| τινα δυσκρασιαν του ἐγκεφαλου και ἐμφραξιν του αἰ - σθητικου πνευματος , ἀπολλυται : μαλιστα δε και ὁσημεραι ἐν καταρροϊκοις | τῳ φοβῳ του κυριου , και τῃ παρακλησει του ἁγιου πνευματος ἐπληθυνετο . Ἐγενετο δε Πετρον διερχομενον δια παντων κατελθειν |
| , ὁς μεν δια το δεδιχασθαι ὁς δε δια το πνευματος εἰναι ποιητικος ἀτοπου : οὐ μονον δε δια τουτο | , γευσαμενους τε της δωρεας της ἐπουρανιου και μετοχους γενηθεντας πνευματος ἁγιου και καλον γευσαμενους θεου ῥημα δυναμεις τε μελλοντος |
| κρατος προεξαγαγομενοι : προτερον ἠ Ἀθηναιοι . του παντος : στρατευματος δηλονοτι . σφισι : τοις Ἀθηναιοις . των προτερων | τον θεον αὐτων . και αὐτος προελευσεται ἐνωπιον αὐτου ἐν πνευματι και δυναμει Ἠλιου , ἐπιστρεψαι καρδιας πατερων ἐπι τεκνα |
| Ἰωνος κατα συγγενειαν ἐνικησαν Ἀθηναιοι . ἀπο οὐν της του στρατευματος βοης της ἐπι τῳ ἀστει δραμουσης ὁ Ἀπολλων † | . και εὐθυς ἠν ἐν τῃ συναγωγῃ αὐτων ἀνθρωπος ἐν πνευματι ἀκαθαρτῳ , και ἀνεκραξεν λεγων , Τι ἡμιν και |
| θεον ταυτην ἐπηρεισε τον λογον . ἐπιστουτο δε τουτο ἐξ ἐπιγραμματος Σιμωνιδου . ἑνικως δε εἰπεν Εἰλειθυια , ὡς και | του στοματος του θηριου και ἐκ του στοματος του ψευδοπροφητου πνευματα τρια ἀκαθαρτα ὡς βατραχοι : εἰσιν γαρ πνευματα δαιμονιων |
| ἐν Ὀλυμπιᾳ , τα δε και δηλουμενα ἐστιν ὑπο του ἐπιγραμματος . ἐμελλε δε ἀρα το ὑπο Ὁμηρου προθεσπισθεν ἀλλους | Σαρδεσιν ἐκκλησιας γραψον : Ταδε λεγει ὁ ἐχων τα ἑπτα πνευματα του θεου και τους ἑπτα ἀστερας : Οἰδα σου |
| φιλιᾳ βεβαιοτητος , ἡς ὑμας αἰσθανομαι και παρα την ἡλικιαν ἐπιμελουμενους . ὡς οὐν και δια ταυτα και δια την | και οἰδα τον τοιουτον ἀνθρωπονεἰτε ἐν σωματι εἰτε χωρις του σωματος οὐκ οἰδα , ὁ θεος οἰδεν ὁτι ἡρπαγη εἰς |
| τον κινδυνον . αὐτους τοινυν ὑμας τουτων μαρτυρας παρεξομαι , ἐπιμελουμενους μεν ἑκαστου μηνος , ἐπιγνωμονας δε πεμποντας καθ ' | θεε μου , καλε βασιλευ οὐρανιε , ὁτι ἀπεχωρισθην πηλινου σωματος και ἐφανην ἐγω φωτεινος και αὐτος κατακειται ἐν γῃ |
| , πελειαδας οὐ σημαινει τας ὀρνιθας , ἁς τινες ὑπονοουσι περιστερας εἰναι , ἁμαρτανοντες . ἑτερον γαρ εἰναι φησιν Ἀριστοτελης | κατα σαρκα , του ὁρισθεντος υἱου θεου ἐν δυναμει κατα πνευμα ἁγιωσυνης ἐξ ἀναστασεως νεκρων , Ἰησου Χριστου του κυριου |
| , οὑ ὁ καρπος γλυκυς και χρηστος , ὡστε τας περιστερας τερπομενας ἐν αὐτῳ αὐλιζεσθαι και κατασκηνουν . τουτο το | , ἀπεσταλμενοι ἀπο Καισαρειας προς με . εἰπεν δε το πνευμα μοι συνελθειν αὐτοις μηδεν διακριναντα . ἠλθον δε συν |
| ἀπαγορευσεως και ἑτερον αἰνιττεσθαι μοι δοκει των προς ἠθοποιϊαν μαλιστα συντεινοντων , διελεγχων οὐ μετριως τους φιλοχρηματους , | οἱ | εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους ὑμων δια Ἰησουν . |
| ὠφελειας ἐργῳ και λογῳ πραγματευεσθαι , μηδενα παραλιποντι καιρον των συντεινοντων εἰς κοινην κατορθωσιν . μονος οὑτος των πωποθ ' | πασης ἐν πλεονεξιᾳ . ὑμεις δε οὐχ οὑτως ἐμαθετε τον Χριστον , εἰ γε αὐτον ἠκουσατε και ἐν αὐτῳ ἐδιδαχθητε |
| ὁ τα του θεου ἀξιως εἰδως σοφος ἀνηρ . χωρις μαθηματος οὐκ ἐσῃ θεοφιλης : ἐκεινου περιεχου ὡς ἀναγκαιου . | ἐγενετο κατοικητηριον δαιμονιων και φυλακη παντος πνευματος ἀκαθαρτου και φυλακη παντος ὀρνεου ἀκαθαρτου και μεμισημενου , ὁτι ἐκ του οἰνου |
| δυνον τον μαθησομενον , το δε ὑπο γην την του μαθηματος ἠ ἐπιστημης ἀποβασιν , της θεωριας κατα τον συγκριτικον | Ἠσαν δε ἐν Ἰερουσαλημ κατοικουντες Ἰουδαιοι , ἀνδρες εὐλαβεις ἀπο παντος ἐθνους των ὑπο τον οὐρανον : γενομενης δε της |
| ἀφῃρηνται : ἐλυμηναντο το ἀκριβες της ναυτικης δυναμεως βραχεια ἀκμη πληρωματος : οὐ πολλῳ χρονῳ ἀκμαζει ἡ ναυτικη δυναμις τουτων | ἐμβαλειν εἰς την γεενναν : ναι , λεγω ὑμιν , τουτον φοβηθητε . οὐχι πεντε στρουθια πωλουνται ἀσσαριων δυο ; |
| ἡ ' κεινου τεχνη δυναιτ ' ἀν ἀνθ ' ὁλου πληρωματος γενεσθαι τῃ νηι . οὑτως ὁ βελτιστος βασιλευς ἡς | . οἱ γαρ κατοικουντες ἐν Ἰερουσαλημ και οἱ ἀρχοντες αὐτων τουτον ἀγνοησαντες και τας φωνας των προφητων τας κατα παν |
| μη κεκορεσμενος : και νυ κεν ἐνθ ' ἀπολοιτο Ἀρης ἀτος πολεμοιο . ἐστι δε τοιουτον περι του Ὠτου και | γαρ ὑμιν ἐν πρωτοις , ὁ και παρελαβον , ὁτι Χριστος ἀπεθανεν ὑπερ των ἁμαρτιων ἡμων κατα τας γραφας , |
| και ἀκηχεμενη . ἀτος σημαινει το ἀκορεστον : ἀατος και ἀτος : ἐστι δε ἀδω το κορεννυω , ὁ μελλων | ποτε την ψυχην ἡμων αἰρεις ; εἰ συ εἰ ὁ Χριστος , εἰπε ἡμιν παρρησιᾳ . ἀπεκριθη αὐτοις ὁ Ἰησους |
| ἠ τον χαλκον χρυσον : και ἐπι ζῳων την φατταν περιστεραν : ἐπιτηδευματων δε τον γοητα τελεστην . Τα δε | βαπτισθηναι ἁπαντα τον λαον και Ἰησου βαπτισθεντος και προσευχομενου ἀνεῳχθηναι τον οὐρανον και καταβηναι το πνευμα το ἁγιον σωματικῳ εἰδει |
| πολεμος τις ἀνερριπισθη ἐξ ἀφροσυνης παιδος και μαχη συνεκροτηθη δια περιστεραν ἠ περδικα και ἱερακα διωξαντος τουτον και κατασχοντος , | ὡς ἑνα των μισθιων σου . και ἀναστας ἠλθεν προς τον πατερα ἑαυτου . ἐτι δε αὐτου μακραν ἀπεχοντος εἰδεν |
| , και δεδεσθαι μεν , ἐλαφρως δε πανυ δι ' ἐπιεικειαν : ὑπερ ὡν αὐθις λεξομεν . προτερον δε εἰπειν | ὁτε ζῃ ὁ διαθεμενος . ὁθεν οὐδε ἡ πρωτη χωρις αἱματος ἐγκεκαινισται : λαληθεισης γαρ πασης ἐντολης κατα τον νομον |
| σφοδρα ταις τε ἐννοιαις και ταις μεθοδοις χρωμενος και πολλην ἐπιεικειαν τῳ διωκοντι μαρτυρων τῳ τε ἑκοντα μειον - εκτειν | ἱματιων αὐτου σωθησομαι . και εὐθυς ἐξηρανθη ἡ πηγη του αἱματος αὐτης , και ἐγνω τῳ σωματι ὁτι ἰαται ἀπο |
| ἑκαστῃ πολει ἀνα μερος ἐς Ἀμφικτυονας και ἐν χρονου περιοδῳ συντελειν ἐστιν . ἐσελθοντι δε ἐς την πολιν εἰσιν ἐφεξης | και πονηρων ἀνθρωπων : οὐ γαρ παντων ἡ πιστις . πιστος δε ἐστιν ὁ κυριος , ὁς στηριξει ὑμας και |
| γενων ἐλαττονων ὀντων ἠ εἰδων και ὑπο τουτοις ἀτομων , συντελειν ἁπαντα εἰς μιαν φυσιν και ἐκ παντων τῳ νοητῳ | οὐκ ἐχω , γνωμην δε διδωμι ὡς ἠλεημενος ὑπο κυριου πιστος εἰναι . Νομιζω οὐν τουτο καλον ὑπαρχειν δια την |
| . τελος δε προαγει ἠδη τεθνηκοτα τον Ἀχιλλεα και ποιει μαχομενον : οὐκ ὀντων δε ὁπλων , ἀλλα του Ἑκτορος | πλοιον και προαγειν εἰς το περαν προς Βηθσαϊδαν , ἑως αὐτος ἀπολυει τον ὀχλον . και ἀποταξαμενος αὐτοις ἀπηλθεν εἰς |
