| διδασκουσι τον νουν . Ἀλλα ἐμε ἀμαθη και ἀπαιδευτον εἰναι φασκουσι κατηγορουντα της σοφιας αὐτων . Συ δε οἰμωζειν αὐτους | ||
| δε τινες και το δι ' ἑρμοδακτυλου καλουμενον και ἀνωδυνον φασκουσι γενεσθαι παραυτα της γαστρος ἐκκενουσης ἰχωροειδη τινα , ὡστε |
| ἀπολλυνται : ἐκ δε των ἀλλων ἐμπυηματων οἱ νεωτεροι μαλλον ἀποθνησκουσι . Ὁκοσοι δε των ἐμπυων καιονται ἠ τεμνονται , | ||
| δη ἐτραπησαν δια του ναπους εἰς τον ποταμον . και ἀποθνησκουσι μεν τρισχιλιοι ἐν τῃ φυγῃ , ζωντες δε ὀλιγοι |
| κατεσκευασμενα ἐχουσι , κακα : μονοις δε ἀγαθα τοις δραπετας διωκουσι και τοις ἀπολωλος τι ζητουσι : ταχειαν γαρ τουτων | ||
| ἀγοντες τον ἀνδρα , τον μηνυτην , ᾡ πιστευοντες ἐμε διωκουσι , τοὐναντιον ποιησαντες ἠ οἱ ἀλλοι ἀνθρωποι : οἱ |
| ἰατρικην ἐκ τοιουτων συνταγων λεγουσιν εὑρησθαι : ὁτι δε ἁς ἀναγραφουσι τινες συνταγας πολλου γελωτος εἰσι μεσται , και τοις | ||
| μοι ὁ λογος παρελθειν , ἁ περι του Πωρου τουτου ἀναγραφουσι : προς διαβασει γαρ του Μακεδονος ὀντος και ξυμβουλευοντων |
| κατηγησατο , βουλομενοι μιν ἀντι τουτων τιμωρησασθαι θεοπροπους ἐς Δελφους πεμπουσι , ὡς σφεας ἡσυχιη της πολιορκιης ἐσχε : ἐπεμπον | ||
| δη μετα Σαυροματεων μοιραν ταχθεισαν , της ἠρχε Σκωπασις , πεμπουσι Ἰωσι κελευοντες ἐς λογους ἀπικεσθαι , τουτοισι οἱ τον |
| , οὐδ ' αὐτον ἐξαρνον ὀντα μη οὐχι πεφονευκεναι , ἀπαγουσι παρα τον ἁρμοστην ὁς ἡρμοζε την Ἀσιαν τοτε . | ||
| δ ' ἀνθρωποι πολλοι και χορηγον ἐχοντες Φιλιππον και πρυτανευομενοι ἀπαγουσι τον Εὐφραιον εἰς το δεσμωτηριον , ὡς συνταραττοντα την |
| τοις ἐν τῃ Ἀσιᾳ και Κυπρῳ και τοις προς νοτον οἰκουσι σημαινει , ἐτι δε νοσους και φθορας καρπων και | ||
| ἡμιν μεν χειμωνα βορειοτεροις οὐσι , τοις δε την νοτιον οἰκουσι θερος ποιει . και παλιν των ἰσημεριων δισσων οὐσων |
| , οὐδεν ἀτοπον : ἐχει γαρ τι και εὐκοιλιον και εὐστομαχον και διουρητικον . λαμβανειν δε δει τουτου δια θερμου | ||
| οὑτως τε ἐκθλιβειν και ἀποτιθεσθαι . ἱκανως ἐστι στυπτικον και εὐστομαχον ῥευματιζομενῳ τε στομαχῳ και κοιλιᾳ χρησιμον προς τε τας |
| ἐρεις περι τουτων ? ? ? διαλεγομενον : ἐγω δε ἀναιδης ἀν ἠμην λαθραι πειρων και κλεπτομενην ἀπολαυσιν ἁρπαζων και | ||
| : κυνωπιδος , ἀναιδους : κυνειρον ἁπαλον : κυνοθρασυς , ἀναιδης : σεσημειωται το κοιλον , ἐξ οὑ και το |
| τουτῳ και το Α ὑπαρχει παντι οἱον τῳ Γ , συλλογιστικος οὑτος ὁ λογος . ἐαν δε οὑτως εἰπω , | ||
| γε πως ἐξει το πραγμα ; ὁ δε κατα συστολην συλλογιστικος : ἀλλα μην ἡμερα ἐστιν , φως ἀρα ἐστιν |
| μηκιστῃ * * πηγης ὁταν τυχωσιν , ἀναπαυονται νυκτωρ και καθευδουσι , τρεις δε ἠ τεσσαρες προφυλαττουσι των λοιπων και | ||
| δακνει τον λογισμον , ταυτα τον ὑπνον ὠθει , ταυτα καθευδουσι μολις ὑμιν ἐνυπνια γινεται . τι οὐν ; οἰχησεται |
| γαρ , εἰ μηδεν φαυλον ἀπηντησε , τουτο τῃ τυχῃ λογιστεον , αὐτους δε οὐ προσηκει παραβαλλεσθαι ἐκ χειμωνος εἰς | ||
| της ἀνατελλουσης μοιρας ὀντων των κακοποιων ἠ των ἀγαθοποιων ὁλον λογιστεον , κατα το ἀναλογον δε της ἀποχωρησεως ὑφαιρετεον ἑως |
| τῳ κοινῳ προσκτωμενους . Τας δε θυρας των οἰκιων οὐδεποτε κλειουσι . , : Ὀμβρικοι ἐν ταις προς τους πολεμιους | ||
| και προς την κυστιν προσ - ιστανται και πιεζουσι και κλειουσι την κυστιν και στραγγουριην παρεχουσιν : ἐστι δ ' |
| δεδεται το λελυμενον και ἐν αὐτῳ τῳ μη δοκειν δεινως κατεσκευασθαι το δεινον ἐχει . [ , ] το μεν | ||
| Ἰλιου , παρακαταθεσθαι δε Δημοφωντι , ἐκ του Πελοπος ὀστων κατεσκευασθαι , καθαπερ τον Ὀλυμπιον ἐξ ἀλλων ὀστων Ἰνδικου θηριου |
| , ” τας των νεων ἀνδρων ταξεις . νεοτευχεες νεωστι κατεσκευασμενοι . ὁ δε λογος ἐπι των διφρων . νεοαρδεα | ||
| ὡν ἡ παρασκευη τουτον εἰχεν τον τροπον : πυργοι ξυλινοι κατεσκευασμενοι ἐπετιθεντο τοις νωτοις αὐτων , ἀφ ' ὡν ἀνδρες |
| τι ἡ πολυυπνια και ἡ ἀγρυπνια ἡ ἐπιπολυ γενομενη βαρος ἐμποιουσι τῃ κεφαλῃ ; και οὐκ ἐστι λεγειν ὁτι ὡς | ||
| μαλλον , λυμαινονται δε τα σωματα και τοις σωμασι νοσους ἐμποιουσι , τι δει λεγειν ; τι δε και λεγειν |
| ἀπο της χθεσινης διαρροιας τον στομαχον ἡμων θελει τῳ ὀξει ἀνακτησασθαι . ” και μετα το πιειν αὐτους προς δυο | ||
| λοφου τους τοτε κατοικουντας Σικελους : διο δη φασκοντες πατρῳαν ἀνακτησασθαι χωραν και περι ὡν εἰς τους ἑαυτων προγονους ἐξημαρτον |
| Βασις ἀγλαϊας ] * Το βασις οἱ μεν τον ῥυθμον νοουσι : της γαρ κιθαρας ὁ ῥυθμος ἀκουει , ἠγουν | ||
| τους φιλους και ἀποθανοντας : ἐγω δε οὐ πειθομαι τοις νοουσι κακως τα της φυσεως καλα , ἡπερ οὐν εἰ |
| τους ἀπαιτουντας προς τι ἐπιχειρειν : Ἐπει πολλακις οἱ ἀποκρινομενοι ἀπαιτουσι τον ἐρωτωντα ἀποδειξαι ἡν ἠρωτησε προτασιν , παραγγελλει ὡς | ||
| : ἐπειδη ἐν ταις χαιταις των ἱππων ἐπιζευχθεντες οἱ στεφανοι ἀπαιτουσι με τον ὑμνον αὐτοις προσφωνησαι , ὁ ἐστιν ἀγλαοκωμον |
| ' ἡμας ἐπιτελουνται χρονων . Ταυτα δε γενεσθαι τινες μεν γραφουσι κατα τον πρωτον ἐνιαυτον της Ῥωμυλου ἀρχης , Γναιος | ||
| ἐκεινον φασιν αὐτοι γεγονοτες . εἰτ ' οὐ δικαιως προσπεπατταλευμενον γραφουσι τον Προμηθεα προς ταις πετραις και γινετ ' αὐτωι |
| φιλεριν και λογων πιθανοτητας ὡσπερ τινας συμβολας και ἐρανους ἐπι καθαιρεσει του καλου ποριζοντα και ἀκρατῳ φλεγομενον και καταμεθυοντα ἀρετης | ||
| , ὁσα δη ἐγκωμιαζομεν ἠ ψεγομεν . δει δε μη καθαιρεσει των ἐξεταζομενων αὐξειν τα ἡμετερα , οὑτω γαρ οὐ |
| ἀν λαβοις ὁτι παντες οἱ ἀνεπιστημονως ζωντες ἀβουλητως και ἀκουσιως ἐνεργουσι : ᾡ ἑπεται το και τα ἁμαρτηματα παντα ἀκουσια | ||
| ψογοι και οἱ ἐπαινοι παρακολουθουσιν ; ἀρ ' οὐχι τοις ἐνεργουσι και δρωσι ; κατορθουντες μεν γαρ ἐπαινον , ψογον |
| δ ' ἐν Κιλικιᾳ , τινες δ ' ἐν Συρια πλαττουσι τον μυθον τουτον , οἱ δ ' ἐν Πιθηκουσσαις | ||
| ἀετωδες και την κεφαλην ὁποιαν οἱ χειρουργουντες γραφουσι τε και πλαττουσι . φλογωδεις δε τους ὀφθαλμους φησιν αὐτου . νεοττιας |
| Θρᾳκων ἐθνος , ὡν τινες διαβαντες εἰς την Ἀσιαν Φρυγες μετωνομασθησαν : μετα δε Θεσσαλονικειαν ἐστι τα λοιπα του Θερμαιου | ||
| τετταρες , Κεκροπις Αὐτοχθων Ἀκταια Παραλια , ἐπι δε Κραναου μετωνομασθησαν Κραναϊς Ἀτθις Μεσογαια Διακρις , ἐπι δε Ἐριχθονιου Διας |
| Δημοσθενης . . ἐπι Παλλαδιῳ ] ἐπι τουτῳ ἐκρινοντο οἱ ἀκουσιοι φονοι . οἱ δε ἐν τουτῳ τῳ δικαστηριῳ δικαζοντες | ||
| κοινωνειν αὐτῳ της ἐπι τῳ πολεμῳ τυχης ἀρξαμενοι οὐδε ἡμιν ἀκουσιοι πολεμιοι φανεισθε . Ἐδηλωσαμεν σοι και προτερον περι Δολοβελλα |
