| πλαγίως ἐνταῦθα τὸν λόγον ὤφειλεν ἀποδοῦναι οὕτως : κλυούσης καὶ ἀκουούσης ἐμοῦ μεγαληγόρων ἀνδρῶν ἀνοσίων , ἤτοι τῶν μεγάλα καὶ | ||
| πολλὰ λέγων ἐτύμοισιν ὁμοῖα : τῆς δ ' ἄρ ' ἀκουούσης ῥέε δάκρυα , τήκετο δὲ χρώς . ὡς δὲ |
| ' ἑκάστην ὄρεξιν , τῆς δὲ σοφίας μόνον θεωρούσης καὶ λεγούσης , πραττούσης δὲ μηδέν . ἐλέγετο γὰρ ἐξ ἀρχῆς | ||
| καὶ τὸ εἰωθὸς ἔπος , ὡς μετὰ ταῦτα ἐπυθόμην , λεγούσης , λαβέ μου , Σκάμανδρε , τὴν παρθενίαν , |
| ἕως ἔτι κάρτος ἀέξεται , οὔ τιν ' ἐάσω ἐχθρὸν ἐμῆς κεφαλῆς , ἀλλ ' Ἄιδι πάντας ἰάψω , οὕνεκ | ||
| καὶ ξύλλογοι γυναικοπληθεῖς : οὐ γὰρ ἐξανέξομαι λεύσσων δάμαρτος τῆς ἐμῆς ὁμήλικας . ἐρεῖ δέ μ ' ὅστις ἐχθρὸς ὢν |
| ἐπειπόντες , ὅτι διαρθρωτέον τὸν περὶ τῶν διαφορῶν λόγον ταραχωδέστερον διατεθέντα παρ ' αὐτοῖς , μετίωμεν ἐπὶ τὰ ἑξῆς . | ||
| νήσῳ . οἶδα δὲ καὶ περὶ κάλλους γυναικῶν ἀγῶνά ποτε διατεθέντα : περὶ οὗ ἱστορῶν Νικίας ἐν τοῖς Ἀρκαδικοῖς διαθεῖναί |
| τὴν τοῦ πράγματος φύσιν καὶ τὴν πρὸς τὸ μέγεθος τῆς ἐπαγγελίας ἀσθένειαν . καθόλου γάρ , πρὸς τῷ τὴν περὶ | ||
| καὶ ὡς καὶ πατὴρ τοῦδε τῷ νόμῳ , καὶ προσετίθεις ἐπαγγελίας καλάς , ὡς ἥδιστά τε αὐτὸν ἀφικόμενον ὄψει καὶ |
| καὶ ἀναστρόφως , ἵνα καὶ ἡ ἀκοὴ ὡς ὁρώ - σης ἀντιλάβηται τῆς ὄψεως , δεῖ πολὺ πρότερον αὐτὴν ὅρασιν | ||
| . καὶ οὔπω ἀπεικός . καὶ γὰρ ἐνίοτε ὀργώ - σης τῆς ἐκκριτικῆς δυνάμεως , ἐπὶ τῷ τοὺς λυποῦντας τῶν |
| . πάλιν ὁ αὐτός πού φησι : Μακαρεὺς ἔρωτι τῶν ὁμοσπόρων μιᾶς πληγεὶς τέως μὲν ἐπεκράτει τῆς συμφορᾶς κατεῖχέ θ | ||
| χαίρουσα θρήνοις καὶ στενάγμασι βροτῶν , ὑμεῖς ἀθέσμους εἰς ὕβρεις ὁμοσπόρων τὰς μισαδέλφους ὁπλίσαντες ὠλένας Κάϊν μολῦναι φοινίῳ πρῶτον λύθρῳ |
| ὕδατος ὀμβρίου δεξαμεναί . καὶ μικροῦ τὸ μέγιστον ἄγος , ἀδελφοκτονίαν , εἰργάσαντο , εἰ μὴ παρηγορίαις τοῦ πρεσβυτάτου μόλις | ||
| τῆς τῶν Ἀργείων ἐφόδου , οὗτος καὶ νῦν ἀπαγγέλλει τὴν ἀδελφοκτονίαν καὶ φησὶ πρὸς τὰς τοῦ χοροῦ γυναῖκας , μὴ |
| ἐν Θήβαις καὶ ἐγένοντο ἑπτὰ πυρκαϊαί : ποθέω στρατιᾶς ὀφθαλμὸν ἐμᾶς , καὶ τὰ ἑξῆς . νῦν ἁρμόδιος . ἀφ | ||
| , χορῶν ἱερῶν ἐπίβηθι καὶ ἔλθ ' ἐπὶ τέρψιν ἀοιδᾶς ἐμᾶς , τὸν πολὺν ὀψομένη λαῶν ὄχλον , οὗ σοφίαι |
| σφίσι κατὰ τὸ ξυμμαχικὸν προσβοηθήσασιν αὐτοὶ τὸ δίκαιον μᾶλλον τῆς ξυνθήκης προθύμως παρέσχοντο . καὶ τοὺς μὲν Ἀθηναίους ταῦτα πλεονεκτεῖν | ||
| τὸν βίον καὶ τοῦτό πως ἂν ἴσως ῥυπαίνοι τὸν ὑπεράνω ξυνθήκης πάσης . ἀλλ ' ὅπερ ἔφην , ταῦτα μὲν |
| πολεμίων παθόντες ὕστερον εἰς διαλύσεις ἦλθον , ἀπὸ ταύτης τῆς συμφορᾶς οὐκέτι σχεδὸν ἀναλαβεῖν αὑτοὺς δυνηθέντες . Οὐ πολλοῦ δὲ | ||
| εἰς ἥντινα παρέσονται χώραν , ὁ θεὸς ἀπόλυσιν ἐσήμανε τῆς συμφορᾶς , εἰ μένοντες ἐθέλοιεν ἐκθεῖναι παρὰ τῷ σπηλαίῳ ἕνα |
| ὑπὲρ τοῦ δήμου πεπολίτευσαι ; ἃ μὲν γὰρ ὑπὲρ σεαυτοῦ βεβούλευσαι , πάντες ὁρῶμεν . Ἐκλιπὼν μὲν τὸ ἄστυ οὐκ | ||
| λόγων ἐστὶν , ὅστις γε περὶ αὐτῶν τῶν λόγων οὕτω βεβούλευσαι ; καὶ γὰρ αὖ κἀκεῖνο οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον |
| τῆς μνημοσύνης εἶναι . οὐ μὴν ἄχαρις τά γε ἐς ξυνουσίας ἦν παρ ' ὃν ἐσιώπα χρόνον , ἀλλὰ πρὸς | ||
