| Τοῖσι ἄλλα τε ἁπαξά ἐστι νόμιμα καὶ δὴ καὶ ὅτι ἄεισμα ἕν ἐστι , Λίνος , ὅς περ ἔν τε | ||
| ἥμαρτεν οὖν ὁ Καλλίμαχος εἰπών : εἵνεκα οὐχ ἓν [ ἄεισμα ] . ὀφλεῖν καὶ ὀφείλειν διαφέρει . ὀφλεῖ μὲν |
| δύο πόδας εἰς συλλαβήν , ἣ καὶ διπλασιαζομένη ποιεῖ τὸ ἐλεγεῖον , οὗ πέφυκεν ἀρετὴ τὸ τὴν μὲν τῆς προτέρας | ||
| αὐτόθι καὶ ἀνδριάντων βάθρα , οὐκ ἐπόντων ἔτι ἀνδριάντων : ἐλεγεῖον δὲ ἐπὶ τῶν βάθρων ἑνὶ Ἀστυάνακτός φησιν εἶναι τὴν |
| οἱ νέοι , ἀλλὰ καὶ οἱ γέροντες Φοῖνιξ τε καὶ Νέστωρ . μόνῳ Μενελάῳ οὐ συνέζευκται γυνὴ διὰ γυναῖκα γαμετὴν | ||
| αὖ καὶ τλημοσύνη : ὁ γὰρ Ὀδυσσεὺς αὐτῷ καὶ ὁ Νέστωρ ἐκ τούτων τῶν ἐπαίνων ὀνομαστοί . ὅταν δὲ ὡς |
| φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει ἀλείτας , τὰς ἁμαρτίας ἐκλαμβάνων . κρεῖττον δὲ | ||
| , τόξων εὖ εἰδώς : ἡ διπλῆ περιεστιγμένη , ὅτι Ζηνόδοτος γράφει τῶν αὖ ἡγεμόνευε Φιλοκτήτης ἀγὸς ἀνδρῶν , ὁ |
| τὰς χεῖρας ἀλλήλαις ὡς μάλιστα ἐς κρότον συμβάλλονται , καὶ ἐπίγραμμα ἐπεγέγραπτο αὐτῷ Ἀσσύρια γράμματα : οἱ μὲν Ἀσσύριοι καὶ | ||
| πολέμῳ φθίμενον θάψ ' ἀρετῆς ἕνεκεν . τὸ μὲν δὴ ἐπίγραμμα ἐπὶ τοσοῦτο ἐδήλωσεν : εἰ δὲ Λυσίππου τοῦ ποιήσαντος |
| μάλα . Μικρὸν μέρος τοίνυν αὐτῶν διεληλύθαμεν , οὐσῶν ὡς ἔπος εἰπεῖν ἀπεράντων . Ἀδύνατόν γ ' ἄν , ὡς | ||
| γεραιέ . σὺ μὲν πόνου οὔποτε λήγεις . τοῦτο τὸ ἔπος οἶδα πολλάκις πρὸς ἐκεῖνον εἰπών , μᾶλλον δὲ μέρος |
| οἰκήσοντα ἀποπέμψω , ὡς Πολέμων ὁ περιηγητὴς Ἴστρον , τὸν Καλλιμάχειον συγγραφέα , εἰς τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν . . | ||
| Φᾶσιν οἰκήσοντα ἀποπέμψω , ὡς Πολέμων ὁ περιηγητὴς Ἴστρον τὸν Καλλιμάχειον συγγραφέα εἰς τὸν ὁμώνυμον κατεπόντου ποταμόν . ΑΤΤΑΓΑΣ . |
| παρ ' Ὁμήρῳ φησὶ τὴν Ἀριστοφάνειον γραφὴν ἔχειν ” Ἀτρείδη κύδιστε φιλοκτεανέστατε πάντων ” . . . . . δεξιτερός | ||
| Τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον δῶρα μὲν αἴ κ ' ἐθέλῃσθα |
| φησὶν ἠλευθέρωσε τοὺς Ἀθηναίων συμμάχους . ἔστιν δὲ τοῦτο τὸ γράμμ ' , ὦ ἄνδρες δικασταί , ἐκείνῳ μὲν φιλοτιμία | ||
| ἰδὼν θανάτου κακόν , ἀλλὰ Πλάτωνος ἓν τὸ περὶ ψυχῆς γράμμ ' ἀναλεξάμενος . διὰ τὴν ἐξ ἀγνοίας τοίνυν συμβᾶσαν |
| ἐκεῖνον τὸν στίχον τὸν ἐν τῷ καταλόγῳ ὑπὸ τινῶν γραφόμενον στῆσε δ ' ἄγων ἵν ' Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες : | ||
| ἔστησα ψιλοῦται : ἐφ ' οὗ μὲν γὰρ ἀφαίρεσις , στῆσε δ ' ἐν Ἀμνισῷ , καὶ λεκτόν , ἐφ |
| οὖν Ξενοφῶν ἀχθεσθεὶς εἶπεν ἐπομόσας : Δοκεῖς μοι , ὦ Ἡρακλείδη , οὐχ ὡς δεῖ κήδεσθαι Σεύθου : εἰ γὰρ | ||
| ἀλλ ' ἀίδην μέλανα . Ἤθελες ἀνθρώποισι λιπεῖν φάτιν , Ἡρακλείδη , ὥς ῥα θανὼν ἐγένου ζωὸς ἅπασι δράκων : |
| τελευταῖον ἄρξαντα Περγάμου , ὃς κατελύθη ὑπὸ Ῥωμαίων , ᾧ προσφωνεῖ λέγων οὕτως : Τευθρανίδης , ὦ κλῆρον ἀεὶ πατρώιον | ||
| τὰ πράγματα ἐν Σικελίᾳ . τοῦ δὲ Ἀράτου , ᾧ προσφωνεῖ , καὶ ἐν τοῖς Θαλυσίοις [ καὶ ἀλλαχόθι ] |
| καὶ ἀλαζονευόμενον τῇ σοφίᾳ τοῦ δόλου : εἴμ ' Ὀδυσεὺς Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ | ||
| τοῦτο ἐν τῷ δείπνῳ Εἴμ ' Ὀδυσεὺς , ἔφη , Λαερτιάδης , ὃς πᾶσι δόλοισιν ἀνθρώποισι μέλω , καί μευ |
