| οἱ τρομοι τροπῳ τοιῳδε : το αἱμα φοβουμενον την παρουσαν φρικην συννευει προς ἑαυτο , και ἀποφευγει προς τα θερμοτερα | ||
| χηνα ἐξ αὐλης ἀετος : και τουτο δρασας ὑπεσηλθε την φρικην . ἰσασιν οὐν οἱ ἁλιεις τα πραττομενα , και |
| δε παλιν οἱ μεν περι την Νουμιδιαν και Καρχηδονιαν και Ἀφρικην συνοικειουνται μαλλον τῳ τε Καρκινῳ και τῃ σεληνῃ , | ||
| πολεμουμενοι ὑπο Περσων , ἀφεντες την Ἰωνιαν ἐπλευσαν ἐπι την Ἀφρικην την παλαι Καρχηδονα καλουμενην : ἀει δε ταις οἰκιζομεναις |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| ποτε οὐν οὐκ εὐθυς ἀπεκριναμεθα πλεκτικην εἰναι κροκης και στημονος ὑφαντικην , ἀλλα περιηλθομεν ἐν κυκλῳ παμπολλα διοριζομενοι ματην ; | ||
| τοὐπισω ἀνακαμπτουσαι τουτο συνιστωσιν : ἀπο μερους δε την ὁλην ὑφαντικην ἐδηλωσε . Και Ὁμηρος : Ἱστον ἐποιχομενην και ἐμον |
| δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν τροπικῳ βραχειαν την ὁδον της φυγης και βραδεως ὁδευσαντα και οὐ | ||
| και στυψιν . ὁ καρπος δε και ὁ φλοιος οὐ βραχειαν στυψιν προσειληφασι μετα του λεπτομερους και ῥυπτικου . και |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| Εὐρυπυλοιο διηλυθεν ἀνθερεωνος πολλα πονησαμενη : του δ ' ἐκχυτο φοινιον αἱμα ἐσσυμενως : ψυχη δε δι ' ἑλκεος ἐξεποτηθη | ||
| ἀργυρου αἰγλη . εἰδωλοις δ ' ἐν ὑγροισι Κρονον και φοινιον Ἀρην ξυνην ἐξανυοντας ὁδον Τιταν ὁτε λευσσῃ , πλωτηρας |
| δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
| ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
| ταλαινης δημιουργουσιν . ὁ γουν Διογενης ἰδων τινα των λεγομενων ἀπελευθερων ἁβρυνομενον και πολλους αὐτῳ συνηδομενους , θαυμασας το ἀλογον | ||
| ἀχρι της του κεκληκοτος οἰκιαςΣτεφανιων ἠν των του Τιβεριου Καισαρος ἀπελευθερων , παρ ' ᾡ κατηγοντοκαι μικρον ἀποθεν ὑποστειλας ἐκπεμπει |
| τι πραγμα ἐστιν , οὐ δυνατον δε ἑνος πραγματος δυο ὁρισμους ἀποδουναι . ὁ γαρ κυριως ὁρισμος , ὡς εἰρηται | ||
| γενους ὁρισμος ἠτοι ὑπογραφη των δυο ἀπηλλακται των κακυνοντων τους ὁρισμους : οὐτε γαρ περιττευει οὐτε ἐλλειπει . Εἰρηται ὁτι |
| θυμον , ποταπον ; ἀταλον , ἠγουν ἱλαρυνων αὐτον ταις θεραπειαις και προσηνη ποιων : Διος κορινθος . παροιμια ἐστιν | ||
| δε και τουτοις οὑς ἀγασθειη ἠ ἐν φυλακαις ἠ ἐν θεραπειαις ἠ ἐν αἱστισινουν πραξεσιν , ἐνσημαινομενος τουτο , ὁτι |
| , ἀντεγκληματα , συγγνωμας : ἀλλος δε τις φησιν , ὁριστικην μεν εἰναι την ἀχαριστειαν : ἀν γαρ ὁρισηται ὁ | ||
| συγγραμμα και εἰς τας διαλεκτικας μεθοδους , εἰς την διαιρετικην ὁριστικην ἀποδεικτικην και ἀναλυτικην . παραδιδωσι δε και τον διδασκαλικον |
