τα δε μη προς ὑπερβολην συνισταται . Παραδειγμα ἀλλο του ἀπιθανου . Περικλης τῃ Ἀσπασιᾳ συνοντα Σωκρατη κρινει μοιχειας . | ||
γαρ λογῳ ὁ διακριτικος του πιθανου ἐξ ἀναγκης και του ἀπιθανου διακριτικος ἐσται , τῳ αὐτῳ και ὁ παντος ἀληθους |
οὐ φιλουντων τον ἀνδρα , ὁτι οὐδεν αὐτωι ἐμελησεν ὁπως πιθανος ἐσται ὁ Ὀδυσσευς οὐ γιγνωσκομενος ὑπο του Φιλοκτητου . | ||
. ἀστειος και ἀστικος διαφερει . ἀστειος μεν γαρ ὁ πιθανος και χαριεις ἠ καθολου ἐπιδεξιος ἐν πολιτικῃ ὁμιλιᾳ : |
και κολακειαν ἐδημηγορει . κοβαλικευμασι ] πανουργευμασι . κοβαλικευμασι ] πανουργιαις . Γ διστιχον ἐπαγουσι του χορου ἰαμβικον τετραμετρον καταληκτικον | ||
. Ἀντι του , ἐπι δε ταις διαστροφαις αὐτου και πανουργιαις ὁρκον ὀμειται βεβαιων αὐτας . ὉΜΑΡΤΗΣΕΙ δε , ἠγουν |
οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
μαθηματικα , τα δε φρονιμα . και μαθηματικα λεγει τα αἰσθανομενα των ψοφων και γινωσκοντα ποιαι μεν φωναι ἀπειλητικαι ὑπαρχουσι | ||
ἀσθματος περιχανων ἐμπιμπλᾳ , τα δε ἀλλα ζῳα ἡκοντα και αἰσθανομενα οὐ τολμᾳ προσαψασθαι . διο εἰ μη εὐθηρια γενοιτο |
' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
ἡ συζυγια : ἀντιστραφεισης γαρ της ἐλαττονος ἐπι μερους [ καταφατικης συλλογιστικη ἡ συζυγια ] οὐσης [ δε ] ἐνδεχομενης | ||
ἡ ἐκ της μειζονος καθολου ἀποφατικης ὑπαρχουσης της δε ἐλαττονος καταφατικης μερικης ἀναγκαιας και ἡ ἐκ της μειζονος μερικης ἀποφατικης |
τουτο ἐξαιρετον : Κρησιου δε ὑστερον ὠνομασθη , διοτι Ἀριαδνην ἀποθανουσαν ἐθαψεν ἐνταυθα . Λυκεας δε λεγει κατασκευαζομενου δευτερον του | ||
κερδαινων μεν ἐν τῃ σιωπῃ , κινειν δε ὁμως γλωτταν ἀποθανουσαν πειρωμενος . ἡ δε ἐκειτο , και ἀχλυς ἐν |
, ὁ δευτερος ἀοριστος ἐδην , μεσος . . . δου και περιδου . και Ὁμηρος “ διδει . . | ||
Ἀλλως . ] Ἐπει οἱ ἀπο του αου τρεις του δου ὑπερεχουσι Μο κ , τεταχθω ὁ δος ʂ α |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
, ὁ φημιζομενος παρ ' αὐτοις μολυβδος μελας , ὁν ἐπεθυμησαν εἰδεναι οἱ Αἰγυπτιων προφηται , και οἱ των δαιμονων | ||
οὐρανια καλλη και οἱα οὐ ποτε εἰδον ἐπι γης , ἐπεθυμησαν ἀπολαυσαι αὐτων ἐρωτι ἁλοντες : ὁ δ ' ἐρως |
οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
μονον ἐν τοις ἐκκειμενοις τοποις , τουτεστιν Μεροῃ και ἐκβολαις Βορυσθενους ποταμου και πασι τοις ὑπο τους αὐτους παραλληλους , | ||
