της φιλοσοφιας δογμασι και εἰς ποιητικας ὑλας πολλαχου συνεμβηναι και φρασεις , εἰ μη περι πρωτειων νη Δια παντι θυμῳ | ||
Οὐ τοι μα την Δημητρα χαιρησεις ἐτι . Εἰ μη φρασεις γαρ , ἀπο ς ' ὀλω κακον κακως . |
περιμεινον μικρον θ καταληφθησῃ μοιχος ἀρτι . προσεχε ι οὐκ ἀγορασεις χωριον ἠ οἰκιαν α γενησῃ δεκαπρωτος β ἑξεις την | ||
σαυτον τηρει θ γαμησεις και σεαυτου καταγνωσῃ μετανοων ι οὐκ ἀγορασεις το προκειμενον α οὐ στρατηγησεις πωποτε β οὐχ ἑξεις |
τοτε των περι Πλατωνα και Ἀριστιππον . ἐμμισθους δ ' ἀκροασεις ποιεισθαι : εἰτα συγγραφειν λογους δικανικους τοις ἀδικουμενοις : | ||
φερουσαν ταλαιπωριαν . Πως οὐν αὐτος ἡμιν τῃ περι τας ἀκροασεις ταυτας ἀκολασιᾳ το χρημα των λογων ηὐξηκεν ; ἐγω |
ἀγνοιας των λεκτεων ἐπι τας τοιαυτας των χωριων και ἀντρων ἐκφρασεις τρεπονται , και ὁποταν ἐς πολλα και μεγαλα πραγματα | ||
. τριτον κεφαλαιον , ἐν ᾡ την φυσιν της χωρας ἐκφρασεις , ὁπως μεν ἐχει προς θαλασσαν , ὁπως δε |
οἰνου κρασει και ἐπιβαλλε πηγανινου ἐλαιου κρασιν , ἱνα ὠσι κρασεις δυο , και οὑτως χρω προς κοιτην προλουων τον | ||
φυσεως . τουτοις δε ὡς εἰρηται συνεργουσι τε και ἀποσυνεργουσι κρασεις τε και ὡραι και χωραι και ἡλικιαι , διαιται |
. Προσθιγε μονον , κἀγω σε νη την Ἀρτεμιν Τι δρασεις ; τον σησαμουνθ ' ὁν κατεφαγες , τουτον χεσειν | ||
προσηκον μετρον αὐτοις παρεχοντος οὐτε αἱ προς τα τελη ἀγουσαι δρασεις προσφυως ἀν ἀποτελοιντο , μη του λογου παρ ' |
το συμβεβηκος ἐν οὐσιᾳ . τουτο οὐν το ἐν τινι παραλαμβανει ἐν τῳ ὁρισμῳ ὡς γενος κατα πολλων λεγομενον . | ||
ᾑ κληρουχοι Ῥωμαιων ἠσαν ἁμα τοις ἐπιχωριοις πολιτευομενοι , και παραλαμβανει την πολιν ἐξ ἐφοδου . ὡς γαρ ἐγνωσαν οἱ |
: και μαχομην κατ ' ἐμ ' αὐτον ἐγω : κεινοισι δ ' ἀν οὐ τις των οἱ νυν βροτοι | ||
ἐπεσποντ ' . αἰψα δ ' ἀπο κˈλισιαν ὠρτο συν κεινοισι : και ῥ ' ἠλθον Πελια μεγαρον : ἐσσυμενοι |
και Βραγχιδαις τας ἀποθεσπισεις δια λογων , ἀλλα νευμασι και συμβολοις το πλεον , ὡς και παρ ' Ὁμηρῳ „ | ||
, ὁν τροπον ζωγραφοι γραφουσι ποταμους , ῥευμασι δε και συμβολοις τοις οἰκειοις ὑποφαινομενος λειμωσι τε παρα τας ὀχθας αὐτου |
δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδρος φησιν ἐν πρωτῳ Περι | ||
δε φασιν ἀπο Παρνασσου Παρνασσον τοὐνομα λαβειν , ὁν και μαντευσασθαι Πυθοι πρωτον , ὡς Ἀλεξανδριδης φησιν ἐν πρωτῳ περι |
Οὐκουν τιθωμεν τον νομον τουτον , μεχρι γε τοσουτου μη ἀμελεισθαι τα περι τον πολεμον γυναιξιν δειν , ἐπιμελεισθαι δε | ||
μεν ᾐτησεν , ἐγω δε ἐδωκα νομισας οὐ πανταπασιν ἐμαυτον ἀμελεισθαι παρ ' ὑμιν . καιτοι τινες ἠσαν οἱ τουτο |
μεν ἠτοι ποιητικος τροπος , ὁ δε μεν της κοινης φρασεως . τετραπται : τετραμμενα εἰσιν . ὑπερθεν : ἀνω | ||
την του προτερου ὀνοματος κακοφωνιαν , ἁμα δε τον της φρασεως αὐτου ζηλον ἐπισημαινομενος : ἁπαντας μεν γαρ λογιους ἐποιησε |
ἡ ἐστιν ἱματιον λευκον ἠ των ἀσημων ἐσται ἠ των σημαντικων και ἠ των ἑν τι σημαινουσων ἠ των πολλα | ||
περι ὀνοματος και ῥηματος , και τουτων οὐκ ἀσημων ἀλλα σημαντικων : ἀκολουθον γαρ ἠν μετα τας ἁπλας φωνας διαλαβειν |
