| οὕτως ἀκαρῆ καὶ ἀμελλητί , ὥστε προτέραν πολλοῖς τῆς χαλεπῆς ἀκουσθῆναι . καὶ τότ ' ἐγὼ μόνον ᾐσθόμην φωνῆς νικώσης | ||
| ἂν ταύτην ἐμέμψατο ὡς οὐ σαφῆ ; ἀλλὰ τοῦτο ἥδιον ἀκουσθῆναι καὶ μεγαλοπρεπέστερον ; πᾶν μὲν οὖν τοὐναντίον ἠφάνικεν αὐτῆς |
| τὸ μὴ δοκεῖν ὅσιον αὐτόν σε σκέπτοιτο , τοῦ πάντων χαλεπωτέρου τυχεῖν ὀλέθρου νομίσειεν ἂν ἄξιον εἶναι , ὃς ἀποδόμενος | ||
| ἄπνοια ἢ λειποθυμίας ἐπίτασις . καὶ ἀνάγκη τὸ μετριώτερον τοῦ χαλεπωτέρου πάθους ἀεὶ προηγεῖσθαι , ὥστε πρότερον μὲν λειποθυμοῦσιν , |
| τῇ πρὸς ἕτερον παραθέσει μεγάλα ἐπιδεικνύναι ἐπειρώμεθα τὰ τοῦ νῦν ἐπαινουμένου , ἱκανὴν αὐτῆς γεγενῆσθαι τὴν μελέτην : ἔνιοι δὲ | ||
| ἡλικίᾳ τὴν πρόθεσιν ποιήσας καὶ προτιθέμενος ἢ τὰ ἔργα τοῦ ἐπαινουμένου ἢ τὸν τρόπον ἢ τὰ ἐπιτηδεύματα αὖξε , καθάπερ |
| συμφώνου κατ ' αὐτοὺς καὶ ταύτας κἀκείνας καὶ πλείους ἄλλας ἐπιδεχομένου , κἀν ταῖς τῶν γενῶν , κἀν ταῖς τῶν | ||
| ἄγαν ἀπολύτως ἐχρήσατο ὅτῳ παρῇ , τοῦ δικαίου οὐ διαστολὴν ἐπιδεχομένου πλουσίου καὶ πένητος ἢ εὐγενοῦς καὶ εὐτελοῦς , ἀλλὰ |
| λίθοις καταχρησάμενος οἰκίαν ᾠκοδόμησε πολυτελῆ . ἐφ ' οἷς φασιν ἐπισημῆναι τὸ δαιμόνιον : κεραυνωθέντα γὰρ τὸν Ἀγαθοκλέα μετὰ τῆς | ||
| ἀνὴρ οὐδενὶ ἄλλῳ ἀνθρώπων ἐοικώς . καὶ ταῦτα χρησμοί τε ἐπισημῆναι ἐπὶ τῇ τελευτῇ τῇ Ἀλεξάνδρου λέγονται καὶ φάσματα ἄλλα |
| παραπλάζουσα : παραπλανουμένη , ληροῦσα καὶ παραφρονοῦσα * ἄτακτα : παράφορα παρέστραπται : τὸ δὲ νοερὸν περιβλάπτεται καὶ γλῶσσα φθέγγεται | ||
| σκοπόν τινα θέμενα πειρώμενα τούτου τυγχάνειν καθ ' ἑκάστην ὁρμὴν παράφορα αὐτοῦ γίγνηται καὶ ἀποτυγχάνῃ , πότερον αὐτὰ φήσομεν ὑπὸ |
| . Ἢ δήλιός τις ὢν , καὶ φανερὸς , καὶ ἀφαιρέσει τοῦ δ ἥλιος . . ΕΤ ' ΑΛΛΟ ΤΕΤΑΡΤΟΝ | ||
| φρεσὶ θυμὸς ἄητο . ἀπὸ τοῦ ἄη γίνεται ἀήτορ καὶ ἀφαιρέσει τοῦ α ἦτορ . ἰαίνεται : εὐφραίνεται , θάλπεται |
| ] † δυστυχῆ . μεγάλα καὶ ἐκ δαίμονός τινος ἐπελθόντα δυσκόλου . ὀά ] φεῦ . δυρόμενοι ] θρηνοῦντες . | ||
| πράττομεν : καὶ ἐπὶ ἑτέρου ζητήματος εἰ λέγοιμεν , ὡς δυσκόλου παῖς ὀλισθήσαντος ἐγέλασε τοῦ πατρὸς καὶ ἀποκηρύττεται : ὁμοίως |
| διέδειξέ γε μὴν μεγαλοφροσύνῃ ἀποσχόμενος τοῦ Ἀρκεσιλάου . Ἤτοι γὰρ ἀγνοίᾳ τῶν ἐκείνου ἢ δέει τῶν Στοϊκῶν πολέμοιο μέγα στόμα | ||
| . τετάρτη δὲ ὅτι διακριτικὸν ζῷον ὁ κύων γνώσει καὶ ἀγνοίᾳ τὸ φίλον καὶ τὸ ἀλλότριον ὁρίζον : ὃν γὰρ |
| - λοιτο ; φησὶ γὰρ δή που διαβάλλων αὐτὴν ὅτι στοχάζεται καὶ προάγει τοὺς λόγους οὕτως ὅπως ἂν στοχάζηται . | ||
| πλὴν ὅσον μαντικὴ μὲν ἀπήλλακται στοχασαμένη , ῥητορικὴ δὲ οὐ στοχάζεται μόνον τῶν πραγμάτων , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν |
| μερῶν πρὸϲ τῷ βλεφάρῳ τὴν ϲύϲταϲιν ποιεῖται καὶ φανταϲίαν ψάμμου ἐνδείκνυται . καί τινεϲ τῶν ἰατρῶν πιϲτεύϲαντεϲ τοῖϲ ὑπὸ τοῦ | ||
| ἐξ ἀνάγκης πολλὰ γεννῶνται τὰ περιττώματα : τὸ δὲ ὀλίγον ἐνδείκνυται ὅτι οὐ πάντα τὰ περιττώματα κενοῦνται , ἀλλ ' |
| τῇ νοήσει τοῦ οὐρανοῦ , οὐχ ὡς καὶ αὐτοῦ μεταβατικῶς ἐνεργοῦντος , ἀλλ ' ὡς τῆς ψυχῆς τὴν ἐκείνου νόησιν | ||
| ἂν ἔτι εἰς τὸ σῶμα ταῦτα ἀφίκετο τοῦ πέμποντος οὐκέτι ἐνεργοῦντος τὸ πέμπειν διὰ τὸ κατέχεσθαι τῷ πάθει καὶ ἐξίστασθαι |
