾶσαν διὰ τοῦτο τὸ ψήφισμα ἢ χλευασμὸν ἢ γέλωτα , ἃ νῦν οὗτος ἔφη συμβήσεσθαι , | ||
| καὶ τοῖς μίμοις προσπαίζων ὠρχεῖτο τῶν ὀρχήσεων τὰς γέλωτα καὶ χλευασμὸν εἰωθυίας ἐπισπᾶσθαι , ὡς πάντας αἰσχυνθέντας ἐπὶ τοῖς πραττομένοις |
| ἐξετάζειν καταλιμπάνω , οἳ τῆς ἡμετέρας κρίσεως δι ' ἀκριβῆ παίδευσιν πλέον τοῦτο ποιεῖν ἐπίστανται : οἱ δὲ τοὺς περίπλους | ||
| λόγοι : ὅτ ' ἂν ῥήτορα ἔχωμεν κρινόμενον , τὴν παίδευσιν ἐξετάζομεν : ἡλικία , οἷον γῆρας , νεότης , |
| . ἣν οὐ δικαίως τῷ συνοικοῦντι προσφερομένην διὰ τὸ μῖσος παρακαλέσαι τοὺς συγγενεῖς πρὸς τὴν κατ ' αὐτοῦ τιμωρίαν . | ||
| κινοῦντας τοὺς μαχομένους , ἔπειτα ἀρκεῖν ἡγουμένους αὐτὰ τὰ εἰργασμένα παρακαλέσαι πρὸς τὰ λοιπά . τουτονὶ δὲ τὸν νεανίσκον πάλαι |
| στοχασμόν [ ] [ τοιαῦτα ] δή | τινα τοῦ Ἀλεξίνου ? φλυαρήσαντος | [ ] ? , πρὸς τοὐπὶ | ||
| ' εἰκότως εἶναι φαίη τις ἂν καὶ τὰ ἀπομνημονεύματα τὰ Ἀλεξίνου τοῦ Ἐριστικοῦ . Ποιεῖ γὰρ Ἀλέξανδρον παῖδα διαλεγόμενον τῷ |
| ὃ εἰ ἀπεκρίνω , ἱκανῶς ἂν ἤδη παρὰ σοῦ τὴν ὁσιότητα ἐμεμαθήκη . νῦν δὲ ἀνάγκη γὰρ τὸν ἐρῶντα τῷ | ||
| μαθητῇ σῷ γενέσθαι αὐτὰ ταῦτα λέγοντα . ” κατὰ τὴν ὁσιότητα . ἀντὶ ὁμοίως , παραπλησίως τῇ ὁσιότητι . ἀπαλλαγεῖμεν |
| τῶν τε παραγεγονότων καὶ τῶν συμπαρόντων : Εὖ βασιλεῦ , προήχθη δακρῦσαι τῇ χαρᾷ πεπληρωμένος . Ἡ γὰρ τῆς ψυχῆς | ||
| ' ἐστὶ καὶ οὐχ ὧν αὐτὸς ἕνεκα φάσκεις ἐπὶ ταῦτα προήχθη δῆλον ἐντεῦθεν : πρῶτον μὲν ὅτι πᾶς ὁτῳοῦν χαλεπαίνων |
| δυνατὸν γὰρ κατὰ ταὐτὸν καὶ τὴν οἰκείαν φύσιν φυλάξαι καὶ ζηλῶσαι τύπον ἀρχαῖον : ὁ γὰρ περὶ τὸν ἰσχνὸν ἐπιτηδείως | ||
| Ἀριστείδην τοῦ φθόνου : οὐδὲ γὰρ ἐκεῖνος πολλά σε ἔφη ζηλῶσαι τοῦ πλούτου . καίτοι μακρῷ ἄμεινον ἦν , ἃ |
| τὴν φρόνησιν ἑπόμενον ἔχει ἄτοπον , τὸ λέγειν τὴν ἐπιστήμην πολιτικήν : ἀλλὰ τοῦτο ἄτοπον διὰ τί ; ὅτι ἡ | ||
| εἶναι τὸν ἄνθρωπον τῶν ἄλλων ζῴων καὶ διὰ τοῦτο τὴν πολιτικήν , ἤτοι τὴν φρόνησιν , σπουδαιοτάτην εἶναι , καθάπερ |
| οἴει τά τε τοῦ σώματος ἐθελήσειν τινὰ διαπονεῖν καὶ τοσαύτην μάθησίν τε καὶ μελέτην ἐπιτελεῖν ; Οὐδένα , ἦ δ | ||
