| συμφορας ὡς δικαιας λελυσθαι , ῥημα παν ἐν ὑποψιᾳ και μισθος ἠδη δεδοται ἠ ὡμολογηται . εἰθ ' οἱ μεν | ||
| , των δε τυγχανει , των δε τευξεται . και μισθος τοις κατωρθωκοσιν οὑτος ὡσπερ τοις μετ ' Ἀγαμεμνονος ἁ |
| , ἐστι σοι και τουτων οὑτως ἐχοντων ὁμως τα δεοντα βουλευσασθαι : μαλιστα μεν γαρ ἐγωγε φαιην ἀν την μητερα | ||
| Μελανθιον φησι τουτ ' εὐξασθαι λεγων : Τιθωνου Μελανθιος ἐοικε βουλευσασθαι βελτιον . ὁ μεν γαρ ἀθανασιας ἐπιθυμησας ἐν θαλαμῳ |
| . και τα μεν προς ἐμβολεις της ὀρθογωνιου κωνου τομης κατασκευαζομενα πυρια κατα τον προυποδεδειγμενον τροπον ῥᾳδιως ἀν ἐξαπτοιτο προς | ||
| σφοδρα λοιδοροι . πομπεια δε λεγεται τα εἰς τας πομπας κατασκευαζομενα σκευη , ὡς ὁ αὐτος ῥητωρ κατ ' Ἀνδροτιωνος |
| μητε ἀρχην ἀρχειν μηδεμιαν ἐτι ἐκ του αὐτου κοσμου μητε μισθοφορειν προεδρους τε ἑλεσθαι πεντε ἀνδρας , τουτους δε ἑλεσθαι | ||
| ἡ ἀπολαυσις περιισταται , και το πραγμα οὐδαμως ἰσον , μισθοφορειν μεν ὑπερ του κρατειν των πολεμιων , των ἀθλων |
| ὁλως λαβειν φαρμακον ὑπηλατον . μετα δε το ληφθηναι το καθαρτηριον συμφερει της πτισανης ἐπιρροφειν , ὡς φησιν Ἱπποκρατης : | ||
| νιτρου και λιβανωτου βαλανον ποιησας ἐν μελιτι προσθες . Προσθετον καθαρτηριον μαλθακτικον : ἰσχαδα λαβων , ἑψησας , ἑως ἀν |
| δει δε ἐφοραν και τας ἀκτι - νας και τους κληρους και τα δωδεκατημορια οἱς συνοδευει ἠ συσχηματιζεται ὁ Ἑρμης | ||
| και διος Ὀδυσσευς χωρον μεν πρωτον διεμετρεον , αὐταρ ἐπειτα κληρους ἐν κυνεῃ χαλκηρεϊ παλλον ἑλοντες , ὁπποτερος δη προσθεν |
| δια το και πλειους διεψευσθαι της ἀληθειας ἐν τουτοις , πιστευσαντας τῃ Φιλινου γραφῃ . Οὐ μην ἀλλ ' εἰ | ||
| δε μηνυσεως ὑπο του Μηνυκιου τους παροντας ἐν τῳ συνεδριῳ πιστευσαντας ἀληθη τα λεγομενα εἰναι , γνωμην ἀποδειξαμενου των πρεσβυτερων |
| ᾡ καλειται ἠ της χαριτος ἐπιλαθοιτο . οὑτω δε ἐστι βελτιστος ὡστ ' , ἐπειδη δεομενῳ γραμματα λαβειν προς τους | ||
| ' ἁ προτερον ἰσχυσειν . ἠν δε ἀρα ὁ Ἑρμογενης βελτιστος ἀρχοντων και οὐ πολλοις μεν ὁμιλειν ἀξιων , πρᾳος |
| χρωματος διαιρεσιν : τετταρων δ ' οὐσων παρυπατων ἡ μεν ἐναρμονιος ἰδιος ἐστι της ἁρμονιας , αἱ δε τρεις κοιναι | ||
| ἡμας ἐφηφθαι των ὀξυτερων συστηματων . αἱ δε μετα ταυτην ἐναρμονιος χρωματικη τε και διατονος δι ' ἁς προειπομεν αἰτιας |
| ἐν τῳ προς Λεπτινην : ” λεγονται οἱ τριακοντα χρηματα δανεισασθαι παρα Λακεδαιμονιων ἐπι τους ἐν Πειραιει . ” εἰθ | ||
| παλαιας ἐκεινης εὐδαιμονιας Ἀλκιβιαδης και το λεγονται χρηματα οἱ τριακοντα δανεισασθαι και ὁσα τοιαυτα . Ἀλλα σχηματα μεν ταυτα λαμπροτητος |
| , βραδυτερον φανησεται την εἰς τα ἑπομενα των ζῳδιων μεταβασιν ποιησαμενη τοις αὐτοις κε ἑξηκοστοις Και δια ταυτην την αἰτιαν | ||
| , ἡ δε προφητις προεισιν ἐπικλησιν ὡς ἐθος των θεων ποιησαμενη : ἀπροοπτως δε ἰδουσα τας Ἐριννυας κυκλωι του Ὀρεστου |
| χρυσουντας : και Φιλοξενος δ ' ὁ Κυθηριος ἐν τῳ ἐπιγραφομενῳ Δειπνῳ φησιν πινετο νεκταρεον πωμ ' ἐν χρυσεαις προτομαις | ||
| . ἐπει δε και ἀλλῳ Χρυσιππου του Τυανεως συγγραμματι ἐνετυχον ἐπιγραφομενῳ Ἀρτοποιικῳ και πειραν ἐσχον των αὐτοθι ὀνομασθεντων παρα πολλοις |
| δει και τουτο προσθειναι , φανερος ἐστι και αὐτος ὁ δαιμονιος Ἀριστοτελης , ἐν οἱς οὐ φιλονεικει , και την | ||
