' ἀλληλοισιν ἰδοντες οἰνον , ἐρωτος ἀγαλμα , πολυτρεφει Ποσιδωνι χερσιν ἀειρομενον σεο , νυμφιε , [ ! ! ! | ||
προς ἡμας Πειραιοθεν , μαθησομαι , ἱνα σε ταις ἐμαις χερσιν ἀκυμονα ναυστολησω πλεουσα , εἰ τουτο ἀμεινον εἰναι φαινοιτο |
πολεμος ἐγερθησεται , τῳ μερει τουτῳ λεγω , ἐν δυναμει στρατευμασιν κατα των πολεμιων : οἱ των Ῥωμαιων ἀρχηγοι και | ||
τουτῳ δε ὁ Ναρσης τῃ Ῥαβεννῃ ἐπιστας και τοις ἐνταυθα στρατευμασιν ὁμιλησας και παντα ἐν δεοντι καταστησαμενος ἐς Ἀριμινον ἐχωρει |
Ἀττηλας περι των φυγαδων χαλεπαινοι : ἐδει γαρ ἠ παντας ἀπολαβειν ἠ πρεσβεις ἐκ της μεγιστης ἐξουσιας ἀφικεσθαι προς αὐτον | ||
ἀποστειλαι πρεσβειαν πρωτον ὡς τους πολεμιους τας τε γυναικας ἀξιωσουσαν ἀπολαβειν και δικας ὑπερ αὐτων αἰτησουσαν της ἁρπαγης , ἱνα |
ἁ ἐκεινοι προσταττουσιν ; εἰ δε μη , πολυ καλλιον μαχομενοις ἀποθνῃσκειν ἠ φανερως ἡμων αὐτων θανατον καταψηφισασθαι . ἡγουμαι | ||
τα ἐγγυς των ποδων αὐτου , ἠ μεθ ' ἡμεραν μαχομενοις , ἡνικα και τα πορρω τις ὁρᾳ . . |
Μυρλου του Κολοφωνιων ἡγεμονος . Νικομηδης δε ὁ Ἐπιφανης , Προυσιου δε υἱος , ἀπο της μητρος Ἀπαμας Ἀπαμειαν ὠνομασεν | ||
ἡ δε συγκλητος τοις πλειστοις των λεγομενων προσκοπτουσα και του Προυσιου καταγινωσκουσα πρεπουσας τῃ κολακειᾳ τας ἀποκρισεις ἐποιησατο : Ῥωμαιοι |
ἐβιασατο παιδας ” και τα ἑξης . τουτο δε εἰς δηλωσιν παρεθετο του μη πασαν ὑπομονην δεινων κατ ' ἀνδρειαν | ||
ἀν ἐν τοις φθανουσιν ἐργοις σαφη του συμφεροντος ἐπιδειξωνται την δηλωσιν , ἐμπειριαν ἐργων και προς . . . . |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
ἀνδρος μεν εὐ εἰδοτος δικασαι δικην , πλεον δε πρᾳοτητι δυνηθεντος ἠ ἑτεροι ξιφεσι , πεισαντος δε ἐραν αὐτου και | ||
, ὡσπερ οἰμαι του Πραξιτελους και τον βακχειον οἰστρον ἐγκαταμιξαι δυνηθεντος . Ἐθελω δε σοι και το Μεμνονος ἀφηγησασθαι θαυμα |
μυριασιν Ἀττικων δραχμων ὡς μεγιστον δη τονδε παντων ἐχθρον και πολεμιωτατον οἱ γενομενον ἀνελοντα . ἡ κεφαλη δε του Κικερωνος | ||
θεους οὐ νομιζουσιν εἰναι : διο και τον ἡλιον ὡς πολεμιωτατον ὀντα κατα τας ἀνατολας βλασφημησαντες φευγουσι προς τους ἑλωδεις |
ἠν ὁ νυν καλουμενος καλαμαυλης σαφως παριστησιν Ἡδυλος ἐν τοις ἐπιγραμμασιν οὑτωσι λεγων : τουτο Θεων ὁ μοναυλος ὑπ ' | ||
ἠ κακιζοντος , ὡσπερ οὑς Σιμωνιδης εἰωθει τιμαν ἐν τοις ἐπιγραμμασιν . ὁμως δε και Μιλτιαδης μετεχει του καταλογου και |
αἱ μεν δωμα κορησατε ποιπνυσασαι ῥασσατε τ ' ἐν τε θρονοις ' εὐποιητοισι ταπητας βαλλετε πορφυρεους : αἱ δε σπογγοισι | ||
ὀρχηστραν τιθεασιν : ὡστε πολλακις ἐν αὐτοις τινα σφαττεσθαι τοις θρονοις , οὑ τον ἱεροφαντην και τους ἀλλους ἱερεις ἀναγκη |
ποιον , ἀμφω δε λογοι , ἀλλ ' ὁ μεν προφορικος ὁ δε ἐνδιαθετος : ὁ γαρ λογος ὁ εἰπων | ||
ἀν τοσης οὐσης παχυτητος ; Δια τουτο λογος ἐδοθη ὁ προφορικος : καθ ' ὁν τροπον και ἡ των παροντων |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
