| ἑορτης . γραμμασι γαρ μητε μελανι τετυπωμενοις μητε κηρῳ μητε χρωμασιν ἀλλοις οἱς γινεται γραμματα , σκευεσι δε φωτος εἰργασμενοις | ||
| εἰναι νομιζειν και ἐπαινεειν , τας δε ἀνω ξυν τοισι χρωμασιν , οἱσιν εἰρηται , κακας εἰναι , και μεμφεσθαι |
| ἐγκληματα ποιουμενοι , ὁπως σφισιν ὁτι μεγιστη προφασις εἰη του πολεμειν , ἠν μη τι ἐσακουωσιν . Και πρωτον μεν | ||
| εὐλαβης , οὐ προπετως αὐτος ἀποφαινομενος οὐδε εἰσηγουμενος ὡς δεον πολεμειν , ἀλλ ' ἀξιων ἐκ των πραγματων σκοπειν εἰτε |
| δ ' ἐν αὐτῳ βοτανη Σεληνη καλουμενη : τον δε καταφερομενον ἀπ ' αὐτης ἀφρον περι την ἀρχην του θερους | ||
| . Οὐρον ἐστι περιηθημα του αἱματος ἐν τῃ μεγαλῃ φλεβι καταφερομενον δια νεφρων και οὐρητηρων ἐν τῃ κυστει . ἀλλως |
| παραινεσεων εἰπων ἐκεινο , “ ὡσπερ γαρ τον ἐν δημοκρατιᾳ πολιτευομενον ” το πληθος δει θεραπευειν , οὑτω και τον | ||
| μετειχε . καιτοι σφοδρ ' ἀν αὐτον οἰμαι μετα Θεμιστοκλεους πολιτευομενον προσποιεισθαι πραττειν ὁπως οἰκοδομηθησεται τα τειχη , ὁποτε και |
| περιτυχειν ἀνδρι και γνωναι το φερτατον . ἀντι του το ἀποβησομενον ἀφ ' οὑ τις γεννηθῃ μεχρι τελους . τουτο | ||
| ἀγωνισμα , ἀφανες ἐστι και ἀπροορατον το ἐκ της τυχης ἀποβησομενον , πριν ἠ τελος γενεσθαι , ποτερον νικησουσιν ἠ |
| μεν θεοις ὀντες , ἀγαπητοι δε φιλοις , τιμιοι δε πατρισιν : ὁταν δε δη ἐλθηι το πεπρωμενον τελος , | ||
| τινα , φασιν , ἐξαιρετως και ταις των μανθανοντων αὐτην πατρισιν ἀναγκαια . Λεβεδιων γουν διαφερομενων προς τους ἀστυγειτονας περι |
| παραδωσειν : νυν δε προς τουτῳ και Ἀθηναιους ἀν τυχειν πολεμησειν μη βουληθεντας . οὐκ ἀν ἐν τυχῃ γιγνεσθαι σφισιν | ||
| . το δε αἰτιον , ὁ του δουναι κυριος ὀμωμοκε πολεμησειν ταις Μουσαις . Συκοφαντην σε το ἐραν πεποιηκε και |
| ἀνθρωπους και τα ἀλλα ζῳα συγγενειαν κατα το του σωματος ἐπικηρον , ἀθανατου δε δια την του γενναν προς θεον | ||
| χρονον , εἰ δε μη γε , τον πλειστον , ἐπικηρον τ ' ἐστι και ἀσθενες και μυριων δεομενον βοηθηματων |
| οἰδα , τι εἰπω : ποτερον ἀγριοτητα ἀντιπαλον των φυσεως ἐπιταγματων ; ἠ φιλοσοφιαν ἀγροικιᾳ πεπυργωμενην ; ἠ αὐθαδη προς | ||
| και τεως ὀντες ὀργην ὑπ ' ἐλευθεριας ἀκρατου και ἀηθειας ἐπιταγματων , τοτε και μαλλον ὑπο των συμφορων ἠγριωμενοι τε |
| που ] και προτερον , και [ τριηρεις ] τας πολεμιας [ ] [ ἐλαβεν ] οὐσας πεντε και ? | ||
| το τροπαιον : δευρο μοι , Πλαταιευ , κἀπι της πολεμιας συνεργησον : συναψαι με δει την Ἀσιαν τοις Ἑλλησι |
| ποιει . του της τυχης ἐχοντος ἀγαθοποιους ἐπικειμενους ἀστερας οὐ διδοασιν ἀποδημιας , μαλιστα ὑπερ γην πιπτοντες . ὁ κληρος | ||
| σιτευθεντων ἀλεκτρυονων ἡδεις τε ὑπαρχουσι και τροφην χρηστην τῳ σωματι διδοασιν . Οἱ νεφροι δε κακοχυμοι τε εἰσι φανερως και |
| γινεται του τριτου συλλογισμου , ἐν ᾡ δεικνυσιν ὁτι ὁ ἀποκρινομενος ἐστιν ὁ λεγων , οὐχ ὁ ἐρωτων . ἐαν | ||
| , “ φησι , ” Σωκρατες , τα μεν τοιαυτα ἀποκρινομενος και οὑτω παυσαι λιαν γαρ εὐηθη τε και εὐεξελεγκτα |
| μουσικην ἀπεδεξαντο , ῥητεον [ οὐ ] προς εὐδαιμονιαν αὐτην συντεινειν , ἐπει και ἀλ - λοι μη λειπομενοι της | ||
| διαφερει σκοπος οἰκονομιας , ὁτι προς μεν τον σκοπον παντα συντεινειν ὀφειλει τα λεγομενα , ἡ δε οἰκονομια μερων τινων |
| μοι , και μηνιειν μεν οὐπω ἀξιω , μηνισαντος γαρ ἀπολουνται μαλλον ἠ οἱ ἐνταυθα ποτε Ἑλληνες , ξυμβουλιᾳ δε | ||
| πεισονται , οἱ δε συν ἐκεινῳ ὀντες ὑφ ' ἡμων ἀπολουνται , ὁτι ταχα οὐδενα εἰκος συν αὐτῳ βουλησεσθαι εἰναι |
| σπασμος τε και συντασις εἰς τοὐπισω του τραχηλου , ὡστε ἐπινευειν μη δυνασθαι . σμʹ . Ἐπιληψια ἐστιν ἐπιληψις διανοιας | ||
| ἑλκεσθαι και τας σιαγονας συνερειδων τε τους ὀδοντας και μητε ἐπινευειν τον τραχηλον δυνασθαι μητε ἀνανευειν . ἠ τετα - |
| ὡρισμενης . δυοιν τοινυν ἀναγκαιον θατερον , ἠ την ἐκκρισιν ἐπιλειπειν και μηκετι το λοιπον ὑδωρ σαρκα ἐχειν ἐν τῳ | ||
| : ἐπειτα οὐκ ἀν οὑτω ἀφθονα συναγαγοι , ὡστε μη ἐπιλειπειν διδοντα και δωρουμενον : εἰτα αὑτη αὐθις δευτερα κακια |
| του τυχειν , φερει , ὡς εἰς αὐτο το τυχειν ἀποτεινομενος . ἐαν δε ἀπογνῳ , το ἐπιθυμουν μεταβαλων ἀντιλυπησαι | ||
| Ρ . ὠ φιλοι ἡρωες Δαναοι : ὁτι προς παντας ἀποτεινομενος τον λογον ἡρωας λεγει . ἡ δε ἀναφορα προς |
| μοτον βεβρεγμενον οἰνῳ και ἐλαιῳ , ἐχοντα ἐξ ἀκρου λινον ἀπηρτημενον και ἐξω κεχαλασμενον εἰς ἐπισπασμον εὐχερη , εἰτα ἐπιδησας | ||
| ἀκουστικος πορος , ὑφ ' οὑ λοβιον μεν ἐστι το ἀπηρτημενον του ὠτος πιμελωδες . το δε ὑπερκειμενον ἀντιλοβιον . |
| δε ἁ τιμων διατετελεκας θερος ὁλον και χειμωνα καλων , μεταπεμπομενος , ἐπιστελλων , λεγοντος ἡδομενος , ἀχθομενος σιγωντος . | ||
| ἀπανταν ἁμ ' ἡμερᾳ εἰς το Τιμολεοντιον , αὐτος δε μεταπεμπομενος τους περι Πεισαρχον και Διοκλεα , τους δοκουντας προεσταναι |
| μιν ἀνηρ ὑπεροπλισσαιτο . και ὁ μεν ποιητης προς το σημαινομενον ἀπεδωκεν ἀντι του αὐτο το οἰκημα , οἱ δε | ||
| μεγαλειον τι διασαφων . ἀρξομαι δε λαμβανειν καθ ' ἑκαστον σημαινομενον , καθ ' ὁσον ἀν ὠ δυνατος . εἰ |
| των ἡδονων , ὠ Πρωταρχε , των ἐν τοις κοινοις παθημασιν αὐτου του σωματος των ἐπιπολης τε και ἐντος κερασθεντων | ||
| ἀγουσα ἠ τα παθηματα δηλοι που μνημην οὐσαν των τοις παθημασιν ἐναντιων . Πανυ γε . Την ἀρα ἐπαγουσαν ἐπι |
| ἐπιπλαστον και ὑποκεκριμενον και ἐπιπολαιον μεχρι του τα χειλη μονον διανοιγειν . του δε ἀχρης κτητικῳ τυπῳ ἀχρηϊον . οὑτως | ||
| της ἀναπνοης εἰσφερομενον πνευμα , ἀλλα χρησιμον τουτο ἐπι του διανοιγειν τους ὀσφραντικους πορους οἱς εἰσιν ἐπικεκαλυμμενοι : οἱς δε |
| γινεσθαι , και μαλιστα το ἀνωθεν , και την κοιλιαν διατεινεσθαι και την βροχην ἁμα συμβαινειν των σιτιων και την | ||
| γενομενης , τινα μεν πυκνουσθαι και συστρεφεσθαι , τινα δε διατεινεσθαι . ὁσῳ γαρ συστρεφεται προς ἑαυτα πυκνουμενα τα μερη |
| και ἡ σεληνη ἀνισχοντες ἐβλεπον αὐτον μεταρσιον ὀντα [ και κρεμαμενον ] . Ἐδοξε τις τον δουλον αὐτου , ὁν | ||
| θυριδες εἰς το ἀρτοκοπειον βλεπουσιν . Λιμοξηρος παιδοτριβης ἰδων ἀρτον κρεμαμενον εἰπε : Καταβαινεις ; ἀπαγγελλεις ; ἠ ἀναβαινω και |
| ὑμεις δε δικαιοι ἐστε μεμνησθαι . ἀναγκαζομεθα δ ' αὐτα παραφερειν νυνι χρῃζοντες ἀντι πολλων και μεγαλων , ὡν ὑμιν | ||
| ἀλληλους ; Και τι μοι νυν την προς ἀλληλους μαχην παραφερειν και ταυτης μεμνησθαι ; συ αὐτος εἰ ἐφαρμοζεις καλως |
| ] [ , κελευσας - ] [ μη ] πραγμα ἡμειν παρεχειν οὐδ ' ἐνοχλειν . και [ γαρ ] | ||
| γαρ ἐν τωι Περι [ βιων ] οἰκειον εἰναι [ ἡμειν ] φησιν , οὐχ ὡς [ δυσμενων ] των |