| ταις ὀροφαις ὀντων τε και ὁρωντων και ἐκπληττομενων διακαρτερησας ὁ δαιμονιος εἰς δειλην ὀψιαν τον μεν θεον ἐπραϋνε , τον |
| ἀν και πετρον ὀριναις . τις σε πολυπλανεων ἐπεων ἐδιδαξε κελευθους ; ὠμοι , τις σε κομισσεν ἐμην εἰς πατριδα | ||
| ! ] ! ! ! ! ! τας ἐναλους ἀπεβα κελευθους [ ] ! ! ! [ ! ! ! |
| και το γε δεον αὐτοις , ἱνα μη τοιουτοις περιπιπτωσιν ἀτοποις , την περι της των ἁπλων φαρμακων δυναμεως ἐπισκεπτεσθαι | ||
| δε , ὡς εἰκος , της πολεως , πολλοις ἐγχειρων ἀτοποις Ἀντωνιος ἐχθρος Ῥωμαιων και πολεμιος ἀπεφανθη δογματι κοινῳ . |
| και την συνουσιαν οὐκ ἠνεγκεν . ἀλλ ' εἰδως ὁτι ἀπαραιτητος ἐστιν ὁ πατηρ , και προς τα τοιαυτα ἀσυγγνωστος | ||
| Νεμεσεως ἐστιν ἱερον , ἡ θεων μαλιστα ἀνθρωποις ὑβρισταις ἐστιν ἀπαραιτητος . δοκει δε και τοις ἀποβασιν ἐς Μαραθωνα των |
| ] αἱ ἑξης αὑται συστηματων περιοδοι στιχων εἰσιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων ἐνενηκοντα ἑπτα , ὡν τελευταιος χαρις γαρ οὐκ ἀτιμος | ||
| ἐρωτω : ἡ μονοστροφικη αὑτη περιοδος στιχων ἐστιν ἰαμβικων τριμετρων ἀκαταληκτων καʹ ὡν τελευταιος : ἠκουσας οὐκ ἠκουσας ἠ κωφῃ |
| πολει μητε ἁγνισμων μητε νεου πυρος . Ἐτι δε τουτου θαυμασιωτερον ἐστι και μυθῳ μαλλον ἐοικος ὁ μελλω λεγειν . | ||
| και ἐμφυεσθαι δυναμενος , τι ἀν εἰη της φυσεως ταυτης θαυμασιωτερον ; τριτον ἡμας προς τουτοις παρακαλει προς την προκειμενην |
| σφας δε ἀντι τουτων φασιν οἱ Φιγαλεις το τε σπηλαιον νομισαι τουτο ἱερον Δημητρος και ἐς αὐτο ἀγαλμα ἀναθειναι ξυλου | ||
| δρωσαν κακον αὐτους οὐκ ἀν ποτε την ἱκανην δικην ἐχειν νομισαι πας τις ἀν εἰκασεν ἐκ των ὑπαρχοντων , οἱ |
| αἱ κατα φιλοσοφιαν αἱρεσεις . δευτερον τις ἡ διαιρεσις των Ἀριστοτελικων συγγραμματων πολλων ὀντων , χιλιων τον ἀριθμον , ὡς | ||
| φιλοσοφων αἱρεσεις ὠνομασθησαν , φερε δευτερον και την διαιρεσιν των Ἀριστοτελικων συγγραμματων ποιησωμεθα . τουτων οὐν τα μεν ἐστι μερικα |
| τῳ δημῳ ὠν ἐνθα παντες ἐχθροι τυραννιδος , ἠδυνω τισιν ἀνακοινωσασθαι : ἐγω δε οὐκ ἠδυναμην τῳ τυραννῳ συνων και | ||
| στοχαστικην ἀντιθεσιν θησεις ἀλλην μεταληψιν : ὁτι ἐδει τῳ δημῳ ἀνακοινωσασθαι . ΛΥσεις τῳ ἀδυνατῳ : ὁτι οὐχ οἱον τε |
| δι ' αὐτης της Σεληνης . εὑρεθεισα γαρ ἐν τροπικῳ βραχειαν την ὁδον της φυγης και βραδεως ὁδευσαντα και οὐ | ||
| και στυψιν . ὁ καρπος δε και ὁ φλοιος οὐ βραχειαν στυψιν προσειληφασι μετα του λεπτομερους και ῥυπτικου . και |
| δε και ἐν τῃ κωμῳδιᾳ , ὡς και παρ ' Ἀριστοφανει . ἰδιως δε φασι Σικελιωτας την ἀλωπεκα καλειν κιναδιον | ||
| ; και τι αὐ ἐνταυθα κατεκλινης ; ὡς οὐ παρα Ἀριστοφανει οὐδε εἰ τις ἀλλος γελοιος ἐστι τε και βουλεται |
| φιλονεικων , την περι ὑμας ὀψεται δοξαν μετα ἀληθειας αὐτῳ μαχομενην και νικηθηναι μηδαμου δυναμενην : εἰ δε ἀκων μεν | ||
| μη ἁρμοττει ἠ ὁ κατηγορουμενος , την δε ἀποφασιν ἁτε μαχομενην τῃ καταφασει ψευδεσθαι μεν ἐφ ' ὡν ἐκεινη ἀληθης |
| παντες οἱ συνομοιοι σου . και ἑστωτος του Ἁβρααμ και θαυμαζοντος , ἰδου ἀγγελος κυριου ἐλαυνων ἑξ μυριαδας ψυχας ἁμαρτωλων | ||
| ἐκειρεν μου την τριχα ἐν τῃ ἀγορᾳ παρεστωτος ὀχλου και θαυμαζοντος . Τις οὐκ ἐξεπλαγη ὁτι αὑτη ἐστιν Σιτιδος ἡ |
