κανων . τριτον δ ' ἑλικτῳ βοστρυχῳ προσεμφερες . ἐπειτα τριοδους πλαγιος ὡς ἐφαινετο , πεμπται δ ' ἀνωθεν ἰσομετροι | ||
ὁπλῳ τινι , βιαν μεν οὐδεμιαν παρεχομενῃ , καθαπερ ἠ τριοδους ἠ ξιφος ἠ δορυ , ἀλλα δυναμει συνεχρητο θελκτικῃ |
δε , ὡς ἐφην , οὐχ ἁπλως μεγεθος των βοηθηματων παραλαμβανειν , ἀλλα πηλικον τοδε τι μεγεθος . ἀν γαρ | ||
: δια τουτο και ὁ καιρος κωλυων ἡμας ἐστιν ὁτε παραλαμβανειν το ἀπαιτουμενον οὐκ ἀν εἰη σκοπος . εἰ γαρ |
Διῃτησε δε Καισαρ το ὁλον , ἑκαστῳ των παιδων μερος ἀποδους της ἀρχης , την δ ' ἡμισειαν μοιραν Ἀρχελαῳ | ||
πασι το αὐτο ἐστιν . % και την δευτεραν οὐν ἀποδους αἰτιαν [ ] ? του συνγραμματος ? , το |
διελεγετο , ἐνταυθα ἐγω νυν διαλεγομαι , τοπον τε διαφορον καταλαμβανων των κουφων φυσει και των φυσει βαρεων , ἐτι | ||
' ἐπι την Ἀττικην , και Μεγαροις ἐπιχειρων , και καταλαμβανων Ὠρεον , και κατασκαπτων Πορθμον , και καθιστας ἐν |
περιιστατο ἀοριστον , του σφεδαπος μη δυναμενου κατα το τριτον παραλαμβανεσθαι , ἐπει δυσεφικτον το ὁρισαι παντος ἀνθρωπου πολιν : | ||
μεν λεγεται , ἐπειδη δυναται ἑκαστον τουτων καθ ' ἑαυτο παραλαμβανεσθαι , ἀτομα δε λεγονται , οὐκ ἐπειδη οὐ τεμνονται |
και πλεονεκτικον , ταυτα και παρ ' ἑκοντος λαμβανειν ὁμοιως ἀναιδους τινος και φιλοκερδους ἀνδρος και πλεονεκτου : αἰτειν δε | ||
γη κομωσα ἡδυ οὑτω θεαμα ὡς γυνη κατακομος . φευ ἀναιδους παλαμης : ὀντως παντα τα ἐκ πολεμιων πεπονθας : |
τονοισι γειτονευονται : ὁσον δε ἐξωτερω των ἀδενων , ἐπιπλειστον ἀπολαμβανειν : ἀσινεα γαρ . Γινωσκειν δε χρη και ταδε | ||
την του ἀει ἀφανους και ἐτι την του ὁριζοντος θεσιν ἀπολαμβανειν ὑπερ γης μεν ποιουντα παντοτε το βορειοτερον ἑαυτου παν |
] τι συ παρα προθυροις , φιλα ; ποτερα δωματος εἰσοδους σαιρεις , ἠ δροσον ἐπι πεδωι βαλλεις οἱα τε | ||
ταχα δε και καταμαθοντες των Περσων τινας διακεκοφοτας προς τας εἰσοδους του ἐρυματος ἐτραποντο και ἀπο των κεφαλων των ἐνδον |
διεψευσατο . Ὁπλων και χρηματων χρεια . ἠ πεμπε ἠ ἀποφαινου . Εὐπορουντων ἐργον το πεμψαι , πενομενων δε το | ||
και πως κειται ὁμοιως τοις ἀνω προς τον τοπον και ἀποφαινου . και ἐαν μεν ἀγαθοποιοι ἰδωσι τον τοπον ἀγαθα |
τοιουτον περι πλειστου ποιεισθαι ὑμας , και ἀνδρα εὐεργετην δικαιως ὀνομαζειν . Ξενοφωντος δε ἠθος και ἡ χειρ αὐτῳ ἐπηκολουθησεν | ||
Δειναρχος κατα Λυκουργου . τας βʹ ἡμισυ δραχμας οὑτως εἰωθασιν ὀνομαζειν οἱ παλαιοι . Τριτοπατορες : Δημων ἐν τῃ Ἀτθιδι |
βοηθειας . Ἀμεινον γαρ δη τουτο διχως ἠ προσθεσιν τινα λαμβανον ἠ ἀφαιρεσεως θατερου γενομενης : καθαπερ και ἐπι των | ||
ληγοντι ζευγνυμενον το ἐν ταις ἱεραις ἀπο φωνηεντος του ε λαμβανον την ἀρχην διεσπακε τῳ μεταξυ χρονῳ τον ἠχον οὐκ |
ἐν ἀβακισκοις συγκειμενον ἐκ παντοιων λιθων , ἐν οἱς ἠν κατεσκευασμενος πας ὁ την Ἰλιαδα μυθος θαυμασιως , κατα δε | ||
εἰκοσι , γνωμης δε ἱκανως ἐχων και το σωμα εὐ κατεσκευασμενος , ἐῳκει γουν ἀθλητῃ καλῳ και ἐλευθεριῳ το εἰδος |
και ἀνθρωπων το παλαι ἠν , χρονῳ δε παρηνομησαν ἰδια ἐπονομαζοντες τεμενη θεοις τα παντων κοινα , θεοι δε ἀντι | ||
αἰθειν τε και θαλπειν , τον δε ἀπο της μητρος ἐπονομαζοντες , ἐπορευοντο ἐπι καμηλων ἐς τα των Γυμνων ἠθη |
περι ἀγαθων και κακων ὡσπερ και οἱ ἀλλοι και ἐτι κατεχομενοι ὑπο πασης κακιας ; οὐδεν γαρ κωλυει εἰδεναι μεν | ||
ἐσχηματιζοντο πως . παντες μεν οὐν οἱ ἐκ θεων του κατεχομενοι ἀξιοθεατοι δοκουσιν εἰναι : ἀλλ ' οἱ μεν ἐξ |
δ ' ἀναλκιδες αἰεν ἀγαυοτερους λοχοωσι : τω μευ ἰτω κατεναντα , και εἰ θεος εὐχεται εἰναι χωομενος Δαναοις , | ||
προτερων ἀναπαυσιν ἐδωκεν . ἐκ περατης δ ' ἀνιων Φαεθων κατεναντα Κυθηρης ἐς δυσιν ἐρχομενης , πολυολβους τρισμακαρας τε ῥεζει |
, τριτην δε την Λιγυστικην , ὑφ ' ὡν κολπους ἀπολαμβανεσθαι τον τε Ἀδριατικον και τον Τυρρηνικον . ταυτα δ | ||
και δι ' ἀφιππιαν πιπτειν , τους δε δια δυσχωριας ἀπολαμβανεσθαι : και γαρ πολυν τοπον χαλεπον εὑρειν οἱον ἀν |
: οὐ μην οὐδε κατα στεγνωσιν συμβαινειν ὠφελεν δια την προσουσαν ἁλεαν . Ῥητεον , ὁτι εἰ και ταυτα παρακολουθει | ||
μεν , ὁτι ἀνιατον ἐπεμψε τον δεσποτην και την μη προσουσαν αὐτῳ μελαγχολιαν περιηψε , θεσπιῳδιας δε δια το προσεχες |
' αὐτο τουτο μεμψασθαι με το μερος , ὁτι τον ἐπιφανεστατον των φιλοσοφων και πλειοσιν ἠ δωδεκα γενεαις ἐμαυτου πρεσβυτερον | ||
: τριχῃ νειμας την πληθυν ἁπασαν ἑκαστῃ των μοιρων τον ἐπιφανεστατον ἐπεστησεν ἡγεμονα . ἐπειτα των τριων παλιν μοιρων ἑκαστην |
της ἀνθρωπου , νυν ἐξελεγχομενων αὐτων ψευδη μεμαρτυρηκοτων και οὐ παραδιδοντων την ἀνθρωπον βοηθησαι μοι , εἰ δ ' ἐμοι | ||
γερων . Προβαλλοντες κυσιν ἀρνας : ἐπι των τους ἀπραγμονας παραδιδοντων συκοφανταις . Πριν κεν λυκος ὀϊν ποιμαινῃ : ἐπι |
: ἐπει δε εἰωθαμεν ἐκφερειν τα πραγματα ἐνιοτε μεν ὡς ἀποφαινομενοι , ἐνιοτε δε ὡς πλεον τι του ἀποφαινεσθαι ποιουντες | ||
των συγγραφεων περι της τελευτης του βασιλεως τουτου διαπεφωνηκασιν , ἀποφαινομενοι δια φαρμακου θανασιμου γεγονεναι τον θανατον , ἀναγκαιον ἡγουμεθα |
τοιουτον τι : ὁ Λυκων τυγχανει ὠν και ἀπαις και κληρονομον οὐδενα οἰκοι καταλιπων , ὡς ἐγω πυνθανομαι . προς | ||
τουτον της ἀμφισβητησεως και ὑμας του κυριους γενεσθαι ὁντινα δει κληρονομον καταστησασθαι των Φιλοκτημονος : και ἐν μιᾳ ψηφῳ και |
του δε ἐμπιπτοντος τῳ ἐκει μεν το χρωμα μη ἐξωθεν ἐπινοεισθαι ἀλλ ' ἐν αὐτῳ κεισθαι τῳ προβληματι , ἐνταυθα | ||
φαινομενου ἠ φαινομενη ἀδηλου : οὐδενος δε τουτων ἐκκαλυπτικη δυναται ἐπινοεισθαι : ἀνεπινοητος ἀρα ἐστιν . εἰ μεν γαρ φαινομενη |
της ἐρωτησεως τον ἀρα παραλαμβανεσθαι , καθοτι και εἰς πλειονα συγκαταθεσιν το ναι γεγραφα , και εἰς μαλλον ὑπαρξιν τον | ||
ἠ φθονου : ἀλλα φαμεν , ὁτι εὐλογον ἐχει την συγκαταθεσιν : ᾐσθετο γαρ και τον ἐκεινων λογον , τῳ |
τῃ των λωποδυτων ἀπαγωγῃ και ταις της ὑβρεως γραφαις , συμβουλευοντων δε μοι και παραινουντων μη μειζω πραγματ ' ἠ | ||
ἀπεφαινε κατα των πολλων και παρεκαλει μηδε την φωνην ἀνεχεσθαι συμβουλευοντων , ἀλλ ' ἐνθυμεισθαι διοτι το παραπαν οὐδ ' |
συνεχεις , πληρωσωσι δε την μιαν ὑποθεσιν και της ἑτερας καταρξασθαι μελλωσι , τιθεασι το εἰεν , ὡς ἐν σχηματι | ||
τοις μονομαχειοις ἐν μεσῳ τις λαμπαδα καιομενην ἐρριπτε σημειον του καταρξασθαι της μαχης . τουτῳ οὐν τῳ σημειῳ ἀντι σαλπιγγος |
τον Μινυαν , και τους Ἀργοναυτας δε Μινυας ἐντευθεν γραφει προσηγορευσθαι . και το Δαματρος : ὁτι ἐν Ἐλευσινι Δημητρος | ||
, ἐθνος . Πρωταρχος δε τας Ἀλπεις Ῥιπαια ὀρη οὑτω προσηγορευσθαι , και τους ὑπερ τα Ἀλπεια ὀρη κατοικουντας παντας |
, ἠ ὁ λαμβανων παρα τον ὁρον μεσον ἑτερον αἰτιον συλλογιζεται μεν , οὐκ ἀποδεικνυσι δε , δια τουτο ταυτα | ||
ἡν ἀνυειν πειρωμεθα τῃ διαιρεσει χρωμενοι προς εὑρεσιν ὁρισμου , συλλογιζεται . και περι τουτου εἰρηται μεν αὐτῳ και ἐν |
ἀνθρωπος , βαραθρον δε ὀρυγμα τι Ἀθηνησιν εἰς ὁ τους κακουργους ἐνεβαλλον , ὡσπερ οἱ Λακεδαιμονιοι τους καταδικαζομενους ἐβαλλον εἰς | ||
ἑν μονον . Αἰγυπτιος τις ἀρχων κατεδικασε τινας θηριων βοραν κακουργους εὑρεθεντας , και ἐδει αὐτους ἁπασι τοις ζῳοις παραβληθηναι |
δ ' ἰθυς προς τειχος ἐϋδμητον βοας αὐας ὑψος ' ἀνασχομενοι ἐκιον μεγαλῳ ἀλαλητῳ . μεγεθει μεν γαρ των διαστηματων | ||
οἱ πολλοι και οὐτ ' ἀλαλαγμον οὐθ ' ὁπλων κτυπον ἀνασχομενοι , προτροπαδην ἐφευγον εἰς τα τειχη : ὡστε πολλους |
, : Και μεντοι παρ ' ὀλιγον ἐκινδυνευσεν εἰς Ἀρειον ἀναχθηναι παγον , εἰ μη Δημητριος αὐτον ὁ Φαληρευς ἐρρυσατο | ||
, και μιαν μολις εὑροντα ναυν , ἐπ ' αὐτης ἀναχθηναι , πολλα καταρασαμενον τοις την χωραν οἰκουσιν . Ὁθεν |
περιζωσαμενη κοσμιως ἀνωθεν και κατωθεν καθεζεσθω μεν ἀντικρυς της ἀποτικτουσης ταπεινοτερα : δει γαρ ἐξ ὑπερκειμενων εἰς τα ὑποκειμενα την | ||
αἰτιον [ το ] ἀλλα και ἀλλα ἐδαφη τα μεν ταπεινοτερα εἰναι τα δε ὑψηλοτερα , ἀλλα το τα αὐτα |
μετανοουσι : ἐσθ ' ὁτε δε δειλον και εὐκαταφρονητον ἠθος ἀναλαμβανοντες , ἐγκρατεις και ὑποκριτικοι και ἡττονες προς οὑς οὐκ | ||
λεγομεν , νυν δε ὡς ἀνακεφαλαιουμενοι , ἐν ἑνι παντα ἀναλαμβανοντες . Περι συντομιας . Ἀναγκαιον εἰδεναι και τουτο , |
ἐκεινων ἐργα λεγοντες , ὑβριστας εἰναι πικρους ἐξειργασαντο . τοιουτοις συνεχομενοι κακοις οἱ ὑπατοι πεμπουσι τους συνωνησομενους σιτον ἐκ των | ||
, ἑως ἀν ὑπερπιοντες και ὑπερμεθυσθεντες ὑπο ἰλιγγων και στροφων συνεχομενοι ὑφ ' ἑτερων ἀγησθε και μη αὐτοι δυνησθε σωθηναι |
ἐστι και οἱ ἀγαθον μεν τιθεμενοι τελος και προς αὐτο φερομενοι , τα δε προς αὐτο συμφεροντα μαλιστα των ἀλλων | ||
και ἐπι των γεωδων δε τουτων πλοιων ὑπο του θαλαττιου φερομενοι ὑδατος ἐμπορευομενοι ἐσονται . . ἩΦΑΙΣΤΟΝ Δ ' ΕΚΕΛΕΥΣΕΝ |
καταῤῥοωδεις δε οἱ τοιουτοι γινονται . Διαιτησθαι δε ξυμφερει ὁκοσα ξηραινοντα ψυχει και σιτων και ποτων και πονων , τους | ||
λυει το παθοϲ . χρη δε ταριχευϲαντα τα ἐντοϲθιδια και ξηραινοντα ἀποτιθεϲθαι , μη παροντων δε τουτων ὑποθυμιαν την ϲαρκα |
. κἀκεινοι : οἱ Ἀργειοι . προς : πλησιον . ἀναχωρησαντες : εἰς την πολιν δηλονοτι . περιγιγνεται : σῳζεται | ||
το πρωτον , ἐπειτα δε ὡς οὐκ ἀντιπροῃσαν αὐτοις , ἀναχωρησαντες και διαβαντες την Ἑλωρινην ὁδον ηὐλισαντο . Τῃ δ |
και τοσαυται παραγραφαι : οἱον γραφεσθαι τινα ἐξεστι : παλιν ἀναιρεισθαι τας γραφας : ἐξεστι γαμειν ὁθεν βουλεται τις , | ||
ἀληθευειν την δε ἑτεραν ψευδεσθαι , ὡς αὐτοθεν ἑπομενου του ἀναιρεισθαι δια τα προειλημμενα το ἐνδεχομενον φησιν οὐδεν ἀρα οὐτε |
παρασκευαζουσιν . Ἐπι δε του διαβητου καλουμενου παθους δυσκρασια τις ἐπιτεταμενης θερμοτητος περι τους νεφρους αἰτια πεφυκεν : αὑτη γαρ | ||