| ὡς ἐπὶ καινοτάτῃ καὶ ἀγενήτῳ συμφορᾷ μήτε ἀπαθείᾳ καθάπερ μηδενὸς ὀδυνηροῦ συμβεβηκότος χρῆσθαι , τὸ δὲ μέσον πρὸ τῶν ἄκρων | ||
| γινομένων ἐξ ἡλίου πιθανῶς κατασκευάζουσιν : ἄλλως : ἐκ τοῦ ὀδυνηροῦ βίου στοχάζεται βελτίονα εἶναι τὰ ἐν Ἅιδου τῆς γῆς |
| τῶν ὀδόντων διαιρεῖσθαι , πλείστην τροφὴν διδόασι τοῖς σώμασιν ἐξ ὄγκου βραχέος : ὅσοι δ ' ἐναντίοι τούτοις ῥᾳδίως μὲν | ||
| ἡ διὰ τῶν ἀσπίδων πρὸς χοιραδικοὺς ἀναγραφεῖσα ἐφ ' ὧν ὄγκου χαύνου μέγεθος καθελεῖν βουλόμεθα : καθαιρεῖ γὰρ ἱκανῶς οὐ |
| ὑβρίζειν ἐπαιρομένων . Κοσκίνου γῆρας : ἐπὶ τοῦ ἀχρήστου καὶ φαύλου . Κορίνθιον κακόν : ἴσως διὰ τὰς ἑταίρας . | ||
| . κἂν γὰρ δέῃ παθεῖν , κρεῖττον ἀπὸ ἀγαθοῦ ἢ φαύλου πάσχειν . Ἁπαλοὶ θερμολουσίαις , ἁβροὶ μαλθακευνίαις : ἐπὶ |
| τις νοῦν ἔχων , φημὶ δὲ τὸ μηδὲ ἑαυτοῦ δύνασθαι ἐνδεικτικὸν εἶναι τὸ αἰσθητόν . τῶν γὰρ περὶ τούτου σκεψαμένων | ||
| καὶ διαφθορᾶς διαφόρων δέονται , τὸ δ ' αὐτὸ διαφόρων ἐνδεικτικὸν οὐ γίνεται , οὐχ ὑποδείκνυσιν ἡ στέγνωσις τὸ συμφέρον |
| : ἔνιοι δὲ καὶ ὑλακτοῦϲιν , ὥϲπερ κύνεϲ , καὶ δάκνουϲιν ἐπιόντεϲ , καὶ δακόντεϲ αἴτιοι τοῦ αὐτοῦ πάθουϲ κατέϲτηϲαν | ||
| ἔνιοι δὲ καὶ ὑλακτοῦϲιν , ὥϲπερ οἱ κύνεϲ , καὶ δάκνουϲιν ἐπιόντεϲ καὶ δάκνοντεϲ αἴτιοι τοῦ αὐτοῦ κατέϲτηϲαν πάθουϲ . |
| κινήσεως οὔσης ἐπὶ τῷ ἀπώσασθαι τὰ λιγνυώδη καὶ περιττὰ τοῦ ζωτικοῦ τούτου πνεύματος , ταύτας δεῖ σε ἱκανῶς ἐπισκεπτόμενον ἐξευρίσκειν | ||
| τῆς τῶν χυμῶν ἀναθυμιάσεως , οὕτω τὸ ψυχικὸν ἐκ τοῦ ζωτικοῦ κατεργασθὲν ἐπὶ πλέον ἔχει τὴν γέννησιν : ἐχρῆν γὰρ |
| λόγον κατὰ τὴν ἀρχὴν τῆς πρώτης ὑποβολῆς τῶν πραγμάτων μὴ ἀπηρτισμένου τοῦ νοήματος , πολλάκις φησὶν ἐθαύμασα τίσι ποτὲ λόγοις | ||
| ἐστι χρονικὸν ἐπίρρημα , τὸ δ ' ἀρτίως ἐπὶ τοῦ ἀπηρτισμένου ἔργου τελείως . ὥστε ἁμαρτάνει Σαπφὼ λέγουσα ἀρτίως μὲν |
| ἐπειδήπερ εὐχὰς εἶπε , τὸ δὲ τῆς εὐχῆς ὄνομα ἐπὶ καλοῦ λαμβάνεται , διὰ τοῦτο εἶπε δυσπότμους . δυσπότμους ] | ||
| ἀργίας ὕπο , οἱ δ ' ἡδονὴν προθέντες ἀντὶ τοῦ καλοῦ ἄλλην τιν ' : εἰσὶ δ ' ἡδοναὶ πολλαὶ |
| χρῶμα , εἴθ ' ὑδατῶδες ἢ ἐλαιῶδες εἴη τῇ τοῦ χρωννῦντος τοῦτο λεπτότητι : τοῦ δὲ δευτέρου ἤδη ἐπίδηλον ὡς | ||
| ἃ δ ' ἐπὶ πυρέσσουσιν ὀξέως λευκὰ προΐεται , τοῦ χρωννῦντος τοιαῦτα φαίνεται μεταστάντος χυμοῦ . Σύμμετρα δὲ ταῦτα ἢ |
| τῆς ἀρετῆς ἐστιν ἀλλ ' οὐ τοῦ χρησίμου ἢ τοῦ ἡδέος καὶ ἔστιν ἡ μὲν φίλησις ἀεὶ μετὰ συνηθείας , | ||
| ἐκ τοῦ καλοῦ καὶ ἐκ τοῦ χρησίμου καὶ ἐκ τοῦ ἡδέος , οἷον Ὅμηρος ἐπὶ τῶν Ἀχιλλέως ὅπλων ἐποίησεν , |
| ἀπὸ τοῦ μεῖναι Μενέσται καλούμενοι ὕστερον Πενέσται μετωνομάσθησαν παραφθαρέντος τοῦ χαρακτῆρος . περὶ ὄνου σκιᾶς : παροιμία ἐπὶ τῶν ἐνδιατριβόντων | ||
| . οὐ γὰρ μόνον συνᾴδει τὸ καὶ τῷ σχήματι τοῦ χαρακτῆρος εἶναι τὸ εʹ τὸ ἥμισυ τοῦ θʹ , ἀλλὰ |
| ; εἰ δ ' ἀντὶ ἀνθρώπου , ἡμέρου ζῴου καὶ κοινωνικοῦ , θηρίον γέγονας βλαβερόν , ἐπίβουλον , δηκτικόν , | ||
| μόνου καὶ ἀπό τινος φυσικοῦ ὁρμώμενοι , ἀπὸ τοῦ φύσει κοινωνικοῦ εἶναι καὶ φιλαλλήλου καὶ ἡδέως συναναστρέφεσθαι ἀνθρώποις . ἀλλ |
| ἀκροατῶν , ποταπός ; αἰανὸς καὶ σκοτεινός , ἤτοι τὸ λελογισμένον αὐτῶν σκοτίζων : τουτέστιν ἐλπίδα ἔχοντες οἱ ἀκροαταὶ ταχέως | ||