| πειρᾶται λέγειν . καὶ ἐπεὶ ἀδύνατον μὴ προϋπαρχούσης τινὸς γνώσεως μάθησίν τινα γενέσθαι , ἄτοπον δὲ καὶ τὸ τῶν ἀρχῶν |
| παίδευσιν , μουσικήν τε καὶ γεωμετρίαν , μάλιστα δὲ καὶ γραμματικήν . ἤδη δὲ Ὀππιανοῦ περὶ τριάκοντα ἔτη γεγονότος , | ||
| ' ἕξιν , ὡς ἐπὶ τοῦ τελείου μὲν κατὰ τὴν γραμματικήν , μὴ ἐνεργοῦντος δὲ κατ ' αὐτήν , ἢ |
| τοῦτο τοίνυν ὁ φιλόσοφος Πορφύριος ποιεῖ : βουλόμενος γὰρ τοὺς εἰσαγομένους προτρέψασθαι ἐπὶ τὴν τοῦ βιβλίου ἀνάγνωσιν τὸ ἐκ τούτου | ||
| δέ φασιν , ὅτι , ἐπειδὴ ὁ σκοπὸς αὐτοῦ πρὸς εἰσαγομένους ἦν , δεῖ δὲ τὰς εἰσαγωγὰς ἀπέχεσθαι τῶν δυσχερῶν |
| καὶ πάντες οἱ κατασχόντες αἰχμαλώτους ἀνθρώπους πρὸς τὸν ὅμοιον διανίστανται ζῆλον , τοὺς μὲν ὑποσχέσεσι περικεχρωσμέναις ἀπάτῃ , τοὺς δὲ | ||
| τὸν ἄριστον οἰκειότατον . οὕτω γὰρ πρὸς τὸν ὅμοιον ἐκκαλέσεται ζῆλον τοὺς πλείονας . ἀσκεῖται γάρ , φησὶν ὁ θεσπέσιος |
| ἔχει τὴν ὑγίειαν : ὅσαι δὲ οὐκ ἄγουσιν εἰς φυσικὴν τελείωσιν , ἀλλ ' αὐταί εἰσιν ἡ φυσικὴ τελείωσις , | ||
| μήτε τὰ τιμιώτερα τούτων , ὅσα εἰς ψυχῆς κάθαρσιν ἢ τελείωσιν ἢ τὴν ἀπὸ τῆς γενέσεως ἀπαλλαγὴν συμβάλλεται , ταῦτα |
| καὶ τοῦ ἀπαλλαγῆναι φόβου μέγα μέρος προκόψαντες : ἀντὶ τοῦ προκοπὴν μεγάλην τῷ ναυτικῷ στόλῳ παρασχόντες : τουτέστι πολλὰς ναῦς | ||
| σοφὸν καὶ μάλιστα ἐν ταῖς τοιαύταις πολιτείαις ταῖς ἐμφαινούσαις τινὰ προκοπὴν πρὸς τὰς τελείας πολιτείας , καὶ τὸ νομοθετεῖν δέ |
| τῶν προσόδων καὶ σωρεύων πανταχόθεν τὸν πλοῦτον , διὰ δὲ μικροψυχίαν καὶ φιλαργυρίαν ἤθους οὔτε εἰς ἀναθήματα θεῶν οὔτ ' | ||
| αὐτὴν ὁδὸν ἐλθεῖν τοῖς πρότερον φιλοσοφήσασιν ὤκνησε , μᾶλλον δὲ μικροψυχίαν καταγνοὺς τῶν ὅσοι παρ ' ἡμῖν ἐπὶ πονηροῖς δόγμασι |
| τῶν πεντήκοντα ἐτῶν βεβιωκὼς τῆς μὲν περὶ τὸν πόλεμον παρασκευῆς ἠμέλησε , παρθένου δὲ εὐπρεποῦς ἐρασθεὶς ἐκάθητο τοὺς ταύτης ἐπιτελῶν | ||
| Λακεδαιμονίων , ἐὼν Σικελίης τύραννος , ταύτην μὲν τὴν ὁδὸν ἠμέλησε , ὁ δὲ ἄλλης εἴχετο . Ἐπείτε γὰρ τάχιστα |
| † ἀεὶ μέμψιν ἰδίαν αὐτὸν ἐπάναγκες λαβεῖν . τὸ δοκεῖν διαβολὴν ἔσχε μείζω τοῦ ποιεῖν . ὅστις δὲ διαβολαῖσι πείθεται | ||
| οἱ τοῦ Μαρκίου παῖδες , ἐπὶ τὸν βασιλέα Ταρκύνιον τὴν διαβολὴν τοῦ ἄγους ἀνέφερον ἄλλο μὲν οὐθὲν ἔχοντες φέρειν τῆς |
| φιλοσοφίας καὶ οἱ περὶ τὸν Κιτιέα Ζήνωνα καὶ Κλεάνθην καὶ Χρύσιππον ἀδιάφορον τοῦτο εἶναι φασίν ; . , κακουργότερον οὐδὲν | ||
| φέρων πεντήκοντα ἀσελγεῖς ὡς Ἐπικούρου : καὶ ὁ τὰ εἰς Χρύσιππον ἀναφερόμενα ἐπιστόλια ὡς Ἐπικούρου συντάξας . ἀλλὰ καὶ οἱ |
| * κατὰ μίμησιν προφερόμενος . ἡ δὲ βαττολογία σημαίνει τὴν πολυλογίαν ἀπὸ Βάττου τινὸς Ἕλληνος μακροὺς καὶ πολυμήκεις στίχους ποιήσαντος | ||
| βλάπτειν δυναμένων φαρμάκων ἐνερ - γείας . Παραιτησάμενοι οὖν τὴν πολυλογίαν ἐπάνιμεν ἐπὶ τὸ προκείμενον . ] Μεριζομένου δὲ τοῦ |
| τόκου τὴν μητέρα σεμνῦναι . καὶ δικαιότερος ἐπαινέτης ὁ τὴν εὐκοσμίαν τῶν παίδων εἰς τοὺς τεκόντας ἀνάγων τοῦ καλλωπίζοντος ἀρεταῖς | ||
| διὰ μυρίων ἑτέρων ἐπὶ πασώντος λειούμενοι , ἔτι σκευῶν τινων εὐκοσμίαν παραθάπτουσιν , καὶ αὐτῶν ῥιπιζομένων τῶν εἰδῶν , ἐκμύζωσι |
| δὲ καὶ ξένους καὶ πρὸς τὴν ἄλλην δίαιταν καλὴν ἔφη παραίνεσιν εἶναι τὴν Καδδύναμιν δ ' ἔρδειν . εἰ δέ | ||
| λέγει τὴν ἀρχὴν τῆς παραινέσεως τὴν αἰτίαν , εἶτα τὴν παραίνεσιν ἀδιανοήτως . ἢ εἰπάτω τις , τί βούλεται τὸ |
| . Οἱ δὲ φασὶν οὐ τὴν πόλιν , ἀλλὰ τὴν ἡρωΐδα Χαλκίδα εἰρῆσθαι . Κόμβην γὰρ φασὶ , τὴν ἐπικληθεῖσαν | ||
| ἄλλως : ὃς τὰν σὰν πόλιν αὔξων : πρὸς τὴν ἡρωΐδα ἀφ ' ἧς ἡ πόλις : ἀπὸ γὰρ τῆς |
| κατέστησε , καὶ ἐπληθύνθη κατὰ γένος τὰ πάντα καὶ ὁ ἀναγνωρίσας ἑαυτὸν ἐλήλυθεν εἰς τὸ περιούσιον ἀγαθόν , ὁ δὲ | ||
| ἐβασίλευσε δὲ Ἀλβανῶν , τοὺς ἰδίους υἱωνοὺς παρ ' ἐλπίδας ἀναγνωρίσας Ῥέμον καὶ Ῥωμύλον , ἐπεβούλευσε κατὰ τοῦ ἰδίου ἀδελφοῦ |
| ταῖς ἄλλαις δυνάμεσιν ἔστι χρῆσθαι πρὸς τὴν τῶν φύσεως πραγμάτων ἐπίκρισιν , ἐκτραχηλίσας δ ' αὑτὸν εἰς τοὐπίσω περιαγάγῃ , | ||
| τοῦ στρα - τοῦ ἡγεμόνων θρηνήσομεν ; ἐπιφέρει κατ ' ἐπίκρισιν , ὥστε ἐπεὶ τοῦτον θρηνήσομεν , ὧν ἐτάχθη στρατηγὸς |
| Ἀσκληπιάδου δὲ τοῦ Φλιασίου περισπάσαντος αὐτὸν ἐγένετο ἐν Μεγάροις παρὰ Στίλπωνα , οὗπερ ἀμφότεροι διήκουσαν : κἀντεῦθεν πλεύσαντες εἰς Ἦλιν | ||
| καὶ Ξενοκράτην , ἔτι τε Παραιβάτην τὸν Κυρηναῖον κατεφρόνει , Στίλπωνα δ ' ἐτεθαυμάκει : καί ποτε ἐρωτηθεὶς περὶ αὐτοῦ |
| ἡμερινῆς γενέσεως προκοπὰς καὶ συστάσεις ἐκ φίλων ποιεῖ καὶ συκοφαντίας ἐπιπλοκὴν καὶ βίου κατόρθωσιν , μάλιστα τῆς Ἀφροδίτης ἀθεωρήτου οὔσης | ||
| διαφέρειν τοῦ εἱμαρμένου τὸ κατηναγκασμένον * * * κατ ' ἐπιπλοκὴν μερῶν συνηρτημένην . Ζήνων ὁ Στωικὸς ἐν τῷ Περὶ |
| . Καὶ ἅμα πρῶτον καὶ μέγιστον [ τῆς ] πόλεως ἐγκώμιον γῆς ἀρετή , καθάπερ , οἶμαι , νεώς , | ||
| εἰδόσιν ἡδόμενοι . καί μοι δοκεῖ σοφιστὴς εἰς Τύρου καταστὰς ἐγκώμιον τοῦτ ' ἂν εἰπεῖν μέγιστον , τὰς σὰς ἐν |
| εἰς τὸ δικαίως κρίνειν . τρόπῳ γάρ τινι παρὰ θεοῦ οἰκονομίαν πεπίστευται : καὶ γὰρ αὐτὸς οὓς ἔχει ὑφ ' | ||
| τετάρτῃ ἡμέρᾳ ἐγενήθησαν φωστῆρες . Ἡ δὲ τῶν ἄστρων θέσις οἰκονομίαν καὶ τάξιν ἔχει τῶν δικαίων καὶ εὐσεβῶν καὶ τηρούντων |
| δὲ λείαν τὴν σιαγόνα . κἀγὼ μὲν οὐκ εἰδὼς τὴν πανουργίαν ᾠχόμην κατὰ τὸ εἰωθὸς ἄκλητος εἰς Πασίωνος . οἱ | ||
| τοῦ δὲ πανούργως ἡμῖν , μὴ καλλωπίσωμεν χρωμάτων κράσει τὴν πανουργίαν , ἵνα μὴ τὴν ἀνδρείαν οἱ δυσμενεῖς . εἰ |
| Μηκεστῷ : καὶ Ἀτρεὺς μὲν Κλέολαν τὴν Δίαντος ἀγαγόμενος ἔσχε Πλεισθένην τὸ σῶμα ἀσθενῆ : ὃς Ἐριφύλην γήμας ἔσχεν Ἀγαμέμνονα | ||
| λέγει δὲ Ἀτρέα : Θυέστην : Πιτθέα : Ἀλκάθουν : Πλεισθένην : Χρύσιππον . ἄλλως : Ἀτρεύς : Θυέστης : |
| ἀδύνατον , τὴν καθόλου ἀποφατικὴν ἐνδεχομένην πρότασιν δείξει πρὸς ἑαυτὴν ἀντιστρέφουσαν . οἷον εἰ τὸ Α οὐδενὶ τῶν Β ἐνδέχεται | ||
| ' ἐκείνων ἐκ δύο προτάσεων ὁ συλλογισμός : τὴν γὰρ ἀντιστρέφουσαν ἐλαμβάνομεν ἀντὶ τῆς , πρὸς ἣν ἀντέστρεφε , πρὸς |
| καὶ ἡ μὲν ἐθεᾶτο , μισήσασα δὲ τὸ ἦθος Ἀφροδίτη μετέβαλεν αὐτὴν καὶ ἐποίησεν ἐξ ἀνθρώπου λίθον καὶ τοὺς πόδας | ||
| πληροῦσα Σπαρτιάτου γαστέρα : ἐπεὶ δὲ ἧκεν ἐς Ἰωνίαν , μετέβαλεν αὐτίκα ἐς ἁβρότητα καὶ τρυφήν . ὡς οὖν κατὰ |
| καὶ κολάζων τοὺς αἰτίους ἐπιεικέστερον ἢ καθώς εἰσιν ἄξιοι , μετατιθεὶς ἐκ τῆς κακίας καὶ εἰς μετάνοιαν ἄξεις . Ἐπαινέσας | ||
| κλίνῃ ἀνευρεῖν , ὡς μὴ πράγματα ἔχοις ἐκ τοῦ πλοίου μετατιθεὶς χρυσίον ἐς τὸ ἄστυ . Εὖ λέγεις , καὶ |
| δὲ λόγοι ἐπιτήδευμα , ἅπας ὑπάρχει καιρὸς ὥριος ἐς λόγου δημιουργίαν , καὶ οὔτε ὀρνίθων κλαγγὴν οὔτε Πλειάδας ἀνιούσας ἢ | ||
| ἂν εἴποιμεν : ὁ γὰρ περὶ τὸ φαινόμενον καὶ τὴν δημιουργίαν ἀναστρεφόμενος ὁ δεσπότης ἐστὶν Ἥφαιστος , τὰς ἐγκοσμίους ἕδρας |
| δὲ αἱμύλον , καὶ εὔστοχον , καὶ εὔκαιρον , καὶ ἀγχίνουν , καὶ ἀφελῆ , καὶ ἀπερίεργον , καὶ ἁπλοῦν | ||
| κατὰ δύναμιν τῶν χειρῶν τὰς εὐχαρίστους ὁμολογίας ποιεῖσθαι , τὸν ἀγχίνουν ἀνάθημα ἀνατιθέντα τὸ συνετὸν καὶ τὸ φρόνιμον , τὸν |
| ἀπὸ ταύτης ἐλευθερίαν λέγουσιν , Ἡράκλειτόν τε τὸν Ἐφέσιον τὴν εὐαρέστησιν . . . . καὶ Ἡ . ἐπιτιμᾶι τῶι | ||
| βούλεται νόμος , καλὸν ἐπιγεγραμμένος νομοθέτην τὴν τῶν χρωμένων ἁπάντων εὐαρέστησιν , ἴσως δέ που καὶ τοῖς φύσει δικαίοις ἐγγὺς |
| ὑπὸ στέρνοισι μόλυβδον θήσεται ἢ Πύρρωνα τὸ πᾶν κέρας ἢ Διόδωρον νήξομαι εἰς Πύρρωνα καὶ εἰς σκολιὸν Διόδωρον † καὶ | ||
| καὶ Πύρρος ὁ Ἠπειρώτης : οἱ πάντες ἔτη τρία κατὰ Διόδωρον . Ὅτι Ἀπολλόδωρος ἐπιθέμενος τυραννίδι καὶ βεβαιῶσαι κρίνας τὴν |
| ἐν συγγνώμῃ ὁμολογούμενόν ἐστι τὸ πάθος , ἐφ ' ὃ ἀναφέρει τὴν αἰτίαν , ἐν δὲ στοχασμῷ αὐτὸ τοῦτο ζητεῖται | ||
| ἡ διπλῆ ὅτι νῦν οὕτως γραπτέον τότε μέν μοι : ἀναφέρει γὰρ ἐπὶ τὸ πρώην κατὰ τὸν ὄνειρον : ἐν |
| ἀποκεκριμένη δὲ ταύτης . “ εἶτα προκρίνων τῆς σκοτίης τὴν γνησίην ἐπιφέρει λέγων : ” ὅταν ἡ σκοτίη μηκέτι δύνηται | ||
| , ἀποκεκριμένη δὲ ταύτης . εἶτα προκρίνων τῆς σκοτίης τὴν γνησίην ἐπιφέρει λέγων : ὅταν ἡ σκοτίη μηκέτι δύνηται μήτε |
| ἐπιδειξάμενος : ὧν ἐγὼ μίαν , ἣν μάλιστα τεθαύμακα , προχειρισάμενος ἐρῶ προειπὼν ἐξ οἵας ὁρμηθεὶς συντυχίας καὶ τίνας ἀφορμὰς | ||
| ὅπου καθίζῃς ἔχων ὀρθὸς ὑπ ' ἀπορίας ἀναγιγνώσκεις τὸ βιβλίον προχειρισάμενος . Ἐπειδὰν δὲ ἄσιτόν τε καὶ ἄποτον ἡ νὺξ |
| ! ! ! ! ! ! ] ου ? πάθους ἀνάμνησιν ἐφο [ ! ! ! ] [ ! ! | ||
| τῷ αἰσθητῷ τοῦ ἐν νοήσει κειμένου οἷον θορυβοῦνται καὶ εἰς ἀνάμνησιν ἔρχονται τοῦ ἀληθοῦς : ἐξ οὗ δὴ πάθους καὶ |
| τὸν νοῦν ἀπεργάζεται ἕτοιμον δέχεσθαι τούς τε φυσιολογίας καὶ τοὺς ἠθοποιίας ἀσινεῖς καὶ πάνυ δοκίμους χαρακτῆρας . ταῦτ ' οὖν | ||
| σεμνότητος , καὶ γνωμολογίας καὶ ἐναργείας , καὶ σχηματισμῶν καὶ ἠθοποιίας καὶ αὐξήσεως καὶ δεινώσεως : μάλιστα δὲ τῶν εἰς |
| τὸ σχῆμα , τρίγωνον δ ' οὐδοπωσοῦν , πλὴν εἰ καταχρώμενος . βέλτιον δ ' ὁμολογεῖν , ὅτι τῶν ἀγεωμετρήτων | ||
| εἴη , εἰ κυρίως τὴν βούλησιν ὑπολαμβάνοι , ἀλλὰ μὴ καταχρώμενος ἄν τις λέγοι , ἐπειδὴ καὶ ταῦτα παρεῖναι ἀξιοῦμεν |
| δὲ ὁ Ἀριστόξενος τὴν μὲν ἱλαρῳδίαν σεμνὴν οὖσαν παρὰ τὴν τραγῳδίαν εἶναι , τὴν δὲ μαγῳδίαν παρὰ τὴν κωμῳδίαν . | ||
| ἐν ἀγρῷ φυλάσσων σταφυλάς , καί οἱ Διόνυσον ἐπιστάντα κελεῦσαι τραγῳδίαν ποιεῖν : ὡς δὲ ἦν ἡμέρα πείθεσθαι γὰρ ἐθέλεινῥᾷστα |
| πιστοτέρους Θηβαίους , καὶ τὸν φόβον τοῦτον ἐπὶ τοὺς Λακεδαιμονίους μεταθεῖναι , μή ποτε εὐπορήσαντες δυνάμεως ταυτὸν καὶ πρὸς ἡμᾶς | ||
| ἢ καὶ παρατιθέναι τινὰ μηχανήματα , ἐξῇ ἐκσπάσαντα τοὺς τροχοὺς μεταθεῖναι καὶ ἀποκλεῖσαι τοὺς ἄξονας . Οἱ δὲ τροχοὶ γίνονται |
| εἶτα ] πάλιν τὸν ἀντιδοξάζοντα τούτωι , οὔτε τοδί τι ἐγκωμιάζει ὃ ὅδε τις λέγει , εἶτα πάλιν τὸ ἀντικείμενον | ||
| Καὶ ὡς ἰσόθεόν γ ' , ἔφη , τὴν τυραννίδα ἐγκωμιάζει , καὶ ἕτερα πολλά , καὶ οὗτος καὶ οἱ |
| ἐν τῇ Πολιτείᾳ : τοῦ γὰρ Θρασυμάχου εἰπόντος τὴν δικαιοσύνην κακοβουλίαν αὐτὸς κατασκευάζει τὸν δίκαιον φρόνιμον εἰπὼν οὕτως : ►δίκαιος | ||
| ἐνσκῆψαι αὐτῇ τὸ κακῶς βουλεύεσθαι , τοὺς δὲ θεοὺς τὴν κακοβουλίαν εἰς τὸ καλῶς ἀποβαίνειν ποιεῖν . ⌈ ὁ Ποσειδῶν |
| δὲ ἀριστεῖ τῷ ἀναιρεθέντι τοὐναντίον : ἡ δὲ διαφορὰ κατὰ Μινουκιανὸν , ὅτι ἐν μὲν τῷ ὅρῳ περὶ ὁμολογουμένου ἀδικήματος | ||
| ἢ ἰδιωτικοῦ . Τῶν ἐπιγραψαμένων τέχνην ῥητορικήν . Δυσὶν ἁμαρτήμασι Μινουκιανὸν ὑποβάλλει , κακῶς τε τὸ περὶ στάσεων τέχνην ἐπιγράψαντα |