| γεγενημενου , γιγνεται τοισιν ὀφθαλμοισι καταφανες ἰδειν αὐτικα μετα την τρωσιν , ὡσπερ οὐδε των ῥωγμεων ἐνιαι ἑκας ἐουσαι . | ||
| των ἐν τῳ τετρωμενῳ μερει διαιρεθεισων ἀρτηριων ἐκχυθῃ κατα την τρωσιν ἁπαν το πνευμα και κινδυνος ᾐ κενον γενεσθαι τοπον |
| ] . . . Ἑλλανικος δε φησι χρησμον δοθηναι τοις Τρωσιν ἀπεχεσθαι μεν ναυτιλιας , γεωργιαι δε προσεχειν , μη | ||
| Μυσοι ἱενται το τε των Ἑλληνων ἐν ὁμοιᾳ καταστασει τοις Τρωσιν ὀντων πλην Μυρμιδονων , ἐνεργοι γαρ και περι τον |
| τοις πολιτικοις τας [ τε ] ποιοτητας παρατιθεασιν , ὁταν λεγωσιν ἠ δεινοτατα ἁπαντων ἠ ἐφ ' ᾡ παντες ἀγανακτησετε | ||
| ἁπλουν της ῥησεως : ὁταν δε αἰνισσωνται και μη ἁπλως λεγωσιν , ἑρμηνευτεον σοι τα αἰνιγματα . και γαρ εἰκος |
| Οὐρανιος ἐν Ἀραβικων τεταρτῳ . Τινες δε δια του ι γραφουσιν , ὡς εἰρησεται μοι ἐν τῳ ι . : | ||
| παραχρουν ἠ ἑτεροσχημον μηδεν . οὐ γαρ ὡσπερ οἱ ῥητορες γραφουσιν , ἀλλα τα μεν λεχθησομενα ἐστιν και εἰρησεται : |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | ||
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | ||
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει |
| γαρ τυχοντες των δικαιων ὡν προϊσταντο σπουδαζειν οὐχι παυονται , παρεισιν εἰς το των Λακεδαιμονιων ἐγκλημα αὐτοι δι ' ὁδου | ||
| ἐλπιδος ἀπατηθεισα . φερομενου τοινυν ἐπι το μνημα του νεου παρεισιν αἱ γυναικες ὀλοφυρομεναι . και συνημμεναι μεν ἐς ταὐτον |
| τας κορας συναρπασαι , και ταχυ φυγοντας εἰς τας ναυς ἀποπλειν . τουτοις δ ' ἐπι τινος ἀκτης δειπνοποιουμενοις ἐπισταντα | ||
| εἰπεν αὐτῳ ὁτι ἀπαλλαξοιτο ἠδη ἀπο της στρατιας και βουλοιτο ἀποπλειν . ὁ δε Ἀναξιβιος ἐκελευσεν αὐτον συνδιαβαντα ἐπειτα οὑτως |
| μηδεν , μητε ἐν τῃσι μητρῃσι πεποιηται την καθαρσιν , τουτοισιν ἐπικινδυνον ἐστιν ἁλισκεσθαι ὑπο ταυτης της νουσου . Ἠν | ||
| τε τοις βαλλαντιοις ἐννεοττευσουσι κἀκλεψουσι μικρα κερματα . Εἰτα προς τουτοισιν ὡσπερ ἐν ἱεροις οἰκησετε : τας γαρ ὑμων οἰκιας |
| ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | ||
| ' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις |
| ἑτοιμως ὑπισχνουμεθα , οὐ ποιουμεν δε , εἰκοτως ἁπαντες ἡμιν ἀπιστουσιν . πολλην δη ] το σχημα ἀπο αὐξησεως . | ||
| ὑμιν προσεξει τον νουν ] οὑτω , φησιν , ἁπαντες ἀπιστουσιν ἡμιν μηδεν ποιουσιν : ὁτι κἀν θεασωνται ἡμας ποιουντας |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | ||
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα |
| ἠ ἐξυδατωθῃ . Συνηκατε παντως ὑμεις ὁτι κατα παραθεσιν και ἀντιφρασιν λιθος ἑρμηνευεται ὁ ἐτησιος , ὁ σιδηρος , ὁ | ||
| : καθαρον . ἀγος γαρ και ἀγνοια και μυσος κατα ἀντιφρασιν . Παναθηναια : Ἀθηνῃσιν ἑορτη ἐπι τῳ ὑπο Θησεως |
| οἱ δε ἀνδρειοι ἐντιμοι , οἱους και Ὁμηρος ἐν τοις ποιημασιν ᾀδει : οἱον τον Διομηδη και τον Ἑκτορα : | ||
| προσφορος : μεγας . διαφερων . προσφορος : εὐεπιφορος ἐν ποιημασιν . ἐπιτηδειος . ἱκανος . ταυτα δε φησιν ἐπειδη |
| Ἀλπεων και του Ῥοδανου μεχρι μεν του Δρουεντια ποταμου Σαλυες οἰκουσιν ἐπι πεντακοσιους σταδιους : πορθμειῳ δε διαβασιν εἰς Καβαλλιωνα | ||
| ὠν προς την ΞΟ ὁριζων ἐστι τοις προς τῳ Ε οἰκουσιν . Ἐπει οὐν δυο κυκλοι , ὁ τε περι |
| και εὐποριαν ἁμα και εὐπραξιαν τοις ἐρρωμενοις σημαινον και τοις νοσουσιν ὑγειαν : ἐρρωμενων γαρ το λουεσθαι μη προς ἀναγκην | ||
| κατεασσομενον πονηρον ἀν εἰη και ὀλεθριον , μαλιστα δε τοις νοσουσιν . ἀει δε τας προ της ἑκτης ὡρας ἀριθμειν |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | ||
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † |
| οὐ ποτον ἐξεστι προσενεγκασθαι , καθαραις ὁπως διανοιαις , μηδενος ἐνοχλουντος μηδ ' ἐμποδιζοντος σωματικου παθους , ὁποια φιλει συμβαινειν | ||
| και γεγονεν , ὡσπερ ἐν ἐκλειψεσιν ἡλιου , του μεν ἐνοχλουντος ἀπαλλαγη , της δε ἀκτινος ἐπανοδος , το δε |
| των ἀρωματων ἀπολαυσιν , οὐδε την ἀπο του γεννωντος και τρεφοντος ὀγκου διακεχωρισμενην , ἀλλα την ἀνθουσαν ἀπο της θειας | ||
| αἱ διαφοραι τουτων ποιουσι τον οἰνον διαλλαττειν , ἀλλα του τρεφοντος ἐδαφους . Ἐρασιστρατος ὁριζεται τον πυρετον κινημα αἱματος παρεμπεπτωκοτος |
| ἀπειθουσαν . Δηλον . Και μην τουτο γε οἱ πολλοι προσταττουσιν τοις νομοθεταις , ὁπως τοιουτους θησουσιν τους νομους οὑς | ||
| ἰατρῳ δια τουτο πειθονται . οὐδε γαρ ἀλλ ' ἀττα προσταττουσιν οὑτοι ἠ τα συμφεροντα αὐτοις . οἱ δε γε |
| , φησι , ποιουμεν Ποσειδωνιαταις τοις ἐν τῳ Τυρσηνικῳ κολπῳ κατοικουσιν . οἱς συνεβη τα μεν ἐξ ἀρχης Ἑλλησιν οὐσιν | ||
| , ἀκρωτηριον της Λυδιας οὑτω καλουμενον . * ναιουσιν : κατοικουσιν οἰκουσιν Κιλβις ὀρος Λυδιας ἠ τοπος ἠ ποταμος , |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ||
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως |
| δυσμενους διαφερει . ἐχθρος μεν γαρ ὁ προτερον φιλος , πολεμιος δε ὁ δι ' ὁπλων χωρων προς τους πελας | ||
| ᾡ μη παντες τους παθοντας οἰκτειρουσιν . αὑτη και βαρβαρῳ πολεμιος , αὑτη και τισι των ἀλογων οὐ πρεπουσα . |
| . Ἀλλα τι ἐστιν ὁπερ ἐφεξης ὡς ἐν πορισματος ταξει προστιθησιν ὁ Ἀριστοτελης , ἁμα δε δηλον λεγων ὁτι οὐδε | ||
| κς προστιθεται , και ἐπι μεν των Ϛ , γ προστιθησιν : ἐπι δε των ιβ , Ϛ . και |
| ἐν τῳ Φαληρικῳ ἀπεχοντι σταδιους εἰκοσι . φασι δε αὐτην ἀπεραντον βαθος ἐχειν , το δε ὑδωρ ἁλμυρον . ἐπαιξε | ||
| ὑπερ παντα Σωκρατη εἰρημενον προς Εὐρυβιαδην και μυρι ' ἑτερα ἀπεραντον ἀν εἰη λεγειν . ὡς δ ' ἀντελεγε μεν |
| ἀδικειν , και τα ἐπι τουτοις τιμηματα ἐλυσαν : και συντελειας μεν Λακεδαιμονιους της ἐς το Ἀχαϊκον οὐκ ἀφιασι , | ||
| . Των μεν οὐν τριων υἱων του Νωε και της συντελειας αὐτων και γενεαλογιας , ἐγενετο ἡμιν ὁ καταλογος ἐν |
| ἐγω Μουσων τε και γνωσεως ἐπισταμαι ψωμισμα , και δαφνας λαλους Ἑλικωνιτιδας , ἑλισσομενας ἁπανταχου και θαλλουσας , και κηρυττουσας | ||
| , ἡ δε ᾐδε ταις ἀηδοσιν ἐριζουσα : ἐθηρων ἀκριδας λαλους , ἐλαμβανον τεττιγας ἠχουντας , ἀνθη συνελεγον , δενδρα |
| τε και πραττειν τα πολιτικα νομιζουσι τινες ἀνευ παρασκευης και ἐπιμελειας αὐτοματοι ἐξαιφνης δυνατοι ταυτα ποιειν ἐσεσθαι . καιτοι γε | ||
| οὑτος Ἀστεριου του σωφρονος τε και της περι τους θεους ἐπιμελειας οὐ παρεργως ἁψαμενου . ἐστι δε κατα την παροιμιαν |
| θεου και το ποιησαι ἰσον δυνασθαι . Γλαυκος μεν δη μεταπεμψαμενος τους Μιλησιους ξεινους ἀποδιδοι σφι τα χρηματα . Του | ||
| ἀκουσας , την αὐτου φρονησιν ἐμακαρισε . μετα δε ταυτα μεταπεμψαμενος των ἀφ ' Ἡλιου πολεως ἀνδρας ζητηματων σοφιστικων ἐπιστημονας |
| . τα δε ὑπτια των ζῳδιων και κινδυνον τῳ φευγοντι ἀποτελουσιν , και μαλιστα ὁταν οἱ χαλεποι των ἀστερων προσγενωνται | ||
| τουτου γαρ τα μερη συντιθεμενα τον ἑξ και δεκα ἀριθμον ἀποτελουσιν : ἐχει γαρ το ἡμισυ ἑξ , το τριτον |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ||
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των |
| ἀν μεν οὐν και νυν ἐχειν με φῃ , τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι | ||
| εὐρυσθενης , ὁταν τις ἀρετᾳ κεκραμενον καθαρᾳ βροτησιος ἀνηρ ποτμου παραδοντος αὐτον ἀναγῃ πολυφιλον ἑπεταν . ὠ θεομορ ' Ἀρκεσιλα |
| ' Ἀττικοις . Ποτμος . ἡ τυχη . παρα την μεταπτωσιν και μεταβολην των πραγματων . Πλησιος . πλεω , | ||
| [ γε ] ? θαρρηις ? ? [ ] την μεταπτωσιν [ ] [ ] , οὐκ [ ἐνοχλησεις ? |
| συ ἐν ἡμιν „ , δογμα τιθεμενοι τοις περι φιλοσοφιαν διατριβουσιν , ὁτι μονος ὁ σοφος ἀρχων και βασιλευς και | ||
| , ὡς ὀντος αὐτου ἱππεως . και γαρ ἑως ἑσπερας διατριβουσιν ἐν τῃ δοκιμασιᾳ οἱ ἱππεις . περιοδικη δε ἐστιν |
| τε δι ' ἐμε ἡκειν , οὐτε ἀνελευθερον τι διελεχθην βασιλευσιν ἠ ὑπερ βασιλεων δημοις οὐτ ' ἐπιστολαις ἐλαμπρυναμην ἠ | ||
| ὡς [ ! ! ! ! ! ! ! ! βασιλευσιν ] [ ! ! ! ! ! ! ! |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ||
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την |
| τελεως ἑνδεκαταιη . Ἀνθρακες ἐν Κρανωνι θερινοι : ὑεν ἐν καυμασιν ὑδατι λαυρῳ δι ' ὁλου : ἐγενετο δε μαλλον | ||
| το γινομενον περι τον Νειλον : οὐ γαρ ἐν τοις καυμασιν αὐξεσθαι , κατα τον χειμωνα δε ταπεινουσθαι δια την |
| τοις ὁρισμοις : οἱ παντες γαρ προσοντες προσδιορισμοι τελειους αὐτους ἀποφαινουσιν ἑκαστους : ἀρκει δε προς το ἀτελες και ἡ | ||
| Τυρρηνους νικην κατα Ῥωμαιων ὑπισχνουμενος . πιστευουσι Τυρρηνοι και στρατηγον ἀποφαινουσιν , ὁ δε νικησας ἐν μαχαις πολλαις τελος ἐπ |
| χρονω , προνοια δε τω μελλοντος , αἰσθασις δε τω παρεοντος . διο δη δει τον ὀρθως και καλως βιοτευεν | ||
| ἐξ αὐτου ἐδωρηθη , παραστηναι και ῥυσασθαι μιν ἐκ του παρεοντος κακου . Τον μεν δακρυοντα ἐπικαλεεσθαι τον θεον , |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | ||
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ |
| , ἐργ ' ἀνδρων τε θεων τε , τα τε κλειουσιν ἀοιδοι . το δε ἐθος τουτο και παρα τοις | ||
| : ἡ κιθαρα . εὐφημει : ἡσυχαζει , γαληνιᾳ . κλειουσιν : ὑμνουσιν . Λυκωρεος : του Ἀπολλωνος . κινυρεται |
| πολεμιοι μη πλησιασωσιν αὐταις , ἐκ δε της πολεως ὁταν μελλωσιν ἐπεξιεναι τινες , μη συμφανες ᾐ τοις πολεμιοις . | ||
| τινα λοιπον οὐ νομιζετε εὐχερως των συμμαχων ἀφιστασθαι , ὁταν μελλωσιν ἠ κατορθωσαντες τελειως την ἀποστασιν ἐλευθεροι εἰναι ἠ ἀποτυχοντες |
| αὐτοδιδακτον εἰναι και ὑπερηφανον οὐδ ' ἀν ἐπαινεσαιμι κατακρυψαντα την ποιησιν ἐν τῳ της Ἀρτεμιδος ναῳ , μυστηριωδως ὁπως ὑστερον | ||
| ποιητικους παρατηρων τροπους και χαρακτηρας : λεγεται γαρ αὐτον και ποιησιν εἰς τον Μακεδονα Ἀλεξανδρον γραψαντα μυριοις χρυσοις τετιμησθαι . |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ||
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' |
| λογῳ ἐχει συλλαμβανομενον , και ὁ ἀνθρωπος κατα το συναμφοτερον λαμβανομενος , καθα δη και φυσικως ὁριζεται , και το | ||
| συναγει και πιλοι και πυκνοι , ἀλλα και ὡς σιτιον λαμβανομενος . Φυκος ὑγρον ἐστι και χλωρον : ἐξαιρουμενον δε |
| ἐφιεμενον . και ἀδικειν , ἀδικοπραγειν , πλεονεκτειν , ἀνομειν παρανομειν , βιαζεσθαι . και πλεονεξια , ἀνομια , βια | ||
| ὁμολογιαις , ἐξ ὡν ἑτεροι τινες ἐν ὁρκοις και σπονδαις παρανομειν ἐδοξαν ὁμοια και περι ἐμου τεκμαιρομενοις . γενομενης δε |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | ||
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | ||
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν |
| ἐχειν ἀνω τουϲ διδυμουϲ , τῃ ἑτερᾳ δε τον περιναιον ἀποτεινειν ἐπι θατερα τηϲ δοθηϲομενηϲ τομηϲ , αὐτοι τε λαβοντεϲ | ||
| πονηρως εἰχεν οἱον εἰκος χαμαι καθευδοντα και της νυκτος οὐδε ἀποτεινειν τα σκελη δυναμενον ἐν τῳ ξυλῳ κατακεκλειμενα : της |
| ἐναντια . Ταυτα λεγων ὁ Μιλτιαδης προσκταται τον Καλλιμαχον : προσγενομενης δε του πολεμαρχου της γνωμης ἐκεκυρωτο συμβαλλειν . Μετα | ||
| μεν σφισιν ὑπαρχουσης , εὐταξιας δ ' ἐς τα ἐργα προσγενομενης : ἐπιδωσειν γαρ ἀμφοτερα αὐτα , την μεν μετα |
| δ ' αὐτην και πληρουσθαι ποτε μεχρι της ὀρεινης και ταπεινουσθαι παλιν ὡστ ' ἀναψυχειν τους λιμνωθεντας τοπους και γεωργεισθαι | ||
| τα αὐτα ἐδαφη ποτε μεν μετεωριζεσθαι ποτε δ ' αὐ ταπεινουσθαι και συνεξαιρειν ἠ συνενδιδοναι το πελαγος : ἐξαρθεν μεν |
