| ἰσου αὐτων τεταρτημοριου διαιρεσεως . ἀπεχει γαρ και μεν του τροπικου κυκλου κατα την ΟΠ της ἰσημερινης μο ἐγγιστα κγ | ||
| , του δε ἰσημερινου το ἡμισυ , του δε χειμερινου τροπικου πλειον ἠ το ἡμισυ : ὡστε των ἁμα δυνοντων |
| , ἐν δε τοις καθυγροις ναυαγιοις , ἐν δε τοις τροπικοις μονομαχουντες : ταυτα δε και ἐναλλαξαντες και ὁμοσε τυχοντες | ||
| και εἰς ὁδον ἱξεται ἀλλην , ζῳοις δ ' ἐν τροπικοις ἀτελης τουδ ' ἐσσεται ὁρμη . ἐαν δε τον |
| δε χωρησαντα ὑπο γην . και του μεν ἑτερου των τροπικων ἐφαψαμενον βραχυτατην ποιειν την ἡμεραν , μακροτατην δε την | ||
| δυο μαλιστα δωδεκατημορια περιεχουσων διαστασεων τα ἑκατερωθεν ἁμα ἠτοι των τροπικων ἠ των ἰσημερινων σημειων : και τουτων γαρ τα |
| ἀντι ὑποκυστιδος χυλου , ἀκακιας ἠ ἀκανθης χυλος . ἀντι ὑπερικου , ἀνηθου σπερμα . ἀντι ὑσσωπου κηρωτης , μυελος | ||
| , ἀμωμου , ἀκορου , καρποβαλσαμου , φου Ποντικου , ὑπερικου , ἀκακιας , καρδαμωμου , κομμεως , ἀνα ⋖ |
| οὐδεν κυριολογειται την δι ' ἀλληγοριας ὁδον φυσικοις φιλην ἀνδρασι τρεπεσθαι την ἀρχην ἐνθενδε του λογου ποιησαμενους : εἰ το | ||
| οὑτως ἐχει : εἰ γουν παρ ' ἐμε ἠν το τρεπεσθαι , ὁποτε ἐβουλομην , ἀν ἐχρωμην αὐτῳ , και |
| γινομενοι ἀντικαταρρεουσι δικην ὑετου , ὡς εἰρηται . εἱς οὐν τροπος ὑδερου οὑτος ὁ ἐπι ἀσθενειᾳ της ἀλλοιωτικης δυναμεως γινομενος | ||
| Γ ὑπαι ] ἀντι του μετα . ὑπαι ] ὁ τροπος ποιητικος : μιμειται γαρ μελη . εἰδες ὠ : |
| τα παντα , και οὐδεν ἐστιν , ὁ τι μη συντελει εἰς τα παντα , οὐδεν ἐστιν αὐτου , ὁ | ||
| ἑκαστος , ἀλλ ' εἰ τον φθογγον τον αὑτου εἰσφερομενος συντελει εἰς μιαν ἁρμονιαν ζωην και αὐτος φωνων , ἐλαττω |
| και διεκαρτερουν πανταχοθεν κατατιτρωσκομενοι , βλαψαι δ ' οὐδεν τους πολεμιους δυναμενοι . ἠδη δ ' αὐτων καταπονουμενων ἀνελπιστως ἐπιφανεντες | ||
| και ἀβαθη ποιησαι την φαλαγγα ταχυ γαρ που συμβαινει τους πολεμιους διαρρηξαντας αὐτην διοδον ποιεισθαι , και μηκετι παρα κερας |
| ἀρτιος ἀριθμος διαιρεθῃ διχα , ἐτι δε διαιρεθῃ και εἰς ἀνισους ἀριθμους , οἱ ἀπο των ἀνισων ἀριθμων τετραγωνοι διπλασιοι | ||
| ὑβριζωσι τι περι τους ὡν ἐπιμελουνται , προσταξεις τε προσταττοντες ἀνισους , και ἐπιχειρουντες λαμβανειν τε και φερειν των ἐν |
| της ὑδρειας ταξαμενος παρα τοις ἀγρονομοις , ταυτην ἡμερας ἑκαστης κομιζομενος , οὑτω κοινωνειτω τοις γειτοσιν ὑδατος . ἐαν δε | ||
| αὐτους φανερους ποιησαι . και το μεν πρωτον οὑτος οὐ κομιζομενος παρ ' αὐτων τα χρηματα μηνυσειν ἐφη τῃ πολει |
| μετεσχηκοτα και τεθεαμενον θεον τον αὑτου νεων τον ἐν ἀστει κομιζομενον μετα την ἐξω τειχους διατριβην την κατα νομον . | ||
| της ἀκτης το ἀνθος . καρυοφυλλον το ἐκ της Ἰνδιας κομιζομενον . κονια ἠτοι ἡ στακτη ὀνομαζομενη . κισσανθεμον ἠτοι |
| τυραννιδος των Ἀθηναιων κατεσχεν . Πεισιστρατος Ἀθηναιων τα ὁπλα βουλομενος παρελεσθαι παρηγγειλεν ἡκειν ἁπαντας εἰς το Ἀνακειον μετα των ὁπλων | ||
| σαθρος ἐστι μηδεν ἀνειναι ῥωμης , ἀλλ ' ἐπικεισθαι και παρελεσθαι τας λαβας και μη τἀκεινῳ συμφεροντα προκριναι . οὐ |
| παρα ταυτα προβλημα οἰκειον και αὐτο τῃ προκειμενῃ θεωριᾳ . Τουτων οὐν προειλημμενων ὡρα λοιπον ἡμιν ἐπι την ἐξηγησιν της | ||
| , το δε καλλος ἐν τοις ὁρωμενοις οὐ κρυπτεται . Τουτων δε πρωτως ἐχοντων τον Κοσμον , και τους ἀλλους |
| οὐκ ἀνεῳξεν αὐτοις ὁ στρατη - γος και κρινεται δημοσιων ἀδικηματων : ἐνταυθα γαρ και ὁ κατηγορος ἀπο πρεσβυτερων ἀδικηματων | ||
| ἀνανδρος ἐστιν , το δε ἀδικειν φοβειται : πολλων γαρ ἀδικηματων γεμοντα την ψυχην εἰς Ἁιδου ἀφικεσθαι παντων ἐσχατον κακων |
| τον Ὁμηρον Συρον ὀντα το γενος κατα τα πατρια ἰχθυων ἀπεχομενους ποιησαι τους Ἀχαιους δαψιλειας πολλης οὐσης κατα τον Ἑλλησποντον | ||
| , οὑ μηποτε φυσιν την αὑτου ῥιζωθεν ληψεται γονιμον , ἀπεχομενους δε ἀρουρας θηλειας πασης ἐν ᾑ μη βουλοιο ἀν |
| εἰ στεφανουν ἐπι τοις ἠτυχημενοις ἠξιου την βουλην : των κατορθουμενων γαρ ἐγωγ ' ἡγουμην ἐργων τας τοιαυτας ὡρισθαι τιμας | ||
| ἐπιεικειας κρινομενα παντων ἐστι των ἀγαθων των παρα του φρονιμου κατορθουμενων , προς ἀλλον του ἐπιεικους την οἰκειαν ἐνδεικνυμενου ἐνεργειαν |
| τον χρονον ἀπειρατος γεγονως ἀρρωστιας ἐκρινεν ἑαυτον ἐκ του ζην μεταστησαι ὡς το τελειον της εὐδαιμονιας παρα τε της φυσεως | ||
| τα βιβλια παντοδαπην πυλαιαν . , : ἐκ του χρονου μεταστησαι το ἐργον . . . οἱα πασχει πολλακις ὁ |
| ταυτην τηνικαυτα συμβαινει την δυναμιν ἀπατασθαι και το ξανθον εὐθυς ἀποφαινεσθαι και γλυκυ , συνδραμειν αὐτα και νυν οἰηθεισαν , | ||
| χαριν , ἀλλ ' ὁ βελτιστον ἑκαστος ἡγειτο , τουτο ἀποφαινεσθαι : πραγματων δε οὑτως : ἀντι πολλων , ὠ |
| , ὁταν ὁ στρατηγος βουληθῃ ἐπαγειν την φαλαγγα ἐπι τους ἐναντιους , ὁ δε συνασπισμος προς το την των πολεμιων | ||
| μεγιστον ἐντευθεν ἐστι προτερημα : πλεον γαρ αὐτοι λιπουσι τους ἐναντιους των ἀναιρουμενων ἐν ταις συμβολαις . Ὁ τας οἰκειας |
| . Ὁκοσοισιν ἐν τῳ οὐρῳ παχει ἐοντι πιτυρωδεα συνεξουρεεται , τουτεοισιν ἡ κυστις ψωριᾳ . Ὁκοσοι ἀπο ταὐτοματου αἱμα οὐρεουσι | ||
| ἐκ των πεντε εἰς τας ἑπτα . Ὁσοι τριταιοφυεες , τουτεοισιν ἡ νυξ δυσφορος ἡ προ του παροξυσμου : ἡ |
| γαρ δηπου τουθ ' ὁτι παντες οἱ ξεναγουντες οὑτοι πολεις καταλαμβανοντες Ἑλληνιδας ἀρχειν ζητουσιν , και παντων , ὁσοι περ | ||
| ἀντι του εἰς των Ἐρινυων . ἀσυλον γαρ εἰχον οἱ καταλαμβανοντες τα ἱερα των Ἐρινυων . την μιαν κομων γναθον |
| , διοτι ἐχειρωσαντο Ἑλληνας δι ' Ἀχαιων τοτε του Ἑλληνικου προεστηκοτων . ὁ δε πολεμος ἐσχεν οὑτος τελος Ἀντιθεου μεν | ||
| χρωμενοι . οὐκουν εἰ μεν τα των ὁμιλητων ἁμαρτηματα των προεστηκοτων ἐστι κατηγορηματα , σαυτου και του ἑταιρου μαλλον κατηγορηκας |
| τοις Διοσκουροις . Λα γαρ πολις Λακωνικη . ἠ τους πολεμικους παρα το πορθειν τους λαους . * Λαπερσιοις παρα | ||
| Μακεδονων ὁπλα . . . . , : ὁ Δημαδης πολεμικους ἀκαιρως τους Ἀθηναιους ὀντας ἐλεγε μηδεποτε χειροτονειν εἰρηνην ἀνευ |
| ἀσθενη δειξειν , ἀλλα και ἰσχυροτατα : ἠ ὁποταν του ἐναντιου δοκουντος ἰσχυριζεσθαι τινι κεφαλαιῳ λεγῃς ἐπαγγελλομενος , οὐ προς | ||
| ἐν Κρητι φησι και ἐν Ὑποβολιμαιῳ . ἐκ δε του ἐναντιου εἰς γεροντα εἰπε νυμφικον . ἠκουσας αὐτης του θρασους |
| αὐτους εἰναι ] : τινες δε φασιν ὁτι και το ἀναρθρον [ μεν ] της λαλιας αὐτων [ ὡσανει ἀρθρα | ||
| ἐναρθρον ἐχοντα ἀπαγομενα προς των πολεμιων αἱμασσεται , ὡστε αὐτα ἀναρθρον φωνην και ὡσπερ προβατωδη προϊεσθαι . το δ ' |
| στοματος πελταστας , ἐλαβε δε τους κατα μεσον πλαισιου . συνεπεσθαι δ ' ἐκελευσεν αὐτῳ και τους τριακοσιους οὑς αὐτος | ||
| φαντασια τουτου οἱον αἰσθησις ἀπαγγελτικη και μηνυτικη του παθους ἀπαιτουσα συνεπεσθαι και ἐκποριζειν το ἐπιθυμουμενον : το δε ἐξ ἀναγκης |
| ἀλλα τον δεσποτην , ὁς οὐ πονειν με ἐδιδαξεν , ἀλλοτριους δε πονους κατεσθιειν . „ οὑτω και των παιδων | ||
| δ ' οὐκ ὀξυδορκουντες εἰσι , τουτους ταχει ῥιπτουσιν ὡς ἀλλοτριους : εἰ δε ἐπι της Ἑλενης λεγοιτο , λεγει |
| τινα παρασκευασαμενοι και θοινην , ἐξεκαλεσαντο τους Πιτυοεσσηνους εἰς το προαστειον : αὑτους δε διελοντες διχα , τοις μεν τα | ||
| ὁ Δαρειου ἱππος ἐστεργε μαλιστα , ταυτην ἀγαγων ἐς το προαστειον κατεδησε και ἐπηγαγε τον Δαρειου ἱππον και τα μεν |
| καθοσον δε ἰσον , δυο τινων ἐστι , του τε λαμβανοντος και του δωρου : το γαρ ἰσον των προς | ||
| ἐπιστημην του εὐ λεγειν , ἀλλως μεν Ξενοκρατους την ἐπιστημην λαμβανοντος και ἀρχαϊκῳ , νομῳ ἀντι της τεχνης , ἀλλως |
| ξανθοτερον και ἀφριζον , ἐπειτα τῳ το μεν μετα βηχος ἀναγεσθαι , το δε ἀνευ βηχος . πολλακις δε και | ||
| ἀναθηματων πολυτελειαις το ἱερον ἡμων ἐκοσμησε , προσταξας και διαιωνιους ἀναγεσθαι θυσιας ἐντελεχεις ὁλοκαυτους καθ ' ἑκαστην ἡμεραν ἐκ των |
| και Κορυβαντας καλουσι . Μαρτυρες δ ' οἱ ποιηται των τοιουτων ὑπονοιων : ὁ τε γαρ Πινδαρος ἐν τῳ διθυραμβῳ | ||
| εἰπειν κἀν ὁτιουν ποιησαι , πασχειν δε μηδεν ὑπο των τοιουτων θορυβων , μητε ἀν ἐπαινηται , δια τουτο ἐπαιρεσθαι |
| φαντασια μεν οὐν ἐστι παθος ἐν τῃ ψυχῃ γινομενον , ἐνδεικνυμενον ἐν αὑτῳ και το πεποιηκος : οἱον , ἐπειδαν | ||
| φαντασμα , φαντασιαν μεν λεγοντες το παθος της ψυχης το ἐνδεικνυμενον ἐν ἑαυτῳ [ . . . . , το |
| ἀναλογιαν των λεχθεισων συμφωνιων ὑποβαλλει , αἱ δε συμφωνιαι της τελειου ἁρμονιας εἰσι συμπληρωτικαι , κατα δε την τελειον ἁρμονιαν | ||
| δ ' αὐτην και ὡδι : τεχνη θεωρητικη και πρακτικη τελειου μελους και ὀργανικου . ἀλλοι δε οὑτως : τεχνη |
| ὑδατι διεις , εἰριῳ ἑλιξας , προστιθει . Ἑτερον χολην καθαιρον : σικυης ἐντεριωνην λειην τριψας , μελιτι φυρησας , | ||
| μιξας και ἐλαιον ἀνθινον , κλυζειν . Φλεγμα και χολην καθαιρον : κοκκους κνιδιους ἑξηκοντα , μελι τε και ἐλαιον |
| ἠμφισβητησεν οὐδεις πωποτε . και τοινυν ποτερον τῳ πληθει των τροπαιων , ἠ τῳ μεγεθει των ἐργων θη - σομεθα | ||
| ὀκνωμεν , ἀλλ ' οἱ μεν πρεσβυτεροι ὑμων ὑπομνησατε ἑαυτους τροπαιων ἁ μετα Σεβηρου και Ἀντωνινου του ἐμου πατρος ἠγειρατε |
| δε μετ ' ἐκεινων και τα μετα την ἀρχην ἁ προσεθηκας ἐκεινοις οἰκοι διαγων . ταυτα δε ἐστι : πυργος | ||
| και το τελος τους τοιουτους καθεξει πυρ αἰωνιον . Ἐπειδη προσεθηκας , ὠ ἑταιρε , “ Δειξον μοι τον θεον |
| διαβαντες την χαραδραν , ὁρωντες προβατα πολλα και ἀλλα χρηματα προσεβαλλον προς το χωριον : ξυνειποντο δε και δορυφοροι πολλοι | ||
| ἐγενετο : ταυτῃ δη οἱ Σκυθαι ὡς ἀρχαιοτατῃ και μεγιστῃ προσεβαλλον ἐς πολιορκιαν . Ἐπολεμειτο δε αὐτοις ὁ πολεμος ὡδε |
| ἀνακτων Τρωων εὑρω ; που δηθ ' Ἑκτωρ τον ὑπασπιδιον κοιτον ἰαυει ; τινι σημηνω διοπων στρατιας οἱα πεπονθαμεν , | ||
| δη τοτε που δορποιο και ἀκρητοιο ποτοιο παυσαμενοι Δαναοι λαθικηδεα κοιτον ἑλοντο . Χθιζον γαρ καματοιο μενος κατεδαμνατο παντας : |
| ὁ θεος την μετανοιαν αὐτων καλην και καθαραν και δυναμενους παραμειναι ἐν μετανοιᾳ αὐτων . ἐκελευσεν οὐν τας ἁμαρτιας αὐτων | ||
| διαπηγματος και της σπαθης , ἡς αἱ ἀρχαι ἐξω ἐωνται παραμειναι . προς δε τον καταρτισμον παρεστωτος του πασχοντος τῳ |
| Ἀλπεων Γαλατιαν ἐπετρεπε Λικινιῳ Κρασσῳ . ἐκελευσε δε και νεων στολους δυο γιγνεσθαι κατα σπουδην , ἀμφι τε τον Ἰονιον | ||
| χρηματων δε ἐδαπανηθη τοσουτος ἀριθμος ὁσον εἰκος ἐστιν ἀναλωσαι τους στολους μεν πληρουντας ἐκ τοσουτων νηων συνεστηκοτας , διαπολεμησαντας δε |
| ΓΔ : ὁλη ἀρα ἡ ΑΕΖ περιμετρος ὁλης της ΑΓΔ περιμετρου ἐλαττων ἐστι . μειζων ἀρα ἡ του μειζονος περιμετρος | ||
| την της χειρολαβης , ἡτις περιγραφει κυκλον της του κοχλιου περιμετρου μειζονα : ἀπεδειχθη γαρ ἐν τῳ περι ζυγων Ἀρχιμηδους |
| δε τοιοιδε εἰσιν : ἐλαιον αὐτο θερμον , ἠ και μελιλωτον αὐτῳ συνηψησθω . Ἐλαιῳ συντηκεται βουτυρον , και τουτου | ||
| εὐγνωϲτοϲ : ἀγαθον δε και ἐνθα ἠ ϲαμψυχον ἠ το μελιλωτον ἐγκεεται . τροφαι δε λεπται , εὐδρομοι , οὐρηϲιοϲ |
| παιδιων ἐκεισε τρεπειν τας ἡδονας και ἐπιθυμιας των παιδων οἱ ἀφικομενους δει τελος ἐχειν , τουτ ' εἰ δει φησαι | ||
| βιᾳ ἐξαιρειν ἠ ὁμολογιᾳ παριστασθαι και ἐπι τον Ἰνδον ποταμον ἀφικομενους παρασκευαζειν ὁσα ἐς την διαβασιν του ποταμου ξυμφορα . |
| αὐτους λυμαινεσθαι το Ἀρκαδικον , ἀνεκαλουντο εἰς τους μυριους τους προστατας αὐτων : και ἐπει οὐχ ὑπηκουον , κατεδικασαν αὐτων | ||
| οἱ προὐχοντες εἰεν και οἱς ἀν τις προσελθων και ἐπιγραψαμενος προστατας συναγωνισταις χρῳτο προς τα ὁλα . ἐνταυθα μοι οὐχ |
| δικαιοις και τινας ὑμιν διδωμι χαριτας : ἐγω Τυρρηνων οὐτε ἀποκτειναι τινα προθυμος εἰμι οὐτε φυγαδα ποιησαι της πατριδος οὐτε | ||
| ἀπο των νεων ὡς εἰσιν Ἀργειοι , και ἀνδρας αὐτων ἀποκτειναι και το Παλλαδιον ἁρπασαντα οἰχεσθαι , Ἀθηναιον τε ἀνδρα |
| ἐν νοῳ και τα περι νουσων ἰησιος , και οἱ τουτεων τροποι , και ὁσαχως και ὁν τροπον περι ἑκαστων | ||
| ἡ αὐαινομενη , ἠν μη ᾐ ἐν τῃ ἀρχαιῃ φυσει τουτεων τι . Ἰεναι δε χρη παρα τον ἀνδρα , |
| φανω ψευδομενος ; νομιζω δ ' ἐγωγε παντα μεν προσηκειν ἀποδεχεσθαι των δι ' εὐνοιαν ὁτιουν λεγοντων και μηδενα ὀχληρον | ||
| ἀποδεχομαι οὑτω . καιτοι πανταπασι γε μοι δοκει χαλεπα μεν ἀποδεχεσθαι εἰναι , ἀλλον δ ' αὐ τροπον χαλεπα μη |
| αὐτον τους καβαλλαριους και μετ ' αὐτους ὀλιγους σκουτατους και ψιλους νωτοφυλακας δια τας ἐκ του νωτου ὡς εἰκος ἐπιγινομενας | ||
| προαγειν ἀνω του ποταμου ὡς διαβησομενους ἐκειθεν , τους δε ψιλους ἀνωτερω των ἱππεων . οἱ μεν πολεμιοι ἀντιπαρηγον ὡς |
| γενομενου και ζεσαντος , ἐνσκηψαντος μοριῳ τινι , συμραινει τους ὀνομαζομενους ἀνθρακας γινεσθαι , οἱπερ εἰσι χαρακωδη ἑλκη , το | ||
| τους ἰδιους λογους και μυθους , τους ἀχρι και νυν ὀνομαζομενους , κατελιπεν εἰς την βιβλιοθηκην και λαβων παρα του |
| θεοσεβειας . ἀρχομενος ἀπο θεου πραττε ὁ ἀν πραττῃς . συνεχεστερον νοει τον θεον ἠ ἀναπνει . ἁ μαθοντα δει | ||
| ποιησας κηρωτην και ἀναμιξας ἐν τῃ θυϊᾳ και ἀναλαβων χρω συνεχεστερον . εἰ δε ὀδυνη τις εἰη πολλη , και |
| δε ἐκεινου προς τον ἀρχοντα , ἐλεγεν ὁτι βουλοιτ ' ἀνελεσθαι την διαθηκην . Ἐπειδη δ ' ὁ Πυθοδωρος ἐκεινῳ | ||
| νυν δυο καλω τε και ἀγαθω ἀνδρε τεθνατον και οὐτε ἀνελεσθαι οὐτε θαψαι ἐδυναμεθα . ἀποκρινεται ὁ Χειρισοφος : Βλεψον |
| και ξενα δαιμονια εἰσαγων “ . ἠτοι οὐν ὡς τελεον ἀναιρουντος αὐτου θεους τον λογον ἐκδεκτεον , ἠ ὡς πολυπραγμονουντος | ||
| ὁ μεντοι Ἀλεξανδρος και ἐνταυθα του Ζηνωνος ὡς τα πολλα ἀναιρουντος μεμνησθαι τον Εὐδημον οἰεται . ὡς γαρ ἱστορει Εὐδημος |
| πλεονασμῳ της ὑγρασιας . . . μητε διανοεισθαι μητ ' αἰσθανεσθαι , προσφερως δε αὐτα διακεισθαι τοις μεμηνοσι , παρεπταικοτος | ||
| τε ὀψει τῳ τε ψαυσαι της στερεοτητος και της ὑγροτητος αἰσθανεσθαι , και ἁ τε αὐτων θερμα , ἁ τε |
| ἠ ἀραιοτεραν ἠ διαστροφον ἐχειν τον σχηματισμον ἠ παρα το παρεπεσθαι δυσκρασιαν μοχθηραν . Διοκλης δι ' ἀτονιαν των ἀνδρων | ||
| οὐσαις συνεχεσι , φαντασιαν ὁ χρονος συνεχειας ἐκ του αὐταις παρεπεσθαι διδωσιν , οὑτως αὐτος φαντασιαν ἀμεσοτητος ἐξ αὐτων ἀναδεχεται |
| ἀρηγει σπογγος καινος ὑγρᾳ πισσῃ δευθεις και καυθεις και ὁμοιως προστεθεις . και φελλος ἀπο των Ἰταλικων κεραμιων καιεται , | ||
| του αὐτου και ἀνασκευαστικα λαμβανει , εἰτα τοις ἰσχυροτεροις αὐτων προστεθεις εὑρισκει το ἀληθες . ἱνα γουν ὁ διαλεκτικος μη |
| . Ἐναγιζειν . τας χοας ἐπιφερειν , ἠ θυειν τοις κατοιχομενοις , ἠ το δια πυρος δαπαναν . Ἡβηδον . | ||
| Ἐπιτρεπουσι και Φιλημων ἐν Μυρμιδοσι . | ἐναγιζειν : τοις κατοιχομενοις ἠ τοις καταχθονιοις θυειν . ἐρυματων : στηριγματων . |
| ἐντος περιλαμβανεσθαι το θ ὑπο του ἡλιακου κυκλου ἠ ἐκτος ἀπολειπεσθαι . ὁποτερως δ ' ἀν ὑποτεθῃ , φησι , | ||
| ἁμα ταις ἀρχαις δια φυλακης ἐχειν την πατριδα και μηδενος ἀπολειπεσθαι των κοινων . ἀρ ' οὐν τἀγαθα φευγοντας ὑπολαμβανετε |
| μεσσον ἀυτεεν . Ὁς δε μιν οὐ τι ταρβησας οἰμησε καταντιον : ἀμφι δε πολλη ποσσιν ὑπ ' ἀμφοτερων κονις | ||
| πολιν και ἠθεα λαων . Τοις δ ' ἀφαρ ὠμαρτησε καταντιον ἐρχομενοισι κουρη ὁμογνητη μεγαλοφρονος Αἰηταο , Ἠελιου θυγατηρ : |
| δε κατα διανοιαν ἀληθειαν : ἁρμοζει γαρ διανοιᾳ μεν μηδεν παραδεχεσθαι ψευδος , ἑρμηνειᾳ δε μηδεν ἐμποδιζειν των εἰς την | ||
| τῃ ἀποτεξει και πλειστον προσανευρυνεται μεχρι του και χειρας τελειων παραδεχεσθαι . κατα μεντοι την φυσιν τρυφερον ἐστι και σαρκωδες |
| . ἐδει δε τουτο τεκμηριον ἱκανον ποιεισθαι του κατα τινας θειους ἀριθμους τα ἀιδια κεκοσμησθαι , τα δε θνητα † | ||
| γαρ οἱ περι Πλατωνα ἐλεγον , λογους τινας ἐπεισαγαγοντες ἐνυποστατους θειους νοερους , προς οὑς ἐλεγον παντα τα ἐνυλα εἰναι |
| ἐστιν περι την δοθεισαν εὐθειαν παντος του παραβεβλημενου ἠδη χωριου ὑπερβαλλοντος τετραγωνῳ μειζον χωριον παραβαλλειν ὑπερβαλλον τετραγωνῳ και παλιν ἐλασσον | ||
| : ἰστεον δε , ὡς το παραγραφικον το ἀπο του ὑπερβαλλοντος τοτε μονον θελει ἐμπιπτειν ὁ Μαϊωρ ὁτ ' ἀν |
| , σκηπτουχε κλεινοιο πολου , πολυωνυμε , σεμνη , ἡ κατεχεις κοσμοιο μεσον θρονον , οὑνεκεν αὐτη γαιαν ἐχεις θνητοισι | ||
| τι ἐργῳ , το δε προτιβαλλεαι ἀντι του σωφρονιζεις , κατεχεις . . . . ἀϊδηλος : κεινος δ ' |
| ; ὁτι μητε ἐπ ' ἀπειρον ἡ ὑλικη αἰτια πεφυκεν ἀναλυεσθαι μητ ' ἐκ του μη ὀντος γενοιτο ἀν τι | ||
| την ὑποστασιν , οὐ μεντοι συγκεισθαι ἐξ ἀδιαιρετων οὐδ ' ἀναλυεσθαι εἰς ἀδιαιρετα εἰ μη ἀρα τῳ λογῳ . Ἡ |
| ' ἐκεινων παλιν εἰς τους διδοντας ἐπανεισιν , ὡστε δανεισμασι προσεοικεναι το διδομενον μαλλον ἠ φορων ἀπαγωγη . Ἀλεξανδρος μεν | ||
| , ὁπως δει αὐτην ἀσκειν ὑφηγησασθαι , την δικαιοσυνην ἐφη προσεοικεναι τῳ σχηματι ἐκεινῳ , ὁπερ μονον των ἐν γεωμετριᾳ |
| βαθος συναγων την φυσιν , ἀλλως τε δια τους ἐκπληξιν ὑπομειναντας , ὁ ἐμετος οὐδεν των εἰρημενων ποιων , οἱα | ||
| Φρυνιχος : περι Φρυνιχου ʃ ἐγκωμιον Φρυνιχου βουλομενων : ἀξιουντων ὑπομειναντας : ἀντι του ὑπομειναντων ἐν ὑστερῳ : καιρῳ ἠ |
| την Μηδειαν παραχρημα ἐπι του σωματος ἑαυτης τας τουτων πιστεις παρεξεσθαι . εἰπουσαν γαρ μιαι των Πελιου θυγατερων καθαρον ἐνεγκειν | ||
| μονον οὐκ ἐλαττω της ἱκανης , ἀλλα και θαυμαστην πληθει παρεξεσθαι ; ταυτην ἐγω μονην αἰτιαν ἐπινοω δι ' ἡν |
| ᾑ τε κρατειται . Πρωτον μεν θεογνωσιαν και θεολογικην ἐπιστημην παρεσεσθαι τοις οὑτως ἀχθεισι προλεγει και παντων των ἀπο της | ||
| παρα των Ἀντιατων βοηθειᾳ , ἡν οὐ δια μακρου σφισι παρεσεσθαι ἐπιστευον , ἀνοιξαντες ἁπασας τας πυλας ὡρμησαν ἐπι τους |
| : τινα οὐν ἀντιταξεις τῳ Τυδει ; τις ἀξιος ἐστιν προϊστασθαι της ἐγγυτητος ταυτης ; τιν ' ] ἀνθρωπον . | ||
| : ἀρχειν μεν γαρ ἐστιν το τινων ἐπ ' ὠφελειᾳ προϊστασθαι , κρατειν δε το βιᾳ τινας ἀγειν ὑπακουομενους ἐπι |
| παιδειας ἀγωνα προς τους γενεσιουργους πολεμιους , τους τε ἐξωθεν ἐπιτιθεμενους και τους ἐνδον προδιδοντας . , . . Ἀμμωνιανος | ||
| ἱεραξ μεν φανερους και ὁμοσε χωρουντας , ἰκτινος δε λαθρᾳ ἐπιτιθεμενους . Κοραξ δε μοιχῳ και κλεπτῃ προσεικαζοιτ ' ἀν |
| των ἐπιστημων το ἀψευδες τε και ἀληθες , οὐδε τουτο ἀνοικειον . ταις γαρ ἐπιστημαις οὐδεν ἁρμοδιωτερον οὐδε σκοπιμωτερον ὡς | ||
| , ἠμελλεν τρεις εἰναι ὁμου και δυο , ὁπερ ἐστιν ἀνοικειον πληθυντικου ἀριθμου : ὁ γαρ δυο ἀριθμος οὐκ ἐστιν |
| ὠν περι το βουλευεσθαι , ἀκινδυνως και ἀφοβως ἐπαινειν σε παρεχεις μοι : οὐ γαρ ἐστι μοι δεος μη δοξω | ||
| καθησθαι ὁπου οἱ συγκλητικοι . Ὁρᾳς ὁτι συ σαυτῳ στενοχωριαν παρεχεις , συ σαυτον θλιβεις ; Πως οὐν ἀλλως θεωρησω |
| οὐ μαχη τις ἐστιν , ἀλλ ' οἱον ἐπι του σωφρονος , του λογου προστασσοντος δειν ἀπεχεσθαι των αἰσχρων ἡδονων | ||
| νεανισκου ἐπιμελειας τε και ἀγωγης καλης τε και ἀνδρικης και σωφρονος γινομενης πολυ εἰναι μερος το παραδιδομενον εἰς την του |
| ἀληθειαν βιαται . κυριον . το δοκειν κυριον ἐστιν . κατατεινας λεγω . ἀντι του μακρον λογον διεξερχομαι . ὁτι | ||
| : “ γνωῃ δ ' ἀν τις την ἑαυτου χειρα κατατεινας , ὡς ἐπωδυνον το σχημα ” . και νυν |
| ποτου ἠτοι ἀφεψηματος ἐστωσαν # γ . Περι της ἀθανασιας ἀντιδοτου . Ἀθανασια ἀνωδυνος πλευριτικη . Κασσιας , ναρδοσταχυος , | ||
| , εἰτα θρεψαϲ τοιϲ ῥοφημαϲιν εἰϲ κοιτην διδου τηϲ θηριακηϲ ἀντιδοτου , παλιν τε τῃ ὑϲτεραιᾳ διδουϲ ὁμοιωϲ ἀνατριβε το |
| τουτῳ πεπραγμενων ἑκαστον ὀλιγον χρονον πραξαντας τινας ἀναστατους τους οἰκους ποιησαντας : οὑτος δ ' ἐπιτηδευων ἁπαντα πολυτελεστατα διπλασιαν οὐσιαν | ||
| περι τινος συμβολαιου ἐρχεσθαι ἐπι τον εἰρημενον τοπον και μαζας ποιησαντας ἐπι τινων πεταυρων τιθεναι : τους δε κορακας την |
| οὐκ ἐστιν εὐχερες ἐρωτησαι και το καθολου δια το μη ὠνομασμενον εἰναι , ἠγουν δια το μη ἐν ἐνι ὀνοματι | ||
| Μαιωτιδος λιμνης το Παντικαπαιον ἐστιν ἐσχατον , του Βοσπορου βασιλειον ὠνομασμενον . . . . Ἀνωθε τουτων ἡ Σκυθις γη |
| γουν δυο μερη του νοος εἰσιν , εἰκοτως Κρονιδην το πρακτικον φησι του νοος . καλως δε και του εἰπε | ||
| τρεφειν και αὐξειν , ὡς ἑπομενον δε και ἐπι τον πρακτικον χωρειν βιον . Ἡ δε του φιλοσοφου σπουδη κατα |
| ἡ γενεσις , ἀλλα και ἡ αὐξησις τῳ πλειονα τοπον καταλαβειν , και ἡ μειωσις τῳ ἐλαττονα τοπον καταλαβειν , | ||
| τινα των ἐμων δυναμεων κατα την οὐσιαν ἐλπισῃς ποτε δυνησεσθαι καταλαβειν . των δ ' ἐφικτων , ὡς εἰπον , |
| σε δακρυοις στενω , πρεσβυ , και τεκεα και το καλλινικον καρα . ἑκαστερω προβατε , μη κτυπειτε , μη | ||
| ἐδοξασεν ἀνακηρυξας κατα τα Πυθια : ἀνεκηρυξε γαρ ὑπερ το καλλινικον ἁρμα του Ἱερωνος ὁ κηρυξ οὐσαν αὐτου πατριδα . |
| συμφορᾳ . ἐγω δε ἀνεβοησα τε και το βιβλιον παρενεγκων παρειχον ἀναγινωσκειν ἀμφω και δους ἀντιγραφα δεομαι πεμπειν ὑμιν την | ||
| της συνεχους και καθ ' ἡμεραν πολιτειας , ἐν ᾑ παρειχον ἐμαυτον ἐγω πολιτευομενον , οὐδεμιας ὀργης οὐδε δυσμενειας οὐδ |
| και καταπτωσεις αἰφνιδιους και ἡγεμονικων τοπων ἠ νευρων ἀλγησεις και ἀναγκαιων προσωπων θανατους . Κρονος μεν οὐν και Ἡλιος ἀσυμφωνοι | ||
| ἀνδρων των ἀλφηστων και των φρονιμων και των ἐφευρετων των ἀναγκαιων πραγματων ἀγαν παχυνθεις , ἠτοι πολυς και μεγας γενομενος |
| μυδρος ὁ θ ' ὑγρος εἰς γην ὀμβρος ἐκπορευεται . τοιους δε περιεστησεν ἀνθρωποις φοβους , δι ' οὑς καλως | ||
| μεν ἐχῃ κεντρον σοφος Ἑρμης , αὐταρ ἐπαντελλῃ Παφιη , τοιους ἀνεφηναν , προς δ ' ἐτι και πασης τεχνης |
| ὁμου τι : “ μη παρεχε μοι πραγματα . ” τοιουτοτροπον τι . μανθανω . τουτων τινα ὀπτεον ἀν εἰη | ||
| , τους δε χρηματιουμενους , τους δ ' ἀλλο τι τοιουτοτροπον αὑτοις ἐξεργασομενους . παντα γαρ ἠδη δια τουτου ἐπρασσετο |
| θνητοις . οἱ καλεονται ἡμιθεοι : κατα συγκρισιν προς ἡμας ὑστερους ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος : “ και ἡμιθεων γενος | ||
| λοχαγους , οἱ καλεονται ἡμιθεοι κατα συγκρισιν προς ἡμας , ὑστερους , ὀντας ἐκεινων . Ὁμηρος , και ἡμιθεων γενος |
| Α . ὁ Δ ἀρα τους Α , Β μετρει πρωτους ὀντας προς ἀλληλους : ὁπερ ἐστιν ἀδυνατον . οὐκ | ||
| κατ ' ὀναρ ] πιστευειν χρη και πειθεσθαι , φημι πρωτους εἰναι θεους : ἀλλοτριον γαρ θεου το ψευδεσθαι . |
| μοι τα ῥηθεντα : λογων γαρ πλειονων οὐκ οἰμαι ὑμας προσδεισθαι . Τουτων ῥηθεντων οἱ δικαζοντες ὁμογνωμονες γενομενοι προεκριναν τον | ||
| των μεν τινων ἀναπαυοντων λογων , των δε τινων ἐπιμελουμενων προσδεισθαι . δια τουτο οἱ μεν ὁταν παρελθωσιν εἰς το |
| ἐπι την ἐκκρισιν : ὀλιγον δ ' εἰναι χρη το μιγνυμενον αὐτῳ μελι , μη πως γενηται δακνωδες . ἐλαιαι | ||
| δε καθ ' ἑκαστον ἐστι το συνεκτρεφομενον και συνανα - μιγνυμενον εἰτε δια τας χωρας , ὁπερ οὐκ ἀλογον , |
| το ἑκτικον . ἑκτικον μεν οὐν ἐστι πνευμα , το συνεχον τους λιθους . φυσικον δε το τρεφον τα ζωα | ||
| ἐρωτηματικαι , αἱ δε πυσματικαι . Ἀλλα νυν ἐπι το συνεχον χωρωμεν , τουτο δε ἐστιν ἡ ἐργασια . ἐργασια |
| αὐτων της φιλιας ἀποκρυπτεται , ἡγουμενος τας της εὐνοιας ὑπερβολας καταφανεις εἰναι τοις πεπαιδευμενοις των ἀκροατων . Λεγει γαρ που | ||
| περι ταυτα λειτουργιας οὐχ οἱον ἐκκλινουσιν ἠ τοις ὀχλοις γενεσθαι καταφανεις ἐπαισχυνονται , τοὐναντιον δ ' ὡς περι τας μεγιστας |
| τινος παραδοντος ἐρωτατ ' αὐτον , και καθ ' ἑκαστον παρασχεσθαι μαρτυρας ἀξιουτε . ἐαν δ ' εἰναι μοι φῃ | ||
| , εἰτε οἰκτῳ του ἀνθρωπου εἰτε και ἀποδοχῃ , παντα παρασχεσθαι , μητε ὑπουργιας τινος φεισαμενον μητε δαπανης μηδεμιας . |
| ἑνα εἰναι δοκειν δια το ἑν εἰναι ὀνομα των πλειονων σημαινομενων , οἱον του ἀνθρωπου και του ἱππου σημαντικον το | ||
| και ὁτι αὑτη ἡ ὑπογραφη χωριζει αὐτο ἀπο των δεκα σημαινομενων του ἐν τινι : δια γαρ του ἐν τινι |
| πλειονων εἰσαφικνουμενων και ζηλουντων ἐκεινους κατα το ὁμοφυλον , πολλας κατοικιας γενεσθαι , ὡν αἱ πλειους ὁμωνυμοι των ποταμων ἐγενοντο | ||
| κελυφος : γραφεται και κελυφον . κυμβος : κοχλου , κατοικιας , ὀστρακου , οἰκιας , μυλου . μονης : |
| τον Σελευκον και Μενελαον ὑπολειφθεντας ἐν Κυπρῳ μετα Νικοκρεοντος του βασιλεως και των ἀλλων των συμμαχουντων διαπολεμειν τοις ἐναντιουμενοις . | ||
| διαφεροντι φανηναι μονον ἀρκῃ . και το μεν ἠδη του βασιλεως παροντος ἐκεινον τουτο παθειν οὐ σφοδρα ἀν τις θαυμασειε |
| τουτων προσαπορειν ; μικρου δειν οὐδ ' οἱ ψευδεις ἐν ὡρισμενοις : ἐν ἀπειροις γαρ και οὑτοι . οἱ γαρ | ||
| ' ὡν συνηχθη : τουτο γαρ ἀν εὐκολωτερον ἐποιουμεν ἐν ὡρισμενοις ἐχοντες μαλλον την ζητησιν . ἐπειδη δε , εἰ |
| τειχη καλεσωμεν ὑμας . “ ” οὑτως “ ἐφη ” ποιησειαν οἱ θεοι . “ συνεσπειραμενους οὐν ὁ Χαιρεας ἐκεινους | ||
| και παντα τα στασιμα και βραδυπορα οὐ κενουντα τους λιθους ποιησειαν ἀν . συντομως δε εἰπειν πασα ἡ διαιτα ἐπι |
| λοχαγου τοπον ἀντιμεταλαβῃ , οἱον λοχαγουντος του αβγδε και ἑξης ἐπιστατουντος του ζηθικ και ἐφ ' ἑξης του λμνξο , | ||
| καταπολεμησαι τουτον παρεσκευαζετο . μετα δε ταυτα Θρασυδαιου του Θηρωνος ἐπιστατουντος της των Ἱμεραιων πολεως βαρυτερον του καθηκοντος , συνεβη |
| τε και βοωντα οὐ προγεγραφθαι , ἀλλα δια τα χρηματα ἐπιβουλευεσθαι προς αὐτων , ἐπι τον πινακα ἀγαγοντες ἀναγινωσκειν ἑαυτου | ||
| προς τον δημον και ξυν ὁρμῃ ἀναπεμψαντων ἁ ἠκουσαν , ἐπιβουλευεσθαι παρ ' αὐτων ὁ Ἡρωδης ἐφασκεν ὡς ἀναθολουντων ἐπ |
| τας εἰκονας ἐπανιωμεν παλιν , αἱς ἀναγκαιον ἀπεικαζειν ἀει τους βασιλικους ἀρχοντας . Ποιας ; Τον γενναιον κυβερνητην και τον | ||
| αὐτῳ την γυναικα . ” ἐνθα δη παντας ὠμνυ τους βασιλικους θεους ὁ Σελευκος , ἠ μην ἑκων ἀν και |
| τον παιδα ἀποδοσθαι εἰς ἀστυ ξυλα και κριθας ἀπεπεμψα , ἐπανηκειν την αὐτην τα κερματα κομιζοντα παρεγγυων . χολος δε | ||
| ζητησιν αὐτης , και εἰ μη εὑροιεν , προσεταξε μη ἐπανηκειν . ὁ οὐν Καδμος ἐλθων εἰς Ἑλλαδα και μη |
| ἐλαβεν , ἐτελευτησεν ἐπι σημειοις φαρμακων : νομου κελευοντος τον τυραννοκτονον δωρεαν λαμβανειν ἀμφισβητουσιν ἀλληλοις οἱ ἰατροι περι της δωρεας | ||
| Παυσανιας Μηδικην στολην ἀμφιεννυμενος κρινεται μηδισμου : κἀκεινο νομος τον τυραννοκτονον δωρεαν λαμβανειν , μαγος ὑπεσχετο εἰσω πεντε ἡμερων ἀποκτενειν |
| ἀπεκτεινεν αὐτων , τους δε και ζωντας ἐλαβεν , οἱ πλειους δε κατεφυγον ἐς τι χωριον ὀχυρον και τετειχισμενον . | ||
| πεττονται , καθαπερ ἐν τοις ἀλλοις ὑπνοις , ἀλλα πολυ πλειους γινονται . δια ταυτα τοι και παρακελευομεθα τοις καμνουσιν |