χρίματος πλέα τὸν Σπαρτιάτην γραπτὸν ἐν διπλῷ ξύλῳ κύρβιν Διόνυσος ἀκατάσχετος ἀκτηρίς ἐκολλόπωσε σελῆναι δίχολοι γνῶμαι Κύκνου δὲ πρῶτα πρὸς | ||
ἐκεῖνον δεσμεῖν : ὁ δ ' ἀνάλωτος ἔμενε καὶ δεσμοῖς ἀκατάσχετος : δεινοπαθοῦσιν αἱ Βάκχου θιασώτιδες ἐπὶ τῇ Πενθέως ἀπονοίᾳ |
δὲ σαλαμίνθη . αὕτη ζωΰφιόν ἐστιν μικρόν , ἑξάπουν , ἀράχνας εἰς τοὺς τοίχους ὑφαῖνον , γνώριμον πᾶσι . Αὕτη | ||
Ὥρα τοίνυν , ” ἔφη , “ καὶ σὲ τὰς ἀράχνας φοβεῖσθαι . ” καὶ ἅμα ἐγέλασεν . Καὶ ὀλίγας |
καὶ εὐζώμου σπέρματος καὶ κνήκου . καθευδέτωσαν δ ' ἐπὶ μαλακαῖς κοίταις καὶ ἀναγινωσκέτωσαν ἀκολάστων ἀναγνώσματα . Ἐντατικὸν ποιοῦν καὶ | ||
. τὸ δὲ τῶν τριχῶν μέσον ἐπαινε - τόν . μαλακαῖς δὲ πάνυ θριξὶ τετριχῶσθαι γυναικεῖον : οὐ μέντοι γυπὸς |
ταῦτα ποιοῦντα ἀπειλεῖ καὶ ἐφορμᾶι τοὺς Κενταύρους , κἀκεῖνοι αὐτὸν κατακόπτουσιν ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα , | ||
ποιοῦντα ἀπειλεῖ , καὶ ἐφορμᾶι τοὺς Κενταύρους , κἀκεῖνοι αὐτὸν κατακόπτουσιν ὄρθιον κατὰ γῆς καὶ ἄνωθεν πέτρην ἐπιτιθεῖσιν σῆμα : |
. φῷδες δὲ αἱ ἀπὸ τῆς φλογὸς φλύκταιναι , καὶ φλυκτίδες καὶ φαύστιγγες αἱ ἐπὶ ταῖς κνήμαις , μάλιστα δὲ | ||
' ἐν ἐπιφανείᾳ μένει , ψόφος μὲν οὐδὲ εἷς , φλυκτίδες δ ' ἐπαίρονται : πᾶσα δ ' ἐστὶ χαλεπὴ |
τοῦτο ἐπήγαγε καὶ τὸν δράκοντα οἰκείως , ἅτε πολέμιον τοῖς νεοσσοῖς . ὤφειλε δὲ τὸ δύσχιμον διὰ διφθόγγου γράφεσθαι ἀπὸ | ||
δυστοκούσῃ ὠκυτόκιά εἰσιν . Ἐξ ἑτέρας βίβλου : τοῖς πρώτοις νεοσσοῖς τοῦ αὐτοῦ πτηνοῦ ἡ καρδία σχισθεῖσα ἐξάγει λίθους δύο |
μὲν οὖν προτέρα γίνεται κατ ' ἀσθένειαν , εἶδος τῆς πολυμόρφου καὶ πολυτρόπου λέπρας οὖσα : ὅταν γὰρ ἡ ὄψις | ||
ἡμίσειαν λαβόντες εὑρήσετε τὸ συνεχὲς ζητούμενον ἐκ τῆς ἀληθείας καὶ πολυμόρφου φύσεως . παντὸς γὰρ εἴδους ἡ μὲν ἀρχὴ μονομερὴς |
δεομένοις ἐπιφαινόμενος . καὶ ταῦτα μηχανώμενος δι ' αἰῶνος οὐδέποτε κάμνει . ὅπου δὲ θεὸς ὁ πάντων κάλλιστος καὶ φανερώτατος | ||
νύ τοι ἦτορ ἐνὶ φρεσίν , οὐδέ τι γυῖα πρὶν κάμνει , πρὶν πάντας ἐρωῆσαι πολέμοιο . καὶ τὸν μὲν |
ἐμπλέκονται τοῖς θύρσοις , οἱ δ ' ὑπὸ τοῦ οἴνου παρεῖνται ζώννυσθαι αὑτοὺς ταῖς Βάκχαις καθεύδοντας . βότρυς δὲ οἱ | ||
ἔκφρονος παρεστώσης καὶ περιδεοῦς , ἀλλ ' οἱ μὲν ἤδη παρεῖνται μηκύναντες ἐς γῆν τοὺς ὁλκοὺς καὶ τὰς κεφαλὰς ἐπικλίναντες |
' ἐνταῦθα γεωργοῦντες , παροχετεύοντες τὴν ἄνω φερομένην χαράδραν , ἀρδεύειν τὰ δένδρα καὶ τὰς ἀμπέλους ἐπεχείρουν . Ὕδατος δὲ | ||
γὰρ γενναιότερα τὰ φυτὰ τριετῆ μεταφυτευθέντα . οὐ χρὴ δὲ ἀρδεύειν τὰ φυτώρια , εἰ μὴ μέλλομεν καὶ τοὺς ἀμπελῶνας |
δὲ ἀπ ' ἐκείνου μνησικακῶν διετέλει παρατηρούμενος τοῦ ἀετοῦ τὰς καλιάς . καὶ εἴ ποτε ἐκεῖνος ἔτικτε , μετάρσιος αἰρόμενος | ||
καθ ' ὕλην δέρκηται : πάσας γὰρ ὅγ ' ἠρήμωσε καλιάς , αὕτως ὀρνίθων τε τόκον κτίλα τ ' ὤεα |
καρπῶν . Ἡ δὲ Κρῆσσα κύων κούφη καὶ ἁλτικὴ καὶ ὀρειβασίαις σύντροφος : καὶ μέντοι καὶ αὐτοὶ Κρῆτες ᾄδονται τοιοῦτοι | ||
ἔπεισι νοεῖν μοι . κύων Κρῆσσα κούφη καὶ ἁλτικὴ καὶ ὀρειβασίαις σύντροφος : καὶ μέντοι καὶ αὐτοὶ Κρῆτες τοιούτους αὑτοὺς |
φῶτας γὰρ ἀλιτρονόους ἐπέδησας οἵ ῥα δίκην πόρσυνον , ἐπὶ γναθμοῖς ὑπανύσσας γλῶσσαν ἀναύδητον , τῆς οὔτ ' ὄπιν ἔκλεεν | ||
* ἀγκύλοι : ἐπικαμπεῖς ἢ σκολιοί καμπύλοι , ἰσχυροί * γναθμοῖς : σιαγόσι δολιχήρεες δὲ ἤτοι μακροί , ἢ πρὸς |
τ ' ἐλεινότερος ἄρτι καομένου καὶ στεφάνοις μᾶλλον πρέπων ἢ θρήνοις , οἵαν ἐν ὥρᾳ τὴν ἀωρίαν ἐκίνησας , ὡς | ||
. δίμετρον . μαίνεται ] ταράσσεται . θ γόοισι ] θρήνοις . φρήν ] ἡ διάνοια . φρήν ] ὁ |
ἀκταίνω , ἡ μετοχὴ ἀκταίνων καὶ ἀκταῖνον μένος , τὸ ἀνάγον καὶ δυνάμενον ἀνορθοῦν . . . . ἀκταίωρος : | ||
γὰρ εὐχόμενον , τὸ εὐχάριστον , τὸ θυσίας ἀμώμους ἀληθῶς ἀνάγον ἓν μόνον ἦν ἄρα , ἡ ψυχή . τίς |
αὐτῆς οἴνῳ ἔρραινον . καὶ φασὶν , ὅτι ζηλοτυποῦσαι αἱ Θετταλαὶ γυναῖκες ἐφόνευσαν αὐτὴν ξυλίναις χελώναις τύπτουσαι ἐν τῷ ἱερῷ | ||
Εἴ τινα οἶσθα , Βακχί , γραῦν , οἷαι πολλαὶ Θετταλαὶ λέγονται ἐπᾴδουσαι καὶ ἐρασμίους ποιοῦσαι , εἰ καὶ πάνυ |
' αὐχένας ξυνωρίδων . πανοὺς δ ' ἔχοντας χρὴ μένειν Τυρσηνικῆς σάλπιγγος αὐδήν : ὡς ὑπερβαλὼν τάφρον τείχη τ ' | ||
πορθήσων ἐμήν ] . ἐπεὶ δ ' ἀνήφθη πυρσὸς ὣς Τυρσηνικῆς σάλπιγγος ἠχή , σῆμα φοινίου μάχης , ἦιξαν δράμημα |
ὁδοὺς μήτε ὁλοσχερῶς τὰς ἰδιότητας τῶν τόπων θεωρεῖσθαι . διόπερ ἀθυμία τὸ στρατόπεδον ὑπεδύετο καὶ δέος , ἀνακάμπτειν μὲν εἰς | ||
ὄκνος , δέος , ὀρρωδία , εὐλάβεια , δειλία , ἀθυμία , ἀνανδρία , ἔκπληξις , φρίκη , τρόμος , |
γῆρας ἄζηλον λαβὸν πρὶν τέρμ ' ἵκηται , τοὺς δὲ δύστηνοι βροτῶν φθείρουσι νοῦσοι , τοὺς δ ' Ἄρει δεδμημένους | ||
εἴπερ ἔστ ' ὀρθῶς θεός , οὐδενός : ἀοιδῶν οἵδε δύστηνοι λόγοι . ἐσκεψάμην δὲ καίπερ ἐν κακοῖσιν ὢν μὴ |
τὸν ἀριθμόν , ὃ ἂν τούτων τὸ βέλτιστον , οἷον αὐλοῖς , ἤτοι μόνον ὅταν αὐλῇ χρῆταί τις ἢ μάλιστα | ||
. Κοινωνεῖ γάρ , ὦ μειράκιον , ἡ ἐν τοῖσιν αὐλοῖς μουσικὴ κἀν τῇ λύρᾳ τοῖς ἡμετέροισι παιγνίοις : ὅταν |
δ ' Ἐρατοσθένης τὸ παλαιὸν ὑλομανούντων τῶν πεδίων ὥστε κατέχεσθαι δρυμοῖς καὶ μὴ γεωργεῖσθαι , μικρὰ μὲν ἐπωφελεῖν πρὸς τοῦτο | ||
μὲν ῥᾳδία ἦν ἡ φυγή , καὶ διελάνθανον ἔν τε δρυμοῖς καὶ ἕλεσι καὶ τῇ τῶν χωρίων γνώσει , ἅπερ |
τοὺς σῆπας καὶ τὰ ἄλλα ἑρπετὰ διδόντες ἐν οἴνῳ καὶ ἀλείφοντες μετ ' ἐλαίου : τοῦ δ ' ἔχεως τὸ | ||
' εἰσὶν ἐξ ἀνάγκης , ἅτε πρὸς τὴν ἄκραν ἀρετὴν ἀλείφοντες : τὸ δὲ σεμνὸν αὐστηρόν , τοῦτο δ ' |
πουλύπους , ἁλοὺς βρόχων πλεκταῖς ἀνάγκαις , τῆς τροχηλάτου κόρης πίμπλησι λοπάδος στερροσώματον κύτος . Ὡς ὑπό τι νυστάζειν γε | ||
Κυπρογενοῦς ζώοις Ζεὺς ὄλβον ὀπάζει παντοῖον , κτεάνων τε δόμους πίμπλησι βροτοῖσιν , αὐτοὺς δ ' αὖθ ' ἑτάρους ἢ |
εὑρίσκεται δὲ καὶ ἐν τῷ τὸν ἄργυρον μεταλλεύεσθαι πρὸς ταῖς στέγαις κατὰ σταλαγμοὺς συνεστῶσα : φυλάττεται δ ' ἐν ὑάλοις | ||
ἐπί . κοιμώμενος ] ἀνακλινόμενος . στέγαις ] ἐν . στέγαις ] τοῖς οἴκοις . Ἀτρειδῶν ] τῶν . ἄγκαθεν |
. . . . | εἴδεσι χαίρει ταῖς τῶν ἀνθρώπων χορείαις φαινόμενος : ἂν μουσικὴν ποθῇς τινα λύραν , ἐγγὺς | ||
διὰ βίου μουσικὴν ἀσκεῖν , καὶ μέλεσι καὶ ῥυθμοῖς καὶ χορείαις ἐχρῶντο δεδοκιμασμέναις , ἔν τε ταῖς ἰδιωτικαῖς εὐφροσύναις κἀν |
. Πυθικοῖς ] τοῖς μαντικοῖς . χρηστηρίοις ] μαντείοις . χρηστηρίοις ] μαντεύμασι . θνῄσκοντα ] τὸν Λάιον . γέννας | ||
