. Οὐκ ἀρα , ὠ βελτιστε , πανυ ἡμιν οὑτω φροντιστεον τι ἐρουσιν οἱ πολλοι ἡμας , ἀλλ ' ὁτι | ||
τοδε τουδε κατασκευαζειν και ὁτι διαφορα οὐσιωδης . δευτερον δε φροντιστεον του ταξαι τας διαφορας τον δεοντα τροπον : ταξεις |
δε και κοινωνικωτατον σοφια , συγκλειει μεν οὐδεποτε το ἑαυτης φροντιστηριον , ἀναπεπταμενη δε ἀει δεχεται τους ποτιμων διψωντας λογων | ||
. [ . . ] ψυχων σοφων τουτ ' ἐστι φροντιστηριον : ἐνταυθ ' ἐνοικους ' ἀνδρες , οἱ τον |
κἀν ταυτα παντα ταὐτα φη τις εἰναι την εὐδαιμονιαν , ὁριστεον ἐστι το φρονειν . ὡστε φιλοσοφητεον ἀν εἰη πασι | ||
τι δε ὀν ἐστιν οὐδαμου εἰποντος αὐτῳ του συγγραμματος , ὁριστεον ἀν εἰη την παροιμιαν , ᾑ λαβοντες ἀνωθεν ἐχομεν |
πως ἀν ἐνδοξος γενοιτο , ἀπεκρινατο , ὁτι ἡκιστα δοξης φροντιζων : των δε λογικων εἰδη δυο , ἀποφαντικον και | ||
περιερχεται προς ἑτερον ζων και τι περι αὐτου λεγει τις φροντιζων , κἀν μεν εὐφημησῃ τις , ὡς οἰεται , |
ἀδιαγωγος ἀδικος ἀνισος ἀκοινωνητος ἀσυμβατος ἀσπονδος πλεονεκτης κακονομωτατος ἀφιλος ἀοικος ἀπολις στασιωδης ἀτακτος ἀσεβης ἀνιερος ἀνιδρυτος ἀστατος ἀνοργιαστος βεβηλος ἐναγης | ||
, ὁτι ἐνδεχεται . ἰδετε με , ἀοικος εἰμι , ἀπολις , ἀκτημων , ἀδουλος : χαμαι κοιμωμαι : οὐ |
. βηναι ] ἐπιβηναι . ἡμετερα + καθ ' ὁμαλισμον ἀναγνωστεον το νυν και ἀνευ τονου , ἱν ' εἰη | ||
ἐσαν οἱ πεπλοι παμποικιλοι : ἡ διπλη , ὁτι ἐγκεκλιμενως ἀναγνωστεον οὑτως δυο τονοις , καιτοι πυῤῥιχιακης οὐσης της λεξεως |
προπαρασκευασαι ῥᾳδιον ἐς ἰασιν το σωμα και της ἁπασης ἑξεως φροντισαι κενουντα και ἰσχναινοντα και οἱς χρη τρεφοντα και κινουντα | ||
το τους Καππαδοκας και Λυκαονας δια τι μεν Ὁμηρος παρελιπε φροντισαι και ἀπολογησασθαι , δια τι δ ' Ἐφορος παρηλθε |
ἀπο τινος οἰκιας και οὐ βλαβησεται και αἱμορροϊδας ἑξει και ἀπαλλαγησεται ἐξ αὐτων . Εἰτα ἐπιμεριζει ἡ Σεληνη ἐν τῃ | ||
οἰνομελιτος κυαθων γʹ . πιειν , βαψει την μακραν και ἀπαλλαγησεται . ἀλλο . βοτανῃ ῥυβιᾳ χρωμενος τῃ καθημερινῃ διαιτῃ |
μεν Βιγιλαν ῥᾳδιως ἐπι τῃ κατ ' αὐτου ἁλωναι πραξει ἀπορουντα αἰτιας , ἐφ ' ᾑπερ το χρυσιον κομιζοι , | ||
ἀψυχα ὀντα τα συγγραμματα μη δυνασθαι λογον δουναι προς τον ἀπορουντα ἁτε δη το αὐτο φθεγγομενα και μη δυναμενα ἀποριαν |
δυομενον ἑωρακασιν . Θεοπομπος δε χιλιους φησιν αὐτων ἀνδρας ἁλουργεις φορουντας στολας ἀστυπολειν : ὁθεν και βασιλευσι σπανιον ἠν τοτε | ||
αὐτων ἐν τῳ πεζῳ μετεβαλε των ὁπλων την σκευην : φορουντας γαρ μικρα δορατια και ἐπιμηκεστερα ὁπλα κατα τους Κελτικους |
ἠξιωσαν φευγοντες σωθηναι , ἀλλ ' ἐμειναν ἐχομενοι της πατριδος ἀκριβεστερον ἠ Λακεδαιμονιοι των ἀσπιδων , τουτο δε τον ἐκ | ||
ἀγαθου κατα μερος εἰρησθαι τους λογους . νυν δε διελοντες ἀκριβεστερον ποιησομεν τον λογον . διπλως τοινυν λεγεται το ἀγαθον |
ποιεισθαι τας ἀναστροφας τῃδε κἀκεισε . ὡς δε πλειστον ἐπανεστησε κονιορτον ἐπισκοτων ταις των πολεμιων ὀψεσιν , ὁ μεν ἐλαθε | ||
καπνος ἠ ἀηρ ἠ πυρ γενοιτο , ἀλλα και εἰς κονιορτον ἀναλυθεισα . Παρεστι γουν ὁραν , ὁτι και τα |
δε ψογος τιμωρια φαυλοτητος ἀνευ πληγης . καλον δε τοις μεταγενεστεροις ὑποκεισθαι , διοτι βιον οἱον ἀν τις ἑληται ζων | ||
. παντα γαρ ἁ ἠκουσεν και εἰδεν γραψας κατελειψεν τοις μεταγενεστεροις πασι του της ἀληθειας πνευματος . ὁμοιως δε και |
μεθ ' ἁλμης [ ἐν ] οἰνῳ κεκραμενης . Των συμπιπτοντων ταις κυουσαις ἐπειδη ταυτα μαλιστα ἐνοχλει , το περισσαινειν | ||
, λογων μεν παντα μεστα και ψιθυρισματων , σοφιστων σοφισταις συμπιπτοντων , ἐργου δε ἐρημια δεινη : και το θρυλουμενον |
ἐν τοις ἑξης τελεωτατα μετα ὑπογραφης εἰρησεται , ἐνθαδε δε γνωστεον τοσουτον περι των ἀνωτατω χαρακτηρων , ὁτι δυο ὀντων | ||
τουτου : συ δ ' ἐποησας με δους . νυν γνωστεον βελτιστε σοι ταυτ ' ἐστιν , ὡς ἐμοι δοκει |
οὑτοι γαρ ὡς περι φωνας καταγινομενοι οὐ πανυ των σημαινομενων φροντιζουσι . περι δε της ἐναρθρου και σημαντικης φωνης διαλαμβανουσιν | ||
του ἑκατον . τοις δε περι του ὁλως εἰ ἐξιτεον φροντιζουσι συμβουλευει μενειν : και γαρ το μενε ἑκατον . |
μεν ἀποστησονται Θετταλοι , τῃ δε πολει προσθησονται , κἀκεινος ἀσθενεστερος και οὑτοι μειζους γενησονται . ἀξιως της πολεως ] | ||
το πνευμα ὁ υἱος του θεου ἐστιν . ἐπειδη γαρ ἀσθενεστερος τῃ σαρκι ἠς , οὐκ ἐδηλωθη σοι δι ' |
ἐν οὐδενι κινδυνῳ καθεστηκοτι ; ἀλλα και το δανειον μαλλον ἀποδοτεον τῳ δανεισαντι ἠ ἑταιρῳ χαριστεον , ἀλλ ' οὐδε | ||
δε μερεσιν ἑκαστοις θεον ἠ δαιμονα ἠ και τινα ἡρωα ἀποδοτεον , ἐν δε τῃ της γης διανομῃ πρωτοις ἐξαιρετα |
φυλακην ἐποιουντο των τειχων , τα δ ' ἀλλα περιεωρων ἀπολλυμενα . Ἑρνικες δε δυσανασχετουντες ἐπι τῃ λυμῃ και διαρπαγῃ | ||
ἀποβλεπουσα , ἡ δ ' ἐπι τα μητε γιγνομενα μητε ἀπολλυμενα , κατα ταὐτα δε και ὡσαυτως ὀντα ἀει . |
οὐχ ἱνα ἀπολαυσαιμεν , ἀλλ ' ἱνα οἱων οὐκετ ' ἀπολαυομεν εἰδοτες στενοιμεν , γευσας ἀφειλετο , ὡσπερ ἀν εἰ | ||
ἐπιστροφης την ἡμετεραν κακιαν ἰωμενοι παλιν της των Θεων ἀγαθοτητος ἀπολαυομεν : ὡστε ὁμοιον τον Θεον λεγειν τους κακους ἀποστρεφεσθαι |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
τροχαϊκη , ἀλλα διμετρων δυο μεν ἀκαταληκτων , ἑνος δε καταληκτικου . οἰκοι λεοντες : παροιμια παρα τους ἐν τῃ | ||
Το ιβʹ προσοδιακον διμετρον καταληκτικον ἀπο ἐλασσονος Ἰωνικου και χοριαμβου καταληκτικου . Το ιγʹ τροχαϊκον τριμετρον ἀκαταληκτον , ὁ καλειται |
λοχια και ἐμμηνα κινει ἀρτεμισια πολλη κατα των ὑποχονδριων . ἐπιτεταμενως δ ' ἀγει , ὡστε και ἐμβρυα ἐκβαλλειν , | ||
ἐξωμματωται . το γαρ ἐξωμματωσθαι ἐστι το ἀποβεβληκεναι , ἠ ἐπιτεταμενως ὁραν . ἡ γαρ ἐξ ἐπιτασιν δηλοι , ὡς |
οὐδεν ἡττον αὐθις παλιν Ἰακωβ ἐπι πλεον ὀνομαζεται . | λεκτεον οὐν ὁτι και ταυτα χαρακτηρες εἰσιν , οἱς ἡ | ||
ἐγγραφον ποιοτητα : και πρωτον γε περι ῥητου και διανοιας λεκτεον , ὁπερ ὠνομασθη μεν οὑτως , διοτι ὁ μεν |
και λογῳ χρωμενος ἀναιρησει λογον , ἐτι δε ὁμολογων ψευδεσθαι πιστευειν ἑαυτῳ φησι δειν . Ἀξιον δε ζητησαι ποθεν και | ||
ἀπουλωτικῳ ἑτερῳ , μητε σαρκωτικῳ χρησθαι , ἀλλα μονῃ ταυτῃ πιστευειν : ποιει και προς ἀνθρωποδηκτους και κυνοδηκτους και θηριοδηκτους |
τους ἐθισμους λαβωμεν , τεταρτην ἐτι την προς οὑς ἀν φιλοτιμουμενοι τυγ - χανωμεν , ὁποι ' ἀττα ἀν ἐκεινοι | ||
δυο κρατησαι . Οὑτω μεν ἀλληλοις ἐπῃεσαν διωργισμενοι τε και φιλοτιμουμενοι , σφισι μαλλον ἠ τοις στρατηγοις οἰκειον ἡγουμενοι τοδε |
θεριστας ἡγειτο μεγα οὐδεν ἀμωντας , τους δε των ἀριστων κρατουντας δρυτομους ἐκαλει και ταυτης ἑαυτον της μαχης ἠξιου μαλλον | ||
, γλωσσης χαριν δε παντ ' ἀπαγγελει ταδε προς τους κρατουντας : οὑς ἰδοιμ ' ἐγω ποτε θανοντας ἐν κηκιδι |
σημαινειν αὐτην οὐ δυνατον . ὡς ἐδηλωσεν ἡ εἰς τα σημαινομενα της ὁμωνυμου φωνης , του ἱματιου λεγω , διαιρεσις | ||
οὐδε γαρ ἐν τοις διαιρουμενοις ὡς φωνη ὁμωνυμος εἰς διαφορα σημαινομενα εὑρισκομεν περιεχομενον το ἑτερον ὑπο του ἑτερου , οἱον |
ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
, μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
τριακοσιας εἰκοσι ἐννεα , ἀνδρας στεφανοπλοκους ἑξ και τεσσαρακοντα , ὀψοποιους διακοσιους ἑβδομηκοντα ἑπτα , χυτρεψους εἰκοσι ἐννεα , γαλακτουργους | ||
τι των ἀλλων προς την τεχνην εὐφυης , ὡστε τους ὀψοποιους ὁσημεραι ἐπεμπεν παρα τουτον ὁ Διονυσιος ὡς τι παρ |
. οἱ δε τα Γεωργικα συγγραψαντες γραφουσιν οὑτως : την μελιαν και την τερμινθον , ἁ δη νυν πιστακια οἱ | ||
πολεμοις χρησιν ἐλθειν . Τουτο δη το χαλκουν γενος ἐκ μελιαν εἰπε φυναι Δωρικως , ἀντι του ἐκ των μελιων |
δια ῥοας ἡ τε δια των οἰσυπηρων ἐριων και ἡ λεγομενη σφραγις πασαι τε αἱ ὑπο το αὐτο πιπτουσαι γενος | ||
δε ταυτας ὑπερφυγῃ , ὑγιης γινεται . Ἑτερη νουσος ἡ λεγομενη αὐαντη : οὐκ ἀνεχεται ἀσιτος οὐδε βεβρωκως , ἀλλ |
εἰδους τρεις κοινωνιας και τεσσαρας διαφορας . ἐπειδη δε δειται προσδιορισμου ἡ μια των διαφορων , φερε προ της των | ||
. εἰ δε καθολου εἰη , ἀναγκαιον αὐτον ἠτοι διχα προσδιορισμου λεγεσθαι ἠ μετα προσδιορισμου . προσδιορισμοι δε λεγονται προσρηματα |
ἐπιμελειας τε και ὑπερπονουντων ὠδινας παλαιας ἐπι νεοις δανεισθεισας , ἀποδιδοντα δε παλαιοις ἐν τῳ γηρᾳ σφοδρα κεχρημενοις . παρα | ||
αὐτα οὑτως ἐχειν ἐστιν ὡσπερ ἐχει : ἑκαστωι οὐν αὐτων ἀποδιδοντα την αἰτιαν και κοινηι πασι το ἑκαστωι βελτιστον ὠιμην |
ἐπιτηδειοτατης προς θεους ὁμιλιας ὑπαρ τε και κατα τους ὑπνους αἰτιωτατος τοις περι αὐτον , ὁπερ οὐτε ὑπο ὀργης τεθολωμενῃ | ||
τους βασιλεις Λουκιος Ἰουνιος Βρουτος ὁ της Ταρκυνιου μαλιστα καθαιρεσεως αἰτιωτατος , και Ταρκυνιος Κολλατινος ὁ της Λουκρητιας ἀνηρ , |
, ἐξ ὡν εἰπομεν ὀφειλειν διαγινωσκειν , εὐδηλον ὁτι τοις θερμαινουσι δει κεχρησθαι παντι τροπῳ , οὐ μονον ἐδεσμασι τοιουτοις | ||
λευκα χρω - ματα ἠ μελαινουσι τα μελαινα , ὡς θερμαινουσι τα θερμα παθος ἐμποιουντα παρωνυμον ἑαυτοις : εἰ γαρ |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
δογματικοι . ἡμεις δε παλιν της κατα την συγγραφην προαιρεσεως στοχαζομενοι προς μονον το ἀληθες νυν τους λογους ποιησομεθα , | ||
της ἀρχαιοτητος και των παλαιων πραξεων ἐν κεφαλαιοις ἀναγραψομεν , στοχαζομενοι της συμμετριας . περι πρωτων δε των βαρβαρων διεξιμεν |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
νομιμα το ψηφισμ ' εἰρηται . Δευτερον δ ' ἑτερον δικαστηριον το των ἀκουσιων φονων φανησεται συγχεων , τοὐπι Παλλαδιῳ | ||
οὐκ εἰσαγωγιμον την δικην οὐσαν . ἀλλ ' εἰς ποιον δικαστηριον εἰσελθωμεν , ἀνδρες δικασται , εἰ μη προς ὑμας |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
μεχρι τελους ταυτης της ἡμερας . μεχρι του δευρο : προσυπακουστεον το λατρις ἠ το θης : Μοιρας δολωσας : | ||
φησιν ὁτι το ὀν οὐδεν ἐστιν , και δηλον ὁτι προσυπακουστεον το ἀληθες ἠ ψευδος , ἐπει ἀπορον ἐσται : |
λαμπρα φυσωμεν και πνευσαντες μεγα και συντονον πλησιστιοι προς τας ἀπολαυσεις των παθων φερομεθα και οὐ προτερον στελλομεν τας ἀνειμενας | ||
οἱ δε ἱπποποταμοι ζῳον ἀδικωτατον . ἀντι του οὐδενος κακου ἀπολαυσεις , οὐδεν πεισῃ . . ὡσπερ ὀρνιν ὀρφανον : |
; δει γαρ δη τα γε τοιαυτα πειθειν , οὐ προσαναγκαζειν . εἰ δ ' ὁ μη τουτο δυναμενος ἐκεινῳ | ||
ὑπηκοων σωφρονουντων : ὡς καλον τα γε τοιαυτα βασιλεα και προσαναγκαζειν . ἡμας μεν οὐν ἐκ τουτων προσερει τις εὐδαιμονας |
τῳ ἰδιῳ τριγωνῳ . και ἐπι των λοιπων ἀστερων οὑτω κατασκευαστεον τα τε ἱερα και τα ἀγαλματα : ἐτι μην | ||
ἀιδιος ἀρα και ὁ κοσμος . το δε ὑπερτεθεν ἠδη κατασκευαστεον , εἰ δει και ἀποδειξεως τοις οὑτως ἐμφανεσι : |
και ἀνδρειαις . ἱκετας σεθεν ἐρχομαι : ἡ ἀνταποδοσις της ἐπικλησεως : ὠ Ζευ , ἱκετης σου ἐρχομαι : ἱν | ||
. νικᾳς γαρ γ ἐχεις ἐλπιδα πιστεως δ ἐπιτευξῃ της ἐπικλησεως ε γινῃ ἐπισκοπος και βλαπτῃ Ϛ στρατηγεις και εὐημερεις |
Εὐρωπης ἐπ ' αὐτου του στοματος της Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ἐπωνομασμενον . ἀνωθεν | ||
καλουνται : και ἐστι των μεν Εὐρωπαιων Βοσπορανων μητροπολις το Παντικαπαιον , των δ ' Ἀσιανων το Φαναγορειον , και |
γε ἀποπτωσις ἀπο τουτου ἐστιν . σχολαιον τι και ἁμα εὐκινητον ἐστι και φαιδρον ἁμα και συνεστηκος ὁ τῳ λογῳ | ||
ἀντιπραττοι . ὑγροτεραϲ δε ϲημεια ϲφυγμοι μαλακοι και το ἠθοϲ εὐκινητον τε προϲ ὀργην και εὐκαταπαυϲτον και το ϲυμπαν ὑγροτερον |
ἠμελησαμεν . συμμαχιαν ] των θεων . πεπονθεναι ] σχημα ἐπικρισεως . τουτων ] ὡν ἀπωλεσαμεν ἀνταξιον . ἀντιρροπον ] | ||
την δυναμιν αἱ προκειμεναι προτασεις , ἐπισκεψωμεθα την ἀρχην της ἐπικρισεως ἀπο τινος κοινης περι αὐτων ἐννοιας ποιουμενοι τησδε : |
. Ἐστι δε και πρωτος τῃ φυσει ὁ ἐνδιαθετος του προφορικου , ἐπει και συναναιρει μεν αὐτον , οὐ συναναιρειται | ||
ἑτεροκινητα και συν ἑτεροις ἐκφωνουμενα αὐτα καθ ' αὑτα του προφορικου οὐ τυγχανουσιν . Ὡς οὐν οἱ ἐργαται ἐπι μεν |
προ της συλληψεως , οὑτω και ἑπταμηνα νομιζεσθαι οὐκ ὀντα προγεγενημενης της συλληψεως , δυναμενης δε της μητρας εἰς καταμηνια | ||
ἠ του Δαιμονος ἠ και της Ἀναγκης ἠ ἐπι της προγεγενημενης εἰτε συνοδου εἰτε πανσεληνου . δια γαρ τησδε της |
διακενηϲ , ἀν οὑτω τυχῃ , | των βοηθηματων το ἀπανθρωπον ὑπομειναι , ἠ δια την ὀλιγωριαν κινδυνῳ περιπεϲειν . | ||
δοξῃ ὁ ταυρος καιομενος μυκηθμον ἀποτελειν . τουτου δε το ἀπανθρωπον θεασαμενος ὁ Διονυσιος , αὐτον τουτον ἐνεβαλεν εἰς τον |
καϲϲιαϲ ⋖ α πολυποδιου # α μελιτοϲ # α λαθυριδων κεκαθαρμενων # α οἰνου # ε μελιτοϲ ⋖ α , | ||
δε και κωλικους : ἐχει δε οὑτως : Καρυων ποντικων κεκαθαρμενων , ἀμυγδαλων πικρων κεκαθαρμενων , σικυου σπερματος κεκαθαρμενου , |
κατ ' ἀρχας οὐδεν ἀμεινον του ῥοδινου του χωρις ἁλων κατεσκευασμενου ψυχροτατου κατα του βρεγματος διαβρεχομενου : ἐστω δε μη | ||
δυσι πλειονων των τετταρακοντα , και καθισαντων ἐπι τινος ἡμικυκλιου κατεσκευασμενου περαν της λιμνης , ἡ μεν βαρις καθελκεται , |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
, και ἐπανατρεχει εἰς τα της μεταθεσεως της αἰτιας : κατασκευαζομεν δε την πιθανην ἀπολογιαν ἠ τουτο λεγοντες , ὁτι | ||
παιδ ' οὐδ ' εἰδομεν , ἀλλ ' ἁρπαγην αὐτῳ κατασκευαζομεν . ὡν δε μη αἰτιος τροπος , τα γ |
μετεωροτερους των τοπων , δαψιλους της ἀναθυμιασεως προς το ὑψος αἰρομενης . ταυτα δ ' ὑπο των ἐτησιων ἐλαυνεσθαι , | ||
διοπερ ἡμεις προς ταυτην μαλιστα κομιουμεν τας ἀποριας , ἐπειπερ αἰρομενης αὐτης οἰχησεται και ἡ μεταβλητικη κινησις . Πριν δε |
οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
: ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
ὀνομασι και ἐν τῳ αὐτῳ λογῳ , ἐτι δε ἡ γινομενη ἐκ δυο ὀνοματων την αὐτην ταξιν ἐχει τῃ ἀποτομῃ | ||
, ἀμβλυωπια δε ἀμυδροτηϲ του ὁραν ὑπο τινοϲ ἀδηλου αἰτιαϲ γινομενη . θεραπεια δε ἁρμοζει κοινωϲ μεν ἡ ἐπι των |
ἀλλοτριων μη ἀντιποιεισθαι , ἀλλα διδομενοις μεν χρησθαι , μη διδομενα δε μη ποθειν , ἀφαιρουμενου δε τινος ἀποδιδοναι εὐλυτως | ||
συνηθες ἐγενετο κυκλῳ περιπορευομενους τους ἀθλητας ἐπαγειρειν και λαμβανειν τα διδομενα . ὁθεν Σιμωνιδης περι Ἀστυλου φησιν οὑτως : Τις |
ἐκθλιβομενων γινεται : το μεν γαρ κικινον λεπτομερεστερον τε και διαφορητικωτερον ἐστιν , ὁμοιον μαλιστα τῳ ἐκ της ἐλαιας ἐλαιῳ | ||
και γινεται μαλακτικωτερον : εἰ δε λαβῃ ἐλαιον , γινεται διαφορητικωτερον . Ἡ δι ' ἀσπιδων διαφορητικη χοιραδων και των |
φαινεται . μονῃ δε τῃ φιλιᾳ συμβεβηκεν ἁπαντων μεν εἰναι συμφορωτατον , ἁπαντων δε ἡδιστον . εὐθυς οἰμαι των ἀναγκαιων | ||
. Ὀρθως : τουτο γαρ εἰς την κρισιν ἡμιν ἐστι συμφορωτατον . Και μην και συμπασης γε μειξεως οὐ χαλεπον |
παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
, πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
ἀνδρια και σωφροσυνη , περι μεν το θυμικον της ἀνδριας συνισταμενης , περι δε το ἐπιθυμητικον της σωφροσυνης . Ἑτερου | ||
ὀντος : ψευδος γαρ το παραπαν οὐκ εἰναι ταυτης μη συνισταμενης της κοινωνιας . δια ταυτ ' οὐν λογον πρωτον |
πολεμιους σπουδη . ὁρατε γαρ , ὁση μεν αὐτοις ἐστι μεταμελεια των ἐψηφισμενων , ὁσος δε ἀγων ἀφελεσθαι με την | ||
δε Γωβρυας εἰπεν : Ἀλλα μηποτε σοι ληξειεν αὑτη ἡ μεταμελεια : δηλον γαρ ὁτι ἀνιω σε τι , ἐξ |
ᾐσθετο μεν των ἐς Ἀθηνας διαπεπλευκοτων , το δε της ἀποκρισεως ἀκριβες ἀρα οὐκ εἰδως ἐξωτρυνε τους κληρουχους ἐπι τον | ||
ἀποκρινεισθαι : μηδε γαρ την τραγῳδιαν ὑπο της κωμῳδιας σκωπτομενην ἀποκρισεως ἀξιουν . προς τε τον μητε μουσικην μητε γεωμετρικην |
αὐτου καταγνοντα φαναι : χαλεπα τα καλα . Φασι δε Περιανδρον τον Κορινθιον κατ ' ἀρχας μεν εἰναι δημοτικον , | ||
ἐξουσιᾳ παροινει εἰς το μειρακιον . Ἡ δε παροινια αὑτη Περιανδρον μεν ἐπαυσεν ὑβριζοντα , το δε μειρακιον ἐποιησεν ἐξ |
ἐχῃς . διεγειρουσι δ ' ὀντως αὐτων προς ἀφροδισια οἱ βασιλικοι λεγομενοι , οἱ και κρεισσονες των ἀλλων εἰσι : | ||
θηριοις ἀνελθειν ῥᾳδιον ἠν οὐτε τοις ἱπποις . οἱ δε βασιλικοι του καιρου της βοηθειας ὑστερησαντες ἐπι τους ἐκ του |
' ἐσται δηλον ; ἀφ ' ὡν αὐτοι πεποιηκασιν : σκεψαμενοι γαρ τον ἐξ ἐλαχιστου τριηραρχειν βουλομενον , μεμισθωκασι την | ||
ὁστις δ ' εἰς ἐνδεομενα του κατεσκηνωσε , τουτοις ὑμεις σκεψαμενοι το ἐλλειπον ἐκπληρωσατε , πολλα δε και τα περιττα |
ἡμας βιαζοιτο και καθολου τους ἀσθενεστερως ἐχοντας , την δυναμιν παραφυλακτεον και τας ὑπο τῃ γλωσσῃ δε φλεβας , ὡς | ||
παραπλησια , ἡλικιαν δε των θυομενων ζῳων γηραλεων ὀντων : παραφυλακτεον δε και τα πολυτροφα μορια των κρεων και τα |
θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
δε νοτον μη τῳ βορεᾳ , προς ἐκεινην την αἰτιαν ἀνακτεον την μεριζουσαν ἑκατερα κατα τους τοπους : παρ ' | ||
ὁ τριπους ἠ ἡ ἑστια , εἰς ταυτα την βλαβην ἀνακτεον . τραπεζα δε τριποδος οὐδεν διαφερει οὐδε ἀλλο τι |
τοινυν δυοιν θατερον , ἠ τον νομον χαιρειν ἐασας της προσουσης ἐχεσθαι δοξης , ἠ τουτον στησαι ζητων προς τῳ | ||
και τρεφειν δυναμενην αὐτας και καθεκτικην , δια μεν της προσουσης θερμοτητος ἑλκτικην , δια δε της ψυξεως καθεκτικην . |
ᾐ συντομος και φαιδροτερα , τῳ ἐνδιασκευῳ χρησομεθα τροπῳ μη φειδομενοι μηδε των ἀπο του τροπου κατασκευων : ἐνδιασκευος γαρτοι | ||
πεποιημενοι τοις νεοις πασης αἰσχρας ἡδονης και μηδε των ἀρσενων φειδομενοι , ἀρσενες ἐν ἀρσεσι τα δεινα κατεργαζομενοι , ὁσων |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
της καταδικης , περιοραν δε καθιερουμενην την χωραν οὐ μονον ἀνανδρον ὑπαρχειν , ἀλλα και κινδυνον ἐπιφερειν * τῃ των | ||
και το σημειον μαρτυρει τοιουτωδες . Πλευραι λεπται ἀσθενη , ἀνανδρον και δειλον σημαινουσι τον ἐχοντα : αἱ δε πανυ |
τους ὑποδεχομενους οὐδε των Σκυθων ἀξιουντων οὐδε ἐπισταμενων ἐμποριον αὐτων κατασκευασασθαι τον Ἑλληνικον τροπον . σημειον δε της ἀναστασεως ἡ | ||
την νυν Ἰουδαιαν κατασχειν , και κτισαντες Ἱεροσολυμα τον νεων κατασκευασασθαι , μεχρι μεν τουτων ἠκολουθησε ταις ἀναγραφαις , ἐπειτα |
' ὁν δη χρονον λεγουσι τους ἀδελφους της Ἑλενης Διοσκορους στρατευσαντας ἐπι την Ἀφιδναν και την πολιν ἑλοντας ταυτην μεν | ||
ἀναμνησθητε . οἰδα μεν γαρ εἰς Θετταλιαν ποθ ' ἡμας στρατευσαντας ὑπερ των Ὀρεστου πραγματων , ὡς οὐ προὐχωρει , |
ἀντι του πορθητου , ἠ ἐπει ἀπεστραμμενος ἐκαρατομησε Μεδουσαν : ἀποστραφεις , φησιν , ὡς ἐκεινος μηπως θεωμενος αἰδεσθηις την | ||
δε κυριος αὐτου φοβηθεις , μη πως λακτισῃ αὐτον , ἀποστραφεις αὐτον , λαβων βακλον ἐτυψεν αὐτον δεινως . ὁ |
ὑπερ το ὑδωρ το ἐκκεχυμενον . πειρασομαι δ ' ὁμως ἐπιμνησθηναι αὐτων . και ὡς ὁρᾳς , ἠδη ἀποσοβω παρ | ||
διο και τους ποιητας αὐτης και συγγραφεις των ἱστοριων οὐκ ἐπιμνησθηναι φησιν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης , οὐδε των κατ ' |
ἀλυτος εὐνοιας ἑνωτικης ἡ του ἑνος θεου τιμη „ . προσταττει δε μη , παροσον αὐτοις ἰσονομιαν και ἰσοτελειαν [ | ||
τῃ χαριτι ἠδη και την προ μικρου ζωπυρων ἐπιθυμιαν : προσταττει γαρ ἑτερον ἀνδριαντα δημιουργεισθαι κολοσσιαιον χαλκουν ἐπιχρυσον ἐν Ῥωμῃ |
τῳ ηʹ ἀστρῳ ἀπο ἑῳας φαινομενης ἐπιτολης ἐπι την ἑσπεριαν φαινομενην ἐπιτολην . Παλιν ἐπει το θʹ τῳ μʹ κατα | ||
Καρκινου μοιρας β . και διηχθω ἡ ΔΖΚΝ εὐθεια την φαινομενην μοιραν την της σεληνης περιεχουσα : το μεν ἀρα |
ὀλιγον . Τῳ Αὐγουστῳ μηνι τας πεπανθεισας σταφυλας ἐν τοις θερμοτεροις τοποις τρυγασθαι προσηκει , τας μεντοι μηδεπω πεπανθεισας μετριως | ||
, και τουτων τοις θερμαντικωτεροις . γυμνασιοις δε χρηστεον τοις θερμοτεροις και ἱκνουμενοις τε και ἱκανωτεροις , εὐλαβουμενους κοπον δια |
ἡ τις και Πτολεμαϊς . ἠν δ ' ἐκ πλινθινων οἰκοδομηματων συντεθεισα , κτισμα Περσεως Ζακυνθου Ἀριστομεδοντος Λυκου . λεγεται | ||
ἀλλα σεισμος ἐς την χωραν σφισιν αὐτικα κατασκηψας των τε οἰκοδομηματων την κατασκευην και ὁμου τῃ κατασκευῃ και αὐτο της |
γενεσθαι νησον δια τοιαυτας αἰτιας . τον ἰσθμον κατα το στενωτατον ὑπο δυοιν πλευρων θαλαττῃ προσκλυζομενον ἀναρραγηναι , και τον | ||
; πως δε ὁμοιως ἀντιλαμβανεσθαι κατα την ἀκοην τα τε στενωτατον ἐχοντα τον πορον τον ἀκουστικον και τα εὐρυτατῳ τουτῳ |
τινα , ἀμφωτιδες , † την ἀμφι την περι † σημαινουσαν . . . . ἀμφονον : ἰστεον , ὁτι | ||
. οὑτως Ὠρος . ἐγω δε εὑρον ἐν τοις Ῥητορικοις σημαινουσαν την λεξιν οἰκιαν τινα ἀπο Βατωνος ἐπωνομασμενην δεσποτου . |
ἀποσχωνται πολεμοιο Τρωες , ἀναπνευσωσι δ ' ἀρηϊοι υἱες Ἀχαιων τειρομενοι : ὀλιγη δε τ ' ἀναπνευσις πολεμοιο . ῥεια | ||
τους Μεσσηνιους , Τυρταιωι πεποιημενα ἐστιν ὡσπερ ὀνοι μεγαλοις ἀχθεσι τειρομενοι , / δεσποσυνοισι φεροντες ἀναγκαιης ὑπο λυγρης / ἡμισυ |
ἐν ὁλῳ διδασκομενων . οὑτως οὐν διαβαλλομεν τους λεγοντας τον Φαιδρον περι ῥητορικης σκοπον ἐχειν : ἐπ ' ὀλιγον γαρ | ||
πινειν παμπολυν οἰνον . τον μεν οὐν Ἐρυξιμαχον και τον Φαιδρον και ἀλλους τινας ἐφη ὁ Ἀριστοδημος οἰχεσθαι ἀπιοντας , |
και τουτο μελαινα ἐϲτι χολη . ἐνδεχεται γαρ και αἱμα ἐκπιπτον των ἰδιων τοπων και μενον χρονον τινα θρομβουϲθαι ψυχομενον | ||
μεθημερινον ᾐ φως περι το της ὀψεως ῥευμα , τοτε ἐκπιπτον ὁμοιον προς ὁμοιον , συμπαγες γενομενον , ἑν σωμα |
αὐτου και ἠγριαινε ζηλοτυπως ἐχουσα δια το περι την εὐνην ἀδικεισθαι μαλιστα : ταυτα τοι και ἐν ξυλινῳ λαρνακι τον | ||
κινουμενον και οὐκ ἐξωθεν βιαζομενον , εἰη ἀν το ἑκουσιως ἀδικεισθαι το βλαπτεσθαι παρα το δικαιον , εἰδοτα την βλαβην |
και κατεπαυον της ὀργης . Οὑ δη χαριν ἡ Μεγακλω χαριστηριον αὐταις ὑπερ της μητρος ἀνεθηκε στηλας χαλκας και ἀνα | ||
Ἀπολλωνι πεμπειν εἰκονα χρυσην , ἐπι καταδικῃ του ἀρχοντος , χαριστηριον δε τῳ θεῳ παρα Ἀθηνων . Σωκρατει γουν ὑπισχνειται |
παλιν ἐν ἑτερῳ λεγει . αἱ κοιλιαι χειμωνος και ἠρος θερμοτεραι φυσει και ὑπνοι μακροτατοι . ἐν ταυταις οὐν ταις | ||
αἱ ἰϲχαδεϲ προϲ τα ϲυκα . και αἱ μεν γλυκυτεραι θερμοτεραι , αἱ δε αὐϲτηροτεραι ψυχροτεραι και ἐτι μαλλον αἱ |
το δε παντων δεινοτατον οὐ δηπου γε φησαιεν ἀν ἐμε κατασκευασαι . οὐ γαρ ἐφθη μοι συμβας ' ἡ ἀτυχια | ||
δε περιλυπον ἐπ ' αὐτῃ γενομενην , ξοανον ἐκεινης ὁμοιον κατασκευασαι , και περιθειναι τοις στερνοις ἡν ἐδεισεν αἰγιδα , |
και εἰς πυρ ἐμβαλων ὡδηγησα τους ἀνθρωπους εἰς τεχνην δυσκολως νοουμενην , ἠτοι την θυτικην μαντειαν : εὐκινητος γαρ οὐσα | ||
γης προς το ἡλιακον ὑψος και την ἀπ ' αὐτου νοουμενην σφαιραν . Και το κατα ἀληθειαν ἀρα μεγεθος του |
εἰναι την συμβουλιαν . ἀταρ οὐ παντη τον Αἰτωλον ἀφηκεν ἀνεγκλητον ὁ πρεσβυτης ὁ Πυλιος . το δε ἐγκλημα ἐστιν | ||
οὐ μεντοι ὁσα διδασκει ἡ τεχνη : μαλλον δε τεχνῃ ἀνεγκλητον το ἐπιτηδειως ἀποδοκιμαζειν τα μη ὀφειλοντα ἑπεσθαι . ἐκρατιστευσεν |
παντες ἐνεκλιναν , και Μιθριδατῃ του πταισματος οἱ στρατηγοι αὐταγγελοι παρεγενοντο , και πολυ πληθος τοτε των βαρβαρων ἀπωλετο . | ||
και ὑστερον ναυμαχιας Ῥωμαιων προς Καρχηδονιους γινομενης τριηρεις πεντε Ἀττικαι παρεγενοντο : ἐστιν οὐν και τουτοις ἐνταυθα τοις ἀνδρασιν ὁ |
' ἐοικε των ἐμων νυμφευματων των τ ' Οἰδιπου δυστηνος ἀπολαυσαι κακων , παιδος στερηθεις , τηι πολει μεν εὐτυχως | ||
ἐπικουφιζεσθε της ἀθυμιας και τῃ πατριδι συνευχεσθε τουδε τε χρονον ἀπολαυσαι μακρον και παραπλησιους ἐνεγκειν τῳ τεθνεωτι πολιτας . Ταυτας |
. εὐδηλον δε ὡς κατα τον των κενωσεων καιρον τοις ἀποκρουστικοις χρησομεθα , ἁπερ ἐστι ψυχρας τε και στυφουσης δυναμεως | ||
την σικυαν ἀντισπασεως ἑνεκα : κατα την ἀρχην δε τοις ἀποκρουστικοις χρηστεον . ἐπει δε των ὀστεων του κρανιου μεσων |
ἀλλοτριων . . κυματι φωτων ] γενει ἀνδρων . . κατακλυσθηναι ] ποντισθηναι . . ἀφανισθηναι . μαλιστα ] λιαν | ||
αὐτων μαντειαν γενεσθαι Παρνασσου το εὑρημα . ταυτην μεν οὐν κατακλυσθηναι την πολιν ὑπο των ὀμβρων των κατα Δευκαλιωνα συμβαντων |