| παραδραμουσης αὐγας , ἀσυνδετου τε τῳ ὡροσκοπῳ , ἀνεπιστροφος ὁ δρασμος ἀποτελειται , ὁμοιως και ἐκλειψιν ποιουμενης , ἐν δε | ||
| ἐπιζημιον α ἀπαλλαγησῃ της γυναικος β οὐ λησεται σου ὁ δρασμος . ἀρτι ἐμπιπτεις γ γενηση βουλευτης βραδεως , ζημιωθησῃ |
| ἀπειλητικως . δειπνοπιθηκος : ὁ δειπνου ἑνεκα πιθηκιζων και ὑποθωπευων κολακος τροπον . διατοιχειν : το εἰς τον ἑτερον τοιχον | ||
| , οὐτε ἀγροικος τροπος εἰς ὁμιλιαν . Πιθηκου ὀργην και κολακος ἀπειλην ἐν ἰσῳ θετεον . Του βιου καθαπερ δραματος |
| ποιουντες ἁ πραττουσιν ὡστ ' εἰναι φανεροι και φυλαττομενοι και αἰσχυνομενοι . ἐκ δε τουτων ἡ κοινη και παντων των | ||
| , διακειται δε , ὡσπερ οἱ καταψηφισασθαι μεν ἐπιθυμουντες , αἰσχυνομενοι δε το μη ἐπ ' ἀληθεσι , και προφασιν |
| ἀσυλλογιστον ἀρκει το ποτε μη συναγειν , προς δε το συλλογιστικον οὐκ ἀρκει το ποτε συναγειν ἀλλα μονον το ἀει | ||
| φησιν , ἀναγκαιως το τι ἐστι και ὁ ὁρισμος κατα συλλογιστικον οὑτω σχημα συναγεσθαι , ὡς μειζων δια μεσου συναπτομενος |
| ἑψησας το μελι και ἀπαφρισας ἑνωσον και ἀναδησας ἐα . Μελιτος ξεστην α , οἰνου ξεστια ε , πεπερεως # | ||
| ὀστρακου , σμυρνης ἀνα # α . λειοις χρω . Μελιτος # α , των μορων του χυλου # ε |
| ὡσπερ ἐνεχυρον αὐτο τουτ ' ἐχοντες ἐπαρθηναι και τουτῳ μαλιστα πιστευσαντες ἁμαρτειν , οὐ τῳ δια τελους κρατησειν της πολεως | ||
| ' ἀγνοησαιεν ὁσῳ λαμπροτερος και μειζων ἀνηρ , τοσουτῳ προχειροτερον πιστευσαντες αὐτῳ , μηδε ἡν οὐ θεμις οὐδεν φλαυρον ἀκουσαι |
| μερη ἐκβαλλομεναι συμπεσουνται . αἱ δε ἐπι μηδετερα τα μερη συμπιπτουσαι παραλληλοι εἰσιν . παραλληλος ἀρα ἐστιν ἡ ΕΖ τῃ | ||
| δε πλαγια , και παρ ' αὐτας ἀχθωσι δυο εὐθειαι συμπιπτουσαι ἀλληλαις και τῃ γραμμῃ , τα ἀπο των ἀπολαμβανομενων |
| δε φλεβοτομιας . . . οὐτε τινι των δραστηριων χρηται καθαρτικων φαρμακων . ἐτι δε ἐναργεστερον ἐδηλωσε την ἑαυτου γνωμην | ||
| τουτουϲ ἁρμοδιωϲ καθαιροντων ἐϲτιν . ὁϲοι δε τα τοιαυτα των καθαρτικων παραιτουνται φαρμακων , καταποτιοιϲ χρηϲτεον τοιϲδε : ἀλοηϲ , |
| . κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , | ||
| . κοινου δε του συμφεροντος φανεντος , την μεν Μηδειαν ἐπαγγειλασθαι συνεργησειν αὐτοις μεχρι ἀν συντελεσωσι τον προκειμενον ἀθλον , |
| ἀνεγιγνωσκον , πλειστα δε ἐς μνημην ἀνελεγοντο : το τοι μνημονικον ἑκατοντουτης γενομενος και ὑπερ τον Σιμωνιδην ἐρρωτο , και | ||
| τουτο των ἐν τῳ λογῳ μερων ταττομεν . ἐστι δε μνημονικον ποιειν ἐν κεφαλαιῳ ἠ διαλογιζομενον ἠ ἀπολογιζομενον περι των |
| με αὐτος : οὐκ οἰσω πορνοβοσκον δεσποτην : σωφρονειν , πιστευσον , εἰθισμεθα . Ταυτα ἐδειτο , ἠλεει δε αὐτην | ||
| † } Πραξας κακως τι κἀν δοκῃς θεον λαθειν , πιστευσον ὁτι σεαυτον οὐ δυνῃ λαθειν . } Ἐαν φονευῃς |
| ἀν εἰη ἀτοπον ; Ἡ λαλια κεφαλης μεν ἐχει τι συμπληρωτικον και βαρους ἐμποιητικον : ἐστι δε και δυναμεως καταλυτικη | ||
| δε κυμινον και δια την πληκτικην ἀποφοραν της κεφαλης ἐστι συμπληρωτικον . Ἀφθης δε γενομενης μικρας μεν ἐσχαρας οὐσης μελιτι |
| . και οὐπω λεγω την νοσον τοσουτον πραγμα , ἡ προσεκειτο ἐλαυνουσα και τους μεν ὁλως ἀπανηλωκει των ἀνθρωπων , | ||