| . . και νυκτα ταυτην ἡν λεγεις ἐπι της ἀσπιδος κυρειν και ὑπαρχειν , ταχα ἀν αὑτη ἡ νυξ τινι | ||
| τοις τεκουσιν ἀξιαν τιμην νεμειν ὡς ἡδυ πατερα παισιν ἠπιον κυρειν και παιδας εἰναι πατρι μη στυγουμενους . ἠν οἱ |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | ||
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ |
| φυ - λαττουσι κατα πολλους και ποικιλους τροπους ποιεισθαι την φρασιν : ἐτι δε και ἐπιφωνειν διηγουμενον και συμπλεκειν ἀλληλαις | ||
| δ ' Ἀμυντοριδαι ματροθεν Ἀστυδαμειας . ἀμφι δ ' ἀνθρωπων φρασιν ἀμπλακιαι ἀναριθˈμητοι κρεμανται : τουτο δ ' ἀμαχανον εὑρειν |
| ἐφεστωτα κολαστην ἐλεγχον ἡμερωκεν ὀργῃ δικαιᾳ χρωμενον , εἰ το μετανοειν ἀδελφον νεωτερον ὀν του μηδ ' ὁλως ἁμαρτειν ἀποδεχεται | ||
| παλαι ἠρνημενοις δοκει κεισθαι μετανοια . εἰ τις οὐν μελλει μετανοειν , ταχινος γενεσθω πριν τον πυργον ἀποτελεσθηναι : εἰ |
| . Ἐπι δε των ἀγαν δυσωδων μετα την των προγεγραμμενων χρησιν , ποιει τετραφαρμακος ἠ κατ ' ἰδιαν ἠ ῥοδινῳ | ||
| ὡς ἐλευθεριον ἠ ὡς τῃ πολει χρησιμον μεγαλοπρεπη αὐτου την χρησιν ἑξει . και περι ξενων δε φησιν ὑποδοχας τον |
| τινα δυσκρασιαν του ἐγκεφαλου και ἐμφραξιν του αἰ - σθητικου πνευματος , ἀπολλυται : μαλιστα δε και ὁσημεραι ἐν καταρροϊκοις | ||
| , ὁς μεν δια το δεδιχασθαι ὁς δε δια το πνευματος εἰναι ποιητικος ἀτοπου : οὐ μονον δε δια τουτο |
| τελεωτατα ἐχει , τελεωτατον δε ἡ ἀρετη : δι - δωσιν τοινυν , ὁ ἐχει : ὡστε οὐ δεος , | ||
| στρατος . Αἰτει γουν εἰρηνην Ἀντιοχος , και δι - δωσιν ἡ συγκλητος ἐφ ' αἱς και προτερον προὐτεινε συνθηκαις |
| ἐχουσι γαρ τι στυπτικον και δια τουτο και τοις ἐν στομασιν ἑλκεσιν εἰσιν ἐπιτηδειοι . και μην και τμητικην τινα | ||
| „ Ὡδε πεφυκως , ὡστε δακειν κραδιην ῥημασιν , οὐ στομασιν . „ Ἀλλ ' ἐθανες φθισικος , ταχ ' |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | ||
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα |
| οὐδετερως ' . . . + . ἀφοδος : ὁ ἀποπατος , ὁδος . λεγεται δε ἀφοδος και ἡ ἀναχωρησις | ||
| τε και ἐργαστικωτερος ἐν τοισι γυμνασιοισιν : ὁ δ ' ἀποπατος σμικροτερος τε και ξυνεστηκως μαλιστ ' ἀν τουτῳ γενοιτο |
| δουναι τοις περι τον Τελαμωνα , και την του πατρος προαιρεσιν ἐξηγησαμενον αἰτιον γενεσθαι της σωτηριας αὐτοις . εὐθυς γαρ | ||
| ὀντα πανταχου τον Πινδαρον . κἀνταυθα οὐν την ἑαυτου φιλαργυρον προαιρεσιν τεκμηριοι τον πλουτον ἐγκωμιαζων και ὑπαινιττομενος , ὡς προσηκει |
| παρεστι δε το βασιλικον ἁπαν συνεδριον προκαθημενου του τα σκηπτρα λαχοντος : οὐ μιαν δε μονον ἠ δευτεραν ἠ τριτην | ||
| Ἀλλοι δε μεριζουσι τοις ζ θεοις ἀπο του δεσποτου του λαχοντος τον ἐνιαυτον , τῳ μεν ἑαυτου κυριῳ την ἑαυτου |
| εἰναι ἀναγκαιον . Τουτο δε ἐν ᾡ ἐστι , του κατεχοντος αὐτο και πεπληρωκοτος ἑτερον εἰναι δει , ἀσωματον ὀν | ||
| και λιχανος . Ἑρμου δε το μεταιχμιον Ἀφροδιτης και Ἡλιου κατεχοντος παραμεση . περι ὡν ἀκριβεστερον και μετα γραμμικων και |
| ἐπι δεκα , τρια ἐπι δεκα : την ιεʹ πρωτην φθινοντος δια το ἐντος ταυτης συμπληρουσθαι την αὐξησιν της σεληνης | ||
| καλως τε και ἐπιστημονως χρησομενους ἐπανεισιν ἐς την Ἀδριανου φθινοπωρου φθινοντος ἠδη . και ἑξηκοστον ἐτος προς τοις ἐννακοσιοις τε |
| το συμφωνειν προς το διαφωνειν . ἠ κατα συγχωρησιν του διωκοντος ἠ κατα διαγνωσιν του τυχοντος , και μηκετι παρα | ||
| ἀνθυπατος το μεν διωκομενον μερος ἐξελθειν κελευσας , του δε διωκοντος τον διδασκαλον μονον , εἰτα ἀπολαβων τον Θεμιστοκλεα και |
| ὑπογραφης διαφερει , ὁτι ὁ μεν ὁρισμος ἐξ οὐσιωδων φωνων λαμβανεται και την οὐσιαν αὐτην και την φυσιν του ὑποκειμενου | ||
| ἰω ” και το “ ἰου ” ἐνταυθα ἐπι χαρας λαμβανεται : το δε “ ἰου ” . . . |
| , το δε ἀπο ΑΓ των ἀπο ΑΔ , ΔΓ ἐλαττον ἐστι τῳ αὐτῳ τῳ δις ὑπο ΑΔ , ΔΖ | ||
| , και ὡρισε παλιν τοὐλαχιστον μεγεθος του ἀνθρωπου μονοπηχυ , ἐλαττον δε μηκετι μειουσθαι . το μεσον δε ἀοριστον εἰασεν |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ||
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' |
| μεν ἰδιᾳ προς τινα ἀδικηματων ηὐθυνθη , τα δε μεγιστα ἀπολυεται μη ἀδικειν : κατηγορειτο δε αὐτου οὐχ ἡκιστα μηδισμος | ||
| κατηγορουμενος . προς το ἐθος δε , ὁτι ὁ φευγων ἀπολυεται ἰσων των ψηφων ἐνεχθεισων , ἀπο του κατα τον |
| ἀκουεται , και οὐ τα μεν ὁρατα ἐκβαλλομεν ὁτι οὐκ ἀκουεται , τα δε ἀκουστα παραπεμπομεν ὁτι οὐχ ὁραται , | ||
| γαρ θεος και πατηρ και το ἀγαθον οὐτε λεγεται οὐτε ἀκουεται : τουτου δε οὑτως ἐχοντος , ἐν πασι τοις |
| ἐκεινων : τον τε γαρ οὐρανον και τα ἐκεινου μερη γεννωσιν ἐκ των ἀρχων ἁς ὑποτιθενται , και τα συμβαινοντα | ||
| οὐκ ἐστι , ἀλλ ' αἱ των στοιχειων μεταβολαι ταυτα γεννωσιν , οὐ προηγουμενα ἐργα φυσεως , ἀλλ ' ἑπομενα |
| Των δε βαρβαρων ἐς φυγην τρεπομενων και ἐκπλεοντων προς το Φαληρον Αἰγινηται ὑποσταντες ἐν τῳ πορθμῳ ἐργα ἀπεδεξαντο λογου ἀξια | ||
| , ὡς Εὐριπιδης Ἀνδρομεδᾳ και Ἀριστοφανης Ταγηνισταις . Φαληρευς . Φαληρον δημος Αἰαντιδος , ἐξ οὑ Ἀπολλοδωρος . Κυδαθηναιευς . |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | ||
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ |
| δε ἐτυγχανε αὐτος ἐων Μαρδονιος , ἀπ ' ἱππου τε μαχομενος λευκου ἐχων τε περι ἑωυτον λογαδας Περσεων τους ἀριστους | ||
| Νεοπτολεμος καταδραμουσαν ἐπι τας ναυς ἰταμωτερον και πειρωμενην ἐμπρησαι , μαχομενος ἐκ της νεως ναυμαχῳ δορατι , και Ἀλεξανδρος ἀποθνῃσκει |
| διαλεγομενοι λαθραιως τελευτωσιν . Μεθ ' αἱμοῤῥαγιην βραχειην και μελανων διαχωρησιν , ἐν ὀξεσι , κωφωσις , κακον : αἱματος | ||