| ἔστι δὲ πρὸ τῶν ποδῶν τοῦ Ὁρκίου πινάκιον χαλκοῦν , ἐπιγέγραπται δὲ ἐλεγεῖα ἐπ ' αὐτοῦ , δεῖμα ἐθέλοντα τοῖς | ||
| διαλαμβάνει , ἀλλὰ περὶ ἀποδεικτικοῦ συλλογισμοῦ διαλαμβάνει , Ἀναλυτικὰ ὕστερα ἐπιγέγραπται . Τοσαῦτα μὲν περὶ τῆς ἐπιγραφῆς . ἆρα δὲ |
| . ὦ δυστυχής , εἰ μὴ βαδιεῖ ἐμοὶ μὲν οὖν ἄειδε τοιαύτην , θεά , θρασεῖαν , ὡραίαν δὲ καὶ | ||
| θῆκαν ἰοστεφάνων τε Μοισᾶν . Μοῦσά μοι Ἀλκμήνης καλλισφύρου υἱὸν ἄειδε . υἱὸν Ἀλκμήνης ἄειδε Μοῦσά μοι καλλισφύρου . Γνῶθι |
| δ ' ἀκοντοδόκων ἀνδρῶν μνημεῖα θανόντων ἄψυχ ' ἐμψύχων ἅδε κέκευθε κόνις . Ἠερίη Γεράνεια , κακὸν λέπας , ὤφελεν | ||
| κίε Νέστορος ἱπποδάμοιο : εἴδομεν ἥν τινα μῆτιν ἐνὶ στήθεσσι κέκευθε . [ λίσσεσθαι δέ μιν αὐτόν , ὅπως νημερτέα |
| ἄγον μέλανος θανάτοιο . Οἳ δ ' ἄρα Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην | ||
| ἀπὸ Πρακτίου ἀρχόμενος : τοσοῦτοι γάρ εἰσιν ἀπὸ Παρίου εἰς Πράκτιον : ἕως μέντοι Ἀτραμυττίου πρόεισι . : Τὰ ὅμοια |
| ξένος : ἀλλὰ σὺ , Δημόκριτε , τῇ κρείσσονί με ξενίῃ δέχου , καὶ πρῶτόν γε τί τοῦτο τυγχάνεις γράφων | ||
| ποταμοῖο φερώνυμος , ὅς ῥ ' ὑπέδεκτο ἥρωας Μινύας , ξενίῃ δ ' ὑπέδεκτο τραπέζη , φίλετο δ ' αὖ |
| παίγνιον , ὁ ξύλινος νοῦς : αἴτιος ὁ γράψας Αἴτια Καλλίμαχος . Καλλίμαχος τὸ κάθαρμα , τὸ παίγνιον , ὁ | ||
| κατὰ συγκοπήν . . . . ἀμπρεύω : ὁ μὲν Καλλίμαχος κυρίως ἐπὶ τοῦ ἕλκειν ἔλαβε τὴν λέξιν : ἀμπρὸν |
| Ἀγαμέμνων , καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα : ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος , καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε | ||
| μέλεσσιν . ” ἀκόρητον ἀπλήρωτον : “ ἀμφὶ σὲ Πηλέως υἱὲ μάχης ἀκόρητον Ἀχαιοί . ” ἀκέονται οἷον ἡσυχίαν ἔχουσιν |
| Ἕρμιππος ἐν τῷ Περὶ Θεοφράστου καὶ Ἰσοκράτην Γρύλλου φησὶ ἐγκώμιον γεγραφέναι . Τίμων δ ' ἐπισκώπτει αὐτὸν ἐν τούτοις : | ||
| ὅτι οὐκ ἦν τοσούτου τοσούτων μὲν ἀκηκοέναι , τοσαῦτα δὲ γεγραφέναι , τοσούτῳ δὲ χρόνῳ παρακεκαθικέναι γεροντίῳ οὐ πολλοῦ ἀξίῳ |
| σάφα δ ' οὐκ οἶδ ' εἰ θεός ἐστιν : ἀθετεῖται , ὅτι δεξάμενός τις , εἰ μή τις θεός | ||
| ἐλθὼν ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος . * ) καὶ οὗτος ἀθετεῖται . δύο γὰρ μόνα εὔχεται ἢ παῖς ἐξ Ὀδυσσέως |
| ] χθονὸς μοναρχίαν ἑκόντα δοῦναι [ τοῖσδε Καδμείας ] , ἄναξ . ὅταν δὲ θάπτηις ἄλοχον εἰς πυρὰν τιθεὶς σαρκῶν | ||
| , πολύμορφον αἶσχος ἔγνων χθονίοις γάμοισι χαίρων , ὁ θεῶν ἄναξ ἐπαίχθην : τὸ δίκης σέβας σε βάλλει . Τί |
| ! ! ! , ἔργον ] δὲ τὸν πόλεμον [ Ὁμηρικῶς ] [ , ] ἔνθα κεν οὐκέτι [ ἔργον | ||
| ὅτι τὰ Εὐριπίδου ἰαμβεῖα ἐπύλλια λέγονται . Γ ἄλλως : Ὁμηρικῶς . ὁ γὰρ ποιητὴς διώρισε τὰς ψυχὰς πρὸς τὰ |
| οἱ ἀπειλὰς ἐκτελέσωσι θεοί , ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο . ἀλλ ' ἄνα | ||
| γάρ οἱ ἔειπε γέρων ἀγαθὸς Πολύϊδος νούσῳ ὑπ ' ἀργαλέῃ φθίσθαι οἷς ἐν μεγάροισιν , ἢ μετ ' Ἀχαιῶν νηυσὶν |
| Ὑμέναιός τις ἢ τί πράσσεται ; ἢ πόθον ἔχων θυγατρὸς Ἀγαμέμνων ἄναξ ἐκόμισε παῖδα ; τῶν δ ' ἂν ἤκουσας | ||
| , ὃν ἐδέοντο αὐτῶν ὑπομεῖναι . τὸν δὲ μάντιν τούτων Ἀγαμέμνων ἐν τοῖς ἄνω ἔπεσί φησι μηδὲν πώποτε ἀληθὲς μαντεύεσθαι |
| Πάτροκλον , ὃν ἑταῖρον τοῦτο λέγουσιν εἶναι ἀμφιβολίαν , πότερον Πάτροκλον κελεύει σφαγιασθῆναι ἢ τῷ Πατρόκλῳ προσέταξε τοῖς θεοῖς θῦσαι | ||
| τὸν νεκρὸν τοῦ Σαρπηδόνος καὶ τὰ τεύχη , ἀντικομιζόμενοι τὸν Πάτροκλον : δοκοῦσι γὰρ τὸν Σαρπηδόνα ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἦρθαι |
| ἐπὶ τῶν παμμεγέθη σώματα ἐχόντων . Ἀντ ' εὐεργεσίης Ἀγαμέμνονα δῆσαν Ἀχαιοί : δήλη . Ἀνδρὸς γέροντος ἡ γνάθος βακτηρία | ||
| λύσωμεν , ἵνα πανταχοῦ τὰ τοῦ Πλάτωνος κρατῇ καὶ τὸ δῆσαν ἐκεῖνο καὶ τὴν λύσιν ἐπαγάγῃ . λέγουσι δὲ καὶ |
| ὅσσα Αἰγινήταις [ ] Ζηνόδοτος Πυθιᾶν Ζηνόδοτος κτανεμεν γράφεται [ κτανέν ] ἤτοι τῶν κρεῶν [ ] ἃ διαρπαζόντων συνήθως | ||
| ὅσσα Αἰγινήταις [ ] Ζηνόδοτος Πυθιᾶν Ζηνόδοτος κτανεμεν γράφεται [ κτανέν ] ἤτοι τῶν κρεῶν [ ] ἃ διαρπαζόντων συνήθως |
| ' αὖ Βορέου καλὸν στάχυν εἰσενόησα , οὓς τέκ ' Ἐρεχθῆος θείου κλυτὴ Ὠρείθυια Ἰλισσοῦ παρὰ χεῦμα θεοῦ φιλότητι μιγεῖσα | ||
| Οἳ δ ' ἄρ ' Ἀθήνας εἶχον ἐϋκτίμενον πτολίεθρον δῆμον Ἐρεχθῆος μεγαλήτορος , ὅν ποτ ' Ἀθήνη θρέψε Διὸς θυγάτηρ |
| . τὸ ποῖον ; οὔτοι χρὴ λίαν ταρβεῖν ὄχλον . Κάλχας ἐρεῖ μαντεύματ ' Ἀργείων στρατῶι . οὔκ , ἢν | ||
| , εἶτα Ἡράκλειον , εἶτα ? Σῖρις , ἔνθα τις Κάλχας , οὐχ ὁ Θέστορος , ἀλλ ' ὁμώνυμος αὐτῷ |
| , οἳ δ ' ᾤμωξαν ἀολλέες , ἦρχε δ ' Ἀχιλλεύς . οἳ δὲ τρὶς περὶ νεκρὸν ἐΰτριχας ἤλασαν ἵππους | ||
| χρεὼ ἐμεῖο ; τὸν δ ' ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς : δῖε Μενοιτιάδη τῷ ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ νῦν ὀΐω |
| λέγω λέγουσα σέ , Ἑκάβη , τί δράσω ; πότερα προσπέσω γόνυ Ἀγαμέμνονος τοῦδ ' ἢ φέρω σιγῆι κακά ; | ||
| δ ' ἕτερον παρῆκενοὐ γὰρ ἦν δέον εἰπεῖν ἢ οὐ προσπέσω , ὥστε πρὸς τὸ δαιμόνων πρῶτον ὑπόστιζε , εἶτα |
| , ἔργῳ δὲ βεβαιωθέντος ὑπ ' ἐκείνου , τοῦ “ λάθε βιώσας ” , ὥστε οὐδένα τῶν τότε ζώντων ἀνθρώπων | ||
| φόβῳ ἵκετ ' , οὐδέ τις ἔγνω τήνγε φυλακτήρων , λάθε δέ σφεας ὁρμηθεῖσα . ἔνθεν ἴμεν νειόνδε μάλ ' |
| βλεφάροισιν ἐφίζανε : μή τι πάθοιεν Ἀργεῖοι , τοὶ δὴ ἕθεν εἵνεκα πουλὺν ἐφ ' ὑγρὴν ἤλυθον ἐς Τροίην πόλεμον | ||
| Κίον ἔκτισεν , εἴρηκεν Αὐτόχαρις ἐν αʹ Χρόνων . οὗ ἕθεν : ἀντὶ τοῦ ἑαυτοῦ . αὐλείτης : ὁ ἀπὸ |
| ἐπιστολὰς γραψάντων γαῖαν καὶ ὕδωρ αἰτεόντων , οὐκ ἔδωκεν ὁ δᾶμος , ὁρέων αὐτοὺς ὁμοίως τοῖς ἄλλοις ἀνθρώποις θνητοὺς ἐόντας | ||
| βασιλεῖς τάδε τῆι ῥήτραι παρενέγραψαν : αἰ δὲ σκολιὰν ὁ δᾶμος ἔροιτο , τοὺς πρεσβυγενέας καὶ ἀρχαγέτας ἀποστατῆρας ἦμεν . |
| . τὼ δ ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος . ἦ τοι Ὀδυσσεὺς ἦλθε μετὰ χρεῖος , | ||
| ὁ παῖς διὰ τοῦ σ καὶ ἐν Ὀδυσσείᾳ οὖν . Ὀρτιλόχοιο . . , . ; . : Ὀρσιλόχοιο . |
| μῆλον ἔχων σκίπωνά τ ' ἠγόραζον . Στάσις δὲ καὶ πρεσβυγενὴς Κρόνος ἀλλήλοισι μιγέντε μέγιστον τίκτετον τύραννον , ὃν δὴ | ||
| πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίηι δ ' ὁδῶι ἐξαπατήθην πρεσβυγενὴς ἔτ ' ἐὼν καὶ ἀμενθήριστος ἁπάσης σκεπτοσύνης : ὅππηι |