| , την μακραν νυκτ ' ἀναπαυσομεθα . Εἰ πτερα σοι προσεκειτο και ἐν χερι τοξα και ἰοι , οὐκ ἀν |
| διανοια , τουτεστι το εἰδικον : κατα γαρ την διανοιαν συλλογιζομενοι θηρωμεν τα πραγματα : γνωστον δε το εἰδος των | ||
| διαφορων φωτισματων αὐτης : διο και ἐκ των αἰτιατων τεκμηριωδως συλλογιζομενοι το αἰτιον ἑαυτοις ἀποδεικνυομεν , τα αἰτιατα του αἰτιου |
| ἀρχην του νομου Λεπτινης εἰπεν φησιν , ὁπως ἀν οἱ πλουσιωτατοι λῃτουργωσιν , ἀτελη μηδεν ' εἰναι πλην των ἀφ | ||
| εὐπορωτερους αὑτων . τοὐναντιον γαρ ὑμεις μεν και προτερον ἠτε πλουσιωτατοι των Ἑλληνων και νυν ἐτι μαλλον ἐστε : ἐκεινους |
| σκεψασθαι ταχεως πιστευων τοις τυχουσιν . Ἀλλ ' εἰ βραδεως ἐπιστευσεν προ του σκεψασθαι , οὐκ ἀν ἡμαρτανεν ; Μα | ||
| ὑπεσχοντο ἀν : ἀτοπον οὐν εἰ , διοτι προειτο και ἐπιστευσεν , μη διησουσιν . ὁ δε χρονος οὑτος , |
| γαρ ἡ ῥητορικη δοκει ἐν ταις βουλαις και ἐν τοις δικαστηριοις λυσιτελειν . Ποτε δε χρη το ὀνομα του γενους | ||
| ὑμας νομους ἀναγκαζουσι λυειν , τους μεν κεκριμενους ἐν τοις δικαστηριοις ἀφιεντες , ἑτερα δε παμπληθη τοιαυτα βιαζομενοι παρανομειν . |
| † ὑειος καρα και χρυσειος σταυρος δια της ει διφθογγου γραφομενα , . , . + . . . Ἀμβροσιην | ||
| αὐτον οἰμωγων τε ἀφορμαι και δακρυων , ὡν ἐπι τα γραφομενα ῥει τα πλειω . Καλως σοι τεθρηνηται τἀμα κακα |
| δηλωσει . βλαβαι δ ' ἐξ ὑπνων εἰσιν αἱ ταις ὠφελειαις ἐναντιαι , το τε τον πυρετον ἠ μη λυεσθαι | ||
| , τον δε ἐπι γηραος οὐδῳ . Θεος ἐπ ' ὠφελειαις συστελλει και ἐπι μακροτατον προαγει τον βιον . Εἰ |
| δυναται συγκινεισθαι τε και συνακολουθειν ἡ ἡμετερα ψυχη , ἀναγκη ἀκαταληψιαν εἰναι . ὁτι μεν οὐν κινειται τα πραγματα και | ||
| τοις φιλοσοφοις ἐπικρισεως , ὡς οἱ Ἐφεκτικοι : οὑτοι γαρ ἀκαταληψιαν δοξαζοντες ἐπειχον τας λυσεις των προτασεων . ἐκληθη δε |
| φθεγματι , οὐ μην του ἐριφου γενομενου δυο ἡμερων ἑαυτῃ φιλτατου ἐτι προσηψατο , ἀλλα ἐκεινον μεν εἰασεν , ἀλλους | ||
| , Νεοπτολεμος : οἰσθ ' ἠδη το παν . Ὠ φιλτατου παι πατρος , ὠ φιλης χθονος , ὠ του |
| ὁ λευκοϲ οὐκ ἐμετηριον μουνον , ἀλλα και ξυμπαντων ὁμου καθαρτηριων ὁ δυνατωτατοϲ , οὐ τῳ πληθεϊ και τῃ ποικιλιῃ | ||
| ἱκανον ᾐ τον ἀνθρωπον : ἐλατηριον δε τοιϲιδε των ἀλλων καθαρτηριων κρεϲϲον : ξυμφορον δε και κνεωρον και ναπυ : |
| εἰσιν ἐκ τετραγωνων ἐπι τους ἀπο της αὐτης αὐτοις πλευρας κυβους πολυπλασιασθεντων , ὡν δε κυβοκυβων , οἱ εἰσιν ἐκ | ||
| δε σοι τε λοιδορουνται , οὐδεν δεον , και τους κυβους συντριβουσιν ἀναιτιους ὀντας αὐτοις ὡν ἑκοντες ποιουσιν . ἀταρ |
| σης . “ Σφραγισασα δε την ἐπιστολην ἀπεκρυψεν ἐν τοις κολποις και ὁτε ἐδει λοιπον ἀναγεσθαι και ταις τριηρεσι παντας | ||
| θεριζουσι και περι την ἁλω τας διατριβας ἐπεποιητο και τοις κολποις της γης την ἑαυτου τροφην ἐθησαυριζεν , οἱα προμηθεστερος |
| του τεως ἀπιστουμενου και της γης οὐ φερουσης το ἀχθος κατηνεχθησαν οἱ της ἐπιστολης ἀκηκοοτες εἰς γην ἐξεταζοντες οἱ πολλοι | ||
| . ἀναχθεντες οὐν ἐκ του Πειραιεως περιεπλευσαν την Πελοποννησον και κατηνεχθησαν εἰς Κορκυραν : ἐνταυθα γαρ παραμενειν παρηγγελτο και προσαναλαμβανειν |
| ταυτης γαρ ἐφιεμενοι μαλιστα ἐνδιδοασι προς τους των εὐ πεφυκοτων ἐρωτας . γραφεται δε και οὑτως : ἐρωτικοι γαρ οἱ | ||
