| ἐχειν , ἐχε ἁ μη ἐχεις . Οὐκ ἐς κορακας φθαρησεται ὁ σκοπιωρος ὁ Λεσβιος ; φρικῃ σκιεραν κατα μερος | ||
| τἀληθες εἰρησθαι : φθειρομενος ὁ κοσμος ἠτοι ὑπο τινος ἑτερας φθαρησεται αἰτιας ἠ ὑπο θεου . ὑπ ' ἀλλου μεν |
| , και ἐπι των λοιπων δωδεκατημοριων τε και κλιματων ἡμιν νοηθησεται . Λειπομενης δη της ἐφοδου , καθ ' ἡν | ||
| την ΚΛ διαμετρον κυκλος παραλληλος τῳ περι την ΕΘ : νοηθησεται δη κυλινδρος , οὑ βασεις μεν οἱ ΕΘ , |
| Το τε γαρ ὡς ἐπι το πολυ και συνηθες των κατηγορηματων οὐ μονον φυσικωτερον , ἀλλα και τοις πλειστοις εὐπαρακολουθητοτερον | ||
| τι ἀρατικον : τας γαρ περι αὐτοτελων και ἀξιωματων και κατηγορηματων πραγματειας ἡδ ' ἐστιν ἡ συνθεισα . ἡμιφωνον δε |
| τουτῳ διατελουντα ἐνεστι τῳ βιῳ . τινος γαρ τις αὐτον ἀφαιρησεται τον παλαι των ἀφαιρεθηναι οἱων τε ἑαυτον ἀλλοτριωσαντα , | ||
| ἀγνοειθ ' ὁτι ὁ αὐτος νομος οὑτος ἐκεινον τ ' ἀφαιρησεται την ἀτελειαν , κυριος ἀν γενηται , και ὑμων |
| , το δε της περι τον θυμον ἱλεω πραοτητος . ἐνοικειν γαρ αὐτον λογος ἐχει τοις στηθεσιν , ἐπειδη χωριον | ||
| των ἀλλων : τα δε νηκτα , δειλα ὀντα , ἐνοικειν ἐδωκε στοιχειῳ ἐν ᾡ το φως οὐδετεραν ὡν ἐχει |
| της ὀροφης ὡστ ' ἐμφασιν ποιειν , ἐαν ὀρθος γενηται διαναστας , ἀποστεγασειν τον νεων . ἀνεγραψαν δε τινες τα | ||
| Ἀθηναιους οὐ ξυνηθες μισος εἰχε , των δε ἀναγκαιων ξυμφορων διαναστας ἐπρασσεν ὁτῳ τροπῳ ταχιστα τοις μεν ξυμβησεται , των |
| κοπτομενων των πικρων ἀμυγδαλων καθαρων ἐπιρραινομενου και βραχεοϲ ὑδατοϲ και διακρινομενων , ὡϲ εἰρηται . τινεϲ δε κοπεντων των ἀμυγδαλων | ||
| καθ ' ἡν ὁδε ὁ κοσμος ἐδημιουργειτο : τοτε γαρ διακρινομενων των στοιχειων και την ἐναρμονιον ταξιν λαμβανοντων προς τε |
| κακη θεραπεια . ἡ δε καλη ποια ἐστιν ; δει τειναι και ἀντιτειναι και πλατυν βαλειν ἐπιδεσμον , ἱνα ὁλον | ||
| κνημης και φησιν , ὁτι ἐαν καταγῃ ὀστουν , δει τειναι και ἀντιτειναι εἰτα ἐπιδησαι κατα τον πολλακις ἡμιν εἰρημενον |
| τουδε μη πολις πυθηται κενανδρον , οὑτω μοι δοκει τουτο συνταττειν : μη πυθηται και ἀκουσῃ ἡ πολις , το | ||
| νομους τινας λαβοι , καθ ' οὑς προσηκει την ζωην συνταττειν και προς τουτους το της συνειδησεως ταμιειον ὡς προς |
| , ᾡ ἐπακολουθησει ἐκκρισις των ὑγρων συν τοις οὐροις : ἐνεχθησεται δε και ἀποπλυματα τινα σαρκωδη ἐκ της οὐσιας των | ||
| και ἀνατελει και τον ἰσον χρονον ὑπερ τε τον ὁριζοντα ἐνεχθησεται και ὑπο τον ὁριζοντα . Ἐστω ἐν κοσμῳ μεσημβρινος |
| συνηθη : Διονυσιος δε ἐτετρωτο μεν , το δε τραυμα περιστελλειν ἐπειρατο , οἱα δη πεπαιδευμενος ἀνηρ και ἐξαιρετως ἀρετης | ||
| χρησθαι : προαποκαμνει γαρ ὁ ἀκροατης και προεκλυεται : ἀλλα περιστελλειν και μη περιουσιαζειν . γινεται δε , φησι , |
| ἐν νοτιοις λεγω πηγαις . δεον δε εἰπειν ἐποιησα την παρειαν δακρυσιστακτον και διαβροχον ἐν πηγαις νοτιοις ἀπο των ὀσσων | ||
| . το δακρυσιστακτον ἠ προς το ῥεος ᾐ προς το παρειαν συντακτεον . ἀπ ' ὀσσων ] ἀπο των ὀφθαλμων |
| πλευραν του τρια , ὁπερ ταὐτον ἐστι τῳ μερισθῃ , εὑρεθησεται ἐκ του ἐπιμοιρασμου το πλατος . του μεν οὐν | ||