| ἀνησου ἡμισυ . τουτο δε και οὐρηθηναι ἀγαθον και εἰς διαχωρησιν . Ὁσους δ ' ἀνατρεφειν βουλομεθα καταλελεπτυσμενους , οἰνον |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ||
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε |
| . το αʹ ἰαμβελεγος . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ διμετρον τροχαϊκον ἀκαταληκτον . το δʹ | ||
| μεταθεν εἰς την πρωτην . το βʹ τροχαϊκον εἰς ἰαμβον καταληγον . το γʹ το αὐτο τῳ αʹ . το |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | ||
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | ||
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος |
| ἐλθων οὐδ ' ἁπαξ δια του πορθμου πεπλευκεν Ὀδυσσευς , ἀπολογειται διοτι και οἱ ὑστερον ἐφευγον ἁπαντες τον πλουν τουτον | ||
| τις , μηπω ἁλοντος ᾡ δοκει συνειδεναι : προτερον μεν ἀπολογειται ὑπερ ἐκεινου , εἰτα ὑπερ ἑαυτου : χρησιμωτατη οὐν |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | ||
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα |
| βαρυσταθμον βαυβησομεν ἐλαν γυναικ ' Ἀθηναιαν καλην τε κἀγαθην Κυδωνιοις μηλοισιν εἰς τα τιτθια ἀναπεισαι οὐκουν ἀκρατισωμεθ ' αὐτου . | ||
| ἐδητυν ἀψορρον προϊησιν ἀνα στομα , δευτερον αὐτις δαινυμενος , μηλοισιν ἀναπτυσσων ἰσα φορβην . Ὁσσαι δ ' αὐ χημῃσι |
| πεττουσα την τροφην ἀναλωσῃ την προςενεχθεισαν , ἀναγκαζεται τηνικαυτα παλιν ἀναλυειν , ἁ προσεθηκε . και δια τουτο πλειονα πτυουσι | ||
| φορους αὐτας τε πολεις τας μεν δειν τας τ ' ἀναλυειν , λαινα τειχη τα μεν οἰκοδομειν τα δε αὐτα |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | ||
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο |
| σκευασθεντα χρησιμα . ὁτι ὁπου της θαλασσης ποταμοι και λιμναι συμβαλλουσιν , ἐτι δε πελαγη μεγαλα και κολποι , ἐνταυθα | ||
| μισγαγκειας . μισγαγκεια ἡ μιξις , ὁπου ποταμοι ἠ ῥυακες συμβαλλουσιν . την † ἀιδιον . γρ . και τινα |
| δεινον , ὠ Ἀθηναιοι , εἰ τις κατ ' ἀνδρος πολιτου , οὐχ ἑαυτου , ἀλλ ' ὑμετερου , τουτο | ||
| οἰκοι τον ἀνθρωπον οὑτω παιδευσαι και ἡμερωσαι ὡστε ἀντι κακου πολιτου χρηστον ἀνθρωπον ἀποφηναι . ἠπιστατο γαρ , ὡς ἐοικεν |
| δε ζητοιη ἀντ ' αὐτων , οὐκ ἀν εὑροι την ἀναλυσιν του συλλογισμου εἰς το οἰκειον σχημα ὀν το πρωτον | ||
| , καρπωθεντα δε και τελεσφορησαντα παλιν ἐπι το σπερμα την ἀναλυσιν ποιειται , ἀπο του αὐτου και ἐπι το αὐτο |
| ὁτι και ἐνταυθα του λογισμου ἀπασχολουμενου περι των λυπηρων , ἐπιλανθανεται των οἰκειων ἐργων και παρερχεται και μιας και δυο | ||
| και ἀγριαινει προς τους ποτε συνηθεις . ὁθεν δηλον ὁτι ἐπιλανθανεται και ἀναμιμνησκεται . ὁτι δε ἐχει ἀναμνησιν , δηλον |
| ἐκει τε γαρ ἡ διπλασιον τετραπλασιον και ἐνταυθα οἱ ἀθροοι πολλαπλασιον . διαφορα δε και ἐν τῳ τα κινουμενα τοιαυτα | ||
| , δεησει τον ὑποτεινουσης και καθετου του ὑποτεινουσης και καθετου πολλαπλασιον εἰναι κατα τον ὑποτεινουσης και καθετου ὀρθογωνιου τινος . |
| των νεων ἐκπεσοντες ἐς τα ὀρη συνεφευγον και πυρα πολλα ἐκαιον συμβολα τοις ἐτι οὐσιν ἐν τῃ θαλασσῃ και διενυκτερευον | ||
| Διοδωρος , ὁτι προ του ἀναφυεσθαι ταυτας τον τοπον σιδηρωι ἐκαιον , ὁπως μη ἀναφυοιτο . . . . Ἀγαμμεια |
| αὐτοις , ὡς ἀξιος ὠν της των βασιλεων φροντιδος . προχειρισαμενος δε των φιλων τους εὐθετωτατους και δους χρηματα δαψιλη | ||
| θησω δε και ταυτης παραδειγματα της ἁρμονιας , ποιητων μεν προχειρισαμενος Σαπφω , ῥητορων δε Ἰσοκρατην . ἀρξομαι δε ἀπο |
| το ἀρθρον . . Οἱον τε ἐστιν τοις προσηγορικοις ὀνομασι προσνεμειν ἀρθρον και ταις συντασσομεναις μετοχαις , ὁ παις ὁ | ||
| , τα δε μοχθηρως ἠτοι παρα το προστιθεναι τι και προσνεμειν ταις φαντασιαις ἠ παρα το ἀφαιρειν τι τουτων και |
| των ἰδιων περιοδον . Λεωνιδης δε την ἑτοιμοτητα των στρατιωτων ἀποδεξαμενος , τουτοις παρηγγειλε ταχεως ἀριστοποιεισθαι , ὡς ἐν ᾁδου | ||
| , ὡς διακοψοντες αὐτα παντως . ὁ δε την ὁρμην ἀποδεξαμενος , “ οὐκ ἀξιως , ” ἐφη , “ |
| λεγοντος φοβουμενος οὐδεν ὁ τι οὐκ ἐφθεγγετο περι της σης ἀπουσιας . ἐγω μεν οὐν εἰσειμι τον Ἑρμην ἀντι σου | ||
| ἀμφι τον τυραννον τῃ τε Ἀμεινιου φιλιᾳ πιστευοντες και της ἀπουσιας της Ἀντιγονου καταφρονουντες οὐκ ἀκριβως ἐφυλαττον τα τειχη . |
| ὀρθην κλιμακα ἑλκομενον ἀκολουθειν ποιει και την πεπερονημενην , και ἐπαιρεται τοσουτον ὡστε κἀκεινην ὀρθην ποιησαι , και οὑτως λαμβανει | ||
| αὐτου Ἀριστοφανους : Ὑπο γαρ λογων ὁ νους γε μετεωριζεται ἐπαιρεται τ ' ἀνθρωπος : οὑτω και ς ' ἐγω |
| δε και το ἐρωτωντα τους ἀκουοντας ἐνια λεγειν και μη ἀποφαινομενον : ἀλλ ' ὁ την Εὐβοιαν ἐκεινος σφετεριζομενος και | ||
| ? [ ] : χρη γαρ [ οὑτω ] [ ἀποφαινομενον ] ? [ ] λεγειν . Ἐπει ὁ / |
| τι ἀπετεμνοντο , ἠ οἱ Ἀργειοι τετραμμενων προς πολεμον ἐκεινων ὑπεροριον ἐν τῳ τοιουτῳ και αὐτοι σφισιν ἐνεκειντο . προηγμενου | ||
| προστεθεν δε ἐπι πασι το ὡρισμενον λογῳ των τε κακιων ὑπεροριον ταυτην ἀπεφηνεν , ἐπει κἀκειναι μεν της προαιρεσεως ἠρτυνται |
| ἐκλειπτικους καιρους ἠ και ὁτεδηποτε κομητων ἐπιφανειας προς τας καθολου περιστασεις , οἱον των καλουμενων Δοκιδων ἠ Σαλπιγγων ἠ Πιθων | ||
| πασιν ἱσταμενης Περσικης ἰσχυος ὑποστελλομενης . Ὑστερον δε ποικιλας ὑπεστη περιστασεις , μαλιστα γε των της Ἡρακλειας φυγαδων προς Ἀλεξανδρον |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ||
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε |
| ' , ὡρισμενη . ταυτην ἐπερσε Κεκροπιδαις κοινωι δορι . ἐπικουρος ἐλθων ; κἀιτα σον γαμει λεχος ; φερνας γε | ||
| ' ἐστρατοωντο παρ ' ὀχθας Σαγγαριοιο : και γαρ ἐγων ἐπικουρος ἐων μετα τοισιν ἐλεχθην ἠματι τῳ ὁτε τ ' |