| ἀφωνος καθηται . και ἐν αὐτῳ δε τῳ προλογῳ το μαχομενον ἐστι : Μηδεια δ ' ἡ δυστηνος ἠτιμασμενη βοᾳ | ἐστιν , οὑ οὐκ εἰμι ἱκανος τα ὑποδηματα βαστασαι : αὐτος ὑμας βαπτισει ἐν πνευματι ἁγιῳ και πυρι : οὑ |
| εὐκαταφρονητος . Τρυφων στρατηγος κοινος ὀλεθρος τῳ στρατευματι γινεται . Ἀριστος ἡγεμων ὁ και θαρσος εὐκαιρως ἐμποιων και προπετειαν δειλιωντων | . και εἰ ὁ ὀφθαλμος σου σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον |
| οἰνον οὑτω διουρητικον ὡστε λαγαρους εἰναι πανυ τους πινοντας . Ἀριστος δε παντων και τουτων και των ἀλλων ὁ Οἰταιος | συνεσχον τα ὠτα αὐτων , και ὡρμησαν ὁμοθυμαδον ἐπ ' αὐτον , και ἐκβαλοντες ἐξω της πολεως ἐλιθοβολουν . και |
| λευκος , ὁταν αὐτην τις , κεκραγε τηλικουτον εὐθυς ἡ καταρατος , ὡστ ' οὐκ ἐστι πολλακις λαθειν . Τον | το ἐθνος ἡμων και κωλυοντα φορους Καισαρι διδοναι και λεγοντα ἑαυτον Χριστον βασιλεα εἰναι . ὁ δε Πιλατος ἠρωτησεν αὐτον |
| ἀγαθος ἀν γενεσθαι παιδαγωγος . ὁθεν δη και πολυς ὁ καταρατος ἐν τῳ τυπτειν , ὁ ἐδρα τῃ κωπῃ την | καθ ' ἑνα ἑκαστος την ἑαυτου γυναικα οὑτως ἀγαπατω ὡς ἑαυτον , ἡ δε γυνη ἱνα φοβηται τον ἀνδρα . |
| μηδενος ἀξιων ἠσαν . ὠφειλεν εἰπειν “ ὠ μακαριος του σκεμματος , του ἐξευρηματος ” : νυν δε διαγελων ἐφη | δια το ὀνομα μου : ὁ δε ὑπομεινας εἰς τελος οὑτος σωθησεται . ὁταν δε διωκωσιν ὑμας ἐν τῃ πολει |
| : οὐδεν γαρ διασαφει περαιτερω . ἡ μεντοι χαλεποτης του σκεμματος και ἐντευθεν δηλη : εἰτε γαρ εἰδος εἰτε ὑλη | οὐρανου . Ὁ δε εἰς τας θυρας ἐξω φθασθη , οὑτος ἀπρακτος τῳ Θεῳ κεκραγε . Το δε ἀγιον της |
| ἐν αὐτῃ τον Θησεα ἠ γυψον : ὁ γαρ Θησευς ἀπερχομενος κατα του Μινωταυρου την Ἀθηναν ποιησας ἀπο γυψου ἐβαστασεν | : συνηδομαι γαρ τῳ νομῳ του θεου κατα τον ἐσω ἀνθρωπον , βλεπω δε ἑτερον νομον ἐν τοις μελεσιν μου |
| την ὁδον ἐκεινην και ὁ Λαιος ὁ τουτου πατηρ , ἀπερχομενος και οὑτος ἐρωτησων εἰς το μαντειον περι του παρ | ἐκ του γαλακτος της ποιμνης οὐκ ἐσθιει ; Μη κατα ἀνθρωπον ταυτα λαλω , ἠ και ὁ νομος ταυτα οὐ |
| και ἀλλα ἀλλων αἰτιατοτερα τε και μερικωτερα ἀπο των προτερων κατιοντων ἐπι τα ὑστερα . ἀλλα περι μεν αἰτιων και | ἐχθρους ὑπο τους ποδας αὐτου . ἐσχατος ἐχθρος καταργειται ὁ θανατος : παντα γαρ ὑπεταξεν ὑπο τους ποδας αὐτου . |
| ἑκαστης οἰκιας . και γαρ τα πληθη δια την των κατιοντων ἀει βασιλεων ἀρεσκειαν εὐθετως εἰχε προς τας μεταβολας . | Ἰησου φανερωθῃ ἐν τῃ θνητῃ σαρκι ἡμων . ὡστε ὁ θανατος ἐν ἡμιν ἐνεργειται , ἡ δε ζωη ἐν ὑμιν |
| πατερα μου και ἐξαπατησασα ὁρκῳ , ὁς μεγιστος δοκει και δεινοτατος παρα πασιν ἀνθρωποις εἰναι , ὡμολογησεν τριακοντα μνας λαβουσα | οὐκ ἠλθον καλεσαι δικαιους ἀλλα ἁμαρτωλους . Και ἠσαν οἱ μαθηται Ἰωαννου και οἱ Φαρισαιοι νηστευοντες . και ἐρχονται και |
| οἱ πολλοι πιστευουσα τῃ δοξῃ προσποιῃ θαυμαζειν : ὁ δε δεινοτατος ἐστιν , ᾐσθησαι του ποιητου , την περι τα | ζησεται . και ἐγερθεις ὁ Ἰησους ἠκολουθησεν αὐτῳ και οἱ μαθηται αὐτου . Και ἰδου γυνη αἱμορροουσα δωδεκα ἐτη προσελθουσα |
| οὐδεν των πραττομενων καλον . Ἑνος ἐτι μνησθεις ἀνδρος , στοχαζομενος του μη μακρηγορειν , ἐπι τα ἀκολουθα των λογων | , εὐχαριστιας , ὑπερ παντων ἀνθρωπων , ὑπερ βασιλεων και παντων των ἐν ὑπεροχῃ ὀντων , ἱνα ἠρεμον και ἡσυχιον |
| δυνησομενων βεβαιωσαι τας προθεσεις , ἀλλα της εὐκαιριας των γραφομενων στοχαζομενος , ὡς και περι των ἀλλων ἐποιησα . οὐ | της χειρος μου . ὁ πατηρ μου ὁ δεδωκεν μοι παντων μειζον ἐστιν , και οὐδεις δυναται ἁρπαζειν ἐκ της |
| τραχεια κοὐκ εἰθισμενως λαλεις ; στωμυλου δε ἀγεννους πραγματα αὐτῳ παρεχοντος ἐφη : ἀκολασθ ' ὁμιλειν γιγνεται δουλων τεκνα . | προς αὐτους , Ἀνδρες Ἰσραηλιται , προσεχετε ἑαυτοις ἐπι τοις ἀνθρωποις τουτοις τι μελλετε πρασσειν . προ γαρ τουτων των |
| τε μη εὐπνους , οὐκ ἀν ἐχοι την ἀπο του παρεχοντος ἀνεμου συλληψιν προς τον σκεδασμον των ἀχυρων : μετα | και οἱ ἀποστολοι εἰπαν , Πειθαρχειν δει θεῳ μαλλον ἠ ἀνθρωποις . ὁ θεος των πατερων ἡμων ἠγειρεν Ἰησουν , |
| μεγαλην τῳ ναυτικῳ στολῳ παρασχοντες : τουτεστι πολλας ναυς αὐτοις παρασχοντες εἰς τας ναυμαχιας . ἠ , ὡς τινες , | Χριστου , ὁς ἐστιν εἰκων του θεου . οὐ γαρ ἑαυτους κηρυσσομεν ἀλλα Ἰησουν Χριστον κυριον , ἑαυτους δε δουλους |
| τις οὐν ἡ βεβαια του πολεμου καταλυσις ἐσται και τι παρασχοντες εἰς τα πραγματα ἑκατεροι νυν τε και εἰς τον | συνιστανοντων : ἀλλα αὐτοι ἐν ἑαυτοις ἑαυτους μετρουντες και συγκρινοντες ἑαυτους ἑαυτοις οὐ συνιασιν . ἡμεις δε οὐκ εἰς τα |
| συνεπραξεν ἡ Τυχη . ἐγω μεν οὐν περι την του μηχανηματος ἠμην σκευην . ἀρτι δε του Μενελαου μελλοντος τοις | πληροφορηθῃ και ἀκουσωσιν παντα τα ἐθνη , και ἐρρυσθην ἐκ στοματος λεοντος . ῥυσεται με ὁ κυριος ἀπο παντος ἐργου |
| ὑποστρεψαντες ἐπιθησεσθαι : ὁ δε Ῥωμος κατ ' ἀγνοιαν του μηχανηματος ἀχρι πολλου διωκων αὐτους παραλλαττει το λελοχισμενον χωριον , | λευκοις , ἐνδεδυμενοι βυσσινον λευκον καθαρον . και ἐκ του στοματος αὐτου ἐκπορευεται ῥομφαια ὀξεια , ἱνα ἐν αὐτῃ παταξῃ |
| καταλαμβανεσθαι , ἐπειπερ ἀλογοι εἰσιν και δια τουτο ἀλογως το καταλαμβανομενον αὐτας ἐκινουν . εἰτα τας αἰσθησεις λαμβανουσα παντως αὐτη | ὁτι οὑτος ἐστιν ὁ υἱος του θεου . ἐξισταντο δε παντες οἱ ἀκουοντες και ἐλεγον , Οὐχ οὑτος ἐστιν ὁ |
| δ ' ἀποδειξιν λογον δια των μαλλον καταλαμβανομενων το ἡττον καταλαμβανομενον περαινοντα . Την δε φαντασιαν εἰναι τυπωσιν ἐν ψυχῃ | δε ὁτι ἐκπεπτωκεν ὁ λογος του θεου . οὐ γαρ παντες οἱ ἐξ Ἰσραηλ , οὑτοι Ἰσραηλ : οὐδ ' |
| μαλιστα ἐπιμελουμενην τεχνην , ὡσπερ τοτε την της πολεως πολιτικην εἰπομεν , οὑτω και νυν ταυτην προσειπωμεν ἀπ ' αὐτου | ἀπεχεσθαι ὑμας ἀπο της πορνειας , εἰδεναι ἑκαστον ὑμων το ἑαυτου σκευος κτασθαι ἐν ἁγιασμῳ και τιμῃ , μη ἐν |
| . δια τουτο οὐδε αἰτιαν αὐτῳ ἀποδιδοαμεν , εἰ μηπω εἰπομεν ὁτι θερμασια περιφρυττουσα το πτυελον , πεμπει ἀτμους περι | τον μηνυσαντα και την συνειδησιν συνειδησιν δε λεγω οὐχι την ἑαυτου ἀλλα την του ἑτερου . ἱνατι γαρ ἡ ἐλευθερια |
| ἀριστων ὁ Ἱπποκρατης , ἐνθα φησιν : ὑδωρ το ταχεως θερμαινομενον και ψυχομενον κουφοτατον . οὐ γαρ ἐπι των βορβορωδων | εἰς το ἰδιον τεκνον αὐτης ἐμοιχευσεν . Τους δε μετανοουντας παντας εἰσακουσεται Κυριος και λεγει : οὐ θελω τον θανατον |
| δυναμει ἐστι , καθ ' ὁ κινειται , οἱον το θερμαινομενον , ὁτι δυναμει ἐστι θερμον , και το ψυχομενον | συνεκλεισεν γαρ ὁ θεος τους παντας εἰς ἀπειθειαν ἱνα τους παντας ἐλεησῃ . Ὠ βαθος πλουτου και σοφιας και γνωσεως |
| ἀφειθη ὑπο του τοτε της Συριας ἀρχοντος , ἀνδρος φιλοσοφιᾳ χαιροντος , ὁς συνεις την ἀπονοιαν αὐτου και ὁτι δεξαιτ | παντων των συμβεβηκοτων τουτων . και ἐγενετο ἐν τῳ ὁμιλειν αὐτους και συζητειν και αὐτος Ἰησους ἐγγισας συνεπορευετο αὐτοις , |
| : παρ ' ὑπονοιαν . Γ ἐπαιξεν ὡς του Ἑρμου χαιροντος ταις κλοπαις . οὑτω γουν σε τιμησαι προαιρουμεθα , | μοι τον Βαρναβαν και Σαυλον εἰς το ἐργον ὁ προσκεκλημαι αὐτους . τοτε νηστευσαντες και προσευξαμενοι και ἐπιθεντες τας χειρας |
| παραπικρον , ὁταν καθεψηθῃ . φευγοντας : τους εἰς δικην ἀγομενους . των γραψαμενων ] των κατηγορουντων . Γ ἀπο | . ὡσπερ γαρ ἡ ἀστραπη ἀστραπτουσα ἐκ της ὑπο τον οὐρανον εἰς την ὑπ ' οὐρανον λαμπει , οὑτως ἐσται |
| κριτηι πιθανον εἰρηκεν Ἑκαταιος ὁ Ἀβδηριτης : λεγει δε τους ἀγομενους γυναικας πολλους παρακαλειν ἐπι την ἑστιασιν ἱνα πολλοι συνειδωσι | ἡ σωτηρια , οὐδε γαρ ὀνομα ἐστιν ἑτερον ὑπο τον οὐρανον το δεδομενον ἐν ἀνθρωποις ἐν ᾡ δει σωθηναι ἡμας |
| : Φερεκυδης δε φησιν , ὁτι Ἰνιος ἐπεισε τους Ἑλληνας παραγενομενους εἰς αὐτον , αὐτου μενειν τα ἐννεα ἐτη , | των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων , και θεῳ μη |
| κεφαλην οὐτε ἀλλο κακον οὐδεν ἐλαβεν , ὡν ἐγω τους παραγενομενους ὑμιν παρεξομαι μαρτυρας . Ὁτι μεν τοινυν οὑτος ἠν | . εἰρηνη σοι . ἀσπαζονται σε οἱ φιλοι . ἀσπαζου τους φιλους κατ ' ὀνομα . Ἰουδας Ἰησου Χριστου δουλος |
| ; Οὐκουν ἀναγκη πρωτον εἰπειν ὁτι φιλοσοφιας μεν οὐδεποτε ἠρασθη παρασιτος , παρασιτικης δε παμπολλοι ἐπιθυμησαντες μνημονευονται φιλοσοφοι , και | πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται αὐτοις , ἱνα μη και αὐτοι ἐλθωσιν εἰς τον τοπον |
| συνεδειπνουν τῳ βασιλει , ὡς αὐτος φησιν . Νεστωρ δε παρασιτος μοι δοκει των βασιλεων μαλιστα τεχνιτης και ἀγαθος γενεσθαι | τι ἀκριβεστερον πυνθανεσθαι περι αὐτου . συ οὐν μη πεισθῃς αὐτοις : ἐνεδρευουσιν γαρ αὐτον ἐξ αὐτων ἀνδρες πλειους τεσσαρακοντα |
| γαρ αὐτων ἐκ περαινοντων περαινοντι , τα δ ' ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων περαινοντι τε και οὐ περαινοντι , | ὁτι ὁ ἐναρξαμενος ἐν ὑμιν ἐργον ἀγαθον ἐπιτελεσει ἀχρι ἡμερας Χριστου Ἰησου : καθως ἐστιν δικαιον ἐμοι τουτο φρονειν ὑπερ |
| καταδεεστερα και εἱς ἀποτελειται κοσμος ἐξ ἐναντιων ἡρμοσμενος , ἐκ περαινοντων τε και ἀπειρων ὑφεστηκως κατα τον Φιλολαον . . | ὡς του θεου παρακαλουντος δι ' ἡμων : δεομεθα ὑπερ Χριστου , καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν |
| Ἀλλ ' οὐκ ἀξιον , ἐφη , ἀνδρασι καλοις κἀγαθοις ἐπιταττειν : τα πολλα γαρ αὐτων , ὁσα δει νομοθετησασθαι | του θανατου ἐσχηκαμεν , ἱνα μη πεποιθοτες ὠμεν ἐφ ' ἑαυτοις ἀλλ ' ἐπι τῳ θεῳ τῳ ἐγειροντι τους νεκρους |
| θεων : τον αὐτον δε τροπον και περι της σοφιας ἐπιταττειν ἠγουν πολυ θειοτερας και τιμιωτερας αὐτης ἐπιδεικνυσιν . Ἐπει | και πιητε αὐτου το αἱμα , οὐκ ἐχετε ζωην ἐν ἑαυτοις . ὁ τρωγων μου την σαρκα και πινων μου |
| ” βοηθειτε μοι : λυκοι ” . οἱ δε ἀγροτεροι τρεχοντες ἐν τῃ ποιμνῃ τουτον ηὑρισκον μηδαμως ἀληθευοντα . τουτο | ἀποθανεισθε : ὁπου ἐγω ὑπαγω ὑμεις οὐ δυνασθε ἐλθειν . ἐλεγον οὐν οἱ Ἰουδαιοι , Μητι ἀποκτενει ἑαυτον , ὁτι |
| ταχει ; τι δε ; εἰ χωλοι παντες ἠσαν οἱ τρεχοντες , ἐχρην σε μεγα φρονειν , ὁτι χωλους [ | Δαιμονιον ἐχει και μαινεται : τι αὐτου ἀκουετε ; ἀλλοι ἐλεγον , Ταυτα τα ῥηματα οὐκ ἐστιν δαιμονιζομενου : μη |
| ἀδαρκης . Ποτημα . Ἀρνογλωσσου σπερμα μεθ ' ὑδατος ἠ κραματος , ἠ σιδια ῥοιας : ἐπ ' ὀλιγον δε | αὐτος φυλασσων τον νομον . περι δε των πεπιστευκοτων ἐθνων ἡμεις ἐπεστειλαμεν κριναντες φυλασσεσθαι αὐτους το τε εἰδωλοθυτον και αἱμα |
| ἐψυχεν , ἀλλα τινα ἰδιογενη και οἰκειαν εἰχε την του κραματος συστασιν ἰδιοτυπον τε και ἰδιοσυγκριτον , ἡν δη και | θεον , ὁτι ἐν τῳ αὐτῳ κριματι εἰ ; και ἡμεις μεν δικαιως , ἀξια γαρ ὡν ἐπραξαμεν ἀπολαμβανομεν : |
| ἁβροτιμων ] των λιαν τιμιων . προκαλυμματων ] ἠτοι των περιεχοντων και περικαλυπτοντων αὐτον οἰκων . Ζεφυρου ] ἐξ ἑσπερας | ἐπι τῳ λογῳ ᾡ εἰρηκει ὁτι οὐκετι μελλουσιν το προσωπον αὐτου θεωρειν . προεπεμπον δε αὐτον εἰς το πλοιον . |
| πασι τοις ἐν συνοχῃ οὐσιν : ἀπολλυμενα γαρ ταυτα των περιεχοντων το σωμα κακων ἀπωλειαν σημαινει . τοις δε ἀλλοις | ἐξ οὐρανου και προσελθων ἀπεκυλισεν τον λιθον και ἐκαθητο ἐπανω αὐτου . ἠν δε ἡ εἰδεα αὐτου ὡς ἀστραπη και |
| ' οὐ πολυ ἀπεχοντες χιλιων . ἐκεινου δε ἀρξαντος των πολιτευματων τουτων οἱ τε βασιλεις οἱ μετ ' αὐτον ἡγησαμενοι | δωσει : τουτον γαρ ὁ πατηρ ἐσφραγισεν ὁ θεος . εἰπον οὐν προς αὐτον , Τι ποιωμεν ἱνα ἐργαζωμεθα τα |
| ὁ δημος ὑπερ αὐτου ψηφισηται . ἐκ τουτων γινεται των πολιτευματων τιμιος τοις δημοτικοις , και τιθενται αὐτῳ ἐπωνυμιον Ποπλικολαν | οὐν οἱ ὑπηρεται προς τους ἀρχιερεις και Φαρισαιους , και εἰπον αὐτοις ἐκεινοι , Δια τι οὐκ ἠγαγετε αὐτον ; |
| παραλειφθεντα πολεμον ὑπο του πατρος , ὀνομασθεντα δε ἱερον , συντεταγμενος ἐντευθεν ἠρκται ἀπο της καταληψεως του ἐν Δελφοις ἱερου | των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος τουτου ; οὐχι ἐμωρανεν ὁ θεος |
| Ὀλυμπιων το σωμα . ψυχης δε τιμη μαθησις και νους συντεταγμενος ἐπι φρονησιν : ὡς οὐκ ἐστιν ὡς ἐπι το | των σοφων , και την συνεσιν των συνετων ἀθετησω . που σοφος ; που γραμματευς ; που συζητητης του αἰωνος |
| μεγαν αἰδουμαι τον ταδε πραξαντ ' , ἐπ ' Ἀλεξανδρῳ τεινοντα παλαι τοξον , ὁπως ἀν μητε προ καιρου μηθ | Τις ἀνθρωπος ἐξ ὑμων ἐχων ἑκατον προβατα και ἀπολεσας ἐξ αὐτων ἑν οὐ καταλειπει τα ἐνενηκοντα ἐννεα ἐν τῃ ἐρημῳ |
| μεν ἐπι το στηθος , το δ ' ἐπι νωτον τεινοντα , ταυτα δ ' ἐς το αὐτο ἁπαντα τεινοντα | ὁ ἐλθων προς αὐτον το προτερον , εἱς ὠν ἐξ αὐτων , Μη ὁ νομος ἡμων κρινει τον ἀνθρωπον ἐαν |
| μεν περι Τενεδον τῃ δε κατα τον Αἰγαιον , Λευκολλου πολεμουντος , τους Ποντικους νενικησθαι , και οὐκ ἀξιομαχον αὑτον | ἑπτα σφραγιδων , και ἠκουσα ἑνος ἐκ των τεσσαρων ζῳων λεγοντος ὡς φωνῃ βροντης , Ἐρχου . και εἰδον , |
| Μαριανδυνων , ὁς ἀπεθανεν ἐν Ἡρακλειᾳ τῃ Ποντικῃ , Ἡρακλεους πολεμουντος τοις πλησιον , οὑ εἰς ὀνομα ὁ πατηρ την | του δεσμου τουτου τῃ ἡμερᾳ του σαββατου ; και ταυτα λεγοντος αὐτου κατῃσχυνοντο παντες οἱ ἀντικειμενοι αὐτῳ , και πας |
| γης φανταζωμεθα ταις γεωμετρικαις ἐπακολουθουντες ἀναγκαις . και οὐτε του φαντασματος ἡ αἰσθησις , ἐπειδη και το φαντασμα ἐν τῳ | εὐαγγελιου , οὑ ἐγενηθην διακονος κατα την δωρεαν της χαριτος του θεου της δοθεισης μοι κατα την ἐνεργειαν της δυναμεως |
| ἐνυπνια ; χρηστα γαρ εἰδον . οὐ σε θελω τὠμω φαντασματος ἠμεν ἀμοιρον . ὡς και ταν ἀγραν , τὠνειρατα | οὑτως ὁμειρομενοι ὑμων εὐδοκουμεν μεταδουναι ὑμιν οὐ μονον το εὐαγγελιον του θεου ἀλλα και τας ἑαυτων ψυχας , διοτι ἀγαπητοι |
| ἐστιν ἡ ἐν ἡμικυκλιῳ γωνια . την γαρ ὀρθην δει συναγειν κατα της ἐν ἡμικυκλιῳ γωνιας δια μεσης της ἡμισειας | ἀλλα τῳ θεῳ . ἀκουων δε ὁ Ἁνανιας τους λογους τουτους πεσων ἐξεψυξεν : και ἐγενετο φοβος μεγας ἐπι παντας |
| ζωτικου πνευματος ἀντεισαγωσιν . ἀλλως δε και τῃ στυψει δυνανται συναγειν τε και σφιγγειν το ἐν ἡμιν πνευμα , ὡστε | την βασιλειαν του θεου . Ἐγενετο δε μετα τους λογους τουτους ὡσει ἡμεραι ὀκτω [ και ] παραλαβων Πετρον και |
| τους κατα ταξιν ἀρτιους εὑρησεις τουτο . ἐστω δε ἐπι διαγραμματος σαφες το λεγομενον : α , γ , ε | ἀνθρωπου το ἐν αὐτῳ ; οὑτως και τα του θεου οὐδεις ἐγνωκεν εἰ μη το πνευμα του θεου . ἡμεις |
| ἀντικεισθαι και ποιας ἐναντιως και ποιας ὑπεναντιως , ποιησωμεν ἐπι διαγραμματος . ►ἀντιφατικως καθ ' ἑκαστα Σωκρατης ζῳον ἐστιν Σωκρατης | Θεολογε : και πως μελλει σωθηναι πασα ψυχη , ὁτι οὐδεις ἀναμαρτητος ; Και λεγει αὐτῳ Ἰωαννης : ἀκουσον , |
| Ῥοδου , ἐφ ' οὑ μαλιστα γεγονασιν αἱ ἀναμετρησεις , ἀπεχοντος του ἰσημερινου μοιρας λϚ , σταδιων μυριαδων ἑπτα ͵β | , εἰς Ἐφραιμ λεγομενην πολιν , κἀκει διετριβεν μετα των μαθητων . Ἠν δε ἐγγυς το πασχα των Ἰουδαιων , |
| ἡ διαφορα του προσποιουμενου μεν ἀρχοντος εἰναι , πλειστον δε ἀπεχοντος ἀρχης και βασιλειας . εἰ δε τις φησει με | ἑκαστος βραχυ τι λαβῃ . λεγει αὐτῳ εἱς ἐκ των μαθητων αὐτου , Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος Σιμωνος Πετρου , Ἐστιν |
| και του ἐπηλυδος γενους την ἀξιωσιν ἐπι συναλλαγαις γαμου , δοντος Λατινου την θυγατερα Λαυναν Αἰνειᾳ γυναικα . ἐπειτα και | αἰωνιον εὐαγγελισαι ἐπι τους καθημενους ἐπι της γης και ἐπι παν ἐθνος και φυλην και γλωσσαν και λαον , λεγων |
| οὐτε ἀλλοθι που πρεπει πλην ἐν ταις του τον οἰνον δοντος θεου ἑορταις οὐδ ' ἀσφαλες , οὐτ ' οὐν | πονηρους ποιειν , οὐδε δενδρον σαπρον καρπους καλους ποιειν . παν δενδρον μη ποιουν καρπον καλον ἐκκοπτεται και εἰς πυρ |
| . κἀντευθεν αὐτῳ ῥυπαινεται το μακαριον . ταυτα δε φησι παριστων ὡς οὐδε μετα θανατον ἐστιν ἀσφαλες τῳ εὐδαιμονι το | δε κατελαβομην μηδεν ἀξιον αὐτον θανατου πεπραχεναι , αὐτου δε τουτου ἐπικαλεσαμενου τον Σεβαστον ἐκρινα πεμπειν . περι οὑ ἀσφαλες |
| συμπερασμα ἐστι των εἰρημενων , ἑξεως οὐσης της σοφιας , παριστων ἁμα μεν αὐτης την ἐνεργειαν , ἁμα δε και | ὡς μη καταχρωμενοι : παραγει γαρ το σχημα του κοσμου τουτου . θελω δε ὑμας ἀμεριμνους εἰναι . ὁ ἀγαμος |
| πιστευσας ἐνεκαλυψαμην . ὁ δε ἀρχεται τερατευεσθαι και λογον τινα καταλεγειν : ἁμα λεγων περιαιρει τα μαγγανευματα τα ἐπι τῃ | πρωτον ἀπελθειν και θαψαι τον πατερα μου . ὁ δε Ἰησους λεγει αὐτῳ , Ἀκολουθει μοι , και ἀφες τους |
| λοιποι ποιηται περι αὐτου ἐξηγουνται . τι μοι το λοιπον καταλεγειν περι των υἱων αὐτου , Ἡρακλεα μεν ἑαυτον καυσαντα | ἀποταξασθαι τοις εἰς τον οἰκον μου . εἰπεν δε ὁ Ἰησους , Οὐδεις ἐπιβαλων την χειρα ἐπ ' ἀροτρον και |
| ἀντεμηχανησατο Αἰσχυλος πηγην εἰπων : και αὐτη γαρ ἐκ του τυχοντος αὐξεται . . : ἀ ἀ ἐα ἐα ] | και κλαυσετε . οὐαι ὁταν ὑμας καλως εἰπωσιν παντες οἱ ἀνθρωποι , κατα τα αὐτα γαρ ἐποιουν τοις ψευδοπροφηταις οἱ |
| ἐπιβαλλοντος ἀποδοτικοι , λαμβανοντες ἀποδιδοιμεν , οὐκ εἰκῃ παρα του τυχοντος λαβοντες τῳ τυχοντι ἀποδωσομεν , ἀλλα κατα την αὐτην | ποτε , ἀλλα ὑπο πνευματος ἁγιου φερομενοι ἐλαλησαν ἀπο θεου ἀνθρωποι . Ἐγενοντο δε και ψευδοπροφηται ἐν τῳ λαῳ , |
| οὑς ἡδιους ποιησει φανεις ὁ δειξων τοις ὑπ ' αὐτον ἐσομενοις ἐν αὑτῳ τον πατερα . Πολλα ἀγαθα γενοιτο και | παρ ' ὁ παρελαβετε , ἀναθεμα ἐστω . Ἀρτι γαρ ἀνθρωπους πειθω ἠ τον θεον ; ἠ ζητω ἀνθρωποις ἀρεσκειν |
| χειμωσι και ἐχθροις τοις μεν οὐσι , τοις δ ' ἐσομενοις ὑποκειμενους , ἀλλ ' οἰκοι μενοντας και την ὑμετεραν | και ἐν ταις οὐραις αὐτων ἡ ἐξουσια αὐτων ἀδικησαι τους ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον |
| ἐφυλαξαν . ὁ γαρ δη Σατυρος ἐπεισε δυο φιλους ἱκετας καταφυγοντας προς αὐτην ἐπιβουλευσαι . οἱ μεν κατεφυγον , ὁ | δικαιου λημψεται . και ὁς ἀν ποτισῃ ἑνα των μικρων τουτων ποτηριον ψυχρου μονον εἰς ὀνομα μαθητου , ἀμην λεγω |
| μη οὐν ἀλλοιωθητε νυν . και παραδειγματα προοισομεθα , τους καταφυγοντας μεν ἐπι τον βωμον , μη ἀτυχησαντας δε ὡν | πραγματι τον ἀδελφον αὐτου , διοτι ἐκδικος κυριος περι παντων τουτων , καθως και προειπαμεν ὑμιν και διεμαρτυραμεθα . οὐ |
| πιειν . [ Προς ἰκτερον καλον λιαν και ἐπι πολλων πεπειραμενον . ] Ῥαφανους χλωρους συν τοις φυλλοις λειωσας , | τῳ ὀρει ἀγελη χοιρων μεγαλη βοσκομενη : και παρεκαλεσαν αὐτον λεγοντες , Πεμψον ἡμας εἰς τους χοιρους , ἱνα εἰς |
| γʹ . διδου . ἐστω δε μια ποσις . ἀλλο πεπειραμενον ἡμιν ἐπι πολλων . τιθυμαλλου χαρακιου την ῥιζαν διδου | ἐμπιπλων τροφης και εὐφροσυνης τας καρδιας ὑμων . και ταυτα λεγοντες μολις κατεπαυσαν τους ὀχλους του μη θυειν αὐτοις . |
| μεν ἀν δοξειε κἀνταυθα το πληθος των ἐκ της ἑπταμηνου συναγομενων σταδιων τρισμυριων ἑξακισχιλιων διακοσιων εἰς ἐλαττον μειουν του ἡμισεως | και παν πνευμα πονηρον μετα του ἀντιχριστου , και σταθησονται ἐνωπιον μου παντες γυμνοι και τετραχηλισμενοι . Και παλιν εἰπον |
