| Δία περίαπτα ἐπὶ τῶν ὤμων . καὶ νύκτωρ μὲν αὐτοῖς ἀγρυπνεῖ καὶ τῇ φωνῇ οἱονεί τινι ἐπαοιδῇ γοητείας ὑπεσπαρμένης αἱμύλου | ||
| ἔπαινον φέρει τῷ ῥήτορι : οὕτως ὑπὲρ τοῦ κοινοῦ συμφέροντος ἀγρυπνεῖ , ὡς καὶ μηδενὸς εἰδότος καὶ ἐπιτρέψαντος αὐτὸν ἐπιζητεῖν |
| ἃ ἔμαθεν , φυλάττουσα δὲ χρῆται , χρωμένη δὲ οὐ σφάλλεται . Τοῦτο ἡ διατριβή , τοῦτο ἡ σχολή , | ||
| τοῦ συμφέρειν ἢ καθήκειν σεαυτῷ τοῦτο ποιεῖν . Εἰ μὲν σφάλλεται , διδάσκειν εὐμενῶς καὶ τὸ παρορώμενον δεικνύναι . εἰ |
| μὴ παρελθεῖν αὑτοῦ τὴν σκηνήν , ἀλλ ' ὡς πρέπον εἰσεληλυθότας ξενίων μετασχεῖν : οἱ δ ' οὐκ ἐκ τῶν | ||
| εἶδες , φησίν , τοὺς λίθους τοὺς διὰ τῆς πύλης εἰσεληλυθότας εἰς τὴν οἰκοδομὴν τοῦ πύργου βεβλημένους , τοὺς δὲ |
| σωφροσύνην ἢ ὑγίειαν , καὶ ἐνεργεῖ κατὰ ταύτην ἀνεμποδίστως , εὐφραίνεται . ἡ δὲ σωφρο - σύνη καὶ ὑγίεια , | ||
| ἄλλον . Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι , ὅσον ὁ θεὸς εὐφραίνεται ἐπὶ τῷ δικαίῳ , τοσοῦτον πάλιν ἄχθεται ἐπὶ τῷ |
| καὶ αὕτη ἡ ἀκριβεστάτη ἐπιστήμη , οὔτ ' ἂν ἡ δεσποτεία ἡ ἐκείνων ἡμῶν ποτὲ ἂν δεσπόσειεν , οὔτ ' | ||
| καὶ ἀπφάριον , νέας δεσποίνης ὑποκορίσματα . τὸ δὲ πρᾶγμα δεσποτεία , καὶ τὸ ἐπίρρημα δεσποτικῶς , καὶ τὸ ῥῆμα |
| τηρεῖσθαι . κορυδαλλῶ : ὁ γὰρ κορυδαλλὸς κατὰ τὸ ἀμφίλυκον ἵπταται ἐπὶ τὰς νομάς . ὁ κορυδαλλὸς καὶ πρῶτος τῶν | ||
| ] ἦχος . θ ποτᾶται ] πέτεται . ποτᾶται ] ἵπταται . ποτᾶται ] ἐναέριος φέρεται . θ βρέμει ] |
| λήγειν εἰς ὀξύ . πεπηγώς : παγεὶς , πεπηγμένος , πηγνύμενος . Βίης : δυναστείας . ἀνίησι : ἄνεσιν καὶ | ||
| ἀναίσθητον . ὀστοῦν ἐστι κατὰ μὲν Πλάτωνα μυελὸς ὑπὸ θερμοῦ πηγνύμενος , κατὰ δὲ ἐνίους τῶν ἰατρῶν σύγκρισις γεώδης καὶ |
| οὕτως καὶ ὁ νοῦς † πρὸς ἑαυτὸν καὶ τὰ νοητὰ ἐπεστραμμένος πρὸς ἑαυτόν : διὸ οὐ δεῖται τῶν ἔξωθεν ὥσπερ | ||
| ὁ ἀγκυλόμητις , ἤγουν ὁ ἑαυτὸν νοῶν καὶ εἰς ἑαυτὸν ἐπεστραμμένος : δηλοῖ δὲ τοὔνομα ἐνίοτε μὲν τὸν σοφὸν καὶ |
| , τοῦτο εὐθέως καὶ μνήμη . ἔστι δὲ μνήμη γενικὴ τύπωσις ψυχῆς , μνεία δὲ λόγος κατὰ ἀνανέωσιν λεγόμενος : | ||
| καλλονῆς ἐναργές . Ἐπὶ δὲ τῆς στεφάνης τοῦ στόματος κρίνων τύπωσις σὺν ἀνθεμίσι καὶ βοτρύων σχοινιαὶ διάπλοκοι διετυποῦντο κυκλόθεν . |
| ὁ ὕπατος , τῇ δ ' ἑξῆς ἡμέρᾳ στεφανώσας τοὺς ἀριστεύσαντας ἐν ταῖς μάχαις ταῖς ἐκπρεπεστάταις δωρεαῖς , πάντα τὰ | ||
| τῷ πεδίῳ , τῇ δ ' ἑξῆς ἡμέρᾳ στεφανώσας τοὺς ἀριστεύσαντας ἐν τῇ μάχῃ καὶ τοὺς αἰχμαλώτους φυλάττεσθαι διαδοὺς ἔθυε |
| ἔδωκαεἰ . τὰ τέλη τῶν συνθέτων ἐπικρατεῖ , καὶ τὸ εὔτακτος ὄνομα καὶ τὸ χειρογραφῶ ῥῆμα , πῶς οὐχὶ γέλοιον | ||
| δράματι καὶ σκώπτοντας τοὺς φαλακρούς . σώφρων ] ἐπαινετή , εὔτακτος , κοσμία . . σκέψασθ ' ] ἴδετε . |
| ἐστιν οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική , ἀλλὰ καὶ ἄνθρωπος οὐσία ἔμψυχος αἰσθητική . ὃ οὖν ἂν ἐπέγραψεν , εἰ περὶ πάσης | ||
| γὰρ ἐν τοῖς καθ ' ἕκαστα καὶ ἀτόμοις ἡ αἴσθησις αἰσθητική : ἡ δ ' ἀντίληψις αὐτὴ τοῦ καθόλου γίνεται |
| γίνεται , καὶ οὕτω κατὰ βραχὺ θεραπεύεται , εἰς ψαμμία θρυπτόμενος . ποῦ δὲ , ὅτι τοῖς παιδίοις ἐν τῇ | ||