| ὑπ ' οὐδενὸς φόβου , τὸ γὰρ ἔννουν τε καὶ λελογισμένον ἐν αὐτοῖς μάλιστα τοῖς φοβεροῖς ἔχειν . ἐκάλουν δὲ |
| κάθετός ἐστιν ἀρρεψίας καὶ ἀχράντου καθαρότητος καὶ μέτρου θείου καὶ νοεροῦ . καὶ γὰρ ἐν τοῖς φαινομένοις τὰ ὑψηλότατα διὰ | ||
| προϊὸν ἀπ ' ἐκείνου φησὶ συνδετικὸν τοῦ νοητοῦ καὶ τοῦ νοεροῦ ; Οἶδεν ἄρα καὶ αὐτὸς τὸ ἐκεῖθεν ἧκον καὶ |
| δὲ αὐτῷ κόσκινον ὑποτιθέναι ; Ἀγαθοκλέους δὲ τοῦ Περιπατητικοῦ μέγα φρονοῦντος ὅτι μόνος αὐτός ἐστι καὶ πρῶτος τῶν διαλεκτικῶν , | ||
| ; χαρά μ ' ὑφέρπει δάκρυον ἐκκαλουμένη . εὖ γὰρ φρονοῦντος ὄμμα σοῦ κατηγορεῖ . τί γὰρ τὸ πιστόν ; |
| φησὶν ἐκεῖνος ἐν τοῖς περὶ τῶν ὀχουμένων , παντὸς ὑγροῦ καθεστηκότος καὶ μένοντος τὴν ἐπιφάνειαν σφαιρικὴν εἶναι , σφαίρας ταὐτὸ | ||
| καθαρὸν ποιεῖ τὸν λόγον . αὐτίκα τὸ ἐπειδὴ γὰρ οὐ καθεστηκότος χορηγοῦ καὶ τῇ ἐννοίᾳ καὶ τῷ σχήματι περιβεβλημένον ἐὰν |
| τε τὸ πρόδηλον εἶναι ὡς εἰς βάθος ὠλίσθησε κακοῦ τῇ ἑταιρίᾳ ὁ τοῦ τρισαριστέως υἱός : καὶ τὸ ἑκοντὶ εἰς | ||
| ἐπίψογον , ἐὰν δὲ θηλείας ᾖ τὸ θέμα ἔσται ἐν ἑταιρίᾳ καὶ πολυκοινίᾳ καὶ μεγάλῳ ἀνδρὶ συγκοιμηθεῖσα φιληθήσεται καὶ ἔσται |
| κατὰ φύσιν αὖθις τρέπονται . Γυμνάσια δὲ μέχρι μὲν τοῦ μετρίου μεγάλους καὶ σφοδροὺς καὶ ταχεῖς καὶ πυκνοὺς ἐργάζονται . | ||
| , οὐδ ' ἂν εἷς οἶνόν ποτε προσίετο πλείω τοῦ μετρίου . νυνὶ δὲ τὴν τιμωρίαν οὐ προσδοκῶντες τῆς μέθης |
| ἄλλως ἔχει ἢ οὕτως . Πᾶν τε τὸ γενέσεως ἀρχὴν εἰληφός , καὶ διαλύσεως ὀφεῖλον κοινωνῆσαι , δύο ἐπιδέχεται μεταβολάς | ||
| ἀρετὴν γένοςἰσχυρόν τε γὰρ καί τινα βεβαιότητα ἐν τοῖς τρόποις εἰληφός , τὸ δὲ μαλακώτερον καὶ ἐπιεικείᾳ τινὶ δικαίᾳ χρώμενονὅθεν |
| , καὶ αὐτὴ τῶν ἀψύχων ἐπιμελεῖται ἄλλοτε ἐν ἄλλοις εἴδεσιν ἐγγιγνομένη . Ἀπὸ δὴ τῶν αὐτῶν αἰτίων τοῖς μὲν κρείττοσιν | ||
| ἂν ἐνῇ , οὐ καὶ ἐν ἐλευθέροις τε καὶ δούλοις ἐγγιγνομένη μισεῖν ποιήσει ἀλλήλους καὶ στασιάζειν καὶ ἀδυνάτους εἶναι κοινῇ |
| ἀπορήσομεν : ἡ γὰρ τοῦ δυνάμει ποιητικοῦ καὶ τοῦ δυνάμει παθητικοῦ πρὸς ἄλληλα ἐντελέχεια κίνησίς ἐστιν . ἁρμόσει δὲ καὶ | ||
| ἀλλὰ τὸν θηλαζόμενον χοῖρον : ἐνεργητικὸν γάρ ἐστιν ἀντὶ τοῦ παθητικοῦ . Βίβλινον οἶνον τὸν Θρᾳκικὸν ἀπὸ τόπου Θρᾴκης ἔχοντος |
| εἶναι : οὐδὲ γὰρ ἐπὶ βαρῶν ἢ μέτρων ψιλῇ τῇ ἐμφάσει ἀρκούμεθα , ἀλλὰ κανόνα τινὰ ἐφ ' ἑκάστου εὕρομεν | ||
| , δι ' ἐκείνου τοῦτο σημαίνων , καὶ παρέοικε τῇ ἐμφάσει τοῦτο . βουλόμενος γὰρ πάλιν εἰπεῖν ἃ ὁ Μειδίας |
| : αἰσχρὸν γὰρ ἀνδρί τινι ἢ μορίῳ κρατεῖσθαι ὑπὸ τοῦ χείρονος , ὥς φησιν ὁ Πλάτων , διὸ κρατείτω μὲν | ||
| ὃ δὲ ἔχει τὸ κρεῖττον , τί ἂν δέοιτο τοῦ χείρονος ; τοῦ μὲν δὴ προελθόντος ἐστί . Τί δέ |
| ἀνάστασις γίνεται κατὰ πρῶτον λόγον , ἀλλὰ διὰ τὴν τοῦ δημιουργήσαντος γνώμην καὶ τὴν τῶν δημιουργηθέντων φύσιν . Ἀρκούσης δὲ | ||
| γνώσεως ζώπυρον , ὃ ἐκ τῆς οἰκείας φύσεως καὶ τοῦ δημιουργήσαντος ὑπάρχον αὐτῇ συγκέχυται τοῖς ἐκ τῆς γενέσεως πάθεσι , |
| περὶ τὸ ἀναγκαιότατον ὤλισθον μέρος , τὸ σφάλμα τῶν ἄλλων ἐπηνωρθώσατο , κυριώτατα φάναι , τὸ Ἰουδαίων ἔθνος , ὅσα | ||
| δὲ Ἀριστοτέλης οὐχ οὕτως τὸν λόγον ἠρώτηκεν , ἀλλ ' ἐπηνωρθώσατο εἰπών : τὸ ἐναντίον φευκτῷ ᾗ φευκτὸν ἀγαθόν : |