| ἐστιν ἐμφαντικὸν τὸ μοι , ὡς τὸ [ Τ ] Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον : ἰδοὺ πείθομαι : τοῦτο εἰκὸς | ||
| τὸ δὲ ἡγούμενον καθ ' ἓν ἄφωνόν ἐϲτιν , οἷον Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖϲτον κεχαριϲμένε θυμῷ Τ ἢ ὅτ ' |
| ἠδικηκόσι φαίνεται , τῆς ἀδικίας ἐπαινέτης γίγνεται . ἄνθρωπε , Φοίνιξ εἶ καὶ πόλις ἔστι σοι ; μάλιστα μὲν κἀκεῖ | ||
| λέγε . εἰ δὲ μή , σύναπτε οὕτως : ὁ Φοίνιξ ἀλαλητὸς καὶ ὁ Τυρσηνῶν ἀλαλητός . τὴν ἀπὸ τῆς |
| κάμετόν πρὸς τὸ πρόσωπόν ἐστι . Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος καὶ Σιμόεις , ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ | ||
| σφεας Ὀδυσεύς τε καὶ ὁ σθεναρὸς Διομήδης ἰσόθεός τε Νεοπτόλεμος δῖός τε Λεοντεὺς αἶψ ' ἀπὸ τείχεος ὦσαν ἀπειρεσίοις βελέεσσιν |
| ' ἄρα καὶ παίδων ἡγήτορες , ἐν σοφίῃ τε πολλὸν ἀριπρεπέες μύθων ὑποφήτορες ἐσθλῶν . εἰ δ ' ἄρα τούσδε | ||
| . . Ι . . ἐκαυχήσω . δώδεκα γὰρ βασιλῆες ἀριπρεπέες κατὰ δῆμον : . Ψ , , ὅτι βασιλεῖς |
| ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς | ||
| ξενίοιο ] τοῦ ἐφόρου τῶν ξένων Ἀείδω : τραγῳδῶ . ἐρίκυδες : ἔνδοξον . ἔρεισμα ἑδραίωμα . Φέγγος : φῶς |
| χρημάτων , ἃ διαρπάζων εἰς ἐκδικίαν τοῦ πατρὸς ἀνηιρέθη γράφεται ἰῆ ἰῆ τε γράφεται [ ἰῆ ] ἰῆ τε νέοι | ||
| , ἃ διαρπάζων εἰς ἐκδικίαν τοῦ πατρὸς ἀνηιρέθη γράφεται ἰῆ ἰῆ τε γράφεται [ ἰῆ ] ἰῆ τε νέοι ἐν |
| αὐτόν . τοῦ δ ' ἀπὸ μὲν κρατὸς κυνέην βάλε Φοῖβος Ἀπόλλων . Ρ . πᾶν δέ οἱ ἐν χείρεσσιν | ||
| ἴδιον τοῦ Ἑρμοῦ , ὥσπερ καὶ τοῦ Ἀπόλλων βαρυνόμενον τὸ Φοῖβος : διὸ βαρυτονητέον ὁμοίως καὶ αὐτῷ τῷ κυρίῳ . |
| ἔχει οὕτω τὰ ἐς τοῦ τοῦ χρησμοῦ : μή μοι Περσῆος σκύλων περικαλλέα κόσμον νηῷ ἐγκαταθῇς : οἶκόνδ ' ἀπόπεμπε | ||
| γόναθ ' Ἡνιόχου , γουνός τ ' ἔπι γοργοφόνοιο δεξιτεροῦ Περσῆος , ὃ δὴ τέταθ ' ὥστε θέοντος . Ζωδιακὸς |
| οἶνον , ἂψ δ ' ἐν χερσὶν ἔθηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν . αὐτὰρ ὁ βῆ κατὰ δῶμα φίλον τετιημένος ἦτορ | ||
| τῆς μάχης καὶ δυσμενῶν ἦν συμφορὰ κλόνος , στόνος , λαῶν δὲ τῶν σῶν χαρμονὴ νικηφόρος . ὡς οὖν σταθέντες |
| περί , περὶ Καλυδῶνος . . οἴῃ δ ' οὐκ ἔρρεξε Διὸς κούρῃ μεγάλοιο . ἢ λάθετ ' ἢ οὐκ | ||
| ταῦτα : δι ' ἄλλων γὰρ προείρηται ὅσς ' Ἕκτωρ ἔρρεξε διίφιλος υἷας Ἀχαιῶν . καὶ ὅτι ἐπὶ ταὐτὸν φέρει |
| Ὣς φάτ ' Ἀθηναίη , ὃ δ ' ἐπείθετο , χαῖρε δὲ θυμῷ , στῆ δ ' ἄρ ' ἐπὶ | ||
| συμπλέξαντα τὸν Ἰλιάδος καὶ Ὀδυσσείας στέφανον . Δήλι ' Ἄπολλον χαῖρε καὶ Ἄρτεμι , παῖδε κλεεινώ . Αἴσωπός ποτ ' |
| : Χαῖρε δὶς ἡβήσας , καὶ δὶς τάφου ἀντιβολήσας , Ἡσίοδ ' , ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης . Ἀλλ ' | ||
| : Χαῖρε δὶς ἡβήσας , καὶ δὶς τάφου ἀντιβολήσας , Ἡσίοδ ' , ἀνθρώποις μέτρον ἔχων σοφίης . παρόσον τό |
| κορήσατε ποιπνύουσαι ” ἀγκλίνας ἀνακλίνας , ὡς ἐπὶ τοῦ “ ἀγκλίνας δέ , πρόσθεν δὲ σάκεα σχέθον ἐσθλοὶ ἑταῖροι . | ||
| τις ἄλλος αἴτιος , ὃς θαλάμοιο θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν κάλλιπον ἀγκλίνας : τῶν δὲ σκοπὸς ἦεν ἀμείνων . ἀλλ ' |
| καὶ ἤ . τρίτος δ ' ἦν Ἄσιος ἥρως Ἄσιος Ὑρτακίδης : ἡ διπλῆ ὅτι πλεονάζει ἐν Ἰλιάδι τὰς ἐπαναλήψεις | ||
| καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην , τῶν αὖθ ' Ὑρτακίδης ἦρχ ' Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν , Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν |
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ | ||
| ὁ ποιητὴς πρὸς τῇ Ἀρίσβῃ ῥεῖν , εἴπερ ὁ Ἄσιος Ἀρίσβηθέν τε ἧκε καὶ ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος : ὁ δὲ |
| φήσειε διάλληλον τὸ τοιοῦτον . τί γάρ ἐστι μᾶλλον ξανθὸς Ἀτρείδης ἢ Ἀτρείδης ξανθός ; Πρὸς ὃν ἔστι φάναι , | ||
| : ὅτι σαφῶς νῦν φιλότητα τὴν ξενίαν εἴρηκεν . . Ἀτρείδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος : ἡ διπλῆ , ὅτι ξίφος |
| τοὐναντίον τὸ ἐπειρᾶτο ἀντὶ τοῦ ἐπείρα : Τὺ δ ' Αἰγίνᾳ . σὺ δέ , ὦ εὐθύμενες , φησί , | ||
| φλαύρως . καὶ ἁμὲς οὖν , ὡς ἔχομεν , ἐν Αἰγίνᾳ διατελέομες ἐπὶ τοῦ παρόντος , εἶτα δὲ παρ ' |
| καὶ στάντες ἀείδομεν τεὸν ἀμφὶ βωμὸν οὐερκῆ . Ἰώ , μέγιστε Κοῦρε , χαῖρέ μοι Κρόνειε , παγκρατὲς γάνος , | ||
| ἰχθύσιν οἱ θηραταί . Ἐκ πάντων δή σοι , βασιλεῦ μέγιστε , λογιστέον ὡς οὐδὲν τοῖς ἀνθρώποις ἀπείρατον , ἤν |
| ἄρα φωνήσας . ” ἁρμονιάων ἐπὶ μὲν τῶν συνθηκῶν “ μάρτυροι ἔσονται καὶ ἐπίσκοποι ἁρμονιάων , ” ἐπὶ δὲ τῶν | ||
| μάρτυροι ἔσσονταιἐπιδώμεθα : ὅτι ἐπιμαρτυρώμεθα . . ἡ διπλῆ ὅτι μάρτυροι οὐ μάρτυρες : καὶ γὰρ τὸ ἑνικόν Ζεὺς δ |
| δὲ θοῷ περὶ κάππεσε δουρί . καὶ τὸν μὲν χαμάδις λίπον αὐτόθι πεπτηῶτα : τὸν δ ' ἕταροι ἐπὶ νῆα | ||
| οὔτις ἔνδειξεν λάχος Ἀελίου : καί ῥά νιν χώρας ἀκλάρωτον λίπον , ἁγˈνὸν θεόν . μνασθέντι δὲ Ζεὺς ἄμπαλον μέλλεν |
| πρῶτον μὲν γὰρ Δίφιλος εἰς Βοΐδαν τὸν φιλόσοφον ὁλόκληρον συνέταξε ποίημα , δι ' οὗ καὶ εἰς δουλείαν ἐρυπαίνετο ὁ | ||
| ἱερὸν θάλος ” . τὸ μὲν οὖν ἀπροοιμίαστον φέρεσθαι τὸ ποίημα παντελῶς ἐστιν ἀπρεπὲς καὶ ἀνάξιον τῆς τοῦ ποιητοῦ ἀρετῆς |
| ἴσαμι βραχύν : πολλοῖσι δ ' ἅγημαι σοφίας ἑτέροις . κτεῖνε μὲν γλαυκῶπα τέχˈναις ποικιλόνωτον ὄφιν , ὦ Ἀρκεσίλα , | ||
| φίλτατα ; οὐ φιλῶ φρενοῦν ἀμούσους καὶ μεμηνότας ξένους . κτεῖνε καὶ πίμπρη : πατρὸς γάρ , ἢν κτάνηις , |
| φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη , κούρῃ Ἰκαρίοιο , περίφρονι Πηνελοπείῃ , τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον ἐν μεγάροις | ||
| θαυμασμόν , ὡς τό ‚ ὡς ἀγαθαὶ φρένες ἦσαν ἐχέφρονι Πηνελοπείῃ ‚ : οὕτως , ὡς τό ὣς εἰπὼν πυλέων |
| ? ? [ δ [ ε [ . . . Μῆνιν ἄειδε θεὰ Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος οὐλομένην , ἣ μυρί ' | ||
| γὰρ εἰπόντες δός μοι τὸ ἥμισυ τοῦ ἔπους , τὸ Μῆνιν ἄειδε θεά , ἐσημήναμεν τὸ ἥμισυ τῆς Ἰλιάδος , |
| ἄνδρα , ὅτι οὐδὲν αὐτῶι ἐμέλησεν ὅπως πιθανὸς ἔσται ὁ Ὀδυσσεὺς οὐ γιγνωσκόμενος ὑπὸ τοῦ Φιλοκτήτου . ἔχοι δ ' | ||
| Ὀδυσσέα , ὁ δὲ χρόνος πάντας τοὺς καλούς . εἶτα Ὀδυσσεὺς μὲν ἀναλήψεται καὶ σάρκας καὶ κόμην καὶ χρῶμα : |
| ' Ἀκέστορ ' αὐτὸ τὸν στιγματίαν παθόντα : σκῶμμα γὰρ εἶπ ' ἀσελγές , εἶτ ' αὐτὸν ὁ παῖς θύραζε | ||
| : ‚ Ἐπίχαρμοϲ ϲοφόϲ τιϲ ἐγένετο [ πόλλ ' ὃϲ εἶπ ] ? ' ἀϲτεῖα καὶ παντοῖα ? ? ? |
| εἴθε συντάσσεται εὐκτικοῖς , οἷς σύνεστι τὸ διακρῖναι πρόσωπον , αἴθ ' οὕτως , Εὔμαιε , φίλος Διὶ πατρὶ γένοιο | ||
| ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον : “ αἴθ ' ὤφελλ ' ὁ ξεῖνος ἀλώμενος ἄλλοθ ' ὀλέσθαι |
| μολὼν Ἄρης : τρίμετρον δὲ καταληκτικόν , οἷόν ἐστι τὸ Ἀρχιλόχου , ὅ τινες ἀκέφαλον ἰαμβικὸν καλοῦσι , Ζεῦ πάτερ | ||
| τοῦδε τοῦ ὀνόματος εἰς τοὺς Ἕλληνας διαδοθέντος , κατὰ τοὺς Ἀρχιλόχου χρόνους , καθάπερ Ἱ . ὁ σοφιστής φησιν . |
| τῷ ι πλεονάζουσαι μόνως ὀρθοτονοῦνται , ἐμεῖο , σεῖο , εἷο ἀπὸ γὰρ ὀρθοτονουμένων τὸν πλεονασμὸν ἀνεδέξαντο τοῦ ι . | ||
| . τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος : ἀλλὰ τὸν υἱὸν γείνατο εἷο χέρεια μάχῃ , ἀγορῇ δέ τ ' ἀμείνω . |
| . χαλεπόν . ►τὸ χαλεπόν τούτων κτλ . ἑπτὰ σοφῶν ἐρέω κατ ' ἔπος πόλιν , οὔνομα , φωνήν . | ||
| καί μοι φίλα γούνατ ' ὀρώρῃ . ἄλλο δέ τοι ἐρέω , σὺ δ ' ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι : |
| ἥ τε λήγουσα τοῦ στεφάνων μορίου δυσὶ περιλαμβάνουσα ἡμιφώνοις φωνῆεν γράμμα φύσει μακρὸν καὶ ἡ συναπτομένη ταύτῃ τρισὶ μηκυνομένη γράμμασιν | ||
| . καὶ Καλλίμαχος δέ , ποτὲ μὲν τὸ ποίημα καλῶν γράμμα ποτὲ δὲ τὸ καταλογάδην σύγγραμμα , φησί : Κρεοφύλου |
| ὁ τοιοῦτος : Ζεῦ κύδιστε μέγιστε , κελαινεφές , αἰθέρι ναίων , μὴ πρὶν ἐπ ' ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ | ||
| ' ἐγὼ κεῖσε παρὰ Σάρδι , παρὰ Σοῦσα , Ἀγβάτανα ναίων : Ἄρτιμις ἐμὸς μέγας θεὸς παρ ' Ἔφεσον φυλάξει |
| τὸν Προμηθέα , οὐ δεῖ πιστεύειν αὐτῷ εἰς τὸ ἐναντίον Ἡσιόδου : εὕρηται γὰρ ὅτι οἱ ποιηταὶ ἀλλήλους καταβάλλονται . | ||
| οὐσίαν κατηνάλωσε θεραπεύων τοὺς ἐν τῇ πολιτείᾳ , καὶ καταδυναστεύων Ἡσιόδου , καὶ πολλὰ παρενοχλῶν ἐζημίου πρὸς ἄρχοντας καὶ κριτήρια |
| τώ οἱ ἔσαν κήρυκε καὶ ὀτρηρὼ θεράποντε : ἔρχεσθον κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος : χειρὸς ἑλόντ ' ἀγέμεν Βρισηΐδα καλλιπάρῃον : | ||
| Ἴωνας , οἷς συνεχῶς κέχρηται ὁ ποιητής , οἷον Α Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος , Α κούρην Βρισῆος , τήν μοι δόσαν |
| ' Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι εἶπε παραστὰς Πριαμίδης Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχ ' ἄριστος : Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ , ἐπεὶ | ||
| ' ἐπὶ Μηριόνης λάχ ' ἐλαυνέμεν : ὕστατος αὖτε Τυδεΐδης ὄχ ' ἄριστος ἐὼν λάχ ' ἐλαυνέμεν ἵππους . στὰν |
| ἀγορεύοις , καί σφιν ὀνείδεά τε προφέροις , νόστόν τε φυλάσσοις . οὐδέ τί πω σάφα ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε | ||
| , ἐνθάδε κ ' αὖθι μένων σὺν ἐμοὶ τόδε δῶμα φυλάσσοις ἀθάνατός τ ' εἴης , ἱμειρόμενός περ ἰδέσθαι σὴν |
| : οὗ γενομένου Κάλχας ἀθυμήσας τελευτᾷ . Πολυποίτης δὲ καὶ Λεοντεὺς μετὰ τὸ θάψαι αὐτὸν μετ ' ὀλίγον εἰς Ἑλλάδα | ||
| εὐτρεπῆ ποίει λαβών . : Ὀψοφάγος δ ' ἦν καὶ Λεοντεὺς ὁ Ἀργεῖος τραγῳδὸς , Ἀθηνίωνος μὲν μαθητὴς , οἰκέτης |
| Πελοποννησιακήν . Σπαρτιάτην δὲ Ἀριστόδημον ἐν τοῖς ἑπτὰ σοφοῖς ἀναγράφει Ἄνδρων ὁ Ἐφέσιος . ὃς φᾶ κτεάνων θ ' ἅμα | ||
| Σαμίοις εὑρέθη πρώτοις τὰ κδʹ γράμματα ὑπὸ Καλλιστράτου , ὡς Ἄνδρων ἐν Τρίποδι . Τοὺς δὲ Ἀθηναίους ἔπεισε χρῆσθαι τοῖς |
| καθέτοισι γέγηθεν ἢ πολυαγκίστροισιν ἀγάλλεται ὁρμιῇσι . δίκτυα δ ' αὖτ ' ἄλλοισι μέλει πλέον ἐντύνεσθαι : τῶν τὰ μὲν | ||
| ἐπὶ χθονὶ φῦλ ' ἀνθρώπων . ” τὸν δ ' αὖτ ' Ἀλκίνοος ἀπαμείβετο φώνησέν τε : “ ξεῖν ' |
| ἀπὸ τοῦ γραμματείου γνοίη τις , ἐν ᾧ ἡ μαρτυρία γέγραπται , ὅτι τὰ ψευδῆ μεμαρτύρηκεν . λελευκωμένον τε γάρ | ||
| ὁ λόγος ] ? . οὐκοῦν ὅτι μὲν [ πρότερον γέγραπται ] ? [ ] [ τῆς προρηθείσης ] ? |
| δόξαν ἀνακεῖσθαι : καὶ τόν γε πρεσβύτερον οὐ πόρρω τῶν Ὁμήρου γεγονέναι χρόνων . . . , : τελευτῆσαι δ | ||
| μὲν ὅσα ὑπὸ τοῦ αὐτοῦ μέτρου καταμετρεῖται , ὡς τὰ Ὁμήρου καὶ τῶν ἐποποιῶν ἔπη : καταχρηστικῶς δὲ κἂν ὑπὸ |
| δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ , ἣ νῶϊν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο , πείθεις δή μευ θυμόν , ἀπηνέα περ | ||
| , ἐποίησεν αὐτὸν ὀδυρόμενον καὶ λέγοντα ὡς καὶ ἐγὼν ὄφελον πυκινοῦ νόου ἀντιβολῆσαι ἀμφοτερόβλεπτος : δολίῃ δ ' ὁδῷ ἐξαπατήθην |
| οὐ γὰρ βάναυσον τὴν τέχνην ἐκτησάμην . . . . βάν : Ὅμηρος : βὰν δ ' ἴμεν , ἀντὶ | ||
| . αὐτὰρ ἐπεί ῥ ' ἕσσαντο περὶ χροῒ νώροπα χαλκὸν βάν ῥ ' ἴμεν : ἦρχε δ ' ἄρά σφι |
| , μητρὸς δ ' ἐκ Θέτιδος καλλιπλοκάμου ἁλοσύδνης : αὐτὰρ ἐγὼν υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο εὔχομαι ἐκγεγάμεν , μήτηρ δέ μοί | ||
| : τὰ πρὸ τοῦ δύ ' ἄνδρες ἔλεγον , εἷς ἐγὼν ἀποχρέω . τὰς θυσίας καὶ τὰς λαμπροτέρας παρασκευὰς ἐκάλουν |
| [ ἱδρυμένων ] αὐτὴν ὡς ἔφορον πάντων καὶ κουροτρόφον . Ἑκάταιον οὖν Ἑκάτης ἄγαλμα , ἀμὶς μὲν ] οὐροδόχον ἀγγεῖον | ||
| ἐπινίκιον “ . Γ ἔν τισι γὰρ εὕρηται Ἑκατεῖον . Ἑκάταιον κτλ . ] ἱερὸν Ἑκάτης , ὡς τῶν Ἀθηναίων |
| κυάμου γένη , ᾧ ἐψήφιζον καὶ ἐχειροτόνουν . Κρατῖνος ἐν Χείρωσιν . καὶ παροιμία τὸ αἲξ οὐρανία ὁμοία τῷ λευκὴ | ||
| καὶ νεωτέρα δοκεῖ πολλῷ γεγενῆσθαι καὶ ἀγανώτερον βλέπειν . Κρατῖνος Χείρωσιν μακάριος ἦν ὁ πρὸ τοῦ βίου βροτοῖσιν πρὸς τὰ |
| ] ὧι λισσὴ στείβεται [ ἱμείρω πᾶν ἦμαρ ἀμοιβαδὸν [ Αἰακίδη [ ! ] Δολόπων [ ] ! θελενι [ | ||
| ἐκέκαστο ἰθύνειν : Πηλῆα δ ' ἐπεσσύμενος προσέειπεν : “ Αἰακίδη , πῶς καλὸν ἀφειδήσαντας ἀέθλων γαίῃ ἐν ἀλλοδαπῇ δὴν |
| μετὰ τὸν ἆθλον Αὐγέου τήνελλα ὦ καλλίνικε , χαῖρε ἄναξ Ἡράκλεες , αὐτός τε κἰόλαος , αἰχμητὰ δύω . δοκεῖ | ||
| εἰς τὴν ει δίφθογγον , τὸ δὲ Ἥρακλες ἀπὸ τοῦ Ἡράκλεες γέγονε κατὰ συγκοπὴν τοῦ ε , τὸ δὲ ὦ |
| ὕμνον εἰς Ἀπόλλωνα οὗ ἡ ἀρχή μνήσομαι οὐδὲ λάθωμαι Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο . ῥηθέντος δὲ τοῦ ὕμνου οἱ μὲν Ἴωνες πολίτην | ||
| οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν , καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο , τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω , |
| : λωβητν [ ! ] ? πυθ [ [ ] κακ [ ] ! φαι [ [ ] ν λύρην | ||
| ! [ [ ] υκτοςο̆εν [ [ ] οιο : κακ [ [ ] σκεραμ ? [ [ ] οτεροις |
| καὶ κύριον ὄνομα : “ τῶν ἦρχ ' Ἀγκέοιο πάϊς κρείων Ἀγήνωρ . ” ἀγός ἡγεμών , ἀπὸ τοῦ ἄγειν | ||
| ἐτράπετ ' αἰχμή . καὶ τό γε χειρὶ λαβὼν εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων ἕλκ ' ἐπὶ οἷ μεμαὼς ὥς τε λίς |