| τ ' Αἰσχίνου γε ἅπαντα : Καὶ οὗτος πένης , θρυπτόμενος καὶ αὐτὸς ἐπὶ πλούτῳ , καὶ λέγων ἑαυτὸν πλούσιον |
| πλέον ἐπὶ τοῦ αὐτοῦ παραμένει , ῥαΐζει δέ πως καὶ ἐπιδίδωσι καὶ αὐτά , κατὰ τὰς τῶν τροφῶν οἰκειότητας : | ||
| . ” Αἴσωπος κοχλιαρίῳ ἀνενέγκας τὸν ἕνα κόκκον τοῦ φακοῦ ἐπιδίδωσι τῷ Ξάνθῳ . ὁ Ξάνθος φαγὼν τὸν ἕνα κόκκον |
| ἡμίονοι . λάβραξ . Ἀριστοτέλης φησὶν ὅτι μονήρεις εἰσὶ καὶ σαρκοφάγοι . γλῶσσαν δ ' ἔχουσιν ὀστώδη καὶ προσπεφυκυῖαν , | ||
| ἃς οἱ ποδαγρικοὶ τοὺς πόδας ἐντιθέντες ὠφελοῦνται , καὶ σοροὶ σαρκοφάγοι γίνονται . ἰσχναίνει καὶ τὰ πολύσαρκα καὶ παχέα σώματα |
| τὸ κύριον περιληπτικὸν καὶ ποιοῦν ἕν . Οὐ περιλήψεται δὲ ζωτικῶς , εἰ μένοι , οὐδὲ σώσει τὰ ἔνδον σῶμα | ||
| ζωῆς αὐτῆς οὐσίαν : παρεισέρπει γὰρ τῷ πνεύματι καὶ κινεῖ ζωτικῶς . Ψυχὴ τοίνυν οὐσία ἐστὶν ἀσώματος , καὶ ἐν |
| ' ἢ τρίορχος ἢ πτέρων ἢ στρουθίας σοφίζεταί τε καὶ παρακρούεται λόγῳ . ὡς μήτε κροῦσαι μήθ ' ὑπὲρ χεῖλος | ||
| , καὶ ὅσα ἄλλα φησίν ἡ Ἀθηναίων πόλις ἀλαζονεύεται καὶ παρακρούεται τοὺς Ἕλληνας . . . Ἀττικοῖς γράμμασιν . . |
| καὶ ἐν τῷ ἑξῆς ἢ ἀκτῖνα ἐπιφερόντων τετράγωνον ἢ διάμετρον ὁθενδήποτε ἐν ταῖς ἑξῆς μέντοι ὁμοίως τοῦ ἀφέτου μοίραις : | ||
| ἔστιν ἐργαλεῖον τῇ σφύρᾳ προσόμοιον . Ἄλλοθέν γέ ποθεν : ὁθενδήποτε , ἢ ὁπωσδήποτε . Ἀκκίζεσθαι : τὸ θρύπτεσθαι , |
| αὐτῷ λίχνον πάθος ἐγείρας ὀψαρτύτας καὶ τραπεζοποιοὺς εὐδοκίμους τὴν τέχνην ἀναζητεῖ καὶ περιβλέπεται . οἱ δὲ τὰ κατὰ τῆς ταλαίνης | ||
| ὁ μὲν τὸν χερσαῖον πίθηκον ἔχει φάρμακον , ὁ δὲ ἀναζητεῖ τὸν συμφυῆ . ἔστι δὲ καὶ ἐν θαλάττῃ πίθηκος |
| πᾶσιν ὁμοῦ τοῖς οὖσιν ἐποχουμένη , οὐχ ἵνα ἐν αὐτοῖς ἱδρυθῇ , ἀλλ ' ὅτι μὴ δύναται τὰ ἄλλα ἄνευ | ||
| τὰ πάντα . Ὁ δὲ ἐπικάθηται αὐτοῖς , οὐχ ἵνα ἱδρυθῇ , ἀλλ ' ἵνα ἱδρύσῃ εἶδος εἰδῶν τῶν πρώτων |
| τὸν ἐγχορεύοντα ταῖς ἐγκυκλίοις θεωρίαις καὶ πολυμαθείας ἑταῖρον ὄντα τῷ γεώδει καὶ Αἰγυπτίῳ προσκεκληρῶσθαι σώματι , χρῄζοντα καὶ ὀφθαλμῶν , | ||
| τῷ μὲν ἑτέρῳ μέρει αὑτοῦ βατράχῳ , τῷ δὲ λοιπῷ γεώδει τινὶ ἐμφερής , ὡς καὶ ἐκλιπόντι τῷ ποταμῷ συνεκλείπειν |
| πρὸς ἄλλον οὐδ ' ἂν εἷς οὐδένα τοιοῦτον συνάλλαγμα ποιούμενος ἀμαρτύρως ἂν ἔπραξεν : ἀλλὰ τῶν τοιούτων ἕνεκα καὶ γάμους | ||
| . δὲ καὶ Ἐυριπίδης . . . , . ἀμαρτυρήτως ἀμαρτύρως : οὕτως Ἀντ . . . . , , |
| χρόνων τξ καὶ ἔτι τῶν ἤτοι συναναφερομένων ἢ συμμεσουρανούντων τῷ ἀνωμάλῳ τοῦ ἡλίου ἐπικινήματι . τοῦτο δὴ τὸ προσδιερχόμενον τοῦ | ||
| διαφθείρειν μηδὲ τάξιν τινὰ τῆϲ ἀνωμαλίαϲ διαφυλάττοι , πρὸϲ τῷ ἀνωμάλῳ καὶ ἄτακτοϲ ὁ τοιοῦτόϲ ἐϲτιν : ὁμοίωϲ δὲ κἀπὶ |
| ἀνήρ , τοῦτον πειρᾷ ὠνεῖσθαι , ὥσπερ , ὅταν τέκτονος δεηθῇς , καταμαθὼν εὖ οἶδ ' ὅτι ἄν που ἴδῃς | ||
| , τῷ ἰατρῷ πρὸς τὴν σκέψιν ἀρκέσθητι : ἂν ἀνδρὸς δεηθῇς , τοῦτον σύνοικον ἑλέσθαι θέλησον : εἶτα μετὰ τὸν |
| τῇ θρασύτητι . ἡ δὲ σωφροσύνη μᾶλλον ὁμοία ἐστὶ τῇ ἀναισθησίᾳ ἢ τῇ ἀκολασίᾳ καὶ διὰ τοῦτο ἐναντιωτέρα ἐστὶ τῇ | ||
| διὰ τὸ αἰσθανομένων εἶναι τὸ ἀγαθόν : ἀλλ ' ἐν ἀναισθησίᾳ οὔτε κακόν τι εἶναι οὔτε ἀγαθόν . τὸ μὲν |
| χαίρουσαν ἐπὶ τῷ τελείῳ καὶ σεμνῷ τῆς κατὰ φύσιν τῷ κοσμικῷ ζῴῳ προσηκούσης ὑπεροχῆς . Ἀλλὰ μὴν εἰ λογικὸν ζῷον | ||
| ἀποτελέσματα , ἐκ τούτων ἔστι συνιδεῖν . εὑρίσκομεν ἐν τῷ κοσμικῷ καταστήματι τῆς γῆς κατὰ πᾶσαν ἡμέραν καὶ πᾶσαν ὥραν |
| , ἀλλὰ καὶ πράττει διὰ τῶν ὑπηρετῶν ἅττ ' ἂν εὑρίσκῃ βέλτιστα . ὥστε καὶ τὸν τῆς μαντικῆς ἐπέχει λόγον | ||
| , ἐπὶ δὲ τῶν πτηνῶν : ” ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ ” . διὰ τί ; ὅτι μεγάλης μὲν ἰσχύος |
| ἀνδράσι κείμενον , κλήρῳ γὰρ ξυγχωροῦσι τὴν αἵρεσιν , ὃς προνοεῖ οὐδέν , καὶ γὰρ ἂν καὶ τῶν φαυλοτέρων τις | ||
| ὧν καλὸν ἐπιστήμην ἔχειν : πέμπτον δ ' ὅτι καὶ προνοεῖ τοῦ κόσμου ὁ θεός : ἐπιμελεῖσθαι γὰρ ἀεὶ τὸ |
| ] ταραχάς . ἀναστάσεις ] † καταβολάς , ἀνατροπάς , ἀφανισμούς . ἀντιστροφὴ κώλων Ϛʹ . ἔμαθον ] οἱ Πέρσαι | ||
| πρὸς τὰ τῶν ἀδελφῶν αἰκίσματα . οὐλόμενα δὲ διὰ τοὺς ἀφανισμούς : γράφεται δισσῶν : τυφλὸν ὄμμα : κλητική : |
| ἁρπαγαί , ψευδομαρτυρίαι , ὑποκρίσεις , διπλοκαρδία , δόλος , ὑπερηφανία , κακία , αὐθάδεια , πλεονεξία , αἰσχρολογία , | ||
| , τὸ πληγῆναι πολλάκις , εἰς δὲ τὴν τύχην αὐτὴν ὑπερηφανία , βαρύτης , μικρολογία . ἀδικώτατά μοι δοκοῦσιν ἐγκαλεῖν |
| αἰνοτάτη : χαλεπωτάτη . μαντεύεται : προσημαίνει . αὐδή : λαλιά . Φάλαιναν : τὴν εἰς τὸ φῶς ἁλλομένην : | ||
| ἀθυρόγλωσσος , γλώσσαλγος , προσκορής , πέρα κόρου ληρώδης . λαλιά , φλυαρία , ἀπεραντολογία , κουφολογία , ἀδολεσχία , |
| ἐπικουρίαν , οἵοις δὴ φαρμάκοις καὶ τοὺς παρ ' ἡμῖν ἀνέπεισας τὴν τῶν λαμβανόντων ἡδονὴν ἐν τῷ διδόναι τοῖς ἀσθενεστέροις | ||
| πόλιν ἁμαὶ Σθενέβοιαι ; Ὅτι γενναίας καὶ γενναίων ἀνδρῶν ἀλόχους ἀνέπεισας κώνεια πίνειν αἰσχυνθείσας διὰ τοὺς σοὺς Βελλεροφόντας . Πότερον |
| . . . ποττὰς ἱερὰς ? βλ ? [ καὶ τύχ ' ἀμπυρίξας [ . ἔληγ ' ὁ μῦθος : | ||
| ΒΓ περιφερείας ὡς εὐθείας νοουμένης . Ἐγχάλασμα . , ] τύχ κοίλωμα . Εὐθεῖαι γίνονται . , ] περιφερειῶν μὲν |
| τοῦ μείζονος ἔστω τὸ δεύτερον . ταῦτα , εἰ μὲν ἐξαπατώμεθα , βλάβην οὐκ ἂν ἐνέγκαι γεγραμμένα : ὄντων δὲ | ||
| , ὦ Σώκρατες . Σκοπώμεθα , μή πῃ ἄρ ' ἐξαπατώμεθα . Ἀλλὰ χρὴ σκοπεῖν . Ὅρα τοίνυν : τὸ |
| : ἀνὰ εʹ γὰρ ἅπαντα ἔσται : μόνη γὰρ αὕτη ἀναφαίρετός τε καὶ ἀπρόσθετος διαμένει , ὡς ἂν μήτε πλέον | ||
| : ἀνὰ εʹ γὰρ ἅπαντα ἔσται : μόνη γὰρ αὕτη ἀναφαίρετός τε καὶ ἀπρόσθετος διαμένει , ὡς ἂν μήτε πλέον |
| σκεπτικοί φασι τὴν ἐποχήν , ᾗ σκιᾶς τρόπον ἐπακολουθεῖ ἡ ἀταραξία , ὥς φασιν οἵ τε περὶ τὸν Τίμωνα καὶ | ||
| ? ὡς τὸ τῇ φύσει συμφέρον , % ὅπερ ἐστὶν ἀταραξία , καὶ ἑνὶ καὶ πᾶσι τὸ αὐτό ἐστιν . |
| αὐτὰ καθ ' αὑτὰ λαμβανόμενα , οἷον τὸ διπλάσιον εἰ χωρισθείη τοῦ ἡμίσεος καὶ αὐτὸ καθ ' αὑτὸ ληφθείη , | ||
| καὶ ἀδύνατος δέδεικται ἡ θίξις : ὥστε οὐδὲ ἀσώματον σώματος χωρισθείη ποτ ' ἄν . καὶ ἄλλως : τὸ χωριζόμενόν |
| . τί δὲ εἶπε φυᾷ τὸ γενναῖον ἐπιπρέπει ; ἤγουν σώζουσι τὴν τῶν πατέρων ἀρετήν . καὶ σὺ δέ , | ||
| ἐκεῖνος μὲν ὅπως ὀρθῶς γράφωσιν εἰσηγεῖτο , καὶ ἅ γε σώζουσι , τῶν ἐκείνου μαθημάτων σώζουσι , ταῦτα δὲ αὐτῶν |
| προσεχῶς ἀποκαθίστησιν καί φησιν ὅτι ὁ μὲν περὶ τῆς γενέσεως πλατύτερος λόγος καὶ ἀκριβέστερος ἐν τοῖς τελευταίοις τέσσαρσι τῆς Φυσικῆς | ||
| μέγεθός ἐστι κατὰ βοῦν τὸ πρόσωπον δὲ ὅμοιος ἐλάφῳ πλὴν πλατύτερος ὡσανεὶ ἐκ δύο συγκείμενος ἐλαφείων προσώπων . Δίχηλον δ |
| ἡ ψυχή , καθάπερ φαίνεται , ὅταν νάματι ποτίμῳ σοφίας ἄρδηται , βλαστάνει τε καὶ ἐπιδίδωσι πρὸς τὸ βέλτιον . | ||
| ὡς ἀπὸ τῆς ἀρδείας τὸν αὐχμὸν λαμβάνει , ὅταν μὴ ἄρδηται τὸ φυτὸν ὅτι αὐαίνεται . Ὅταν οὖν ἡ ψυχὴ |
| καὶ ἐπιστήμαις : ἀλλ ' οὐδὲ μὴν ἡδοναὶ καὶ τέρψεις ἀμερίμνως καὶ ἀλύπως διευθύνουσιν , ἔχουσι δὲ παρείσδυσιν καὶ φιλαυτότητα | ||
| ] ὄντες πρότερον . Ὄντες πρότερον δηλονότι δυστυχεῖς , νῦν ἀμερίμνως εὑδήσουσιν . ἀφύλακτον ] ἄφοβον . εὑδήσουσι ] ὑπνώσουσιν |
| αἱ ἀσπίδες 〛 . Γ ἐμῆς ] νοεῖται γαστρός . κριβανίτας ] ἄρτους κριθίνους . κριβανίτας ἄρτους φασὶ τοὺς κριθίνους | ||
| , παῖ , τῆς ἀσπίδος . Καὶ τῆς ἐμῆς τοὺς κριβανίτας ἔκφερε . Φέρε δεῦρο γοργόνωτον ἀσπίδος κύκλον . Κἀμοὶ |
| ἀλλὰ κἂν ἐπίτεξ οὖσα τυγχάνῃ τις , αὐτῷ τῷ τόκῳ συνδιαφθείρεται . ἔστι καὶ σωμάτων ἀτάφων ἰδεῖν ὅσον τι πλῆθος | ||
| καὶ τῆς τούτων ὑπηρεσίας : ὧν διαφθειρομένων , εἰκότως κἀκεῖνα συνδιαφθείρεται , μηκέτι ὄντων τῶν δι ' οὓς γέγονεν . |
| βλασφήμους . ὁ δὲ νοῦς : ἀκέρδεια εἴληχε πυκνῶς τοὺς κακηγόρους : ὅ ἐστιν , οἱ κακήγοροι τῶν ἀνθρώπων πυκνῶς | ||
| . ἔλαχεν , ἐκληρώσατο . . Κακηγόρος ] ἀντὶ τοῦ κακηγόρους ἐκβολῇ τοῦ υ Δωρικῶς ὡς τὸ ἐπιτηδές . . |
| ἐμπίδες , τὰ δὲ ἄλλα ἔχουσιν , οἷον κύων , ψιττακός , μύρμηξ , χελιδὼν καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα . | ||
| : προνοοῦνται γὰρ τοῦ ἑαυτῶν βίου . Οἷον κύων , ψιττακός , ἵππος , ὄνος καὶ ὅσα ἄλλα τοιαῦτα . |
| - κοῦν , ἀλλὰ προσεπισφραγιζόμενος τὸ τῆς ἐξουσίας προσέθηκεν , Ἧι λιγὺς οὖρος ἐπιπνείῃσιν ὄπισθεν , τῇ νηὶ δὴ λέγων | ||
| δέ που ταὐτὸν πεπονθὸς ὅμοιον : οὐχί ; Ναί . Ἧι δὴ τὸ ἓν ἕτερον τῶν ἄλλων πέπονθεν εἶναι , |
| μάχηαι . Ἥρῃ δ ' οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται : αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ | ||
| . . . . ἀγαίεται : βασκαίνει , ὀργίζεται , χολοῦται : τῷ δ ' ἦ τοι Ζεὺς αὐτὸς ἀγαίεται |
| , Ἀφροδίτην προξενεῖ , εὐώδεσι φύλλοις κομᾷ , εὐκινήτοις πετάλοις τρυφᾷ , τὸ πέταλον τῷ Ζεφύρῳ γελᾷ . ” ἡ | ||
| ὅμοια πάντα ποιῶν τῇ ἰδίᾳ νόσῳ τὸ ἱκανὸν ποιεῖ : τρυφᾷ οὖν ἐν τῇ πράξει αὐτοῦ . αὗται πᾶσαι τρυφαὶ |
| ἀλήθειαν τῶν τῆς ψυχῆς , ἐπειδὴ καὶ πᾶσα ἡ φαινομένη δημιουργία ὡς πρὸς τὴν ἀληθῆ μῦθός ἐστι . σπςʹ Πολὺ | ||
| εἶδος : διὸ καὶ ἄπονος [ καὶ οὕτως ] ἡ δημιουργία . Καὶ παντὸς δὲ ἦν , ὡς ἂν πᾶν |
| εἰ γὰρ αἰσχύνην καὶ τιμωρίαν συμμάχους ἡ σωφροσύνη λαβοῦσα μόλις ἀνθίσταται τῇ προπετείᾳ τῶν ἡδονῶν , πῶς ἂν μαχέσαιτο βοηθείας | ||
| τονοῖ τὰ ἄρρωστα μόρια καὶ πᾶσι τοῖς ῥοώδεσι πάθεσι γενναίως ἀνθίσταται : ξηραίνει μὲν οὖν σφοδρῶς , ψύχει δ ' |
| τῶν ὀχληρῶν ἀπαλλαγῶϲιν οἱ πάϲχοντεϲ . ἡ δὲ τῷ θώρακι προϲαγομένη κηρωτὴ καθ ' ἑκάϲτην δεύτερον νεαροποιείϲθω . ἐπεχομένηϲ δὲ | ||
| παίδων ἀνεθεῖϲα ὕδατι παχυτέρα καὶ τοῖϲ κανθοῖϲ διὰ μήληϲ πυρῆνοϲ προϲαγομένη παραδόξωϲ ἰᾶται . Ἄλυϲϲον . Τὴν ἄλυϲϲόν φαϲιν εἶναι |
| . διὸ δὴ καὶ αὐτὸς ἐκεῖ τε συνέζων αὐτῷ καθάπερ συμπεφυκὼς καὶ τῇδε ταὐτὸν ἐποίησα . συνὼν οὐκ ἐπαυσάμην , | ||
| ἐναντίον ἀνατρέψω τῇ τοῦ ἵππου ῥύμῃ , ἀλλ ' οὐ συμπεφυκὼς δεδήσομαι ὥσπερ οἱ ἱπποκένταυροι : οὐκοῦν τοῦτό γε κρεῖττον |
| τῶν ὀστρακοδέρμων συνδυαζόμενοι ὤφθησαν . Θεόφραστος δὲ ἐν τῷ περὶ φωλευόντων οἱ κοχλίαι , φησί , φωλεύουσι μὲν καὶ τοῦ | ||
| ἐπὶ τῶν δένδρων . Θ . ἐν τῷ περὶ τῶν φωλευόντων τοὺς ἀστακοὺς καὶ καράβους καὶ καρίδας ἐκδύεσθαί φησι τὸ |
| καὶ λέγει αὐτῇ ὁ ἄγγελος : ἆρον σεαυτὴν ἀπὸ τῶν γηΐνων . Εὔα δὲ ἠτένισεν εἰς τὸν οὐρανόν , καὶ | ||
| ἄλλοθι , ἢ ἐν ἀνθρώπῳ , τῷ καλλίστῳ καὶ νοερωτάτῳ γηΐνων σωμάτων , καὶ τῷ ψυχῆς μεμοιραμένῳ συγγενοῦς αὐτῷ τῷ |
| τῇ ψυχῇ : θυμὸν μέν , ὅπως ἂν τὰ βλάπτοντα ἀμυνώμεθα , ἐπιθυμίαν δὲ ἐδωδῆς καὶ ποτῶν πρὸς τὴν ξύμφυτον | ||
| τί ἔσται πέρας , ἄν γε πάλιν τοὺς Λακεδαιμονίους μειζόνως ἀμυνώμεθα ; οὐ γὰρ δὴ τρυτάνην γε εἰς τὸν πόλεμον |
| δὲ τριγωνίζοντας ἀλλήλους ἴδοι ὁ Ἑρμῆς , μυστικοὺς σημαίνει καὶ γνωστικοὺς ἢ βασιλεῦσιν ὑπηρετουμένους ἢ πόλεσιν ἢ λειτουργοὺς καὶ θύτας | ||
| μὲν εἰκόνας εἶναι τῶν πρώτων τοὺς ἐν τῇ ψυχῇ καὶ γνωστικοὺς τῶν πραγμάτων , τοὺς δὲ ἀρχέτυπα καὶ ποιητικούς . |
| ψυχῆς ὑπὸ τοῦ ἀπὸ τῆς αἰσθήσεως μείναντος : οἷον γὰρ αἰσθητῷ ἐντὸς ὄντι τῷ ἐγκαταλείμματι τούτῳ , ὃ καὶ φανταστὸν | ||
| Ταῖς δὲ ἄνω ; Ἢ τῶν ἄνω αἱ μὲν ἐν αἰσθητῷ , αἱ δὲ ἔξω . Αἱ μὲν οὖν ἐν |
| λόγος . εἰ δὲ χωρὶς τοῦ ἄρθρου , πρὸς τοὺς Ἰαμίδας νοήσεις : καὶ τὸ τεκμαίρει χρῆμ ' ἕκαστον ἢ | ||
| τῶν προγόνων αὐτοῦ . ἀνέφερε δὲ ὁ Ἀγησίας εἰς τοὺς Ἰαμίδας τὸ γένος . ἔνιοι δὲ τὸν καί σύνδεσμον περισσὸν |
| εἶναι φῶς νοῦ , ἤγουν ἡ τὰ ἐν τῷ νῷ φωτίζουσα : τὰ γὰρ ἐνδιάθετα καὶ κεκρυμμένα τοῦ νοῦ , | ||
| τούτοις σχεδὸν γνώριμόν ἐστι , διότι κατὰ ἀνάκλασιν ἡ σελήνη φωτίζουσα οὔτε μηνοειδὴς οὔτε διχότομος οὖσα ἐφώτιζεν ἂν τὴν γῆν |
| κυσὶ : Τοῖς ἁρπακτικοῖς ἀετοῖς . ταῦτα δὲ ὡς ἀσαφῆ πάρελθε . 〛 διὰ τοῦ ἀέρος φοιτώσαις . . 〚 | ||
| μέσων ἀπέθρισε . τέττιγος ἐδράξω πτεροῦ πτώσσουσαν ὥστε πέρδικα . πάρελθε , γενναῖος γάρ εἰς . λέως γὰρ οὐδὲν ἐφρόνεον |
| κακῶς πάσχει , ἐκ μεταφορᾶς τῶν δυστοκουσῶν γυναικῶν . ἢ δυστοκεῖ λέγει ἀντὶ τοῦ , κακὰ γεννήματα προάγει . Ἀλκιβιάδης | ||
| Ἀλκιβιάδου τίν ' ἔχετον γνώμην ἑκάτερος ; Ἡ πόλις γὰρ δυστοκεῖ . Ἔχει δὲ περὶ αὐτοῦ τίνα γνώμην ; Τίνα |
| τοῦτο ἔλεγεν αὐτὸς γελῶν : καὶ τῶν παρόντων δ ' ἅθρους ἐξεχύθη γέλως καὶ διαγωγὴ πλείων ἐνέπεσε καὶ διατριβή , | ||
| μετ ' ἐπιτάσεως ὁρᾶν . παραδειγμάτων δὲ πάντα μεστά . ἅθρους : Ἀττικῶς δασύνεται οἷον * * : ἅθρους ἐπελθὼν |
| συμβαίνει εὔκρατον εἶναι . Ἐν δὲ ταύτῃ τῇ . ἡμέρᾳ πραΰνεται καὶ τὸ θυμοειδὲς τῶν ζώων : διότι καὶ ἡ | ||
| τὸν οἶνον , κἂν μηδέπω διψῶσι , κελεύειν προσφέρεσθαι : πραΰνεται μὲν γὰρ αὐτοῖς εὐθέως ὁ λιμὸς ἐπὶ τῇ τοιαύτῃ |
| ἡμεῖς μὲν οὐχ ὅσον ἀπατᾶσθαι ῥᾴδιοι , ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀπατῶντας παντὸς μᾶλλον ἐξελέγχειν δεινοί : σὺ δὲ οἷς λέγεις | ||
| τὰς περιόδους λέγουσιν . μετεωροφένακας : τοὺς διὰ τῶν μετεώρων ἀπατῶντας : φενακίζειν γὰρ τὸ ἀπατᾶν . περὶ δὲ τῶν |
| Ἀριστοτέλης δὲ ἀπιστεῖ , καίπερ ἀέρων ὄντων λεπτῶν οἷς οὐδὲν ἐποχεῖται πτηνόν : ἔτι δὲ τῶν ἀναφερομένων ἀτμῶν ἐπισπαστικοί τινές | ||
| τοῦ ψεύδους , ἀορίστῳ δὲ ὄντι αὐτῷ τῇ φύσει ὥσπερ ἐποχεῖται τὸ ἐφ ' ἡμῖν : ὃ δ ' ἂν |
| , ἀνατμηθεῖσα δὲ κυνὶ τὰ ἐντόσθια πάντα κέκτηται ὅμοια . ὀχεύει δὲ ἐπιβαίνουσα καθάπερ καὶ ὁ κύων : τίκτει δὲ | ||
| ἐκτὸς τῶν θαλαμῶν ῥίπτων : ὅθεν διαγινώσκουσιν οἱ θηρεύοντες . ὀχεύει δὲ συμπλεκόμενος καὶ πολὺν χρόνον πλησιάζει διὰ τὸ ἄναιμος |
| συνέστηκεν ἀγαθά τε καὶ φαῦλα . ὁ γὰρ κόσμος σφαιρηδὸν εἰλούμενος καὶ τὰς τῶν ἀστέρων ἀπορροίας εἰς τὸν οὐρανὸν πέμπων | ||
| διὰ τὴν κοιλότητα : ὃ γὰρ ἐναποληφθεὶς ἀὴρ τῇ κοιλότητι εἰλούμενος ἐπὶ πολὺ καὶ ἐξελθεῖν μὴ δυνάμενος παρατείνει τὸν ψόφον |
| αὐτῶν οὐδεμίαν ὁρῶμεν τοιαύτην ἀλλοίωσιν περὶ τοὺς ψόφους ἐπιγινομένην , ἡσυχαίτερον φέρε εἰπεῖν φθεγγομένων ἢ γεγωνότερον καὶ πάλιν ἠρεμαιότερον ἐμπνεόντων | ||
| . ὁμοίως καὶ διὰ τοῦ αι ἰσαίτατος ἀσμεναίτατον † πανουργιαίτατα ἡσυχαίτερον . ἀσμεναίτατα μέντοι Πλάτων ἐν αʹ Πολιτείας καὶ † |
| πενθήρης ἡ ἐν βάθει κειμένη . συνετὴ ἢ πενθήρης . διακόπτεται , σπαράσσεται . σπαράσσεται , . ταράσσε - ται | ||
| τοῦ λέγειν , ἐὰν τὰ παρ ' ὑμῶν ἀντιστῇ , διακόπτεται . Καὶ ὅτι οὐχ ὅτε μόνον πείθει ῥήτωρ , |
| ἐοίκοι ἂν ὥσπερ τυφλοῦ πορείᾳ . ἀλλ ' οὐ μὴν ἀπεικαστέον τόν γε τέχνῃ μετιόντα ὁτιοῦν τυφλῷ οὐδὲ κωφῷ , | ||
| ἀπεικαστέον Ἀλλὰ τὸν τέχνῃ μετιόντα τὰ πράγματα καὶ ἐπιστήμῃ οὐκ ἀπεικαστέον τυφλῷ , ἀλλὰ φωτεινῷ καὶ νοερῷ ἀνθρώπῳ . σκαʹ |
| τοὺς ἀνθρώπους ἔβησαν , ἀντὶ τοῦ ἔρχονται , καὶ μετὰ τέρψεων καὶ μετὰ λυπῶν . θλίψεων . ἐπῆλθον . * | ||
| τοῦ πεπραγμένου γένοιτο ἂν σὺν τύχῃ εὐτυχεῖ . ὑπὸ γὰρ τέρψεων ἀγαθῶν βλάβη δαμασθεῖσα θνήσκει , ἀντὶ τοῦ ἀποκρύπτεται , |
| , ἀλλ ' ᾗ ἐφ ' ὅσον μὲν ἐνύπνιόν ἐστιν ἐνεργεῖ , παυομένων δὲ τῶν ὕπνων ἀφανίζεται : ὁ δ | ||
| ἀρχὴν ἔγγιον : τὸ δέ γε ὁρατὸν οὐ κατὰ πάθος ἐνεργεῖ εἰς τὸ διαφανές , ἐπεὶ μηδὲ τὸ φωτίζον . |
| φερομένου περὶ αὐτὸν τοῦ ἡλίου . ἀλλ ' εἰ μὲν ἠρεμήσει , δῆλον ὡς ὁ ἥλιος οὔτε δύνων οὔτε ἀνατέλλων | ||
| εἰς ἐκεῖνον γὰρ φύσει κινήσεται καὶ γενομένη ἐν ἐκείνῳ φύσει ἠρεμήσει . τῷ δὲ ταῦτα συγχωροῦντι λόγῳ καὶ βιαίους συγχωρητέον |
| δικαζούσῃ τῶν φαύλων οὐδεὶς ἀλλ ' οὐδὲ τὸν βραχύτατον χρόνον ἑορτάζει , συνειδήσει τῶν ἀδικημάτων ἀγχόμενος καὶ τῇ ψυχῇ κατηφῶν | ||
| δὲ δόγμα τοῦτ ' ἐστί : μόνος ὁ θεὸς ἀψευδῶς ἑορτάζει : καὶ γὰρ μόνος γήθει καὶ μόνος χαίρει καὶ |
| ' αὖτε διέτμαγον : ἤτοι Ἰήσων εἰς ἑτάρους καὶ νῆα κεχαρμένος ὦρτο νέεσθαι , ἡ δὲ μετ ' ἀμφιπόλους . | ||
| : κωκύει . κνυζεῖ : κνυζεῖν ἐστι τῶν κυνῶν . κεχαρμένος : χαιρόμενος . λιβραί : αἱ βισζάνουσαι . Σκιρτεῦσι |
| τρόπος , ὅμως γε μέθεξις ἀπὸ τῆς ὑπάρξεως προϊοῦσα καὶ διακρινομένη . Τί οὖν τὸ διακρῖνον τὸ δεύτερον ἀπὸ τοῦ | ||
| οὐσίαν αὐτὴν καθ ' αὑτὰς οὖσαι . οἷον ἡ ὄψις διακρινομένη μὲν ὑπὸ λευκοῦ αἰσθάνεται , τί δ ' ἔστιν |
| τριάκοντ ' ἀφ ' οὗ ὅ γ ' ἕτερος ὑμῶν πολιτεύεται , καὶ ἐν τούτῳ τῷ χρόνῳ πολλῶν μὲν στρατηγῶν | ||
| καί ποτε Κράτητος περιισταμένου αὐτὸν καὶ καθαπτομένου εἰς τὸ ὅτι πολιτεύεται , ἐκέλευσέ τισιν εἰς τὸ δεσμωτήριον αὐτὸν ἐμβαλεῖν : |
| γὰρ ἂν ᾧ γέ τίς ἐστι βέλτιστος , τούτῳ χείρους ἀπεργάζοιτο , ἄλλως τε καὶ πρὸς αὐτὰ ταῦτα ἃ βέλτιστός | ||
| αἴρειν , ἀπὸ δὲ τῆς κεφαλῆς κυρτοῦσθαι , οὕτως ἂν ἀπεργάζοιτο ποιεῖν τὸν ἵππον οἵοισπερ καὶ αὐτὸς ἥδεταί τε καὶ |
| . ἠλύγη γὰρ ἡ σκιά . Ἔπηλυς . ὁ ἄλλοθεν ἐπεληλυθώς , τουτέστιν ὁ ἀλλοεθνής . Ἐπῆρας , ἀνέπεισας . | ||
| . ἠλύγη γὰρ ἡ σκιά . Ἔπηλυς . ὁ ἄλλοθεν ἐπεληλυθώς , τουτέστιν ὁ ἀλλοεθνής . Ἐπῆρας , ἀνέπεισας . |
| πολιτείας ἀπεστράφη καὶ διεμίσησε [ καὶ ] τοὺς χρωμένους εἴτε ῥᾳθυμίαις εἴτε ἀπανθρωπίαις καὶ κακίαις καὶ οὐδέποτέ τινα τῶν συμβεβιωκότων | ||
| μὲν γὰρ ταῖς δυσθυμίαις θαρρεῖν ἀναγκαῖον , ἐν δὲ ταῖς ῥᾳθυμίαις φοβεῖσθαι : τοὺς μὲν γὰρ δειλοὺς ἀνδρείους ποιεῖ , |
| πολλάκις τοὺς ἐρῶντας διὰ τὴν πτοίησιν , ὡς ἔοικεν , στεφανουμένους περιαιρεῖν αὑτῶν τὸν στέφανον ἀντιστρέφομεν τῇ ὑπονοίᾳ τὸ πάθος | ||
| νύκτα γινομένους ἑτέρους γάμους καταλαμβάνω ] μοι , τοὺς θεοὺς στεφανουμένους , τὸν πατέρα ] θύοντ ' ἔνδον : ἐκδίδωσι |
| οἰκῶν ἐν πόλει . καὶ ναὶ μὰ Δί ' ἄλλα σκευάρι ' οἰκητήρια ἐβίασέ μου τὴν γυναῖκα . παραβάλλεταί σε | ||
| λέγω μέντοι , σὲ τὸν τεθνηκότα . Ἄνθρωπε , βούλει σκευάρι ' εἰς Ἅιδου φέρειν ; Πός ' ἄττα ; |
| ἐκείνων ὄντα σκιαὶ ἀναφέρονται . ἔστιν ἄρα τὰ νοητὰ καὶ εἰλικρινῶς ἀγαθὰ καὶ τούτων ἀρχέτυπα καὶ νῷ μόνῳ ληπτὰ ὑπάρχοντα | ||
| ' ἐκείνων τεύξῃ , ὧν πρότερον ἐτύγχανες . πρότερον γὰρ εἰλικρινῶς ἐφιέμενος τῶν οὐδενὸς ἀξίων ἡδὺς ἦς τοῖς συνοῦσιν . |
| οὐδεὶς φύεται . αὕτη κρατεῖ νῦν : ἂν δὲ μικρὸν παρακμάσῃ , κατόψεται τί μᾶλλόν ἐστι συμφέρον . εἰ καὶ | ||
| καιρῷ τῆς φλεγμονῆς , ἀλλ ' ὅταν πεφθῇ τε καὶ παρακμάσῃ : πέπονα γὰρ καθαίρειν ἀξιοῖ καλῶς Ἱπποκράτης . ὀρθῶς |
| δὲ δοκεῖν πανταχοῦ τὸ εὑρεσίλογον πρεσβεύειν . πότερα τῶν ζῴων φρονιμώτερα . . . ὁ μὲν οὗν Κλεάνθης ἔλεγε , | ||
| ὁ λόγος κατασκευάσειεν . Εἰ μὲν οὖν ὥσπερ ἔνια ἐνίων φρονιμώτερα φαίνεται ταῖς φυσικαῖς ἰδιότησιν , οὕτω δὴ ἐπεκοινώνει κατὰ |
| πονηροῖς χαλκίοις , χθές τε καὶ πρώην κοπεῖσι τῷ κακίστῳ κόμματι . σαφέστερον δ ' Εὔβουλος ἐν Παμφίλῳ πρῶτον μὲν | ||
| καὶ ἄρνεια κρέα λεπτὰ μίξας σφόδρα συνεπίβαλλε τῷ τῶν ἰχθύων κόμματι , καὶ ἀποχώρει τῶν τόπων . τῆς γὰρ πυρᾶς |
| ἀλγηδόνα τὴν περὶ τὴν κεφαλήν . Διὰ τί οὖν οὐ συναισθάνεται ἡ ἑτέρα τὸ τῆς ἑτέρας κρίμα ; Ἢ ὅτι | ||
| νῦν πίπτει ἢ πάλαι πέπτωκε , καὶ ὁ μὲν ἑαυτοῦ συναισθάνεται μνημονεύοντος , τὰ δὲ οὔ : ἔτι τῶν ἀλόγων |
| , διὰ τὸν ἀριθμὸν τῶν εἰκοσιτεσσάρων . πορφυρὶς : Ἡ πορφυρὶς ἀναγέγραπται , κερχνῂς δὲ οὐκ ἀναγέγραπται , ἀλλὰ κέρχνη | ||
| ἐχθαίρει γὰρ τοὺς προσιόντας αὐτοῦ τῇ τροφῇ . ἡ δὲ πορφυρὶς διίσταται πορφυρίωνος . μνημονεύει δὲ αὐτοῦ Ἀριστοφάνης ἐν Ὄρνισι |
| Τἀναντία τις ψηφισάμενος τῶν καλῶν καὶ δικαίων , ἐπανελθὼν οἴκαδε παιδεύει τὸν υἱόν : ὁ δέ γε εἰκότως οὐ πείθεται | ||
| πᾶσι . τῇ γὰρ συνεχεῖ ἀμεριμνίᾳ γεννᾷ καὶ κοσμεῖ καὶ παιδεύει καὶ μόνον τοῖς τοιούτοις ἐρίζει καὶ νικᾷ καὶ ἐφιστάμενον |
| βοηθεῖν ἡμῖν τοῖς ἀδικουμένοις , καὶ κολάζειν τοὺς κακοτεχνοῦντας καὶ σοφιζομένους , ὥσπερ οὗτοι σοφίζονται . καὶ ἐὰν ταῦτα ποιῆτε | ||
| τὴν πόλιν μετὰ τὸ τρόπαιον τῶν κατορθωμάτων , ἀφεὶς καὶ σοφιζομένους μετ ' Ἀθηναίων θεοὺς , καὶ τὴν κρίσιν ζωγράφον |
| προσεστὼς ἐδέξω τῷ σώματι τῶν ἄλλων ὑπὸ τῷ νεουργῷ συνειλεγμένων ὀρόφῳ δεδιότων μὴ τοῖς καρποῖς βοηθῶν αὐτὸς ἰατροῦ δεηθῇς , | ||
| λεγομένων Ἀθήνῃσιν αὐτοχθόνων . τοῦ δὲ Ἀνακτόρου καλουμένου πρὸς τῷ ὀρόφῳ Πέλοπος ἅρμα λέγουσιν ἀνακεῖσθαι . Φλιασίοις μὲν δὴ τοσαῦτα |
| Ἔστιν οὖν ὁ ἄνθρωπος ἀμφόδους , πολυσχιδὴς καὶ μόνος τῶν διπόδων ζῳοτοκῶν . ἔχει δὲ ὁ μὲν ἄρρην ἐπὶ τοῦ | ||
| ἐντὸς ἔχει πρὸς τὴν ὀσφὺν τοὺς ὄρχεις , καθάπερ τῶν διπόδων ἀλεκτρυών , τῶν δὲ τετραπόδων σαῦρος . τὰ μακροσκελῆ |
| οὐδεὶς ἀνάγκης μεῖζον ἰσχύει νόμος μόνη γὰρ ἐν θεοῖσιν οὐ δεσπόζεται Μοῖρ ' οὐδ ' ἐν ἀνθρώποισιν , ἀλλ ' | ||
| κεῖται μετὰ τίνων καὶ ὑπὸ τίνος ἢ τίνων μαρτυρεῖται ἢ δεσπόζεται . ἐν τροπικοῖς γὰρ ζῳδίοις οὖσα ἢ δισώμοις χρηματίζουσα |
| φυλάσσεσθαι δὲ δεῖ τὸ οἰκοδομεῖν . τὰ δὲ προειρημένα πάντα ἐνεργέστερα γίνεται πρός τε ὠφέλειαν καὶ κάκωσιν ἀπὸ τῆς κοινωνίας | ||
| λέγειν , ἀλλὰ ἐκ τοῦ τῶν πατέρων : πολὺ γὰρ ἐνεργέστερα καὶ δεινό - τερα φαίνεται ὑπὸ τῶν προσώπων , |
| : τικτόντων αὐτῶν , ἀγωνιᾷ ὥσπερ ἄνθρωπος , τοσοῦτον δὲ ζηλοτυπεῖ αὐταῖς , ὅτι ὑπὲρ αὐτὸν θηρεύονται : οἱ γὰρ | ||
| παῖς : ζηλοτυπία δὲ τὸ ἐν μίσει ὑπάρχειν , οἷον ζηλοτυπεῖ ὅδε τήνδε . ἡσυχάζειν τὸ ἀτρεμεῖν δι ' ὅλου |
| οἱ μὲν μακροὶ πάντες ματαιοπονίαν σημαίνουσι καὶ τὰ ἐλπιζόμενα οὐ τελειοῦσιν , ἐπειδὴ διολισθαίνουσι τῶν χειρῶν καὶ [ ὅτι ] | ||
| νέκταρος καὶ τῆς ἀμβροσίας . αἱ ἡμέτεραι γὰρ ψυχαὶ ἡνίκα τελειοῦσιν ἑαυτάς , οὐ δύνανται φροντίζειν τῶν αἰσθητῶν πραγμάτων : |
| καὶ δάκνοντα . περὶ δὲ τῆς παροιμίας ἔπαιξε “ σαίνεις δάκνουσα καὶ κύων λαίθαργος εἶ . ” πολύιδριν : ὅτι | ||
| καὶ κολακεύων . ἔπαιξε δὲ παρὰ τὴν παροιμίαν “ σαίνεις δάκνουσα καὶ κύων λαίθαργος εἶ ” . ἐπὶ τῶν ὑποκρινομένων |
| ἔχει ἐνίοτε μείζω καὶ πιθανωτέραν ὄχλῳ . τοὺς τὸν ἴδιον δαπανῶντας ἀλογίστως βίον τὸ καλῶς ἀκούειν ταχὺ ποιεῖ πᾶσιν κακῶς | ||
| καὶ πολλῷ τυρῷ καὶ ἐλαίῳ τοῦτον ἄλειφε : χαίρει γὰρ δαπανῶντας ὁρῶν , ἐστὶν δ ' ἀκόλαστος . ΚΟΡΔΥΛΟΣ . |
| . Ἀντὶ δὲ χρόνου αἰών . Ὁ δὲ τόπος ἐκεῖ νοερῶς τὸ ἄλλο ἐν ἄλλῳ . Ἐκεῖ μὲν οὖν ὁμοῦ | ||
| μετέστησεν , ἄνωθεν τὰς ἀρχὰς αὐτῆς ἐπισκοπούμενος καὶ ἀΰλως καὶ νοερῶς τὰ θεωρήματα διερευνώμενος , ὃς δὴ καὶ τὴν τῶν |
| , ὥστε τρεῖς διέσεις ἑξῆς τίθεσθαι . τούτων δ ' ἐκμελῶν ὄντων δῆλον ὅτι μία ὁδὸς ἐφ ' ἑκάτερα ἔσται | ||
| τοῦτο οὐδὲ μουσική : ἐπιστήμη γὰρ ἐλέγετο ἐμμελῶν τε καὶ ἐκμελῶν . Ὅθεν ἀπ ' ἄλλης ἀρχῆς ὑποδεικτέον ὅτι κἂν |
| μεγάλως . Ὁ δὲ βοηλάτης αὐτῇ ταῦτα λέγει : Ὦ θρασύτατον κτῆμα κακῶν πραγμάτων , ἵνα τί οὕτω σὺ κατακράζεις | ||
| γοῦν ἀποφορᾶς οὐκ ἄν ποτε ἀνασχέσθαι ὑπομείνειεν , κἂν ᾖ θρασύτατον τῶν ἑρπετῶν . Οὕτω κομιδῇ πονηρόν καὶ λίαν δυσχερὲς |