| ' ἰσῃ πολιτειᾳ των Συρακουσιων . Φωκεας : οἱ μεν ἐκτεταμενως ἀναγινωσκουσιν , ὡς Πρασιας , οἱ δε συνεσταλμενως . | ||
| ῥοδη δε το φυτον . σταχυς βραχεως το ἑνικον , ἐκτεταμενως το πληθυντικον . σχισται τα ὑποδηματα . σχιστας ἐνεργειν |
| εὐτελης . μοθωνας γαρ ἐκαλουν οἱ Λακωνες τους παρεπομενους τοις ἐλευθεροις : ἐστι δε και γενος ὀρχησεως . ΓΘ ἀλλως | ||
| τους Αἰτωλους αὑτοις βοηθειν , ἐπει και ὁ Κασσανδρος αὐτοις ἐλευθεροις οὐσιν ἐπεχειρει , ὡς ἐν αὐτῳ τῳ λογῳ γιγνεται |
| κεχυμενης της σαρκος εἰς ἀραιωσιν , διισταντας ἐπιτηδες την τε ἀρτηριαν και τας ἀλλας διεξοδους του πνευματος κατα τας βαρυτατας | ||
| καλουμενος σφυγμος παντελη μεν ἀφανισμον οὐ ποιει της κατα την ἀρτηριαν κινησεως , ἀθροως δε ἀποκοπεις και ἐφησυχασας κατα την |
| , διδου ⋖ αʹ μετ ' οἰνου , τοις δε ἀσθενεστεροις μετα γαλακτος . Εὐζωμου σπερματος ⋖ βʹ , κυμινου | ||
| δ ' αὐ δια την του χυμου συγγενειαν ἐπ ' ἀσθενεστεροις , εἰ μη που τις προσαποδοθεισα αἰτια κἀπι τουτου |
| Τας δε της ψυχης πως ; Ἐπιθυμητικου , θυμοειδους , λογιστικου . Ἠ ταις διαφοραις των ἐνεργειων , αἱ γινονται | ||
| εἰη ἀν και ἡ ἑκαστου τελειοτης : του μεν δη λογιστικου μερους τελειοτης ἐστιν ἡ φρονησις , του δε θυμικου |
| αὐτος αὑτου κυριος γενομενος γραφεται προς τους θεσμοθετας γραφην Στεφανον τουτονι , ἀδικως εἱρχθηναι ὑπ ' αὐτου , κατα τον | ||
| τουτους ἁπαντας , παυσαμενους ψηφισματων . Ἐχε νυν ἐπι τουτοις τουτονι τον ὀκλαδιαν και παιδ ' ἐνορχην , ὁσπερ οἰσει |
| , ἐξεπλευσεν ἐκ της Ταραντος , και δεκαταιος εἰς Λοκρους κατηρεν . ἐντευθεν καταπλευσας τον πορθμον και διαρας Σικελιαν , | ||
| τραφηναι τον Δια . ποιησαμενος οὐν τον ἐκ ταυτης πλουν κατηρεν εἰς την Λιβυην , και πρωτον μεν Ἀνταιον τον |
| τους διδασκαλους , παρα μεν των εὐφυων , ὁτι πολλα μανθανουσι , παρα δε των ἀφυων , ὁτι πολυν κοπον | ||
| . , : ὁ Πυθαγορας προς τοις ἀλλοις παρηγγελλε τοις μανθανουσι σπανιως μεν ὀμνυναι , χρησαμενους δε τοις ὁρκοις παντως |
| ! ! το διαστημα συναισθανεται : εἰ δ ' οὐν διωκομενη του ῥηγματος μη θαρρησειεν ἑαυτηι ὡς εἰς το καταντικρυ | ||
| ἐρχεται , και οὑτω πικρως ἀγρευεται πληγεισα τῳ βελει . διωκομενη γε μην ἐλαφος , εἰ προς ὑδωρ ἐμβαψει τους |
| οὑτω λαβοντα , ὡς ἐγω λεγω , τουτον ἐγω καλω σοφωτατον και διισχυριζομαι παιζων τε και σπουδαζων . δηλον γαρ | ||
| του Σωκρατους ὁ θεος μεμαρτυρηκε περι ἀμφοιν , χρησας ἐκεινον σοφωτατον εἰναι , ὡστε διπλην οὐσαν την του Σωκρατους μαρτυριαν |
| τους ἐλευθερους . Λατρις : ὁ ἐπιμισθιος : τον γαρ μισθον λατρον ἐλεγον : νυν δε και ὁ δουλος . | ||
| θεους . ἐπει ὁ γερων εἰπεν ἀσυναρτητως : ὁτι ” μισθον σοι ὀμνυω [ καταθησειν ] τους θεους “ , |
| , και Μυσιας και Λυκιας και Ἀρκαδιας . ἠνυσαν : παρεπλευσαν . ἠρι δε νισσομενοισιν : Ἀθως ὀρος της Θρᾳκης | ||
| την ἐπι Προκοννησου : ὁ δ ' , ἐπει ἐκεινοι παρεπλευσαν , ὑποστρεψας εἰς Ἀβυδον ἀφικετο : ἠκηκοει γαρ ὁτι |
| αὐτοις περι τας κωμας , ἀριστοκρατιᾳ δ ' ἐχρωντο , ἀπηλλαγμενοι δ ' ἠσαν των βαρεων δημαγωγων , ἡδοντο τοις | ||
| και τα δεοντ ' ἐσομεθ ' ἐγνωκοτες και λογων ματαιων ἀπηλλαγμενοι : οὐ γαρ ἁττα ποτ ' ἐσται δει σκοπειν |
| παντῃ ἀπομαχος ὑπερανῳκισμενη τε της κορυφης του λοφου και τειχεσιν ἰσχυροτατοις ὠχυρωμενη . ἐγνω οὐν δειν λογους πρωτον προσφερειν τοις | ||
| δε εἰσω βελων ἐγενοντο , πρωτον μεν ἀνακωχευσαντες μικρον ἀκροβολισμοις ἰσχυροτατοις ἐχρησαντο , τοξευμασι τε και λιθοις τοις ἀπο των |
| ἐστιν ἡ ὀρεινη , καλειται δε και αὑτη Ταυρος . δοκουσι δε αἱ Χελιδονιαι κατα Κανωβον πως πιπτειν : το | ||
| καιρῳ τοις ζωσι κεισθαι πεπιστευται . και τοσουτῳ γε μοι δοκουσι τον Σολωνα παρελθειν τον ἀρχηγετην ὡσθ ' ὁ μεν |
| συνετως δε . Στασις δε ἠλθε πασι τοις τετραποδοις καυχημα κατεχουσα εἰς παιδων πληθη . Και δη ἐφασκον τῃ λεαινῃ | ||
| ἡμιονων , ὁτι και ἡ σεληνη τας πλειους ἑαυτης κινησεις κατεχουσα εὐτακτως την πορειαν ποιειται . Ἐστι δε και ἀλληγορικως |
| μοι χεροιν σαιν αὐτος ἐξ οἰκου λαβων ἐς χειρα την τεκουσαν , ὡς εἰδω σαφα εἰ τοὐμον ἀλγεις μαλλον ἠ | ||
| θροει τις . Ὠ τεκνον , τεκνον , οἰκτιρε την τεκουσαν . Ἀλλ ' οὐκ ἐκ σεθεν ᾠκτιρεθ ' οὑτος |
| τυχη παραγενηται : ὁπως ἀν ἀγηται ὑπο της τυχης και παραστῃ ἡ τυχη προς το ἐραν : ἀπιθι : πονουμεν | ||
| πολεμιους , ἱνα τοις βλακευουσι και ἀποδειλιωσιν ἐκ του ἀναγκαιου παραστῃ το εὐψυχον ἐπισταμενοις , ὁτι τους μη ἀνασωσαντας τα |
| τηνικαυτα ἀνομοιοσχημονας ἐχουσα τας προτασεις δια το [ εἰς ] ἀποφατικην εἰναι την ὑπαρχουσαν , καταφατικην δε την ἐνδεχομενην , | ||
| τινες τισιν ἀντιστρεφουσι , μη ἀντιστρεφειν μεν ἑαυτῃ την καθολου ἀποφατικην ἐνδεχομενην εἰπομεν , ὑπερεθεμεθα μεντοι την αἰτιαν ἀποδωσειν , |
| ὁ μουσικος ἐν Νομῳ παιδευτικῳ . φησι γουν διαφοραν τηνδε νομιστεον αἰδους και αἰσχυνης , ὁτι ἡ μεν αἰδως προς | ||
| ἀπολογια : τοσουτον της ἐν πλουτῳ διαφερουσης αἱρετωτεραν την εὐειδη νομιστεον , ὁσον ἡ μεν ἰσως ἀν εὑροι χρηματαἠδη γαρ |
| περιαπτουσι τοις αὐχεσι των ἱππων : τα δε σκυλα τοις θεραπουσι παραδοντες ᾑμαγμενα λαφυραγωγουσιν , ἐπιπαιανιζοντες και ᾀδοντες ὑμνον ἐπινικιον | ||
| λαμπρων εἰναι δοκουντων και των ἀφανεστερων . ἀλλα γαρ οὐ θεραπουσι μονον ἐκεχειριαν ἐδωκεν ὁ νομος ταις ἑβδομαις , ἀλλα |
| πριν αἱματος μου την ψυχην ἐξαφρισαι , ἀντι του πριν ὀργισθηναι με αὐτηι . δα : γη Δωρικως ὁθεν και | ||
| παθητικοι τουτων λεγομεθα , οἱον καθ ' ἁς ἐσμεν δυνατοι ὀργισθηναι ἠ λυπηθηναι ἠ ἐλεησαι . ἑξεις δε οἱ τροποι |
| [ ] ἐν ταις βιβλοις του πατρος ἡμων , αἱ δεικνυουσι την τε ἀποκαλυψιν αὐτου και ἁρπαγην της αὐτου ἀποστολης | ||
| το οὐνομα ἐπι τοιουτῳ πρηγματι ὀνομαζειν , την δε δευτερην δεικνυουσι ὑποδεεστερην τε ταυτης και εὐτελεστερην , την δε τριτην |
| ἀλογως ἡμας φησι δουλωσαμενους τους ἐνθαδε ἐλευθερουν , ξυμφορος ἡμιν ἀπαρασκευος ὠν και χρηματα μονον φερων , τα δε ἐνθαδε | ||
| δε ὁ ἐπι μηδενι τινι διαπρεπων . . . . ἀπαρασκευος ἀπαρασκευαστου διαφερει . ὁ μεν γαρ δι ' ἑαυτου |
| οἱ χορηγοι λεπτον ἱερειον θυσωσι και μη ἱκανον ᾐ τοις ἐσθιουσι . διο φησι : κρεα τυτθα παρειη . μαστισδοιεν | ||
| δε λεγουσιν , ἰχθυν αὐτην γενεσθαι , / ὁθεν οὐδε ἐσθιουσι τινων ἰχθυων Συροι . . . . , : |
| ζητησιν ἐχουσι περι του εἰ δει εἰσελθειν : διο και ἀντιστρεφουσι τον ἀγωνα : τον γαρ φευγοντα πρωτον ποιουσι λεγειν | ||
| ἐπιστημης δεκτικον και γελαστικον . ταυτα γαρ ἰσαζουσι , διοτι ἀντιστρεφουσι : εἰτε γαρ γελαστικον ζῳον , τουτο ἀνθρωπος , |