| τοὺς ἑταίρους , ὁπόσα ἠρώτων , καὶ ἱκανῶς τῆς τοιαύτης ξυνουσίας ἔχων ἐπὶ τὴν διάλεξιν ἀνίστατο λοιπὸν τὴν ἐς πάντας |
| ' ἄελπτον . καὶ μὴν παρών γε κοὐ λόγους ἄλλων κλύων , Πέρσαι , φράσαιμ ' ἂν οἷ ' ἐπορσύνθη | ||
| Αὐτὸς βαρεῖαν ξυμφορὰν ἐν ὄμμασιν πατρὸς δεδορκὼς κοὐ κατὰ γλῶσσαν κλύων . Ποῦ δ ' ἐμπελάζεις τἀνδρὶ καὶ παρίστασαι ; |
| πέντε πεντάδος καὶ ἀεὶ οὕτως : διὰ γὰρ τῆς τοιαύτης γραφῆς καὶ σημάνσεως ἡ τῶν φρασθησομένων ἐπιπέδων τε καὶ στερεῶν | ||
| φοινικίσι προσβάλλει τι ἄνθος τῷ στρατοπέδῳ , καὶ χαρίεν τῆς γραφῆς οἱ ἄλλος ἄλλως πεπτωκότες ἵπποι τε ἀτακτοῦντες μετ ' |
| ἐς ἐμὲ προσιόντα καὶ φησὶ , χαῖρε , ξένε . Κᾀγὼ , πολλά γε καὶ σὺ , Δημόκριτε , ἀνδρῶν | ||
| : καὶ γὰρ ἡμεῖς ὅ τι δυναίμεθα συνεργοῖμεν ἄν . Κᾀγὼ , τὸ μὲν κατ ' ἀλήθειαν , ἔφην , |
| . , . * . Ἀδρανής : δραίνω , τὸ πράττω , δρανῶ ἔδρανον δρανής , καὶ μετὰ τοῦ στερητικοῦ | ||
| γάρ , ὥστε ὁρᾶν ἐξέσται αὐτῇ ὅ τι ἂν ἐγὼ πράττω . Ὥρα ἄν , ἔφη , συσκευάζεσθαι ὑμῖν εἴη |
| : ἐπὶ τῶν ἀνοήτων ἢ ἀνάρθρων . Οὐκ ᾤμαν τὰν εὐχὰν ἄλλας μείζονος εὐχᾶς δεῖσθαι : Λακεδαιμόνιος εὐξάμενος ἀπὸ τοῦ | ||
| νεύματος τῶν ὀφθαλμῶν . πατὴρ ] ὁ . μετ ' εὐχὰν ] μετὰ τὸ εὔξασθαι . δίκαν ] τρόπον . |
| προσανάθου , λαβέ με σύμβουλον πόνων , μὴ καταφρονήσῃς οἰκέτου φλυαρίας . Ναὶ πάτερ ἡμέτερε , Κρονίδη , ὕπατε κρειόντων | ||
| γὰρ καθεσθέντες ἔχουσιν ἀκοῦσαι τῆς γραφῆς καὶ τῆς αὐτῆς ἀνασχέσθαι φλυαρίας , καὶ πάλιν σου γνῶναι τὴν συκοφαντίαν , ὅπερ |
| ἐρᾷς τῆς ἡμετέρας , φθόνος οὐδείς , ἀλλ ' ἐλθὼν ἀπόλαυε τῶν παιδικῶν . Τὸν ἄνθρωπον τοῦτον εὖ πάσχειν Ἀμφιλόχιος | ||
| ἐστίν . βάδιζ ' ἐπὶ δεῖπνον εἰς τὰ φειδίτια , ἀπόλαυε τοῦ ζωμοῦ , φόρει τοὺς βύστακας μὴ καταφρόνει , |
| τὰ θρυλλούμενα ἐν τῇ πόλει περὶ τῆς αὐτοῦ γυναικὸς ἰδίας Φαίδρας , ἐλυπεῖτο πρὸς αὐτήν : καὶ ἀγανακτήσας κατὰ τοῦ | ||
| τί δ ' ἔστι , Φαίδρα : περὶ τὴν τῆς Φαίδρας ἀγωνίαν καταγινόμενος ὁ χορὸς οὐκ ἐπαισθάνεται τῶν τοῦ Ἱππολύτου |
| λέξεως φανερὸν ὑμῖν ποιήσω : Ἀρετὰ πολύμοχθε γένει βροτείῳ , θήραμα κάλλιστον βίῳ , σᾶς πέρι , παρθένε , μορφᾶς | ||
| ἂν ἐκεῖνος περιπλακῇ . καὶ οἱ μὲν ἔχουσι τὸ ζητούμενον θήραμα , ὁ δὲ τῆς ἑαυτοῦ ἄκων ἐξανίσταται βάσεως . |
| δὲ πολλοῖς ἐγκωμίοις , φιλότιμον φύσιν θέλγων ἐν μνήμῃ τῆς Βρισηίδος ἐρωτικὸς γὰρ ἁνήρ , εἰς οἶκτον δὲ κάμπτων οἷς | ||
| τὸν ἠδικημένον ἰδὼν ἄπρακτον ἀπέπεμψε . Τάχα δή τις τὴν Βρισηίδος πρὸς τὴν Ἑλένην ἐξέτασιν ὑπερβὰς καὶ τὴν Ἀλεξάνδρου πρὸς |
| , εἰ πεύσῃ τὰ σιωπώμενα κακά : ὀλῇ : ἀπολῇ ἀκούσασα τὸ πάθος . οὕτως γὰρ δεινόν ἐστιν ὡς καὶ | ||
| γύναι , θεασαμένη τὴν Ἀφροδίτην εἰκόνα βλέπειν σεαυτῆς . ” ἀκούσασα δὲ ἡ Καλλιρόη δακρύων ἐπλήσθη καὶ λέγει πρὸς ἑαυτὴν |
| μετὰ τὴν τῆς γυναικὸς τελευτήν , ὡς εἴθιστο προσιούσης καὶ βουλομένης ὑπὸ στρατείας ἥκοντα θεραπεύειν , οὔτε πιεῖν ἐκδεδιψηκὼς ὑπέμεινεν | ||
| δὲ μὴ δυναμένου ὑπὸ ἀσθενείας : περὶ δὲ Φαίδρας ἀσιτεῖν βουλομένης εἰς θάνατον τὸ σύνολον αὐτὴν μὴ δέχεσθαι εἰς τὸ |
| εἰς ἔρευναν ἐξευρεῖν γονάς ; ἔχω γὰρ οὐδέν , ὦ γύναι , τεκμήριον . τάλαινά ς ' ἡ τεκοῦς ' | ||
