| και ἐν Ῥωμῃ δε πολλα παρευρισκεσθαι φασι και προς τας χροας και προς την ῥᾳστωνην της κατασκευης , καθαπερ ἐπι | ||
| . Αὑτη δε ἐστιν ἡ κατα τας ἰδεας και τας χροας των ἐν τοις τοποις ζωων : ἀφ ' ἡς |
| την μεν των ὀντων διαιρεσιν εἰς τεσσαρα τινα κατα το συμπλεκομενον ποιει , ὑστερον δε την των δεκα γενων ἀσυμπλοκως | ||
| ὁποιουουν συντεταγμενου τῳ ὑποκειμενῳ τον κατηγορουμενον ἑκαστῳ των τετταρων προσδιορισμων συμπλεκομενον τετταρα προτασεων συμβαινει ποιειν εἰδη , ὡστε δια τουτων |
| ἀγαθος ὠν ὁ δε ἀφρων κακος ὠν ) ἠ ὁ δειλος κακος ὠν του ἀνδρειου ἀγαθου ὀντος ἀπιοντων των πολεμιων◄ | ||
| και μη φιλοχρηματος μηδ ' ἀνελευθερος μηδ ' ἀλαζων μηδε δειλος ἐσθ ' ὁπῃ ἀν δυσσυμβολος ἠ ἀδικος γενοιτο ; |
| , ἐαν μη τερατωδεις ὠσιν , τοτε σκοπειν δεησει την προγενομενην συζυγιαν συνοδικην ἠ πανσεληνιακην και τον οἰκοδεσποτησαντα ταυτης τε | ||
| ζωογονειται και ἀλλοιουται . χρη οὐν ἐπι πασης καταρχης την προγενομενην συνοδον ἠτε πανσεληνον σκοπησαι ὡς ἐπι γενεσεως , πρωτον |
| φιλοσοφιαν , και ποιειν οὐκ ὀλιγους εἰς τα σα βλεποντας δικαιοτερους . ποιεις δε και ἡμιν τα περι τους λογους | ||
| ᾡ ὑμων ἀκουω ἀπορουντων τι το δικαιον , ἐν τουτῳ δικαιοτερους τους ἀνθρωπους ποιω . και ὁ Σωκρατης , Πως |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| των Καυνιων ἐκεινων των κακοβιων ἑνος , ἐν ἀσκιωι φαυλωι διεφθαρμενον ὑδωρ και πονηρον ἐχοντος , ὁσον ὀκτω κοτυλας : | ||
| τε νοσουν ἐξελει της πολεως μερος , και το μηπω διεφθαρμενον οὐκ ἐασει κακωθηναι , ἐθη τε και νομιμα και |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| , ἐπι δε τοισδε μηκετι : οὐ τι ἀν εἰη γελοιοτερον ; οὑτος μεν οὐν ὁ λογος ταυτῃ τελευτᾳ . | ||
| δυνασθαι το νυν ἐρωτηθεν ἀποκρινασθαι σοι παλιν τουτο προσταττειν : γελοιοτερον δ ' οἰμαι πολυ το μηδετερον ἡμων δυνασθαι . |
| τῳ ὁ γραμματικος παρεγενετο και διελεξατο , ἐγγιζουσης και της ὀνομασιας των μοριων : το γαρ συνηρτησθαι και συνδεδεσθαι οὐ | ||
| ' ἀνδρος δυναστευσαντος των τοπων Λατινου τας κατα το ἐθνος ὀνομασιας ἀφαιρεθεντες . ἐτειχισθη μεν οὐν ἡ πολις ὑπο τουτων |
| ΗΜΑΡ . Ἑβδομη ἐστιν ἠ αἱ ἑπτα σφαιραι , αἱ κινουμεναι ποιουσι παντα τα ὀντα , ἠ ἡ παρθενος Ἀθηνα | ||
| νεφελαι , ἀλλ ' ὑπο του ἀερος ὡδι ἠ ὡδι κινουμεναι † † . νεφελαι . . . ἀληθως ] |
| το φανερον ἡμισφαιριον , ὁ ἡλιος μειζονα τινα της ΖΕΚ διελευσεται . Διαπορευεσθω την ΖΕΛ : ὁταν ἀρα δυνῃ το | ||