| Γ . ὀφρα ταχιστα ‖ ἐντυνεαι . † ) ἀντι ὑποτακτικου του ἐντυνηαι , ὡς και ἐπι του ” ἐπει | ||
| Το ἐαν τυπτωμαι χρονου μεν ἐστιν ἐνεστωτος και παρατατικου παθητικου ὑποτακτικου , κανονιζεται δε ἀπο του ὑποτακτικου ἐνεργητικου ἐνεστωτος : |
| παλιν ἐμπειριαν ἠμελημενην ; δοκεις δε μοι μαχης ἡμιν ὀνειδιζειν ἀπαιδευσιαν ὑπολαμβανων οὑτως ἀπειροκαλως ἡμας και μειρακιωδως ὁπλοις ἐπιχειρειν . | ||
| γυναικος . μεγαλην παιδειαν νομιζε δι ' ἡς δυνησῃ φερειν ἀπαιδευσιαν . μητε την γλωτταν σου χραινετω τις ἀνιαρος και |
| και στομωματος , ὀνομαζουσι δε τινα και ἡλιτιν λεπιδα . ξηραινουσι μεν οὐν ἰσχυρως ἁπασαι , διαφερουσι δ ' ἀλληλων | ||
| ἐκπνεει , το δε ψυχρον ἐπαγεται . Ἀρτοι θερμοι μεν ξηραινουσι , ψυχροι δε ἡσσον , ἑωλοι δε τι ἡσσον |
| ἐκεινα , ὡσπερ ὁ οἰκος εἱς λεγεται τῳ παντα τα συμπληρουντα αὐτον περιεχειν . τουτο δε διχως λεγεται : ἠ | ||
| το της ψυχης εἰδος ἀπομαξαμενης εἰς αὐτην της τεχνης τα συμπληρουντα την ψυχην : και γαρ λογισμου κατηγορειτο δηλωμα και |
| ἐστιν ὑποληψις ἀνευ ἀποδειξεως , διο και ἀβεβαιος , και λογισμος δε ἀπαταται πολλακις τῳ μηδε την ὑλην , περι | ||
| μονον ἀφ ' ἑαυτων ἐνδιδῳη . ταυτα δε νηφων μεν λογισμος οὐκ ἀνεχεται , μεθῃ δε κατεσχημενος και ὡσπερ ἐξοινος |
| ὀρθως τῳ σωματι και † αὐτα κατορθουμενα . κακιας γαρ ἐπικρατουσης ἐν τῃ ψυχῃ , εἰς πονηρα και αὐτα συντελεσουσι | ||
| ψιλην δυσκρασιαν καμοντων τα οὐρα πανυ λεπτα διαφαινεται της οἱασδητινος ἐπικρατουσης δυσκρασιας , ἡττον δ ' αὐ λεπτα διαφαινεται , |
| ἁπαντα ὡς οὐτε στιβον ἱππων οὐτ ' ἰχνος ἀνθρωπων οὐδεν εὑρισκον ἐξω των δια της ὁδου , πραγμα ἀμηχανον ὑπελαμβανον | ||
| εἱλωτας τα χρηματα . Οἱ δε ἀνα το στρατοπεδον σκιδναμενοι εὑρισκον σκηνας κατεσκευασμενας χρυσῳ και ἀργυρῳ , κλινας τε ἐπιχρυσους |
| . Του δε κηρυκος τα λεχθεντα παρα της Οἰνωνης θαττον ἀπαγγειλαντος ἀθυμησας ὁ Ἀλεξανδρος ἐξεπνευσεν , Οἰνωνη δε , ἐπει | ||
| εἰς τοπον καλουμενον Φλιουντα . του δε Σισυφου τῳ Ἀσωπῳ ἀπαγγειλαντος την του Διος μιξιν ὁ Ἀσωπος προς το μαθειν |
| εἰς το τρεπομενον και πασχον καθηκουσιν . Ἡ μεντοι γενεσις πολυειδης οὐσα και ἐκ διαφεροντων συνισταμενη τῃ οἰκειᾳ μεν ἐναντιωσει | ||
| της ὀνομασιας ἀπο του περι αὐτον σχηματος . ἐστι δε πολυειδης και πολυκινητος , ἐκ της των ἀνωμαλων και ἀτακτων |
| Ἀθηναιων εὐλογον δοκουσαν , ὡς ἀν ἐπι βοηθειαν των συγγενων ἡκουσαν , ὁμως ὑποπτευοντες οὐ προσεθεντο αὐτοις , παρα το | ||
| ἐν Πολιτειᾳ τῃ μεγαλῃ κεκομψευμενων , την ἀπο των θεων ἡκουσαν θεοσοφιαν ἐξαιρων λογῳ : ταυτην γαρ διαφεροντως ἐτιμα και |
| φραπις , ὡς λεπω λεπις . οὐδεν γαρ εἰς ις μονοσυλλαβον ἐν μονῳ θηλυκῳ γενει συνεσταλμενον : το γαρ ἰς | ||
| δυναται ὀξυνεσθαι : ἀλλ ' οὐτε βαρυνεσθαι δυναται , ἐπειδη μονοσυλλαβον ἐστι , τα δε μονοσυλλαβα οὐδεποτε βαρυνονται , ἀλλ |
| μηδεν παθουσας . παρδαλεως δε ποτε ὀξυτατῳ δρομῳ τον ἐκκαλουμενον καταλαβουσης φθασας τῳ ἀκοντιῳ μελλουσαν δηξεσθαι , την μεν ἀπεκτεινε | ||
| ὁσον εὐγενειας χαριν πολυ των εὐπατριδων ἀπελειπετο . ἡμερας οὐν καταλαβουσης κατηλθεν ἐπι το συνεδριον της βουλης οὐτε το πυρ |
| , Γαιον Σερουιλιον , Λευκιον Κοϊνκτιον , Λευκιον Κορνηλιον , Λευκιον Οὐαλεριον Αὐλον Μαλλιον . ἐπι δε τουτων Καρχηδονιοι στρατευσαντες | ||
| , δια δε Φουλβιαν ὁμως και δια Μανιον ἐς τον Λευκιον ἰοντων και τους ἀποκλειοντας βιαζομενων , ὁ Καισαρ ὑπηντα |
| οὑς λεγεις μονους κακιζων , ἀλλα κοινῃ πασι βασκαινων παντας ἀφαιρεισθαι πειρασθαι τας δωρεας . μαλλον δε οὐκ εἰκαζειν , | ||
| ἀπο μερους ἠ μερος ἀπο ὁλου . ὁλον μεν οὐν ἀφαιρεισθαι λεγειν ἠτοι ἀπο ὁλου ἠ ἀπο μερους ἀπεμφαινει προδηλως |
| ζʹ Ἰωνικον ἀπο μειζονος διμετρον καταληκτικον ἐκ παιωνος βʹ και Ἰωνικου καταληκτικου ἠτοι διτροχαιου . Το ηʹ τετραμετρον βραχυκαταληκτον ἐκ | ||
| εἰς τροχαιον . το ηʹ συνθετον ἀπο παιωνος και διμετρου Ἰωνικου ἀκαταληκτου , του τε ἀνακλωμενου και του ἀπο μειζονος |
| ἐστι δελη προς τα μεγαλα ὀψαρια , οἱον ἰλλους , γλαυκους , φαγρους : ὁμοιως παντα τα μεγαλα . τουτο | ||
| ἐγγυς ἐχουσι της Φατνης νεφελοειδους οὐσης . ὁ δε Λεων γλαυκους , πυρροτριχας , ἰσχυρους , ὑποκυρτους , πλατεις τα |
| πρωτος και ἀπο μεσημβριας παρακειμενος τῳ ποδι του Ὠριωνος . Μεσουρανουσι δε των ἀλλων ἀστερων ἐν μεν τῃ ἀρχῃ της | ||
| τῃ κεφαλῃ , ἐσχατος δε ὁ ἐν τοις ποσι . Μεσουρανουσι δε των ἀλλων ἀστερων πρωτοι μεν του Λεοντος ὁ |
| παντων μεν ἐν πασιν ἐνοντων , ἑκαστου δε κατα το ἐπικρατουν ἐν αὐτωι χαρακτηριζομενου . χρυσος γαρ φαινεται ἐκεινο , | ||
| , ἀλλα παντα μεν μεμικται , λεγεται δε κατα το ἐπικρατουν ἑκαστον . Ἐπει οὐδε την γην ἀνευ ὑγρου φασι |
| ἐν τῳ περι ἐμπλαστρων παραδωσομεν τοπῳ . ἁρμοζει δε τοις ὑποχονδριοις και τοις μεσοις πασι κοινως μεν τα δια των | ||
| λυσιτελες . εἰ δε και φλεγμονη τις ὁμου ἀμφι τοις ὑποχονδριοις εἰη , πανυ ἀγαθον ἐπιπλασμα γινεται : ὀλιγον γαρ |
| το της χορηγιας , χρηματων βασιλικων ἠ τινος μεγαλης ἰδιωτικης ὑπουσης οὐσιας , ἐν πολλῃ και ἀφθονῳ κυλινδουμενον ἀσελγειᾳ μεχρι | ||
| ὁρμαις ἑπομενος και μηδεμιαν ἐων ὑποσκελιζεσθαι : διο και της ὑπουσης δυναμεως ἐστιν ὁτε πλεον ἐνεανιευετο | δυναμιν ἀκαθαιρετον το |
| λεγεις ; ἠ οἰειὁτι Γοργιας ᾐσχυνθη σοι μη προσομολογησαι τον ῥητορικον ἀνδρα μη οὐχι και τα δικαια εἰδεναι και τα | ||
| ἐκεινους εἰπον τους λογους . ἀναλογια ἀριθμητικη και γεωμετρικη . ῥητορικον . ὁ πολιτικος φιλοσοφος κρειττονως ἐπισταται τα εἰδωλα της |
| [ ] σπουδασαι ? ? τωι [ μεν ] ? ἀκουσαντι [ ] σκεψασθαι ? τον ἐπαινεθεντα ? ? ἀρα | ||
| οὐ κατα το οὐραιον : ὁ δε ἐστι θαυμα και ἀκουσαντι και ἰδοντι , ὑπ ' αὐτην την ῥινα , |
| παραλαβωσιν ὑλας , εἰτε πολυτελεις εἰεν εἰτε και εὐτελεσταται , δημιουργειν ἐθελουσιν ἐπαινετως . ἠδη δε τινες και προσφιλοκαλουντες τα | ||
| φαιδρον τι προσαπαιτουντος . Ἐστι τοινυν της αὐτης εὐσεβειας τεμενη δημιουργειν και τους ταυτα διαφθειροντας τιμωρεισθαι , τουτο δη του |
| . μονη σιωπη μεταμελειαν οὐ φερει . Γυναιχ ' ὁ διδασκων γραμματ ' οὐ καλως ποιει , ἀσπιδι δε φοβερᾳ | ||
| της σης μονης . μη οὐν θαυμασῃς , εἰ παλαι διδασκων ἡμας , ὡς κἀν τοις ἀμηχανοις ἰσχυεις , ἀπαιτῃ |
| και ὁ οἰσυπηρος και οἱ παραπλησιοι ἐν τῳ ιδʹ λογῳ γεγραμμενοι . χριονται δε συν οἰνῳ γλυκει , μιγνυνται δε | ||
| ” φησι “ βουστροφηδον ἠσαν οἱ ἀξονες και οἱ κυρβεις γεγραμμενοι ” δεδηλωκεν Εὐφοριων ἐν τῳ Ἀπολλοδωρῳ . ἠ ἐπει |
| ὀνοματος τα σημαινομενα : και γαρ πασαν φωνην κατα συνθηκην σημαντικην ὁτουουν των ὀντων της του ὀνοματος ἀξιοι προσηγοριας , | ||
| δηλον ὡς οὐκ ἀποδεξομεθα τον Διαλεκτικον Διοδωρον πασαν οἰομενον φωνην σημαντικην εἰναι και προς πιστιν τουτου καλεσαντα των ἑαυτου τινα |
| γε τι πλημμελουνθ ' ὡς φασιν : ὁπερ οὐδ ' ὀνειδιζειν ἀξιον . τους Ἑρμας περιεκοπτεν . ἁπαντα μεν , | ||
| την ἀλκην ἐπι του παροντος , μηδενα των παροντων ὡς ὀνειδιζειν μελλοντα φυλασσομενος : γαμου γαρ παιδες ἁπαντες , και |
| του Πιθωνος φιλοι και μετεσχηκοτες της ἐπιβουλης , ὡν ἠσαν ἐπιφανεστατοι Μελεαγρος και Μενοιτας , ἠθροισαν τους πλανωμενους των Εὐμενους | ||
| και Παρθυαιων σατραπης και ἀλλοι των ἀμφι Δαρειον Περσων οἱ ἐπιφανεστατοι ἀφικομενοι παρεδοσαν σφας αὐτους . ὑπομεινας δε ἐν τῳ |
| ἀπεικαζει τους βασιλεας , θυμῳ δε τους στρατιωτας , ἀλλα προλαβουσα ἡ Ῥωμαιων φωνη και ὁ θεσμος της πολιτειας την | ||
| μελλουσης λεγειν ὁτι [ οὐ ] δει ἀντιποιεισθαι λεχους , προλαβουσα την ἀπολογιαν της Ἑρμιονης φησιν : οἰδα ὁτι χειρον |
| ἠγουν οἱ πολεμιοι ἰαπτουσι και πεμπουσιν ἐπι τοις πολιταις τοις ἀμφιβολοις , ἠτοι τοις παντοθεν παρα των πολεμιων βαλλομενοις , | ||
| ἀφανιζειν αὐτην . Χρη σημεια τινα ἐν ταις διοδοις και ἀμφιβολοις παρα των προλαμβανοντων τιθεσθαι : και , εἰ μεν |
| περι του τον γυμνασιαρχον , των ἰσχιων αὐτου ἡπτετο : ἀγανακτουντος δε , ἐφη , “ τι γαρ ; οὐχι | ||
| Ἐκλαβων γαρ ὡς ἐοικεν ἱππον ἀλινδουμενον γραψαι , τρεχοντα ἐγραψεν ἀγανακτουντος δε του ἀνθρωπου γελασας ὁ Παυσων κατεστρεψε τον πινακα |
| ἀγωγῃ χρησθαι , ἐτι δε φλεγμονης οὐσης μετα την διαμοτωσιν δοκιμαζειν τα καταπλασματα . κατα κροταφου δε του τραυματος γεγονοτος | ||
| ἐν Ἰχθυσι λεγων αἱρουμενους τε πραγματων ἐπιστατας ἀποδοκιμαζειν , εἰτα δοκιμαζειν παλιν . ἠν οὐν ποιωμεν ταυτα , κινδυνος λαθειν |
| , ὁμοιος δε ἐστι κατα το κυρτωμα βοειῳ . οὐτε πολυσχιδης ἐστιν οὐτε λειος , ἀλλα πολλας ἀνωμαλιας ἐν ἑαυτῳ | ||
| ὠτειλας παραβυουσα . Ἀριστοφανους . Μυς ἐστι μεν καρχαροδους και πολυσχιδης , ἐχει δε δυο ποδας και δυο χειρας , |
| θανατους , εἰτα το τροπαιον , εἰτα τους παιανας των νενικηκοτων , των δε τα δακρυα , την δουλειαν . | ||
| και ἀνεχεσθαι . Καδμεια νικη : ἡ ἐπι κακῳ των νενικηκοτων . Κυκνειον ᾀσμα : ἐπι των ἐγγυς θανατῳ ὀντων |
| ' Ἀγαμεμνονος τινες δια νοσον την περι τας πυγας ἐνταυθα κατεμειναν . Πτωματα ἐλαιων : Λυσιας ἐν τῳ κατα Νικιδου | ||
| θεου το ἀτρεπτον εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν τραπεντες κατεμειναν ἀχρι παντελους φθορας , οἱ δ ' ὁσον μονον |
| εἰπε ταδε : Ὁτι μεν , ὠ Πολυδαμα , και ἀκουσαν την ὑμετεραν πολιν [ Φαρσαλον ] δυναιμην ἀν παραστησασθαι | ||
| Κλυταιμνηστραν Τανταλῳ , ὡς Εὐριπιδης εἰσαγει αὐτην λεγουσαν ” ἐγημας ἀκουσαν με κἀλαβες βιᾳ τον προσθεν ἀνδρα Τανταλον κατακτανων ” |
| Παρθων βασιλευοντες ἐθεντο . ὡν ὁ πατηρ † την του φορου ἀπαρνησαμενος ἀπαγωγην τον πολεμον ὑπεδεξατο και τουτον μετα της | ||
| δη ἐλεγε προς τους πυθομενους ὁτι πρεσβευοι περι κουφισμου του φορου : τελοιεν γαρ δραχμας ἑκατον πεντηκοντα και τας ἑκατον |
| δε Ἀρειου παγου πλησιον δεικνυται ναυς ποιηθεισα ἐς την των Παναθηναιων πομπην . και ταυτην μεν ἠδη που τις ὑπερεβαλετο | ||
| το ἐν ἀκροπολει ξοανον της Ἀθηνας ἱδρυσατο , και των Παναθηναιων την ἑορτην συνεστησατο , και Πραξιθεαν νηιδα νυμφην ἐγημεν |
| και μελιλωτινον λαλων και ῥοδα προσσεσηρως : ὠ φιλων μεν ἀμαρακον , προσκυνων δε σελινα , γελων δ ' ἱπποσελινα | ||
| κεκαυμενον ἐλαια αἰγειρου τα ἀνθη και ἡ ῥητινη ἀκορον ἀμωμον ἀμαρακον ἀμμι ἀνηθον κεκαυμενον ἀνιϲον ἀρκευθοϲ ἀϲαρου ἡ ῥιζα βραθυ |
| πεφυκε : και το σπερμα δε αὐτου ἁμα γλυκει ποτιζομενον δυσουριαν ἰαται . Συνεχως δε ἐσθιομενον ἀμαυροι τας ὀψεις , | ||
| και ἡπατος και σπληνος και νεφρων , ἰαται δε και δυσουριαν και τυλους ἐμπαγεντας ἐν ἀρθροις ἀκρως λυει . ἐστι |
| εἰς την ψιλην κιθαρισιν πρωτος εἰσενεγκειν και πρωτος μαθητας των ἁρμονικων ἐλαβε και διαγραμμα συνεστησατο . ἠν δε και ἐν | ||
| περιοδους ἐγκυκλιους τε πασας εἰναι και τεταγμενας και τας των ἁρμονικων συστηματων ἀπο - καταστασεις ὁμοιως ἐχειν . ἐπειδηπερ ἡ |
| ἑπτακαιδεκα συλλαβων οὐσων ἐν τῳ στιχῳ δεκα μεν εἰσι βραχειαι συλλαβαι , ἑπτα δε μακραι οὐδ ' αὑται τελειοι : | ||
| των στοιχειων , και λεγεται τα μεν στοιχεια και αἱ συλλαβαι και τα ὀνοματα και τα ῥηματα ἀρχαι της μεθοδου |
| και ἀμπελος ἡ ἐμπηλος οὐσα . . καπηλις δε ὀξυτονως ὑποκοριστικως , ἡ ταυτης ὑπηρετις της καπηλεως . . ἡ | ||
| μεγα τρυφος Ὑψιζωρου ἀστυρον εἰσανεβαινεν . εἰρηται παρα το ἀστυ ὑποκοριστικως ἀστυρον . οὑτως Θεων ἐν Ὑπομνηματι των του βʹ |
| φιλητον ἐστι , ποτερον το ἁπλως ἀγαθον ἠ το τῳ φιλουντι ἀγαθον : ἐνιοτε γαρ διαφερει ταυτα ἀλληλων και ἀλλο | ||
| , μεγαλων κακων θησαυρος ἐξορυττεται . } Γνωμην μεγιστην τῳ φιλουντι μη λεγε : γνωμῃ γαρ ἰδιᾳ το κακον ἡδεως |
| μεν ὀρθως γιγνωσκετε . Ὀρεστην δε και Πυλαδην τινος μαλιστα θαυμασαντες ἰσοθεους ἐποιησασθε , και ταυτα ἐπηλυδας ὑμιν ὀντας και | ||
| αἰχμαλωτους ἐλαμβανεν , μαχας ἐνικα πολλας , ὡστε οἱ Γαβιοι θαυμασαντες αὐτοκρατορα στρατηγον αὐτον ἀπεφηναν . ὁ δε ἀγγελον κρυφα |
| ἐμβαλλειν . Ταυτα εὐ χρη εἰδεναι : και γαρ εἰ ἐπιγενοιτο σπασμος ἐμβαλλοντι , ἐλπιδες μεν οὐ πολλαι σωτηριης : | ||
| και χρονῳ γεγυμνασμενον , μη οἱ διωκοντι τον Πομπηιον κατοπιν ἐπιγενοιτο , τονδε μεν αὐτος ἐγνω προκαθελειν ἐς Ἰβηριαν ἐλασας |
| του ἐκτεινομενη ἠ ἐξαπλουμενη ἠ ῥηγνυομενη και ἐκ τουτου ἀλγηματα παρεχουσα . * πιτναμενη : ἀραιουμενη * μυδοεν : σεσηπος | ||
| ὁλκασι τε και πλοιοις μακροις ἡ τε ἐμπορια καθειστηκει πολλην παρεχουσα των ἀναγκαιων και των ἀλλων την ἀφθονιαν και ἡ |
| φυσεως ἀναγομεθα , ὁτι ἐστιν ἀρχη τις ἡ ταυτα οἰκειως διοικουσα λαμβανοντες , και τις αὑτη ἐστι , και ἐτι | ||
| ἐξω γινονται , ποσῳ μαλλον ἐσω , ἐνθα και δυναμις διοικουσα και ὑλη ἐπιτηδεια ; Ὁκοταν δε γενηται σαρξ , |
| παλαι ἀφιγμενην ἐπι την ἐμην εὐνην . κεκομιστο δε αὐτῃ προσκεφαλαια μαλακα και στρωματα εἰσω κατεθεντο και χαμευνιον ἡμιν εὐτρεπες | ||
| φυλλαδες , πτεριδες , ποαι , τυλεια , κνεφαλα , προσκεφαλαια ὡς Δημοσθενης και πολλοι . και ποτικρανον δ ' |
| Αὐλετης ἠ Αὐλιτης . τα γαρ ἀπο των εἰς η δισυλλαβων θηλυκων ὀξυνομενων μεν δια του ε , ὡς το | ||
| δε γενικης και δοτικηςτι . δε οὐχι και ἐπι των δισυλλαβων ἡ ἐπενθεσις του ω , λεγω δε της σφεας |