| ἀνα ϲαρκα το παθοϲ τελευτᾳ . Περι ἡπατοϲ . Ἡπαρ ϲπληνι ἐϲ γενεϲιν μεν ἰϲορροπον : δεξια γαρ ἠδε ἐπ | ||
| ἐπι ἡπατι μεν , τα ἡπατοϲ προφανεα : ἐπι δε ϲπληνι , τα ϲπληνοϲ : ἑκαϲτα δε τα των ἀλλων |
| ἠ ἀναγινωσκειν . ταυτας δε τας σχεσεις καλουσιν , οἱς ἐμελησε της τουτων τεχνολογιας , των προτασεων ὑλας , και | ||
| τας λειτουργιας : σεμνη γαρ ἡ ἀναπαυσις και βεβηκυια : ἐμελησε γαρ τῳ ῥητορι του μη διολου καλλωπιζειν δοκειν . |
| στεφανος ἐπεκειτο ἐκ μυριων κατεσκευασμενος χρυσων . ἐπομπευσε δε και θυμιατηρια χρυσα τριακοσια και πεντηκοντα , και βωμοι δε ἐπιχρυσοι | ||
| . μεθ ' οὑς Νικαι χρυσας ἐχουσαι πτερυγας , φερουσαι θυμιατηρια ἑξαπηχη , ζῳωτους ἐνδεδυκυιαι χιτωνας , μετα δε ταυτας |
| , ἐκ τρωματος κεφαλης ὡς δωδεκαετης θνησκει ἐν μεσῳ θερει τεσσαρεσκαιδεκατῃ ἡμερῃ : θυρην τις αὐτῃ ἐνεβαλε , και το | ||
| , ὁτι τῃ μεν δεκατῃ ἱδρως ἀνω , τῃ δε τεσσαρεσκαιδεκατῃ κατω . διατι δε , οὐκ ἰσμεν . ἀλλα |
| λευκα γινεται μαλιστα ταυτην την ὡρην , και τἀλλα νοσηματα φλεγματωδεα . Του δε ἠρος το φλεγμα ἐτι μενει ἰσχυρον | ||
| ἐπιμηνια χωρησει οἱ φλεγματωδεα : γνωστον δε ἐστιν ἠν χωρεῃ φλεγματωδεα : ὑμενωδεα τε γαρ φαινεται οἱ , και ὡσπερ |
| γαρ ζητουμενον ὡς ὁμολογουμενον ἐλαβε : ζητουμενου γαρ εἰ ἐστι ῥητορικη , ὡς ἐφ ' ὡμολογημενων αὑτη προβαινουσα ἐφη , | ||
| ἀγαθου τινος ἑνεκα ποιουσιν ἁ ποιουσιν , ἰατρικη ὑγειας , ῥητορικη του εὐ λεγειν , σκυτοτομικη του περισωζεσθαι το σωμα |
| των προτασεων μειζονι : οὐ γαρ ἀλλως ἐγχωρει ἐν ἑνι συλλογισμῳ συναγεσθαι τα ἀντικειμενα , ὡσπερ εἰρηται , οἱον ἐν | ||
| και το ἀναγκαιον , τουτο ὑλικον ἐστιν . ἐν τῳ συλλογισμῳ ἀρα ὁ μεσος ὡς ὑλικον ἐστιν αἰτιον : ὡστε |
| διοπερ τοσουτων νεων και των ἐν αὐταις γεγενημενων ἀνδρων ἀπολωλοτων ἐπλησθη της Κυμαιων και Φωκαεων ἡ παραθαλαττιος χωρα νεκρων και | ||
| μεν Ἰωνες συστελλουσι και ὁ Ποιητης των δ ' ἁπαν ἐπλησθη πεδιον . . . οἱ δε Ἀττικοι ἐκτεινουσι την |
| θεων , [ και ] μη ἐξειναι αὐτων μηδενι των ἐννεα ἀρχοντων λαχειν μηδε ἱερωσυνης μηδεμιας , τοις δ ' | ||
| ὑπαρχοντος , ἀναγκαιου , ἐνδεχομενου , τριων δε και σχηματων ἐννεα εἰσιν αἱ πασαι μιξεις . και ἐπι μεν της |
| γαρ ἠ τεχνωμενος ἑτερον τι δηλοι , ἀμεινον δε το τεχνῃ μετιων . και ταυτα παραπλησια , εἰδεναι , γινωσκειν | ||
| τῳ λυπειν , ὡσθ ' ὁταν φανωσι , καταρωμαι τῃ τεχνῃ . Καλον μοι δωρον ἐξ Αἰγαιου μεσου πεπομφας της |
| Θεοπομπος μεν ἐφη ὁ Χιος ἐν ταις Ἑλληνικαις κἀν τῃ τρισκαιδεκατῃ δε των Φιλιππικων Ἀγησιλαῳ τῳ Λακωνι εἰς Αἰγυπτον ἀφικομενῳ | ||
| θεσθαι Τηλεγονον και Ἀντικλειαν . Πολυβιος δ ' ἐν τῃ τρισκαιδεκατῃ των ἱστοριων Φιλιππου του καταλυθεντος ὑπο Ῥωμαιων κολακα γενεσθαι |
| Εὐναπιου Χρονικης ἱστοριας της μετα Δεξιππον νεας ἐκδοσεως ἐν βιβλιοις τεσσαρεσκαιδεκα . ἀρχεται μεν της ἱστοριας ἀπο της Κλαυδιου βασιλειας | ||
| πεντακισχιλιοι , ἱππεις δε ἑξακισχιλιοι ἑκατον , ἐλεφαντες δε ἑκατον τεσσαρεσκαιδεκα . Ἀντιγονος δ ' ἐκ μετεωρων τοπων κατιδων την |
| ὑπο το γενειον ἀγαγοντας ἁμματιζειν , τουτῳ και ἐπι ἰνιῳ χρωμεθα τας ἀρχας ἐκ πλαγιων της κεφαλης ἁμματιζοντες . Κεφ | ||