παυομενων αὐτων διερεθιστεον . λυγμου δε διοχλουντος ἠ ξηρας βηχος ἐπιτεταμενης , θερμον ὀλιγον καταρροφειτωσαν . το δε παγολυτον ἠ |
προς Καδουσιους δια τοιαυτας αἰτιας : Παρσωνδην τον Περσην , θαυμαζομενον ἐπ ' ἀνδρειαι και συνεσει και ταις ἀλλαις ἀρεταις | ||
ἐκ της Καδουσιων χωρας . διο και παρα τοις ἐγχωριοις θαυμαζομενον αἱρεθηναι τε βασιλεα και την Μηδιαν συνεχως λεηλατειν και |
, οὐχ ὁτι οἱ ἐλεγχοι ἀλλ ' οὐδ ' οἱ φαινομενοι ἐλεγχοι . εἰσι γαρ και μη παρα την λεξιν | ||
διαλεκτικος : οὑτοι δε οὐκ εἰσι κυριως ἐλεγχοι , ἀλλα φαινομενοι . Περι των σοφιστικων ἐλεγχων : οὐχ ἰνα αὐτοι |
, μη και ὀχληρος εἰναι τισι δοξω , λογοις πλειοσι πιστουσθαι ὁμολογουμενον πραγμα βουλομενος . Μετα δε τους χορους τουτους | ||
Τουτοις οὐν τοις λογοις τις προσεχων δοξει μετα πασης ἀκριβειας πιστουσθαι ὡς μαλλον ἐν παραθεσει εἰσιν αἱ προθεσεις ἠπερ ἐν |
ἡν στεργεις γυναικα . Πολλα δε σου των σοφισματων μολις κατανοησας ἐκεινο ῥᾳδιως ἐφωρασα το κακουργημα , ὁτι των παρθενων | ||
μηδεν τα ψυχης νομιζοντα και τελος ἡγουμενον τας ἡδονας : κατανοησας γαρ τον πονον του τον θεον ὁρωντος , ὁν |
παρειμενοις : δια δε των ἑξης αὐξομεν ἠ μειουμεν τα παρειμενα : ἐτι δε λειπουσης ἡμιν εἰς ἐλεγχον της του | ||
φευγων τους λογους μεριζονται , και ὁ μεν ἐχει τα παρειμενα , ὁ δε ἐκ των πεπραγμενων την κατηγοριαν ποιειται |
ὁς και ὑποαιολιος καλειται : ὑποφρυγιοι δυο , ὡν ὁ βαρυτερος και ὑποιαστιος καλειται : ὑποδωριος . τουτων ὀξυτατος μεν | ||
Ἀλλ ' εἰ ἀλλο τι φθογγος ὁ ἀκουστος και ὁ βαρυτερος και ὁ ὀξυτερος , διαφερουσιν ἀλληλων ἠ ὡς φθογγοι |
ὁτι φευκτα εἰσιν . ἐπει και πολλα προς ἡδονην φεροντα διωκομεν οὐ δια την ἡδονην , ἀλλ ' ὁτι αὐτα | ||
λεγε . Ταυτα μεν ἐσθ ' ἁ του τουτου νομου διωκομεν ὡς οὐκ ἐπιτηδεια . τα δ ' ἑξης λεγε |
Λευκιον και Ποστουμιον . ἐπι δε τουτων Λακεδαιμονιοι μεν στρατηγον προχειρισαμενοι Ἀγησιπολιν τον βασιλεα , και δυναμιν ἱκανην παραδοντες , | ||
σατραπης ἐδωκεν οἰκειν πολιν Ἀδραμυτιον . οἱ δ ' Ἀθηναιοι προχειρισαμενοι στρατηγον Κλεωνα τον δημαγωγον , και δοντες ἀξιολογον δυναμιν |
' ἑαυτου και των ἀλλων τιμωριαν . οὑτος δε πεφρονηματισμενων ἀποστατων ἀλογους ὁρμας ἐπιεικεσι λογοις εἰς εὐνοιαν προετρεψατο . , | ||
τις ἠλπισε παντος αὐτην ἠλευθερωσε λῃστηριου . Ὁτι ὁ των ἀποστατων βασιλευς Εὐνους ἑαυτον μεν Ἀντιοχον , Συρους δε των |
διεξιοντες , και την ἐσθητα του Ποστομιου πιστιν των λογων παρεχομενοι . ἀγανακτησεως δε μεγαλης ἐξ ἁπαντων γενομενης συναγαγοντες την | ||
και ἀκινακεας ἐστρατευοντο . Οὑτοι μεν οὑτω ἐσκευαδατο , ἡγεμονα παρεχομενοι Ἀριομαρδον τον Ἀρτυφιου ἀδελφεον . Σαραγγαι δε εἱματα μεν |
δε λιβανωτου και χαλβανης ὀνυχος τε και στακτης των στοιχειων συμβολον , ἡ δε τραπεζα εἰς την ὑπερ των θνητων | ||
, δυνοντος ἀρτι του θεου , μετα ἀλαλαγης , ἱνα συμβολον εἰη τοις ἐντος οὐσιν . Ἁλουσης δε της πολεως |
πολλ ' ἐχειν θνητον ἀνθρωπον † ἀλλ ' ἐραν και κατεσθιειν : συ δε καρτα φειδηι . Βορεας : το | ||
το ἑξης μετηνεγκεν ἀπο των ἀλεκτρυονων . ΓΘ τους λοφους κατεσθιειν ] και τουτο ὡς ἐπι ἀλεκτρυονων . ἡξεις παλιν |
αὐτον αἰτιας [ τε και της κινουσης ἠν διαυτη ] ἀπολομενης ; ἠν δ ' αὑτη το μηδεν εἰς το | ||
ὑφασμα τυχειν αὐτην ἐχουσαν και τουτου μονου προτεραν ἀπολλυσθαι , ἀπολομενης δε της ψυχης τοτ ' ἠδη την φυσιν της |
ὡραιοτατους ἀκρεμονας και σμιλακος πολλακις τραγειν παρεσχε , το στομα ἀποφαινων αὑτῳ , εἰ δεηθειη φιλησαι , εὐωδες αὐτης . | ||
ἐμφανεις καθιστασθαι . ὡστε ἐκεινος ἀν κρατοιη ὁ λογος ὁ ἀποφαινων ἀερος πιληματα , ἀποθλιβομενα και ἐμπιπτοντα εἰς τα κατωτερω |
ἐξ αἰωνος παραδεδομενην ἐλευθεριαν διαφυλαττειν . Ὁτι των Ἀντιοχεων τινες καταφρονησαντες Ἀντιοχου του βασιλεως δια την ἡτταν ἀνεσειον τα πληθη | ||
περι του κορυφαιου : οὑτοι οὐν οἱ ἀνθρωποι των αἰσθητων καταφρονησαντες ἀνηχθησαν ἐκπληττομενοι την θειαν ἁρμονιαν . Ἐξ ὡν δε |
' ὑμων ἐν προσθηκης μερει . το μεν τοινυν ἐκεινοις συγχωρειν ἡγεισθαι αὐτοι κρινατε ὁποιον τι ποτ ' ἐστιν ὑμιν | ||
πως ἐσχε καλως ὡστε τους ἰατρους αὐτῳ παντα τα συνηθη συγχωρειν : τον δε μη ἀνασχεσθαι , ἀλλ ' εἰποντα |
παθη και τα συμβαινοντ ' ἐπιστησας την διανοιαν [ ] κατανοησαι ἀν τα τε λοιπα ? και ὡς σχετλιον μεν | ||
ὡς ἐνεστι κατα το φιλοκαλον δι ' αὑτου ἑκαστον πειραθεντα κατανοησαι . ἐστιν οὐν παλιν μουσικη μεσοτης , ὁταν ἐν |
ἑνωσιν και δια την της ταυτοτητος ἐν τοις ἀυλοις εἰδεσιν ἐπικρατειαν . ἀλλ ' οὑτος μεν ὁ τυπος ἑτερᾳ θεωριᾳ | ||
: Σπορακης μαθων τον στολον τον βασιλεως ἐπι την ἑαυτου ἐπικρατειαν γενομενον ἐφυγεν . . . σχασαντα : τεμοντα . |
, κατακρατειν ἐπικρατειν , καθαιρειν : το γαρ καταπολεμειν και καταδουλουσθαι ἑτερας ἐστι χρειας , ὡσπερ και το χειρωσασθαι και | ||
διαβαλλοντες πολλοι , και πρωτοι Κορινθιοι κατηγορουν Ἀθηναιων , φασκοντες καταδουλουσθαι τους Ἑλληνας : Μεγαρεας ἀπελαυνεσθαι της Ἀττικης , τυραννικα |
γαρ νυν Ὀδυση ' ἐφαμην κακα πολλα παθοντα οἰκαδ ' ἐλευσεσθαι : νοστον δε οἱ οὐ ποτ ' ἀπηυρων παγχυ | ||
' ἡδονην δεξασθαι τον λογον , εἰ μελλοι θανατος αὐτῳ ἐλευσεσθαι παρημεληκοτι του βιου : τον δε θεον οὐ ταυτην |
ἐπινιφει και ἐπομβρει τας ἀγαθων πηγας ἀνωθεν , ἐκ λακκου πινομεν και βραχειας [ και ] κατα γης λιβαδας ἀναζητουμεν | ||
την τιμωριαν οὐ προσδοκωντες της μεθης ἡξειν προχειρως τους ἀκρατους πινομεν . Ἐγω δε κεστρευς νηστις οἰκαδ ' ἀποτρεχω . |
τι κατηγορουμενον ἑκαστου ὡσπερ των ἀνθρωπων ὁ ἀνθρωπος . και ἀποδιδομενων των λογων καθ ' ἑκαστον ἐνυπαρξει ὁ του ὀντος | ||
, και τοτε περιειλουμενων τοις ἀνω τροχιλοις , εἰτ ' ἀποδιδομενων τοις τυλοις του ἀξονος , γινεται ἡ κατ ' |
ἐμελλε ποιεισθαι την παροδον , εὐρυτεραν τε αὐτῳ και λειοτεραν κατασκευαζοντας την διαβασιν . το γαρ ὀρος τουτο ὁ Ταυρος | ||
ματαιου γινεσθαι . Λακεδαιμονιοι τε ἐξελαυνουσι Σπαρτης τους τα μυρα κατασκευαζοντας ὡς διαφθειροντας τοὐλαιον : και τους τα ἐρια δε |
ἐπει βουλομαι γε παλαι μεθ ' ὑμων ἐλθων ἐπι τους καδισκους κακον τι ποιησαι . ἀλλ ' , ὠ Ζευ | ||
ἐγᾠδα . συντριψω γαρ αὐτου τους χοας , και τους καδισκους συγκεραυνωσω σποδων , και τἀλλα παντ ' ἀγγεια τα |
παρα σοι , μαθετω . Θαυμα σοι που των πανυ θαυματων το τοις μεν ἀλλοις παρ ' ἡμων τον Λητοιον | ||
της πολεως ἐχειν : ἀφαιρουσιν οἱ λογοι τα πολλα των θαυματων και ποιειν δοκουσι μοι παραπλησιον ὡσπερ ἀν εἰ τις |
δε του σαρκωδους ὑγραινεται το ἰνωδες . αἱ γαρ σαρκες δεξαμενης δικην ἐπεχουσιν , αἱ δε φλεβες ὀχετων . φερονται | ||
Ὀϊκλεους παιδα Ἀμφιαραον , σχισθεισης ὑπο κεραυνου της γης και δεξαμενης αὐτον ; ὁ γαρ Ζευς εἰς τιμην αὐτου σχισας |
, ὠ πανσοφε , μονος ἀμιγους ἠκρατισω σοφιας : του καταρασθαι χειρον το ὀνομαζειν ὑπειληφας ; οὐ γαρ ἀν τον | ||
οὐδ ' ὁσον ἀραις ἀμυνομενων : τι γαρ δη ἐδει καταρασθαι παντα ἐπισταμενου του δαιμονος , τον ἀδικουντα , τον |
παρεκαλεις . τῳ τοινυν κατ ' ἐκεινων μισει το τουτους εὐφραινειν ἀκολουθει . λυσον τοινυν τον Νεμεσιον ἡμιν . οὑτος | ||
παρεστησας ἐλπιδας . ὁ γαρ ἀνηρ οἱος εὐ πραττων πολιτας εὐφραινειν . ἠν μεν γαρ και ἐκ νεου μετριος και |
μεν βασταζειν μη δυνωνται , κωπην δε ἐλαυνειν δυνωνται : Μυτιληναιους δε ἡβηδον ἀποσφαξαι και τουτο ἐψηφισαντο ἐσηγησαμενου Κλεωνος του | ||
ὡς Παχητα ἀγγελον των δεδογμενων , κατα ταχος κελευοντες διαχρησασθαι Μυτιληναιους . και τῃ ὑστεραιᾳ μετανοια τις εὐθυς ἠν αὐτοις |
, πρωτον μεν ἐπειδη τα πρεσβεια πανταχου ταις εἰδητικαις αἰτιαις ἀπονεμειν εἰωθασι , πρωτας λεγοντες εἰναι ταυτας ἀναιρουσι την ἐν | ||
την δ ' αὐτος ἐφη τοις την θεον θεραπευουσι μονοις ἀπονεμειν δωρον . τοις τε χρησθεισιν ἐκ της μαντειας κατακολουθησαντας |
δε ὡστε δια της ἀποδειξεως συμπεραινεσθαι , ἀλλ ' ὡς λαμβανεσθαι μεν μεσον το αἰτιον ἐν τῃ του δια τι | ||
αὐτου δη τουτο κρατῃ το ἐξ ἀφαιρεσεως αὐτα των αἰσθητων λαμβανεσθαι . συμπλεκεται δε πρωτοις τοις μη χωριζουσιν αὐτα των |
τροπον δε ἐπι της του ὠμου ἐμβολης τον ἐπι πασι καταρτισμον δυνατωτατον ὀντα κατακεχωρικεν , οὑτως και ἐπι των παροντων | ||
γινηται . τα μεν σημεια ταυτα ἐκτεθειται : τον δε καταρτισμον , ὁν τροπον δει ποιεισθαι , δια τουτων δεδηλωκεν |
φωτος τε εὐ ἐχειν και τινας ὑποδεικνυναι κευθμωνας , προς κολωνον τινα ὑψηλον σκοπον ἀναβιβαζουσιν ἐπιστημονα : οὑτος δε αὐτων | ||
οἱ ἡκαν ἐρετμα : Ἀγκαιος δ ' ἰθυνεν ἐπι προβλητα κολωνον εἰ μη ἐγω φορμιγγα τιτηναμενος παλαμῃσι μητρος ἐμης ἐκερασς |
: τα κ ' ἐπειτα και ἐς τελος ᾐσιν † ἀμεινων : ψιλως ἀναγνωστεον , ἐπεκτασιν δε πεπονθεν ἡ λεξις | ||
τοκεεσσιν . 〚 Στεργε φιλους ἀχρις θανατου : πιστις γαρ ἀμεινων . 〛 Συγγενεσιν φιλοτητα νεμοις ὁσιην θ ' ὁμονοιαν |
των ἁλιεων ταις κωπαις ἀλλην θλαττεσθαι την κεφαλην , ἀλλην κοπτεσθαι τα μεσα και την οὐραν , και σωρηδον ἀγρευεσθαι | ||
ἁ δει σε λαβειν διδαξεις . οὐ γαρ ἀξιον ἡμιν κοπτεσθαι τηναλλως τους βιβλιογραφους . μηνυε δη και τον τε |
Πολλακι δ ' Αἰαντος μεγαλου στιβαρους ὑπο μηρους καββαλε Τυδειδης κρατερας χερας , ἀλλα μιν οὐ τι ἀψ ὠσαι δυνατο | ||
θεσθ ' ἐνι θυμῳ , ἀλληλους τ ' αἰδεισθε κατα κρατερας ὑσμινας . αἰδομενων δ ' ἀνδρων πλεονες σοοι ἠε |
. το δε γυιω περισπαται . Τα εἰς Ω καθαρον παραληγομενα τῳ Ω βαρυνεται : ζωω πλωω σωω , χωρις | ||
Ἀτρευς λεγοντες ἀντι του Ἀτρευς , Πηλευς . Τα μακρᾳ παραληγομενα των ῥηματων βραχυνει : φθερω λεγουσιν ἀντι του φθειρω |
ὁ της Λεοντος γυναικος Βερινης ἀδελφος , μετα στρατευματων ἀριστινδην συνειλεγμενων . Ἁπερ ἀκριβεστατα Πρισκῳ τῳ ῥητορι πεπονηται : ὁπως | ||
, μετα του μειρακιου , τοσουτων ἀνθρωπων παρ ' αὐτῳ συνειλεγμενων , εἰ μη εἰς τουτο μανιας ἀφικομην ὡστε ἐπιθυμειν |
γαμεται δεδωκατε με . οἱα δε φιλει γινεσθαι περι τας παραδοξους φωνας τε και ὀψεις , πολλη ταις παρουσαις ἐνεπιπτεν | ||
μη λεγε ἡμιν τοιαυτα φρικωδη ηὐχουν ] ἐθαρρουν ξενους ] παραδοξους , ἀτοπους μολεισθαι ] μολειν , ἐλθειν ὡδε ] |
, εἰ δει και τιμωρησαι αὐτον τον μοιχευσαντα , ὡσπερ συλλογισαμενος ὁτι ὁ δεινα ἐμοιχευσε . τῳ δε τοιουτῳ , | ||
εἰτα το Δ κατα του Β λαβων ἠ και αὐτο συλλογισαμενος δια του Ε λαβῃ το Α Δ , Δ |
δια το ἀνυτειν τον ἰδιον δρομον . των θεων . κληρον και μεριδα . αὐτον τον Ἡλιον . ἀμετοχον κληρου | ||
ἀλλων ἀσωματων , τοις δε δι ' ἑαυτου μονου , κληρον ἀποφηνας των λαμβανοντων ἑαυτον , οὑς εὐθεως και προσρησεως |
ἐπιδειξειν τοις δικασταις της μεν σωτηριας τῃ πολει τους θεους αἰτιους γεγενημενους και τους φιλανθρωπως και μετριως τοις της πολεως | ||
τους δε βιασαμενους και διδαξαντας ἀτιμωρητους καταλιπειν , οὑς ἁπαντων αἰτιους εἰναι συμβεβηκεν , ὡν ἠ δεδρακασιν ἠ πεπονθασιν ἐκεινοι |
γαρ ὡς ἐπος εἰπειν ἀνθρωπων καθαπερ ἀπο τινος θεοπεμπτου και ἀπλανους μαντειας ἠθος και προθεσιν βιων ὁ φυσιογνωμων ἐπισταται , | ||
ἀριθμου της ψαμμου . * * * κἀν μεχρι της ἀπλανους γενηται ἡ ψαμμος , οὐκ ἀπειρος . Ἐπειδη δε |
προς την Ἀφροδιτην ὁ Ἱππολυτος , οὐκ ἀξιω σωφροσυνης , σωφρονεστερον γαρ το περι παντων θεων εὐ λεγειν και ταυτα | ||
ἀρχης οἰκονομια ὑπο ταις γυναιξι διῳκειτο , ἐπι τε το σωφρονεστερον και σεμνοτερον παντα μεταγειν ἐπειρωντο . και πρωτον μεν |
ἀγγελοις ἀλειπταις , λογοις , χρωμενος . οὑτος των δωδεκα καταρχει φυλων , ἁς οἱ χρησμοι „ βασιλειον και ἱερατευμα | ||
, , : της δε Ἐλεατικης ἀγωγης Ξενοφανης ὁ Κολοφωνιος καταρχει , ὁν φησι Τιμαιος κατα Ἱερωνα τον Σικελιας δυναστην |
τελεωτερον ; οὐ της πατριδος εἰμι μεταναστης ; οὐ της συγγενειας ἀπεληλαμαι ; οὐ της πατρῳας οἰκιας ἠλλοτριωμαι ; οὐκ | ||
: ἀνεψιου δε , και εἰ τις ἐξω ταυτης της συγγενειας ἐστιν , οὐκ ἰσον , ἀλλα προτεροις τοις ἀρρεσιν |
ἀρα ἐστι τα ἐκφυγοντα την των φαινομενων δια των ὀργανων παρατηρησιν καʹ ιʹʹ . Ταυτα ἀρα δει προσεπιμερισαι τῃ τε | ||
ἀγρυπνιης ” , της των φαινομενων θεωριας , δια την παρατηρησιν . πολλοι δε μετ ' αὐτον ἐγενοντο Φαινομενα γραψαντες |
ἐν ἐκτασει ἐστι το α : ὁτε μεντοι ἐπιφορητικος ἠ παραπληρωματικος , βραχυ ἐχει το α . . Ἐν ταις | ||
ἀρχοντα και το εἰναι δουλον διχα ] κεχωρισμενον θην ] παραπληρωματικος συνδεσμος το θην . δη ἐπιγλωσσᾳ ] καταβοᾳ τελειται |
. ὁμως δε οὐδεις δειξει παρα τῳ ποιητῃ τρις τινα λαμβανοντα τροφας . διαμαρτανουσι δε πολλοι παρα τῳ ποιητῃ ἐφεξης | ||
γαρ ἀν ἠθελεν ἰσα φαινεσθαι μηδεν ἀνθ ' ὠν ἀφιησι λαμβανοντα . Ὁ δε Ἀριστοτελης παντη μενειν ἐπι της αὐτης |
συμβεβηκοτα των οὐσιων και κατα τουτον τον τροπον εἰπε μη κατηγορεισθαι τα συμβεβηκοτα των οὐσιων . πως δε κατηγορειται το | ||
ἐλεγεν , ἀδυνατον δε ἠ τον ἀνθρωπον ὁλου του λογικου κατηγορεισθαι ἠ το ζῳον ἐξω που της ἀνθρωπου φυσεως κειμενου |
τον τριποδα κομισηται των τις ἐκγονων των ἐν τῃ Ἀργοι συμπλεοντων , τοτε ἑκατον πολις οἰκησαι περι την Τριτωνιδα λιμνην | ||
. τουτων δε μαρτυρας παρειχοντο τους κυβερνητας και ἀλλους των συμπλεοντων πολλους . τοιαυτα λεγοντες ἐπειθον τον δημον : ἐβουλοντο |
τε ποτον τε . τουτο γαρ αὐτος ἐν τῳ προοιμιῳ ἐπαγγελλεται των καλων τουτων ὑποθηκων ὡν προς τους ἑταιρους ποιειται | ||
ὀμβριον . τουτο μεγιστον ἐστι το κολλουριον και πλειονα ὡν ἐπαγγελλεται , ποιει . Καδμιας . . . . . |
θρηνον ἐπᾳδοντες . ” Τοιαδε εἰπων την ἐσθητα οἱα τις ἐνθους ἀνεσυρατο , και περιζωσαμενος ἐς το των χειρων εὐκολον | ||
μετα βελους και χρησμους τινας και μαντειας λεγειν , ὡς ἐνθους . Λυκουργος δε ὁ ῥητωρ μεμνηται του Ἀβαριδος ἐν |
, ̈ το πυρ θεον ὑπειληφατον Ἱ . τε ὁ Μεταποντινος και ὁ Ἐφεσιος Ἡρακλειτος . ̈ . , [ | ||
καταλιπειν πλην της καλουμενης Ναυτικης ἀστρολογιας . Ἱππασος δε ὁ Μεταποντινος και Ἡρακλειτος ὁ Ἐφεσιος ἑν και οὑτοι και κινουμενον |
τουτου πονηριαν ἐτι μαλλον ὑμεις ὀψεσθε , και ἐγω των γεγενημενων ἀποδυραμενος τα πλειστα προς ὑμας ὡσπερει ῥᾳων ἐσομαι . | ||
δικαιον ἠν . και προς τουτοις ἀγωνων ἡμιν ὑστερον πολλων γεγενημενων ἐξ ἐκεινων ] των πραγματων ] [ και αὐτου |
της ἡμερας συνεφορμησαντες , μαλλον ἠ προτερον πεπληγμενοι προς τοὐπισω χωρησαντες , ὑφ ' ἑνι συνθηματι την [ προς ] | ||
, ἡσυχαζον . ἐν τουτῳ δε οἱ Ἀθηναιοι κατασχοντες και χωρησαντες εὐθυς πασῃ τῃ στρατιᾳ αἱρουσι την Θυρεαν . και |
περι τας ταφας και τας ἐκφορας και τιμας των τεθνεωτων καταδειξαι , τον προ του χρονον μηδεμιας οὐσης ἐπιμελειας περι | ||
, και κατηρεφεις εἰναι τοις σκεπασμασι . Τινες δε Μηδειαν καταδειξαι την ἐσθητα ταυτην φασι δυναστευσασαν ἐν τοις τοποις , |
φιλοκαλος ὠν ἐζωπυρει την του παιδος φυσιν ἐξαιρετοις και περιτταις ἐπιμελειαις , ἱνα μη ἐντυφηται μονον , ἀλλα και θαττον | ||
και τοις εἰς τον πολεμον ἀσκημασι και ταις του πλουτου ἐπιμελειαις , ταυτα παντα ἀγαστα μοι δοκει εἰναι . και |
ἐπιθεωρηθῃ παλιν ἀνακαμψει προς τους γονεις ἠ προς ἑτερους τινας οἰκειους . Το δ ' ἐπι τουτῳ δωδεκατημοριον ἐκαλεσαν Τοξοτην | ||
ἀγαθους γονεας , ἀγαθην ἀδελφην , ἀγαθους διδασκαλους , ἀγαθους οἰκειους , συγγενεις , φιλους , σχεδον ἁπαντα ἐχειν : |
' ἑκατεραν την γενυν , ἐμπροσθεν μεν τετταρες οἱ τομεις ὀνομαζομενοι , μονορριζοι παντες , ἑξης δ ' αὐτων ἑκατερωθεν | ||
ἐχθροι . βασιλει δε τῳ Λακεδαιμονιων δικαστηριον ἐκαθιζον οἱ τε ὀνομαζομενοι γεροντες , ὀκτω και εἰκοσιν ὀντες ἀριθμον , και |
λεγοντα αὐτον ἐκ των δακρυων και της λυπης ὑπνος βαθυς καταλαμβανει . Και αὐτῳ αἱ τρεις ἐφιστανται Νυμφαι , μεγαλαι | ||
τε και φροντισι τετρυχωμενον διατριβοντα τε ἐν Παιοσι νοσος χαλεπη καταλαμβανει . ἐπει δε αὑτῳ τας προς σωτηριαν ἐλπιδας φαυλως |
τρεφων οὐδεποτε χρηματων οὐδε τροφης ἠπορησε , και το παντων παραδοξοτατον , οἱ μετ ' αὐτου στρατευομενοι των ἀλλοεθνων της | ||
: των γαρ ἀλλων ἐπειδαν ἀκουσωσι πραττοντων οὑτοι , το παραδοξοτατον , ὑπο κατοκωχης ἐνθεου πραξειν φασι προτερον , εἰτα |
χρησμους ἐπεμψεν , οὐτε γης φασιν οὐτε οὐρανου ἁπτομενους , ἀνοητους δε και δυσνοητους ἁπαντας . Ἁπερ ὑστερον αἰσθομενος , | ||
και . . . ποτε τοις Ἀθηναιοις . . . ἀνοητους : ταυτα λεγει ὁ δικαιος λογος ἐπαπειλων τῳ ἀδικῳ |