| συμφορας ὡς δικαιας λελυσθαι , ῥημα παν ἐν ὑποψιᾳ και μισθος ἠδη δεδοται ἠ ὡμολογηται . εἰθ ' οἱ μεν | ||
| , των δε τυγχανει , των δε τευξεται . και μισθος τοις κατωρθωκοσιν οὑτος ὡσπερ τοις μετ ' Ἀγαμεμνονος ἁ |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| ἐν τῃ ἐγρηγορσει ἐνεργειων , ἀναδιδονται τινες ἀτμοι εἰς τα μετεωροτερα και συμβαινει ἐπι πλειον λεπτοποιουμενης της ὑλης ἐκ της | ||
| ΒΚ ἡ ΚΖ , οὐκουν ἡ μεν ΓΔ της ΔΖ μετεωροτερα φαινεται , ἡ δε ΔΖ της ΖΚ : τα |
| φθεγματι , οὐ μην του ἐριφου γενομενου δυο ἡμερων ἑαυτῃ φιλτατου ἐτι προσηψατο , ἀλλα ἐκεινον μεν εἰασεν , ἀλλους | ||
| , Νεοπτολεμος : οἰσθ ' ἠδη το παν . Ὠ φιλτατου παι πατρος , ὠ φιλης χθονος , ὠ του |
| . ἠθους γαρ κρισιν οὐδεμιαν ἀκριβεστεραν ἡγουμαι της ἐν φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους | ||
| ἡ συν τῃ δυαδι τα παντα ὑφιστασα , ταὐτοτητος και βεβαιοτητος και συνοχης και διαιωνιας ζωης ἐξηγουμενη τοις ὁλοις , |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
| ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
| οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
| ἑσπεραν πλεουσι μεχρι μεν του Κανωβικου στοματος χιλιων που και τριακοσιων σταδιων , ὁ δη και βασιν του Δελτα ἐφαμεν | ||
| , και καθ ' ἡμας δε οὐκ ἐλαττους εἰναι [ τριακοσιων ] . διο και τους ἀρχαιους βασιλεις ἱστορουσι κατα |
| την γραμματικην ἐπιστημην κατα την ἑξιν τελειωθεις και παραδιδους τους γραμματικους λογους , και το μεν ψυχρον ὑδωρ δυναμει λεγεται | ||
| τους ἀνθρωπους , περι δε καλοκἀγαθιας μηδενα . τους τε γραμματικους ἐθαυμαζε τα μεν του Ὀδυσσεως κακα ἀναζητουντας , τα |
| ἀλωπεκας φυλαττομαι , ἀφ ' οὑ ἐν ἀφοδευματι ἀλωπεκος πτερα τεττιγος ἐθεασαμην . „ ὁτι τους φρονιμους των ἀνθρωπων αἱ | ||
| πυρεσσοντος ἐσθιων ματην διπλασια . κτλ . ὀνος ἀκουσας φωνης τεττιγος ἡδεως αὐτῃ ἐπετερπετο και τον τεττιγα ἐπηρωτα λεγων , |
| Ὁ μεν δη ἁμαρτων του χρηστηριου προσειχε γυμνασιοισι ὡς ἀναιρησομενος γυμνικους ἀγωνας , ἀσκεων δε πενταεθλον παρα ἑν παλαισμα ἐδραμε | ||
| , ἀλλ ' ἐπειδη ἐθος ἠν τοις παλαιοις κατα τους γυμνικους ἀγωνας ἐλαιῳ ἀλειφεσθαι προτερον , κἀντευθεν το ἀλειφεσθαι συμβολον |
| ! ὁ χοροϲ εμω ! ! ! ? [ ] τερα ? ὁ χοροϲ ] ! ! [ ] ! | ||
| ὑποδιπλασιον . θελει γουν ἐχειν οὑτως και ἡ δευ - τερα , προς ἡν ἡ πρωτη λογον ἐχει δεδομενον : |
| . και οὐπω λεγω την νοσον τοσουτον πραγμα , ἡ προσεκειτο ἐλαυνουσα και τους μεν ὁλως ἀπανηλωκει των ἀνθρωπων , | ||
| , την μακραν νυκτ ' ἀναπαυσομεθα . Εἰ πτερα σοι προσεκειτο και ἐν χερι τοξα και ἰοι , οὐκ ἀν |
| ταις ὑστεραις ἐς χαριν την Ἱερωνος του Δεινομενους ἀνηγορευσεν αὑτον Συρακουσιον , τουτων ἑνεκα οἱ Κροτωνιαται την οἰκιαν αὐτου δεσμωτηριον | ||
| δε υἱον Δεινομενην . νικησας δε τα Ὀλυμπια ἀνεκηρυξεν ἑαυτον Συρακουσιον και Αἰτναιον : ἐκτισε γαρ πολιν ἐν Σικελιᾳ Αἰτνην |
| της Ἀπολλωνος θητειας ταυτα . Ἀπολλοδωρος δε φησι κεραυνωθηναι τον Ἀσκληπιον ἐπι τῳ τον Ἱππολυτον ἀναστησαι , Ἀμελησαγορας [ . | ||
| ἀελιου δοκιμους συν ἀγακλυτωι εὀαγει Ὑγιειαι : ἰη Παιαν , Ἀσκληπιον δαιμονα κλεινοτατον , ἰε Παιαν . [ ] ς |
| , ὁ δε Ζευς ἐν Αἰγοκερωτι μοιραις κ λεπτοις κϚ ἀναποδιζων , ὁ δε Κρονος ἐν Ὑδροχοῳ μοιραις κγ λεπτοις | ||
| ἐπανελευσεται , ἐαν δε ἐν ἰδιῳ οἰκῳ ἠ ὁριοις μη ἀναποδιζων ὁ ἀποδρασας ἐνδον των οἰκειων ἠ ἐν τῃ πολει |
| του κυνος , ὁτι ὁ μεν ἀστρῳος ἐστιν ὁ δε χερσαιος ὁ δε θαλαττιος ὁ δε φιλοσοφος , εἰπειν ὁτι | ||
| ὑγροπισσῃ και ἐπιχρισον ἀλωπεκιας , και ἰαθησονται . Ὁ δε χερσαιος βατραχος ὁ καλουμενος σακκος , ὁς και ἰοβολον ἀσθμα |
| δαπανηματα . τοιαυτη δ ' οὐσα ποτερον εἰδος ἐστι της ἐλευθεριοτητος ἠ μερος ; εἰ μεν γαρ εἰδος , ἐπει | ||
| προς την μεγαλοπρεπειαν : ὡς γαρ ἡ μεγαλοπρεπεια διαφερει της ἐλευθεριοτητος τῳ μεγαλῳ , περι τα χρηματα και αὐτης οὐσης |
| ὀργανα τεταμενον . ἐτι δε και οὑτω : δυναμιν ψυχης ἀντιληπτικην των αἰσθητων : αἰσθητηριον δε ὀργανον της ἀντιληψεως των | ||
| τουτων κατηγορειν : ἐν δε τῳ μερει τουτῳ κατα την ἀντιληπτικην διαιρεσιν πανυ δριμεως αὐτου την ἀπολογιαν συνεστησε και ἰσχυραν |
| , και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
| και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
| ἐπει οἱ Αἰολεις , ἡνικα μακρᾳ παραληγεται ἡ κλητικη , συστελλουσι την ἐσχατην , οὐ μην και ἀναβιβαζουσι τον τονον | ||
| και ἡ γαστηρ , οὐ συναιρουσι το μηκος , ἀλλα συστελλουσι και στενουσι την εὐρυτητα , και παρ ' αὐτου |
| ἐν χρονῳ τοσουτῳ ἐχοντος ἐκεινου τον κληρον , οὐδεις πωποτε προσεποιησατο οὐδ ' ἠμφεσβητησε της κληρονομιας ἐκεινῳ . Τελευτησαντος δε | ||
| την ἀδελφην , διαπραττομενος τηλικαυτα ἑνα μαρτυρα παρειναι αὑτῳ Πυρετιδην προσεποιησατο , και τουτου ἐκμαρτυριαν ἐπ ' ἐκεινῃ τῃ δικῃ |
| των δικαστων κατεγνωσθη θανατος , οἰεται αὐτον ἐλεγχεσθαι περι του δαιμονιου ψευδομενον , ἐννοησατω πρωτον μεν ὁτι οὑτως ἠδη τοτε | ||
| ' αὐτοις και των κακων ἀρχη ἐγενετο , μηνισαντος του δαιμονιου . ἐδοξαν γουν οἱ ἀρχοντες αὐτων μετ ' ὀλιγον |
| ] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
| ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
| εἰς το τικτειν λιθους και πηγνυσθαι ἑτοιμως ὑπο της ἐμφυτου θερμοτητος . προς την παχυτητα οὐν δει ἐνιστασθαι μαλλον δια | ||
| ἀρτηρια δια σκληροτητα . και χρεια μεν ἠ πλεονεξια ἑπεται θερμοτητος , ἠ δαπανη του ψυχικου συναυξεται πνευματος , οὐχ |
| γλυκυ τι δαμωσομεθα και μετα πονον : ἐπειδη τον ὑπερ κεφαλας γε † Τανταλου λιθον παρα τις ἐτˈρεψεν ἀμμι θεος | ||
| ἰσομεγεθεις εἰναι τῳ σκοπελῳ . καθιεισαν δε την Σκυλλαν τας κεφαλας οὑτως ἀνασπαν τους ἁρπαζομενους . ” φερει δε τε |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| ' ἑκαστον λεγειν : πονηρον δε παραδειγμα παρεχων ἑαυτον και νεωτεροις και πρεσβυτεροις ἀπονιας και τρυφης και ἀπιστιας : δεκαζων | ||
| δε ἐστιν ἀντι του “ χρωματιζεται ” , οὑτω : νεωτεροις πραγμασι ⌈ χρωματιζεται . / [ χρωτιζεται . / |
| του ἀνθορισμου : ὁ τεχνικος οὐν πολλακις συλλογισμον ὠνομακεν ἀντι ἀνθορισμου , εἰδως ὁτι ταὐτον ἐστιν : εἰ δε τις | ||
| τα τοιαυτα . ΠΡΟΒΟΛΗ ΟΡΟΥ . Γνωστεον , ὁτι του ἀνθορισμου κατασκευαστικα και τα ἑξης τυγχανει κεφαλαια : και τον |
| : ὡν ἑκατερος Ζηνωνι ἑκατον μνας τελεσας σοφος τε και ἐλλογιμος γεγονεν . Ἀλλα μα Δι ' οὐκ ἐχω . | ||
| εἰ μεν σοι ὑπαρχει φυσει ῥητορικῳ εἰναι , ἐσει ῥητωρ ἐλλογιμος , προσλαβων ἐπιστημην και μελετην : ὁτου δ ' |
| . ταυτι μεν οὐν ἐξωθεν ἐστι του κυουμενου : την φυτικην δ ' ἀρχην ἁπαντων πρωτην ἐχει το συλληφθεν δημιουργουσαν | ||
| ζησεται τι θεωρημα και νοημα , δει αὐτοζωην εἰναι οὐ φυτικην οὐδε αἰσθητικην οὐδε ψυχικην την ἀλλην . Νοησεις μεν |
| γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
| ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
| ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
| τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
| ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
| , διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
| ν , τροπη δε ἐγενετο του ν εἰς ς κατα Δωρικην διαλεκτον , ὡσπερ ἠν ἠς , εἱρπομεν εἱρπομες , | ||
| , Δωρικην τροπην πεπονθασιν , το δε Λαας το κυριον Δωρικην κρασιν : δια δε του εἰπειν μη κατα ποιητικην |
| μερη ἐκβαλλομεναι συμπεσουνται . αἱ δε ἐπι μηδετερα τα μερη συμπιπτουσαι παραλληλοι εἰσιν . παραλληλος ἀρα ἐστιν ἡ ΕΖ τῃ | ||
| δε πλαγια , και παρ ' αὐτας ἀχθωσι δυο εὐθειαι συμπιπτουσαι ἀλληλαις και τῃ γραμμῃ , τα ἀπο των ἀπολαμβανομενων |
| σκεψαμενος . . . αὐ , ὁς ἀν δοκῃ αὐτῳ ἱκανωτατος εἰναι εἰς το ταυτα ἐπιτηδευσαι , τουτῳ συνεσται . | ||
| νεανιας ἐστι καλος και τἀλλα ἐρωτικος και τα τοιαυτα κρινειν ἱκανωτατος . οὐκ ἀν ἐκεινος δικασειεν κακως . Τουτο μεν |
| γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
| ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
| , ὡστε τοις παριουσι φαινεσθαι δια της ὑελου το του τετελευτηκοτος σωμα , καθαπερ Ἡροδοτος εἰρηκε . Κτησιας δ ' | ||
| εἰς τον πατρῳον οἰκον , του δ ' ἐγκαταλειφθεντος ἀπαιδος τετελευτηκοτος , τουτων δ ' οὑτως ἐχοντων ἀξιουμεν κληρονομειν , |
| . διο και κατα τας ταφας των τετελευτηκοτων ἐνιους ἐπιστολας γεγραμμενας τοις οἰκειοις τετελευτηκοσιν ἐμβαλλειν εἰς την πυραν , ὡς | ||
| ; ἀποδημουντες [ ] ἠγνοησατε τας [ περι ] τουτων γεγραμμενας ὑμειν [ ] ἐπιστολας ; ἀμεινον δ ' αὑται |
| με αὐτος : οὐκ οἰσω πορνοβοσκον δεσποτην : σωφρονειν , πιστευσον , εἰθισμεθα . Ταυτα ἐδειτο , ἠλεει δε αὐτην | ||
| † } Πραξας κακως τι κἀν δοκῃς θεον λαθειν , πιστευσον ὁτι σεαυτον οὐ δυνῃ λαθειν . } Ἐαν φονευῃς |
| , καθαπερ και τας ἀντωνυμιας και την καλουμενην παρα τοις γραμματικοις προσηγοριαν . οὐ μεντοι φαινεται τουτο λογον τινα ἐχειν | ||
| ταυτα μεν εἰρηται περι των ῥηματων της ἀπαρεμφατου παρα τοις γραμματικοις λεγομενης ἐγκλισεως , δι ' ὡν και μονων εἰωθαμεν |
| πλησιον δ ' αὐτου τοπον εὐθετον ἐκτισεν ἐν αὐτῳ πολιν Ἀλεξανδρειαν . εἰς δε την των Ὠρειτων χωραν δια των | ||
| αὐτοις , οἱον ῥοδα ἠ κρινα , ἠ κατα την Ἀλεξανδρειαν λωταρια . και χρη γινωσκειν ὁτι και τουτο καλλιστα |
| τῳ πειθεσθαι τοις μαθηματικοις ἀλλα τῳ ἐχειν ἀποδειξιν και λογον μαθηματικου τινος θεωρηματος . οὑτω δε το λογικον μετεχει λογου | ||
| ἐπι το δευτερον , δια τι τοσαυτα εἰδη εἰσι του μαθηματικου . ἰστεον ὁτι το μαθηματικον περι το ποσον καταγινεται |
| ἑλκωσις ἐν τῳ βαθει των μυκτηρων μεχρι των καλουμενων ἡθμοειδων σαρκων , πυωδες και δυσωδες ὑγρον ἀφιεισα , την αἰσθησιν | ||
| του λογιζεσθαι και | μεταλλοιωσαντες εἰς την ἀψυχον και ἀκινητον σαρκων φυσινἐγενοντο ” γαρ οἱ δυο εἰς σαρκα μιαν ” |
| τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον ἀρχηθεν τον ἀξιουντα κτεινειν τους μοιχους . | ||
| και προκαταστασις γενησεται της διηγησεως , ὁτι μητε ἐκεινον ἐχρην γεγραφθαι τον νομον τον περι των χρηματων και ὁτι τουτον |
| , βραδυτερον φανησεται την εἰς τα ἑπομενα των ζῳδιων μεταβασιν ποιησαμενη τοις αὐτοις κε ἑξηκοστοις Και δια ταυτην την αἰτιαν | ||
| , ἡ δε προφητις προεισιν ἐπικλησιν ὡς ἐθος των θεων ποιησαμενη : ἀπροοπτως δε ἰδουσα τας Ἐριννυας κυκλωι του Ὀρεστου |
| ὀσμης . θεια γαρ τις φαινεται και λογου κρειττων ἡ προσπιπτουσα και κινουσα τας ἑκαστων αἰσθησεις εὐωδια . και γαρ | ||
| φυλαττεσθαι μη ποτε ἀρα νεαροις οὐσιν αὐτων τοις στελεχεσιν εἰτα προσπιπτουσα ἡ ἀκτις πριν ἠ παγηναι και τους καλουμενους χονδρους |
| [ Ἐργωδεις δε εἰσιν οἱ το στομα εὐλυτον ἐχοντες προς λοιδοριαν και φθεγγομενοι μεγαλῃ τῃ φωνῃ , ὡς συνηχειν αὐτοις | ||
| καιτοι και τουτ ' , ὠ ἀνδρες Ἀθηναιοι : ἐγω λοιδοριαν κατηγοριας τουτῳ διαφερειν ἡγουμαι , τῳ την μεν κατηγοριαν |
| γενομενην ὁπλα λαβειν οὐ θελησαντες , ἀλλα δια την ἀκαιρον δεισιδαιμονιαν χαλεπον ὑπεμειναν ἐχειν δεσποτην . . : , , | ||
| τας θυσιας , ὁπως ἁμα ταυτῃ ἑσμον κακων εἰσηγαγον , δεισιδαιμονιαν , τρυφην , ὑποληψιν του δεκαζειν δυνασθαι το θειον |
| το περας , ἀθανατος δε ὠν και ἐν ἑαυτῳ την ἀτελευτητον ληξιν περιεχων και διαπαντος ἀενναος ἀπο της ἐκεισε ἐνεργειας | ||
| Διι σε πρεπον εἰκαζεθαι . οὐ γαρ τι των σων ἀτελευτητον ὁ τι κεν κεφαλῃ κατανευσοις , τουτο δη το |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| του ἐνεστωτος ὁ παρακειμενος : το μεν τιθημι ὁ ἐνεστως τρισυλλαβον , το δε θησω ὁ μελλων δισυλλαβον : ὁσον | ||
| νενευκυια δια την ἀνταποδοσιν . και ἐστι το μεν πρωτον τρισυλλαβον κατα παλιμβακχειον : το δε βʹ παιων πρωτος : |
| δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
| , τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
| ἐστι δε οὐχ ὁ αὐτος : ἐν μεν γαρ τῳ ἀντικειμενῳ ἐστι πραγμα γεγονος , οἱον ἠριστευκεν , οὐκ ἠριστευκε | ||
| ἠν ὁ του Λυσιου λογου χαρακτηρ , εἰκοτως αὐτος τῳ ἀντικειμενῳ ἠθελησε χρησασθαι τῳ σεμνοπρεπεστερῳ προς καταπληξιν και χειρωσιν του |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| ἐργῳ αἰσθωνται ὁρωντες Ξανθιους . Οὐδ ' αὐτοι Ξανθιους ὑποδεξασθαι ἐγνωκαμεν , εἰ κοινωνειν της συμφορας μαλλον ἠ ἐπικουφιζειν μελλομεν | ||
| αὐτο τιμησομεθα ἀξιου , κἀκεινο εἰσομεθα ὁτι ἐπεξιοντες μεν οἱς ἐγνωκαμεν πολεμιων ἡμας αὐτους ἀπαλλαττομεν , ἀποδραντες δε ἀπο των |
| πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
| ' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
| σφας δε ἀντι τουτων φασιν οἱ Φιγαλεις το τε σπηλαιον νομισαι τουτο ἱερον Δημητρος και ἐς αὐτο ἀγαλμα ἀναθειναι ξυλου | ||
| δρωσαν κακον αὐτους οὐκ ἀν ποτε την ἱκανην δικην ἐχειν νομισαι πας τις ἀν εἰκασεν ἐκ των ὑπαρχοντων , οἱ |
| δε και ἐν τῃ κωμῳδιᾳ , ὡς και παρ ' Ἀριστοφανει . ἰδιως δε φασι Σικελιωτας την ἀλωπεκα καλειν κιναδιον | ||
| ; και τι αὐ ἐνταυθα κατεκλινης ; ὡς οὐ παρα Ἀριστοφανει οὐδε εἰ τις ἀλλος γελοιος ἐστι τε και βουλεται |
| Σπαρτης νικης γνωρισματα . Κρισαιον δε κολπον , και Κορινθιων σωφρονισμον , και καρτεριας ἐπι της ἑσπερας και καθ ' | ||
| χρησμοις : ἁτε γαρ παιδευτικος ὠν και προς νουθεσιαν και σωφρονισμον ἑτοιμοτατος των οἱων τε νουθετεισθαι και σωφρονιζεσθαι παντα της |
| , ὡς προειρηται . ἠμαρ ] ἡμεραν . μελαγχιμου ] μελαινης . μυριας πολλης . βραβευς ] ἡγεμων . στυφλους | ||
| θεαμασιν ζωσαν γραφην ἐφαινε , χρωμα δ ' ὀμμασιν λευκον μελαινης ἐργον ἀντηυγει σκιας . ἀλλη δ ' ἐγυμνου καλλιχειρας |
| ἐαν μεν ἀλλοις νομοις τε και ἐπιτηδευμασιν ἀφαιρηται τις την ἀνελευθεριαν και φιλοχρηματιαν ἐκ των ψυχων των μελλοντων αὐτα ἱκανως | ||
| μη λαμβανειν ἀλλα συμφυρουσι και μιγνυουσιν εἰς ταὐτον ἀσωτιαν και ἀνελευθεριαν : λαμβανουσι γαρ ὁθεν μη δει συνεχως , ἱνα |
| δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
| ' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
| ' ἀσκοπῳ οὐτ ' ἀκυλιστῳ Πρωταγορῃ : ἐθελον δε τεφρην συγγραμματα θειναι , ὁττι θεους κατεγραψ ' οὐτ ' εἰδεναι | ||
| και Καλλιμαχον ἐν τῳ των παντοδαπων συγγραμματων Πινακι ἀναγραψαντα πλακουντοποιικα συγγραμματα Αἰγιμιου και Ἡγησιππου και Μητροβιου , ἐτι δε Φαιτου |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| . ἡ γαρ γυνη πολλοις τοις φιλημασι , και τουτοις ἐρωτικοις , προσκαλουμενη ὡς εἰδεν οὐ κατεχοντα , ὡσπερ ἀνδρι | ||
| θεον των γαμων : χαιρει δε διηγημασιν ἐπαφροδιτοις τε και ἐρωτικοις : ταυτα γαρ οἰκεια τῃ ὑποθεσει . μετεχειρισαντο δε |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| καθηκοντα οὐτε θεωρηματα , οὑτως οὐδε την ῥητορικην ὑποληπτεον ἐχειν τεχνικην ὑποστασιν ἐπι τοιουτοις παραγγελμασι σαλευουσαν . ἀμελει γε τοι | ||
| παντως ἐξεταζειν ἑκαστα συμφερει των εὑρισκομενων , ἀλλα τοις κατα τεχνικην θεωριαν τῳ λεγοντι συντελουσι : κἀν γαρ ὠσιν ἐπι |
| δε ὀλιγου δειν ἀριστοι των ἰατρων εὐδοκιμησαν . λαβων ἀφοδευμα λυκου , εἰ δυνατον , ἐχον ὀσταρια κατακλεισον εἰς σωληναριον | ||
| δι ' οἰνου λευκου και λεπτου μεγαλως ὠφελουσιν . ἡπαρ λυκου λειουται μετ ' ἀκριβειας και διδοται ⋖ α μετ |
| τῃ καταστασει , δικην αὐτον διδοναι . νυν οὐν αἰσθανομεθα Θηραμενην τουτονι οἱς δυναται ἀπολλυντα ἡμας τε και ὑμας . | ||
| και οἱ ἀλλοι τριακοντα ἠδη φοβουμενοι και οὐχ ἡκιστα τον Θηραμενην , μη συρρυειησαν προς αὐτον οἱ πολιται , καταλεγουσι |
| , διττας δε δυναμεις ἐχει ἡ ψυχη , τας μεν γνωστικας τας δε ζωτικας , και γνωστικας μεν αἰσθησιν φαντασιαν | ||
| ὁτι ἡ ψυχη διττας ἐχει δυναμεις : τας μεν γαρ γνωστικας ἐχει , τας δε ζωτικας . και γνωστικαι μεν |
| το πληρες την ἑο αὐτου , ὡς γε και κατα πληθυντικην συνταξιν σφων αὐτων και σφεας αὐτους . ὁ αὐτος | ||
| ν προσλαμβανον : ἐξαλλον γαρ και περιαλλον . Την γενικην πληθυντικην περισπωσι Δωριεις , ἐπει και τας τοιαυτας των ἀντωνυμιων |
| , οὐδ ' αὐ ψυχῃ μαθηματων τε και ἐθων , πασα δε νυξ τε και ἡμερα σχεδον οὐκ ἐστιν ἱκανη | ||
| γαρ ταυτα , ἀλλ ' ὁμοιοκλιτα . Τοις Αἰασι : πασα εὐθεια εἰς ς ληγουσα μετα μακρας και ἑξης . |
| νηπιων καταλειφθεντων οὐχ ἑκων , ἀλλ ' ὑπο των πραγματων ἀναγκασθεις : ἐπειδη τον μεν παππον ὑμων οἱ της βασιλειας | ||
