λαμβανομενος ἐπιτηδειος ἐστιν ὑπαγειν ἁπαντας τους ἐν τοις ἐντεροις μοχθηρους χυμους : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ | ||
ἀερα , τουτον γαρ ἀναμιγνυσθαι : τῃ δε γλωσσῃ τους χυμους και το θερμον και το ψυχρον δια το σομφην |
ἱξε νεων , τῃ δη οἱ ἐεισατο χωρος ἀριστος , λειος πετραων , και ἐπι σκεπας ἠν ἀνεμοιο : ἐγνω | ||
, ἀφοδος μυων , κυμινον , κοχλιας συν τῳ ὀστρακῳ λειος , ἀβροτονον , καρκινου το χελωνιον , ἀρον , |
και Τρωας ἐλθειν εἰς Ἰταλιαν . ταυτα δε οὐ των ἐπιτυχοντων τις οὐδε νεων συγγραφευς ἱστορηκεν , ἀλλ ' Ἀντιοχος | ||
: οὐ γαρ ἠν το κτημα πολλων οὐδε ἑνος των ἐπιτυχοντων , ἀλλα πλουσιου τινος και βασιλεως , τοις δε |
αὑται μεν ὁλοσχερεστεραι ὑπογραφαι : ἑξης δε μετα ταυτα την τελειαν ὑπογραφην ἀποδιδωσι την ἀπο της διαιρεσεως των φωνων ληφθεισαν | ||
λαμβανειν την οὐσιωσιν και την ὑπαρξιν , κἀν ἡ μεν τελειαν εὐθυς , ὁτιπερ ἀυλος και ἀσωματος , το δε |
, και Μαρκος Πετρηιος και Κυντος Βαρρων και Μαρκος Πορκιος Κατων και Λουκιος Κατων και Λουκιος Κορνηλιος Φαυστος , Συλλου | ||
ἐκ ταυτης της πολεως τριακοσταιος πεζῃ περιωδευσε την συρτιν Μαρκος Κατων , καταγων στρατιαν πλειονων ἠ μυριων ἀνδρων , εἰς |
εἰ δουλευειν τοις ἰδιοις ἐκγονοις δυσανασχετουμεν , ἀλλ ' οἱ καταλυσαντες αὐτας ἀρχηθεν και ἐργῳ ἐπιχειρησαντες ἀθεμιτῳ κρειττω ποιησαι του | ||
θʹ . την δε της διαιτης της τοιαυτης σκληροτητα ὑστερον καταλυσαντες οἱ Λακωνες ἐξωκειλαν εἰς τρυφην . Φυλαρχος γουν ἐν |
κοσμον ἀγενητον τοις γενητον ἀπο - φαινομενοις ἠ οἱ χωρις ἐπιστατου και ἡγεμονος ἀλογου και ἀπαυτοματιζουσης ἐξαψαντες φορας τοις ὑπολαμβανουσι | ||
ἐδαφος τα λατομουμενα θραυματα : και τουτο ἀδιαλειπτως ἐνεργουσι προς ἐπιστατου βαρυτητα και πληγας . οἱ δε ἀνηβοι παιδες εἰσδυομενοι |
κατα την προλεχθεισαν ἐννοιαν προτροπῃ χρηται τοιᾳδε : φιλοσοφει και ἀσωματους προ παντος ἡγου θεους ὑπαρχειν : το γαρ κυριωτατον | ||
προ του ἀνατειλαι ” . ἀρ ' οὐκ ἐμφανως τας ἀσωματους και νοητας ἰδεας παριστησιν , ἁς των αἰσθητων ἀποτελεσματων |
οὐ τιθεασιν . το μεν οὐν το ἑν και τους ἀριθμους παρα τα πραγματα ποιησαι , και μη ὡσπερ οἱ | ||
γαρ κατα μεθεξιν του ἑνος τα εἰδη εἰναι και τους ἀριθμους . ἐξ ἐκεινων , τουτεστι του μεγαλου και του |
τα ἐν αὐτῃ συμφυη μερη , οἱ μεν μονοις τοις χυμοις των τε κατα φυσιν την συστασιν και των παρα | ||
και ἁπλως την ἀντισπασιν ποιητεον ἐπι μεν τοις ἀνω ῥεπουσι χυμοις εἰς τα κατω , ἐπι δε τοις εἰς τα |
και οἱ ἐνδον του στοματος , εἰς δε τα πλαγια παραγοντες οἱ κατα τας γναθους , οὑς μασητηρας ὀνομαζουσιν , | ||
καθαπερ , φησιν , ἀπαιδευτως τινες τουτο ὑπελαμβανον , μαρτυρα παραγοντες τον Ἡρακλειτον , ἐπειδη ἐλεγεν ἐκεινος ἑνα ὁρισμον εἰναι |
ἐχουσι : δια γαρ το του θρεπτικου εἰναι παθησιν , ἐπιθυμουντων μεν ἡδειαι αἱ ὀσμαι τουτων εἰσι , πεπληρωμενοις δε | ||
δε ἀκαιρως , και παλιν αὐ των ὀρεγομενων τε και ἐπιθυμουντων και ὁρμωντων ἐφ ' ὁτιδηποτε τοις μεν ἀκολουθειν καιρον |
των συνεστωτων τε και ἀσυστατων ἐρχεται . Ὁρον οὐν του συνεστωτος ζητηματος λεγων παντα τα ἀσυστατα περιλαμβανει κατα το ἐναντιον | ||
οὐν δυναται προαποχρησασθαι τοις ἀπο του χορου , ἐκει δε συνεστωτος του χορου ἐπεισαγει τοιουτο ἀθροισμα , ὡς και ἐν |
, συν ὁσοις εἰχον ἀμφ ' αὑτους , το Ἀρτεμισιον καταλαβοντες ἐκρατυνοντο και Κοιντον Φλακκου παιδα ἐς την βουλην ἐπεμπον | ||
τους μεν φευγοντας ἐπιδιωκουσι και δακνουσι και διεσπασαν ἐστιν οὑς καταλαβοντες , τους δε ἐπιοντας και μαχομενους φοβουνται και ἀναχωρουσι |
νυκτωρ εἰς ἱερον παρελθειν ἱεροσυλιας ἀρχη : προστεθεντων δε των λειποντων ἐν ἑκατερῳ τελεια τα πλημμεληματα γινεται . Των δε | ||
φευγων τοὐναντιον μειωσει το πεπραγμενον , και μαλλον ὑπο των λειποντων αὐτο δειξει περιεχομενον : οἱον ὁ μεν φιλοσοφος ἐρει |
ὀφεων . ὁ θηριον ἐλθων ὁ Ἡρακλης μετα Ὑλλου του θεραποντος αὐτου ἀπεκτεινε . μυθευεται δε και τουτο , ὁτι | ||
περαν του ποταμου καταφυγων ἐς ἀλσος τι μεθ ' ἑνος θεραποντος ὑπεσχε τῳ θεραποντι την σφαγην καταλαμβανομενος : Φλακκου δ |
ἐλαττον και δημον , ὁποτε αὐτῳ σημειουμεθα : μονου του γραμματος προτασσεται . γραμμα συμφωνον ἀφωνον και προτασσομενον φωνηεντων και | ||
τους Πενατας . [ δοκουσι γαρ μοι του θ μηπω γραμματος εὑρημενου τῳ δ δηλουν την ἐκεινου δυναμιν οἱ παλαιοι |
την ἐν Σικυωνι ἀρχην ἐσχεν . Ἀδραστου δε ἐς Ἀργος κατελθοντος Ἰανισκος ἀπογονος Κλυτιου του Λαμεδοντι κηδευ - σαντος ἐλθων | ||
ὑπο της πεινης , ἀλλοτε δε ὑπο ἀλλοις συμβαμασι . κατελθοντος οὐν ποτε των καιρων ἐκ του οὐρανου πυρος ἐπι |
ἐλεγοντο ἐς τριακοντα μυριαδας , ἑαλωσαν δε πολυ πλειονες των ἀποθανοντων και οἱ ἐλεφαντες και των ἁρματων ὁσα μη κατεκοπη | ||
ἀνδρων οἱ μεν ἡκουσι και εἰσιν ἐνθαδε , των δε ἀποθανοντων εἰσι πολλοι προσηκοντες : ὡν ὁστις βουλεται , ἐν |
ταχεως γηρασκουσιν αἱ φυσιες αὑται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει τοισι τοιουτοισιν ὁκοσα θερμαινει και ξηραινει και πονοισι και σιτιοισι , | ||
: αἱ λεπται μελανων διαχωρησιες αἱ φρικωδεες , βελτιους τοισι τοιουτοισιν : αἱ τοιαυται ὠφελουσι μαλιστα κατα την ἡλικιην , |
” τουτ ' ἀκουσαντες ἐνιοι των προς εὐσεβειαν ἀνερματιστων , ὑπολαβοντες ἰσως οὐ χρησμους ἀλλα παραινεσιν ἀρχοντος εἰναι τα λεγομενα | ||
και Ῥωμαιοι , ἐπειδη το παθος ἐγνωσθη , μεγαλην συμφοραν ὑπολαβοντες εἰναι της πολεως , πενθος ἐποιησαντο ἰδιᾳ και δημοσιᾳ |
οὐσης αὐτης μετα των ἀγαθοποιων και Ἑρμου , κακοποιων δε ἀποντων . ἐν δε τοις κτηνωδεσι καλον κτηνη καθισταν , | ||
οὐκ ἐπιποθησεις , ἀλλα βιωσῃ ἀρκουμενος τοις παρουσι , των ἀποντων οὐκ ἐπιθυμων , τοις συμβεβηκοσιν οὐ δυσα - ρεστων |
, ΑΓ προς ὁρθας ἠχθωσαν αἱ ΔΖ , ΕΖ : συμπεσουνται δη ἠτοι ἐντος του ΑΒΓ τριγωνου ἠ ἐπι της | ||
ἀνισος ἀρα και ἡ ΓΔ τῃ ΑΕ . οὐκ ἀρα συμπεσουνται δια τουτο δια το την μεν μειζονα εἰναι , |
[ ] σε , [ προστατην ] [ των ] προστατων , γουναζομαι [ ] [ ] σε [ ] | ||
ἐδεξαντο οὐδ ' ἐβουλευσαντο , ἐργῳ δειξαντες ὁτι το των προστατων πολεμουσιν , οὐχ αὑτοις ἰδιᾳ τι πραττοντες . και |
ἀστερων φυσεις . Ἡλιος μεν οὐν και Σεληνη Κρονῳ παραδιδοντες ἐναντιωματων και φοβων εἰσι δηλωτικοι , ἐπαγοντες ἐχθρας μειζονων και | ||
δε κακοποιος ἐπιδιακατεχει τον χρονον , ἀπρακτος και ἐπινοσος δυσκαταγωνιστος ἐναντιωματων πληρης , ὡς και προς τοις κακοις ἀδρανη και |
. Μαθων παρ ' Ἡρακλεους Διονυσος την ὁδον προς τους κατοιχομενους πορευεται , λαβων το δερμα και το σκυταλον , | ||
δαιμονας τινας ἐπιχωριους κατα τινας νομους πατριους ἠ και τους κατοιχομενους . προς το κοινον δε εὐφιλοτιμητα ὁσα λαμπρα ἐστι |
, ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
οἱς οὐ το βασιλευειν μονον , ἀλλα και το ἀριστευειν συντετακται , οὑς και προ της κινησεως ἐκπληττεται το βαρβαρον | ||
ἐστιν αἰσθησει ληπτη . Πασα δε ἡ Πολιτεια τῳ Πλατωνι συντετακται δια το εὑρειν την της ψυχης δικαιοσυνην κατα την |
λυχνον ἐγνωρισα , και προσειπων αὐτον περι των κατ ' οἰκον ἐπυνθανομην ὁπως ἐχοιεν : ὁ δε μοι ἁπαντα ἐκεινα | ||
ὑψικερατα πετραν : ἡ τ ' Ἐφεσου μακαιρα παγχρυσον ἐχεις οἰκον , ἐν ᾡ κοραι σε Λυδων μεγαλως σεβουσιν : |
ἠγουν μωρος και παλαιος . φοιταν ] φοιτητης ἐρχεσθαι , παραγινεσθαι , ἀπερχεσθαι , βαδιζειν εἰς το διδασκαλειον . μειρακιων | ||
, ἡμετερου δε ἀμεμπτου φιλου , σοι μεν εὐκλεως ἐοικε παραγινεσθαι , τῃ θυγατρι δ ' ὑμων εἰκοστον ἠδη ἐτος |
, δει θεμελια : εἰ μεντοι θεμελια , οὐ παντως τοιχους : εἰ δε και τοιχους , οὐ παντως οἰκιαν | ||
νικησαντος φευγειν . καταβαλλει δε τουτο το ζῳον και τους τοιχους , τους ὀδοντας ὑποβαλλον : και φοινικας δε τυπτων |
κἀμαρτυρησας ψευδος , ὡστ ' ἀνεψυχης . Κοὐδεις σοὐστιν των πλουτουντων , μα τον Ἡφαιστον , προσομοιως καλλιτραπεζος και βουλομενος | ||
. ἀγαθα Κιλικων : ἐπι των ἀπο των οὐ προςηκοντων πλουτουντων . προδοτης γαρ τις των Κιλικων προδους Μιλιτον ηὐπορησεν |
το σωμα θερμαινεται : και γαρ ἀπο της ταλαιπωριης τουτου θερμαινομενου και ἡ ἰκμας ἐν αὐτῳ διαχεεται , και γινεται | ||
ἁφης δε , ὁταν μεταξυ ᾐ του θερμαινοντος τε και θερμαινομενου , και ἐπι της γευσεως , εἰ των ὑγρων |
ἰατρικης ἀπειρος , εἰ κατιδοι φαρμακον ὁπερ ἠγνοησε , τον ἰατρον ἐλοιδορησεν : ὁ δ ' ἀνευ λογου και ἐπιστημης | ||
ἐνεδυσατο : ἐστι γαρ και ἐπι των πολλων ἰδεσθαι αὐτην ἰατρον οὐσαν . μονοι δε Ἑλληνες ἐπιπονῳ σπουδῃ ἐπικουρον αὐτῃ |
: αὑται δε εἰσι μυριαι το πληθος . Ταυτα ἠδη καταμαθοντες οἱ χαριεστατοι ποιητων τε και συγγραφεων τα μεν αὐτοι | ||
μιν Βαρκαιοι τε ἀνδρες και των ἐκ Κυρηνης φυγαδων τινες καταμαθοντες ἀγοραζοντα κτεινουσι , προς δε και τον πενθερον αὐτου |
χωρουμεν . Ἡρωδιανος ἐν τῃ Ὀρθογραφιᾳ . Ὀβριμος . βρι ἐπιτατικον . ἐστι μοριον , και πλεονασμῳ του ο , | ||
και μετα του † ν λεγεται , και το α ἐπιτατικον λαμβανεται : παρα γαρ το δερκω ῥημα γινεται † |
ἰσοπληθη . μειζων δε ἡ ΑΒΓΔ πυραμις των ἐν αὐτῃ πρισματων παντων . μειζον ἀρα και το Ω στερεον των | ||
πρισματα ἰσουψη τῳ κυλινδρῳ : και ἑκαστον ἀρα των ἀνασταθεντων πρισματων μειζον ἐστιν ἠ το ἡμισυ μερος του καθ ' |
τοις ἀντικειμενοις ὡς μαλακωτερα και ὡς ἡττον μαχομενα ἐν τοις ἀντικειμενοις , ὡς και ἀμφιβαλλεσθαι εἰ εἰσιν ἀντικειμενα σωζοντα ἀλληλα | ||
Και τα μεν τῳ αὐτῳ εἰδει , τα δε τοις ἀντικειμενοις εἰναι ἁ λεγεται : ἁμα οὐν τῳδε μεν προσηλθε |
ἀμφαγαπαζομενος , του δ ' ἱετο θυμος ἱκεσθαι αὐτην εἰς ἀκατον παιδος πελας : ἀλλ ' ὁτ ' ἐς ἁλμην | ||
βουλησωσι και πολυποδας θηρευσωσιν ἀκολουθουντας , ἑως ἀν εἰς την ἀκατον εἰσελθωσιν . Οἱ σαργοι ἱμειρονται των αἰγων , οἱ |
. ἐκεινο δε ἐνθυμουμεθα ὁτι περι σωτηριας βουλευομενοι οὐδεν ἐν τοσουτοις λογοις εἰρηκατε σωτηριον και δυναμενον πεισαι ὁτι δυναται σωζειν | ||
' ὑμας ὑπολαμβανων μισειν αὑτον ἡγειται . προς δε τουτοις τοσουτοις οὐσιν οἰδεν ἀκριβως ὁτι , οὐδ ' ἀν ἁπαντων |
οὐ γαρ περι του και μειζον αὐτο εἰναι φιλονεικει ὁ κατηγορος , ἀλλ ' ἡττον , οἱον ἐπι μεν τοις | ||
Φινευς παραιτησαμενος Κλεοπατραν : γεγονει δε του Φινεως και πρεσβυτις κατηγορος παρα τῳ Ἡρακλει . διοπερ Ἡρακλης ἀναιτιους εὑρων τους |
του νευρου του μαλακου καταφυσιν . εἰ γουν τινος θεασει προπετεστερον ὀφθαλμον , εἰ μεν ἐτι βλεποι , και χωρις | ||
την πλανην , ὑπο της λυπης ἐδαπανωμην : και γαρ προπετεστερον τῃ γραφῃ πεπιστευκως ἐγραψα περι της ἐνεργειας αὐτων , |
Καισαν , και τους Συρους πλεονασαι ἐν τῃ Αἰγυπτῳ . Τουτους δε φησι και το ἐν Ἀθως και το ἐν | ||
προς αὐτον πρεσβεις Ῥωμαιων , ἐξωνησασθαι βουλομενοι τους αἰχμαλωτους . Τουτους δια πασης αἰδους και τιμης ἐποιησατο , εἰδε τε |
την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
ποιειν ἠν ἀρα οὐκ εὐ ἐχοντος παντη , ἀλλα ταυτῃ ποιουντος και κινουμενου , καθ ' ὁ τι και χειρον | ||
. και ὁ Χαιρεκρατης εἰπεν : Ἐαν οὐν ἐμου ταυτα ποιουντος ἐκεινος μηδεν βελτιων γιγνηται ; Τι γαρ ἀλλο , |
οἰομενος μεν ἀληθη , φρονων δε μη , του τουτο φρονουντος . Οὐδεν γαρ . Δοξα ἀρα ἀληθης προς ὀρθοτητα | ||
, ἡ δ ' ἀνοια μανιας , ὁ δε λογος φρονουντος , ἡ δε σφοδροτης δε θηρος , ὁ δε |
λαμβανον την προσηκουσαν , αἱ τε κοιλιαι διαφθειρονται , ἐς νουσους τε ἐμπιπτουσιν . Ἀλλα χρη προμηθεεσθαι : ξυμφερει δε | ||
καταμαθοιμεν , ἐπ ' αὐτου του , κοποι αὐτοματοι φραζουσι νουσους , στησαντες τον λογον . ὁτι τοινυν κοπος αὐτοματος |
γυμνωσιν ὠνειδιζετο λεγουσης , ὡς „ ἐγω και χειμωνος και θερους τοις φυλλοις μου κεκαλλωπισμαι και ἀειφυλλος πεφυκα : συ | ||
το ὑψηλον των ὀρων των προς της Ἰταλιας κωλυονται πνεοντες θερους ὡρᾳ τον τε ἀερα τον ταυτῃ και την γην |
ἀλλου ῥᾳδιως ἐπαξομενου . και το βουλευμα ἐπικρυψας ἐπεμπε τρεις θεραποντας ἐπι τον ποταμον ἀπο δυωδεκα σταδιων ὀντα , οἱ | ||
ἡμιν δοκῃ , και δεσμωτας ἐκ των ἀγρων λυσομεν και θεραποντας ἐλευθερωσομεν και μετα των ἐχθιστων αὐτοις Οὐολουσκων τε και |
τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |
οὐδεν πλεον σημαινει ἐν τῳ ἀρα ἡμερα ἐστινἙνεκα . του τοιουτου οὐδ ' ὁ και συνδεσμος οὐδ ' ὁ ὁτι | ||
και ταυτα Κελσου του πανταχου δικαιου κἀν τοις πραγμασι τουτοις τοιουτου πεφηνοτος ; ὁρμησας γαρ ἐπι την τιμωριαν οὐχ ὁπως |
] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
εἰτε δημοκρατιαν εἰτε ἀριστοκρατιαν εἰτε ἀλλην τινα ταττουσι πολιτειαν , προσταττοντες δε παντα τα κατα πασαν ἀρετην ἐργα , οἱον | ||
και δυο τον αὐτον ἠ παντες εἰληχασι , τἀναντια ἀλληλοις προσταττοντες και ἀπειλουντες , εἰ μη πειθοιτο , μεγαλαις τισι |
' αὐτους λογισμος , ὁτι του περι της ἐλευθεριας νομου καταλυθεντος οὐδεν ἐσται το κωλυον και τας αὑτων γυναικας και | ||
. εὐτυχουντος μεν δη ἐκεινου συνευτυχειν και τουτοις συνεβαινε , καταλυθεντος δε συγκατελυθη και τα τουτων και ἐταπεινωθησαν : ὠλιγωρηθη |
ὡς δυναμει ὑγροι , και την της γλωττης ὑγροτητα ἐξικμαζουσι προσθεντες την παρ ' αὐτων . και εἰ τι δε | ||
τε πληρεις ὡρας και το μερος , ἐπειτα τα ἐτη προσθεντες το ἑν κλιμα σκοπειν , εἰς ποσην μοιραν του |
ὑπο Μινωος . Παντων μεν των ἐν ταις ἀναγραφαις χρησιμων προνοητεον τους ἱστοριαν συνταττομενους , μαλιστα δε της κατα μερος | ||
ἠ σταφυλην την ἀπο κυθρας ἠ κρεμαστην και ἀμυγδαλα . προνοητεον δε , ὁπως μηδεν ᾐ των προσφερομενων κεκαρυκευμενον : |
ὁ γαρ τοι Πινδαρος διαλεγομενον παραγων τον Σειληνον τῳ Ὀλυμπῳ τοιουτους αὐτῳ περιεθηκε λογους “ ὠ ταλας ἐφημερε , νηπιε | ||
' ἀπεθανον ἀνδρες ἀγαθοι , και ἀπεκτειναν δε δηλον ὁτι τοιουτους : οὐδεν γαρ οὑτω βραχυ ὁπλον ἑκατεροι εἰχον ᾡ |
παρεμειναν δ ' αὐτῃ και μεχρι θανατου , και ἀποθανουσαι πολυτελους ταφης ἠξιωθησαν και τιμης ἐτυχον . Κλεοπατραν γαρ Καισαρ | ||
κορυφας τινας ἀπορραγηναι τινες μνημονευουσιν . εἰσι δε λατομιαι λιθου πολυτελους του μεν Ταιναριου ἐν Ταιναρῳ παλαιαι , νεωστι δε |
διαφεροντων ἐνικησεν ὁ Φιλιππος . των δε περι τον Ὀνομαρχον καταφυγοντων εἰς την θαλατταν και τυχικως παραπλεοντος του Ἀθηναιου Χαρητος | ||
και προς ἁπαντας εὐπρεπης λεγεσθαι ἡ Λευκανων ἐγενετο βοηθεια των καταφυγοντων ἐπ ' αὐτους : ὡς κοινον δη τι τουτο |
αἰσθησεως , φαντασιας , πειρας , ἐμπειριας , τεχνης , ἐπιστημης , και της μεν αἰσθησεως τα ἐκτος ὁρωσης αἰσθητα | ||
γαρ τι ἐστιν ἀνθρωπος , ζῳον λογικον θνητον νου και ἐπιστημης δεκτικον . Ἐντευθεν παλιν ἀρχεται τελειοτερας της διαιρεσεως , |
τεταξονται δε οἱ μεν ὀξυτεροι του δωριου τονου δια το μετεωροτερον του μελους ταις προς τον ἐξηρμενον πολον παροδοις και | ||
ὑπο ΚΞΑ γωνια της ὑπο ΛΟΕ γωνιας . ἐπει γαρ μετεωροτερον ἐστι το Μ του Ν , ἡ ἀρα ἀπο |
κατηγορουμενου και τριτου προσκατηγορουμενου . και ἡνικα μεν ἐν ταις προτασεσιν εὑρεθῃ ταις ἐκ του ὑποκειμενου και κατηγορουμενου μονον συγκειμεναις | ||
ἠ ἐν προτασεσιν ἠ ἐν συλλογισμοις . και ἐν μεν προτασεσιν , ὁταν την δοθεισαν προτασιν ἀναλυῃ εἰς τους ὁρους |
ἐμειναν , τους δ ' ἀλλους οἰκειν σπονδας προς ἀλληλους ποιησαμενους και προς Ἀθηναιους , ὡστε τους αὐτους ἐχθρους και | ||
δικασαι , την τα δικαι ' ἀγαπωσαν Εὐνομιαν περι πλειστου ποιησαμενους , ἡ πασας και πολεις και χωρας σῳζει : |
, φροντισαι , ἱνα ταυτ ' ἐπανορθωσαμενοι την ἐπι τοις πεπραγμενοις ἀδοξιαν ἀποτριψωμεθα . εἰ δε προησομεθ ' , ὠ | ||
κατηγορου ταξιν ἐχει ὁ κωλυων , διο αὐτος κεχρηται τοις πεπραγμενοις : οἱον ἐφυγες την πολιν , ἀπολις εἰ ὁ |
ἀπαντωσαι πρωτως και ἐνεργησουσιν , αἱ δε δυναμει οὐσαι και μελλουσαι ἀνιεμενου ποτε του κωλυοντος αἱματος και λυομενου , ἐτι | ||
της μητρος , τουτου χαριν διφυης ἐκληθη . ὀψομεναι ] μελλουσαι ὀψεσθαι . πολυηρατον ] τοις πολλοις ἐρασμιον . πολυηρατον |
ἐκ δυναμενου ἠ ἀλλην τινα ἐχων λυπην , οἱ δε οἰκειοτερον πως διατιθενται προς το πραγμα και τροπον τινα ὑπομενουσι | ||
ἀλλ ' ἀοριστως προηκται . εἰθ ' οὑτος Νεοπτολεμος ] οἰκειοτερον τουτο προς αὐτον το παραδειγμα . και γαρ τοι |
μοι συμβουλευεις ψευσασθαι την πολιτειαν ; τι δε λεγων θανατου καταφρονειν , δια τεχνης φευγειν αὐτον καταγγελλεις ; ἐγω μεν | ||
. Οὑτω δε διακειται τοτε , ὡς και του νοειν καταφρονειν , ὁ τον ἀλλον χρονον ἠσπαζετο , ὁτι το |
μεν και ἡμιν το λεγομενον , ἐνια δε του πραγματος ἐνοχλουντα πειθεσθαι μη συγχωρῃ , ὡς παρ ' Ὁμηρῳ ναι | ||
οὐτε κατα την ἐξαλλαγην των σχηματισμων των ἀνακολουθων και βεβιασμενων ἐνοχλουντα τας ἀκοας , πασας δε περιειληφοτα τας ἀρετας , |
. κρατειν γαρ αὐτην του παντος . Πυθαγορας δε και περικεισθαι τῳ κοσμῳ την ἀναγκην ὑπολαμβανει . Παρμενιδης δε και | ||
συστοιχῳ ταις ἐν αὐτοις ζωαις , δια δε το ὁλως περικεισθαι σωματα και δοξῃ τῃ ὡς συμπερασμα , ἡ δηπου |
προὐκαλειτο και ἐσωφρονιζε , τοις μεν χρηστηριαζων και τα μεν προσταττων τα δε ἀπαγορευων , τους δ ' οὐδ ' | ||
μηδ ' ἐθελῃ με ἐκπεμπειν , αὐτος των ναυκληρων μηδενι προσταττων , ἐνδειξηται δε πασιν ῥᾳδιως ὡς ἀβουλων ἐμε ἐκπλειν |
γαρ ἐκ της ἐναργειας αὐτης των πραγματων ἡ των ἀρχων παραστασις γινεται , πως οὐκ ἀν εἰεν αἱ ἀρχαι μαλλον | ||
ὁτι ὀβολος ἠν το ἑκτον της δραχμης . ἡ δε παραστασις δραχμη ἠν , ἡν ὁ διωκων παρα διαιτητῃ προσεισεφερεν |
οἱον ὡς ὁ τας Νικας τας χρυσας χωνευειν κελευων και καταχρησθαι τοις χρημασιν εἰς τον πολεμον οὐχ οὑτως εἰπεν προχειρως | ||
δει νεμειν , ἐν τῳ δε ἀναλισκειν τε αὐτα και καταχρησθαι εἰς το ἑαυτου σωμα οὐ πλεονεκτητεον , εἰ μη |
δυνατον αὐτον μετοχετευθηναι : της δε σαρκος θλασθεισης ὑπο τινος ἐμπεσοντος βαρεος , και των ἐν αὐτῳ μικρων φλεβιων διαιρεθεντων | ||
ἐπαινει μεν τον συμβουλον και φησιν οὐκ ἀλλως ποιησειν , ἐμπεσοντος δε του δεσποτου παλιν Ἀγαμεμνων γινεται και τα ἐνδον |
περι τῃ Πελοποννησῳ . Τεως μεν δη αὐτων ἀνηρ ἀνδρι παραστας σιγῃ λογον ἐποιεετο , θωμα ποιευμενοι την Εὐρυβιαδεω ἀβουλιην | ||
ἀμφι Συλοσωντα και Πανταγνωστον τα ὁπλα ἐχοντες , ἀνηρ ἀνδρι παραστας , ἐφεξης ἁπαντας ἐκτιννυον . Πολυκρατης τους ἐν τῃ |
ἐπιταττοντα , ἀλλα εἰ τι μονον οἰσθα βλαβης ἠ νοσου παραιτιον , οὐδ ' ἀν ἀκρᾳ ποτε τῃ χειρι προσηψω | ||
εἰσηνεγκε μερισμον ἀξιοπιστως την αἰτιαν της ἐχθρας ἀπολυομενος και Τιμοκρατη παραιτιον ἑαυτῳ της κατηγοριας ἀποφαινων : και δια τουτο τῳ |
φυναι Σαγγαριου του κατα την χωραν δυναστου και Κυβελης : παρθενιαν δε μαλλον ἠ την προς ἀνδρα ποθουσα ὁμιλιαν , | ||
Ἡ συνταξις οὑτω : ταρβω γαρ και φοβουμαι την ἀστεργανορα παρθενιαν της Ἰους , εἰσορωσα αὐτην δαπτομενην και δαμαζομενην ἐν |
ἐγω συμβεβουλευκα και ἐγω ἐγραψα , ὁσον δε τουτο ἐκεινου ἐπιεικεστερον εἰρηται και ταπεινοτερον ; ἀλλ ' οὑτος μεν εἰς | ||
ἐσται και διαταξαι και μεταθειναι ἀλλον ἀντι του προγνωσθεντος χειρονος ἐπιεικεστερον τροπον , ᾡ τελευτησαι δυναιτ ' ἀν ; ἐγω |
ἐπραττον ἐφ ' ὁσον ἐκεινος παρην , τα δε και φυγοντος αὐτου και τελευτησαντος . και μετα ταυτα ἀλλους τινας | ||
ἐνταυθα ἱκετας , οὐδε ἀρχην ἐξαιτησαι θελησαντες . Παυσανιου δε φυγοντος οἱ μεν παιδες Ἀγησιπολις και Κλεομβροτος νεοι πανταπασιν ἐτι |
ἐμπειροι φευγουσιν . οἱ δε ἀνδριζομενοι κατα τα πολιτικα μενοντες ἀποθνησκουσιν , ὁπερ κἀπι τῳ Ἑρμαιῳ συνεβη . οἱ μεν | ||
ληφθωσιν ὑπο νουσηματος τινος ὑπερ τεσσαρακοντα ἐτεα , οὐ μαλα ἀποθνησκουσιν . Ὁκοσα δε των σωματων συγκρησιν λαμβανει πυρος του |
ἐπαγγελιαις και ἀφαιρουμεναι αὐτον του φρονειν : ἠπατησεν ἐφειλκυσατο : τερπειν δυναμενοις : πορθησιν και ταραχην . βιου συγχυσιν τῃ | ||
ὑαλοειδεες εἰναι κλειονται θνητοισι θυηπολεουσι τοπαζοι . Φημι δε τοι τερπειν και ὀπαλλιον οὐρανιωνας ἀγλαον , ἱμερτου τερενα χροα παιδος |
προσανεβαινον , ἀλλοι δε διηγωνιζοντο προς τους ἀπο των στεγων ἀμυνομενους . οὐ μην οὐδε τοις εἰς τα τεμενη καταφυγουσιν | ||
. κωνωπια τα ἐν τοις ὀλυνθοις γινομενα . Ἀλεξομενους . ἀμυνομενους . Σαγαρεις . πελεκεις , τα ἐκ χειρος ὁπλα |
προϊεσθαι . ὁπου γαρ οὐδε ἐν αὐτοις τοις πραγμασιν εὐ φρονουντων ἐστι τα μειζω των ἐλαττονων ἀποδιδοσθαι , ἠ που | ||
, παραλος ταυτ ' ἐστιν . ταυτ ' ἠν εὐ φρονουντων ἀνθρωπων , ἐπηρεαζοντων δε και διαφθειροντων τα πραγμαθ ' |
και το ἀποπρο βατε οὐ λαμβανει την της μεσης συλλαβης προσῳδιαν ὀξειαν , ἀλλ ' ἐπι την τεταρτην συλλαβην μεταβεβηκεν | ||
. Πεμπτος τροπος των παρα την λεξιν σοφισματων ὁ παρα προσῳδιαν . γινεται δε ὁταν ὁ τονος , προς ὁν |
ἀτμιᾳν καταλεπτυνομενον ὁμοιως : το δε χολωδες καταλειπομενον μαλλον ποιει θερμαινεσθαι το σωμα : πλειων γαρ και καλλιων τροφη τῳ | ||
θερμανθηναι δει προτερον αὐτο και παρα φυσιν αὐτο ἐν τῳ θερμαινεσθαι γινεσθαι . Οὐδεν δει τοινυν ἀλλου σωματος τῳ οὐρανῳ |
οὑτοι δε παραδοξως ἐπιφανεντες διεσπαρμενοις ἀτακτως κατα την χωραν , τοσουτους ἀνηγον αἰχμαλωτους ὁσους ἑκαστος ἀγειν ἠδυνατο . εἰσαχθεντων δε | ||
των δυο ἀριθμων λεγε ὁτι μετα τοσαυτας ἡμερας ἠ μετα τοσουτους μηνας ἠ μετα τοσαυτα ἐτη εὑρεθησεται το ἀπολωλοςκαι τοτε |
οὐν ὁτι παντος γενους αἰσθητου μια ἐστιν αἰσθησις , και ἐπιστητου μια ἐστιν ἐπιστημη . οἱον ἐστιν αἰσθητα τα χρωματα | ||
ἡ ἐπιστημη οὐν των προς τι : ἡ γαρ ἐπιστημη ἐπιστητου ἐπιστημη . ποιοτης δε ἐστι καθ ' ἡν ποιοι |
κατα το μυθικον ἡ τα μελη του σωματος ὑπο των βροντων διασαλευσασα , ἠ κατα το φυσικον ὁτι σειει τα | ||
οὑτως συνελθε μοι . και εἰ μεν συγγινεται σοι μετα βροντων και κεραυνων , τῳ ὀντι ὁ Ζευς σοι συγγινεται |
. τα μεντοι ἐπιθετικα ἠ προσηγορικα ἐχοντα διαστολην ὀξυνεται : φανος . το δε πλανος βαρυνεται , και το νανος | ||
φασι την ἐκ ξυλων τετμημενων δεσμην . Φιλιππιδης : ὁ φανος ἡμιν οὐκ ἐφαινεν οὐδεν . ἐπειτα φυσαν δυστυχης οὐκ |
οὑτοι . ἀκουω γουν ἐν Δικαιαρχιᾳ τῃ Ἰταλικῃ πολυπουν ἐς ὀγκον σωματος ὑπερηφανον προελθοντα την μεν ἐν τῃ θαλαττῃ τροφην | ||
οὑτος , ἀλλα πολλακις , κλεπτει το χαυνον και τον ὀγκον εἰσαγει , ὑψοι το μικρον και κατασπᾳ το πλεον |
κυκλος ὀρθος γιγνεται προς τον ὁριζοντα . Τοις ὑπο τον ἰσημερινον οἰκουσι τα του ζῳδιακου ἡμικυκλια παντα πασιν ἐν ἰσῳ | ||
μιας μοιρας ἐγγιστα , ὁσῳ σχεδον κατα το προς τον ἰσημερινον πλατος διαφερουσιν αἱ μετα τα δυο μερη του Ταυρου |
δε χρωμενων . Ἀροτρῳ ἀκοντιζεις : ἐπι των ἀσκεπτως τι ποιουντων . Αὐταρ ἡ παγη ἐοικε ληψεσθαι παγην . Αὐτου | ||
το παν ἐπιτρεπειν . δυναται μεν γαρ και ἡμων μηδεν ποιουντων ἐκεινος εὐ ποιειν δια παντων , ἀλλα βουλεται και |
και του μεσου της ὑπεροχης του μεσου και του ἐλαχιστου γον μερος ἐστιν . ἀπηκται οὐν μοι εἰς το εὑρειν | ||
μ , τον δε βον ʂ κζ , τον δε γον ʂ κε , και ἐστιν ὁ ἐκ των τριων |
τριτον τουτων ὑπολογιστεον ὑπερ της ἀνωμαλιας του πλου , ὡς καταλειπεσθαι και την τουτων των μεσημβρινων διαστασιν σταδιων ὀκτακισχιλιων ἑξακοσιων | ||
. νδʹ . Του ὀμματος παραφερομενου τα πορρω των ὁρωμενων καταλειπεσθαι δοξει . ἐστω γαρ ὀμμα το Β , ἀφ |
μετελευσιν ἐπι τας των ἀγαθοποιων ἠ κακοποιων ἀκτινοβολιας ἠ μοιρας παραγενομενοι αἰτιοι ἠ ἀγαθων ἠ φαυλων καθιστανται , ὁτε δε | ||
. προθυμως δε του δυναστου συγχωρησαντος , οὑτοι μεν συντομως παραγενομενοι προς τον Καιπιωνα ῥᾳδιως ἐπεισαν δουναι σφισιν αὐτοις την |
τε δοξης και βιου και τελους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀρης Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Κρονος Ἑρμης Λεοντι , | ||
τῳ προϊοντι λογῳ εἰς τους ἐπιμερισμους . Ἐστω δε ἐπι ὑποδειγματος Ἡλιος Ἀφροδιτη Καρκινῳ , Σεληνη ὡροσκοπος Ἰχθυσι , Κρονος |
δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
, ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
τῃ ταξει των προβληματων ἀκολουθει , πειραθωμεν ἠδη γυμναζοντι τους ἀντικειμενους λογους συνοδευειν αὐτῳ , και τοις μεν εἰς το | ||
. Και πρωτος ἐφη δυο λογους εἰναι περι παντος πραγματος ἀντικειμενους ἀλληλοις : οἱς και συνηρωτα , πρωτος τουτο πραξας |
προσθειην δ ' ἀν τουτοις και τους ἐν ταις ναυσι φερομενους ἐμπορους τους τε ἐν τοις ἀλλοις εἰδεσι των βιων | ||
φασι γενεσθαι : και γαρ λεγουσιν ὁτι ὁ Πεισιστρατος χυδην φερομενους τους Ὁμηρου στιχους ἠβουληθη συναγαγειν και διωρισε μισθον τινα |
την αὐτην προαιρεσιν ἐχουσαι . ὁ δε μεταξυ των οἰκων τοιχος το μεν ἐξ ἐδαφους ἐπι τρεις ἠ τεσσαρας πηχεις | ||
ἐγω περιπατων ὁ τοιχος ἐπεσεν ἀντι του ἐμου περιπατουντος ὁ τοιχος ἐπεσεν : ἰδου γαρ ἐνταυθα ἑκαστη λεξις καθ ' |
οἱ μεν δη ἀλλοι κατενεχθεντες παραχρημα ἐτελευτησαν : του δε Ἀριστομενους ἡ ἀσπις ἐφελκομενη τον ἀερα ἐλαφρως αὐτον ἐπι την | ||
του Β ἀδιοριστως , το ἀει εἰναι κατα του διανοητου Ἀριστομενους , ἀληθες ὀν , το δε Β κατα του |
ἀνωμαλως διατιθεμενος , ἐκ μεταφορας των κυβων ὑπαφρος ὁ μη φανερος , ἐκ μεταφορας των ὑπ ' ἀφρον νηχομενων , | ||
και ἀληθες το αὐτο τῳ ἠλιθιῳ εἰναι . στεργων δε φανερος μεν ἠν οὐδενα , ὁτῳ δε φαιη φιλος εἰναι |