| σου και διαλελυμενον χρησμον περι του Φαλαριδος , ἐπαινουντα και τιμωντα , ὁτι λαβων ἐπιβουλευοντας ᾐκισατο μεν , καρτερουντας δε | ||
| προς Ἡρακλειον τον ἰατρον , μνημῃ δε τινι και ἐμε τιμωντα . του τοινυν Ἡρακλειου την ἐπιστολην ἀναγνοντος ἐχαιρον μεν |
| παιδων δ ' ἐζυγη ξυναγονει . και τρις γοναισι τους γυναικειους πονους ἐκαρτερησα : ἀρουραν οὐκ ἐμεμψατο του μη ἐξενεγκειν | ||
| τους στημονι ὁμοιους ὑπ ' ἰσχνοτητος . Φερεκρατης δε τους γυναικειους πλοκαμους πλοκαδας καλει . τας μεντοι συνεστραμμενας μετα ῥυπου |
| το δε ὑψος συν τῳ της σκηνης ἀναστηματι μικρον ἀπεδει τεσσαρακοντα πηχων . το δε σχημα αὐτης οὐτε ταις μακραις | ||
| καταλογῳ των Ἠλειων , τον μεν συμπαντα αὐτων στολον ποιησας τεσσαρακοντα εἰναι νεων , τουτων δε τας ἡμισειας ὑπο Ἀμφιμαχῳ |
| ὁρισμον αὐτου παραλαμβανονται , τα δε εἰς τον ὁρισμον τινος παραλαμβανομενα προτερα ὑπαρχουσι , πολλῳ ἀρα μαλλον τα μερη του | ||
| τον αὐτον ἀρα τροπον και τα μορια τα ἀντι τουτων παραλαμβανομενα ὑφεξει αἰτιαν της ὑποστολης των ἀρθρων . . προσωπων |
| λεγει ἐν τοις δυο τοις Ὑστεροις ἀναλυτικοις , περι δε διαλεκτικου ἐν τοις Τοποις , περι δε του σοφιστικου ἐν | ||
| τοιαυτα . διδαξας οὐν περι ἀποδειξεως ἐδιδαξε και περι του διαλεκτικου συλλογισμου και τον οἰκειον ἠδη σκοπον ἐκπεπληρωκε . νυν |
| προκειμενῳ μοριῳ . ἐστι δε αἰτια ἡδε . Ἐπι δυαδος ἐγνωσμενης το ἀμφοτεροι παραλαμβανεται . ἐστιν οὐν φαναι δυο ἀνθρωποι | ||
| μητροπολις , ἡτις Θιναι προσ - αγορευεται , ὁριον της ἐγνωσμενης γης και ἀγνωστου τυγχανουσα . Και ἡ μεν ὁλη |
| φαρμακον αὑτῳ . ἀκουω δε και την Ἐπαμεινωνδα προς Θηβαιους ἀπολογιαν ἐτι ὑπερ την του Ἰφικρατους γενεσθαι : και τι | ||
| : ὁ μεν γαρ ἡλω χρυσιον κατορυττων , ὁ δε ἀπολογιαν παραπρεσβειας γεγραφως : το δε ἐγκλημα ὁ ἀντεγκαλουσιν ἀλληλοις |
| οὐ πανυ συνηθες το ὀνομα : Πραξαγορας δε και τα συμπιπτοντα αὐτῳ γραφει , ὡσαυτως δε και ὁ μαθητης αὐτου | ||
| των τιμωμενων ζῳων καθιερευσεις ἀπορρητοι και χρονοις ἀτακτοις προς τα συμπιπτοντα γινομεναι , τους πολλους λανθανουσι , πλην ὁταν ταφας |
| και ζητειται παρα πολλοις , εἰ τα περι μεσην την διακεκαυμενην οἰκησιμωτερα μαλλον ἐστι των περι τα περατα της διακεκαυμενης | ||
| παρακεισθαι μακρον ἀγκωνα της ἀοικητου . . λεγει δε την διακεκαυμενην . . αὐλων ἐκτεταται : ἡ ἐπεκτασις και το |
| μη μονον ἑαυτου καταμαρτυρειτω , ἀλλα και ὑπο του θεου καταδικασθεις αἰωνιαν και βεβαιοτατην ὑπομενετω δουλειαν κελευοντος το τε οὐς | ||
| μαλλον δε ἀκυρον ποιει γεγραμμενον . ἀλλ ' εἰ τις καταδικασθεις ὑπερ ὁτου δηποτε και ζημιαν τινα ὀφλων , λαθων |
| οὐδεις σε βλαψει , ἐχθρον οὐχ ἑξεις , οὐδε γαρ βλαβερον τι πεισῃ . τηλικουτων οὐν ἐφιεμενος μεμνησο , ὁτι | ||
| το ἀσεβες , το ἀνοσιον , το ἀσυμφορον , το βλαβερον , το φιλαυτον . και ἐτι προς τουτοις ἀλλοτριον |
| κδʹ : λοιπαι ιβʹ . αἱς προσθετεον τας ἀπο του ἀνταρκτικου μεχρι του θερινου παλιν μοιρας λʹ και τας ἀπο | ||
| κυκλου δια του κεντρου της σφαιρας ἑως του κεντρου του ἀνταρκτικου . παρειληπται δε , ἱνα εἰδωμεν , ὁτι περι |
| , και τουτοις [ ἐπεστησεν ἀρχοντα ] Ξενοκλεα Σπαρτιατην , παραγγειλας [ ὁταν γενωνται ] βαδιζοντες κατ ' αὐτους [ | ||
| , τοτε μεν ἀναχωρησας μικρον ἀπο της πολεως κατεστρατοπεδευσεν : παραγγειλας δε δειπνοποιεισθαι , καταλιπων των ἱππεων τινας , τουτοις |
| . ἀλλοκοτον φησι την νοσον αὐτου , ἠγουν ξενην και παρηλλαγμενην , παροσον ὁ μεν πατηρ φιλοδικος ἐστιν , ὁ | ||
| ὑπο τινος , τιμωριαν ἐλαβε παρ ' αὐτης ἀνηκεστον και παρηλλαγμενην : μεθ ' ἱππου γαρ αὐτην εἰς οἰκισκον τινα |
| ἐργατις ὑστερον εἰσηλθε ποιητικη . ὡστ ' εἰ την φυσιν τιμωμεν , την αὐτων των θεων διαταξιν και βουλησιν τιμωντες | ||
| πρωκτον ἐκμασσειν . ἀσεβειας ἑαλω , ἐπειδη ᾡ τους θεους τιμωμεν ἐξυβρισεν . ἡ δε ὀδμη το μη λαθειν αὐτον |
| ὑπο την ἀχθεισαν και ἀπολαμβανουσαν το τμημα το δεχομενον την δεδομενην γωνιαν . Δια τα αὐτα δη . , ] | ||
| ΑΒΓ τριγωνον τῳ εἰδει . Ἐαν τριγωνον μιαν ἐχῃ γωνιαν δεδομενην , περι δε ἀλλην γωνιαν αἱ πλευραι προς ἀλληλας |
| φυσωμενη και την ἐκδρομην προς την χερσον ἐρευγομενη , τῳ διαφραγματι του τῃδε τειχους κωλυομενη , μη ἐχουσα τινι την | ||
| και χαλεπωτατη ἡ φρενιτιϲ γινεται : ἐϲτιν ὁτε και τῳ διαφραγματι ϲυμπαϲχων ὁ ἐγκεφαλοϲ δια των καταϲπειρομενων ἐν αὐτῳ νευρων |
| μετα τινος των εἰρημενων χυλων μιγνυμενος . της δε γαστρος φθειρομενης μηδεν ὁλως ἐπιδιδοσθω των ἐπι πλεον αὐτην προτρεπειν δυναμενων | ||
| πληθυος του λαου , τουτεστι των πολιτων , ὀλλυμενης και φθειρομενης , της μιξοθροου , ἠτοι της θρουν και βοην |
| ἐς αὐτην τους φυγαδας ἐξ αὐτης . Και τοι ταυτα ποιησαντι τουτο μεν ἐστι ἑτοιμα παρ ' ἐμοι χρηματα μεγαλα | ||
| ἀσυμφορον πενησιν εἰναι και φονευσαντας ἀδικως φονευθηναι ἀδικως μεν τῳ ποιησαντι , αὐτῳ δε δικαιως τῳ παθοντι , και το |
| με χρη δραν ; ἀπορια το δυστυχειν . τον πρωτον ἀδικησαντα ς ' ἀποτινου θεον . και πως τα κρεισσω | ||
| τε και Ἀσσυριους ἀλλα τε ἐθνεα πολλα και μεγαλα , ἀδικησαντα Περσας οὐδεν , ἀλλα δυναμιν προσκτασθαι βουλομενοι , καταστρεψαμενοι |
| ὁσοι προπηλακισθεντες λογοις ἠ και ἀτιμοις ἐργοις , μεταδιωκοντες την τιμωριαν , ὑστερον ἀποκτεινωσι τινα βουληθεντες κτειναι και το πεπραγμενον | ||
| κἀν τιμωρησησθε , φερω και ταυτην ὑπερ του πατρος την τιμωριαν . ὑπομενω την ψηφον δια την δικην , και |
| και θαμβει και ὁσα σεληνιαζομενοις ἀνηκει : παυει δε και κωλικους . καλλιον δε , εἰ και στεαρ ζμυραινης ὑποβληθειη | ||
| ἰσον μιξας καταπλασσε . παραχρημα ἀπονον ποιει . [ Προς κωλικους . ] Ὀστρεων ὀστρακα καυσας και λεανας διδου πιειν |
| οἱον τους ὑλης καθαρους θεους , προς ἀλλους δε το κλητικον δια των ζῳων ἀποδεδοται τους ἐπιβεβηκοτας των ζῳων και | ||
| ἀλλο μεν γαρ τι του λογου εἰδος , οἱον το κλητικον , ἐνδεχεται δηλουσθαι και δια μιας μονης του ὀνοματος |
| κοιλιακην διαθεσιν ἁρμοττοντων ταγηνισας τε ἐπ ' ἀκαπνου πυρος δοιης προσενεγκασθαι , μεγαλως ὀνησεις τον ἀνθρωπον : χρησιμωτατον δ ' | ||
| ἐν γυμνασιοις συνεχεσι και πονοις : οὐδενι γαρ αὐτων ἐξην προσενεγκασθαι τροφην , εἰ μη προτερον δραμοι σταδιους ἑκατον και |
| . ἐτι του παντος το μεν νοητον , το δε αἰσθητον , του δε νοητου το μεν ἐπιστημη , το | ||
| . . , . . . . Ἐπικουρος δε παν αἰσθητον ἐλεξε βεβαιον εἰναι , ὁ δε Στωικος Ζηνων διαιρεσει |
| ΑΒ ἀναγραφομενου ὁμοιου τῳ ἐλλειμματι , ᾡ δε δει ὁμοιον ἐλλειπειν , το Δ : δει δη παρα την δοθεισαν | ||
| πλειον φερουσαι την διαφοραν , ἐπει δ ' ἡ μεν ἐλλειπειν ἐποιει την ἀποκαταστασιν , ἡ δε πλεοναζειν , κατα |
| και ἀμυδροτεροι . σξζʹ . Κοιλιακη διαθεσις ἐστι ῥευματισμος της κοιλιας . οὐ προσφατος , ἀλλα χρονιος μετα στροφων και | ||
| τας του περικοχλιου κοιλιας και παραδεδεχθαι εἰς τας του φακωτου κοιλιας τας του περικοχλιου ἐξοχας . συμβαινει δη ἐν τῃ |
| . Βασιννοι , Ἀραβικον ἐθνος , Γλαυκος ἐν τριτῳ Ἀραβικης ἀρχαιολογιας . Βασιλις , πολις Ἀρκαδιας , Παυσανιας ὀγδοῳ . | ||
| πολιτης . . Χαρακμωβηνος . . . Γλαυκος ἐν Ἀραβικης ἀρχαιολογιας τεταρτῳ : Ἡσυχαζον δ ' ἐν τουτοις Χαρακμωβηνοι . |
| δε αὐτῳ μηκος γινεται , και ἐπεχει σταδιους τριηκοσιους και δισχιλιους και δισμυριους ἱναπερ το στενοτατον αὐτου . ποταμοι δε | ||
| Της δε Νικιου στρατηγιας μνησθεις , ὁτε ναυς ἑξηκοντα και δισχιλιους ὁπλιτας Ἀθηναιων ἐπαγομενος ἐπι Πελοποννησον ἐπλευσε , κατακλεισας δε |
| εἰ δεοιτο της Ῥωμαιων φιλιας και συμμαχιας , ἐξ Ἰταλιας ἀπελθοντα πρεσβευειν , παροντα δε μητε φιλον ἡγεισθαι μητε συμμαχον | ||
| ' Εὐβουλου του Ἀταρνειτου τον ποιητην Περσινον ἀμελουμενον εἰς Μιτυληνην ἀπελθοντα θαυμαζοντι γραψαι διοτι τας Φωκαϊδας , ἁς ἐχων ἠλθεν |
| του ἐναντιου , το μεν καθολου καταφατικον ὑπο του καθολου ἀποφατικου , ὁ ἐστι και αὐτο ἐν δυο σχημασι , | ||
| και δια πλειστων συλλογισμων : ἀλλα και δια του καθολου ἀποφατικου , ὁ και αὐτο ἐν δυο τε σχημασι και |
| τον Μακεδονιας βασιλευσαντα , περι οὑ φησι Καρυστιος ἐν Ἱστορικοις Ὑπομνημασιν ὁτι οὑτως ἠν φιλομηρος ὡς δια στοματος ἐχειν των | ||
| ὁρω τον Ἀξιοχου . „ Ἐπιτηδειους οὐχ ὡσπερ ἐν τοις Ὑπομνημασιν μονους τους ἐκ γενους προσηκοντας , ἀλλα και τους |
| Ϛʹ προς τα γʹ και ὁμοιως ἐπ ' ἀπειρον . τριπλασιων δε λογων πρωτος και πυθμην ὁ των γʹ προς | ||
| , ἐκ μεν των διπλασιων ἡμιολιοι , ἐκ δε των τριπλασιων οἱ ἐπιτριτοι , ἐκ δε των τετραπλασιων ἐπιτεταρτοι , |
| και τουϲ ἐν νεφροιϲ λιθουϲ θρυπτει . το δε των κατοικιδιων ὀρνιθων αἱμορραγιαϲ μηνιγγων ἐπεχει . το δε των ἀρνων | ||
| και ταυτα τα γενη των ὀρνιθων ταις προειρημεναις ἐπι των κατοικιδιων ὀρνιθων ἰασεσιν . Οἱ περδικες θερμοτατοι φυσει τυγχανουσι προς |
| την Ἰους ζητησιν , ἐν Τυρῳ πρωτον ἀφανους γενηθεισης , πλανασθαι κατα την Κιλικιαν : ἐνταυθα δε των συν αὐτῳ | ||
| γαρ ἑκαστον γυμνον προσεταττον ἐνιαυτον ὁλον ἐξω ἐν τοις ὀρεσι πλανασθαι , και τρεφειν ἑαυτον δια κλοπης και των τοιουτων |
| ἡ ὑλη . εἰ δε γενωνται μεν , μη προς ἀναλογιαν δε , τοτε ὀλιγη μεν ῥᾳστωνη , παντως δε | ||
| κατα μεν ἐτυμολογιαν εὐλαβη λιθον τον εὐληπτον . κατα δε ἀναλογιαν , ὡς παρα Σοφοκλει γερονταγωγω κἀναπαιδευω παλιν : ἀναλογως |
| κατα μεταληψιν γενηται κατατασις . δυναται δε δια της αὐτης παρασκευης και ἡ κατ ' ἀντιμεταληψιν κατατασις γινεσθαι : δηλω | ||
| ἐστιν ἐκθεσις του ζητουμενου ὡσπερει σκοπος και ἐπαγγελια της μελλουσης παρασκευης . λαμβανεται δε [ γαρ ] ἡ προθεσις πρωτον |
| και ἡ κοπρος παντων των φυτων ταις μεν ῥιζαις ἀγαθον παραβαλλομενη , εἰ δε θελεις ἐπι τους πτορθους και τους | ||
| ἐπιδεχεται το μαλλον και ἡττον , αὐτη δε προς ἑαυτην παραβαλλομενη ἀνεπιτατος ἐστι και ἀνανετος : οὐδεις γαρ λεγει μαλλον |
| δολιους , ἐνεδρευτας , δυσμηνιδας , ἀδηκτους , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , μισοπολιτας , φιλεριδας , μνησικακους , | ||
| ἀνελεημονας , τραχεις , δολιους , δυσμηνιδας , ὀχλοκοπους , τυραννικους , πλεονεκτας , φιλοθορυβους , φορτικους , και παντα |
| και βαρβαροις , προσετι δε και Ῥωμαιοις , μεγιστην ἀποδειξιν παρεχομενα ἀρετης και ἀνδριας των ἐπιφανεστατων ἀνδρων ἀρχη τε κατελυθη | ||
| ἐνιαυτου παραμενειν θαλλοντα και την ὁλην προσοψιν ἀνθηραν και ἐπιτερπη παρεχομενα . μυθολογουσι δε μετα της Κορης τας της ὁμοιας |
| ἀρρωστου δει ποιεισθαι την ἐπισκεψιν και οἱον καταλαμβανειν αὐτον μη γινωσκοντα μητε μεταχειρισαμενον αὐτον : οὑτως γαρ ἀμηνυτι εἰσερχομενου του | ||
| ἀμαυρωσαι . ἀμεινον εἰδεναι ἀγνοουντα ὁτι ἀγνοει ἠ δοκειν μη γινωσκοντα γινωσκειν . μεθης καιρος οὐδε εἱς οὐδενι ἐπει μηδε |
| χειρον . ἐνθεν ἡ λογικη της ἀλογου και πασης της ἀναισθητου φυσεως τιμιωτερα , ταυτης δε ὡς ἑνοειδεστερα μαλλον ἡ | ||
| ἐμανθανον . Μηδεποτε μηδεις Μεγαρεων γενοιτο σοφωτερος : ἐπι του ἀναισθητου . Χαριεντιζομενοι δε τουτο ἐλεγον . Μηδε μελι , |
| δι ' ὀργανων των προς τουτο αὐτο ὑπο της οἰκειας κατεσκευασμενων φυσεως : ὁσα τε ἀναπνειν δια ῥινων πεφυκε των | ||
| ἀν και ἐλευθεριωτερους και γοργοτερους φαινεσθαι . οὑτω γε μην κατεσκευασμενων μορας μεν διειλεν ἑξ και ἱππεων και ὁπλιτων . |
| και διχα μετρων , και παντες , ὁσοι σπουδαιας ἐβουληθησαν ἐξενεγκειν γραφας , οὐ μονον ἐζητησαν ὀνομασαι τα νοηματα καλως | ||
| μερος ἡ Σεμιραμις ἀκουσασα προηχθη μηδεν προαδικηθεισα τον προς Ἰνδους ἐξενεγκειν πολεμον . ὁρωσα δ ' αὑτην μεγαλων καθ ' |
| , ἀλληγοριας δε και μυθους ἐπινοησαντες και τοις κοσμικοις παθημασι συγγενειαν πλασαμενοι μυστηρια κατεστησαν , και πολυν αὐτοις ἐπηγον τυφον | ||
| Ἡρακλεους φιλον τον ὀνομαζομενον Φολον . οὑτος γαρ δια την συγγενειαν θαπτων τους πεπτωκοτας Κενταυρους , και βελος ἐκ τινος |
| τῳ εἰναι νοουμενα ἀλλα τῳ γνωστως ἐνεργειν , και γνωστα ἀποτελουμενα κατα δευτεραν και προϊουσαν ἀπο της οὐσιας ἐνεργειανεἰ μη | ||
| δ ' ὁλκον και εὐεργον εἰναι , ἐξ ἡς τα ἀποτελουμενα εἰκοτως ἠν ἀνυπαιτια . δευτερον δε , οὐκ ἐκ |
| και τις σκληρος και δυσκαταμαχητος . ὑπευθυνους δε τους μηδεπω λογισμον παρεχομενους μηδε εὐθυνας της ἀρχης ἡς ἐπιστευθησαν . ΓΘ | ||
| μεν παθη καταρχειν , ὁρον δε και περας εἰναι τον λογισμον . Ἀκουειν γουν παρεστι : δυο γαρ αὑται φυσει |
| ἀποθνησκειν : μισθος γαρ ἐστιν ἡ δοξα μειζων ἀργυριου . παραλαμβανουσι γαρ οἱ Σπαρτιαται παρα των πατερων οὐχ ὡσπερ οἱ | ||
| οἱ παλαιοι ] ὡς ὑλην και ἑτεροτητα την δυαδα [ παραλαμβανουσι . ] ‖ ‖ Ἡ ἐν τῳ φαυλῳ κακια |
| ἀπελθειν εἰς την ἑαυτου πατριδα μετα τοιαυτην ἡτταν ἐν Σαρδεσι παραγεγονως εἰς ἐρωτα της Μασιστιδος ἐμπεπτωκε γυναικος και ταυτῃ συνην | ||
| δια χρονου τινος εἰς ἀγρον ἀφικομενος , ἐκ στρατιας νεωστι παραγεγονως , ἡν ἐστρατευσατο ἡ πολις εἰς Μεσσαπιους , ὡς |
| δε ὁμογενεσιν ὑποστασις : και ἐπι Ἡλιου προς τους ἐν ἀρσενικοις και θηλυκοις ἐσχηκοτας τους τοπους και τους κυριους . | ||
| το καλαβροψ καλαυροπος θηλυκον , περιττον ἡγησατο περι ὡν ἐντοις ἀρσενικοις ἀρκουντως ἐδιδαξε περι των αὐτων διαλαμβανειν παλιν ἐν τοις |
