| ἐνεγκοντος βοηθειαν . ἐσχατως γαρ αὐτου διακειμενου δια τε την ἀποφοραν την ἀπο του νεκρου και την ὁλην κακουχιαν , | ||
| μυρον : το δε λελεπτοκοπημενον και πανυ εὐρωτιωϲαν ἐχον την ἀποφοραν φαυλον . Μυελοϲ κρατιϲτοϲ ἐϲτιν ὁ ἐλαφειοϲ , εἰτα |
| ἐμπα , ἐμπα γε μην ἰθι δευρο . , και συνδεσμος αἰτιολογικος , και ἐτι ἀποτελεστικος ) . και τῳ | ||
| μοιρας ρπ ἐπι διαμετρου στασεως καθεστωσα , ὁ καλειται πανσεληνιακος συνδεσμος . ἀποκρουσις δε ἐστιν , ὁταν ἡ Σεληνη παραλλαξῃ |
| του ἑτερου των καταφατικων προσδιορισμων και μονου του καθολου των ἀποφατικων : ὁ γαρ εἰπων μονον το ζῳον αἰσθητικον ἠ | ||
| σχηματι ἐκ δυο ἐνδεχομενων οὐ γινεται συλλογισμος οὐτε καταφατικων οὐτε ἀποφατικων οὐσων , οὐτε ἀν ἡ μεν καταφατικη ἡ δε |
| παντως εἰς τι προσωπον ἀναφερεται , ἡ δε χρεια την ἀναφοραν παντως εἰς προσωπον ἐχει : προς τουτοις , ὁτι | ||
| γαρ καιρων και τροπων ἐξετασις ἐπι το δυνατον ἐχει την ἀναφοραν : ἐν τουτῳ γαρ δεικνυται πως ἐνεστι κρατησαι των |
| ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
| δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
| ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
| ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
| γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
| ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
| ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
| οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
| το ἐπικειμενον τῃ μηνιγγι αἱμα ἐριῳ περι μηλωτριδα ὀξυκρατῳ βεβρεγμενῳ ἀποκαθαιρειν και τοτε ῥοδινον ἐλαιον ἐπισταζειν τῃ μηνιγγι , ἐπειτα | ||
| ὀσμη το τοιουτο . δυναται δε στυφειν , θερμαινειν , ἀποκαθαιρειν τα ἐπισκοτουντα ταις κοραις και τα κοιλα των ἑλκων |
| , ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
| την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
| μηδενος ἑτερου δεομενον προς την τοιανδε κλησιν : εἰρηται δε ἀνθορισμος , ἐπειδη ἐναντια τῳ ὁρισαντι ὁριζεται . Συλλογισμῳ . | ||
| τα δε κοινα ἀμφοιν : του μεν κατηγορου προβολη , ἀνθορισμος , συλλογισμος , μεταληψις , γνωμης αἰτησις : του |
| μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
| διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
| περι ἁπλων χρωματων τον λογον ποιουμενοιἐπι τουτοις γαρ μονοις ὀνοματων ἀπορησομεν οἰκειων τε και γνωριμων , ἀποδειξαντες , τισι μαλιστα | ||
| . και παλιν ἐαν φωμεν ἑπεσθαι το δυνατον τῳ ἀναγκαιον ἀπορησομεν εἰκοτως : το γαρ [ το ] του δυνατου |
| , ἠ ὁτι ἀμελησεις , και οὐχ ὑποθησεις τινα τῳ παρεοντι . Ἐπιμελεισθαι οὐν οὐ δει περι στασιος μισθου : | ||
| γινεται , εἰδοτες , ἐπιτασσονται , ἀλγεοντες μεν ἐν τῳ παρεοντι , φοβευμενοι δε το μελλον , και πληρεες μεν |
| ' ἐκ των τοιωνδε ἐργων μηδ ' ἐκεινον τον λογον ἀπιστεισθαι , ὡς ἀρ ' οἱ σπουδαιοι ἀνδρες και προσωτατω | ||
| ὀψιν του σωματος προοραν , την δε γνωσιν του οἰκειου ἀπιστεισθαι . ὁπλιται δε ἀμφοτερων οὐκ ὀλιγοι ἐν στενοχωριᾳ ἀνεστρεφοντο |
| το δογμα του εὐαγγελιου , οὑτως ποιησατε . Πας δε ἀποστολος ἐρχομενος προς ὑμας δεχθητω ὡς κυριος : οὐ μενει | ||
| πολιων κελευσας ἑκαστους καταστησαι , δευτερα αὐτος ἐς Λακεδαιμονα τριηρεϊ ἀποστολος ἐγινετο : ἐδεε γαρ δη συμμαχιης τινος οἱ μεγαλης |
| και οὐχ ἁδρον , ὁν καλουσι καμακιαν , και οὐκ ἀποκαθιστασθαι παλιν σπειρομενον : τουτο μεν οὐν ὡς παυροις συμβαινον | ||
| ἐν ἡμεραις Ϟʹ ηʹʹ , και ἐπι το α σημειον ἀποκαθιστασθαι . και τον ἑαυτου κυκλον διαπορευθεις ὁμαλως τον των |
| των ὑγρων : και πρωτον μεν τα πνευματα , ἑτοιμοτερον μεταλαμβανουσι της θερμοτητος , δευτερως δε τα ὑγρα , εἰς | ||
| τον φυλακα των ἀτυχουντων , οἱτινες τοις πελας προσιζανοντες οὐ μεταλαμβανουσι της δικης , ἀλλ ' ὑπερορωνται . μενει . |
| ἐπι φρεαρ ἀγαγων και δειξας αὐτῳ την ἐν τῳ ὑδατι σκιαν ἠρετο , Τοιουτους ἀρα τους ἀντιποδας εἰναι λεγεις ; | ||
| ἡμερας , ἀποτελει τον ποδισμον , τουτ ' ἐστι την σκιαν σου , ποδα τον ἑνα ἡμισυ και γνωριμον τυγχανειν |
| ἡμεις παραγινομεθα . . . Ἐστιν κἀκ της συνταξεως των συνδεσμων παραστησαι . συνδεομενα τα πτωτικα κατα την αὐτην κοινοτητα | ||
| ἀλλα σχεδον το τοιουτον παθος συνεστι και κατα των ὑπολοιπων συνδεσμων , τον και Μηριονης προτερος , ἠτοι μεν Μενελαος |
| πανυ παλαιας ἐνιας αὐτων . οἱ δε κεκραγασιν ἁπανταχοθεν και ἀγανακτουσιν και την δικην ἐπιβοωνται κἀμε της βραδυτητος αἰτιωνται , | ||
| τουτων τους λογους ἐνεβαλες , και δη λεγω . πανυ ἀγανακτουσιν , ὠ πατερ , και σχετλιαζουσιν και εἰς το |
| φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
| . Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
| ἐστι το πραττειν εὐ το ἀγαθον και τελος ἐχει την ἀνθρωπινην εὐδαιμονιαν . και το μεν τελος της πρακτικης καθ | ||
| και την Ὑγιειαν συγγεγραφεν † οὐκετι μοι ὡς † ἐπαινων ἀνθρωπινην περιεργειαν ἐχοντας . Το μεν δη περι των εἰς |
| , και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
| παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
| δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
| ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
| περι ἀγαθων και κακων ἀποδοντες , ἀφ ' ὡν αἱ ἀποριαι ἐπι παντα σχεδον τον ἠθικον διατεινουσι τοπον , φερε | ||
| ' ἑαυτον δυναται μερος του δεκα εἰναι . αὑται αἱ ἀποριαι των πλεονασμον κατηγορουντων . οἱ δε ἐλλειψιν κατηγορουντες ἐπιχειρουσι |
| μεν την ἡμετεραν ἀσθενειαν ἑξει , δια δε δυναμιν ἀκων ἀποδωσει . μια μεν αὑτη προφασις αὐτῳ κακονοιας προς ἡμας | ||
| τα μεντοι εὐεργετηματα τοιαυτα ἐσται : οὐτε τα ὑμετερα ὑμιν ἀποδωσει , οὐτ ' ἐν τῃ οἰκουμενῃ αἱ δωρειαι ἐσονται |
| δηλουντες ὁτι ἰσα ἡμιν φαινεται τα πραγματα προς πιστιν και ἀπιστιαν . και εἰ μεν ἰσα ἐστιν , οὐ διαβεβαιουμεθα | ||
| αὐτης διδασκαλον προὐφερεν . Προς οὐν δη την των ἀνθρωπων ἀπιστιαν ἐξευρεν λογον : ἐφασκεν την ψυχην αὐτῳ καταλιπουσαν το |
| : Παμφως δε , ὁς Ἀθηναιοις των ὑμνων ἐποιησε τους ἀρχαιοτατους , οὑτος ἀκμαζοντος ἐπι τῳ Λινῳ του πενθους Οἰτολινον | ||
| μεν Αἰγυπτιους , οἱ δε Φρυγας φασιν , Ἑλληνων δε ἀρχαιοτατους Ἀθηναιους και τους πριν Πελασγους , νυν δε Ἀρκαδας |
| οὐν ταυτα διαταττεσθε , λεγετε ἡμιν . Ἐχει γαρ πολλην ἀποριαν : ἐπει και το ἑν το ἐν τοις αἰσθητοις | ||
| ἑτεροις το διαφορον παυσαιτο στασιαζον , οὐ μικραν αὐτοις παρειχεν ἀποριαν . οἱ μεν γαρ ὑπατοι και οἱ της βουλης |
| τους πυρφορους , οἱ δε πρυτανεις κινδυνευοντος ἁλωναι του λιμενος παρεκαλεσαν τους ἀριστους των πολιτων τον ὑπερ της κοινης σωτηριας | ||
| ἀπολωλεν Ἡρακλης , των Σινωπεων λεγοντων , παραπλεοντων των Ἀργοναυτων παρεκαλεσαν ἀναλαβειν αὐτους τῃ νηι . τινες δε φασιν , |
| προς τα γυμνασια δει μαλιστα ἀπονεμειν . μετα δε την θεραπειαν του σωματος ἐπ ' ἀριστον ἀποχωρειν : οὐκ ἀδηλον | ||
| κατα γενος , [ οὐ κατ ' εἰδος ] ὑπογραφει θεραπειαν , δι ' ἡς ταυτα ἀμβλυντεον και κατεργαστεον . |
| ὡς ἀν ἠδη της ἡλικιας το μεν σφοδροτερον της ὁρμης ἐπεχουσης , τας δε των ἡδονων ὀρεξεις χαλιναγωγουσης . και | ||
| Μωυσης ἁ προὐδιδαχθη τερατα , νομισας τους θεασομενους ἐκ της ἐπεχουσης ἀπιστιας εἰς πιστιν των λεγομενων μεταβαλειν . ἡ δε |
| δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
| δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
| μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
| το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
| γαρ δευρο ἀναστας μοι . οὐ γαρ δη δι ' ἀπειριαν οὐ φησεις ἐχειν , ὁ τι εἰπῃς . Εἰσι | ||
| αὐτην λαμβανων γνησιαν κατα τον νομον , και δια την ἀπειριαν των πραγματων και την ἀκακιαν την ἑαυτου τουτον παρεδρον |
| λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
| ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
| , ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
| λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
| . Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
| τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |
| και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
| γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
| 〚 ἀλλα περι μεν τουτων τα κατα μερος μικρον ὑστερον ἀναγραψομεν , περι δε της του ποταμου φυσεως και των | ||
| των προπαιδευματων και περι κακωσεως , ἑξης τον περι φυγαδων ἀναγραψομεν τοπον . μεμνηται γαρ πολλαχου των ἀποδιδρασκοντων , καθαπερ |
| τον ἡγεμονα αὐτῳ προσκατασκευασον πρᾳον ἠ παροντι διαλεχθεις ἠ γραψας ἀποντι : ὡς κρειττον γε μηδενος τυχειν ἠ μετα της | ||
| ἡ δε ἀπεφησε μεν και ἠν πιστη τῳ ἀνδρι καιπερ ἀποντι : ἐφιλει γαρ αὐτον ἰσχυρως : οὐ μεντοι κατηγορησε |
| ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
| διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
| ἡ μεν ἀναλογια προπαροξυνει , ἡ συνηθεια δε περισπᾳ . ἐπικρατει δε ἡ συνηθεια , ὡς και ἐν τῳ χαριεν | ||
| το της ψυχρας . Μυρσινη ἐξ ἐναντιων οὐσιων κεκραται : ἐπικρατει δ ' ὁμως ἐν αὐτῃ το γεωδες ψυχρον : |
| . βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
| ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
| ὑποστροφη ἠ ἀνακοπη της φυγης γινεται , οὐδενος φαινομενου του ἀνακαλεσασθαι αὐτους ὀφειλοντος , παντων , ὡς εἰρηται , ἐν | ||
| . εἰ γαρ τον φονεα οὐχ οἱον τε τον φονον ἀνακαλεσασθαι , πως Ὀρεστης φονευσας ἐλευθερωθησεται ; κυματος ] κυηματος |
| ἠν . και οὐκ ἀσφαλης οὐδε ἀναγκαια ἡ ἐπιδειξις του ἀπορου σχηματος και ματαια ἡ σκεψις διοτι οὐτε ἀλαζων οὐτε | ||
| αὐτῳ της διανοιας ἐρωτι της προικος , ὡστε και της ἀπορου το καλλος ἡ πενια συστελλει παρα φιλαργυρῳ κριτῃ : |
| το κακον ὡμολογουν και ταυτα της του γηρως φιλοτιμιας παντα βουλομενης εἰδεναι δοκειν . ἀνελογιζομεθα τοινυν τον ἐμπροσθεν χρονον μεχρι | ||
| , το δ ' ἐκει ὁρωμενον ἀει μεταφερειν εἰς ἀλλο βουλομενης , το μεν ἀθροον αὐτῃ παν παρειναι οὐκ ἠθελεν |
| ἀποβαλλουσιν ἑπτα , των δε μισθοφορων ἱππεων ἑξηκοντα . και Ἀριστονικος ὁ κιθαρῳδος αὐτου ἀποθνησκει , οὐ κατα κιθαρῳδον ἀνηρ | ||
| δε και πεφυγα πεφυγω και κατα Ἀλκαιον πεφυγγω ν . Ἀριστονικος δε οὐ Σικελικα ταυτα ἀλλ ' ἀναδιπλωσεις Ἰακας βουλεται |
| ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
| ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
| ὁτε φηρας ἐτισατο . ” Ἀπιων δε ἐτυμολογων ἀπο του ὑφορασθαι ἐν τοις ὀρεσιν , ἠ ἀπο του φασμα ἐχειν | ||
| ἐχειν ψηφιζεσθαι , οὐδ ' οὑτως ἀν ἠν παρακρουσιν ἡντινουν ὑφορασθαι , δια το τον δημον των Ἀθηναιων των παρ |
| λεγομενου οὐχ ἑν τι ὠν , ἀλλα τι μεμερισμενον , παραλαμβανων τε εἰς την ζητησιν την των σωματων φυσιν και | ||
| . ἐκ δε του - του ἑτερος παρ ' ἑτερου παραλαμβανων αὐτον εἰχεν ἀντ ' ἀλλου κοσμου των βασιλικων . |
| διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
| δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
| καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
| δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
| τα του καλου Ξενοφωντος εἰσεται ἡν εἰχε προς αὐτον ὁ λαμπροτατος Πλατων ζηλοτυπιαν , ἠ ταχα φιλονεικως εἰχον ἀρχηθεν οἱ | ||
| ἑξης φησιν ὁ Ποσειδωνιος , ὁτι ὁ Κανωβος καλουμενος ἀστηρ λαμπροτατος ἐστι προς μεσημβριαν ὡς ἐπι τῳ πηδαλιῳ της Ἀργους |
| τα ῥηματα : τελευταιον δε λοιπον σαφως και αὐτο το βιβλιον ἀναγκαζεται δειξαι . Το οὐν ἐν τῃ ἀριστερᾳ δηλοι | ||
| δεικνυντες , ὡς οὐ μονον οὐκ ἐστι χρησιμον το παρον βιβλιον ἀλλα τοὐναντιον και τα μεγιστα καταβλαπτον τους μετιοντας αὐτο |
| που και ἀλλοι τινες ἠδη ἐφ ' ἑτερους , και ἀνθρωπεια δρασαντες ἀνεκτα ἐπαθον . και ἡμας εἰκος νυν τα | ||
| ἡδεται . προς ὁ ῥητεον , ὁτι καμνει παντα τα ἀνθρωπεια και οὐ δυναται συνεχως ἐνεργειν . δια τουτο οὐδε |
| Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
| καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
| , και μαλλον διδασκει , ἐπειδη τας ἀρχας ἐχει των διδασκομενων , και ἐκεινος δια τουτων δυναται διδασκειν : οὑτοι | ||
| ποριζοντων δε τουτο και ἐλεγχομενων ὑπο του ὁρου και των διδασκομενων . ἐγραψαν δε ἀπο συμβεβηκοτος οὑτως : πορισμα ἐστιν |
| ἀδυνατον . οὐ γαρ οἱον τε παντας ὁμου φιλοσοφησαι και ὑποδεξασθαι τα παρα του θεου ἀει προσφερομενα ἀγαθα προς εὐζωϊας | ||
| ὁπερ οἱ πολλοι ἀποκοτταβιζειν καλουσιν , εὐτρεπιστεα τουτῳ λεκανη τις ὑποδεξασθαι το ἐπαναπλεον του ποτου : και γαρ ἱνα ἐξεμουσι |
| ' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
| ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
| της ἐς Ἠλειους ὀλυμπιας ἑβδομη προς ταις δεκα τε και διακοσιαις . ἐν τουτῳ τῳ γυμνασιῳ και βουλευτηριον ἐστιν Ἠλειοις | ||
| κατασκαψαντες μετῳκισαν εἰς το Λιλυβαιον . Ῥωμαιοι δε ναυσι μακραις διακοσιαις τεσσαρακοντα και κερκουροις ἑξηκοντα και πλοιων πληθει παντοδαπων κατεπλευσαν |
| αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
| ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
| και οὑτως μεν το ὑπερυθρον γινεται , και οὑτως σημαινει ἀπεψιαν : δια τουτο δειται χρονου προς πεψιν . Το | ||
| φυϲιν ἐϲτι διαχωρημα : ἡ γαρ τουτου κατα τι ἐκτροπη ἀπεψιαν ἐνδεικνυται . ἀριϲτον μεν οὐν ἐϲτι διαχωρημα το μαλθακον |
| σπουδαιας οὐσης της ἑτερας την ἑτεραν την φυσιν χειρονα εἰναι κατεχομενην ὑπο της ἑτερας βιᾳ . Ὁσῳ δη σπευδει προς | ||
| οὐκ ἐσηκουον , εὐθυς στρατευει ἐπι Τορωνην την Χαλκιδικην , κατεχομενην ὑπο Ἀθηναιων : και αὐτον ἀνδρες ὀλιγοι ἐπηγοντο , |
| ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
| , ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
| κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
| ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
| οἱ ἱππεις . ὁποτερα μεν οὐν , εἰτε λαθοντες τον Λυσανδρον ἐπεπεσον αὐτῳ εἰτε και αἰσθομενος προσιοντας ὡς κρατησων ὑπεμενεν | ||
| προς ἀλλους μεν των Ἑλληνων , ἀταρ οὐν και προς Λυσανδρον τον Λακεδαιμονιον , ὁτε ἠλθε προς τον Κυρον ὁ |
| οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
| ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
| και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
| . νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
| ' , ἐαν μη παραδιδῳ το σκηπτρον ὁ Ζευς τοισιν ὀρνισιν παλιν , και την Βασιλειαν σοι γυναικ ' ἐχειν | ||
| δε τοις νυν την της Γιγαντομαχιας συμπλοκην ἑωλον ἀποφαινων , ὀρνισιν ἐδωκε διαφερεσθαι προς θεους περι της ἀρχης . Ἐπι |
| τριηρη μετα της Σαλαμινιας ἐξεπλευσεν . ἐπει δ ' εἰς Θουριους κατεπλευσεν , εἰτε και συνειδως αὑτῳ την ἀσεβειαν ὁ | ||
| μη μενειν , ἀλλα διεσπασθαι . ταυτα διεξιοντος προς τους Θουριους , ἐπεφανησαν οἱ Λευκανοι πολλῳ πλειονα δυναμιν ἐχοντες . |
| περι μαχης και ἐχθρας και των ὁμοιων , το ιαʹ ἀποβολης τινος ἠ φοβου ἠ μετανοιας ἠ ἀναλυσεως , το | ||
| μαχης και ἐχθρας και των ὁμοιων , το ιαʹ περι ἀποβολης ἠ φοβου ἠ μετανοιας ἠ ἀναλυσεως , το δε |
| τι ἀντι τινος ὀφειλει , ἡ δε ἀναβολη της κομιδης ἐλευθεριωτερον πως και φιλικωτερον ποιει το συναλλαγμα : διο παρ | ||
| μικρολογωτερον , αἱ δε ἐν ἀφθονιᾳ και περιουσιᾳ προς το ἐλευθεριωτερον ἠ ἀκολαστοτερον , κἀπι των ἀλλων ἀναλογον , τον |
| μερους τε των φιλων , Των δ ' ἐλπιδων διδωσιν ἀποτυχιαν . Ἐν δωδεκατῳ κακοτυχιαν ἀγει , Ἐχει τε νικος | ||
| ὁ αὐτος ἀπεκτεινε πενθεσιλειαν : Ὑπερ ἀμπλακιαν . ἁμαρτιαν , ἀποτυχιαν , ἡν ἀπετυχε μη λαβων τας ὑπεσχημενας αὐτῳ ἀθανατους |
| και αὐθις προαιρεσει και γνωμῃ ἐσπεποιημενον , πως εὐλογον αὐθις ἀπωθεισθαι και πολλακις της μιας οἰκειοτητος ἀποστερειν ; εἰ δ | ||
| ἀει και ἀνομιᾳ πολεμειν , και προς το εἰργειν και ἀπωθεισθαι την τρυφην και συνεθιζεσθαι ἀπο γενετης σωφρονι και ἀνδρικῳ |
| τηλεως καταπλασμα , καθαπερ γε και τα των ἐρεβινθων και ἀριστολοχιας ῥιζης λειας μιγνυμενης , κενταυρειου τε και γεντιανης και | ||
| . . . . . οὐγγ . θʹ ἠ βʹ ἀριστολοχιας στρογγυλης . . . οὐγγ . γʹ γεντιανης . |
| μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
| ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
| , ἐφ ' ἡς ἐτεθη το σωμα της Κορωνιδος εἰς ἀφανισμον . τοτε εἰπεν Ἀπολλων : ἐπει δε ἐξηφθη ἡ | ||
| μεν δη λεγουσιν οἱ Ἰλιεις , Ὁμηρος δε ῥητως τον ἀφανισμον της πολεως εἰρηκεν . και τα τοιαυτα δε του |
| ἐξ ἑκατερωθεν ἱστασθαι και οἱονει ὑπερασπιζειν αὐτων , οὑτοι οὐν συντιθεμενοι μετα των τετραγωνων παντως τετραγωνους ποιουσιν : οἱον μεταξυ | ||
| ἐστι τετραγωνος . και ἁπλως παντες οἱ κατα ταξιν περιττοι συντιθεμενοι τοις γινομενοις τετραγωνοις ἀλλον τετραγωνον ποιουσιν . ἐπι των |
| ἀθετειται , ὁτι οὐκ ἀν λεγοι Ὁμηρος ὠτειλην το ἐκ βολης τραυμα : διαστελλει γαρ το οὐτασαι προς το βαλειν | ||
| δε νικησας ταραχην τοις συνουσιν : ἐβοησαν γαρ θαυμασαντες της βολης το μηκος . παρεθηξεν : ἐκινησε . παρωρμησεν . |
| ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
| ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
| ἀξιαν εὑρειν : ἁμαρτημα γαρ οὐ φορητον , τοιουτοις πραγμασιν ἐγχειρειν , ἀφ ' ὡ και τα της προπετειας ἐλεγχεται | ||
| γινεται , προς ἁ δει μη πανταπασιν ἀποκνειν , ἀλλα ἐγχειρειν προβαλλομενους ἀει την ἀγαθην ἐλπιδα . τουτους δε ἐγω |
| ὑπερ τα ἀτομα και ὑπερ τους καθολου λογους τους τε ποιητικους και τους γνωστικους αἱ κυριως ἀρχαι . οὐδε τα | ||
| τοις σωμασιν μαλιστα προσεδρευειν τ ' ἀριστους τῳ ποθῳ , ποιητικους , ἰταμους , προθυμους , εὐπορους ἐν τοις ἀποροις |
| ἑτοιμαζοντος τῳ βασιλει , την σωτηριαν δε , οἰμαι , λαμπροτεραν ποιουντος . οὐ γαρ ἰσον εἰς ἐλεγχον φωνη μαρτυρος | ||
| ; ὁτι εὐσχημονει ; [ ὁτι ] κατηγορει ; ὁτι λαμπροτεραν ἐπιδεικνυται την ἀρετην την ἑαυτου ; ἀγε , περι |
| ἡ λεγουσα το ζῳον ἐμψυχον . Κατα μεν οὐν τας κυριας προτασεις . δειξας ὁτι πας συλλογισμος κατηγορικος ἁπλους ἐκ | ||
| νομον . Οὐκουν ἐναντιον , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι , τῳ κυριας εἰναι τας δωρειας , ὁσας ὁ δημος ἐδωκε , |
| ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
| , ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
| ὑπο ΒΑ , ΑΓ μετα του ὑπο ΑΒ , ΒΓ τετραπλασιον ἐστι του ἀπο ΑΔ . ἀλλα το μεν ὑπο | ||
| ἐκ της διαγωνιου , τριπλασιον ἐκ τουτου του θεωρηματος , τετραπλασιον ἐκ του μηκει διπλασιους εἰναι τας πλευρας , πενταπλασιον |
| ἠ συστασιν ἠ διαβολην ἐχοντα του πραγματος ἠ ἀλλο τι κατασκευαζοντα , ὡν ἐν προοιμιοις εἰωθασιν οἱ ῥητορες ποιειν . | ||
| τῳ ἀποκηρυκτῳ την βουλησιν την κατα του ἐπι της οἰκιας κατασκευαζοντα : του γαρ ἐπι της οἰκιας λεγοντος ὁτι δια |
| ἐπι θαλασσῃ καλειται Ταινεια ἠ Τενεια . τα δε ἐντος κατεχουσι Γωνιαται , και Προσοδιται , μεθ ' οὑς ἡ | ||
| την συμβολην του τε Ἀραρος του ποταμου και του Ῥοδανου κατεχουσι Ῥωμαιοι . εὐανδρει δε μαλιστα των ἀλλων πλην Ναρβωνος |
| , ὁτι ἀτελεστα εἰσιν : εἰ δε ἐν τροπικοις ἀπο καταδικης ἐξοριζεται τις της πατριδος , παλιν ἐρχεται : βεβαιον | ||
| την οὐσιαν ἐς αἰσχρα δαπανησαι και κλοπης ἁλοντι φυγειν ἐκ καταδικης . Κικερων δε , ὁς μετα Γαιον Καισαρα ἰσχυσεν |
| ὠσι των ὁμοιων , εἰ μη τις λεχθειη περι τουτων διορισμος . ἐτι δε το περι την ἀπορροην , καιπερ | ||
| την δοθεισαν εὐθειαν πεπερασμενην τριγωνον συστησασθαι , τοτε και ὁ διορισμος εὑρισκεται και ἐκθεσις , ὁταν δε ἐκλειπῃ το δεδομενον |
| . οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
| πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
| παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
| , πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
| δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
| . παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
| της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
| και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
| φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
| ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
| μελετωμεν τον αἰτουντα την δωρεαν . Οὐ λειπουσιν ἀρα τοις φιλονεικειν βουλομενοις ἐριδος ἀφορμαι . ἀνηρ ὁλην πατριδα τυραννιδος ἐλευθερωσας | ||
| φυσει γαρ δυσερις πασα γυνη , και το πραγμα πεισει φιλονεικειν ἀμφοτερας , την μεν παλαι συνοικησασαν Ἀχιλλει , την |
| τοιϲ μηροιϲ τα γονατα δια το την ὑϲτεραν προϲ ἐπιγαϲτριον φερομενην κατ ' εὐθυ του ϲτομιου γινεϲθαι , δια δε | ||
| - μεν τον ἐλαυνοντα δαιμονα τα ἡμετερα . οὐκουν εὐ φερομενην ἐμβαλουμεν εἰς κακον τι την πολιν , ἀλλα σειομενην |
| . τῃ λʹ του Ἀπριλλιου , ὑαδες ἁμα ἡλιου ἀνατολῃ ἀνατελλουσι . τῃ ζʹ του Μαϊου , πλειαδες ἑωθινοι φαινονται | ||
| ἐν τωι αἰθερι φερεσθαι οὐτε κατα τα αὐτα οὐτε ὡσαυτως ἀνατελλουσι . οἱ δε Πυθαγορειοι οὐ μονον τους πλανητας ἰδιαν |
| ἐνομιζεν οὐκ ἐν εὐβουλιᾳ , ἀλλ ' ἀβουλως και μωρως κρατησειν παντων των θεων και του Ποσειδωνος αὐτου , ὁς | ||
| , ἐν ᾑ πολυ το κουφον ἠν , ῥᾳδιως αὐτων κρατησειν , ἐπειδη την μετα Μενηνιου δυναμιν ἐν δυσχωριαις παραταξαμενην |