| Κριτοβουλος δε ἡμερας τεσσαρας ἐν τῳ Κοτζινου ἀστει διαγαγων και καταστησαμενος τα αὐτου τῃ ὑστεραιᾳ ἀναλαβων τετρακοσιους ἱππεις ὡπλισμενους καλως | ||
| θυρας . ὡς δ ' ἐν τῳ λογῳ δεδηλωται Κυρος καταστησαμενος εἰς το διαφυλαττειν αὑτῳ τε και Περσαις την ἀρχην |
| , ἠ ψυχρον , ἠ ξηρον , ἠ ὑγρον το λυμαινομενον τον ἀνθρωπον , και δει τον ὀρθως ἰητρευοντα βοηθεειν | ||
| ἐμνησθης . της σης πολεως θ ' ἡτις σε τρεφει λυμαινομενον τοις μειρακιοις . οὐχι διδαξεις τουτον Κρονος ὠν . |
| το μητρῳον γαλα , μεχρις ἀν εὐσταθησῃ το σωμα , συντασσειν ἀτοπον ἐστιν . διο και Δαμαστην ἐπιμεμπτεον κελευοντα παραχρημα | ||
| ὀφθεις ἀνεστρεψαν Λακεδαιμονιοι ἀντι του Ἀλκιβιαδου ὀφθεντος . Και το συντασσειν τοις ὑποτακτικοις μοριοις εὐκτικα ῥηματα : φασι γαρ ἱνα |
| ἠδη τον βουλομενον εἰναι δεσποτην ἐκαλουν . ὑμεις δε τοσουτους πολεμους κατωρθωκοτες ἁπαντας οὐχ ἡττον καλως ἀνειλεσθε ἠ γενναιως ἐπολεμησατε | ||
| ἐπι ταις ἑκατον ὀλυμπιασιν . ἀφηγουμαι δε τους τε ὀθνειους πολεμους της πολεως ἁπαντας , ὁσους ἐν ἐκεινοις τοις χρονοις |
| μετα ὀλιγον α εὐτυχησεις ἱλαρως β μη συναλλαξῃς ἀρτι . περιμεινον γ οὐκ ἀποδημησεις ταχεως : ἐπεχει γαρ δ προκοψεις | ||
| σοι α κοινωνησεις και βλαβησῃ β οὐ στρατευσῃ νυν . περιμεινον γ οὐκ ἐστιν ὡρα του ἐπιβαλεσθαι δ οὐ πλευσεις |
| σεσημειωται το ὀνειρον : κυπειρον , δια της ει διφθογγου γραφομενον : λεγεται δε και κυπειρον Δωρικως , τραπεισης της | ||
| λαυρεωνος : το ἐλαιων ἐλαιωνος σεσημειωται δια της αι διφθογγου γραφομενον κατα την παραληγουσαν , και φυλαττοντα το ω κατα |
| βελτιστος ὀπισθεν αὐτῳ παραστας οἱον εἰχε στρεπτον περι τῃ ' κεινου τιθησι κεφαλῃ , και ἐδεδοτο τα μειζω . της | ||
| ἐνδον , ὠ ξενε : γυνη δε μητηρ ἡδε των κεινου τεκνων . Ἀλλ ' ὀλβια τε και ξυν ὀλβιοις |
| παντων ὡν ὑφελωνται . φασι δε και καθ ' ὑπνους ἐπιφαινομενον πολλοις των Χιων προσημαινειν οἰκετων ἐπιβουλας : και οἱς | ||
| τας προκαταληψεις των ὀχυρων τοπων , ἱνα το γουν πληθος ἐπιφαινομενον αὐτων φοβον ἐνεργαζοιτο τοις πολεμιοις : καιρου δε παρασταντος |
| και του ἐφετου , οὐκ ἀποτυχησεις , οὐκ ἀποτυχῃς , ἐπιτυχειν οὐδαμως ἀποτυχειν . μελλεις . , οὐκ ἀστοχησεις , | ||
| δικην δορατος πληττει , δια τουτο δορατι εἰπεν . 〛 ἐπιτυχειν . . . Θ . και τουτο ἐξ Ἀγαμεμνονος |
| ἐν Λακιαδαις κρατιστον ἐστι τουτον ἐκτεμειν , γυναι , τον διφρον , ἀχρηστα παντελως οὑτως ἐχει τα σπαρτα , ἑτερον | ||
| ἐχει και περι μεγα ἑδος Θεσσαλικον , ἀντι του περι διφρον Θεσσαλικον . πας γαρ διφρος ἀνακλισμον ἐχων Θεσσαλικος παρα |
| τροπον και ἀλλαι παραγωγαι λεξεως σημαινομενον ἀποτελουσιν εἰς ἡν και μεταλαμβανονται , τον αὐτον δη τροπον και το ἡμεδαπος ἐθνικως | ||
| κατα το πρωτον και δευτερον προσωπον ὀρθοτονουμεναι ἀντωνυμιαι εἰς συνθετον μεταλαμβανονται συνοντος του ῥηματος ἰσαριθμως κατα το αὐτο προσωπον , |
| και ἀναρροπον ἀνωδυνωϲ ϲχημα και ϲικυαν ἐπιβλητεον ἐπι τἀναντια των κενουμενων ἀντιϲπωνταϲ μορια . ἰαται δε και οἰνοϲ ὑδατι κεκραμενοϲ | ||
| πασχοντα μορια και ἐν αὐτοις φλεβες αἱματος φαινονται μεσται και κενουμενων αὐτων εἰς το κατα φυσιν ὁ καμνων ἐπανερχεται . |
| προμηνυει . ἐρυθροτερα δε οὐσα ἀνεμον σημαινει . ἐαν τι μελαινομενον αὐτης φανῃ , ὑετον δηλοι . και ὁ ἡλιος | ||
| δαιτυμων δια πασης της ἡμερας . . κελαινοβρωτον ] το μελαινομενον ὑπο της βρωσεως . δια το αἱμα δε τουτο |
| χρονισαν και ξηρανθεν ἀσθενεστερον γενηται . Την οἰνανθην βοτανην χρη λαβομενον ἀκμαιαν ἐαρος ὡρῃ ῥιζοθεν ἐξερυσαντα χυλον ἐξ αὐτης ποιεισθαι | ||
| ἀπευθυνειν . εἰ δε και χειρα προβεβληκεν , μη ἐπισπασθαι λαβομενον αὐτης , ἀλλα κατα του ὠμου τους δακτυλους ἀκρους |
| καλειται . και αὐτοι δ ' οἱ Λακωνες ἐν τοις πολεμοις τα Τυρταιου ποιηματα ἀπομνημονευοντες εὐρυθμον κινησιν ποιουνται . Φιλοχορος | ||
| πειρᾳ δυνασθαι συμφορωτατους γενεσθαι . Ἐπεσκεμμαι δε ὡς ἐν τοις πολεμοις το ἀνδρειον μετα μεν ἐμπειριας ἰσχυρον , ἀνευ δε |
| και εὐθεως ἀπονος ἐσται . ἀλλο . ὑοσκυαμου σπερμα ὑποθυμιασθεν ἀπονον ποιει . [ εʹ . Προς εὐωδιαν ὀδοντων . | ||
| . ἀγει γαρ πολλην ὑγραϲιαν . Ἀλλο ἀλυπωϲ καθαιρον και ἀπονον ποιουν παραχρημα . κυκλαμινου ξηραϲ ⋖ η ἰρεωϲ ξηραϲ |
| ἐν ὁμοιῳ μενουσα , τας κατα χρονον ἡλικιας ἀφαιρεσιν ἠ προσθεσιν οὐκ ἐπιδεχομενη , σωμα ὀργανικον ᾡ λαβειν , ᾡ | ||
| εἰναι , πρωτον μεν ἐκ του ποιητικου σχηματισμου του κατα προσθεσιν γραμματος : ἐπειτα δ ' ὁτι και το τρηρωνες |
| ταυτα , θρηνειται δε Μεμνων ὁ της Ἠους . τουτον ἀφικομενον ἀμυναι τῃ Τροιᾳ κτεινει , φασιν , ὁ του | ||
| πυρος ἡφθη . τελευτησαντος δε Ἀλεξανδρου Σελευκος Ἀντιγονον ἐς Βαβυλωνα ἀφικομενον δεισας και παρα Πτολεμαιον φυγων τον Λαγου κατηλθεν αὐθις |
| λογικον : τουτο γαρ παρον μεν σωζει τον ἀνθρωπον , ἀπον δε φθειρει : ἀδυνατον γαρ εἰναι ἀνθρωπον και μη | ||
| Ὀλιγον δε ἀπεχει το ἱερον του ἐν Κολοφωνι Ἀπολλωνος διαπλουν ἀπον Ἐφεσου σταδιων ὀγδοηκοντα . Ἐνταυθα οἱ παρ ' ἑκατερων |
| το της αἱρεσεως φως , ἀλλον δε τινα των ἀστερων ἐπικεντρον και δυναμικωτερον , ἐκεινῳ διδοναι την προτεριαν ὀφειλομεν της | ||
| ἡλιος ᾐ ἐν ἀρρενικῳ ἡ δε σεληνη ἐν θηλυκῳ , ἐπικεντρον δε το ἑτερον των φωτων , ἡγεμονες μονον ἐσονται |
| πρεσβυτερων ἐλεγον μετεξετεροι δοκεειν σφι τον θεον την ἀκροπολιν χρησαι περιεσεσθαι : ἡ γαρ ἀκροπολις το παλαι των Ἀθηναιων ῥηχῳ | ||
| και νομιζων οἱ το ἀσφαλες ἐκ των της πατριδος φοβων περιεσεσθαι , ἐς πολεμον αὐτους μεγαν ἐμβαλειν ἐπενοει . ὑπολαβων |
| Ῥωμυλου γενομεναι τα τε ἀλλα ἐχουσαι δικαια και ἱνα μηδετερα πολεμου ἀρχῃ : ἡ δ ' ἐγκαλουσα ὁ τι δη | ||
| , οἰμαι : ὁποταν μεν πολεμος παρῃ , τοις του πολεμου πραγμασιν ἡ στασις λυμαινεται , εἰρηνης δ ' ὑπαρχουσης |
| διαλεγομενον τον Κανδαυλην προς τον Γυγην : ὠτα γαρ τυγχανει ἀνθρωποισιν ἐοντα ἀπιστοτερα ὀφθαλμων : οὐ γαρ περι ἀκοης και | ||
| ' αὐτη ἡ ἀναγκη ἰητρικην ἐποιησε ζητηθηναι τε και εὑρεθηναι ἀνθρωποισιν : ὁτι καμνουσι ταὐτα προσφερομενοισιν , ἁπερ οἱ ὑγιαινον |
| γαρ αὐτο μαλλον : χρη γαρ ὡς ἁπλως εἰπειν μητε καταξηρον εἰναι το δεξομενον ὡσπερ τεφραν ἠ ἀμμον μητε καθυγρον | ||
| κολλικοφαγε . τινες δε τα ἰτρια ἐνομισαν . καρφαλεον : καταξηρον . κενεβρεια : τα νεκριμαια κρεα οὑτω καλουνται , |
| της αἰτιας γενομενης ταις ταξεσιν , ἁτε των περι το τουλδον Ῥωμαιοις καλουμενον εἰς αὐτας καταφευγοντων δεει τῳ των Σκυθων | ||
| ἀντικαταστασιν ; ΙΗʹ . Πως δει τας ἁμαξας και τον τουλδον τασσεσθαι ; ΙΘʹ . Πως δει τας πορειας ποιεισθαι |
| , ὁ τα κεφαλαια συγγραφων Εὐριπιδῃ . τριποδα και καδον παραθεμενος ψυκτηρα τ ' οἰνου . . . μεθυσκεται . | ||
| τους ἀστυγειτονας περι Καμανδωδου ὁ [ γραμματικος ] το Ἱππωνακτειον παραθεμενος ἐνικα μηδε μοι μυ λαλειν Λεβεδιην ἰσχαδ ' ἐκ |
| ποιησει , ἠν κομισας τους οἰκετας οἰκεῃ ἐκεινῃ : ὡστε ὑποδεξαμενον ἀσμενον τους λογους τον Πανιωνιον κομισαι τα τεκνα και | ||
| ὁτι πιστιν σῳζοντες προς τον προγονον , φησι , τον ὑποδεξαμενον αὐτους , νικην τουτῳ νυν ἐδωρησαντο . ἠ οὑτοι |
| χαριζομενος . και εἰ μεν θερους , ἰσος ἀν ἠν ἐκεινοις , εἰ δε και χειμωνος , ἀδικωτερος πηλου του | ||
| τοις τοτε πραττοντες ἀγανακτουμεν , εἰ μη την αὐτην τιμην ἐκεινοις ἑξομεν . οἱ τοσουτον ἀπολελειμμεθα και τοις ἐργοις και |
| , το δε παν ἐμψυχον ἁμα και δαιμονων πληρες : διηκειν δε και δια του στοιχειωδους ὑγρου δυναμιν θειαν κινητικην | ||
| σαφες ἐκ του ἀποτεμνειν ἡμας αὐτας δια το ἐπι πλεον διηκειν , οὑ εἰσι συστατικαι : ἰδου γαρ φαμεν το |
| δε αὐτον ἱστορησαν γαμβρον Ὁμηρου ἐπι θυγατρι , και ὁτι ὑποδεξαμενος Ὁμηρον ἐλαβεν παρ ' αὐτου το ποιημα της Ἰλιαδος | ||
| , ὁλον ἐμπρησειν τον στενωπον ἠπειλουν , ὁ δ ' ὑποδεξαμενος αὐτος μεν ὠκνησε μηνυσαι τον ἱκετην , ἑτερῳ δε |
| ἀνθρακων και ζεσας , εἰτα χλιασθεις και συν τῳ ἐλαιῳ πινομενος τε και ἐσθιομενος σφοδρα ὠφελιμος γινεται . Σκοροδον πικρον | ||
| ἀρτος μη προσφατος , μηδε πανυ ἐζυμωμενος , και ὁ πινομενος οἰνος κιρρος τῃ χροιᾳ και λεπτος τῃ συστασει , |
| συστασις κατα τον ὀμφαλον , ποτε δε και ὑπο χιτωνος συνεχομενον . υηʹ . Πωρομφαλον ἐστι πωρου συστασις κατα τον | ||
| αὐτην εἰργασμενην ὁμαλην και λειαν , ὡστε τον ἐξ ἀμφοτερων συνεχομενον ἁρμον οὑτως ἐχειν , ὡστε μη διηθεισθαι ῥευμα δι |
| . και τα μεν των κολοιων νεφη των ὁρων ἐξω καταμενειν , δυο δε ἀρα ἠ τρεις προῃρημενους κατα τους | ||
| εἰτε βουλοιτο μετα του σωσαντος ἀπελθειν εἰτε μετα των γονεων καταμενειν ἐν τῃ πατριδι . την μεν οὐν κορην ἑλεσθαι |
| εἰων , ἀπολαβειν δε συνεβουλευον , ὁπως ὑπομεινας μεν το προσταττομενον την ἀλλοτριαν ἐχειν ὁμολογω , μη προεμενος δε το | ||
| , συνεστρατευκοτες τοις Αἰγυπτιοις , ἀπεστειλαν δωρα , και το προσταττομενον ποιησειν ἐπηγγειλαντο . [ . . . . , |
| ἐπιστημαις οἰκειοτεραν εἰναι την των θεωρηματων προσηγοριαν ἠ την των προβληματων , ἀλλως τε και περι ἀϊδιων ποιουμεναις τους λογους | ||
| ἡ μεταληψις . Ἡ μεν οὐν των παντῃ ἁπλων ὁρικων προβληματων διαιρεσις τοιαυτη τις ἐστιν . ἰστεον δε ὁτι οἱ |
| δ ' ἰξυοθεν κατιοντων , ἀλλος δ ' οὐραιοις ὑπο γουνασιν . Ἀλλ ' ἀρα παντες ἁπλοοι ἀλλοθεν ἀλλος ἀνωνυμιῃ | ||
| ἐνθα , τῃ και τῃ βεβαως , ἀμφω ἐχε πεπτηωτας γουνασιν ἐν προτεροισι , δια φλογος εἰθαρ ἐλυσθεις : θαυμασε |
| θερει τουτῳ ἐγενετο . Του δ ' ἐπιγιγνομενου χειμωνος εὐθυς ἀρχομενου , ὡς τῳ Ἱπποκρατει και Δημοσθενει στρατηγοις οὐσιν Ἀθηναιων | ||
| ὡς τ ' ἠ ἀνεμων ἰαχη πελε λαβρον ἀεντων εἰαρος ἀρχομενου , ὁτε δενδρεα μακρα και ὑλη φυλλα φυει , |
| καταδικης , ὁτεπερ και ἀτιμος ἐγενετο ὑπο των ἑξακοσιων ὡς ἀποφηναμενος γνωμην παρανομον . οὑτω δε οἱ Μασσαλιωται κολαζομεν , | ||
| ποιειται των ἁμαρτηματων ὑπερβολας , ὡστε περι των Μηλιων γνωμην ἀποφηναμενος ἐξανδραποδιζεσθαι , πριαμενος γυναικα των αἰχμαλωτων υἱον ἐξ αὐτης |
| περι τωνδε κριναι , την γνωμην εἰπον , ἡν νομιζω συνοισειν τῃ πολει . ” τοιαυτα μεν και ὁ Πουπλιος | ||
| . δικαιον γαρ ἀποφαινεσθαι μεν ἑκαστον ἁ δοκει τῳ κοινῳ συνοισειν , πειθεσθαι δε τοις ὑπο των πλειονων κριθεισιν . |
| την μεριμναν , τον αὐτον τροπον και οἱ πολλαις ὑλαις συνταγματων ἐνδιατριψαντες πολυχρονιαν νοσον μη θεραπευσαντες προσαπωλεσαν και τον νουν | ||
| τοις περι τας ἀνατολας των ἀστρων συμφωνουντων ἀλληλοις των δυο συνταγματων , περι δε του Περσεως διαφορου της ἀναγραφης οὐσης |
| περι των φιλων , ὁς οὐ συνιει κοραξι και λυκοις χαριζομενος , ἀλλ ' ὑπο γυπων τοσουτων ὁ κακοδαιμων κειρομενος | ||
| των ἀλλων χωρις ἀφωρισμενων . ” μηδε τας χαριτας ἀχαριστοις χαριζομενος ” . και ὁ τους εὐεργετας κακοις ἀμειβομενος . |
| παραταττομενος ἡττον ἐσχεν ἐν τῃ πρωτῃ συμπλοκῃ : δεινον τε ποιησαμενος , ὁτι δη της ἐλαττονος στρατιας ἐλαττον σχοιη , | ||
| παλιν τε κομισαι ἐς την Μιλητον και ξυνθηκας ἐτι ἀλλας ποιησαμενος , ἁς ἀν δυνηται , τροφην τε παρεχειν και |
| : ἠν μεν γαρ πειρωνται καμπυλλεσθαι , ὀδυνωνται , περιτενεος γινομενου ταυτῃ του δερματος , ᾑ τετρωνται : και ἁμα | ||
| ὑγρανθη , ἐξ οὑ αἱ παρακειμεναι σαρκες , και τουτου γινομενου κατα το συνεχες , ἐφθασεν ἡ ὑγροτης παρα τους |
| Γενειολα Φιληταδου παιδος εὐπρεπους ἐραστης ἰδων Ἑρμου ἀγαλμα ἐν παλαιστριδιῳ ἐντεταμενον , πυνθανεται μη δια τον Φιληταδαν . ὁ δε | ||
| ἰδῃ προσβλεψαντα μιᾳ των παλλακιδων , ἐπει ἀλλος γε εὐνουχος ἐντεταμενον παλαι το τοξον ἐχων ἁ μη θεμις ὁρωντα ἑτοιμος |
| φυσεις περι ἀλληλους εἰσι και ἐχθραι προς Ἀπολλοδωρον τον ἐμε ποιησαμενον ὑπηρχον αὐτοις τηλικαυται το μεγεθος , τι βελτιον ἀν | ||
| παραγονται δε συντονως και μετα σπουδης διωκοντες τον Ἀμφιθεον σπονδας ποιησαμενον προς τους Λακεδαιμονιους . γεγραπται δε το μετρον τροχαϊκον |
| οὐκ ἀπεικοτως και ἀπιστουνται , εἰ μη και την γλωτταν ἀπολλυουσιν ὑπο της σοφιας . Ἐγω δε ἐπιχειρω μεν , | ||
| τους μεν του δημου σῳζουσι , τους δ ' ἐναντιους ἀπολλυουσιν ἐν τοις δικαστηριοις : εἰ δε οἰκοι εἰχον ἑκαστοι |
| , ἀει καταντικρυ τῃ ἀνταυγειᾳ ἑαυτου τεταγμενον : τον δε φαινομενον ἀνταυγειαν ἐν τῳ ἑτερῳ ἡμισφαιριῳ τῳ του ἀερος του | ||
| γιγνομενης της διορθωσεως οὐδ ' οὑτως συμβαινει συμφωνειν προς το φαινομενον . Ὁλην γαρ την ὀκταετηριδα διημαρτησθαι συμβεβηκε και κατα |
| : τινα γαρ και διχως ἀποδιδοται , οἱον το ὑπερεχον ὑπερεχομενον ὑπερεχει και το ὑπερεχον ὑπεροχῃ ὑπερεχει . τεταρτον ἱνα | ||
| ἐνομισθη ὑπο των περι Πυθαγοραν , διοτι ἐκεινη τον μεσον ὑπερεχομενον τε και ὑπερεχοντα εἰχεν ἰδιῳ αὑτου μερει οὐκετι των |
| ' ἐστι ταυτα ἁπερ οἱ προσενεγκαμενοι ἀν ἐπιπιωσι δηλητηριον οὐκ ἀδικουνται . ἰσχαδες δυο μετα καρυων βασιλικων β και πηγανου | ||
| δε [ τουτῳ ] οἱ μεν ὠφελουμενοι [ ] οὐκ ἀδικουνται ? [ - ] [ , οἱ ] δε |
| μεν οὐ μετριως ἠγωνιασαν , και προς την γην ἐπεχειρησαν καταπλειν : μετα δε ταυτα λογισαμενοι , διοτι κινδυνευσουσιν ἀπολεσθαι | ||
| , παλιν μετα των Μασσαλιωτων των του Ἡγεστρατου πολιτων μη καταπλειν Ἀθηναζε το πλοιον ἐπραττε , λεγων ὡς αὐτος τε |
| : τουτον γαρ μετρει μετα τον ιε ἐφ ' ἑαυτον πολλαπλασιαζομενος : πεντακις γαρ ε κε . τον δε τριτον | ||
| . κατα την ἑαυτου . ἀντι του ἐφ ' ἑαυτην πολλαπλασιαζομενος . τρις γαρ . ἀντι του τρις γαρ τρεις |
| Κροισῳ , ἠν στρατευηται ἐπι Περσας , μεγαλην ἀρχην μιν καταλυσειν : τους δε Ἑλληνων δυνατωτατους συνεβουλευον οἱ ἐξευροντα φιλους | ||
| ὑπαιθρου [ ἀρχης ] , και ἐν ἐλπιδι ἠσαν του καταλυσειν ἡμων την ἀρχην ἐν ταχει . λιμος δε πολυς |
| και Ὁμηρος λεγει , το δε δω ὑπο των Ἀττικων ἐκτεινομενον μεγα γραφεται . ἠυκομον δε ταυτην λεγει δια το | ||
| μετερχεται , ἠ οὑ μεν ἐχομενον τοπου εἰς ὁν δε ἐκτεινομενον . ἀλλ ' εἰ ὁν μεν ἀπολειπον ὁν δε |
| ἀμυγδαλων ὑποτριψας εἰς τα ῥοφηματα : τοις δε κατα κοιλιαν ἐνοχλουμενοις ἀντι του ἐλαιου ὑποτριβειν την λευκην μηκωνα , ἡσυχῃ | ||
| ἀναγωγαις και ἐμετικῳ στομαχῳ και τοις ἀμετρως ὑφ ' αἱμορροϊδων ἐνοχλουμενοις και γυναιξιν ἀτακτως καθαιρομεναις και συνεχως ἐκτιτρωσκουσαις . τα |
| μεν ἐν τῳ παραχρημα χρονῳ , ὑστερον δε τα μεν ἀπολογουμενον , τα δε παραιτουμενον , τα δ ' ἑτεραις | ||
| , ὁπερ ἐστιν ἀναιδεστατον και δυσαποσπαστον . . . . ἀπολογουμενον ] οἱονει ἀπολυομενον ὑπερ των αἰσχρων πραξεων ὡν ἐπραξεν |
| γης εἰς την Μιδα κρηνην : και κατ ' ὀλιγον καταφερομενος ἁλιει τινι προσηνεχθη : κατα δε χρησμου προσταγην Πεισιστρατος | ||
| Καμαριναν τουτο γενομενον : οὐ γαρ πλημμυρᾳ χρηται ὁ ποταμος καταφερομενος . βελτιον οὐν οὑτως τινες : ἐπειδη ἐξ ὑπογυιου |
| της ὑπεροχης των ὀρθων , και του ἐμβαδου . και ἀπαγεται εἰς το εὑρειν τριγωνον ὀρθογωνιον ὁπως ὁ ὑπο των | ||
| το ἑν των ὀρθογωνιον γ . δ . ε . ἀπαγεται οὐν εἰς το εὑρειν δυο τριγωνα ὀρθογωνια , ὁπως |
| τοινυν αὐτο το τῃ διαστηματικῃ κινησει μονῃ και τους φθογγους περαινεσθαι και τας των οὐρανιων φορας , μηδεμιας των ἀλλοιωτικων | ||
| ἀνακινησεις , ἐχουσαι τινα ἐντεχνον ἐπιχειρησιν χρησιμον προς το μελλον περαινεσθαι . και δη που κιθαρῳδικης ᾠδης λεγομενων νομων και |
| και παιδας ἐπι νωτου σημαντορας , ὁπη και βουλομενοις ἐστιν ἀγοντας τε και περιαγοντας και της σφετερας χειρος τῳ νευματι | ||
| και των Μηλιων εἰς ἐπιεικη συγκαταβαινοντων αἱρεσιν Ὡςτε δε ἡσυχιαν ἀγοντας ἡμας φιλους μεν εἰναι ἀντι πολεμιων , ξυμμαχους δε |
| οἱον κισθος μηλωθρον ἐρευθεδανον σπειραια κνεωρον ὀριγανος θυμβρα σφακος ἐλελισφακος πρασιον κονυζα μελισσοφυλλον ἑτερα τοιαυτα : προς τουτοις ἐτι τα | ||
| , πηγανον ἡμερον , πολιον το μικροτερον , μελισσοφυλλον , πρασιον , πταρμικη το θαμνιον ξηρον , ῥους , σαμψυχον |
| και στεργειν ὀφειλω . εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος βουλευονται , εἰ δ ' ἀρα περι μηδενος των καθ | ||
| αἱρεισθαι περι ὡν ἐβουλευσατο . Μετα ταυτα ζητει περι τινων βουλευονται οἱ ἀνθρωποι και ποια τινα ἐστιν τα βουλευτα . |
| και ἀπεωσαμενοι του τειχους εἱποντο μεχρι του στρατοπεδου κτεινοντες . γενομενοι δε κατα τας μηχανας ἐνιας μεν αὐτων ῥιπτουσι κατα | ||
| τα αὐτα ἠθη διασῳζονται νεοι και πατερες ὀντες και πρεσβυται γενομενοι , ἀλλα γινεται τα μεν των πρεσβυτερων ἠθη μαλακωτερα |
| εἰδως , και της παρασκευης μεμνημενος , και των πολεμιων αἰσθανομενος , οἰδεν το ἀποβησομενον . Και ἰατρος τον καμνοντα | ||
| ἀν τις τοις στυφουσι και των θερμαινοντων ψυχρας της διαθεσεως αἰσθανομενος : ἱκανον δε γνωρισμα του ψυχροτεραν την διαθεσιν εἰναι |
| και γενεσθαι ἐμοι δοκει το ψαιρειν ἀπο του ὑψος ? αἰρειν ἠτοι κινειν τον ποδα δηλονοτι : ἐνταυθα δε ἐπει | ||
| τους ζυγους ἁρμοσαντες ἐν αὐταις : και γαρ ἐθος ἐχουσιν αἰρειν αὐτους ἀπο των οὐ πλεουσων νεων . ἀλλ ' |
| νεοσφαγες σωμα θεσιν ὁλην ἐργασῃ ὁ ἐστι καθολου : δια τουτου δε δηλον , ὁτι ἡ θεσις κατασκευαζεται : λεγω | ||
| εἰπομεν , και συμφυης ἐστι τῳ θειῳ σωματι . Ἐκ τουτου οὐν του συλλογισμου δεικνυται ὁτι ἡ ψυχη ὑφ ' |
| τας καλιας και , εἰ ποτε ἐκεινος ἐτικτε , μεταρσιος αἰρομενος ἐκυλιε τα ὠα και κατεασσε , μεχρις οὑ πανταχοθεν | ||
| , ὡσπερ προσηκει , καθιστη , ἐν δε ταις ναυσιν αἰρομενος αὐ τους ἱστους ἀπο τουτων ἐσκοπειτο . πολυ οὐν |
| και τον ὠκεανον τον καθ ' ὁλον το μεσημβρινον κλιμα τεταμενον και τους Αἰθιοπας : ᾡ γαρ ἀν τοπῳ τουδε | ||
| τον αὐχενα των μητρων ἀναπεπταμενον τε και κατ ' εὐθυ τεταμενον ὑπαρχειν , εἰτα των καθηκοντων εἰς την μητραν ἀγγειων |
| ὠν ὀξυς χρηστος ἐστι τον τροπον . μικρα δε μοι συγγενομενος εἰς τους φιλους ἐγγεγραπται : τοσουτον ἰσχυσε τοις μικροις | ||
| ἐχομεν εἰπειν τους διδασκαλους των ἐνδοξων ἀνδρων , ὁτῳ ἑκαστος συγγενομενος λογου ἀξιος ἐγενετο διχα γε Ἡρακλειτου του Ἐφεσιου και |
| γυναικα αὐτην καλειν Γραιαν και ἀνα χρονον την πολιν : διαμειναι τε το ὀνομα ἐς τοσουτον ὡς και Ὁμηρον ἐν | ||
| , ὁπερ ἀπροσιτον και ἀβατον ἠν , εἰς ἐκεινον λεγεται διαμειναι τον χρονον οὐδεν ἐπιφερομενος των εἰς ἀναγκαιας ἀπολαυσιν τροφης |
| ἐντελης δε καθεστωσα μονως ὀρθοτονουμενη ἐστιν . ὑγιως ἀρα το ἐγγινομενον παθος ὁμολογει ὁλοκληρον το ἀφ ' οὑ ἐγινετο : | ||
| : των γαρ αἰγων των τραγων ἐν τοισι πωγωσι εὑρισκεται ἐγγινομενον , οἱον γλοιος , ἀπο της ὑλης . Χρησιμον |
| ὑστερον εἰς τοσουτον με κατεστησεν ἀγωνα , και μαρτυρα οὐδενα παρασχομενος ἐκ των λογων ζητει πιστος γενεσθαι , ἐξον αὐτοις | ||
| προς ὑμας εἰπων καταβηναι , και το ψηφισμα του δημου παρασχομενος , ὁ περι εὐσεβειας ἐποιησατο : χρησιμον γαρ ὑμιν |
| φονου δικας εἰς Ἀρειον παγον εἰσαγει , και τον στεφανον ἀποθεμενος συν αὐτοις δικαζει . προαγορευει δε τοις ἐν αἰτιᾳ | ||
| Ἱστορειται δε , ὁτι Τιθωνος κατ ' εὐχην το γηρας ἀποθεμενος τεττιξ ἐγενετο , ὡς φησι Κλεαρχος ἐν τῳ περι |
| του τελους ἀποδοσει , δεικνυντες τα καθ ' αὑτα τοις σχημασιν ὑπαρχοντα , θαυμαστον οὐδεν . οὐδε γαρ το ὑποκειμενον | ||
| και φαληριοωντα . [ Το ] μεγαλειον μεντοι ἐν τοις σχημασιν το μηδε ἐπι της αὐτης μενειν πτωσεως , ὡς |
| ὀπφθαλμοισι ? [ ] ? [ ] [ ] ὀχλον ἐπερχομενων α ! [ ] θηπτο ? ? ? ? | ||
| και της ἐκεινου σαφως ποδαλιουχιας , καταπραϋναι μεν τα των ἐπερχομενων κορυφουμενα κυματα , ἰθυναι δε προς γαληνην και σωτηριαν |
| ἐλεημονα , φιλοξενον , δικαιον , ἀληθινον , θεοσεβη , ἀπεχομενον ἀπο παντος πονηρου πραγματος : και νυν γινωσκε , | ||
| λαμπρον και ἐξησκημενον , εἰτα καθισαντα διατιθεσθαι τον λογον οὐδεμιας ἀπεχομενον κινησεως οὐδε σχηματος ἑνος . και ποτε ὀψοφαγον μιμουμενον |