| του Ἠλειου , ὁν Θεοφραστος ἐν τῳ Ἐρωτικῳ περι τους ἐρωτας δεινον γεγονεναι λεγει . οὐκ ἀν ἁμαρτοι δε τις |
| του βασιλεως ἀπογονων ὀγδοος ὁ [ ἀπο του πατρος ] προσαγορευθεις Οὐχορευς ἐκτισε πολιν Μεμφιν , ἐπιφανεστατην των κατ ' | ||
| ἱδρυμενον ἐπι πετρας ἀπορρωγος , ᾡ ἐχρησατο Διοδοτος ὁ Τρυφων προσαγορευθεις ὁρμητηριῳ καθ ' ὁν καιρον ἀπεστησε την Συριαν των |
| ἐφη ” σιτια δε οὐκ ἐσται σοι τοσαυτα , ὡς ἐμπλησαι με . „ „ ἐοικας ” εἰπεν ” εὐσιτος | ||
| εἰς το την προθυμιαν των στρατιωτων αὐξησαι και ἐλπιδων ἀγαθων ἐμπλησαι , τον τε φοβον τον ὡς εἰκος ἐκ των |
| των ἰδιων ἐπιτρεψειε . τοιουτος μεν δη τις ἐν τοις συμβουλευτικοις λογοις ὁ ἀνηρ . ἐν δε τοις δικανικοις τα | ||
| χρησις ἐστι μεν και παρα Δημοσθενει ἐν Φιλιππικοις τε και συμβουλευτικοις , μαλιστα δε παρα Θουκυδιδῃ ἐν ταις δημηγοριαις : |
| δαιμονος , ἐχθρον εἰκασμα βροτοις τε και δαροβιοισι θεοισιν , προσθε πυλαν κεφαλαν ἰαψειν . οὑτως γενοιτο . τον δε | ||
| , καταιθε σαρκας , ἐμπλησθητι μου πινων κελαινον αἱμα : προσθε γαρ κατω γης εἰσιν ἀστρα , γη δ ' |
| συμβαλλεσθαι τινας ἡδονας , ὁταν ᾐ ἡ ὑποκειμενη ὑλη των θαυμαζομενων ὑπο της ἀνθρωπινης φυσεως . ὁ δη πεπονθεναι δοκει | ||
| , ἱνα εἰδῃς ὁτι μηδε των παλαιων μηδεις μηδε των θαυμαζομενων δια παντος του χρονου τηλικαυτης τιμης παρα των πολιτων |
| γενοιτ ' ἀν , ὁπως μηδενι ἑτοιμα ᾐ των βουλομενων νεωτεριζειν . Εὐηθες γαρ των μεν ἀφικνουμενων ἀνδρων παραιρεισθαι τα | ||
| ἁπτεα του ἐργου πριν και των λοιπων ἐπαρθηναι εἰς το νεωτεριζειν τας γνωμας . . . . ἀτασθαλα . . |
| ἀρχην ἀπ ' ἐκεινου αὐθις Λυκαονες ὠνομασθησαν , Οἰνωτρου δε κομισαντος αὐτους εἰς Ἰταλιαν Οἰνωτροι χρονον τινα ἐκληθησαν . μαρτυρει | ||
| δε περι Σωκρατους και ὁσα ἐντυχων τῳ συγγραμματι εἰποι , κομισαντος Εὐριπιδου καθα φησιν Ἀριστων , ἐν τῳ περι Σωκρατους |
| την τιμην το ζητουμενον ἀγαθον : οἱ γαρ χαριεντες και πρακτικοι ζητουντες την τιμην και καταλαβειν σπευδοντες οὐ καθ ' | ||
| ἐαν δε και Ἑρμης σχηματιζηται ἐπι τουδε του διαθεματος , πρακτικοι μεν ἐσονται και εὐεπιβολοι και φρονιμοι και ἐπαφροδιτοι , |
| μη δυνωμεθα παντη το ὑπο του κατηγορου λεγομενον , ἀλλα συγχωρησαντες ἐλαττωσωμεν αὐτο , ὡς ἐν τῳ προς Λεπτινην „ | ||
| των ἀνηκεστων οὐδεν . κἀκεινοι ταυτα προκαλουμενων ἡμων μετριασουσι και συγχωρησαντες τῃ πολει νεας ἀρχας ἀποδειξαι και τα προς τον |
| : πραγματος δε ὡς ἐπι του συνεχως κεχρημενου τοις ἀνδροφονων καθαρσιοις , και κρινομενου φονου : ἐνταυθοι γαρ ἐξ ὑπονοιας | ||
| ἀπολογουμενος λεξει ὡς τοσουτον ἀπεχω της ἀνδροφονιας ὡστε και συνεχως καθαρσιοις προσιεναι θεοις παλαιων ἀσεβηματων ἐμαυτον ἐξαντη καθιστας : φονων |
| * * : ἀπτησι , ἠ μη ἱπτασθαι δυναμενοις , μικροις , . , . , + . . Ἀπτερος | ||
| πασι γαρ τα ἀλλα παντα ἐστι , και ἐν τοις μικροις και ἐν τοις μεγαλοις και ἐν τοις καθ ' |
| δε της ἐπιβολης καθικομενου . Καμβυσην μεν γαρ μεγαλῃ δυναμει στρατευσαντα την τε στρατιαν ἀποβαλειν ἁπασαν και αὐτον τοις ὁλοις | ||
| ' οὐ φησι συστρατευσαι : Ἀλκμαιωνα γαρ τον Ἀμφιαρεω , στρατευσαντα μετα Διομηδους και των ἀλλων Ἐπιγονων και κατορθωσαντα τον |
| ἡ προκοπη τουτου δοξῃ γεγονεναι κατα τους ὑστερον χρονους , ἀγνοουμενης της κατα την νεοτητα περι τα καλλιστα των ἐπιτηδευματων | ||
| συνεβη την Ἰταλιαν πασαν φιλοσοφων ἀνδρων ἐμπλησθηναι και , προτερον ἀγνοουμενης αὐτης , ὑστερον δια Πυθαγοραν Μεγαλην Ἑλλαδα κληθηναι , |
| εὐθυς της ἀρχης και παραδιδωσι τον τε στολον και την σατραπειαν Καλλιουπολεως Χαμουζᾳ , των ἑταιρων τινι και ᾡ μαλιστα | ||
| οὐκ ἀξιον παραδραμειν ἀνεπισημαντον . κειται γαρ κατα μεσην την σατραπειαν της Ἰδουμαιας , τῳ μεν μηκει παρεκτεινουσα σταδιους μαλιστα |
| περι Θησεα σωθηναι δοκουσι . καταχυσματα δε και κυλικα οἰνου κεκραμενην καταχεοντες αὐτης ἐπιλεγουσιν : ” εἰρεσιωνη συκα φερει και | ||
| ἐπιδιδοντες , πηδωντες κουφως μαλα ἠ τρεχοντες , την ἰριν κεκραμενην και ὑδαρεστεραν ἐχοντες , τους κενεωνας ! ! ! |
| πιθανον γε εἰναι δοκει ἰσοταχεις εἰναι τους πλανητας κατα την προαιρετικην πορειαν , ἀλλα και ὠκυτεραν εἰναι την των ὑψηλοτερων | ||
| ' αὐτου δια την ἐμπεριοχην , κινειται δε και ἑτεραν προαιρετικην , καθ ' ἡν [ και ] ἀλλοτε ἀλλα |
| ἐξοιστρει αὐτην φοβων , τα νεογνα ἐπειδαν τεχθῃ , αὐτικα μετεισι και τιμωρησει τῃ μητρι . συ δε ἀπαγγελλε τῳ | ||
| ἐνεργειαν λογικην ζωην . εὑρων δε το ἐργον του ἀνθρωπου μετεισι λοιπον ἐπι το τελος και την εὐδαιμονιαν . Εἰ |
| αἰτιας ἐπιφεροντων : σχεδον γαρ πασας ἀπο τε των τελειοτερων ἐκλειψεων και των ἐπισημως παροδευοντων ἀστερων ἐπισκεπτομεθα : των δε | ||
| και τουτων τα πλειστα συντομως οὑτως . ἐπι των τελειων ἐκλειψεων το μεν χρωμα το μελαν θανατον του ἀρχοντος και |
| κωμῃ τινι κατεκαυσεν , ἡν Αἰγυπτιοι δια το συμπτωμα τουτο προσηγορευσαν ἱεραν βωλον : τῳ δ ' ἐν Ἡλιουπολει θεῳ | ||
| , Ἑστιαν ἁτε δη μενουσαν ἐν θεων οἰκωι † κλιτα προσηγορευσαν οἱ παλαιοι δια την στασιν και πηξιν : ἡς |
| ῥᾳστα ἐπι το ἀκροτατον ἀναβησῃ και εὐδαιμονησεις και γαμησεις και θαυμαστος πασι δοξεις , ἐγω σοι φρασω : ἱκανον γαρ | ||
| εἰκοτως , και δοκων και ῥητωρ ἀριστος εἰναι και ἀνηρ θαυμαστος , κατεβη μαλα σεμνως . ἀναστας δ ' ἐγω |
| ἐτεσι του βιου : δευτερον , ἑκτον , ἐννατον , δωδεκατον , συν τουτοις της εἰκοσαδος πρωτιστον , δευτερον σαρανταδος | ||
| δε μη , ὑδωρ θερμον καταχειν . Ὀφθαλμων , σποδιου δωδεκατον , κροκου πεμπτον , πυρηνος ἑν , ψιμυθιου ἑν |
| ' ἑκαστον λεγειν : πονηρον δε παραδειγμα παρεχων ἑαυτον και νεωτεροις και πρεσβυτεροις ἀπονιας και τρυφης και ἀπιστιας : δεκαζων | ||
| δε ἐστιν ἀντι του “ χρωματιζεται ” , οὑτω : νεωτεροις πραγμασι ⌈ χρωματιζεται . / [ χρωτιζεται . / |
| ὀντα ἀλληλοις προβληματα μη δοκει δια το ἐπι διαφορου ὑλης ἐρωτασθαι , ὡς δυνασθαι προς ἑν αὐτων εὐπορησαντας της αἰτιας | ||
| Ἰθι δη , νομισαντες ὑπο Πηλεως και Μενοιτιου και Χειρωνος ἐρωτασθαι την προφασιν , ἡς ἑνεκα τουτους παρειδομεν συμβουλευοντας κοινῃ |
| δια το μισος ὑπειληπτο . ὡς δε παντες οἱ συμμαχοι παρεγενηθησαν εἰς Κροτωνα , [ και ] κατα την ἑαυτου | ||
| του της Ἀσιας βασιλεως περι τον της Λυσιμαχειας πολεως ἀνοικισμον παρεγενηθησαν οἱ παρα Φλαμινιου πρεσβεις . εἰσαχθεντες δε εἰς το |
| ὁμοιως ἐξιατεον και δια των αὐτων βοηθηματων του ὁλου σωματος ἀναγεγραμμενων , αὐτου δε του γαλακτος την κακωσιν πρωτον μεν | ||
| των τραγῳδιων ποιητου μετελαβον ἐγω διοτι παραφερειν μελλοντος τι των ἀναγεγραμμενων ἐν τῃ βιβλῳ προς τι δραμα τας ὀψεις ἀπεγλαυκωθη |
| και διψησωσιν αἱ ἀρουραι , οὐδεμια μηχανη μη οὐχι λιμον ἐπακολουθησαι τῳ διψει αὐτων : και ὁτι οὐ μεσουντος θερους | ||
| του θωρακος ἐξαιρεθῃ το δορυ , συμβησεται και τον θανατον ἐπακολουθησαι , εὐψυχοτατα την του βιου καταστροφην ἐποιησατο . πρωτον |
| οὐδε προς τον θανατον ἐμαλακισατο , ἀλλ ' ἱλαρως και προσεδεχετο αὐτον και ἐπετελεσατο . ἐγω μεν δη κατανοων του | ||
| . και σκωπτομενος ὑπο των συμμαθητων ἠνεσχετο και ὀνος ἀκουων προσεδεχετο , λεγων αὐτος μονος δυνασθαι βασταζειν το Ζηνωνος φορτιον |
| , “ ὡς τι συνιεντες ἀλληλων ἐν ᾡ ἐτι ἐπιστημην ἀγνοουμεν : εἰ δε βουλει , και νυν ἐν τῳ | ||
| ὁλου , ἐντευθεν ἀπορει και εἰκοτως ἀπορει , ὁτι ὁλως ἀγνοουμεν ποια μερη εἰσι του ἀυλου εἰδους και ποια του |
| , και τῳ τυπῳ μη κωνοειδη φαινεσθαι , καθαπερ ἡμεις δοξαζομεν , ἀλλα κιονι τον τυπον ἐχειν ἐμφερη , μικρον | ||
| και περι των ἐσομενων οὐκ ἀπεικοτως προς τοις εἰρημενοις χρηστα δοξαζομεν . Ἡ μεν γαρ ἐπ ' εὐπραγιᾳ ἐλπις θαρσος |
| Πεσσινουντιους πολεμον ἐχων ηὐξατο τῃ Μητρι των θεων , ἐαν ἐγκρατης γενηται της νικης , θυσειν τον πρωτον αὐτῳ συγχαρεντα | ||
| , δια τουτο τον οἰνον ἀγαπᾳ . οὑτω και ὁ ἐγκρατης κυριως τῃ ἀγαθῃ δοξῃ ἐμμενει . εἰ δε που |
| ὁ δειπνοσοφιστης Λαρηνσιος , ἀλλος δε τις φησιν ὁτι ἐθος γραμματικων παισι περι παντων των προβαλλομενων λεγειν : εἰδος φυτου | ||
| οὐκ ἐπεθετο , ἀλλα γαρ ἐμοιγε δοκει οὐδεν ἐλαττον των γραμματικων οὐ δευτερος ἠ των ῥητορων , δι ' ὡν |
| σκεψαμενος . . . αὐ , ὁς ἀν δοκῃ αὐτῳ ἱκανωτατος εἰναι εἰς το ταυτα ἐπιτηδευσαι , τουτῳ συνεσται . | ||
| νεανιας ἐστι καλος και τἀλλα ἐρωτικος και τα τοιαυτα κρινειν ἱκανωτατος . οὐκ ἀν ἐκεινος δικασειεν κακως . Τουτο μεν |
| Δαρειον ἐσβαλειν ἐς την χωρην , μετα ταυτα μεμονεναι μιν τεισασθαι , πεμψαντας δε ἐς Σπαρτην συμμαχιην τε ποιεεσθαι και | ||
| ἠερα βαλλοντα εἰπειν : Ὠ Ζευ , ἐκγενεσθαι μοι Ἀθηναιους τεισασθαι , εἰπαντα δε ταυτα προσταξαι ἑνι των θεραποντων δειπνου |
| ὁ θεραπων προς τον Ἀγορακριτον . ἐν ἐκθεσει στιχοι τροχαϊκοι καταληκτικοι εʹ , οὑς οἱ ὑποκριται φασιν . Γ ἀνδρες | ||
| και μονομετρα ιεʹ . ἐν ἐκθεσει δε στιχοι τροχαϊκοι τετραμετροι καταληκτικοι δʹ , ὁμοιοι τοις ἑξης . ταυτα δη λιπους |
| δ ' ἀν ἐπικνισθῃ τεταρταια πεττεται : τουτων δ ' ἀφαιρεθεντων παλιν ἀλλα φυεται και ἀλλα και ἐκ του αὐτου | ||
| αὐ παντων ἐπιγνωμονας εἰναι και ἐπιμελητας των νομοφυλακων , πεντε ἀφαιρεθεντων των πρεσβυτερων , τους ἑξης δωδεκα . Περι δε |
| μαλαγματα , παρεθεμεθα δε και περι διακαυσεως εἰς το μη ἀγνοεισθαι . Ἐν δε τοις παροξυσμοις διαδεσμοις των ἀλλων μερων | ||
| , τα δε συγκρυπτων , και τα μεν οὐκ ἐων ἀγνοεισθαι , τα δε ποιων λανθανειν . πως οὐν διαφυγοις |
| του τονου δε ἐπιλελυσθω . ἡνικα γαρ περισπωμενη και ὀξεια συνεισι , λειπονται δε δυο συλλαβαι , παντως και ὁ | ||
| ἀλλα κατα τον αὐτον λογον : τα μεν γαρ ἀλλα συνεισι διαιρουμενα μη κωλυοντος μηδενος εἰς ἑν παλιν , τμηθεν |
| Μηδε Ἑλληνας πω , ψευδος αὐτος ὁ ποιητης ἀπελεγχει : Ἀνδρος , του κλεος εὐρυ καθ ' Ἑλλαδα και μεσον | ||