τον ἰσθμον της Ταυρικης χερρονησου ἀπολαμβανει του Ποντου τα μεχρι Βορυσθενους ποταμου . Και ἐστιν ὑπο μεν τα δυτικωτατα της |
Προτερα ἀναλυτικα , τα δε αὐτην την μεθοδον της ἀποδειξεως διδασκοντα εἰσι τα Δευτερα ἀναλυτικα , τα δε ὑποδυομενα αὐτην | ||
, δει τρια προωμολογησθαι , το διδασκομενον πραγμα , τον διδασκοντα και τον μανθανοντα , τον τροπον της μαθησεως . |
τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
ἐμμελων τε και ἐκμελων . Ὁθεν ἀπ ' ἀλλης ἀρχης ὑποδεικτεον ὁτι κἀν τουτων ἀποστωμεν , δια την ἐγχειρηθησομενην ἐπι | ||
, τουτο ἀγνωστον τε και ἀνεπινοητον ἐστιν ἀνθρωπωι , παρακειμενως ὑποδεικτεον . εἰ γαρ τα φρονουμενα , φησιν ὁ Γοργιας |
μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
. οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
προς λιμνας τε και † θαλασσῃ . † Εὐμηλου του Μεροπος ἐγενοντο παιδες ὑπερηφανοι και ὑβρισται Βυσσα και Μεροπις και | ||
. . . Χαλκιοπης ἱερον μυχον : ἠ ὁτι ὑπο Μεροπος ἐβασιλευθη , ἠ ὁτι Μεροπες αὐτην ᾠκησαν : θυγατηρ |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
, ἠ ὁτι ἀμελησεις , και οὐχ ὑποθησεις τινα τῳ παρεοντι . Ἐπιμελεισθαι οὐν οὐ δει περι στασιος μισθου : | ||
γινεται , εἰδοτες , ἐπιτασσονται , ἀλγεοντες μεν ἐν τῳ παρεοντι , φοβευμενοι δε το μελλον , και πληρεες μεν |
μαθητης ἀναφανεις , και ἀλλοτριας εὑρεσεις ἐπιδεικνυται , οὐδ ' ἀκροατου ταξιν ἠ θεατου τον ἐπινενοηκοτα λαχειν ἀξιωσας . οὑτως | ||
ὁταν ὁ ἀκροατης διακειμενος ἑτερως τυγχανῃ . αὐτικα γουν του ἀκροατου κἀνταυθα νομιζοντος εἰναι κυριας τας συνθηκας εὐθυς ἀγωνιστικως εἰσαγει |
τοιν ποδοιν της ἀγαν ἀναιδειας οὐ πεπαυμενον . εἰ δε ἀπιστεις , ἐρου τον ἀριστον Κελσον , ἐρου τον σοι | ||
κλης : ἐξεπονησε γαρ ἐκει τουτο . εἰ δ ' ἀπιστεις , ὁρα τους ἀκουοντας , ὡς το εὐξυνετον ἐπισημαινουσι |
, ἠ ὁτι παιδευτικως φησι ταυτα προς τον ἀδελφον , ἀποτρεπων μεν αὐτον ἀδικιας και ἁρπαγων , προτρεπων δε προς | ||
οὑτος του ἀργου βιου , και της ἀσωτου διαγωγης αὐτον ἀποτρεπων , δια του παροντος βιβλιου προς ἐργασιαν προτρεπεται . |
θαλασσης ἠ δια γης ἐρχεσθαι εὐπορωτεραν : πλεον δυναμενην . ὠφελιμωτερον : εἰναι δηλονοτι οὑτως : τῃ γνωμῃ Θεμιστοκλεους ἐτειχισθησαν | ||
δια τε των ἐργων των εἰθισμενων αὐτοις : και γαρ ὠφελιμωτερον τουτο και ἀναγκαιον το μη ὑπολιπειν τας οἰκειας πραξεις |
δε κλινη δεκατον του αὐτου , το δε ἡμισυ του δεκατου πενταπλασιον , ἡ ἀρα οἰκια της κλινης πενταπλασιων : | ||
τον Φιλιστιδην και τον Κλειταρχον , ἐν τῳ χρονῳ του δεκατου λογου των Φιλιππικων . διο και κακως αὐτου μεμνηται |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
ἐπι τῃ νικῃ χαιροντες , ὁσον ἐπι τῳ πληθει των ἀπολωλοτων ἀχθομενοι και , εἰ δεησειεν αὐτοις ἑτερας μαχης , | ||
της κατηγοριας ὑποθεσις : τουτο της εἰςαγγελιας το γνωρισμα : ἀπολωλοτων Θηβαιων , ὠ συκοφαντα , κατηγορεις : και γραφην |
ἐπει γαρ , ἐξ ὡν ἀπεδειξαμεν του Ἀρεως ἀνωμαλιων , εὐκατανοητον ἐστιν , ὁτι των ὑποτεινομενων προς τῃ ὀψει γωνιων | ||
ἐπικυκλος γινεται της κατα τον Κριον θεσεως , αὐτοθεν ἐστιν εὐκατανοητον ἐκ των προεκτεθειμενων τηρησεων . ἐν τε γαρ τῃ |
ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
. Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
προς λογον τι ᾐ , και τῳ νῳ προς τα δευτερεια , ἐαν μη προς τα πρωτεια δυνωμεθα προσθειναι , | ||
ἐπαινει τον Θυρσιν και δωρα και αὐτος ἐκεινῳ ἐπαγγελλεται δωσειν δευτερεια μετα τας Μουσας . ἐπειτα ὁ ποιμην παρακαλει τον |
τους μεν εὐγενεις ἁπαντας ἀπεσφαξεν , τους δε συμμαχους ὀντας διακοσιους τον ἀριθμον ἀπελυσε των κινδυνων , ἁμα μεν ἐλεησας | ||
ἐς τα προτερα ἐπανηξοιεν . Στεφανος μεν οὐν ἀνδρας ἐς διακοσιους ἱπποτας μαχιμωτατους και τῃ ὁπλισει ἀριστα ἐσκευασμενους ἐπαγομενος ὡς |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
φασκων ὑπο σου και πεντακισμυριους κατα την ἐφεξης μαχην , ἀπολαμβανων τον ἡκοντα ξυμμετρως ἠρωτων , τι δ ' ὁ | ||
ὁ τοπος ἐπι τῃ ἀρχῃ του ἰσθμου , ἐντος μεν ἀπολαμβανων την Ἐρυθραιαν ἐκτος δε την των Κλαζομενιων . ὑπερκειται |
ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
, εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
ὀλωλεν εἰδεναι βουλοιμεθ ' ἀν . και ζωσαν εἰπειν και θανουσαν ἐστι σοι . και πως ἀν αὑτος κατθανοι τε | ||
μη μ ' ἰδῃς ὑπ ' αἰτιας ⌉ αἰσχρας ⌈ θανουσαν , δια σε γαρ διολλυμαι ⌉ . ἐλθ ' |
ταυτῃ ἑπομενα . ιζʹ . Ἡ μεθοδικη αἱρεσις γνωσις φαινομενων κοινοτητων προσεχων και ἀναγκαιων τῳ της ἰατρικης τελει . κοινοτητας | ||
προχειρον της κατατομης και ἡ τε των λογων και των κοινοτητων ἐνδειξις αὐτοθεν ἀπο των κανονιων λαμβανεσθαι δυναμενη δια τουτων |
δοξα ἀληθης , † οὐτ ' ἐπικτηταἠ δοκει σοι φυσει ὁποτερονουν αὐτοιν εἰναι ; Οὐκ ἐμοιγε . Οὐκουν ἐπειδη οὐ | ||
ἐχῃ , ἀναγκη το παν τουτῳ ἐχειν καλως , οὐχ ὁποτερονουν τοιν μεροιν , θατερον δε : ἡ γαρ του |
ἐχθρους ποιουνται . και τηνικαυτα αὐτοις οὐ μονον ὁ ἀγρος τιμιωτερος του υἱεως , οὐδε το ἀργυριον οὐδε το χρυσιον | ||
μειζονως . παρα σου γαρ ἡκει μοι νυν του παππου τιμιωτερος . Ἀλλ ' εἰ και βραδεως , ὑπηρετηκα γε |
τας ἀτομους και τα εἰδωλα , Περι αἰσθητηριων , Περι Ἡρακλειτου πεντε διατριβων , Περι της ἠθικης διαταξεως , Περι | ||
και ἀλλο τοιονδε [ . . ] : μη ταχυς Ἡρακλειτου ἐπ ' ὀμφαλον εἰλεε βυβλον τοὐφεσιου : μαλα τοι |
ἀν εἰη ἀλλο , ἠ ἀρετη ; ἡ δε ἀρετη ἀναφαιρετον . Οὐκ ἀδικηθησεται τοινυν ὁ την ἀρετην ἐχων , | ||
ἡμιν ἀλλοτριων ἀγαθων και ταυτα πεφρουρημενων κραταιᾳ χειρι προς το ἀναφαιρετον ; „ και τοις δυσιν ἐπιδραμοντες μικρου καταλευουσιν αὐτους |
ὡς βασιλευς Δαρειος ἐβουλευσατο Φοινικας μεν ἐξαναστησας ἐν τῃ Ἰωνιῃ κατοικισαι , Ἰωνας δε ἐν τῃ Φοινικῃ , και τουτων | ||
καταβαλλοντας φορον , την δε δευτεραν ἀπαγαγειν ἐν Κωνσταντινουπολει και κατοικισαι , την δε τριτην ἀνδραποδισας διεδωκε τοις στρατιωταις : |
' εὐ παθοντες οὐδεν ' ἐτιμησαν , και πονηρους και ἀπαιδευτους ἡγεισθ ' εἰναι , πονηρους μεν διοτι καταψευδονται των | ||
πραγματα μηδε αὐτους ἐκεινους ἀρεσκειν : τους γαρ ἀμαθεις και ἀπαιδευτους ψεγειν αὐτους ὡς οὐ δυναμενους ζην ὀρθως : εἰναι |
ἐγγυτατω κυριον εἰναι . νοθῳ δε μηδε νοθῃ μη εἰναι ἀγχιστειαν μηθ ' ἱερων μηθ ' ὁσιων ἀπ ' Εὐκλειδου | ||
και τον Σολωνος σοι νομον : Νοθῳ δε μη εἰναι ἀγχιστειαν παιδων ὀντων γνησιων : ἐαν δε παιδες μη ὠσι |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
και περι των τεκνων σου , τελειως γαρ ἠκουσας την οἰκονομιαν σου . και ἀποκριθεις Ἁβρααμ εἰπεν προς Μιχαηλ : | ||
τα δε Ἐργα και τας Ἡμερας το βιβλιον εἰς την οἰκονομιαν και ἀπραγμονα ζωην , παρακαλων τους ἀνθρωπους ἀπο της |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
, Ἐλευσινι τε μυστηριων ὀντων ἐθηκεν αὐτῃ θρονον παρα το ἀνακτορον , οἰμωξεσθαι φησας τους κωλυσοντας . ἐξην δε τοις | ||
Ἐλευσινι τε μυστηριων ὀντων , ἐθηκεν αὐτῃ θρονον παρα το ἀνακτορον , οἰμωξεσθαι φησας τους κωλυσοντας . : Ἡγησανδρος δ |
μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
δε ἐκεινον ἐφιλει , πληθος το λοιπον ἐπιρρει θεραποντων , θεραπαινων , αὐτος ὁ πατηρ , ἡ μητηρ μετ ' | ||
και σφας Ὀδυσσεα εἰναι και Κιρκην ἐδοξαζομεν ἀριθμῳ τε των θεραπαινων , αἱ εἰσι προ του σπηλαιου , και τοις |