ἐλαβον τας ναυς . ἀφικομενοι δε και ἐπι την Κυζικον ἀτειχιστον οὐσαν προσηγαγοντο παλιν και χρηματα ἀνεπραξαν . ἐπλευσαν δε | ||
μενοντες κατεκοπησαν : [ οἱ την Σπαρτην ἐνομιζον ἐλευθεραν διαφυλαττειν ἀτειχιστον οὐσαν : ] το δε σωμα ἀσκων και συνεθιζων |
ἐτι περιεργαζεσθαι θελοι προς μονα τα κατ ' αὐτην την συγκρισιν ἰδιωματα και των κατα τον της σπορας χρονον δια | ||
: ἐπει δε εὑρεσιλογουντες οἱ δογματικοι ἀνισον εἰναι φασι την συγκρισιν , ἡμεις ἐκ πολλου του περιοντος ἐπι πλεον παιζοντες |
τῳ γʹ κλιματι . μετα ταυτα ὑποτιθεται τον ἀφετην παλιν μεσουρανειν : ἐνταυθα ἐπειδη μεσουρανουσης μοιρας ἐστιν μονον τῃ θεσει | ||
ταυτης δε ἐπι του παραλληλου μεσουρανουσης δει ἐν τῳ ζῳδιακῳ μεσουρανειν την βʹ και κʹ μοιραν του Αἰγοκερω . ἀλλ |
το τας παντων ἐχειν δυναμεις οἱ μεν ἀντι παντων τουτον θεραπευουσιν , οἱ δε οἱς νομιζουσιν ἐφ ' ὁτῳουν και | ||
, δι ' οὑπερ ἀν ἀρεσειν τροπου τουτοις νομισωσιν οὑς θεραπευουσιν . ἑτεροι δε ἁβρυνονται αὐτων , οἱ μεν γαρ |
Ποντικης θαλασσης , ὑφ ' ἑν ἐκμισθουσι και Ἰλλυρικον τελος προσαγορευουσιν . ὁπως δε αὐτους ὑπηγαγοντο Ῥωμαιοι , ὡμολογησα μεν | ||
ἐρρινων και ἀνακογχυλιασμων και μασηματων , ἁπερ ἑνι περιλαμβανοντες ὀνοματι προσαγορευουσιν ἀποφλεγματιζοντα , και τας δυναμεις δ ' αὐτων ἀποφλεγματικας |
μου οὐσαι . γειτονες ] της γαρ ψυχης ἰδιον το φροντιζειν . καρδιας ] ἠγουν της ψυχης . μεριμναι ] | ||
οὐκ οἰδα ὁστις γιγνομαι ταυτα γραφων : πολυ γαρ το φροντιζειν ἀληθειας : ἀλλ ' ὁ γε τοις γεγραμμενοις ἀκολουθων |
. Κλεανθης ἐρωτωμενος δια τι παρα τοις ἀρχαιοις οὐ πολλων φιλοσοφησαντων ὁμως πλειους διελαμψαν ἠ νυν ” ὁτι , εἰπε | ||
της ἑῳου Γαλατιας και Ἀρισταινετος ὁ Βυζαντιος και των ἐλλογιμως φιλοσοφησαντων Καλλαισχρος τε ὁ Ἀθηναιος και ὁ ἐπι βωμῳ Σωσπις |
τον θεον ἑκουσιον ἀναδεχονται λατρειαν . Οὐ γαρ ἀνθρωποις ἠ ἀνθρωπινοις δουλευουσιν ἀλλα σοφοις : ὁ δε σοφιας δουλος θεραπευτης | ||
και τεχνην , οὐ μονον τας των θεων ἀπομιμουμενοι φυσεις ἀνθρωπινοις εἰδεσιν , ἀλλα και των ἀλλων ἑκαστον , ποταμους |
[ μαλλον ] : μαλλον γαρ και ὁμολογειν ἐν τοις δογμασιν : ἠδη δ ' εὐθυς και κυομενους ἐχειν ἐπιμελητας | ||
μεν οὐν ἐνασκηθεντες τοις φρονησεως και σωφροσυνης και πασης ἀρετης δογμασιν ἀπερρυψαμεθα τας ἐκ παθων και νοσηματων κηλιδας , οὐκ |
δυναμις , ἡν ἐλεγομεν προς αὐτα ἠδη τα ζῳα ἐπιχειρειν ἀποβλεπειν και προς αὐτα τα ἀστρα τε και τελευταιον δη | ||
ἠ φυσει τοσουτον διηνεγκε των πολιτων , ὡστε προς ἐκεινον ἀποβλεπειν την πολιν , ὁποτε σπουδαιου ἀνδρος δεηθειη , ὁ |
, και Λυκουργον εὐθυνει τον Σπαρτιατην , ὡς συστησαμενον πολιτειαν στρατευομενοις μεν ἐπιτηδειον , καταθεμενοις δε τα ὁπλα δυσμεταχειριστον . | ||
εἰ δε τις οἰεται μικραν ἀφορμην εἰναι , σιτηρεσιον τοις στρατευομενοις ὑπαρχειν , οὐκ ὀρθως ἐγνωκεν : ἐγω γαρ οἰδα |
σκηψεις οἱας δοκειν εἰναι εὐλογους , και το μεν πρωτον παραγραφεσθαι , εἰτα ὑπομνυσθαι νοσον ἠ ἀποδημιαν , και τελευτωντας | ||
χρηστα τῃ μνημῃ σημειουσθαι , τα δε φαυλα τῃ ληθη παραγραφεσθαι . ἐπειθ ' ὁταν και πανταπασιν ὁ θυμος προσιστηται |
δε τῳ σιτηρεσιῳ ἀλλο του τελουμενου ἡμισυ . κελευει τε ἀπελθοντας αὐτους ἠδη ὑποδεχεσθαι ἐκ τε των ναων και των | ||
ἠθος μετριον , το τους ἀρχοντας παροντας τε φιλειν και ἀπελθοντας ἐπαινειν . ἀλλα κἀκεινο μεντοι το ἐργον ὁ συ |
διαλιπων , και ὡς φασιν , ὑπο γην ἐνεχθεις , ἀναδιδωσιν ἑτερον ποταμον , οὑ το μεν δυσμικον περας ἐπεχει | ||
δη ἐκ Διονυσου ἡ γη ὑποινος ῥηγνυται και ποταμον αὐτοις ἀναδιδωσιν : εἰ μεν ἐνθυμηθειης ὑδωρ , οὐπω μεγα , |
προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
ἐφυγεν εἰς τινα δημον εἰς καλουμενον Φυλην . των δε ἐπιστρατευσαντων και προσπολεμουντων ἠγωνισατο και Ἀρχινου του ἐκ Κοιλης δημου | ||
τα προγεγραμμενα και τα λοιπα παντα των ἐπι το Ἰλιον ἐπιστρατευσαντων Ἑλληνων : ἠν γαρ μετα του Ἰδομενεως του προμαχου |
των ἐνοικουντων τους ἁπανταχοθεν ἐφελκεται . πολλους οἰδα ξενους ἐγω παραδραμειν βουλευσαμενους την πολιν και συχνον διατριψαντας χρονον ἡμεροτητι των | ||
γαρ τις και οἱον ἐπικυματιζων αἰρεται . φησι δε και παραδραμειν ἐν Αὐλιδι τον Ἀχιλλεα ἐν ἀθλοις , γυμναζομενης ἐπι |
Ψιμμυθιον , ἁλας , ἐλαιον , νιτρον , ἑκαστον ἰδιᾳ λειοτατον προποιησας , ἑψε ἁμα ἑως ἐμπλαστρωδες γενηται , προπολιν | ||
και ἐχε ἐν πυξιδι , και διδου ἐν ἀνεσει # λειοτατον πληρες , μετα γλυκεως κρητικου . Ἐπικαλειται δε το |
δε ταις μειωσεσι των φωτων ἠ ταις κρυψεσιν ἐπι το ὁλοσχερεστερον και ἀμβλυτερον . συμβαλλεται δε και ὁ Ἡλιος συνοικειωθεις | ||
τα ἁμα κατηγορηθεντα . τουτον οὐν τον κανονα προτερον μεν ὁλοσχερεστερον παραδιδωσιν ὁ Ἀριστοτελης , ὑστερον δε ἀκριβεστερον , ἐξ |
δε ξεινος τε και οὐκ ἐνδημιος ἁλμης εἱλεν ἐρως , χερσαιον ἐπ ' ἰχθυσιν οἰστρον ἐγειρων ἐξαλον : ἀλλοδαπης φιλιης | ||
: ἀδυνατον γαρ . εἰ δε διελω το ζῳον εἰς χερσαιον και ἐνυδρον , το χερσαιον δυναμαι διελειν εἰς λογικον |
ἡγουμενοι και ἀρρενικα το τε ἀπο του ὡροσκοπου μεχρι του μεσουρανουντος και το κατα ἀντιθεσιν ἀπο του δυνοντος μεχρι του | ||
, ὁπως ἀναβιβαζονται ταυτα τα γραμματιτζια μεχρι των ἐνενηκοντα κεντρου μεσουρανουντος . και γαρ τεταρτημοριον ἐνι κεχαραγμενον : τετρας γαρ |
; Ὁ δ ' ἀν δεηται , δι ' ὀφθαλμου σκοτον ἐχων παρ ' αὐτῳ φως ζητει . Εἰ οὐν | ||
μικρως τοις πολλοις . ὁ δε φησιν Ἀριστοφανης περι Αἰσχυλου σκοτον εἰναι τεθνηκοτος , τουτ ' ἀξιον και περι τουτου |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
το σωμα αἰκιζεται . Και αὐτον ὁ Παρσωνδης , μεγαλαις ἐλπισιν ἐπαρας , ἀναπειθει παρα τον Ἀρταιον εἰς Μηδους ἀποδραναι | ||
ἀρραβωνα την τεχνην του ζην , ἀει πεινωμεν ἐπι ταις ἐλπισιν , ἐξον τε μικρον διαπορηθηναι χρονον , τον βιον |
μεγεθος της νοσου , περιεστειλεν αὐτον κηδεμονικως , και των νομιζομενων ἀξιωσας ὡσανει τις υἱος πατερα παλιν ἐπανηλθεν εἰς την | ||
ἀπο των σφετερων βασιλεων τοις κοσμικοις στοιχειοις και τισι των νομιζομενων θεων τας ὀνομασιας ἐπεθεσαν : φυσικους δε ἡλιον και |
οὐ δεοντως ἐκ μεγαλων πινετε ποτηριων , τον ἡδιστον και χαριεστατον Ξενοφωντα προ ὀφθαλμων ἐχοντες , ὁς ἐν τῳ Συμποσιῳ | ||
γλυκυμαλον : αὐτην λεγει την Γαλατειαν την προσφιλη ἑαυτῳ μηλον χαριεστατον . ὁ δε νους : συριζω δε ὡς οὐδεις |
Ἐν ταυτῃσι τῃσι προσοδοισι της μαχης λεγεται βασιλεα θηευμενον τρις ἀναδραμειν ἐκ του θρονου , δεισαντα περι τῃ στρατιῃ . | ||
ἁ δε προὐδεδοκτο : και εἰμι ἐκεισε ᾑ δη φρουδος ἀναδραμειν δοκω μοι , μη και που ἀποκρουσθωμεν της ὁδου |
τῃ γῃ τικτουσι και καταχωννυουσιν ἐν αὐτῃ τα ὠα και ὑποστρεφουσιν : εἰσι δε ἐς τοσουτον λογιστικαι , ὡς ἀφ | ||
αἱ δε ὡς ὑπο Σειρηνος ἑλκονται , και μεντοι και ὑποστρεφουσιν ἐς ἠθη τα οἰκεια αὐθις . Ἐν τῃ Γυαρῳ |
ἀφειλοντο μου το ζευγος των βοων . Γ Βοιωτιους ] πολεμιοι γαρ αὐτων ἠσαν . ὁτι πολεμιοι ἠσαν οἱ Βοιωτοι | ||
διατριψομεν την τημερον ἡμεραν , οἱ τε νυν ἡμας ὁρωντες πολεμιοι θαρραλεωτεροι ἐσονται και ἀλλους εἰκος τουτων θαρρουντων πλειους προσγενεσθαι |
, ὁτ ' ἠλθεν αὐτῳ συμμαχησων , ἰδιωτης ἐγενετο , ἀποσταντος ἐκεινου της συμμαχιας . το δε σκωμμα τουτ ' | ||
καταληξις μετα του προκειμενου τονου και το ς ἀναδεχεται : ἀποσταντος δε του τονου ἠν ἐνδεκτον συναποστηναι και το ς |
εἰσεισιν , οὑτω μαθοντα κατα πιστιν , ὡς ἐπι χρημα μακαριστον εἰσεισιν , ἠδη αὐτον δουναι εἰς το εἰσω και | ||
περι θεων χορηγειν μετουσιαν , ἐν αἱς δη και το μακαριστον τελος των ἀγαθων ἡμιν προκειται και αὐτο το κυρος |
και τον παντα ὁμιλον και ἀστων και ξενων συμφορον εἰναι ἐπακουσαι αὐτων . ταυτα μεν ἐπ ' ἀρχῃ : προἰοντος | ||
τον των τριακοντα γενομενον , και σμικρ ' ἀττα ἐτι ἐπακουσαι των γραμματων κτλ . [ . , . , |
μηδαμως ἀμελουντων και παντων ἡμων ἐν ταραχῳ πολλῳ και φοβῳ καθεστηκοτων και των μεν παυσασθαι του πολεμειν τον Μουρατην ὑπονοουντων | ||
! ! ! ! ! ! ! ! ] | καθεστηκοτων [ ! ! ! ! ! ! ! ! |
γυναικας και τας θυγατερας ἀγειν παρηγγελλον : τους δ ' ἀπειθουντας ταις ἐσχαταις τιμωριαις περιεβαλλον . εἰ δε τις των | ||
ἐπλει κατα σπουδην ἐπι την Ἰταλιαν , ὡς κολασων τους ἀπειθουντας . προσσχων δε τῃ χωρᾳ καθ ' ὁν τοπον |
αὐτου συνεχομενη ἐκλαιεν . ἀροτριων δε τις ἐπεθυμησεν ἰδων αὐτην συγγενεσθαι αὐτῃ , και ἀφηκεν τους βοας ἑστωτας ἐν τῃ | ||
; νη Δι ' , εἰπερ ἐστι γε . και συγγενεσθαι ταις Νεφελαισιν εἰς λογους , ταις ἡμετεραισι δαιμοσιν ; |
τουτο μεν χαλκους ἐπ ' ἀγορας ἱσταντες , τουτο δε παρεδρους τοις ἐν ἀκροπολει θεοις καθισταντες , τους δε μεγαλων | ||
δ ' ἐπιβαλλομεναν χαιταισιν εὐωδη ῥοδεων πλοκον ἀνθεων ται Σοφιαι παρεδρους πεμπειν Ἐρωτας , παντοιας ἀρετας ξυνεργους . πως οὐν |