της ψυχης μεγαλοπρεπες τροφας τε παρεχεσθαι τοις ἀνθρωποις δαψιλεις και συστρατευειν προθυμοτατα . συνεγγιζουσης δε της δυναμεως τηι πολει των | ||
Ἑλληνας ψηφισασθαι στρατηγον αὐτοκρατορα της Ἑλλαδος εἰναι τον Ἀλεξανδρον και συστρατευειν ἐπι τους Περσας ὑπερ ὡν εἰς τους Ἑλληνας ἐξημαρτον |
και μη τον δεινα πυνθανησθε τι πραττει ἀντι του ἱνα στρατευομενοι των ἀγαθων μεταλαμβανητε . και αἱ κατασκευαι μεν ἀπο | ||
Ἑλλαδος πασης ἀνω και κατω φερομενης , πλεοντες ὁμου και στρατευομενοι ᾠκιζον την πολιν , ὡσπερ τινες φρουριον ἠ στρατοπεδον |
εἰς την σην νεοτητα και εἰπω ταυτην ἀριστα τους πολεμους μεταχειρισασθαι τε και κατορθουν . λεγει οὐν εὐανθεα στολον το | ||
και χρησασθαι τουτοις δεῃ , οἱ μεν οὐδε ὁπως χρη μεταχειρισασθαι αὐτα ἰσασιν : παρελθων δε τις εἰς το μεσον |
γενομενος , προσπεσων τοις πολεμιοις κεκμηκοσιν ἐν τῃ διωξει και τεταραγμενοις ἐν τῃ των σκευοφορων ἁρπαγῃ πολλους μεν αὐτων διεφθειρεν | ||
ἱενται ἐπ ' αὐτους . ἀσυντακτοις δ ' ἀνθρωποις και τεταραγμενοις και ὑπο του δρομου συγκεκομμενοις τα πνευματα πολλοι και |
, φησι , τοις διοσκουροις παρα τῳ παμφαῃ , οὐδεν θαυμαστον εἰναι , ἐκεινοις , ἀθληταις οὐσιν ἀγαθοις , και | ||
παντα ταυτα κατεβιβαζεν ἐπι το μουσικωτερον . και μηδεις ὑπολαβῃ θαυμαστον εἰναι τον λογον , εἰ και τῃ πεζῃ λεξει |
Νωτον δε και τα ὀπισθια παντα του γηρως εἰναι σημαντικα νομιζομεν . ὁθεν ὀρθως ἐνιοι και Πλουτωνος αὐτα καλουσιν ἰδια | ||
γενομενους θαυμαζομεν τε φιλοπονους τε και φιλοκαλους ὀνομαζομεν και κοινους νομιζομεν εὐεργετας τους των καλων ἐπιμελητας . ὁτε τοινυν οὑτω |
ξιφους οὐδεις ἀνηρ τιτρωσκει , καιπερ προθυμουμενος τελεσαι τι ἡκιστα δυνηθεις . Οὐπω τι : οὐπωποτε : οὐπω τι χειροτερον | ||
ἰδιων αὐτων ἀποδιδοναι . δια τουτο οὐν ὁ Ἀριστοτελης μη δυνηθεις εἰπειν ὁρισμον της οὐσιας , τα ἰδια αὐτης καταλεγει |
των ἀλλοτριων ; νυν οὐκ ἐκεινου ἁμαρτημα ἐστι το κακως ἀποδεξασθαι τα παρα σου ; Πως γαρ οὐ ; Δυναται | ||
πρεσβειας , ἡν ἐπεμψατε εὐχαριστουντες . οὐ γαρ ἡδεως αὐτον ἀποδεξασθαι τους πρεσβεις , ἀλλα δυσχεραναι μαλλον , ὡς δεον |
του πολεμου , μετα ἑνος ἠ δευτερου βανδου , και παραγγειλαι προευτρεπισαι χορτον τους μενοντας ἐν αὐτῳ τεσσαρων ἠ πεντε | ||
οὐκ ἀν δοκω ὑμιν και θεραποντας παρασκευασασθαι και τοις φιλοις παραγγειλαι , ἱν ' ὡς ἀσφαλεστατα μεν αὐτος εἰσῃειν , |
παρεληλυθοτα χρονον και μελλοντα , και της πραγματικης μεσης ἀμφοτερων τεταγμενης , και φυσει μεν εἰς το μελλον ἐχουσης τον | ||
ὁ χωρος γεγονε , ὁκως του λοιπου κατα λογον της τεταγμενης ἀποφορης τελεοι . Δοκεει δε μοι ἐνθευτεν γεωμετριη εὑρεθεισα |
οὐκ ὀλιγους των διανοιᾳ μαλλον ἠ ὀφθαλμοις ταις ἱεραις γραφαις ἐντυγχανοντων ἐπιζητησειν : ἐαν μεν οὐν ἐπισκεψαμενοι πιθανωτεραν αἰτιαν εὑρωσιν | ||
και βλαβην προαγορευει , οἱς δε δια το ἀνεπιστρεπτον των ἐντυγχανοντων και δια την του θεου προσηγοριαν και εὐχαριστιαν ἐλευθεριας |
ἐλαβεν ὁ στοιχειωτης ὡς και τουτων παρα τα δυο παραλληλογραμμα συμπληρουντων το ὁλον . διοπερ αὐτο καθ ' αὑτο μνημης | ||
βοραν . των οὐν οὑτως ἀναλισκομενων σωματων και των ταυτα συμπληρουντων μερων και μοριων εἰς πολυ πληθος ζῳων διαθρυπτομενων και |
τουτῳ κατεπηγγειλατο Ζηνων βασι - λευς , εἰ γενοιτο των κρατουντων , την μετα βασιλεα μεγιστην ἀρχην . ἀλλ ' | ||
ἐν ἡγεμονεσσιν ἀριστος , φρουρητηρα σιδηρον ἐχων , φυλακας τε κρατουντων πιστιν τ ' ἀλκηεσσαν : ἐπην δ ' εἰς |
και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
οὑτως του ἑτερου τουτων μη ὑπαρχοντος οὐδε το λοιπον δυναται νοεισθαι . και ἀλλως , φασιν οἱ ἀπορητικοι , το | ||
: ἀνευ γαρ της κοιλανσεως της ἐν ῥινι οὐ δυνατον νοεισθαι : ὁμοιως δε και ἐπι των ἀλλων των τοιουτων |
γαρ μυρεψικη και ἡ ὀψοποιητικη τεχναι εἰσι της ἡδονης και ποιητικαι ταυτης . και ἐπει ἐστι τεχνη αὐτης , λοιπον | ||
τελος ἑτερον παρα την ἐνεργειαν ἐχουσα , οἱαι πασαι αἱ ποιητικαι ὀνομαζομεναι τεχναι , ὡν ἀνδριαντοποιητικη οἰκοδομικη τεκτονικη και αἱ |
θεοις τε και ἀνθρωποις , διαφθαρησομεθα ; οὐ δεομεθα σου συμβουλου , Δεκιε , οὐτε περι πολιτων ἐκδοσεως οὐτε περι | ||
προς λημμα ἠ χρυσιον μη ῥεποντος ῥητορος , και συλησας συμβουλου μεν την ἐκκλησιαν , στρατηγου δε τον πολεμον , |
ἠγουν ἐκ των συμβεβηκοτων . ὁ δε ἐκ των συμβεβηκοτων παραλογισμος συλλογισμος οὐκ ἐστι κυριως ἀλλα φαινομενως και κατα συμβεβηκος | ||
ὁραν την του λογου ἁμαρτιαν , καθ ' ἠν ὁ παραλογισμος γεγονε , καθ ' ἑαυτους και κατα σχολην , |
ἡ μεν ὀδυνη περιττοτερα προσουσα και πυρετοι τινες γινομενοι φλεγμονας ἀποφαινουσι τοις ἑλκεσιν ὁμου εἰναι : ἀποντες δ ' οἱ | ||
τα τοιαυτα . ὁσοι μεν οὐν ἰδιωμα του χαρακτηρος αὐτο ἀποφαινουσι του Δημοσθενους , ὀρθως λεγουσι : κεχρηται γαρ αὐτῳ |
: ἡ μεν γαρ πλειστη τῳ ποσῳ , το δε δραστικωτερον . ἀναισθητα μεν οὐν τα φυτα , ὁτι ἁπλα | ||
προσπλεξει ὀλιγον ἠ και ἀλλης τινος ἀντιδοτου διαφορητικης , ἐτι δραστικωτερον ἐργασεται το φαρμακον . εἰ δε παυσαιτο μεν ἠδη |
Ἱππολυτου φθοραν κατηγορει κατ ' ἐπιβουλην . πιστευσας δε τοις γεγραμμενοις τον μεν Ἱππολυτον ἐπεταξε φευγειν , αὐτος δε τῳ | ||
κολλυριῳ . χρη δε το κολλυριον ἐνιεντα καταπλασσειν τοις ἀνωτερω γεγραμμενοις , ὁσα ψυχειν δυναται ἠ στυφειν ἠρεμα : τα |
και μελιλωτα . οἰδα δε και ἐπιθηματι πολλακις χρησαμενος ἐπι τεταρταιου καιρῳ πανυ εὐκρατῳ , καθαπερ ἐπι τριταιου προ του | ||
γαρ οἱον ἀρχη και ῥιζα πεφυκεν ὁ μελαγχολικος χυμος του τεταρταιου δη πυρετου , ὁς ἐκκρινομενος ἠδη ἀφεισθαι δεικνυσι τον |
, ἐσται , ὡς ὁλη ἡ διηγμενη προς την ἐκτος ἀπολαμβανομενην μεταξυ της παραλληλου και της τομης , οὑτως τα | ||
την ὑποτεινουσαν ἀχθῃ τις εὐθεια , ἡ ἀχθεισα προς την ἀπολαμβανομενην ὑπο της ἀχθεισης και μιας των περιεχουσων την ὀρθην |
του ἐναντιου αὐτῳ και προς ὁ ἐμελλεν ἡ ἐξετασις γιγνομενη εὐδαιμονεστερον ἀποφαινειν αὐτο : θνητον μεντοι εἰναι τουτο , εὐμηχανωτατον | ||
: ἐκεινου δε περι πως ἀν φαιημεν ; ποτερον ἀν εὐδαιμονεστερον τε και βελτιω ἡγησαιμεθα εἰναι ἀνθρωπον , εἰ ὡς |
' αὐτῳ γιγνοιτ ' ἀν βαρυ και προς ἀλλα τουτων ἀναγκαιοτερα δαπανωντι μητε τῳ ληψομενῳ εὐτελες . ὁ δε ὠμογερων | ||