| ὠσι , και πολλαπλασιασαι ἐπι τον μοναδι ἐλαττονα και των συναγομενων λαβειν το ἡμισυ και τοσαυτας ἀποφαινεσθαι εἰναι τας σχεσεις | ἐβαλεν αὐτους εἰς την γην . και ὁ δρακων ἑστηκεν ἐνωπιον της γυναικος της μελλουσης τεκειν , ἱνα ὁταν τεκῃ |
| ' ἑαυτου ὠνομασε την πολιν . ἠν δε ὁ Τηλεφος θετος παις Τευθραντος : τῃ δε ἀληθειᾳ Αὐγης ἠν και | ἡμερας και τρεις νυκτας , οὑτως ἐσται ὁ υἱος του ἀνθρωπου ἐν τῃ καρδιᾳ της γης τρεις ἡμερας και τρεις |
| ἀλεκτος , και διαλεκτος : τεθεσαι θεσις : τεθεται , θετος , και ἀθετος , και ἐπιθετος : δεδοσαι , | τα πετεινα του οὐρανου κατασκηνωσεις , ὁ δε υἱος του ἀνθρωπου οὐκ ἐχει που την κεφαλην κλινῃ . Εἰπεν δε |
| σπογγον ἐπιδειν πυκνον και μαλθακον , τετμημενον , ξηροτερον ἠ ὑγροτερον , και ἐπι τῳ σπογγῳ ἀνωθεν φυλλα συχνα τιθεσθαι | , οἱ υἱοι ὑμων ἐν τινι ἐκβαλλουσιν ; δια τουτο αὐτοι κριται ἐσονται ὑμων . εἰ δε ἐν πνευματι θεου |
| αὐτος ἑωυτου ἀκριβεστερος ἐστιν : ὑδατος γαρ οὐκ ὀδμαται : ὑγροτερον γαρ ἐστι του ἐγκεφαλου , ἐαν μη σαπῃ : | ἐστε και συνευδοκειτε τοις ἐργοις των πατερων ὑμων , ὁτι αὐτοι μεν ἀπεκτειναν αὐτους ὑμεις δε οἰκοδομειτε . δια τουτο |
| ἀλλ ' οὐ περιψυχεσθαι . [ και δια την του προσπιπτοντος κινησιν ] εἰ γαρ το περιψυχειν εἰς τα ἀνω | ταυτα : πρωτος Σιμων ὁ λεγομενος Πετρος και Ἀνδρεας ὁ ἀδελφος αὐτου , και Ἰακωβος ὁ του Ζεβεδαιου και Ἰωαννης |
| των ἀγαλματων θεωμενοι ἐχονται μεν τους ὀφθαλμους ὑπο του πρωτου προσπιπτοντος , μεταβιβαζοντες δε ἀλλοτε ἐπ ' ἀλλο την θεαν | , Ἐαν τις ἀποθανῃ μη ἐχων τεκνα , ἐπιγαμβρευσει ὁ ἀδελφος αὐτου την γυναικα αὐτου και ἀναστησει σπερμα τῳ ἀδελφῳ |
| ” ληρεις “ : ἐπι γαρ των κατα μηδενα λογον πραττοντων εἰωθασι το ” ἀπο ὀνου καταπεσων “ λεγειν την | των γραμματεων και Φαρισαιων , οὐ μη εἰσελθητε εἰς την βασιλειαν των οὐρανων . Ἠκουσατε ὁτι ἐρρεθη τοις ἀρχαιοις , |
| τα δε κωλυσαι , εἰδοτας ὁτι φιλονικειν μεν ἐστιν εὐ πραττοντων , γνωναι δε τα βελτιστα των οἱων ἡμων ; | ἡμας . Και ἐγενετο ἐν τῳ ἐπανελθειν αὐτον λαβοντα την βασιλειαν και εἰπεν φωνηθηναι αὐτῳ τους δουλους τουτους οἱς δεδωκει |
| τουτοις συσχηματισθῃ ὑπο πειρατων ἠ λῃστηριων ἠ κακουρ - γων ἀπολλυμενους , ἐπι δε των μελεοκοπουμενων και ἀτελων ζῳδιων ἠ | ἐπι τους ἀποστολους και ἐθεντο αὐτους ἐν τηρησει δημοσιᾳ . ἀγγελος δε κυριου δια νυκτος ἠνοιξε τας θυρας της φυλακης |
| προς Ἀθηναιους θανατος ἐστω . Ἡγητοριδης Θασιος ὁρων πολλους πολιτας ἀπολλυμενους μακρῳ πολεμῳ και λιμῳ βροχον τῳ τραχηλῳ περιβαλων ἐς | ἐτων τεσσαρακοντα ὠφθη αὐτῳ ἐν τῃ ἐρημῳ του ὀρους Σινα ἀγγελος ἐν φλογι πυρος βατου . ὁ δε Μωϋσης ἰδων |
| δημευσιν , ὡς παρα τους ὁρκους και τας συνθηκας , διεξιοντος . τα γαρ ἐπι των ἱερων συνομολογηθεντα τοις πατρικιοις | ἁγιον . ἰδων δε ὁ Σιμων ὁτι δια της ἐπιθεσεως των χειρων των ἀποστολων διδοται το πνευμα , προσηνεγκεν αὐτοις |
| ' ἐστιν τοις ἐπιτηδειοις ἡμιν , ἁ συνισμεν πολλακις τουτου διεξιοντος ἀκηκοοτες , λεγειν και διδασκειν ὑμας , ἱν ' | ἐβεβλητο προς τον πυλωνα αὐτου εἱλκωμενος και ἐπιθυμων χορτασθηναι ἀπο των πιπτοντων ἀπο της τραπεζης του πλουσιου : ἀλλα και |
| συνωμοσιαν ἐθεντο , ὁτε ἐπι Κρονον ὁ Ζευς ἐστρατευσεν . ἐπιτυχοντες δε της πραξεως ἐθηκαν και αὐτο ἐν τῳ οὐρανῳ | Ἰσραηλ και ξενοι των διαθηκων της ἐπαγγελιας , ἐλπιδα μη ἐχοντες και ἀθεοι ἐν τῳ κοσμῳ . νυνι δε ἐν |
| προσπεσοντες ἀπροσδοκητως ταις ναυσιν ὁρμουσαις και ταις μεν παντῃ κεναις ἐπιτυχοντες , των δ ' ὑπ ' αὐτην την βοην | φυγην τραπησονται . και τοτε ἀορατῳ δυναμει κρατουμενοι , μη ἐχοντες ποθεν φυγειν , βρυξουσιν κατ ' αὐτου τους ὀδοντας |
| μεταθεσις αἰτιας ὠνομασται , παρα το μεταθειναι την αἰτιαν του ἐγκληματος εἰς αἰτιαν ἑτεραν εὐλογον : ἐοικε δε και ἀλλο | ἐχων κτηματα πολλα . Και περιβλεψαμενος ὁ Ἰησους λεγει τοις μαθηταις αὐτου , Πως δυσκολως οἱ τα χρηματα ἐχοντες εἰς |
| προσηκειν δε ἡγουμενος και δια ταυτην την ἀποδειξιν ἀπηλλαχθαι του ἐγκληματος , ἐτι πλειονας και νομους και ἀλλας δικαιωσεις παρασχησομαι | λαβων ὁ Ἰησους ἀρτον και εὐλογησας ἐκλασεν και δους τοις μαθηταις εἰπεν , Λαβετε φαγετε , τουτο ἐστιν το σωμα |
| Ὁ οὐν ἐν τῳ ὁλῳ και συνθετῳ λαμβανει μετα των ἐποντων ἀναλυσασα ἐκεινα και χωρισασα , ὁ καταλειπει ὁ λογος | καθως και αὐτοι ὑπο των Ἰουδαιων , των και τον κυριον ἀποκτειναντων Ἰησουν και τους προφητας , και ἡμας ἐκδιωξαντων |
| . ] Ἀναγκη παραδιδουσα ἠ παραλαμβανουσα ἐν χρηματιστικοις τοποις ἀγαθοποιων ἐποντων ἠ μαρτυρουντων οἰκειωσεις μεν ἐπαγει και μειζονας συστασεις και | των προβατων τον μεγαν ἐν αἱματι διαθηκης αἰωνιου , τον κυριον ἡμων Ἰησουν , καταρτισαι ὑμας ἐν παντι ἀγαθῳ εἰς |
| ὑπεραυξηθεντων δε των κατ ' αὐτον παθων , τοτε ἡπαρ ἀντιπαρακειμενον , της ἐξ αὐτου μεταλαμβανει κακιας , και τῳ | μαστιζειν ; ἀκουσας δε ὁ ἑκατονταρχης προσελθων τῳ χιλιαρχῳ ἀπηγγειλεν λεγων , Τι μελλεις ποιειν ; ὁ γαρ ἀνθρωπος οὑτος |
| δε ἀντιπαρακειμενον το ο δια το ἀλειτης , ἐχει δε ἀντιπαρακειμενον το ο ἀλοιτης : προσκειται μη ἐχοντα ἀπο πλεονασμου | μετα του Ναζαρηνου ἠσθα του Ἰησου . ὁ δε ἠρνησατο λεγων , Οὐτε οἰδα οὐτε ἐπισταμαι συ τι λεγεις . |
| ἐγχει ἑλεσκον ἀνδρων δυσμενεων ὁ τε μοι εἰξειε ποδεσσι . τοιος ἐα ἐν πολεμῳ : ἐργον δε μοι οὐ φιλον | και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , ἐρει , Δια τι [ οὐν ] οὐκ |
| ψυχην οὐκ ἐχον ἐσθιομεν . ἀλλο : ἠν ἀρα Πυθαγορης τοιος σοφος , ὡστε μεν αὐτος μη ψαυειν κρειων και | πρωτος ἀνθρωπος ἐκ γης χοϊκος , ὁ δευτερος ἀνθρωπος ἐξ οὐρανου . οἱος ὁ χοϊκος , τοιουτοι και οἱ χοϊκοι |
| τῳ δημοσιῳ λουτρῳ τουτον καθηρατε , πασης χλευασιας φεισαμενοι και παιδιας , ὡσπερ ἐμον τινα παιδα ψαιροντες . ” και | οἱ κεκλημενοι της αἰωνιου κληρονομιας . ὁπου γαρ διαθηκη , θανατον ἀναγκη φερεσθαι του διαθεμενου : διαθηκη γαρ ἐπι νεκροις |
| ταυτα χρωμενους ἀφιεναι . της δ ' ἐν τοις ποτοις παιδιας , εἰτ ' ἐκστασεως συμβολον εἰσιν οἱ Σατυροι την | ἐσθιητε τον ἀρτον τουτον και το ποτηριον πινητε , τον θανατον του κυριου καταγγελλετε , ἀχρις οὑ ἐλθῃ . Ὡστε |
| τριγωνον προς το ἀπο της δευτερας το ὁμοιον και ὁμοιως ἀναγραφομενον . Ἐκ της εἰς ἀδυνατον ἀπαγωγης . Οὐκ , | μνηαις των ἀγιον σου μη παριδης ὁτι πρεσβειαις αὐτων λυτρουτε ἀνθρωπος ἐκ θανατου πονηρου και ἐκ πτεσματων . Ὁτε γαρ |
| Δ εὐθεια , ὁ δε κζ το ἀπο της Δ ἀναγραφομενον τετραγωνον . και ἐστιν ὁ μεν λϚ τῳ κζ | σου και περιπατει . ἠρωτησαν αὐτον , Τις ἐστιν ὁ ἀνθρωπος ὁ εἰπων σοι , Ἀρον και περιπατει ; ὁ |
| χειρας και περι γυια μακρους εἱλιξαν ἱμαντας , ἐς μεσσον συναγον φονον ἀλληλοισι πνεοντες . ἐνθα πολυς σφισι μοχθος ἐπειγομενοισιν | οἱ δικαιοι ἐκλαμψουσιν ὡς ὁ ἡλιος ἐν τῃ βασιλειᾳ του πατρος αὐτων . ὁ ἐχων ὠτα ἀκουετω . Ὁμοια ἐστιν |
| δε ἁμαρτανουσι και οἱ το ἑτερον σοφισμα λυοντες , το συναγον τα ἑκατον και πολλα και ὀλιγα , τῳ λεγειν | , πατερ , ἱνα πεμψῃς αὐτον εἰς τον οἰκον του πατρος μου , ἐχω γαρ πεντε ἀδελφους , ὁπως διαμαρτυρηται |
| καλυμμα Νηρηϊδες . Τω σε , πολεμαρχε Κνωσιων , κελομαι πολυστονον ἐρυκεν ὑβριν : οὐ γαρ ἀν θελοιμ ' ἀμβροτοι | μοι ἀκολουθει . ἐξηλθεν οὐν οὑτος ὁ λογος εἰς τους ἀδελφους ὁτι ὁ μαθητης ἐκεινος οὐκ ἀποθνῃσκει . οὐκ εἰπεν |
| τον Ἀχεροντα , ὁς ἐστι ποταμος του Ἁιδου κατα την πολυστονον ναυστολον θεωριδα , την τους νεκρους διαγουσαν προς τον | . Ἀγαπητε , πιστον ποιεις ὁ ἐαν ἐργασῃ εἰς τους ἀδελφους και τουτο ξενους , οἱ ἐμαρτυρησαν σου τῃ ἀγαπῃ |
| Β : και γαρ ἐν τουτοις , εἰ εἰη το μεταλαμβανομενον δειξεως δεομενον , δια κατηγορικου δειχθησεται συλλογισμου . οἱον | ἠν ἠ ἐξ ἀνθρωπων ; ἀποκριθητε μοι . και διελογιζοντο προς ἑαυτους λεγοντες , Ἐαν εἰπωμεν , Ἐξ οὐρανου , |
| τουτοις το μεν ὑποτιθεται το δε μεταλαμβανεται : προς ὁ μεταλαμβανομενον και συλλογισμου κατηγορικου χρεια : παντες γαρ ἐξ ὑποθεσεως | Και παλιν ἠρξατο διδασκειν παρα την θαλασσαν . και συναγεται προς αὐτον ὀχλος πλειστος , ὡστε αὐτον εἰς πλοιον ἐμβαντα |
| αὐτης ὁ Περσευς . Λεγεται περι ταυτης ὁτι κατησθιε τους παραπλεοντας . ἠν δε αὑτη νησιωτις καλη ἑταιρα και εἰχε | , ὁστις ἀπεθανεν ; και οἱ προφηται ἀπεθανον : τινα σεαυτον ποιεις ; ἀπεκριθη Ἰησους , Ἐαν ἐγω δοξασω ἐμαυτον |
| παρα την θαλατταν ἀλλως ἐπλανωμην , εἰ που τινας ἠ παραπλεοντας ἠ ὁρμουντας ἰδοιμι . προεληλυθως δε συχνον ἀνθρωπων μεν | ὁλῃ τῃ διανοιᾳ σου , και τον πλησιον σου ὡς σεαυτον . εἰπεν δε αὐτῳ , Ὀρθως ἀπεκριθης : τουτο |
| . Ἁ μεν οὐν ἐμοι δυναμις ἐγενετο συν πολλῃ φροντιδι ἀνευρειν Ἑλληνων τε και Ῥωμαιων συχνας ἀναλεξαμενῳ γραφας ὑπερ του | τον θρονον αὐτου εἰς την γην κατερραξας , ἐσμικρυνας τας ἡμερας του χρονου αὐτου , κατεχεας αὐτῳ αἰσχυνην . και |
| θνητῳ βιῳ τον περι ἁμαρτηματων μετανοιας λογον . ἐσπουδαζε γαρ ἀνευρειν ἀπαμπισχομενην το ἀδικειν ψυχην και ἀνευ αἰσχυνης γυμνην προϊουσαν | , εἰδεν ἐν ὁραματι φανερως ὡσει περι ὡραν ἐνατην της ἡμερας ἀγγελον του θεου εἰσελθοντα προς αὐτον και εἰποντα αὐτῳ |
| και † παρθενος εὐδοκιμων γαμων παρα ποδ ' εἱλισσουσα φιλας ματερος ἡλικων θιασους ἐς ἁμιλλας χαριτων ἁβροπλουτοιο χαιτας εἰς ἐριν | ' ἐν παντι φανερωσαντες ἐν πασιν εἰς ὑμας . Ἠ ἁμαρτιαν ἐποιησα ἐμαυτον ταπεινων ἱνα ὑμεις ὑψωθητε , ὁτι δωρεαν |
| τις των ἀλαστορων , ὁς σε ἀναβακχευει πορευων και περιελκων ματερος αἱμα σας , ὁ ἐστιν : ἀνακινων το αἱμα | καταλλαγητε τῳ θεῳ . τον μη γνοντα ἁμαρτιαν ὑπερ ἡμων ἁμαρτιαν ἐποιησεν , ἱνα ἡμεις γενωμεθα δικαιοσυνη θεου ἐν αὐτῳ |
| μιαν αὐτην ὑποτιθεσθαι και μη δεισθαι τριτου του και ταυτην συνεχοντος ; οὑτω μεν οὐν ὁ λογος δυσχερης ἑκατερωθεν . | ἐπι των βασιλεων της γης . Μετα ταυτα εἰδον ἀλλον ἀγγελον καταβαινοντα ἐκ του οὐρανου , ἐχοντα ἐξουσιαν μεγαλην , |
| πολεμιων ἡγεμονος ἠ ἐπι θατερου κερως ὀντος ἠ τα μεσα συνεχοντος της φαλαγγος , “ τεθνηκεν ὁ των πολεμιων στρατηγος | ἀνθρωπους μηνας πεντε . ἐχουσιν ἐπ ' αὐτων βασιλεα τον ἀγγελον της ἀβυσσου : ὀνομα αὐτῳ Ἑβραϊστι Ἀβαδδων και ἐν |
| και πιττα συνδεσεως αὐτων και της του ὁλου ἑνωσεως ἑνεκα παραλαμβανονται , τον αὐτον τροπον κἀν τῳ λογῳ συνδεσμοι και | δυο ἀδελφους , Σιμωνα τον λεγομενον Πετρον και Ἀνδρεαν τον ἀδελφον αὐτου , βαλλοντας ἀμφιβληστρον εἰς την θαλασσαν : ἠσαν |
| πρωτη και το εἰδος : ταυτα γαρ των συνθετων ἑνεκα παραλαμβανονται , ἀει δε τα δι ' ἑτερον τι παραλαμβανομενα | κυριου ἀλλα και ἐνωπιον ἀνθρωπων . συνεπεμψαμεν δε αὐτοις τον ἀδελφον ἡμων ὁν ἐδοκιμασαμεν ἐν πολλοις πολλακις σπουδαιον ὀντα , |
| θασσον γεγενηται και ἀπαρασκευος : ᾑ και μαλλον χρη ξυμμαχους δεξαμενους ἡμας δια ταχεων βοηθειαν ἀποστελλειν , ἱνα φαινησθε ἀμυνοντες | κοινον ἡγησαμενος ἐν ᾡ ἡγιασθη , και το πνευμα της χαριτος ἐνυβρισας ; οἰδαμεν γαρ τον εἰποντα , Ἐμοι ἐκδικησις |
| οἰδα δ ' ἐγω και ἑκτικωθεντας τινας κατα μερος ἀμετροτερον δεξαμενους και μη φυλαξαντας . ἐτυχε γαρ του εὑρεθηναι τινων | ὀχλος των ἱερεων ὑπηκουον τῃ πιστει . Στεφανος δε πληρης χαριτος και δυναμεως ἐποιει τερατα και σημεια μεγαλα ἐν τῳ |
| ἐπειδη οὑτοι , ἐφη , ὠ συμποσιαρχε , ὑπο λογοδιαρροιας ἐνοχλουμενοι μη πεινωσιν ἠ τα περι της φακης λεχθεντα χλευαζουσιν | δια του κυριου ἡμων Ἰησου Χριστου , του ἀποθανοντος ὑπερ ἡμων ἱνα εἰτε γρηγορωμεν εἰτε καθευδωμεν ἁμα συν αὐτῳ ζησωμεν |
| οὐτε τους ποδας ἐπι την γην θειναι συσσεσωρευμενων αὐτων , ἐνοχλουμενοι δε και ὑπο της των τετελευτηκοτων ὀδμης , ἐφυγον | τα ἀσχημονα ἡμων εὐσχημοσυνην περισσοτεραν ἐχει , τα δε εὐσχημονα ἡμων οὐ χρειαν ἐχει . ἀλλα ὁ θεος συνεκερασεν το |
| ἀλλους διοργανωσεως ἐν οἱς φησι : ἠν δε τις ἐν κεινοισιν ἀνηρ περιωσια εἰδως , ὁς δη μηκιστον πραπιδων ἐκτησατο | την παραβολην του σπειραντος . παντος ἀκουοντος τον λογον της βασιλειας και μη συνιεντος , ἐρχεται ὁ πονηρος και ἁρπαζει |
| ' ἐπεγγελῳεν ἀν κατα ; Θεοις τεθνηκεν οὑτος , οὐ κεινοισιν , οὐ . Προς ταυτ ' Ὀδυσσευς ἐν κενοις | ἐν τῃ βασιλειᾳ των οὐρανων : οἱ δε υἱοι της βασιλειας ἐκβληθησονται εἰς το σκοτος το ἐξωτερον : ἐκει ἐσται |
| τηρησαντες ἀδικως ταις μεγισταις συμφοραις περιεπεσον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις ἐν τῃ Κερκυρᾳ μεγαλη συνεστη στασις και φιλοτιμια δια | ἐσται ἐπι προσωπου πασης της γης σαλευομενον τι , και ἐσται ἡ γη ἀκινητος . Και παλιν εἰπον : κυριε |
| ἀσφαλισαμενος φρουρᾳ διηρεν εἰς την Αἰγυπτον . Ἁμα δε τουτοις πραττομενοις Κλεοπατρα τῳ μεν Ἀντιγονῳ προσκοπτουσα , τῃ δ ' | ἱνα κατηγορησωσιν αὐτου . ὁ δε εἰπεν αὐτοις , Τις ἐσται ἐξ ὑμων ἀνθρωπος ὁς ἑξει προβατον ἑν , και |
| μετα πολλους ὁ μεν ἀπην του θεατρου , της φωνης ἀποπειρωμενος , των δε προ αὐτου παντων ἐκπεσοντων Ἑρμωνα μεν | ἐσομαι αὐτῳ εἰς πατερα , και αὐτος ἐσται μοι εἰς υἱον ; ὁταν δε παλιν εἰσαγαγῃ τον πρωτοτοκον εἰς την |
| ἐποιησα ταυταᾐδη γαρ ὡς οὐ ῥᾳδιον εἰηἀλλ ' ἐνυπνιων τινων ἀποπειρωμενος τι λεγοι , και ἀφοσιουμενος εἰ ἀρα πολλακις ταυτην | φονευς και μετανοων θερμως , ἰδε τον Μανασσην ὁτι τον υἱον αὐτου εἰδωλων θυσιαν ἐποιησεν και μετα τεσσαρακοντα πρεσβυτερους ἐφονευσε |
| του ὀστεου , ἠν ἐν τεσσαρακοντα ἡμερῃσιν ἀποστῃ , καλως ἀποστησεται : ἐνια γαρ ἐς ἑξηκοντα ἡμερας ἀφικνειται , ἠ | ποιησατε οὐν καρπους ἀξιους της μετανοιας : και μη ἀρξησθε λεγειν ἐν ἑαυτοις , Πατερα ἐχομεν τον Ἀβρααμ , λεγω |
| και τα ἀπο των ἀλλων βεβαιως ἑξουσιν . οὐδεις γαρ ἀποστησεται , γνους Μιτυληναιους δεδουλωμενους φ ἡ προσοδος : των | παντες και οἱ ἐπιδημουντες ξενοι εἰς οὐδεν ἑτερον ηὐκαιρουν ἠ λεγειν τι ἠ ἀκουειν τι καινοτερον . Σταθεις δε [ |
| ἡμερα ἐστιν “ . του γαρ ” ἡμερα ἐστιν “ ἀξιωματος το ” οὐχ ἡμερα ἐστιν “ ἀποφασει πλεοναζει τῃ | . Τα τεκνα , ὑπακουετε τοις γονευσιν κατα παντα , τουτο γαρ εὐαρεστον ἐστιν ἐν κυριῳ . Οἱ πατερες , |
| του παροντος το καλουμενον συνημμενον . τουτο τοινυν συνεστηκεν ἐξ ἀξιωματος διαφορουμενου ἠ ἐξ ἀξιωματων διαφεροντων και δια του ” | ἀποκριθησονται παντα τα πληθη των ἀγγελων : δοθητω το βιβλιον τουτο τῳ ἀρνιῳ του ἀνοιξαι αὐτο . και κελευσω τοτε |
| εἰ δε την Ἀντωνιου γνωμην φθανετε , μαρτυρομαι και παρακαλω περιμειναι την πρεσβειαν μου την ἐς Ἀντωνιον ἀπεσταλμενην ἠ λαβοντας | , και μη αὐτα γραψῃς . Και ὁ ἀγγελος ὁν εἰδον ἑστωτα ἐπι της θαλασσης και ἐπι της γης ἠρεν |
| μικρον παραμειναι ὡστε διαναπαυσαι τε την στρατιαν και ἑτεραν αὐτου περιμειναι και ἁμα πειραν ποιουμενος των της Πελοποννησου ἡγεμονων , | ὁτι φαντασμα ἐστιν , και ἀνεκραξαν : παντες γαρ αὐτον εἰδον και ἐταραχθησαν . ὁ δε εὐθυς ἐλαλησεν μετ ' |
| ἡ τε βουλη και μετα αὐτης ὁ δημος , ἐτι περιοντι ἐψηφισασθε , ὑμετεραν και οὐκ Ἀντωνιου ταδε φωνην εἰναι | και ἀπολωλως και εὑρεθη . Ἐλεγεν δε και προς τους μαθητας , Ἀνθρωπος τις ἠν πλουσιος ὁς εἰχεν οἰκονομον , |
| καλλιστον τελος εἰληφοτι , την ἐπινικιον τιμην του θριαμβου τῳ περιοντι ὑπατῳ προσθειναι βουλομενων , ἠρνησατο την χαριν αὐτων ὁ | διελθοντα τα ἀνωτερικα μερη ἐλθειν εἰς Ἐφεσον και εὑρειν τινας μαθητας , εἰπεν τε προς αὐτους , Εἰ πνευμα ἁγιον |
| ἀθροαις τιμωριαις , ἀνεμῳ και ἡλιῳ και τῃ ἀπο των παριοντων αἰσχυνῃ και τοις ἐκκρεμαμενοις ἀχθεσι , βιαζομενοι χαλεπως ἀπαγορευωσιν | συ και ὁ οἰκος σου . και ἐλαλησαν αὐτῳ τον λογον του κυριου συν πασιν τοις ἐν τῃ οἰκιᾳ αὐτου |
| και θεωρουσαι ἀπο του ὑψηλου και εὐορμιστου τοπου , πολλων παριοντων την ἡδειαν ἐπανοδον ἡρπασαν , τῃ τηκεδονι φθινειν ποιουσαι | ὡς ἡ ἀμμος της θαλασσης , το ὑπολειμμα σωθησεται : λογον γαρ συντελων και συντεμνων ποιησει κυριος ἐπι της γης |
| και χαριεις οὑτως ἑξει , οἱον νομος ὠν ἑαυτῳ . τοιουτος μεν οὐν ὁ μεσος , εἰτε εὐτραπελος εἰτε ἐπιδεξιος | μη εἰς Σαρεπτα της Σιδωνιας προς γυναικα χηραν . και πολλοι λεπροι ἠσαν ἐν τῳ Ἰσραηλ ἐπι Ἐλισαιου του προφητου |
| οἰμαι και τουτο . πως οὐν ἀτε - λης ὁ τοιουτος ; ἀλλ ' ἡττον ἰσχυει τα πραγματα ἐνταυθα ἠ | αὐτῳ ἐκ του πατρος . Ἐκ τουτου [ οὐν ] πολλοι ἐκ των μαθητων αὐτου ἀπηλθον εἰς τα ὀπισω και |
| το σχημα Ἀττικον , ὁμοιον τῳ , εἰς Ἀγαμεμνονα διον ἀγον . ΑΡΓΕΙΦΟΝΤΗΣ δε , ἠτοι ὁ ἐν Ἀργῳ φωνων | γραφη πληρωθῃ . νυν δε προς σε ἐρχομαι , και ταυτα λαλω ἐν τῳ κοσμῳ ἱνα ἐχωσιν την χαραν την |
| . † οἱ προστιθεντες ἐνταυθα το ἐς οἰκους και φασκοντες ἀγον ἐς οἰκους ἀμαθεις εἰσι των μετρων και της ὀρθης | του πνευματος , το δε πνευμα κατα της σαρκος : ταυτα γαρ ἀλληλοις ἀντικειται , ἱνα μη ἁ ἐαν θελητε |
| ἐν οὐρανῳ θηλυ , καθυγρον , παρυγρον , δισωμον , πολυγονον , λιχηνωδες , λεπιδωτον , νευρωδες , κυρτωτον , | γαρ ἀρτι δι ' ἐσοπτρου ἐν αἰνιγματι , τοτε δε προσωπον προς προσωπον : ἀρτι γινωσκω ἐκ μερους , τοτε |
| ἱππομαραθον , λινου ὁ καρπος , κυμινον , ὀροβοι , πολυγονον . ὑγρον δε μισγεται προς ἑκαστην ἀει δυναμιν προσφορον | και ἡ ἰρις ἐπι την κεφαλην αὐτου , και το προσωπον αὐτου ὡς ὁ ἡλιος , και οἱ ποδες αὐτου |
| ὠν : την γαρ τοιαυτην φυϲιν του ϲωματοϲ οὐ χρη μεταγειν ἐφ ' ἑτερον ἐθοϲ , οὐδε ὁλωϲ ὁϲοι δια | , και ὁταν μεθυσθωσιν τον ἐλασσω : συ τετηρηκας τον καλον οἰνον ἑως ἀρτι . Ταυτην ἐποιησεν ἀρχην των σημειων |
| ἐποιησε . Διο δει ἀναλαμβανοντα τουτεων των προειρημενων ἑκαστα , μεταγειν την σοφιην ἐς την ἰητρικην και την ἰητρικην ἐς | σκανδαλιζει σε , ἐξελε αὐτον και βαλε ἀπο σου : καλον σοι ἐστιν μονοφθαλμον εἰς την ζωην εἰσελθειν , ἠ |
| θεου : ἐτεκε δε παιδα και ὠνομασε τουτον Παρθενοπαιον . ματρος ἐξ ὀρεσκοου ] της Ἀταλαντης της ἐν ὀρεσι κοιμωμενης | ἰδητε το βδελυγμα της ἐρημωσεως το ῥηθεν δια Δανιηλ του προφητου ἑστος ἐν τοπῳ ἁγιῳ , ὁ ἀναγινωσκων νοειτω , |
| τοι τελεθει μεγας οὐρανος , ἐκ δε γυναικος οὐ θνατας ματρος δ ' ἐπλεο Καλλιοπας . γενεσθαι δ ' αὐτον | . ἐσται δε πασα ψυχη ἡτις ἐαν μη ἀκουσῃ του προφητου ἐκεινου ἐξολεθρευθησεται ἐκ του λαου . και παντες δε |
| αὐτου πεμφθεντας ἀπρακτους ἠφιει , παρα δε τον βασιλεα τους διαλεξομενους ἐστελλεν , ὡς , εἰ μη γην και χρηματα | ἡμιν την παραβολην των ζιζανιων του ἀγρου . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Ὁ σπειρων το καλον σπερμα ἐστιν ὁ |
| τινας των πολεμιων . Ὁτι και ἡνικα τις πρεσβεις ἀποστειλῃ διαλεξομενους τοις πολιταις , ὁπως ἁπαντων ἐπι την αὐτων ἀκροασιν | ἀγρους και κωμας ἀγορασωσιν ἑαυτοις τι φαγωσιν . ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν αὐτοις , Δοτε αὐτοις ὑμεις φαγειν . και |
| ὑστερῳ κατ ' ἐπιδικασιας νομον , γενεαν του προτερου μη καταλιποντος , ἀλλ ' ὁμως ἀκηλιδωτον διαφυλαξασα τον ἑαυτης βιον | ] λεγων , Μετανοειτε , ἠγγικεν γαρ ἡ βασιλεια των οὐρανων . οὑτος γαρ ἐστιν ὁ ῥηθεις δια Ἠσαϊου του |
| : ἀδικηθεις , ὠ ἀνδρες . Κατα Ἡδυλης ἀποστασιου : καταλιποντος † ἐνοτιου πατρος . Ἀποστασιου προς Ἀρχεστρατον : πολλα | εἰπεν ἐν παραβολαις αὐτοις λεγων , Ὡμοιωθη ἡ βασιλεια των οὐρανων ἀνθρωπῳ βασιλει , ὁστις ἐποιησεν γαμους τῳ υἱῳ αὐτου |
| ἐργων οὐκ εὐγνωμονα ἐχει την προκλησιν , το δε τους ἐνοχλουντας ἀποσειεσθαι ἐκ τε της ἀγαθης συνειδησεως ἐχει το θαρραλεον | Χριστου . τιμης ἠγορασθητε : μη γινεσθε δουλοι ἀνθρωπων . ἑκαστος ἐν ᾡ ἐκληθη , ἀδελφοι , ἐν τουτῳ μενετω |
| ἀπελθουσα ἀφωνος μενεις ; εἰωθαμεν δε τοιουτοις λογοις προς τους ἐνοχλουντας κεχρησθαι . θ ἀνασχησει ] οὐχ ὑπομενεις . Ξ | ὠν , φρεναπατᾳ ἑαυτον : το δε ἐργον ἑαυτου δοκιμαζετω ἑκαστος , και τοτε εἰς ἑαυτον μονον το καυχημα ἑξει |
| στενοχωριαν μου θεωρησας της δυναμεως παρεκαλεσα τους παρ ' ἡμιν λεγομενους Χριστιανους : και ἐπερωτησας εὑρον πληθος και μεγεθος αὐτων | ὁτι ἠλπικαμεν ἐπι θεῳ ζωντι , ὁς ἐστιν σωτηρ παντων ἀνθρωπων , μαλιστα πιστων . Παραγγελλε ταυτα και διδασκε . |
| φλεβοτομιας μγʹ Περι λειεντεριας Ὁπως μεν χρη θεραπευειν τους καρδιακους λεγομενους ἠ ἀλλως ἐπι τῳ του στομαχου παθει συγκοπτομενους , | και περιφερομενοι παντι ἀνεμῳ της διδασκαλιας ἐν τῃ κυβειᾳ των ἀνθρωπων ἐν πανουργιᾳ προς την μεθοδειαν της πλανης , ἀληθευοντες |
| ὑπερ κερδους ἐνοχλησαι , παντα δ ' ἀν ὑπερ καλων ὑπομειναι πονον . ἐγνω ταυτα Ἀνατολιος καλως , ὁς πολλα | ὁ δε ἀποκριθεις εἰπεν , Οὐκ ἐστιν καλον λαβειν τον ἀρτον των τεκνων και βαλειν τοις κυναριοις . ἡ δε |
| , . * . . . Ἀνασχεσθαι : ἀναδεξασθαι , ὑπομειναι , . . . Ἀναχασσαμενος : ἀπο του ἀναχαζω | οἰκον τινος των ἀρχοντων [ των ] Φαρισαιων σαββατῳ φαγειν ἀρτον και αὐτοι ἠσαν παρατηρουμενοι αὐτον . και ἰδου ἀνθρωπος |
| οὐν ἱερων και θυσιας , οὑτω και του βιου τους ἀρχομενους εὐλογιας / μαλιστα πρεπει ἐπιμελεισθαι . . . . | ἁπαξ ἐπι συντελειᾳ των αἰωνων εἰς ἀθετησιν [ της ] ἁμαρτιας δια της θυσιας αὐτου πεφανερωται . και καθ ' |
| οὐ το αὐτο δικαιον πατρι προς υἱους και βασιλει προς ἀρχομενους : οὐδ ' ἡ φιλια ὁμοια : ἡ δε | προς ὑμας . και ἐλθων ἐκεινος ἐλεγξει τον κοσμον περι ἁμαρτιας και περι δικαιοσυνης και περι κρισεως : περι ἁμαρτιας |
| Ὁμηρος : ὁς ποτε μαινομενοιο Διωνυσοιο τιθηνας , οὐκ αὐτου μαινομενου , ἀλλα του μανιοποιου . και χλωρον δεος , | γαρ εἰ ἠπιστησαν τινες ; μη ἡ ἀπιστια αὐτων την πιστιν του θεου καταργησει ; μη γενοιτο : γινεσθω δε |
| , την θυγατερα καθειρξεν ἐν χωριῳ τινι μεθ ' ἱππου μαινομενου : διο λαθραιῳ μιξει την παρθενιαν αὐτης ἐλυμηνατο , | ἡμων Ἰησου Χριστου παντοτε περι ὑμων προσευχομενοι , ἀκουσαντες την πιστιν ὑμων ἐν Χριστῳ Ἰησου και την ἀγαπην ἡν ἐχετε |
| τι ἠδελφισται , ἠν σκιῤῥωθεωσιν : ἀρειον γαρ τα δριμεα προστιθεναι : ἀδαξωντα γαρ , λεπτα και πυρωδεα ἐοντα , | ἐπιθυμιᾳ . διοτι ἠθελησαμεν ἐλθειν προς ὑμας , ἐγω μεν Παυλος και ἁπαξ και δις , και ἐνεκοψεν ἡμας ὁ |
| : ἐπην δε καθαρθῃ , στρυφνοισι το λοιπον χρησθω : προστιθεναι δε τα μαλθακα , ὑφ ' ὡν καθαιρεται φλεγμα | μοι λαλησαι προς τον λαον . ἐπιτρεψαντος δε αὐτου ὁ Παυλος ἑστως ἐπι των ἀναβαθμων κατεσεισεν τῃ χειρι τῳ λαῳ |
| ' αὐτῳ ἐχρησαντο και καταμυειν δοκων ἀνεβλεψεν ἀθροον πυρος τε μεστους τους ὀφθαλμους ἐδειξε , ξυνηκαν οἱ Ἐφεσιοι του δαιμονος | διἀ τουτο γνωριζεται το ἀγιον βαπτισμα , και ὀ μη ποιων οὐτος ἀμαρταννει . Ὁ δε Ἰωαννης εἰπεν : Κυριε |
| , κἀν πανυ νηφωσιν , οὐδεν μεν τουτων ἡγουμενους , μεστους δε εὐφροσυνης και ἡδονης , ἡ δη προσπιπτει σφισιν | αὐτῳ ἁγνιζει ἑαυτον καθως ἐκεινος ἁγνος ἐστιν . Πας ὁ ποιων την ἁμαρτιαν και την ἀνομιαν ποιει , και ἡ |
| ἐχαρησαν . ἡ δε διανοια : προς την των εὐ πρασσοντων φιλων ἀγγελιαν ἐχαρησαν οἱ ἀγαθοι . ἠ οὑτω : | Πορευθεντες ἑτοιμασατε ἡμιν το πασχα ἱνα φαγωμεν . οἱ δε εἰπαν αὐτῳ , Που θελεις ἑτοιμασωμεν ; ὁ δε εἰπεν |
| : το γαρ ἐστι μονον ἐκ θεων : εὑδει δε πρασσοντων μελεων , ἀταρ εὑδοντεσσιν ἐν πολλοις ὀνειροις δεικνυσι τερπνων | παντες γαρ αὐτῳ ζωσιν . ἀποκριθεντες δε τινες των γραμματεων εἰπαν , Διδασκαλε , καλως εἰπας : οὐκετι γαρ ἐτολμων |
| ἀνατειναι το ξιφος εἰς τας του ἡλιου αὐγας : το νομιζομενον δε εἰναι καλον , ὁ κατα της μητρος φονος | των δικαιων , και λεγετε , Εἰ ἠμεθα ἐν ταις ἡμεραις των πατερων ἡμων , οὐκ ἀν ἠμεθα αὐτων κοινωνοι |
| λεγει και τον ταυτης παιδα φησιν ἀνῃρησθαι ὑπο αἰγισθου , νομιζομενον ὀρεστην εἰναι , τον δε ὀρεστην κλαπεντα εἰς φωκιδα | , ὁτι χρονος οὐκετι ἐσται , ἀλλ ' ἐν ταις ἡμεραις της φωνης του ἑβδομου ἀγγελου , ὁταν μελλῃ σαλπιζειν |
| της των ῥητων ἐξηγησεως τι τε ἐστι τροπος και εἰ πεπερασμενος αὐτων ὁ ἀριθμος και ἡμιν γνωριμος , ποσους τε | αἰτησωνται , γενησεται αὐτοις παρα του πατρος μου του ἐν οὐρανοις . οὑ γαρ εἰσιν δυο ἠ τρεις συνηγμενοι εἰς |
| τα μερη τυγχανῃ , και ἀναπαλιν , εἰ ὁ χρονος πεπερασμενος μεν , ἀπειρον δε ὑπεκειτο διαστημα : μονως τοινυν | μου προς τον πατερα , ἐξ οὑ πασα πατρια ἐν οὐρανοις και ἐπι γης ὀνομαζεται , ἱνα δῳ ὑμιν κατα |
| δι ' ἡν ἐλυπησε τον Δια . χρειων ἑξειης : μαντευομενος πασιν ἐφεξης και τελειως . παρατιθησι δε αὑτου τας | μελλουν κολαζεσθαι και λεγει : Κυριε , Κυριε , ὁ ποιησας τον οὐρανον και την γην , μη ἐλθῃ ἡ |
| οὐ παρακελευομενος ταυτα λεγει , ἀλλ ' εἰκαζων και οἱονει μαντευομενος , ἐπει και εὐκτικῳ ἀλλ ' οὐ προστακτικῳ ἐχρησατο | Χριστου . Αὐτος γαρ ἐστιν ἡ εἰρηνη ἡμων , ὁ ποιησας τα ἀμφοτερα ἑν και το μεσοτοιχον του φραγμου λυσας |
| της θεραπευτικης μεθοδου γραμμασι , βραχεα δε , ὁσα προς εἰσαγομενους εἰπειν , ἀναμιμνησκοντες . Ζητησωμεν οὐν της των λουτρων | αὐτα ἐλθειν προς με , των γαρ τοιουτων ἐστιν ἡ βασιλεια των οὐρανων . και ἐπιθεις τας χειρας αὐτοις ἐπορευθη |
| . . . . . , σκοπον δε το προς εἰσαγομενους γραψαι και διδαξαι : χρησιμον δε , ὁτι δια | , και λεγετε αὐτοις , Ἠγγικεν ἐφ ' ὑμας ἡ βασιλεια του θεου . εἰς ἡν δ ' ἀν πολιν |