, και ταυτα διαπραξαμενον μηκετι ἐγγυτερω προσιεναι , ἀλλ ' ἀποτρεπεσθαι φυλαττομενον μη τι ἡμας μαλλον του δεοντος θερμαινων βλαψῃ | ||
εἰς τελεωτεραν και ὑπερτεραν ζωην . Και τους μεν πρωτους ἀποτρεπεσθαι δει , τους δε δευτερους ἐξευμενιζεσθαι . Εἰσι δε |
θηρευοντος , ἐλπιδα ἐμποιων του συλληφθησεσθαι ἐξαπατᾳ τε ἑως ἀν ἀποπτωσιν οἱ νεοττοι : εἰτα και αὐτος ἐξιπταται . ἐστι | ||
ἀτελων και κακων μηδ ' ὁλως εἰναι ἰδεας : κατα ἀποπτωσιν γαρ ταυτα προς τοις τελευταιοις ὑφισταται της φυσεως ἠ |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
θειον , εἰτε ὡς παιγνιον ἐκεινων εἰτε ὡς σπουδῃ τινι συνεστηκος : οὐ γαρ δη τουτο γε γιγνωσκομεν , τοδε | ||
μετα βιας ἀναστελλειν , και δια τουθ ' ὑποχωρειν το συνεστηκος εἰδωλον και ποιειν την ἐμφασιν ὑποφευγοντος : τοις δ |
ὁμοιως ἐχειν φησι των προτασεων την ἀκολουθιαν τῃ ἐπι των ἀπροσδιοριστων : μηποτε οὐν ὡς ἐπι των ὑπολοιπων ἀντιφασεων , | ||
οὐδ ' ἀν καθολου τιθωμεν . ἐπειδη ὡς ἐπ ' ἀπροσδιοριστων ἐξητασεν , ἱνα μη οἰηθῃς ἐπι τουτων μονων ὑπαρχειν |
των πολλων φιλοκαλιαν , οἱον την ἐν τοις ἀναγκαιοις και χρησιμοις προς τον βιον γινομενην , λαφυρα που της ἀληθινης | ||
λιθοις παμμεγεθεσι και τιτανῳ και πασιν ἀλλοις ὠχυρωμενοι προς τουτο χρησιμοις . χαλκου δε και κασσιτερου πολυ τι χρημα και |
ἀσεβησας πολλακις , τιμωριαν δε μηδαμως ὑποσχων ἡττον ἀν φυλαξαιτο πλημμελειν ἀγνοιᾳ της ἐκ θεων ἐπιουσης τοις ἁμαρτανουσι δικης : | ||
; „ ὁ λογος δηλοι , ὁτι και πονηρα φυσις πλημμελειν προαιρουμενη , κἀν μη μετ ' εὐλογου προσχηματος δυνηθῃ |
διεθετο μεν οὑτως . ἐπεγραφη δ ' αὐτου τῳ ταφῳ ἐπιγραμματα ταδε : πρωτον : σωφροσυνῃ προφερων θνητων ἠθει τε | ||
οὐκ ἀνατρεπω τας στηλας ; τι δε οὐκ ἐξαλειφω τα ἐπιγραμματα ; παντα γαρ οἰμαι τα της ἀρετης ὑπομνηματα ὡσπερ |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
ἀπορροιᾳ αὐξεται και μειουται : το τε θειον ἐκεινο πνευμα λεπτομερεστατον ὑπαρχον δια πασης οὐσιας διηκει και μαλιστα κατ ' | ||
ἀερα [ την ψυχην εἰναι ] , τουτον οἰηθεις παντων λεπτομερεστατον εἰναι και ἀρχην : και δια τουτο γινωσκειν τε |
δια κωδυων αὐτοις ποτιστεον . παρακμης δε γενομενης ἐπι λουτρον ἀκτεον ἐχον ῥοδα μυρσινην σχοινον πτεριν ἐλελισφακον και λιβανωτιδα . | ||
γαρ ῥᾳδιον δεξεται φιλομαθης ὠνκαι φυσει ἐναρετον προς τελειωσιν ἀρετων ἀκτεον και μετα τα μαθηματα λογους διαλεκτικης δοτεον και ὁλως |
τις οὐρανου τε ὑπερ ἀστρονομειν λεγῃ την του μη πλαστως φιλοσοφουντος ψυχην και παντα τα ὀντα νοητως θεωρειν , ἰσως | ||
οἰδα γαρ ὁτῳ ἀν μαλλον σου πεισθειην και βουλευομενου και φιλοσοφουντος τα καλλιστα , εἰδως σε τοις ἀληθεσι της φιλοσοφιας |
ᾀττειν τουτουι του Καυκασου . „ Ὑπερβαντες δε το ὀρος ἐντυγχανουσιν ἐπ ' ἐλεφαντων ἠδη ὀχουμενοις ἀνδρασιν , εἰσι δ | ||