| αὐτῷ . ἀλλ ' ἔρχευ , λέκτρονδ ' ἴομεν , γύναι , ὄφρα καὶ ἤδη ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντες |
| ἕνεκα τῆς , ἢ τῆς ἀγγελίας , ἰωνικῶς : τὸ ἀγγελίας διπλῶς νοεῖται , ἢ ἕνεκα τῆς ἀγγελίας , καὶ | ||
| ὑπὸ τοῦ ποταμοῦ πρὸς θάλατταν φέρεσθαι . πρὸς τοίνυν τὰς ἀγγελίας ποτὲ μὲν πλήττομαι , ποτὲ δὲ τοῖς παθοῦσιν ἐγκαλῶ |
| πέμψαι μοι τὸν λόγον , ὥστ ' οὐδ ' ὅτι εἴρηκας ἔγραψας , ἀλλὰ πρὸς μὲν Ὀλύμπιον εἰρωνευόμενος ἔφης ἐμέσαι | ||
| ὁ σὸς πατὴρ σέβεται . Δία πατρῷον ] λέγειν , εἴρηκας . , εἶπες . ὡς ] λίαν . , |
| παρὰ Διὸς γνώμην , ἤγουν τῆς Εἱμαρμένης , τῆς μεγάλα βουλευομένης . Οὐ γὰρ μετατρέπεται ἡ τῆς εἱμαρμένης βουλή . | ||
| φησὶ καὶ οὐ Κλυμένης . : ὀρθοβούλου ] Τῆς ὀρθὰ βουλευομένης . οἱ μὲν Ἰαπετοῦ καὶ Ἀσώπης ἢ Κλυμένης παῖδα |
| τὸν ἀέρα περιπολοῦσαι ἐφορῶσι τὰ τῇδε . Ἢ ἀπὸ τῆς Ἀρετῆς , ὥς φησιν Ὀρφεύς : Μητέρα δ ' ἡρώων | ||
| εὐδαιμονίαν κεκτῆσθαι . οὕτω πως διώικει Πρόδικος τὴν ὑπ ' Ἀρετῆς Ἡρακλέους παίδευσιν : ἐκόσμησε μέντοι τὰς γνώμας ἔτι μεγαλειοτέροις |
| καὶ δάκνομαι τῷ ῥήματι τὴν ψυχὴν ἀναμνήσας τε ἐμαυτὸν τῆς ὑμετέρας ἐν τῷ πρόσθεν εὐνοίας οὕτω δὴ ἐπηγγειλάμην καὶ πρὸς | ||
| αὑτοῦ . εἶτ ' ἔχων τούτους ἦγ ' ἐπὶ τὰς ὑμετέρας οἰκίας , καὶ σύ , ὦ Τιμόκρατες , συνηκολούθεις |
| πρὸς Ἡρακλέα λέγων : ἔα , τί χρῆμα ; δέρκομαι σπουδῆι τινα δεῦρ ' ἐγκονοῦντα καὶ μάλ ' εὐτόλμωι φρενί | ||
| νενομίσθαι , καθ ' ἣν ἡμέραν Ἴων ὁ Ξούθου ἐβοήθησε σπουδῆι πολλῆι πολεμουμένοις Ἀθηναίοις ὑπὸ Εὐμόλπου τοῦ Ποσει - δῶνος |
| ! ! ! ! ! ! ] τικῶς ? ἡ Σινωνὶς ὑπεξέρχεται καὶ δραμοῦσα ? ? ? ? διὰ τῆς | ||
| ! ! ! ! ] ὁρᾷς , ὅτι τῆς ψυχῆς Σινωνὶς οὐ φείδεται : ἔχεις ? μενδειγματι ? ? ? |
| εὖ ἔχοντος , χαριέντως γ ' , ἔφη , ὦ νεανίσκε , τὸ σωμάτιον διάκεισαι . τί οὖν οἴει , | ||
| . Ζήνων πρὸς τὸν πλείω λαλεῖν θέλοντα ἢ ἀκούειν ” νεανίσκε , ” εἶπεν , „ ἡ φύσις ἡμῖν γλῶτταν |
| θεῶν τε καὶ δαιμόνων ἐπιπεμπομένας τοῖς ἀνόσια καὶ δεινὰ διαπραξαμένοις ἐρινύας ἐῶ , ὑφ ' ὧν αἰκιζόμενοι ψυχάς τε καὶ | ||
| παρίσταται περὶ τοῦ δαιμονίου φρονεῖν , καὶ πείθομαί γε τὰς ἐρινύας ἐκείνας τὰς φοβερὰς καὶ ἀπαραιτήτους τοῖς ἀνόσιόν τι διαπραξαμένοις |
| περὶ ὧν φεύγει πρὸς ὑμᾶς οὖσαν ἀπολογίαν , οὐκ ἂν ἐποιούμην περὶ αὐτῆς μνείαν οὐδεμίαν . νῦν δ ' οἶδα | ||
| πρὶν μαθεῖν χαλεπὸς ἦν ἅπαντι τῷ φανέντι . καὶ δεινὸν ἐποιούμην Ὀλύμπιον μὲν δι ' ἐμὲ τετυχηκέναι ἔργου , πεδηθῆναι |
| μιᾶς γενέσθαι γνώμης : οὕτως εὖ καὶ καλῶς τὴν Ἑλλάδα ἡρμόσατο , καὶ αὐτός τε ἀπέστη τῆς ναυαρχίας καὶ ἐκείνους | ||
| , ἐν νάπαις τὰ πρῶτα καὶ ἄντροις τὴν ἁρμονίαν ταύτην ἡρμόσατο , παιδικοῖς ἑαυτοῦ προσᾴδων ταῦτα τὰ κηλήματα . οὐκοῦν |
| τῆς φυγῆς παράσχῃς τὴν ἀσφάλειαν καὶ τἆλλα ὡς ὑπέσχου περὶ Λευκίππης . ” “ Μὴ φροντίσῃς , ” εἶπε , | ||
| οἰκίαν . τοῦ δὲ Σωσθένους αὐτῷ μηνύσαντος τὰ περὶ τῆς Λευκίππης καὶ κατατραγῳδοῦντος αὐτῆς τὸ κάλλος , μεστὸς γενόμενος ἐκ |
| πρῶτος αὐτὸς ἦρχον περὶ τοῦ κάλλους λέγειν , προοιμίων ἂν ἐδεόμην συχνῶν , ἐπεὶ δ ' ἐπὶ πολλοῖς ἔρχομαι τοῖς | ||
| ἐμαυτὸν ἐπαφεῖναι : ὡς δ ' οἱ παρόντες κατέσχον , ἐδεόμην ἐπισχεῖν τε τὴν ναῦν καί τινα ἁλέσθαι κατὰ τῆς |
| δίκαιον ἀποδιδόναι τοῖς συνιεῖσιν αὐτοῦ τῆς διανοίας . τί τούτου ποιοῦμαι τεκμήριον ; μόνος σπουδάσας περὶ αὐτὴν ἐξ ἁπάντων ἀδελφῶν | ||
| ἐνθένδε ἀκόντων Ἀθηναίων ἐμὲ ἀπιέναι : ὡς ἐγὼ περὶ πολλοῦ ποιοῦμαι πείσας σε ταῦτα πράττειν , ἀλλὰ μὴ ἄκοντος . |
| παρὰ τὸ σινομεμωρῆσθαι . σκεθροτέρης : Βακχεῖος ἐν αʹ φησὶν ἀληθεστέρας , ἀλλ ' οὐκ ὀρθῶς . κεῖται δὲ ὁτὲ | ||
| τὸ ὕστερον λαμβάνων χρόνον λέγοιεἶναι γάρ τι τοῦτοτῆς δ ' ἀληθεστέρας κινήσεως τὸ πρότερον καὶ τὸ ὕστερον ἐχούσης μὴ λέγοι |
| αὐτῶν , καὶ ἐπηκολούθησαν λίθοις καὶ ξύλοις , ἐξακολουθήσαντες πνεύμασι πλάνης . Ὑμεῖς δὲ μὴ οὕτως , τέκνα μου , | ||
| ἐκδέχεται τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ : καίγε τὰ πνεύματα τῆς πλάνης οὐδὲν ἰσχύουσι πρὸς αὐτόν . Οὐ γὰρ εἶδεν ἐπιδέξασθαι |
| σὺ νεκρόν γ ' : σὺ , φησὶν , οὐκ ἤρας τοῦ ζῆν ἑτέραν ἀντὶ σοῦ ἀποστείλας : δι ' | ||
| καὶ εἰ ἔστι που τῆς γῆς ἡ ἄνθρωπος αὕτη , ἤρας εὐθύς , ὥσπερ φασὶ τὴν Μήδειαν ἐξ ὀνείρατος ἐρασθῆναι |
| ] τὰς πολλῆς φθορᾶς καὶ δυστυχίας προξένους τύχας ] τὰς δυστυχίας ἄθλων ] τῶν αὐτῆς πόνων σοῦ ] παρὰ σοῦ | ||
| δυστυχῶν ὑπὸ τῶν φίλων ἠμελεῖτο , γήμας δὲ καὶ τῆς δυστυχίας ἀπαλλαγεὶς , τότε πάλιν φίλους ἔσχε . πρὸ τοῦ |
| καὶ πονηρός . ἀλλ ' ἔγωγε τἀναντία ἔπραττον , ὦ Μηνύκιε , καὶ ὅπως ἡ βουλὴ τῶν κοινῶν διὰ παντὸς | ||
| μοι πίστιν . Ὅταν δὲ φίλους ἔτι καλῇς , ὦ Μηνύκιε , τοὺς ἐξελάσαντάς με καὶ πατρίδα τὴν ἀπαρνησαμένην , |
| καὶ μάλα γε σοφούς , καὶ ἠκρίβουν τὰ ἐκ τῆς παιδεύσεως , οὐκ ἐψεύσαντο τῆς διδασκαλίας τὸν πόνον , φασίν | ||
| μηδενὸς συνεπιμερίζοντος αὐτῷ ἢ συσχηματιζομένου , δηλοῖ προσθήκην γνώσεως καὶ παιδεύσεως καὶ φρονήσεως καὶ πλούτου καὶ προσκείσεται ταῖς γραφαῖς καὶ |
| πάντα πράξας , οὐ χαλεπῶς διαφεύξεται τὴν τῆς λεγομένης γεγονέναι ἁμαρτίας αἰτίαν . ἃ γὰρ ὁρῶμεν , ἔχει φύσιν οὐχ | ||
| ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ αὐτὸν τὸν Ἀλέξανδρον λέγεσθαι ἀλείτην |
| αὕτη ἁρμόζει , φιλοτιμεομένων μὲν , οὐδαμᾶ δὲ δυναμένων κακίῃ ὑπουργέειν εἰς τὸ τὰ τῶν πέλας ἔργα ἢ ὀρθὰ ἐόντα | ||
| ἀνέλπιστός ἐστι τοῦ ζῇν , ἢν μὴ δύνηται τῇ καθάρσει ὑπουργέειν . Ποιέειν δὲ καὶ τὰ ἐν τῇ περιπλευμονίῃ , |
| τὸν λόγον : Θέμιδος δὲ παῖδα αὐτὸν εἶπε , τῆς Δικαιοσύνης τῆς ὀρθὰ καὶ δίκαια βουλευομένης . . : τῆς | ||
| αἱ τούτου τοῦ κάλλους ἀντιλαμβανόμεναι ἀγνοοῦσι τί πάσχουσι . θʹ Δικαιοσύνης μὲν οὖν Ὃ λέγει τοῦτό ἐστιν , ὅτι τῶν |
| , οἳ σαρκὸς εἶχον εὐτραφέστατον πάχος . πῶς , ὦ ταλαίπωρ ' , ἦτε πάσχοντες τάδε ; ἐπεὶ πετραίαν τήνδ | ||
| ἀφῇ με μηδὲν ἀντειπὼν ἔπος . Λέγ ' , ὦ ταλαίπωρ ' , αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει : τὰ πολλὰ |
| ἀποθνῄσκων φιλανθρωπίας , Ῥοῦφος δὲ ἔχων συνοικίαν περικαλλῆ , γείτονα Φουλβίας τῆς γυναικὸς Ἀντωνίου , πάλαι μὲν ἀξιούσῃ τῇ Φουλβίᾳ | ||
| ” καὶ ὁ Κοκκήιος τὰ ἀμφίλογα πάντα κατιδὼν ἐπῆγε τὸν Φουλβίας θάνατον καὶ τρόπον αὐτοῦ , ὅτι πρὸς τὴν ὀργὴν |
| ὁ κτίσων φοινικοειδῆ τῶν πετρῶν τῇ συνθέσει . κάλει , στρατηγέ , τὴν πόλιν Φοινικίαν : φοινίσσεται γὰρ τῇ βαφῇ | ||
| ἀπαγόμενος τοίνυν ὁ Αἴσωπος ἔκραξεν : „ ὁρᾷς , ὦ στρατηγέ , ὅπως ὀρθῶς ἀπεκρίθην ; ἃ γὰρ μὴ προσεδόκησα |
| ἐν Θήβαις , τοῦτο δ ' ἐν Ἰλίῳ δεκαετῆ χρόνον ἐμφρόνως τοῦ μάχεσθαι προϊστάμενος , ἐξ εὐμαροῦς διώκει τοὺς βαρβάρους | ||
| μήτε ὡς παρὰ συγγενοῦς τι ἐπιζητεῖν τῶν δικαίων . Ταῦτα ἐμφρόνως ἀποκρινόμενον καὶ οἱ συμπαρόντες ἐπῄνουν , οὐδὲν δὲ ἧττον |
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί σε , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω , φησὶν Ἀγάθων | ||
| τἀληθές , οὐχί ς ' εὐφρανῶ : εἰ δ ' εὐφρανῶ τί ς ' , οὐχὶ τἀληθὲς φράσω . ἀλλὰ |
| τὰ δ ' ἔξω τῆς αἰσθήσεως καὶ οὗτος καὶ ἄλλοι τερατολογίας μυθικῆς πεπληρώκασιν . οὐκοῦν ἐχρῆν οὕτως εἰπεῖν , ὅτι | ||
| καὶ Γαβίνιος δὲ ὁ τῶν Ῥωμαίων συγγραφεὺς οὐκ ἀπέχεται τῆς τερατολογίας τῆς περὶ τὴν Μαυρουσίαν : πρὸς γὰρ τῇ Λυγγὶ |
| τοῦ μέλους ὑποχαλᾶν , καὶ ὅ τι ποτέ ἐστι τῆς μούσης σύντονον ἐᾷ , πᾶν δὲ ὅ τι γλύκιστον αὐλῳδίας | ||
| , ᾧ δὴ τὴν ἀρχὴν τῆς Ἑλληνικῆς τε καὶ νομικῆς μούσης ἀποδιδόασι , τό τε τῆς ἁρμονίας γένος ἐξευρεῖν φασι |
| ἀδηφαγίας καὶ τρυφῆς λαθεῖν ἑαυτὸν ὑπερσαρκήσαντα καὶ καταπιανθέντα . τὰ ἐπίχειρα γοῦν τοῦ κατὰ τὸ σῶμα μεγέθους καὶ τοῦ περὶ | ||
| ἀφαίρεσιν : εὐήθης ὤν τις ἐλάνθανον μικρὰ τῆς ἔχθρας τὰ ἐπίχειρα προσδοκῶν : ἐκβέβηκε δὲ οἷον οὐκ ἔδει τῆς ἐπηρείας |
| ἀρχὰς ἀπὸ θεῶν , ἀλλ ' οὐκ ἀπ ' ἀνθρώπων ἀσελγείας γίγνεσθαι , μηδὲ τοὺς ἠσεβηκότας , καθάπερ ἐν ταῖς | ||
| ὦ ἄνδρες Ἀθηναῖοι , τὸ πρᾶγμα , οἷ προελήλυθ ' ἀσελγείας ἅνθρωπος , ὃς οὐδ ' αἵρεσιν ὑμῖν δίδωσι τοῦ |
| τῆς τε θείας δίκης , ἥτις ἰατρικὴ γίγνεται πάσης περικοσμίου πονηρίας , καὶ τῆς ἀνθρωπικῆς ἰατρείας , ἣ περὶ μόνην | ||
| σοφώτερος : ἐπὶ τῶν πονηρῶν καὶ κακοήθων . Κακοὶ τῆς πονηρίας πίνουσι τὴν ὁμίχλην : ἐπὶ τῶν καταξίως τιμωρουμένων . |
| ζῴων τὰ ὅμοια νοεῖν . σχίζοντες γὰρ μέσον τὰ ἱερεῖα ἔβλεπον τὴν θέσιν τῶν ἐντοσθίων πάντων , καὶ ἐκ τούτου | ||
| καὶ τὸ κάλλος ὅλον οὐκ ἐξήρκουν ἰδεῖν . τὰ μὲν ἔβλεπον , τὰ δὲ ἔμελλον , τὰ δὲ ἠπειγόμην ἰδεῖν |
| ἀνάγκη : . . . . . . ἀνάγκαις οὐ διδασκομένη ὑπό τινος , ἀλλ ' αὐτοδίδακτοί ἐσμεν τοῦ πείθεσθαι | ||
| ἐπάγει , ἔργον προσῆκον ταῖς γυναιξὶν , ἐπεὶ γυνὴ ἡ διδασκομένη : δεῖ γὰρ τὸν ἀλληγορούμενον λόγον , καὶ παρ |
| ἄδικος ἄδικά τ ' ἐκπορίζων ἀνήρ ; ἐπεὶ θεράπνας τῆσδε Θηβαίας χθονὸς λιπόντες ἐξέβημεν Ἀσωποῦ ῥοάς , λέπας Κιθαιρώνειον εἰσεβάλλομεν | ||
| ' ἀντάμειψαί μ ' , ὅστις ὢν ἐλήλυθας ἑπτάστομον πύργωμα Θηβαίας χθονός . πατὴρ μὲν ἡμῖν Οἰδίπους ὁ Λαΐου , |
| προαιρούμενοι καὶ ὀμνύειν καὶ τῇ χειρὶ ἐφάπτονται τῇ δεξιᾷ μαρτύριον εὐγνωμοσύνης τοῦτο ἡγούμενοι . Ἔχει δὲ ἀστέρας ἐπὶ τῆς ἐσχαρίδος | ||
| , συνέσει μὲν χρώμενος ὡς καταλαμβάνων αὐτά : μετ ' εὐγνωμοσύνης δὲ ἢ καὶ συγγνώμης ἐνίοτε , ἐς ὕστερον κρίνων |
| οὐ γάρ ἐστιν ἄλλων τοιαύτη σοφία τῶν νῦν ἀνθρώπων . Κἀγὼ εἶπον : Τί γελᾷς , ὦ Κλεινία , ἐπὶ | ||
| σκορπίον , ἐκταραχθέντα ἀναπηδῆσαι , εἶτα γνόντα τὸ γεγενημένον , Κἀγὼ σὲ , φησὶν , ἐκφοβήσω , βασιλεῦ : δός |
| τίς ἥδε τέχνη ; τίς μετάστασις πόνων , οὓς πρόσθεν εἶχες δεσπότῃ χάριν φέρων , υινος ! ! ? αἰεὶ | ||
| ὅ τι παραινῶ [ ; εἰ μέν τι κακὸν ἀληθὲς εἶχες , Φειδία , ζητεῖν ἀληθὲς φάρμακον τούτου ς ' |
| ἡμῶν , ἀποβάλλουσι . κατασκευάσαντες οὖν τὰς ναῦς ὅνπερ τρόπον ἐπεστείλαμεν σὺν τοῖς ἐρέταις καὶ τῷ ὀφειλομένῳ σιτηρεσίῳ πέμψατε , | ||
| . ταῦτα οἶμαι αὐτάρκως περὶ ἀνέμων γενέσεως καὶ ὡς ἐνῆν ἐπεστείλαμεν : σὺ δὲ , ὦ φίλη κεφαλή , μετ |
| καιρῷ πολλὰ δαπανᾶν . περὶ δὲ τῆς πρὸς τοὺς ἄνδρας ὁμιλίας κελεῦσαι κατανοεῖν , ὅτι συμβαίνει καὶ τοὺς πατέρας ἐπὶ | ||
| ' αὖ τούτου ἐπιθυμοῦντες , ὥσπερ ἕτεροι τὰς τῶν πολλῶν ὁμιλίας φεύγουσι , καὶ ἄκραν σιωπὴν ἀσκοῦσιν , αὖθις δὲ |
| τὰς θεοσεβείας δεινὸς τρόπος , ὄνομα Φαραώ , οὗ τὴν παρανομίας καὶ ὠμότητος μεστὴν δυναστείαν ἀμήχανον ἐκφυγεῖν ἄνευ τοῦ γεννηθῆναι | ||
| μοιχείας καὶ γυναικῶν ἀλλοτρίων ἁρπαγῆς καὶ τῆς ἄλλης βιαιότητος καὶ παρανομίας καθ ' ἕκαστον εἰ δεήσειε λέγειν , οὐκ ἂν |
| ' ἡμέας Πέρσας , ἀλλ ' ἐπὶ τοὺς αἰτίους τῆς ἀδικίης γενομένους . Ταῦτα ὡς ἀπενειχθέντα ἐπύθοντο οἱ Σκύθαι , | ||
| καὶ ἀνάγκηι . λάθρηι μὲν γὰρ ἁμαρτέειν εἰκὸς τὸν εἰργμένον ἀδικίης ὑπὸ νόμου , τὸν δὲ ἐς τὸ δέον ἠγμένον |
| τάσδε ] ἐν αἷς νῦν τυγχάνεις . . τῆς σῆς λατρείας ] τοῦτό φησιν ὁ Προμηθεὺς πρὸς τὸν Ἑρμῆν , | ||
| τὴν ὁμευνέτιν Αἴαντος , ὃς μέγιστον ἴσχυσε στρατοῦ , οἵας λατρείας ἀνθ ' ὅσου ζήλου τρέφει . Τοιαῦτ ' ἐρεῖ |
| Προίτου γυνὴ ἐρασθεῖσα Βελλεροφόντου ὡς οὐκ ἔσχεν αὐτὸν πειθόμενον , κατεψεύσατο αὐτοῦ πρὸς τὸν ἴδιον ἄνδρα Προῖτον . καὶ ὃς | ||
| περὶ τὴν συμφορὰν γενομένοις , Αἰτωλῶν δὲ καὶ ἑτέρων Ἑλλήνων κατεψεύσατο ὡς πρώτων τραπέντων . καὶ τούτους ἐς Ῥώμην ἔπεμψεν |
| ῥήτρας πολίταις : λόγους ἐρεῖ τοῖς πολίταις τῆς χέρσου τῆς πατρικῆς ἤτοι τοῖς Εὐβοεῦσι . λόγους ποταπούς ; στρατοπλώτους καὶ | ||
| εἰ δυνατόν , εἰ δὲ μή , ἔκ γε τῆς πατρικῆς καὶ καθόλου ἐκ τῆς πρὸς τοὺς πρεσβυτέρους : ὡσαύτως |
| γε καλῶς . κτησάσθω τοίνυν τὴν βοήθειαν δι ' ὑμετέρας ἐπιστολῆς , ὑπὲρ ἧς ἐμοί τε καὶ ὑμῖν εἴσεται χάριν | ||
| οἱ συμπρέσβεις , προξενίας κατασκευαζόμενοι . Ἀκούσατε δὴ τῆς Χάρητος ἐπιστολῆς , ἣν ἐπέστειλε τότε τῷ δήμῳ , ὅτι Κερσοβλέπτης |
| εἰπόντες νεῦσαι κάτω καὶ σοφίαν τινά , εἴτε τῆς ψυχῆς ἀρξάσης , εἴτε τῆς τοιαύτης αἰτίας γενομένης σοφίας , εἴτε | ||
| φαντασίας : ἐπισκεπτέον δὲ τοῦτο , εἰ τῆς δόξης ἄνωθεν ἀρξάσης : αὐτὸ δὲ μένον ἐν ἁρμονίας εἴδει . Τὰ |
| πηρώσας τὴν ὄψιν . Μνησικακία καμήλου : ἐπὶ τῶν ἄγαν μνησικάκων . φασὶ γὰρ αὐτὴν πάνυ τοι μέχρι πολλοῦ διαμνημονεύειν | ||
| πηρώσας τὴν ὄψιν . Μνησικακία καμήλου : ἐπὶ τῶν ἄγαν μνησικάκων . φασὶ γὰρ αὐτὴν πάνυ τοι μέχρι πολλοῦ διαμνημονεύειν |
| τε συνὼν βλοσυρῇ τε Κυθήρῃ ἤτοι ἐπ ' οὐτιδαναῖς ἢ ἀνάξια μαχλοσύνῃσιν ἔργα μετερχομέναις ζυγίοις ἡρμόσσατο λέκτροις , πάμπαν θ | ||
| ἐκάλεσας ὥστε βοηδρομεῖν : λείπει τὸ βούλομαι : ἐνδίκως : ἀνάξια καὶ τραγῳδίας καὶ τῆς Ὀρέστου συμφορᾶς τὰ λεγόμενα : |