, καθολου τουτο πιστουμενος , ὁτι πανταχου ἐν ταις πραξεσιν ἀναγκαιοτερα ἡ ἐμπειρια . καλον μεν γαρ ἀμφω ἐχειν τον |
ὑπο δυστυχιας ἐπαθον αὐτο . και μην ὁ χορος αὐτωι παραιτησεως ὡσπερ ὁ του Εὐριπιδου οὐδεν ἐδεηθη . ἀμφω γαρ | ||
, εἰ τι ὠφελει , στερισκωμεθα . ῥηθησεται δε οὐ παραιτησεως μαλλον ἑνεκα ἠ μαρτυριου και δηλωσεως προς οἱαν ὑμιν |
περι Φιληβον ἡδονας ἐπονομαζουσιν . Τουτοις οὐν ἡμας ποτερα πειθεσθαι συμβουλευεις , ἠ πως , ὠ Σωκρατες ; Οὐκ , | ||
αἰσχρον ; ” Ἐοικε , φησω : ἠ τι μοι συμβουλευεις , ὠ φιλε , φαναι ; Τουτο ἐγωγε : |
των πολεμιων ἀνδραγαθιαις ἀντεταττον τας ἑαυτων ἀρετας . διο και συμπλεκομενοι τοις πολεμιοις και την μαχην ἐκ χειρος συνισταμενοι μεγαν | ||
συντριψαντες , εἰς τον ἀπο της μαχαιρας ἀγωνα κατηντησαν . συμπλεκομενοι δε τοις σωμασι και παντοιας διαθεσεις τραυματων ἀπεργαζομενοι τοις |
ἐπαλειψαι μεν ταυτα και θεραπευσαι της τεχνης εἰναι δοκει , συστησασθαι δ ' ἐξ ἀρχης οὐδεμια οὑτω τεχνη ἀν εἰη | ||
, νομιζοντες οὐ δια νοσον , ἀλλα βουλεσθαι αὐτοθι σχολην συστησασθαι . ὡν ἠν και Ἀρκεσιλαος θελων ὑπ ' αὐτου |
ποσις , κρατηι δε συ , ἡμεις δε προς γυναικα μαρνασθαι μιαν οἱοι τε . τουτων οὑνεκ ' οὐ μαχης | ||
στρατιας ὀφθαλμον ἐμας ἀμφοτερον μαντιν τ ' ἀγαθον και δουρι μαρνασθαι . το και ἀνδρι κωμου δεσποτᾳ παρεστι Συρακοσιῳ . |
αἰσθησεως ἀλογου δοξαστον , ἀπο των περι αὐτα κριτηριων και γνωστικων και καταληπτικων ἑξεων : οὑτω δη οὐν και ἐνταυθα | ||
ἐχει ταξιν των τε πρωτων και των τελευταιων της ψυχης γνωστικων δυναμεων . ᾑ δη και μαλιστα συγγενης ἐστι τῃ |
λυπειν . ἡ δ ' ἐναντιωσις μικραν λυπην . ἡ ἐναντιωσις ἡ προς ὁν συνηδυνειν δυσχερανει ὁ κατα την μεσοτητα | ||
: Εἰ δ ' οὐν ταπεινωματα τουτων τυγχανει , Ἡτις ἐναντιωσις ἐκ των ζωδιων Ἡττω τα καλα ταυτα τυγχανει λεγε |
ἐπ ' ἀνθρακων και διδου προ τροφης . Ἐπι των πλευριτικων , των θερμασματων μη λυοντων την ὀδυνην , κενου | ||
συναγχος ᾐ , ἐκλεκτῳ ἀνακαθαιρε εἰτ ' ἀλλο τι των πλευριτικων . ἠν δε ἀσθενεστεροι φαινωνται , ἠν και πλεον |
ἀν τριακοσιων ὀντων των την ὑλην ἐργαζομενων τεχνιτων χωρις των ὑπηρετουντων . τουτο μεν οὐν το μερος εἰς την θαλασσαν | ||
την Σαλαμινα λυμηνασθαι φησι τοις πραγμασι και των προς ἡδονην ὑπηρετουντων οὐδεν γενεσθαι βελτιω . και ὁ μεν Ἰακχος ἐξεφοιτησε |
λεω το πλειον μετανιστατο , την βουλην δε το ἀρχον ἀπειλαις ἐπειρατο κατεχειν . νεοι δε οἱ περι ἡμας τε | ||
νουθεσιαις χρωμενος , περι μεν ὡν ἐδοξεν ἐκ προνοιας ἀδικειν ἀπειλαις , περι δ ' ὡν ἀκουσια δια το ἀπροορατως |
ἑν ἀντιθεντες ἐξετασομεν : το γαρ διελειν και χωρις μεν ἀπολογησασθαι δι ' ὁλων των κεφαλαιων , χωρις δε κατηγορησαι | ||
ἐγω λεγω , και οἰηθητε δειν προς ἐκεινους πρωτον με ἀπολογησασθαι : και γαρ ὑμεις ἐκεινων προτερον ἠκουσατε κατηγορουντων και |
, μαλλον δε ἐκ παντων των γραφεντων ὑπ ' αὐτου τεκμηρασθαι . εἰ δε τι δει και παραδειγμασι χρησθαι , | ||
' ἀνεμοιο θυελλας , και πλοον ἠελιῳ τε και ἀστερι τεκμηρασθαι . αὐτη μιν Τριτωνις ἀριστηων ἐς ὁμιλον ὠρσεν Ἀθηναιη |
ἐστιν . ἐπει και οἱ των δενδρων καρποι δια το κρατεισθαι τῳ πληθει της τροφης ἐξιστανται των γενων ὡσπερ ἐλεχθη | ||