| εὑρεθησεται . Σεληνης Λεοντι : το κλαπεν ἀμφισβητησιμον ἐστι ποτερον εὑρεθησεται ἠ οὐ . Σεληνης Παρθενῳ : το κλαπεν χρονῳ |
| πειθομενων δ ' αὐτων , οἱ πρεσβεις προσιοντες τοις οἰκοδομουσι προσεταττον ἀφιστασθαι των ἐργων την ταχιστην . ἀπορουμενων δε των | ||
| τουτο ἠ πιειν ἠ φαγειν οὐδεν μαλλον ἠ τῳ Εὐρυπυλῳ προσεταττον , ὡς ἱκανων ὀντων των φαρμακων ἰασασθαι ἀνδρας προ |
| ἀλλοις κολακειαν ἐγκαλων . και μην εἰ μεν της των διακονων και της των κολακων ἐπωνυμιας εἰσι δικαιοι τυγχανειν , | ||
| τοις φειδιτιοις ποιουντων τε τας μαζας και κεραννυντων τον οἰνον διακονων . και παρα Τρωσι δε Δαιτην ἡρωα τιμασθαι και |
| διισχυριζεται τον ἀνδρα τονδε ἐκ τωνδε πανταχη και παντως ἀπαθη καταστησειν ἠ καθαπαξ ἠ ποσον τι χρονου ; οὐκουν ἠ | ||
| μεν οὐν ἐκεινος ἐζη , διαδοχον της οὐσιας ἠλπιζεν αὐτον καταστησειν της ἑαυτου : ἐπειδη δε ἐτελευτησε νοσησας του ἐξελθοντος |
| , το μεν ποιητης προηγουμενως αὐτου και καθ ' αὑτο κατηγορηθησεται , λεγω δε το καθ ' αὑτο οὐχ ὁτι | ||
| , το καθολικως λαμβανεσθαι : ταυτα δε του ἀνθρωπου οὐ κατηγορηθησεται , ἐπειδη οὐσιωδως του γενους , τουτ ' ἐστι |
| Τοις δε κατα μερος ἱερευσι τα μεν ἀλλα περι γαμων διατετακται ταὐτα ἁ και τοις την μεγιστην ἐχουσιν ἱερωσυνην , | ||
| : κατα γαρ την εἰς τους ἀνθρωπους εὐμενειαν της φυσεως διατετακται και το την πονηριαν κολαζεσθαι . φρικωδεις δε τας |
| , ἀλλα τοὐναντιον ταυτα πραττουσιν ἐξ ὡν ἀναγκη τους ἐπιτηδευοντας διατελειν δουλευοντας τον ἁπαντα χρονον και μηδεπωποτε ἐλευθεριας ἐπιτυγχανειν . | ||
| καλλωπιζομεθα . ἀλλα μεγαλην εἰχεν ἁλυσινἀξια γε ἐστιν ἐν ἁλυσει διατελειν πλην οὐχι χρυσῃφασματος ἐχουσα προσωπον . ἡλικοι δε οἱ |
| τινος ὑγροτητος , τῳ σχηματι μεν στρογγυλον μεγεθος δε ἡλικον ἀπιον ἠ και μικρῳ μειζον ἠ ἐλαττον . ἐκβλαστανει δε | ||
| , ῥοιαν οὐν αὐτοις ἐπιδοτεον , ἠ μηλον , ἠ ἀπιον ἡψημενα . χρη δε ἑψειν οὑτως αὐτα : πρωτον |
| ἐξελεγχομενος ὡσπερ νυνι παρ ' ὑμιν , ἐτολμησε ψευσασθαι παντων δεινοτατον , ὡς τετταρα μοι ταλανθ ' ὁ πατηρ κατελιπε | ||
| εἰη ἀριστον , το δ ' ἐναντιωτατον του ὁμοιου , δεινοτατον . Εἰη δ ' ἀν το τοιονδε : ῥις |
| περι τας Ἀρκτους χιονιζεσθαι τοπους , περι τροπας δε θερινας μετασταντος του ἡλιου τηκομενης της χιονος και ἀτμιζομενης ἀπο της | ||
| : γινεται γαρ ὁ κιων δεξιος οὐδεν αὐτος μεταβαλλων ἐμου μετασταντος και τα δεκα διπλασια μηδεμιαν λαβοντα προσθηκην των πεντε |
| ἡ ἀληθεια εἰς ψευδος , ἀλλα του πραγματος κινουμενου και μεταβαλλοντος το ψευδος και ἡ ἀληθεια γινεται : οὐ γαρ | ||
| γνωρισματι προσεχειν σε χρη τον νουν και παυειν αὐτικα , μεταβαλλοντος ἠ κατα μεγεθος ἠ κατ ' ἀνωμαλιαν ἡντινουν : |
| αἰσθητηρια μεν ἀν γενοιτο , δι ' ἑτερου δ ' αἰσθησεται και του μεταξυ : ἡ μεντοι ἁφη τῳ αὐτων | ||
| , ἑως ὁτου καταβιβασθῃ ἡ ἀκμη εἰς την διπλοην . αἰσθησεται δ ' ὁ ἐνεργων γεγονοτος τουτου , ἀπο πυκνης |
| θεους , οὑς ὠμοσατε , αἰδεισθαι , και μη πολεμου καταρχειν ἀδικως ἐς φιλους μηδ ' ἐγκλημα ποιεισθαι γειτνιασιν και | ||
| Ἐρετριακοι : περι οὑ λεξομεν ὑστερον δια το και αὐτον καταρχειν αἱρεσεως . Εὐκλειδης ἀπο Μεγαρων των προς Ἰσθμῳ , |