| συνήθους καὶ ἡ συνήθης τῆς συνήθους , ὁ κακοήθης τοῦ κακοήθους καὶ ἡ κακοήθης τῆς κακοήθους , οὕτω καὶ ὁ | ||
| τὸ πεντάετες οὐδετέρως , ὥσπερ ἀπὸ τοῦ ὁ κακοήθης τοῦ κακοήθους τὸ κακόηθες οὐδετέρως : εὕρηται παρὰ τῷ συγγραφεῖ καὶ |
| φωνῆς τεθὲν μελῳδεῖται καί , καθ ' αὑτὸ διαφορὰν οὐδεμίαν λαμβάνοντος αὐτοῦ , τὸ γιγνόμενον ἐν αὐτῷ μέλος οὐ τὴν | ||
| σκοποῦντα ἐκ τῆς φύσεως τοῦ τε μερίζοντος ἀστέρος καὶ τοῦ λαμβάνοντος , καὶ κατὰ τὸν αὐτὸν τρόπον ταῖς ἐπεμβάσεσι σχεδὸν |
| τῶν ἰσοτονιῶν ξενικώτερον μέν πως καὶ ἀγροικότερον ἦθος καταφανήσεται , προσηνὲς δ ' ἄλλως καὶ μᾶλλον συγγυμναζόμενον ταῖς ἀκοαῖς , | ||
| ἕκαστον : ἐγὼ δὲ τὸ ἐπὶ τηλικούτοις ταπεινόφρον αὐτῶν καὶ προσηνὲς ὑπεράγαμαι καὶ τὸ πρὸς τοὺς γεννησαμένους μέρους παντὸς ὑπήκοον |
| ἀκριβὲς καὶ καθαρὸν οὔτε τὸ ἀπέριττον καὶ εὔρυθμον , ἀλλὰ κεχηνυῖά πώς ἐστιν αὐτοῦ ἡ ἰδέα τοῦ λόγου καὶ ἄτεχνος | ||
| , [ οὔτε τὸ ] ἀπέριττον καὶ εὔρυθμον , ἀλλὰ κεχηνυῖά πως ἐστὶν αὐτοῦ ἡ ἰδέα τοῦ λόγου , καὶ |
| οὖν δὴ περὶ τῶν ὀνομάτων ὑπακουστέον ; Εἴτε πάντα ἀλλήλοις συναρμόττει εἴτε μηδέν , εἴτε τὰ μὲν ἐθέλει , τὰ | ||
| . εἰς μὲν οὖν τὴν νῦν σκέψιν τῶν αἰτίων οὐδαμῶς συναρμόττει περὶ αὐτῶν ὁ λόγος : οὐ γὰρ ὥσπερ ἔνιοι |
| τὰ ἄλλα εἴδη κωλύσει . δῆλον δὲ μάλιστα ἐκ τῆς αἰσθητικῆς τοῦτο δυνάμεως : αὕτη γὰρ σῶμα μὲν οὐκ ἔστιν | ||
| . καὶ γὰρ καὶ ἡ κατὰ τὸ πείθεσθαι λόγῳ τῆς αἰσθητικῆς ἐνέργεια μόνου ἀνθρώπου ἐνέργεια , ὅτι μηδ ' ἁπλῶς |
| καὶ μνήμη προσαγορεύεται , μονή τις οὖσα τοῦ τῆς αἰσθήσεως ἐνεργήματος . ἔστι δὲ καὶ τούτοις διαφορά : τὰ μὲν | ||
| , ἧς ἔχεται πάλιν ἐννοίας τὸ τόνῳ : ἐπίτασιν γὰρ ἐνεργήματος σημαίνει . ὁμοίως τὸ ἄνεως σημαίνει τὸν ἄφωνον , |
| χειρὶ ἐπελθόντος ἀπεμάχετο ἐπὶ μακρὸν δόξαν ἐμποιῶν ὡς ὑπὲρ τοῦ ἀληθινοῦ προκινδυνεύοι . πολλῶν δὲ τραυματιῶν γενομένων οἱ μὲν ἀμφὶ | ||
| ἐν καρδίᾳ μου ἡδώμην περὶ τοῦ θανάτου Ἰωσήφ , ἀνδρὸς ἀληθινοῦ καὶ ἀγαθοῦ , καὶ ἔχαιρον ἐπὶ τῇ πράσει Ἰωσήφ |
| πολιτῶν ὀνείδους . εἰ δὲ καὶ ὁ ἀνδρεῖος δι ' αἰσχροῦ φυγήν , ἀλλ ' οὐ καὶ ὀνείδους , ἀλλ | ||
| , βίος τερπνότατος . ὁ γὰρ τὸ ἡδὺ μετὰ τοῦ αἰσχροῦ ἑλόμενος εἰ καὶ πρὸς ὀλίγον δελεασθείη τῷ ἥδοντι , |
| ὡρισμένη τε καὶ μεμετρημένη , ὡς ἐπὶ τοῦ πλεονεκτοῦντος καὶ πάσχοντος καὶ πλεονεκτουμένου . τῶν παρὰ τὸ ἑκούσιον , τὸ | ||
| ἀνθρώπους ὠφέλει μακρὰν τοῦ προσήκοντος , σαυτοῦ δὲ ἀφροντίστει κακῶς πάσχοντος : ὡς λίαν ἐγὼ ἐλπίζω τοῖς λόγοις οἷς λέγεις |
| τὸ Ο μικρὸν δι ' ἣν εἴπομεν αἰτίαν ἐν τῇ ἀκολουθίᾳ τοῦ Ο μικροῦ : εὐλόγως οὖν μετὰ τὸ Ο | ||
| καὶ τὸ ἀκόλουθον πρὸς τὰ ἀναμερισθέντα μόρια ἐν τῇ δεούσῃ ἀκολουθίᾳ . . καὶ σαφὲς ὅτι τὸ μὴ γενόμενον ἐν |
| τιμωρεῖται . Ἀγραπτότατος βάτος αὖος : ἐπὶ τοῦ σκληροῦ καὶ αὐθάδους τὸν τρόπον . Ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω : ἀντὶ τοῦ | ||
| ποτε μετὰ τὸν θάνατον τοῦ ἀγήνορος , ὃ ἔστι τοῦ αὐθάδους ἢ ὑπερηφάνου ἢ ἀλαζόνος , ὡς τῇ ἀνδρείᾳ ὑπερέχοντος |
| τὴν χεῖρα θέσιν ἴσχειν παρ ' αὐτὸ τὸ ἀκρώμιον τοῦ ὑγιοῦς ὤμου . τὸ δὲ τοιοῦτον σχῆμα πρὸς τὴν ἐκτὸς | ||
| φασὶν αὐτοὺς μὴ προαγωνιστῇ σοι καὶ ὑπερμάχῳ χρῆσθαι , δόξης ὑγιοῦς διαμαρτάνουσι . σαφὴς δ ' ἐγὼ πίστις : ὅσα |
| λεγόμενα τὴν ἐπὶ τῶν μὴ ἀποδεικτικῶν , ἄλλως δὲ εἰς παραδοχὴν παραλαμβανομένων ἀπὸ τῆς τῶν προφερόντων πίστεως . καὶ γὰρ | ||
| πως ἐπιτηδειότερον καθιστώντων τὸ ὑποκείμενον πρὸς τὴν τοῦ τελείου εἴδους παραδοχὴν καὶ πρὸς ὃ ἐξ ἀρχῆς ἡ πρόθεσις ἦν , |
| ἐπὶ τοῦ κατευγμένου καὶ οἷον κατ ' εὐχὴν ἀποδιδομένου καὶ ἀξίου εὐχῆς . εὐοδεῖν εὑρίσκω παρὰ τοῖς Ἀττικοῖς . Θεόπομπος | ||
| λέγειν . ἀλλ ' οὖν τό γε τῆς παροιμίας ἐξ ἀξίου τοῦ ξύλου καὶ πάσχειν ὑπῆρχεν , εἴ τῳ συμβαίνοι |
| , καὶ μετὰ τὴν τρίτην τῷ μέλιτι χρώμενον ἀποθεραπεύειν . παραφυλάττεϲθαι δὲ μὴ ϲυναφαιρεῖν ἐκ βάϲεωϲ τὸν κανθὸν ϲὺν τῇ | ||
| τελείαν ἀποκατάϲταϲιν τῷ πάθει διδόναι μετὰ τῆϲ προϲηκούϲηϲ διαίτηϲ : παραφυλάττεϲθαι μέντοι ἐφεξῆϲ αὐτὴν προϲφέρειν : ναρκοῖ γὰρ τὴν αἴϲθηϲιν |
| , ἡ μέντοι τῶν ὑποκειμένων αὐταῖς φύσις τῷ ἑαυτῆς ἀστάτῳ ἀντιπίπτει αὐταῖς ἐνίοτε πρὸς τὴν κατὰ τὴν φρόνησιν καὶ τέχνην | ||
| ἐπὶ τῶν πολυαίμων , φλεβοτομητέον , εἰ ἡ δύναμις οὐκ ἀντιπίπτει , καὶ μάλιστα ἐφ ' ὧν συνήθης ἔκκρισις αἵματος |
| ὕδωρ καὶ τὴν χύσιν τοῦ ὕδατος , ἣν ἡ ἄμπωτις ἐξήρανεν . Ὅμηρος : ἄντλῳ δ ' ἐνδούπησε . τὸν | ||
| τρώσας . * ἕρπων : βαδίζων ἔσκληκεν ὀδοῦσι , ἤτοι ἐξήρανεν , ἀντὶ τοῦ στόμα καὶ τοὺς ὀδόντας ἐν γαστρὶ |
| καὶ ἀίδια καὶ εἴδη τε καὶ ἰσχὺν ἔχοντα , πάντα ἑτεροιοῦσθαι ἡμῖν δοκεῖ καὶ μεταπίπτειν ἐκ τοῦ ἑκάστοτε ὁρωμένου . | ||
| τι ἀπολείπει τῶν ἑτέρων . Φύσιν ἄρα ἔχει ἐπὶ πᾶν ἑτεροιοῦσθαι . Εἰ μὲν οὖν ἔστι πρὸ αὐτοῦ τὰ ἕτερα |
| τῶν κακῶν : ἄτοπον γὰρ τὸ λέγειν τὸ ὑπὸ τοῦ τεχνίτου εἶδος ἐγγενόμενον προϋπάρχειν τε καὶ ἀίδιον εἶναι . Ὃ | ||
| εὖ φησι κατὰ τὴν οἰκείαν ἀρετὴν ἀποτελεῖται . ὥσπερ ἀρετὴ τεχνίτου ἡ κατὰ τέχνην τελειότης καὶ ἡ κατ ' αὐτὴν |
| ἐκ τῶν παρὰ Σώφρονι Ἴσθμια Θεωμένων καὶ κεχωρισμένον ἐστὶ τοῦ ποιητικοῦ προσώπου . ἔθος δὲ εἶχον οἱ κατ ' Ἀλεξάνδρειαν | ||
| ποιοῦν εἶναι τὸ μάλιστα αἴτιον , καὶ τὸ ποιοῦν τοῦ ποιητικοῦ αἰτίου ὀνόματι διαφέρει μόνον . ὅσα οὖν τὰ ποιοῦντα |
| τῆς διαθέσεως ἀνίατον καθίσταται , παντὸς μὲν τοῦ λεπτοῦ μέρους διαφορηθέντος , ἐμμείναντος δὲ τοῦ γεωδεστάτου καὶ δυσδιαιρέτου : διὰ | ||
| κατεργασθείσης τῆς τροφῆς καὶ τοῦ ἐν αὐτῷ ἀτμώδους καὶ φυσώδους διαφορηθέντος , ὡς ἀκραιφνέσιν ἤδη τέγγεσθαι τὸν ἐγκέφαλον ἀναδόσεσιν , |
| ἑτέρους . ὡς δ ' εἰκός τέ ἐστι καὶ δεῖ διανοεῖσθαι περὶ τούτων , εἰ βούλεσθε , ἀκούσατε . ἐγὼ | ||
| νέοις , ὡς οὐκ ὄντων θεῶν οἵους ὁ νόμος προστάττει διανοεῖσθαι δεῖν , στάσεις τε διὰ ταῦτα ἑλκόντων πρὸς τὸν |
| : ἐκεῖνος δὲ τούτου οὐδέν : καὶ τὸ γεννώμενον ἀπὸ κρείττονος νοῦ νοῦν εἶναι , καὶ κρείττων ἁπάντων νοῦς , | ||
| μάλα μόγις . Οὐκ ἄρα ἐπιστήμη γε οὐδεμία τὸ τοῦ κρείττονος συμφέρον σκοπεῖ οὐδ ' ἐπιτάττει , ἀλλὰ τὸ τοῦ |
| τῇ ἕδρᾳ , ἢ πίτυρα ἐν ἀποδέσμῳ δι ' ὀξυκράτου θερμοῦ ἢ ὠμὴν λύσιν ἢ σίδια ἡψημένα καὶ λελειοτριβημένα κατ | ||
| ἀνετικοῦ τὴν κοιλίαν , ἤγουν δι ' ἐλαίου γλυκέος καὶ θερμοῦ καὶ τῶν ὁμοίων . ποτὸν δὲ καὶ διάκλυσμα ὕδωρ |
| τἀπρεπές , τὸ δὲ τάχος εἰς ὄκνον πολύν . ἐὰν πονηροῦ γείτονος γείτων ἔσῃ , πάντως παθεῖν πονηρὸν ἢ μαθεῖν | ||
| παρ ' ἡμῖν ἐγένετο Ἰουδαίοις ὡς ἥξοντος ἐπὶ τὴν ἀρχὴν πονηροῦ τινος γέροντος , ὃν ἔχοντα αὐτὴν πρότερον ἐξέβαλον τυραννίδα |
| ἑαυτοῖς ἐπιβουλεύειν , οὐδεὶς ἂν οὔτε ἐμοῦ κατηγόρησεν ὡς ἔκθεσμα δρῶντος , οὔθ ' ὑμᾶς ὡς ἀνίατα πάσχοντας ᾠκτίζετο . | ||
| τε καὶ χωλεύουσα καὶ δύσκολος , οὐ διὰ τὴν τοῦ δρῶντος αἰτίαν , διὰ δὲ τὴν τῆς ὕλης ταραχήν τε |
| σπέρμα κατ ' ἰδίαν ξηρὸν κοπτόμενον ὕδατος θερμοῦ παραχεομένου καὶ ἐκθλιβομένου : ἔστι δὲ βέλτιον τοῦ ὀπίου τὸ χύλισμα καὶ | ||
| μέν , οἷον ἐπὶ ἐμέ ἐπ ' ἐμέ : ὅταν ἐκθλιβομένου φωνήεντος οἱουδηποτοῦν βραχέος συνεκθλιβῇ καὶ ὁ χρόνος αὐτοῦ . |
| περιόντι θαυμασιώτερα , ὅσον οὐκ ἐκ μέρους ἑνὸς καὶ τούτου σωματικοῦ τὸ γένος πιστούμεθα , ἀλλ ' ἔκ τε ὅλου | ||
| τὸ ὀρθὸν πεφυκυίας ὁρμᾶν κρατήσασα καὶ πρὸς ἡδονὴν ἀχθεῖσα κάλλους σωματικοῦ καὶ τῇ τοιαύτῃ ἀγωγῇ τῶν συγγενῶν ἑαυτῆς ἐπιθυμιῶν κρατήσασα |
| ὑπόξανθοι , γλίσχραι , ἔχουσαι μικρὰ κοπρώδεα μεθ ' ὑποχονδρίου ἀλγήματος καὶ πλευροῦ , ἰκτεριώδεες : ἦρά γε , ἐπιστάντων | ||
| οἷόν τι ἐπεπόνθει καὶ ὁ Νουμηνίου υἱός . Ἐξ ὀσφύος ἀλγήματος ἀναδρομαὶ ἐς καρδίην , πυρετώδεες , φρικώδεες , ἀνεμέουσαι |
| ' ὡς ἀποδειχθέν , πάντως ἢ ἐξ ἀδήλου ἢ ἐκ φαινομένου ἀποδειχθὲν ἔσται ἀληθές . καὶ εἰ μὲν ἐξ ἀδήλου | ||
| γενήσεται . πλείονι γὰρ τῷ σπόρῳ ἄμεινον χρῆσθαι , ὀψίμου φαινομένου τοῦ ἐνιαυτοῦ , διὰ τό τινα τῶν σπερμάτων ἐν |
| μὲν σύνεγγυς , τλητικὸν κατὰ φρένας . ταλαύρινον τολμηρόν . παρῆκται δὲ ἡ λέξις παρὰ τὸ τλῆναι , καὶ οὐκ | ||
| Σαμαρείτης : ταῦτα γὰρ ἀπὸ τῶν εἰς α καθαρὸν ληγόντων παρῆκται . Ὤρικος , πόλις ἐν τῷ Ἰονίῳ κόλπῳ . |
| μετεωρότερα καὶ συμβαίνει ἐπὶ πλεῖον λεπτοποιουμένης τῆς ὕλης ἐκ τῆς συντόνου ἀγρυπνίας ἐπὶ πλέον καὶ τὴν ἀνάδοσιν γίνεσθαι . συμβαίνει | ||
| καὶ σπασμώδους ἐφίεται καὶ ἐπ ' ἐνίων οὐκ ἠρεμίας ἀλλὰ συντόνου καὶ σφοδρᾶς κινήσεώς ἐστι χρεία . Τὸ δὲ „ |
| ὑπόστασιν ψαμμώδη ἔχοντα , καὶ ἡ κοιλία ἐκδίδωσι δαψιλῆ , συναίσθησίς τε γίνεται τῷ πεπονθότι , ὡς παροδεύοντος ἀπὸ τῶν | ||
| ἀθροιζομένων εἶπεν : ἡ γὰρ ἐπὶ τοῖς αἰσθητοῖς τοῦ καθόλου συναίσθησίς τε καὶ σύστασις καὶ ἡ ἐπὶ τοῖς πρώτοις καθόλου |
| δὲ ἀτελεῖς . ἀλλὰ καὶ διὰ σώματος χωρεῖ δύναμις καὶ ἀδυναμία , καθό φαμεν ὅτι τὸ σκληρὸν δύναμιν ἔχει τοῦ | ||
| πίνων ὀλίγον καὶ ὁ πολὺ ἀπέθῃσκον ἡ ἀπορία : ἡ ἀδυναμία . οὐκ ἐμαραίνετο : οὐχ ὑπέπιπτε . παρὰ δόξαν |
| οἶδας [ ] γὰρ οἷόν ἐστιν ἐραστοῦ τοιούτου καὶ βραχὺν ἐστερῆσθαι χρόνον : ἀποτρέπειν δ ' οὐκ ἐνῆν μὴ πολλάκις | ||
| θυμόν , τὴν δὲ ἀναισθήτως διακεῖσθαι , τὴν δ ' ἐστερῆσθαι Χαρίτων , τὴν δὲ ἀργῶς ἔχειν , τὴν δὲ |
| ὀνομαϲίαϲ . ἡ δὲ χρῆϲιϲ τῶν οἰνανθαρίων παρά τιϲι μὲν εὐωδίαϲ μόνηϲ καὶ τρυφῆϲ ἕνεκα παραλαμβάνεται μετὰ τὰ λουτρὰ καταχεομένων | ||
| εἴποι τιϲ εὐῶδεϲ ἢ ἄνοϲμον ἢ εἴπερ ἄρα ϲμικροτάτηϲ τινὸϲ εὐωδίαϲ ἐμφαῖνον . εὔδηλον δὲ ὅτι καὶ γευομένοιϲ ἐϲτὶν ἡδύ |
| ἀκούειν μὲν ἤδη τούτων ἐξ ἀνάγκης καὶ νὴ Δία ἴσως κατανεύειν : εἰδέναι μέντοι σαφῶς ὅτι μηδὲν αὐτῶν ἐστιν ἰσχυρόν | ||
| : παρὰ τὴν βορὰν καὶ τὸ ἵζειν , ὅ ἐστι κατανεύειν , ὥστε κυρίως ἀπὸ βορᾶς νυστάζειν . οἱ δὲ |