δε την πολιν σπουδῃ και ἐπι παντας ἐρχομενοι τοις τε ἐντυγχανουσιν , ὁποτε αἰσθανοιντο ὀντας Μεσσηνιους , παρεκελευοντο ἀνδρας ἀγαθους |
πρωτος Ἐριχθονιος . Ὁτι βαλανους Ἀρκαδες , Ἀργειοι δ ' ἀπιους , Ἀθηναιοι δε συκα , Τιρυνθιοι δε ἀχραδας δειπνον | ||
λευκους ἐσθιειν . ἐκ δε των ὀπωρων σταφυλας λευκας και ἀπιους τους ἀγριους τους ἀκμασαντας και μηλον γλυκυ και συκα |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
και αὑται πασαι ἀληθεις . λοιπος οὐν ὁ οὐ πας προσδιορισμος συμπλεκεσθω τῳ ὑποκειμενῳ : παλιν οὐν ἐρουμεν ἠ οὐ | ||
καλειται καθολου , διοτι δε οὐ κειται αὐτῳ ὁ καθολου προσδιορισμος καλειται μη καθολου . Τα μεντοι δηλουμενα ἐστιν εἰναι |
κατα την ὁμοιοπαθειαν : ποθεν γαρ ὁρωντες χασμωμενους τινας ἠ ἀπορουντας παραχρημα ἀναγκῃ τινι κινουμεθα προς το ὁμοιοπαθες ἐνεργειν , | ||
την δια Κρευσιος τους μεθ ' αὑτου στρατιωτας και μαλα ἀπορουντας ποτερα ποτε πολεμος προς Θηβαιους ἠ εἰρηνη εἰη : |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
τε ποτον τε . τουτο γαρ αὐτος ἐν τῳ προοιμιῳ ἐπαγγελλεται των καλων τουτων ὑποθηκων ὡν προς τους ἑταιρους ποιειται | ||
ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . . . . . |
εἰς τον Ποντον εἰσπλεοντι . και τριηρει μεν ἐστιν εἰς Ἡρακλειαν ἐκ Βυζαντιου κωπαις ἡμερας μακρας πλους : ἐν δε | ||
ἐχρησμῳδησεν ὁ θεος ἐξιλασκεσθαι Μεγαρευσι και Βοιωτοις , ὁτε την Ἡρακλειαν ἐμελλον κτιζειν . τουτο δε ἐφη ὁ Ἀπολλωνιος ὡς |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
ἐπιτελεσθηναι συνεβη . προειρημενων δη τουτων ἑν ἐτι λειπεται και ἀναγκαιοτατον , την ἡλικιαν αὐτου διορισαι , ἱνα και περι | ||
ἡμιση αὐτου συντιθεμενα διπλασιον γινεται του ἐξ ἀρχης : ὡστε ἀναγκαιοτατον ἀπο β τριτων ἀρχεσθαι , εἰτα β πεμπτων , |
Δι ' , ἐφη , ῥᾳον ἠ εἰ σοι δεοι διδασκειν ὡς τα κακα των ἀγαθων ἀμεινω και λυσιτελεστερα ἐστι | ||
το ἐν ταις των ἀποκρινομενων ῥησεσι των προειποντων τας τεχνας διδασκειν . λεγει τοινυν ὁ Ἀχιλλευς Μη μοι συγχει θυμον |
ὀλιγαι ποιητεαι προς το ἐαν πεσῃ το μεταπυργιον ταυτῃ τους βαδιζοντας ἐσωθεν τραυματιζεσθαι εἰς τα πλαγια ὑπο τε των βελων | ||
τεχνη τους ἐς θεου φοιτωντας ἐπι τῳ χρησασθαι καθαρους κελευει βαδιζοντας φοιταν , ἠ „ ἐξιθι του νεω „ προς |
τα παιδαρια , ὡστε πρῳην νοσουντος μου του θυγατριου και δοξαντος κινδυνευειν οὐχ ὑπεμεινα οὐδε παρειναι αὐτῳ νοσουντι , φυγων | ||
ἀνῃρεθη . Γ λεγουσι τινες , ὡς Φειδιου του ἀγαλματοποιου δοξαντος παραλογιζεσθαι την πολιν και φυγαδευθεντος ὁ Περικλης φοβηθεις δια |
ἀπεριττως ῥηθεν του μεν εἰποντος ἀποφθεγμα γινεται , του δε ἀκουσαντος ἀπομνημονευμα . Ὁτι φιλει ἡ μεν ἀσθενεια και ταπεινοτης | ||
Σεμιραμις , ἀπο Σελευκου του Νικατορος Λυσιμαχῳ πολεμουντος , και ἀκουσαντος ὁτι θυγατηρ αὐτῳ γεγονε , την πολιν ἐκαλεσε Θυγατειρα |
. και πολλων συρρεοντων και τον δυνατον τροπον εἰς μαχην παρασκευαζομενων , ἐν ἑπτα ταις πρωταις ἡμεραις καθωπλισθησαν πλειους των | ||
ἐξηγγειλε τοις Λακεδαιμονιοις ὡς βασιλεως και Τισσαφερνους τον στολον τουτον παρασκευαζομενων : ὁποι δε οὐδεν ἐφη εἰδεναι . ἀνεπτερωμενων δε |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
. πως δε της ποιοτητος γενος φησι , και μην γενικωτατον ἐστι γενος ; γενος εἰπεν ἀντι του εἰδους , | ||
ἐναντια τελειν γενη ἐφη τα ἐναντια , οὐ κατα το γενικωτατον αὐτων γενος εἰρηκεν , ἀλλα κατα το προσεχες και |
. Ἐπειτα κατα την ἀντιπαραθεσιν ἑαυτου ὁ νους προς το νοητον ἐκφαινει το ἐν ἐκεινῳ νοητον , εἰ και μη | ||
του ἐρωτικου πως ἀναγεται ἀπο του τῃδε καλλους ἐπι το νοητον καλλος : ὁ λεγει οὐν τουτο ἐστιν , ὁτι |
ὁ ἐρως ἀμυνειν τε ἀλληλοις και παρα των ἁλιεων ῥᾳδιως χειρουσθαι ποιει : ἰχθυν γαρ τινα λευκον οἱ θηραται δεικνυουσι | ||
την πολιν ἠξιουν , ἡν ᾠοντο δι ' αὑτων εὐκολως χειρουσθαι , ὁπερ εἰς ἐργον ἐλθειν ἡ ἐμη προδοσια διεκωλυσεν |
τῳ κατα Δημοσθενους γραφων οὑτως : „ εἰ μεν τις ἀκρατεστερον ἐπιεν , ἐλυπει σε „ . τουτῳ ὁμοιον ἐστι | ||
τα στρατοπεδα , τοις μεν ὁπλιταις και ἀφειδως ὁμως και ἀκρατεστερον ὑπο του μισους φερομενοις ἐπι ἀλληλους οὐ παρεσχεν ἐλθειν |
παρακειμενην ἐν αὐτοις ἐχειν ; Οἱον ἐπι φωτος ἐχει : ἀπελθοντος οὐδεν ὁ ἀηρ αὐτου ἐχει , ἀλλ ' ἐστιν | ||
τινι των νεων ἐπι Καριας , και μετα ταυτ ' ἀπελθοντος αὐτου θαρρησαντας ἐπεξελθειν και πλεον σχοντας των ἐφορμουντων ἀναστρεψας |
και τριακοντα θυσανηδον ἐκπεφυκασι . ζῳων δε ἀρα ἁπαντων τουτο δειλοτατον ἠν : ἐαν γαρ ὑπο τινος ὀφθῃ και αἰσθηται | ||
ἑτερον Κλεωνυμον τοὐνομα . ἐλαφοι . . . ἐγενοντο ] δειλοτατον γαρ το των ἐλαφων γενος ὡς ἀχολον . Κλεισθενην |
ἐχθροι της ὀλιγαρχιας και οἱ τεως ἀποκρυπτομενοι το μισος , φανερους ἐποιουν αὑτους τοτε χαιροντες ἐπι ταις κακοπραγιαις των στρατηγων | ||
τας των εὐπορουντων ἀπολαυσεις . ταυτα ἐδει φρονειν και γενεσθαι φανερους οὐ τῳ κολασαντι τας τιμας μεμφομενους , ἀλλα τοις |
στρατοπεδον ὁ βασιλευς παρεσκευαζετο ἐς μεν το ἀστυ στρατιαν ἱκανην ἀπολιπειν πολιορκουσαν τε και φυλασσουσαν του μη τι των ἐνδον | ||
τουτο δε και κατα λογον ὡσπερ και τοις ζωοις πρωτον ἀπολιπειν την της γονης . Και γαρ ἐν τουτοις ἡ |
μητε δ ' ὁ πας λογος ὑπαντατω μητε πασι τοις ἐνθυμημασιν , ἀλλ ' ὁ τελειος Ἀαρων τοις του τελειοτατου | ||
ὑπαρχουσαν ἀναιδη , ἡν και μετεχειρισαντο ἐν μεν χαρακτηρι και ἐνθυμημασιν ἡμαρτημενοις οἱ περι Θρασυμαχον και Γοργιαν , πολλωι μεν |
ἠ των ὁλων σωματων ἡ διαμονη , καθαπερ και της ἀπιου και της ἀχραδος και της ἀμυγδαλης , ἁ δη | ||
προς δε τα ἐν αἰδοιοις φυομενα θυμια ἐλατηριον ἐπιπασσε , ἀπιου σπερματα τριψας ἐπιτιθει ἠ μαινιδων κε κεφαλας τριψας ἐπιπασσε |
τους Περσας πολεμον : νυν δε δοξας ὑπο των Θηβαιων καταφρονεισθαι διεγνω την πολιν ἀρδην ἀνελειν και τῳ φοβῳ τουτῳ | ||
ἠ ψευδη τα λημματα : ἐνιοτε δ ' οὐκ ἀξιος καταφρονεισθαι . ὁταν μεν γαρ ἐλλειπῃ τι των τοιουτων ἐρωτηματων |
περιαπτουσιν ὡσαυτως τα δεξια τοις δεξιοις και τα ἀριστερα τοις ἀριστεροις σεληνης οὐσης ἐν ἀποκρουσει ἠ ἐν ἀσπορῳ ζωδιῳ και | ||
δε νεον κλισιηθεν ἰοντα . ἡ διπλη ὁτι ἐν τοις ἀριστεροις μερεσι του ναυσταθμου γεγονεν ἡ μαχη , ὁπου και |
ἀνιχνευειν μηδε τυγχανειν ; Ἀλλ ' εἰ μεν δια το ἀνευρισκειν μαλλον δυνασθαι , ἐσται και τοις μη λογον ἐχουσιν | ||
εἰ ἐθος ἐστι το θλιβον , προς ἐκεινο την βοηθειαν ἀνευρισκειν πειρατεον . τι οὐν προς ἐθος ἐστιν εὑρισκειν βοηθημα |
ἁλσι και ἐλαιῳ , του ζωμου λαμβανομενου ὁμοιως και προς χρονιους των τενοντων ἀποστασεις . καεντες δε και ἐπιπασθεντες αἱμορραγιαν | ||
, λυει δε και πωρους ἐν χερσι και ποσι τους χρονιους , μετατρε - πει γαρ αὐτους εἰς ἰχωρα λεπτον |
οὑ ποιουμεθα τους λογους , ἱνα μαλλον πεισωμεν , και κατηγορουντες ἠ ἀπολογουμενοι δεομεθα της ἐκ του ἐκφραζειν αὐξησεως , | ||
, ἀπο τουτων διαγει . οὐδεν οὐν ἀλλο ποιουσιν οἱ κατηγορουντες ἐν ὑμιν ἠ προλεγουσιν ἁπασι μηδ ' ὁτιουν ἐκεινῳ |
δε Ἀλεξανδρος κατανοησας την των πολεμιων ταξιν προς ταυτην την διακοσμησιν οἰκειως ἐξεταξε την δυναμιν . γενομενης δε μαχης το | ||
πασης της οὐσιας ποιον προσαγορευεσθαι κοσμον και το κατα την διακοσμησιν την τοιαυτην διαταξιν ἐχον . διο κατα μεν την |
την ἱππον , ἐπεαν δε ταυτα θηευμενοι ἐωσι πληρεες , ἀποπεμπειν ἐς την ἀν αὐτοι ἐθελωσι χωρην ἀσινεας . Ἐπιλεγων | ||
οἱ των Ἐπιδαμνιων φυγαδες : οἱ πλουσιοι προϊσχομενοι : προτεινοντες ἀποπεμπειν : ἀπο κοινου το ἐκελευον οἱ Κερκυραιοι ʃ της |
πολυσπερμον ᾐ το κατα κορυφην ζῳδιον , κατα την αʹ συνελευσιν τα της συλληψεως ἀσφαλως ἐσται . ἐπαν δε τυχῃ | ||
και μονας νοειται , κατα την του ἑνος και ἑνος συνελευσιν τετρας γενησεται , δυειν μεν νοουμενων των συνιοντων , |
αἱ δε γυναικων κατα πολυ δια λυπην , αἱ δε πρεσβυτων δι ' ἐνθουσιασμον , οἱον δια τας ἐν ἑορταις | ||
ὑπερ ἑξηκοντα μυριαδας ἠσαν , ὁ δ ' ἀλλος ὁμιλος πρεσβυτων , παιδων , γυναικων οὐ ῥᾳδιος ἀριθμηθηναι : μιγαδων |
ὁμοιως ὁ φλεγματωδης χυμος πλεοναζει οὐτε ἡ αὐτη κρασις , εὐδηλον ὡς οὐ δυνατον ἐστιν ἁπαντας ὑπο μιας ἀντιδοτου θεραπευθηναι | ||
ἐκφηναι τον ἡλιον , μεχρις ὁτου πας ἐκφανῃ , σχεδον εὐδηλον ἐστι στοχαζομενοις , ὡς οὐ μειον ἀν σταδιων δεκα |
μεν τα προτερα , ὀδυρουνται δε τα παροντα . Οὑτω δυσαρεστον τι ἐστιν ὁ ἀνθρωπος κομιδῃ , και φιλαιτιον , | ||
γαληνῳ βλεμματι , εἰ δ ' ἐχθρος τυχοι , το δυσαρεστον της ψυχης παθος προμηνυει : και θρασυτητι μεν προπηδωσι |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
δε τον δημον ἐδιδασκεν οὐ ποτε Καρχηδονιους οὐδ ' Ἀννιβαν ἀποστησεσθαι σφισιν ἐνοχλουντας ἀμφι την Ἰταλιαν , εἰ μη Ῥωμαιων | ||
εὐλαβεισθαι μη ἱπποτυφιᾳ ληφθῃ . τοις μεθυουσι συνεβουλευε κατοπτριζεσθαι : ἀποστησεσθαι γαρ της τοιαυτης ἀσχημοσυνης . πινειν δ ' εἰς |