| . Λεγονται γαρ οἱ πελαργοι γεγηρακοτας τους γονεις τρεφειν . Ἀνδρος γεροντος ἀσταφις το κρανιον : ἐπι των εἰς μηδεν |
| δει . ὁ τε γαρ προλαβων , | ὡς οὐκ ἀπαραιτητον ἀλλ ' εὐμενες δι ' ἡμεροτητα φυσεως ἐστι το | ||
| εἰς την οἰκιαν ἀπεκτεινε . το μεν οὐν πικρον και ἀπαραιτητον της των πατερων ὀργης εἰς υἱους ἀδικουντας και μαλιστ |
| , ἠ ἐρωτησαι το δια τι ἠ δουναι εἰναι κατα συγχωρησιν , ἀλλ ' οὑτως ἐχειν , ὡς ἀναγκαιων ὀντων | ||
| , φησιν ὁ Ἰαμβλιχος , ἐπισκηπτει τῳ λεγοντι ὁτι κατα συγχωρησιν θεου γινεται το κακον , ὡς φησιν ὁ Θουκυδιδης |
| κατεμεμψαμεθα , ὁτι γε δη ὀργιζεται οὐκ ἀδικουσιν οὐδεν . θεραπευσαντες οὐν αὐτον και ἐπι ἑστιασιν καλεσαντες ἐξωρμησαμεν . και | ||
| , ἐφη , οὑτως . Οὐκουν εἰ την διανοιαν ἱκανως θεραπευσαντες παραδοιμεν αὐτῃ τα περι το σωμα ἀκριβολογεισθαι , ἡμεις |
| δια των θεωρηματων ἐκματτομενη το παραδειγμα , ὡς δε οἱ μεταγενεστεροι λογος [ ἠ πραξις ] ὁμοιωσιν εὐ ἐχουσαν του | ||
| , ἐπιεικως και φιλανθρωπως προσφερομενοι τοις ὑποτεταγμενοις : οἱ δε μεταγενεστεροι βιαιως και χαλεπως χρωμενοι τοις συμμαχοις , ἐτι δε |
| προς λυραν ὁ Πινδαρος : ἠιδε δε ὁ Ἀνακρεων την Πολυκρατους τυχην Σαμιων τηι θεαι πεμπουσαν ἱερα : και Ἀλκαιος | ||
| δια Χερρονησου τῃ στρατιᾳ , των μεν κληρουχων κατα το Πολυκρατους δογμα πολεμουντων ἡμιν , ὑμων δε τοιαυτα ψηφιζομενων , |
| οἱ τρομοι τροπῳ τοιῳδε : το αἱμα φοβουμενον την παρουσαν φρικην συννευει προς ἑαυτο , και ἀποφευγει προς τα θερμοτερα | ||
| χηνα ἐξ αὐλης ἀετος : και τουτο δρασας ὑπεσηλθε την φρικην . ἰσασιν οὐν οἱ ἁλιεις τα πραττομενα , και |
| μαλακον ; ἠ ἀντι τουτων βελτιον κατα την συνοχην ἠτοι ὑπερβαλλουσαν ἠ ἐλλειπουσαν το διαφορον αὐτων ὑπολογιζεσθαι . τα τε | ||
| , την κατα σωμα των μεν ἀσθενειαν , των δε ὑπερβαλλουσαν ἐν ἁπασιν ἰσχυν κατανοησαντες . εἰκοτως οὐν κατηλεσε τον |
| πολεμιοι εἰσι : και ποτε μεν ἀφισταντο , ποτε δε προσεχωρουν . και ἐν τῃ πρωτῃ των Ἑλληνικων . ἐμβροντητους | ||
| φοβερῳ ὀντι και δραστηριῳ , και οἱ ἐκεινου φιλοι τουτῳ προσεχωρουν . Τελευτων δε και της ἀρχης τον Ἰσοδημον ἀπεστερησε |
| γραφην εἰδος : οἱον ὡς ἐπι του ψηφισματος οὑ ἐγραψεν Ἀριστοκρατης : περι γαρ του ἠδη γεγραμμενου , φασιν , | ||
| ἀπ ' αὐτου νεωτερου και ὁ Θηραμενης ἠδη θρασυτερον και Ἀριστοκρατης και ὁσοι ἀλλοι των τετρακοσιων αὐτων και των ἐξωθεν |
| τι πραγμα ἐστιν , οὐ δυνατον δε ἑνος πραγματος δυο ὁρισμους ἀποδουναι . ὁ γαρ κυριως ὁρισμος , ὡς εἰρηται | ||
| γενους ὁρισμος ἠτοι ὑπογραφη των δυο ἀπηλλακται των κακυνοντων τους ὁρισμους : οὐτε γαρ περιττευει οὐτε ἐλλειπει . Εἰρηται ὁτι |
| τολμησαι και ἀναβηναι αὐτον . ὡς δε τουτο ἐγενετο , δρομαιος μεν ὁ Ζευς ὡρμησεν ἐπι την θαλασσαν φερων αὐτην | ||
| ἐκει γαρ εὑρησει Ἀττικας χιλιας . και ὁς περιχαρης γενομενος δρομαιος ἡκεν ἐπι την ἠιονα . ἐνθα δη λῃσταις περιπεσων |
| στρατιωτικον πληθος . στρατεια ἐκτεταμενως το πραγμα , στρατια δε συνεσταλμενως το των στρατιωτων πληθος . ἐναλλασσει δε πολλακις ἐν | ||
| δε τους χρονους , εἰ τις τον μεν μη ἐργαζομενον συνεσταλμενως ἀργον λεγοι , την δε πολιν ἐκτεταμενως Ἀργος . |