| φαίνοιτο , σκοπεῖσθαι χρὴ καὶ ἀναμιμνῄσκεσθαι , πότερα πλείω τοῦ προσήκοντος ἐπόνησεν ἢ ὀξυτέραις ἐχρήσατο ταῖς κινήσεσιν ἢ περὶ τὴν | ||
| ἐν τάξεσιν ὑπὸ πρεσβυτέροις νέοι καθέζονται , μετὰ κόσμου τοῦ προσήκοντος ἔχοντες ἀκροατικῶς . εἶθ ' εἷς μέν τις τὰς |
| δοκεῖ κατὰ τὴν αἴσθησιν . λέγομεν οὖν ἡμεῖς ὅτι ἐὰν ὑγιαίνῃ τὸ αἰσθητήριον καὶ μὴ μεταβάλλοι τὸ αἰσθητόν , ὥσπερ | ||
| Οὐδέ γ ' , οἶμαι , τὴν μισθωτικήν , ἐὰν ὑγιαίνῃ τις μισθαρνῶν . Οὐ δῆτα . Τί δέ ; |
| ὅλον τὸ σαρκῶδες σήψῃ , ἐπὴν δὲ ἐπίπαν νέμηται , ἀναλοῦται ἡ τροφὴ τῇ σηπεδόνι : οὕτω δὴ καὶ τῇ | ||
| , ὡς ἀκήκοα , περὶ τοῦτό τ ' αὐτοῖς πολὺς ἀναλοῦται χρόνος , τί ἐστιν ἀγαθόν , κοὐδὲ εἷς εὕρηκέ |
| τοῦτο τοῖς ὀρνέοις ποιεῖν παραινεῖν μηδὲ φυτοῦ βλάστῃ ἐφήδεσθαι ἰξὸν πεφυκότος φέρειν , πτηνοῖς ὄλεθρον . τὰ δὲ μήτε τῆς | ||
| , τῶν δὲ τοῦ ἀέρος μείζους : διὸ τοῦ αἵματος πεφυκότος κινεῖσθαι ἄνω καὶ κάτω , κάτω μὲν φερομένου εἰσρεῖν |
| δι ' ἧς τὰς ἄρσεις ταῖς θέσεσι πρεπόντως ἀποδίδομεν : μίξει , καθ ' ἣν τοὺς ῥυθμοὺς ἀλλήλοις συμπλέκομεν , | ||
| εἰ ταῦτα δὲ , ὡς ἔγραψα , τύχωσιν ἐν τῇ μίξει , . . . . . . . . |
| οὐ πάνυ χαλεπὸν , τοῦ δὲ μὴ ἀδικεῖσθαι κτήσασθαι δύναμιν παγχάλεπον : καὶ οὐκ ἔστιν αὐτὸ τελέως ἔχειν ἄλλως ἢ | ||
| ἐκ προσώπου μεταναστῆναι βασιλέως θνητοῦ χαλεπόν ἐστι , πῶς οὐ παγχάλεπον τὴν θεοῦ φαντασίαν καταλιπόντα οἴχεσθαι , μηκέτι εἰς ὄψιν |
| ἠθῶν καταστάσεις τυποῦται τοῖς πολλοῖς τὰ ἐνύπνια : ἄλλα τοῦ ἀνδρείου καὶ ἄλλα τοῦ δειλοῦ τὰ φαντάσματα , ἄλλοι τοῦ | ||
| ἐκείνην τὴν ἁρμονίαν , ἣ ἔν τε πολεμικῇ πράξει ὄντος ἀνδρείου καὶ ἐν πάσῃ βιαίῳ ἐργασίᾳ πρεπόντως ἂν μιμήσαιτο φθόγγους |
| ἐπιστρέφεσθαι καὶ φροντίζειν ἄλλου τινὸς πράγματος τὸν μαχόμενον , ἀλλὰ μόνου τοῦ πολέμου γίνεσθαι . . ῬΥΤΑ . Τὰ χαλινὰ | ||
| ὥραν τὸ ἔτος ἐπαγάγῃ τὴν αὐτήν : τότε δὲ ὑπὸ μόνου τοῦ μηχανήματος ἀνοιχθεῖσα καὶ οὐ πολὺ ἐπισχοῦσα συνεκλείσθη δι |
| μεῖζον κακὸν λέγει τοῦ τῇ μὲν οἰκείᾳ φύσει ἐλάττονος , δυναμένου δέ ποτε κατὰ συμβεβηκὸς γενέσθαι μείζονος κακοῦ . Δοκεῖ | ||
| λόγους : ὁ δ ' αὖ τὰ μὲν τοιαῦτα πάντα δυναμένου τορῶς τε καὶ ὀξέως διακονεῖν , ἀναβάλλεσθαι δὲ οὐκ |
| , ἐφήμερος τῷ βίῳ . ἐπιρρήματα δ ' ἀφειδῶς , ἀταμιεύτως , ἀπροόπτως τοῦ μέλλοντος , ἀπεριόπτως , ἀπερισκέπτως , | ||
| ἀγαθὸν μὲν οὐδὲν ὑπεξελόμενοι , πάντα δ ' ἀφειδῶς καὶ ἀταμιεύτως χαριζόμενοι . τὰ μὲν δὴ τῶν εὐγενῶν καὶ ὡς |
| βάθει μᾶλλον . τῶν δὲ ἀμφημερινῶν οὐδὲ ῥῖγοϲ ὡϲ ἐπίπαν προηγεῖται , ἀλλὰ μόνον περιψύχονται . ἔϲτι δὲ ἐν τοῖϲ | ||
| ὅτι μία μὲν ἡ οὐσία πολλὰ δὲ τὰ συμβεβηκότα , προηγεῖται δὲ τὸ ἓν τῶν πολλῶν , ἢ ὅτι φύσει |
| καιρῷ , εὐλαβέομαι γὰρ μή πως καὶ τὴν ἀπειρίην διεξιὼν γελᾷν ἄρξῃ : ἴσθι δὲ νῦν περὶ τοῦ σέο γέλωτος | ||
| αἰσχρὸν εἶναι δοκεῖ καὶ δοῦλον , τὸ δὲ ἀσπάζεσθαι καὶ γελᾷν ἔσχατον καὶ προϊόντων ἀνδρῶδές τε καὶ καλόν . Ὅθεν |
| γὰρ συνώνυμα κοινωνοῦσι κατὰ τὸ πρᾶγμα , οὐκέτι δὲ ἐνταῦθα ἀπαραλλάκτως κοινωνία ἐπὶ πασῶν τῶν ἀρχῶν τῶν διαφόρων , ὥστε | ||
| καὶ ἐπὶ τῶν ἄλλων ῥημάτων τῶν βαρυτόνων : μάλιστα δὲ ἀπαραλλάκτως ἔχουσιν , ὅσα τῆς αὐτῆς εἰσι συζυγίας , οἷον |
| . Γ τῇ δὲ Κύννῃ παρέβαλε τὸν Κλέωνα διὰ τὸ ἀναιδές . Γ πόρνη ἦν ἡ Κύννα καὶ ἡ Σαλαβακχώ | ||
| : τῆς σῆς δὲ τόλμης : καὶ πάντως τότε τὸ ἀναιδές σου καὶ τολμηρὸν διαγνώσομαι , πεπειραμένος αὐτῆς ἤδη καὶ |
| ὁπόσον ἄρα περίεστιν ἡ τῆς ψυχῆς εὐφροσύνη τῆς τοῦ σώματος ἀδυναμίας : ποιεῖ γοῦν μοι καὶ τὴν νόσον ῥᾳστώνην καὶ | ||
| τὸ ἐπὶ τούτῳ συμβουλεύεις ; τίνα ἴασιν ποιήσασθαι τῆς Τιμοκλέους ἀδυναμίας ἐν τοῖς λόγοις ; Συνήγορον , ὦ Μῶμε , |
| μὲν φαντασία τῶν ὄντων ἐστὶν ἀναπόλησις , ἡ δὲ ψιλὴ ἐπίνοια τῶν μὴ ὄντων ἐστὶ διατύπωσις , ὡς ὅταν τις | ||
| , καὶ μηδενὸς ὄντος ἀριστεροῦ συμπεριγράφεται καὶ ἡ τοῦ δεξιοῦ ἐπίνοια . ἀλλὰ δὴ τὰ πρός τι συγκαταλαμβάνεται ἀλλήλοις : |
| καὶ πλεονεκτικόν , ταῦτα καὶ παρ ' ἑκόντος λαμβάνειν ὁμοίως ἀναιδοῦς τινὸς καὶ φιλοκερδοῦς ἀνδρὸς καὶ πλεονέκτου : αἰτεῖν δέ | ||
| τεκνοποιεῖ ὅθεν Αἰσχύλος φησὶ παντρόφου πελειάδος . κυνὸς δὲ τῆς ἀναιδοῦς κατὰ τὸν Ὅμηρον εἵνεκ ' ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου . |
| μὲν ἐπὶ τὸ ἄπειρον ἀεί , ὁρίζεται δὲ ὑπὸ τοῦ περαίνοντος . τῶν μὲν οὖν ἐν τῷ νῷ ὑπαρχόντων διαφέρουσιν | ||
| , ὡς Ἀριστοτέλης Διδασκαλίαις . ἐν δὲ Γεωργοῖς ὡς Καλλίαν περαίνοντος αὐτοῦ μέμνηται . μέμνηται αὐτοῦ καὶ Λυσίας ἐν Σωκράτους |
| : ἀφ ' οὗ καὶ τὸ ἔχραε , τὸ ἐπεβάρυνεν ἀχρής καὶ ἀχρεῖος καὶ ἐξ αὐτοῦ ἀχρεῖον τὸ οὐδέτερον τὸ | ||
| εἰς τὸ η , ὥσπερ τὸ φοβούμενος φοβήμενος , γίνεται ἀχρής . ἢ παρὰ τὴν χροιὰν γίνεται μελαγχροίης , οἷον |
| εἶναι ἄλλην κίνησιν παρὰ τὴν ἁπλῶς κίνησιν , τῇ δὲ ἀλλοιώσει ἐναντίον ἡ τοιάδε ἀλλοίωσις καὶ τῇ κατὰ τόπον κινήσει | ||
| γὰρ δεῖ προσφιλὲς εἶναι τῇ γεύσει τοῦτο δ ' ἐν ἀλλοιώσει τοῦ γεώδους , ὡς δ ' ἔνιοί φασι σήψει |
| ὡς εἰ λέγοι τις πλευμονίαν ἀπὸ τοῦ θαλαττίου ζῴου ὄντος ἀναισθήτου . οἱ δ ' ἀπὸ τοῦ πρὸς τῇ Κύμῃ | ||
| κακούργου , κακοῦργον ἀναπλάττομεν τὴν διάνοιαν : δειλοῦ δὲ καὶ ἀναισθήτου ἐλάφου , κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον , ὡς , |
| ἡ μήτρα : κίνδυνος οὖν δι ' ὅλου τῆς συμπλοκῆς ἀπεχομένων αὐτῶν παραπολέσθαι τὴν τῆς ὑστέρας ἐνέργειαν . πρὸς δὲ | ||
| ἵππων νομίζω ἂν αὐτοῖς χρήματα ὑπάρξαι καὶ παρὰ τῶν σφόδρα ἀπεχομένων μὴ ἱππεύειν , ὅτι καὶ † οἷς καθίστησι † |
| χαίρουσι διαφερόντως ἅμα μὲν ἡδόμενοι , ἅμα δὲ ἀπατώμενοι τοῦ λυπηροῦ . αἱ δὲ θεωρητικαὶ καὶ εἴ τινές εἰσιν αὐτῆς | ||
| τῶν αἰσχίστων , ἀδύνατος δὲ ἀπώσασθαι λύπην , ἐνίοτε μηδενὸς λυπηροῦ παρόντος , οὐ δυνάμενος δὲ ὑπομεῖναι πόνους , οὐδὲ |
| , σέ σός καὶ ἕ ὅς , οὐδαμῶς τοῦ ε ἐγκειμένου . πῶς δὲ καὶ τὸ ἡμέτερος καὶ ὑμέτερος τῷ | ||
| κύον : Λάμπουρος ἢ λευκὴν οὐρὰν ἔχων ἢ ἐπιμελῶς φυλάσσων ἐγκειμένου μετὰ τοῦ λάμπειν καὶ τοῦ ὠρεῖν , ὅ ἐστι |
| ' ἀτονίαν τῆς ὅλης δυνάμεως ἐπισυμβᾶσαν δι ' ἕτερόν τι ἀρρώστημα . ἀμέλει καὶ τοὺς ὅσον οὔπω τεθνηξομένους ὁρῶμεν , | ||
| ἀδικεῖν αἰτίους : οὕτω γὰρ ὡς ἂν ἴδιον καὶ ἑκούσιον ἀρρώστημα σπουδάσωμεν ἀρκεῖσθαι [ ] πάντες ἐπιφέροντες καὶ δι ' |
| , χαλεπώτερα γίνεται ϲυμπτώματα , χολεμεϲία , ϲπαϲμόϲ , παρακοπὴ διανοίαϲ καὶ πυρετὸϲ ὀξύϲ , ἐφ ' ὧν δεῖ καὶ | ||
| ϲυνόχοιϲ πυρετοῖϲ ἢ ἡμιτριταικοῖϲ καὶ μάλιϲτα εἰ καὶ τὰ τῆϲ διανοίαϲ τοῦ κάμνοντοϲ ᾖ ῥεμβώδη καὶ δυϲαιϲθηϲία κρατεῖ , πνιγμοὺϲ |