οὐκ ἀν εἰναι θεους : πεφυκεναι γαρ το θειον μη κρατεισθαι . ἰσων δε ὀντων , οὐκ ἀν ἐχειν θεου |
περιεχομενον αἱμα θρομβωδες ἐκθλιβειν και ἀποσπογγιζειν ἐριῳ ἐστραμμενῳ , ἐπειτα συμμετροις ἁλσι καθ ' ἑνα τοις λεπτοτατοις περιπαττομενον σπαργανουσθω , | ||
, ἐπιτυχε : παντα μαλλον ἠ σαυτον προου . τοις συμμετροις μεν αὐξεται ψυχη πονοις , τοισιν δ ' ὑπερβαλλουσι |
κερδος το ἀπροσδοκητον , ἀπο των ἐν ταις ὁδοις τιθεμενων ἀπαρχων , ἁς οἱ ὁδοιποροι κατεσθιουσιν . στλεγγιδα . στλεγγις | ||
ἀργυρον πλειστον κομιζοντες εἰς το ἱερον τον ἀθροισθεντα ἐκ των ἀπαρχων , δυσβατους και ἀτριβεις και ἀνηνυτους ὁδους περαιουμενοι , |
μεν χρυσον , ὁ δ ' ἀργυρον , ὁ δε κηρυκειον ἐλεφαντινον , ὁ δε των οὑτω τι λαμπρων ἀναπτων | ||
λευκαις . εἰχε δ ' αὐτων ὁ μεν πετασον και κηρυκειον χρυσουν , ὁ δε σαλπιγγα . μεσος δε τουτων |
σχεσιν εἰσιν : εἰσι δε και ἑτερως ἐσχηματισμεναι κατα τον ἀμοιβαιον τροπον . εἰσιν οὐν της παρουσης στροφης τα κωλα | ||
κανισκια . # εὐδαιμονικως : διπλη : ἑπεται γαρ μελος ἀμοιβαιον του χορου και του ὑποκριτου . οὑ ἐστι πρωτον |
ἑτερα τελη ἀναγεται , δηλον ὁτι τα ὑφ ' ἑτερα ἀναγομενα οὐκ ἐστι τελεια , ὡς εἰναι δηλον ἐντευθεν , | ||
, μαλλον δε πασα ἀναγκη τα ὑπο τα προς τι ἀναγομενα ἀναγεσθαι και ὑπο ἀλλην τινα κατηγοριαν : εἰρηται γαρ |
και παντι χειρον ὑπαρχει : θερμα δ ' ἐστι ταις κρασεσιν ἀμφω και δια τουτο και διψωδη . Της ἡμερου | ||
: και πασι δε τοις ὡραιοις ἐδεσμασιν , ὁσα ταις κρασεσιν ἐστιν ὑγρα , συμβεβηκε φθειρεσθαι κατα γαστερα , ὁταν |
, διαλειπει νβ : οὐδενος δε των ἐν τοις τονοις εὑρεθεντων ἀριθμων οὑτος ἐστιν ἡμισυς , οὐτε του ρη οὐτε | ||
και αὐτων τουτων των ἐκ της δευτερας του μηκους εἰσαγωγης εὑρεθεντων ἑξηκοστων λαβοντες το αὐτο μερος , ὁσον και αὐτα |
Οὐδ ' ὑπο τινι οὐν θεῳ ταττεται ἡ των ὁλων ἐπιμελεια ; Οὐ . Παντα δε εἰκη φερεται ; Ναι | ||
, τῳ δικαιῳ λογῳ και τῳ ἀδικῳ . ἀγων ] ἐπιμελεια , κοπος . , σπουδη . ἀναπαιστικοι τετραμετροι καταληκτικοι |
και γερα δεχονται παρα της αὑτων πολεως ζωντες τε και τελευτησαντες ταφης ἀξιας μετεχουσιν . Και μαλα , ἐφη , | ||
τοις τοιουτοις ῥᾳον φερειν . ἐπειδη δε οἱ ἐν πολεμῳ τελευτησαντες ὁμοιοι ταις ἡλικιαις , οὐδεν ἀπο τουτων ἑξομεν εἰς |
κωμαζειν πυρεττουσαν . και δικην ὠφληκοτα ἐγγυης προσελθων κελευσαι αὑτον ἀναδεξασθαι . και μαρτυρησων παρειναι του πραγματος ἠδη κεκριμενου . | ||
ὁ μεγας βασιλευς ἐργον διαπραττωμαι προμνηστριας γραϊδος . ἀλλα ἐφθην ἀναδεξασθαι την κρισιν και παντες τουτο ἰσασι . μαλιστα δε |
πλεοναζοντα , τον τε μεν οὐκ ἀσυνηθως ἀντι του μην παρειληφθαι ; . . . . . . οὐ μεν | ||
σχεσιν δε αὐτων οὐδεμιαν σημαινοντας , οὐδαμως οἰητεον ἐν τουτοις παρειληφθαι , και εἰ προσχρῳντο τοις συμπλεκτικοις λεγομενοις συνδεσμοις της |
κυκλῳ προς τοις ὑψηλοις των τοπων , εὐερκειας τε και καθαροτητος χαριν : προς δε αὐτοις οἰκησεις τε ἀρχοντων και | ||
περι του Ἰσοκρατους λεκτεον . Ὁ τοινυν Ἰσοκρατης ἑνεκα μεν καθαροτητος και εὐκρινειας , αἱ δη τον σαφη ποιουσι λογον |
τους τἀληθη λεγοντας . Ἡ | και σφοδρα ἀξιος ἐστι μισεισθαι , ὁτι πονηρος ὠν και τα των χρηστων σημεια | ||
μισθοδοσιαν τον Τισσαφερνην ἀρρωστοτερον γενο - μενον και ἐς το μισεισθαι ὑπ ' αὐτων προτερον ἐτι τουτων δια τον Ἀλκιβιαδην |
την Αἰθιοπιαν ἀλλας τε πλειους και μιαν εὐμεγεθη , την ὀνομαζομενην Μεροην , ἐν ἡι και πολις ἐστιν ἀξιολογος ὁμωνυμος | ||
ἀνειναι τας Νυμφας ταυτας χαριζομενας τῃ Ἀρτεμιδι μεγιστην πηγην την ὀνομαζομενην Ἀρεθουσαν . ταυτην δ ' οὐ μονον κατα τους |
και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
παραδειγματων σεμνων και κατορθωματων λαμπρων και το καθ ' αὑτον ἀπολυσασθαι και δειξαι ὡς δια το ἐθος ἡ πολις , | ||
, πολλην ἀναγκην ὁρω κἀμοι περι τουτων εἰπειν και πρωτον ἀπολυσασθαι τας κατ ' ἐμαυτου διαβολας . ὠνειδισται γαρ μοι |
ὁσην δυνατον ἐμποιειν , την δ ' ἀνοιαν ὁτι μαλιστα ἐξαιρειν . Δηλον . Τις οὐν ἡ μεγιστη δικαιως ἀν | ||
το μελι ἠ του καταπιοντος την καρδιαν , εἰωθε γαρ ἐξαιρειν πληθος φθειρων , δεον ἀλειφεσθαι πρωτον τῳ ἐλαιῳ τουτῳ |
. , ̈ : ἀλλα και Θρασυαλκης ὁ Θασιος τους ἐτησιους φησιν ἐξωθειν τον Νειλον : της γαρ Αἰθιοπιας ὑψηλοις | ||
σωφροσυνης και δικαιοσυνης ἀνδρων ἐπιτηδευοντων μεν ἀρετην , ἀπαρχας δε ἐτησιους συμφεροντων , ἐξ ὡν ἀναγουσι θυσιας στελλοντες ἱεροπομπους εἰς |
ῥινα δειτ ' αὐτῳ φρασαι : ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον | ||
' ἐδειτ ' αὐτου φρασαι , ποθεν το θυμιαμα τουτο λαμβανεις ; δια τους τοιουτους τους ἀσελγως χρωμενους το τιμιον |
πρωτης μεχρι εἰκοστης . και δητα μεχρι μεν τεσσαρακοντα το μακροτατον , των ὀξεων νοσηματων αἱ κρισεις γινονται . τα | ||
ἐπι μηκος τεινομενην σπειραν ποικιλην ποιει . * περιμηκεα : μακροτατον * ποικιλον : πολυτροπον * αἰολλει : κινει στρεφει |
ἐωσι διαστελλεσθαι της χρειας , λειπεται ταις πυκνοτησι το ἐνδεον ἀνασωσασθαι , ὡς δυσπνοειν ἐντευθεν κινδυνευειν τον ἀνθρωπον . το | ||
, ὡς εἰδον ταχιστα τους πολεμιους , συνερραξαν , ἐρωντες ἀνασωσασθαι την πατρῳαν δοξαν . και μαχομενοι αἰτιοι μεν ἐγενοντο |
ἐπιδηλον ὀν αἰσθησει μη κατακρατειν του παθους νομιζεται του πλειονος ἀπεπτου και προσισχομενου τυγχανοντος . Ἐπειδαν δ ' ἐπι τοσουτον | ||
μη θρομβωδη θηλυγονα : ἀπεπτοτερα γαρ , ἐκ δ ' ἀπεπτου το θηλυ . γινονται αἱ συλληψεις ταις γυναιξιν οὐ |
σε συν ἁρματι ταχει , δι ' οὑ συ δηλονοτι νικησεις , ἀπελθων δια των ἐγκωμιων παρα τον Κρονιον λοφον | ||
την γυναικα μονος ι ἀγωνιζου , εἰπε την δικην : νικησεις γαρ α κληρονομησεις την μητερα β οὐ κληρονομησεις τον |
ὁ Κλεων ταλαντα εʹ . ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το καταδικασθηναι τον Κλεωνα . Γ ἀξιον οὐν φησιν Ἑλλαδος το | ||
δια τουτο δυσιν ὑστερον ἐτεσιν ὑπο του δημου πολλοις χρημασι καταδικασθηναι : περι οὑ κατα τους οἰκειους χρονους ἐπιμνησθησομεθα . |
ἀρεταις ἐν τῃ μετα ταυτην την χωραν ὑπο της φυσεως ἀποδεδοσθαι , διαφανεστατα και ἐν ἐργοις ἐδηλου ἐν τῳ βιῳ | ||
φυναι μεν πρωτον δειν , και τουτο μεν τῃ τυχῃ ἀποδεδοσθαι , τα δε ἐπ ' αὐτῳ ἠδη τῳ ἀνθρωπῳ |