Διοσκούροις , Τροφώνιον καὶ Ἀμφιάραον καὶ Ἀμφίλοχον καὶ τοὺς ὁμοίους χρηστηρίοις αὐτοῖς καὶ ὀργίοις χλεύην τιθέμενος κατὰ σύγκρισιν τῆς ἰδίας |
κύριοι τῶν πραγμάτων καὶ τοῦ ταῦτα ποιεῖν ἐγένοντο , τοσοῦτον ὑπερεβάλλοντο ὥστε τυραννίδας ἐν πάσαις ταῖς Ἑλληνίσι πόλεσι κατέστησαν , | ||
ἧς παῖς ἦν Τροφώνιος σκότιος . οὗτοι τοὺς τότε πάντας ὑπερεβάλλοντο εὐτεχνίᾳ , τόν τε ἐν Δελφοῖς Ἀπόλλωνος ναὸν ἠργολάβησαν |
δ ' ἔρχεται , ᾗ κεν ἴῃσι δειλὸς ἀνήρ , μίμνοντι δ ' ἐφίσταται ἠΰτε πῶμα . ὡς δὲ πάϊς | ||
ἔργων : στυγερῷ θανάτῳ διεπράχθης . αἰαῖ , αἰαῖ , μίμνοντι δὲ καὶ πάθος ἀνθεῖ . ἔδρασεν ἢ οὐκ ἔδρασε |
πρὸς τὸν τῶν καλῶν ζῆλον , ἅμα δὲ τὴν ἱστορίαν ἔγκαρπον καὶ πᾶσι χρησίμην ἐφ ' ὅσον ἡμῖν δυνατὸν κατασκευάζομεν | ||
καὶ λυμαίνεται καὶ σπαράττει . Καλὸν σῶμα ὁρᾷς ἀνθοῦν καὶ ἔγκαρπον : μὴ χράνῃς , μὴ μιάνῃς , μὴ προσάψῃ |
προσμυθεύουσι δ ' , ὡς εἰκός , τὸ ἐν τοῖς ἄλσεσι τούτοις ἡμεροῦσθαι τὰ θηρία καὶ λύκοις ἐλάφους συναγελάζεσθαι , | ||
αὐτὴν οὐ παρὰ βωμὸν Ἀπόλλωνος , ἀλλ ' ἐν Ἀφροδίτης ἄλσεσι χρυσοῖς κατάστικτον : ἤγαγον δ ' ἂν ἐκ μὲν |
τῷ Καυκάσῳ . . πελῶ ] πλησιάζω . . χρῄζω διαπαντὸς ἀκοῦσαι ] θέλω δι ' ὅλου μαθεῖν . . | ||
ἄρατε τὰς βουλὰς ταύτας ἀπὸ τῶν καρδιῶν ὑμῶν , ἵνα διαπαντὸς ζήσητε τῷ θεῷ . Ἐκ δὲ τοῦ ὄρους τοῦ |
ἐνίοτε , ὡς καὶ δημώδη λόγον κρατεῖν τὸ ἀκίνδυνον τοῖς δειλοῖς ἐφαρμόζοντα καὶ μὴ κλαίειν λέγοντα τὰς μητέρας αὐτῶν . | ||
ἄρα πεῖραν ἑαυτοῦ δοὺς εἶτα ἀπωλώλει , τὸ ἐναντίον τοῖς δειλοῖς παθών , θάνατον δὲ ὑπὲρ τῆς ἀνδρείας ἠλλάξατο . |
γῆ . Αἰγυπτιακή . ἀναθρεψαμένη αὐτοὺς δηλονότι . θρηνεῖ . καυστικῷ , ἀφανιστικῷ : ἀπὸ τοῦ μάλα ἐρᾶν τῆς ὕλης | ||
, ὅθεν καὶ τὸ „ πυρὶ κηλέῳ „ , τουτέστιν καυστικῷ , γέγονε πλεονασμῷ τοῦ ε . παρὰ δὲ τὸν |
ἐς τὴν τοῦ Προμηθέως γαστέρα τρυφᾷ : ἕστηκε γὰρ αὐτὴν ἀνοίγων , ἤδη μὲν ἀνεῳγμένην , ἀλλὰ τὸ ῥάμφος ἐς | ||
βιάζονται κἀκεῖναι φιλεῖν : σὺ δὲ μείζονα ποιεῖς τὴν ἡδονὴν ἀνοίγων τὰ φιλήματα . πρὸς δὲ τὸ τέρμα αὐτὸ τῆς |
Καινὸν οὐδέν , ἀλλ ' οἷα καὶ πρὸ τοῦ : ἁρπάζουσιν , ἐπιορκοῦσιν , τοκογλυφοῦσιν , ὀβολοστατοῦσιν . Ἄθλιοι καὶ | ||
οἱ Ἰλλυριοὶ καὶ ἄνδρας πολλοὺς καὶ ἔτι πλείονας τῶν γυναικῶν ἁρπάζουσιν : ἐσθέμενοι δὲ ἐς τὰς ναῦς ἔπλεον τὴν ἐπὶ |
τοῖς ὀψοποιοῖς . καὶ μὴν εἰ μηδὲν βελτίους ἐποίουν , ἔσωζον δὲ , ἰατρῶν ἓν τοῦτό γ ' ἐποίουν , | ||
. ὥσθ ' οἱ κωλυταὶ τῶν ἀδικημάτων αὐτοὶ τοὺς ἀδικοῦντας ἔσωζον κυσὶν ἐοικότες συμπράττουσι τοῖς λύκοις . διὰ ταῦτα ἴσον |
καὶ χειμῶνος ἥξουσιν εἰς τὸν γάμον . Ταῦτα φημίσας , παρετήρει τὸν χρόνον , ἐν ᾧ ὑδάτων ἔμελλεν ἔσεσθαι ἐπομβρία | ||
: ἡ διπλῆ ὅτι σκέπτετο ἴσον τῷ οἷον ἀπεσκόπευε καὶ παρετήρει εἰς τὸ μὴ πληγῆναι . . ὡς δ ' |
τοῦ θηρίου ὀστῶδές ἐστι καὶ συμβάλλεται εἰς θεραπείαν κύστεως ἐν δυσουρίᾳ . κεφ . ληʹ . περὶ μυῶν . ὅτι | ||
Εἴη ] Ἤγουν ἐξείη . Χείρωνα ] * Ἐπειδὴ Ἱέρων δυσουρίᾳ κατείχετο , εἰκότως τὸν Χείρωνα ζῆν κατεύχεται . Οὗτος |
δικαίως γὰρ Ὀρέστης ἠμύνατο . τὸ ἑξῆς : ἔμολεν ὀλέθριον πνέουσα . τάπερ ] ἀντὶ τοῦ καθάπερ . δολίας . | ||
αἷμα κατελθὸν ἀπὸ τῆς μητρὸς ὅ τι ἂν ἡ σὰρξ πνέουσα ἑλκύσῃ καὶ ἡ αὔξησις γένηται καὶ μὴ χρηστὸν ἔῃ |
ταῦτα σύν τε μεγάλωι ἀπέτισαν . βρύει ] ἀνθεῖ . ἄκραντος . . . νύξ ] ἀντὶ αἰώνιος θάνατος . | ||
, εἴ μοι πύθοιτο ταῦτα συμπράξαντά σε λέξειν ἂν ὡς ἄκραντος ἤθληται πόνος ; ἀλλ ' οὗ σὺ χρῄζεις π |
γὰρ καὶ ἀθυμίαι , ἔτι τε ἀναισθησίαι καὶ παραφροσύναι , ῥιπτασμοὶ καὶ θάνατοι ἔσθ ' ὅτε ἐξαπιναῖοι ἕπονται . προσκείσθω | ||
καὶ παραφροσύνη δ ' ἔσθ ' ὅτε καὶ λειποψυχίαι καὶ ῥιπτασμοὶ καὶ δυσφορίαι ποικίλαι , οὐ πάνυ τοι δεῖ φοβεῖσθαι |
: ἀλλὰ τὰς μὲν πολλὰς καὶ ἀγελαίας ψυχὰς τοῖς πανδήμοις Ἔρωσι τοῖς τῶν Νυμφῶν παισὶ ποιμαίνειν ἀπένειμεν , αὐτὸς δὲ | ||
ἡ ἰσχὺς παρέστωσαν , καὶ οἱ ἔπαινοι περὶ πᾶσαν αὐτὴν Ἔρωσι μικροῖς ἐοικότες πολλοὶ ἁπανταχόθεν περιπλεκέσθωσαν ἐκπετόμενοι . εἰ που |
ἀπόλλυται . καὶ πολλὰ βαλλόμενος καὶ τοξευόμενος ὥς τισιν ἄνθεσι στεφανούμενος λέγω : βάλλετε καὶ μὴ φείδεσθε . τί δ | ||
ὃ δὲ εὖ διαβὰς ἐν τῇ στάσει καὶ ἐγκρατῶς , στεφανούμενος ἀπῄει . Ἐὰν προσέχῃ τις Καλλίᾳ , φιλοπότην αὐτὸν |
τῇ κοιλότητι αὐτῆς ἐπιπολάζοντα ἢ προσπεπλασμένον ἰξωδῶς καὶ δυσαποσπάστως τοῖς χιτῶσιν αὐτῆς : ὁ γὰρ ὀρωδέστερος ὑπάρχων καὶ φαρμακωδέστερος , | ||
πανήγυρις ἀξιόλογος καὶ μεγάλη : παῖδές τε γὰρ κιθαρίζουσιν ἐν χιτῶσιν ἀνεζωσμένοις καὶ πρὸς αὐλὸν ᾄδοντες πάσας ἅμα τῷ πλήκτρῳ |
ὄρθρον ἄνοιξον τὰ ἀγγεῖα , καὶ εὑρήσεις τοὺς κηφῆνας ταῖς ῥανίσι τῶν πωμάτων προσκαθημένους . ἀεὶ γὰρ μεστοὶ τοῦ μέλιτος | ||
λέγους ' ἀπίστους ἡδονὰς ἀπαγγελεῖ . κατολοφύρομαι σὲ τὸν χερνίβων ῥανίσι μελόμενον αἱμακταῖς . οἶκτος γὰρ οὐ ταῦτ ' , |
ἐπὶ Πατρόκλῳ πέφνεν πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : ἐν δ ' ὄνθου βοέου πλῆτο στόμα τε ῥῖνάς τε : κρητῆρ ' | ||
καὶ τοῦ ποταμοῦ τοὺς κατὰ τὸ τέμενος ἐπικλύσαντος τόπους , ὄνθου τε πλῆθος ἀναβλύζειν τὴν Ἀρέθουσαν ἐκ τῶν κατὰ τὴν |
ἦσαν οἱ τῆς σῆς ἐπιλαμβανόμενοι γνώμης ἢ οἱ τῆς ἐμῆς ἀμα - θίας τοῦτο ποιούμενοι σημεῖον . νῦν οὖν ἐπειδὴ | ||
ἦσαν οἱ τῆς σῆς ἐπιλαμβανόμενοι γνώμης ἢ οἱ τῆς ἐμῆς ἀμα - θίας τοῦτο ποιούμενοι σημεῖον . νῦν οὖν ἐπειδὴ |
ἄλλων διενεγκεῖν : ὃν ἐφεστῶτα ἔργοις ἰδίοις καὶ βουλόμενον τοῖς θερίζουσιν δοῦναι πιεῖν βαδίζοντα ἐφ ' ὕδωρ ἀφανισθῆναι . ζητεῖν | ||
περὶ τὰ σπέρματα τούτου πλῆθός ἐστι πολύ , καὶ τοῖς θερίζουσιν ἐμφύεται καὶ ὀδύνην παρέχει τὸ δῆγμα : φλυκταινῶν τε |
αὐτῷ σύμβολον ἀγαθὸν γίνεται . τοῖς δὲ μνηστῆρ - σιν ἐφίσταται ἔνθεος μάντις , ἔκ τινος ἐπιπνοίας σημαίνων τὰ μέλλοντα | ||
ἐν ταύτῃ τὸν πεφονευμένον . ἡ τοίνυν ψυχὴ τοῦ τεθνεῶτος ἐφίσταται Μεγαρεῖ τινι , καὶ λέγει ὅσα τε ἔπαθε καὶ |
τὴν φύσει λαμπράν , ὥσπερ καὶ ἐπὶ τῆς ἐσθῆτος τῆς Ναυσικάας “ φέρεν δ ' ἐσθῆτα φαεινήν , ” ἣν | ||
εἷς , υἱὸς Λεωγόρου , ἀπόγονος Τηλεμάχου τοῦ Ὀδυσσέως καὶ Ναυσικάας , ὥς φησιν Ἑλλάνικος . . . . : |
, ὅταν ἀκινδύνως ἐκτρῶσαι θελήσωσιν , ἐν οἴνῳ βεβρεγμένην τοῖς ὀμφαλοῖς ἐπιτιθέασιν . Γεννᾶται δ ' ἐν αὐτῷ καὶ λίθος | ||
νευραὶ δὲ τὰ μὲν ὑπὸ τῇ μαγάδι πρόσκεινται καὶ τοῖς ὀμφαλοῖς ἀπαντῶσι , τὰ δὲ ὑπὸ τῷ ζυγῷ κοῖλαι δοκοῦσι |
τοῖς ὄνυξι τοῖς ὠμὰ κρέα ἁρπάζουσι πρὸς σίτησιν : νῦν σιαγόσιν : ὠμὰ σιτουμένοις : ἐκ μέρους τὸ πᾶν : | ||
μαστάζειν : ἀντὶ τοῦ μάσταζε , ἔστι δὲ μασῶ ταῖς σιαγόσιν . * ἀμελγόμενος : πιπίζων ἀποθλίβων * χυλόν : |
, καταβολή , ἐκβολή . βίαιος ὄμβρος , πολύς , ῥόθιος , ἐλαυνόμενος , ἐπειγόμενος , πυκνός , συνεχής , | ||
τοῖς ὀδοῦσιν , ἀνοίγων , ἀναρρηγνύς , ῥύμῃ ἐπιών , ῥόθιος συμπροσχωρῶν , βίαιος τὴν ὁρμήν , δυσνίκητος , δυσκαταγώνιστος |
σπέρματα τελεσφόροις ὠδῖσι τὸν μόνον καὶ ἀγαπητὸν αἰσθητὸν υἱὸν | ἀπεκύησε , τόνδε τὸν κόσμον . εἰσάγεται γοῦν παρά τινι | ||
εἰς ἄγαλμα καὶ καλλώπισμα τῆς Λητοῦς . ταῦτα μὲν κατέχουσα ἀπεκύησε τὸν Ἀπόλλωνα καὶ τὴν Ἄρτεμιν : ἐν τῇ Δήλῳ |
ξίφος , ἔσχε δ ' ἐρωήν : τοῦ γὰρ ζῆλον ἐρεμνὸν ἀπώσατο καί οἱ ἔνερθεν ἡδὺν ἐφ ' ἵμερον ὦρσε | ||
, ἐν δ ' ἑλίκεσσι βουσὶ καὶ κλυτοῖς πεσὼν αἰπολίοις ἐρεμνὸν αἷμ ' ἔδευσα . Τί δῆτ ' ἂν ἀλγοίης |
αἰχμῆς , καὶ τὸ πρόσωπον ἡ ψυχὴ κατέλιπεν οὐχ ὡς ἤλγησεν , ἀλλ ' ὡς ἐπεκράτησε τὸ εὐφραῖνον . Τὸ | ||
τι αὐτὸν τοὺς περὶ τῆς καρτερίας λόγους : ἐπεὶ δὲ ἤλγησεν καὶ ἐνόσησεν καὶ ὁ πόνος ἀληθέστερος αὐτοῦ καθίκετο , |
περιαυτολογεῖν καὶ τὸ ποιὸν φάντασμα φαντάζειν κοινὸν εἶναι θεοῖς καὶ δαίμοσι καὶ τοῖς κρείττοσι γένεσιν ἅπασιν . Τὸ δ ' | ||
συναθροίσας ὁ Εὐφαὴς ἐπεδείκνυ τὸν χρησμόν : κόρην ἄχραντον νερτέροισι δαίμοσι , κλήρῳ λαχοῦσαν Αἰπυτιδῶν ἀφ ' αἵματος , θυηπολεῖτε |
καὶ ἀνάσχεο μωρολογούντων : ὄψων γὰρ πλῆθός σε δαμᾷ καὶ λιμὸς ἀτερπής . οὓς ἐδίδαξαν ἀριστερὰ γράμματα Μοῦσαι ἔστειχε δ | ||
. δʹ Οὐενέφης υἱὸς ἔτη κγʹ : ἐφ ' οὗ λιμὸς κατέσχε τὴν Αἴγυπτον μέγας . Οὗτος τὰς περὶ Κωχώμην |
, τὰ ὦτά σου κεκαθαρμένα : καθαρθήσεται δέ , ἐὰν νάμασι σπουδαίων λόγων συνεχῶς ἐπαντλῆται , τὰς ματαίους καὶ πεπατημένας | ||
, . Ν Ναΐδες : πηγαί . νύμφαι παρὰ τοῖς νάμασι διατρίβουσαι . . , . νεανισκεύεται : Ἄμφις Ἐρίθοις |
ταῦτα διαφωνεῖν . ἀκανθίς : τὸ ὄρνεον τοῦτο ποικίλον καὶ λιγυρόν . καλεῖται δὲ καὶ ποικιλὶς διὰ τὴν χροιάν . | ||
αὐτοῦ , εἶτα πτεροφυήσας ἀνέπτη κλάγξας μέγα τε αὐτῷ καὶ λιγυρόν , ὡς ἅπαντας ἑλεῖν τοὺς ἀκούσαντας : ἐδήλου δὲ |
ὃ δή σφεας ὁππότε δαλοῖς ὕδωρ αἰθομένοισιν ἐπιλλείβοντας ἴδοντο Μηδείης δμωαὶ Φαιηκίδες , οὐκέτ ' ἔπειτα ἰσχέμεν ἐν στήθεσσι γέλω | ||
παύσαντο ποτοῦ δαιτός τ ' ἐρατεινῆς , δὴ τότε που δμωαὶ στόρεσαν θυμήρεα λέκτρα ἐν Πριάμοιο δόμοισι θρασύφρονι Πενθεσιλείῃ . |
, ὁκόϲα μοι λέλεκται : τὰ δὲ χρόνια , τηκεδόνι λύοντα τὸν ἄνθρωπον , ἀνώλεθρα μέν , ἀναλθέα δὲ καὶ | ||
ἐς τήνδε δέλτον , ἣν κατ ' εὐφρόνης ˘ – λύοντα καὶ συνδοῦντά μ ' εἰσεῖδες , γέρον . ἀλλ |
, θυμός μοι ἐέλδεται , οὔ τι πάρος γε , μνηστήρεσσι φανῆναι , ἀπεχθομένοισί περ ἔμπης : παιδὶ δέ κεν | ||
ἕκαστος . Αὐτὰρ ὁ ἐν μεγάρῳ ὑπελείπετο δῖος Ὀδυσσεύς , μνηστήρεσσι φόνον σὺν Ἀθήνῃ μερμηρίζων . αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα |
ἀρούραις ἐμπελάσει τῇ ἀμπέλῳ , ἢ μαραίνεται παραχρῆμα , ἢ μαραίνει τὸ κλῆμα . διὰ δὲ τὴν οὖσαν μεταξὺ αὐτῶν | ||
ἐς ταὐτὸν ἔλθῃς ἐπιλήσεται τέλεον αὐτοῦ . παλαιὸν γὰρ ἔρωτα μαραίνει νέος ἔρως : γυνὴ δὲ μάλιστα τὸ παρὸν φιλεῖ |
ἐχθροὺς παρεισάγει ἐκ τοῦ πολέμου συντριβομένους εἰς τέλεον . βαβαὶ βαβαιὰξ : σχετλιαστικὰ ἀντὶ τοῦ “ φεῦ φεῦ ” . | ||
ἐχθροὺς παρεισάγει ἐκ τοῦ πολέμου συντριβομένους εἰς τέλεον . βαβαὶ βαβαιὰξ : σχετλιαστικὰ ἀντὶ τοῦ “ φεῦ φεῦ ” . |
γαστρὸς , ὅθεν , εἰ μὴ προσφέροιντο τροφὴν ἀμέτρως , λειποθυμοῦσι καὶ πίπτουσι . τοῦτο τοίνυν εἰδότες καὶ οἱ πλείους | ||
δὲ αἱμορραγίας ἱκανῶς παροξύνει , καὶ ὅσοι διὰ πλῆθος ἱδρώτων λειποθυμοῦσι , [ καὶ ] τούτους ἐναντιώτατα ἰατρευτέον . δεῖ |
πάσης Ἑλλάδος καὶ ξυμμάχων βίον διώικης ' ὄντα πρὶν πεφυρμένον θηρσίν θ ' ὅμοιον . πρῶτα μὲν τὸν πάνσοφον ἀριθμὸν | ||
ὃς τριτάτης ἔλαχες μοίρης βαθὺ χεῦμα θαλάσσης , κύμασι τερπόμενος θηρσίν θ ' ἅμα , πόντιε δαῖμον : ἕδρανα γῆς |
κασιγνήτους ὀλέκουσιν . καὶ δὲ καὶ ὡρονομῶν Φαίνων , ὁπόσοι προγένοντο φωτὸς ἀδελφειοί , πάντας ζωῆς ἀπάμερσεν . Πολλὰ μὲν | ||
ἔταμόν τε καὶ ἐξ ἱστῶν ἐρύσαντο . οἱ δὲ θοῶς προγένοντο Διωνύσου κατὰ φήμην . Μαίδων τ ' ἄγρια φῦλα |
ἑκάστη κυλίνδρων ὡραΐζονται τμήμασιν , ὁ δὲ κύκλος ἀνειμένος ταῖς αὔραις τὴν ὥραν τοῦ ἔτους καὶ ἄλλως εὔχαριν οὖσαν ἡδίω | ||
αὐτὰ ἄγαν ἁθρόως ποτίζῃ , οὐ δύναται ὀρθοῦσθαι οὐδὲ ταῖς αὔραις διαπνεῖσθαι : ὅταν δ ' ὅσῳ ἥδεται τοσοῦτον πίνῃ |
κιττὸς τοῦ φυτοῦ . ἄμπελοι δὲ ἑκατέρωθεν τοῦ δένδρου , καλάμοις ἐποχούμεναι , τοῖς φύλλοις ἔθαλλον , καὶ ὁ καρπὸς | ||
λέγει εἶναι καλάμων ἱερὸν ἄλσος ἐν Ἀραβίᾳ , ἐν οἷς καλάμοις θάπτουσι μόνους τοὺς βασιλέας , γυναῖκάς τε καὶ ἀδελφοὺς |
, ἐφ ' οὗ τὴν κεφαλὴν καταθέντες αὐτῶν ἑτέρωι λίθωι παίουσι , καὶ πιέζουσιν ἄχρι οὗ συνθλάσωσι τὸ πρόσωπον καὶ | ||
παῖδες , ἐπειδὰν παίζωσι κατ ' ἀλλήλων ἐρχόμενοι , σφᾶς παίουσι τοῖς φύλλοις , καὶ γέλωτα δὴ τὸ ἐντεῦθεν αὐτοί |
Ἀφροδίτην κεκοσμημένος , ἐστεφανωμένος , χλανίδα ἔχων : Ἔρως αὐτὸν ὡδήγει , λαμπάδα ἔχων ἡμμένην . Ὑπ ' αὐτῇ τῇ | ||
. τὴν δ ' ὥς τις εἶδε , δεικνύων ἂν ὡδήγει , ἕως ποθ ' εὗρεν ἐν κατασκίῳ χώρῳ δρόμων |
ἐστὶ ταῦτα ; αἱ νόσοι , τὸ γῆρας , αἱ ἐξαπιναῖοι ζημίαι , οὐ τὰς ἐκ τῶν νόμων λέγω ζημίας | ||
, καὶ μετέπειτα τὴν σκίλλην προστίθεσθαι . Ἢν ὀδύναι καταιγίζωσιν ἐξαπιναῖοι , καὶ ἀψυχίαι ἔωσι : ῥόδων φύλλα , κιννάμωμον |
ἢ τὸ διὰ δαφνίδων ἢ τὸ πολυάρχιον κηρωτῇ τὸ πρῶτον ἐκλύσαντες ἐπιτρίψομεν , ὕστερον δὲ καὶ καθ ' αὑτό : | ||
χιλιάρχου καὶ τοὺς ἐπὶ τῶν ἔργων ἐν τοῖς ἀγροῖς δεδεμένους ἐκλύσαντες καὶ ὁπλίσαντες , ὡς ἐδύναντο , ἤλαυνον ἐς Ῥώμην |
μούνας πολλάκισανποσι ? ! ! ? δῆριν ? [ ] ἔφριξεν Ἄρης , νῦν ὑπ ' ἀνικάτωι Φιλοποίμενι δουρί τ | ||
ἔξοχα θῆρες , δὴ τότ ' ἐμήσατο τοῖα : θοὰς ἔφριξεν ἐθείρας καί τ ' ὀπίσω νώτοισιν ἀκαχμένον ὠκυπέτῃσιν ἰθὺς |
κύστις ξηρά , λεία , σὺν οἴνῳ ποθεῖσα , τοὺς ἐνουροῦντας παῖδας αὐτομάτως τοῖς στρώμασι καταπαύει . Ἐκ δὲ τοῦ | ||
Ἄλλο : Λαγωοῦ ἐγκέφαλος ξηρὸς πινόμενος ἐν οἴνῳ παύει τοὺς ἐνουροῦντας . Ἄλλο : Ὄρχιν λαγωοῦ ξηρὰν ἐπιξύσας οἴνῳ πότιζε |
αὐτοῦ ἔρωτα ἴσχει : ἦν δὲ αὕτη θυγάτηρ Αἰήτου καὶ Εἰδυίας τῆς Ὠκεανοῦ , φαρμακίς . δεδοικυῖα δὲ μὴ πρὸς | ||
τῆς Αἴας πόλεως καὶ τῆς Κορίνθου Αἰήτης καὶ ἀνὴρ τῆς Εἰδυίας διώκτας τῆς θυγατρὸς αὐτοῦ ἀπέστειλε τὴν νυμφαγωγὸν τρόπιν ἤγουν |
βῆσσαι , δείματι δ ' ἄγραυλοί τε βόες μέγα πεφρίκασιν βουπελάται τε βοῶν . τοῖς δ ' οὔ νύ τι | ||
οἱ δέ τε πορδαλιαγχές : οἱ δὲ νομεῖς καὶ οἱ βουπελάται πορδαλιαγχὲς αὐτὸ ἔθηκαν . ἐπεὶ τοῖς θερίοις τοῖς πελώροις |
ἀπίκετο , τήν τε χροιὴν ἠλλάξατο καὶ ἱδρώειν ἄρξατο καὶ τρόμῳ εἴχετο καὶ ἡ καρδίη ἀνεπάλλετο . τὰ δὲ γιγνόμενα | ||
, τῶν μυῶν πεφευγότων ὧδε κἀκεῖσε , τοὺς τάλανας ἐν τρόμῳ . Οἱ γὰρ ἄοπλοι πεφευγότες ἐν τοίχοις εἰσελήλυθον εἰς |
ἔθνος πολλοὶ καὶ πλείους ἢ οἱ τῶν μελιττῶν ἑσμοί , βόσκουσι δὲ τὰς μὲν λειμῶνες , τοὺς δὲ οἰκίαι καὶ | ||
Ἅπαντας ἡ παίδευσις ἡμέρους τελεῖ . Αἱ δ ' ἐλπίδες βόσκουσι τοὺς κενοὺς βροτῶν . Αὐτὸς πενωθεὶς τοῖς ἔχουσι μὴ |
τε κελεύων . Ὅτι κατὰ τοὺς ὕπνους εἰς τὸ βάθος αὐλίζονται πάντες οἱ χυμοὶ , ἔστι γε καὶ ἐξ ἄλλων | ||
δὲ νοῦς : καθάπερ τὰ πρόβατα χειμῶνος ἐν τοῖς σταθμοῖς αὐλίζονται καὶ κατασκηνοῦσι καὶ ἀπαναπαύονται : ἀπὸ τούτου καὶ τὰ |
: τῆς ὥρας ἤδη τῆς χειμερινῆς ἐπελθούσης , δένδρον τι κλάδοις τε καὶ φύλλοις ἀλλοτρίοις ἐπικαλύψαντες καί τινας μεταξὺ τῶν | ||
: θάνατον γὰρ σημαίνει . στεφανοῦν δὲ θεοὺς ἄνθεσι καὶ κλάδοις τοῖς προσήκουσι καὶ νενομισμένοις ὁσίοις εἶναι ἀγαθὸν πᾶσιν , |
ταῖς κώπαις ἐλαύνοντες , καὶ τοῖς ἐκ τῶν δέρρεων κατεσκευασμένοις τυμπάνοις καταπληκτικὸν κτυποῦντες , καὶ πολλοῖς ἄλλοις φοβήτροις τοὺς ἐν | ||
: καταγομένης δὲ τῆς τοξίτιδος συνέβαινεν τοὺς ἀγκῶνας προσερείδοντας τοῖς τυμπάνοις τὰς πτέρνας εἰσωθεῖν αὐτά , τὸν δὲ ἀέρα τὸν |
πατρὸς Ὠκεανοῦ , μέγα πρεσβεύων Ἄργους τε γύαις Ἥρας τε πάγοις , καὶ Τυρσηνοῖσι Πελασγοῖς . Τυρρηνίας μὲν γὰρ δὴ | ||
δὲ τὴν συνεχῶς χιονιζομένην γῆν , διὰ τὸ φθείρεσθαι τοῖς πάγοις τινὰ τῶν σπερμάτων , μικρὸν πυκνότερον σπαρτέον . Τὴν |
ὡς ὅτι μάλιστα τρέποντος , ἴσχουσί τε ἀλγηδόνες τὸν πληγέντα ἄπαυστοι , καὶ ὅλος ὀγκοῦται , συχναί τε ἐπὶ τούτοις | ||
βοαὶ παρὰ τοῦ στρατοῦ καὶ εὐφημίαι πρὸς ἑκάτερον αὐτῶν ἦσαν ἄπαυστοι δι ' ὅλης τε τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ τὴν |
ῥοιζηδά ] σφοδρῶς , μετ ' ἤχου φιλαίματος ] ἡ φιλοῦσα τὸ αἷμα βδέλλα ἐμπελάουσα ] πλησιάζουσα ἐμπελάουσα ] πλησίον | ||
. αὕτη μέντοι σωφρονεῖν βουλομένη καὶ τὸν ἄνδρα τὸν ἑαυτῆς φιλοῦσα , ὥσπερ ἀγαθῇ προσήκει γυναικί , ξενιζομένου παρ ' |
, ἀποδιώκουσι τὰ θηρία . τινὲς ὀπὸν καὶ ἔλαιον ἑψήσαντες χρίουσι τὰ πρέμνα τῶν ἀμπέλων , ἀπὸ τοῦ πυθμένος ὀλίγον | ||
ἀφροδίτην μᾶλλον . ἕτεροι δὲ πεπέριδι καὶ μέλιτι τὰ αὐτὰ χρίουσι , νίτρῳ δὲ ἄλλοι καὶ κνίδης καρπῷ : σμυρνίῳ |
: ἢ γὰρ ἥλοις κατιωμένοις ἢ ῥάκεσι σεσηπόσιν ἢ ἑρπετῶν φωλεοῖς παραφύονται ἢ δένδρεσιν ἰδίως βλαπτικοῖς . ἔχουσι δ ' | ||
σαφῆ καὶ ἐν τοῖς σωματικοῖς καὶ ἐν τοῖς αἰσθητοῖς ἐγκατειλημμένοι φωλεοῖς κατόψεσθε , τοτὲ μὲν ἐν τοῖς βαθέσιν ὕπνοιςἀναχωρήσας γὰρ |
, ξανθαῖσιν αὔραις σῶμα πᾶν ἀγάλλεται , δείπνου προφήτην λιμὸν ἐκκαλουμένη . ὥστε γ ' εἴσιθι : μὴ μέλλε , | ||
, ξανθαῖσιν αὔραις σῶμα πᾶν ἀγάλλεται , δείπνου προφήτην λιμὸν ἐκκαλουμένη . * * * * ὥστε γ ' εἴσιθι |
ἐκέλευσεν . ὡς δὲ ἐπιβὰς τοῦ ἵππου ὤφθη αὖθις , κρότῳ δὴ πολλῷ ἐπεκτύπησεν ἡ στρατιὰ πᾶσα , ἐπήχησαν δὲ | ||
ἐμπόρων εὐδαιμονέστεραι , ἀντὶ ῥοθίου καὶ κυμάτων σὺν γέλωτι καὶ κρότῳ χρήματα ἐργαζόμεναι , μικρὰ τῆς πόλεως χρῄζουσαι διὰ τὴν |
ἄπλητον σεσαρυῖα εἱστήκει , πολλὴ δὲ κόνις κατενήνοθεν ὤμους , δάκρυσι μυδαλέη . παρὰ δ ' εὔπυργος πόλις ἀνδρῶν , | ||
ἀγὼν , [ ᾧ , τῷ ἀγῶνι , ] δάκρυα δάκρυσι συμμίσγει τις τῶν ἀλαστόρων , ὅς σε ἀναβακχεύει πορεύων |
νησιδίῳ καὶ ἐν Λιπάραις τοῖς τε καταχθονίοις θεοῖς καὶ τοῖς θαλαττίοις . ἀπὸ μὲν οὖν Ἐρικώδους εἰς Φοινικώδη δέκα μίλιά | ||
καὶ ὁ περὶ τοὺς καλοὺς θανάτους τούς τε ἐν τοῖς θαλαττίοις κινδύνοις καὶ τοὺς ἐν ταῖς νόσοις ἀδεὴς ἀνδρεῖος , |
εἰ δέ γε πορρωτέρω γένοιο , δεδακρυμένην δόξεις ὁρᾶν καὶ κατηφῆ γυναῖκα . ἰόντων δὲ Ἀθήνῃσιν ἐς τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ | ||
λύσειε συμφορὰς πρᾳότατα καταστησάμενος τὴν ἀρχήν . τοῦτον νῦν εἶδον κατηφῆ καὶ συνεσταλμένον . καὶ δάκρυα πρὸ τῶν λόγων ἀφεὶς |
τοῦτο συναπτέον τῷ πρώτῳ : καταβὰς ἐν μέσῳ Ἀλφειῷ νυκτὸς ὑπαίθριος . οἰκεῖος δὲ καὶ ὁ καιρὸς πρὸς θείαν ἐπίκλησιν | ||
ἀεὶ ὢν καὶ ἄστρωτος , ἐπὶ θύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαίθριος κοιμώμενος , τὴν τῆς μητρὸς φύσιν ἔχων , ἀεὶ |
Ἁγνὰν ] Ἄδολον . Ὑπακουέμεν ] * Ἤγουν ὑποκεῖσθαι καὶ ἀναπεπταμένος εἶναι ταῖς λάβραις ἀκτῖσι τοῦ ἡλίου . Ἀγῶνα νέμειν | ||
ὑπερήδιστον , οἶμαι , οἴκων ὁ κάλλιστος ἐς ὑποδοχὴν λόγων ἀναπεπταμένος καὶ ἐπαίνου καὶ εὐφημίας μεστὸς ὤν , ἠρέμα καὶ |
, πένης ἔσει . καλὸν τὸ Κείων νόμιμόν ἐστι , Φανία : ὁ μὴ δυνάμενος ζῆν καλῶς οὐ ζῆι κακῶς | ||
Μικρὰς τίθημι συμβολὰς ἀκροώμενος . Καλὸν τὸ Κείων νόμιμόν ἐστι Φανία : ὁ μὴ δυνάμενος ζῆν καλῶς οὐ ζῇ κακῶς |
καὶ Λυδαί , κατακεχυμέναι τὰς τρίχας καὶ ἐστεφανωμέναι τινὲς μὲν ὄφεσιν , αἳ δὲ μίλακι καὶ ἀμπέλῳ καὶ κισσῷ : | ||
ὡσαύτως δὲ καὶ ὁ ὄφις : ὅλοις γὰρ ἁρμόττει τοῖς ὄφεσιν : ἐκεῖνα οὔτε εἰς θος οὔτε εἰς δος κλίνονται |
χαρίζονται τοῖς κεκτημένοις τὰς βοῦς καὶ οἱ τῶν ποιμνίων ἐπιμεληταὶ πιαίνουσιν αὐτὰ ἐς τὸ τῶν πεπαμένων κέρδος νόσους τε ἀφαιροῦσι | ||
, οὐκ ἐξ ἧς αἱ γαστρὸς ἡδοναὶ πιμπλαμένης τὸ σῶμα πιαίνουσιν , ἀλλ ' ἀφ ' ἧς διάνοια ἐντρεφομένη καὶ |
. δινεῖ ] συστρέφει , ἀνακόπτει . . φιμοὶ ] ἠχοῦσι , ἀποτελοῦσι κακὰ κατὰ τὴν συνήθειαν τὴν βαρβαρικήν . | ||
τὸ δὲ ἕτερον εἰς τὴν Τρινακρίαν θάλασσαν . μορμύρουσιν : ἠχοῦσι . τὸ Τρινάκριον πέλαγος παράκειται τῇ Σικελίᾳ : ἐκαλεῖτο |
δὲ περιὸν ἀργύριον κομισάσθω Ἀρκεσίλαος παρ ' Ὀλυμπίχου , μηθὲν ἐνοχλῶν αὐτὸν κατὰ τοὺς καιροὺς καὶ τοὺς χρόνους : ἀράσθω | ||
κατήχθη οὐ κατὰ τύχην ἀγαθὴν εἰς ἡμᾶς , οὐκ ἐπαύσατο ἐνοχλῶν τοῖς διηγήμασι , δεκάδας τινὰς καὶ φάλαγγας ὀνομάζων , |
χώραν ὁπόση τις καὶ πῶς κειμένη τυγχάνει καὶ τίνας διαφορὰς ἴσχουσα τάς τ ' ἐν τῷ περιέχοντι καὶ τὰς ἐν | ||
στὺξ φθεγγομένη νυκτὸς ἄτερ σίτου καὶ ποτοῦ , τὴν κεφαλὴν ἴσχουσα κάτω , τοὺς δὲ πόδας ἄκρους ἄνω , πολέμου |