| πλὴν ἥττω , καὶ τὰς ὠφελείας σαίνουσα καὶ τὰς βλάβας ἀπειλοῦσα καὶ δάκνουσα οὐκ ἀπὸ ἀνδρῶν ἀλλ ' ἀπὸ γυναικῶν | ||
| ἀρχῆς διάδοχον . καὶ ἐφίσταται αὐτῶι ἡ μήτηρ ἐν νυκτὶ ἀπειλοῦσα τῆς μιαιφονίας : καὶ πλέον ἀθυμεῖ . ἀφικόμενος δὲ |
| οὐκ ἴσμεν ὅπως τάδε τριῶν τῶν μεγίστων ξυμφορῶν ἀπήλλακται , ἀξυνεσίας ἢ μαλακίας ἢ ἀμελείας . οὐ γὰρ δὴ πεφευγότες | ||
| ' ἐπιφερομένης πείσας τε ὕποπτος γίγνεται καὶ μὴ τυχὼν μετὰ ἀξυνεσίας καὶ ἄδικος . ἥ τε πόλις οὐκ ὠφελεῖται ἐν |
| γυμνουμένων , ὡς τῆς τε ἐσθῆτος τὰ ἔνδοθεν φαίνεσθαι ῥάκια δύστηνα ὄντα καὶ τῶν ἐμβατῶν τὴν ὑπόδεσιν ἀμορφοτάτην καὶ οὐχὶ | ||
| τοὺς ἐσχάτους ἀσπασμοὺς δυνηθείς . ἔρημα δὲ καὶ ὀρφανὰ τὰ δύστηνα ταυτὶ παιδία καταλείπεται κίνδυνον οὐ τὸν ἐλάχιστον ὑπὲρ τῆς |
| μνησικακίαν ἐμβαλεῖν . μνησικακήσῃς ] ἔχθραν ποιήσας ἢ μισήσας , μισήσῃς . ἐνεοττοτροφήθης ] ἀνετράφης δίκην νεοττῶν , νέος ὡς | ||
| ἠγήσει τὸν βίον σαυτῷ . ὅρα μὴ αὐτὴν τὴν παῖδα μισήσῃς , ὅταν δι ' αὐτὴν διαφθαρῇ πασσυδὶ τὸ στρατόπεδον |
| ἐν τῷ πάντα γίνεσθαι . διὸ τῆς πολυλογίας τε καὶ ματαιολογίας ἀπαλλαγέντας χρὴ νοεῖν δύο ταῦτα , τὸ γινόμενον καὶ | ||
| μετάγων ἰσχυροποιεῖ τὴν δύναμιν καὶ ἐλέγχει τὰς πράξεις καὶ τὰς ματαιολογίας παραπέμπεται καὶ τοὺς ἐχθροὺς φίλους καὶ συμπαθεῖς καίπερ ἄκοντας |
| τοὺς ἄλλους ταῦτα παθόντες . πάλιν οὖν συνελευσόμεθα Ἀθήναζε οἱ ἀναξίως ἀνασεσοβημένοι ὡς τὸ πρόσθεν . Ἄγοντες τὴν ἔτειον ἑορτὴν | ||
| . εὐθὺ δὲ καὶ τῶν Συρακοσίων οἱ πλεῖστοι μετεμελήθησαν , ἀναξίως τῆς ἰδίας ἀρετῆς ὁρῶντες πεφυγαδευμένον τὸν Ἑρμοκράτην . διὸ |
| τ τὸ σ προσμερίζωμεν , τίς χρεία τῆς πολλῆς καὶ ματαίας παρὰ τοῖς γραμματικοῖς περὶ τούτων μωρολογίας ; Κεφαλαιωδέστερον δὴ | ||
| δὲ λευκῶν λεγομένων λαχάνων γογγύλη μὲν καὶ βουνιὰς καὶ κολοκύντη ματαίας ἐλπίδας σημαίνουσιν : ἔστι γὰρ πάντα ὄγκος ἄτροφος : |
| προγεγενημένῳ πάθει , ἀλλ ' ἐπὶ μέλλοντι κατασκευάζομεν , ὅτι ἀξίως πείσεται : ἰστέον δὲ ὅτι ἐπὶ τοῦ ἀντεγκλήματος ὁ | ||
| τοῖς ξένοις γίνεται . καρανῶσαι ] κεφαλαιῶσαι , εἰπεῖν . ἀξίως σέθεν ] τῶν σοὶ ἀξίων τιμῶν . ἄλλος δ |
| ' αὑτὸν τυγχάνει διάγων , ἵνα κατὰ πολλὴν ἡσυχίαν ἔχῃ Πολυξένης μεμνῆσθαι . καὶ τῆς ἐπιθυμίας ἐν τῷ τὴν ψυχὴν | ||
| Εὐριπίδῃ τὸ ὄνομα εἰρημένον : βουλόμενος γὰρ σημάναι τὴν φροντίδα Πολυξένης ἐν τῇ Ἑκάβῃ ἔφησεν ἡ δὲ καὶ θνῄσκουσα πολλὴν |
| , ἔφη , ὦ Σώκρατες , ἄλλα τέ σου πολλὰ ἄγαμαι καὶ ὅτι νῦν ἅμα χαριζόμενος Καλλίᾳ καὶ παιδεύεις αὐτὸν | ||
| ἀλείφεσθαι τὸ σῶμά μοι πρίω μύρον ἴρινον καὶ ῥόδινον , ἄγαμαι Ξανθία καὶ τοῖς ποσὶν χωρὶς πρίω μοι βάκχαριν . |
| οἰκείων ἀδικημάτων ἐλεγχόμενοι , κολάσαι μᾶλλον ἡμᾶς ἢ παρεῖναι : παρεὶς μὲν γὰρ οὐκέτι τοῦ ἵλεω δούλους ἑαυτοῦ , γενέσεως | ||
| καὶ τὰς ἄλλας τὰς τοιαύτας κομψείας ἐῴης ἂν χαίρειν , παρεὶς ἀποκρίνασθαι τοῖς σεαυτοῦ σοφωτέροις : σὺ δὲ δεδιὼς ἄν |
| τραύματα πόνον πολλοῖς ἰατροῖς παρασχόντα συνέβη . Ἦν οὖν δεινῆς ἠλιθιότητος τοὺς ἐπ ' ἀλλήλους ὅπλα ἀναιρουμένους , οἷς ἰσχὺς | ||
| τὸ δὲ “ τῆς ἀνοίας ” ἀντὶ τῆς ἐμβροντησίας καὶ ἠλιθιότητος . ᾤου ] ἐλογίζου . τῆς ἀνοίας ] τῆς |