| ἀγαν εἰρεσιᾳ ἐκ της δινης ἐξελαθεισαν ἐς εὐθυ του πλου καταστηναι . . . . ἐνδοσιμον : Ἀρριανος : οἱ | ||
| Πλειαδα και τροπας και ἰσημεριας και Κυνα : πριν γαρ καταστηναι καλως , κινειν οὐ συμφερει . ἐν δε ταις |
| ἠθος το οἰκειον δεικνυσιν , ὡς οὐ φιλονεικος τοις καλως λεγομενοις . αὐτος ἐπειρωμην ] δια του ἐπειρωμην ἐταπεινωσε τον | ||
| και ἐν ποτῳ και τοις ἀφροδισιοις λεγομενοις . το δε λεγομενοις προσεθηκεν , εὐλαβειαν φιλοσοφῳ πρεπουσαν εὐλαβηθεις : οὐ γαρ |
| μορον ἀπιων . ὡς δ ' εἰς την οἰκιαν ἀφικοντο μεταστηναι τους ἀλλους κελευσας μονωθεντα τον Ῥωμον ἠρετο τις εἰη | ||
| τε νομον και το δικαιον ἐμβασιλευειν τοις ἀνθρωποις και οὐδαμῃ μεταστηναι ἀν αὐτα : φυσει γαρ ἰσχυρα ἐνδεδεσθαι ταυτα . |
| και των κτηνων τροπολογων ἐκτεθειται . Το γαρ διχηλευειν και διαστελλειν ὁπλης ὀνυχας σημειον ἐστι του διαστελλειν ἑκαστα των πραξεων | ||
| δει καθαπερ τα ἐμπροσθεν , ὡς ἐοικεν , ἡμας διχα διαστελλειν . Δει γαρ οὐν . Και μην το γε |
| ὑπηνην ὠνο - μακεναι δαυλον . ἐνταυθα ἐν τῃ Δαυλιδι παραθειναι τῳ Τηρει τον παιδα αἱ γυναικες λεγονται , και | ||
| . Και το βραχεως δε τι εἰπειν και τα πολλα παραθειναι δυναμεως ἐστιν ἀληθινης , οἱον καλεσας δε , εἰτα |
| λογικαι , αἱ δε πρακτικαι , αἱ δε ἐξ ἀμφοιν τουτοιν μικται , και τουτων αὐ ἑτερα ἐστιν εἰδη , | ||
| Εἰπες γαρ οὐν . Και μετα ταυτα γε παντων ἱκανωτατα τουτοιν οὐδετερον ἱκανον ἐφανη . Ἀληθεστατα . Οὐκουν πανταπασιν ἐν |
| μαλλον ἀρχη , το εἰδικωτατον του γενους μαλλον ἀρχη . παραλογιζεται δε ὁ λογος κατα την ἐλαττονα προτασιν : οὐ | ||
| γαρ τουτου οὐκ ἐσται ὁ συλλογισμος . . Ζηνων δε παραλογιζεται : εἰ γαρ ἀει , φησιν , ἠρεμει παν |
| τουτων ᾐ , τα ἀλλα οὐκ ἐστιν , οἱον ἐαν ἐνδεχομενον ᾐ , οὐτε ἀναγκαιον ἐστιν οὐτε ὑπαρχον . εἰ | ||
| συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα . ὁτι μεν γαρ οὐδεν ἐνδεχομενον συναγουσιν αἱ τοιαυται προτασεις συμπερασμα , δηλον ἐξ ὡν |
| οἱ μεν αὐτων λευκοι τ ' εἰσι και ὡς αἱ περιστεραι βραχεις : οἱ δε τουτων μεν εἰσι μειζους και | ||
| τα δε συμβαλλει προτερον τα στοματα , ὡς ἐχιδναι και περιστεραι και γαλαι : τα δε κατα βραχυ συνερχεται , |
| στυγνον περ ἐοντα , μηδε διαλεγεσθαι , ᾡ οὐκ ἐχρησαντο ἐκεινοι . φαινεται δε οὐδ ' αὐτος κεχρημενος : δυναται | ||
| μητε εἰδος μητε τοπον ἐν ᾡ εἰη ; προτερον γαρ ἐκεινοι ὁμολογησατωσαν τε και συμφωνησατωσαν , ὁτι τοιοσδε ἐστιν ὁ |
| ἠ την ἐνοχλουσαν παυσασθαι ναυτιαν , εἰ μη το παν ἀπεριττον ἐργασῃ το σωμα προτερον , εἰπερ αὐτο την αἰτιαν | ||
| ὁτε και πολλους τα μεγαλα βλαπτουσιν : εἰ μεν γαρ ἀπεριττον εὑρεθῃ το σωμα και μητε πληθωρικον ὀν ἠ κακοχυμον |
| μην ἐτι και προσωπον : ὁθεν και προσωποποιια προσαγορευεται : πλαττεται γαρ μετα του ἠθους και προσωπον . Ἡ μεν | ||
| δυναμενος δε συγγενεσθαι αὐτῃ του Περσεως ἠδη προς ἡβην ἐλαυνοντος πλαττεται ὡς ἐδνων χρειαν ἐχει προς γαμον Ἱπποδαμειας της Οἰνομαου |
| ζῳον : πεπυκνωται γαρ τα στοιχεια , δι ' ὡν διαφθειρεται τα σωματα . αὐτο μεν γαρ το γεωδες ἐστιν | ||
| . τουτον Αἰγευς στελλει μεν ἐπι τον Μαραθωνιον ταυρον , διαφθειρεται δε ὑπ ' αὐτου , ἠ ὡς τινες , |
| συμπερασματος ἀποτελεσματος . ταυτα γαρ ἐστιν ἁ ἐν τοις Ἀναλυτικοις διοριζεται . οὑτως εἰποντα τον Ἀριστοτελην ἐδει ἀποδουναι τον μερισμον | ||
| ἐστιν ἐκλαβειν . ἠ γαρ πως ὁ ὀρθος λεγεται και διοριζεται , ἠ αὐτον τον ὀρθον λογον λεγει . το |
| ὑπερφιαλοι κλεινᾳ πολει [ ] καλλιστον , ἱν ' ἀντιθεοι ναιον κλυτον ἱπποβοτον Ἀργος ἡρωες περικλειτοι λιποντες [ . ] | ||
| θεοδματους ἀγυιας . Ἠδη γαρ ἐτος δεκατον θεοφιλες λιποντες Ἀργος ναιον ἀδεισιβοαι χαλκασπιδες ἡμιθεοι συν πολυζηλῳ βασιλει . Νεικος γαρ |
| , ὡς ὁ ὁρος και ὁ ἀνθορισμος τοις αὐτοις τοποις κατασκευαζονται και ἀνασκευαζονται : ἠ γαρ ἀπο του ἰδιου ὁρου | ||
| ἀνδρασι : ἐν , ὑπο των ἀνδρων . πορσυνονται : κατασκευαζονται , εὐτρεπιζονται , τελειουνται , οἰκονομουνται . Σοι : |
| ] . καθωπλισμενη δε πλαττεται και οὑτως ἱστορουσιν αὐτην γεγονεναι παρισταντες ὁτι αὐταρκως προς τας μεγιστας και δυσφορωτατους πραξεις παρασκευαζεται | ||
| Δημητρι πανυ οἰκειως , το πολυγονον και εὐσυλληπτον και τελεσφορον παρισταντες . ἀνατιθεασι δ ' αὐτῃ και τας μηκωνας κατα |
| οὐχ οὑτως : οὐ γαρ ἁπλως ἀπουσης της ἑξεως ἐννοιαν παριστησιν ἡ στερησις , ἀλλ ' ἀπουσης του πεφυκοτος αὐτην | ||
| ἰσως ἐλλιπες το τοιουτον : οὐδεν γαρ των παρακολουθουντων αὐταις παριστησιν . . . : . . . χαλβανη ἀκνηστις |
| Δηιονεως ἐξ Ἀθηνων φυγαδος παραληφθεντος , κατασχοντα δε την νησον παραδουναι τῳ Κεφαλῳ , και ταυτην μεν ἐπωνυμον ἐκεινου γενεσθαι | ||
| ἐχει , χωρις ἑξηρους μιας και σκαφων πεντε καταφρακτων , παραδουναι τῳ Φλαμινινῳ και ἀργυριου ταλαντα Ῥωμαιοις ἐσενεγκειν πεντακοσια μεν |
| κυαμοι και μηλα και ἰσχαδες . ἀλλα πλακουντα αἰνω Ἀθηνησιν γεγενημενον : εἰ δε μη ἀν που αὐτον ἐχῃς ἑτερωθι | ||
| ἁπαντας , ἐλεξε τοιαδε . Ἀνδρες συμμαχοι , ἀνθρωπινον το γεγενημενον : το γαρ ἁμαρτανειν ἀνθρωπους ὀντας οὐδεν οἰομαι θαυμαστον |
| ἐν ἑνι κινεισθαι , καθαπερ ἡ των ἑσταναι λεγομενων κυκλων στρεφεται περιφορα ; Ναι . μανθανομεν δε γε ὡς ἐν | ||
| ἐνι ὑμνος προς τος Δια , στροφη δε , ὁτι στρεφεται προς τους θεατας και ἀποτεινει τον λογον αὐτου . |
| Παρθενιον , ἐνθα την Αὐγην του Ἀλεου την θυγατερα , ἱερειαν της Ἀθηνας , ἐφθειρεν Ἡρακλης . Φενειος : πολις | ||
| τυραννος : τουτο δε μονον μαχεται λεγων , οὐκ ἐδει ἱερειαν οὐσαν , οὐκ ἐδει μυουσαν τον φονον ἐργασασθαι . |
| , ἐπαν δε πλημμυρις ἐπελθῃ , τα προς την ἀγραν παρασκευαζονται . Τους μεντοι γε τελευτωντας αὐτων οὐδεμιας ἀξιουσι προνοιας | ||
| παρ ' ὁσον οἱ διαμαρτοντες κατα τον προτερον πλουν ἀσφαλως παρασκευαζονται τον δευτερον . ἐμνησθη ταυτης ἐν Φαιδωνι : τον |
| : ἐπηρσαι πεφραξαι ὑψωθης : θριγκῳ : θριγκοι καλουνται οἱ ἐπικειμενοι λιθοι ταις ἐξοχαις των δωματων . τα αὐτα δε | ||
| ἐς μιμημα Τυρρηνικης πομπης , περιεζωσμενοι τε και στεφανην χρυσην ἐπικειμενοι : ἰσα τε βαινουσιν ἐν ταξει μετα ᾠδης και |
| λεγομενην δικην της κακουργιας την μεγιστην οὐδεις ὡς ἐπος εἰπειν λογιζεται , ἐστιν δ ' ἡ μεγιστη το ὁμοιουσθαι τοις | ||
| ὡστ ' εἰ τις δυο ἠ και τι πλειους ἡμερας λογιζεται , ματαιος ἐστιν : οὐ γαρ ἐσθ ' ἡ |
| καταλυσαι : καταλυσαι κυριως ἐπι των ὀχουμενων ἐπι ἁρματος , καταγεσθαι δε ἐπι νεως ἐπι την ἑστιαν : ἐνθα το | ||
| ἀπῃσαν : οὐ γαρ ἐδοκει λυειν αὐτους νυκτος πορευεσθαι και καταγεσθαι ἐπι το στρατοπεδον . ἐπειδη δε σαφως ἀπιοντας ἠδη |
| το δε προς τι ἠ ἀλλη τις των ἀπηριθμημενων ἐννεα κατηγοριων . οὐκ ἀν ἐν τινι τουτων ὡς ἐν γενει | ||
| γενος κατηγορειται των γενικωτατων γενων , λεγω δε των δεκα κατηγοριων . προς τουτο δε λεξομεν ὁτι οὐτε ὡς γενος |
| οἰδα ὡς οὐκ ἐμελλεν ὁ παις αὐτῳ Νιοβης παιδι ἰσα οἰσεσθαι Διος γε εἰναι δοκουντι . ἐπῳκησαν δε και Ἑρμιονα | ||
| τον βιον θαρρειν μελλων ἀποθανεισθαι και εὐελπις εἰναι ἐκει μεγιστα οἰσεσθαι ἀγαθα ἐπειδαν τελευτησῃ . πως ἀν οὐν δη τουθ |
| μητε ἐπιχειρειν ἐτι , ἀλλ ' ἐν προβολῃ τα δορατα θεμενους ἑσταναι και ἐπιοντας ἀμυνεσθαι μονον . ὁ δε Σκιπιων | ||
| ἀλλ ' εἰναι γε τινας ἰσως ἀ * * * θεμενους αἰσθη * * * διαμαχεται ὁ Ἀριστοτελης * * |
| και ἐκεινα λεγεται . αἱ ἱπποι εἰς ἁρματηλασιαν ἐπιτηδειοτεραι εἰναι πιστευονται . πυνθανομαι δε τους ἀνδρας τους πωλευτικους λεγειν ὁτι | ||
| . ὁσοι δε την ὑποστασιν μετριαν ἐκληρωσαντο , βασιλεως πραγματα πιστευονται και διοικουσιν και ἀνωμαλως και ἐπιφθονως διευθυνουσιν : τινες |
| περι ἡμων , ἀλλ ' ἀποχρην ᾠετο , ἐαν το κελευομενον ποιειν ἐθελοντας ἐχῃτα δ ' αὐ Λακεδαιμονιοις δοξαντα ταυτ | ||
| , και περι την ἀγοραν ὑπομενοντας ἑτοιμους εἰναι δραν το κελευομενον , ἀπῃει πρωτος εἰς την πολιν . οἱ δε |
| δε και ἐν τῳ μελῳδειν ἐοικεν ἡ φωνη τιθεναι κατα συνεχειαν τα τε διαστηματα και τους φθογγους φυσικην τινα συνθεσιν | ||
| , ἀλλ ' οἱ εὐθυς μετ ' αὐτους ἐλαχιστοι κατα συνεχειαν ἡμιολιοι τρεις εἰσιν οἱον ὁ δ ὁ Ϛ ὁ |
| σωματι βιαν προσφεροντα και τραυματα ποιουντα και καθολου τι κακον ἀπεργαζομενον . οἱ ταριχευται δε καλουμενοι πασης μεν τιμης και | ||
| μικροιϲ ἀγγειοιϲ φερομενον παραιτητεον χειροναϲ οἰνου βλαβαϲ ἐπι των τοιουτων ἀπεργαζομενον , και μαλιϲτα ἐπι των κατα την κεφαλην και |
| τον τοξευοντα ἐπιθεντα τα βελη μηθεν ἀλλο λειτουργειν πλην του καταγειν το χελωνιον , περιαγοντα ταις σκυ - ταλαις τον | ||
| Ἀντιπατρῳ περι τουτων , ὁπως τας μη βουλομενας των πολεων καταγειν ἀναγκασῃ . Ἀμασις Πολυκρατει ὡδε λεγει . Ἡδυ μεν |
| ἀποπληρουντας , ἐπειδηπερ ἐσωθημεν , και ἁμα διατριβειν περι μετρου διαλεγομενους οὐ συμβαινον ἐστιν . εἰεν . σε γαρ δη | ||
| ἐπει και ἐν Λιταις , ἡνικα προς ἀλληλους ποιει αὐτους διαλεγομενους , λεγει αὐτῳ ὁ Ἀχιλλευς προς τον Ὀδυσσεα Διογενες |
| δεσμῳ : τοις πυκτικοις ἱμασι . Δια το τας σαρκας διακοπτειν και ἀναλισκειν . Βελτιον δε τον δεσμον ἀκουειν , | ||
| ὁταν κενωθῃ το ἐν αὐτῃ αἱμα , ἀποσφιγγοντας τους βροχους διακοπτειν το μεσον και περιττον του ἀγγειου και ἀφαιρειν , |
| διαιρεσεως των ζητηματων ἐπεσκεμμενους , μηδ ' αὐτο τουτο τας λεγομενας στασεις των προβληματων εἰδοτας , ἀμηχανον δηπου των προειρημενων | ||
| παλαιον λεγομενον και τον νεον : κατα δε τας Κωτινας λεγομενας χαλκος τε ἁμα γενναται και χρυσος . ἐν ἀριστερᾳ |
| ἡ ἐλπις διπλασια , ἀλλ ' ἐξ ἑκαστου των εἰρημενων διπλασιαζεται , ἐκ του καταπεπτωκεναι τους Ἀθηναιους τοις φρονημασι κἀκ | ||
| γαρ ἐντος προσωπα τουτων ἐν γενικῃ πτωσει νοειται . Μονη διπλασιαζεται παρα Δωριευσιν ἡ αὐτος ἐν τῳ αὐταυτος , αἰ |
| δημοσιῳ ἀδικηματι , ἠ και πικροτεραις , ἐαν δυνωμεθα , ἀπολογουμενους δε συστελλειν τα ὀνοματα και κλοπην μεν την ἱεροσυλιαν | ||
| ἐποιησαν τον χορον . ἀλλ ' ὁ μεν Εὐριπιδης εὐθυς ἀπολογουμενους πεποιηκε περι της προτερον ἀμελειας , ὁτι δη τοσουτων |
| νομον , μαλλον δε ἑν τι προσθειναι , το και ἐπιστελλειν , ὡσπερ τοις γονευσι , και ἐμοι , ὁπως | ||
| . Ἀρα και τουτο τοις ἀρχουσι νομος μη τοις φιλοις ἐπιστελλειν , ἐπειδηπερ ἀρχουσιν ; εἰ μεν δη κειται και |
| ἐστιν εἰπειν , ἑξεως δε ἐστι της χρωμενης ἀει τοις συμβαινουσιν ὁν προσηκει τροπον , και δια τουτο ἡ πραοτης | ||
| ὀντες τα μεν συμβαινοντα οὐκ εἰδον , τοις δε μη συμβαινουσιν ἐπιστευσαν . Φησι δ ' οὐν Σελευκον τον ἀπο |
| ἁμαρτανων ἀφρων ἀν δικαιως νομισθειη . και Φιλημονος του κωμῳδιογραφου γραφοντος τους πολλακις ναυτιλλομενους και εἰποντος νομῳ τεθαυμακ ' οὐκ | ||
| , Ἀφοβητου και Φιλοχαρους του τας ἀλαβαστοθηκας και τα τυμπανα γραφοντος , παις μεν ὠν τῳ πατρι ὑπηρετει γραμματα διδασκοντι |
| : παρ ' ἐλπιδα την των Λυγκηστων ἀντεστησαν οἱ Λακεδαιμονιοι ἐπιφερομενους μεν : τους βαρβαρους . οἱ λοιποι : των | ||
| εἰς την ἐπαυλιν . οἱ δε τους μεν κυνας δρομῳ ἐπιφερομενους ἐδεξαντο και κατεδησαν , ἐμε δε παιοντες οὐ προτερον |
| ἑαλωκεναι , οἱ δε τετρωμενον τουτον ἰδειν και κατα γης ἐρριμμενον , οἱ δε δεσμιον ἀπαγομενον εἰς το των ἐναντιων | ||
| ὁ ἐραστης ἐξεμεσῃ της νυμφης τον φοβον , ἡ δε ἐρριμμενον ἰδῃ τον θανατον χαμαι , τοτε καταβαινει της πετρας |
| , και αὐτης δη της γλωττης προσφορας , ἱνα το οἰκειον ἀμεσως ἐπιχορηγουντος ἑκαστου , και μη ταις ἀλληλων συμπαθειαις | ||
| οὐκ ἐχουσιν οὑ ἑνεκα ἐξ ἀρχης κατα το της φυσεως οἰκειον ὠρεχθησαν . . Οὐδεμια ἡδονη καθ ' ἑαυτο κακον |
| των ἐλεγχων , οἱς χρηται κατα των πελας , ὡστε δοκειν κατα τους ἀλλους συγγραφεας ἁπαντας συγκεκοιμησθαι τοις πραγμασι και | ||
| ἐν οἱς μαλιστα λαθειν ἐστι και ὑποτιθεμενους τι , ὡστε δοκειν μειζους εἰναι ἠ εἰσι : και ὑποχριεσθαι δε τους |
| οἱ οὐν ἐγγυτατα νεμοντες ἠ και ἀρουντες ἑκαστοι τα ἐργα ἀπολειποντες ἠθροιζοντο ἐπι του ποιμενος την ἐν τῳ ὑπνῳ ᾠδην | ||
| ἑτερα περιεπεμπον συν τε ὀργῃ και φιλονικιᾳ , σπουδης οὐδεν ἀπολειποντες ὀξυτατης . ὁ δε Καισαρ ἐπι μεν τον ἑαυτου |
| θεος ἡμας ἐρρυσατο ἀπο συμπλοκης , ἀπο μαχης , ἀπο τραυματων , ἀπο αἱματων : λογου δε ὡς ἱνα εἰπω | ||
| στεφανου [ νικην ] , ἀπειρηκοτες δε ὁ μεν ὑπο τραυματων , ὁ δε ὑπο διψης , και γαρ ἀκμαζουσα |
| πολις Περσων το Κισσινον . στιφος ] το πυκνωμα . παρεχοντες ] ὀντες : ἠ το πολεμου ἀντι του πολεμῳ | ||
| πανταπασιν ἀφαιρουσι , τα μεν ἑαυτων ἀγαθα τοις φιλοις οἰκεια παρεχοντες , τα δε των φιλων ἑαυτων νομιζοντες . πως |
| δε Ἰδαιαν την Δαρδανου , ἡτις ἀπεχθως ἐχουσα προς τους προγονους , λεγω δη προς τους ἀπο Κλεοπατρας υἱους , | ||
| και πλουσιωτερον ; ἀξιον δε αὐτην γενεσθαι και δια τους προγονους κοινους ὀντας ἀμφοτεραις ταις πολεσι και δια τους θεους |
| , των γενικων ἐξαιρετον ἐχουσων το και μετοχης μη ἐπιφερομενης προσλαμβανειν ἀρθρον , ὁ παντως φερεται ἐπι το κτημα , | ||
| ἐπι του στοματος , ἐπι δε των ὀμματων οὐ δει προσλαμβανειν το ἀφρωδη πελανον , ἀλλα μονον πελανον . ἐπι |
| ἑτερου τινος ἀγαθου αἰτια γιγνεσθαι οἱς ἀν παρῃ εὐλογον ἠ διαφθοραν ἠ ἀλλο τι κακον ἑτερον ἐπαγειν αὐτοις . το | ||
| ὀνομα , προς δε και τῃ ποιοτητι του Φιλοκρατους την διαφθοραν της γνωμης πιστουμενος . ἐμε μεν φαυλον ἡγεισθε ] |
| , παρα των δυναμενων ὑμων εὐ πασχειν ἀξιουσι δια τους γραφοντας ἡμας . και δει δη καθημεραν ἐπιστελλειν και δεισθαι | ||
| γραμμας , ἀλλα μεγιστη ὠφελεια , εἰ τις αὐτους ἠ γραφοντας ἠ πλαττοντας ἰδοι : και ὡς τοις παιδοτριβαις οὐκ |
| λευκον ἀνηγαγον . ὡσαυτως δε και το μελαν και το φαιον . και τα τοιαυτα ἀνηγαγον ὑπο το χρωμα . | ||
| ἐχουσιν ὀνομαζομενον ὡς λευκον και μελαν το ὠχρον και το φαιον και τα τοιαυτα , τα δε οὐκ ἐχει , |
| ἐστι το συνεπιγελαν τοις ἀλλοτριοις κακοις , συγχαιρειν δε το συνηδεσθαι τινος ἀγαθοις . ἐπιδοτικος μεν ἐστιν ὁ δεομενοις ἐπιδιδους | ||
| πολιν μη χειρω της ἐνεγκουσης εἰναι , μεταστησον εἰς το συνηδεσθαι τας αἰτιας . Μη λαβειν μεν σε τα γραμματα |
| ἐν αὐτοις εὐταξια τις και αἰτια , δι ' ἡν προταττεται μεν ὁ Αἰας , και ὁ κοχλιας του λαχητος | ||
| δε και ἐν τοις ἀναλυτικοις ὁ περι του συλλογισμου λογος προταττεται του τε ἀποδεικτικου και διαλεκτικου και σοφιστικου και αἱ |
| μοιρων εἰς τας ἐκ του μεταξυ χρονου των δυο τηρησεων συναγομενας ἡμερας . Παλιν οὐν , ἐπει ὁ ἀπο του | ||
| τις προς τα δεξια ἐκκλινῃ , σφοδρα φανταζεται τας πετρας συναγομενας , ὁταν δε κατα μεσον , ὁρᾳ διισταμενας και |
| γαρ πηγην ὁ πιομενος : θεατης δε της οἰκειας μορφης καταστας , ἐραστης ὁ αὐτος και θεατης κατεφαινετο : ἠρα | ||
| ὁτι και βουν ποτε τεθυκοτων ἑαυτοις των θεων αὐτος διανομευς καταστας τοις μεν ἀλλοις θεοις ἐγκατα παρεθηκε μονα , τῳ |
| θ ' ἱσταμενου τε ] ἀλγεα : θυμοβορειν μαλα τοι τετελεσμενον ἠμαρ . Ἐν δε τεταρτῃ μηνος ἀγεσθ ' εἰς | ||
| Πηνελοπεια : “ αἰ γαρ τουτο , ξεινε , ἐπος τετελεσμενον εἰη : τω κε ταχα γνοιης φιλοτητα τε πολλα |
| Φιλοσοφος τις , ὠ Ἑρμη , μαλλον δε γοης και τερατειας μεστος : ὡστε ἀποδυσον και τουτον : ὀψει γαρ | ||
| δια δεισιδαιμονιας : τουτο δ ' οὐκ ἀνευ μυθοποιιας και τερατειας . κεραυνος γαρ και αἰγις και τριαινα και λαμπαδες |
| ποιησιν ἐξαρτησας μεθης . τῃ γαρ μαλακιᾳ και τῃ τρυφῃ ἐπιδους ἑαυτον ἐν τοις ποιημασι διαβεβληται , οὐκ εἰδοτων των | ||
| πολυ δε μαλιστα ὡν νυν συ ἀπολαυεις . διο και ἐπιδους σεαυτον εἰς τα τοιαυτα αἰωρῃ [ γαρ ] και |
| δε προγεγονοτος τινος ὑπομνησις , ὡστε ὁ τουτοις ἐναλλαξ χρωμενος ἁμαρτησεται . μνημεια και μνηματα διαφερει . μνημεια μεν γαρ | ||
| γε μην πολλακις και τον παντα ἀριθμον , και οὐχ ἁμαρτησεται του σκοπου . ἐκεινα δε ὁποια . ὁταν ἑαυτους |
| ἠ νιτρον ἠ ἀφρονιτρον λαβοντα δει συμπασσειν το βρεφος , φυλασσομενον τους ὀφθαλμους και το στομα : το γαρ παρεμπεσον | ||
| παχυτερον : ποιεειν δε ὡς λειοτατον τε και στρογγυλωτατον , φυλασσομενον ὁκως σχινδαλμος μηδεις ἐσται : προστιθεναι δε πρωτον το |
| ψυχην ἀπο και μακραν των ἀδικων παμπαν και παντελως , μειναντες ἐς τρις και ἐκ τριτου ἑκατερωθι , ἠγουν ἐν | ||
| δε οἱ ἐκ της μεθης τοιουτον τι παθοντες και ἀφωνοι μειναντες ἀποθνησκουσιν : ἠν γαρ ῥηξωσι φωνην αὐθημερον ἠ τῃ |
| ἐξον παρα βασιλεως καρπουσθαι , ἀλλ ' ἐκεινου του μακρου καταλογου της τρυφης και της εὐπαθειας , ὁποσα ταις δελτοις | ||
| Ἀπολλοδωρος δε ἀρσενικως αὐτην φησιν ἐν τῃ ηʹ του νεων καταλογου ” τον Ὠλενον και την Πυληνην νυν μεν οὐκετι |
| αὐτου και ἐν τῳ αὐτῳ χρονῳ ἀμηχανον δοξαζειν τε και ἐπιστασθαι . δοξα μεν οὐν τουτο ἐστιν . Ἀγχινοια δε | ||
| βουλει . Ταυτ ' ἐστιν ἁπερ ἐφη Ἀνακρεων την Καλλικριτην ἐπιστασθαι : ἠ οὐκ οἰσθα το ᾀσμα ; Ἐγωγε . |
| τροπον ὠφελει . και τυρος ἁπαλος νεαλης μετα σελινου φυλλων καταπλασσομενος , και ἀρτος ἐξ οἰνου , ἠ ῥοδινου φυραθεις | ||
| ἀποτιθενται φαρμακον των στοματικων ποιουν προς τας σηπεδονας . Βρομος καταπλασσομενος ξηραινει και διαφορει μετριως και ἀδηκτως : ἐστι δε |
| προς το ἀπο της ΓΑ ἐστι το ἀπο της ΖΓ διαμετρου της τομης προς το ἀπο της συζυγους ἑαυτῃ διαμετρου | ||
| λογος συνισταται . εἰσιν γαρ ἡλιου τοις Ϛ δακτυλοις της διαμετρου ἐμβαδοι δ # μεσου ἀποστηματος , και τοις αὐτοις |
| και διετριβον οἱ θεοι , κατῳκισαν τον Πολεμον . ὑμας παραδοντες : τῳ Πολεμῳ δηλονοτι . ἀνῳκισανθ ' : ἀντι | ||
| ; τουτο δ ' Ἀρχεβιον και Ἡρακλειδην , οἱ Βυζαντιον παραδοντες Θρασυβουλῳ κυριους ὑμας ἐποιησαν του Ἑλλησποντου , ὡστε την |
| : ἐτι των πραγματων τροπους , κοινωνιας , ἐρημιας , καταμονας συν ἑτεροις , τινι ὁμοια , τινι ἀνομοια , | ||
| . και αὐτος δε ὁ ἁπαλος μοσχος ἐστι . μουναξ καταμονας . μυδαλεον διυργον . μυελος τροφη , και ὀστεα |
| περι τουτων ἐρω . ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και κατασκευαζων ἐπιτειχισμ ' ἐπι την Ἀττικην , και | ||
| την ὀρθην πτωσιν οἱον ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος : ἀπο γαρ του σφετεριζομενος ἡ ἐπιμονη γενομενη το |
| μερους . θουρον ] ὁρμητικον . εὐνατηρα ] συνοικον , συνευνον . προπεμψαμενα ] η . ἐκπεμψασα . λειπεται ] | ||
| , ὡς το ἐχω οἰκω και συνοικω . παρθενον τε συνευνον : ἀπο κοινου το ἑλεν . ἁ τεκε λαγετας |
| ΔΒ προς το ΒΓ λογον ἐχοντος δεδομενον και του ΑΔ δεδομενου ὑπαρχοντος , δεδομενον και ῥητον ὀν και ἀλογον , | ||
| ὑπο συναμφοτερου της ΒΑΓ και της ΕΔ . Ἐαν κυκλου δεδομενου τῃ θεσει ἐπι της διαμετρου δοθεν σημειον ληφθῃ , |
| ὁταν βασιλευς ἑψῃ τον μεγαν ἰχθυν . λιμνην δ ' ἐπαγειν ὑδατος μεστην εἰς την ἁλμην , τους δ ' | ||
| τουτο ἠδη ἐργον του Διος , ὡς βασιλεως , κοινην ἐπαγειν τιμωριαν ταις πολεσιν ὑπερ των ἀδικων κρισεων των ἀρχοντων |
| . παντοδαπος ] παντοιος . παντοδαπος ] ἐκ πολλων εἰδων συνισταμενος . δαπεδον ἡ γη , ἀλλοδαπον το ξενον ὡς | ||
| ὑπερ του των ἀκροωμενων : οὐτε μην ὁ Δημοσθενης Ὀλυνθιοις συνισταμενος ὡς ὑπερ Ὀλυνθιων τον λογον βουλεται ποιεισθαι δοκειν , |
| τουδε του πολεμου οὐκ ἐδεδοντο , την ταχιστην οἱ ἐκπεμπεσθαι παρακελευομενος : συνταξεως δε ἑνεκα μελλοντος φορου παρ ' αὐτον | ||
| τα ἀλλα , φησι , τα αὐτα δει προστιθεναι , παρακελευομενος ἡμιν τον τε ὑποκειμενον ὁρον και τον κατηγορουμενον τον |