ἐργον , οὐδε εὐολισθον αὐτην ὑπο του κατα τον κριον σαλου ἑξομεν . Ὁταν δε δεῃ μεταφερειν , ὑποσπαν τους | ||
των κατα τον οὐρανον ἐνδεδεμενων σωματων γενομενου τινος ὀλισθηματος ἠ σαλου ῥιψις ἐσται και πτωσις ἑνος ἀπορραγεντος : εἰναι δε |
, ἐν τουτῳ οἱ φιλοι τῳ Κυρῳ προσηγον οἱ μεν Καδουσιους δεομενους αὐτου μενειν , οἱ δε Ὑρκανιους , ὁ | ||
ἁπαντας . δια δη ταυτας τας αἰτιας ἀει πολεμικως ἐσχηκεναι Καδουσιους προς Μηδους , και μηδεποτε τοις τουτων βασιλευσιν ὑπηκοους |
ἀνθρωποι ὑπαρχουσαν παντος ἡδιω λαχανου . οὑτως αἱ των θεων ἀπορροιαι παρα τους τοπους και τους καιρους βλαπτειν και ὠφελειν | ||
ταις γυναιξι τους ἀνδρας : προς γαρ τῳ ἀσχημονι και ἀπορροιαι τινες ἐκ των γυναικειων σωματων και περιττωματα χωρουσιν , |
το δογμα του εὐαγγελιου , οὑτως ποιησατε . Πας δε ἀποστολος ἐρχομενος προς ὑμας δεχθητω ὡς κυριος : οὐ μενει | ||
πολιων κελευσας ἑκαστους καταστησαι , δευτερα αὐτος ἐς Λακεδαιμονα τριηρεϊ ἀποστολος ἐγινετο : ἐδεε γαρ δη συμμαχιης τινος οἱ μεγαλης |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
ἐπικοινον δε τον του Ἑρμου , ἐπειπερ μετα μεν ἀγαθοποιων ἀγαθοποιος μετα δε κακοποιων κακοποιος . ἀλλοι δε τους αὐτους | ||
αἱμαγμους και ἐκτρωσμους ἑξει και τοπων ἀλλαγας εἰ μη πως ἀγαθοποιος ἰδων ἀποφυγην δωσει των κακων . ἐξ ἀποκρουσεως δε |
δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
Εὐδαιμονι . Ἀπο δε της Ἐρυθρας θαλασσης ἑως Αἰγυπτου ὁ Ἀραβιος κολπος , ἐνθα μαλιστα ἐστι το στενοτατον της ἠπειρου | ||
πιττης γευεται : ἐπι των ὀψε εἰς αἰσθησιν ἐρχομενων . Ἀραβιος αὐλητης : και Ἀραβιος ἀγγελος : ἐπι των ἀπαυστως |
, στοιχων τοις προειρημενοις φιλοσοφοις . Οὐκ ἐστι πενιας οὐδεν ἀθλιωτερον ἐν τῳ βιῳ συμπτωμα : και γαρ ἀν φυσει | ||
ῥινα μη τετρημενην . Οὐδεν γαρ ἐργον ἠν ἀρ ' ἀθλιωτερον ἠ κανθαρῳ ματτοντα παρεχειν ἐσθιειν . Ὑς μεν γαρ |
περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
. δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
μερους τε των φιλων , Των δ ' ἐλπιδων διδωσιν ἀποτυχιαν . Ἐν δωδεκατῳ κακοτυχιαν ἀγει , Ἐχει τε νικος | ||
ὁ αὐτος ἀπεκτεινε πενθεσιλειαν : Ὑπερ ἀμπλακιαν . ἁμαρτιαν , ἀποτυχιαν , ἡν ἀπετυχε μη λαβων τας ὑπεσχημενας αὐτῳ ἀθανατους |
δε πεντακις της ἡμερας , ἐκυμβαλιζον „ δ ' ἑπτα θεραπαιναι κυκλῳ , αἱ δ ' ὠλολυζον ” . ” | ||
: κυριως των κυνηγων τα ὑποδηματα . ἀλετριδες : αἱ θεραπαιναι αἱ ἀληθουσαι . καιτοι περ κακως τῃ Λητοι ἐχαρισατο |
μητ ' ἐν ὑμνοις , καταλυων τας πατριους ἑορτας , ἀναπεισας δε ἡγεμονα πονηρον ὡστε τον μεν δημον βασανισαι και | ||
ἐτων ἐγενετο συμμαχια Λακεδαιμονιων και Βοιωτων . ὁ τουτ ' ἀναπεισας : Κονωνα λεγει . γεωργοις : Ἐβαρουντο γαρ τριηραρχιαις |
ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
και τυλους ἐτι τε μυρμηκιας και ἀκροχορδονας και πτερυγια και θυμους ἀφαιρει . ἡ των προβατων κοπρος προς ἀκροχορδονας και | ||
οἱ δε φερομενοι θεοι τα δεινα και ἀναγκαια παθη , θυμους και ἐπιθυμιας και ἡδονας και λυπας αὐ , και |
ὡς τα εἰρημενα : αἱ γαρ κατα τα τελευταια ἐκτασεις μεγαλοπρεπεις , ὡς τα Θουκυδιδου , Ἀχελῳος ποταμος ῥεων ἐκ | ||
και σοφιας οὐσαν , πρωτον μεν ὑποθεσεις προαιρεισθαι καλας και μεγαλοπρεπεις και πολλην ὠφελειαν τοις ἀναγνωσομενοις φερουσας , ἐπειτα παρασκευαζεσθαι |
μεν | Ἰλλυριους και Παιονας και ἀλλα | βαρβαρα ἐθνη ἀποσταντα | ἐχειρωσατο , ἐπειτα Θηβας | δοριαλωτους λαβων κατεσκαψεν | ||
; Ἀλλα , νη Δια , τον ἁπαξ κατα λυπην ἀποσταντα του πολεμειν ἀναμειναι τους αἰτησοντας ἐδει του μη καθαπερ |
ὡς ἠξιωσαν τινες , καλω , ἀλλ ' ὁτι και θεραπευεσθαι και δορυφορεισθαι προς ὑπασπιζοντων ἑκατερωθεν ἀξιωματος ἑνεκα και μεγεθους | ||
. Φυλασσεσθαι οὐν χρη μη προϊεσθαι ἐς τουτο , ἀλλα θεραπευεσθαι προτερον ὡδε : πρωτον μεν των γυμνασιων ἀφελεσθω παντα |
Ἐπει σχολη παρεστι , παι Μενοιτιου . ὁ δε τροχαιος μαλακωτερος τουτου και ἀγεννεστερος , οἱον Θυμε θυμ ' ἀμηχανοισι | ||
μετριον ἠθος φανειη , κατασκευαζων . περι δε τα παθη μαλακωτερος ἐστι και οὐτε αὐξησεις οὐτε δεινωσεις οὐτε οἰκτους οὐθ |
της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
, σωτηρια πατριδος ἠ τιμη γονεων ἠ τεκνων και των οἰκειοτατων σωματων ἀσφαλεια ἠ συνολως ἰδιων τε και κοινων ἐπανορθωσις | ||
βοας θυει Ποσειδωνι παρα τῃ θαλαττῃ δια των φιλτατων και οἰκειοτατων τεκνων , βασιλευς ὠν και πολλους ἐχων ὑπηκοους . |
τα κελευομενα ἐτελευτησε το παιδιον , πεμψας των εὐνουχων τους πιστοτατους και εἰδον δι ' ἐκεινων και ἐθαψα μιν . | ||
ταυτης της χωρας ἐχυρωτατης οὐσης : ἐπειτα δε τους μεν πιστοτατους ὡσπερ εἰωθει περι ἑαυτον εἰχε , τουτων δ ' |
της πανσεληνου της ὡσπερ ἀλλοτριουμενης τον οἰκοδεσποτην ἐξεταζειν ἐπι των νυκτερινων γεννωμενων . ἐπι δε των ἡμερινων γεννωμενων ἐαν ᾐ | ||
Κρονου και Διος ἑῳων ἀνατολικων ὑπαρχοντων , ἐπι δε των νυκτερινων Σεληνη , Ἀρης , Ἀφροδιτη ἑσπεριας ἀνατολης ὀντες και |
και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | ||
, και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια |
μαλλον ἐπι τοις πεπραγμενοις λυπουμενην το τελος ἀγχονῃ τον βιον καταστρεψαι . ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Ἱππονουν ἐν Ὠλενῳ προς | ||
ταυτην και τας ἀλλας πραξεις μεταπεμπτον οἰκαδε γενομενον , κἀκει καταστρεψαι τον βιον . εἱς μεν οὑτος ὁ λογος περι |
, προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |
οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
σφοδροτερον θερμαινειν και παχυνειν ἐπαγγελλεται . οὐ δει οὐν οὐτε καταπλασμασιν ἠ ἐπιβροχαις ἐπι τεταρταιου σπουδαζειν κεχρησθαι . ἀρκεσει γαρ | ||
ἐφαπλωτεον , εἰτα ἐριον . ἐντευθεν δε τοις χαλαστικοις χρηστεον καταπλασμασιν , οἱον ἀρτῳ μετα πιμελης προσφατου φυραθεντι ὑειας τεθερμασμενης |
ϲτομαχου την χειρα ἐχοντα , τῳ δε βραχιονι ὑπαυχενιον ὑποβεβληϲθω μαλακον ἐχον ὑφ ' αὑτῳ δερμα χαριν του ταϲ ἐπιρροιαϲ | ||
μητε λεπιδας ἐχοντα μητε τραχυ μητε ὀστρακωδες το δερμα , μαλακον δ ' οὑτως ὡς ἀνθρωπος : ἐστι δε ταυτα |
. Ἐκ δε της Ἰουλιδος ὁ τε Σιμωνιδης ἠν ὁ μελοποιος και Βακχυλιδης . ἀδελφιδους ἐκεινου . και μετα ταυτα | ||
την προϋπαρχουσαν ἠγαγε μουσικην . Ὁμοιως δε και Μελανιππιδης ὁ μελοποιος ἐπιγενομενος οὐκ ἐνεμεινε τῃ προϋπαρχουσῃ μουσικῃ , ἀλλ ' |
ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
, μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
ἐνεγκοντος βοηθειαν . ἐσχατως γαρ αὐτου διακειμενου δια τε την ἀποφοραν την ἀπο του νεκρου και την ὁλην κακουχιαν , | ||
μυρον : το δε λελεπτοκοπημενον και πανυ εὐρωτιωϲαν ἐχον την ἀποφοραν φαυλον . Μυελοϲ κρατιϲτοϲ ἐϲτιν ὁ ἐλαφειοϲ , εἰτα |
ξηραντικης μετεχει φυσεως . και συν οἰνῳ πινομενη ἰσχιαδικους και δυσεντερικους ἰαται , και σπληνα ἐσκιρωμενον θεραπευει και τα περι | ||
θυμιωμενα παν φαυλον ἀποδιωκουσι και μαγιαν . αὐτος δε ἐσθιομενος δυσεντερικους θεραπευει . ἡ δε κοπρος πινομενη ἐπιληψιαν ἰαται . |
ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
Τιμοκλης , ὠ Ἡρα , ὁ Στωϊκος και Δαμις ὁ Ἐπικουρειος χθες , οὐκ οἰδα ὁθεν σφισιν ἀρξαμενου του λογου | ||
, ὀντες Νεοκλης Χαιρεδημος Ἀριστοβουλος , καθα φησι Φιλοδημος ὁ Ἐπικουρειος ἐν τῳ δεκατῳ της των φιλοσοφων συνταξεως : ἀλλα |
το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |