ἐλεος ἐπιεικης θεος , τοις ζωσι δ ' ἑτερον ἀνοσιωτατον φθονος . Ἀνοιγετ ' ἠδη τας θυρας , ἱνα προς | ||
ὠ ξενε , λεγωμεν ; Οὑτως , ὠ Θεοδωρε . φθονος μεν γαρ οὐδεις οὐδε χαλεπον εἰπειν ὁτι γε τρι |
βουλομενοις αὐτην ἐγκωμιαζειν [ και τοις ἀει τουτο ποιειν ] ἀφθονος ἡ των λογων ὑλη , και ἀει και πλειω | ||
σωφροσιν ἐπιδαψιλευομενοι χαριζονται , σαφως εἰδοτες , ὡς ἐκεινοις μεν ἀφθονος εἰς εὐποριαν ἀφορμη παρεστιν ἡ σωφροσυνη , τοις δ |
ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
γινομενων δ ' ἐτι των παθων , οὐκ αὐτοις τοις ἀρχομενοις καμνειν μελεσιν , ἀλλα τοις συνεχεσιν αὐτων ἐπιβαλλειν την | ||
, τα δε μικροτερα και χειρονα τοις ἐχθροις και τοις ἀρχομενοις . Οἱ Ἡρωες και αἱ Ἡρωιδες τοις θεοις τον |
μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | ||
ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις |
τῳ δικτυῳ λαβοντας δελφινα και μελλοντας κατακοπτειν ἀργυριον δους και παραιτησαμενος ἀφηκεν εἰς το πελαγος . και μετα ταυτα ναυαγιᾳ | ||
. . Κιννας δε μετ ' οὐ πολυ στρατηγων Καισαρα παραιτησαμενος δογμα ἐκυρωσεν κατιεναι τους ἀπελαθεντας δημαρχους και , ὡσπερ |
τυφλον : ἑνδεκατῳ δε ἐτεϊ ἀπικεσθαι οἱ μαντηιον ἐκ Βουτους πολιος ὡς ἐξηκει τε οἱ ὁ χρονος της ζημιης και | ||
] ταν ὀνασιν . ταυτα δε παντα ἐσσειται , αἰκα πολιος εὐνομουμενας τυχῃ ὁ ἀνθρωπος . και ταυτα μεν ἐγω |
μεν ἐχθρους , οἱ τεως αὐτῳ διεφεροντο και τοτε δια φθονον το πληθος ἐς ἁ παρηγγελλεν ἀπετρεψαν , ἐκτεινε παντας | ||
Αὐτοις τοις σωμασι τιμωρηθησονται , θεων νεμεσησαντων αὐτους . : φθονον δε σωματων : Ἀλλα των σωματων αὐτων : τουτεστιν |
των ποιητων . και ὁ μεν σκηνικος ἀναγορευθεις φιλοσοφος ἐτι μετριωτερος φαινεται , λεγων μη εἰδεναι ᾡ προσευχεται ὠ γης | ||
τεκτων ἠ καπηλος τις συμπερινοστων τῃ στρατιᾳ . πλην ἀλλα μετριωτερος γε ὁ ἰδιωτης οὑτος ἠν , αὐτος μεν αὐτικα |
Ἑβραιοις Ἐνωχ , ὡς δ ' ἀν Ἑλληνες εἰποιεν „ κεχαρισμενος „ , ἐφ ' οὑ και ταυτι λελεκται , | ||
. λαμπρον δε ἡμιν πεποιηκως τον χρηστον Ἀννιανον και ταυτῃ κεχαρισμενος ἰσθι κεχαρισμενος ἡμιν και δια της κατηγορουσης ἡμων ἐπιστολης |
τῳ Περι της ἱερειας . Ὁτι δε Νικης Ἀθηνας ξοανον ἀπτερον , ἐχον μεν ἐν τῃ δεξιᾳ ῥοαν , ἐν | ||
, ὡς φησιν αὐτος , οἱον πεζον , διπουν , ἀπτερον : δια τι γαρ ταυτα ἑν λεγομεν εἰναι και |
λογον , ἁρμονικος δε ὁ τῳ συνηγορειν περι του μαθηματος πεπειραμενος . Της φωνης τοπος ἐστι και κατα τοπον κινησις | ||
γεγονως , και της κατα την γυναικα δε θειοτητος ἀσφαλως πεπειραμενος . ὁ δε Φιλομητωρ φαιδρος ἀπηντα περι θυρας αὐτῳ |
Κυδωνιαν πολιορκειν ἐπεχειρησεν . κατασκευασαντος δε αὐτου μηχανας πολιορκητικας και προσαγοντος τῃ πολει , κεραυνων πεσοντων αὑται μεν ὑπο του | ||
μηχανην κατεσκευασε τριπλασιαν τῳ ὑψει και πλατει της προτερον , προσαγοντος δ ' αὐτην προς τον λιμενα νοτος ἐκνεφιας ἐπιγενομενος |
' ὀντων προσωπων , καθαπερ ἐν ταις κωμῳδιαις , του διαβαλλοντος και του διαβαλλομενου και του προς ὁν ἡ διαβολη | ||
την σιωπην : τοιγαρουν τις ἠκουσε μου κατα την πολιν διαβαλλοντος ; τις λοιδορουντος ᾐσθετο ; τις ὡς ἀπιστον ἐμε |
των γυναικων ἀνακειμενοι ὑπο τῳ αὐτῳ ἱματιῳ . Θεοπομπος : ἐπινομεν μετα ταυτα . . . . . . κατακειμενοι | ||
] φιλοφρονουμενοι ὡς ξενοι πολυτελεσι βρωμασι και πομασι και ἀκοντες ἐπινομεν , κινουμενοι ὑπο των Περσων . χρυσιδων : χρυσων |
φονος ἠν ὁν Ἀργολις ἐχει πετρα τοτε μεν περισαμοτατος και ἀπιστος Ἑλλαδι των Δαναου παιδων : ταδε δ ' ὑπερεβαλεν | ||
ἐξ ὑποθεσεως λαμβανοντος χωρις ἀποδειξεως ἀπιστον ἐστιν ἡ ὑποθεοις , ἀπιστος γενησεται και ἐπ ' ἐκεινου , ὡστε οὐδετερον αὐτων |
πεμματα και τα ἰτρια καλουμενα και παν ἀζυμον ἐκ πυρων ϲκευαζομενον πεμμα και οἱ δι ' αὐτων ϲκευαζομενοι πλακουντεϲ . | ||
και το δια των ϲαρκων αὐτων και το δια κιτριου ϲκευαζομενον , μαλαγματα δε το τε Μαρκιατον και το δι |
της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
μη τουτο , πεπεισται δε ὁτι πολλαπλασιων της γης , φανταζεται δε και ὁτι ποδιαιος , ἀναγκη ἀρα ἐν τῳ | ||
ἀποθανοντα κευθει ] κρυπτει , ἀλλ ' ὡς ζων μοι φανταζεται αὐ ] παλιν ταν ταλαιναν ] την ἀθλιαν ἐνερων |
' ἐρημιαν : συμμαχιας δηλονοτι . προσιοντες : προσιοντες και ἐπικαλουμενοι συμμαχειν μενουμεν : ἠγουν ἐν τῃ ὑμετερᾳ συμμαχιᾳ . | ||
λυσιτελους οὐν ἀμελησομεν , οὐτε τους καιρους ἐκλεγομενοι οὐτε θεους ἐπικαλουμενοι οὐτε τους ἀριστους και καλλιστους ἀριθμους των μη τοιουτων |
λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | ||
ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την |
νοουμενων ἐστι παραστατικα , ἁπερ ἀπολυτως νοειται : ὁ γαρ ἀποφαινομενος περιπατω ἠ γραφω οὐ προς ἐνδειξιν ἑτερου προσωπου ὁριζεται | ||
πλεον † ἀνοιαν και μανιαν δεικνυσι τιμιῳ ἱππῳ παραβαλλοντα αὐτον ἀποφαινομενος τον κανθαρον . και χαριν περιποιει πολλην τῳ ποιηματι |
ἀλλην μοιραν : το δε ἀγαθον ἑν , ἀνεμητον , ἀφθονον , ἀνενδεες , πολυαρκες πασῃ φυσει λογιστικῃ και διανοητικῃ | ||
: οἱ δε πολλην ἐχουσι , παρασαγγῃσι : οἱ δε ἀφθονον λιην , σχοινοισι . Δυναται δε ὁ μεν παρασαγγης |
φακον λεανας καταπλαττε . καλως δε ποιει και το σελινον καταπλαττομενον και το ἡδυοσμον και χολη μαλιστα βοεια καταπλαττομενη . | ||
διαρροιαϲ ὠφελειν . Βρυον θαλαττιον ϲτυφει και ψυχει , ὁθεν καταπλαττομενον ὁϲα ἐϲτι θερμα ἐναργωϲ ἐμψυχει και ὠφελει . Βρυον |
οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | ||
δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ |
πυα ἀποχωρεουσιν ὑγιαζεται ἡ νουσος . Τοις μελαγχολικοις μετα φρενιτικων ἐχομενοις αἱμοῤῥοϊδες ἐγγενομεναι ἀγαθον . Ὁσοι μαινονται , αὐτοματοι ἠ | ||
την αὐτην δυναμιν ἐχοντος πραγματος ἐν ὀλιγανθρωπιαις ὑπο πολλης ἀποριας ἐχομενοις , γευσαμενοις δε και ἀναγκασθεισι χρησασθαι τοις συσσιτιοις ἐδοξεν |
οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
τοις πανηγυρισταις . ἠν δε ὑποθεσις τῳ συγγραμματι ὁ Πυθαγορας κωλυομενος ὑπο τινος Ἀθηναιων , οἰμαι , μετεχειν της Ἐλευσινι | ||
αὐτον ὁ βασιλευς μεθ ' ὁπλων οὐκ εἰα διερχεσθαι : κωλυομενος δε παριεναι και τουτον ἀπεκτεινεν . ἀφικομενος δε εἰς |
μοι δοκουμεν οἱον γε τινος ἰχνους ἐφ ' ὁ πορευομεθα προσαπτεσθαι . το γαρ δη των ἱερεων σχημα και το | ||
ἀλληλων ἑψηθεντων , ἀνακογχυλιαζεσθαι δει τῳ ὑδατι ξηροις τε λειωθεισι προσαπτεσθαι του γαργαρεωνος , ἀτρεμα πως προσαγοντας προς τε την |
οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
της Οἰνοης ἀπ ' αὐτου : του βραδους δοκων : νομιζομενος . ἐν τῃ ξυναγωγῃ του πολεμου μαλακος : . | ||
Μελανευς , τοξευειν ἀνηρ ἀγαθος και δια τουτο Ἀπολλωνος εἰναι νομιζομενος : και οἱ της χωρας το Καρνασιον , τοτε |
ὡρας ἰσημερινης εἰς συμπληρωσιν των ὑφ ' ὁλου του μηκους περιεχομενων ἡμικυκλιων : ληψομεθα τα ἰσοδυναμουντα τμηματα καθ ' ἑκαστον | ||
οὐχ ὑπαγορευει λογος , παντων γε σωματων ὑπο του κοσμου περιεχομενων . Ἀφ ' ὡν γνωριμον , ὡς οὐκ ἐνδεχεται |
τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ||
προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς |
τον ἀερα τον μεταξυ της ὀψεως και του ὁρωμενου τυπουσθαι συστελλομενον ὑπο του ὁρωμενου και του ὁρωντος : ἁπαντος γαρ | ||
. εἰ γαρ το α κατ ' αὐτους ἐκτεινομενον και συστελλομενον οὐχ ἑτερον ἐστι στοιχειον ἀλλ ' ἑν κοινον , |
ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
δε Καισαρ οὐκετι τους λογους καθιει δι ' ἑτερων οὐδε μελλειν ἠξιου , ἀλλ ' αὐτος ἐς τον στρατον συνειλεγμενον | ||
σφαλλομενοις βαδιζουσιν οἱς το μεν κατενεχθησεσθαι προδηλον , το δε μελλειν ἐτι , τουτ ' ἐστιν ἡ δυναμις . ὁ |
ὠχυρωμενων και κοσμουμενων . ἐπασκων ] ἀσκων , παιδευων , μεταχειριζομενος . . σωφρον ] ἐπαινετον , φρονιμον , εὐτακτον | ||
μεταστας , ἐρεις τι και περι αὐτης της πολεως , μεταχειριζομενος και ταυτης τα ἐγκωμια προς την ὑποθεσιν , ὁτι |
λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
Λυκειον και την ἑαυτου νεοτητα και τους συνεφηβους και την ἑταιρειαν , μετ ' αὐτου ζην και κολακευειν αὐτον και | ||
ποιησεις γαρ ἀσμενος . οἰσθα δε την προς αὐτους μοι ἑταιρειαν , και ὁτι Διονυσιος ἐξηπατηται , ὡς ἀδικουντων αὐτων |
' ἑαυτο μεν μενον κοινοτερον , τῳ ὀντι δε συνερχομενον μερικωτερον , και το ὀν προ του καταδεεστερου κοινοτερον , | ||
, Διονυσιον χρη περιπατειν , Διονυσιον δει διαλεγεσθαι . και μερικωτερον γε , καθοτι και το ἀγε ἐπιρρημα τοις προστακτικοις |
. καθ ' ἡμας δε ῥευματισμος ἐστιν ὑστερας χρονιζων αἰσθητως ἀποκρινομενου πλειονος ὑγρου . διαφοραι δε αὐτου κατα μεν Ἀσκληπιαδην | ||
το ? [ περι ] του δια της κυστεως [ ἀποκρινομενου ] [ , περι ] ? ? οὑ ? |
τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
ταυτην αἰτιωμενος . , : Ἁ μεν γαρ ὁ ἱππος ἀναγκαζομενος ποιει , ὡσπερ και Σιμων λεγει , οὐτ ' | ||
' ὡς εὐεργετῃ προσεχειν τον νουν . οὐ γαρ ὡν ἀναγκαζομενος φιλος εἰναι φησι φενακιζων ὑμας , χαριν ἐστι δικαιον |
ὀξυτητα ὁρωντες και τον κοσμον των δρωμενων : τοτε δε προσαγοντας ἠδη τους ἀμφι Ἀλεξανδρον οὐκ ἐδεξαντο , ἀλλα λειπουσι | ||
' ; οὐχι ταὐτο ἱερειον ἁπασιν ἐν κυκλῳ τοις ἀγαλμασι προσαγοντας , τῳ του Διος , τῳ του Ἡλιου , |
ὑπνῳ τοιηνδε ἰδοντα αὐτον οἰχεσθαι φευγοντα . Ἐδοκεε οἱ ἀνδρα ἐπισταντα συμβουλευειν τους ἱρεας τους ἐν Αἰγυπτῳ συλλεξαντα παντας μεσους | ||
. Τα ἐκ τοκου και διαφθορης πολλα ὀξεως ὁρμησαντα , ἐπισταντα , δυσκολα : ῥιγος ταυτῃσι πολεμιον , και κοιλιης |
κατα ] το κριτηριον [ ποιουμενην - ] [ ὀρθως ἐπινοιαν - ] ὠφελειας [ νομιζεσθαι - ] : [ | ||
, ἐργασαμενον ἀλλην γραφην κατα την των πολλων δοξαν και ἐπινοιαν , κελευσαι θειναι παρα την προτερον . εἰναι οὐν |
προ μοναδος τιμησῃ και δεξιωσεται , μη ἀγνοειτω την ὑλην ἀποδεχομενος μαλλον ἠ θεον . . . § : στοχασται | ||
Φαιδρῳ το περι της Ὠρειθυιας και του Βορεου διηγημα οὐκ ἀποδεχομενος φησι την Ὠρειθυιαν πνευμα βορεου κατα των πλησιον πετρων |
τριων , και του μεν πρωτου , ἐν ᾡ ὁ κοινος ὁρος του μεν κατηγορειται , τῳ δε ὑποκειται , | ||
Ἀνδρομεδας ἑσπεριος δυνει . εʹ . ὡρων ιδ : ὁ κοινος Ἱππου και Ἀνδρομεδας ἐπιτελλει . ὡρων ιε : Ἀρκτουρος |
μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ||
ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην |
. εὐμαθεις ] εὐμαθης λογος λεγεται ὁ εὐγνωστος και εὐκολως καταλαμβανομενος . ὡς ἐνταυθα και παρα Σοφοκλει : ὡς εὐμαθες | ||
ἀλλ ' ἀορατος , ἀειδης , ψυχῃ μονον ὡς ψυχῃ καταλαμβανομενος . τις ἀν οὐν εἰη πλην ὁ λογος ὁ |
ἐχουσι γαρ τι στυπτικον και δια τουτο και τοις ἐν στομασιν ἑλκεσιν εἰσιν ἐπιτηδειοι . και μην και τμητικην τινα | ||
„ Ὡδε πεφυκως , ὡστε δακειν κραδιην ῥημασιν , οὐ στομασιν . „ Ἀλλ ' ἐθανες φθισικος , ταχ ' |
σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
οἱ δε ἀνδρειοι ἐντιμοι , οἱους και Ὁμηρος ἐν τοις ποιημασιν ᾀδει : οἱον τον Διομηδη και τον Ἑκτορα : | ||
προσφορος : μεγας . διαφερων . προσφορος : εὐεπιφορος ἐν ποιημασιν . ἐπιτηδειος . ἱκανος . ταυτα δε φησιν ἐπειδη |
παιδων το μεταξυ οἰκονομιας και χρηματισμου πλησιασαντες αὐτου τῳ χαλεπωτατῳ ἀπαλλαττονται , οἱ φιλοσοφωτατοι ποιουμενοιλεγω δε χαλεπωτατον το περι τους | ||
οἱ δουλοι , πως οἱ δραπεται , τινι πεποιθοτες ἐκεινοι ἀπαλλαττονται των δεσποτων ; τοις ἀγροις . ἠ τοις οἰκεταις |
ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
, δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
φιλοπολεμος , αὐτικα ὁ παις ὁ ἐκεινου Θευδιβαλδος ἁμα τοις ἑπομενοις Οὐαρνοις βασιλει τῳ Ῥωμαιων προσεχωρει και ἐς Ἀριμινον παρην | ||
τα μεν ἡγουμενα τοις ἡγουμενοις , τα δε ἑπομενα τοις ἑπομενοις . λοιπη ἀρα ἡ προς τῳ Α . , |
δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
ποιησαι παροινουμενους ὑπο τουτων . του δε πραγματος εἰς τουτο παρελθοντος , ὡς δευρο ἀνηλθομεν , ἠν ἡμιν , οἱον | ||
οὐδε γαρ ὁ ἁπαξ ἐγχειρισας τοιουτῳ τινι , οὑτος χρονου παρελθοντος τινος οὐκ ἐτ ' ἐστιν πονηρος : και ὁτι |
σε ῥᾳδιως ἐκεινος οὐκ εὐ πεφυκως . ἐδοξε τῳ Διι βασιλευεσθαι και το ὀρνιθων γενος και δια του Ἑρμου προς | ||
οὐκ ἐγενετο ὑπο των Δωριεων ὁ δημος ἀναστατος , ἀλλα βασιλευεσθαι τε συγχωρουσιν ὑπο Κρεσφοντου και ἀναδασασθαι προς τους Δωριεας |
Πηνελοπης , οἱον : ἀχρειον ἡ δ ' ἐγελασεν , ἐπιπλαστον διανοιγειν ' . . . . ἀχρι : ἑως | ||
ἐχοντας ἀνεσταλ - μενας , κρυψιφρονας , ὑποκρισει ἐξαπατωντας , ἐπιπλαστον ἐπιεικειαν ἐχοντας , μυκτηρας πλατεις ἐχοντας , παχυαυχενας , |
ς ' ἀρεσκει το παρον , το δ ' ἀπον φιλτερον ἡγηι . κρεισσον δε νοσειν ἠ θεραπευειν : το | ||
ἐπι φρενας ἠλθεν ἐκεινων . οὑτως οὐδεν ἀρ ' ἠν φιλτερον ἀλλο πατρης . Μηποτε μοι μελεδημα νεωτερον ἀλλο φανειη |
ἀπλετῳ : ἁπασαν γαρ την Βοιωτιην κατειχε ἠχω ὡς ἀνδρος ἀπολομενου μετα γε Μαρδονιον λογιμωτατου παρα τε Περσῃσι και βασιλεϊ | ||
ἀπο της πετρας . παραπλησιως δε και του δευτερου προσαναβαινοντος ἀπολομενου , οἱ λοιποι ταχεως παντες ἐφυγον : ἀπορρωγος δε |
παροντας εὐχαι τε προς θεους . ἐχθρος μεν ὁ λουτρου μεμνημενος , ἐχθρος δε ὁ δειπνου , και φυγη μεν | ||
ὀνομα Σαλαμινος κλυειν : φευ , των Ἀθηνων ὡς στενω μεμνημενος . στυγναι γ ' Ἀθαναι δαϊοις : μεμνησθαι τοι |
τουτῳ διαιρετεον , ἁ οὐκ ἀντιμαρτυρειται τοις παρ ' ἡμιν γινομενοις πλεοναχως συντελεισθαι . “ Κοσμος ἐστι περιοχη τις οὐρανου | ||
γενομενος μαθητης γινομαι διδασκαλος ἐθνων , τα παραδοθεντα ἀξιως ὑπηρετω γινομενοις ἀληθειας μαθηταις . Τις γαρ ὀρθως διδαχθεις και λογῳ |
εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
μονοτροποις και μονωτικοις ζῳοις : τοτε δη καθ ' ἑαυτον ἐξεταζομενος σωματος οὐκ ἐφηπτετο , ἀθρουν οὐκ ἐχων ὀργανον περι | ||
ἐν τηι Σατυρου ἐπιτομηι [ . ] . ὁτε και ἐξεταζομενος τους συνειδοτας και περι των ὁπλων ὡν ἠγεν εἰς |
τῳ βασιλει παραινουντα εἰσω τας δυναμεις ἁπασας κατεχειν και μη μεριζειν το στρατευμα , ἀγχου των ἐναντιων στρατοπεδευοντων : ὁς | ||
περιπατειν θελω ἠπερ ἑσταναι . τοιαυταις γαρ τισι συνταξεσιν ἐδοκει μεριζειν το μεν ὡς ὀνοματικον , το δε ὡς ῥηματικον |
και ἐν τῳ πανυ πολλῳ θορυβῳ τε και πληθει οὐ κωλυομενον πραττειν ἑκαστον το αὑτου ἐργον , ἀλλ ' ὁ | ||
, προαιρετικην ἐχει την σχεσιν : δυναμαι γαρ το μη κωλυομενον ὑπο της φυσεως ἀριστερον ποιησαι δεξιον : ἀμελει τουτο |
ταυτης πλεον ἠ σταδιον ἐπεχουσης ὁ ταφος ἐστι , πυραμις τετραγωνος , ἑκαστην τετραπλεθρον πως ἐχουσα την πλευραν και το | ||
] των λοιπων , μοιραι χρονικαι λʹ , ὁ δε τετραγωνος ὁ ἀπο του ἡμισους θʹ : το δε θʹ |
ἐξαγαγων ὡς ἐπι φιλιᾳ και ξυμμαχιᾳ , τηρησας ἀριστοποιουμενους και περιστησας τους ἑαυτου κατηκοντισεν . φοβουμενοι οὐν αὐτον δια τουτο | ||
δε ἐπεπλει ταις ὀγδοηκοντα ναυσιν ἐσκευασμεναις ἐς το φοβερωτατον και περιστησας τῃ Ῥοδῳ το πεζον ὁμου και το ναυτικον ἡσυχαζεν |
. τα δε ἁρπαζοντα μεν , οὐ φανερως δε , ἐπιβουλους , ὡς ἰκτινος και ἀλωπηξ . τα δε εὐμορφα | ||
. οὑς ὁ Κρονος μεν τῳ Ταρταρῳ προσεδησεν , ὡς ἐπιβουλους πτοουμενος , ὁ δε Ζευς της βασιλειας κρατησας τον |
αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
: δια του κορη τον των Ἀργοναυτων φοβον ἀποκρουεται και ἀποτρεπεται : και γαρ αὐτοι ἐδεδοικεσαν ἑωρακοτες αὐτας καθωπλισμενας . | ||
αὐτους ἐτι χειρωσαμενος , ἡν ἐσχε διανοιαν οἰκοθεν ὁρμωμενος , ἀποτρεπεται : στρατοπεδευσαμενος δ ' ἐπι λοφου τινος το πρωτον |
Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
ὁ μεν Εὐαγορας ἀπογνους την καθοδον και περι των ἐγκληματων ἀπολογησαμενος ἀλλης ἡγεμονιας ἠξιωθη κατα την Ἀσιαν μειζονος . κακως | ||
φιλανθρωπως ἐκκλησιαν συνηγαγε , και πολλα των καθ ' ἑαυτον ἀπολογησαμενος εἰς τοσαυτην εὐνοιαν τους ὀχλους ἠγαγεν , ὡστε ὁμολογειν |
ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
κακου . Μετα δε Λαοδικειαν ἐπ ' Αἰγυπτον ὡρμα , πυνθανομενος μεν Κλεοπατραν βαρει στολῳ διαπλευσεισθαι προς τε Καισαρα και | ||
δυνατωτεροις αὐτων ἐνηγγυα . Μαχαρης δ ' αὐτον ὁ παις πυνθανομενος ὁδον τε τοσαυτην ὀλιγῳ χρονῳ και ἀγρια ἐθνη και |
την φυσιν ὡς ἐν τοις ζῳοις ὑπαρχοντα , ἐκ της χειρονος δε και ἀτελεστατης των γνωσεων ἐπι την κρειττω και | ||
το εἰναι και ὁπωσουν , κατα τοιουτον ἐστιν ἐνδεης του χειρονος , το δε τοσουτον οὐκ ἀν εἰη ἀρχη . |
πραγματος , αἰτιαν τις ἀποδωσει και το λεγομενον χρωμα : ἀπολογησεται δ ' οἰμαι ὁ ἀσωτος και ἐρει τι . | ||
αὐτων δικας . Ὁρᾳς ὁτι ἐνταυθα ὁ φευγων οὐκ εὐθυς ἀπολογησεται περι του ἐγκληματος : ἀλλα καθαπαξ ἀνελειν την κρισιν |
ἐπιβαλλων ἐλαιου ναρδινου λι . α , ὑπερ δε του μελαντερον γενεϲθαι το φαρμακον καρυων λεπη καυϲαϲ και τριψαϲ ἐν | ||
, ὁ δ ' ἐν σκιᾳ , τῳ μεν ἐσται μελαντερον το χρωμα , τῳ δε λευκοτερον : οὐδεν δε |
οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
παρα το φθειρειν ἑκοντα τον σοφιστην την εἰρημενην ἐν τοις κατηγορουμενοις διαστολην και τα πη εἰτ ' οὐν συνθετως και | ||
ἰδια τοις ἐν τῃ οὐσιᾳ και ἐν τῳ τι ἐστι κατηγορουμενοις και οὑτως ἑπομενοις : το μεν γαρ ζωον και |
τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
και συνικμασθεντας τους δε και μαλακωτερους και διαθραυστους μαλλον . φανερον δε ὡς ἀμφοτερων μεν ἐξαιρειται την ὑγροτητα , συμβαινει | ||
δ ' αὑτη ἁμα και πρωτως μαλιστα τῳ ἁπτικῳ , φανερον , ὁτι τουτου ἐστι παθος ἡ ἐγρηγορσις και ὁ |
. ϲκοπειν δε και ταϲ ἀλλαϲ του παθουϲ αἰτιαϲ και καταλληλον αὐταιϲ ἐπιφερειν την διορθωϲιν . Τα ἐν αἰδοιοιϲ ἑλκη | ||
νηπιου χρωμεθα καταλληλως . ἐπι δε του ἀπογαλακτισθεντος σιτιον αὐτῳ καταλληλον τῳ παθει συντασσομεν , ἁπερ ἐκ των θεραπευτικων ῥηθησομενων |
του παρασχοντος τινα διαμαρτυρησαντα ἐν τῃ διαμαρτυριᾳ περι του μη ἐπιδικον εἰναι την Ἀριστοφωντος θυγατερα . οὑτος δε ὁ ῥητωρ | ||
: ἐαν οὐν προφασιζωνται δια την του Ἐνδιου ποιησιν μη ἐπιδικον εἰναι την γυναικα , και δια ταυτα μη φωσιν |
γαρ ἀπο βαρυτονων θεματων μεταγομενα εἰς την δευτεραν συζυγιαν των περισπωμενων μεταβαλλουσι το ε εἰς ω μεγα : τρωπωμαι ἐτρωπωμην | ||
ποιουμαι ποιῃ . Τα εἰς ΜΑΙ ὑποτακτικα προπερισπωνται μεν ἀπο περισπωμενων ὀντα : ἐαν νοω ἐαν νοωμαι , ἐαν φιλω |
λαμβανουσι , τουτεοισι τα σιτια διδοναι μετα την ληψιν , τεκμαιρομενος ὁπως μη ἐτι νεοβρωτι ὁ πυρετος ἐπιπεσειται , ἀλλ | ||
θυμῳ , φιλιαν δε μηδε προς τους οἰκειοτατους ἐπαναιρεισθαι , τεκμαιρομενος τοις τε ἀλλοις ἁ περι αὐτων ἀκουομεν και ὁτι |
των ἰχθυοπωλων ὁστις ἀν πωλων τινι ἰχθυν ὑποτιμησας ἀποδωτ ' ἐλαττονος ἡς εἰπε τιμης , εἰς το δεσμωτηριον εὐθυς ἀπαγεσθαι | ||
και τα ἑξης : τουτο το ἐπιχειρημα και ἀπο του ἐλαττονος ἐστι και ἀπο του ἐναντιου : τῳ γαρ ἀπολωλεκεναι |
Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
Εἰ δε μη λεγω γ ' ἐγω τἀληθες , ἀξιω θανειν . Ὠ προσπολ ' , οὐχι δεσποτῃ ταδ ' | ||
' ὁς εὐχεται θανειν : κακως ζην κρεισσον ἠ καλως θανειν . ὠ τλημον Ἑλενη , δια σε και τους |
τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
ἐξ αὑτου πειθει και ἐπισπαται ἡμας προς συγκαταθεσιν , ὡστε παρελκειν την ἐκ ῥητορικης ἐπ ' αὐτου συνισταμενην πειθω . | ||
τοιουτον λογον ἡμερα ἐστι , φως ἀρα ἐστιν , και παρελκειν το εἰ ἡμερα ἐστι , φως ἐστιν συνημμενον . |
ὁ Κυρος , συγε ἐκεινου του παρα τα ἁρματα ταχυ ἐλαυνοντος τον ἱππον . Και πως , ἐφη , οὐδε | ||
μη δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της |
ταχυ πραυνει . ἐϲχαραϲ δε ταϲ ἀπο ἀνθρακων ταχυ ἀφιϲτηϲι καταπλαϲϲομενον μετα μελιτοϲ ἠ ϲταφιδων . Πιϲϲα . Ἡ μεν | ||
ϲκιρρωδων ὀγκων δυναμεωϲ , ποιει δε και προϲ τα νομωδη καταπλαϲϲομενον . Γαροϲ θερμαινει και ξηραινει δυνατωϲ : δι ' |
ων δισυλλαβα ἐπι πολεων ὀξυνεται , εἰ μη διαστολην ἐχοι σημαινομενου , ὡς το Κροτων βαρυνεται : ὀξυνομενον γαρ δηλοι | ||
και τρηχωδεος , ἀμφοτερα [ περι ] κατα του αὐτου σημαινομενου , τουτεστι τραχειας ῥηχωδεος ] ὀρεινης , ἐνθα αἱ |
ἀνελευθερους . ὡς δ ' αὑτως ἡ των χρηματων και κτηματων κτησις , και τιμησεως κατα τον αὐτον ῥυθμον ἐχει | ||
χρησιν δε ἐχοντες ἐαν μεν γνωμεν , ἐπιμελησομεθα ὡς θεου κτηματων , προλαβοντες ὁτι τῳ δεσποτῃ νομος ὁταν θελῃ τα |