| και της ΗΞ ἀνατολῃ ὁ ἡλιος ἐλασσονα της ΞΗ περιφερειαν διελευσεται . διεληλυθετω την ΗΟ : του Ξ ἀρα ὀντος |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| νυκτος κατα την ἑωθινην ἐπι το ὀρος το καλουμενον Παγγαιον ἀνιων προσεμενε τας ἀνατολας , ἱνα ἰδηι τον Ἡλιον πρωτον | ||
| , κεφαλην τε και ἀλλην χειρα και ἰξυν , Αἰγοκερως ἀνιων καταγει : τα δε νειατα παντα αὐτῳ Τοξευτηρι κατερχεται |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| ἡγειτο ἀνθρωπον εἰναι και εὐχαριστοτατον , ὁτι ἑωρα τους τε ἐπαινουμενους ὑπο τινος ἀντεπαινουντας τουτους προθυμως τοις τε χαριζομενοις πειρωμενους | ||
| , οὑς εἰδετε μεν στρατηγουντας ὑμων πολλακις και ὑπατευοντας και ἐπαινουμενους , ὁρατε δε προς ἡμας ὡς εὐαγεις και δημοκρατικους |
| τινα φευγειν . διωκουσι δε γε συντονως παντες ἀνθρωποι το δοξαζομενον αὐτοις ἀγαθον και φευγουσι το ὑποσταθεν κακον . πασα | ||
| ἐστι δε ἐπιμαρτυρησις μεν καταληψις δι ' ἐναργειας του το δοξαζομενον τοιουτον εἰναι ὁποιον ποτε ἐδοξαζετο , οἱον Πλατωνος μακροθεν |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
| διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
| λυπεισθαι ἀλλον ἀλλου μαλλον , και τας αἰσθησεις μη παντοτε ἀληθευειν . Οἱ δε Ἡγησιακοι λεγομενοι σκοπους μεν εἰχον τους | ||
| ψευδομενας τετταρας δε ἀει ἀληθεις , τας δε λοιπας και ἀληθευειν και ψευδεσθαι κατ ' ἀλλην και ἀλλην ὑλην δυναμενας |
| μερους αὐτῳ σφαιρας ἐπικειμενου κενης . και της αὐτης εὐσχημοσυνης ἑτεραι δυο τον αὐτον ἑκατερωθεν τοιχον ἰδεαι κοσμουσι προς ἀλληλας | ||
| αὐται των ἀιδιων εἰσι και των φθαρτων αἰτιαι , ἠ ἑτεραι μεν τουτων ἑτεραι δε ἐκεινων : εἰ μεν γαρ |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| προς την ὑπο την διπλην της ΘΗ . ἀλλα των ἐπιζητουμενων περιφερειων ἡ μεν ΒΗ και ἡ ΘΗ αὐτοθεν ἐστιν | ||
| ἠν κατα τον αὐτον χρονον ἐφ ' ἑτερου τινος των ἐπιζητουμενων , ὁταν διαφερωσιν οἱ δι ' αὐτων μεσημβρινοι , |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| πολλους ἀλλους συν θεοις εἰπειν πρεσβευσεσθαι , της ἡμετερας φιλιας ἐπιθυμουντας , ἐαν ὑπομεινητε και τῃ τουτων φιλονεικιᾳ προς την | ||
| καταλυειν τα δεδογμενα , μηδ ' ὡσπερ παιδας ῥᾳδιως μεν ἐπιθυμουντας , προχειρως δε καταλειποντας . ἰσως μεν γαρ και |
| ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
| εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
| ἐστι , τα παθη , ὡς φησιν αὐτος , των κινουμενων οὐσιων , οἱον θερμοτης ψυχροτης , λευκοτης μελανια , | ||
| τι και ἐνεργησαι . ποσῳ δη πλεον ἐπι των ψυχῃ κινουμενων την της ὁμοιοτητος αἰτιαν ἐνεργειν ἀναγκη ; Των ὀργανων |