των Ἑλληνων συνηθειαν ἐκ παραπλασμου και της ἐν ταις ὁμιλιαις παρατηρησεως ἀναγομενος . οἱον ὁ μεν της Ζευς ὀρθης πτωσεως | ||
ἀστερων καθ ' ἑαυτους δυναμεις τοιαυτης ἐτυχον παρα των παλαιων παρατηρησεως . ἐκεινο δε νοεισθω , ὁτι τουτων των ἀστερων |
ἀναθημα και Συρακοσιων Φοινικας ἠτοι τριηρεσιν ἠ και πεζῃ μαχῃ κρατησαντων . ὁ δε τριτος των θησαυρων και ὁ τεταρτος | ||
μεγαλων , και ἀπ ' ἐκεινου την συν ὀλεθρῳ των κρατησαντων Καδμειαν ὀνομαζουσι νικην . ἐτεσι δε οὐ πολλοις ὑστερον |
και τελικωτερον , οἱον ἡ οἰκοδομικη τελος μεν ἐχει του οἰκοδομειν την οἰκιαν , της δε οἰκιας σκοπιμωτερον και τελικωτερον | ||
, θησαυρους , μαλιστα δε Σκορπιῳ ἐπει και φωλευει , οἰκοδομειν δε ἐν τοις αὐτοις ζῳδιοις πλην των τροπικων . |
και τουτο μελαινα ἐϲτι χολη . ἐνδεχεται γαρ και αἱμα ἐκπιπτον των ἰδιων τοπων και μενον χρονον τινα θρομβουϲθαι ψυχομενον | ||
μεθημερινον ᾐ φως περι το της ὀψεως ῥευμα , τοτε ἐκπιπτον ὁμοιον προς ὁμοιον , συμπαγες γενομενον , ἑν σωμα |
, ἐκπαθης ὑπο ἡδονης γινομενη , και τας παρουσας οὐκ ἐλανθανον . ἠν δε ἡ τε μητηρ μου και ἡ | ||
ἐτηρουν ἀνεμῳ καταφερεσθαι : ῥᾳον γαρ την φυλακην των τριηρων ἐλανθανον , ὁποτε πνευμα ἐκ ποντου εἰη : ἀπορον γαρ |
: Ἀδριανος δε ὁ βασιλευς και οὑτως ὡς και ἁρματα ἐναντια ἐλαυνεσθαι κατεστησεν εὐρυχωρη τε και ἐπιτηδειαν εἰναι . λογοι | ||
και ὁπου το μαλλον και ἡττον , ἐκει και τα ἐναντια , και ὁπου οὐκ ἐστι το ἑτερον , οὐδε |
κἀκεινοι φασιν οἱ ἀνδρες οὐκ ἀριθμους ψιλους και τουτους τους μαθηματικους προκεκρισθαι παρα τῃ φυσει και τοις φρονιμοις ἀνδρασιν , | ||
εὐφυεις , ζηλωτικους , εὐεργετικους , ἐπιλογιστικους , εὐστοχους , μαθηματικους , μυστηριακους , ἐπιτευκτικους , ἐπι δε της ἐναντιας |
δια τι μονη αὐτη ἐνελαμψεν , ἀλλ ' οὐ τα δυνατωτερα αὐτης ἐν τοις οὐσιν ; Εἰ δε τῳ λογισμον | ||
εἰ μεν δυναμις ἐστι της ψυχης ἡ δικαιοσυνη , ἡ δυνατωτερα ψυχη δικαιοτερα ἐστι ; βελτιων γαρ που ἡμιν ἐφανη |
ὠφελειν μη ἐπιφερουσα , τι δε των ἐν τῳ βιῳ ὠφελεισθαι παρεχομενη , οἱον ἡ μεν το φρονειν , καθαπερ | ||
οἱ δε φιλοι , ἀν τις ἐπιστηται αὐτοις χρησθαι ὡστε ὠφελεισθαι ἀπ ' αὐτων , τι φησομεν αὐτους εἰναι ; |
ἐσται χρονος , ἐν ᾡ περι οὐδενος των κοινων συνελευσομεθα βουλευσομενοι . Ἀξιω δ ' ὑμας , Ἀππιε , τους | ||
παρεσχε . . Συνῃεσαν δ ' ἐν φανερῳ μεν οὐποτε βουλευσομενοι , λαθρα δε κατ ' ὀλιγους εἰς τας ἀλληλων |
ποιειται τας ἀποφασεις , τροπον τινα ἐν μεν τοις γεωγραφικοις μαθηματικος ἐν δε τοις μαθηματικοις γεωγραφικος ὠν , ὡστε προς | ||
ῥητορικας γεγραφως : τριτος αὐτος οὑτος : τεταρτος Δημοκριτειος και μαθηματικος , Ἀβδηριτης , Ἀτθιδι γεγραφως και Ἰαδι : οὑτος |
Γ ἐκκαυλιζων ] συντριβων . Γ εὐθυνων ] των δικαιων παραλογισμων . ἐκκαυλιζων ] ἀνασπων και ἀναιρων . καταβροχθιζει : | ||
δυνησομεθα τους ἀρχομενους της θεωριας ταυτης προς την εὑρεσιν των παραλογισμων , ἀνεξαπατητοι δε διαμενειν . και τουτο δη το |
περι ὡν ἀν σκοπῃ . ὡς γε μη εἰδως σοι ἀποφαινομαι . τουτο γαρ μοι ἰνδαλλεται διανοουμενη οὐκ ἀλλο τι | ||
. δεδιως δε λεγω ταυτα , ὁτι ὑπερ ἀνθρωπου δοξαν ἀποφαινομαι , οὐ φαυλου ζῳου ἀλλ ' εὐμεταβολου , πλην |
ὁ φιλοσοφος , ἐπιεικης φυσει και ἁπλους το ἠθος , φιλοσοφησας δε ὑπο τῳ μεγαλῳ Συριανῳ , φιλοπονιᾳ μεν οὐδενος | ||
πατριδι συμβουλος εἰναι , ἀθρητεον δε και πως ποτε Σολων φιλοσοφησας νομους κρατιστους τῃ πολει κατεθηκεν , ἐρευνητεον δε και |
χρη τα πρωτα λεγειν οὐ τον πλουσιωτατον , ἀλλα τον φρονιμωτατον . Ταὐτον ἐστιν ἐπ ' εὐτυχιᾳ μεγα φρονειν , | ||
; Ἀλλ ' εἰς ὑποδηματα δηλον ὁτι δει πλεονεκτειν τον φρονιμωτατον εἰς ταυτα και βελτιστον . τον σκυτοτομον ἰσως μεγιστα |
ἐϲτι γαρ φθοριον πινομενον . και εἰ τιϲ αὐτου το ϲφοδρον τηϲ δυναμεωϲ πολλου ὑδατοϲ μιξει πραυνειεν , ἠ τινι | ||
βρωμωδει ϲυναιϲθανεϲθαι , παρακολουθει δε ἀλγημα τε ϲτομαχου και κοιλιαϲ ϲφοδρον ὀγκοϲ τε τηϲ κοιλιαϲ , και ὁμοιωϲ ὑδρωπικοιϲ περιτεινεται |
το δικαστηριον . και τους μεν πολλους και παλαιους ἐργον διηγησασθαι : ἁ δε παντες μνημονευετε , Πειθολαν τε τον | ||
προοιμιασασθαι προς εὐνοιαν , εἰτα προς μισος , δευτερον δε διηγησασθαι προς σαφηνειαν , τριτον ἀγωνισασθαι προς ἀποδειξιν και πιστιν |
ὁλκην ἰσαι τῳ πρωτῳ στεφανῳ . ἠδη δε ἡμων ἡδεως ἀπηλλαγμενων του σωφρονειν ἐπεισβαλλουσιν αὐλητριδες και μουσουργοι και σαμβυκιστριαι τινες | ||
ἀνῃρεθη μετα τινος πρεσβυτου των του γενους αὐτου προς ταπεινους ἀπηλλαγμενων . το μεν οὐν προφανη αὐτον γεγενησθαι δια το |
ὡς ἀδηλα και μικρα το γενος ὀντα , μεγαλων αἰτια κινδυνων και πονων γινεται : ὡν οὐδε ἰδειν ἐνια ῥᾳδιον | ||
ἡ μετα φρονησεως τε και ὀρθου λογου ὑπομενητικη των μεγιστων κινδυνων : αἱ οὐν τελειαι ἀντακολουθουσιν ἀλληλαις : ὁ γαρ |
τοιουτον οἱον μειρακιον παρθενῳ συνον : ἐνταυθα δε πραγμασι συνεχομενος Πατροκλον ἀρτιως ἀποβαλων , ἡλικιαν ἀγων σωφρονεστεραν κορης ἡλω Τρωαδος | ||
γαρ , πολεμιος ὠν ; τον μεντοι ἑταιρον αὐτου τον Πατροκλον οὐ χαλεπως ἀπεκτεινα διελασας τῳ δορατιῳ . Εἰτα σε |
ἡμιν αὐτοις εἰσι τινες , οἱς το δυσερι τουτο και φιλονεικον ἐνεστιν ἰδιᾳ τε και κοινη οὐκ ἀξιουσιν ἡτ - | ||
οὐκ ἐμου κλυεις . δει αὐτον μη εἰναι δυσεριν και φιλονεικον : ὁ γαρ τοις ἐναργεσι μαχομενος , φησιν ὁ |
αὐτος ἐπεβαινε και περιεπλει παντας παρακαλων : ἐπι δε τῃ παρακλησει τα στρατηγικα σημεια , ὡς ἐν κινδυνῳ μαλιστα ὠν | ||
το μεν τῃ συμφορᾳ το δε ἀπειλῃ το δε και παρακλησει σωφρονιζοντος : Ἀκυλας δε της διαιρεσεως ταυτης ἐπιλαμβανεται λεγων |
ἐπειδη αἱ δευτεραι οὐσιαι τῳ καθ ' ὑποκειμενου λεγεσθαι φαντασιαν παρεχουσι του ἐν ὑποκειμενῳ εἰναι , δεικνυσιν ὁτι οὐκ εἰσιν | ||
” : οἱ μεν γαρ βοσκοντες τροφας τα αἰσθητα παντα παρεχουσι τῳ των αἰσθησεων ἀλογῳ και ἀπληστῳ θρεμματι , δι |
ἐλευσεται ] † ἀφιξεται θηλυσπορος ] ἠγουν θηλεια συγγενη ] συγγενικον γαμον ] † συναφειαν ἀνεψιων ] ἐξαδελφων ἐπτοημενοι ] | ||
. νοθῳ : ἀπο κοινου το ἐρραψας : ὁμογνιον : συγγενικον . ἀντι του : προς ὁμογνιου Διιος . ἀνεψιοι |
, προσεχετω τον νουν προς ἡμων οἱα πεισεται κακα , λαμβανων οὐτ ' οἰνον οὐτ ' ἀλλ ' οὐδεν ἐκ | ||
αὐτων εἰ τις εἰδεναι βουλεται , τας των πεντετηριδων γραφας λαμβανων ἐπισκοπειτω . Της δε Διονυσιακης πομπης πρωτοι μεν προῃεσαν |