| γευστων μεταφερομεν τας ἐπικλησεις και ταις των χυμων προσηγοριαις ἀναλογον χρωμεθα ἐπι των ὀσφραντων : οὐδεμια γαρ λανθανει χυμου διαφορα |
| . ἀφ ' ὡν αὐτην μαλλον ἠ προτερον ἐθαυμασαμεν : ἠγγελλετο μεν γαρ και προτερον μεγαλα , νενικηται δε παντα | ||
| ὡς πλειονας ἐκ της πολεως ταυτης ἐχοι συμμαχους . ταυτα ἠγγελλετο τοις ἐν τῃ πολει : οἱ δε ζηλωσαντες την |
| δ ' ἐμβαλων εἰς την των πολεμιων χωραν τους στρατιωτας ἐνεπλησε παντοιας ὠφελειας . Τισσαφερνους δε μετα πολλης ἱππου παραγενομενου | ||
| ἠδη ἐουσης κοιλης ἐσμος μελισσεων ἐσδυς ἐς αὐτην κηριων μιν ἐνεπλησε . Τουτου δε γενομενου τοιουτου , ἐχρεωντο γαρ περι |
| , ἐπει κινδυνος ἐσχεν , ἠγουν ἐκρατησε , δορι πεσειν Ἑλληνικῳ την Φρυγων πολιν , φοβηθεις μη σφαγῃ ὑπο των | ||
| την ἀτραπον ἐν τῃ Οἰτῃ , προσεστω δε τῳ παντι Ἑλληνικῳ και ὁ ἀριθμος ὁ τουτων . Λοκρους δε τους |
| δε γινεται το ζητημα : οὑτως οὐν ἡ των πραγματων ἐναλλαγη ποιει τα ἐσχηματισμενα , και οὐχ ἡ των προσωπων | ||
| κλεμμα λεγων , ἀλλ ' οὐ κατορθωμα . δωροδοκημα ] ἐναλλαγη των παρισουσων συλλαβων . και τοτε και νυν ἀει |
| ἐν Σικελιᾳ ἠν παρα Διονυσιῳ . λεγουσι δε ὁτι ποτε Γαλατειᾳ [ τινι ] παλλακιδι Διονυσιου προσεβαλε : και μαθων | ||
| ἐστιν οὑτω καλουμενος ἱερος ἰχθυς . Καλλιμαχος δ ' ἐν Γαλατειᾳ τον χρυσοφρυν : χρυσειον ἐν ὀφρυσιν ἱερον ἰχθυν , |
| ἡ κεφαλη του Λεοντος της δωδεκαωρου . τῳ δε βʹ δεκανῳ παρανατελλουσι Μουσα λυριζουσα και τα μεσα του Κορακος και | ||
| των ποδων ὁ της δωδεκαωρου . και τῳ μεν πρωτῳ δεκανῳ ὀνομα Χοου πελει . παρανατελλουσιν αὐτῳ των κατησττερισμενων Πλειαδες |
| δημοσιᾳ . κ ' εἰ τε : ἀλλαχου : κεἰτε δημοσιᾳ : ἀλλαχου : κἀντε δημοσιᾳ τιθεμεν . τιθεμεν . | ||
| Μουσων ἐπικουριας ἠ νοσησαντες ἠ παραφρονησαντες ἠ ἀλλο τι τοιουτον δημοσιᾳ παθοντες , μετεπεμποντο ξενους ἀνδρας οἱον ἰατρους ἠ καθαρτας |
| καθα φησιν Ἀρριανος , ὁς και γνησιον παιδα Φινεως ἱστορει Παφλαγονα , ἐξ οὑ χωρα Παφλαγονια . και γην λεγει | ||
| θεραποντες οἱ στρατηγοι . Παραγει τινα Κλεωνα , τον καλουμενον Παφλαγονα κἀτι βυρσοπωλην πικροτατα , κατεσθιοντα πως τα κοινα χρηματα |
| ὑπαρχειν ἐξ οὑ παρ ' αὐτοις ἐστιν ἡ περι ταυτα σπουδη : δοκουσι δε και Ἀλεξανδρῳ προειπειν ὁτι παρελθων εἰς | ||
| των ἀλλων ἠ βασιλεων ἠ ἰδιωτων ἐμιμησατο , οἱς μια σπουδη τε και εὐχη κληρονομους παιδας καταλιπειν , ἀλλα καιτοι |
| μηδεν ἐχοντι στυψεως . των δε φαρμακων ἐπιτηδειος ἐστι ῥητινη τερμινθινη καθ ' ἑαυτην ἐπι παιδων , γυναικων και ἁπαλοσαρκων | ||
| ἐχοντι στυψεως . των δε φαρμακων ἐπιτηδειος ἐστι ῥητινη ἡ τερμινθινη , καθ ' ἑαυτην μεν ἐπι παιδιων και γυναικων |
| ἠν δε τα οὐλα ἠ τι των ὑπο τῃ γλωσσῃ φλεγμαινῃ , διαμασσητοισι χρησθαι : ἀπο φλεγματος δε και ταυτα | ||
| : ἠν γαρ ἑλκωσῃ το στομα των ὑστερεων , ὁταν φλεγμαινῃ , το παμπαν κινδυνος ἀτοκον γενεσθαι : ἀλλα προστιθεσθαι |
| ρδ Κοινον καθαρτηριον ρε Ἀλοηδαρια δια ῥοδομελιτοϲ ρϚ Χοληϲ και φλεγματοϲ ἀγωγα ρζ Ἀλοηδαρια δοκιμα ρη Ἀλοηδαρια Ὀριβαϲιου ρθ Ἀλλωϲ | ||
| ἐμφρονεϲτερον και τουϲ τον ἀλλον τροπον ἐκμανενταϲ και τοιϲ ἀπο φλεγματοϲ νοϲημαϲι κρατιϲτον ἐϲτιν : οἱ δε και εὐϲιτοτεροι ἀντι |
| βασιλεως , φησι ταδε : Δειπνα Ῥωμαϊκως ἠν κατεσκευασμενα , κεραμῳ παντι χορηγουμενα ἀργυρῳ . Τας δε των δευτερων τραπεζας | ||
| και το Ὁμηρικον ἐπος γραφομενον : Χαλκεῳ δ ' ἐν κεραμῳ δεδετο τρισκαιδεκα μηνας . Κατεχει τον καρπον και λιθος |
| ταις κεναις ; εἰτ ' ἐκεραμευσαντο τοις μεν ἀνδρασιν ποτηρια πλατεα , τοιχους οὐκ ἐχοντ ' ἀλλ ' αὐτο τοὐδαφος | ||
| ὑπερ αὐτην , μαλλον δε και ἁπαλωτερα , ἐχοντα θηκαρια πλατεα , ἱνα ἐν καιρῳ δυνατον ἐστι τεταμενα χωρειν τα |
| , κακιον γιγνεται : το τε γαρ ξανθον ἀκρητον ἐον κινδυνωδες , το δε λευκον και γλισχρον και στρογγυλον ἀλυσιτελες | ||
| . ἐνθεν τοι και ἀνθρωπῳ δηγμα ἀνθρωπου μιαρον ἐστι και κινδυνωδες οὐδενος θηριου μειον . Ἐν ὡρᾳ θερειῳ , ἀμητου |
| δ ' ἀπολλυμαι . ὁ δε καλος Ἀρχεστρατος φησι : κεστρεα δ ' Αἰγινης ἐξ ἀμφιρυτης ἀγοραζε , ἀνδρασι τ | ||
| : λαμβανε δ ' ἐκ Γαισωνος ὁταν Μιλητον ἱκηαι , κεστρεα τον κεφαλον και τον θεοπαιδα λαβρακα . εἰσι γαρ |
| το μεν γαρ δερμα αὐτου παν φολιδωτον ἐστι και τηι σκληροτητι διαφορον : ὀδοντες δε ἐξ ἀμφοτερων των μερων ὑπαρχουσι | ||
| δ ' οὐ δεχοιτο ἀλλ ' ἀποστεγοι τῃ πυκνοτητι και σκληροτητι . Διῃρημενου δ ' οὑτω του τεραμονος και ἀτεραμονος |
| τορμους ἠ κονδυλους . και του πηχεως την ὑπο τῳ βραχιονι συμβολην κατα μεν την ἐνδοθεν κοιλοτητα ὀλεκρανον καλεισθαι νομιζουσιν | ||
| μασχαλην , βροχος ὁ καρχησιος ἠ ἀλλος ἰσοτονος περιτιθεσθω τῳ βραχιονι , και αἱ του βροχου ἀρχαι ἀγεσθωσαν κατω και |
| και λεπτυντικης . ἡ δε ῥιζα προς τοις εἰρημενοις και φυσωδες τι κεκτηται και ἀφροδισιαστικον . το δε σπερμα το | ||
| οὑτος γαρ μεγα εἰχε το αἰδοιον . γινεται δε δια φυσωδες πνευμα : και δει γυμνασια ἐπιταττειν και θερμην διαιταν |
| . „ παλιν δ ' ἐν τοις ἑξης και τα Κρητικα συμπλεκει τουτοις „ ὠ θαλαμευμα ” Κουρητων , ζαθεοι | ||
| ὀρχηστην περ ἐοντα ἐγχος ἐμον κατεπαυσεν . ὁθεν και τα Κρητικα ὑπορχηματα : Κρηταν τε καλεουσι τον τροπον και το |
| ἀναθηματα διεσπειραν . οὐκουν διαλαθων ἐπι τῳ βωμῳ κατεπηξε τα δαιδαλα των τριποδων , ἁ ἐπηγετο . ληξει οὐ μα | ||
| Φερεκλον ἐνηρατο , τεκτονος υἱον Ἁρμονιδεω , ὁς χερσιν ἐπιστατο δαιδαλα παντα τευχειν : ἐξοχα γαρ μιν ἐφιλατο Παλλας Ἀθηνη |
| ἡ προγνωσις ἡμων , ἡ ἀγκυλα και περιστρεπτα βουλευομενη , ἐξηπατησε και παρετρεψε μιν και αὐτην την Εἱμαρμενην : ἐκρυψε | ||
| την τοξοθηκην και τα ὀργανα της ὀρχηστριδος . δραμῃ . ἐξηπατησε . παρα τοις Ἰωσιν . ὁ αὐτος ἐν Ὀρνισιν |
| . κεισθω τῃ ΑΗ ἰση παλιν ἡ ΓΤ , και συμπεπληρωσθω ὁμοιως το ΓΦ στερεον . ἐπει ἐστιν ὡς ἡ | ||
| και ἀναγεγραφθω ἀπο της ΑΒ τετραγωνον το ΑΔ , και συμπεπληρωσθω το ΑΖ παραλληλογραμμον . και ἐπει το ΒΖ το |
| δεμας ἠπαφε νηων . Και μεν δη σκολιῃσιν ἐν ἀγκοινῃσι λινοιο κυκλωθεις ξιφιης μεγα νηπιος ἀφροσυνῃσιν ὀλλυται , ὁς θρωσκει | ||
| δωσων , χαριν ἀζυγος ἀμβροτοπωλου : κλωστου δ ' ἀμφιβολοις λινοιο ναος ὡσει σκαφος κελαινον εἰς ἑδρανα λαϊνα δαπεδα τε |
| ἀμαθεις . Ἀγνωμονες , οἱ κακογνωμονουντες . Πλατων δε ἐν Πολιτειᾳ Ἀγνωμονας ἐφη τους γνωσιν μη ἐχοντας ἀλλ ' ἀνεπιστημονας | ||
| , ἀντι του ἐλθετω : Νομων θʹ . Ἑλξις Πλατων Πολιτειᾳ . Ἐμαλακισθη . ἐνεδωκε και ἀσθενως διετεθη ὑπο δειλιας |
| ἐστι και την αἰτιαν ἑκαστου εἰπειν . το λεπτον και δυσωδες οὐρον ἐνδεικνυται ἐσχατην ἀπεψιαν και ἀκραν καταβολην των φυσικων | ||
| οἱ πολλοι ἀπολλυνται . Οἱσι καιομενοισι πυον βορβορωδες ἐρχεται και δυσωδες , ἀπολλυνται ὡς τα πολλα . Οἱσιν ἀπο του |
| τῃ πεμπτῃ και ἑκτῃ ἐπι δεκα ξηρανθῃ και μηκετι ἀποβησσῃ πυωδες , ὑγιης ἐστιν : ἠν δε μη , προσεχε | ||
| οἱ κοποι , οἱον ἡ Κλινια ἀποσιτος , τηκομενη , πυωδες , ἀλλοτε σμικρον αἱματωδες , ποδες ἐπῳδεον . Ἡ |
| και βηξ ἐγενετο . ἐγενετο οὐν ὁ βηξ και ποτε εὑρεθεισα ἡ δυναμις ἐῤῥωμενη ἀπεδιωξε τον χυμον : ἀπεδιωξε μεντοι | ||
| συντυχουσα “ λεγε ἀντι του ” κατα τυχην φανεισα και εὑρεθεισα “ συντασσων το ” ἡμιν “ προς το ” |
| μεγαλοιο πεφυκει λειη , ἀταρ τε οἱ ὀζοι ἐπ ' ἀκροτατῃ πεφυασι : την μεν θ ' ἁρματοπηγος ἀνηρ αἰθωνι | ||
| και [ παλιν ἐν οἱς ] ποντοιο και ἐν τῳ ἀκροτατῃ κορυφῃ πολυδειραδος Οὐλυμποιο : ὁπου γαρ ἐστιν ἀκροτης , |
| ἀκτινας αὐτῃ ἐπιβαλωμεν . Τουτου δε αἰτιον , ὁτι ἡ ὀπτικη δυναμις μαλιστα πως εἰς τοὐμπροσθεν την ἐνεργειαν ἐχει , | ||
| τα πλαγια φερονται . οὑτω δε τοι προσω πεφυκεν ἡ ὀπτικη δυναμις ἐνεργειν , ὡστε τα κατοπιν ἠ ὁλως τα |
| . ἐν θαλαμῳ : το σημειον , ὁτι το ἐν θαλαμῳ πλεοναζει : ἱκανον γαρ ἠν εἰπειν εἰς Ἀϊδαο δομον | ||
| πεσοντος του συνδεσμου ἐγενετο καδ δ ' ἱς ' ἐν θαλαμῳ , ὁμολογως οὐν γενομενης ἐσωθεν της κλισεως , ὁτι |
| ' αὐτου οἱ τοσουτοις ὑστερον ὑπατευσαντες χρονοις , ταυθ ' ἱκανα . περι δε του βιασαμενους τινας ἠ λαθοντας σφετερισασθαι | ||
| εἰς το μεσον ἑαυτων και των πολεμιων . ἐπει δε ἱκανα ἠδη ἠν , ἐνηψαν : ἐνηπτον δε και τας |
| ῥητορων ὑπ ' αὐτου γεγενημενων . . φευγει ] καθο ἐφονευσε τον Νικοδημον . . . . προλαβων ] ἀντι | ||
| . Ἐσχε δε και δυο υἱους ξενοκτονουντας : τουτους Ἡρακλης ἐφονευσε . Παρακαλεσας δε τον Ποσειδωνα δια των ἀδυτων της |
| Σαεττης δε της Λυδης . κλωποπατωρ : ἡ Πηνελοπη τον Πανα ἐγεννησε κατα μεν τινας ἀπο Ἑρμου , κατα δε | ||
| ἐστι των δυο πρωτων στιχων αὑτη : ἡ Πηνελοπη ἐγεννησε Πανα τον αἰπολον . εἰπε δε την Πηνελοπην Οὐδενος εὐνατειραν |
| και προπετης και εὐχερως ἐπι το λοιδορειν αἰσχρως και ἀπρεπως ῥητορι ἐξαγομενη , ἐχουσα δε τι και εὐφυες και εὐαγωγον | ||
| διανοιας και δρομον ῥηματων κεκραμενον καταπληξει και εὐμενειᾳ οὐδε ἐν ῥητορι τουτο ἐργον ποιουμενῳ ῥᾳδιως κατειδον . ὡστε μοι μικρος |
| βιβρωσκεται ὑπ ' αὐτου . πινοτηρης ] ζῳον συννομον τῳ καρκινῳ . ποιει ] κοινη . των ὀρχιλων : ὀρχιλος | ||
| αἱ μελαιναι ὑδατικον και μαλλον αἱ δειλης . Ἐν τῳ καρκινῳ δυο ἀστερες εἰσιν , οἱ καλουμενοι ὀνοι , ὡν |
| , οἰνανθηϲ ⋖ Ϛ , μανδραγορου ῥιζηϲ χυλου , γηϲ ἀϲτεροϲ ἀνα ⋖ ιβ , ῥου του ἐπι τα ὀψα | ||
| Ἀλλο των πανυ ἐξαιρετων , ᾡ μαρτυρω : λιβανου γηϲ ἀϲτεροϲ ἀνα ⋖ η κροκου ἀμυλου ἀρνογλωϲϲου χυλου ξηρου ἀνα |
| και μητε του βαρους των χειρων ἡττασθαι μητε του πνευματος ἐνδεα γιγνεσθαι μητε τῳ καυματι ἀχθεσθαι , τουτο δε εἰναι | ||
| ἐν τοις μεγαλοις ἀγωσι , παντα τε ἐργῳ ἐτι σφισιν ἐνδεα εἰναι και λογῳ αὐτοις οὐπω ἱκανα εἰρησθαι , αὐθις |
| . . . . . . . . . α Περσιδες . . . . . . . . . | ||
| τε διεζη , ὡς αἱ Ἑλληνιδες γυναικες λεγουσι και αἱ Περσιδες . ὁρμος ἐκομισθη ποτε Κυρῳ ἐκ Θετταλιας , πεμψαντος |
| μελαν , φησι , την μεν αὐτην θεωριαν ἐχει , εὐωδες δ ' ἐστι πολυ μαλλον . Ἀπολλοδωρος δε ἐν | ||
| ἐκπιεσθεντων και ἀναπλασσομενων : ἐστι δ ' αὐτου καλον το εὐωδες , μεσως κατασμυρνον , βαρυ , μελαν , ἀξυλον |
| ὡς Θησεα ἀνασωθεντα ὑστερον ἀπωσθηναι . στελλεται δη Θησευς παρα Δευκαλιωνα ἐς Κρητην , ἐξενεχθεντα δε αὐτον ὑπο πνευματων ἐς | ||
| διειργομενος σταδιων ἑξηκοντα και ἑκατον . ἐν δε τῳ Κυνῳ Δευκαλιωνα φασιν οἰκησαι , και της Πυρρας αὐτοθι δεικνυται σημα |
| Βουραν τε και ὑψηλην Ἑλικειαν , τειχεσιν ἡ ταχ ' ἐμελλε περι βρυα μυρια φυσειν „ , εὐδαιμονας το παλαι | ||
| και ἐκελευε ποιειν τον ἀνδρα τοιουτον , οἱος ὠν αὐξησειν ἐμελλε σοι τας τιμας , ἀλλ ' οὐκ ἀφαιρησειν : |
| , ἀπο του ἀμπεχειν . ἀμπυκι : τῳ της κεφαλης δεσμῳ , ἠγουν τῃ καλυπτρᾳ . ἀμπυκι : κεφαλοδεσμῳ τα | ||
| , οὑτοι δ ' οὐδε καθειλκυσαν , ὡστ ' ἐνοχοι δεσμῳ γεγονασιν . πως οὐν οὐκ ἀτοπωτατον ἀν διαπραξαισθ ' |
| ; τελευταιον δ ' ἰσως ἐρωτησεις και εἰ ἐχρησω τῳ χρυσιῳ ὡσπερ τραπεζιτικον λογον παρα της βουλης ἀπαιτων , και | ||
| , τον δε νου μεν μη μετειλη - φοτα , χρυσιῳ δε πιστευοντα και ἀργυριῳ πρωτον μεν ὁπερ οἰεται κεκτησθαι |
| τον νομον ὁ Σολων εἰς τας Ἀθηνας μετενεγκειν , ὁν ὠνομασε σεισαχθειαν , ἀπολυσας τους πολιτας ἁπαντας των ἐπι τοις | ||
| προσηκει , αὐτος ἐθετο το του πρᾳου ὀνομα και πραοτητα ὠνομασε την τοιαυτην ἀρετην . παλαι δε ὀργιλος μεν ὠνομαζετο |
| κατορωρυγμενα πλησιον ἐκεινα , τα δε ἰυγγι τινι ἀπορρητῳ και θαυμαστῃ δε το ὑδωρ ἐκεινο ἐκ των ἀσκων ἑλκει , | ||
| . ταυτα τοι και τεθνεωτα ἐθαψεν αὐτον ὁ βασιλευς ταφῃ θαυμαστῃ . τεθνεωτων δε πολλων και σαλευοντων ὑπερ του ζην |
| , ἱνα μιν περι παντα καλυπτοι , ὀφρ ' εἰη μακαρεσσι θεοις ἑδος ἀσφαλες αἰει , γεινατο δ ' οὐρεα | ||
| ἠδ ' Ἀρκαδιης ] πολυμηλου ἀφνειος ἠνασσε [ , φιλος μακαρεσσι θεοισιν ] ? [ ] ? : ἡ οἱ |
| παυσασθαι τον πολεμον ἐστιν ὁ Κλεων . ὁπερ οὐν και Θουκυδιδης ἱστορει δια τουτων : “ ἐπειδη και ἡ ἐν | ||
| ἑκατερον αὐτων . και ὁριστικῳ συντασσεται ῥηματι και ἀπαρεμφατῳ . Θουκυδιδης ἐν δʹ : ” ἐφ ' ᾡ φυλακῃ τῃ |
| ' ἐμμεμαυια δι ' οὐρεος , ἡχι και ἀλλαι Νυμφαι Ἀλεξανδροιο νεκυν περικωκυεσκον . Τον δ ' ἐτι που κρατερον | ||
| τῃ δ ' ἀρα διφρον ἑλουσα φιλομειδης Ἀφροδιτη ἀντι ' Ἀλεξανδροιο θεα κατεθηκε φερουσα : ἐνθα καθιζ ' Ἑλενη κουρη |
| πασχομεν , ἡ δε ἱππικη ἐγενετο αἰτια του παθειν τον Στρεψιαδην , ἁ φησιν : ὁθεν και εἰκοτως ἐκαλεσεν αὐτην | ||
| . παρακελευεται τον πρεσβυτην εὐφημειν χρη : ταυτα προς τον Στρεψιαδην . παρακελευεται γαρ αὐτον σιωπαν και εὐφημειν , ἱνα |
| ὡς εἰρηται εἰς το νωσκω εἰη ἀν ἐπ ' αὐτου Ἰωνικη ἀναδιπλωσις νινωσκω δια των δυο ν . του δε | ||
| αἱ των Ἑλληνων ἀποικιαι παρεσχηκασι λογον : ἡττον μεν ἡ Ἰωνικη , ἡ δε των Αἰολεων πανταπασι : καθ ' |
| χρησαιτ ' ἀν παραδειγμασι λεγων , ὡς οἱ μεν Ἀθηνησι φυγαδες το πρωτον μετα πεντηκοντα ἀνδρων Φυλην τε καταλαβοντες και | ||
| και ἐκπεσοντας ἐκ της πατριδος ὑπεδεξαντο . Μετα δε οἱ φυγαδες των Κολοφωνιων φυλα - ξαντες τους Σμυρναιους ὁρτην ἐξω |
| ἡμων ἀποστενοχωρουντων την προθυμιαν των μαθηματων . Αὐτοκρατορσιν Μαρκῳ Αὐρηλιῳ Ἀντωνινῳ και Λουκιῳ Αὐρηλιῳ Κομοδῳ Ἀρμενιακοις Σαρματικοις , το δε | ||
| ἐπι θυγατρι , ἐκεινος δε ἐπ ' ἀνεψιᾳ κηδευσας ἐτυγχανεν Ἀντωνινῳ τῳ Πιῳ . Οὑτοι δη βασιλευοντες ἐπηγαγον Παρθοις πολεμον |
| οἱϲ δ ' ἀν ἡ ἀνω κοιλια φλεγμα ἐχῃ , ἐμετοιϲ κενουν , οἱϲ δ ' ἀν το αἱμα ὑπερβαλλῃ | ||
| χλωρα και κρομυου ὀλιγον και πραϲου . ϲυνεργει δε τοιϲ ἐμετοιϲ και των ὀϲπριων αἱ τε πτιϲαναι μελιτοϲ ἐχουϲαι και |
| ἀνεϲαϲ , α χυλῳ πτιϲϲανηϲ χρω . χρη ἐν τῳ λουτρῳ ἐμβαλλειν το ϲμηγμα τῳ βρεγματι , προδιαϲτειλαντι ταϲ τριχαϲ | ||
| σπερματος # α , μελιτος # β . διδου ἐν λουτρῳ ἠ προ λουτρου δι ' οἰνομελιτος ἠ χρυσαττικου κυαμου |
| εἱλε πολεις ] τουτο θαυμαστικως φησιν ὁτι τῃ ἀρετῃ Ἑλληνας ὑπεταξε Δαρειος , ἀλλ ' οὐκ ἀναγκῃ . . ὁσας | ||
| τον κοσμον ἑνεκα του ἀνθρωπου και πασαν την κτισιν αὐτου ὑπεταξε τῳ ἀνθρωπῳ , και την ἐξουσιαν πασαν ἐδωκεν αὐτῳ |
| ἀξιοι παρ ' αὐτου πιστιν λαβειν . και Εὐριπιδης ἐν Μηδειᾳ Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ μεν ὁρκους | ||
| Τελμησσευσι και Φερεκρατης ἐν Πεταλῃ , Στραττις δ ' ἐν Μηδειᾳ οὑτως : και λεγ ' , ὁτι φερεις αὐτῃ |
| των πολεμουντων ἀωρι των νυκτων και τουθ ' ὑπορυττοντες ἐν ἀδειᾳ πολλα τουτου κατεσπασαν εἰς ἐδαφος μερη , ὡστ ' | ||
| . ὁ δε σοφος οὑτος Λυκοφρων οὐκ οἰδ ' ὁποιᾳ ἀδειᾳ τους Φαιακας και Δαυνιους ἠτοι τους Καλαβρους Αὐσονας καλει |
| οἰνοβαρες , κυνος ὀμματ ' ἐχων , κραδιην δ ' ἐλαφοιο . Ἀνθρωπον πολυν χρονον μη δυνηθεντα κινεισθαι , ὑστερον | ||
| οἰνοβαρες , κυνος ὀμματ ' ἐχων , κραδιην δ ' ἐλαφοιο : ὁτι Ζηνοδοτος τουτον τον τοπον ἠθετηκεν , ἑως |
| φαυλως και κατα την του ἑνος εἰργασμενου τεχνην , τῳ θαυμαστῳ και πολυτεχνῳ δημιουργηματι , μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκοντι τους | ||
| ἐπραξαν , και τους πολεμιους ἀνεστησαν ἐκειθεν , ἐν φοβῳ θαυμαστῳ γενομενους : πληθους δ ' ἐπιχυθεντος αὐτοις , ἀπεχωρησαν |
| ἀποθανοντων Σπαρτιατων . Δεκαζεσθαι . ἐρρηθη μεν ἀπο του κατα δεκαδα φθειρεσθαι δωροις . ὁτε γαρ βουλοιντο τινες ἀρχης τυχειν | ||
| γαρ εἰκαδα οὑτω καλουσιν . την δε εἰκοστην πρωτην ὑστεραν δεκαδα . και την μετα ταυτην θʹ φθινοντος , ἑως |
| εἰ μη τουτο , γοητευθεντα και φενακισθεντα τῃ περι τἀλλα φιλανθρωπιᾳ και ταυτ ' ἐλπισαντα παρ ' αὐτου . οὐκ | ||
| θειοις ἐρυμασιν ἐνεσχεθησαν , εὐσεβειᾳ , δικαιοσυνῃ , πραοτητι , φιλανθρωπιᾳ . ἐξιτε οὐν ἠδη θαρσουντες ἐκ των τειχισματων : |
| δικην Πολυευκτος , ὡς φησι Φαβωρι - νος ἐν Παντοδαπῃ ἱστοριᾳ : συνεγραψε δε τον λογον Πολυκρατης ὁ σοφιστης , | ||
| , παθος , τροπος : και οὐδεν ἐξω τουτων ἐν ἱστοριᾳ περιεχει οὐδεμια διηγησις . οὑτως ἐστι και παρα τῳ |
| τουτον , ἱνα μισθον λαβω ἐμπορευομενος τον ὑμνον καθαπερ οἱ Φοινικες τα σφων αὐτων πραγματα . το δε ἐν Αἰολιδεσσι | ||
| μη καταδηλος γενηται . Ταυτα μεν νυν Περσαι τε και Φοινικες λεγουσι . Ἐγω δε περι μεν τουτων οὐκ ἐρχομαι |
| ϲτυψεωϲ : ὁθεν και τραχυτηταϲ ἐκλεαινει , οὐ ταϲ ἐν ἀρτηριᾳ μονον , ἀλλα και ἐν ψωρωδει κυϲτει : ἐϲτι | ||
| ἐν τῃ τραχειᾳ ἀρτηριᾳ ἑλκων , ὁϲα ἐν τῃ τραχειᾳ ἀρτηριᾳ γιγνεται ἑλκη κατα τον ὑπαλειφοντα αὐτην ἐνδον ὑμενα και |
| ῥιζαι του αἱματος εἰσι , δια παντος του σωματος ἡ φρικη διηλθεν : ἁπαντος δε του αἱματος ψυχθεντος , ἁπαν | ||
| σωματος φερομενον , ἀρχεται ἀπο καταψυξεως των ἀκρων , και φρικη πασα δυσεκθερμαντον τε ἐχει , και πολυχρονιον την ἐπι |
| οὐ γαρ φαινεται ἁλισκομενα τῳ δελεατι . πορφυραι δε και κηρυκες ἐπει ἑπονται δελεαζομενα , μετεχοι ἀν και ὀσφρησεως : | ||
| δε κογχυλια , οἱον πινναι , πορφυραι , λεπαδες , κηρυκες , ὀστρεα , αὐτη μεν ἡ σαρξ ξηραινει , |
| . . ΚΑΤ ' ΑΠΕΙΡΟΝΑ ΓΑΙΑΝ . Ἀπειρονα , την σφαιροειδη : οὐτε γαρ σφαιρα , οὐτε κυκλος περας , | ||
| εἰναι και τον περιεχοντα αὐτα αἰθερα της ὁμοιας ὀντα φυσεως σφαιροειδη τε εἰναι και δια την ὁμοιομερειαν ἐγκυκλιως τε φερεσθαι |
| εὐπρεπειαν και λαμπροτητα εὐγενειας , ἐθυε τοις θεοις , και ἐνεγραφη εἰς την ἱερωσυνην εἰς τον Λευκιου Δομιτιου τοπον τετελευτηκοτος | ||
| και διαλεγομενος , ἀλλα και χρηματα πλειστα ἐξελεξε και φυλαις ἐνεγραφη πολεων μικρων τε και μειζονων . παρηλθε και ἐς |
| . . . ἐπει δε της Ἰταλιας ἐπεβη και ἐν Κροτωνι ἐγενετο , φησιν ὁ Δικαιαρχος [ . ] , | ||
| αὐτος δε σου διηγουμενου ἀκουων πεπονεκεναι την πλευραν . ἐν Κροτωνι δε σκαπτοντι τινι την των ἀθλουντων κονιν ἐπισταντες Συβαριται |
| πεφωγμενην ἠ κυϲτεϲι βοων ἐλαιου θερμου ἡμιπληρεϲι , ὡϲ ἐϲ πλατοϲ ἐπικεηνται των πυριωμενων χωριων . ἐβιηϲατο κοτε ἀναγκη πυριηϲαι | ||
| ἱκανωϲ ἰϲχνα και μη ῥυπαρα , ἐχουϲηϲ τηϲ κλινηϲ δαψιλεϲ πλατοϲ προϲ το ἐπ ' ἀλλα και ἀλλα των πρωτων |
| καταχριομενα μετ ' ὀξυκρατου πεφυραμενῳ , ἠ μαλαχηϲ φυλλα ὁμοιωϲ ὀξυκρατῳ ϲυλλειωθεντα , ἠ κριθινον ἀλευρον ϲυν ὀξει , και | ||
| φοινικων , συκιδιων , κηκιδων ἡψημενων ἐν οἰνῳ , ἠ ὀξυκρατῳ συνελεομενων ἀρτῳ : και ἀκακια δε και ὑποκυστις και |
| ἀγανακτησας φανησεται , ἀλλ ' ἰδιᾳ πεισθεις ὁποσῳ δηποτ ' ἀργυριῳ καθυφεις τον ἀγωνα : ἐπειθ ' ὁ πληγεις ἐκεινος | ||
| ὑπο φιλοσοφου , οὑτως παρασιτει φιλοσοφος , οὑτως ἐπ ' ἀργυριῳ ἐκμισθοι ἑαυτον , οὑτως ἐν συγκλητῳ τις οὐ λεγει |
| οἱ περι τοιχους ἐξειης ἀνεχον , θριγκος δ ' ἐφυπερθε δομοιο λαϊνεος χαλκεῃσιν ἐπι γλυφιδεσσιν ἀρηρει . εὐκηλοι δ ' | ||
| ἀλγος . ” Ἠ ῥα , και ὀρθωθεισα θυρας ὠιξε δομοιο νηλιπος οἰεανος , και δη λελιητο νεεσθαι αὐτοκασιγνητηνδε και |
| οὐκ ἀν ὑπομειναιμ ' ἐτι , Πυθιας , ἑταιρειν . χαιρετω : μη μοι λεγε : ἀπετυχον : οὐδεν προς | ||
| ἐξεθρεψεν ἡ Ῥεα τον Δια . ἀλλ ' Ἡσιοδος μεν χαιρετω ταυτα ᾀδων περι των θεων , εἰ μη ὁτι |