| πλείονες ἐγένοντο Εὐρύβατοι καθὰ * * ἠδ ' ὅσσα προτέροισιν ἀείδεται Εὐρυβάτοισιν , πάντες δὲ πανοῦργοι ἀπέβησαν . ἦν δὲ | ||
| σὺν δὲ τίν καὶ παῖς ὁ Θεαρίωνος ἀρετᾷ κριθείς εὔδοξος ἀείδεται Σωγένης μετὰ πενταέθˈλοις . πόλιν γὰρ φιλόμολπον οἰκεῖ δορικτύπων |
| τλήμεναι ἄλγος θαρσαλέως καὶ μή τι κατηφιόωντ ' ἀκάχησθαι . Πηλείδης δ ' ἑτάροιο χολούμενος Ἀντιλόχοιο σμερδνὸν ἐπὶ Τρώεσσι κορύσσετο | ||
| ἀφ ' ὧν παρήχθη κατά γε τὸ σημαινόμενον , οἷον Πηλείδης πρὸς τὸ Πηλεύς , τὸ δὲ ἀρχεύω πρὸς τὸ |
| ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ . τοῖς δ ' αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε | ||
| καθεζόμενοι ἔπε ' ἀλλήλοισι πίφαυσκον : τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ : ὦ φίλοι οὐκ ἂν δή τις |
| λόγου . . . . , , . Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον ἀκούσας : κατεστύγνασεν , ἠνιάθη . . τὸν | ||
| : ] Οἰνείδης ? ? ? ? ? δὲ ? κατέστυγε μῦθον ἀκούσας ? ? ? ? , [ τὸν |
| . ἐκ πέντε δὲ Ὄκκελος ὁ Λευκανὸς καὶ Ἀριστοτέλης : συμπαρέλαβον γὰρ τοῖς τέσσαρσι στοιχείοις τὸ πέμπτον καὶ κυκλοφορητικὸν σῶμα | ||
| οἱ σὺν νόμῳ τὰς βασιλείας διαδεξάμενοι , πολλοὶ δὲ καὶ συμπαρέλαβον ἐπιστατοῦσαν καὶ τοῦ βίου σφῶν προεστήσαντο , οἷς ἐκτιννύει |
| ἔπη ταῦτα εἰς τὸν Διάκοσμον μετὰ τὸ Κρῶμναν τ ' Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους τιθεὶς Καύκωνας δ ' αὖτ | ||
| ἣν Ὅμηρος Ὑπερησίην φησίν . ἔνιοι ἀπὸ Αἰγιαλέως τὴν χώραν Αἰγιαλόν φασι τό τε Αἴγιον καὶ ἔτι Αἴγειραν . τὸ |
| ' ἄρα μῆτις ἀγαυὴ ἐλπωρήν : ἀλλ ' οὔ σφιν ἐπήρκεσαν οὔτε βόειαι οὔτε θοοὶ βουπλῆγες , ἐπεὶ μένος Αἰνείαο | ||
| καὶ Ἀσκληπιοῦ παῖδες οὐ τέχνῃ μόνον , ἀλλὰ καὶ ὅπλοις ἐπήρκεσαν Ἕλλησι : Μαχάων γέ τοι ψυχὴν κατέθετο ἐν τῇ |
| , ἄλλῳ δ ' ὀρχηστύν τε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδήν . ἱμερόεσσα γὰρ ὡς ἀληθῶς ἡ μετ ' ὀρχήσεως ᾠδὴ καὶ | ||
| ὁπότε προπάροιθεν ἴῃ καναχήποδος ἵππου ὠτὶς ὀλισθαίνουσα δι ' ἠέρος ἱμερόεσσα , σαργοὶ δ ' αἰπολίοισιν ἐπέχραον : ἀμφὶ δὲ |
| εἰς ταὐτὸν ἀναλύεσθαι . τοῦτον τελευτῆσαι Φαληροῖ , καὶ αὐτῷ ἐπιγεγράφθαι τόδε τὸ ἐλεγεῖον : Εὐμόλπου φίλον υἱὸν ἔχει τὸ | ||
| εἶναι Σαρδαναπάλλου τοῦ βασιλεύσαντος Νίνου , ἐφ ' οὗ καὶ ἐπιγεγράφθαι ἐν στήλῃ λιθίνῃ Χαλδαικοῖς γράμμασιν ὃ μετενεγκεῖν Χοιρίλον ἔμμετρον |
| σαώσῃ γυμνόν : ἀτὰρ τά γε τεύχε ' ἔχει κορυθαίολος Ἕκτωρ . Ὣς ἔφατ ' , Ἀντίλοχος δὲ κατέστυγε μῦθον | ||
| οὐχ ὡς ἡμεῖς . . . . ἦ ς ' Ἕκτωρ προἕηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα νῆας ἔπι γλαφυράς ; ἦ ς |
| οἰκείαν ἀρετὴν προσφέρων , ἀλλ ' ἀπὸ τῶν ἐκτὸς αὐτοῖς ἀφοσιούμενος . ταῦτα δὲ οὐδὲ σπουδαίῳ ἀνδρὶ λαμβάνειν ἡδὺ εἰ | ||
| ῥᾴδιον εἴηἀλλ ' ἐνυπνίων τινῶν ἀποπειρώμενος τί λέγοι , καὶ ἀφοσιούμενος εἰ ἄρα πολλάκις ταύτην τὴν μουσικήν μοι ἐπιτάττοι ποιεῖν |
| : Ἀντὶ τοῦ , περὶ τῶν πετομένων . ἔστι δὲ Ὁμηρικὸν [ . Ζ , ] τὸ σχῆμα : εἰρόμεναι | ||
| ὡς ἱστορεῖ Θεόφραστος . ἀργινόεντι μαστῷ : Ἀρίσταρχος μὲν τὸ Ὁμηρικὸν οὖθαρ ἀρούρης παράγειν αὐτόν φησι πιθανῶς , ὑπαλλαξάμενον τὸν |