| ταραχῶν ἀμυθήτων , ἃς οὐκ ἂν ὑπομείναι τις ἅπαξ ὑπὸ σοφίας ἀχθείς , ἀλλὰ τειχῶν ἔξω ποιοῦνται τὰς διατριβὰς ἐν | ||
| ὁ πρὸ τοῦ λόγου θεός . ὁ δὴ ξεναγηθεὶς ὑπὸ σοφίας εἰς τὸν πρότερον ἀφικνεῖται τόπον , εὑράμενος τῆς ἀρεσκείας |
| πρῆγμ ' ἐθέληις τελέσαι , ἀλλὰ μετ ' ἐσθλὸν ἰὼν βούλευ καὶ πολλὰ μογῆσαι καὶ μακρὴν ποσσίν , Κύρν ' | ||
| Ἅιδην κνεφαῖά τ ' ἀμφὶ Ταρτάρου βάθη . πρὸς ταῦτα βούλευ ' : ὡς ὅδ ' οὐ πεπλασμένος ὁ κόμπος |
| ὥσθ ' ὑπερφυῶς ἡδόμενος ἄξια παραινῶ σοι διανοεῖσθαι τῆς τοσαύτης φιλανθρωπίας , ἵνα μὴ μόνον πρὸς τὸ παρὸν ᾖς μεγαλόφρων | ||
| δὲ τῆς τοῦ Δημιουργοῦ δυνάμεως καὶ δικαιοσύνης καὶ πραότητος καὶ φιλανθρωπίας . Οἶδε τὴν φθορὰν ταύτην ὁ Πλάτων , εἰ |
| θέλειν ἰέναι αὐτοῖς ἀνταγωνιουμένους : οὕς , ἔφη , ἐγὼ αἰσθάνομαι ἀρξάμενος ἀπὸ τῶν ἡμετέρων φίλων τούτων ἡγουμένους δεῖν τὸν | ||
| ὄψεαι πίτνοντα . ἰὼ ἰώ : τί κεκίνηται , τίνος αἰσθάνομαι θείου ; κοῦραι , λεύσσετ ' ἀθρήσατε : δαίμων |
| . πρὶν ] ὅτε τὸ πῦρ κέκλοφας . αὐθαδίσμασιν ] κομπάσμασιν : ἔλεγ ' ὡς δικαίως κέκλοφε . . ἐς | ||
| ἔκρυψεν . ἀλλὰ βορεάσιν [ πνοαῖς ἐκεῖ διεσπαράχθη συμμέτρωι [ κομπάσμασιν πατὴρ ἁμαρτὼν εἰς θεοὺς [ τιμωρίαι . ἐγὼ δ |
| ' ἡμεῖς , οὐχ ὅπως σὲ παύσομεν . Πολλῶν ἂν ἥκοις , ὦ ξέν ' , ἄξιος τυχεῖν , εἰ | ||
| μᾶλλον . εἰ δὲ δι ' αἱμορροΐδος ἐπίσχεσιν ἐπὶ φλεβοτομίαν ἥκοις , εἰ μὲν ἐπέχειν αὐτὴν βούλοιο , τὰς ἐν |
| γ ' αὐτὴν ἔλαβε παῖς παιδὸς γέρας . οὔκουν ἐκείνου τἀμὰ τἀκείνου τ ' ἐμά ; ναί , δρᾶν εὖ | ||
| ἀρχαίας κωμωιδίας ποιητὴς λέγων οὕτως : ὦ λιπερνῆτες γεωργοί , τἀμὰ δὴ συνίετε ῥήματ ' , εἰ βούλεσθ ' ἀκοῦσαι |
| , ἀφύην , ἑψητόν . Ναστὸς τὸ μέγεθος τηλικοῦτος , δέσποτα , λευκός : τὸ πάχος γὰρ ὑπερέκυπτε τοῦ κανοῦ | ||
| . Ἡράκλεις καὶ κέντρ ' ἔχουσιν . οὐχ ὁρᾶις ὦ δέσποτα ; οἷς γ ' ἀπώλεσαν Φίλιππον ἐν δίκηι τὸν |
| διὰ . τῆς κολακεύσεως σου . * γινώσκω . * ἀκούων . λάβῃ * ἄνεσιν τῶν κακῶν καὶ τῆς λύπης | ||
| βλάβην καὶ συμφοράν . ἄελπτον ] ἀνέλπιστον . κλύων ] ἀκούων . Πέρσαι ] ὦ . φράσαιμ ' ἂν ] |
| δίκαια . “ Καὶ Ὠσηὲ δὲ καὶ αὐτὸς προφήτης περὶ μοναρχίας θεοῦ λέγει : ” Οὗτος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ | ||
| , τὸν μὲν ἐξέβαλον πολιτείαν δὲ συνεστήσαντο μικτὴν ἔκ τε μοναρχίας καὶ ἀριστοκρατίας , κοινωνοῖς δ ' ἐχρήσαντο Σαβίνοις τε |
| οἷς εἰς δέον ἐχρῆτο τὰ πολλὰ πόλεών τε ἐνίων τὰ πταίσματα ἐπανορθούμενος καὶ τοῖς δεομένοις τῶν ἀνθρώπων ἐπικουρῶν , . | ||
| τὸ δὲ ἑξῆς οὕτως : ἔχεις μὲν δικαίως τὰ ἐμὰ πταίσματα μέμψασθαι . παραιρεῖται γάρ σου τὸ λογιστικὸν ἡ λύπη |
| ἀνατεινάμενοι τὰς μάστιγας ἐφώρμησαν , οἱ δὲ τὸ συνειδὸς τῆς δουλείας οὐ φέροντες αὐτίκα φεύγοντες ᾤχοντο . Πέρσαι περὶ Μυκάλην | ||
| κακὸν ὑπ ' αὐτῶν πάθωσιν . ἀλλὰ ταῦτα μὲν οἶμαι δουλείας ἔργα εἰκότως ἂν νομίζοιτο : αἱ δὲ τιμαὶ ἔμοιγε |
| , ἐάν πῃ ἄλλῃ νῦν φήσῃς : οὐ γὰρ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τότε ἀποπειρώμενός μου ταῦτα ἔλεγες . Ἀλλ ' | ||
| τηλικούτων καὶ πάνυ : καὶ λέγω γε ὅτι οὐκ ἂν θαυμάζοιμι εἰ τῶν ἐλλογίμων γένοιο ἀνδρῶν ἐπὶ σοφίᾳ . καὶ |