| δε στασιμα των σιτιων , και θερμαινεται βραδεως , και θερμαινομενα ξηραινεται και ξυνισταται , και δια τουτο περισκληρα γινομενα | ||
| ὁ χυμος του ὑγρου : δοκει γαρ τα θυμιωμενα και θερμαινομενα μαλλον ὀδωδεναι . δειξει δε ταυτα τα ἐν τοις |
| ἐν αὐτῳ λογοι ἀλλα βουλησιν ἠ ἀλογον τινα ὁρμην ὑπο ἀγριοτητος ἠθους , ἐπιστησειεν ἀν τις . οὑτος δ ' | ||
| ἀγωγον τε και ἐφολκον , ὡς εἰ τι μεν ἠν ἀγριοτητος , τουτο ἐκβαλειν , ἀπαυτομολησαι δε προς το ἡμερον |
| ἐτι δ ' εἰσηγειται και τριακοντα νεωσοικους κατα φυλην ἑκαστην κατασκευασθηναι ἐν τῳ Πειραιει , ὡς δυνασθαι την μιαν ναυν | ||
| του ἑπομενου την μοχθηραν ὑποθεσιν διελεγχοι , ἐπειδη μη δυναται κατασκευασθηναι το ἡγουμενον . εἰ τοινυν εἰσιν αἱ ἰδεαι , |
| ἐπι ποσον ψηλαφηθεισης της ἐπι των ἁπλων ἀξιωματων παρα τοις διαλεκτικοις νομοθεσιας , μετιωμεν και την ἐπι των οὐχ ἁπλων | ||
| ἀληθες τουτο το διεζευγμενον , κατα τον καλουμενον παρα τοις διαλεκτικοις δια πλειονων πεμπτον ἀναποδεικτον προϊοντες δειξομεν , ὁτι σφαιρικον |
| , ἐξιουσης δε της ἀρχης γραψαντες εἰς λευκωμα τοις ταμιαις παρεδοσαν . οἱδε μεν ταδε διεπραξαντο : οἱ δε ταμιαι | ||
| ἑνδεκα μηνας ὑπομειναντες την πολιορκιαν οὐδενος βοηθουντος οὐδε συνευδοκουντος Ῥωμαιων παρεδοσαν ἑαυτους . τους δε Κουρητας φησι Φυλαρχος δια την |
| ἀγωνα και την εὐθυδικιαν : διο και ταυτῃ διαφερει της παραγραφης ἡ μεταληψις : ἡ μεν γαρ ἐστιν ἀπο του | ||
| ἀποδειξεις της εὐθυδικιας , ὀλιγα χρη εἰποντας ἡμας περι της παραγραφης εὐθυς χωρειν ἐπι τον λογον της εὐθυδικιας : ὁπερ |
| κατωφερης εἰς γυναικας , Ἑρμου δε εὐπαιδευτος , συνετος και ἐρωτικος εἰς παιδας , Ἡλιου δε και Σεληνης εὐγενης και | ||
| ὡς διαβαλλων μ ' εἰρηκεν ὁ Κυνουλκος , ἀλλ ' ἐρωτικος μεν εἰναι ὁμολογω , ἐρωτομανης δε οὐ . τις |
| δυ ' ἀνθρωπους κατεφευγομεν , εἰχομεν ἀν τιν ' ὑποψιαν παρεσκευασθαι τουτους : εἰ δ ' ἐν ἁπασιν , ὁσοισπερ | ||
| της πατριδος . Ἱνα δε μη μακρολογω , φημι χρηναι παρεσκευασθαι μεν προς τον πολεμον , παρακαλειν δε τους Ἑλληνας |
| οὐκ εὐσεβες ἐξοισειν τελος ὑπολαμβανοντες , ἐαν Ἀρικηνους ἠ Ἀρδεατας κυριους ἀποδειξωσι της ἀμφισβητησιμου γης ὀμωμοκοτες ὡν ἀν εὑρωσιν αὐτην | ||
| ἀμφισβητησιμος ἡ τιμησις γιγνηται , τους προς ἀνδρων εἰναι τιμωντας κυριους , ἐαν δε ἀδυνατωσιν αὐτοι , τοις νομοφυλαξιν τελευτωντας |
| . Ἀνιπτοις χερσιν : ἐπι των βεβηλοις χερσι τοις ἱεροις ἐγχειρουντων . Ἀειδε τα Τελληνος : ἐπι των σκωπτικων : | ||
| ἐν Ἱμερᾳ συντεθεισης κατ ' ἐμου ἐπιβουλης δικαιοτερος ὠν των ἐγχειρουντων περιεγενομην . οὐ γαρ δηπου φαυλος ἀν κριτης των |
| γαρ ἀνευ τεχνης και δη - μιουργου νομιει την οἰκιαν ἀποτελεσθηναι , τον αὐτον δε τροπον και ἐπι πολεως και | ||
| ταυτης μεγαν και πολυμοχθον : τουτον οὐν ἐν μιᾳ νυκτι ἀποτελεσθηναι ἀδυνατον . Ἀλλα τελεσιουργειτω μεν ἀγαθῃ τυχῃ . ταυτα |
| των ἐπαυλεων , ὁπου προβατα και ἀλλα ζωα τυγχανει κοπρου πληρουντα τας ἐπαυλεις , ἀλλα δια των δωματων , και | ||
| μεν ὑπο ζυγον , παλιν δε σειραιον το αὑτου καλως πληρουντα . ἀλλ ' οὐδ ' ὁ νη - σιωτης |
| οἰδα των ἀνεσκολοπισμενων μελλουσης ἐνιστασθαι τοιαυτης ἐκεχειριας καθαιρεθεντας και τοις συγγενεσιν ἐπι τῳ ταφης ἀξιωθηναι και τυχειν των νενομισμενων ἀποδοθεντας | ||
| τοις πολιταις και τοις φιλοις και ἐτι τοις οἰκειοις και συγγενεσιν ἐκεινων , ἐπει τουτο εἰς ἀπειρον προεισιν , οὐκ |
| το στομα το κατα το Βυζαντιον , ὁτι ἐστι περι μυριους σταδιους και ὀκτακισχιλιους , ποιοιη δε τρισμυριων το ἀπο | ||
| μετ ' ᾠδης της αὑτων ἐπι την ναυμαχιαν ἡκον . μυριους δ ' ἀν τις ἐχοι λεγειν πολεμους τῃ των |
| , και ἀπεχουσαν του μεσημβρινου α ὡραν ἐγγιστα ἰσημερινην , ἀπαραλλακτον εἰναι μηκει , ἐπιμελεστατα ταυτην την τηρησιν του Ἱππαρχου | ||
| εἰ δε πολυχρονιωτατον ζῳον , ὡσαυτως ἀει κατα τα αὐτα ἀπαραλλακτον , ἀπο του αὐτου προς ταὐτον ἐπανακυκλουμενον κατα μιαν |
| πριν διδαξαι τον τροπον , ὁν προσηκειν ἡγουμαι το παρον δοκιμαζεσθαι πραγμα . τας τεχνας οἱ καλως ἐξεταζοντες προς τους | ||
| μυριας ἀποδειξεις τουτων παραστησομεν . ἀναγκαιον δε ἐστι παντας καρπους δοκιμαζεσθαι προφητου . προφητης , εἰπε μοι , βαπτεται ; |
| ὑπηρχε κοινωνια , προσταττει , διαρρηδην κελευων του μερους ἑκαστον λαγχανειν και τοις κατα ταὐτο ἀμφισ - βητουσι τιθεις ἑνα | ||
| ἀλλα τοιαυτα οὐτε χαλεπον γνωναι τινα τροπον χρη ταξεως ἐννομου λαγχανειν , οὐδ ' αὐ μετατιθεμενα ἐνθα ἠ ἐνθα μεγα |
| των ἀλλων ἡλικιων φυλαττοι την νοσον . Και τι δει μακρολογειν ; νυν γαρ ὑμιν αἱρεσις ἠ μισουμενοις διατελειν ἠ | ||
| παρων ] ἱκανος οὐτε ὁ καιρος ? ] ἁρμοττων τῳ μακρολογειν ] , οὐτε ῥαιδι - ον ] ἑνα ὀντα |
| μηδεμιαν ἀξιολογον ἁμαρτιαν περι τα φαινομενα κατα τας συζυγιας δυναμενην ἀπεργασασθαι , κἀν μη συνεπιλογιζηται το παρα την ἐκκεντροτητα του | ||
| ἠν δε και χρησμος αὐτῳ παρακαλεσαι τον διαδοχον και εὐθαρσεστατον ἀπεργασασθαι προς την του ἐθνους ἐπιμελειαν , το βαρος μη |
| δε πατηρ αὐτου χαλεπως φεροντας την αὐθαδειαν του μειρακιου τους δημοτικους ὁρων ἀπελογειτο τα μεν πολλα ψευδη τε και ἐξ | ||
| ὀχλου παρελθων ἁτερος των ὑπατων Γαιος Ὁρατιος ἐπειρατο πειθειν τους δημοτικους ἑκοντας ὑπομειναι και ταυτην την στρατειαν . ἀντιλεγοντων δε |
| το δεξιον ἐδραμον ὡς κωλυσοντες , ὁ δε ἐπι το εὐωνυμον σπουδῃ δραμων ἀσφαλως διηγαγε το στρατοπεδον . Παμμενης πολλην | ||
| δεξιον του πασχοντος ποδα , ὁμοιως δε και ἐπι τον εὐωνυμον . Ἐγκεφαλος δε λαγωου περιχριομενος εἰς τα οὐλα νηπιων |
| ὡρας ἐν ἑωυτῃ ἀξιας θωματος . Πρωτα μεν γαρ τα παραθαλασσια [ των καρπων ] ὀργᾳ ἀμασθαι τε και τρυγασθαι | ||
| Ταυτα μεν νυν της χωρης ταυτης περι λεγεται , τα παραθαλασσια δ ' ὠν αὐτης Μεγαβαζος Περσεων κατηκοα ἐποιεε . |
| Μεϲου μελλοντοϲ βʹ τυπειϲθαι Μετ ' ὀλιγον μελλοντοϲ του και ἀττικου τετυψεϲθαι Προϲτακτικα ἐνεργητικα χρονου ἐνεϲτωτοϲ και παρατατικου Ἑν . | ||
| πολεμον ” . οἱον φειδω τινα και προνοιαν ποιου του ἀττικου . τουτεστι συντηρει και διαφυλαττε το ἀττικον . οὐκ |
| της Καλλιξενου Ζωγραφων τε και ἀνδριαντοποιων ἀναγραφης και ἐκ των Ἀριστονικου Περι του ἐν Ἀλεξανδρειαι Μουσειου και ἐκ των Ἀριστοτελους | ||
| . . . οὐ γεγονε μετα Σολωνα κρειττων οὐδε εἱς Ἀριστονικου νομοθετης : τα τ ' ἀλλα γαρ νενομοθετηκε πολλα |
| δαιμονιως μηχανωμενος κερασματα τινων μελων διατονικων τε και χρωματικων και ἐναρμονιων , δι ' ὡν ῥᾳδιως εἰς τα ἐναντια περιετρεπε | ||
| τεσσαρων ἠ των ὁμοιων . γενει δε τα διατονικα των ἐναρμονιων ἠ χρωματικων , ἠ τα χρωματικα ἠ ἐναρμονια των |
| θεων νομισθεντων συνδραμειν εἰς Κρητην . γενομενης δε παραταξεως μεγαλης ἐπικρατησαι τους περι τον Διονυσον και παντας ἀνελειν τους Τιτανας | ||
| ἀλληλους , το δε τελευταιον πολλων πεσοντων παρ ' ἀμφοτεροις ἐπικρατησαι τους παρ ' Εὐμενει τεταγμενους δια τας των ἀργυρασπιδων |
| , φησι , τοις διοσκουροις παρα τῳ παμφαῃ , οὐδεν θαυμαστον εἰναι , ἐκεινοις , ἀθληταις οὐσιν ἀγαθοις , και | ||
| παντα ταυτα κατεβιβαζεν ἐπι το μουσικωτερον . και μηδεις ὑπολαβῃ θαυμαστον εἰναι τον λογον , εἰ και τῃ πεζῃ λεξει |
| το [ μεν ] μηκος ἰσον ὑπαρχον τεκμηρια της Ἰσοκρατους κατασκευης ἐστι . και τα τουτοις ἐπιφερομενα : διενοειτο με | ||
| δε κτησεις διαρπαζοντες , πολλας μεν τοις πληθεσιν ὑπαρχουσας , κατασκευης δε και κοσμου παντοιου γεμουσας . ἐνθα δη πολυς |
| . Ἐμ ' ἐκβαλοντες ; Και τι ἀν νομιζετε κακον ἐργασασθαι μειζον ἀνθρωποις ; Ὁ τι ; εἰ τουτο δραν | ||
| , εἰτε ὁλως τις ἐθελει ὑπο τον της ἀναγκης ζυγον ἐργασασθαι παντα τα ὀντα ἐπι της γης , δενδρα λυων |
| τελειον και ὀρειον . οὑτως γαρ ἐκπιπτει και τα της παραγωγης , εἰ μη το α παραληγοι ἐν τῳ εἰς | ||
| τυπου ἰδιου ἐχομενα , την εἰς τοπον σχεσιν ἐσημαινε , παραγωγης τυγχανοντα της δια του δε : τα μεντοι τοιαυτα |
| μειζω μεν εἰναι τησδε της διποδος , ἐλαττω δε της τετραποδος . Δει . Πειρω δη λεγειν πηλικην τινα φῃς | ||
| ' αὐτης , οὐ νομῳ ἀνθρωπινῳ κοινωνειν ἐπιχειρει , ἀλλα τετραποδος δικην βαινειν ἐπιχειρει και παιδοσπορειν , τουτεστιν εἰς παιδας |
| τε ἐστιν την ταχιστην τας πρωτας ὀροφας και τας καθαιρεσεις ἀναιρετεον ἀποικοδομησαντα τας ἑκα - τερωθεν οὐσας πυλιδας των πυργων | ||
| μεταληψει μεγεθους , προς ἀλλο δε οὐ τοιουτον . Ἠ ἀναιρετεον το καλον , ὁτι ἀλλο καλλιον αὐτου : οὑτω |
| τῳ αὑτης ὑπερεχουσαν , την δ ' ὑπατην ὑπο της παραμεσης ὑπερεχομενην ὁμοιως : ὡς γιγνεσθαι τας αὐτας ὑπεροχας των | ||
| και λιχανου διαστηματων : δια τι γαρ μεσης μεν και παραμεσης ἑν ἐστι διαστημα και παλιν αὐ μεσης τε και |
| ψυχης , ἱνα και δυνωμεθα κοινωνειν ἀλληλοις και συμπολιτευεσθαι : κοινωνικον γαρ ζῳον ὁ ἀνθρωπος : διοπερ οἱ μη κεχρημενοι | ||
| . Ὁσοι μεν εἰς την χρειαν την ἀνθρωπινην ἀνηγαγον το κοινωνικον , οὐκ ἐλαβον ἀρχην ἀσφαλη του της προς ἀλληλους |
| βοηθηματων , τηνικαυτα και τοις ἐπι πλεον λεπτυνειν δυναμενοις και ἀνασκευαζειν την ὁλην διαθεσιν κεχρησθαι και μαλιστα τῳ ἐχοντι τον | ||
| ἡ φιλοσοφια : δει γαρ μη μονον τα των ἐναντιων ἀνασκευαζειν ἀλλα και τα οἰκεια κατασκευαζειν . δεικνυμεν δε ὁτι |
| . “ ἐκπλαγεις δε ὁ στρατηγος εἰς το εὐαπολογητον αὐτου παρηκεν αὐτον . ὁ δε Αἰσωπος παραγενομενος εἰς το βαλανειον | ||
| παλαι γ ' ἀβελτερον . οὐδεμιαν ἡ γραυς ὁλως κυλικα παρηκεν ἀλλα πινει την κυκλωι . οὐπωποτ ' ἐζηλωσα πολυτελη |
| ἐπι τα τελεια προϊων καταλληλον τεχνῃ την διδασκαλιαν ποιησῃ : τελειοτερα δε τα νυν των προειρημενων , ἁτε τινας ἀφορμας | ||
| τελειοτερα γαρ ἡ μετα της αἰτιας γνωσις , τα δε τελειοτερα φυσει προτερα και το αἰτιον του ἐξ αὐτου προτερον |
| μη κατα ζητησιν την ἡμετερην ἀπεσταλμενους . ὁτι δε οὐ γιγνωσκουσιν ἡμεας , οὐκ ἐν θωματι ποιεομαι : οὑτω γαρ | ||
| ἀρξωνται του ῥοφηματος . Τοδε γε μην και φυλασσουσι και γιγνωσκουσιν , ὁτι μεγαλην την βλαβην φερει , ἠν , |
| Διδασκαλικοι δε τροποι εἰσι τεσσαρες , διαιρετικος , ὁριστικος , ἀποδεικτικος και ἀναλυτικος . χρηται δε κυριως τοις δυσιν ὁ | ||
| κεκυηκεν ἀρα ἡδε “ συν τῳ ἀληθης εἰναι ἐτι και ἀποδεικτικος ἐστιν : ἀδηλον γαρ ἐχων το συμπερασμα το ” |
| , και ἡ μεθοδος τῃ ἀνατροπῃ ἐκ των αὐτων ἐνιοτε ὁρμασθαι δοκει , οὐ χρη δε θαυμαζειν , ἐπει και | ||
| Περσαι , ἡγουμαι μεν ἡμας παντας ἐκ του ἰσου νυν ὁρμασθαι εἰς το ἀγωνιζεσθαι περι ἀρετης : ὁρω γαρ ὁμοιᾳ |
| του ἀνθρωπειου γενους . Και φαμεν , ὡς οὐκ ἐστιν ἀπαιδευσιας τεκμηριον το εἰναι τινα ἀγραμματον : και γαρ ὁ | ||
| Ἀνδροτιων λεγει , εἰ τῳ πιστος ὑπερ της ἀγραμματιας και ἀπαιδευσιας Θρᾳκων τεκμηριωσαι . Ἀλεξανδρος ὁτε Δαρειον εἱλε , γαμους |
| και του μεν θερους ψυχος , του δε χειμωνος καυμα παρεχουσαν και πολλην χλιδην : ὡν οἱ πενιχροι γε παιδες | ||
| το ἀναγκαιον ὑδωρ ἀποστελλειν το περιττον ἑτερωσεἀλλα τοὐναντιον τῳ πλεοναζοντι παρεχουσαν τους ἐγχωρουντας ἀδηλους ὀχετους . εἰ δ ' ἡ |
| ὑπερ αὐτου γλωτταν ἀνεῳξεν . Ἱερεις δε και ζακοροι των δαιμονιων ἐπων αὐτου παντες ἐσμεν ἐξ ἰσου : Τουσδε δ | ||
| ἠ ἀμεινον το τραγικον ἐκεινο ἐπειπειν , πολλαι μορφαι των δαιμονιων , πολλα δ ' ἀελπτως κραινουσι θεοι , και |
| φυσαν ποιεουσι , και τα στυφοντα , και τα ὑπο θερμου πηγνυμενα , και τα ψαθυρα , και τα ξηρα | ||
| οὑτως ἑτερως . σπερμα ἐστιν ὑγρον ἐν παρασταταις περιεχομενον ἐκ θερμου πνευματος , ἐξ οὑ οἱον τε φυναι ἀνθρωπον . |
| το ἀγαθον κακον , ἐκ του κατα τας ἀληθεις πειραται συλλογιζεσθαι το κατα τας ψευδεις : ἐπει γαρ ἐστι των | ||
| οὐδε συλλογιζονται ἀρα τον ὁρισμον . τουτο γαρ ἠν το συλλογιζεσθαι , το κειμενων τινων ἑτερον τι των κειμενων ἐξ |
| ἐφελκει αὐτο . Ὁκοταν ὡδε ἐχῃ , φαρμακον χρη πισαι ἐλατηριον , και λουειν θερμῳ , και πυριῃν : ὁκοταν | ||
| ῥιϲιν ἀναγαλλιδοϲ χυλον ἐγχειν ἠ κυκλαμινου ἠ ϲευτλου ῥιζηϲ ἠ ἐλατηριον μετα γαλακτοϲ και νιτρον δε ϲυν μελανθιῳ λειωθεν και |
| εἰς ζω ληγοντα βαρυτονα ῥηματα , ὡν ὁ παρακειμενος και ὑπερσυντελικος δια του κ ἐκφερονται , φραζοντων ἐν δυσι σσ | ||
| παρακειμενην ἐχων την πληρωσιν , ὡς το τετυφα , ὁ ὑπερσυντελικος , ὁστις ὑπερ τον παρακειμενον συντετελεσται , ὡς το |
| ἀστραβιζουσας χθονα , παρ ' Αἰθιοψιν ἀστυγειτονουμενας . και τας ἀνανδρους κρεοβορους [ δ ' ] Ἀμαζονας , εἰ τοξοτευχεις | ||
| κρειττοσι ; και ἰδιᾳ αὐ οἱ ἀνδρειον και δυνατοι τους ἀνανδρους και ἀδυνατους οὐκ οἰσθα ὁτι καταδουλωσαμενοι καρπουνται ; Ἀλλ |
| μεν γαρ τηνδ ' , ὠ παι , την ὁδον ἀναγκαιοτατην ἡμιν εἰναι τρεπεσθαι . Ποιαν δη ; Τα δοκουντα | ||
| των ζῳων ἐστι : κριοι μεν εἰς ἐσθητας , την ἀναγκαιοτατην σκεπην σωματων , βοες δε εἰς το ἀροσαι γην |
| ἐρευνησας , τοσαυτην ὠφελειαν συνηθροισεν ὁσην εἰκος ἐστιν ἐσχηκεναι πολιν οἰκουμενην ὑπο ἀνδρων εἰκοσι μυριαδων , ἀπορθητον δε ἀπο της | ||
| της καινων γεγονας χαριτων ὡς ἐκεινος ; εὐφροσυνης κατεπλησας την οἰκουμενην ; Ἀσια και Εὐρωπη τας ἐκ σου γεγενημενας δωρεας |
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ | ||
| τε ὡροσκοπου και του δυνοντος ὁποιος αὐτων ὑπαυγος του ἑτερου ἀνατολικου ὀντος : κακα γαρ σημαινει τῳ οἰκειῳ αὐτου προσωπῳ |