| ἀλλ ' ἀκων , δια την συμφοραν την του στρατοπεδου ἀναγκασθεις καταμειναι και βοηθησαι : ἁ δε ὁ Ὀδυσσευς , |
| γαρ ὀλεθρον μαντευεται , ἐρρωμενοις δε θανατον τινος των οἰκειων προαγορευει . ὁ Συρος ἐδοξε τῳ δεσποτῃ περιδειπνον παρατιθεναι , | ||
| και τις αὐτων ἐν ἀρχῃ του δραματος μεγαλαυχουμενος ὡς προφητης προαγορευει τοιαδε Ἀφυπνιζεσθαι χρη παντα θεατην , ἀπο μεν βλεφαρων |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| της ἡμιολιου ἐπι την ἐναρμονιον διεσις , ἀπο δε της ἐναρμονιου ἐπι την βαρυτατην χρωματικην ἑκτημοριον , ἀπο δε της | ||
| ποτερον διτονος ἐστιν ἡ λιχανος ἠ συντονωτερα ὡς μιας οὐσης ἐναρμονιου : ἡμεις δ ' οὐ μονον πλειους ἐν ἑκαστῳ |
| ἐπεισηγαγεν . ἠν γαρ τις Λατινος ὀνομα μεν Σαυνιων , γελωτοποιος δε και χαριτας ὑπερβαλλουσας ἐχων εἰς ἱλαροτητα : οὐ | ||
| τα συμβολα των βασιλικων γνωρισματων , συννουν προσωπον . οὐ γελωτοποιος αὐτον προσαγεται ἐξω του μετρου , οὐ θαυματοποιος ἐκπληττει |
| ἐκεινου μεχρι και νυν τῃ διαδοχῃ του χρονου παραδοθεντα ταις Ἑλληνικαις ἱστοριαις και ξυγγραφαις ᾀδεσθαι και θαυμαζεσθαι παρα πασι και | ||
| ἀνδρειαν των Ἑλληνων ἀγνοεις : τους γαρ ἀφισταμενους των βαρβαρων Ἑλληνικαις δυναμεσι καταπολεμεις : ὡστε μη νομιζε τους ὑπερ της |
| γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
| ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
| ; Ἐβουλομην , ὠ πατερ , την δια του ὑμνου εὐλογιαν , ἡν ἐφης ἐπι την ὀγδοαδα γενομενου σου ἀκουσαι | ||
| . Και ἀνοιγησονται ἐπ ' αὐτον οἱ οὐρανοι ἐκχεαι πνευματος εὐλογιαν πατρος ἁγιου : και αὐτος ἐκχεει πνευμα χαριτος ἐφ |
| οὐν την ἀσπιδα τοις ἀριστεροις βραχιοσι τῃ γραφῃ της ὑδρας πεπληρωμενην και δια της γραφης της ὑδρας ἐκπληρων ἐχιδναις , | ||
| Ἠγουν οἱ ἐναρετοι λαθειν οὐ δυνανται . Καχλαζοισαν ] Ἠγουν πεπληρωμενην . Κτεανων ] Ἠγουν των του πλουτου κτηματων . |
| : το μεν πρωτον ἐξ ἰαμβικης βασεως των ἀρα δυο βραχειων ἀντι μιας μακρας λογιζομενων και τροχαϊκου πενθημιμερους : το | ||
| : παιων βʹ ἐκ βραχειας και μακρας και ἑτερων δυο βραχειων , ˘˘˘ – , οἱον ἀγευσιος : παιων γʹ |
| δηξεωϲ του ϲτομαχου ἐκπνευματωϲεων ὀξει ἀφεψηϲαντεϲ κυμινον και γληχωνα ϲπογγοιϲ πυριαν τον ϲτομαχον , ἐνιοτε δε και ϲτυπτηριαν ἐπιπαϲϲομεν τῳ | ||
| δε του σωματος , ἐπι πλεον , ἐαν ἀνεχωνται , πυριαν δια σπογγων , και καταπλασμασι χρηστεον ἀλευρῳ τε καθαρῳ |
| ' ἐν ἑσπερᾳ κρυπτεται ὁ Κυων δηλονοτι και οὑτω και τριακοστην περι Κυνος την κρυψιν . Μαϊος δε την πρωτιστον | ||
| . ἐν τωι δασει τωι πλησιον των χωριων τουτων ἐποιμαινον τριακοστην ἰσως , βελτιστε , ταυτην ἡμεραν αὐτος μονος κἀκκειμενον |