| ἐνηχετο ἐμπεσων , ἡ δε πανυ ἐκπλαγης τῳ πραγματι τῃ λαιᾳ μεν εἰχετο του κερατος , ὡς μη ἀπολισθανοι , | ||
| ἀκανθαις και δεδιττομενον τῳ χασματι , ὁ Περσευς δε τῃ λαιᾳ μεν προδεικνυσι την Γοργονα , τῃ δεξιᾳ δε καθικνειται |
| προσφυεις . των δε ἀλλων τους μεν εὐθραυστους , τα φαρμακα δυνανται διαλυοντα ἐκκρινειν . τους δε στερεους και δυσλυτους | ||
| δοκει καλλιστος των θεων . και μην τα γε ὠφελιμα φαρμακα τοις μεν νοσουσιν ὠφελιμα , τοις δε ὑγιαινουσι περιττα |
| : φαρμακα δ ' ὁσσα γεγασι κακων και γηραος ἀλκαρ πευσῃ , ἐπει μουνῳ σοι ἐγω κρανεω ταδε παντα . | ||
| καταληψει . ἰδῃ ] θεασηται . . , θεασῃ , πευσῃ . τον βοστρυχον ] τον ἐπαινον παρα των θεατων |
| εἰς την γλωσσαν , ὡσπερ γε και τους ἐν τῃ μητρᾳ πλεοναζοντας χυμους δυναται σοι ἐνδειξασθαι ἡ γλωσσα ὡς μη | ||
| του ἐμβρυου κομιδην εἰτε μετα ταυτα και μηδενος ἐν τῃ μητρᾳ περιττου ὑπολιμπανομενου , συναγειν χρη τα σκελη ἱνα συνελθωσιν |
| και ἀμπελου λευκηϲ ῥιζα : ϲυνθετα δε : αἰρινου ἀλευρου χοινικα , καρδαμωμου λευκου ⋖ δ , νιτρου ἀφρου ⋖ | ||
| ἀν λειφθῃ το ἡμισυ : ἑψειν δε και ἐρεβινθων λευκων χοινικα ἐν δυσι χοευσι , και τουτου λειπετω το ἡμισυ |
| ἰδιαν ποιοτητα σημαινει , ὀρθως οὐδε τα ἀπ ' αὐτων κτητικα ἐπι πληθους νοειται , λεγω δε το Ἑκτορειος και | ||
| σχηματιζομεναι , ἐχουσι τινα παρεκδεδραμηκοτα παρα τας εὐθειας : τα κτητικα των εἰς κος ληγοντων παρα γενικας σχηματιζεται , ποιμενικον |
| νηας , στησε δ ' ἀγων ἱν ' Ἀθηναιων ἱσταντο φαλαγγες . ἐς δε την Ὀδυσσειην ταδε ἐποιησεν , ὡς | ||
| „ στησε δ ' ἀγων , ἱν ' Ἀθηναιων ἱσταντο φαλαγγες ” , „ μαρτυρι χρησασθαι τῳ ποιητῃ του την |
| ποιησομεν . οὐ γαρ εἰ δικαιως ἐκεινους ἀναιρησουσι , τουτο σκεψομεθα , ἀλλ ' εἰ ταυτον τουτο και ἡμας ἀδικως | ||
| ποιησομεν . οὐ γαρ εἰ δικαιως ἐκεινους ἀναιρησουσι , τουτο σκεψομεθα , ἀλλ ' εἰ ταυτον τουτο και ἡμας ἀδικως |
| ἐσται καταφανης ἡ τε προαιρεσις του ἀνδρος , ἡι χρησαμενος διηλλαξε τους προ αὐτου , και ἡ δυναμις . ἀρχαιοι | ||
| ἐσται καταφανης ἡ τε προαιρεσις του ἀνδρος , ᾑ χρησαμενος διηλλαξε τους προ αὐτου , και ἡ δυναμις . ἀρχαιοι |
| ἁλμυρος ἐκ τε ὀρνιθος και χηνος : γλυκυς τε συν κονιᾳ παραλαμβανομενος . [ Περι ψυλλιου . ] Και το | ||
| ' ὀπῳ Κυρηναϊκῳ ἠ Παρθικῳ συν οἰνῳ γλυκει , ἠ κονιᾳ ἀσβεστῳ συν ἐλαιῳ ἠ κοριου χυλῳ χριομεν : [ |
| λεων ] ἠ δια τον ἐξωθεν τον πολιορκουμενον ἡμας : δεδοικε γαρ ἡ καρδια μου . ἡ ἀμφι ἀντι του | ||
| σῳζουσα ; ὁ γαρ ἀγαθα και ἐννομα διαπραττομενος ἐξουσιαν οὐ δεδοικε . και γαρ , εἰ μη νομος με εἰργε |
| δυναστειαις ἐπιστησας τον νουν και τῃ μετα ταυτα γενομενῃ Ῥωμαιων ἡγεμονιᾳ . Ὁτι των πρεσβευτων των Καρχηδονιων τους αἰτιους του | ||
| ἐπανασταντων γαρ των κατα την Ἰταλιαν ἐθνων τῃ της Ῥωμης ἡγεμονιᾳ και των ἐξ αἰωνος ἀριστων κεκριμενων ἐλθοντων εἰς ἐριν |
| και ἐνταυθα ᾠκειτο πολις μεγαλη ὀνομα Ὠπις : προς ἡν ἀπηντησε τοις Ἑλλησιν ὁ Κυρου και Ἀρταξερξου νοθος ἀδελφος ἀπο | ||
| τοσουτῳ χειμωνι χρησασθαι : και γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ |