, δηξεωϲ δε ἑλκωδουϲ ὑπαρχουϲηϲ και ἀμυλου β κοτυλαϲ και ϲικυου ϲπερματα ιε προϲβαλλων του δεοντοϲ ἐφικνουμαι . ταυτα μεν | ||
μελι βαπτοντα ἐϲθιειν και πλακουντοϲ γευεϲθαι τηνικαυτα και πεπονοϲ και ϲικυου το ϲπερμα βρεξαντα και λεαναντα μετα μελιτοϲ προϲφερεϲθαι : |
κεκινημενος ἐξ ἐπιστολης . ἐκοινωνουν οὐν των παρακλησεων και συνεφηπτομην συμβουλης , ἡς οὐδεπωποτε ἐπαυσαμην . οἰμαι δε , οὐ | ||
ἀτιμαζομενος , ἀλλ ' , οἰμαι , της ἐμης ἐκρατει συμβουλης ὁ περι τῳ παιδι φοβος . ἀκουων δε σου |
ποσις , κρατηι δε συ , ἡμεις δε προς γυναικα μαρνασθαι μιαν οἱοι τε . τουτων οὑνεκ ' οὐ μαχης | ||
στρατιας ὀφθαλμον ἐμας ἀμφοτερον μαντιν τ ' ἀγαθον και δουρι μαρνασθαι . το και ἀνδρι κωμου δεσποτᾳ παρεστι Συρακοσιῳ . |
ἀθλους ἐτελει , παιδων ὀντων αὐτῳ πολλων ἐκ των Θεσπιου θυγατερων , τουτους Ἡρακλης κατα τινα χρησμον ἐξαπεστειλεν εἰς Σαρδω | ||
τον παιδα και παραδουναι τρεφειν Νυσῃ , μιᾳ των Ἀρισταιου θυγατερων : ἐπιστατην δ ' αὐτου ταξαι τον Ἀρισταιον , |
ἐξαπινης θρωσκουσι , και ἐφθασεν οὐας ὀπωπη , ὁττι πολυπλαγκτων ἑλικων τετορημενος ὁλκος νωθρα μολις σπαιρουσαν ἐδεξατο κεντορα φωνην , | ||
, διδου ἀναγαργαριζεσθαι και διακρατειν . ἠ ῥοδων , ἠ ἑλικων ἀμπελου , ἠ βατου , ἠ κυνοσβατου , ἠ |
του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
και την φατνην των ἱππων , ἐουσαν χαλκεην πασαν και θεης ἀξιην . Την μεν νυν φατνην ταυτην την Μαρδονιου | ||
. Καλχαντος δ ' ἰοτητι δαϊφρονι Τριτογενειῃ ἱππον ἐτεκτηναντο , θεης χολον ὀφρ ' ἀλεωνται παγχυ κοτεσσαμενης Τρωων ὑπερ . |
ὡς ἐπι Κεφαλου και Ἀριστοφωντος , οἱ περι του γερως ἀμφισβητουσιν . δυο δε της ῥητορικης εἰδων ὡς πολλακις ἐφαμεν | ||
. και ὁτι μεν Δημοφων πρωτος ἐνταυθα ὑπεσχε δικας , ἀμφισβητουσιν οὐδενες : ἐφ ' ὁτῳ δε , διαφορα ἐς |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
ἠν ὁστις οὐχ ἑκων ἐς το ὑπακουειν αὐτῳ ἠπειγετο , πρεσβειαι τε ἀπ ' ἐκεινων των ἐθνων ἐς την Ἀντιοχειαν | ||
, οὐδε τουτ ' ἀχρηστον , οὐδ ' αἱ περυσιν πρεσβειαι περι την Πελοποννησον ἐκειναι και κατηγοριαι , ἁς ἐγω |
δε ἐστι το ἀρσεν του θηλεος : ἀναγκη γαρ ἀπο ἰσχυροτερου σπερματος γινεσθαι . Ἐχει δε και τοδε οὑτω : | ||
δυσμενους ] ἐχθρου . δυσμενους ] πολεμιου . ὑπερτερου ] ἰσχυροτερου . ὑπερτερου ] κρειττονος . θ ἐλπις ἐστι νυκτερον |
, παρα τον αἰγιοχον ; κηριων : κηριαι λεγονται αἱ πλατειαι ἑλμινθες . κατηπεδανον : κατησθενηκος , ὡς και Ὁμηρος | ||
αἱ φυλαττουσι τον πνευμονα . ἠ οἱον πελυροι , ὡς πλατειαι . Πισυνος . πιστος πιστοσυνος , και συγκοπῃ πισυνος |
δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
του Ἀργου του πανοπτου φυλακην , λεγουσα ὁτι ἀει ὀψεις νυκτεριναι , ἠτοι ὀνειροι ἀναστρεφομενοι εἰς τους ἐμους οἰκους , | ||
αὐτου πλαγιοφυλακας ἀξιους μεγαλῃ ἐφοδῳ ἀντικαταστηναι . Πολλακις δε και νυκτεριναι ἀδοκητοι ἐφοδοι κατα του φοσσατου αὐτου δια το ἀδιακριτως |
ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
καρδιη και αἱ κοιλαι φλεβες κινεονται αἰει , και το θερμοτατον πλειστον ἐν τῃσι φλεψιν : και δια τουτο πνευμα | ||
πιειν : ἠν δε ἀλλως κεφαλην ἀλγεῃ , ἀρτον ὡς θερμοτατον ἐξ οἰνου ἀκρητου ἐσθιειν . Ἠν ἀνθρωπον θερμη ἐχῃ |
[ βιουν ] το ἁπλως ζην , βιοτευειν το καλως ἀναστρεφεσθαι . ἀνακογχυλισας οὐκ ἀναγαργαρισας . ἀνακρεμαννυναι οὐ κρεμαν . | ||
ἀν πολεμῃ αὐτοις , πασιν ἐξεστιν ἐν τῃ χωρᾳ αὐτων ἀναστρεφεσθαι ἀνευ μαχης ὁπως ἀν βουλωνται δια την ἐκεινων περι |
ὡς ἠξιωσαν τινες , καλω , ἀλλ ' ὁτι και θεραπευεσθαι και δορυφορεισθαι προς ὑπασπιζοντων ἑκατερωθεν ἀξιωματος ἑνεκα και μεγεθους | ||
. Φυλασσεσθαι οὐν χρη μη προϊεσθαι ἐς τουτο , ἀλλα θεραπευεσθαι προτερον ὡδε : πρωτον μεν των γυμνασιων ἀφελεσθω παντα |
πλοιοις δε συχνοις ἱππαγωγοις και στρατιωτικοις . νηρεϊδας και Νηρεως θυγατερας φασι διαφερειν . Διδυμος ἐν Ὑπομνηματι Βακχυλιδου Ἐπινικων κατα | ||
, ἐκινηθη στασις αὐτοις κατα Λυκοφρονα μεν δια τας Λευκιππου θυγατερας , κατ ' ἐμε δε και τους λοιπους , |
γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
Ἀντιπατρος ὁ Ταρσευς ὁ ἀπο της στοας ἐν τεταρτῳ περι δεισιδαιμονιας λεγεσθαι φησι προς τινων ὁτι Γατις ἡ των Συρων | ||
και το διαλεκτικον . δυνασθαι γαρ και εὐ λεγειν και δεισιδαιμονιας ἐκτος εἰναι και τον περι θανατου φοβον ἐκφευγειν τον |
ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
, νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
ἐωσι διαστελλεσθαι της χρειας , λειπεται ταις πυκνοτησι το ἐνδεον ἀνασωσασθαι , ὡς δυσπνοειν ἐντευθεν κινδυνευειν τον ἀνθρωπον . το | ||
, ὡς εἰδον ταχιστα τους πολεμιους , συνερραξαν , ἐρωντες ἀνασωσασθαι την πατρῳαν δοξαν . και μαχομενοι αἰτιοι μεν ἐγενοντο |
τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
, σωτηρια πατριδος ἠ τιμη γονεων ἠ τεκνων και των οἰκειοτατων σωματων ἀσφαλεια ἠ συνολως ἰδιων τε και κοινων ἐπανορθωσις | ||
βοας θυει Ποσειδωνι παρα τῃ θαλαττῃ δια των φιλτατων και οἰκειοτατων τεκνων , βασιλευς ὠν και πολλους ἐχων ὑπηκοους . |
κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
: ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
Ἀττικα φθεγγομενην , το σον δε ἀρα ἐκ τινος φυσεως ἀκηρατου συγκειμενον : τυχης γαρ δηπου και ἀρετης ἀκρας ἡ | ||
στεφανον προσφερειν , τῃ δε θεῳ τον ὑμνον . ἐξ ἀκηρατου δε της ἀδολου και ἀφθαρτου μου διανοιας : ἀλλως |
και χολην , και φυσας ἀγει : προ δε των καθαρσιων τῃσι πυριῃσι χρησθαι τῃσιν ἐκ των θυμιηματων : ὁταν | ||
του Ἐρωτος ἐξ ἀρχης δια τον Λυσιου λογον , ἐφησε καθαρσιων δεισθαι , ἐπειδη ὁπως ποτε κατα του ὀνοματος του |
εἰπειν ὁρον ῥητορικης ἠναγκαζετο και την της ῥητορικης πασαν κατασκευην κατεργασασθαι : ἀλλως τε και αὐτο τουτο τῳ Μινουκιανῳ ἐγκαλων | ||
πιστευθεις ἀληθευσειν ἁ ἐλεγες ἐπηρας τοσουτους ἀνθρωπους συστρατευεσθαι τε και κατεργασασθαι σοι ἀρχην οὐ τριακοντα μονον ἀξιαν ταλαντων , ὁσα |
και συ τοις πανωλεθροις ἐχεις ἐγκλημ ' Ἀτρειδαις , ὡστε θυμουσθαι παθων ; Θυμον γενοιτο χειρι πληρωσαι ποτε , ἱν | ||
την παρος συγχει χαριν . Οἰμοι . Το μεν νοσουντι θυμουσθαι κακον , το δ ' ὡδ ' ὁραν φρονουντα |
καθετον ἀγαγων ἀπο του Δ την ΔΖ , τας τρεις μεσοτητας ἐλεγεν ἁπλως ἐν τῳ ἡμικυκλιῳ ἐκτεθεισθαι , την μεν | ||
Ἡροδοτος ἀνηρ ὀργανικος τα διαπηγματα κατα τα ἐμπροσθια μερη κατα μεσοτητας ἐκοιλανε σιγμοειδως , ἱνα αἱ ἀπο των τεινομενων σωματων |
ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
φυσει τινος τοπου ὡρισμενου , οἱον του μεσου ἠ του ἐσχατου , ἠ προς το τυχον , το δε πορρωτερον | ||
το χαρακτηριστικον , ἐπι δε των ῥηματων το προ του ἐσχατου : οὐ γαρ το ω χαρακτηριζει την συζυγιαν , |
εἰπον , οὐτε μην ἐπιδειξαι , ὡς ἐπι συγγενη των ποιητικων μαθηματων ὁ νεος ἀπηντηκεν . ἀλλα ἀπο του μυθου | ||
καλουμενος δια την γειτονιαν : πεμπτος Ταρσευς , γεγραφως περι ποιητικων ζητηματων ἁ λυειν ἐπιχειρει . Τον δη φιλοσοφον Ἀθηνοδωρος |
ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
της πανσεληνου της ὡσπερ ἀλλοτριουμενης τον οἰκοδεσποτην ἐξεταζειν ἐπι των νυκτερινων γεννωμενων . ἐπι δε των ἡμερινων γεννωμενων ἐαν ᾐ | ||
Κρονου και Διος ἑῳων ἀνατολικων ὑπαρχοντων , ἐπι δε των νυκτερινων Σεληνη , Ἀρης , Ἀφροδιτη ἑσπεριας ἀνατολης ὀντες και |
θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
καλαμωνα . χαλασαντων οὐν κρανος των στρατιωτων ἐπι το ὑδωρ ἀρυσασθαι , νομισας στρατιωτην κατιεναι , ἱκετευων ἐληφθη . ὡς | ||
και ἀρυσανας τινες καλουσι και ἀρυστηρας και ἀρυστιχους ἀπο του ἀρυσασθαι . ὁθεν και ἡ ἀρυταινα . παρα Πολυβιῳ δε |
ἀφ ' ἑαυτων παρασχειν το μοριον , καθ ' ὁ ἐπιμοριοι αὐτων ἐσονται οἱ συγκρινομενοι , οἱπερ και μοναδι αὐτων | ||
τεθεντων [ αʹ αʹ αʹ ] και ὁμοιως πλαττομενων οἱ ἐπιμοριοι λογοι και αἱ ἐν τουτοις συστησονται ἀναλογιαι , ἐκ |
φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
. Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
την ἑδραν και τοις ὠμοις [ και τῳ σωματι ] ἰσχυροτεραν την προσφυσιν παρεχεται . ῥαχις γε μην ἡ διπλη | ||
και ψωριωντι και ναρκουμενῳ κατα νευρα εὐθυς δοτεον , πριν ἰσχυροτεραν ἀποδειχθηναι και τουδε του φαρμακου την νοσον , ὡς |
ἀλλ ' ἑνα των παραλληλων αὐτῳ και ἠτοι βορειοτερων ἠ νοτιωτερων . ὡμολογηται δε γε ὑπο παντων ἁπλως , ὁτι | ||
' αὐτου . ὁτε τοινυν ἐπι τα βορειοτερα ἀπο των νοτιωτερων ὑψουται ὁ ἡλιος , μεχρι Καρκινου γινεται και ἐπεκεινα |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
. οἱ δε περι Εὐδοξον και Ἀρχυταν τον λογον των συμφωνιων ἐν ἀριθμοις ᾠοντο εἰναι , ὁμολογουντες και αὐτοι ἐν | ||
τετραγωνων και των ἀλλων πολυγωνων ἐμφαινομενας ἰδιοτητας και τας των συμφωνιων , την τε δια τεσσαρων ἐν ἐπιτριτῳ λογῳ , |
, ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
κτανηι , ὡστε ξιφηρη χειρ ' ἐχων δι ' ἀστεως κυκλων προσωπον ἠλθον . ἑν δε μ ' ὠφελει , | ||
των μεν ἀπο του ἰσημερινου μεχρι του θερινου τροπικου γραφομενων κυκλων μειζονα μεν τμηματα ὑπερ γην γινεσθαι , ἐλαττονα δε |
δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
μαθητης ἀναφανεις , και ἀλλοτριας εὑρεσεις ἐπιδεικνυται , οὐδ ' ἀκροατου ταξιν ἠ θεατου τον ἐπινενοηκοτα λαχειν ἀξιωσας . οὑτως | ||
ὁταν ὁ ἀκροατης διακειμενος ἑτερως τυγχανῃ . αὐτικα γουν του ἀκροατου κἀνταυθα νομιζοντος εἰναι κυριας τας συνθηκας εὐθυς ἀγωνιστικως εἰσαγει |
Δαις μεν ἐστιν ἡ ἀνωθεν ἐφηκουσα αὐτοις τελειοτης και ἡ ἐπιβαλλουσα ἑκαστῳ ἀποπληρωσις κατα τα οἰκεια μετρα : διο και | ||
αὐτους , ἡ δ ' ὡς ὀμμα της ψυχης αὐτοις ἐπιβαλλουσα ἐξεταζει περι αὐτων και των ἑπομενων αὐτοις και εὑρισκει |
εἰπε ἐξειπε , εὑρε ἐφευρε . [ Ὁτι πασα συλλαβη περισπωμενη φυσει μακρα ἐστι , και οὐ θεσει οὐτε βραχεια | ||
της τασεως προφανη . πως γαρ τριτη ἀπο τελους ἡ περισπωμενη ; πως τεταρτη ἀπο τελους ἡ ὀξεια ; λεγω |
της θερινης συναφης την ἀνατολην ἠ την δυσιν ἐποιησατο , μακροτεραι ἐσονται των γινομενων ἡμερων του ἡλιου διαπορευομενου το ἑτερον | ||
γην ἐσθιειν . εὐσιτοι δε και οἱ πονοι και αἱ μακροτεραι ἀποδημιαι . ἡτις δ ' εἰθισθη ἀταλαιπωρως διαιτασθαι , |
και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
ὁ Πυθαγορειος κινουσι μεν την γην , οὐ μην γε μεταβατικως , ἀλλα τρεπτικως τροχου δικην ἐνηξονισμενην , ἀπο δυσμων | ||
ἀποριαν εἰς ἑτεραν ἐνεπεσαν . οὐ γαρ παν το κινουμενον μεταβατικως μετεισιν ἀπο τοπου εἰς τοπον ἠτοι κατα ὁλοσχιρειαν ἠ |
των δε πολεμιων ἐκβοηθησαντων , ὁ Μεμνων [ το ] ἀνακλητικον σημηνας ἀνεχωρησεν εἰσω τειχους , και οἱ πολεμιοι δε | ||
αὐτων δια τας συνεχεις πληγας ἀχρηστα ἐγεγονει , σημηναντων το ἀνακλητικον των ἡγεμονων ἀπηλθον ἐπι τους χαρακας . και μετα |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
ἐπινοιαν αὐτου και προς τι εἰναι λεγομενον και ἐκκαλυπτικον του σημειωτου , ἀνυπαρκτον εὑρισκεται , ὡς παρεστησαμεν . ἠτοι δε | ||
ἀληθες ληγοντι , ὡς ἀν και αὐτου ὑπαρχοντος και του σημειωτου συνυπαρχειν ὀφειλοντος αὐτῳ . τοινυν ὁταν λεγηται το σημειον |
; Πανυ γε , ἠ δ ' ὁς , και συμβαινει γε που , ὠ Σωκρατες . εἰ γαρ τις | ||
κωνων ἐκπηδᾳ τα καρυα και καταλειπονται κενοι . ταὐτο δε συμβαινει τουτο και ἐπι των κυπαριττων , ἀλλ ' ἐνθα |
ἐν πρυτανειῳ σιτησεως μετεχεις . ἐκαλουντο γαρ Ἀχιλλειαι κριθαι τινες καθαραι 〚 ὡς εὐγενεις αὑται 〛 . ΓΘ κἀκεινος μεν | ||
ὑλη , ἀλλα ποιοτης , καθαιρωμεν . τινι δε εἰχε καθαραι ὁ Ἱπποκρατης ἐν τοις τοτε χρονοις , ἠ ἐλλεβορῳ |
. Διπλασιον ἀπολαβε το μισθωμα . Οὐκ ἀν ὑπομειναιμι ἀνδροφονῳ συγκαθευδειν . Μη δεδιθι , ὠ Ὑμνι : ἐν Παφλαγοσιν | ||
γαμειν : παντως δε που κἀκεινη φιλει σε και βουλεται συγκαθευδειν πενητι καλῳ μαλλον ἠ πιθηκῳ πλουσιῳ . Μυρταλη μεν |
' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
ἐθνικον Λαβινιατης . λεγονται και Λαυινιαται . Λαβρανδα , κωμη Καριας . Στραβων ιδʹ . το ἐθνικον Λαβρανδηνος και Λαβρανδιος | ||
οὐκ ἀρ ' ἐγω μουνη μετα Λατμιον : Λατμος ὀρος Καριας , ἐνθα ἐστιν ἀντρον , ἐν ᾡ διετριβεν Ἐνδυμιων |
δε καταρωμενων και καθαπερει το μυσος εἰς ἐκεινον τρεποντων : ὑπολαμβανουσι γαρ μισητον εἰναι παντα τον ὁμοφυλῳ σωματι βιαν προσφεροντα | ||
ἑκατερον . Ὁσοι δε μεταγραφουσι το εὐρυτερη βεβαυια , τοιουτον ὑπολαμβανουσι το ἑξης : εὐρυτερη μεν βεβηκυια σφενδονη : μειουται |
πεδιον ἀποβλεπουσαι , ἡ μεν σιδηρα , ἡ δε κεραμου πεποιημενη , καθ ' ἁς ἐλεγοντο ἀποδημειν αὐτων οἱ τε | ||
των ναων και των ἐπ ' αὐτοις δικαιων , ξυνδικον πεποιημενη τον Πολεμωνα ἐς τερμα ἠδη του βιου ἡκοντα . |
ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
μοι . ὠιμωξα κἀγω προς τεκνων χειρουμενης . νεμει τοι δικαν θεος , ὁταν τυχηι . σχετλια μεν ἐπαθες , | ||
ν ? [ ] νατ ' ἀνα [ ] ! δικαν ! [ ] ! ! ! ! οιαυτ [ |
. βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
σιδηρειῃ , σφυρηλατος οἱα κολοσσος : ἐν δε μυες στερεοισι βραχιοσιν ἀκρον ὑπ ' ὠμον ἑστασαν ἠυτε πετροι ὀλοιτροχοι οὑστε | ||
τ ' Ἀργος οὐχ ὑποστατον αὐτοι τε πολλοι και νεοι βραχιοσιν . Ἐτεοκλεους δε συμβασιν ποιουμενου , μετρια θελοντος , |
και τα ῥυμματα ἁ ἰτρια προσαγορευεται και παν ἀζυμον ἐκ πυρου πεμμα και οἱ δι ' αὐτων δηλονοτι σκευαζομενοι πλακουντες | ||
αὐξητικα και λιθων ἐν νεφροις ποιητικα : ὁμοιως και ἀλευρον πυρου μετα γαλακτος . και χονδρος δ ' ἀνεπιτηδειος τοις |
δε ἠ σχεδην περιπατευντα και προσομιλευντα ἐμαυτῳ , ὁτε μεν δυσχεραινοντα , ὁτε δε μειδιωντα ἐπι τοισιν ἐννοουμενοισιν ὑπ ' | ||
πειρασθαι , τῃ μεν φυσει το οἰκειον χρεος ἀπολαβουσῃ μη δυσχεραινοντα , το δε συμβεβηκος ἡσυχῃ και πρᾳως ἐπελαφριζοντα . |
μετατρεψει | οὐτε δεσμα ἀπερυξει οὐτε μην | ὁ παντων ἰσχυροτατος θανατος ‖ ἐπιληξει : τοὐναντιον δε ταυτα και | | ||
, εἰργεν ἀν του θερους ἐτι μαλλον την ἀναβασιν , ἰσχυροτατος γ ' ὠν αὐτος αὑτου τοτε κἀκει πολλῳ , |
, Ἐλευσινι τε μυστηριων ὀντων ἐθηκεν αὐτῃ θρονον παρα το ἀνακτορον , οἰμωξεσθαι φησας τους κωλυσοντας . ἐξην δε τοις | ||
Ἐλευσινι τε μυστηριων ὀντων , ἐθηκεν αὐτῃ θρονον παρα το ἀνακτορον , οἰμωξεσθαι φησας τους κωλυσοντας . : Ἡγησανδρος δ |
βασιλικης πορφυρας ὁπλα τε αὐτος φερων και συμπροιοντων των λοιπων μονομαχων ὀφθηναι τοις Ῥωμαιοις . ἐπει δε την γνωμην αὑτου | ||
Μελανιας χωρας Μελανθος ὁ των Ἀθηναιων βασιλευς Ξανθον τον Θηβαιον μονομαχων ἀπατησας ἀπεκτεινεν . Ἀπνοια ἐχινου : ἐπι των προσποιουμενων |
τας ναυς ἀντιπρωρους , οἱ δε Κυζικηνοι προς την πολιν ἀναστρεψαντες ὑπο της ἀπομοιρας περικυκλωθεντες κατεσφαττοντο και κατα κρατος ἡττηθησαν | ||
προσεχειν ὡς σαφεσι και μηδεμιας ἐξηγησεως δεομεναις , ὁτε δε ἀναστρεψαντες μητε τῳ ῥητῳ μητε ταις φωναις ἀλλα τῃ διανοιᾳ |
σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ των θεων ἀπορροιαι παρα τους τοπους και τους καιρους βλαπτειν και ὠφελειν | ||
ταις γυναιξι τους ἀνδρας : προς γαρ τῳ ἀσχημονι και ἀπορροιαι τινες ἐκ των γυναικειων σωματων και περιττωματα χωρουσιν , |
ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
, προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |
ἱστορησε περι Πανιωνιου του Χιου και ὡν ἐκεινος ἐπαθεν δικαιως ἐλευθερων παιδων ἐκτομας ποιησαμενος και τουτους ἀποδομενος . Νικολαος δ | ||
ἐγγινομενην ἡμιν οὐ μονον δουλων , ἀλλ ' ἠδη και ἐλευθερων . ἁπλους ὁ λογος : οὐθ ' ἡσυχασεν οὐθ |
τα δε μη προς ὑπερβολην συνισταται . Παραδειγμα ἀλλο του ἀπιθανου . Περικλης τῃ Ἀσπασιᾳ συνοντα Σωκρατη κρινει μοιχειας . | ||
γαρ λογῳ ὁ διακριτικος του πιθανου ἐξ ἀναγκης και του ἀπιθανου διακριτικος ἐσται , τῳ αὐτῳ και ὁ παντος ἀληθους |
που και ἀλλοι τινες ἠδη ἐφ ' ἑτερους , και ἀνθρωπεια δρασαντες ἀνεκτα ἐπαθον . και ἡμας εἰκος νυν τα | ||
ἡδεται . προς ὁ ῥητεον , ὁτι καμνει παντα τα ἀνθρωπεια και οὐ δυναται συνεχως ἐνεργειν . δια τουτο οὐδε |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
χρη τα πρωτα λεγειν οὐ τον πλουσιωτατον , ἀλλα τον φρονιμωτατον . Ταὐτον ἐστιν ἐπ ' εὐτυχιᾳ μεγα φρονειν , | ||
; Ἀλλ ' εἰς ὑποδηματα δηλον ὁτι δει πλεονεκτειν τον φρονιμωτατον εἰς ταυτα και βελτιστον . τον σκυτοτομον ἰσως μεγιστα |
παραγραφικον τουτῳ διαφερει της παραγραφης , ὁτι ἐκει μεν ἀπο ῥητου ἐστιν ἡ ζητησις και περι αὐτο το ῥητον , | ||
ῥητον , το δε μεσον : και δια την του ῥητου προυπαρξιν πρωτον ἐκαλεσεν . . . Καλει δε αὐτην |
γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
Ταραντινος Ἡγησιππος ἐξ ἑφθου κρεως και κνηστου ἀρτου και Φρυγιου τυρου ἀνηθου τε και ζωμου πιονος . μνημονευει δ ' | ||
ἐνιαυτον : ἐνθα μεν οὐτε ἀναξ ἐπιδευης οὐτε τι ποιμην τυρου και κρειων οὐδε γλυκεροιο γαλακτος , ἀλλ ' αἰει |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
λαβων , τουτεστι προσλαβομενος και προσκληρωσας ἑαυτῳ , της των πρεσβειων ἠξιωσε μεριδος : ὡστε ἐνθενδε δηλον εἰναι , ὁτι | ||
ἐλεον οὐν αὐτῳ κινησομεν ἀναμιμνησκοντες τους δικαστας δημηγοριων αὐτου , πρεσβειων , των ἀλλων αὐτου πολιτευματων , ὡς ἐπι του |
ἡμεις παραγινομεθα . . . Ἐστιν κἀκ της συνταξεως των συνδεσμων παραστησαι . συνδεομενα τα πτωτικα κατα την αὐτην κοινοτητα | ||
ἀλλα σχεδον το τοιουτον παθος συνεστι και κατα των ὑπολοιπων συνδεσμων , τον και Μηριονης προτερος , ἠτοι μεν Μενελαος |
. Κεινην τε δη ὑπερβαλλεσθαι την ἀποδοσιν των ἱππων , βουλομενην ὡς πλειστον χρονον συνειναι τῳ Ἡρακλεϊ , και τον | ||
την Βρουτου γυναικα Νικολαος ὁ φιλοσοφος ἱστορει και Οὐαλεριος Μαξιμος βουλομενην ἀποθανειν , ὡς οὐδεις ἐπετρεπε των φιλων , ἀλλα |
ἀγωνιζομενους θυειν του Ἡρακλεους πρωτον κατα τιμην τουτο πεποιηκοτος . ἀμφιπολον δε λεγει ἠ τον περιπολουμενον δια το ἐν μεσῃ | ||
δ ' ὀιστος και σφαιραν ἐπειτ ' ἐρριψε μετ ' ἀμφιπολον βασιλεια : ἀμφιπολου μεν ἁμαρτε , βαθειῃ δ ' |
ἀλλην ἐναντιωσιν τα κατα την δειλιαν προς τα κατα την ἀκολασιαν . ἡ μεν γαρ δειλια αὐτη ἀλυπος : οὐ | ||
τουτο , ἀλλα νυν ἐμφαινει κατα τοὐνομα ἡ μοιχεια την ἀκολασιαν και την ἡτταν των ἡδονων και την παρανομιαν , |
ἀποστροφαι πραϋνουσι τους ἱππους , και αἱ ἡσυχαιαι μεν , πολυχρονιοι δε καθεψουσι και πραϋνουσι και οὐκ ἀνεγειρουσι τον θυμοειδη | ||
ἐν δε τῳ δευτερῳ οὐ πανυ : οὐ γαρ ἐσονται πολυχρονιοι . ἐν δε Τοξοτῃ πεφυλαχθαι χρη δι ' ὀλιγοτεκνιαν |