| μεσῃ τιθεις : οἱα δε ἐπι γειτονων φιλιαν και κοινωνιαν πραγματευομενος ποταμους ἐγκατεμιξεν , οἱ ἐκ τε γης εἰς την | ||
| . ὁ μεντοι μαθηματικος των ἐξ ἀφαιρεσεως εἰδων τους ὁρισμους πραγματευομενος οὐδεν ὑπολογιειται την ὑλην οὐδε τῃ αἰτιᾳ προσχρησεται ὡς |
| και ἐστι τιθω τιθημι συντιθημι : γινεται δε και ἀπο συνθετων ὀνοματων παρασυνθετα ῥηματα , φιλοσοφος φιλοσοφω , ὑοσκοπος ὑοσκοπω | ||
| ἐχουσι και λευκην την του σωματος ἑξιν : των δε συνθετων ἐπιτηδειον αὐτοις το δια των χυλων φαρμακον προσλαμβανον οἰνου |
| φιλοκερδεις και φιλολοιδορους . φησι γαρ : παντως τις των θεατων βλεπων τον κανθαρον ἀνισταται λεγων : προς τι τον | ||
| . ἐπειδαν δε κατακοψειαν οὑτως ἑαυτους , ἐκ των περιεστηκοτων θεατων συνελεγον ὀβολους και δραχμας : ἀλλος ἰσχαδας και οἰνου |
| γραμματικη γραμματιστικης : ἡ γαρ γραμματικη νεωτερα ἀπο Θεαγενους , τετελεσται δε ἀπο των Περιπατητικων Πραξιφανους τε και Ἀριστοτελους : | ||
| ἐν ᾡ τουτων μεμνηται , κατα Θεελλον ἠ Ἀπολλοδωρον ἀρχοντα τετελεσται , ὡς ἐν τοις περι Δημοσθενους δεδηλωκαμεν . εἰ |
| ἰδιως . ὁτι και ἐν τῃ του ἀριθμου φυσει ἡ τριας διατεινει : περιττου μεν γαρ εἰδη τρια , το | ||
| μεν και οἱον μονας ἀνθρωπος , δυας δε οἰκος , τριας δε κωμη , τετρας δε πολις . το γαρ |
| μεχρι της ἑω . ἐγω δε δι ' ὁλης της νυκτος ἀγρυπνων ἐκλαον παρακαθημενος και βλεπων ἐλεγον τα δεσμα : | ||
| ἀνηρ Περσης : τουτον ἐφη αὐτον , εἰ ἐλθοι της νυκτος συν τριακοσιοις ἀνδρασι , λαβειν ἀν και αὐτον και |
| ἀπολαυσιν του ὀρεκτου , εἰ μονον εἰπῃ ὁ λογος ὁ διεφθαρμενος ἠ ἡ αἰσθησις , ὁτι τοδε ἡδυ ἐστιν , | ||
| διακεκναισμενον : ἠμαυρωμενον , ὠχρον , διεφθαρμενον . διακεκναισμενος : διεφθαρμενος , ἠμαυρωμενος . ὡς ἱππαζομενον και τουτον μετα των |
| Πορσιναν οὐκ εἰδως ὁστις ἠν , ὁν ᾠηθη μαλιστα των καθεζομενων ἐοικεναι βασιλει και δη τουτον ἐκτεινε σπασαμενος το ξιφος | ||
| θερμην ἐχοντα , λεσχην δε την γενομενην ἐκει φλυαριαν των καθεζομενων . ἐνιοι δε λεσχην , ἐν ᾑ ἀθροιζονται ἁλις |
| , και τα φυλλα δε και οἱ βλαστοι στρυφνοι και ξηραινουσιν ἰσχυρως . Κραμβη ξηραντικης ἐστι δυναμεως , οὐ μην | ||
| : οἱ δε Σκωληκες ἐνδον των δενδρων τρεφομενοι , ταυτα ξηραινουσιν . οὐτε δε καμπαι οὐτε σκωληκες ἁψονται των δενδρων |
| ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
| οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
| τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
| . . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| καλων ἀξιον φθεγξομαι ; ποιαν δε ἁρμονιαν θρηνωδη και τραγικην ἁρμοσαμενος στεναξω τοσουτον , ὁποσον βουλομαι ; οἱαν τυχην ἀνθ | ||
| . Ἐνταυθα περι ἀσυστατων διαλαμβανει κατα ἀκολουθιαν προς τον λογον ἁρμοσαμενος : εἰπων γαρ το προοιμιον , ἀποδειξας ὁτι τεχνη |
| το ἡσυχῃ ἀντι του νοθρως ἐκδεχομενος δηλος εἰ σοφιστευων την ἐπιχειρησιν . στλεγγιδα . στλεγγις το ἐν τῃ συνηθειᾳ ξυστρον | ||
| ἐνεστιν ἀδικειν κατηγορειν , οὐκ ἐχοντας ᾡ δυνατον ἐλεγχειν την ἐπιχειρησιν : δυνασαι δε και ἀντεγκληματικῳ νοηματι χρησασθαι : οἱον |
| και τους ἐνοχους ταις ἀραις ἀκριβως ἀποδεικνυντων τἀναντια φαινεσθαι τουτοις ποιουντας , ὡσπερ ἡμεις . οὑτωσι δε διαλογιζεσθε περι τουτων | ||
| ὁ δε ὁρων αὐτους προς τα παροντα χαλεπαινοντας και παντα ποιουντας ἁπερ αὐτος ἠλπιζε , ξυλλογον ποιησας ἐβουλετο θαρσυναι τε |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| βουλομενος τι μαθειν ἠρωτησεν : ἀποσιωπησαντος δε του νεανισκου τι λεγεις ; εἰπεν ἠ ταυτ ' ἐστι τἀν δελτοισιν ἐγγεγραμμενα | ||
| ] εγγην ? ? ! ! ! ! [ ἀγαθα λεγεις ! ! ! ! ! ! ! ! [ |
| , ἐφιλονεικουν ὁπως ἐν τῃ σκιᾳ ἑκαστος γενοιτο . . περιιστασθαι ] ἀντι του ἐξιστασθαι και καταφευγειν . . εἰσελαυνετε | ||
| πονηριης και κορον φευγων παντος οἰκειουμενον φθονῳ και δια το περιιστασθαι ὑπερηφανιην οὐκ ἀν ἀφικοιμην εἰς Περσων χωρην , ὀλιγοις |
| την πολιν εὐνους ἀρχηθεν ἐγενομην , ὡστε και του πολεμου καταλαβοντος ὑμας της ἐμης εὐνοιας ἐχοντες δειγματα παντας παραλιποντες τους | ||
| ? τον τροπον τουτον : Φιλιππου [ ] δε [ καταλαβοντος ] Ἐλατειαν και Κυτινιον [ ] και πρεσβεις [ |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
| Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
| ἀλλ ' ἐναντιουσθαι και κωλυειν νυν μεν ἀπατῃ και δολῳ χρησαμενους : του - των γαρ ἐν τῳ παροντι δει | ||
| μαλαχης του καρπου ἐμβληθεισαι ἐλαιῳ καμπαι και ἀνατριφθεισαι ἱκανωτατα τους χρησαμενους ὀνινασιν , ὡστε ἀτρωτους τον ἁπαντα και ἀνεπιβουλευτους ἀπο |
| δε και Θηβαιων ἀνδρας πεντηκοντα , και σφεων οὐ χωρις ἑκατερους κλιναι , ἀλλα Περσην τε και Θηβαιον ἐν κλινῃ | ||
| : οἱον Κερκυραιοι , Κορινθιοι και οἱ τοιουτοι ξυνισταμενον προς ἑκατερους : εἰς συστασιν και εἰς βοηθειαν ἑκατερων κινουμενον . |
| ἐν οἱς και ποιητων και μουσικων . ἠσπαζετο δε και Ἀρατον και Λυκοφρονα τον της τραγῳδιας ποιητην και τον Ῥοδιον | ||
| . δηλον δε τουτο γινεται και ἐκ του αὐτον τον Ἀρατον ἐπι μεν της Ἀρκτου λεγειν : „ τημος και |
| οἰδα ὡς οὐκ ἐμελλεν ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα | ||
| τον βιον θαρρειν μελλων ἀποθανεισθαι και εὐελπις εἰναι ἐκει μεγιστα οἰσεσθαι ἀγαθα ἐπειδαν τελευτησῃ . πως ἀν οὐν δη τουθ |
| οὐτε ὑπαρχον οὐτε ἐνδεχομενον : ὁμοιως γαρ και ἐπι του ὑπαρχοντος συμπερασματος και ἐπι του ἐνδεχομενου αἱ προτασεις ἑξουσιν . | ||
| πλουσιου και πενητος ἠ εὐγενους και εὐτελους , ἀλλα καθολικωτερου ὑπαρχοντος ἐπι παντων : κακους δε θνητων : τινες οὑτως |
| περι τους βωμους λοχων ὑπερ του λαβειν τι παρα των θυοντων . μεταφορικως δε και ὁ παραπλησιως τουτῳ ὠφελειας ἑνεκα | ||
| χαιρειν ταις δαπαναις των θυομενων , ἀλλα ταις εὐσεβειαις των θυοντων : εἰθ ' ὡς πολλην ἀνοιαν τουτων και οἱ |
| πολλοις ἐδοξε θειον εἰναι το ῥηθησομενον , της παρανομιας τυχουσης ἐπισημασιας παρα του δαιμονιου . ἀξιουντων γαρ των Λιπαραιων εἰς | ||
| ἐξουσιαν παρα των ὑπατων εἰπειν ὁσα βουλεται , και τυχων ἐπισημασιας τε μεγαλης και προσοχης λογον διεξηλθε κατα του δημου |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
| αὐτων βουλομενος γενεσθαι . οἱ μεν βαρβαροι τους πολεμιους ὑπερανω γιγνομενους ἰδοντες ἐφυγον , Ξενοφων δε ἀσφαλως διηγε τους Ἑλληνας | ||
| τα χρηματα , οὐκ οἰει δειν οὐδε τους τοκους τους γιγνομενους ἀποδουναι , ἀλλα τους εἰς Ῥοδον προσταττεις ἀπολαβειν , |
| τοινυν , ὠ Μουσα , ἐπι τῳ της Αἰτνης βασιλει Δεινομενει προσφιλεστατον ἀνευρωμεν ὑμνον . τῳ πολιν κειναν : ὁ | ||
| τῳ πολιν κειναν : ὁ νους : ᾡ , τῳ Δεινομενει δηλονοτι , ὁ Ἱερων την Αἰτνην ἀνεκτισε και διοικειν |
| και μαγειρων οὐδεν βελτιους ὑποληφθηναι , τους τῳ λογῳ πειθειν ἐπιχειρουντας , ἱνα μη ματην ἡ παροιμια τας ἐρημους τρυγαν | ||
| ἠν δε και χαραξ κυκλῳ της νεως σιδηρους προς τους ἐπιχειρουντας ἀναβαινειν κορακες τε σιδηροι [ κυκλῳ της νεως ] |
| ὡστε δε τους διημαρτηκοτας του ἐν τοις μαθημασιν ἀσκηθηναι , ὀρεγομενους δε της γνωσεως των συγγραμματων αὐτου μη πανταπασιν ὡν | ||
| : και καλον , ὁτι προς ἑαυτην καλειν πεφυκε τους ὀρεγομενους . αὐτης : και συμφερον , φερειν γαρ τοιαυτα |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| ἀνθρωποι . . , . ὁταν τις ὀρεχθεις τινος τουτων κατεργασαμενος ἐχηι αὐτο εἰς τελος , ἐαν τε εὐγλωσσιαν ἐαν | ||
| μεγαλοψυχιας , οὐχ οὑτως τῳ πληθει των χρηματων το προκειμενον κατεργασαμενος ὡς τῳ καιρῳ της δωρεας και τῳ χειρισμῳ της |
| πεσειν δι ' ἑνος γε του των ὑπο την βασανον ἀγομενων . λεγεται δε και αὐτος ἐρεσθαι τον Εἰρηναιον , | ||
| μονον δεδομενοις , τοις δε και θεσει . [ * ἀγομενων εὐθειων ἐστιν δια δεδομενου σημειου τα γενομενα δεδομενα . |
| ἀλλως ἐπτοητο περι τα παιδικα . Ῥηγινων δειλοτερος : τους δειλους Ῥηγινους ἐλεγον . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος υἱος εἰς | ||
| τας ἀκανθωδεις και τραχειας ῥαβδους λεγουσιν . Ῥηγινους : τους δειλους . Ξεναρχος γαρ ὁ Σωφρονος του μιμογραφου υἱος ἐκωμῳδει |
| . τας τριηρεις δε τας μεν ἐπιπλειν κατα τους λιμενας ἀμφοτερους ἐκελευσεν , εἰ πως προς σφας τετραμμενων των Τυριων | ||
| τον κβʹ και τον κγʹ , οὑ μη ποιουντος προς ἀμφοτερους τους ἀκρους ἐπιμοριον λογον , ἀλλα μονου του κβʹ |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ||
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν |
| ζῳον : πεπυκνωται γαρ τα στοιχεια , δι ' ὡν διαφθειρεται τα σωματα . αὐτο μεν γαρ το γεωδες ἐστιν | ||
| . τουτον Αἰγευς στελλει μεν ἐπι τον Μαραθωνιον ταυρον , διαφθειρεται δε ὑπ ' αὐτου , ἠ ὡς τινες , |
| ἠκολουθησε τῃ κλισει του κυριου : οὑτως οὐν τα εἰς δων ἐπι πολεων δυο ὑποπιπτουσι κανοσιν , ἑνι μεν τῳ | ||
| λϚ , και γινεται ἡ ΔΥ ιϚων λϚ οὑ πλευρα δων Ϛ : ἀλλα τα Ϛ , τα ὑπο των |
| τοις κατα την θηραν ἀνδραγαθημασι διωνομασμενον ἐν μεν τοις ἐμπροσθεν χρονοις εἰωθεναι των ληφθεντων θηριων τας κεφαλας και τους ποδας | ||
| ἐν δε τισι βραδυτερον και ἐν μεν τισι περιοδοις και χρονοις [ ἀπο των ἀπο του ἀπειρου ] μειζους λαμβανειν |
| διαφεροντως ἀσπαζεται . το γαρ της φιλανθρωπιας ἀγαθον κοινῃ τῳ γενει προτεινων της προσηκουσης μοιρας ἑκαστον ἀξιοι , τους μεν | ||
| εἰναι και της σχεσεως , το δε εἰδος αἰτιον τῳ γενει σχεσεως μονης . εὐλογως οὐν ἀπο του γενους δει |
| Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
| ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
| ' ὑπο της βουλης και του δημου και του δικαστηριου καθιστησιν , ἀδειαν δε τα κοινα διαρπαζειν τῳ βουλομενῳ πεποιηκεν | ||
| και ἐπιστημης ἀποδεικτικης , ὁτι παραδιδους τας ἀποδεικτικας μεθοδους δηλον καθιστησιν οἱαν δει ἑξιν ἐχειν τον ἐπιστημονα της ἀποδεικτικης . |
| ἐφειδομην , και ὑμεις του προπετως οὑτως κἀμοι και ἑαυτοις ἐπιβουλευειν , οὐδεις ἀν οὐτε ἐμου κατηγορησεν ὡς ἐκθεσμα δρωντος | ||
| ' ἀναγκη , ἐπειδηπερ ἐν τῳδε καθεσταμεν , τοις μεν ἐπιβουλευειν , τους δε μη ἀνιεναι , δια το ἀρχθηναι |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ||
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , |
| ἀγω . κἀκεινος μεν ἐτισε δικην , ἐγω δε οὐδεν δειλοτερος εἰς τον πλουν γεγονα , ἀλλα των ἐτησιων παυσαμενων | ||
| ποτε γαρ εἰθισθης φευγειν το κακως ἐνεργησαι ; Οὐκ αἰσχυνῃ δειλοτερος ὠν και ἀγεννεστερος των δραπετων ; πως ἐκεινοι φευγοντες |
| ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
| ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
| ὡστε παντων ἑκατερα , ἀλλ ' ἡ μεν του παντα συμφυεσθαι προς ἀλληλα , κατα τε πλατος και βαθος , | ||
| σημαντικας των κατα συμβεβηκος ὑπαρχοντων τῳ ὑποκειμενῳ και δια τουτο συμφυεσθαι προς ἀλληλα μη δυναμενων , και φησι την μεν |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| : ἐτι των πραγματων τροπους , κοινωνιας , ἐρημιας , καταμονας συν ἑτεροις , τινι ὁμοια , τινι ἀνομοια , | ||
| . και αὐτος δε ὁ ἁπαλος μοσχος ἐστι . μουναξ καταμονας . μυδαλεον διυργον . μυελος τροφη , και ὀστεα |
| λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
| γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
| καταθησειν ] τους θεους “ , ἁμα ἐπιφερει το ” ποιους ὀμει συ θεους ; “ , οὐχ ὡς ἀλλοις | ||
| , ἡ δε πολιτικη ἐργον ἐχει ἐπιμελεστατον ποιειν τους πολιτας ποιους τινας , ἠγουν ἀγαθους και πρακτικους των καλων . |
| και περιψυχεσθαι , σπασθαι τε και ἀσφυκτειν και δυςπνοειν και καταφερεσθαι και σκοτουσθαι και πνιγεσθαι και διψᾳν και αἱμοῤῥαγειν , | ||
| , δια το ἐν τοις ἰσοις χρονοις ἀναφερεσθαι τε και καταφερεσθαι και ἐπι των ἰσων εἰναι παραλληλων . τουτων δε |
| ἀνελευθερους . ὡς δ ' αὑτως ἡ των χρηματων και κτηματων κτησις , και τιμησεως κατα τον αὐτον ῥυθμον ἐχει | ||
| χρησιν δε ἐχοντες ἐαν μεν γνωμεν , ἐπιμελησομεθα ὡς θεου κτηματων , προλαβοντες ὁτι τῳ δεσποτῃ νομος ὁταν θελῃ τα |
| γραφῃ και ὀπιου γο αʹ και ἐχρησαντο ἐπι των σφοδρων ἀλγηματων , ἑτεροι δε ἐπι της χρη - σεως βραχυ | ||
| ὀχηματι μηδε ἐπι πολυ ἱστασθαι . δει δε μηδε των ἀλγηματων , ὁταν περι τι ἀρθρον γενηται του ποδος , |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| νυν ἀντι του ἀγαπητους , Ὁμηρος δε τους ἐν γηρᾳ γεννωμενους . Αἰτωλις δε ἠτοι δια την χωραν ἠ ἀπο | ||
| ἐπικεντροι ἀνατολικοι και προσθετικοι , λαμπρους και ἐπιδοξους ποιουσι τους γεννωμενους : ἐαν δε ἐπι των ἐπαναφορων , ἀφ ' |
| νομος , ἀπο δε του πραγματος ἀλλ ' ἡ Πλαταιεων παρανομος ἁλωσις οὐ συγχωρησει βεβαιον ἑσταναι τον νομον . Ἰστεον | ||
| , ὁ ἐστιν ἀρετης γνωρισμα . εἰ γαρ ὁ ἀδικος παρανομος και πλεονεκτης , ἑπεται δε τῳ πλεονεκτῃ προς τῳ |
| , ἀλλα ἐασαντα ἐξελιχθηναι τους ἑλιγμους τους πρωτους , οὑτω μεθειναι την κυνα , εἰ μη διαφθειραι θελει την θεαν | ||
| των Πυθαγορειων σχημα , οὐ γαρ ὡς κακιων γε αὐτο μεθειναι φησιν , οὐδε μεταγνους , τεχνην δε ἐπαινεσας , |
| τας ἑαυτου γονας φοβῳ της ἐξ αὐτων ἐπιθεσεως οὐτε Ζευς καταλυων την Κρονου δυναστειαν και κατακλειων ἐν τῳ δεσμωτηριῳ του | ||
| ἐστιν ἑνι ὀνοματι εἰπειν ἀλλα μετοχαις , βουλευων τυραννιδα , καταλυων την πολιτειαν , ἐπι καταλυσει του δημου συνιων , |
| , ἐαν δε ἀμφοτεροι ἑσπεριοι , προς τα θηλυκα μονα καταφερεις , θηλυκων δε ὀντων των ζῳδιων και αὐτους διατιθεμενους | ||
| και ὁ της Ἀφροδιτης ᾐ τεθηλυμμενος , αἱ μεν γυναικες καταφερεις και μοιχαδες και πορνικωταται , οἱ δε ἀνδρες μαλακοι |
| , ἐναυμαχουν , πολλους μεν ὁπλιτας ἐχοντες ἀμφοτεροι ἐπι των καταστρωματων , πολλους δε τοξοτας τε και ἀκοντιστας , τῳ | ||
| σωματα τοις κινδυνοις παραρριπτοντων . οἱ μεν γαρ ἐπι των καταστρωματων ὑπο του πληθους των εἰς αὐτους φερομενων βελων κατετιτρωσκοντο |
| φρενων , και σχιζεται ἐς τους βουβωνας και ἐς τους μηρους ἐντος , και τας διασφαγας ἐν τοισι μηροισι ποιεεται | ||
| βουλει ἠ παλαιστης ; ἰδε σεαυτου τους βραχιονας , τους μηρους , την ὀσφυν καταμαθε . ἀλλος γαρ προς ἀλλο |
| ἐχοντες τικτονται ; και ἐκ της φυσεως ἐχουσας ἐν σωματι πολιτευεσθαι τας ψυχας μη δειν ἁπαξ ἐξελθουσας τον ἁπαντα αἰωνα | ||
| ἀξιωσεως , πρωτον αἰσχυνην ὀφλησομεν , εἰ παρον ἐν ἀριστοκρατιᾳ πολιτευεσθαι δημῳ τα κοινα ἐπιτρεψομεν : ἐπειτα δ ' εἰς |
| εἰπε „ ξυνειρω γαρ τα παντα ἐς εὐχην μιαν και προσιων τοις βωμοις ὡδε εὐχομαι : ὠ θεοι , δοιητε | ||
| . τουτον ἰδων ἐγω σκυθρωπον ἐν ἀγορᾳ καθημενον ἐταραχθην και προσιων ἠρωτων , ὁθεν ἡμιν τοιουτος ἐστιν , ὁ δε |
| μεν ἡδονη ἀπο των ἡδεων ἡ δε ἀλγηδων ἀπο των ἀλγεινων , και οὐτε το της ἡδονης ποιητικον ἐνδεχεται ποτε | ||
| ταυτῃ κεισθαι την ὑπομονην , ὡσπερ ἐπι των δεινων και ἀλγεινων και ὡσπερ ἐπι των ἀνδρειων και δειλων . αʹ |
| τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
| Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
| ἀναλγης διαφερει . ἀναλγητος μεν γαρ ἐστιν ὁ ἀνεπιστρεπτος του καθηκοντος , ἀναλγης δε ὁ μη ἀλγων . ἀντικρυς και | ||
| μεν ἡ δικαιοσυνη , ποιητικως δε τιθεται και ἐπι του καθηκοντος . Εὐχη , συνηθως μεν ἡ δεησις , ποιητικως |
| ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
| και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
| Ἐλθοντος δε του ἐσχατου ἀγγελου και δηλωσαντος μοι την των ἐμων τεκνων ἀπωλειαν , ἐταραχθην ἐν μεγαλῃ ταραχῃ και διερρηξα | ||
| ὁτι Ἀρχεβιαδης οὐκ ἀλλο τι ἐζητει κομισασθαι , ἀλλα των ἐμων ἠμφεσβητει . Ἀρχιππος γαρ οὑτοσι , ὠ Ἀθηναιοι , |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |