| φησὶ γοῦν τοὺς μὲν προσμιγνύναι τῶν ὅρων ἀλλήλοις , ὧν ἄμεσος ἡ ἀντίθεσις , οἷον τὸ θερμὸν καὶ οὐ θερμόν | ||
| εἴη ; ἢ ἐπειδὴ μετὰ τὸ ὂν ἡ ζωὴ καὶ ἄμεσος ἡ πρὸς τὸ ὂν τῆς ζωῆς συναφή , τὸ |
| εἶναι κατάληψιν τῷ λόγῳ τούτῳ χρώμενοι : εἰ μέλλοι εἶναι κατάληψις , δεῖ τὸ γινῶσκον ἐφαρμόζειν τῷ γινωσκομένῳ : εἰ | ||
| λόγος τυπωδῶς ἐμφανίζων τὰ πράγματα . ζʹ . Ἐπιστήμη ἐστὶ κατάληψις ἀσφαλὴς καὶ ἀμετάπτωτος ὑπὸ λόγου . δυνατὸν δὲ καὶ |
| προτάσεων , ὅταν ἡ πρὸς τὸ ἔλαττον ἄκρον ἐνδέχεσθαι λαμβάνηται πρότασις , ἀεὶ γίνεται συλλογισμός , πλὴν ὁτὲ μὲν ἐξ | ||
| εἶναι ἀπόφασις . φανερὸν ἄρα γέγονεν ὅτι μιᾷ προτάσει μία πρότασις ἀντιφατικῶς μάχεται . ἐν οἷς τὸ πρῶτον κεφάλαιον . |
| τὸ καθόλου βουλήν . τὸ δὲ οὗ ἡ φρόνησις ἀληθὴς ὑπόληψίς ἐστιν ὥσπερ ἐσχάτη τίς ἐστιν ἐν τῷ ὅρῳ τῆς | ||
| Χρύσιππος ἐν τῷ Περὶ παθῶν : ἥ τε γὰρ φιλαργυρία ὑπόληψίς ἐστι τοῦ τὸ ἀργύριον καλὸν εἶναι , καὶ ἡ |
| , ὡς ἂν εἰδοποιὸς καὶ στοιχεῖον τῶν μετ ' αὐτὴν ὑπάρχουσα : ἡ δὲ δευτέρα μιᾶς μονάδος μετάθεσιν ἕξει , | ||
| , καὶ τίς ὑπάρχουσά τε ἡμῖν δόξα διαφεύξεται καὶ μὴ ὑπάρχουσα προσγενομένη δὲ οὐ προσέσται . Συριανοῦ : Τὸ ἔνδοξον |
| πλανᾶσθαι . Ἐπεὶ δὲ ἡ ὡροσκόπησις τῆς καταρχῆς τοῦ φυγόντος ἄδηλός ἐστι δεῖ τιθέναι ἐκεῖνον ὡροσκόπον ὁπότε ἤκουσεν ὁ τοῦ | ||
| ἡμερῶν ἐν αἷς ἐγεύσατο τῶν Ἀκακίου μυστηρίων . οὐ γὰρ ἄδηλός ἐστι μετασχὼν ἱερῶν . Τοιαύτας ἔδει σε παρ ' |
| πράγματος , ὡς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι τέλους , ἀντίληψις , μετάληψις , χρῶμα ὃ καὶ μετάθεσις αἰτίας καλεῖται | ||
| δικαίου ἡ ἀντίληψίς ἐστι , καὶ γὰρ ἔφαμεν , ἡ ἀντίληψις ἢ ἀπὸ νόμου , ἢ φύσεως , ἢ τέχνης |
| δὲ ὅτι τούτων τῶν προτάσεων ἡ μὲν ἐλάττων πρότασις παντελῶς ψευδὴς ὑπάρχει : οὔτε γὰρ ἡ φαντασία ἡ αὐτή ἐστι | ||
| ζητεῖν οὔσης τῆς φύσεως μιᾶς ; Ἥδε μὲν γὰρ ἡ ψευδὴς οὐσία δεῖται ἐπακτοῦ εἰδώλου καλοῦ , ἵνα καὶ καλὸν |
| αὐτοῦ τῆς τῶν τεχνῶν ἐπιτηδεύσεως ἕτερον . γίνεται δὲ ἡ δεῖξις ἐκ τῶν ἡμῖν προτέρων καὶ σαφεστέρων πρὸς τὸ σαφέστερον | ||
| ταῦτα γὰρ τὰ δεικνύμενα διὰ συλλογισμοῦ . καὶ ἔστιν ἡ δεῖξις γεγονυῖα διὰ τοῦ τὸ ἑπόμενον τῇ εὐδαιμονίᾳ , ὅ |
| ποιότητας ἢ ποσότητας ἢ ἄλλο τι τῶν συμβεβηκότων αὐταῖς , φαντασία δὲ τῶν αἰσθήσει φανέντων τύπους καὶ εἰκόνας ἐν αὑτῇ | ||
| οὐδέν , ἀλλ ' ἢ ἄλογος : οὐδὲ γὰρ ἡ φαντασία τύπον ἑαυτῆς προβάλλεται , ἀλλὰ τοῦ αἰσθητοῦ , οἷον |
| λόγος εὑρέθη , καθ ' ὃν ἄφεσις ψυχῇ δουλείας καὶ παντελὴς ἐλευθερία προκηρύττεται , ἤ τις τῶν μετ ' αὐτὸν | ||
| ὁρίζεται δὲ αὐτὸν Μινουκιανὸς μὲν οὕτως : στοχασμός ἐστιν ἄρνησις παντελὴς τοῦ ἐπιφερομένου ἐγκλήματος , οὐκ εὖ δὲ ἔχει ὁ |
| ἀρετῶν εἰσὶν ἔρωτες : μηδ ' ἄρρυθμος ἔλθοις : μηδὲ ἄμετρός τις καὶ ἄτακτος ἔλθοις . ῥυθμὸς γάρ ἐστιν ἡ | ||
| ἀρετῶν εἰσὶν ἔρωτες : μηδ ' ἄρρυθμος ἔλθοις : μηδὲ ἄμετρός τις καὶ ἄτακτος ἔλθοις . ῥυθμὸς γάρ ἐστιν ἡ |
| ἐλέγχου ἄγνοιαν λέγειν εἰώθαμεν . ἔλεγχος τοίνυν ἐστὶ | κυρίως ἀντίφασις τοῦ αὐτοῦ καὶ ἑνός , μὴ ὀνόματος , ἀλλὰ | ||
| δὲ τοῦ ἀναγκαίου οὐχὶ ἡ ἀντίφασις : οὐ γάρ ἐστιν ἀντίφασις ἡ ἑτέρα τῆς ἑτέρας , ἀλλ ' ὥσπερ εἴρηται |
| τῇ ἀπαγγελίᾳ τοιοῦτον εἶναι προσήκει . ἐνίοτε δὲ ἡ μὲν ἔννοια ἀφελής ἐστιν , ἡ δὲ ἀπαγγελία πολιτική , ὡς | ||
| πολεμεῖν ἐξιόντας ἢ παντάπασιν ἀπεγνωκότας δουλεύειν . ἐντεῦθεν ἐμοί τις ἔννοια γέγονε πεῖσαι τοὺς ὑβρικότας , ὡς ἔνεστι τέχνῃ τινὶ |
| δ ' αἰσθητοῦ ἀθροίσματος , τὸν μὲν νοητὸν κόσμον κρίνει νόησις μετὰ λόγου , τουτέστιν οὐκ ἄνευ λόγου , τὸν | ||
| , διότι πεπλήρωται τῶν ἀγαθῶν ὅλων ἡ μακαριωτάτη τῶν θεῶν νόησις : οὐ τοίνυν προορῶσι μέν , ὡς σὺ τοπάζεις |
| πυρετοί ; Πῶς ἔχομεν τοῦ γνῶναι : αὕτη γὰρ ἡ ποιότης , οὐκ ἀφῇ , ἀλλὰ γεύσει κρίνεται , ὥςπερ | ||
| στοχασμὸν , ἡ δὲ ἰδιότης τὸν ὅρον , ἡ δὲ ποιότης τὰς λοιπὰς στάσεις : ἐν γὰρ τῷ στοχασμῷ αὐτὸ |
| ὡς γὰρ ἡ διπλῆ πρὸς τὴν ὅλην , οὕτως ἡ ἁπλῆ πρὸς τὴν ἡμίσειαν τῆς ὅλης . ἔστω γὰρ λόγου | ||
| ψυχῇ ὡς φάρμακα ὀφείλει τὴν φύσιν τῆς ψυχῆς διερευνᾶν πότερον ἁπλῆ ἢ σύνθετος , καὶ εἰ σύνθετος , ἐκ ποίων |
| , ὡς ἔμπροσθεν ἐδιδάχθημεν , ὁ μὲν ὑπάρχειν τι λέγων κατάφασίς ἐστιν , ὁ δὲ μὴ ὑπάρχειν ἀπόφασις . καὶ | ||
| καὶ τί ἐστιν ἀπόφανσις , πρὸς τούτοις δὲ τί ἐστι κατάφασίς τε καὶ ἀπόφασις . ἐντεῦθεν ἄρχεται διδάσκειν καὶ περὶ |
| : αἱ δὲ πρακτικαὶ πάντα κατασκευάζουσι : μικτὴ δέ ἐστιν αἴσθησις μετὰ λόγου καὶ πράξεως καὶ ἡ κιθαρῳδία : ὁ | ||
| τὸ μεταλαβὸν καὶ κατὰ κρίσιν μετέσχηκεν , αἰσθητικὸν καλεῖται καὶ αἴσθησις , εἰ δὲ μόνον ἄζων καὶ κρίσεως ἄνευ ἐδέξατο |
| ἔχοι καὶ περὶ τούτων εἰπεῖν . ἡ μὲν οὖν προτέρα διάθεσις εἰ μὲν ἅπαξ συσταίη , δι ' ἐμέτων καθαρθεῖσα | ||
| εἶδος τῆς ποιότητος ἐνεργείᾳ θεωρεῖται ἥ τε ἕξις καὶ ἡ διάθεσις , τὸ δὲ δεύτερον δυνάμει : οἱ γὰρ δυνάμει |
| κατὰ μέν τινας τὸ αὐτό : κατὰ δέ τινας ἡ ἄλογος καὶ καθ ' ὑπερβολὴν δαπάνη . ἔστι γὰρ λάπτω | ||
| οὕτως τὸ μεῖζον πρὸς τὸ ἔλαττον . αὕτη δέ ἐστιν ἄλογος : οὐχ ὑποπίπτει γὰρ ἀριθμῷ . Τοῦτό ἐστι τὸ |
| εἰς τὰ γεννητικὰ στοιχεῖα τοῦ παντός . ἡ δὲ μάλιστα ἀληθὴς δόξα τέσσαρα στοιχεῖα συνίστησι , πῦρ , ἀέρα , | ||
| εἶναί που πλησίον ἡμῖν , λόγος ὑμᾶς ὥσπερ ἡμᾶς οὐκ ἀληθὴς ἐξηπάτηκεν . ἀλλ ' ἡμεῖς μὲν ἀπατώμενοι πεπαύμεθα , |
| χερουβὶμ τὸν θεὸν ὑπὲρ ἀνθρώπων . ἕκτῃ ἀγγέλων παράστασις καὶ διάκρισις πάσης κτίσεως . ὥρα ζʹ * ἐν ᾗ αἰνοῦσιν | ||
| καὶ τὸ ἐκ ταύτης ὠφελούμενον . μόνη γὰρ ἡ τούτων διάκρισις προθυμίαν εἰς ἀρετῆς ἄσκησιν ἂν παράσχοι καὶ πρὸς τὴν |
| πόλεσιν , ὅπως μήτε αὐτὸς κίβδηλός ποτε φανεῖται ὁτῳοῦν , ἁπλοῦς δὲ καὶ ἀληθὴς ἀεί , μήτε ἄλλος τοιοῦτος ὢν | ||
| ἡμέτερα + ὅστις δέ , φησίν , ἐστὶν ἀγαθὸς καὶ ἁπλοῦς καὶ ἄκακος τὴν γνώμην , ἢ ἀγαθὸς καὶ ἐπιτήδειος |
| μὲν φαντασία τῶν ὄντων ἐστὶν ἀναπόλησις , ἡ δὲ ψιλὴ ἐπίνοια τῶν μὴ ὄντων ἐστὶ διατύπωσις , ὡς ὅταν τις | ||
| , καὶ μηδενὸς ὄντος ἀριστεροῦ συμπεριγράφεται καὶ ἡ τοῦ δεξιοῦ ἐπίνοια . ἀλλὰ δὴ τὰ πρός τι συγκαταλαμβάνεται ἀλλήλοις : |
| τοῦ τοῦ Κρόνου ἐκκεντρότητος καὶ τοῦ ἀπογείου . Ϛʹ . ἀπόδειξις τῆς τοῦ ἐπικύκλου αὐτοῦ πηλικότητος . ζʹ . περὶ | ||
| “ ἔνιοι δὲ καὶ οὕτω συνερωτῶσιν : ” εἰ ἔστιν ἀπόδειξις , ἀπόδειξις ἔστιν : εἰ μὴ ἔστιν ἀπόδειξις , |
| ὑπό τινων ὠνομάσθαι , ὅτι καλὰ καὶ χαρίεντα μόνη ἡ ὅρασις παρέχει . ἄλλοι δὲ τὴν ὄψιν τὴν ὅρασιν ὀνομάζουσι | ||
| καὶ τὰ πόρρω ὁρᾶν . μὲν καὶ ἡ ἀπὸ ὕψους ὅρασις , λέγεται δὲ καὶ αὐτὸς ὁ ὑψηλὸς τόπος : |
| οἷον ῥίζῃ τῆς ἀπάτης : μία γὰρ ὁμολογουμένως αὕτη καὶ ὡρισμένη : ἀπατώμεθα μὲν γὰρ τὸ ἀγαθὸν καὶ βλαβερὸν ἢ | ||
| αἴτιον ὡς ἀρχή : θέλει γὰρ ἡ ἀρχὴ τοῦ πράγματος ὡρισμένη εἶναι , τὸ δ ' ὡρίσθαι πέρατός ἐστι . |
| ἄτοπον . ὁμοίως δὲ καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ἀξιωμάτων ὁ ἔλεγχος κατὰ τῶν ἐνισταμένων διὰ τῆς ἀντιφάσεως , ἐπεὶ καὶ | ||
| τὰς θεραπαινίδας διέφθειρεν : ταῦτα δὲ ἀληθὴς τῆς μοιχείας ἐστὶν ἔλεγχος : ὁ δὲ διώκων ὑπὲρ τοῦ εὐνούχου ἀπολογούμενος εἰκότως |
| εἴρηται , φυσικοῦ κατακρατοῦντος θερμοῦ ἀλλοίωσις τις καὶ πέψις καὶ θρέψις γίνεται . Τούτου δὲ τοῦ οἰκείου τόνου διαπεπτωκότος καὶ | ||
| . τί δὲ καὶ χωρισθέντα ἐνεργήσουσιν ; τί γὰρ ἡ θρέψις θρέψει ἢ αὐξήσει ἡ αὔξησις ἢ ἡ αἴσθησις αἰσθανθήσεται |
| ὅλον γινώσκομεν : καὶ γὰρ ὥσπερ γινώσκοντες ἐκ ποίων μερῶν συνίσταται ὁ ἄνθρωπος ἀκριβῶς τὸ ὅλον γινώσκομεν , οὕτω καὶ | ||
| ἀποδείξεως νόησις οὐ χωρὶς τῶν αὐτῆς λημμάτων καὶ τῆς ἐπιφορᾶς συνίσταται ; εἰ δὲ ἔχει ἑκάτερα , τουτέστι τὰ λήμματα |
| , ὅτι ἀμετάθετος καὶ ἀμετάβλητός ἐστιν ὁ καθ ' ἕκαστα διορισμὸς ἐξ ἀιδίων χρόνων : Κλωθὼ δέ , ὅτι ἡ | ||
| . Τίς μὲν οὖν ὀρθότης ἦν τῆς παρούσης ἐρωτήσεως καὶ διορισμὸς αὐτῆς , πῶς ἀδύνατος καὶ πῶς δυνατὴ γίγνεσθαι , |
| δυνατὸν ἰάσασθαι . ὁ μὲν δὴ συνεμπίπτων τῷ μαρασμῷ πυρετὸς ἑκτικὸς ἑτοιμότατός ἐστι γνωσθῆναι : ὀφθαλμούς τε γὰρ κοίλους ἀμέτρως | ||
| φθεῖρον , πάντα δὲ τοῦ εἶναι ἐφίεται : ὁ γὰρ ἑκτικὸς πυρετὸς ἐν ἄλλῳ μέν ἐστιν , ἄλλο δὲ φθείρει |
| ἐστίν . καὶ μήν γε καὶ τῆς ἀλλοιωτικῆς δυνάμεως ἡ δυσκρασία πρὸς μὲν τὸ θερμότερον ἐκτρεπομένη ποτὲ μὲν τὸ πικρόχολον | ||
| τῶν δ ' ἐναντίων ἡ ψυχρά τε καὶ ὑγρὰ ἐφίεται δυσκρασία , καὶ ὧδε μὲν ποιότητος τινὸς ἐπικρατούσης , ταῦτα |
| γὰρ ἂν ταὐτὸ πᾶσιν ἐδόκει , ἀλλ ' ἀνθρωπίνη τις οἴησις , ἐν ᾗ πολλά τε καὶ ἐναντία ποικίλλεται . | ||
| βολῇ . ἔοικε δὲ τούτῳ μᾶλλον . ἡ γοῦν ” οἴησις “ τούτῳ συμφωνεῖ . ” οἶσιν “ γὰρ τῆς |
| : ἀνεπινόητος ἄρα ἐστίν . εἰ μὲν γὰρ φαινομένη φαινομένου ἐκκαλυπτική ἐστιν , ἔσται τὸ ἐκκαλυπτόμενον ἅμα φαινόμενόν τε καὶ | ||
| ' ὁμοίως πιστή τε καὶ ἄπιστος , πιστὴ μὲν ὅτι ἐκκαλυπτική τινός ἐστιν , ἄπιστος δὲ ὅτι ἐκκαλύπτεται . πάνυ |
| εἴδους : καὶ ἐν τῇ ἀποδείξει μέσον τὸ αἴτιον λαμβανόμενον συνάγει τὸ αἰτιατόν , ἤτοι ὁ ἐκ τοῦ εἴδους τὸν | ||
| οὕτως εἰλημμένων καταφάσεων δεικνὺς ταὐτὸν φθεγγομένην τῇ τῆς ἑτέρας ἀποφάσει συνάγει ὅτι ἐπὶ τῶν τοιούτων προτάσεων τὴν κατάφασιν συμβαίνει συντρέχειν |
| μόνον ἐναντίον ὄνομα ὀνόματι , ἀλλ ' ἔργον ἔργῳ . σύγχυσις μὲν γάρ , ὡς ἔφην , ἐστὶ φθορὰ τῶν | ||
| καὶ τὸν πύργον . διὰ τοῦτο ἐκλήθη τὸ ὄνομα αὐτοῦ σύγχυσις , ὅτι ἐκεῖ συνέχεε κύριος τὰ χείλη πάσης τῆς |
| προγενομένης συνόδου τῆς γενεθλίου ἡμέρας εἰς ποίαν πλευρὰν τῶν τριῶν ἐμπίπτει : ἐὰν μὲν εἰς τὴν ὑποτείνουσάν φαμεν εἶναι ἐννεαμηνιαῖον | ||
| κεφάλαιον : οὐχ ἁπλῶς γὰρ ἡ ἐπὶ τοῦ συλλογισμοῦ γνώμη ἐμπίπτει , ὅταν ἐπὶ τὸν νόμον ἀντίληψις ᾖ , ἀλλ |
| στέρησιν διὰ τὸν ἀνεπιτήδειον τοῦ χρόνου : ἵνα γὰρ γένηται στέρησις , χρεία χρόνου ἐπιτηδείου καὶ τῶν λοιπῶν τῶν εἰρημένων | ||
| . ἀλλὰ καὶ εἴ τις πανσελήνου οὔσης εἴποι ὅτι ἐπειδὴ στέρησις ἐγένετο τοῦ ἐξ αὐτῆς φωτός , ἐξέλιπε , τούτου |
| αἴτιον , τούτων οὐδ ' ὁ ὁρισμὸς δι ' ἀποδείξεως γινώσκεται . Δείξας ὅτι ἐν τῇ τοῦ ὅτι ἔστι διὰ | ||
| ἡμῖν παραδίδοται πᾶσα , καὶ τὸ ὑποκείμενον αὐτῇ διὰ διδασκαλίας γινώσκεται . εἶπε δὲ τοῦτο καὶ τῶν Ὑστέρων Ἀναλυτικῶν ἀπαρχόμενος |
| μὴ λευκὸν ἄνθρωπον . ἐντεῦθεν ὑπώπτευσάν τινες ὅτι ἡ ἁπλῆ ἀπόφασις καθολικωτέρα ἐστὶ τῆς ἐκ μεταθέσεως καταφάσεως , διότι ψευδὲς | ||
| μέν ἐστιν ἀληθὲς τὸ λέγον ἄνθρωπος περιπατεῖ , ἡ δὲ ἀπόφασις ψευδὴς ἡ λέγουσα ἄνθρωπος οὐ περιπατεῖ , δῆλον ὡς |
| τὶς ἄνθρωπος πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος οὐ πᾶν ζῷον ἀληθεύει τὶς ἄνθρωπος τὶ ζῷον ψεύδεται τὶς ἄνθρωπος οὐδὲν ζῷον | ||
| : καὶ γὰρ ἐνδεχομένη γνῶσίς ἐστιν , ἥτις οὐκ ἀεὶ ἀληθεύει : ψεύδεται δὲ ἡ γνῶσις , ὅταν τὸ γινωσκόμενον |
| ἀδυνάτῳ ἐκβληθήσεται , τῷ μὲν περιττῷ , ὅτι ἢ αὕτη περιττὴ ἢ αἱ ἄλλαι τέχναι : ἀλλὰ μὴν αἱ ἄλλαι | ||
| ἀδυνάτῳ ἐκβληθήσεται , τῷ μὲν περιττῷ , ὅτι ἢ αὕτη περιττὴ ἢ αἱ ἄλλαι τέχναι : ἀλλὰ μὴν αἱ ἄλλαι |
| τὸν ἐρωτῶντα τῶν ὑπολοίπων πυνθάνεσθαι : ἐν οἷς γὰρ ἡμῖν ἀπορία τις φύεται , τὴν ἑτέρων ἀναμένομεν κρίσιν . τοιγαροῦν | ||
| ' ἂν ἑκάστοτε διδάσκαλοι . τούτων μὲν δὴ σχεδὸν οὐκ ἀπορία : τῶν δὲ ὅσα γένοιτ ' ἂν ἢ πᾶσιν |
| διανοίας , τουτέστι νοούσης , ἔσται διάνοια ὁ ὄγκος , διάνοια δὲ ὢν οὐκ ἔσται τὸ ζητοῦν ἀλλὰ τὸ ζητούμενον | ||
| ὃ αἱ προτάσεις συνεπέραναν , δόξα μετὰ λόγου λέγεται . διάνοια δέ ἐστιν ἡ τῶν καθόλου μετὰ λόγου γνῶσις : |
| οὑτωσὶ καὶ ἥδε πασῶν αἰσθήσεων , οὐ τῆς τῶν σωμάτων δεομένη πλησιότητος ὥσπερ αἱ λοιπαὶ ἀλλ ' αὐτὴ παρ ' | ||
| τοῦ ἀγαθοῦ ἀκριβῆ , οὗ καὶ αὐτόθεν ὀρέγεται , μὴ δεομένη βουλεύσεως , διὰ τὸ ὅλως τὰ θεῖα μὴ λείπεσθαι |
| τοίνυν τότε τοῖς ἄλλοις ἐπήρκει μία δὴ πόλις οὐδ ' ἡτισοῦν αὐτῇ νῦν ἀξιόχρεως βοηθῆσαι . ἡ δὲ παρ ' | ||
| : οἷς μὲν ἄν τις προσῇ τούτων τῶν βλαβῶν καὶ ἡτισοῦν , μηδένα ἅπτεσθαι τῶν ἐλευθέρων τε καὶ ἐπιεικῶν μηδὲ |
| ἀέρος . τούτου δὲ ἀεὶ συμβαίνοντος , σαφῶς δείκνυται συστολὴ γιγνομένη τῶν ὑπαρχόντων ἐν τῇ σφαίρᾳ σωμάτων εἰς τὰ παρεμπεπλεγμένα | ||
| σωματοπεποιημένη . τπαʹ . Ἄφθα ἐστὶν ἕλκωσις ἐπιπόλαιος ἐν στόματι γιγνομένη . ἐπιπολάζει δὲ αὕτη ἡ ἕλκωσις μάλιστα παιδίοις . |
| ἐπιστερήσεις . . . . ἄναλτος : ἀηδής , ἢ ἀναυξὴς καὶ ἀτελής : παρὰ τὸ † ἄλλω , τὸ | ||
| ἀηδῶν ὄντων : σημαίνει δὲ καὶ τὸν ἀχρεῖον . ἢ ἀναυξὴς καὶ ἀτελής : παρὰ τὸ † ἄλλω , τὸ |
| ὅταν δὲ ἡ στερητικὴ πρότασις ἀναγκαία ᾖ ἡ δὲ καταφατικὴ ἐνδεχομένη , δηλονότι ἐναντίως τῇ πρὸ αὐτῆς συζυγίᾳ τὸ συμπέρασμα | ||
| καταφατικαῖς . ὅταν δὲ ἡ μὲν ὑπάρχουσά ἐστιν ἡ δὲ ἐνδεχομένη , ὅταν ἡ καταφατικὴ πρότασις ὑπάρχουσά ἐστιν , οὐδέποτε |
| τοῦτο λέγοντες , ὅτι οὐχ ἡ ἀμφισβήτησίς ἐστιν αὐτῷ ἐνταῦθα καθολική : εἰ γὰρ προέκειτο τῷ Δημοσθένει ζητεῖν , πότερον | ||
| ' αὐτὸν ἀργοῦντα ] διττὴ ἡ ἐξήγησις : ἢ γὰρ καθολική ἐστιν οὕτως οὐκ ἔνι δ ' αὖ , ἵν |
| οὔτε συλλογισμὸς πλὴν ὅρῳ : ἑκάτερα γὰρ ὑπ ' ἀλλήλων λύεται μόνον : ὁ μὲν γὰρ συλλογισμὸς εἰς ταὐτὸν ἄγει | ||
| ἢν οὗτοϲ ὑπεκκαυθῇ . οὐ γὰρ κρίϲεϲι τάδε τὰ πάθεα λύεται , εἰ καὶ καύϲου ἔαϲι ἰδέαι . Θεραπεία τῆϲ |
| ἀκριβῆ ὁρισμόν : οὐ γάρ ἐστι γένος τῆς προαιρέσεως ἡ βούλευσις οὐδ ' ἡ ὄρεξις , ἀλλὰ τὸ ἐξ ἀμφοῖν | ||
| ζητεῖ , ἡ εὐβουλία ἄρα ζητεῖ . βουλὴ γὰρ καὶ βούλευσις τὸ αὐτό . ἕτερον δὲ ἡ βούλησις παρὰ τὴν |
| ἁπλῶς εἰπέν , πᾶς ὁ οἶκος καθάπερ ψαλτήριον τριῶν τούτων χρῄζει τυχέν , ἐξαρτύσιος , συναρμογᾶς , ἁφᾶς τινος καὶ | ||
| ἐδεσμάτων . καὶ τὰ πλεῖστα δὲ τῶν χρονίων ἀρρωστημάτων λεπτυνούσης χρῄζει διαίτης , ὡς πολλάκις ἐπὶ μόνῃ ταύτῃ καθίστασθαι : |
| τῶν αἰδοίων ἔπαρσις γίνεται . καὶ περὶ τὸν καιρὸν τοῦτον ψυχική τις αὐτοῖς λύπη ἐντρέχει . περὶ δὲ τὸν αὐτὸν | ||
| μὲν ἔχῃ κατὰ δῆμον ἅπαντα . Ἡ δ ' εὐφροσύνη ψυχική τίς ἐστι διάθεσις , ἣν ἄν τις ἐξηγήσαιτο καλὴν |
| λέγοντες οὕτως : ὅτι οὐ παντὶ συμβεβηκότι ἁρμόζει αὕτη ἡ ὑπογραφή , εἰ μὴ τῷ ἀχωρίστῳ . πρὸς ὅ φαμεν | ||
| γὰρ καθ ' ἕκαστα οὐκ ἔστι κυρίως ὁρισμός , ἀλλὰ ὑπογραφή . εἰ οὖν ἐκ τῆς τούτων γνώσεως ἡ τῶν |
| φθέγγεσθαι . τῶν μὲν οὖν καταφάσεων τῶν προσδιωρισμένων ἀναμφισβητήτως ἡ μερικὴ τῆς καθόλου χείρων , διόπερ ἀνάγκη τὴν ἀπροσδιόριστον κατάφασιν | ||
| καθόλου ἀληθεύῃ , τότε καὶ ἡ ὑπ ' αὐτὴν τεταγμένη μερικὴ πρότασις ἀληθεύσει , ὡς οἷον μέρος αὐτῆς οὖσα καὶ |
| καὶ μὴ καταρχὰς ἰηθῇ . Αὕτη ἡ νοῦσος χαλεπὴ καὶ δέεται μελέτης πολλῆς . Περὶ ἰσχιάδος : ἰσχιὰς δὲ ἀπὸ | ||
| δυνατῶς εἴχομεν φύειν ἕτερον . ἐπειδὴ δὲ καὶ ἡ αὐξητικὴ δέεται θρεπτικῆς , ἀναγκαίως τὴν θρεπτικὴν ἡμῖν ἐδωρήσατο . ταύταις |
| καὶ τῷ ἰδίῳ ὑπεύθυνον ἑαυτὸν εἶναι λέγει τὴν ἀπὸ τοῦ συλλογισμοῦ περιάπτων ἰσχὺν , οἷον τοῦ κατηγόρου συλλογιζομένου καὶ λέγοντος | ||
| μόνον , ἀλλὰ παντός : ἐφαρμόζει γὰρ ὁ ὅρος τοῦ συλλογισμοῦ ὁ ἀποδεδομένος ὑπ ' αὐτοῦ καὶ τῷ ὑποθετικῷ , |
| πολὺ δὲ ταῦτα γνώσῃ τῇ πείρᾳ . ἡ περὶ τούτων ἀκοὴ οὐ βραδέως γέγονεν : ταχὺ γὰρ ἤγγειλα . καὶ | ||
| ἀλλὰ ταχέως . καὶ τῶνδε πύστις καὶ ἡ περὶ τούτων ἀκοὴ καὶ γνῶσις οὐ βραδύνει εἰς ἐπέκτασιν πολλοῦ χρόνου , |
| δὴ σώματος φύσιν ὁρᾶν δεῖ πρὸς τὸ ζῆν οἵας ψυχῆς προσδεῖται , καὶ ὅ τι δεῖ τῆς ψυχῆς πανταχοῦ τῷ | ||
| πρὸς τὴν χρείαν . Ὁ δὲ Δημήτριος εἶπεν : Ἑρμηνείας προσδεῖται : χαρακτῆρσι γὰρ ἰδίοις κατὰ τὴν Ἰουδαίαν χρῶνται , |
| . * . . † Ἀμβαλόμεθα : πᾶσα πρόθεσις συγκοπὴν πάσχουσα τοῦ ἐσχάτου φωνήεντος τὸ καταλειπόμενον σύμφωνον . . . | ||
| προσδοκήσασα μὲν σύνοικον ἕξειν τὸν Ἰάσονα , δεινότερα δὲ αἰχμαλώτου πάσχουσα : μεθορμίσασθαι : λείπει τὸ ὥστε , ὥστε μεθορμίσασθαι |
| τὴν ὄρεξιν ἔχουσα , τὸν δὲ νοῦν ἐπικρίνοντα , ἢ ὄρεξις διανοητική . τὸ αὐτὸ γὰρ δηλοῦσιν ἀμφότερα ἢ τοῦ | ||
| βούλησις προαίρεσις βούλευσις : ἡ μὲν βούλησις τοῦ ἀγαθοῦ ἁπλῶς ὄρεξις , αὕτη ἐν μὲν ταῖς θείαις οὐσίαις θεωρουμένη κατάληψιν |
| τῶν αὐτῶν δὲ τόπων ληφθήσεται ἥ τε αὔξησις καὶ ἡ μείωσις . μάλιστα δὲ τὰ πάθη ταῖς αὐξήσεσι συναγωνίζεται καὶ | ||
| γινόμενον γὰρ αὔξην ἔχει : παντὶ δὲ τῷ αὐξανομένῳ ἐπακολουθεῖ μείωσις , μειώσει φθορά : μετειληφὸς δὲ εἴδους ζωῆς ζῇ |
| κατάληψίς ἐστι καταληπτικῆς φαντασίας συγκατάθεσις . οὐδεμία δ ' ἦν καταληπτικὴ φαντασία διὰ τὸ μήτε πᾶσαν ὑπάρχειν φαντασίαν καταληπτικήν , | ||
| ἡμῖν ἀκριβῶς εὐχῇ μᾶλλον ἔοικεν ἢ ἀληθείᾳ . ἦν γὰρ καταληπτικὴ φαντασία , ἵνα τις ἀπὸ ταύτης ἄρχηται , ἡ |
| οὗτος διὰ τὸν [ ] τρίγωνον , ἄδικος δὲ καὶ κατηγορούμενος διὰ τὴν τοῦ Ἄρεως καὶ Ἑρμοῦ στάσιν ἐπὶ τοῦ | ||
| ἦν ὅτι καὶ σὲ φιλεῖ καὶ ἡμῶν οὐκ ἀμνημονεῖ . κατηγορούμενος δὲ ἐπὶ τῷ μὴ γράψαι καὶ παρὰ τούτῳ καὶ |
| ἐπὶ τῶν τριῶν ἀριθμῶν . εἶτα ἡ τέχνη , ἡ κρᾶσις ἠθῶν καὶ πραγμάτων . εἶτα ἡ λέξις , τὸ | ||
| διαλάμπει μᾶλλον τῆς νυκτός . ἔτι δ ' οἷς ἡ κρᾶσις ἐξ ἴσων , ἀνάγκη συναύξεσθαι κατὰ μέρος ἑκάτερον : |
| , ὁ οὐρανὸς , καὶ ἡ τοῦ παντὸς κόσμου ὅλη περιοχὴ , παρὰ τὸ ὁλολαμπὴς εἶναι . Ψιλοῦται δὲ , | ||
| θεώρημα , οὗ ἡμεῖς ἐσμεν εὑρεταί . ἔστι δὲ ἡ περιοχὴ αὐτοῦ τοιαύτη ὅταν ἔκ τινων συνάγεταί τι , τὸ |
| δεομένων καὶ ὁμολογουμένων παρὰ τοῦ ἀντιδίκου μέγιστον , ὅπερ ὁ συλλογισμὸς ἐπαγγέλλεται , καὶ γὰρ λέγει ἐκεῖνος εἶναι τόδε τι | ||
| ᾗπερ τὸ ῥητὸν καὶ ἡ διάνοια , εἰ γὰρ ὁ συλλογισμὸς ἐμπίπτει τῇ ἀντινομίᾳ , ἐν οἷς τὸ περιεχόμενον καὶ |
| ἀτελὲς οὐκ ἀγαθόν . οὐδεμία ἄρα ἡδονὴ ἀγαθόν . οὐδεμία γένεσις συγγενής ἐστιν καὶ ὁμοία τοῖς τέλεσιν , ἡ γὰρ | ||
| θατέρου πουλὺ προέξει καὶ τὸ ἰσχυρότερον τοῦ ἀσθενεστέρου , ἡ γένεσις οὐκ ἂν γένοιτο . Ὥστε πῶς εἰκὸς ἀπὸ ἑνός |
| ἐχομένως ἀπορεῖ , πότερον ἀφ ' ὅλου τοῦ σώματος ἡ καταβολὴ τούτου ἢ ἀπὸ μέρους , καὶ ἀπὸ τοῦ ἄρρενος | ||
| οὐχ ἡ ἀποκομιδὴ μόνον , ἀλλὰ καὶ ἡ τῶν φόρων καταβολὴ καὶ πνεύματος ἀποβολή . εἴποις δ ' ἂν ἐπὶ |
| ὡς ὁ Πυθαγόρας ὁρίζεται . ἐν οἷς καὶ ἡ παροῦσα πρᾶξις . Εἰ καὶ πάρεργον ἦν τὸ ζητῆσαι ἐπὶ τῆς | ||
| . τὰ τοῦ σώματος μὴ ἀγάπα . ἀκάθαρτον ἄνθρωπον ποιεῖ πρᾶξις αἰσχρά . καθαίρει ψυχὴν ἀνοήτου δόξης ἔλεγχος . ὁ |
| Κροῖσος γὰρ ἐκέκτητο υἱὸν ἄφωνον . Τὸν τρέχοντα ἐρέθιζε : πρόδηλος : καὶ οὕτω δεῖ τοὺς φρονίμους . Τὸ ἀρνίον | ||
| τῶν δριμέων φαρμάκων , τὰ κολλύρια δῆλα ὧν ἡ χρῆσις πρόδηλος καὶ τοῖς τὴν πεῖραν πρεσβεύουσιν : ἐκ γὰρ τοῦ |
| ἄν τις τὰ πολλὰ λέγοι ; ἔτι γὰρ καὶ νῦν ἐναργὴς ἡ κίνησις τοῦ θεοῦ . τοῦτο μὲν , ὡς | ||
| καὶ τρυφῇ δεδωκὼς καὶ βραχὺ φροντίζων εὐκλείας , ἦν ἀπόδειξις ἐναργὴς τοῦ μεστὸν αἰσχύνης εἶναι πρᾶγμα τοὺς μίμους . οἷος |
| : οὐ γὰρ εἰ ἀληθὲς εἰπεῖν , διὰ τοῦτο μία ἐρώτησις . ἐγχωρεῖ γὰρ καὶ μυρία ἕτερα ἐρωτηθέντα ἐρωτήματα ἅπαντα | ||
| δὲ ὄντων τρία εἰσὶν τοῦ προσώπου μόνου , ἀποστροφή , ἐρώτησις , πεῦσις . ἀποστροφὴ μέν ἐστιν , ἡνίκα πρὸς |
| ἀμφὶ Γλαυκίαν συμμίξειαν . ἔνθα δὴ Γλαυκίας προσάγοντα Ἀλέξανδρον αἰσθόμενος ἐκλείπει τὰ ὄρη : οἱ δὲ ξὺν Φιλώτᾳ ἀσφαλῶς ἐπὶ | ||
| σελήνης ὑπὸ γῆς ἀντιφράξεως . καὶ διὰ τί ἡ σελήνη ἐκλείπει ; διὰ τὸ ἀπολείπειν τὸ φῶς ἀπ ' αὐτῆς |
| οὗτος ὁ κατασκευάζων ἐπιτείχισμα ἐπὶ τὴν Ἀττικήν . Καὶ ἡ ἔνστασις μέντοι τοῦ πνεύματος ποιεῖ σχῆμα κάλλιστον , ἐὰν λέγωμεν | ||
| τελευταῖον τὸ τοῦ μέλλοντος κεφαλαίου προκλητικόν : ἐπεὶ καὶ ἡ ἔνστασις καὶ ἡ ἀντιπαράστασις τὸν αὐτὸν ἔχουσι λόγον , οὐκ |
| δὲ ἀδιάφορον εἶναι βούλεται τὴν τάξιν , κἂν μὲν εἴη πιθανὴ , φησὶν , ἡ κατὰ τὸ πρός τι ἀντεξέτασις | ||
| αἰτίᾳ , δι ' ἧς καὶ αὐτὸς ἐγκληθήσῃ . Ἡ πιθανὴ ἀπολογία ἀντιστρέφουσά ἐστι πρὸς τὰ ἀπ ' ἀρχῆς ἄχρι |
| τὰς προειρημένας ἡμῖν περὶ φωνῆς ἰδιότητας : μέρη δὲ αὐτῆς λῆψις μίξις χρῆσις : λῆψις μέν , δι ' ἧς | ||
| : διὸ καὶ ἀφ ' ἑστίας ἀγόμεθα , καὶ ἡ λῆψις διὰ δεξιᾶς . μηδὲ ἀλεκτρυόνα λευκὸν θύειν : ἱκέτης |
| γὰρ ἡ σὰρξ πρῶτον αἰσθητήριον , † ἥττονος ἔδει ἢ ἀχρόνως τὴν ἅψιν γίνεσθαι . οὐ γὰρ ἐπ ' ἀκοῆς | ||
| τρόπον νέφους ἐπιπροσθοῦντος ἡμῖν , εἶτα δὲ παραλλάξαντος αὐτίκα καὶ ἀχρόνως ἡμῖν δοκεῖ τὸ ἡλιακὸν φῶς ἐπιβάλλειν , οὕτως ἡμεῖς |
| Περὶ ποιητικῆς . : . . . τὸ δὲ τέταρτον ὄψις , οἷον αἵ τε Φορκίδες καὶ Προμηθεὺς καὶ ὅσα | ||
| συγκόψειν ἔμελλον καὶ τὰς ναῦς ἐμπρήσειν . οἰκτρὰ δὲ ἡ ὄψις ἦν ἀναιρουμένων θηρίων ἡμέρων τε καὶ σπανίων καὶ νεῶν |
| στενοχωρεῖν καὶ διατείνειν αὐτούς . οὕτω δὲ καὶ ὁ μελαγχολικὸς χυμὸς οὐ μόνον τῷ ψύχειν καὶ θλίβειν , ἀλλὰ καὶ | ||
| καὶ δριμύτερον ὑφαιρουμένης ταύτης γίνεται . Καὶ ὁ ξανθήχολος ὧδε χυμὸς ἐπιδίδωσι ξηραῖς τε καὶ θερμαῖς αὐξάνων διαθέσεσι καὶ τὰ |
| οὖν περὶ τὸν ἀστεῖον ἡ τροπὴ βραχεῖα , ἄτομος , ἀμερής , οὐκ αἰσθητή , | νοητὴ δὲ μόνον , | ||
| ὄντος συνεστὼς ἀνύπαρκτος ἔσται . ἄλλως τε , εἰ μὲν ἀμερής ἐστιν ὁ χρόνος , πῶς τὸ μέν τι αὐτοῦ |
| ἡ δὲ πολυφωνίας καὶ πολυεργίας καὶ διαφωνίας . Ἐπειδὰν γὰρ ἀπαλλαγῇ ψυχὴ ἐνθένδε ἐκεῖσε , ἀποδυσαμένη τὸ σῶμα , καὶ | ||
| ὁλόκληρος γενόμενος : ὑγιὴς μὲν τῇ τῶν παθῶν ὡς νοσημάτων ἀπαλλαγῇ , ὃ διὰ τῆς πολιτικῆς ἀρετῆς παραγίνεται , ὁλόκληρος |
| μετεχόντων τῆς φύσεως τοῦ ὑποκειμένου ἢ καταφάσκει τὸ κατηγορούμενον ἢ ἀποφάσκει ὁ καθόλου ἀποφαινόμενος . διακρινομένων οὖν κατὰ μόνα ταῦτα | ||
| αὕτη μερική ἐστιν ἀποφατική : μέρους γάρ τινος τῶν ἀνθρώπων ἀποφάσκει τὸ δίκαιον . τοῦτο οὖν σημαίνει , διὰ μὲν |
| τῶν ἄλλων μερῶν τοῦ σώματος ὡς προείρηται , ὁ σκιρρώδης ὄγκος ἀνώδυνός ἐστιν , ἐπὶ δὲ μαστοῦ γίνεται ὀδύνη οὐ | ||
| περὶ τὸν βρόγχον γινόμενος ὄγκος βρογχοκήλη ὠνόμασται : πᾶς γὰρ ὄγκος παρὰ τοῖς ἀρχαίοις κήλη ὠνόμασται : τὸ μὲν οὖν |
| τὴν πρᾶξιν τοῦ ἀγαθοῦ : καὶ ἔστιν αὐτῆς ἔργον ἡ εἰρημένη ἀλήθεια , ἥτις ἐστὶ περὶ τὸ ἀγαθὸν καὶ κακόν | ||
| κατὰ τῆς κυλινδρικῆς ἐπιφανείας , καθ ' ἧς ἔσται ἡ εἰρημένη ἕλιξ . ἔξεστιν δὲ διελόντα τὴν τοῦ κυλίνδρου πλευρὰν |
| , οὐδὲ ἐμπνεόμενος , ὥσπερ αὐλός , ἀλλ ' ἡ περιφορὰ τῶν ἐν αὐτῷ δαιμονίων καὶ μουσικῶν σωμάτων , σύμμετρός | ||
| μὲν οὖν τῶν θείων ψυχῶν ἐλέγετο ὅτι περιάγει αὐτὰς ἡ περιφορὰ τοῦ οὐρανοῦ , ὡς ἂν καὶ αὐτῶν ἐπιτηδείων οὐσῶν |
| τὴν χώραν , ἥτις ἐστὶ κίων τῶν ξένων , ἡ κρίσις τῶν θεῶν ὑπέστησεν , ὑπὸ τοῦ Δωριέως λαοῦ βασιλευομένην | ||
| τὸν καθαρώτατον αὐτῶν ἐκλεξάμενος ἐσθίει : διὸ καὶ τῶν ἀρτοκόπων κρίσις ἐν τοῖς μυσὶ γίνεται . Ἰταμότητα δὲ δηλοῦντες , |
| τοῦτο ἀθάνατον καὶ ἄπαυστον ἐν τοῖς οὖσίν ἐστιν , οἷον ζωή τις ὑπάρχουσα πᾶσι τοῖς ὑπὸ φύσεως συνεστῶσιν . καὶ | ||
| ταῦτα πάσχουσιν : φιλοψυχοῦσι μέν , ὅτι † τοῦτο ἢ ζωή ἐστιν ἢ ψυχή : ταύτης οὖν φείδονται καὶ ποθοῦσιν |
| γ # ΔΥ γ Μ α , ὅθεν ὁ ʂ εὑρίσκεται Μο δ . ἔσται οὖν ἡ μὲν τοῦ ⃞ου | ||
| τρόφι κρῖ ἄλφι ἀποκέκοπται , καὶ οὐδεμία ἐξ αὐτῶν πτῶσις εὑρίσκεται . Τὸ πῶϋ , τὸ γόνυ , τὸ δόρυ |
| τὸ ἀγαθὸν τινὶ τῶν ἡδονῶν ὑπάρχει : ἡ γὰρ καθόλου καταφατικὴ πρὸς τὴν μερικὴν ἀντιστρέφει : δεῖ γάρ . ἐπεὶ | ||
| λαμβάνονται . ἐάν τε γὰρ ἡ μὲν μείζων ληφθῇ καθόλου καταφατικὴ ἐνδεχομένη ἡ δὲ ἐλάττων ἐπὶ μέρους καὶ αὐτὴ κατα |
| δὲ εἰ μήτε ἡ γένεσις ἑαυτὴν δύναται προσάγειν τῷ οὐρανῷ ἑτεροκίνητος οὖσα μήτε ὁ οὐρανὸς ἔστραπται πρὸς τὴν γένεσιν διὰ | ||
| ἑτερότητος ἀπὸ τοῦ πρώτου ὑπέβη , διὰ τοῦτο οὔτε ὡς ἑτεροκίνητος οὔτε ὡς ὑφ ' ἑτέρου τελειοῦται , ἀλλ ' |
| αὐτοῦ οὐχ ὡς τὸ κινητικὸν ληπτέον , ἀτελὴς γὰρ ἡ κίνησις , ἀλλ ' ὡς ἐνέργειαν . Καὶ προϊών φησι | ||
| ἐστιν , τὸ δὲ φαίνεται : καὶ ἐπὶ ταῦτα ἡ κίνησις κατὰ φύσιν τοῖς τε κούφοις καὶ τοῖς βάρος ἔχουσιν |
| δὲ τὴν ψυχήν , εὐσυνεσία , εὐφυΐα , φιλοπονία , ἐπιμονή , μνήμη , τὰ τούτοις παραπλήσια , ὧν οὐδέπω | ||
| ἄλλῃ δυνάμει ξηρότητα καὶ εὔπνοιαν : διὰ τούτων δὲ ἡ ἐπιμονή : φαίνεται δὲ τρόπον τινὰ ὅμοιον τούτῳ καὶ τὸ |
| : καὶ γὰρ σώματος ζωὴ κίνησις . Εἰ οὖν καὶ τοπική , ὡς δυνήσεται κινήσεται καὶ οὐχ ὡς ψυχὴ μόνον | ||
| , οἷον ἀλλ ' ἀποκήρυκτος εἶ , καὶ καταδρομὴ ἐνταῦθα τοπική : ὁ δὲ , ἀλλ ' ἐπέμεινα τῇ νηΐ |
| μὲν γὰρ εἰς τὰ πλάγια παρεγκλίσει τοῦ καταλλήλου μηροῦ γίνεται τάσις καὶ πόνος καὶ νάρκη , ποτὲ δὲ καὶ ἀτροφία | ||
| γενικῶν ἐν τῷ περὶ πτώσεων εἴρηται . Προσῳδία ἐστὶ ποιὰ τάσις ἐγγραμμάτου φωνῆς ὑγιοῦς κατὰ τὸ ἀπαγγελτικὸν τῆς λέξεως ἐκφερομένης |
| ἀντίφασιν , οὔτε δὲ πᾶν τὸ φαινόμενον εἶναι ἀληθές , συμπεραίνεται τὸν περὶ τῆς ἀντιφάσεως λόγον καί φησιν ὅτι ἱκανῶς | ||
| γὰρ ἐν τοῖς Ἀναλυτικοῖς , ὅτι ἐκ μὲν ἀναγκαίων ἀναγκαῖον συμπεραίνεται , ἐκ δὲ τῶν ὡς ἐπὶ τὸ πολὺ τὸ |
| διαλεκτική , τοῦ αἰσθητοῦ τὸ μὲν πίστις , τὸ δὲ εἰκασία , ἅ εἰσι δʹ . ἄλλοι τὰ ὅλα διακοσμηθῆναί | ||
| τῶν πρώτων ἐσφάλη . φαντασίας δ ' ἀληθοῦς δεύτερά ἐστιν εἰκασία καὶ στοχασμὸς καὶ ὅσα εἰς τὴν τῶν εὐλόγων καὶ |
| καὶ αἰθέρι εἶναι . μήποτε μέντοι καὶ Ὅμηρος ὡς πρὸς ζῶιόν φησιν : Ἠελίου , ὃς πάντ ' ἐφορᾶι καὶ | ||
| ? καὶ ἔστιν ποικιλώτερα . ὁ γὰρ ἄνθρωπος - καὶ ζῶιόν ἐστιν καὶ πρὸς τούτωι λογικὸν καὶ θνητόν . τὸ |